თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: alilo თარიღი: Jul 25 2007, 04:08 PM

ჩემოი საყვარელო ტკბილო ქრისტეს მიერ დებო და ძმებო მე მინდ აკიდევ ერთი საინტერესო თემა შემოგთავაზოთ ეს თემა ასეთია აქ ვისაუბროთ თუ რა ძალა აქვს იესოს ლოცვას და როგორ წყნარდება სული მის წარმოთქმისას და როგრო წყალობ უფალი იმ ადმაიანს ვინც ამ ლოცვას წარმოთქვამს გთცხოვტ დიდი სიტვარულით მიიღეთ ამ თემაში მონაწილეობა წინასწარ დიდიმადლოაბ

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 25 2007, 04:39 PM

ჩემი მოძღვრის კურთხევით ამ ლოცვას ხშირად ვამბობ გულში და ძალიან მიყვარს.. მამშვიდებს..

ხშირად ვგრძნობ მის საოცარ ძალას..

ყველაზე მეტად მაშინ ვიყენებ, როცა უაზრო ფიქრები, მწუხარება მომეძალება ხოლმე, ის კი ყველაფერ უარყოფითს მიფანტავს..

პოსტის ავტორი: alilo თარიღი: Jul 25 2007, 04:41 PM

იესოს ლოცის დროს პირადად მე განცდაში ვარ მებრძვის ხოლმე მაცდური რო არ ვტქვა იმ ეხლა ძალა აქვს რო ბოროტებას სპობს

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 25 2007, 04:43 PM

როცა სული შფოთავს, თუ ასეთივე სიშფოთით ვთქვი ეს ლოცვა, მაშინ მის ძალას ვერ ვგრძნობ, ამიტომ შინაგანად გამოვიმუშავე, რომ ნელა, მშვიდად წარმოვთქვა გულში..

პოსტის ავტორი: kisish თარიღი: Jul 25 2007, 05:24 PM

მეც

პოსტის ავტორი: catherina_10 თარიღი: Jul 25 2007, 05:32 PM

mec vcdilob rom iesos locva xshirad vimeorp gulshi, gansakuTrebiT roca mrisxaneba daeufleba chems gonebas, samsaxurshic roca vmusshaob mashin mivmartav iesos locvas da Zalian mexmareba uazro fikrebis gafantvashi.
aseve gamigia Zilis cin sanam chagedzineba kargi ikneba iesos locvas tu vimeorebt gulshi
gagvadzlieros am locvam

პოსტის ავტორი: Qeti თარიღი: Jul 25 2007, 06:45 PM

უძლიერესი ლოცვაა, არ ვიცი რაღაც სასწაულ ზემოქმედებას ახდენს ჩემზე, როცა უაზომოდ მიჭირს სასწაულებრივად ვგრძნობ ამ ლოცვის ძალას!

პოსტის ავტორი: alilo თარიღი: Jul 25 2007, 07:41 PM

მამაოს გარეშე ვიძახი მაგარმ ჩემი მოძღვარი ამ წუთას აქ არ იმყოპება და რო მოვატოვო ეს ლოცვა სანამ მოძღვარი ჩამოვა მერე დამეზარება ამის თქმა და რო არ ვილოცო კიდევ ბევრს განსაცდელში აღმოვჩნდები

პოსტის ავტორი: alilo თარიღი: Aug 5 2007, 02:56 AM

გთხოვთ ეს თემა გადაშალეთ დიდ მადლობა

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 5 2007, 03:02 AM

ეს უკვე დავწერე კიდევაც იესოს ლოცვა ჩემი ყველაზე საყვარელი ლოცვაა! აი იმ თემაში ჩავწერე საყვარელ ლოცვებში.თუ რაიმე უკეთური დაძლევს ჩემს გონებას მაშინვე ეს ლოცვა მშველის,ასევე როცა განსაცდელში ვარ ან რაიმე მაშინებს ესაა ჩემი მშველელი!

პოსტის ავტორი: ქავთარაძე თარიღი: Sep 18 2007, 11:58 AM

ეს ლოცვა გუშინ წინ ვილოცე მართლაც მხურვალე გულით როცა ჩემს სოფელთან ავარია მოხდა, თბილისში მოვდიოდი, ახალგაზრდა ქალი ცოცხალმკვდარი ეგდო გზაზე, შევბრუნდი და დავიწყე ლოცვა სკვნილზე , ნამდვილად ძალიან ცოტა იყო შანსი იმ ადამიანის გადარჩენისა, მე ვფიქრობ რომ უფალმა შეისმინა ჩემი ვედრება და ამ ადამიანს შეუნარჩუნა სიცოცხლე, გუშინ დილით როდესაც ჩემი და სამსახურში მივიდა, იქ დახვდა სწორედ ის ქალი რესპუბლიკურის რეანიმაციაში, ნორმალურ მდგომარეობაში ... ჩვენთან რას ღმერთი, მთავარია წრფელი გულით ვილოცოთ...

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Sep 18 2007, 12:35 PM

ქავთარაძე

არს და იყოს

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Sep 19 2007, 12:16 AM

ქავთარაძე
უფალი წრფელი გულით ნათხოვნს ყოველთვის შეისმენს. კეთილი გული გაქვს გიო

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Sep 19 2007, 12:23 AM

ქავთარაძე
გაიხარე გიო კარგი ბიჭი ხარ

იესოს ლოცვაა ის ლოცვა, რომელის ყველაზე მეტჯერ მაქვს ნათქვამი

პოსტის ავტორი: sofi89 თარიღი: Jan 18 2008, 10:29 PM

მეც ძალიან მიყვარს იესოს ლოცვა.

ერთ-ერთი მღვდლის ქადაგებას გავიხსენებ.ზუსტად არ მახსოვს და შეიძლება დეტალებში შეცდომა დავვუშვა...

ერთხელ ერთი ეპისკოპოსი ეტლით მგზავრობდა.ტყეში რომ შევიდა,იქ დაინახა კაცი,რომელიც განმარტოებით ცხოვრობდა,ხეზე ცხოვრობდა,და ხიდან ხეზე ისე გადახტებოდა,რომ სულ "უფალო შემიწყალენს" იძახდა. გამუდმებით აღმოხდებოდა მას პირიდან ეს სიტყვები,რასაც კი აკეთებდა. ეპისკოპოსმა გააჩერა და უთხრა,აბა,მარტო ეგ რა ლოცვაა,სხვა არაფერი იციო და მამო ჩვენო ასწავლა.
ცოტა ხნის შემდეგ,როდესაც ეპისკოპოსმა ეტლი შეიცვალა და გემით ზღვაში შეცურდა,დაინახა,რომ ის კაცი მოსდევდა. წარმოგიდგენიათ,წყალზე დარბოდა.მან ეპისკოპოს უთხრა,შენ რომ ლოცვა მასწავლე დამავიწყდა და შემახსენეო,ხოლო ეპისკოპოსმა უპასუხა:წადი,უკან გაბრუნდი და რასაც ლოცულობ ისევ ის ილოცეო.

კიდევ ერთი:

ერთი ბერი მონასტერში ცხოვრობდა,სადაც უმეტესად იესოს ლოცვას ლოცულობდნენ.ერთხელ ქალაქში მოხვდა და ეკლესიაში რომ შევიდა,აღფრთოვანებული დარჩა იქაური სხვადასხვა,მრავალი ლოცვებით და იმდენი ქნა,რომ წინამძღვარს ქალაქში დაატოვებინა თავი.
და ასე დადიოდა ეკლესიაში ყოველ შაბათ-კვირას.
ერთ დღეს,ტაძარში ყოფნის დროს,ძლიერი მიწისძვრა მოხდა.ეკლესიამ ნგრევა დაიწყო.შეშინებული ხალხი აქეთ-იქით გარბოდა და თან ყველა მხოლოდ "უფალი შემიწყალენს" იძახდა. მაშინ მიხვდა იგი,თუ რა დიდი ლოცვა ყოფილა იესოს ლოცვა და რა დიდი ძალა ჰქონია..

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jan 19 2008, 01:25 AM

იესოს ლოცვა და ვაბშე ლოცვა სუნთქვაზე საჭიროა ჩემი გონებაც მივაჩვიე 24 საათი იესოს ლოცვა გულში ხან ჩურჩულით მარშუტკაში ან ადმე სადაც ვარ სუ წყნარად ვარ ამ ლოცვით

პოსტის ავტორი: sisunia თარიღი: Jan 25 2008, 07:00 PM

მეც ხსშირად ვიმეორებ, მგზავრობისას, ძილის წინ, როცა ვხვდები რომ დაძინებისას უაზრო და ამაო ფიქრებში დიდი დრო გასულა, იესოს ლოცვას ვიწყებსდა მერე აღარ მახსოვს თუ როგორ მეძინება

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jan 25 2008, 10:51 PM

sisunia
ზუსტად მასე მეც ზოგჯერ ღვთისმშობელო ქალწულო გიხაროდენ მიმადლებულო მარიამ... ამას ვიმეორებ ხოლმე .

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Jan 27 2008, 06:09 PM

ყველაზე მარტივი, ყველაზე ეფექტური... ლოცვისას ტანკში ვზივარ , ძირიტადი გზა ცოდვებტან ბრძოლისათვის... იესოს ლოცვისას გულში ჩაღრმავება, ცოდვების ამოქეავა და განადგურება ეფექტურია...

მაგრამ ტრეინიგებია საჭირო დრეში მინიმუმ 20 წუთი მაინც სერიოზულად უნდა ივარჯიშო...

პოსტის ავტორი: toronji თარიღი: Feb 2 2008, 01:37 AM

როგორც მე ვიცი, ამ ლოცვას 2000 წლის ისტორია აქვს; მას ჯერ კიდევ მოციქულები იმეორებდნენ. წმინდა მამების თქმით, იგი ქრისტიანული სარწმუნოების მთელ შინაარსს გადმოგვცემს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 17 2008, 11:10 AM

ლოცვითი თრეინინგები და ვარჯიშები ?
კათოლიკებს აქვთ ესეთი "სულიერი ვარჯიშები", ჩვენთან მსგავსი რამ არ არსებობს...ლოცვა, ლოცვაა...
თუმცა უძლიერეს ბერებს ქონდათ წესი, სუნთქვასთან შეეთანხმებინათ იესო ლოცვა, ანუ ჩასუნთქვა-ამოსუნთქვის რეჟიმს... მაგრამ საეროთათვის ეს მოსარიდებელია, რადგან მთავარი "ჰარი კ'რშნა"-სავით უაზროდ გამეორებაში ჩახვევა კი არაა, არამედ ლოცვა, გააზრებული და შეგრძნებული...

იხარეთ;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Feb 17 2008, 11:42 AM

კაიროს ასკეზა ვარჯიშს არ ნიშნავს ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 17 2008, 07:53 PM

არა ისეთი გაგებით შენ რომ დაწერე
20 წუთიანი მოთელვები და ლოცვითი "აჟიმანიები"
რაა ასკეზა, ეგ სხვა საკითხია და ამ თემაში ვერ ჩავატევთ, გახსენი სხვა თემა და იქ ვისაუბროთ, უბრალოდ ლოცვა ლოცვაა, გულიდან უნდა მოდიოდეს, და არა რაღაც ლოცვის გამეორების დიდი რიცხვის მიღწევაში ვარჯიში...

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Feb 17 2008, 08:42 PM

მამები წერენ რო მთავარია ყურადღებით წარმოითქვას იესოს ლოცვა

პოსტის ავტორი: Rozoma თარიღი: Feb 18 2008, 01:09 AM

მართლაც საოცარი ლოცვაა, ყოველთვის მამშვიდებს!

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 11:34 AM

KAIROS

კაირსუნა მკაცრად აფასებ!

თუ არ ,,ივარჯიშე,, როდესმე ლოცვას ისწავლი?

ანუ თავიდან ჩვენს მიერ თქმული ლოცვები ლოცვებია? მაგრამ იმედია, რომ ნელ-ნელა აზრების კონცენტრირებასაც შეეჩვევი და ლოცვასაც. თავიდან შეიძლება სიე არ გამოდიოდეს, შეიძლება ეს ,,ტავიდან,, წლები გაგრძელდეს, მაგრამ ეს ნიშნავს, რომ ჰარე კრიშნას ამბობ და უნდა მიატოვო ისიც კი რასაც ამბობ?

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Feb 18 2008, 12:17 PM

კაიროს მე და შენ სულ ვცდებით ხომე ერთმანეთს მოკლედ


ამ გაგებით და იმ გაგენბით არ ვიცი, ვარჯიში ვარჯიშია...

რა ვიცი მე ვვარჯიშობ ხომლმე და ამართლებს

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 18 2008, 03:24 PM

ლოცვასთან დაკავშირებით ვარჯიშები არ ხდება, ტერმინია არასწორი,
ლოცვა უნდა იყოს გულიდან, და აბა რამდენ ხანს და რამდენჯერ გავიმეორებო, ამას არ უნდა ფიქრობდეს მლოცველი, არამედ იმას, რამდენად გრძნობს ლოცვას..
ნინო, ყველა ლოცვა, რომელიც გულიდან მოდის და გულწრფელობა ახლავს ლოცვისა, ლოცვაა...

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 03:29 PM

KAIROS

შენ გინდა ტქვა, რომ ყოველთვის დილა საღამოს ლოცვების წაკითხვისას ან ფსალმუნების კითხვისას გულით ლოცულობ? მე ვერა, ამიტომ საერთოდ აღარ წავიკითხო, თუ ჯობია წავიკითხო, რომ ერთ დღეს გულით ლოცვას მივეჩვიო?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 18 2008, 03:33 PM

ეგ არაა ვარჯიში, არამედ ესაა სურვილი ლოცვისა, შეიძლება გულით და მობილიზირებით არ ვლოცულობთ, მაგრამ ჩვენი მიზანი არის ის რომ ვილოცოთ, და არა ის რომ აბა რამდენჯერ გავიმეორებ 20 წუთში იესოს ლოცვას... ხედავ სხვაობას?

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 03:41 PM

KAIROS

იქნებ აქაც სურვილია მიეჩვიო იესოს ლოცვას. კაიროს, ესე არ ხდება, რომ ერთ დილას გაიღვიძო და აღმოაჩინო, რომ იესოს ლოცვას ან სხვა ნებისმიერ ლოცვას გულით ასრულებ.




შეიძლება მოხლოდ ეს იყო არასწრი ნეოს სიტყვებში.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 18 2008, 03:44 PM

ლოცვასთან მიჩვევა ლოცვით ხდება და არა ვარჯიშებით, საშიშია ეგ ტენდენცია, ხარისხისა და რაოდენობის შეპირისპირებაა ხანდახან საჭირო... არაა მართლმადიდებლური ტრადიცია ლოცვისა, ის რაზედაც ნეომ დაწერა, 20 წუთიანი ვარჯიშებიო, სრულიად არ ჯდება მისტიკაში...

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 03:51 PM

KAIROS

ანუ თუ სიტყვა ვარჯიშს ამოვაგდებთ და ვიტყვით, რომ დღეში 20 წუთიტ მაინც იესოს ლოცვა კარგი იქნება იმისთვის, რომ შემდგომში უწყვეტ ლოცვას მიეჩვიოთ ყველა ბედნიერები ვიქნებით?






















კაიროს, ამ ბოლო დროს სულ მეწინააღმდეგები






(შუტკა) დღეს ძალიან დეპრესიულ ხასიათზე ვარ, ხოდა ვცდილობ ცოტა გმოვიდე. მაპატეით არ შეშვენის ამ თემას გაოფება.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Feb 18 2008, 03:52 PM

გულით ლოცვა, ვარჯიშს კი არ მოაქვს, დროს მოქვს, განსაცდელს მოაქვს, რწმენის შემატებას მოაქვს, დარდს მოაქვს, სიხარულს მოაქვს...
მე ასე მესმის გულით ლოცვა...

მგონი დილა საღამოს ლოცვის კითხვისას, არავინ ფიქრობს, იმისთვის ვკითხულობ, რომ ერთხელაც იქნება და გავიწაფებიო, რადგანაც არა ლოცვის გაწაფულობით ისმენს უფალი ჩვენს სიტყვას.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 03:54 PM

k@the

თავისთავად, სავარჯიშოებს არ ვასრულებთ, ვ ლ ო ც უ ლ ო ბ თ მაგრამ მე მგონი არც პრველი დღეებიდან არ ვართ იმ ხარისხში, რომ ვთქვათ გულით ვლოცულობთო. ხან გონება ირევა და უაზროდ კითხულობ, ხან გეზარება, ხან გეჩქარება და აშ,

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Feb 18 2008, 03:58 PM

მხევალი ნინო
მე რომ ვიხსენებ პირველად ლოცვა როგორ წავიკითხე, ნამდვილად მეცინება. ძველქართული სულ ენისბორძიკით. მაგრამ მაშინ ნამდვილად არ ვფიქრობდი დილა-საღამოს ლოცვას იმიტომ წავიკითხავ, რომ გავიწაფოო ლოცვაში, პრინციპში არც დღეში ორჯერ ვკითხულობდი, რომ გავწაფულიყავი. შესაძლოა ვაშავებდი

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 04:02 PM

k@the

ცხაფია ამას არავინ ვფიქრობთ ქეთი. ასეთი ადამიანი არ მეგულება, მაგრამ რა განსაცდელიც არ უნდა დაატყდეს ადამიანს ტავს, რაც არ უნდა ხოხვით მიხვდიდე ეკლესიაში, მხოლოდ განსაცდელით და ხელში ერთხელ წიგნის აღებით გულით ლოცვას ვერ ისწავლი. ზუსტად გულით ლოცვა მოაქვს დროს, გამოცდილებას, განსაცდელს, ბრძოლას და ყველაფერს ერთად. სავარჯიშოდ ლოცვას არავინ კითხულობს, ამას ვინ ამბობს, ტავად კაიროსმაც კი თქვა, რომ ნეომ არასწორი ტერმინი იხმარა. მაგრამ თუ ერთ დილას არ დააძალე ტავს და არ წაიკითხე ასევე საღამოს არ დააძალე თავს, გულით ლოცვას ვერ ისწავლი.

მე მგონი ერთი და იგივეს ვამბობთ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Feb 18 2008, 04:52 PM

ლოცვა ლოცვით ისწავლება... ეს ერთგვარი ვარჯიშიცაა, ოღონდ არა მიზანმიმართული... მიზანდასახულები მხოლოდ ჩვენს თხოვნებში უნდა ვიყოტ, ხშირი თხოვნა კი მოგვცემს ლოცვით შესაძლებლობას სულში...

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Feb 18 2008, 04:54 PM

მნათე

ეს ვთქვი მეც.



რა ტქმა უნდა სპორტული ტანსაცმელს არავინ იცმევს ლოცვის წინ, არიქა სავარჯიშოდ მივდივარო.

პოსტის ავტორი: Маиа თარიღი: Feb 18 2008, 08:55 PM

აი მეც მაშინ ვკითხულობ ხოლმე და ძალიან მეხმარება. მამაომ მითხრა რაოდენობაზე არ იფიქრო როცა ლოცულობ არამედ ლოცვაზეო... როცა რამე მაცუხებს ან აზრი, ან მოსმენა მიწევს არასასიამოვნო და არასასურველ საუბრის ან სხვა მაშინ უპირისპირებ ხოლმე იესოს ლოცვას

პოსტის ავტორი: soso5 თარიღი: May 17 2008, 06:09 AM

სწორედაც აკეთებ ჩემო კარგო.მეც მასევე ვაკეთებ,იესო ლოცვა ხშირად უნდა იმეოროს წესით ქრისტიანმა ადამიანმა.ეს ლოცვა გააძლიერებს და ბევრ დაბრკოლებებს გადაალახვინებს ადამიანს.
გფარავდეთ ღმერთი.

პოსტის ავტორი: კავკასიელი თარიღი: May 18 2008, 12:55 AM

რათქმაუნდა რაოდენობას არ აქვს მნიშვნელობა, აქ მთავარია ხარისხი

პოსტის ავტორი: maikusi თარიღი: May 19 2008, 12:56 AM

იესოს ლოცვა ჩემთვის ერთერთი უსაყვარლესი ლოცვაა.ამ ლოცვას გულში განსაკუთრებულად ხშირად ვამბობ მგზავრობის დროს და ძალიან დაცულად ვგრძნობ თავს.და საერთოდ დილის ლოცვების დროს აუცილებლად ყოველთვის ვკითხულობ მგზავრობის ლოცვასაც,რადგან ნებისმიერ დროს შეიძლება მომიხდეს სადმე წასვლა და ამ ლოცვის ძალას ყოველთვის ვგრძნობ.

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 19 2008, 11:23 PM

მეც ძალიან მიყვარს იესოს ლოცა და ყველაზე ხშირად ვიმეორებ ხოლმე გულში

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: May 20 2008, 12:03 AM

მე კი მიყვარს მარა ჩემ მარცხნივ უხილავ არსებას არ უყვარს

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 22 2008, 02:24 PM

ხო ეგ მეც ბევრჯელ მიგვრძნია,მართლა საშინლად არ უყვარს

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: May 28 2008, 12:03 PM

ერთი კითხვა მაქვს, საგულე სადაა ? თუ ეს რომ იპოვო უკვე გამოცდილი მლოცველი უნდა იყო.

პოსტის ავტორი: alilo თარიღი: May 28 2008, 05:47 PM

უი ეს თემა არარც მახსოვდა თუ არსებობდა

პოსტის ავტორი: iisperiTOVLI თარიღი: Jun 23 2008, 08:03 PM

ხო ეგ მეც მიგრძვნია.. განსაკუთრებით ღამე..

პოსტის ავტორი: sandro40 თარიღი: Jun 23 2008, 08:17 PM

შესანიშნავი პასუხია

პოსტის ავტორი: -tamar- თარიღი: Jun 23 2008, 08:17 PM

საგულე??

პოსტის ავტორი: sandro40 თარიღი: Jun 23 2008, 08:25 PM

გეთანხმები

პოსტის ავტორი: sandro40 თარიღი: Jun 23 2008, 08:37 PM

ამ ლოცვის არასწორედ წარმოთქვამ (სიტყვებს არ ვგულისხმობ) ანუ მექანიკურმა წარმოთმქმამ შესაძლოა დიდი სულიერი ზიანი მიაყენოს ადამიანს, ამიტომაც ვერ იტანს მართლმადიდებლობა ვერაფერს გაუაზრებელს, უფრო სწორად იქ სადაც არაა გონება და სიყვარული იქ არაა მადლი.
გარდა ამისა იესო ქრისტეს ლოცვის დანიშნულება ეს არაა მანტრის მაგვარი სიტყვების გამმეორება, რომელმაც ფსიქოლოგიურ სიმშვიდე უნდა მოგვანიჭოს თუნდაც განსაცდელის დროს, არც აუტოტრენნინგი,

ნუ შესაძლოა ეს ლოცვა ცხოვრებისეული განსაცდელის დროსაც დაგვეხმაროს, მაგრამ ეს არაა მთავარი.

იმიტომ რომ თუკი ადამიანი ამბობს უფალო იესო ქრისტე, შემიწყალე მე-ვინ? ცოდვილი, ანუ ცოდვილად უნდა აღიქვავდე თავს, თუკი თავი ცოდვილად არ მიგაჩნია.... აი სწორად ამაშია საქმე, ე.ი. ამ ლოცვას უბრალოდ ამბობ, ან სულ სხვა მიზნით, არასწორად, ვარჯიშობ, სწორად რომ ვარჯიშობ რომ მექანიკურად იმეორებდე ამ სიტყვებს, მაგრამ სიტყვები ხომ მთავარი არაა, მთავარია ის შინაარსი რომელიც დევს ამ სიტყვებში.
ყოფილა შემთხვევები როდესაც მორწმუნე იძულებული ყოფილა უარი ეთქვა კი არა, აეძულებინა საკუთარი თავი აღარ გაემეორებინა ეს ლოცვა, რომელიც მანტრად ქონდა გადაქცეული და სულიერ ზიანს აყენებდა

პოსტის ავტორი: mogzaura თარიღი: Jun 23 2008, 09:05 PM

მართლაც ამაშია საქმე ,შენ ხომ არ იცი მაგ დროს მორწმუნე რას განიცდის და რას გძნობს?

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Jun 23 2008, 09:08 PM

sandro40
მართლაც , თავის დაზიანება შეილება, სიგიჟე მაგალითად, თუ არ გააკეთე სწორად ეს სულიერი საქმე.
ხოლო გამოცდილი ხელმძღვანელის გარეშე, მართლაც რთულია.
იესოს ლოცვებზე ტომებია დაწერილი, ჩვენ კი მაქსიმუმ რამდენიმე ფურცელი გვაქვს წაკითხული.
თუ ესე იოლია, მარტო იმეორე, ივარჯიშე და წავა, მაშ რატომ დასჭირდათ ამდენი ლიტერატურის შექმნა?
საქმე უფრო რთულადაა.
და პირველ რიგში ისაა რომ შენ ეშმას უპირისპირდები უსერიოზულესად, და თუ ჩხუბში შეხვალ და არ იცი როგორ გააკეთო ხო დაგანგრია ცხვინპირი.

პოსტის ავტორი: sandro40 თარიღი: Jun 23 2008, 09:12 PM

არა

პოსტის ავტორი: dato!!! თარიღი: Jun 23 2008, 09:36 PM

.

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Jun 24 2008, 05:54 PM

მეც ასე წავიკითხე ამას წინათ, რაც დაწერილიაო ეს ჯერ მხოლოდ კიდევ მონახაზიაო და ხელმძღვანელის გარეშე საერთოდ არ ღირს დაწყებაო.

პოსტის ავტორი: tolia თარიღი: Jul 7 2008, 10:33 PM

როცა რამესი მეშინია მაშინ ვამბობ ხოლმე ან როცა მიჭირს(სულიერად) ძალიან მეხმარება

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Sep 30 2008, 08:04 PM

დიახ, მართალია, უფლის სახელის წარმოთქმაც კი, სიმდაბლით და სიყვარულით, მაშინაც კი როცა გაბნეულები ვართ, დიდ შვებას იძლევა, რადგან ეშინიათ ბნელ ძალებს.
ხოლო საგულეს რაც შეეხება, ის მატერიალურ სხეულში, სადღაც გულის არეში არ უნდა ვეძებოთ, ეს მხოლოდ პირობითი გამოხატვაა და მშვინვიერთან არ უნდა გაიგივდეს.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Sep 30 2008, 08:08 PM

მე ნებისმიერ სიტუაციაში ვამბობ ამ ლოცვას, ძალიან ხშირად. განსაკუთრებით მშველის ღამით ე.წ. კოშმარული სიზმრების მერე რომ მეღვიძება, ასევე ნებისმიერ საშიშ სიტუაციაში. მართლაც სასწაულმოქმედი ლოცვაა ჩემთვის .

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Sep 30 2008, 08:11 PM

არაფრის და
აბ მადლო დიდი.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Oct 1 2008, 06:05 PM

ამწუხაროდ, იშვიათად ვამბობ, არადა გამიგია მუდმივად უნდა იმეორებდეო.

პოსტის ავტორი: zura27 თარიღი: Oct 21 2008, 02:50 PM

მშჰვიდობა დებო და ზმებო!უფალო იესო ქრისტე, შემიწყალე მე ასე გვასწავლის ლოცვას მამა ისიხასტი ბერი იოსებ ათონელი ეს ლოცვა ზალიან ზლიერია ჩემი უსაყვარლესი ლოცვაა

პოსტის ავტორი: mak თარიღი: Feb 17 2009, 12:47 PM

გამარჯობათ.ვინმეს ხომ არ გაქვთ რუსულ ენაზე 7-გზის ლოცვა?