IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

6 გვერდი V  1 2 3 > »   
Reply to this topicStart new topic
> ჩემი სოფელი, გაგვაცანით თქვენი სოფელი და მისი ისტორია
Amuza
პოსტი Feb 2 2008, 10:41 PM
პოსტი #1


გიორგი
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,040
რეგისტრ.: 15-January 08
მდებარ.: GSE
წევრი № 3,638



საეკლესიო სოფელი აკურა

სოფ. აკურა, რომელიც ქ. თელავს დაშორებულია 16 კმ-ით, გაშენებულია ავტომაგისტრალის ორივე მხარეს. ვახუშტის აღწერაში ნათქვამია `... მოერთვის ალაზანს დასავლეთიდამ აკურის ხევი, გამოსდის გომბორისა და ცივის მთას~.
აკურის მოსაზღვრე ვანთის ხევს ეწოდება `ვანთურა~, თვითონ სოფელს კი ვანთა.
დღევანდელ საცხოვრისში ჩამოსახლებამდე (ჩამოსახლება იწყება XIX საუკუნიდან) აკურელები ცხოვრობდნენ ამავე ხეობაში, ოღონდ ზემოთ, მთის ძირას, ამ ადგილს ახლაც სოფლელები `ნამოსახლარს~ ეძახიან. დღეს, რომ სოფლის თავია, იგი ძველად სოფლის ბოლო იყო. იმ ადგილს სადაც ახლა სასაფლაო მდებარეობს, ვანთის მხარეს ღვთისმშობლის სახ. ეკლესია, ხოლო აკურის მხარეს წმ. ელია წინასწარმეტყველის სახ. ეკლესია, შუა სოფელი ეწოდებოდა; ხოლო მთის ძირს, სადაც მდებარეობს დავით გარეჯის დედათა მონასტერი ვანთის ხევის მხარეს, ხოლო წმ. გიორგის სახ. ეკლესია აკურის ხევის მხარეს – ზედა სოფელი ეწოდებოდა.
აკურაში შემონახულია გადმოცემა, რომ ძველად სოფ. აკურა კიდევ უფრო ზემოთ – აკურის ხევის სათავის ახლოს `ნახიზნარში~ მდებარეობდა. ამ ადგილებში დღესაც შეინიშნება სოფლის ნაკვალევი, რომელსაც ახლაც `ნაკალოვრებს~ ეძახიან, იქვეა `ნამარნევი~, რომელსაც ამავე სახელით იცნობენ, მის ახლომახლო შემორჩენილია `საწნახელები~ და სამეურნეო კულტურის კიდევ სხვა ნაშთები. იმავე არემარეში, ძნელად მისადგომ კლდეში, არის გამოქვაბული, რომლის შესახებ ხალხში შემონახულია გადმოცემა: ერთი ვარიანტით, იქ ცხოვრობდა საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებიდან, მეტწილად ქართლიდან ბატონებისაგან გამოქცეული ხალხი, რომლებიც ამ გამოქვაბულში იმალებოდნენ; გადმოცემის მეორე ვარიანტის მიხედვით გამოქვაბულში შიშიანობის – ლეკიანობის დროს იხიზნებოდა სოფელი და აქვე მალავდნენ ქონებას. გადმოცემის ორივე ვარიანტის სინამდვილე არაა შესაძლებლობას მოკლებული, მაგრამ ვერც ერთი მათგანი ვერ გამოდგება დასკვნის საბუთად.
დღემდე შემორჩენილი ისტორიული მასალების მიხედვით დგინდება, რომ სოფ. აკურა იყო ერთ-ერთი უძველესი სოფელი, რომელიც მიწის ნაკლებობას არასოდეს განიცდიდა.
მეცნიერების მიერ შესწავლილი მასალების მიხედვით შესაძლებელია საკვირველმოქმედი წმინდა მამის ილარიონ ქართველის მშობლიურ სოფლად აღნიშნული სოფელი მივიჩნიოთ. თუ ვიხელმძღვანელებთ `ძველი ათონური~ ხელნაწერებით და გავეცნობით წმ. მამის ბიოგრაფიას, თვალნათლივ დასტურდება, რომ იგი იყო დიდგვაროვანი წრიდან, დაიბადა კახეთის მხარეში. თავის მამულთან ახლოს დედას და დას 855 წელს აუშენა დავით გარეჯელის სახელობის დედათა მონასტერი, შესწირა დიდძალი ქონება და რამოდენიმე სოფელი, სავარაუდოთ სოფ. აკურა, ვანთა, ბუშეტი. ეს სოფლები საარქივო დუკუმენტებში გასაბჭოებამდე მოიხსენიებოდა საეკლესიო სოფლებად.
1923 წლიდან დაიწყო ეკლესია-მონასტრის დანგრევა, გაძარცვა, ნაწყალობელი მიწების ჩამორთმევა (იმ დროისათვის 3000 ჰექტარი); შეწყდა ბერმონაზვნური ცხოვრება, ხალხში დაისადგურა ათეიზმმა; დაიწყეს სასულიერო პირების დევნა-დაპატიმრებები, უკრძალავდნენ მსახურებას, ბოლშევიკებმა 1923 წლის 4 მაისს წვერი გაპარსეს და მღვდელმსახურების ჩატარება აუკრძალეს წმ. ილია წინასწარმეტყველის სახ. ეკლესიის მღვდელს ლავრენტი გუგუტიშვილს. ე.წ. `კომსომოლებმა~ ამ ეკლესიას ჩამოხსნეს ზარები და დაანგრიეს სამრეკლო. ბოლო წლებში ხალხის მონდომებით დაიწყო ამ ეკლესიის აღდგენა, აღდგენილია ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესიაც.
დღეს-დღეობით სავალალო მდგომარეობაშია აკურის `დავით-გარეჯის~ დედათა მონასტერი, რომელსაც მცირე რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა 1956 წელს. მოსახლეობის დიდი სურვილის მიუხედავად, კულტურის სამინისტრომ დღემდე ვერ შეძლო აღდგენა – რეკონსტრუქციისათვის საჭირო თანხის მოძიება. დღემდე შემორჩენილია: სამნავიანი ბაზილიკა, ნამარნევი. ტაძარი გადახურულია ქართული კრამიტით, რომელიც ნაწილობრივ შესაკეთებელია და გასაწმენდია ხე – მცენარეებისაგან; ბზარები აქვს მიღებული ყველა კედელს, მათ შორის კანკელს; კარების გარეშეა ტაძარში შესასვლელი და გამოსასვლელი; აღსადგენია ჯერ კიდევ შემორჩენილი ფრესკები. აღმოსავლეთის ფასადზე შემორჩენილია ორსაფეხურიანი მრგვალი ნიში, რომელშიც ჩახატულია ქრისტეს თავი უნიმბოდ, დისკოს მინდვრებზე დიაგონალურად გამოსახულია ოთხი ანგელოზი უფრთებოდ. მათ შორის, საშუალო მედალიონის რადიალურად ერთურთისაგან დაცილებადი (განშორებადი) ქვების კიდეებზე სწორხაზოვნადაა დახატული წითელი სხივები. სტილისტიკურად ეკლესიის მოხატულობის სახეებს თვისი ინდივიდუალური ხასითი აქვთ, ისინი ვარდისფერისანი იყვნენ, ეს ფერი ქრისტეს პირისახეზეა შენარჩუნებული, რომელიც ნიშშია (წალოშია).
დღემდე სოფლის მოსახლეობა აღნიშნავს `დავითობას~ - სოფლის დღესასწაულს, რომელიც იმართება ამაღლების შემდგომი კვირის ხუთშაბათს. ხალხი თანდათან უბრუნდბა ეკლესიურ ცხოვრებას და იმედი აქვს ერთადერთი ღმერთის და კეთილი ადამიანების, რომ დაეხმარებიან ამ უძველისი მონასტრის აღდგენა – ამოქმედებაში.
საგულისხმოა ის ფაქტი, რომ ახლახანს აღმოაჩინეს წმ. ილარიონ ქართველის მიერ დაარსებული მამათა მონასტერი, რომელიც აკურის დედათა მონასტრიდან 4-კმ მანძილზე მდებარეობს. იქნებ, ახლა მაინც მიექცეს ყურადღება ამ კომპლექსს


--------------------
ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 4 2008, 05:23 PM
პოსტი #2


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



Amuza

თემა კარგი და საინტერესოა, მაგრამ მოხარული ვიქნები თუ ქართული შრიფტით დადებ საწყისს პოსტს რომ წაკითხვა შესაძლებელი იყოს და სხვა ფორუმელებმაც დადონ თავიანთი სოფლების ისტორია smile.gif


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
iani
პოსტი Feb 5 2008, 08:05 PM
პოსტი #3


Newbie
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 12
რეგისტრ.: 11-January 08
წევრი № 3,609



ჩემი სოფელი უულამაზესია smile.gif მაგრამ კიდე zafxuli.gif უფრო ლამაზი და თბილი ხალხი ცხოვრობს.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
k@the
პოსტი Feb 5 2008, 08:35 PM
პოსტი #4


იყო და არა იყო რა...
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 16,796
რეგისტრ.: 21-May 07
მდებარ.: მყარად მიწაზე
წევრი № 1,967



გაიხარე Amuza!

მარინე მოვაქართულე 2kiss.gif (www.convert.ge)


--------------------
--
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Amuza
პოსტი Feb 6 2008, 01:06 PM
პოსტი #5


გიორგი
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,040
რეგისტრ.: 15-January 08
მდებარ.: GSE
წევრი № 3,638



ჯიგრები ხართ!

და რა კარგია ჩემი სოფელი! (სიმღერა რომაა) biggrin.gif

მაგრამ ის ტეხავს იქ ჩასულს ბებია და პაპა რომ აღარ მეგებება. ასე, რომ იშვიათად ტუღა ჩავალ ხოლმე sad.gif

სოფელი აკურა. წმ. ელია წინასწარმეტყველის სახელობის ეკლესია (აღდგენის პროცესშია)

IPB-ს სურათი


IPB-ს სურათი


--------------------
ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 6 2008, 02:04 PM
პოსტი #6


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ციტატა(k@the @ Feb 5 2008, 08:35 PM) *

გაიხარე Amuza!

მარინე მოვაქართულე 2kiss.gif (www.convert.ge)


მადლობა, ქეთი 2kiss.gif

ციტატა(Amuza @ Feb 6 2008, 01:06 PM) *

ჯიგრები ხართ!

და რა კარგია ჩემი სოფელი! (სიმღერა რომაა) biggrin.gif

მაგრამ ის ტეხავს იქ ჩასულს ბებია და პაპა რომ აღარ მეგებება. ასე, რომ იშვიათად ტუღა ჩავალ ხოლმე sad.gif

სოფელი აკურა. წმ. ელია წინასწარმეტყველის სახელობის ეკლესია (აღდგენის პროცესშია)

IPB-ს სურათი
IPB-ს სურათი


მადლობა მინდა გადაგიხადო ინფორმაციისა და სურათებისთვის. მოხარული ვიქნები თუ სახელს გვეტყვი, რომ სახელით მოგმართო.

ამავდროულად მეგობრულად მინდა გთხოვო, რომ საქართველოს ისტორიის განყოფილებაში საუბრისას ჟარგონები არ გამოიყენო.

დაახლოებით მსგავსი შენიშვნა ამ თემაშიც მოგეცი:

http://church.ge/index.php?showtopic=3389&st=20

პატივისცემით

მარინე

ციტატა(iani @ Feb 5 2008, 08:05 PM) *

ჩემი სოფელი უულამაზესია smile.gif მაგრამ კიდე zafxuli.gif უფრო ლამაზი და თბილი ხალხი ცხოვრობს.


თუ რაიმე საინტეროს იცი შენი სოფლის იტორიიდან და მოგვაწვდი, მადლობლები ვიქნებით smile.gif


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 6 2008, 03:53 PM
პოსტი #7


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



სოფელ მაწიმი

სოფელ მაწიმი ჯერ კიდევ VII საუკუნის ისტორიული წყაროებში მოიხსენება. ამ პერიოდისათვის ჩამოყალიბდა ჰერეთის სამთვრო ანუ აღმოსავლეთ კახეთი საინგილო. მის შემადგენლობაში შედიოდა მაწიმიც, რომელსაც იმ დროისთვის მაჭის ეძახოდნენ ეს სახელწოდება მან მიიღო ჰერეთის მთვრის, ვინმე მაჭის, საპატივცემლოდ.

იმ დროისთვის საქართველოს თავს ესხმოდნენ დაღესტნელი ლეკები, მათგან თავდასაცავად სამთავროს ერისთავმა მაჭიმ, სოფლიდან 5-6კმ დაშორებით ააშენა ციხე, რომელსაც მაჭის ციხე უწოდა, თუმცა ვარაუდობენ, რომ თოდას ციხეც ერქვა.

ვახუშტი ბაგატიონის ისტორიული აღწერილობით ცნობილია, ,,რომე საჰერეთოში, იქ სადაც ბელექნის გზა გადმოდის საქართველოში, გზის ჩრდილოეთით არსებობდა მეფეების რეზიდენცია, ხოლო ამ რეზიდენციის ზემოთ, ორი კილომეტრიც დაშორებით არის თოდას ციხე, რომელსაც მაჭის ციხე უწოდეს”.

შაჰ-აბასის შემოსევების შემდეგ (XVII ს) ლაგოდეხის რ-ში, მათ შორის მაწიმშიც, აღარავის უცხოვრია, მხოლოდ XIX საუკუნის დასაწყისში ქართლ-კახეთის სამეფოს გაუქმების შემდეგ, რუსეთის იმპერატორის ბრძანებით აქ რუსი და პოლონელი სამხედროები ჩამოუსახლებიათ. 1850-1860წ.წ. ჩასახლება მოხდა ახლანდელი კალინოვკის (ლაგოდეხის უბანი), რომანოვკის (ახლანდელი რაჭისუბანი), სლობოდკისა და დღევანდელი მაწიმის ტერიტორიაზე. რუსების ჩამოსახლება მოჰყვა ადგილობრივი ტოპონიმების შეცვლა.

1905წ. რევოლუციის პერიოდში მოხდა რუსების და ქართველების შეჯახება. რუსებმა დატოვეს სოფელი და გაიქცნენ. ხოლო მათ ადგილებში ჩასახლდნენ ქართველები. რევოლუციის შემდეგ რუსები ისევ უკან დაბრუნდნენ. ქართველების დასახლება სოფელში ძირითადად დაიწყო 1916წლიდან.თავდაპირველად სოფელში მხოლოდ 16 კომლი ცხოვრობდა, 1918წლიდან ინტენსიურად ხდება სოფლის დასახლება.

1923წელს სოფელში გაიხსნა პირველი სკოლა დაწყებითი განათლებით. სკოლის მშენებლობისათვის შეძენილი იქნა ნადიროვის თამბაქოს საშრობი, რომლის მასალისაგანაც ააგეს ოთხოთახიანი სკოლის შენობა. 1938 წელს სკოლა გადაკეთდა შვიდწლიან არასსრულ სკოლად. 1946 წელს –რვაწლიანი, ხოლო 2004 წელს – საშუალო სკოლად

ლეგენდები და თქმულებები

თქმულებების თანახმად იმ ადგილას სადა სოფელი მაწიმი მდებარეობს ადრე გაუვალი ტყე ყოფილა, მაგრამ ამის მიუხედავად იქ რუსებს პატარა სოფელი მაინც გაუშენებიათ და მისთვის ელიზავიტოვკა დაურქმევიათ ჰერეთის ერთ-ერთი მთავრის ასულის საპატივცემლოდ მაგრამ რუსები იქ დიდხანს არ გაჩერებულან. აღმოსავლეთიდან ლეკების შემოსევისა და მათი აწიოკების გამო.ალექსანდრე პირველის მეფობის დროს ლეკებს ქართველი კაცი შეუპყრიათ და აინტერესებდათ ფაეგოთ სად ცხოვრობდა იგი. ქართველმა ლეკებს ვერაფერი გაუგო და გაიძახოდა მაჭ, მაჭ, მაჭ(მაჭამეთო), რადგან ძალიან შიოდა და აქედან შემოვიდა სახელი მაჭი, შემდგომ კი მაწიმი უწოდეს.


http://www.garemo.dlf.ge/matsimi/node/9


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Amuza
პოსტი Feb 6 2008, 11:02 PM
პოსტი #8


გიორგი
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,040
რეგისტრ.: 15-January 08
მდებარ.: GSE
წევრი № 3,638



ციტატა(marine @ Feb 6 2008, 03:53 PM) *

სოფელ მაწიმი

სოფელ მაწიმი ჯერ კიდევ VII საუკუნის ისტორიული წყაროებში მოიხსენება. ამ პერიოდისათვის ჩამოყალიბდა ჰერეთის სამთვრო ანუ აღმოსავლეთ კახეთი საინგილო. მის შემადგენლობაში შედიოდა მაწიმიც, რომელსაც იმ დროისთვის მაჭის ეძახოდნენ ეს სახელწოდება მან მიიღო ჰერეთის მთვრის, ვინმე მაჭის, საპატივცემლოდ.

იმ დროისთვის საქართველოს თავს ესხმოდნენ დაღესტნელი ლეკები, მათგან თავდასაცავად სამთავროს ერისთავმა მაჭიმ, სოფლიდან 5-6კმ დაშორებით ააშენა ციხე, რომელსაც მაჭის ციხე უწოდა, თუმცა ვარაუდობენ, რომ თოდას ციხეც ერქვა.

ვახუშტი ბაგატიონის ისტორიული აღწერილობით ცნობილია, ,,რომე საჰერეთოში, იქ სადაც ბელექნის გზა გადმოდის საქართველოში, გზის ჩრდილოეთით არსებობდა მეფეების რეზიდენცია, ხოლო ამ რეზიდენციის ზემოთ, ორი კილომეტრიც დაშორებით არის თოდას ციხე, რომელსაც მაჭის ციხე უწოდეს”.

შაჰ-აბასის შემოსევების შემდეგ (XVII ს) ლაგოდეხის რ-ში, მათ შორის მაწიმშიც, აღარავის უცხოვრია, მხოლოდ XIX საუკუნის დასაწყისში ქართლ-კახეთის სამეფოს გაუქმების შემდეგ, რუსეთის იმპერატორის ბრძანებით აქ რუსი და პოლონელი სამხედროები ჩამოუსახლებიათ. 1850-1860წ.წ. ჩასახლება მოხდა ახლანდელი კალინოვკის (ლაგოდეხის უბანი), რომანოვკის (ახლანდელი რაჭისუბანი), სლობოდკისა და დღევანდელი მაწიმის ტერიტორიაზე. რუსების ჩამოსახლება მოჰყვა ადგილობრივი ტოპონიმების შეცვლა.

1905წ. რევოლუციის პერიოდში მოხდა რუსების და ქართველების შეჯახება. რუსებმა დატოვეს სოფელი და გაიქცნენ. ხოლო მათ ადგილებში ჩასახლდნენ ქართველები. რევოლუციის შემდეგ რუსები ისევ უკან დაბრუნდნენ. ქართველების დასახლება სოფელში ძირითადად დაიწყო 1916წლიდან.თავდაპირველად სოფელში მხოლოდ 16 კომლი ცხოვრობდა, 1918წლიდან ინტენსიურად ხდება სოფლის დასახლება.

1923წელს სოფელში გაიხსნა პირველი სკოლა დაწყებითი განათლებით. სკოლის მშენებლობისათვის შეძენილი იქნა ნადიროვის თამბაქოს საშრობი, რომლის მასალისაგანაც ააგეს ოთხოთახიანი სკოლის შენობა. 1938 წელს სკოლა გადაკეთდა შვიდწლიან არასსრულ სკოლად. 1946 წელს –რვაწლიანი, ხოლო 2004 წელს – საშუალო სკოლად

ლეგენდები და თქმულებები

თქმულებების თანახმად იმ ადგილას სადა სოფელი მაწიმი მდებარეობს ადრე გაუვალი ტყე ყოფილა, მაგრამ ამის მიუხედავად იქ რუსებს პატარა სოფელი მაინც გაუშენებიათ და მისთვის ელიზავიტოვკა დაურქმევიათ ჰერეთის ერთ-ერთი მთავრის ასულის საპატივცემლოდ მაგრამ რუსები იქ დიდხანს არ გაჩერებულან. აღმოსავლეთიდან ლეკების შემოსევისა და მათი აწიოკების გამო.ალექსანდრე პირველის მეფობის დროს ლეკებს ქართველი კაცი შეუპყრიათ და აინტერესებდათ ფაეგოთ სად ცხოვრობდა იგი. ქართველმა ლეკებს ვერაფერი გაუგო და გაიძახოდა მაჭ, მაჭ, მაჭ(მაჭამეთო), რადგან ძალიან შიოდა და აქედან შემოვიდა სახელი მაჭი, შემდგომ კი მაწიმი უწოდეს.


http://www.garemo.dlf.ge/matsimi/node/9


მე მაპატიეთ, მომავალში გავითვალისწინებ,რომ ჟარგონები უკუვაქციო. ჩემი სახელია გიორგი.

საინტერესო ინფორმაცია მოგვაწოდე სოფელ მაწიმზე. ლადოდეხში არ ვარ ნამყოფი და მაგ რაიონის ნახვა მაინტერესებს,ასევე მინდა საინგილო მოვინახულო.


--------------------
ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 7 2008, 12:16 PM
პოსტი #9


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ციტატა(Amuza @ Feb 6 2008, 11:02 PM) *

მე მაპატიეთ, მომავალში გავითვალისწინებ,რომ ჟარგონები უკუვაქციო. ჩემი სახელია გიორგი.

საინტერესო ინფორმაცია მოგვაწოდე სოფელ მაწიმზე. ლადოდეხში არ ვარ ნამყოფი და მაგ რაიონის ნახვა მაინტერესებს,ასევე მინდა საინგილო მოვინახულო.


მადლობა, გიორგი smile.gif

სოფელ მაწიმზე ინტერნეტში ვნახე ინფორმაცია, მანამდე გაგებული არ მქონდა.

რაც შეეხება საინგილოს, რაკი დაინტერესებული ხარ, შეგიძლია ეს საიტი ნახო http://saingilo.iatp.ge/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
yipiani gio
პოსტი Feb 17 2008, 03:55 AM
პოსტი #10


Tavadi Yipiani
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 2,917
რეგისტრ.: 25-May 07
მდებარ.: saburtalo
წევრი № 2,017



სოფელი ხვანჭკარა.
სოფელი ხვანჭკარა (ამბროლაურის რაიონი)ამბროლაურიდან 14 კმ.
ისტორიული ცნობებით ეს სოფელი ყველაზე ადრე იხსენიება 7 საუკუნეში.
მოგვიანებით კი ჩანს საყიფიანო რომლის ცენტრიც სწორედ სოფ.ხვანჭკარა იყო.(სოფ.ჭრებალოდან.სოფ.სადმელამდე).თვით ყიფიანები იხსენიებიან 7-8 საუკუნიდან მხოლოდ სვანეთის აზნაურებად.მაგრამ 9 საუკუნეში გადმოსახლებულან გარკვეული ნაწილი და დასახლებულა სოფ.ხვანჭკარის ,ტოლის და ბუგეულის ტერიტორიაზე მაგრამ თავადის ტიტული სწორედ ხვანჭკარელ ყიფიანებს მიუღიათ,დანარჩენები კი მხოლოდ აზნაურები დარჩნენ.
16-17 საუკუნეში სოფ.ხვანჭკარა რმოდენიმე ისტორიულ წყაროში იხსენიება როგორც ერთ ერთი დაწინაურებული სათავადოს ცენტრი.სოფელში შემორჩენილია 3 კარის ეკლესიის ნანგრევები და 4 ციხე.


--------------------
alazani.ge

ფოლკოლორული საიტი.ვისაც გაინტერესებთ ფოლკლორი და ხელოვნება
გვეწვიეთ.ამ საიტზე მრავალი საინტერესო მასალის მოძიება შეგიძლიათ
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Amuza
პოსტი Feb 19 2008, 01:38 PM
პოსტი #11


გიორგი
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,040
რეგისტრ.: 15-January 08
მდებარ.: GSE
წევრი № 3,638



ციტატა(yipiani gio @ Feb 17 2008, 03:55 AM) *

სოფელი ხვანჭკარა.
სოფელი ხვანჭკარა (ამბროლაურის რაიონი)ამბროლაურიდან 14 კმ.
ისტორიული ცნობებით ეს სოფელი ყველაზე ადრე იხსენიება 7 საუკუნეში.
მოგვიანებით კი ჩანს საყიფიანო რომლის ცენტრიც სწორედ სოფ.ხვანჭკარა იყო.(სოფ.ჭრებალოდან.სოფ.სადმელამდე).თვით ყიფიანები იხსენიებიან 7-8 საუკუნიდან მხოლოდ სვანეთის აზნაურებად.მაგრამ 9 საუკუნეში გადმოსახლებულან გარკვეული ნაწილი და დასახლებულა სოფ.ხვანჭკარის ,ტოლის და ბუგეულის ტერიტორიაზე მაგრამ თავადის ტიტული სწორედ ხვანჭკარელ ყიფიანებს მიუღიათ,დანარჩენები კი მხოლოდ აზნაურები დარჩნენ.
16-17 საუკუნეში სოფ.ხვანჭკარა რმოდენიმე ისტორიულ წყაროში იხსენიება როგორც ერთ ერთი დაწინაურებული სათავადოს ცენტრი.სოფელში შემორჩენილია 3 კარის ეკლესიის ნანგრევები და 4 ციხე.


საინტერესოა. ასეთი განთქმული ღვინის ბრენდი და ამდენი ინფორმაციაც კი არ ვიცოდი ამ სოფელის შესახებ.

მადლობა გიორგის


--------------------
ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 19 2008, 05:42 PM
პოსტი #12


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



სამწუხაროდ რაჭაში ნამყოფი არ ვარ და სოფელ სხვავაზე აქამდე არაფერი მსმენოდა და ამ საიტით შევიტყვე:

http://bekaotanadze.tripod.com/sxvava/

მომეწონა სოფელში არსებული ტაძრის სახელი - "ძელიცხოველი" smile.gif


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Amuza
პოსტი Feb 19 2008, 08:42 PM
პოსტი #13


გიორგი
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,040
რეგისტრ.: 15-January 08
მდებარ.: GSE
წევრი № 3,638



მე ვარ რაჭაში,შოვში ნამყოფი. სადაც არის წმ. თამარის სახელობის ეკლესია. ახალიაშენებულია.

საოცარი კუთხეა, უბრალოდ ცოტა მიუდგომელი.


--------------------
ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
xornabujeli
პოსტი Feb 20 2008, 03:58 AM
პოსტი #14


giorgi
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,304
რეგისტრ.: 24-July 07
მდებარ.: Zveli Tbilisi.
წევრი № 2,509



smile.gif ჩემი სოფელია (დედოფლისწყაროს რაიონი)ჯაფარიძე,თუმცა მე ეს სახელი დღემდე არ მომწონს,იმიტომ ჯერ ერთი ეს სახელი დაერქვა გასაბჭოების შემდეგ,ერთ-ერთი კომუნისტი წინამძღოლის ალიოშა ჯაფარიძის სახსოვრად,რომელმაც თავის რაზმთან ერთად სისხლში ჩაახშო,დაახლოებით 1921 წელს ,ქიზიყელი გლეხების აჯანყება წითელი არმიის წინააღმდეგ.
1989-წელს. 9-აპრილის შემდგომ როდესაც დაიწყო ქართველი ერის გამოღვიძება და ბევრ რაიონს,სოფელს თუ ქუჩას დაუბრუნდა ისტორიული სახელი,მათ შორის სოფელ ჯაფარიძეს ეწოდა ისტორიული სახელი -სამრეკლო,ამ სახელმა იარსება ზვიად გამსახურდიას პრეზიდენტობის ვადაში,ხოლო მისი ჩამოგდებისა და შევარდნაძის ხელისუფლებაში მოსვლი შემდგომ,რატომღაც ისევ დაუბრუნეს კომუნისტური სახელი.
ჩემს სოფელში არის 19-საუკუნეში რუსების მიერ აშენებული სერაფიმ საროველის სახელობის ტაძარი,ვარაუდობენ რომ ეს ტაძარი პირველი,თუ არა მეორე უეჭველად,იყო მთელ საბჭოთა სივრცეში ,რომელიც აშენდა იმ დროს სერაფიმ საროველის სახელზე.ამის დასადასტურებელ აბუთებზე ეხლა მიმდინარეობს ინტენსიური კვლევა (მუშაობა) და უახლოეს ხანში გახდება ცნობილი ზუსტი ინფორმაცია,ასევე იგეგმება რომ ამ ტაძართან შეიქმნას სამონასტრო კერა,რომელიც სავარაუდოდ მამათა მონასტერი იქნება.ჩემს სოფელში დაბადებულ ადამიანთა შორის ცნობილია, დღევანდელი საქვეყნოდ განთქმული, ლასკალის ოპერის მომღერალი, ლადო ათანელი.

პ.ს.ეს მოკლე ინფორმაციაა, ჩემი სოფლის შესახებ,უფრო ვრცლად როგორც ისტორიული, ისე დღევანდელობის ჭრილში მომავალში შემოგთავაზებთ.
პატივისცემით ხორნაბუჯელი.


--------------------
"Nosce te ipsum – შეიცან თავი შენი."
----------------------------------------------
"აქა ვდგავარ და სხვაგვარად არ ძალმიძს."

''მთავარში - ერთობა, სადაოში - თავისუფლება, მაგრამ ყველაფერში - სიყვარული!

''მოგვეცი ძალა უფალო,რათა უმადურობით არ განგეშოროთ! ამინ!"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Lord Jesus, I believe you are the Son of God. Thank you for dying on the cross for my sins. Please forgive my sins and give me the gift of eternal life. I ask you in to my life and heart to be my Lord and Savior. I want to serve you always."
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
tamara
პოსტი Feb 20 2008, 10:22 PM
პოსტი #15


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,865
რეგისტრ.: 13-December 06
წევრი № 679



ციტატა(Amuza @ Feb 2 2008, 10:41 PM) *

საეკლესიო სოფელი აკურა

სოფ. აკურა, რომელიც ქ. თელავს დაშორებულია 16 კმ-ით, გაშენებულია ავტომაგისტრალის ორივე მხარეს. ვახუშტის აღწერაში ნათქვამია `... მოერთვის ალაზანს დასავლეთიდამ აკურის ხევი, გამოსდის გომბორისა და ცივის მთას~.
აკურის მოსაზღვრე ვანთის ხევს ეწოდება `ვანთურა~, თვითონ სოფელს კი ვანთა.
დღევანდელ საცხოვრისში ჩამოსახლებამდე (ჩამოსახლება იწყება XIX საუკუნიდან) აკურელები ცხოვრობდნენ ამავე ხეობაში, ოღონდ ზემოთ, მთის ძირას, ამ ადგილს ახლაც სოფლელები `ნამოსახლარს~ ეძახიან. დღეს, რომ სოფლის თავია, იგი ძველად სოფლის ბოლო იყო. იმ ადგილს სადაც ახლა სასაფლაო მდებარეობს, ვანთის მხარეს ღვთისმშობლის სახ. ეკლესია, ხოლო აკურის მხარეს წმ. ელია წინასწარმეტყველის სახ. ეკლესია, შუა სოფელი ეწოდებოდა; ხოლო მთის ძირს, სადაც მდებარეობს დავით გარეჯის დედათა მონასტერი ვანთის ხევის მხარეს, ხოლო წმ. გიორგის სახ. ეკლესია აკურის ხევის მხარეს – ზედა სოფელი ეწოდებოდა.
აკურაში შემონახულია გადმოცემა, რომ ძველად სოფ. აკურა კიდევ უფრო ზემოთ – აკურის ხევის სათავის ახლოს `ნახიზნარში~ მდებარეობდა. ამ ადგილებში დღესაც შეინიშნება სოფლის ნაკვალევი, რომელსაც ახლაც `ნაკალოვრებს~ ეძახიან, იქვეა `ნამარნევი~, რომელსაც ამავე სახელით იცნობენ, მის ახლომახლო შემორჩენილია `საწნახელები~ და სამეურნეო კულტურის კიდევ სხვა ნაშთები. იმავე არემარეში, ძნელად მისადგომ კლდეში, არის გამოქვაბული, რომლის შესახებ ხალხში შემონახულია გადმოცემა: ერთი ვარიანტით, იქ ცხოვრობდა საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებიდან, მეტწილად ქართლიდან ბატონებისაგან გამოქცეული ხალხი, რომლებიც ამ გამოქვაბულში იმალებოდნენ; გადმოცემის მეორე ვარიანტის მიხედვით გამოქვაბულში შიშიანობის – ლეკიანობის დროს იხიზნებოდა სოფელი და აქვე მალავდნენ ქონებას. გადმოცემის ორივე ვარიანტის სინამდვილე არაა შესაძლებლობას მოკლებული, მაგრამ ვერც ერთი მათგანი ვერ გამოდგება დასკვნის საბუთად.
დღემდე შემორჩენილი ისტორიული მასალების მიხედვით დგინდება, რომ სოფ. აკურა იყო ერთ-ერთი უძველესი სოფელი, რომელიც მიწის ნაკლებობას არასოდეს განიცდიდა.
მეცნიერების მიერ შესწავლილი მასალების მიხედვით შესაძლებელია საკვირველმოქმედი წმინდა მამის ილარიონ ქართველის მშობლიურ სოფლად აღნიშნული სოფელი მივიჩნიოთ. თუ ვიხელმძღვანელებთ `ძველი ათონური~ ხელნაწერებით და გავეცნობით წმ. მამის ბიოგრაფიას, თვალნათლივ დასტურდება, რომ იგი იყო დიდგვაროვანი წრიდან, დაიბადა კახეთის მხარეში. თავის მამულთან ახლოს დედას და დას 855 წელს აუშენა დავით გარეჯელის სახელობის დედათა მონასტერი, შესწირა დიდძალი ქონება და რამოდენიმე სოფელი, სავარაუდოთ სოფ. აკურა, ვანთა, ბუშეტი. ეს სოფლები საარქივო დუკუმენტებში გასაბჭოებამდე მოიხსენიებოდა საეკლესიო სოფლებად.
1923 წლიდან დაიწყო ეკლესია-მონასტრის დანგრევა, გაძარცვა, ნაწყალობელი მიწების ჩამორთმევა (იმ დროისათვის 3000 ჰექტარი); შეწყდა ბერმონაზვნური ცხოვრება, ხალხში დაისადგურა ათეიზმმა; დაიწყეს სასულიერო პირების დევნა-დაპატიმრებები, უკრძალავდნენ მსახურებას, ბოლშევიკებმა 1923 წლის 4 მაისს წვერი გაპარსეს და მღვდელმსახურების ჩატარება აუკრძალეს წმ. ილია წინასწარმეტყველის სახ. ეკლესიის მღვდელს ლავრენტი გუგუტიშვილს. ე.წ. `კომსომოლებმა~ ამ ეკლესიას ჩამოხსნეს ზარები და დაანგრიეს სამრეკლო. ბოლო წლებში ხალხის მონდომებით დაიწყო ამ ეკლესიის აღდგენა, აღდგენილია ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესიაც.
დღეს-დღეობით სავალალო მდგომარეობაშია აკურის `დავით-გარეჯის~ დედათა მონასტერი, რომელსაც მცირე რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა 1956 წელს. მოსახლეობის დიდი სურვილის მიუხედავად, კულტურის სამინისტრომ დღემდე ვერ შეძლო აღდგენა – რეკონსტრუქციისათვის საჭირო თანხის მოძიება. დღემდე შემორჩენილია: სამნავიანი ბაზილიკა, ნამარნევი. ტაძარი გადახურულია ქართული კრამიტით, რომელიც ნაწილობრივ შესაკეთებელია და გასაწმენდია ხე – მცენარეებისაგან; ბზარები აქვს მიღებული ყველა კედელს, მათ შორის კანკელს; კარების გარეშეა ტაძარში შესასვლელი და გამოსასვლელი; აღსადგენია ჯერ კიდევ შემორჩენილი ფრესკები. აღმოსავლეთის ფასადზე შემორჩენილია ორსაფეხურიანი მრგვალი ნიში, რომელშიც ჩახატულია ქრისტეს თავი უნიმბოდ, დისკოს მინდვრებზე დიაგონალურად გამოსახულია ოთხი ანგელოზი უფრთებოდ. მათ შორის, საშუალო მედალიონის რადიალურად ერთურთისაგან დაცილებადი (განშორებადი) ქვების კიდეებზე სწორხაზოვნადაა დახატული წითელი სხივები. სტილისტიკურად ეკლესიის მოხატულობის სახეებს თვისი ინდივიდუალური ხასითი აქვთ, ისინი ვარდისფერისანი იყვნენ, ეს ფერი ქრისტეს პირისახეზეა შენარჩუნებული, რომელიც ნიშშია (წალოშია).
დღემდე სოფლის მოსახლეობა აღნიშნავს `დავითობას~ - სოფლის დღესასწაულს, რომელიც იმართება ამაღლების შემდგომი კვირის ხუთშაბათს. ხალხი თანდათან უბრუნდბა ეკლესიურ ცხოვრებას და იმედი აქვს ერთადერთი ღმერთის და კეთილი ადამიანების, რომ დაეხმარებიან ამ უძველისი მონასტრის აღდგენა – ამოქმედებაში.
საგულისხმოა ის ფაქტი, რომ ახლახანს აღმოაჩინეს წმ. ილარიონ ქართველის მიერ დაარსებული მამათა მონასტერი, რომელიც აკურის დედათა მონასტრიდან 4-კმ მანძილზე მდებარეობს. იქნებ, ახლა მაინც მიექცეს ყურადღება ამ კომპლექსს


შემოდგომაზე ვიყავით იქ
smile.gif


IPB-ს სურათი

IPB-ს სურათი

IPB-ს სურათი

IPB-ს სურათი

User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 27 2008, 12:13 PM
პოსტი #16


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ცურტავი

ცურტავი ქვემო ქართლში, მდინარეების ქელისა და დებედეს შუა დაბლობზე მდებარეობს. სომეხი ისტორიკოსის უხტანესის ცნობით, ადრე ცურტავად ცნობილ ქალაქს X საუკუნეში გაჩიანი ეწოდებოდა. VI საუკუნეში ცურტავში იყო ქართლის პიტიახშის რეზიდენცია. აქვე დაარსდა საეპისკოპოსო კათედრაც. ქალაქში და მის ირგვლივ ცხოვრობდა ქართველი და სომეხი მოსახლეობა. ცურტავი კულტურ-საგანმანათლებლო კერა იყო. აქ მოღვაწეობდნენ ქართველი და სომეხი მწიგნობრები. ცურტავში იღვწოდნენ იაკობ ცურტაველი (ხუცესი), ცურტავის ეპისკოპოსი მოსე, აქ უსწავლია სომეხ ისტორიკოსს ლაზარე პარფეცს.

უხტანესის გადმოცემით, „ცურტავი სამკვიდრებელი იყო გუგარელთა დიდი პიტიახშისა... დასაბამიდან სამეუფო სამკვიდრებელი და განსასვენებელი იყო წმინდა შუშანიკისი, სადაც ჯერაც არიან ადგილნი მისი მოწამეობის და მისი წმინდა და პატიოსანი ნეშტის განსასვენებელი“. სავარაუდოა, რომ ცურტავის ეპარქიაში ქართულთან ერთად სომხურ ენაზეც იყო მსახურება, შუშანიკმა კი ეს წესი ცურტავის საეპისკოპოსო კათედრალშიც შემოიღო, ამიტომ შუშანიკის შემდეგ აქაური ეპისკოპოსები ორ ენაზე მსახურობდნენ. კირიონ ქართლის კათალიკოსმა მონოფიზიტებთან ბრძოლის დროს ცურტავის საეპისკოპოსოს სომხური მსახურების მოშლა და იქაური მრევლის გაქართველება მოინდომა.

ცურტავში დღეს თითქმის სულ აზერბაიჯანელი მოსახლეობა ცხოვრობს, მხოლოდ ორი ქართველია, დედა სალომე (ირომაშვილი) და დედა ნატალია (ჟღენტი). დედათა მონასტრის სამყოფლის უზარმაზარი ციხესიმაგრის ალაყაფის კარი რომ გაიღო, თავი შუა საუკუნეებში მეგონა. აქ პატარა საყდარიც აუგია მეფე ერეკლე II-ის მეუღლეს, დარეჯან დედოდალს წმინდა ქეთევან წამებულის სახელზე. ღვთის დიდი სიყვარული რომ არა, გიგიჭირდება ამ ციხესიმაგრეში ცხოვრება.

თეა ცაგურიშვილი


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Amuza
პოსტი Mar 2 2008, 11:54 PM
პოსტი #17


გიორგი
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,040
რეგისტრ.: 15-January 08
მდებარ.: GSE
წევრი № 3,638



ციტატა(marine @ Feb 27 2008, 12:13 PM) *

ცურტავი

ცურტავი ქვემო ქართლში, მდინარეების ქელისა და დებედეს შუა დაბლობზე მდებარეობს. სომეხი ისტორიკოსის უხტანესის ცნობით, ადრე ცურტავად ცნობილ ქალაქს X საუკუნეში გაჩიანი ეწოდებოდა. VI საუკუნეში ცურტავში იყო ქართლის პიტიახშის რეზიდენცია. აქვე დაარსდა საეპისკოპოსო კათედრაც. ქალაქში და მის ირგვლივ ცხოვრობდა ქართველი და სომეხი მოსახლეობა. ცურტავი კულტურ-საგანმანათლებლო კერა იყო. აქ მოღვაწეობდნენ ქართველი და სომეხი მწიგნობრები. ცურტავში იღვწოდნენ იაკობ ცურტაველი (ხუცესი), ცურტავის ეპისკოპოსი მოსე, აქ უსწავლია სომეხ ისტორიკოსს ლაზარე პარფეცს.

უხტანესის გადმოცემით, „ცურტავი სამკვიდრებელი იყო გუგარელთა დიდი პიტიახშისა... დასაბამიდან სამეუფო სამკვიდრებელი და განსასვენებელი იყო წმინდა შუშანიკისი, სადაც ჯერაც არიან ადგილნი მისი მოწამეობის და მისი წმინდა და პატიოსანი ნეშტის განსასვენებელი“. სავარაუდოა, რომ ცურტავის ეპარქიაში ქართულთან ერთად სომხურ ენაზეც იყო მსახურება, შუშანიკმა კი ეს წესი ცურტავის საეპისკოპოსო კათედრალშიც შემოიღო, ამიტომ შუშანიკის შემდეგ აქაური ეპისკოპოსები ორ ენაზე მსახურობდნენ. კირიონ ქართლის კათალიკოსმა მონოფიზიტებთან ბრძოლის დროს ცურტავის საეპისკოპოსოს სომხური მსახურების მოშლა და იქაური მრევლის გაქართველება მოინდომა.

ცურტავში დღეს თითქმის სულ აზერბაიჯანელი მოსახლეობა ცხოვრობს, მხოლოდ ორი ქართველია, დედა სალომე (ირომაშვილი) და დედა ნატალია (ჟღენტი). დედათა მონასტრის სამყოფლის უზარმაზარი ციხესიმაგრის ალაყაფის კარი რომ გაიღო, თავი შუა საუკუნეებში მეგონა. აქ პატარა საყდარიც აუგია მეფე ერეკლე II-ის მეუღლეს, დარეჯან დედოდალს წმინდა ქეთევან წამებულის სახელზე. ღვთის დიდი სიყვარული რომ არა, გიგიჭირდება ამ ციხესიმაგრეში ცხოვრება.

თეა ცაგურიშვილი


დამაინტერესა. გაჩიანი კი ვიცი სადაცაა. რა მაინტერესებს. მონაზვნები ახლა რომელ სოფელში მოღვაწეობენ?


--------------------
ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Mar 4 2008, 04:23 PM
პოსტი #18


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ციტატა(Amuza @ Mar 2 2008, 11:54 PM) *

დამაინტერესა. გაჩიანი კი ვიცი სადაცაა. რა მაინტერესებს. მონაზვნები ახლა რომელ სოფელში მოღვაწეობენ?


მონაზვნები, დედა სალომე და დედა ნატალია, ცურტავში არიან, დიდ ციხე-გალავანში, რომელიც გადაღებულია ფილმებში "ბაში-აჩუკი" და "მამლუქი". დღესდღეობით მხოლოდ ეს ორი ქართველი ცხოვრობს სოფელ ცურტავში. ღვთის წყალობით აზერბაიჯანელი მოსახლეობა დადებითად არის დედების მიმართ განწყობილი.


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
makiki
პოსტი Mar 4 2008, 04:38 PM
პოსტი #19


makiki
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,779
რეგისტრ.: 29-January 08
მდებარ.: Tbilisiii
წევრი № 3,797



zafxuli.gif სოფელი ძალიან მაგარი და ტკბილი რამეა,ერთადერთი სოფელი მაქვს და თითქმის ყველა ლამაზი მოგონება მას უკავშირდება,ეხლა გამახსენდა როგორ ვწერდი ხოლმე სკოლაში თემას "როგორ გავატარე ზაფხულის არდადაგები" და სულ ჩემი სოფლის ქება-დიდებაში ვიყავი.ამ სანაქებო ადგილს მანგლისი ჰქვია. მართლაც ძალიან მაგარი ადგილია და ყველას გირჩევთ ერთხელ მაინც მოინახულოთ. მანგისზე ჩემზე უკეთესად ნათია "აია" დაწერს ,რომელიც ამჟამადაც მანგლისშია და ძალიან მშურს მისი.

yvavilebi.gif მ ა ნ გ ლ ი ს ი yvavilebi.gif


--------------------
წიგნი,რომლის მეორედ და მესამედ წაკითხვა არ ღირს არ უნდა წაიკითხო არცერთხელ.

ლამაზი ცრემლები წამწამებს ეხება
პატარა ცრემლები ბაგეზე ეშვება
ღმერთო მოუსმინე მის ლამაზ ვედრებას
გოგონა ხატის წინ მუხლებზე ეცემა...

User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Mar 4 2008, 04:40 PM
პოსტი #20


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,548
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ციტატა(makiki @ Mar 4 2008, 04:38 PM) *

zafxuli.gif სოფელი ძალიან მაგარი და ტკბილი რამეა,ერთადერთი სოფელი მაქვს და თითქმის ყველა ლამაზი მოგონება მას უკავშირდება,ეხლა გამახსენდა როგორ ვწერდი ხოლმე სკოლაში თემას "როგორ გავატარე ზაფხულის არდადაგები" და სულ ჩემი სოფლის ქება-დიდებაში ვიყავი.ამ სანაქებო ადგილს მანგლისი ჰქვია. მართლაც ძალიან მაგარი ადგილია და ყველას გირჩევთ ერთხელ მაინც მოინახულოთ. მანგისზე ჩემზე უკეთესად ნათია "აია" დაწერს ,რომელიც ამჟამადაც მანგლისშია და ძალიან მშურს მისი.

yvavilebi.gif მ ა ნ გ ლ ი ს ი yvavilebi.gif


მაშინ დაველოდებით ნათიას, რომელიც მოგვაწვდის მანგლისის ისტორიას smile.gif


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

6 გვერდი V  1 2 3 > » 
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 28th March 2024 - 06:35 PM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი