წმ. სიდონიას ისტორია რეალობა თუ ლეგენდა? პარამეტრები

[benediqt]

....იმ წელს, როცა ქართლის სამეფო ტახტზე ადრეკი ავიდა, მცხეთაში ხმა გავარდა, იერუსალიმი სპარსელებმა დაიპყრესო. გლოვამ და წუხილმა მოიცვა ქართველი ჰურიანი, მაგრამ გამოხდა მცირე ხანი და ყველანი დამშვიდდნენ – შეიტყვეს, რომ „სპარსნი დასაპყრობად კი არ მოსულან იერუსალიმსა, არამედ საჭურველის ნაცვლად მოჰქონდათ სამეუფო ოქრო, მაკურნებელი მური და სურნელოვანი გუნდრუკი და ეძიებდნენ დავითის ტომის ყრმას. იპოვეს კიდეც მწირი ერთი, მწირი დედაკაცისაგან შობილი უდროო დროს და უადგილო ადგილას. იმ ყრმას სცეს თაყვანი და შესწირეს ძღვენი“.

გავიდა ოცდაათი წელი. ანა მღვდელთმთავარმა მოციქული გამოაგზავნა მცხეთელ ურიებთან: „რომლისათჳს იგი მოვიდეს მოგუნი და შესწირეს ძღვენი, აღზრდილ არს იგი და იტყჳს თავსა თჳსსა ძედ ღმერთისა და სხუასა რასმე ახალსა სჯულსა გჳქადაგებს და აწ წარმოგჳვლენია მოციქულნი ყოველთა თანა ჰურიათა, რათა მოვიდნენ მეცნიერნი სჯულისანი. მოვედით უკვე ყოველნივე მოსეს სჯულისა თანამდებნი და განვაბჭოთ მას ზედა“.

ქართლიდან სინედრიონის ბჭობაზე წავიდნენ ელიოზ მცხეთელი და ლონგინოზ კარსნელი. ელიოზის დედა მღვდელთა ტომიდან იყო. წასვლის წინ მან შვილს სთხოვა, წილი არ დაედო მესიის სისხლის დათხევაში, „რამეთუ ის არის სიტყვა წინასწარმეტყველთა და იგავი ბრძენთაგან თქმული“.

როცა მაცხოვარი გოლგოთაზე ჯვარს აცვეს, ელიოზის დედამ მცხეთაში გაიგონა ჩაქუჩის ხმა, „საშინელითა კრჩხილებითა“ დაიძახა: „მშვიდობით, მეუფებაო ჰურიათაო, რამეთუ მოჰკალთ თავისა მაცხოვარი და მჴსნელი და იქმნენით ამიერითგან მტერ შემოქმედისა“! – და მყის აღესრულა.

როცა უფლის კვართზე წილი ჰყარეს ჰურიათა, ღვთის განგებულებით იგი მცხეთელებს შეხვდა. ელიოზმა და ლონგინოზმა კვართი ქართლში წამოასვენეს. მცხეთას მოსულ ელიოზს წინ შემოეგება „დაჲ თჳსი“, სიდონია. მან გულში ჩაიკრა კვართი მაცხოვრისა ჩვენისა, ტირილით და გოდებით მოისმინა ძმისაგან ჯვარცმის ამბავი და სული განუტევა. ეს სასწაული სწრაფად გახმაურდა მთელს ქართლში. ადერკი მეფემ მოისურვა თავად შეემოსა კვართი, მაგრამ იგი სიდონიას გაცივებულ მკლავებს ვერავინ მოაშორა, ელიოზმა თავისი და წმიდა კვართთან ერთად დამარხა. სიდონიას საფლავზე კვიპაროსის ხე ამოვიდა.

http://www.orthodoxy.ge/tveni/oqtomberi/01...itskhovloba.htm

-----------------------------------------------------------------



რამდენად სარწმუნოა ეს ამბავი და რეალური? ბევრ კითხვებს ბადებს, წმინდანადაა შერაცხული მაგრამ არც მისი ღვაწლის შესახებ წერია რამე, და არც მისი მოწამეობის შესახებ, ის არავის უწამებია, წერია რომ ტირილის დროს გარდაიცვალა, სავარაუდოდ ემოციის ფონზე გულის შეტევით გარდაიცვალა (ეს ჩემი აზრია)


ანუ, ის არ ყოფილა მოღვაწე, არც მონაზონი, ის იყო ებრაელი და შესაბამისად მოუნათლავი. (ვინ მონათლავდა იმ დროს ქრისტეს შესახებ არავინ იცოდა საქართველოში)

რამდენად რეალურია ასეთი წმინდანის ისტორია, და ბადებს თუ არა ეჭვს ის რომ მოუნათლავი, უცებ გარდაცვლილი ადამიანი შეირაცხოს წმინდანად მხოლოდ იმის გამო რომ მან იტირა იესოს გამო, გარდაიცვალა და კვართი ვერ გამოართვეს ხელიდან... ეს საკმარისი აღმოჩნდა წმინდანობისთვის?


ეკლესიის მრევლის ერთ ნაწილს მიაჩნია რომ წმ. სიდონია არის ძველი აღთქმის წმინდანი, მეორე ნაწილი კი ამბობს რომ ეს არის ახალი აღთქმის წმინდანი...

თუკი წმ. სიდონიას ისტორია მართალია, მაშინ ის ახალი აღთქმის წმინდანი იქნება, რადგან, 2000 წლის წინ მაშინდელი პირობების გათვალისწინებით რთული დასაჯერებელია ადამიანი იერუსალიმიდან მცხეთამდე ჩამოსულიყო 40-50 დღეში..