მათეს 28:19, ამ მუხლის ღრმა გამოკვლევა... პარამეტრები

[afxazi]

mevar

ქრისტეანი ვარ. მართლმადიდებელი. ერთერთი ბოლო მოჰიკანი ალბათ

რა საინტერესოა

მართლა მაინტერესებს რა აღმსარებლობის ხარ. თუ ხარ საერთოდ.

[mevar]

mevar

ნუ გასაგებია, რომ არ ხართ იეღოველი, ან მსგავსი სექტის მიმდევარი, რომლებიც უარყოფენ ქრისტეს ღვთაებრივ ბუნებს. მაგრამ კიდევ ერთხელ გეუბნები, რომ ეს არის ნესტორიანიზმი, რომელიც მკაცრად დაგმო ეკლესიამ. ნესტორი მიიჩნევდა, რომ ძემ მიიღო არა ადამიანური ბუნება, არამედ ადამიანური პიროვნება, ანუ ერთი კონკრეტული ადამიანი განიღმრთო, რაც გამორიცხავს გამოხსნის შესახებ მოძღვრებას, რადგან თუკი ღმერთმა მხოლოდ ერთი, კონკრეტული ადამიანის პიროვნება მიიღო, ეს ნიშნავს, რომ მხოლოდ ის ადამიანი გამოიხსნა და არა მთელი კაცობრიობა.

ეს არის მწვალებლობა და დაგმობილი ეკლესიისგან. ასე რომ ვერ ვხვდები ქრისტიანობის ნიღაბს ვინ და რატომ იყენებს.

mevar

არა მგონია შენ გქონდეს, რადგან მიხვდებოდი ამ მოძღვრების აბსურდულობას, უბრალო ლოგიკითაც კი.

მთელი კაცობრიობის გამოხსნა უკვე მოხდა!
ან არ კითხულობთ ჩემს პოსტებს, ან ისე ვერ გესმით
ყველას შეუძლია და ყველას ხამს, რომ განახორციელოს ის, რაც განახორციელა იესომ. ყველა ადამიანს მოუწოდებს და აძლევს განხორციელების გზას მოციქული პავლე-"არა მე, არამედ ქრისტე ჩემში"
და ამისათვის აძლევს ხელდასხმას, რათა ადამიანი პირდაპირ და უშუალოდ ეზიაროს სულიერ-ღვთაებრივ სამყაროს მის სიცოცხლეშივე!
ამისათვის დაარსდა სამოციქულო ეკლესია. რათა ხელდასხმითი გზით ეზიარებინა და რწმუნებულება მიეცა მრავალთათვის.
მაგრამ ეს გზა დაჰკარგა ინსიტუტად ქცეულმა და მმართველობითმა ეკლესიურობამ.
ამიტომ ის არათუ ხელდასხმას ვერ და არ აძლევს, პირიქით- შემოიღო მთელი რიგი აკრძალვები, რათა ერესით დაშინების გზით როგორმე ადამიანი ჭეშმარიტ ქრისტეანულ სულიერებას არ გააკაროს.
ის განგიკითხავთ თქვენ, რასაც ახლა აბსურდულობად მიიჩნევთ.
მიხვალთ და ეტყვით" განა შენი სახელით არ ვწირავდი? განა სენი სახელით არ ვლოცულობდი და ვაგებდი ეკლესია-მონასტრებს?"
ხოლო პასუხი იქნება სწორედ ის, რასაც უფალი პასუხობს შესაბამის ადგილას:
"განვედით, არ გიცნობთ უწმინდურობის მოქმედნო"
აი ესაა რეალობა.

mevar



რა საინტერესოა

მართლა მაინტერესებს რა აღმსარებლობის ხარ. თუ ხარ საერთოდ.

უკვე გიპასუხე მეგობარო.ქრისტეანი ვარ და მართლმადიდებელი.

[afxazi]

mevar

უკვე გიპასუხე მეგობარო.ქრისტეანი ვარ და მართლმადიდებელი.

ეს წარმოუდგენელია, რადგან ეწინააღმდეგები მართლმადიდებლობის ფუნდამენტურ საკითხებს.

მთელი კაცობრიობის გამოხსნა უკვე მოხდა!

აბა მაშ გამარკვიე როგორ მოხდა?

[mevar]

mevar

არა მგონია შენ გქონდეს, რადგან მიხვდებოდი ამ მოძღვრების აბსურდულობას, უბრალო ლოგიკითაც კი.

მეგობარო, უბრალო ლოგიკითაც კი არ გაქვს აზროვნების წინაშე გატარებული ამ იდეის სრული სახე, მისი რაობა დანიშნულება და მიზანი. ეს ერთი.
ახლა მეორე - ეს მოძღვრება არ გაXლავს, ისეე როგორც ქრისტეანობა.
ეს არის თავად ადამიანური სიცოცხლის პრინციპი და დანიშნულების სისრულეში მოყვანა. ადამიანის განვითარებისთვის დედამიწაზე სხვა გზა არ არსებობს თუარა რეინკარნაციების მეშვეობით სრულყოფა მისი ბუნებისა და განღვთაებრიობა. შემდგომ კი სიცოცხლის სხვა ტიპებიც არსებობს, მამის საუფლოში

უბედურება ისაა, რომ თქვენ სიცოცხლე გსურთ მოძღვრებაზე დაიყვანოთ. არაფერი გამოგივათ.
ადამიანის სულისმჭამელები დამსახურებულად მიიღებენ და არ გირჩევდით მათს შორის ყოფნას.

[afxazi]

mevar

მეგობარო, უბრალო ლოგიკითაც კი არ გაქვს აზროვნების წინაშე გატარებული ამ იდეის სრული სახე, მისი რაობა დანიშნულება და მიზანი. ეს ერთი.ახლა მეორე - ეს მოძღვრება არ გაXლავს, ისეე როგორც ქრისტეანობა.ეს არის თავად ადამიანური სიცოცხლის პრინციპი და დანიშნულების სისრულეში მოყვანა. ადამიანის განვითარებისთვის დედამიწაზე სხვა გზა არ არსებობს თუარა რეინკარნაციების მეშვეობით სრულყოფა მისი ბუნებისა და განღვთაებრიობა. შემდგომ კი სიცოცხლის სხვა ტიპებიც არსებობს, მამის საუფლოშიუბედურება ისაა, რომ თქვენ სიცოცხლე გსურთ მოძღვრებაზე დაიყვანოთ. არაფერი გამოგივათ. ადამიანის სულისმჭამელები დამსახურებულად მიიღებენ და არ გირჩევდით მათს შორის ყოფნას.

ჯერ მითხარი როგორ მოხდა გამოხსნა?

[lingvo]

ადამიანის განვითარებისთვის დედამიწაზე სხვა გზა არ არსებობს თუარა რეინკარნაციების მეშვეობით სრულყოფა მისი ბუნებისა და განღვთაებრიობა. შემდგომ კი სიცოცხლის სხვა ტიპებიც არსებობს, მამის საუფლოში

ეს ეწინაღმდეგება მართლმადიდებლურ სწავლებას.

[mevar]

mevar

ეს წარმოუდგენელია

გეთანხმები, რადგან ადამიანისათვის არაფერია იმაზე წარმოუდგენელი, ვიდრე ჭეშმარიტება!

გაგარკვიო როგორ მოხდა...
ოკ. როგორ გამოიხსნა -მე მხოლოდ პავლე მოციქულის სიტყვებს გეტყვი და ერთაედრთი რაც შენზეა, რომ დიდის გუკლისხმიერებით წაიკითხო. არა ისე, როგორც გასწავლეს, შენი გულიდან წაიკითხო, თუღა შეგარჩინეს ის.

პავლე:ებრაელთა:9,11
ხოლო ქრისტე,კეთილი მომავლის ღვდელთმთავარი, მოვიდა დიდი და უფრო სრულყოფილი, ხელთუქმნელი კარვით,ესე იგი, არა ამნაირად შექმნილით.
12არა ვაცთა და ზვარაკთა სისხლით, არამედ საკუთარი სისხლით ერთხელ შევიდა წმინდაში და მოგვიპოვა საუკუნო გამოსყიდვა
15 ამიტომ, ის არის ახალი აღთქმის შუამდგომელი,რათა, მისი სიკვდილის შემდეგ, რაც პირველი აღთქმის დანაშაულთა გამოსასყიდად მოხდა, მათ- ვინც მოწოდებული არიან მარადიული მემკვიდრეობისათვის, მიიღონ აღთქმული.
24 ვინაიდან ქრისტე შევიდა არა არა ხელთქმნილ წმინდაში, არა ჭეშმარიტების ანარეკლში, არამედ თვით ცაში, რათა წარსდგეს ახლა ჩვენთვის ღვთის წინაშე.
25 და არა იმისთვის,რომ მრავალგზის შესწიროს, როგორც შედის მღვდელთმთავარი ყოველწლიურად წმინდაში სხვისი სისხლით(!)
26 მაშინ მას წუთისოფლის დასაბამიდან მრავალგზის მოუხდებოდა ტანჯვა, ის კი ერთხელ,საუკუნეტა დასასრულს გამოჩნდა თავისი მსხვერპლით ცოდვის აღსაკვეთად
28 ასევე ქრისტეც, რომელმაც ერთხელ შესწირა თავი, რომ აღეხოცა მრავალი ცოდვა. მეორედ გამოჩნდება არა ცოდვებისგან განსაწმენდად, არამედ მომლოდინეთა დასახსნელად
თავი10
1.რჯული,რომელსაც აქვს მომავალ სიკეთეთა აჩრდილი და არა თვით ხატება საგანთა, ყოველწელს მუდმივად შეწირული ერთიდა იგივე მსხვერპლით ვერასოდეს შეძლებს სრულყოს მასთან მისულები
2თორემ, შეწყვეტდნენ შესაწირავს, ვინაიდან შემწირველები ერთხელ თუ განიწმინდებოდნენ, აღარ ექნებოდათ არავითარი ცოდვის შეგნება.
3მაგრამ მათში არის ცოდვების ყოველწლიური გახსენება.
5ამიტომ, ქრისტე წუთისოფელში მოსვლისას ამბობს:მსხვერპლი და შესაწირავი არ მსურს, მაგრამ სხეული განმიმზადე მე.
8ზემოთ რომ ითქვა:"არც მსხვერპლები, არც შესაწირავები,არც ყოვლადსაკმეველნი,არც ცოდვის გამოსასყიდნი, რომლებსაც სწირავენ სჯულის თანახმად, შენ არ გსურს და არც არის შენთვის მოსაწონი.
9მაშინ დასძინა:" აჰა, მოვედ შენი ნების აღსრულებად ღმერთო".ის აუქმებს პირველს რათა დაადგინოს მეორე.
10 ამ ნებით ვართ ჩვენ განწმენდილი იესო ქრისტეს სხეულის ერთგზის შეწირვით.
11და ყოველი მღვდელი ყოველდღე დგას მსახურებად და მრავალგზის სწირავს,რომელთაც არასოდეს ძალუძთ ცოდვების მოსპობა.
12 მან კი ერთი მსხვერპლი შესწირა ცოდვებისათვის და სამუდამოდ დაჯდა ღვთის მარჯვნივ.
14ვინაიდან მან ერთი შეწირვით სამუდამოდ სრულყო განსაწმენდელნი
15 სულიწმიდაც გვიმოწმებს ჩვენ, რადგან ნათქვამია:
16აჰა, აღთქმა, რომლსაც ვუანდერძებ მათ იმ დღეების შემდეგ, ამბობს უფალი. მივცემ ჩემს რჯულს მათს გულებსდა ჩავწერ მათს გონებაში
17 ცოდვებს და ურჯულოებას აღარ გავუხსენებ.
18 ხოლო სადაც ცოდვების მიტევებაა, იქ საჭირო აღარ არის წირვა მისთვის.

გამგები გაიგებს. არგამგები არ გაიგებს, სულ რომ მოციქული პავლე და თვით უფალი ქრისტე გამოეცხადოს.
იტყვის არაო. ეკლესია ასე ამბობსო. თქვენ ვინა ხართო?

ვაი შენ, სეთურის მოდგმავ.

ეს ეწინაღმდეგება მართლმადიდებლურ სწავლებას.

სამაგიეროდ ქრისტეს ეთანხმება.

[afxazi]

mevar
ეს გასაგებია, რომ მსხვერპლი შეიწირა, მაგრამ რით იყო ეს უაღმატებულესი მსხვერპლი იმაზე, რასაც თუნდაც ძველი აღთქმის მამამთავრები წირავდნენ?

[terra]

მეგობარო, მომიტევე, მაგრამ მიახლოებითი წარმოდგენაც კი არ გაქვს იმ საგანზე რაზეც ცდილობ რომ ჭკვიანურად ისაუბრო.

ბლავატსკაიას, რაჯნეშის და შტაინერის სულები ხარობენ, იქ, სადაც მათი სახელოვანი (იდეოლოგიური) წინაპრები განისვენებენ

გამგები გაიგებს. არგამგები არ გაიგებს, სულ რომ მოციქული პავლე და თვით უფალი ქრისტე გამოეცხადოს.
იტყვის არაო. ეკლესია ასე ამბობსო. თქვენ ვინა ხართო?

შენი აზრით, ქრისტე და ეკლესია სხვა და სხვა რამეს ამბობენ ან ამბობდნენ ოდესმე?

[terra]

Древние святые отцы о реинкарнации


В связи со значительной распространенностью идеи «переселения душ» в современном обществе представляется полезным обратить внимание на то, что писали о ней наши святые, а также другие православные авторы. Многие древние святые отцы Церкви были знакомы с идеей реинкарнации и давали ей вполне определенную оценку.

Так, еще святитель Епифаний Кипрский в своем ересиологическом сочинении «Панарион» упоминает среди ересей эллинских философов то, что «Пифагор… допускал переселение душ из одних тел в другие, даже в тела животных и диких зверей… Платон… также допускал переселение душ в тела даже до зверей».

И блаженный Феодорит Кирский пишет: «Пифагор баснословил о переселении душ, говоря, что переходят они не только в тела бессловесных, но и в растения. Этой же басни держался несколько и Платон. А Манес и прежде него злочестивый ряд так называемых гностиков, взяв это в повод себе, утверждали, что в этом состоит наказание… Но Церковь благочестивых гнушается этими и подобными им баснями и, следуя словам Божиим, верует, что воскреснут тела, с телами судимы будут души, жившие порочно подвергнутся мучению, а заботившиеся о добродетели сподобятся наград» [4].

Многие святые отцы упоминали идею о переселении душ и всегда порицали ее как заблуждение, несовместимое с христианской верой. Можно вспомнить здесь, в частности, святителя Иоанна Златоуста, который писал: «Что же касается до души, то языческие философы оставили учение о ней самое постыдное; говорили, что души человеческие делаются мухами, комарами, деревьями; утверждали, что сам Бог есть душа, и вымышляли многие другие неле­пости… В Платоне ничего нет удивительного, кроме этого одного… В мнениях этого фи­лософа, если обнажишь их от прикрас в выражении, уви­дишь много мерзости, особенно когда он философствует о душе, без меры и превознося ее и унижая… Иногда он говорит, что душа причастна божескому существу; а иногда, возвысив ее так неумеренно и так нечестиво, оскорбляет ее другою крайностью, вводя ее в свиней и ослов, и в других животных, еще хуже» [5].

Подобное же отношение мы видим и у других святых, в частности, у святителя Иринея Лионского, святителя Григория Нисского, святителя Кирилла Александрийского, блаженного Иеронима Стридонского и святителя Григория Паламы.

Наконец, учение о реинкарнации было осуждено Православной Церковью на Константинопольском Соборе 1076 года. Третий пункт его постановления гласил:

«Принимающим перевоплощение человеческих душ… и вследствие этого отрицающим воскресение, суд и конечное воздаяние за жизнь — анафема».

[afxazi]

მოკლედ ასე მოვიქცეთ. თუ ამ წევრს

mevar

წამოჭრილი ორი საკითხის ირგვლივ სურს საუბარი, მაშ ცალკე თემები გახსნას. აქ კი მოვრჩეთ ამაზე საუბარს, რადგან ძალიან დავცილდით თემის შინაარსს. ვთხოვ ყველას გაითვალისწინოს აღნიშნული და ნურარ დაწერს სხვა შინაარსის პოსტებს.

[terra]

მოკლედ ასე მოვიქცეთ. თუ ამ წევრს

mevar

წამოჭრილი ორი საკითხის ირგვლივ სურს საუბარი, მაშ ცალკე თემები გახსნას. აქ კი მოვრჩეთ ამაზე საუბარს, რადგან ძალიან დავცილდით თემის შინაარსს. ვთხოვ ყველას გაითვალისწინოს აღნიშნული და ნურარ დაწერს სხვა შინაარსის პოსტებს.

რაღაც ინფორმაციებს დავყრი თუ შეიძლება და ამით ამოვწურავ.
შეიძლება?

[afxazi]

protestanti
კარგი

[terra]

protestanti
კარგი

გმადლობ

Объяснение святого Григория Паламы


Современные приверженцы реинкарнации нередко ссылаются на те случаи, когда, якобы, человек, «вспоминая» свою прошлую жизнь, сообщил вдруг нечто, что ему заведомо не могло быть известно, например, где находится зарытый кем-то клад, или заговорил на древнем языке, и тому подобное,— но почему-то сообщения об этом, как правило, ограничиваются художественными книгами, фильмами, и желтой прессой, а в материале, который реально записывают ученые, встречается совсем другое — то, что было описано выше.

Автор этих строк помнит освещенную в прессе историю про мальчика из обычной московской семьи, неожиданно заговорившего на старославянском языке. Его родителям язык казался действительно «старославянским», но когда пригласили ученых, те быстро установили, что мальчик не знает старославянского языка, а говорит на современном русском, примешивая к нему несколько архаизмов, иногда даже невпопад. Когда же подключили психологов, те выяснили, что архаизмы мальчик узнал из книг покойного дедушки, а своим «говорением на старославянском языке» он пытался отвлечь родителей от их намерения развестись.

Возможно, впрочем, что не все подобные случаи объясняются таким образом. Не исключено, что за некоторыми из подобных сообщений скрываются реальные факты, известные журналистам, но временно ускользающие от внимания ученых. Возможно, некто из утверждающих о том, что помнит свою прежнюю жизнь, действительно может в подтверждение сообщить факты, выходящие за рамки того, что он знает в этой жизни.

Относительно источника таких явлений писал святитель Григорий Палама: «Если разберешь, каков для внешних философов смысл заповеди "Познай себя", то обнаружишь пучину злоучения: исповедуя переселение душ, они считают, что человек достигнет самопознания и исполнит эту заповедь в том случае если узнает, с каким телом был связан прежде, где жил, что делал и чему учился; узнает же он это, покорно отдавшись коварным нашептываниям злого духа»[1].

Аргументы святителя Иринея относятся к общему — действительно, память о прошлых рождениях не свойственна людям как нечто естественное и общеизвестное; замечание же святителя Григория относится к тем частным и исключительным случаям, когда тому или иному человеку вдруг показалось, что он вспомнил некие видения из предыдущей жизни.

К слову, не только христианство, но и буддизм признает существование в мире злых духов, цель которых — сбить человека с пути к истине, и которые обладают возможностью внушать человеку видения. Все это подробно описано в классических биографиях Будды, в эпизоде, когда демон Мара пытался соблазнить его различными видениями.

Так что не только в контексте христианского мировоззрения, но и в контексте буддийских понятий вполне правомерно замечание святителя Григория, объясняющего демоническим влиянием возникновение у человека видений типа «там я жил под таким-то именем, в таком-то роду… испытывал такое-то счастье и несчастье» и т.д.

Закончив с этим, можно перейти к следующему святоотеческому аргументу против идеи реинкарнации.

Аргумент святого Григория Нисского



Критикуя оригенистов, веривших в предсуществование душ, святитель Григорий Нисский пишет, что «учение их клонится к тому, что, как говорят, сказывал о себе один из языческих мудрецов, а именно: ″Был я мужем, потом облекся в тело жены, летал с птицами, был растением, жил с животными водяными″… Причина же такой нелепости — та мысль, что души предсуществуют… Если душа каким-либо пороком отвлечется от высшего образа жизни, и, однажды вкусив, как говорят, телесной жизни, делается человеком; жизнь же во плоти в сравнении с вечной и бестелесной, без сомнения, является более страстной, то душе в такой жизни, в которой больше поводов ко греху, совершенно неизбежно сделаться более порочной и страстной, чем была прежде. Страстность же человеческой души есть уподобление бессловесному. Душа, усвоившая себе это, переходит в естество скотское и, однажды вступив на путь порока, даже и в состоянии бессловесном никогда не прекращает дальнейшего поступления во зло. Ибо остановка во зле есть уже начало стремления к добродетели, а у бессловесных добродетели нет. Поэтому душе необходимо всегда будет изменяться в худшее, непрестанно переходя в состояние более и более бесчестное и изыскивая всегда положение худшее того, в каком она находится… Душа, однажды поползнувшаяся в жизни высшей, не сможет остановиться ни на какой мере порока, но по наклонности к страстям из словесного состояния перейдет в бессловесное, а из этого дойдет до бесчувственности растений… Поэтому для нее уже будет невозможно возвращение к лучшему»[2].

Итак, святитель Григорий формулирует один из «классических» аргументов против реинкарнации, который позднее неоднократно повторялся и уточнялся уже в применении к собственно индуистской концепции переселений, связанной с идеей кармы.

Вот, например, слова о ней архиепископа Иоанна (Шаховского): «Невозможно принять сам принцип воздаяния, составляющий основу учения о реинкарнации. ″Падшие″ люди наказываются воплощением, при котором они, с одной стороны, не могут в их новом состоянии радикальной деградации осознать ни меры своих прежних проступков, ни степени своего наказания, с другой — прочнейшим образом ″закрепляются″ в этих формах в своем падшем состоянии. В животном состоянии они не способны оценить свое прошлое, сделать необходимые выводы и исправиться. Поэтому получается фикция воздаяния»[3].

«В самом деле»,— замечает В. К. Шохин,— «прошлый развратник, который стал свиньей, никак не может в ″свинском искуплении″ своего прошлого ни оценить меры неадекватности своей прошлой ″карьеры″, ни сделать для себя надлежащие выводы и, соответственно, исправиться. Становясь низшими животными и демонами, наказуемые, напротив, должны лишь закрепляться в своей деградации без малейших шансов выхода из нее»[4].

О том же говорит и архимандрит Рафаил (Карелин): «Нравственность там, где может быть оценка своих поступков. Нравственность там, где есть норма и образец для деятельности. Нельзя же червя назвать безнравственным, если он ест рис в огороде брамина, или нравственным, если его (червяка) склевал воробей. Где же внутренний стимул их перевоплощения в более высокую форму? Если в приобретенном опыте, то в опыте чего — открывать цветку утром лепестки и сжимать их с заходом солнца? И почему карма червя должна превратить его в осу? Чем оса лучше червя? Какой опыт жизни, и какую карму приобретает оса? Жалить и воровать мед у пчелы? Но нельзя ее назвать воровкой, так как она делает это, не имея свободной воли и выбора. Что же представляет собой ее карма? Если душу вора в наказание вселили в тело мухи, то разве душа станет от этого лучше? Чему она научится, ползая в помойной яме?»[5].

К другому крупному аргументу против идеи переселения душ подводит наблюдение отца Андрея Хвыли-Олинтера: «Человек создан цельным по своей природе. Реинкарнация расчленяет цельную индивидуальность на передаваемую и отбрасываемую части»[6].

А это предполагаемое идеей реинкарнации расщепление человеческого единства — тела и души — вступает в противоречие с идеей справедливого воздаяния. Уместно привести здесь слова блаженного Феодорита Кирского: «Будет ли [такой] суд законным, если, по учению неверных, тела не воскреснут и одни души подвергнутся ответственности за прегрешения? Душе, которая согрешила с телом, посредством очей допустила в себя зависть и неуместные пожелания, посредством слуха обольстилась беззаконными речами, посредством каждой части тела приняла в себя какое-либо недоброе возбуждение, несправедливо одной нести наказание за эти прегрешения… Справедливо ли также, чтобы души святых, вместе с телами преуспевавшие в добродетели, одни наслаждались обетованными благами?.. Справедливо ли, чтобы тело, которое вместе с душою собирало богатство добродетели, пребывало прахом и было оставлено, одна же душа провозглашена была победоносною? Если же это противно справедливости, то, конечно, следует сперва воскреснуть телам, а потом уже сообща с душою давать отчет в образе жизни. Это сказал и божественный апостол. Все предстанем, говорит он, пред судилищем Христовым, чтобы каждому получить соответственно тому, что он делал, живя в теле, доброе или худое (2 Кор. 5, 10). Согласно с этим говорит и блаженный Давид: ибо Ты воздаешь каждому по делам его (Пс. 61, 13)»[7].

Объяснение святого Николая Сербского


В ХХ веке опровержению и развенчиванию заблуждения о переселении душ немало слов посвятил святитель Николай Сербский, который, в частности, писал: «Вы слышали об этом (реинкарнации) на сборище оккультистов и спрашиваете, как это согласуется с учением Христа? Эх, братья честные, лучше бы вы не ходили на то собрание, а пошли бы в церковь и послушали Евангелие о богаче и Лазаре, о том, как умер несчастный и больной бедняк, которого уста Господни именуют Лазарем, а потом умер знатный богач, чье имя уста Господни даже не произносят. Душа Лазаря сподобилась небесной радости, а душа безымянного богача — адских мук. Неужели небесный знаток, наш Спаситель Господь, этой притчей раз и навсегда не пресек легенды о переселении душ? Неужели Он, Свидетель всех тайн неба и земли, не засвидетельствовал со всей очевидностью, что души переселяются не из тела в тело, но прямо и навсегда переходят в ту обитель, какую заслужили земными делами!..

[Пусть это будет для вас] грозным предостережением, чтобы вы не тешили себя мыслями: когда умру, явлюсь на землю в другом теле, потом еще и еще раз и еще тысячу раз, и будет у меня время исправиться. Страшная, но и утешительная истина в том, что человеку дан один срок жизни на земле, а потом — суд. И только за этот краткий срок каждый может безвозвратно заслужить либо вечную жизнь, либо вечную муку»[8].

В другой книге, объясняя изречение Господа Иисуса Христа, сказанное Им на кресте, святитель Николай пишет: «Слова эти для того еще изречены, чтобы слышали и знали буддисты, пифагорейцы, оккультисты и все философы, которые сочиняют сказки о переселении душ в других людей, животных, в растения, звезды и минералы. Отбросьте фантазии и посмотрите, куда идет дух праведника: Отче! в руки Твои предаю дух Мой (Лк. 23, 46)»[9].

«Индию спасет от пессимизма истина… Когда Индия осознает, что этот мир имеет своего Творца, имеет свое начало и свой конец, что существует иной мир, в котором нет болезни, ни печали, ни воздыхания, тогда всеобщая радость развеет отчаянный пессимизм в ней, как свет уничтожает тьму. Тогда индийцы отвергнут и ложное учение о реинкарнации. Ибо им станет понятно, что душа, когда выходит из своего тела, уходит из этого ограниченного мира в иной мир, в свое царство, откуда она и возникла, а не будет бесконечно переселяться из тела в тело»[10].

[Otherguy]

ბლავატსკაიას, რაჯნეშის და შტაინერის სულები ხარობენ, იქ, სადაც მათი სახელოვანი (იდეოლოგიური) წინაპრები განისვენებენ
შენი აზრით, ქრისტე და ეკლესია სხვა და სხვა რამეს ამბობენ ან ამბობდნენ ოდესმე?

ოშოს საწინააღმდეგო რა გაქვთ?

შტაინერს ისე კარგად არ ვიცნობ რომ სურვილი მქონდეს მისი დაცვის.


აქ რა საუბრებიც მიდიოდა საინტერესოა, ეს ნესტორიანიზმი როგორი საინტერესო ყოფილა თურმე, ამის შესწავლაც მომიწევს...

აფხაზი - ისტორიულად უნდა მივყვე? ჯერ არიანიზმი უნდა გადავლახო, მერე ნესტორიანიზმი და ასე შემდეგ?

ერთია, არიანიზმის გადალახვა ასე ადვილი არაა, მითუმეტეს როცა უკვე აგნოსტიკურ პოზიციებში ვმყარდები...

მეორეა, რომ არიანიზმამდე ორიგენიზმია გადასალახი.



protestanti

თქვენ მუდამ სხვისი ნაშრომებით უნდა საუბრობდეთ? გთხოვთ ჯერ თქვენი აზრი გადმოგვცეთ, ან რამე, მოკლედ მაინც და მერე დაყაროთ სხვისი აზრები...

[afxazi]

Otherguy


მოვეშვათ ამ თემას. ის კონკრეტულ საკითხს ეხება.

აფხაზი - ისტორიულად უნდა მივყვე? ჯერ არიანიზმი უნდა გადავლახო, მერე ნესტორიანიზმი და ასე შემდეგ?

კარგი ჯერ არიანელობის ირგვლივ გავჩერდეთ

მეორეა, რომ არიანიზმამდე ორიგენიზმია გადასალახი.

თუმცა ესეც კარგი თემა გამოვა. გახსენი მიდი და განვიხილოთ ამ გამორჩეულად განსაკუთრებული (როგორც დადებითი, ისე უარყოფითი) პიროვნების კარგი თუ ცუდი მოძღვრებანი.

[Otherguy]

afxazi

ორიგენეზე გავხსნი თემას კი, აუცილებლად დავდებ იმ 15გზის ანათემას ორიგენეზე, სადაც ნათლად ჩანს თუ რას აღიარებდა ზუსტად და რატომ დაგმეს.

[KAIROS]

მოკლედ ვის არ ნახავ ამ ფორუმზე

[afxazi]

Otherguy

ორიგენეზე გავხსნი თემას კი, აუცილებლად დავდებ იმ 15გზის ანათემას ორიგენეზე, სადაც ნათლად ჩანს თუ რას აღიარებდა ზუსტად და რატომ დაგმეს.

კარგი

და განვიხილოთ რა ღირსებანი და უღირსებანი ქონდა ამ მასშტაბურ მოღვაწეს. რომელსაც 6000 ნაშრომი ქონდა დაწერილი. მე უფრო ის შრომა მაინტერესებს თუ არ ვცდები ბასილი დიდის და გრიგოლ ღვთისმეტყველის მიერ შედგენილი, სადაც ორიგენეს ღირსეული სწავლებანია გადმოცემული.

KAIROS

მოკლედ ვის არ ნახავ ამ ფორუმზე

რას ერჩი მაგრები ვართ. პატარა ეკუმენურ მოძრაობას მივყვებით

ამ დროს კი რელიგიურ ექსტრემიზმს გვაბრალებენ არადა აშკარად ყველას ვუთმობთ ტრიბუნას

[KAIROS]

ორიგენეზე

ჩემი სისუსტე
მაგრად მიყვარს და ამავდროულად მაგრად მეცოდება, ისე კრებას ანათემა ორიგენეზე კი არ აქვს , არამედ ორიგენიზმზე, ანუ სწავლებებზე (მეცოდება,გულიანი გენია იყო...)

აშკარად ყველას ვუთმობთ ტრიბუნას

აბაა
ჩამოთვალო მე ვისთან მქონდა ჯახი:
იეღოველების ყველა კასტა
ორმოცდაათიანელი,
ბაპტისტები (ნაირსახეობა),
ანანისტები
ჰომოსექსუალები
ათეისტები
დეისტები
აგნოსტიკოსები
სქიზმატები
ფანატიკოსები
მოდერნისტები
კათოლიკეც ( )...

აუფ