სულის უკვდავება, არის თუ არა ყველა სული უკვდავი? პარამეტრები

[Otherguy]

გამარჯობათ,

ეზეკიელის 18 თავს თუ გადახედავთ, ღმერთი ნათლად ამბობს, რომ:

1. ცოდვილი სული კვდება.

2. ღმერთს არ უნდა რომ სული მოკვდეს, მას უნდა რომ მის მიერ შექმნილ სულს, ადამიანს, ჰქონდეს საუკუნო სიცოცხლე(შეადარეთ იოანეს სახარებაში: "გამოგზავნა ძე თვისი, რათა მისცეს საუკუნო სიცოცხლე ყველა მის მორწმუნეს).

3. არის ორი ვარიანტი - ყველა სული კვდება მეორედ მოსვლამდე, შემდეგ გაცოცხლდებიან მართლები, მკვდრები სამარიდან გამოვლენ და მოხდება 1 განკითხვა(და არა 2, ერთხელ სიკვდილის მერე და მეორე აღდგომის დროს).

ან სული პირდაპირ სიცოცხლეში გადადის თუ იგი ქრისტეს რწმენაში მოკვდება. აქედან გამომდინარე, სული რომელიც ცოდვაში იქნება და მასში მოკვდება, იგი კვდება...


(გაითვალისწინეთ რომ ნიკეა-კონსტანტინოპოლის მრწამსში არაფერი წერია ამაზე... ასე რომ მე ერეტიკოსად მაინც არ ჩავითვლები თუ სულის უკვდავებას ვუარყოფ. )
ამაზე წერს სწორედ წმინდა ამბროსი მილანელი:


The third death is that of which it is said: “Leave the dead to bury their own dead.” In that death not only the flesh but also the soul dies, for “the soul that sinneth, it shall die.” (ეზეკიელი 18:4) For it dies to the Lord, through the weakness not of nature but of guilt. But this death is not the discharge from this life, but a fall through error...The heathen mostly console themselves with the thought, either of the common misery, or of the law of nature, or of the immortality of the soul. And would that their utterances were consistent, and that they did not transmit the wretched soul into a number of ludicrous monstrosities and figures!

But what ought we to do, whose reward is the resurrection, though many, not being able to deny the greatness of this gift, refuse to believe in it? And for this reason will we maintain it, not by one casual argument only, but by as many as we are able...The blossom of the resurrection is immortality, the blossom of the resurrection is incorruption.
smile.gif

http://www.newadvent.org/fathers/34032.htm აგერ წყარო.



კაიროსს ჰყავდა მოყვანილი აბზაცი სადაც წერს ამბროსი მილანელი:


Зачем мне оплакивать тебя, любезный брат, который отнят у меня так, как будто ты был братом всем? Ибо я не лишился общения с тобой, но только переменил его, прежде не разделен был от меня телом, а теперь духом пребываешь со мной и навсегда пребудешь



მაგრამ ეს არ ეწინააღმდეგება იმას რასაც ამბროსი წერდა... ამბროსი მილანელი წერს:

The third death is that of which it is said: “Leave the dead to bury their own dead.” In that death not only the flesh but also the soul dies, for “the soul that sinneth, it shall die.”

ანუ მესამე ტიპის სიკვდილი არის მაშინ როცა სულიც კვდებაო... მაგრამ აქ საუბარია ცოდვილ სულზე, აი აქ ხსნის კარგად:

The heathen mostly console themselves with the thought, either of the common misery, or of the law of nature, or of the immortality of the soul.

ანუ წარმართები თავს იმშვიდებენ სულის უკვდავებითო, მაგრამ მასე არააო რა...

But what ought we to do, whose reward is the resurrection, though many, not being able to deny the greatness of this gift, refuse to believe in it?


რატომ თვლის ამბროსი მილანელი რომ სულის უკვდავება არის გასამრჯელო? მემგონი ზუსტად ეხამება ეზეკიელის 18 თავსაც და იესოს სიტყვებსაც რომ საუკუნ სიცოცხლე უნდა მისცეს თავის მორწმუნეებს?



ასე რომ კაიროს, შენი არგუმენტი არ ამბობს იმას რომ ამბროსი მილანელი არ თვლიდა რომ ზოგი სული მოკვდავიაო.

ცხადია თავის მეგობარს თუ ვინც იყო, წერს რმ შენ არ მოკვდი, რადგან მორწმუნე იყო და ეჭვიც არ შეპარვია ამბროსის რომ საუკუნო სიცოცხლე მას მიეცა. (ნუ ეხლა იმ დემაგოგიას არ დავიწყებ თავის მეგობარს იმ 144 000-ში მიიჩნევდა ვინც პირდაპირ უკვდავებაში გადავიდა თქო... არ ჩანს ეგ ისედაც... )


გინდა გადავხედოთ მოციქულთა კრედოს: http://en.wikipedia.org/wiki/Apostles'_Creed

1. I believe in God, the Father almighty, creator of heaven and earth. (ნუ აქაც მამა მიიჩნევა ერთადერთ ღმერთად)
2. I believe in Jesus Christ, his only Son, our Lord.
3. He was conceived by the power of the Holy Spirit and born of the Virgin Mary.
4. He suffered under Pontius Pilate, was crucified, died, and was buried.
5. He descended into hell. On the third day he rose again.
6. He ascended into heaven and is seated at the right hand of the Father.
7. He will come again to judge the living and the dead. (რაო დუბლირება ხდება? ერთხელ ხომ განსაჯა მკვდრები?)
8. I believe in the Holy Spirit, (აკლია ამას რაღაც... )
9. the holy catholic Church, the communion of saints,
10. the forgiveness of sins,
11. the resurrection of the body, - აბა რაო?
12. and the life everlasting. - ან აქ რაო?
Amen.

სად წერია აქ სულის უკვდავება, რომ ყველა სული უკვდავია, ან რომ მეორედ მოსვლამდე სული ცოცხალია?


ქრისტიანული ცხოვრების გასამრჯელოა სულის უკვდავება...


But what ought we to do, whose reward is the resurrection, though many, not being able to deny the greatness of this gift, refuse to believe in it? And for this reason will we maintain it, not by one casual argument only, but by as many as we are able...The blossom of the resurrection is immortality, the blossom of the resurrection is incorruption.

[KAIROS]

ყველა

მაგარია, ნაწილი არის, და ნაწილი არა ხო რა მდიდარი სექტანტური ფანტაზიაა

ქრისტეს რწმენაში მოკვდება

არაჩვეულებრივია ფაფუ არ ხარ, და მაინც ხარ სადღაც "რწმნაში" ასეთი დაბოლება იეღოველებში ჭრის მარტო, ლოგიკაში კი აშკარად მოიკოჭლებს.

თუმცა გადავიდეთ ერთი ამბროსიზე:

მოიცა ჩემი მუხლი "გაატარე"?
იცი რა გეშლება შენ ყველაზე მეტად?
არ იცი ქრისტიანული ტერმინოლოგია. რაც ადრე დაგიწერე და ახლაც იმეორებ:

გააჩნია იეღოვას მოწმე ხედავს ამ სიტვებს თუ მართლმადიდებელი, რადგან სრულიად დამახინჯებულად ხდება გაგება "საუკუნო სიცოცხლე" ქრისტიანობაში საუკუნო სიცოცხლის ნამდვილ მნიშვნელობას ის კი არ იგულისხმება "საუკუნო არსებობა" რაც აქვს ყველას, არამედ სიცოცხლე მასთან ერთად საუკუნოდ ვინც არის "ცხოვრება, სინათლე , ჭეშმარიტება" ანუ ცხონება რაც მართლაც მოიპოვება და "გასამრჯელოა"...

გესმის? საუკუნო სიცოცხლე მისი იდეალური გაგებით ნიშნავს სიცოცხლის წყაროსთან ყოფნას ანუ ცხონებას, ხოლო ჯოჯოხეთში ყოფნას, ქრისტიანი მამები "საუკუნო სიკვდილსაც" უწოდებენ, იმიტომ კი არა რომ კვდებიან, არამედ იმიტომ რომ სიცოცხლიდან დაშორებულნი სამუდამოდ "კვდებიან" სიცოცხლისათვის, ისე რომ არსებობას არ წყვეტენ.
რაა სიცოცხლე? ესაა არსებობა ხომ? ახლა მივსდიოთ ამ ლოგიკით:
1. არსებობა კი
2. არსებობა არა
პირველი ვარიანტი ყოველთვის მუშაობს როცა ვსაუბრობთ იმაზე, რომ სული უკვდავია, და როცა ამბობს ჩვეულებრივ აწმყოში , როგორც ცოცხალზე და გარდასულზე

Ибо я не лишился общения с тобой, но только переменил его,

ამას არ ჭირდება ახლა დიდი ლოგიკა, თუკი არ არსებობს (რაც არ უნდა მეხსიერებებში იყოს, მთავარია ხომ ისაა, რომ არ არსებობს) მაშინ ურთიერთობა როგორ გექნება? ხომ ლოგიკურია? ურთიერთობა უბრალოდ შეიცვალაო,

прежде не разделен был от меня телом, а теперь духом пребываешь со мной и навсегда пребудешь

უწინო სხეულითაც იყო ჩვენთანო, ახლა სულით ხარ ჩვენს შორისო!
ახლა ძალიან მძიმე სექტანტი უნდა იყო, აქ რაიმე სულის უკვდავების საწინააღმდეგო რომ დაინახო, არა, არ გადახვიდე სხვა მუხლებზე, არ მოახდინო ამის ინტერპრეტაცია სხვის ფონზე, დაიბნევი
აშკარად წერია აქ თუ არა რომ სხეული მოკვდა, სული უკდავია? კი თუა რა?

მკითხველს რომელიც გვისმენს, შევახსენებ, რომ ჩვენი დაბნეული მეგობარი ( არ განუკუთვნებს რა თავისთავს არცერთ სექტას და არც მართლმადიდებელია ან რომილმე ტრადიციული კონფესიის მიმდევარი და ამ დროსვე საშინლად რასელისტურად აზროვნებს...) საუბრობს წმიდა მამაზე, რომელიც მოღვაწეობდა IV ს.ში და რომელმაც 385 წელს არიანელებს კუდით ქვა ასროლინა არიანელებს (დღევანდელი რასელისტების იდეურ წინაპრებს) მედიოლანიდან, რომელთაც ბაზილიკის წარმთევა უნდოდათ.

ამ წმიდანს აღსრულებულთათვის დაწერილი (ნათქვამი) აქვს 4 წიგნი /სიტყვა/ , ორი თავის ძმაზე სატირზე, ერთიც იმპერატორ ვალენტინიანე უმცროსზე, და ერთიც თეოდოსი დიდზე.

ნუ რათქმაუნდა არაფერი მართლმადიდებლობის წინააღმდეგ იქ არ თქმულა, უბრალოდ სექტანტები (რომელთა გავლენის ქვეშაა ჩვენი დაბნეული ფორუმელი) ცდილობენ ამოგლიჯონ რამოდენიმე წინადადება და ააგონ ზედ ცილისწამება, ეს ოთხივე წიგნი საკმაოდ დიდია , ამიტომ მე უბრალოდ ოთხივესაგან შევეცდები ამოვკრიბო მუხლები, რომლებიც სულის უკვდავებაზე საუბრობენ და ასევე ვუპასუხოთ იმ ვაიარგუმენტებს, რაც მოიყვანეს.

ვნახოთ რომელ "წარმართულ სულის უკვდავებას" უარყოფს ამბროსი და როგორ უკვდავებას ქადაგებს, ამისათვის საკმარისია თუ ამ წიგნს ბოლომდე ჩაიკითხავთ:

... как вы верите, можете перемениться в скотов: ибо поклоняетесь скотам. Однако я желал бы, чтобы вы лучше о себе рассуждали, желал бы, чтобы вы верили, что будете не между скотами, но в сообществе ангелов.

ანუ ახლა რაო, თქვენო (წარმართებს წერს) გჯერათო გადასახლებისო (ანუ სულის გადასახლება აქ ცხოველებში), მაგრამ მე მინდაო რომ თქვენს თავს უკეთესი უსურვოთო ( მეც მინდა რომ საწყალმა რასელისტებმა გაქრობის ნაცვლად უკვდავება უსურვონ საკუთარ სულს ), და (გარდაცვალების შემდეგ, როცა სული გამოდის მყისიერად ასე იყო გაგებული წარმართებში იგი გადადის სადმე) ცხოველთა შორის კი არა ანგელოზთა შორის იყოთო..

არის თუ არა ახლა ეს სულის უკვდავების დამადასტურებელი? საუბრობს აქ სადმე ამბროსი რომ გაქრებით, აი მერე რომ გაგიხსენებენო? აქ საუბარობს მყისიერ გადასვლაზე სულისა ანგელოზებთან და არა ცხოველებთან და მითუმეტეს სრულიად გამოირიცხება რაიმე გაქრობა.

აი თურმე რა სულის "უკვდავებას" უარყოფდა ამბროსი და როგორ გაასაღეს ეს სულთა გადასახლების წინააღმდეგ დაწერილი სიტყვები საწყალმა რასელისტებმა თავიანთი ბნელი სწავლების სასარგებლოდ...

მოვუსმინოთ ისევ ამბროსის:


Конечно, душа от земного этого тела переселится к вышним и будет Господу воспевать хвалы,

ახლა მართლა ბრმა უნდა იყო ადამიანი, რომ აქ რაიმე დაინახო სულის უკვდავების წინააღმდეგი " რათქმაუნდა, ამ მიწიერი სხეულიდან სული გარდასახლდება ზეციერში (სიმაღლეებშო) და უფალს უგალობს

აბა ნახე ამის რწმენა რომ სული უკვდვია და უფლის საგალობლად წავა ზეცაში რა კარგი ყოფილა:

Полезно этому верить, приятно надеяться

და ამის საწინააღმდეგო კი რა ცუდი ყოფილა

и, конечно, не верить — наказание есть, надеяться же — благодать. Ежели я в том погрешаю, что желаю по смерти лучше быть в сообществе ангелов, нежели скотов: охотно в том погрешаю, и пока жив, этого мнения никогда не оставлю.
ანუო, სანამ ცოცხალი ვარ ამით ვაზროვნებ, რომ ცხოველებთან ყოფნას ანგელოზებთან ყოფნა მირჩევნიაო, თუმცა კი ღირსი არ ვარო.

და ნახეთ რას ეუბნება თავის ძმას:

Какое осталось для меня утешение, кроме того, что надеюсь скоро прийти к тебе, любезный брат, надеюсь, что разлука наша не долговременна будет, да и ты сам ходатайством своим можешь меня, желающего, скорее признать, ибо кто не пожелает себе, да тленное это облечется в нетление, и смертное это облечется в бессмертие.(1 Кор 15, 54.)

რა დამრჩაო იმედადო? ისაო, რომ მალე მოვალო შენთანო ( სად მივა, თუ არ არსებობს? ), რომ ჩვენი განყოფა დროებითი არააო, და ნახე რაღაც გამქრალს კი არ ესაუბრება, არამედ როგორც ცოცხალს" да и ты сам ходатайством своим можешь меня, желающего"...
და რომ მიწიერი ესე შეიცვალოს არამიწიერში და სიკვდილი უკვდავებაში!
ასე ესმის მას პავლე, ასე ესმის მას უკვდავება სულისა და გთხოვთ ნუ ვწამებთ ჩვენს მამებს ცილს რაიმე არამართლამადიდებლობაში.

დასასრულ აი კიდევ ერთი სიტყვა მისი თეოდოსისადმი, რომელზეც წერს, რომ აგერო შევიკირბეთ მეოროცე დღესო (ეგ სიტყვის თავში წერია) და ისო იქიდან ზეციური იერუსალიმიდან მოგვიწოდებსო:


Отошел он чтобы принять себе царство, которое не оставил, но только сменил: за благочестие позван он в жилища Христовы, в тот вышний Иерусалим, откуда теперь восклицает, обращаясь к нам: Как слышали мы, так и увидели во граде Господа сил, во граде Бога нашего; Бог утвердит его на веки. (Пс 47,9).

ასე რომ ჩვენო დაბნეულო, შეეშვი ამბროსის

კაიროსი!

პ.ს.
რაც შეეხება მრწამსზე მკრეხელობას ეგ მერე, როცა ამბროსის მოვრჩებით, ოღონდ იცი რა? შენ ნაწერებში ვინმე მაძიებელი კი არ ჩანს, არამედ დარწმუნებული და საკუთარ რწმენაში გამტკიცებული სექტანტი იეღოველი, რომელიც ცინიკურად გვიწერს ჩვენსავე მამებზე და ჩვენსავე კრებებზე თავის ინტერპრეტაციებს, ან შეცვლი ტონს და ამ მტკიცებით ფორმას დაემშვიდობები, ან არადა მორჩა დიალოგი, მოყვასის ფენომენი აღარ განმეორდება.

[afxazi]

Otherguy

რაც შეეხება მრწამსზე მკრეხელობას ეგ მერე, როცა ამბროსის მოვრჩებით, ოღონდ იცი რა? შენ ნაწერებში ვინმე მაძიებელი კი არ ჩანს, არამედ დარწმუნებული და საკუთარ რწმენაში გამტკიცებული სექტანტი იეღოველი, რომელიც ცინიკურად გვიწერს ჩვენსავე მამებზე და ჩვენსავე კრებებზე თავის ინტერპრეტაციებს, ან შეცვლი ტონს და ამ მტკიცებით ფორმას დაემშვიდობები, ან არადა მორჩა დიალოგი, მოყვასის ფენომენი აღარ განმეორდება.

კაიროსის ამ ციტატას მეც გამოვეხმაურები და იგივეს ვიტყვი. ნუ შექმნით აქ ისეთ სიტუაციას თითქოს აზრის გამოთქმას უშლიდნენ ვინმეს. ჩვენ ზღვარი უნდა გავავლოთ აზრის გამოთქმასა შეურაცხმყოფელ შეხედულებებს შორის. აზრის გამოთქმა არ ითვალისწინებს სხვისი რელიგიური გრძნობების შეურაცხყოფას. ძალიან ვთხოვ ყველას გაითვალისწინოს ეს ყოველივე.

ვთქვათ, რომ ჩვენ ასე ვხედავთ, მაგრამ ნუ ვიტყვით, რომ ეს ასეა.

[Otherguy]

პ.ს.
რაც შეეხება მრწამსზე მკრეხელობას ეგ მერე, როცა ამბროსის მოვრჩებით, ოღონდ იცი რა? შენ ნაწერებში ვინმე მაძიებელი კი არ ჩანს, არამედ დარწმუნებული და საკუთარ რწმენაში გამტკიცებული სექტანტი იეღოველი, რომელიც ცინიკურად გვიწერს ჩვენსავე მამებზე და ჩვენსავე კრებებზე თავის ინტერპრეტაციებს, ან შეცვლი ტონს და ამ მტკიცებით ფორმას დაემშვიდობები, ან არადა მორჩა დიალოგი, მოყვასის ფენომენი აღარ განმეორდება.

ჯერ მოდი ამას გამოვეხმაურები:

მე რომ იეღოველი ვიყო, ამბროსის არ შევეხებოდი, პირდაპირ დავამტკიცებდი სულის მოკვდავობას, რადგან ამის მე პირადად მჯერა ჯერჯერობით...

ეზეკიელის 18 თავში რა ქრისტიანული ტერმინოლოგია დაინახე?

ღმერთი ეუბნება: "არ მინდა ადამიანო მოკვდეს, მინდა იცოცხლოს, ცოდვილი სული მოკვდება და არ მინდა რომ მოკვდეს, თუმცა მისი არჩევანია, თუ არ აირჩევს სწორ გზას- მოკვდება..."

მოყვასს თქვენ ვერც ვერაფერი დაუმტკიცეთ, მე კიდევ დისკუსიის მიხედვით ვიღებ ცოდნას, კონტრარგუმენტების განხილბით და მეტი ინფორმაციის მოძიებით... მაინტერესებს ეს საკითხი, მე ვიცი ესე რომ იყვნენ წმინდანები ვინც აღიარებდნენ სულის მოკვდავობას, და ამიტომ ვწერ აქ რმ ეს გაირკვეს...

თორემ ბიბლიურად რა უნდა დამტკიცდეს? ყველაფერი ტერმნებში გადაგყავთ: მოკვლა ტანჯვას ნიშნავს - და ასე რა უნდა დამტკიცდეს საერთოდ?

სამებას რაც შეეხება, პირდაპირ გეტყვი, აქ არაფერ შუაშია არანაირი სექტა და რწმენა...

ჩემი აზრია რომ სამების იდეა გავს პოლითეიზმს, ამასვე ამბობდა ევსები კეისარიელიც...

ხოლო ძველი აღთქმა და იუდაიზმი არის მონოთეიზმი და არა პოლითეზიმი... ჩემი ამოსავალი წერტილი და საწყისი მხოლდ ესაა და არა რომელიმე ბიბლიური მუხლი...

ბიბლიური მუხლები კიდევ არაერთია რომელიც ამბობს რომ : "ჩვენ ერთი გვყავს ღმერთი - მამა, და ერთ უფალი - იესო ქრისტე..."

არ მინდა არასწორად გამიგო... რა შუაშია აქ სექტანტიზმი და იაღოვლობა...

პ.ს. სანამ გამოვეხმაურები, გთხოვ ინგლისურად დამიდო ხოლმე ტექსტები, ტერმინოლოგიას ვერ იგებო, და თუ ინგლისურად ვერ გავიგე რუსულად გავიგებ?

ამბროსი მილანელი ცხადია დარწმუნებული იყო რომ მისი მეგობრის სული იყო უკვდავი, ამას რათ უნდა ლაპარაკი...

მოკლედ დანარჩენს ცოტა მერე გამოვეხმაურები, უბრალოდ ეხლა ეს ჩავთვალე საჭიროდ რომ დამეწერა...

[afxazi]

Otherguy

მოყვასს თქვენ ვერც ვერაფერი დაუმტკიცეთ, მე კიდევ დისკუსიის მიხედვით ვიღებ ცოდნას, კონტრარგუმენტების განხილბით და მეტი ინფორმაციის მოძიებით...

აბაა, კაცი ეძიებდა ჭეშმარიტებას და ჩვენ უგუნურებმა ვერ მოვუყვანეთ არგუმენტი რომ ჭეშმარიტებამდე მიგვეყვანა. ეგ ადამიანი ჩამოყალიბებული რასელისტი იყო და აქ მხოლოდ საქადაგებლად იყო შემოსული. ეს ფაქტია და ამას არ უნდა ვაი-ვიში. იქნებ ისიც მითხრა არიოზსაც ვერაფერი დაუმტკიცეს და იმიტომაც გაჯიუტდა თავის პოზიციაშიო. არიოზს მიმღეობა არ ქონდა იმისა, რასაც ეუბნებოდნენ და მას თვით უფალიც რომ გამოცხადებოდა და ეთქვა ცდებიო, მაინც იგივე აზრზე დარჩებოდა.

ხოდა მოვეშვათ ასეთ შეფასებებს. შენც არ გეტყობა განსაკუთრებული წადილი იმაში, რომ ლოგიკურად და რეალურად შეაფასო ესა თუ ის შეხედულება, ჩაწვდე მას და ისე გამოიტანო დასკვნა. შენთვის მტავარი ისაა რასაც თვალები ხედავენ.

რაზე გელაპარაკო, როცა არც კი იცნობ მართლმადიდებლურ მოძღვრებას სასჯელის შესახებ, სიკვდილის შესახებ, და ამ დროს აკრიტიკებ მას. რაზე გელაპარაკო როცა სიკვდილი და გაქრობა ვერ გაგირჩევია ერთმანეთისგან.

ჩემი აზრია რომ სამების იდეა გავს პოლითეიზმს, ამასვე ამბობდა ევსები კეისარიელიც...

ნუ მხოლოდ შენი აზრით.

[Otherguy]

Otherguy



აბაა, კაცი ეძიებდა ჭეშმარიტებას და ჩვენ უგუნურებმა ვერ მოვუყვანეთ არგუმენტი რომ ჭეშმარიტებამდე მიგვეყვანა. ეგ ადამიანი ჩამოყალიბებული რასელისტი იყო და აქ მხოლოდ საქადაგებლად იყო შემოსული. ეს ფაქტია და ამას არ უნდა ვაი-ვიში. იქნებ ისიც მითხრა არიოზსაც ვერაფერი დაუმტკიცეს და იმიტომაც გაჯიუტდა თავის პოზიციაშიო. არიოზს მიმღეობა არ ქონდა იმისა, რასაც ეუბნებოდნენ და მას თვით უფალიც რომ გამოცხადებოდა და ეთქვა ცდებიო, მაინც იგივე აზრზე დარჩებოდა.

ხოდა მოვეშვათ ასეთ შეფასებებს. შენც არ გეტყობა განსაკუთრებული წადილი იმაში, რომ ლოგიკურად და რეალურად შეაფასო ესა თუ ის შეხედულება, ჩაწვდე მას და ისე გამოიტანო დასკვნა. შენთვის მტავარი ისაა რასაც თვალები ხედავენ.

რაზე გელაპარაკო, როცა არც კი იცნობ მართლმადიდებლურ მოძღვრებას სასჯელის შესახებ, სიკვდილის შესახებ, და ამ დროს აკრიტიკებ მას. რაზე გელაპარაკო როცა სიკვდილი და გაქრობა ვერ გაგირჩევია ერთმანეთისგან.
ნუ მხოლოდ შენი აზრით.

მოყვასი კი საქადაგებლად იყო შემოსული...

მაგრამ ვერ არიოზს დაუმტკიცდა რომ არასწორი იყო და ვერც მოყვასს...

იმის თქმა რომ იმიტომ ვერ დაგიმტკიცდა რომ ჯიუტი ხარო - არის სუბიექტური, მაგი თქვენც შეიძLება გითხრან...

გაქრობა და სიკვდილის განსხვავება რა შუაშია?

ღმერთი ამბობს: "ჩემი მორწმუნე არ მოკვდება, იცოცხლებს"- მორწმუნეც ხომ ისედაც კვდება? აქ სულის სიკვდილზეა საუბარი, რათ უნდა ამას ვაი ვუში?

დიახ, ვერც არიოზს დაუმტკიცდა სიმართლე და ვერც სხვა სახის ერეტიკოსებს, თორემ სხვა შემთხვევაში ისინი შეიცვლიდნენ მრწამსს...

ნიკეის კრებაზე რომ დაუმტკიცდა არიოზს, სწორედ მაგიტომ ჩაკვდა არიანიზმი მერე...

წმინდა იერონიმეს სიტყვები:

"The whole world groaned and marvelled to find itself Arian."

[KAIROS]

დიახ, ვერც არიოზს დაუმტკიცდა სიმართლე და ვერც სხვა სახის ერეტიკოსებს, თორემ სხვა შემთხვევაში ისინი შეიცვლიდნენ მრწამსს...

ეგ აბსრუდია ჩემო კარგო, სხვაა როცა გინდა რომ გაიგო, და გებულობ, და სხვაა როცა ჯიუტდები სიცრუეში, და არ გინდა რომ გაიგო.
ანუ როგორც ითქვა

არიოზს მიმღეობა არ ქონდა იმისა, რასაც ეუბნებოდნენ და მას თვით უფალიც რომ გამოცხადებოდა და ეთქვა ცდებიო, მაინც იგივე აზრზე დარჩებოდა

პ.ს. სანამ გამოვეხმაურები, გთხოვ ინგლისურად დამიდო ხოლმე ტექსტები, ტერმინოლოგიას ვერ იგებო, და თუ ინგლისურად ვერ გავიგე რუსულად გავიგებ?

ამბროსი მილანელი ცხადია დარწმუნებული იყო რომ მისი მეგობრის სული იყო უკვდავი, ამას რათ უნდა ლაპარაკი...

აბა რაზე მაწერინებ ამდენს ამბროსის სწამდა სულის უკვდავება, ეს ნაღდია და შეუვალი.

რაც შეეხება ენას, სამწუხაროდ აქ მკითხველთა დიდი ნაწილი ფლობს რუსულს უფრო და მეც უფრო რუსულს ვიყენებ, თუმცა შემდეგში ისევ თუ შეგეპარება ეჭვი ამბროსიში, ინგლისურადაც მოგცემ პერიპეტიებს, არ გამაბრაზო თორემ ლათინურიც იქნება

რაზე გელაპარაკო, როცა არც კი იცნობ მართლმადიდებლურ მოძღვრებას სასჯელის შესახებ, სიკვდილის შესახებ, და ამ დროს აკრიტიკებ მას. რაზე გელაპარაკო როცა სიკვდილი და გაქრობა ვერ გაგირჩევია ერთმანეთისგან.

+1
დაუკვირდი ამას

ეს აშკარაა და გაითვალისწინე

შენ ნაწერებში ვინმე მაძიებელი კი არ ჩანს, არამედ დარწმუნებული და საკუთარ რწმენაში გამტკიცებული სექტანტი იეღოველი, რომელიც ცინიკურად გვიწერს ჩვენსავე მამებზე და ჩვენსავე კრებებზე თავის ინტერპრეტაციებს, ან შეცვლი ტონს და ამ მტკიცებით ფორმას დაემშვიდობები, ან არადა მორჩა დიალოგი, მოყვასის ფენომენი აღარ განმეორდება.

[Otherguy]

ეგ აბსრუდია ჩემო კარგო, სხვაა როცა გინდა რომ გაიგო, და გებულობ, და სხვაა როცა ჯიუტდები სიცრუეში, და არ გინდა რომ გაიგო.
აბა რაზე მაწერინებ ამდენს ამბროსის სწამდა სულის უკვდავება, ეს ნაღდია და შეუვალი.

რაც შეეხება ენას, სამწუხაროდ აქ მკითხველთა დიდი ნაწილი ფლობს რუსულს უფრო და მეც უფრო რუსულს ვიყენებ, თუმცა შემდეგში ისევ თუ შეგეპარება ეჭვი ამბროსიში, ინგლისურადაც მოგცემ პერიპეტიებს, არ გამაბრაზო თორემ ლათინურიც იქნება
+1
დაუკვირდი ამას

სიჯიუტე? ესეგი 95% ეპოსკოპოსებისა მაშინ უბრალოდ ჯიუტები იყვნენ და ის 5% უმტკიცებდა სრულად ყველაფერს? რაღაცა არ ჯდება ეგ ამბავი ლოგიკაში.

ამბროსის უწერია რომ არსებობს 3 სახის სიკვდილი, მესამე არის როცა სულიც კვდება, როცა იმდენად ცოდვილია სული და შორსაა ღმერთთან რომ იგი ვერ შედის საუკუნო სიცოცხლეში... ცხადია თავის მეგობარს მაგ მესამე სახის სიკვდილში არ ჩათვლიდა.

კი გასაგებია ენასთან დაკავშირებით, მაგრამ მე ინგლისური ბევრად მირჩევნია, რუსულად ვერ ვკითხულობ ეგეთ სეროზულ ნაშრომებს, მიუხედავად იმისა რომ მესმის კარგად და ნორმალურად ვსაუბრობ რუსულად...

[KAIROS]

მესამე არის როცა სულიც კვდება, როცა იმდენად ცოდვილია სული და შორსაა ღმერთთან რომ იგი ვერ შედის საუკუნო სიცოცხლეში... ცხადია თავის მეგობარს მაგ მესამე სახის სიკვდილში არ ჩათვლიდა.

გაიგე ახლა, აქ საუკუნო წარწყმედა საუკუნო სიცოცხლესთან შეპირისპირება იგულისხმება, რეებს წერ კაცო?
ბოლობოლო ნამუსიც კაი საქონელია, როგორ არგებ ამას იეღოვურ იდიოტობას? გასაგებად წერს ეს კაცი, აქაც (მეგობარი კი არა ძმაა ისე რომ იცოდე) და სხვაგანაც და დაგიმტკიცე, რომ ყველგან წერს სულის უკვდავებაზე, გაქრობა სხვაა და სულის სიკვდილი ანუ წარმწყმედა სხვა, დაგიწერე, მარა რად გინდა, არ კითხულობ

სრულიად დამახინჯებულად ხდება გაგება "საუკუნო სიცოცხლე" ქრისტიანობაში საუკუნო სიცოცხლის ნამდვილ მნიშვნელობას ის კი არ იგულისხმება "საუკუნო არსებობა" რაც აქვს ყველას, არამედ სიცოცხლე მასთან ერთად საუკუნოდ ვინც არის "ცხოვრება, სინათლე , ჭეშმარიტება"

აშკარად ჯიუტობ და ფაქტებს ეწინააღმდეგები, სამწუხაროა.

Конечно, душа от земного этого тела переселится к вышним

ვფიქრობ ამბროსიზე უკვე სპეკულაციას და სიჯიუტეს აქვს ადგილი, და აშკარად აქ ამოიწურა კამათი, აბა სხვა მამას სად წამებ ცილს ის დადე, ოღონდ ცოტა უფრო არგუმენტირებულად.

[Otherguy]

გაიგე ახლა, აქ საუკუნო წარწყმედა საუკუნო სიცოცხლესთან შეპირისპირება იგულისხმება, რეებს წერ კაცო?
ბოლობოლო ნამუსიც კაი საქონელია, როგორ არგებ ამას იეღოვურ იდიოტობას? გასაგებად წერს ეს კაცი, აქაც (მეგობარი კი არა ძმაა ისე რომ იცოდე) და სხვაგანაც და დაგიმტკიცე, რომ ყველგან წერს სულის უკვდავებაზე, გაქრობა სხვაა და სულის სიკვდილი ანუ წარმწყმედა სხვა, დაგიწერე, მარა რად გინდა, არ კითხულობ

აშკარად ჯიუტობ და ფაქტებს ეწინააღმდეგები, სამწუხაროა.

არა, ნამდვილად არაა სიჯიუტე, შეიძლება მართალიც ხარ, მაგრამ არაა ეს აშკარა.

სიცოხლის ანტონიმი არის სიკვდილი.

ხოდა საუკუნო სიცოცხლის ანტონიმი არის საუკუნო სიკვდილი, ანუ სიკვდილი...

ისე ნუ მელაპარაკები გეგონება ეს ფრაზა ნათლად ამბობდეს იმას რისიც შენ გწამს, თორემ ეს რაღაცა სისულელეს დაემსგავსება...

ეგრე ყველგან თუ თქვი- აქ ეს კი არა ეს იგულისხმებაო, ბიბლია ტყუილად დაწერილა, რადგან მაგი ყველას შეუძლია თქვას რომ თავისი რწმენა დაამტკიცოს...

[KAIROS]

ეგრე ყველგან თუ თქვი- აქ ეს კი არა ეს იგულისხმებაო

ამოდი ლოგიკურად, შენ ამოგლეჯილ წინადადებებს ეყრდნობი მე მთელ ტექსტს გთავაზობ, ასე სექტანტური მიდგომა არ შეიძლება.
ამბროსიზე სიტყვა არ გეთქმის აშკარად, სხვა რამ თქვი, გელი და საღამოს დაგიწერ...

პ.ს.
სხვათაშორის ის თავის ძმას უწერდა რომ, ახლა დავრწმუნდით რომ (სხეულიდან) "გასვლა" (გაქრობა კი არა) წმ. ლავრენტის თხოვეო , ახლა თუ წმიდანებს აღიარებ, სულის უკვდავებაც უნდა აღიარო

теперь уверены мы, что ты молитвами твоими у святого мученика Лаврентия испросил себе уход

და ის, რომ სიცოცხლეს კი არ მოაკლდიო , არამედ (ამქვეყნიურ) უბედურებებსო
Ибо ты восхищен не от нас, но от бедствий; лишился не жизни, но наступающих горесте

ხოდა საუკუნო სიცოცხლის ანტონიმი არის საუკუნო სიკვდილი, ანუ სიკვდილი...

გაგონილა ამნაირი სიჯიუტე, დაწერა კარგად და მაინც მიაწერა სექტანტური
საუკუნო სიცოცხლის ანტონიმი არის საუკუნო სიკვდილი
კი ბატონო , მაგრამ ეს შენი "ანუ სიკვდილი." ზედმეტია, შენ აქ გაქრობას წერ, ისინი კი საუკუნო მოკვდინებას წერენ, ანუ იმას რაც სიცოცხლისაგან საუკუნო დაშორებაა ანუ წარწყმედა.

[Otherguy]

ამოდი ლოგიკურად, შენ ამოგლეჯილ წინადადებებს ეყრდნობი მე მთელ ტექსტს გთავაზობ, ასე სექტანტური მიდგომა არ შეიძლება.
ამბროსიზე სიტყვა არ გეთქმის აშკარად, სხვა რამ თქვი, გელი და საღამოს დაგიწერ...

პ.ს.
სხვათაშორის ის თავის ძმას უწერდა რომ, ახლა დავრწმუნდით რომ (სხეულიდან) "გასვლა" (გაქრობა კი არა) წმ. ლავრენტის თხოვეო , ახლა თუ წმიდანებს აღიარებ, სულის უკვდავებაც უნდა აღიარო

теперь уверены мы, что ты молитвами твоими у святого мученика Лаврентия испросил себе уход

და ის, რომ სიცოცხლეს კი არ მოაკლდიო , არამედ (ამქვეყნიურ) უბედურებებსო
Ибо ты восхищен не от нас, но от бедствий; лишился не жизни, но наступающих горесте

რა შუაშია ეგ წინადადებები?

დაწერე წინადადება სადაც ამბროსი ამბობს რომ წარმართის სული არის უკვდავი, ან რომ ცოდვებით დამძიმებულის...

თორემ ამბროსის ძმა რომ როგორღაც მოიპოვებდა საუკუნო სიცოცხლეს, ამაში არ გვეპარება ეჭვი.

[KAIROS]

Конечно, душа от земного этого тела переселится к вышним

ნამდვილად რათქმაუნდა წმიდაო ამბროსი!
მოვრჩით ამბროსიზე.
სხვაი?

როგორღაც

ამბროსის დავალება არ შეადგენს, იმას რომ 1700 წლის მერე გაჩენილ ვინმე რასელისტებს რაიმე უმტკიცოს, ის დატირის თავის ძმას და ამბობს რომ მისი სული უკვდავია, იმასვე ამბობს თავის სხვა სიტყვებში სხვა მიცვალებულებზე და იქვე ამბობს:

Конечно, душа от земного этого тела переселится к вышним

[Otherguy]

ნამდვილად რათქმაუნდა წმიდაო ამბროსი!
მოვრჩით ამბროსიზე.
სხვაი?

დამიდე მაგის წყარო და კონტექსტსაც გადავამოწმებ...

პ.ს. და ჩემს ციტატას რატომ არ გამოეხმაურე?

წმინდა ამბროსი ერთი მთლიანი პიროვნებაა და არა რაღაცა გასახლეჩი აბზაცებით, ასე რომ ნურც ერთს ნუ დავივიწყებთ.

კარგი დღეს მოვუყრი თავს ყველაფერს.

[KAIROS]

თორემ გამოდის ამბროსის ძმა, ის სხვა მიცვალებულები, წმ. ლავრენტი, ნუ თავად ამბროსი, მერე ის წმიდანები ვინც აქ არ უხსენებია ამბროსის და სხაგანა ახსენდა ა.შ. ყველა ზეცაშია და მაშინ რა გინდა რას გვეკამათები
თუ ესენიც იმ მისტიურ 144 ათასში შედის? რით ვერ შეივსო?
აგერ უკვე 30 ავალთ მარტო ამბროსითი, მერე მაგას სხვა ქრისტიან აპოლიგეტ მამებს მიამატებ ესეც შენი 150 ათასი /მარტო რომში ერთ კვირაში 20 ათასი ეწამდებოდა/ და ადგილები უნდა გააფართოვოთ იეღოველებმა
ყველა ადამიანის სული უკვდავია, უბრალოდ ვინც ცხონდა იმაზე ვამბოთ შევიდა საუკუნო სიცოცხლეში, და ვინც ვერა საუკუნო სიკვდილშია.

წმინდა ამბროსი ერთი მთლიანი პიროვნებაა და არა რაღაცა გასახლეჩი აბზაცებით, ასე რომ ნურც ერთს ნუ დავივიწყებთ

ჩემი შენ გითხარიაო გადაეკიდე ერთ წინადადებას, და მე ათობით დაგიდე და ახლა მე მასწავლის ჭკუას
ადამაინო, მაგაზე ხომ გიპასუხე?

ყველგან წერს სულის უკვდავებაზე, გაქრობა სხვაა და სულის სიკვდილი ანუ წარმწყმედა სხვა,

და რომ არსად იგი არ წერს გაქრობას, არამედ წერს "სიკვდილს", умирает для Бога რაც ნიშნავს არა გაქრობას, რაც ნიშნავს სწორედ წარწყმედას.

[Otherguy]

თორემ გამოდის ამბროსის ძმა, ის სხვა მიცვალებულები, წმ. ლავრენტი, ნუ თავად ამბროსი, მერე ის წმიდანები ვინც აქ არ უხსენებია ამბროსის და სხაგანა ახსენდა ა.შ. ყველა ზეცაშია და მაშინ რა გინდა რას გვეკამათები
თუ ესენიც იმ მისტიურ 144 ათასში შედის? რით ვერ შეივსო?
აგერ უკვე 30 ავალთ მარტო ამბროსითი, მერე მაგას სხვა ქრისტიან აპოლიგეტ მამებს მიამატებ ესეც შენი 150 ათასი /მარტო რომში ერთ კვირაში 20 ათასი ეწამდებოდა/ და ადგილები უნდა გააფართოვოთ იეღოველებმა
ყველა ადამიანის სული უკვდავია, უბრალოდ ვინც ცხონდა იმაზე ვამბოთ შევიდა საუკუნო სიცოცხლეში, და ვინც ვერა საუკუნო სიკვდილშია.

კარგი იყო, მაგრამ რა გამიჭირე საქმე ამ ცილისწამებით რომ იაღოველი ვარ...

სხვათაშორის 144 000-ის მნიშვნელობა არ გესმის... არავინ ამბობს იმას რომ მხოლოდ 144 000 ცხონდება... ამიტომაც მეწერა ზემოთ 2 ვარინტი...

იაღოველები თვლიან რომ - 144 000 არის ვინც უშუალოდ ღმერთთან ადის(ე.წ. "ზეციური პარლამენტი"), ხოლო ღვთის სამეფო რომელიც დამყარდება, მოხდება მას მერე რაც - "მკვდრები სამარხებიდან გამოვლენ", იქნება განკითხვა და ვინც ზედმეტად ცოდვილია განადგურდება და ვინც არა - "მართლები დაიმკვიდრებენ ქვეყანას."

ასე რომ 144 000-ს შეეშვი, და საერთოდ იაღოვლობას...

გასაგებია რომ ეგრე შეიძლება იუგლისხმებოდეს საუკუნო სიკვდილში, მაგრამ არ ვიცით რა იგულისხმება ეზეკიელის 18 თავში...

კარგი დავწერ მერე სხვა ეკლესიის მამებზე...

[KAIROS]

სხვათაშორის 144 000-ის მნიშვნელობა არ გესმის... არავინ ამბობს იმას რომ მხოლოდ 144 000 ცხონდება

ისე მესმის როგორც შენი მოწონებული აქააა მყისიერ გაპარლამენტარებაზე საუბარი ჰოდა აშკარად დეპუტატი გახდა ეს კაციც, და სხვა დანარჩენებიც ვინც სიაში დავწერე ,და 150 ათას გადავაჭარბეთ უკვე პირველ ოთხ საუკუნეში და ფაფუ ადგილები საწყალი რასელისა და მისი მიმდვევართათვის გაზარდონ მანდატები

[Otherguy]

ისე მესმის როგორც შენი მოწონებული აქააა მყისიერ გაპარლამენტარებაზე საუბარი ჰოდა აშკარად დეპუტატი გახდა ეს კაციც, და სხვა დანარჩენებიც ვინც სიაში დავწერე ,და 150 ათას გადავაჭარბეთ უკვე პირველ ოთხ საუკუნეში და ფაფუ ადგილები საწყალი რასელისა და მისი მიმდვევართათვის გაზარდონ მანდატები

ეხლა უკვე გაუტიე. რა შუაშია საერთოდ ეგენი?

ამბროსი მილანელი იმ კაცს რომ ეუბნება სული არ მომკვდარა შენიო, რა შუაშია აქ იაღოვლურ მოძღვრებასთან?

140 000-ს ვინ გადააჭარბა საერთოდ არ მესმის... მოციქულები შეგვიძლია უეჭველი მივათვალოთ და ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველები, დანარჩენებზე გადაჭრით საუბარი ზედმეტია.

ჰოდა, დავუბრუნდეთ რა სულის უკვდავებას IV საუკუნემდელი ეკლესიის მამების მიხედვით... თორემ იეჰოვას მოწმეებს არც ერთი ეკლესიის მამა არ ყავთ რომელსაც სრულად ეთანხმებიან...

ამაზე მოყვასთან მქონდა საუბარი: კი მაგრამ - როგორ არც ერთი ეკლესიის მამა არ ამბობდა თქვენსას, ჩაკვდა ქრისტიანობა I საუკუნის მერე თქო?

და კიო, რეალურად ჩაკვდაო, მაგრამ იქნებოდნენ თითოოროლაო...

მოკლედ დავუბრუნდეთ რა თემას და იაღოველების მოძღვრება და ჩემი აზრი ამბროსის დამოკიდებულაბზე სხვაა!

იაღოველები თვლიან რომ ყველა სული კვდება მეორედ მოსვალმდე, 144 000-ის გარდა...

ამბროსი ჩემი აზრით თვლიდა რომ - ყველა ზედმეტად ცოდვილი სული კვდება(მესამე ტიპის სიკვდილი), დანარჩენები ყველანი ცოცხლობენ... ასე რომ კავშირში არაა ეს 144 000-ასთან...

[KAIROS]

შენ გაუტიე თუ კარგია
შენ ახსენე ეგ ციფრი და არა მე, ჰოდა ჩუ

და კიო, რეალურად ჩაკვდაო

ჩაკვდა ეგა
გაცოცხლდა რასელში ხო?

ჩემი აზრით თვლიდა რომ

ნადმვილად შენი აზრით და არა ამბროსის
ამბროსი იქ საუბრობდა ერთი სიკვდილის სამ მიზეზე და არა სამ სიკვდილზე
одна смерть духовная, другая - естественная, третья — в наказание.
გაიგე? ერთი სულიერი და გადატანითი მნიშვნელობით როცა ადამიანი ცოდვას უკვდება და ღმერთში ცოცხლობს
когда умираем для греха и живем для Бога. Посему блаженна эта смерть, которая, будучи непричастна вине и предана Господу, отделяет нас от смертного и посвящает бессмертному.
ერთნი ვინც ბუნებრივად გარდაიცვლება ანატომიური და აქ ერთადერთი პირდაპირი გაგებით
когда союз души с телом разрушается
და მესამეც გადატანითი მნიშვნელობით როგორც პირველი ღმერთს უკვდება და ცოდვაშია, ესაა მარადიული სიკვდილი და სულის სიკვდილიც, რადგან უღმერთოდაა.
предоставь мертвым погребать своих мертвецов
აქ სჩანს რომ გადატანით მნიშვნელობაზე საუბრობს, რადგან "მკვდრები" იყვნენ სულიერად ისინი ვინც არ იყვნენ ქრისტესთან, “აცალე მკვდრებს თავიანთი მკვდრების დამარხვა: შენ კი წადი და ღმრთის სასუფეველი ახარე ხალხს” (ლუკა 9,60) მკვდრებად ღვთისაგან განშორებულნი მოიხსენიებიან , რადგან ბუნებით უკვდავია სული - не по слабости природы своей დაწარწმეყდა ხდება რადგან ღმერთისგან გაუცხოვდება- Ибо умирает для Бога,

თუმცა არა მაქვს იმედი, გადადი შემდეგზე.

[afxazi]

ეზეკიელის 18 თავში რა ქრისტიანული ტერმინოლოგია დაინახე? ღმერთი ეუბნება: "არ მინდა ადამიანო მოკვდეს, მინდა იცოცხლოს, ცოდვილი სული მოკვდება და არ მინდა რომ მოკვდეს, თუმცა მისი არჩევანია, თუ არ აირჩევს სწორ გზას- მოკვდება..."

რაც შეეხება ამას და ზოგადად თემას.

ეს საკითხი მინდა ვრცლად განვიხილო, მაგრამ არ გავდები წმ. წერილის მუხლობრივ ციტირებას, რადგან ჩემეული ინტერპრეტაცია (უფრო სწორად ეკლესიური) ოპონენტისთვის მიუღებელია. და რადგან ციტირება ხდება ბიბლიიდან, მეც შევეცდები წყარო ბიბლია იყოს, მაგრამ არ შევედები და ეს შეუძლებელიაცაა (განსხვავებით სექტანტებისგან), რომ ბიბლიური მუხლები ერთმანეთს დავუპირისპირო.

მაშ რას ამბობენ იეღოველები.

"ადამიანი თვითონ არის სული. როდესაც ადამიანი კვდება, კვდება მისი სული. ბიბლიაში, საერთოდ, არ არის ნათქვამი, რომ სული უკვდავია" ("შენ შეგიძლია"... გვ. 79).

"მკვდრები არაფერს გრძნობენ, რადგან მეტად აღარ არსებობენ" (შენ შეგიძლია"... გვ. 80)

"იდეა, რომ სული აგრძელებს სიცოცხლეს სიკვდილის შემდეგ, ეშმაკისგან გამომდინარე სიცრუეა. ასევე სიცრუეა ეშმაკის მიერ გავრცელებული მოძღვრება, რომ ბოროტი ადამიანის სული იტანჯება ჯოჯოხეთში, რადგანაც ბიბლია ნათლად გვიჩვენებს, რომ მკვდრები უგრძნობ მდგომარეობაში არიან" (იქვე. გვ. 89)


და ამის დამადასტურებელი მუხლები ბიბლიიდან:

ზემოთ მოტანილი ციტატა ეზეკიელიდან

1. შემდეგ, ალბათ მათი ვითომ უმთავრესი არგუმენტი ეკლესიასტეს წიგნიდან: "რადგან კაცისა და პირუტყვის ხვედრი ერთია, ერთის სიკვდილი მეორისას ჰგავს და ყველას ერთი სული უდგას, კაცი პირუტყვზე ვერაფრით ვერ უპირატესობს, რადგან ყველაფერი ამაოა. ყოველივე ერთ ადგილას მივა; ყველაფერი მიწისგანაა და ყველაფერი მიწად იქცევა. რომელი იტყვის, რომ კაცთა სული ზევით მიილტვის, ხოლო პირუტყვის ქვევით ჩადის, ქვესკნელისკენ" (ეკლ. 3, 19-21)

2. "ქრისტე მოკუდა ხორცითა და ცხოველ იქმნა სულითა რომლითაცა
ს ა პ ყ რ ო ბ ი ლ ე ს ა მ ა ს ს უ ლ თ ა მ ი ვ ი დ ა და ქადაგა. რომელნი-იგი ურჩ ოდესმე იყვნეს, რაჟამს ერთგზის თავს-ედვა სულგრძელებასა მას ღმრთისასა დღეთა მათ ნოვესთა" (I პეტ. 3, 18-20)

აქ ყველაფერი ცხადია, მაგრამ იეღოველი რის იეღოველია თუ ყველაფერს თავისი შეხედულება არ მიუსადაგა: "საპყრობილეში მყოფი ურწმუნო სულები სინამდვილეში არ ყოფილან ჩვეულებრივ ადამიანთა სულები, არამედ დედამიწაზე ჩამოსულ ანგელოზთა და ლამაზ ქალთა შეჯვარებით გაჩენილ ბუმბერაზთა სულები იყვნენ ("შენ შეგიძლია..." გვ. 98) "დაინახეს ღვთისშვილებმა, რომ მშვენიერნი იყვნენ ადამიანთა ასულები და მოჰყავდათ ცოლად, ვისაც ვინ მოეწონებოდა... რომლებიც უშობდნენ მათ" (დაბ. 6, 2-4). მათი მტკიცებით ღვთის შვილები ძველ აღთქმაში მხოლოდ ანგელოზებს ეწოდებოდათ. წარღვნის დროს ბუმბერაზები და ბოროტი ხალხი დაიხრჩო, ხოლო ანგელოზებმა მოიშორეს ხორციელი სხეული და ზეცად ამაღლდნენ.

ვერაფერს იტყვი რკინის არგუმენტებია.

3. კიდევ: "რადგან ცოცხალმა იცის, რომ მოკვდება; მკვდრებმა კი არაფერი იციან და აღარც საზღაური მიეზღვებათ, რადგან მათი ხსოვნა დავიწყებას მიეცა, წარხდა მათი სიძულვილიც, შურიც და ტრფობაც; აღარ ექნებათ აწ და მარადის წილი იმაში, რაც მზის ქვეშ ხდება" (ეკლ. 9, 5-6)

4. "იმედს ნუ დაამყარებ მთავრებზე, ადამის ძეზე, რომელსაც არ შეუძლია შველა. ამოუვა სული, დაუბრუნდება თავის მიწას; იმ დღეს გაქრება მისი ფიქრები" (ფს. 145, 3-4)

აღარაფერს ვამბობ მიცვალებულთადმი ლოცვის შესახებ

ერთი სიტყვით ამ და ალბათ კიდევ სხვა (ნუ ეს მე რაც მოვძებნე) მუხლებზე დაყრდნობით იეღოველები მოძღვრობენ სულის მოკვდავობას (ეხლა თურმე ამას მართლმადიდებელ მოზღვრებასაც აბრალებენ), რასაც თურმე ბიბლია ესოდენ ცხადად ამოწმებს. მაგრამ განვიხილოთ ჯერ ეს მუხლები:

პირველთან დაკავშირებით აშკარად ჩანს სექტის დამახასიათებელი ნიშან-თვისება. კონტექსტიდან ციტატის ამოგლეჯა და მისთვის საკუთარი ინტერპრეტაციის მინიჭება. მომყავს სრული ტექსტი, თავი III

ყოველივეს თავის დრო აქვს და ყველაფერს თავისი ჟამი ამ ცისქვეშეთში. ჟამი შობისა და ჟამი სიკვდილისა; ჟამი დანერგვისა და ჟამი დანერგულის აღმოფხვრისა. ჟამი მოკვდინებისა და ჟამი განკურნებისა; ჟამი ნგრევისა და ჟამი შენებისა. ჟამი ტირილისა და ჟამი სიცილისა; ჟამი გლოვისა და ჟამი ლხინისა. ჟამი ქვათა მიმოფანტვისა და ჟამი მათი შეგროვებისა; ჟამი მიჯნურთა პაემანისა და ჟამი მათი გაყრისა. ჟამი პოვნისა და ჟამი დაკარგვისა; ჟამი შენახვისა და ჟამი გაფლანგვისა. ჟამი დარღვევისა და ჟამი შეკერვისა; ჟამი დუმილისა და ჟამი უბნობისა. ჟამი სიყვარულისა და ჟამი სიძულვილისა; ჟამი ომისა და ჟამი მშვიდობისა. რას არგებს მაშვრალს შრომა მისი? კიდევაც ვნახე საზრუნავი, რომელიც ღმერთმა მიუჩინა ადამის ძეთ მათ სატანჯველად. მან ყველაფერი კეთილად შექმნა თავის დროისთვის, თვით იდუმალის შეცნობად აღძრა გონება კაცთა, ოღონდ ისე, რომ ვერ გაუგონ ღვთის ნამოქმედარს თავი და ბოლო. ვუწყი, რადგან არაფერია კაცისათვის იმაზე კარგი, რომ გაიხაროს და ქმნას სიკეთე, ვიდრეღა ცოცხლობს. თუ კაცსა ვისმე არ აკლდება სასმელ-საჭმელი და შრომისა წილ სიკეთეს ჰპოვებს, ეს მადლია, ღვთის ნაბოძები. ვუწყი ისიც, რომ ყოველივე, ღვთის მიერ ქმნილი, იარსებებს უკუნისამდე; არც დამატება სჭირდება რამის, არც გამოკლება. ასე ქმნა ღმერთმა, მის წინაშე შიში რომ ჰქონდეთ. რაიც ყოფილა, უკვე არის დიდი ხანია; და რაც იქნება, ის უკვე იყო. და აწ გარდასულს მხოლოდ ღმერთი გამოიძიებს. კიდევ ვიხილე მზისქვეშეთში: განსჯის ადგილი დაეჭირა უკანონობას. მართლის ადგილი მტყუან კაცს ეპყრა. მაშინ ვთქვი გულში: ღმერთი განსჯის მართალს და მტყუანს, როცა ყველაფერს და ყოველ საქმეს დაუდგება იქ თავის ჟამი. და ვთქვი ჩემს გულში: ასე გამოცდის თურმე ღმერთი ადამის ძეთა, რათა დარწმუნდნენ, რომ თავისთავად პირუტყვები არიან მხოლოდ. რადგან კაცის და პირუტყვის ხვედრი ერთია - ერთის სიკვდილი მეორისას ჰგავს და ყველას ერთი სული უდგას, კაცი პირუტყვზე ვერაფრით ვერ უპირატესობს, რადგან ყველაფერი ამაოა. ყოველივე ერთ ადგილს მივა; ყველაფერი მიწისგანაა და ყველაფერი მიწად იქცევა. რომელი იტყვის, რომ კაცთა სული ზევით მიილტვის, ხოლო პირუტყვის ქვევით ჩადის, ქვესკნელისკენ? ვხედავ, კაცთათვის სხვა სიკეთე რომ არ ყოფილა, თუ არ იხარა თავის ნაღვაწით, რადგან ესაა მისი წილი ამ მზისქვეშეთში, ვინ დაანახვებს, რა მოხდება შემდგომად მისა? (ეკლ. 3, 1-22)

თუნდაც პირდაპირი მნიშვნელობით ეს ყოველივე წარმოადგენს სოლომონ მეფის ფიქრებს, მაგრამ იგი ფიქრობს იმ ადამიანებზე, რომლებიც ცოდვების გამო პირუტყვებს მიემსგავსნენ. ანუ აქ რაიმე მკრეხეული რომ იყოს (ნუ იყოფინ) ეს მხოლოდ სოლომონ მეფის ფიქრებია და სხვა არაფერი, მაგრამ იგი რომ იმას არ გულისხმობს, რაც იეღოველებს გონიათ, ამას ქვემოთაც ამტკიცებს, როცა ამბობს: "მიიქცეოდეს მტვერი მიწად, როგორც იყო, და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა" (ეკლ. 12,7)

რაც შეეხება ტერმინ სიკვდილს, რომელიც სულთან მიმართებაში გამოიყენება ბიბლიაში. ერთი შეხედვითაც ცხადია რომ აქ არ გამოიყენება ტერმინი გაქრობა, რომელიც რადიკალურად სხვაობს ტერმინ სიკვდილისგან. ვინმე დამაჯერებს, რომ ამ ქვეყანაზე, თუნდაც მატერიალ, უკვალოდ ქრება? მით უფრო სული, რომლის მიმართაც არსად გამოიყენება ტერმინი გაქრობა, არამედ სიკვდილი, და თუ რას ნიშნავს ეს, ამაზე ისევ წმ. წერილის ციტატებს დავეყრდნობი:

ცოდვის საზღაური არის სიკვდილი (რომ. 6, 23) და არა გაქრობა

“აცალე მკვდრებს თავიანთი მკვდრების დამარხვა: შენ კი წადი და ღმრთის სასუფეველი ახარე ხალხს” (ლუკა 9,60) მკვდრებად ღვთისაგან განშორებულნი მოიხსენიებიან. Iსევე როგორც ამ ციტატაშიც:

“ნამდვილი ქვრივი ლოცვაში ატარებს, ავხორცი კი ცოცხლივ მკვდარია” (I ტიმ. 5, 5-6)

“რადგან ეს ჩემი ძე მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა” (ლუკა 15, 24). ჩხადია ვაჟი ყოველთვის ცოცხალი იყო, მაგრამ ის ცოდვილიანად ცხოვრობდა, მამას განშორებული.


თერმინი სიკვდილია გამოყენებული ამ მუხლებშიც:

“ასევე თქვენც, ძმანო ჩემნო, მოკვდით რჯულისათვის ქრისტეს სხეულის მეოხებით, რათა ეკუთვნოდეთ სხვას, მკვდრეთით აღმდგარს, და ამრიგად, გამოვუღოთ ნაყოფი ღმერთს” (რომ. 7,4)

“თუ ქრისტესთან ერთად მკვდარნი ხართ ქვეყნის საწყისთათვის, მაშ, როგორც კვლავ ქვეყნად მცხოვრებნი, რატომღა მისდევთ მის წესს” (კოლ. 2,20)

ანუ მოყვანილ მუხლებში სიკვდილი არ ნიშნავს გაქრობას, არამედ ამქვეყნიურისგან განშორებასა და ქრისტეს მცნებებით ცხოვრებას. წმ. წერილში სიტყა სიკვდილი ორი მნიშვნეობითაა ნახმარი: ხორციელ სიკვდილში იგულისხმება სულისა და ხორცი გაყრა, ხოლო სულიერ სიკვდილში – ღვთისაგან განშორება და ჯოჯოხეთში მისი მარადიული ყოფნა. ანუ სიტყვა სიკვდილი ნიშნავს არა გაქრობას, არამედ მდგომარეობის შეცვლას

რაც შეეხება იმ უამრავ ციტატას, სადაც სულის სხეულის სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლის გაგრძელებაზეა საუბარი, თუ სურვილი გექნებათ მოგვიანებით მოგაწვდით.