პატრიარქის ქადაგებები, (ბეჭდური ვერსია) პარამეტრები

[Irine]

ყველას ძალიან გთხოვთ, აქ დავწეროთ ნაწყვეტები პატრიარქის ქადაგებებიდან







ბედნიერის ის ადამიანი, რომელსაც ღვთის იმედი აქვს. ეს იმას ნიშნავს, რომ მას აქვს რწმენა, სიყვარული და სასოება. როცა ადამიანი კარგავს ყოველივე ამას, როცა საკუთარი ნებით მოქმედებს და სურს, თავისი ძალით მოიწყოს ბედნიერი ცხოვრება, ამ შემთხვევაში, ხშირად უფალი ადამიანს ან ერთს რაიმე მძიმე განსაცდელს უგზავნის. განსაცდელი ადამიანს იმიტომ კი არ მოევლინება, რომ ღმერთს მისი დასჯა სურს, არამედ, უპირველეს ყოვლისა, იმიტომ, რომ ადამიანს რწმენა მოეცეს. უფალი ამ განსაცდელით ცდილობს ადამიანს თუ ერს ჭეშმარიტი სარწმუნოება დაუბრუნოს.

* * *


თაობათა ერთობა და ერთსულოვნება დღეს ჩვენი ქვეყნისათვის სასიცოცხლო მნიშვნელობისაა. ეშმაკი ჰყოფს და აპირისპირებს, ღმერთი კი აერთიანებს და არიგებს.

* * *

ღმერთმა ინებოს, რომ ყოველი თქვენგანი მადლით სავსე გავიდეს ტაძრიდან.

* * *

ღრმა აზროვნებასთან ზიარება ბავშვს მეტად გაუადვილებს სხვა საგნების ათვისებას. ამასთან, ჩვენ აღვზრდით ნამდვილად ჭკვიან ახალგაზრდებს, რომლებიც იცხოვრებენ და იმოქმედებენ არა მხოლოდ ემოციებით, თავისუფალნი იქნებიან მაქსიმალიზმისაგან და ჩვენზე უფრო გონიერად, რწმენითა და სიმართლით წარმართავენ ცხოვრებას.

* * *

მე მხატვარი არ ვარ, მაგრამ ხატვის დროს ვისვენებ. ძალიან მძიმეა ჯვარი კათოლიკოს-პატრიარქისა, მასაც სჭირდება დასვენება, და ხატვა ამაში ძალიან მეხმარება.

* * *

თუ არა ქრისტიანული მადლით ძალმოსილება, როგორ შეძლება ურიცხვ მტერთან ბრძოლით მოღლილი ხალხი, რომ აღეშენებინა ჩვენს მცხეთაში ცას მიბჯენილი სვეტიცხოველი, თბილისისა და ბოლნისის სიონი...

* * *

ჩვენ უპირველესად გაჭირვებულებს უნდა დავეხმაროთ, რომლებიც შორს არიან ღვთისა და ეკლესიისაგან. მიმაჩნია, რომ ყველაზე გაჭირვებული სწორედ ისაა, ვინც ურწმუნოა, გზასაცდენილი და სხვასაც აცდენს.

* * *

როცა ადამიანი კეთილ საქმეს აკეთებს, მასზე გარდამოედინება მადლი სულისა წმიდისა, რაც მთელ მის სახლს, მის ახლობლებს, შვილებსა და შვილიშვილებს ეფინება.

[თეკლა]

ზოგიერთი მშობელი არასწორად ზრდის თავის შვილებს: არ ასწავლის შრომას,თითქოსდა ენანება თავისი შვილი შრომისათვის. სინამდვილეში ამით ფაქტიურად ღუპავს მას. თქვენ მშრომელი, მლოცველი და მოსიყვარულე შვილები უნდა გაზარდოთ. შვილების თანდასწრებით არასდროს განიკითხოთ ვინმე _ მეზობელი იქნება თუ ნათესავი, ვინაიდან თქვენი შვილები მერე უარესს მოიმოქმედებენ. შვილებს მაგალითად მხოლოდ სიყვარული და სიკეთე უნდა აჩვენოთ. აი, ამაშია ბედნიერება. გისურვებთ, რომ მომავალში ბევრი სიკეთე აკეთოთ, ვინაიდან ჩვენ, უპირველეს ყოვლისა, ჭეშმარიტი სარწმუნოება, სიკეთე და სიყვარული გადაგვარჩენს

ჩვენ ძალიან დიდი ყურაღებით უნდა მოვეკიდოთ ამ საკითხს _ ურთიერთობას მამებსა და შვილებს შორის. ძალიან ხშირი შემთხვევაა, როცა დღევანდელ პირობებში შვილები ასწავლიან მშობლებს ჭეშმარიტ სარწმუნოებას იმიტომ, რომ მშობლები ურწმუნოების პერიოდში არიან გაზრდილები. ძალიან ბევრი შემთხვევაა, როცა შვილი იზრდება ქრისტიანულ, ეკლესიურ ოჯახში, მაგრამ ისეც ხდება, რომ შვილი ვერ ღებულობს რწმენას, სიკეთეს, სიყვარულს, თავმდაბლობას, მორჩილებას და სულ სხვა გზით მიდის. ამ სემთხვევაში ძალიან დიდი სიფრთხილეა საჭირო, ჩვენ კვლავ შეგვიძლია მისი მოქცევა, მაგრამ არა მუქარით, ცემით და ჩხუბით, არამედ სიკეთით, ისევ შთაგონებით, სიყვარულით; ისევ უფროსმა უნდა გამოიჩინოს სიბრძნე და თავისი თავმდაბლობითა და სუყვარულით მოაქციოს თავისი შვილი.

რა თქმა უნდა კარგია ცოდნის მიღება და სამსახური, მაგრამ იგი შვილების აღზრდას ვერ შეედრება. თუ ქალი სამსახურს ოჯახზე მაღლა აყენებს, ე.ი. მას დედობრივი სიყვარული აკლია, თუ მას ოჯახიდან განთავისუფლება სურს,ე.ი. ის მეუღლე აღარაა. ამიტომ მე ვფიქრობ, რომ ცოდნის მიღება საჭიროა, უფრო მეტიც, აუცილებელია, დედა განათლებული იყოს, მაგრამ ეს ცოდნა და განათლება, პირველ რიგსი თავის შვილებს უნდა მოახმაროს.დედამ უნდა ასწავლოს შვილებს წერა-კითხვა, პირჯვრის გადაწერა, ლოცვები, შთაუნერგოს ღვთისა და მოყვასის სიყვარული. რა შეიძლება იყოს ამაზე დიდი და საპატიო მოღვაწეობა?

დღეს ერთ-ერთი უმძიმესი პრობლემაა ღირებულებათა გაუფასურებაც. ადამიანებს, განსაკუთრებით კი ახალგაზრდებს, არწმუნებენ, თითქოსდა სამშობლოს სიყვარული, უფროსისადმი პატივისცემა, პატიოსნად ცხოვრება(ენისა და სარწმუნოების დაცვა) და სხვა ჩვენი ერისათვის დამახასიათებელი ტრადიციები მოძველდა; არადა, როგორ შეიძლება მოძველდეს ის რაც მარადიულ ღირებულებებს წარმოადგენს.

[მარიამი]

ქართული ენა არის ღრმა, უნაპირო, ბრძენი, თავმდაბალი და მიუწვდომელი, ვითარცა გონება და სიყვარული. მისი სათავე ისევე უცნობია, როგორც მელქისედეკ მამამთვრისა. მასშია მთელი საქართველო. გაზაფხულზე გაშლილი ვარდივით მშვენიერია იგი და ახლად-ამოსული მზის ცხოველსმყოფელი სხივივით საამო, ცისფერია მისი სამოსი, ზეცაა მისი საწყისი, უფალია მისი მშობელი და მფარველი. სიტყვა მისი მჭრელია, ვითარცა დავით აღმაშენებლის ხმალი, ძლიერია, როგორც სვეტი ცხოველი და ნაზი, ვით ყვავილზე მარგალიტად დაკიდული დილის ნამი.

[iako]

ღვთივკურთხეულო საქართველო, ისმინე ხმა უფლისა ჩვენისა და აღასრულე მცნებანი მისნი;წინაშე შენსა ღია არს კარი სასუფეველისა. ივერნო- გორგასალიანო, დავითიანო, თამარიანო, მუდამ გახსოვდეთ პასუხისმგებლობა წინაშე ღვთისა და მამულისა. არ შედრკეთ, არ შეუშინდეთ განსაცდელს;ჯვარი, რომელიც გვიბოძა უფალმა, ბოლომდე უნდა ვიტვირთოთ და ჩვენი მისია აღვასრულოთ.

ადამიანი, რომელიც სულიერ კიბეზე ასვლას დედამიწაზე იწყებს, ამ ასვლას იმ ქვეყანაშიც აგრძელებს, ასევე- ადამიანი, რომელიც აქ ეცემა, იმ ქვეყანადაც ეცემა. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ჩვენი აქაური ყოფა გამოცდაა ყოველი ჩვენთაგანისა და ამ გამოცდის არა მხოლოდ ატანა, არამედ ჩაბარებაც გვევალება.

[სალომე]

* * *


სიყვარული მრავალგვარად განისაზღვრება.მის შესახებ მსჯელობენ ღვთისმეტყველნი, ფილოსოფოსნი, მწერლები, სოციოლოგები...ცნობილია, თუ როგორ ვლინდება იგი ჩვენში, გარემო სამყაროში, მაგრამ კითხვას, კონკრეტულად რა არის სიყვარული?--დღემდე ვერავინ გასცა პასუხი. ეს იმიტომ რომ სიყვარული ღვთაებრივი წარმოშობისაა; იგიც ღმერთივით შეუცნობელი და გამოუთქმელია, ისეთი დაუსაბამო და უსასრულო, როგორც-უფალი...
ღმერთი, მოყვასი და მე- აი, ის ღვთაებრივი სამკუთხედი, რომელიც სიყვარულით უნდა იყოს შეერთებული. თუ ამ სამთაგან თუნდაც ერთი რგოლი დაირღვა, დაირღვევა თვით სიყვარული; დამდაბლდება იგი, ავხორცობად გადაიქცევა და ბოლოს განქარდება კიდეც

[სალომე]

***

ჩვენს სხეულს სიცოცხლეს სული ანიჭებს, სულს-ღმერთი. და როგორც სულს გაყრილი სხეული კვდება, კვდება სულიც და ღვთის გარეგანი. ამიტომაც ჭეშმარიტებასთან წილნაყარ კაცზე დიადი არაფერია და არც უფალს მოწყვეტილ ადამიანზე მდაბალი და საცოდავი..

[სალომე]

პატრიარქი გვირჩევს
ბავშვებო, ჩევნ უნდა ვიცოდეთ, რომ ბოროტება ბოროტებას ვერ განკურნავს. თუ ბოროტებას ბოროტებით გადაუხდი, ბოროტება ორმაგი გახდება... წამალი ბოროტებისა მხოლოდ ერთია - სამაგიეროს გადახდა სიყვარულითა და სიკეთით! მხოლოდ სიყვარულიდან გამომდინარე სიკეთეს ძალუძს ბოროტების განკურნება. შეიძლება ბოროტებისთვის სხვას სამაგიერო არ გადავუხადოთ, მაგრამ გულში მაინც გვახსოვდეს იგი. ესეც დაუშვებელია. მართალია, ძნელია მიყენებული ტკივილის დავიწყება, მაგრამ უფალს შეუძლია ჩვენი გულიდან აღმოფხვრას ხსოვნა წყენისა. ჩვენი სიყვარული კი მართლმადიდებლურ რწმენაზე შეიძლება იყოს დაფუძვნებული.

[ზებედე]

როგორ შეიძლება ქრისტიანობის, მუსლიმანობის, ბუდიზმის გათანაბრება? ეს ხომ რელიგიის უცოდინრობის მაჩვენებელია და ნიშნავს იმას, რომ გაცნობიერებული არა გვაქვს ცხოვრების უმთავრესი მიზანი, არ ვზრუნავთ ჩვენს უკვდავ სულზე და არ გვაწუხებს, რომ არასწორი პოზიციის გამო იგი შეიძლება სამუდამოდ წარვიწყმიდოთ... მართლმადიდებელი სარწმუნოება ხერხემალია ჩვენი ეროვნული სულისა...
ილია II, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი

[Georg]

საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის უწმინდესისა და უნეტარესის ილია II-ის 2004 წლის საშობაო ეპისტოლე (მცირე ფრაგმენტი)

გარშემო იმდენი ცოდვა და ბოროტებაა, რომ სიკითე ლამის დაინთქას მასში. ამ ბოლო დროს შეიმჩნევა მეტად საშიში, მე ვიტყოდი, საგანგაშო მდგომარეობა. კაცობრიობა ისე დაეცა, რომ საზოგადოების ნაწილისათვის ცოდვითი ცხოვრება არა თუ სირცხვილად აღარ ითვლება, არამედ ერთგვარი "პროგრესის" გამოხატულებადაც მიიჩნევა, ზნეობრიობა კი - დრომოჭმულად. ამგვარი დამოკიდებულება სულუწმინდის გმობაა. ეს კი ისეთი დიდი ცოდვაა, რომელიც არავის ეპატიება არც ამქვეყნად და არც იმქვეყნად.

... სამწუხაროდ, ხშირად ჩვენს ახალგაზრდებს შთააგონებენ, რომ ჩვენი სულიერი და ეროვნული ფასეულობანი ახლა უკვე საჭირო აღარ არის, რომ ორიენტაცია ე.წ. საერთო - საკაცობრიო ღირებულებებზე უნდა ავიღოთ, რადგან დღეს სხვა დროა. ამასთან მათში ხელოვნურად აღვივებენ წინააღმდეგობის სულს, უნდობლობის გრძნობას, გულგრილობასა და ცინიზმს.

...ახალგაზრდებს შორის არიან ისეთებიც, რომელთაც აღიზიანებთ მაგალითად წმინდა ილია მართლის დევიზი - 'ენა, მამული, სარწმუნოება', რადგან მათთვის ეს ფასეულობანი ზედმეტად ვიწროა; არიან ისეთნიც, რომელთაც შეუძლიათ უტიფრად ისაუბრონ წმინდა ვახტანგ გორგასალზე, წმინდა დავით აღმაშენებელზე, წმინდა თამარ მეფეზე.
...
გასული წლის ნოემბრის(იგულისხმება 2003 წელი) მოვლენებით დამთავრდა კიდევ ერთი ეტაპი ჩვენი ქვეყნის ისტორიისა. სამწუხაროდ, წლების მანძილზე დაშვებული იქნა ბევრი ისეთი შეცდომა, რამაც შედეგად მოიტანა ხელისუფლების ამგვარად შეცვლა. შეცდომებს შორის, რა თქმა უნდა, უნდა ვიგულისხმოთ 1991 წელს პრეზიდენტის ძალით დამხობის ფაქტიც. საერთოდ კი, დღევანდელი დღე ძირითადი ქრისტიანული პრინციპების დარღვევამ მოიტანა.

[fea]

'' ყოველ ადამიანს, მიუხედავად იმისა, მორწმუნეა, თუ არა იგი, თავისი ჯვარი აქვს, რომელსაც ღმერთი აძლევს. მაგრამ ჯვარი, რომელიც არაა დაკავშირებული ქრისტეს ჯვართან, ადამიანს ვერ აცხოვნებს. მართალია, ამ ჯვრის ზიდვისას, რომელიც თანდათან მძიმდება და აუტანელი ხდება, ადამიანი ფრიად იტანჯება, წვალობს, განიცდის, მაგრამ ამ დროს იგი უგვირგვინო მოწამეა, რადგან ამ ტანჯვა-წამებისათვის ის ღვთის გვირგვინს ვერ მიიღებს. ამიტომ ჩვენი ჯვარი აუცილებლად ღვთის ქრისტეს ჯვარს უნდა დავუკავშიროთ. აი, რას ბრძანებს ამის შესახებ უფალი: რომელსა უნებს შემდგომად ჩემსა მოსვლაი, უარყავნ თავი თვისი და აღიღენ ჯვარი თვისი და შემომიდეგინ მე''( მარკ. 8, 34.) როგორც ვხედავთ უფალი კი არ გვაიძულებს შევუდგეთ მას, არამედ თავისუფალი არჩევანის უფლებას გვაძლევს, როცა ამბობს: რომელსაც ნებავს, ე.ი. სასუფეველი ან ჯოჯოხეთი ჩვენ თვითონ უნდა ავირჩიოთ და ჩვენს ცხონებაში მონაწილეობა ჩვენ თვითონ უნდა მივიღოთ.
შემდეგ: მოწოდება უფლისა: უარყავ თავი შენი, იმ ცოდვების უარყოფას ნიშნავს, რომელიც ადამიანის სულს ზღუდავს და მასში ღვთის ხატს ამცირებს, ვინც ცოდვებს არ შეებრძოლება და არ უარყოფს, ის ვერც იმ ჯვარს აიღებს, რომელიც ქრისტეს ჯვართან იქნება დაკავშირებული...
მესამე პირობა სულის გადარჩენისა, ჯვრის აღება წარმოადგენს, ოღონდ ეს ჯვარი საკუთარი უნდა იყოს. მიაქციეთ ყურადღება, რას გვეუბნება უფალი: აღიღენ ჯვარი თვისი, ე.ი. შენი და არა სხვისი. შეგახსენებთ, რომ ჯვარში ის განსაცდელი იგულისხმება, რომელიც ადამიანს ცხოვრების გზაზე ხვდება. ძალიან ხშირად ჩვენ გვეჩვენება, რომ სხვისი ცხოვრების გზა ნაკლებად ეკლიანია და სხვისი განსაცდელი შედარებით მსუბუქია, მაგრამ უნდა ვიცოდეთ, რომ ღმერთი ყოველ ჩვენგანს იმ ჯვარს აძლევს, რომლის ზიდვაც ჩვენს ძალას არ აღემატება."

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II

[თამარი]

რთულია ადამიანის ცხოვრება. ნუ იფიქრებს ნურავინ, რომ ადვილად შეიძლება მოიპოვოს სასუფეველი. სასუფეველი ღვთისა იიძულების და ვინც აიძულებს თავის თავს, იგი მიიტაცებს მას, _ ასე წერია საღმრთო წერილში. ამისთვის კი საჭიროა მთელი სიცოცხლის მანძილზე ბრძოლა საკუთარ თავთან. მაგრამ ადამიანმა რომ შეძლოს, უნდა იცნობდეს თავის თავს, უნდა იცნობდეს თავის ნაკლს და უნდა ჰქონდეს "განცდაი თვისთა ცოდვათა". როგორც ამბობს ღირსი მამა ეფრემ ასური: "ჰე, უფალო, მომანიჭე მე განცდაი თვისთა ცოდვათა და არა განკითხვად ძმისა ჩემისა". ეს არის გზა სიწმიდისაკენ, გზა სასუფევლისკენ. ღმერთმა ინებოს, რომ ყოველ ჩვენთაგანს მოეცეს "განცდაი თვისთა ცოდვათა".
მადლობა ღმერთს, მართალია, დიდი წინააღმდეგობებით, მაგრამ მაინც ამ გზით მიემართება ქართველი ერის დიდი ნაწილი!

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II
17.04.05.

[ზებედე]

საშობაო ეპისტოლე 2007

[ლალი]

გუჯა
გაიხარე!

[tati87]

სამწუხაროდ ვერ მოვახერხე ყველაფრის წაკითხვა, ამიტომ დარწმუნებული არ ვარ რომ ეს ნაწილი პატრიარქის ქადაგებისა უკვე არ არის დადებული. ასე რომ თუ უკვე დევს დიდ ბოდიშს გიხდით!!!
ჩემი აზრით პატრიარქის ამ ქადაგებაში ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან და საინტერესო თემაზეა საუბარი!!!


სახარებაში ნათქვამია, რომ მეორედ მოსვლის დროს ანგელოზები, ღვთის ბრძანებით, კაცობრიობას მარჯვენა და მარცხენა მხარეს დააყენებენ. მარჯვენა მხარეს მყოფთ ეტყვის უფალი: მოვედით კურთხეულნო მამისა ჩემისანო, მშიერი ვიყავ და მომეცით მე ჭამადი, წყურიელ ვიყავ და მასუთ მე, სნეულ ვიყავ, საბყრობილეში ვიყავ და მომხედეთ მე. ისინი ჰკითხავენ: როდის გიხილეთ შენ უფალო ან მშიერი, ან მწყურვალი. და უფალი ეტყვის: რაც გაუკეთეთ ერთა მცირეთაგანსა ჩემსა (სხვა ადამიანს), ის გამიკეთეთ მე. ე.ი როცა ჩვენ სიკეთეს ვაკეთებთ, ადამიანს ვეხმარებით, ამას უფალი ღებულობს, როგორც დიდ შესაწირს.

მარჯვენით მყოფნი არიან მკვიდრნი სასუფევლისანი. ხოლო მარცხენით მყოფთა ეტყვის უფალი: მე ვიყავი მშიერი და თქვენ არ მომეცით მე საჭმელი, მე მწყუროდა და თქვენ არ მასვით მე_ და ეს ხალხი განწირულია ტანჯვასა და ჯოჯოხეთისათვის.

ამიტომაც ჩვენი მიზანი ის კი არ უნდა იყოს, რიმ მოვიხვეჭოთ ფული, სახლები, მანქანები, ქონება_ეს ყველაფერი აქ რჩება. ჩვენ უნდა მოვიხვეჭოთ სულიერი საუნჯე და უფალი ამბობს: სადაც არის საუნჯე შენი, იქ იქნება გული შენი. ღმერთმა ინებოს, რომ სულიერი საუნჯე დავაგროვოთ. ღვთის მადლით, საქართველო სიკეთის გზაზე დგას და მომავალში ღვთის ლოცვა კურთხევით უფრო გაძლიერდება...

[Irine]

"ნარკომანობა სამშობლოს ღალატია!"

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!

ჩვენთან არს ღმერთი!

თანამედროვე ადამიანი რთულ დროს ცხოვრობს. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ იოლი დრო არასდროს ყოფილა. იმ დროზე, როდესაც ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა პავლე მოციქული, იგი ამბობს: დრონი ბოროტნი არიან. არ ვიცი, ზუსტად რას გულისხმობდა, რატომ უწოდებდა იგი იმ დროს ბოროტს. ჩვენ შეგვიძლია მხოლოდ ვიმსჯელოთ ამის შესახებ. ბოროტება ხშირად ზეიმობს, ხშირად გვაყენებს განსაცდელის წინაშე. ასეთ დროს ადამიანმა უნდა გამოიჩინოს ნებისყოფა, არ უნდა დაკარგოს იმედი და რწმენა და უნდა სიმშვიდით გაუძლოს მოვლენილ განსაცდელს, რომელიც დაუშვა უფალმა.

ჩვენი ცხოვრება მწუხარებისა და სიხარულისაგან შედგება. სულ ერთმანეთს ენაცვლება ეს ორი მოვლენა. ცოტა ხანს ვიმყოფებით სიხარულში, შემდეგ მოდის მწუხარება, მერე მწუხარებას კვლავ სიხარული ცვლის და ასე შემდეგ.

უნდა ითქვას, რომ ადამიანისათვის განსაცდელის ჟამს განსაკუთრებული პასუხისმგებლობა ეკისრება ეკლესიას. რა უნდა გააკეთოს ეკლესიამ იმისათვის, რომ მისი შვილი, დაცემული მორწმუნე ისევ ადგეს და განაგრძოს თავისი გზით სვლა - არ დარჩეს დაცემული. თუ ადამიანი ამ მდგომარეობაში დარჩა - იგი დაღუპვის გზაზე დადგება. ეკლესიამ მას უნდა მისცეს ნუგეში, სასოება, ძალა, მადლი და რწმენა, რაც მორწმუნეს განსაკუთრებით წირვა-ლოცვის დროს ენიჭება.

დღეს ყველაზე მეტად უჭირს ჩვენს ახალგაზრდობას. ახალგაზრდობას არ აქვს ის გამოცდილება, რომელიც გააჩნია უფროს თაობას. ამიტომ ხშირად იგი ვერ უძლებს იმ საცდურებს, რომლის წინაშეც მას ცხოვრება აყენებს და მერე ისეთ სასოწარკვეთილებაში ვარდება, რომ თვითმკვლელობით ასრულებს სიცოცხლეს. მინდა კიდევ ერთხელ გავაფრთხილო ჩვენი ახალგაზრდობა, გახსოვდეთ, თვითმკვლელობა - საშინელი და მიუტევებელი ცოდვაა. საეკლესიო კანონიკით, თვითმკვლელებზე წესის აგება არ აღესრულება, მათზე ეკლესია ვერ ლოცულობს. ამ ადამიანებისთვის ლოცვა არ შეიძლება, რადგან თვითმკვლელები საკუთარი ნებით გადასცემენ თავის სულს ბოროტ ძალას. არსებობს მხოლოდ ერთადერთი გამონაკლისი: ეკლესია უშვებს თვითმკვლელებისთვის ლოცვას, თუკი ის ადამიანი იყო სულიერად ავადმყოფი.

ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე განსაცდელი და პრობლემა, რომლის წინაშე დგანან დღეს ჩვენი ახალგაზრდები, არის ნარკომანია. საერთოდ, ჩვენი ახალგაზრდები ძალიან ნიჭიერნი არიან და, შეიძლება, ესეც შურს ეშმაკს, კაცობრიობის მტერს და უბიძგებს ნარკომანობისკენ. მინდა გითხრათ, რომ ეს არის საშინელი ცოდვა, მაგრამ, უპირველეს ყოვლისა, ეს არის დიდი სირცხვილი. სირცხვილია იმიტომ, რომ ნარკომანობით ადამიანი გამოავლენს თავის უძლურებას, თავის ლაჩრობას. სწორედ ლაჩრობაა, რომ ადამიანი მიმართავს ისეთ საშულებას, რომელსაც გაჰყავს იგი ამ რეალური ცხოვრებიდან და, თითქოს, უმსუბუქებს ცხოვრებას. სინამდვილეში, ნარკოტიკი კი არ უადვილებს ადამიანს ცხოვრებას, არამედ კიდევ უფრო მეტად უმძიმებს ჯვარს. ნარკოტიკი სპობს ადამიანის გონებას, ახდენს ნებისყოფის პარალიზებას და ადამიანი აღარ არის გამოსადეგი არც ოჯახისთვის, არც საზოგადოებისთვის და არც სამშობლოსთვის. ნარკომანობა არის სამშობლოს ღალატი! მინდა კიდევ ერთხელ მივმართო ჩვენს ახალგაზრდობას: ყოვლად დაუშვებელია ნარკოტიკების გამოყენება!

როდესაც განვიხილავთ ამ საშინელ სენს, ჩვენი ყურადღება 3 ასპექტზე უნდა შევაჩეროთ. უპირველეს ყოვლისა, უნდა ვიფიქროთ იმ ადამიანებზე, რომლებიც უკვე ღებულობენ ამ საშინელ წამალს, უფრო სწორად, საწამლავს. რა ეშველებათ მათ? ადამიანმა უნდა იცოდეს, რომ ეს სენი განკურნებადია. მეორე არის ის, რომ ადამიანს უნდა ჰქონდეს სურვილი გათავისუფლებისა და, მესამე, რაც მთავარია, - ადამიანი უნდა მივიდეს ეკლესიაში. ეკლესიაში არის უდიდესი მადლი; აღსარებასა და ზიარებაში, ღვთისმსახურებასა და ეკლესიის ლოცვაში, მოძღვრის საზოგადო ლოცვებში არის უდიდესი ძალა, რომელიც გაათავისუფლებს ადამიანს ამ სენისაგან.

მახსენდება ჩემი ერთ-ერთი ვიზიტი აშშ-ში. ერთ ქალაქში დიდი წვეულება მოგვიწყვეს, მაშინ ჯერ კიდევ ეპისკოპოსი ვიყავი. ჩემთან მოვიდა ახალგაზრდების ჯგუფი და დამიწყეს საუბარი ნარკომანიის პრობლემებზე. ვკითხე: თქვენ ვინ ბრძანდებით-მეთქი, მითხრეს ჩვენ ამერიკელები ვართ, ყოფილი ნარკომანებიო. ახლა უკვე განვიკურნეთ და გადავწყვიტეთ, რომ ვიმოგზაუროთ ქვეყნის სხვადასხვა შტატებში და დავეხმაროთ ნარკომანებს, მივიდნენ ეკლესიაშიო. ჩვენ არ მოვუწოდებთ მათ, რომ თავი დაანებონ ნარკოტიკებს, ჩვენ მათ მოვუწოდებთ მხოლოდ, რომ მივიდნენ ეკლესიაში, რადგან თავად ჩვენ სწორედ ეკლესიაში განვიკურნეთ ამ საშინელი სენისაგანო.

მინდა, ვურჩიო ჩვენს სულიერ შვილებს, ნუ ჩავარდებიან სასოწარკვეთილებაში, ნუ მიეცემიან უიმედობას, - მოვიდნენ ეკლესიაში, უთხრან მოძღვარს აღსარება, მიიღონ წმინდა ზიარება და ამით დაიწყონ განკურნება. მადლი გადმოვა მათზე, მიეცემა ძალა ღვთისა და ისინი აუცილებლად გათავისუფლდებიან ამ ცოდვისაგან.

ახლა განვიხილოთ ამ პრობლემის მეორე ასპექტი. მინდა თქვენი ყურადღება მივაქციო იმ ადამიანებს, განსაკუთრებით, საშუალო სკოლის ასაკის ბავშვებს, რომელთაც ჯერ არ გაუსინჯავთ ნარკოტიკი. ყველაზე საშიში არის ის, როდესაც ადამიანი პირველად სინჯავს ამ საშინელ საწამლავს. მინდა გთხოვოთ, ჩვენო ძვირფასო სულიერო შვილებო: არავითარ შემ- თხვევაში არ გასინჯოთ ნარკოტიკი! პირველივე გასინჯვა - ეს უკვე არის დაახლოება ეშმაკთან, ეს არის დაცემის დასაწყისი. ამიტომ, როგორც საშინელ საწამლავს, ისე უნდა განერიდოთ და გაექცეთ ნარკოტიკის პირველ გასინჯვას. ამისთვის უნდა შეიქმნას ნარკოტიკებისადმი წინასწარი უარყოფითი განწყობა. არსებობს დიმიტრი უზნაძის ფსიქოლოგიური განწყობის თეორია. ამ თეორიის არსი იმაში მდგომარეობს, რომ ადამიანი უარყოფითად უნდა განეწყოს ამ საწამლავის მიმართ, რომელიც მისთვის საზიანოა და უნდა იცოდეს, რომ პირველივე გასინჯვიდან იწყება პიროვნების დაშლა და ადამიანის დაღუპვა.

დაბოლოს, მესამე ასპექტი ამ პრობლემისა - ნარკოტიკებით ვაჭრობაა. ნარკოტიკებით მოვაჭრენი საცოდავი ადამიანები არიან. მათ უნდა ახსოვდეთ, რომ ეს სისხლიანი ფულია და ეს დამღუპველია მათთვის! ადრე თუ გვიან ეს მოხდება და ისინი პასუხს აგებენ ღვთისა და ერის წინაშე! ეს არის ადამიანის მკვლელობა. ამ ხალხმა უნდა მოინანიოს და თავი უნდა დაანებოს ამ საქმიანობას. ჯობს, ყველაზე მძიმე საქმე აკეთოს და გაჭირვებით იცხოვროს, ვიდრე ასეთი ბოროტება ჩაიდინოს და თავისი ოჯახი სისხლიანი პურით გამოკვებოს.

მოგეხსენებათ, შექმნილია კათოლიკოს-პატრიარქის ფონდი. ჩვენ განსაკუთრებულ ყურადღებას ვაქცევთ ამ საკითხს, იმიტომ რომ ჩვენ მცირე ერი ვართ და ეს პრობლემა მეტად საშიშია საქართველოსთვის.

შევთხოვოთ უფალს, გაათავისუფლოს საქართველო ნარკომანიის სენისაგან და მოგვცეს ძალა და მადლი, რომ ჩვენმა ახალგაზრდობამ სძლიოს ამ საშინელ ვნებას.

ღმერთმა დაგლოცოთ, ღმერთმა გაგახაროთ, გაგაძლიეროთ და ღმერთმა დალოცოს, გააძლიეროს და გაამთლიანოს სრულიად საქართველო, ამინ.

შეგახსენებთ, რომ ოთხშაბათს არის დიდი საეკლესიო და ეროვნული დღესასწაული - ხსენება წმიდისა მოციქულისა ანდრია პირველწოდებულისა. ანდრია პირველწოდებული იყო პირველი მოციქული უფლისა, მაგრამ ჩვენთვის ის არის განსაკუთრებული იმიტომ, რომ მან პირველმა იქადაგა სახარება საქართველოში. და ამავე დღეს არის ხსენება წმიდისა მეფისა ვახტანგ დიდისა გორგასლისა, რომელიც არის დამაარსებელი თბილისისა და დამფუძნებელი საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის ავტოკეფალიისა. ჩვენმა დიდმა მეფემ ყველაფერი გააკეთა იმისათვის, რომ საქართველოს ეკლესია ყოფილიყო დამოუკიდებელი. ამასთან დაკავშირებით, გვექნება სადღესასწაულო წირვა-ლოცვა, საღამოს კი ახალგაზრდულ ცენტრში ამ დღესთან დაკავშირებით გაიმართება საზეიმო მიღება.

დალოცვილი და გახარებული გამყოფოთ მამაზეციერმა. ჩვენთან არს ღმერთი!

[van111]

ucmidesisa da unetaresis, sruliad
saqartvelos katolikos-patriarqis
ilia II-is sakvirao qadageba

yovladcminda samebis sapatriarqo tadzari, 18 tebervali. 2007

"sulieri saunje daviunjot da mit carvdget cinashe gvtisa!"

saxelita mamisata da dzisata da cmidisa sulisata!

chventan ars gmerti!

xshirad fiqrobs adamiani, tu ra aris saunje da romel saunjes unda edziebdes igi cxovrebashi. yoveli adaminai sxvadasxvagvarad apasebs simdidres. zogi edziebs sulier saunjes. cdilobs, sarcmunoeba ganimtkicos, bevri sikete aketos, siyvaruli gamoavlinos da sasoeba hqondes. zogs ki sul ar adardebs sulieri simdidris moxvecha da materialurze fiqrobs: surs hqondes bevri saxli, manqana, fuli....

maxsendeba erti ambavi. ucxoetshi aseti shemtxveva moxda: dzalian mdidar ojaxshi qali ganukurnebeli senit daavadda. icoda, rom mokvdeboda da dzlier ganicdida, magram ise araperi adardebda, rogrc is, tu vis darcheboda ojaxis simdidre. mos qonda udzvirpasesi tval-margalitebit shemkuli arachveulebrivi lamazi kaba. sikvdilis tsin es kaba moatanina, shexeda mas da didi mcuxareba daeupla, radgan ver imetebda sxvistvis dasatoveblad. kabas xeli magrad chaavlo da ase gardaicvala! misma meuglem makratlit shemoachra kabis is nacili, romelic xelshi echira da mxolod is chaatanes kuboshi. ai ra caigo! da sad caigo? - mxolod micashi! mas mainc araperi shercha. ai, raze unda vipiqrot da romeli saunje shevkribot chvens cxovrebashi!

sxvadasxva xedva aqvs adamians carmaval da maradiul saunjeze. minda mogiyvanot magaliti imisa, tu ra aris namdvili saunje.
"sasuliero sascavlebelshi scavlisas, zagorskshi (amzhamindeli sergiev posadi- redaqcia) vcxovrobdida xshirad moskovshi chavdiodi. iq iyo erti samonazvne irine, romelmac cxovrebashi mravali gansacdeli gamoiara. bavshta saxlshi udedmamod agizarda, shemdeg ki monastershi cavida. mogexsenebat, sabchota periodi iyo - monasteri daxures, monazvnebi iqidan gamoyares. gansacdeli ar eleoda. deda irines hqonda patara otaxi sardapis sartulze. dadioda moiskovis ert-ert tadzarshi da moskovis "novodevichis" monastershi. misi otaxi iyo 3X4 m. magram tavs yvelaze mdidar adamianad miichnevda. titqmis yoveldge saxlshi vinme upatrono, usaxlkaro adamiani mihyavda da games tavis otaxshi atenebinebda. iq qonda ori sacoli da shuashi edga patara magida. rodesac studentebi moskovshi chavdiodit, deda irinastan vcherdebodit, mas am patara otaxshi chveni chasvla dzalian uxaroda. metad mcire pensia hqonda da am tanxas titqmis mtlianad qvelmoqmedebashi xarjavda.

xshirad eklesiidan vigac upatronos miiyvanda da im games saxlidan ragac ekargeboda. im usaxlkaros mihqonda xan tetreuli an sxva rame. simdidre araperi hqonda, magram mainc paravdnen nivtebs. yovelive amis miuxedavad, is mainc agrdzelebda qvelmoqmedebas.
maxsovs, mastan rom mividodit gvetyoda: axla tqven daglilebi iqnebit, cota xans moisvenet, daidzinet, me ki sadils movamzadebo. da scrapad moitanda sxvadasxva sachmelebs da didi sixarulit gvimaspindzldeboda. mashin sul 19 clis chabuki viyavi, magram is aucileblad saxelit da mamis saxelit mommartavda - es rusetshi migebulia. tuki moskovshi chasvlas vayovnebdit, tviton chamodioda chventan da akademiis ezoshi gvelodeboda, rodis dagvimtavrdeboda leqciebi. chamohqonda xolme chventvis sursati: karaqi, yveli, dzexvi da sxva... ai, aseti saocari pirovneba iyo, pirdapir angelozi!
qvelmoqmedeba iyo misi saunje! bolos, rodesac moxucda, upalma ar datova igi unugeshod da roca avad gaxda, mis mezoblad gamochnda erti ketili qali, romelic mas sakutari dedasavit uvlida, yoveldge 2-3 -jer akitxavda da mistvis cxeli kerdzebi mihqonda.
maxsovs, kedelze chemi jer kidev diakvnobisas gadagebuli didi surati ekida. gavida clebi... me ukve episkoposi viyavi da ertxel ucmindessa da unetarss eprem II-s moskovshi vaxldi vizitisas. mashin vtxove patriarqs, tu sheidzleba, vinaxuleb, aq erti qvelmoqmedi qalbatoni meguleba-metqi. man siamovnebit gamishva da deda irines vestumre. roca shevedi, igi tavis sacolze ijda. moulodnelad mitxra: me dges tqven gelodebodito. ratom-metqi? --gavikvirve. dzilshi chamesma, vigacam mitxra, dges shentan meupe ilia movao. mec gelodebodit da martlac moxvedito.
mere didxans visxedit ertad da vsaubrobdit. gavixsenet chemi studentobis clebi, rasac chventvis aketebda. main gaixsena, ertxel chems mshoblebtan rom chaviyvane da cminda adgilebi movalocine. mere ragaceebi davutove da camovedi. mashin mitxra, rom chemi mezobeli ise mivlis, rogorc sakutar dedaso.

mas shemdeg gavida sul 2 tu sami dge da momivida depesha, rom igi gardaicvala, ai man qvelmoqmedebis saunje caigo imqveynad! gmertma natelshi amyopos misi suli. minda yvelas gtxovot, rom tqvens locvebshi moixeniot samonazvne irine."

[size=2] albat, yvelas gamogicdiat tqvens cxovrebashi, midixart da gzashi gxvdebat matxovari, sheidzleba zogjer cota nasvamic. tqvenshi icyeba shinagani brdzola: erti xma geubneba - daexmare, xolo meore xma geubneba - nasvamia da ratom unda daexmaro, mainc dalevs. magram shen daexmarebi tu ara is, xom mainc dalevs. da shen unda shegrches madli. sabolood mainc imarjvebs is xma, romelic geubneba - daexmare!!! zogjer xdeba, rom chauvli aset gachirvebul adamians gverditda mere ukan brundebi da mocyalebas adzlev. ai ase xdeba sulieri saunjis shekreba!
saunjis shesaxeb scored dgevandel saxarebashi iyo natqvami uplis sityvebi: "sadac aris guli sheni, mun ars guli sheni." bednieria adamiani, romelic edziebs sulier saunjes da yoveldge siketes stesavs!
gmertma mogcet aseti suli, aseti goneba, mogcet guli gonieri, sibrdzne da xedva sulieri, rata xvdebodet, vin aris gachirvebuli da vin sachiroebs daxmarebas. sulieri saunje daviunjot da mit carvdget cinashe gvtisa!

gvtis nebit, gvtis dzalit, gvtis madlit, vaketot sikete da sikete migviyvans sasupevelshi. amin!
dalocvili da gaxarebuli yopiliyavit da gmertma bednieri agdgoma gagitenot tqven da sruliad saqartvelos!

chventan ars gmerti!

[ana-xatia]

van111
უწმიდესისა და უნეტარესის, სრულიად საქართველოს კატოლიკოს-პატრიარქის
ილია II-ის საკვირაო ქადაგება

ყოვლადწმინდა სამების საპატრიარქო ტაძარი, 18 თებერვალი. 2007

ჩვენთან არს ღმერთი!

ხშირად ფიქრობს ადამიანი, თუ რა არის საუნჯე და რომელ საუნჯეს უნდა ეძიებდეს იგი ცხოვრებაში. ყოველი ადამიანი სხვადასხვაგვარად აფასებს სიმდიდრეს. ზოგი ეძიებს სულიერ საუნჯეს. ცდილობს, სარწმუნოება განიმტკიცოს, ბევრი სიკეთე აკეტოს, სიყვარული გამოავლინოს და სასოება ჰქონდეს. ზოგს კი სულ არ ადარდებს სულიერი სიმდიდრის მოხვეჭა და მატერიალურზე ფიქრობს: სურს ჰქონდეს ბევრი სახლი, მანქანა, ფული....

მახსენდება ერთი ამბავი. უცხოეთში ასეთი შემთხვევა მოხდა: ძალიან მდიდარ ოჯახში ქალი განუკურნებელი სენით დაავადდა. იცოდა, რომ მოკვდებოდა და ძლიერ განიცდიდა, მაგრამ ისე არაფერი ადარდებდა, როგრც ის, თუ ვის დარჩებოდა ოჯახის სიმდიდრე. მოს ქონდა უძვირფასესი თვალ-მარგალიტებიტ შემკული არაჩვეულებრივი ლამაზი კაბა. სიკვდილის წინ ეს კაბა მოატანინა, შეხედა მას და დიდი მწუხარება დაეუფლა, რადგან ვერ იმეტებდა სხვისთვის დასატოვებლად. კაბას ხელი მაგრად ჩაავლო და ასე გარდაიცვალა! მისმა მეუგლემ მაკრატლით შემოაჭრა კაბის ის ნაცილი, რომელიც ხელში ეჩირა და მხოლოდ ის ჩაატანეს კუბოში. აი რა წაიღო! და სად წაიღო? - მხოლოდ მიწაში! მას მაინც არაფერი შერჩა. აი, რაზე უნდა ვიპიქროთ და რომელი საუნჯე შევკრიბოთ ჩვენს ცხოვრებაში!


სხვადასხვა ხედვა აქვს ადამიანს წარმავალ და მარადიულ საუნჯეზე. მინდა მოგიყვანოთ მაგალითი იმისა, თუ რა არის ნამდვილი საუნჯე.
"სასულიერო სასწავლებელში სწავლისას, ზაგორსკში (ამჟამინდელი სერგიევ პოსადი- რედაქცია) ვცხოვრობდი და ხშირად მოსკოვში ჩავდიოდი. იქ იყო ერთი სამონაზვნე ირინე, რომელმაც ცხოვრებაში მრავალი განსაცდელი გამოიარა. ბავშთა სახლში უდედმამოდ აღიზარდა, შემდეგ კი მონასტერში წავიდა. მოგეხსენებათ, საბჭოთა პერიოდი იყო - მონასტერი დახურეს, მონაზვნები იქიდან გამოყარეს. განსაცდელი არ ელეოდა. დედა ირინეს ჰქონდა პატარა ოთახი სარდაფის სარტულზე. დადიოდა მოსკოვის ერთ-ერთ ტაძარში და მოსკოვის "ნოვოდევიჩის" მონასტერში. მისი ოთახი იყო 3X4 მ. მაგრამ თავს ყველაზე მდიდარ ადამიანად მიიჩნევდა. თითქმის ყოველდღე სახლში ვინმე უპატრონო, უსახლკარო ადამიანი მიჰყავდა და ღამეს თავის ოთახში ათენებინებდა. იქ ქონდა ორი საწოლი და შუაში ედგა პატარა მაგიდა. როდესაც სტუდენტები მოსკოვში ჩავდიოდით, დედა ირინასთან ვჩერდებოდიტ, მას ამ პატარა ოთახში ჩვენი ჩასვლა ძალიან უხაროდა. მეტად მცირე პენსია ჰქონდა და ამ თანხას თითქმის მთლიანად ქველმოქმედებაში ხარჯავდა.

ხშირად ეკლესიიდან ვიღაც უპატრონოს მიიყვანდა და იმ ღამეს სახლიდან რაღაც ეკარგებოდა. იმ უსახლკაროს მიჰქონდა ხან თეთრეული ან სხვა რამე. სიმდიდრე არაფერი ჰქონდა, მაგრამ მაინც პარავდნენ ნივთებს. ყოველივე ამის მიუხედავად, ის მაინც აგრძელებდა ქველმოქმედებას.


მახსოვს, მასთან რომ მივიდოდით გვეტყოდა: ახლა თქვენ დაღლილები იქნებით, ცოტა ხანს მოისვენეთ, დაიძინეთ, მე კი სადილს მოვამზადებო. და სწრაპად მოიტანდა სხვადასხვა საჭმელებს და დიდი სიხარულით გვიმასპინძლდებოდა. მაშინ სულ 19 წლის ჭაბუკი ვიყავი, მაგრამ ის აუცილებლად სახელით და მამის სახელით მომმართავდა - ეს რუსეთში მიგებულია. თუკი მოსკოვში ჩასვლას ვაყოვნებდიტ, თვითონ ჩამოდიოდა ჩვენთან და აკადემიის ეზოში გველოდებოდა, როდის დაგვიმთავრდებოდა ლექციები. ჩამოჰქონდა ხოლმე ჩვენთვის სურსათი: კარაქი, ყველი, ძეხვი და სხვა... აი, ასეთი საოცარი პიროვნება იყო, პირდაპირ ანგელოზი!

ქველმოქმედება იყო მისი საუნჯე! ბოლოს, როდესაც მოხუცდა, უფალმა არ დატოვა იგი უნუგეშოდ და როცა ავად გახდა, მის მეზობლად გამოჩნდა ერთი კეთილი ქალი, რომელიც მას საკუთარი დედასავით უვლიდა, ყოველდღე 2-3 -ჯერ აკითხავდა და მისთვის ცხელი კერძები მიჰქონდა.

მახსოვს, კედელზე ჩემი ჯერ კიდევ დიაკვნობისას გადაგებული დიდი სურათი ეკიდა. გავიდა წლები... მე უკვე ეპისკოპოსი ვიყავი და ერთხელ უწმინდესსა და უნეტარსს ეფრემ II-ს მოსკოვში ვახლდი ვიზიტისას. მაშინ ვთხოვე პატრიარქს, თუ შეიძლება, ვინახულებ, აქ ერთი ქველმოქმედი ქალბატონი მეგულება-მეთქი. მან სიამოვნებით გამიშვა და დედა ირინეს ვესტუმრე. როცა შევედი, იგი თავის საწოლზე იჯდა. მოულოდნელად მითხრა: მე დღეს თქვენ გელოდებოდითო. რატომ-მეთქი? --გავიკვირვე. ძილში ჩამესმა, ვიღაცამ მითხრა, დღეს შენთან მეუფე ილია მოვაო. მეც გელოდებოდით და მართლაც მოხვედითო.

მერე დიდხანს ვისხედით ერთად და ვსაუბრობდით. გავიხსენეთ ჩემი სტუდენტობის წლები, რასაც ჩვენთვის აკეთებდა. მაშინ გაიხსენა, ერთხელ ჩემს მშობლებთან რომ ჩავიყვანე და წმინდა ადგილები მოვალოცინე. მერე რაღაცეები დავუტოვე და წამოვედი. მაშინ მითხრა, რომ ჩემი მეზობელი ისე მივლის, როგორც საკუთარ დედასო.

მას შემდეგ გავიდა სულ 2 თუ სამი დღე და მომივიდა დეპეშა, რომ იგი გარდაიცვალა, აი მან ქველმოქმედების საუნჯე წაიღო იმქვეყნად! ღმერთმა ნათელში ამყოფოს მისი სული. მინდა ყველას გთხოვოტ, რომ თქვენს ლოცვებში მოიხენიოთ სამონაზვნე ირინე."

ალბატ, ყველას გამოგიცდიათ თქვენს ცხოვრებაში, მიდიხართ და გზაში გხვდებათ მათხოვარი, შეიძლება ზოგჯერ ცოტა ნასვამიც. თქვენში იწყება შინაგანი ბრძოლა: ერთი ხმა გეუბნება - დაეხმარე, ხოლო მეორე ხმა გეუბნება - ნასვამია და რატომ უნდა დაეხმარო, მაინც დალევს. მაგრამ შენ დაეხმარები თუ არა ის, ხომ მაინც დალევს. და შენ უნდა შეგრჩეს მადლი. საბოლოოდ მაინც იმარჯვებს ის ხმა, რომელიც გეუბნება - დაეხმარე!!! ზოგჯერ ხდება, რომ ჩაუვლი ასეთ გაჭირვებულ ადამიანს გვერდით და მერე უკან ბრუნდები და მოწყალებას აძლევ. აი ასე ხდება სულიერი საუნჯის შეკრება!
საუნჯის შესახებ სწორედ დღევანდელ სახარებაში იყო ნათქვამი უფლის სიტყვები: "სადაც არის გული შენი, მუნ არს გული შენი." ბედნიერია ადამიანი, რომელიც ეძიებს სულიერ საუნჯეს და ყოველდღე სიკეთეს სთესავს!

ღმერთმა მოგცეთ ასეთი სული, ასეთი გონება, მოგცეთ გული გონიერი, სიბრძნე და ხედვა სულიერი, რათა ხვდებოდეთ, ვინ არის გაჭირვებული და ვინ საჭიროებს დახმარებას. სულიერი საუნჯე დავიუნჯოთ და მით წარვდგეთ წინაშე ღვთისა!

ღვთის ნებით, ღვთის ძალით, ღვთის მადლით, ვაკეთოთ სიკეთე და სიკეთე მიგვიყვანს სასუფეველში. ამინ!


დალოცვილი და გახარებული ყოპფილიყავით და ღმერთმა ბედნიერი აღდგომა გაგითენოთ თქვენ და სრულიად საქართველოს!

ჩვენთან არს ღმერთი!

[van111]

ana-xatia
გაიხარე ana-xatia, დიდი მადლობა

[ნიკოლოზ_V]

van111
ana-xatia

დიდი მადლობა
ძალიან მომეწონა,

[იოანა]

ნაწყვეტი უწმინდესის და უნეტარესის, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II-ის საკვირაო ქადაგებიდან
(24 ივნისი, 2007 წელი)

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!
ჩვენთან არს ღმერთი!

"დიდ ხარ შენ, უფალო, და საკვირველ არიან საქმენი შენნი". საკვირველება და სასწაული ადამინის გონებისთვის მიუწვდომელია, მაგრამ სრულიად რეალურია ღვთისთვის. უფლის ყოველი დალოცვა, ყოველი კურთხევა სასწაულია. კურთხევის დროს უფალი იქმს სასწაულს. როცა სასულიერო პირი ადამინს ლოცავს, მასზე უხილავად გადმოდის მადლი სულისა წმიდისა, რომელიც არის "უძლურთა მკურნალი და ნაკლულევანთა აღმავსებელი". მადლობა ღმერთს, რომ დღეს ქართველი ადამიანი უფრო მეტად ხედავს და გრძნობს ამ მადლის არსებობას. სწორედ ამიტომაა, რომ იგი მოდის ტაძარში, რათა მიიღოს მადლი სულისა წმიდისა.

ზოგჯერ მორწმუნეს ეკითხებიან: მოძღვრისას ლოცვა-კურთხევისას მას ხელზე რომ ემთხვევი, ეს რა არის, მის მიმართ პატივისცემის გამოხატულება თუ რაღაც სხვა რამ? მოძღვრის ხელზე მთხვევა არავითარ შემთხვევაში არ არის მის მიმართ პატივისცემის გამოხატულება, ეს არის ღვთის თაყვანისცემა სულიწმიდის მადლის მიღებისას და ეს არის უდიდესი საიდუმლო. ამიტომ როცა გაქვთ საშუალება, სასულიერო პირს რომ დაინახავთ, აუცილებლად მიდით მასთან და აიღეთ ლოცვა-კურთხევა. სასულიერო პირი არის გამცემი სულიწმიდის მადლისა. სწორედ მასზეა ნათქვამი წმინდა წერილში: "რასაცა შეჰკრავთ ქვეყანასა ზედა, კრულ არის ცათა შინა და რასაცა გახსნით ქვეყანასა ზედა, ხსნილ არის ცათა შინა"...