პატრიარქის ქადაგებები, (ბეჭდური ვერსია) პარამეტრები

[A.V.M]

უწმინდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II
სრულიად საქართველოს აღსარება დღესა მას სინანულისასა


დაუსაბამოო და დაუსრულებელო, უხილავო და მიუწვდომელო, უძლეველო და მოწყალეო, სიყვარულო და სასოებაო ჩვენო, წმიდაო, წმიდაო, წმიდაო უფალო საბაოთ, შემოქმედო ცათა და ქვეყანისაო, - დიდება შენდა.

ძეო ღვთისაო, უფალო იესო ქრისტე, თანაარსო და თანასწორო მამისაო, სიტყვაო მამისაგან მხოლოდშობილო, ჩვენთვის განკაცებულო, ჯვარცმულო, მკვდრეთით აღმდგარო და ამაღლებულო, მეორეს მოსვლისას წყალობით განმკითხველო და შემწყნარებელო მონანულთაო, - დიდება შენდა.

სულო წმიდაო, უფალო, მამისაგან გამომავალო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, უძლურთა მკურნალო და ნაკლულევანთა აღმავსებელო, - დიდება შენდა.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, ერთარსებაო და განუყოფელო, ერთღვთაებობით თაყვანისცემულო, არსთაგანმრიგეო, - დიდება შენდა.

„შენ გიგალობთ, შენ გაკურთხევთ, შენ გმადლობთ, უფალო და გევედრებით, შენ ღმერთო ჩვენო“.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, რომელსა გაქუს ხელმწიფება ცოდვათა მიტევებისა, შეგივრდებით უხმარნი ჩვენ მონანი და მხევალნი შენნი სრულიად საქართველო, ყოველნი ქართველნი და ჩვენთა წინაპართა სახელით გევედრებით, მოგვანიჭე განცდაი ცოდვათა ჩვენთა და არა განკითხვა ძმისა ჩვენისა, წინაშე შენსა მოვიდრეკთ მუხლთა სულისა და ხორცთა ჩვენთასა, აღგიარებთ უსჯულოებათა ჩვენთა და გთხოვთ, მოწყალებით შეგვინდე ჩვენ და ჩვენთა წინაპართა მრავალნი ცოდვანი ჩვენნი.

მიუტევე ერსა ჩვენსა პირველი და უმძიმესი ცოდვა ადამისა - ამპარტავნება. ქედმაღალნი ვიყავით და ვართ, ვითარცა ცარიელნი თავთავნი პურისანი და მარად ვივიწყებთ სწავლებასა ბრძენისა სოლომონისა: „ამპარტავანთა შემუსრავს ღმერთი, ხოლო მდაბალთა მოსცეს მადლი“ (იგავნი 29,23). „დაღუპვას წინ უსწრებს ამპარტავნება, დაცემას - ქედმაღლობა“ (იგავნი, 16,18).

უფალო, განგვკურნე ჩვენ ამ სენისაგან და შეგვიწყალენ ჩვენ.

უფალო შეგვინდე და გვაპატიე შენგან განდგომა და ურწმუნოება, ტაძრებისა და მონასტრების ნგრევა, ეკლესიის შეურაცხყოფა, მართლმადიდებელი სარწმუნოების უარყოფა, შეგვინდე უფალო სასულერო პირთა და ბერ-მონაზონთა დევნა და დამცირება.

გვაპატიე, ღმერთო, სამშობლოს ღალატი და ორგულება, კაცთა კვლა, ძმათა სისხლის ღვრა, დედათა მიერ ჩვილთა მუცლად მოწყვეტა.

დიდად გცოდეთ უფალო მრუშებით, მეუღლისა და ოჯახის ღალატით, მეძაობით.

გცოდეთ, უფალო, მშობლების მიმართ უპატივცემულობით, შეურაცხყოფითა და გულგრილობით და დავივიწყეთ გაფრთხილება ესე შენი: „წყეულიმც იყოს დედ-მამის შემაგინებელი“ (მეორე სჯული 27,16), - როგორც ბრძანებს მეფე სოლომონი.

ვცოდეთ, უფროსების დამცირებით, განკითხვით, გარდაცვლილთა ულოცველობით, მათთა ნაშრომთა და დაღვაწთა დაუცველობით და დაუფასებლობით.

ვცოდეთ არაწმიდა ფიქრით, ცილისწამებით, შურით, მეგობართა მიმართ ღალატით, შფოთით, მრისხანებით, შურისძიებით, სხვისი ქონების მიტაცებით, სიხარბით, ქურდობით, ძალადობით, სიმდიდრის სიყვარულით და მასზე იმედის დამყარებით;

შეგვინდე და გვაპატიე, უფალო: ლოთობა, ნარკომანია, მტრობა და ღვარძლი, სხვისი ნაკლისა და ცოდვების განკითხვა, ეგოიზმი, გემოთმოყვარება, პატივმოყვარეობა, ქონებისა და ფულის უაზროდ ფლანგვა, მომხვეჭელობა, გაჭირვებულთა დაუხმარებლობა, პირადი განდიდების სურვილი.

ღმერთო მოწყალეო, ვცოდეთ უსაქმურობით, დაზარებით, უიმედობით, აღსარებისა და ზიარების გარეშე ცხოვრებით, მკითხავთა დაჯერებით, ოთხშაბათ-პარაკსევს და სხვათა მარხვათა დარღვევით, შაბათ-კვირას და დღესასწაულებზე წირვაზე დაუსწრებლობით, თვითმკვლელობაზე ფიქრით, შვილების, ახლობლებისა და სხვა ადამიანების წყევლით, ჭეშმარიტი რწმენისა და სულიერების გარეშე შვილთა აღზრდით, არაეკლესიური, ამაო ცხოვრებით და მრავალი სხვა ცოდვით.

ჩვენცა უფალო, შენთა მდაბალთა მსახურთა - სასულიერო პირთა საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიისა შეგვინდევ უღირსად მსახურება შენი, შეგვეწიე, შეგვიწყალენ და გვაცხოვნენ ჩვენ.

ჰოი, უფალო, მუხლმოდრეკილნი გევედრებით ჩვენთა წინაპართა, სრულიად საქართველოსა და ყოველთა ქართველთა სახელით, მკვიდრთა საქართველოისათა და სამშობლოს საზღვრებს გარეთ მყოფთა ჩვენთა თანამემამულეთა სახელით, და შეგთხოვთ, მოიხილე ჩვენ ზედა დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებანი და ცოდვანი ჩვენნი. გვასხურე ჩვენ უსუპითა და განვსპეტაკნეთ. შეახე ყოვლადწმიდა ხელი შენი სულსა და ხორცსა, გულსა და გონებასა ჩვენსა და განგვწმიდენ ჩვენ.

მწყემსო კეთილო, რომელმან გვზარდე, და გვწურთნე წელნი ათასეულნი და მრავალთა განსაცდელთაგან საკვირველად გვიხსენ, აწცა მოგვხედე მოწყალებითა.

შეჭირვებულნი გევედრებით, აღადგინე და განამტკიცე საზღვარნი საქართველოისანი, დალოცე მამული ჩვენი და ყოველი მკვიდრი მიწისა ამის, მტერნი და მებრძოლნი ჩვენნი მოყვარედ მოაქციენ, მოგვეც, მოწყალეო, შეუორგულებელი სიყვარული ღვთისა და მოყვასისა, მშვიდობა, სიბრძნე, თავმდაბლობა, სიხარული, გული გონიერი, უნარი ცოდვათა მიტევებისა, უნარი კეთილისა და ბოროტის გარჩევისა, შთაგვაცვი სამოსელი სპეტაკი ნათლისღებისა და შეგვაერთე სიყვარულითა, რათა ვიყოთ ერთ სამწყსო და შენ იყო მწყემსი ჩვენი კეთილი.

ცოდვათა ჩვენთა ზღვა აღძრულ-არს და დანთქმასა გვიქადის, მაგრამ შენზედა მონდობილნი, უფალო, ვსასოებთ, რათა აღსრულდეს ნათქვამი შენი: „მეწამულიც რომ იყვეს თქვენი ცოდვები, თოვლივით განვასპეტაკო; ჭიაფერივით წითელიც რომ იყოს, მატყლის ფთილასავით ვაქციო. ნისლივით წარვხოცავ უსჯულოებათა შენთა და ღრუბელივით ცოდვათა შენთა; დამიბრუნდი, რადგან მე გამოგისყიდე შენ“ (ისაია 1,18, 44,22).

მკვიდრნო ყოვლისა საქართველოისა და ყოველნო ქართველნო. „განღებულ არს კარი სინანულისაი, შევიდეთ მას შინა, ძმანო შევინანოთ შეცოდებანი ჩვენნი, რათა მიერ გამოვიდეთ წმიდანი ხორცითა და განათლებულნი სულითა“ (იოანე მინჩხი).

უფალო ჩვენო, გულთა მხილველო ისმინე და შეიწირე აღსარებაი ჩვენი მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედისა ჩვენისა ღვთისმშობელისა და ყოველთა წმიდათა შენთათა. გვაცხოვნენ ჩვენ სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა. ამინ.

2003 წლის 9 მარტი

[A.V.M]

დღეს ჩვენ უნდა ვიფიქროთ, თუ რა მოვალეობა აკისრია ჩვენს ცხოვრებაში ქალს, როგორია მისი როლი. ბოლო საუკუნეებში მამაკაცები და დედაკაცები ერთმანეთს გაუთანასწორეს. ამით თითქოს კარგი გააკეთეს ქალისათვის. სინამდვილეში, ეს ძალიან ცუდია. მაგალითად, რუსეთში, ქალები მძიმე სამუშაოზე მუშაობენ რკინიგზაში, გზებზე, ასფალტის დაგებაზე. მადლობა ღმერთს, რომ ჩვენთან ასე არ ხდება.

ეს ყველაფერი მოხდა იმიტომ, რომ ქალი გამოვიდა ოჯახიდან. როდესაც ოჯახს გაუჭირდა და მამის ხელფასი უკვე აღარ ყოფნის მას, დედაც იძულებულია, იმუშაოს. მთავარი მოვალეობა დედისა, ღვთის ლოცვა-კურთხევა, რომელიც ქალს აკისრია, - ეს არის შვილების გაჩენა და გაზრდა. . . . ქალი გამოვიდა ოჯახიდან და კერა გაცივდა, ჩაქრა; სითბო აღარ არის ოჯახში და ბავშვები უპატრონოდ დარჩნენ. მათ დღეს ქუჩა ზრდის.

ჩვენ გვინდა, რომ კარგი მომავალი გვყავდეს, მაგრამ როგორ გვეყოლება, თუკი ჩვენი შვილები ქუჩაში გაიზრდებიან?. . . მე ვფიქრობ, სამი რგოლი - ოჯახი, სკოლა და ეკლესია ერთმანეთს უნდა დაუკავშირდეს და ბავშვების აღზრდა სამივეგან უნდა ხდებოდეს. აი, ამიტომაა ძალიან მნიშვნელოვანი ქალის როლი; ამიტომაა საპასუხისმგებლო ღვთის, ჩვენი სამშობლოსა და ერის წინაშე ქალის როლი, უფრო საპასუხისმგებლო, ვიდრე მამაკაცის.

უწმიდესი და უნეტარესი საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II

საკვირაო ქადაგება, სიონის საპატრიარქო ტაძარი. 11 მაისი, 2003 წელი

[A.V.M]

ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ

დამარხულ არს ენაჲ ქართული დღემდე მეორედ მოსვლისა მისისა[1] საწამებლად, რაჲთა[2] ყოველსა ენასა ღმერთმა ამხილოს ამით ენითა.

და ესე ენაჲ მძინარე არს დღესამომდე, და სახარებასა შინა ამას ენასა ლაზარე ჰრქჳან!

და ახალმან ნინო მოაქცია და ჰელენე დედოფალმან, ესე არიან ორნი დანი, ვითარცა მარიამ და მართაჲ,

და მეგობრობაჲ ამისთჳს თქუა, ვითარმედ ყოველი საიდუმლოჲ ამას ენასა შინა დამარხულ არს.

და ოთხისა დღისა მკუდარი ამისთჳს თქუა დავით წინაჲწარმეტყუელმან, რამეთუ " წელი ათასი - ვითარცა ერთი დღჱ"[3],

და სახარებასა შინა ქართულსა თავსა ხოლო მათჱსსა წილი ზის, რომელ ასოჲ არს და იტყჳს ყოვლად ოთხ - ათასსა მარაგსა,

და ესე არს ოთხი დღჱ [4], და ოთხისა დღისა მკუდარი, ამისთჳს მისთანავე დაფლული სიკვდილითა ნათლის - ღებისა მისისაჲთა [5].

და ესე ენაჲ შემკული და კურთხეული სახელითა უფლისაიჲთა, მდაბალი და დაწუნებული, მოელის დღესა მას მეორედ მოსვლისა უფლისასა,

და სასწაულად ესე აქუს: ოთხმეოც - და -ათოთხმეტი [6] წელი უმეტჱს სხუათა ენათა ქრისტჱს მოსვლითგან დღესამომდე.

და ესე ყოველი, რომელი წერილ არს, მოწამედ წარმოგითხარ [7], ესე წილი ანბანისაჲ.

_________________________________________

1 მესიისა , 2 რათა , 3 დღჲ , 4 დღეჲ , 5 მამისაჲთა , 6 ას ოთხი , 7 ას ოთხი ესე წელი, და ... (ზოგიერთ ხელნაწერში ასეთი ვარიანტებიც გვხვდება)



უწმიდესი და უნეტარესი სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II

ამას ენასა ლაზარე ჰრქვიან

სახელითა მამისათა, და ძისათა, და წმიდისა სულისათა!

ჩვენთან არს ღმერთი...

უამრავი საიდუმლოებით არის მოცული ადამიანი. ბევრი რამ არ ესმის მის გონს, ბევრს ვერ გრძნობს მისი გული. მაგრამ ადამიანი არის ხატება ღვთისა, არის გვირგვინი ღვთის ქმნილებისა. კურთხეულია ქართველი ერი, საქართველო. ღვთის მადლითაა კურთხეული ქართული ენა.

დიდი საიდუმლოებით მოცულია სიტყვები, რომელიც გადმოგვცა ჩვენმა დიდმა წინაპარმა იოანე-ზოსიმემ. ამ სიტყვებში სწერია:

დამარხულ არს ენაჲ ქართული
დღემდე მეორედ მოსვლისა მისისა საწამებლად,
რაჲთა ყოველსა ენასა
ღმერთმა ამხილოს ამით ენითა.
და ესე ენაჲ
მძინარე არს დღესამომდე,
და სახარებასა შინა ამას ენასა
ლაზარე ჰრქჳან!

ვინ დააკავშირა ერთმანეთთან მართალი ლაზარე და საქართველო? რა არის საერთო ლაზარესა და ქართულ ენასა შორის? ვინ იყო ლაზარე?

ჩვენ ვიცით, რომ ლაზარე იყო ძმა მართასი და მარიამისი. ვიცით ისიც, რომ ლაზარე ცხოვრობდა ბეთანიას, რომ იგი უყვარდა მაცხოვარს. და აი, ამცნეს მაცხოვარს, რომ ლაზარე ავადაა...

„უფალო, აჰა, რომელი იგი გიყუარდა, სნეულ არს“. (იოანე 4, 3)

„ვითარცა ესმა ესე იესოს, თქუა: ესე უძლურებაჲ არა არს სასიკუდინე, არამედ დიდებისათჳს ღმრთისა, რაჲთა იდიდოს ძჱ ღმრთისაჲ მისგან“ (იოანე 11, 4). და არ ჩქარობს მაცხოვარი წასვლას. რატომ? იმიტომ, რომ უნდა მოხდეს უდიდესი სასწაული - ლაზარეს მკვდრეთით აღდგომა. ამან კიდევ ერთხელ უნდა დაადასტუროს, თუ ვინ არის მაცხოვარი. ბოლოს იგი მაინც ემზადება ბეთანიას წასასვლელად. სულ რამდენიმე დღის წინ ებრაელები მას უმუქრებოდნენ სიკვდილით და მოციქულები სთხოვენ, არ წავიდეს იქ. „მოძღუარ, აწღა გეძიებდეს შენ ჰურიანი ქვისა დაკრებად, და კუალად მუნვე მიხუალა?“ (იოანე 11, 8).

და აი, ამ დროს თომა მოციქული (ვისი თავის ქალაც, როგორც დიდი სიწმიდე, ჩვენს სიონის ტაძარში ასვენია) მიმართავს მოციქულებს და ეუბნება: „წავიდეთ და ჩვენც მოვკვდეთ მასთან ერთად“.

შეხედეთ თომას, რომელსაც უწოდებენ ურწმუნოს, რომელიც თითქოს შეორგულდა იესო ქრისტეს აღდგომაში! ეს თომა მიდის იუდეაში, რომ მასთან ერთად მოკვდეს. შემდეგ მოდის ხმა ბეთანიიდან, რომ ლაზარე მოკვდა. მაცხოვარი მიმართავს მოციქულებს და ეუბნება - „ლაზარემ დაიძინა“. მოციქულები ვერ ჩაწვდნენ მაცხოვრის სიტყვების აზრს და პასუხობენ: „ლაზარემ თუ დაიძინა, ის განიკურნება, უფალო, უკუეთუ დაიძინა, ცხოვნდეს“ (იოანე 11, 12). ისინი გულისხმობდნენ, რომ ძილი არის ნიშანი ჯანმრთელობისა; მაგრამ მაცხოვარი ამბობდა სხვა ძილზე - სიკვდილზე.

და წავიდა ბეთანიას უფალი. მაშინ მიეგება მას ტირილით ლაზარეს დაჲ მართა და უთხრა: - „უფალო, უკუეთუმცა აქა იყავ, არამცა მომკუდარ იყო ძმაჲ იგი ჩემი“ (იოანე 11, 21) შენ რომ აქ ყოფილიყავ, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდაო. მაცხოვარს სურს, ჩაუნერგოს მართას რწმენა და ეუბნება მას: - გრწამს, რომ მე შემიძლია აღვადგინო ლაზარე? გრწამს, რომ მე ვარ ქრისტე? - „ჰე, უფალო, მრწამას, რამეთუ შენ ხარ ქრისტე, ძე ღმრთისა, მომავალი სოფლად“. - პასუხობს მას მართა. - „ჰრქუა მას იესუ: აღსდგეს ძმაჲ შენი.

ჰრქუა მას მართა: უწყი, რამეთუ აღდგეს აღდგომასა მას უკუანაჲსკნელსა დღესა.

რქუა მას იესუ: მე ვარ აღდგომა და ცხოვრებაჲ. რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, მო-ღა-თუ-კუდეს, ცხოვნდესვე.

და ყოველი, რომელი ცოცხალ არს და ჰრწმენეს ჩემი, არა მოკუდეს იგი უკუნისამდე - გრწამს ესე?

ჰრქუა მას მართა: ჰე, უფალო, მრწამს, რამეთუ შენ ხარ ქრისტე, ძე ღმრთისაჲ, მომავალი სოფლად.“ (იოანე 11, 23-27).

მაცხოვარი შედის ბეთანიას. მას ხვდება მეორე დაჲ ლაზარესი - მარიამი; ისიც ტირილით, ისიც ამავე სიტყვებით, შენ რომ აქ ყოფილიყავ, ლაზარე არ მოკვდებოდაო. მაცხოვარი მიდის ლაზარეს საფლავთან. ის უკვე შესვენებულია გამოქვაბულში, საფლავზე მიდგმულია ქვა. არავითარი ნიშანი არ ჩანს ლაზარეს სიცოცხლისა, მაცხოვარს ეუბნებიან, რომ ლაზარე არის ოთხი დღის მკვდარი და უკვე ყარს. ამ დროს უფალი იესო ქრისტე მიმართავს მამაზეციერს. - მამაო, გმადლობ შენ, რამეთუ ისმინე ჩემი, და შემდეგ დიდი ხმით დაუძახებს: - „ლაზარე, გამოვედ გარე“. მართლაც წამოდგა ლაზარე და გამოვიდა, გამოვიდა შეკრული, მიცვალებულის სამოსელით შემოსილი. მაცხოვარმა უბრძანა, რომ მოეხსნა ეს სამოსელი. ლაზარე აღდგა, ლაზარე გაცოცხლდა. „და გამოვიდა მკუდარი იგი შეკრული ჴელითა და ფერხითა სახუეველითა, და პირი მისი დაბურვილ იყო სუდარითა. ჰრქუა მათ იესუ: განჰჴსენით ეგე და უტევეთ, ვიდოდეს“ (იოანე 11, 43-44). და ცნობილია ისტორიიდან, რომ ლაზარე შემდეგ ყოფილა კრიტეს ეპისკოპოსი და იქვე გარდაიცვალა.

მე მქონდა ბედნიერება, როცა გახლდით იერუსალიმში, მივსულიყავი იმ ადგილზე, სადაც იყო დასვენებული ლაზარე. თაყვანი ვეცი იმ წმიდა ადგილს, სადაც უფალმა წარმოთქვა კურთხეული სიტყვები: - „ლაზარე, გამოვედ გარე“. ამას გვაუწყებს დღევანდელი სახარება. მაგრამ ამასთან ერთად, დღეს არის ჩვენი დიდი დღესასწაული - ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ.

„სახარებასა შინა ამას ენასა ლაზარე ჰრქვიან“.

ვინ იყო ის ჩვენი დიდი წინაპარი, ის კურთხეული ადამიანი, რომელსაც გამოუცხადა უფალმა, რომ „სახარებასა შინა ქართულსა ენასა ლაზარე ჰრქვიან“? ეს ჩვენთვის არ არის ცნობილი. იოანე-ზოსიმე, რომლის ხელნაწერითაც ამ ლექსმა, ამ საოცარმა სიტყვებმა ჩვენამდე მოაღწია, იყო მხოლოდ გადამწერი. ხოლო ავტორი, ვისაც გამოეცხადა ეს უდიდესი საიდუმლო, არ ვიცით. ვინ წარმოშვა ქართული ენა? ქართველმა ერმა წარმოშვა ქართული ენა, თუ ქართულმა ენამ წარმოშვა ქართველი ერი? ღვთის კურთხევით მათი შობა ერთად მოხდა. წარმოიშვა ქართული ენა და წარმოიშვა ქართველი ერი.

„და ესე ენაჲ
შემკული და კურთხეული
სახელითა უფლისაიჲთა,
მდაბალი და დაწუნებული,
მოელის დღესა მას მეორედ მოსვლისა უფლისასა“.

რატომ მოელის? ეს ხომ არის ენა „შემკული და კურთხეული სახელითა უფლისაჲთა“... მაშ რატომღა სწერია, „მდაბალი და დაწუნებული“? ღვთის კურთხევით, ეს არის შემკული და კურთხეული, მაგრამ ვის მიერ არის დამდაბლებული და დაწუნებული? - მტრების მიერ, რომელნიც უძლურნი არიან საქართველოს წინაშე, უფრო სწორად, ღვთის კურთხევის წინაშე, რადგან მარჯვენა ღვთისა ჩვენს ქვეყანაზეა გადაფარებული, ჩვენს ერზეა და ეს მარჯვენა ლოცავს ქართულ ენას. რატომ მოელის ის „დღესა მას მეორედ მოსლვასა უფლისასა“? იმიტომ, რომ მეორედ მოსვლის დროს უფალი ამით ენითა განსჯის ქვეყანას.

ჩვენ ვიცით, რომ მეორედ მოსვლის წინ დაეცემა სარწმუნოება; დაეცემა ზნეობა, აღარ იქნება სიყვარული. იქნება მტრობა, ღალატი. იშვიათად ნახავს ადამიანი ჭეშმარიტ მორწმუნეს. და აი, იმ დროისათვის, იმ სულიერი დაცემის დროისათვის, როცა თითქოს არავითარი სიკეთე აღარ ჩანს ქვეყანაზეო, რომ იფიქრებ, ივერიის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელის წინასწარმეტყველებით, ვისი საოცარი, სასწაულმოქმედი ხატიც ივერონის მონასტერში, ათონზე ქართველმა ბერებმა ზღვიდან ამოასვენეს, საქართველო გაბრწყინდება უკანასკნელ ჟამს. საეკლესიო გადმოცემის თანახმად ცნობილია და ჩვენ ვიცით, რომ X საუკუნეში ყოველივე ეს ხილვით ეუწყათ წმიდა მამებს ივერონის ქართველთა სავანეში; როცა მთელი ქვეყანა დაკარგავს რწმენას, სიყვარულს, სათნოებას, საქართველო გაბრწყინდება სარწმუნოებით, სიყვარულით, სიწმინდით, და როგორც ჯილდო, მიეცემა უფლება, რომ ქართული ენითა ამხილოს უფალმა მთელი ქვეყანა. აი, მხოლოდ ასე შეიძლება აიხსნას ეს სიტყვები. მეორედ მოსვლის ჟამს, უფალი ამხელს ქვეყანას ქართული ენით.

იმის შემდეგ, როცა ცნობილი გახდა ეს დიდი საიდუმლო, იმის შემდეგ, როცა უფალმა გამოუცხადა ჩვენს წინაპარს, რომ „სახარებასა შინა ამას ენასა ლაზარე ჰრქვიან“, იგი ზეიმობდა ქართული ენის დღესასწაულს - ლაზარეს შაბათს. მაგრამ ქვეყნის ავბედობამ, მისმა მძიმე წარსულმა წაშალა ეს კურთხეული და წმიდა ტრადიცია. დღეს კვლავ დადგა ჟამი და აღვადინეთ ეს დღესასწაული.

ღმერთმა დალოცოს ღვთივკურთხეული ქართველი ერი და ქართული ენა, ღმერთმა დალოცოს ჩვენი წინაპრები, - შოთა, სულხან-საბა, გურამიშვილი, ბარათაშვილი, ილია, აკაკი, ვაჟა, გოგებაშვილი და სხვანი, რომელნიც მძიმე ჟამს იცავნდნენ და ინახავდნენ ქართულსა ენას. ღმერთმა დალოცოს სრულიად საქართველო, ღმერთმა დაგლოცოთ თქვენ, ღმერთმა გააძლიეროს და აკურთხოს ქართული ენა, ამინ.

ლაზარეს შაბათი
13(26) აპრილი

[A.V.M]

უწმიდესისა და უნეტარესის, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია ჳჳ ქადაგება შენდობის კვირას

ყოვლადწმინდა სამების საპატრიარქო ტაძარი, 5 მარტი, 2006 წ.

"დღევანდელი დღე არის გულის განწმედის დღესასწაული!"

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!

ჩვენთან არს ღმერთი!

"დიდ ხარ შენ უფალო და საკვირველ არიან საქმენი შენნი!" ღვთის ქმნილებათა შორის უმთავრესი, ყველაზე ძვირფასი და ყველაზე რთული არის ადამიანი, რომელიც შექმნა უფალმან ხატად თვისად. იგი უნდა იდგეს იმ გზაზე, რომელსაც მიჰყავს ადამიანი სასუფეველში. ამისთვის კი მან უნდა შეიმეცნოს უფლის სიტყვები: `მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე~. თუ ადამიანი ამას გააცნობიერებს და თავისი ცხოვრების წესს დაუქვემდებარებს, იგი ცხონდება; თუ არა და, _ წარწყმდება. ასე რომ, ბევრი რამ არის დამოკიდებული თვითონ პიროვნებაზე. რა თქმა უნდა, უპირველეს ყოვლისა, არის წყალობა ღვთისა, კურთხევა ღვთისა და შემდეგ თავისუფალი ნება ადამიანისა. აი, ეს ორი ძალა უნდა შეუერთდეს ურთიერთს და იგი გამოიღებს დიდთა ნაყოფთა.

დღევანდელ დღეს ეწოდება შენდობის კვირიაკე. რა დღეა ეს? ეს არის ერთადერთი დღე წლის განმავლობაში, როდესაც უფალი გვაძლევს საშუალებას, შევუნდოთ ერთმანეთს შეცოდებანი, რათა სიმშვიდემ და ღვთის დიდმა წყალობამ დაისადგუროს ჩვენს გულში.

დავით წინასწარმეტყველი ამბობს: `ცოდვასა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან.~ ცოდვა მოგვდევს ჩვენ ჯერ კიდევ ადამისა და ევასგან. თქვენ გახსოვთ, როცა ადამმა და ევამ შესცოდეს, უფალმა უხმო ადამს: `ადამ, ადამ, სადა იყოფი?~ მაგრამ ცოდვამ განაშორა ადამი უფალს და ვეღარ დადგა ღვთის წინაშე. ვერ დადგა იმიტომ, რომ ამ ცოდვამ შეცვალა მისი სული, მისი აზროვნება, მისი გული. გული დაიჩრდილა, გაიპო შუაზე და ადამმა იგრძნო ეს.
დღევანდელი დღეს ასევე არის სამოთხიდან განდევნის ხსენება. ხშირად ადამიანი ოცნებობს იმ სამოთხეზე, რომელშიც იმყოფებოდნენ ადამი და ევა. ზოგიერთი ადამიანი კი ცდილობს ეს სამოთხე აქ, დედამიწაზე, მოიწყოს. უპირველეს ყოვლისა, ადამიანმა ეს სამოთხე თავის გულში, თავის სულიერ სამყაროში უნდა შექმნას. რადგან თუ ადამიანს სიმშვიდე არ ექნება, თუ მადლს ვერ ჰპოვებს, თუ ღვთის წყალობა არ მიეცემა, _ ვერავითარი სიმდიდრე ვერ შეუქმნის მას იმ პირობებს, რომ თავი ბედნიერად იგრძნოს.

საერთოდ, რა არის ცოდვა? ეს არაბუნებრივი მოვლენაა. ეს არის ის, რაც განაშორებს ადამიანს ღმერთთან, რაც ჩრდილავს მის გონებას, მის გულს. და ადამიანი თითქოს ვეღარ ხედავს უფალს. სწორედ ამიტომ თქვა დავით წინასწარმეტყველმა: `და თქვა უგუნურმან თავსა თვისსა _ არა არს ღმერთი!~ მეფსალმუნე მეფე დავითი უგუნურს უწოდებს იმ ადამიანის, რომელიც ასე ფიქრობს. და ამბობს: `თქვა უგუნურმან გულსა თვისსა~, ე.ი. საჯაროდ კი ვერ თქვა, _ გუნებაში გაიფიქრა, რადგან იმ დროს ამისათვის იქვე ქვებით ჩაქოლავდნენ. საერთოდ, ასეთი რამ არამც თუ არ უნდა თქვას ადამიანმა, გულშიც კი არ უნდა გაივლოს.

მაგრამ არიან ისეთები, რომლებიც ვერ გრძნობენ უფალს, ვერ განიცდიან მას. ჩვენ არ უნდა განვიკითხოთ ისინი. ხომ არ შეიძლება, ადამიანი საკუთარი თავის მტერი იყოს? ე.ი. ის ნამდვილად ვერ ხედავს ღმერთს.

ვთქვათ, არის ისეთი ადამიანი, რომელსაც არ უნახავს მზე. იგი ცივ, ღრუბლიან დღეს რომ გამოვიდეს და ცას შეხედოს, _ მზის შესახებ თავისი გარკვეული წარმოდგენა შეექმნება და შემდეგ რომ ვუთხრათ, რომ არსებობს მზე, რომელიც ანათებს და ათბობს, _ ამას ვერ დაიჯერებს, რადგან თავად არ უნახავს. მაგრამ შეიძლება, ღვთის მადლით, განიწმიდოს ადამიანის გონება და გული და შემდეგ მან დაინახოს და შეიგრძნოს უფალი. მაგრამ შეიძლება ღვთის მადლით განიწმინდოს ადამიანის გონება და გული და შემდეგ მან დაინახოს და შეიგრძნოს უფალი.

ხშირად ყოფილა ჩემს ცხოვრებაში, როცა ურწმუნო ადამიანი მოსულა ჩემთან და უთქვამს, ბედნიერები ხართ მორწმუნეები, იმიტომ რომ გწამთ ღმერთი, მე კი არ შემიძლია, ვიწამო, რადგან ვერ ვგრძნობ ღმერთს და რა ვქნაო? მე ასე ვპასუხობ მათ: აკეთე სიკეთე; ამით დაიწყე და სიკეთე დაგეხმარება, რომ განიწმინდოს შენი გონება და გული.

დავით წინასწარმეტყველი ძალიან ხშირად ახსენებს გულის სიწმინდეს: `გული წმიდაი დაჰბადე ჩემთანა ღმერთო და სული წრფელი განმიახლე გვამსა ჩემსა.~ ალბათ, ეს არის მთავარი. ადამიანი, თითქოს, სამსახოვანია: პირველი _ როგორ გვხედავენ ჩვენ სხვა ადამიანები, მეორე _ თავად როგორ ვხედავთ ჩვენს თავს და მესამე _ როგორები ვართ სინამდვილეში.

ბიბლიაში წერია: ადამიანი ხედავს სახესა კაცისასა, ხოლო ღმერთი ხედავს გულსა კაცისასა. აი, ამაზე უნდა ვიფიქროთ ჩვენ და ამისთვის უნდა ვილოცოთ, რომ გული წრფელი, გული წმიდა და გული მთლიანი ჰქონდეს ადამიანს. და მაშინ იგი უფრო დაცული იქნება ცოდვებისაგან და ახლოს იქნება ღმერთთან. ადამიანის ფიქრი, საქმე და სიტყვა ერთი უნდა იყოს: რასაც ფიქრობს, იმას უნდა ამბობდეს და იმას უნდა აკეთებდეს.

დღევანდელი დღე არის გულის განწმედის დღესასწაული. ჩვენ მოვალენი ვართ, მივიდეთ ერთმანეთთან და გულწრფელად ვთხოვოთ შენდობა. სხვას კი არ დაველოდოთ, როდის მოვა ჩვენთან და გვთხოვს პატიებას, არამედ ჩვენ თვითონ მივიდეთ, ვისთვისაც გვიწყენინებია, ან, თუნდაც, გულში ცუდი გაგვივლია ან განგვიკითხავს და ვთხოვოთ შენდობა.

დიდი მარხვა სწორედ შენდობით, ამ დალოცვილი წესით იწყება. ეკლესიის ისტორიიდან თქვენ იცით, რომ ეს წესი იმ დროს დაიწყო, როცა ეგვიპტეში და იორდანეს უდაბნოში ბერობა დაარსდა. დიდმარხვის წინ ბერები ერთად იკრიბებოდნენ, ერთმანეთს პატიებას სთხოვდნენ, შემდეგ კი ისინი სააღდგომო საგალობლებს გალობდნენ, მიდიოდნენ უდაბნოში და იქ მოღვაწეობდნენ მთელი მარხვის განმავლობაში. ეს წესი მათ საგანგებოდ დაადგინეს, რადგან არ იცოდნენ, მოესწრებოდნენ თუ არა აღდგომას.

დღეს ჩვენ უფრო სიღრმისეულად, უფრო მეტი ყურადღებით ვაკვირდებით საკუთარ თავს და ვხედავთ, რამდენად დამძიმებულნი ვართ ცოდვებით, რამდენად ბევრია ჩვენში ის, რაც არ უნდა იყოს.

რა არის ეს სიმძიმე და შეიძლება თუ არა, რომ ადამიანი უცოდველი იყოს? ეს შეუძლებელია. `არ არს კაცი, რომელიც ცხონდეს და არა სცოდოს~_ ამ სიტყვებს იშველიებენ წმიდა წერილიდან წმიდა მამები, ამას გვეუბნებიან ის ადამიანები, რომელთაც განვლეს სულიერი გზის სირთულეები. ისიც უნდა ვიცოდეთ, რომ ადამიანი ცოდვისაგან მთელი სიცოცხლის მანძილზე უნდა იწმინდებოდეს. ამისთვის საკმარისი არაა ერთი დღე, ან ერთი კვირა ან თუნდაც ერთი თვე. თუმცა, გამონაკლისი შემთხვევებიც ყოფილა. თქვენ გახსოვთ, მაცხოვრის ჯვარცმის დროს მასთან ერთად ორი ავაზაკი დასაჯეს და ამ ორიდან ერთმა გულით მოინანია თავისი ცოდვა და მეორე კი დარჩა მოუნანიებელი. მონანულს ეუბნება იესო ქრისტე: დღესვე იქნები ჩემთან სასუფეველში!

ღვთის წინაშე დგას ყოველი ადამიანი და ღვთის წყალობას ელოდება. ამისათვის კი მან, უპირველეს ყოვლისა, საკუთარი თავი უნდა დაინახოს. ძველი რომაელები ამბობდნენ: გნოსტე ტე იპსუ, `შეიცან თავი შენი.~ ყველაზე დიდი სიბრძნეა ის, როცა ადამიანი შეიგრძნობს საკუთარ სისუსტეს, თავის უარყოფით მხარეებს. ამიტომ ითქმის დღეიდან და მთელი დიდმარხვის განმავლობაში ეფრემ ასურის ლოცვა: `...ჰე, უფალო, მომანიჭე მე განცდაი თვისთა ცოდვათა და არა განკითხვად ძმისა ჩემისა!~ ინებოს უფალმა, რომ მოგვანიჭოს ყველას `განცდაი თვისთა ცოდვათა~, რადგან სწორედ ამაზეა დამოკიდებული `არა განკითხვა ძმისა ჩემისა~. იმიტომ რომ, თუ ადამიანი ხედავს თავის ცოდვებს, ის არ განიკითხავს სხვას, რადგან მას აწუხებს თავისი ცოდვა და ამაზე ფიქრობს.

დღეს ისეთი დღეა, როცა ჩვენ უფლის წინაშე ვდგავართ და უპირველეს ყოვლისა, _ მე, ცოდვილი ილია ჳჳ, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი. უფალი ბრძანებს: სადაც ორი ან სამი არის შეკრებილი ჩემი სახელით, მე მათ შორის ვარ.

მძიმეა ჯვარი კათოლიკოს-პატრიარქისა. როცა ჩემი კურთხევა შედგა, ჩემთან მოვიდა ერთი სულიერი ადამიანი და მითხრა: `პატრიარქობა მეტად მძიმეა და შენ გჭირდება ზეციური შემწეობა, ჩვენი წინაპრების, ჩვენს მეფეთა და დედოფალთა, კათოლიკოს-პატრიარქთა, მღვდელმთავართა და წმიდა მამათა დახმარება. და თუ შენ მათ მოიხსენებ, ისინიც მოგიხსენებენ და შეგეწევიან~.

ეს მუდამ მახსოვდა ამ წლების განმავლობაში. ყოველთვის ვცდილობ, მოვიხსენიო ჩვენი მეფენი და პატრიარქნი, მაგრამ მიუხედავად ამისა, მართლაც `ცოდვასა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან~ და მე მრავალი ცოდვა ჩამიდენია ღვთის წინაშე: ვერ შემისრულებია ის მოვალეობა, ის პასუხისმგებლობა, რომელიც აკისრია პატრიარქს, ვერ მილოცია ისე, როგორც უნდა ლოცულობდეს პატრიარქი, როგორც ლოცულობდნენ ჩვენი წინაპრები, ჩვენი მამამთავრები, ვერ დამიცავს მარხვა ისე წმიდად, როგორც ჩვენი დიდი წინაპრები იცავდნენ. დამძიმებული ვარ მრავალი ცოდვით და მე ვითხოვ თქვენგან დახმარებას, გთხოვთ, ილოცოთ ჩემთვის.

შემთხვევით არ არის, რომ წირვა-ლოცვის დროს რამდენჯერმე ხდება კათოლიკოს-პატრიარქის მოხსენიება. ეს პატრიარქის საპატივსაცემოდ კი არ არის დადგენილი, არამედ იმიტომ, რომ ძალიან მძიმეა მისი ჯვარი და იგი საჭიროებს ასეთ სულიერ თანადგომას.

დღეს არის სულიერი განწმედის დღე! დღეს არის დღე, რომელიც გვაჩუქა უფალმა. ურთიერთპატიება აუცილებელია. ამასთან დაკავშირებით, მინდა, მოგიყვანოთ ერთი მაგალითი სულიერი ცხოვრებიდან.

იყო ერთი მოძღვარი, რომელსაც ჰყავდა ძალიან დაახლოებული მეგობარი - ერისკაცი. ერთხელ ერისკაცმა რაღაც აწყენინა მოძღვარს და ისე განაწყენდა მასზე ეს მოძღვარი, რომ ვერ აპატია დანაშაული. ეს ერისკაცი არაერთხელ მივიდა მოძღვართან ცრემლით, მუხლმოდრეკით და შენდობა სთხოვა, მაგრამ მოძღვარი ულმობელი იყო.

იმ დროს იყო ქრისტიანთა დევნა. ერთხელ ჯალათებმა შეიპყრეს ქრისტიანთა ჯგუფი და მათ შორის ეს მოძღვარიც და აიძულებდნენ, რომ უარი ეთქვათ ქრისტიანობაზე. მოძღვარი მტკიცედ იდგა სჯულზე და როცა ის უკვე წამების ადგილას მიჰყავდათ, მისი ყოფილი მეგობარი მივარდა მასთან და შეევედრა: რამდენიმე წუთში შენ წმიდა მოწამე გახდები, შემიწყალე და შემინდე ჩემი ცოდვები!

მოძღვარმა კვლავ უარი უთხრა პატიებაზე. და მოხდა სასწაული, როცა იგი წამების ადგილზე მიიყვანეს, ის დატოვა მადლმა და მან უარი თქვა ქრისტიანობაზე. ამის შემხედვარე ერისკაცმა წამოიძახა: `მე ვარ ქრისტიანი, მე მაწამეთ!~ და აი, ასე გადავიდა მოწამის გვირგვინი მოძღვრისაგან ერისკაცზე. ასე სამწუხაროდ დამთავრდა მათი ურთიერთობა.

ეს უნდა ვიცოდეთ და ამიტომაც უნდა ამოვიღოთ გულიდან ღვარძლი და ცოდვა და განვიწმიდოთ გული. ამ დალოცვილ დღეს მე ვთხოვ ყოვლადწმიდა სამებას, რომ ლოცვითა თქვენითა და ჩვენი წინაპრების ლოცვით შემინდოს ცოდვანი ჩემნი ნებსითნი და უნებლიეთნი და მუხლმოდრეკით გთხოვთ ყველას, მთელ საქართველოს _ შემინდეთ ჩემი ცოდვები, ამინ.

ღმერთმა დაგლოცოთ, ღმერთმა მოგცეთ სიხარული, სიყვარული. ღმერთმა შეგინდოთ თქვენ და სრულიად საქართველოს და ყოველთა ქართველთა ყოველი შეცოდებანი თქვენნი ნებსითნი და უნებლიეთნი წყალობითა ღვთისათა, სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა, ამინ!

ღმერთმა ბედნიერი და მშვიდობიანი აღდგომა გაგითენოთ თქვენ და სრულიად საქართველოს!

ჩვენთან არს ღმერთი!

[A.V.M]

უწმიდესისა და უნეტარესის, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია ჳჳ ქადაგება დავითობის დღესასწაულზე

ყოვლადწმინდა სამების საპატრიარქო ტაძარი, 8 თებერვალი, 2006 წ.

`აი, მოვიდა ღვთისგან მოვლენილი მხსნელი _ ეს იყო დავით აღმაშენებელი!~

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!

ჩვენთან არს ღმერთი!

დღეს არის საქართველოს დიდი ეროვნული და საეკლესიო დღესასწაული _ ხსენება წმიდისა დიდისა მეფისა დავით აღმაშენებელისა. დიდია მისი ღვაწლი და საკვირველია მისი ცხოვრება!

ვიცით, რომ 16 წლის ჭაბუკი იყო, როცა მამამისმა სამეფო გვირგვინი დაადგა. დავითს გადაეცა დაყოფილი, განადგურებული საქართველო და ამას კიდევ მიემატა ის, რომ საშინელი მიწისძვრისგან ქვეყანაში ყველაფერი განადგურებული იყო. ხალხი გახიზნულიყო ტყე-ღრეში, მთაში და შველას ელოდა. და აი, მოვიდა ღვთისგან მოვლენილი მხსნელი _ ეს იყო დავით აღმაშენებელი!

პირველი მისი ყურადღება შიდა საქმეებზე იყო მიპყრობილი: მშენებლობაზე, სულიერ ცხოვრებაზე და როცა უკვე შინაგანად გაძლიერდა საქართველო, შემდეგ მან დაიწყო დაკარგული მამულის დაბრუნება. ვისაც წაუკითხავს დავით აღმაშენებლის მეფობის ისტორია `ქართლის ცხოვრებაში~, იქ არის ერთი ადგილი _ ომის წინ დავით აღმაშენებელი მიმართავს თავის ჯარს: `აღვაპყროთ ხელნი ჩვენნი უფლისა მიმართ და დავდოთ სიტყვა, რომ უმალ დავეცემით ბრძოლის ველზე, ვიდრე დავიხევთ უკან!~ ამ დროს იგი, უპირველეს ყოვლისა, საკუთარ თავს გულისხმობდა. მისთვის სიკვდილი და სიცოცხლე ერთი და იგივე იყო. იმიტომ რომ დიდი რწმენა ჰქონდა. მაგრამ ვიდრე ადამიანი ამქვეყნიდან გავა, მან უნდა იცოდეს, რომ ამქვეყნად თავისი მოვალეობა უნდა შეასრულოს და უფლისგან მონიჭებული ჯვარი ბოლომდე ზიდოს.

უმძიმესი ჯვარი დააკისრა უფალმა დავით აღმაშენებელს. მაგრამ ღმერთი მუდამ იყო მასთან! ძველი პატრიარქებისაგან მსმენია, რომ მას შეიძლება ასევე სასულიერო წოდებაც ჰქონდა. ანუ ის, სავარაუდოდ, საიდუმლოდ ნაკურთხი იყო სამღვდელო ხარისხში.

როგორც მისი ცხოვრებიდან ვიცით, მას ჰყვარებია სამოციქულოს კითხვა. და საერთოდ იგი ხშირად ესწრებოდა წირვა-ლოცვას. დავით აღმაშენებელი არის დიდი პიროვნება თავისი გონებით, თავისი სტრატეგიით, ის ძალიან კარგად ხედავდა ქვეყნის მომავალს და იმ გზებს, რომლითაც უნდა მოეპოვებინა ქვეყნის კეთილდღეობა და მშვიდობა. როგორც გახსოვთ, თბილისი მიტაცებული იყო მუსულმანების მიერ და 17 წელი ემზადებოდა დავითი თბილისის დასაბრუნებლად.

ამასთან, ის დიდი სულიერების მქონე ადამიანი იყო. მის მიერ დაწერილი `გალობანი სინანულისანი~ არის შედევრი საეკლესიო ჰიმნოგრაფიისა, სარკე მისი სულისა, რომელიც ნათლად ავლენს, თუ რამდენად ღრმა იყო მისი აზროვნება, რამდენად დიდი იყო მისი რწმენა, და ამასთან სინანული.

წმიდა წერილში ვკითხულობთ: `არა არს კაცი, რომელი ცხონდეს და არა სცოდოს.~ ადამიანი, რომელიც დაშორებულია უფალს, _ ვერ ხედავს და ვერ განიცდის თავის ცოდვებს; და რაც უფრო მეტად უახლოვდება ღმერთს, _ მით უფრო მეტად გრძნობს ცოდვებს. სწორედ ამისი შედეგი იყო, რომ მან დატოვა `გალობანი სინანულისანი~, ამის შედეგი იყო ისიც, რომ ანდერძად დაწერა, დაემარხათ გელათის მონასტრის კარიბჭეში, რათა ყველას ევლო მის საფლავზე. ასეთი ანდერძი მეფეს კი არა, მართლაც ცოდვილ, ჩვეულებრივ ადამიანებსაც კი არ დაუტოვებიათ.

ნაკლებად სულიერი ადამიანები ხშირად სვამენ კითხას: ისეთი რა ცოდვა ჰქონდა წმინდა მეფე დავით აღმაშენებელს, ასეთ სინანულს რომ გამოთქვამს `გალობანშიო~.
ვიმეორებ, რაც უფრო მეტად უახლოვდება ადამიანი უფალს, მით უფრო ნათლად ხედავს იგი მცირე დანაშაულსაც კი, უფრო მკვეთრად ჩანს მისი შეცოდებანი.

ასეთი პიროვნება იყო წმიდა მეფე დავით აღმაშენებელი. ის გამოთქვამდა სინანულს არა მარტო თავისი ცოდვებისა გამო, არა მარტო თავისი სახელით, არამედ _ მთელი ერის სახელით, ის გრძნობდა, რომ არის მამა და პატრონი ერისა. დავით აღმაშენებელს სხვა არაფერი რომ არ გაეკეთებინა და დაეწერა `გალობანი სინანულისანი~, ან თუნდაც მხოლოდ რუის-ურბნისის კრება რომ მოეწვია (ეს უდიდესი მოვლენაა ჩვენს ისტორიაში!) _ მისი სახელი უკვდავი იქნებოდა სხვა საქმეთა გარეშეც.

წმინდა დავით აღმაშენებელი არის პიროვნება, რომელიც განსაკუთრებულად შეიყვარა უფალმა და მუდამ მფარველობდა მას. მან შეკრა ქართველი ერი, გააერთიანა საქართველო, გაამთლიანა ქვეყანა, ერთსულოვნება ჩაუნერგა ჩვენს ხალხს და ამით გადაარჩინა საქართველო ფიზიკურ და სულიერ განადგურებას. მადლი, რომელიც მოიპოვა დავით აღმაშენებელმა, მხოლოდ საკუთარი თავისთვის კი არა, მთელი ერისთვის გამოითხოვა! დღესაც მოქმედებს ის სულიერი ძალა, ის გენები, რომელიც იყო ჩვენს წინაპრებში _ ვახტანგ გორგასალში, დავით აღმაშენებელში, თამარში _ ის გენები ქართველ ერშია დამკვიდრებული. უბრალოდ, უნდა გამოვლინდეს.

ეს სულიერი ძალა აუცილებლად გამოვლინდება და საქართველო გაბრწყინდება! თუნდაც, გაჭირვების დროს აშენებული ეს ტაძარი, მეტყველებს იმაზე, რომ დაწყებულია საქართველოს გაბრწყინება, საქართველოს სულიერი და ფიზიკური ამაღლება! მაგრამ ჩვენ მზად უნდა ვიყოთ ამისათვის; უნდა დავიცვათ ჩვენი ეროვნული ფასეულობა, უნდა დავიცვათ ჩვენი მეცნიერება. შემთხვევით არ არის, რომ ჩვენი უნივერსიტეტი იყო ნაკურთხი წმინდა მეფე დავით აღმაშენებლის ხსენების დღეს. არც ისაა შემთხევითი, რომ დღეს პროფესორ-მასწავლებლები ესწრებიან ჩვენს წირვას. ღმერთმა დალოცოს ჩვენი მეცნიერები!

მინდა აღვნიშნო, რომ ამ ბოლო ორი საუკუნის მანძილზე, როცა საქართველომ დაკარგა თავისი პოლიტიკური დამოუკიდებლობა, როცა საქართველოს ეკლესიას ძალით წაართვეს ავტოკეფალია, სწორედ ქართველმა მეცნიერებმა იტვირთეს ის სულიერი და ეროვნული მოვალეობა, რაც უნდა შეესრულებინა ეკლესიას. ჩვენ ვიხრით თავს თქვენს წინაშე და ჩვენი აწ უკვე გარდაცვლილი მეცნიერების წინაშე. დიდია თქვენი ღვაწლი ქვეყნისა და ერის წინაშე! საქართველო წარმოუდგენელია, მეცნიერების გარეშე, წარმოუდგენელია, ჩვენი დიდი სახელოვანი მოღვაწეების გარეშე!

მე არაერთხელ მითქვამს თქვენთვის და ახლაც ვამბობ: საქართველოს სამოციქულო ეკლესია მუდამ თქვენს გვერდით იდგა და ასე იქნება მომავალშიც. ეკლესია მუდამ გააკეთებს ყველაფერს იმისათვის, რომ სათანადო პირობები შეექმნათ ჩვენს მეცნიერებს მომავალი მოღვაწეობისათვის. მე მაქვს სურვილი, რომ წმიდა სამების ლავრის ტერიტორიაზე აშენდეს პატარა სასტუმრო, სპეციალურად მეცნიერებისათვის, რომ მათ ნებისმიერ დროს შეეძლოთ მოსვლა და სულიერი დასვენება ამ წმიდა სავანეში.

კიდევ ერთხელ გილოცავთ დიდებულ დღესასწაულს. ვფიქრობ, რომ ცოდნა და რწმენა, რომელიც აუცილებელია ადამიანისთვის და ჩვენი ეროვნული ფასეულობები, ეს ის ძალაა, რომელიც გადაარჩენს საქართელოს. ძალიან მოხარული ვარ, რომ ხდება ჩვენი მეცნიერების დაახლოება ეკლესიასთან. მეცნიერებას დიდი და სერიოზული შედეგები ექნება იმ შემთხვევაში, თუ ის იქნება მორწმუნე და სულიერად ძლიერი ადამიანების ხელში. ურწმუნო ადამიანები მეცნიერებაში საშიში ძალაა!

ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგახაროთ, ღმერთმა დალოცოს, გააძლიეროს და გაამთლიანოს სრულიად საქართველო, ამინ!

ჩვენთან არს ღმერთი!

[A.V.M]

მოკლედ ყველას კიდევ ერთხელ გილოცავთ ნათლისღებას და ვდებ საიტზე სწორედ ამ დღესასწაულის წირვის შემდგომ ქადაგებას
---------------------
ყოვლადწმინდა სამების საპატრიარქო ტაძარი, 19 იანვარი, 2008 წ.

„ნაკურთხი წყალი აღვსილია ღვთის მადლით და იგი წმინდა ჰყოფს ყოვლისაგან ბიწისა ყოველ ადამიანს“

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!

ჩვენთან არს ღმერთი!

დღეს ყოველი ჩვენგანი არის თანაზიარი ღვთის საკვირველებისა! დღევანდელ დღეს ღმერთმა მოგვანიჭა ჩვენ მადლი სულისა წმინდისა.

ნათლისღება უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესი არის უდიდესი დღესასწაული: დღეს ჩვენ ვაკურთხებთ წყალს - დიდ აიაზმას.

ადამიანი თავის ცხოვრებაში მუდამ ეძებს საკვირველებას, ეძებს სასწაულს. ძალიან ხშირი შემთხვევაა, როცა იგი ამბობს: მხოლოდ იმ შემთხვევაში ვიწამებ, თუ სასწაულს ვიხილავ. დღევანდელი დღე არის ერთ-ერთი ასეთი სასწაული. ჭეშმარიტად, „დიდ ხარ შენ, უფალო, და საკვირველ არიან საქმენი შენნი“. წყალი, რომელიც დღეს იკურთხა, რამდენი წელიც არ უნდა შევინახოთ, - არ გაიხრწნება. დიდი აიაზმა განნმენდს ჩვენს სულს, გულს, განანათლებს გონებას. იგი უნდა ვასხუროთ ჩვენს ბინებში, ვასხუროთ ჩვენს შვილებს, ოჯახის წევრებს. ნაკურთხი წყალი აღვსილია ღვთის მადლით და იგი წმინდა ჰყოფს ყოვლისაგან ბიწისა ყოველ ადამიანს. ნაკურთხი წყალი მთელი წლის განმავლობაში უნდა გვქონდეს შენახული და ყოველ დილას მცირეოდენი უნდა მივიღოთ უზმოზე და უნდა ვასხუროთ ხოლმე სახლის კუთხეებში.

დღეს არის კიდევ ერთი დიდი დღესასწაული. საღამოს 6 საათზე შესრულდება 500-ზე მეტი ჩვილის საჯარო ნათლობა, რომელთა ნათლიაც, ღვთის მადლითა და წყალობით, მე გავხდები. მოგეხსენებათ, ჩვენ მივიღეთ განჩინება, რომ ვისაც ეყოლება მესამე შვილი, თუ ოჯახს ამის სურვილი ექნება, მისი ნათლია საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი გახდება. ცხადია, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სამი შვილით უნდა დამთავრდეს შობადობა. არა მარტო მესამის, მომდევნო ბავშვების ნათლიაც მე ვიქნები, თუ მშობლებს სურვილი ექნებათ. ეს არის დიდი მადლი და წყალობა ღვთისა იმ ჩვილებისთვის, რომლებიც მოინათლებიან.

ღმერთმა დაგლოცოთ, ღმერთმა დიდი მადლი მოგცეთ!

ღმერთმა მოგანიჭოთ მადლი სულისა წმინდისა - უძლურთა მკურნალი და ნაკლულევანთა აღმავსებელი.

ღმერთმა მოგცეთ სულიერი და ფიზიკური ძალა და ღმერთმა მოანიჭოს საქართველოს მშვიდობა, სიმშვიდე, ურთიერთგაგება და ურთიერთპატივისცემა!

ყველას კარგად უნდა გვახსოვდეს, რომ ჩვენ უკან დგას სრულიად საქართველო! სწორედ ამიტომ უნდა ვეცადოთ, გავუგოთ ერთმანეთს, უნდა მოვუსმინოთ ერთმანეთს და ამ შემთხვევაში შევძლებთ, გამოვნახოთ საერთო ენა.

დალოცვილი და გახარებული გამყოფოთ უფალმა ღმერთმა თქვენ და სრულიად საქართველო!

წყალობა, მშვიდობა, სიხარული და სიყვარული სუფევდეს თქვენთან, ჩვენს ქვეყანასა და მთელ მსოფლიოში, ამინ.

ჩვენთან არს ღმერთი!

გაზეთი „საპატრიარქოს უწყებანი“ №2, 2008 წ.

[A.V.M]

ერთი ძველი ქადაგება უნდა დავდო ახლა:
-------

საკვირაო ქადაგება

უწმიდესისა და უნეტარესის, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II საკვირაო ქადაგება

სიონის საპატრიარქო ტაძარი, 26 დეკემბერი 2004 წ.

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!



ჩვენთან არს ღმერთი!



ჩვენ უკვე მოგვენატრა სიონი. სიონი - ჩვენი დედაეკლესიაა. შეიძლება ითქვას, რომ იგი თბილისის თანატოლია. მოხარული ვართ, რომ დღეს წირვა ამ წმიდა ტაძარში შევასრულეთ.



ახლა მინდა გესაუბროთ იმაზე, თუ რას ნიშნავს დრო ჩვენს ცხოვრებაში.



უფლისათვის არ არსებობს არც წარსული, არც მომავალი - ყველაფერი დღევანდელი დღეა, ყველაფერი აწმყოა. კაცთათვის კი დრო ცვალებადია. ჯერ კიდევ ძველი რომაელები ამბობდნენ: „ტემპორე მუტანტურ ეტნოს მუტამურ ინ იმის“ - დრონი იცვლებიან და ჩვენც ვიცვლებით მასთან ერთადო.



ბრძენი სოლომონი ამბობს: „ჟამი არს შენებისა და ჟამი არს ნგრევისა“. მაგრამ ნგრევა მხოლოდ მტრის ხელით არ ხდება. ჩვენი წინაპრები ვერასოდეს წარმოიდგენდნენ, რომ საქართველოში ისეთი დრო დადგებოდა, როცა თვით ქართველი კაცი დაიწყებდა რბევას, ტაძრების ნგრევას და თავისივე ძმების ხოცვას. დავით აღმაშენებლისთვის, თამარისთვის რომ ეთქვა ვინმეს, ოდესმე ასე მოხდებაო - ვერ დაიჯერებდნენ.



ეს შეიძლება იმიტომაც მოხდა, რომ ბუნებით, ქართველი კაცი ძალიან დამჯერია. ხშირად როცა რამეს გვეუბნებიან, ყველაფერს ბავშვებივით ვიჯერებთ. და მას აღარ ვაანალიზებთ, აღარ ვამოწმებთ, სინამდვილეში რა არის თეთრი და რა - შავი.



არაერთხელ შემიხსენებია თქვენთვის, შესანიშნავი ლექსი ერთ-ერთი იაპონელი პოეტისა: „მოვიდა გაზაფხული და აყვავდა ალუბალი, მაგრამ მოვიდა თოვლი და ვეღარ ვარჩევ, სად არის თოვლი და სად არის ალუბლის ყვავილი“. ეს ადამიანებზეა ნათქვამი, იმაზე, რომ გვიჭირს გარჩევა - სად არის კეთილი და სად - ბოროტი. ამიტომაა, რომ გარეშე მტერი ჩვენივე წიაღში პოულობდა და პოულობს მოღალატეს და ჩვენი ხელით ახორციელებს თავის მზაკვრულ ჩანაფიქრს.



მაგრამ უფალი ყველაფერს ხედავს! უფალი ხედავს გულსა კაცისასა. ბიბლიაში წერია, ერთ წინასწარმეტყველს უფალი ეუბნება: შენ ჯერ ჩასახულიც არ იყავი დედის მუცელში, როცა მე უკვე გიცნობდიო. წარმოიდგინეთ, როგორი საოცრებაა! და ასე უფალი ყველას გვიცნობს. ადამიანი ხედავს სახესა კაცისასა და ღმერთი ხედავს გულსა კაცისასა. ამიტომაა, რომ დავით წინასწარმეტყველს ძალიან ხშირად აქვს ნახსენები გული, გულის კულტურა: „გული წმიდა დაჰბადა ჩემთანა ღმერთო და სული წრფელი განმიახლე გვამსა ჩემსა“.



დიდი ფიზიოლოგი პავლოვი ამბობდა, ადამიანს აქვს ორი გონება: მცირე და დიდი. მცირე გონება - არის ჩვენი აზროვნება, ხოლო დიდი გონება - ეს არის გული. მაგრამ არ შეიძლება ადამიანი ცხოვრობდეს მხოლოდ ერთით. აუცილებლად ორივე უნდა აკონტროლებდეს ერთმანეთს: გონება - გულსა და გული - გონებას. თუმცა გული მაინც პირველია და უმთავარესი.



ბოლო დროს ფილოსოფიაში გაჩნდა ასეთი ტერმინი: სწრაფი რეაგირების კულტურა. (ალბათ, ყურადღება მიაქციეთ ჩვენს დიქტორებსაც, სწრაფად ლაპარაკობენ, შეიძლება აზრიც ვეღარ გამოიტანოს ადამიანმა; ეს თანამედროვე დასავლური სტილია).



რა შეიძლება ითქვას ამაზე? ერთი მხრივ, ძალიან კარგია, რომ სწრაფად გააკეთო რეაგირება იმ მოვლენებზე, რაც ჩვენს გარშემო ხდება. მაგრამ ამას აქვს სერიოზული ნაკლიც - აკლია სიღრმე. რადგან ხშირ შემთხვევაში სწრაფი რეაგირება ხდება მოვლენის სიღრმისეული გაანალიზების გარეშე.



საერთოდ, ბოლო წლებში ადამიანმა შეიძინა ბევრი ცოდნა. ხაზს ვუსვამ - ბევრი ცოდნა და არა ღრმა ცოდნა; და მასთან ერთად, შედარებით, ზერელე აზროვნება. იგი ზედაპირულად აფასებს ყველაფერს: მეცნიერებაშიც, კულტურაშიც, ჩვეულებრივ ყოფაშიც; ზრუნავს დღევანდელ დღეზე და მომავალზე თითქოს არ ფიქრობს. მაგალითად, საშუალო სკოლის მოსწავლეს, რომ ჰკითხო რაიმე, ის ჩამოგითვლის მხატვრებსაც, კომპოზიტორებსაც, განსაკუთრებით, თანამედროვე ესტრადის მომღერლებს, - ძალიან გატაცებულია ჩვენი ახალგაზრდობა თანამედროვე მუსიკით. მაგრამ, სამწუხაროდ, მისი პასუხები ზედაპირული იქნება. სიღრმე გვაკლია. ჩვენი წინაპრები სხვანაირები იყვნენ. მათ თუმცა ნაკლები იცოდნენ, მაგრამ ღრმად ჰქონდათ ნაფიქრი და მათი განსჯა სიღრმისეული იყო. და ეს ძალიან ეხმარებოდათ.



მოგვწონს თუ არა დღევანდელი მდგომარეობა, ჩვენ ვერ შევცვლით მას. ეს არის ისეთი დინება, რომელსაც ადამიანი ვეღარ დაუპირისპირდება.



იგი შედეგია მეცნიერებისა და ტექნიკის სწრაფი განვითარებისა. თითქოს ისე გამოდის, რომ მეცნიერება და ტექნიკა წინ მიდის და მას ადამიანი ვერ ეწევა. უკვე არაფერს ვამბობ იმაზე, რომ სულიერად და ზნეობრივად ადამიანი ჩამორჩა მეცნიერების განვითარებას. სამწუხაროდ, არამარტო ჩამორჩა. (მარტო რომ ჩამორჩენილიყო და იმ ძველ პოზიციებზე დარჩენილიყო, - კიდევ არაუშავდა უარესი მოხდა - სულ უფრო უკან და უკან წავიდა.



ისე, სისწრაფე მაინც საჭიროა ჩვენს ცხოვრებაში, რადგან არ ვიცით, რამდენ ხანს ვიცოცხლებთ: ჩვენს თვალწინ უამრავი ახალგაზრდა წავიდა იმქვეყნად. და რაოდენ სამწუხაროა, რომ ზოგიერთი მოუმზადებელი იყო. ჩვენი წინაპრები ამბობდნენ: იხარეთ ორსავ სოფელსა შინა. ადამიანი გაჭირვებაშია აქაც და იქაც, თუ არ მოემზადება. თუ სულიერად, ეკლესიურად არ ცხოვრობს, რა თქმა უნდა, ვერ იხარებს ვერც აქ, წუთისოფელში და ვერც იქ, მარადიულ სამყოფელში. აი, აქ კი საჭირო სწრაფი რეაგირება. ადამიანმა უნდა იჩქაროს აკეთოს კეთილი საქმეები.



ეს ნამდვილად საჩქაროა. სამწუხაროდ, ზოგიერთი სხვაგვარად ფიქრობს და ამბობს: „მე იმიტომ მოვედი ამქვეყნად, რომ ვიყო ბედნიერი, დაპურებული და ყველაფერი მქონდეს; სხვამ კი იზრუნოს თავის თავზე“.



ეს არ არის სწორი. პავლე მოციქული გვარიგებს: „ურთიერთ სიმძიმე იტვირთეთ და ესრეთ აღასრულეთ სჯული იგი ქრისტესი“.



ამასთან, საინტერესოა ისიც, რომ ადამიანი როგორიც არის შინაგანად, ისე ფიქრობს სხვაზეც. თუ კეთილია და წმიდა, - მას ყველა წმიდანი ჰგონია. თუ ცოდვილია და ბოროტია - თავის თავს კი ვერ ხედავს და ხედავს მხოლოდ სხვის ნაკლს. ჩვენ უნდა ვთხოვოთ უფალს, რომ უფალმა გაგვიხსნას ორივე გონება: მცირეც და დიდიც, რომ სწორად შეფასების უნარი გვქონდეს. უნდა ვიცოდეთ ისიც, რომ ეს ცხოვრება ცვალებადია.



ჩინური ფილოსოფიიდანაა სიტყვები: „ჰოი, სიხარულო, შენ საწყისი ხარ მწუხარებისა! ჰოი, მწუხარებავ, შენ საწყისი ხარ სიხარულისა!“ ცხოვრება შედგება ამაღლებისა და დაცემისაგან. მაგრამ რომ დაეცემი, არ უნდა დარჩე ამ მდგომარეობაში. ისევ უნდა ადგე და სთხოვო უფალს შენდობა და ძალა და კვლავ გააგრძელო ცხოვრების გზა. ისიც ხშირი შემთხვევაა, როცა ადამიანს ჰგონია, რომ ძალიან მძიმეა მისი ჯვარი. უფალმა იცის, ვის რომელი ჯვარი მისცეს: ზოგს დიდ ჯვარს აძლევს, ზოგს - მცირეს; ზოგს აძლევს ერის ჯვარს (ერის სიმძიმეს), ზოგს - ოჯახის ჯვარს, ზოგს - ბერობის ჯვარს და ა. შ. და როცა უჭირს ადამიანს ჯვრის ტარება, ამ დროს უფალი თვითონ ეხმარება, იქვე არის უფალი და შეეწევა ამ ჯვრის ბოლომდე მიტანაში. მთავარია, მუდამ გვქონდეს სამი უმთავრესი სათნოება: სარწმუნოება, სასოება და სიყვარული. იმედით უნდა ცხოვრობდეს ადამიანი და აი, ამ იმედით უნდა იტვირთოს თავისი ჯვარიც და სხვათაც, შესაძლებლობისამებრ, დაეხმაროს კეთილი საქმეებით.



კეთილი საქმე განსაკუთრებით იმათთვის უნდა ვაკეთოთ, ვისგანაც საპასუხო სამადლობელს არ ველოდებით. თუ შენ სიკეთეს იმისათვის აკეთებ, რომ სხვამ დაგინახოს და დაგაფასოს - ეს სიკეთე არაფერს ნიშნავს და იგი საერთოდ სიკეთეც აღარ არის. თქვენ იტყვით, ახლა ყველას გვიჭირს და როგორ დავეხმაროთ სხვასო. დავეხმაროთ ტკბილი სიტყვით, ერთი ჭიქა წყლით, სიყვარულით, იმედით.



სტატისტიკური მონაცემებით, განვითარებულ ქვეყნებშია სწორედ ყველაზე მეტი თვითმკვლელობა. ხშირი შემთხვევაა, როცა თავს იკლავს მდიდარი ადამიანი და იკლავს იმიტომ, რომ ამ სიმდიდრის მეტი არაფერი აქვს და მისი სული ცარიელია; არ აქვს რწმენა, სასოება და სიყვარული. ერთ-ერთ ეპისტოლეში ნათქვამი მაქვს: ერთი ძალიან მდიდარი ქალბატონი უკანასკნელ დღეში იყო და მოითხოვა თვალმარგალიტებით შემკობილი თავისი უძვირფასესი კაბა, რომელიც მრავალი ათასი დოლარი ღირდა, ჩაიკრა გულში და სინანულით თქვა: - ყველაფერი აქ მრჩებაო და ისე მაგრად მოავლო კაბას ხელი, რომ გარდაცვლილსაც კი ვერ გამოართვეს. ახლობლებმა კაბა ამოაჭრეს და დაუტოვეს ის ნაწილი, რაც ხელში ეკავა. აი, ის წაიღო საიქიოს. საიქიოს კი არა, საფლავში, სადაც ისიც მასთან ერთად გაიხრწნება. ასეა, სიმდიდრე აცილებს ადამიანს საფლავის კარამდე და მერე ტოვებს.

ღმერთმა მოგცეთ ძალა, მშვიდობა და სიმშვიდე!

ხშირად იმეორეთ დავით წინასწარმეტყველის ლოცვა: „მოიხსენე, უფალო, დავით და ყოველი სიმშვიდე მისი!“

ჩვენთან არს ღმერთი!

[A.V.M]

ილია მეორე - როგორ შეიძლება პრეზიდენტი ოპოზიციაში იყოს
როგორ შეიძლება პრეზიდენტი იყოს ოპოზიციაში, როდესაც ის მთელი ქვეყნის პრეზიდენტია , - ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დღევანდელ საკვირაო გადაგებაში განაცხადა.

"როგორ შეიძლება პრეზიდენტი იყოს ოპოზიციაში, როდესაც ის მთელი ქვეყნის პრეზიდენტია. ვფიქრობ, ყველას გვტკივა გული სამშობლოსთვის, ყველა ვლოცულობთ იმისთვის, რომ საქართველო ამ მდგომარეობიდან გამოვიდეს და ჩვენ ვიქნებით ერთი სამწყსო, ხოლო უფალი მწყემსი ჩვენი", - ბრძანა უწმინდესმა.

ილია მეორემ საპატრიარქოში შვეიცარიის პარლამენტის თავმჯდომარის სტუმრობაც გაიხსენა, რომელმაც უთხრა, რომ მას ოპოზიცია არ ჰყავს.

"მან თქვა – ყველა ერთად ვაკეთებთ ჩვენი ქვეყნის საქმეს. პოზიციაც, ოპოზიციაც, პატრიარქიც, პრეზიდენტი და პრემიერი ყველა უნდა ვშრომობდეთ სამშობლოსთვის, რადგან როგორც უფალი, სამშობლო ერთია ქვეყანაზედა"... როდესაც ამბობენ – ეს არის პოზიცია, ეს – ოპოზიცია, ჩემი აზრით ოპოზიცია არავინ არის, ყველასთვის სამშობლო უდიდესი საუნჯეა, იმიტომ, რომ სამშობლოს გარეშე არსებობა შეუძლებელია. ადამიანი თავის ფესვებს არ უნდა მოწყდეს. განგებამ მოიტანა ეს ცვლილება და ჩვენ ამას დიდი სიბრძნით უნდა შევხვდეთ", - აღნიშნა ილია მეორემ და იმედი გამოთქვა, რომ მთავრობაში განხორციელებული ცვლილებები საქართველოსთვის სასიკეთო იქნება.

როგორც უწმინდესმა დღევანდელი ქადაგებისას ბრძანა, ეს ცვლილება ღვთის ნებაა. პატრიარქმა საქართველოში არსებულ მდგომარეობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად არის შემთხვევები, როდესაც ქვეყანა თითქოს უფსკრულს უახლოვდება, თუმცა, "ღვთის განგება ძლიერია და ისტორიის მანძილზე უფალს საქართველო ბევრჯერ გადაურჩენია".

(http://www.ambebi.ge)

მართლა მაგარი რაღაცაა...

[A.V.M]

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა სრულიად საქართველოს სვეტიცხოვლობა მიულოცა და ისურვა, სვეტიცხოვლის მადლი და უფლის კვართი ფარავდეს მთელს ქვეყანას.

"დღეს ჩვენ აღვავლენთ ლოცვებს, რათა უფალმა ძალი ერსა თვისსა მოსცეს და აკურთხოს ერი თვისი მშვიდობით. ჩვენ გვჭირდება სულიერი ძალა, სიყვარული, სასოება, იმედი ღვთისა, ადამიანისა და მომავლისა. მრავალჯერ ყოფილა საქართველო განსაცდელში და უფალს და ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელს უხსნია ამ განსაცდელისგან", - ბრძანა უწმინდესმა.

პატრიარქმა მრევლს და სრულიად საქართველოს სვეტიცხოვლობის დიდებული დღესასწაული კიდევ ერთხელ მიულოცა და მრევლთან ერთად თქვა ლოცვა "მოწყალებისა კარი განგვიღე", რომელმაც, უწმინდესის განმარტებით, ქართველი ხალხი მონღოლების შემოსევისას გადაარჩინა. "ღვთის მადლით და წყალობით ყველაფერი კარგად იქნება, გიხაროდენ ორსავე სოფელსა შინა", - მიმართა მრევლს უწმინდესმა.
http://www.palitratv.ge

[A.V.M]

ილია მეორე - ყველაზე საშიშია ის, რომ ადამიანმა ვერ გაიგო, რა არის თავისუფლება
13:41 28-10-2012
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დღევანდელ საკვირაო ქადაგებაზე ღმერთის, სამშობლოსა და ადამიანის მნიშვნელობაზე ისაუბრა.
როგორც უწმინდესმა ბრძანა, ადამიანს, როგორც ღირებულებას, მოქალაქეები უბრალოდ უყურებენ. "ადამიანი უპირველეს ყოვლისა არის ის, ვინც უნდა გახდეს მსგავსება ღვთისა და ყოველივე, რაც ადამიანის შექმნამდე შეიქმნა, უნდა ემსახურებოდეს ადამიანს. წმინდა ილია მართალი ამბობდა: "ენა, მამული, სარწმუნოება". ამ წმინდა ადამიანის ქადაგებამ და მოღვაწეობამ გადაარჩინა საქართველო, მაგრამ ძველი რომაელები ამბობდნენ: ყველაფერი მოძრაობს და ფერს იცვლის. ცხოვრებამ მოიტანა ახალი აღმოჩენები, ახალი პრობლემები. ადამიანი გახდა მეტად მომთხოვნი, უფრო თხოულობს, ვიდრე აკეთებს და დღეს სულ სხვა არის ადამიანის მოთხოვნილება", - აღნიშნა უწმინდესმა.
პატრიარქის თქმით, ყველაზე საშიშია ის, რომ ადამიანმა ვერ გაიგო, რა არის თავისუფლება. როგორც უწმინდესმა ბრძანა, ადამიანი დღეს არა მხოლოდ თავისუფალია, არამედ ცოდვის მონაა. პატრიარქის განცხადებით, ყველაზე დიდი ცოდვაა ამპარტავნება და მისი განდევნა მხოლოდ წმინდა სამებას შეუძლია. უწმინდესმა ისურვა, ქართველი ხალხი ამპარტავნებისგან გათავისუფლდეს. მისი თქმით, დღეს უფრო გავრცობილია წმინდა ილია მართლის სიტყვები და ის ასე ჟღერს: ღმერთი, სამშობლო, ადამიანი.
პატრიარქმა მადლობა შესწირა უფალს, რომ ქართველი ხალხი მორწმუნეა, თუმცა როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, სამშობლოსა და ადამიანის საკითხი უფრო რთულად დგას. "როგორც უფალი, სამშობლოც ერთია ქვეყანაზედა", მაგრამ ყველამ ვერ შეიგნო ის, რომ სამშობლო არის განსაკუთრებული მადლით მოსილი და არ არის შემთხვევითი, რომ საქართველოში ჩამოტანილი იყო კვართი იესო ქრისტესი. შემთხვევითი არც ის არის, რომ საქართველო გახდა წილხვედრი ღვთისმშობლისა. ხშირად ყოფილა წარსულში შემთხვევა, როდესაც მივსულვართ უფსკრულში და უფალს საქართველო სამშვიდობოს გამოუყვანია. ამას ჩვენ ვგრძნობთ და ვმადლობთ უფალს. ჩვენი სამშობლო არის ქვეყანა, რომელიც მორწყულია წმინდა მამების სისხლით. ხშირად გამიგონია, ქართული მიწა რომ აიღოს ადამიანმა და გამოწუროს, სისხლი გამოუვაო. ამიტომ უნდა გვახსოვდეს, როგორ ქვეყანაში ვცხოვრობთ და რა მიწაზე დავდივართ. ყოველდღე უნდა ვემთხვიოთ მიწას, რომელიც წმინდანების სისხლით არის მორწყული", - ბრძანა უწმინდესმა.
პატრიარქის თქმით, უკვირს, რომ ზოგიერთი ადამიანი კოსმოპოლიტია და მისთვის სამშობლო და დედაენა არ არსებობს. "მას შეუძლია იცხოვროს ნებისმიერ ქვეყანაში. ეს კი მეტყველებს იმაზე, რომ ამგვარი ადამიანი თავის ფესვებს მოწყვეტილია და ის ძალიან ცოდვაა. უცხოეთში მყოფ ქართველებს ყოველთვის ვეუბნები, რომ დაბრუნდნენ სამშობლოში, რადგან საქართველოს ვერაფერი შეედრება. რაც შეეხება ადამიანს, მას კლავენ, ამცირებენ, ჩვენ კი ამ ყველაფერს გულგრილად ვუყურებთ. უნდა გვახსოვდეს, რომ ყოველი ადამიანი არის ხატი ღვთისა. ერთხელ არის მოვლენილი დედამიწაზე, არის ბუნების არსება, რომელიც მცირედით განსხვავდება ანგელოზებისგან. ამიტომ უნდა გავუფრთხილდეთ ადამიანს, უნდა მოვეფეროთ, უნდა გავუადვილოთ ჯვრის ტარება და არა დავუმძიმოთ. ღმერთმა ინებოს, ყოველმა ჩვენგანმა გაიგოს, რომ ადამიანი არის ჩვენი ძმა და არა მტერი",ბრძანა უწმინდესმა. ქადაგების დასასრულს.

http://www.interpressnews.ge

[A.V.M]

ილია მეორე - უფლისკენ მიმავალი გზა არის ვიწრო, მრავალი განსაცდელით, მაგრამ ის ადამიანმა ბოლომდე უნდა განვლოს
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა ღმერთის, სამშობლოსა და ადამიანის მნიშვნელობაზე იქადაგა. როგორც უწმინდესმა საკვირაო წირვის დასრულების შემდგომ ქადაგებაში ბრძანა, ეს არის უდიდესი საუნჯე, რომელსაც ადამიანები უნდა გაუფრთხილდნენ. "გზა ღვთისკენ არ არის იოლი. ეს არის ვიწრო გზა, მრავალი განსაცდელით. მაგრამ ის ადამიანმა ბოლომდე უნდა განვლოს. ხოლო როცა ეცემა, უნდა სთხოვოს ღმერთს - დავიღალე, დავიღალე, მოდი ჩემთან უფალო. სარწმუნოება არის უდიდესი ძალა ადამიანისთვის", - აღნიშნა უწმინდესმა.

პატრიარქის თქმით, სარწმუნოებაში ყველა განსხვავებული გზით მივიდა, ზოგი განსაცდელით, ზოგი კი იმის მიხედვით, რომ მორწმუნე ოჯახში აღიზარდა. უწმინდესის განცხადებით, ქვეყანაზე ყველაფერი უფლის ნებით ხდება და ძალიან რთული საკითხია, თუ როგორ მიდიან ადამიანები ღმერთთან და როგორ მიდის უფალი ადამიანებთან. როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, ყველაფერში არის კვალი უფლისა, მათ შორის ნებისმიერ მცენარეშიც.
მეორე უდიდესი საუნჯე, უწმინდესის თქმით, სამშობლოა. "სამშობლო უდიდესი ძალაა. ვინც მოწყვეტილია სამშობლოს, ის სუსტია, ეცემა, მას მტერი თრგუნავს. სამშობლო არის ჩვენი ფესვები. როგორც მცენარე საზრდოობს ფესვებით, ისე ჩვენ ვსაზრდოობთ წინაპრების დახმარებით, რადგან არსებობს სულთა კავშირი. ამიტომ სამშობლო დიდი საიდუმლოებით მოცულია", - ბრძანა პატრიარქმა.

მესამე უდიდეს საუნჯედ კი ილია მეორემ ადამიანი დაასახელა. როგორც მან აღნიშნა, ადამიანი ერთხელ მოდის დედამიწაზე, არის ხატება ღვთისა. უნდა მიაღწიოს მსგავსებას ღვთისას და უნდა იყოს მკვიდრი სასუფევლისა. სასუფევლის დამკვიდრებისთვის კი, პატრიარქის თქმით, ადამიანს სჭირდება რწმენა და კეთილი საქმეების კეთება.
"ლოცვა და შრომა არის ადამიანის დანიშნულება. ჩვენ ხელის გულზე უნდა ვატარებდეთ ადამიანს და ერთმანეთის სიმძიმე უნდა ვიტვირთოთ. დაიმახსოვრეთ, - ღმერთი, სამშობლო, ადამიანი, ეს უდიდესი საუნჯეა, რომელსაც ჩვენ უნდა გავუფრთხილდეთ. გეძლევათ კურთხევა, რომ ღრმად ჩაწვდეთ ამ საკითხებს და ამის შესახებ დაწეროთ რვეულებში, ხოლო ის რვეულები მე გადმომცეთ", - ბრძანა უწმინდესმა. პატრიარქის თქმით, საუკეთესო ნაშრომს სასულიერო პირები ტელევიზიებითა და რადიოებით ეთერში წაიკითხავენ.

უწმინდესმა დღესვე მრევლს ყაზანის ღვთისმშობლის დღესასწაული მიულოცა.

"ინტერპრესნიუსი"

[A.V.M]

ილია მეორე - იფიქრეთ დროის შესახებ და იკითხეთ წიგნები
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დროის მნიშვნელობაზე იქადაგა.

როგორც პატრიარქმა დღევანდელი ქადაგებისას ბრძანა, დრო უძვირფასესია, რაც უფალმა ადამიანს მისცა. "ადამიანმა მისთვის განკუთვნილ დროში ყველაფერი უნდა მოასწროს. ჩვენ ზედმეტად თავისუფალი ადამიანები ვართ და არ გვესმის, რამდენად ძვირფასია დრო. იმედია, ვიფიქრებთ იმაზე, რას ნიშნავს დრო და მივალთ დასკვნამდე, რომ ის მაქსიმალურად უნდა გამოვიყენოთ. უნდა ვიჩქაროთ კეთილი საქმის კეთება და გაჭირვებულების დახმარება", - აღნიშნა უწმინდესმა.

პატრიარქმა გაიხსენა ისტორია, რომლის თანახმადაც, ომისას დაჭრილ ჯარისკაცებთან მუდმივად დადიოდა ერთი ობოლი ბავშვი და მათ ანუგეშებდა. როგორც უწმინდესმა ბრძანა, სამხედროებმა მას მახარობელი დაარქვეს და იმ დღეს, როდესაც ბავშვი არ მივიდოდა, იწყენდნენ.

"ყოველი ჩვენგანი უნდა იყოს მახარობელი. თუ ახლობლის მატერიალური დახმარება არ შეგიძლიათ, სიტყვით მაინც ანუგეშეთ. იმედმა გადაარჩინა საქართველო. ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა კი გაშალა თავისი საფარველი და დაღუპვას გადაგვარჩინა. ამიტომ მოგიწოდებთ, იფიქრეთ დროის შესახებ და იკითხეთ წიგნები", - მიმართა მრევლს უწმინდესმა.

ქადაგების დასასრულს პატრიარქმა ტრადიციულად რამდენიმე სასულიერო პირი დააჯილდოვა. მან ასევე აშშ-ის პრეზიდენტ ბარაკ ობამას და ამერიკელ ხალხს მიუსამძიმრა.

"თქვენო აღმატებულებავ, ბატონო პრეზიდენტო! საქართველოს მოსახლეობის, საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიისა და პირადად ჩემი სახელით გიცხადებთ გულითად თანაგრძნობას ნიუთაუნის სკოლაში მომხდარი ტრაგედიის გამო. ვლოცულობთ გარდაცვალებულთათვის. გთხოვთ, ჩვენი სამძიმარი გადასცეთ გარდაცვალებულთა ახლობლებს და მთელ ამერიკელ ხალხს", - ნათქვამია სამძიმრის წერილში.

ამერიკის შტატის კონეკტიკუტის ქალაქ ნიუტაუნის სენდი-ჰუკის სკოლაში 20 წლის ადამ ლანცამ 27 ადამიანი მოკლა. ადგილობრივი მედიასაშუალებების ცნობით, ადამ ლანცამ ჯერ სახლში მოკლა საკუთარი დედა, რომელიც მასწავლებელი იყო. შემდეგ კი, სკოლაში მივიდა, სადაც ცეცხლი გახსნა. ბოლო მონაცემებით, ცეცხლს 20 ბავშვი და 7 მოზრდილი ემსხვერპლა. გარდაცვლილია თავად ადამ ლანცაც, რომელმაც, სავარაუდო თავი მოიკლა. New York Post-ის ცნობით, ადამ ლანცა ფსიქიკურად გაუწონასწორებელი იყო და, სავარაუდოდ, აუტიზმით იყო დაავადებული.

სკოლაში სროლის დროს 600 ბავშვი იმყოფებოდა. უსაფრთხოების მიზნით ქალაქების სხვა სკოლებში სწავლა შეწყვეტილია.

"ინტერპრესნიუსი"

წყარო/Source: http://www.ambebi.ge/sazogadoeba/67575-ili...l#ixzz2FFqjKQEX

[A.V.M]

პატრიარქმა ღმერთის, სამშობლოსა და ადამიანის მნიშვნელობაზე იქადაგა
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ ღმერთის, სამშობლოსა და ადამიანის, როგორც სამი უდიდესი საუნჯის მნიშვნელობაზე იქადაგა.

როგორც უწმინდესმა დღევანდელი საკვირაო ქადაგებისას ბრძანა, უფალი ამბობს - სადაც იქნება საუნჯე შენი, იქ იქნება გული შენი. "ეს არის უდიდესი საკითხი, რომელიც დგას ყოველი ადამიანის წინაშე - რაშია ჩვენი საუნჯე, მატერიალურ კეთილდღეობაში თუ სულიერ აღმავლობაში. მატერიალური ადამიანს მხოლოდ სამარის კარამდე მიაცილებს, სულიერი კი საიქიოსაც გაჰყვება", - ბრძანა პატრიარქმა.

მისივე თქმით, ყველა ადამიანს უნდა ახსოვდეს, რომ სამი უდიდესი საუნჯეა - ღმერთი, სამშობლო და ადამიანი. როგორც პატრიარქმა აღნიშნა, ღმერთი არის თითოეული ადამიანის შემოქმედი, მფარველი და ყველაფრის საფუძველი.
"მეორე უდიდესი საუნჯეა სამშობლო. ადამიანმა, სადაც არ უნდა წავიდეს იგი, სასწავლებლად თუ სამუშაოდ, არ უნდა გაწყვიტოს კავშირი სამშობლოსთან, უნდა ახსოვდეს, სად არიან მისი წინაპრები. სამშობლო მუდამ გულით უნდა ვატაროთ, რადგან, როგორც უფალი, სამშობლო ერთია ქვეყანაზედა", - ბრძანა უწმინდემა.

როგორც პატრიარქმა აღნიშნა, მესამე საუნჯეა ადამიანი - ღვთის უნიკალური ქმნილება, რომელიც დედამიწაზე ერთხელ მოდის. "უფალი ყველაფერს მხოლობით რიცხვში ქმნის. ორ ერთნაირ ფოთოლს ან

ყვავილს ვერსად ნახავთ. ჩვენ უნდა ვაფასებდეთ და პატივს ვცემდეთ ადამიანს, არ უნდა გავიმეტოთ იგი და ცუდი სიტყვით არ უნდა ვახსენოთ. ეს არის უნიკალური და უძვირფასესი ქმნილება ღვთისა. მთელი ქვენის საუნჯე არ ღირს ერთი ადამიანის სულად. ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს ეს სამი საუნჯე - ღმერთი, სამშობლო, ადამიანი", - ბრძანა პატრიარქმა.

უწმინდესმა უფალს მადლობა შესწირა, რომ საქართველო არის ქვეყანა, სადაც ეს საუნჯე ახსოვთ. პატრიარქმა მოსახლეობას ბედნიერი შობა-ახალი წელი უსურვა და აღნიშნა, რომ მორწმუნეთათვის ახალ წელს თევზით ხსნილია.
დღევანდელ წირვას აშშ-ის ელჩი საქართველოში რიჩარდ ნორლანდიც დაესწრო, რომელიც პატრიარქთან საკურთხეველშიც იმყოფებოდა.

"ინტერპრესნიუსი"


წყარო/Source: http://www.ambebi.ge/sazogadoeba/68498-pat...l#ixzz2Ge50DZXn
http://www.ambebi.ge/sazogadoeba/68498-pat...ze-iqadaga.html

[A.V.M]

ილია მეორე - ხშირია, როდესაც ადამიანს ერი ავიწყდება და მხოლოდ საკუთარ თანამდებობაზე ფიქრობს
13:08 03-02-2013
ხშირია, როდესაც ადამიანს ერი ავიწყდება და მხოლოდ საკუთარ სკამსა და თანამდებობაზე ფიქრობს, - ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დღევანდელი საკვირაო ქადაგებისას ბრძანა. როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, უფალი ყველაფერს ხედავს და ადამიანებმა სიკეთის კეთება უნდა იჩქარონ. "უნდა ვაკეთოთ სიკეთე და ისეთი საქმე, რომელიც საჭიროა არა მარტო ჩვენთვის, არამედ ერისთვის. ხშირია, როდესაც ადამიანს ერი ავიწყდება, ფიქრობს მხოლოდ საკუთარ სკამზე და თანამდებობაზე და საკუთარ კეთილდღეობას უფრო მაღლა აყენებს და ანაცვალებს მას ერის კეთილდღეობას. ამიტომ, ჩვენ უნდა ვიყოთ დაკვირვებული. არსებობს ფართო და ვიწრო გზა, ვისაც უნდა იაროს ფართო გზით, ის ვერ მივა სასუფეველში", - ბრძანა უწმინდესმა.
პატრიარქმა უფალს შესთხოვა, მიანიჭოს ერს "განცდა ცოდვათა თვისთა და გული გონიერი", რათა შეძლოს გარჩევა, სად არის კეთილი და სად ბოროტი.
როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, ხშირია შემთხვევა, როდესაც ადამიანი ბედნიერია, თუმცა ამ ბედნიერებას ვერ ხედავს. "ხშირად ადამიანს გააჩნია მძიმე ჯვარი და ღვთის წყალობით ადვილად ატარებს თავის ჯვარს. მეცნიერები ამბობენ, რომ სამი რამ აფუჭებს და რყვნის ადამიანს: დიდება, ანუ დიდი თანამდებობა, სიმდიდრე და სილამაზე. ჯავახიშვილი ამბობს, რომ თამარ მეფეს სამივე ჰქონდა და ის გახდა წმინდანი. ეს წუთისოფელი ცდილობს დაიჭიროს ადამიანი ფულით, თანამდებობით და სხვა საშუალებებით, მაგრამ ადამიანი უნდა ხედავდეს, სად არის კეთილი და სად ბოროტი, სად არის საფრთხე", - ბრძანა უწმინდესმა. მისივე თქმით, ბედნიერი ადამიანი არის ის, ვინც მორწმუნეა, მოსიყვარულეა, ცხოვრობს მომავლისა და ღვთის იმედით და ადამიანებს ენდობა.
ქადაგების დასასრულს უწმინდესმა ტრადიციულად რამდენიმე სასულიერო პირი დააჯილდოვა და რამდენიმე გვარი დალოცა.
http://www.interpressnews.ge/ge/sazogadoeb...ze-fiqrobs.html

[A.V.M]

რომ შეიძლებოდეს, დღესაც დავიწყებდი სწავლას უნივერსიტეტში - ილია მეორე


მე ბევრი მიფიქრია იმის შესახებ, რა ნაკლი მაქვს. სამწუხაროდ, მე არ მაქვს დამთავრებული თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, - ამის შესახებ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ სამების ტაძარში ქადაგებისას ბრძანა.

პატრიარქმა ვრცლად ისაუბრა წმინდა მეფე დავით აღმაშენებლის ღვაწლზე. უწმინდესმა ბრძანა, რომ დავით აღმაშენებელი განსაკუთრებული მფარველია საქართველოსი, ღვთის განგებით მას დაედგა გვირგვინი და ჩაიბარა დარღვეული ქვეყანა. პატრიარქმა ბრძანა, რომ დავით აღმაშენებელი იყო ის პიროვნება, რომელმაც მოიწვია რუის-ურბნისის კრება და მოხდა ერისა და ეკლესიის სულიერი განწმენდა.

პატრიარქმა ისაუბრა წმინდა მეფის სულიერებაზე, წიგნიერებაზე და ბრძანა, რომ მან
დააარსა გელათის აკადემია და ყოველი უმაღლესი სასწავლებელი მისი მსგავსი უნდა ყოფილიყო.

უწმინდესმა ასევე ისაუბრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტზე და აღნიშნა, რომ შემთხვევითი არ არის, რომ საქართველოში პირველი უნივერსიტეტი წმინდა დავით მეფის ხსენების დღეს დაარსდა. მან დღევანდელი დღე მიულოცა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორს, სტუდენტებს, პროფესორ-მასწავლებლებს და იქ მომუშავე ყველა ადამიანს.

http://www.palitratv.ge/akhali-ambebi/sazo...ilia-meore.html

[A.V.M]

უსიამოვნება, რომელიც ამ დღეებში პრეზიდენტის გამოსვლის წინ მოხდა, მეტად სამწუხაროა, - ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დღევანდელი საკვირაო ქადაგებისას ბრძანა.

უწმინდესის თქმით, ამის მიუხედავად ყველას უნდა ახსოვდეს, რომ ბოროტება იკურნება მხოლოდ სიყვარულით, ადამიანის ცხოვრება კი გამოცდაა – სიკეთე და ბოროტება, მწუხარება და სიხარული.

უწმინდესი დარწმუნებულია, რომ ყველაფერი კარგად იქნება. როგორც ილია მეორემ აღნიშნა, ხშირად ადამიანი სხვებში ეძებს მტერს, როდესაც სინამდვილეში მტერი საკუთარ თავშია.

ქადაგების დასასრულს, პატრიარქმა რამდენიმე სასულიერო პირი დააჯილდოვა და დალოცა გვარები: მიქიაშვილები, ჯაჯანიძეები, ამისულაშვილები, სამუშიები, ბარამიები, მეიშვილები, გოჩაშვილები, ნონიაშვილები და მრელაშვილები.

დღესვე უწმინდესმა საქართველოს კინგ-ბოქსის ფედერაციაც დალოცა და მის პრეზიდენტს საჩუქრად წმინდა გიორგის ხატი გადასცა.

http://www.palitratv.ge/akhali-ambebi/sazo...ilia-meore.html

[A.V.M]

ილია მეორე - საქართველო აუცილებლად გადარჩება
საქართველო აუცილებლად გადარჩება, გავა სამშვიდობოზე და ქართველი ხალხი გაიხარებს, - ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დღევანდელი სადღესასწაული წირვის შემდგომ ქადაგებაში ბრძანა.

როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, ბევრს შურს საქართველოსი, მაგრამ სამშობლო და მისი სიყვარული არის ღვთის ჯილდო და ყველაზე დიდი სათნოება.

უწმინდესმა მრევლს მირქმის დღესასწაული მიულოცა და აღნიშნა, რომ ეს არის უდიდესი დღესასწაული, რომლის დროსაც ერთმანეთს ხვდებიან ძველი და ახალი აღთქმა. როგორც უწმინდესმა ბრძანა, ამ დღეს ძველი აღთქმა თავის მისიას ასრულებს და ახალი იწყება.
"ეს არის დღე, როდესაც მართალი სვიმეონი სული წმინდით მივიდა ტაძარში და იქ დახვდა იესო. ამის შემდეგ ის უკვე სიხარულით აღესრულა. ეს არის სანატრელი ყოველი ადამიანისთვის, რომ უფალმა იგი მშვიდობით წაიყვანოს. ამისთვის საჭიროა რწმენა, სიყვარული, კეთილი საქმეები და სულიერი მოღვაწეობა. შრომის გარეშე არაფერი გამოდის, ამიტომ სულიერ ცხოვრებაშიც საჭიროა შრომა", - ბრძანა უწმინდესმა და ისურვა ღვთის წყალობა და სულიწმინდის მადლი ფარავდეს სრულიად საქართველოს.

როგორც პატრიარქმა აღნიშნა, საქართველოს უამრავი განსაცდელი ხვდება, თუმცა ღვთის

მადლით მისი მომავალი მშვიდობიანია.

"ეს არის ჩვენი გამოცდა. საჭიროა მოთმინება და სულგრძელობა. არავინ უნდა იფიქროს, რომ თუ ადამიანი ქართველია, მას საქართველო უფრო მეტად უყვარს, ვიდრე სხვას. ჩვენ ყველას გვიყვარს სამშობლო. ქართველი ადამიანი სიცოცხლეს სწირავდა და წირავს სამშობლოს კეთილდღეობისთვის, საქართველო აუცილებლად გადარჩება, გავა სამშვიდობოზე და ქართველი ხალხი გაიხარებს", - ბრძანა უწმინდესმა.

ქადაგების დასასრულს პატრიარქმა რამდენიმე სასულიერო პირი დააჯილდოვა და ასევე დალოცა ავღანელთა კავშირი და მისი თავმჯდომარე ნუგზარ კახნიაური. პატრიარქმა ასევე გაიხსენა, რომ წლების წინ ავღანეთიდან ჯარის გამოყვანა ძალიან რთული პროცესი იყო.

"როდესაც ეკლესიათა მსოფლიო საბჭოს პრეზიდენტი ვიყავი და რუსეთის დღევანდელი პატრიარქი კირილი იყო ცენტრალური კომიტეტისა და აღმასრულებელი კომიტეტის წევრი, საერთო კრებაზე დადგა საკითხი, ვინ უჭერდა ავღანეთიდან საბჭოთა კავშირის ჯარის გამოყვანას, ამას ყველამ მხარი დაუჭირა, მაგრამ ეს იყო ფაქტობრივად ხელისუფლების საწინააღმდეგო აქტი და მაშინ მიტროპოლიტ კირილეს ამის გამო ბევრი განსაცდელი შეხვდა", - ბრძანა უწმინდესმა.


წყარო/Source: http://www.ambebi.ge/sazogadoeba/71698-ili...l#ixzz2KzL0dzM8

[A.V.M]

ილია მეორე - ადამიანი წავიდა კოსმოსში, გადადგა დიდი ნაბიჯები მეცნიერებასა და ტექნიკაში, თუმცა, თითქმის ვერაფერი გააკეთა საკუთარი თავის შეცნობაში
13:06 17-02-2013
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ საკუთარი თავის შეცნობისა და სიმართლის სიყვარულის აუცილებლობაზე იქადაგა. როგორც უწმინდესმა დღევანდელი საკვირაო ქადაგებისას ბრძანა, ადამიანის სრულყოფა დაუსრულებელი პროცესია და ყველაზე დიდი პრობლემა, რაც დღეს კაცობრიობის წინაშე დგას, საკუთარი თავის შეცნობაა.
პატრიარქის თქმით, ადამიანი წავიდა კოსმოსში, შეისწავლა ბუნება, გადადგა დიდი ნაბიჯები მეცნიერებასა და ტექნიკაში, თუმცა, თითქმის ვერაფერი გააკეთა საკუთარი თავის შეცნობაში.
"ძველი ფილოსოფოსები ამბობდნენ - "შეიცან თავი შენი". როცა ჩვენს თავს ვუყურებთ, თითქოს უფრო შორს მიდის ჩვენგან, იმის მაგივრად, რომ დრო გადის, წლები გვემატება და უკეთ ვიცნობდეთ ერთმანეთს და, მათ შორის, საკუთარ თავს, თუმცა, ადამიანი უფრო სუსტდება და ნაკლებად ფიქრობს თავის შეცნობაზე", - ბრძანა უწმინდესმა.
ილია მეორემ დღევანდელ ქადაგებაში ხაზი გაუსვა სიმართლის სიყვარულის მნიშვნელობას. "ბიბლიაში ვკითხულობთ "შეიყვარე სიმართლე და მოიძულე ურჯულოება". ამის თქმა იოლია, თუმცა, შესრულება ძალიან მძიმეა. ადამიანი ვერ გაიგებს, სად არის სიმართლე. შეიძლება გვერდით იყოს და ეძებდე შორს. მხოლოდ უფალს შეუძლია გახსნას ჩვენი გონება და შევიყვაროთ სიმართლე. უზენაესი სიმართლეა უფალი. უნდა შევიყვაროთ უფალი და მოყვასი და მოვიძულოთ ურჯულოება. ხშირია, როდესაც ურჯულოებას ვაკეთებთ და ვფიქრობთ, რომ კარგს ვაკეთებთ. უნდა გვქონდეს გონება და ვთხოვოთ უფალს, რომ ფიზიკური გონების გარდა მოგვცეს დიდი სულიერი გონება. ეს თუ გვექნება, აღარ ჩავიდენთ იმ შეცდომებს, რასაც ვაკეთებდით", - აღნიშნა უწმინდესმა.
ქადაგების დასასრულს პატრიარქმა ჯარისკაცები და შინაგან საქმეთა სამინისტროს დაცვის პოლიციის დეპარტამენტი დალოცა და ისურვა, რომ საქართველოს არც ჯარის და არც პოლიციის გამოყენება არ დასჭირდეს.
http://www.interpressnews.ge/ge/sazogadoeb...hecnobashi.html

[A.V.M]

ილია მეორე - კრიტიკული მდგომარეობაა, ძალიან გვაკლია ჩვენ შობადობა
21:28 03-03-2013
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ ჩვილთა მორიგი, საყოველთაო ნათლობის შემდეგ ნათლულები დალოცა და ქადაგებით მიმართა .
როგორც პატრიარქმა ქადაგებისას ბრძანა, დღეს ჩატარდა სხდომა, რომელიც დემოგრაფიულ საკითხს, შობადობას მიეძღვნა. "თქვენ იცით, კრიტიკული მდგომარეობაა, ძალიან გვაკლია ჩვენ შობადობა. ამიტომ მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ უნდა დავუბრუნდეთ იმ წესებს, რომლითაც ჩვენი წინაპრები ცხოვრობდნენ. მრავალშვილიან ოჯახებს უნდა დავუბრუნდეთ. ისეთ ოჯახებს, სადაც სიყვარულით და პატივისცემით იცხოვრებენ მამები, დედები, შვილები, შვილიშვილები, შვილთაშვილები და აღარ ექნება ახალგაზრდობას იმის ფიქრი, რით შევინახოთ ჩვენი შვილებიო",- ბრძანა პატრიარქმა.
ჩვილთა 26-ე საყოველთაო ნათლობა დღეს, ყოვლადწმინდა სამების საკათედრო ტაძარში გაიმართა. ამ დროისთვის სრულიად საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქის ნათლული 13 912 ბავშვია. ისინი ჯვარდაწერილი წყვილების ოჯახში მესამე და მომდევნო შვილები არიან. 25-ე ნათლობა ყოვლადწმინდა სამების ტაძარში 17 დეკემბერს, ბარბარობას გაიმართა, როდესაც პატრიარქის ნათლული 920 ჩვილი გახდა.
ჩვილთა პირველი საყოველთაო ნათლობა ყოვლადწმინდა სამების საპატრიარქო ტაძარში 2008 წლის 19 იანვარს შედგა.
კათოლიკოს-პატრიარქის ინიციატივის მიზანი, ქვეყანაში დემოგრაფიული მდგომარეობის გაუმჯობესებაა.
http://www.interpressnews.ge/ge/sazogadoeb...-shobadoba.html

[A.V.M]

სამებაში ხვალიდან ყოველდღე სპეციალური პარაკლისები ჩატარდება
13:34 10-03-2013
ყოვლადწმინდა სამების ტაძარში ხვალიდან ყოველდღე სპეციალური პარაკლისები ჩატარდება, - ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ დღევანდელი საკვირაო ქადაგებისას ბრძანა.
როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, ქართველმა ერმა ლოცვა უნდა გააძლიეროს. სწორედ ამიტომ მიიღო წმინდა სინოდმა აღნიშნული გადაწყვეტილება. ყოველ კვირა დღეს აღევლინება წმინდა სამების პარაკლისი მსოფლიოსთვის და ამ დღეს ქართველი სასულიერო პირები მსოფლიოში მშვიდობისა და კეთილდღეობისთვის ილოცებენ.
ყოველ ორშაბათს კი აღევლინება წმინდა სამების პარაკლისი საქართველოს კეთილდღეობისა და გადარჩენისთვის. პატრიარქის თქმით, ეცდება ამ პარაკლისზე აუცილებლად თავად იყოს ხოლმე.
სამშაბათს აღევლინება წმინდა სამების პარაკლისი ბავშვებისთვის. უწმინდესმა მრევლს მოუწოდა ამ დღეს ბავშვები ტაძრებში მიიყვანონ და სასულიერო პირებს დაალოცინონ.
ყოველ ოთხშაბათს კი იქნება ჯვრის პარაკლისი და ამ დღეს სასულიერო პირები ავადმყოფებისთვის ილოცებენ.
ყოველ ხუთშაბათს ჩატარდება ღვთისმშობლის პარაკლისი ეკლესიის კეთილდღეობისა და ერის მშვიდობისთვის, ხოლო ყოველ პარასკევს ყოველთა წმიდათა პარაკლისი ერის, ეკლესიისა და ქვეყნის კეთილდღეობისთვის.
ყოველ შაბათს იქნება დიდი პანაშვიდი მიცვალებულთათვის.
როგორც უწმინდესმა აღნიშნა, ყოველდღიური პარაკლისები საღამოს 19.00 საათზე დაიწყება.
http://www.interpressnews.ge/ge/sazogadoeb...chatardeba.html