მიმტევებლობა პარამეტრები

[lingvo]

"და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა"

22. ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად, თანა-მდებ არს სასჯელისა; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა რაკა, თანა-მდებ არს იგი კრებულისაგან განსლვად; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა ცოფ, თანა-მდებ არს იგი გეჰენიასა მას ცეცხლისასა.
(მათე 5, 22)

21. მაშინ მოუჴდა მას პეტრე და ჰრქუა: უფალო, რაოდენ-გზის შემცოდოს ძმამან ჩემმან, და მიუტეო მას? ვიდრე შჳდ-გზისამდეა?
22. ჰრქუა მას იესუ: არ გეტყჳ შენ ვიდრე შჳდ-გზისამდე, არამედ ვიდრე სამეოც და ათ შჳდ-გზის.
(მათე 18, 21–22)

23. უკუეთუ შესწირვიდე შესაწირავსა საკურთხეველსა ზედა და მუნ მოგეჴსენოს შენ, ვითარმედ ძმაჲ შენი გულ-ძჳრ რაჲმე არს შენთჳს,
24. დაუტევე შესაწირავი იგი წინაშე საკურთხეველსა მას და მივედ და დაეგე პირველად ძმასა შენსა და მაშინ მოვედ და შეწირე შესაწირავი შენი.
25. იყავ კეთილად მცნობელ წინამოსაჯულისა მის შენისა ადრე, ვიდრემდე ხარ მის თანა გზასა ზედა, ნუუკუე მიგცეს შენ წინამოსაჯულმან მან შენმან მსაჯულსა და მსაჯულმან – მსახურსა, და საპყრობილედ შეჰვარდე.
26. ამენ გეტყჳ შენ: ვერ გამოხჳდე მიერ, ვიდრე არა მისცე უკუანაჲსკნელი კოდრატი.
(მათე 5, 23–25)

32. მაშინ მოუწოდა მას უფალმან მისმან და ჰრქუა მას: მონაო ბოროტო, ყოველივე თანანადები შენი მოგიტევე შენ, რამეთუ მევედრებოდე მე.
33. არა ჯერ-იყო შენდაცა, რაჲთამცა შეიწყალე შენ შენ თანა მონაჲ იგი, ვითარცა მე შენ შეგიწყალე?
34. და განურისხნა უფალი იგი მისი და მისცა იგი ჴელთა მტანჯველთასა, ვიდრემდის გარდაიჴადოს ყოველი იგი თანა-ნადები მისი.
35. ეგრეთცა მამამან ჩემმან ზეცათამან გიყოს თქუენ, უკუეთუ არა მიუტევნეთ კაცად-კაცადმან ძმასა თჳსსა ყოვლითა გულითა თქუენითა ცთომანი მათნი.
(მათე 18, 32–35)

26. გული გიწყრებოდენ, და ნუ სცოდავთ: მზე ნუ დაჰვალნ განრისხებასა თქუენსა.
(ეფ. 4,26)

საუფლო ლოცვიდან და სახარების ამ მონაკვეთებიდან ჩანს თუ რა დიდი მნიშვნელობა აქვს მთელი გულით მიტევებას. თუ გულში მიუტევებ, აღარც განიკითხავ და განკითხვასაც აიცილებ თავიდან. ცხოვრებაში ალბათ გვიჭირს მთელი გულით მიტევება. როგორც მოციქული გვასწავლის მზე არ უნდა ჩავიდეს ისე, რომ არ დავაცხროთ მრისხანება და ვაპატიოთ.

[tamuna m]

lingvo
პატიებას გვთხოვ, ვახო?

[lingvo]

lingvo
პატიებას გვთხოვ, ვახო?

არ გიჭირს გულითადი მიტევება, პატიება?

[tamuna m]

lingvo
შენზე არა და ისე, ნამდვილად მიჭირს.
მგონი არც არასდროს მიმიტევებია გულით.
საქციელში არ მეტყობა, მაგრამ გონებას და გულს ვერაფერს ვუხერხებ.
წყენა მუდმივად მახსენებს თავს.
თუმცა ალბათ ეგეც ამპარტავნებიდან მოდის.

[მხევალი ნინო]

ჰო, რთული საკიტხია.

[lingvo]

როგორ ფიქრობთ, უბრალოდ ის რომ წყენა გახსოვს, მაგრამ გგონია რომ აპატიე, გულითადი მიტევებაა? მე ვფიქრობ რომ არა.

[მხევალი ნინო]

lingvo

როგორ ფიქრობთ, უბრალოდ ის რომ წყენა გახსოვს

გააჩნია როგორ გახსოვს. თუ კვლავ წყენას გრძნობ, ალბათ ბოლომდე არ გაუსლა ყველაფერი შენგან. სხვა მხრივ, მახსოვრობა ისეტი რამეა, როგორც წესი მნიშვნელოვანი მოვლენები ცხოვრებიდან, გახსოვს. ასეა ეს და ამის გამო ამნეზიას ვერ დაიმრთებ.

ანუ, მტავარია მიდგომა როგორი გაქვს, როცა უსიამოვნო ამბები გახსენდება. პრინციპში, როცა წყენად გახსენდება, იქნებ არის კიდეც ეს მიტევება, მთავარია, მის მიმართ არ გქონდეს ბოღმა და შურისძიების გრძნობა გულში, თორემ, ხანდახან, სხვა ადამინის ქმედებით ისეთ რაღაცას დაკარგავ (მეგობარს, ნივთს, ჯანმრთელობას და სხვა), რაც ყოველთვის ტკივილით გახსენდება.

[ნაინა]

ადამიანები ვართ, შეცდომა ყველას მოგვდის, განზრახ თუ უნებლიედ, მიტევება კი აუცილებელია.
უნდა მივუტევოთ თუ გვინდა რომ ჩვენც ასევე მოგვექცნენ.
მაგრამ როგორც სჩანს არ ვყოფილვარ ბოლომდე მიმტევებელი მე თვითონ,
ან გააჩნია რისი პატიება შემიძლია და რისი არა.
ერთი სიტყვით ცუდი ვარ. ვაღიარებ.

[მხევალი ნინო]

ნაინა


ნინ, პატიება შენ მარტივი გგონია? ეხლა, ნაყინს რომ ვიღაც შეგიჭამს, აპატიებ რამენაირად, მაგრამ ცხოვრებას რომ დაგინგრევს, მისი სიტყვების გამო, რომ სამსახურს დატოვებ, დაქალს დაგაშორებს , საიდუმლოს გათქვავს, რაცს ერიოზულ ტრამვას მოგაყენებს და აშ, ამის პატიება ურთულესია და მიტომაცაა ღვაწლი და აღმატებული ჩემი აზრით.

[.zakaria.]

ერთი სიტყვით ცუდი ვარ. ვაღიარებ.

ახალი ამბავი
მაგას გეუბნები სულ,რომ ცუდი ხარ და ოხერი

ნაინა
ნინ, პატიება შენ მარტივი გგონია? ეხლა, ნაყინს რომ ვიღაც შეგიჭამს, აპატიებ რამენაირად, მაგრამ ცხოვრებას რომ დაგინგრევს, მისი სიტყვების გამო, რომ სამსახურს დატოვებ, დაქალს დაგაშორებს , საიდუმლოს გათქვავს, რაცს ერიოზულ ტრამვას მოგაყენებს და აშ, ამის პატიება ურთულესია და მიტომაცაა ღვაწლი და აღმატებული ჩემიაზრით.

და გურიაში რომ არ წაგიყვანს? მაგის პატიება როგორია

[ნაინა]

მხევალი ნინო

ნინ, პატიება შენ მარტივი გგონია? ეხლა, ნაყინს რომ ვიღაც შეგიჭამს, აპატიებ რამენაირად, მაგრამ ცხოვრებას რომ დაგინგრევს, მისი სიტყვების გამო, რომ სამსახურს დატოვებ, დაქალს დაგაშორებს , საიდუმლოს გათქვავს, რაცს ერიოზულ ტრამვას მოგაყენებს და აშ, ამის პატიება ურთულესია და მიტომაცაა ღვაწლი და აღმატებული ჩემი აზრით.

შეიძლება ეგენი უფეო ვაპატიო რაც შენ ჩამოთვალე ნინ

.zakaria.

ახალი ამბავი
მაგას გეუბნები სულ,რომ ცუდი ხარ და ოხერი

ხოდა დავიჯერე როგორც იქნა, ხომ ხედავ რაღაც შენც კი დაგიჯერე

[მხევალი ნინო]

.zakaria.

და გურიაში რომ არ წაგიყვანს? მაგის პატიება როგორია

ჰოო, ან კიდევ დაქალებთან ერთად რომ არ გაგასეირნებს და ,,წიგნში,, რომ არ ჩაიხედავს. ღვაწლია ასეთების პატიება და არ გამოდის ხალხს

ნაინა

შეიძლება ეგენი უფეო ვაპატიო რაც შენ ჩამოთვალე ნინ

ნუ, აქ მთავრია ნაყინის შეჭმა აპატიო. სხვადანარჩენი ლიწინით მიდის : )))

რა ვიცი ნინ, ვისთვის რა არის ძვირფასი.

[ნაინა]

მხევალი ნინო

ნუ, აქ მთავრია ნაყინის შეჭმა აპატიო. სხვადანარჩენი ლიწინით მიდის : )))

რა ვიცი ნინ, ვისთვის რა არის ძვირფასი.

სიტუაციას გააჩნია ნინ, როცა გამიზნულად აკეთებს ბოროტებას ადამიანი იმას ის უკვე სულ არ ადარდებს შენ აპატიებ თუ არა.
მაგრამ ხომ არის შემთხვევითობაც.
შეიძლება ადამიანმა დაუგეგმავად და ყოველგვარი მიზეზის გარეშეც საკმაოდ დიდი ბოროტება ჩაიდინოს შენს მიმართ. ის რას თვლის ბოროტებად და გულსატკენად ეგ უკვე სხვა საკითხია.
იცოდე კიდეც რომ შემთხვევით გააკეთა, მაგრამ ბოლომდე მაინც ვერ აპატიო, ანდა იქნებ მიუტევო კიდეც მთლიანად, რასაც ძალიან დიდი სულგრძელობა სჭირდება მე მგონი.
მაგრამ ხანდახან ისიც ხდება, რომ ერთი შეხედვით უბრალო დანაშაული ძალიან დიდ ხანს გახსენებდეს თავს, ყველა გახსენებაზე უსიამოვნო შეგრძნებას გიჩენდეს და გიჭირდეს მისი ბოლომდე პატიება.
თითქოს მიუტევე, მაგრამ გულში მაინც გრჩება, გრჩება და შენ თავად გაწვალებს.
ეს კი იწვევს იმ ადამიანის იქნებ საბოლოო დაკარგვასაც კი, ცივდება ურთიერთობა მეგობრებს შორის, მეგობარია თუ უბრალოდ ძალიან ახლობელი მაგას აღარ აძლევ მნიშვნელობას ადამიანი.


დედააა, რა ვიპროფესორე

[A.V.M]

,,ხე ნაყოფით შეიცნობა"

[lingvo]

A.V.M
თუ არ განვიცდი რომ ვინმეს ვაწყენიე, მაშინ როგორ შენდობას ვთხოულობ?. მხოლოდ იმიტომ რომ ასეთი წესია? რომ დაფიქრდე და ჩაუღრმავდე თავს მემგონი აუცილებლად აღმოაჩენს კაცი თუნდაც მცირე წყენას, რომელიც მოყვასს მივაყენე და იმის გამო შეიძლება შენდობა თხოვო.

[A.V.M]

lingvo
ძალიანაც,რომ არ ჩაუღრმავდეს და ელემენტარულად დაფიქრდეს ადამიანი თავის ქმედებებზე,იმდენ მოსანანიებელ ფაქტს შეხვდება,რომ შეუძლებელი იქნება შენდობის თხოვა არ მოუნდეს,მაგრამ ადამიანში ჩაბუდებული ამპარტავნება არ აძლევს საშუალებას ამ კეთილშობილი იდეის განხორციელებას.

[tatilinta]

აი ყველაზე დზალიან მაშინ ვმსუბუქდები როცა ვინმეს ვპატიობ გულიტ სულით...პატიება ჩემტვის მზეა რაც უფრო დიდ ცოდვას ვპატიობ მე თავად უღირსი ვინმეს მიტ უფრო ძლიერად მათბობს მზე

[A.V.M]

პატიება ჩემტვის მზეა რაც უფრო დიდ ცოდვას ვპატიობ მე თავად უღირსი ვინმეს მიტ უფრო ძლიერად მათბობს მზე

ლამაზი სიტყვებია.

[tatilinta]

A.V.M

[beso777]

მიმტევებლობის არქონა ერთერთი ყველაზე დიდი მცდარი ნაბიჯია ცხოვრებისა.ყველაზე დიდ ცოდვილსჰი სჰესაზლოა უფრო მეტად აღმოჩნდეს მიმტევებლობის გრზნობა,ვიდრე დღევანდელ მორწმუნეთა უმრავლესობაში.იყო დრო რწმენა და უფლის გვერდით ყოფნის სურვილი ადამიანებს ლმობიერს და მიმტევებელს ხდიდა,დღეს კი რაც უფრო ისწრაფიან უფლისკენ ,უფრო მეტად შეუბრალებელნი ხდებიან საკუთარი თავის გარდა სხვების მიმართ და ეს ულმობლობა ამპარტავნობაში გადადის,უფლისკენ ბევრი ისწრაფის,მაგრამ უფალი მხოლოთ გულლმობიერ და მიმტევებელ ადამიანებს ეგებება,სულ და გულგაწინულებს კი როგორც ეგებება კარგატაა აღწერილი საზვერეებში,სადაც აღნისნულია რომ როგორც წმიდათაც არ უნდა ცხოვრობდეს ადამიანი,რა გვაწლიც არ უნდა მიუძღოდეს,როგორც არუნდა ეთაყვანებოდეს უფალს,თუ მასში არაა ლმობიერება,ულმობელია სხვების მიმართ,მისი ყოველგვარი ღვაწლი ფარისევლობაა.ლმობიერება და სიყვარული ხდის მიმტევებელს ადამიანს და ამათ გარეშე წყლის ნაყვაა ყოველგვარი ღვაწლი ,მათი გვერდის ავლით ვერავინ წავა შორს სულიერების გზაზე.