გრძელი თმები პარამეტრები

[realoba]

შეიძლება თუ არა მამაკაცმა ატაროს გრძელი თმა? რატომ ატარებენ მღვდლები გრძელ თმას? ? ?

[dzvelmartlmadidebeli]

სანამ პოლემიკას განვაგრძობდე, მინდა მცირედი რეზიუმირება გავუკეთო ამ საკითხს. ჩვენ ვდავობთ სასულიერო პირთა გრძელთმიანობის შესახებ, - არის თუ არა ის მისაღები და ნებადართული. ამ საკითხში მე არ გამოვხატავ მთელი ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის პოზიციას, რადგან გრძელთმიანობა ძველმართლმადიდებელ სასულიერო პირებს შორისაც არის გავრცელებული. ჩვენს ეკლესიაში ეს საკითხი დიდი ხანია დგას და ის დღემდე არ არის გადაწყვეტილი (მაგ.: ფოთის ეპისკოპოსი ბასილი გრძელ თმებს ატარებს, მაგრამ არქიეპისკოპოსმა პავლემ და მღვდელმა გრიგოლმა თმები მოკლედ შეიჭრეს. ამგვარ მიდგომას ვხვდებით ჩვენ ოფიციალურ ეკლესიაშიც, სადაც ორივე პრაქტიკა არსებობს). ამ პოლემიკაში დაინტერესებულნი ვართ მხოლოდ იმიტომ, რომ ვიმედოვნებდით მოპასუხე მხარე რაიმე დამატებით არგუმენტებს შემოგვთავაზებდა გრძელთმიანობის სიავკარგესთან დაკავშირებით. ჯერ ჯერობით იმავე არგუმენტებს ვარჩევთ, რაც არაერთხელ შეგვხვედრია ჩვენს შიდასაეკლესიო პოლემიკაში. თუმცა, ვფიქრობ, დიალოგი მაინც საინტერესოდ მიდის. ახლა კი დავუბრუნდეთ დისპუტს:

GIORGI LELUASHVILI

ჰო გასაგებია, ანუ თქვენც აღიარებთ მას.
დამეთანხმები, მასში მაცხოვარს აშკარად გრძელი თმა აქვს.

ჩემი სიტყვები არ ნიშნავს იმას, რომ მე ვაღიარებ ტურინის სუდარას. რადგან ეს საკითხი წამოიჭრა, აქვე მინდა გითხრათ, მე მას არ ვაღიარებ. უფრო სწორედ, არ ვარ დარწმუნებული, რომ ტურინის სუდარაზე მაცხოვარია გამოსახული. ახლა ამ თემაზე ნუ დამიწყებთ დავას, რადგან სხვა საგანზე ვკამათობთ. უბრალოდ, შემხვედრია საპირისპირო აზრები ტურინის სუდარასთან დაკავშირებით. ასე, რომ გთხოვთ, კორექტულად გამოიყენოთ ჩემი ნათქვამი. ამრიგად, სუდარა, როგორც მოწმობა გამოირიცხა.

მე არსად მიხსენებია "ნაზორეთული აღთქმა".
ვიცი სადაც დაიბადა და შემდეგ სად გაიზარდა იესო.
მაგრამ ერთ-ერთ მართლმადიდებლურ ჟურნალში მქონდა ამოკითხული მაცხოვრის გარეგნობა და როცა იქ საუბარი იყო უფლის გრძელ თმასა და წვერზე, აღნიშნული იყო, რომ იგი ნაზორეთული წესისამებრ ატარებდა მათ (ნაზარეველები თმას და წვერს შუაზეიყოფდნენ).

არც მე დამიწერია, რომ თქვენ ეს ახსენეთ. მე ვთქვი, ხშირად ეშლებათ-მეთქი "ნაზარეთელი" და "ნაზორეველი" რაც ეს შეიძლება იყოს ან არასწორი თარგმანის, ან სწორი თარგმანის არასწორი გაგების შედეგი. ის, რომ გრძელ თმებს მომხრეები ჰყავს, ეს უცხო არ არის ჩემთვის.

ერთ-ერთი ნაშრომი მაცხოვრის ფიზიკური მონაცემების შესახებ, ეკუთვნის წმ. დიონისე არეოპაგელს.

საინტერესოა, რას ამბობს წმ. დიონისე, მაცხოვარს გრძელი თმები ჰქონდაო? იქნებ მიმითითოთ ნაშრომი და ციტატაც. საინტერესო იქნება. თუმცა ვერ ვხვდები სასულიერო პირთა გრძელთმიანობასთან ამას რა კავშირი აქვს. მგონი ნათლად ვთქვი, რომ წმიდა მამებმა, მთელმა ეკლესიამ, ეს გარემოება (ანუ იმ შემთხვევაშიც კი მაცხოვარს გრძელი თმები რომ ჰქონოდა) არ გაითვალისწინა. თუ რატომ, ეს საკვლევი საკითხია. წმ. იოანე დამასკელი ბრძანებს თავის ცნობილ თხზულებაში: "მართლმადიდებლური სარწმუნოების ზუსტი გადმოცემა", რომ რაღაცაში შეგვიძლია მივბაძოთ ქრისტეს, მაგრამ რაღაცაში არა (ამას საკუთარი სიტყვებით გადმოვცემ). მაგალითად, ამბობს, წმ. იოანე, ქრისტე წინადაცვეთილი იყო, მაგრამ ჩვენ ამ ჩვეულებას უკვე აღარ მივდევთ, რადგან ის საჭირო არ არის ქრისტეანთათვის, და თვით მოციქულებმა გააუქმეს. რატომ არ შეიძლება მაცხოვრის თმების საკითხშიაც ასე იყოს? და ნამდვილად ასეა, რაშიც გვარწმუნებს წმიდა მამათა დამოკიდებულება ამ საკითხისადმი.

მღვდელი ხომ ქრისტეს განასახიერებს როგორც სულიერად, ისე ფიზიკურად.

მაშინ მღვდლებმაც უნდა წინადაიცვითონ! ეს კი მოციქულთა დადგენილებების საწინააღმდეგოა და მთელი მართლმადიდებლური ეკლესიის საწინააღმდეგო. იმედია ამაში არ შემომედავებით.

გარდა ამისა გკითხავთ: რას ნიშნავს, რომ "მღვდელი ქრისტეს განასახიერებს ფიზიკურად"? ე. ი. ის ყოველმხრივ, ფიზიკური მონაცემების მიხედვით ქრისტეს უნდა ჰგავდეს? იქნებ მიმითითოთ წმიდა მამათა სწავლა ამის შესახებ? ანუ ის, რომ "მღვდელი ქრისტეს განასახიერებს ფიზიკურად".

ღმრთის მადლი ადამიანს თმის სიგრძის მიხედვით კი არ ეძლევა, არამედ ღირსების მიხედვით! თვით მოციქული მიგვითითებს, როგორი უნდა იყოს დიაკვანი, მღვდელი და ეპისკოპოსი. საეკლესიო კანონებიც განგვიწესებენ, როგორი თვისებებით უნდა იყოს დაჯილდოვებული მღვდელმსახური ხელდასხმის ღირსი რომ გახდეს და მერწმუნეთ, არსად, არცერთ წმიდა მამასთან სიტყვითაც კი არ არის ნახსენები, რომელიც დაადასტურებდა სამღვდლო ხარისხის მიმღებისთვის გრძელი თმების მოშვების აუცილებლობას (ან რამენაირ საჭიროებას) ქრისტესთან მიმსგავსების მიზეზით. არ არსებობენ სხვა პირობებიც, რომლებიც აიძულებდნენ მღვდელს თმების გაზრდას. პირიქით, მღვდელმა თმა უნდა შეიჭრას და არა გაიზარდოს, სხვაგვარად მას არ დაესხმებოდა ხელი!

ეს არ უნდა ნიშნავდეს იმას, რომ რადგან ეს ტრადიცია წარმართებშიც არსებობს, მართლმადიდებლებმა უარი უნდა ვთქვათ და შევაჩვენოთ ის.

მაგ. თუკი წარმართებსაც აქვთ თავიანთი საკურთხევლები და "წმინდა გამოსახულებები", ამიტომ ჩვენ მართლმადიდებელ ეკლესიაში უნდა ავკრძალოთ ეს ყოველივე?

ჯერ ერთი, ამ შემთხვევაში თქვენ ედავებით წმ. კირილე ალექსანდრიელს და არა მე, რომელიც სწორედ იმიტომ, რომ მართლმადიდებლები თმების მოშვებით წარმართებს დაემგვანენ, დაგმო ეს ბილწი ჩვეულება.

მეორე, მსგავსი რამ თვით უფალმა აუკრძალა ებრაელებს. კერძოდ, მან თავის ერს აუკრძალა თმების გადაპარსვა, რათა არ დამსგავსებოდნენ წარმართებს. ღვთის ერი ამ მხრივაც გამორჩეული უნდა ყოფილიყო.

"ნუ აღპარსვედ თმათა მკუდარსა ზედა და წვერსა ნუ დაიყჳნვედ ჴორცთა მათთაგან და ნუცა განიკუეთედ ჭრით" (რუსულად: "Они не должны брить головы своей и постригать края бороды своей" (ლევ. 21:5-6).
ლევიტელთა წიგნის ხსენებულ ადგილას ლაპარაკია თმების "აღპარსვაზე", გადაპარსვაზე. დამახინჯებული თავები, წვერი და სხეულები მიცვალებულთა საპატივცემოდ, რომელიც მთელს ისრაელს აეკრძალა (ლევ. 19:27-28), უფრო მკაცრად მღვდელმსახურებს ეკრძალებოდათ, რადგან ამ აკრძალულ ჩვეულებებს კავშირი ჰქონდათ წარმართულ კულტებთან"(Толк. Библия Лопухина).

როგორი თმები უნდა ჰქონოდათ მღვდელმსახურებს, აღწერილია წმ. ეზეკიელის წინასარმეტყველებაში, კერძოდ ეზეკიელის წიგნის 44-ე თავის 20-ე მუხლში, სადაც ვკითხულობთ: "თავი არ უნდა გადაიპარსონ, მაგრამ თმაც არ უნდა მოიზარდონ; შეკრეჭით უნდა შეიკრიჭონ თავი" (ოსტროგის სლავურ ბიბლიაში ასეა: "Глав своих не обреснут, и влас своих да не растят").


და მესამეც, მართლმადიდებლები თავიანთი "წმიდა გამოსახულებებით" სულაც არ ჰგვანან წარმართებს. ვფიქრობ გესმით, რომ წარმართთა გამოსახულებები და მართლმადიდებელთა გამოსახულებები სულ სხვადასხვაა ფორმითაც და შინაარსითაც.

წმ. ეპიფანე კვიპრელი (Творения, ч. 5, гл. 7, стр. 302, изд. 1880 г.) არც სამღვდელოებას და არც ერისკაცთ უფლებას არ აძლევდა ეტარებინათ გრძელი თმები, რადგან მათ მეძავებს ადარებდა: "რა შეიძლება ამაზე უარესი იყოს: წვერი, მამაკაცობრივი სიმბოლო, შეიკვეცო, თავზე კი თმა მოიზარდო. წვერის შესახებ მოციქულთა დადგენილებები განაწესებენ, რომ არავინ წვერი არ უნდა შეიკცვეცოს, მაგრამ არც თმა უნდა მოიზარდოს მეძავთა მსგავსად, და სიმართლის სახით არავინ მიეცეს ამპარტავნებას".

აქ ხომ არ არის საუბარი სასულიერო პირების მიმართ? ვფიქრობ, რომ სადაც წერია "კაცთაგან", იგულისხმებიან ერისკაცები. თუ ეს ასე არ არის, მაშინ აუცილებლად უნდა დაეკონკრეტებინათ მამებს, თუ უშუალოდ ვის ეკრძალებოდა გრძელი თმის ტარება.

წმ. ეპიფანე კვიპრელი თავის ამ სიტყვაში მიმართავს ერთ ბერს, რომელსაც გრძელი თმები ჰქონდა მოშვებული. თავისი პოზიციის გასამტკიცებლად და ბერის სამხილებლად წმ. ეპიფანე იმოწმებს მოციქულ პავლეს ცნობილ სიტყვებს გრძელთმიანობის წინააღმდეგ.

ვფიქრობ, რომ სადაც წერია "კაცთაგან", იგულისხმებიან ერისკაცები. თუ ეს ასე არ არის, მაშინ აუცილებლად უნდა დაეკონკრეტებინათ მამებს, თუ უშუალოდ ვის ეკრძალებოდა გრძელი თმის ტარება.

საშიშია საკუთარი შეხედულებებით რაიმეს მტკიცება. სიტყვა "კაცში" მოციქული ზოგადად კაცის ბუნებაზე მსჯელობს და არა ერისკაცზე (ეს ადგილები წინა პოსტში გავაფერადე კიდეც), ხოლო მამებს რაც შეეხება, ისინი დიახაც რომ მიუთითებენ ამას სასულიერო პირებთან დაკავშირებითაც. ეს მამებიც დავიმოწმეთ.

გარდა ამისა, იქ სადაც მოციქული ახსენებს "კაცს", წმიდა მამები არსად განმარტავენ რომ იგულისხმება მხოლოდ ერისკაცი. მომავალ პოსტებში შევეცდები წმიდა მამათა განმარტებები დავიმოწმო.

თუ ამგვარად ცალკეული მამების დამოკიდებულებათა შესახებ ვისმჯელებთ ამა თუ იმ საკითხზე, მაშინ არც ის უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ზოგიერთი წმინდა მამა ჩვილთა და ყრმათა ნათლობის წინაამდეგ გამოდიოდა, მაგრამ ეს არასოდეს გამხდარა იმის საფუძველი, რომ ყრმებზე ეს საიდუმლოება არ აღსრულებულიყო.

არ ვიცი რომელი წმიდა მამა გამოდიოდა ყრმების ნათლობის წინააღმდეგ. შესაძლოა რომელიმე მამას გამოეთქვა აზრი, რომ ადამიანი უკეთესია მოინათლოს შეგნებულ ასაკში და არა სიყრმისაში, როდესაც მისი გონება ვერ წვდება ქრისტეს სარწმუნოებას. მაგრამ ის, რომ მამები წინააღმდეგნი ყოფილიყვნენ ყრმათა ნათლობისა მე არ მსმენია. შეიძლება ვცდები, მაგრამ ისე არავინ დაიწყებდა ყრმათა ნათლობის უარყოფას, როგორც ისინი გრძელ თმებს უარყოფენ. ამდენად, მამებს ყრმათა ნათლობის საკითხში სულ სხვა მოსაზრება ამოძრავებდათ, და სულ სხვა გრძელთმიანობის საკითხში.

თანაც, ამ თემას ეკლესია შეეხო საეკლესიო კრებათა დადგენილებებითაც. დაწყებული მოციქულთა განწესებებით, დამთავრებული ეკლესიის კანონიკური კრებებით, გრძელი თმების ტარება ეკლესიის პრაქტიკაში არ არსებობდა. ამაზე მეტყველებენ მეექვსე მსოფლიო კრების 96-ე, 42-ე და 21-ე კანონები.

მე ვფიქრობ, რომ მაინც არაა საკმარისი მოციქულ პავლეს სიტყვები და აქედან გამომდინარე, შესაძლოა ხსენებული რომის პაპსაც არასწორად გაეგო მოციქულის სიტყვები.

ვგულისხმობ იმას, რომ შესაძლოა აკრძალვა ეხებოდა უშუალოდ ერისკაცებს და არა მღვდელმსახურებს.
აუცილებლად მოვნახავ ამ მუხლის განმარტებას. ძალიან მაინტერესებს.

კი ბატონო, ვნახოთ განმარტებები. თუმცა, მე მიმაჩნია, რომ მოციქულის ამ სიტყვების გაგება შეუძლებელია შეშლოდა ყველა წმიდა მამას. შეიძლება დავუშვათ თავისებური ინტერპრეტაცია, მაგრამ ურთიერთსაწინააღმდეგო და ურთიერთგამომრიცხავი განმარებები მნიშვნელოვან საეკლესიო და ზნეობრივ საკითხებში წმიდა მამათა შორის მე არ ვიცი.

აქაც არაა დაკონკრეტებული, რომ მამაკაცებში სასულიერო პირებიც მოიაზრებიან. შეიძლება ღიმილი გამოიწვიოს ჩემმა ამ განცხადებამ, რომ განა მღვდელმსახურები მამაკაცები არ არიანო? მაგრამ მე ვგულისხმობ ერისკაცებს.

ეს განწესება გამომდინარეობს მოციქულის კორინთელთა მიმართ ეპისტოლეს ხსენებული მუხლიდან: "განა თვით ბუნება არ გასწავლით, რომ თუ კაცი გრძლად უშვებს თმას, ეს საძრახისია მისთვის?" (ძვ. ქართ.: "არცაღა თჳთ იგი ბუნებაჲ გასწავებს თქუენ, რამეთუ მამაკაცმან თუ გარდაუტეოს თმაჲ გრძელად, უშუერება არს მისა").

კარგად დავაკვირდეთ მოციქულის სიტყვებს და მთლიანობაში ვნახოთ რა თემას ეხება იგი. მოციქული ბრძანებს:



"მე მომბაძეთ, როგორც მე ვბაძავ ქრისტეს. იმისთვის გაქებთ, ძმანო, რომ ჩემი ყველაფერი გახსოვთ და, როგორც გადმოგეცით, ისე ინახავთ გადმოცემას. ისიც მინდა გაუწყოთ, რომ ყოველი კაცის თავი ქრისტეა, ქალის თავი - კაცი, ხოლო ქრისტეს თავი - ღმერთი. ყოველი კაცი, რომელიც თავდაბურული ლოცულობს ან წინასწარმეტყველებს, თავს ირცხვენს. და ყოველი ქალი, რომელიც თავდაუბურავი ლოცულობს ან წინასწარმეტყველებს, თავს ირცხვენს, რადგანაც ეს იგივეა, რომ თავგადაპარსული იყოს. ხოლო თუ ქალი თავს არ იბურავს, თმა შეიკვეცოს; მაგრამ თუ ქალს თმის შეკვეცა ან გაპარსვა ერცხვინება, თავი დაიბუროს. ამრიგად, კაცი თავდაუბურავი უნდა იყოს, ვინაიდან ხატია და დიდება ღვთისა, ხოლო ქალი ქმრის დიდებაა. რადგანაც კაცი კი არ არის ქალისაგან, არამედ ქალი - კაცისაგან. და კაცი კი არ შეიქმნა ქალისთვის, არამედ ქალი - კაცისთვის. ამიტომაც მართებს ქალს ფლობის ნიშანი ჰქონდეს თავზე ანგელოზების გულისთვის. თუმცა არც კაცია ქალის გარეშე და არც ქალი კაცის გარეშე უფალში. ვინაიდან როგორც ქალია კაცისგან, ასევეა კაციც ქალისგან, ხოლო ყველაფერი ღვთისაგან არის. თავად განსაჯეთ, განა შეშვენის ქალს, თავდაუბურავად ლოცულობდეს ღვთის წინაშე? განა თვით ბუნება არ გასწავლით, რომ თუ კაცი გრძლად უშვებს თმას, ეს საძრახისია მისთვის? ხოლო თუ ქალი უშვებს დიდებაა მისთვის, რადგანაც თმა საბურავად მიეცა. მაგრამ თუ ვინმე დავას აპირებს, ეს არც ჩვენ გვჩვევია და არც ეკლესიებს ღვთისას" (1 კორინთ. 111-16).

ნეტ. თეოფილაქტეს განმარტებით მოციქულის აზრი მდგომარეობს იმაში, რომ გრძელი თმები წარმოადგენენ თავსაბურავ ნიშანს მორჩილებისთვის გრძელი თმები წარმოადგენენ თავსაბურავ ნიშანს მორჩილებისთვის. დედაკაცმა თმა უნდა გაიზარდოს კაცისადმი მორჩილების ნიშნად, რადგან სწორედ კაცი დაადგინა ღმერთმა ქალის მეთაურად. ნიშნად მორჩილებისა, ქალის თავი დაფარული უნდა იყოს, თავსაფრად კი ღმერთმა მას უბოძა გრძელი თმები. ამიტომაც, თუ დედაკაცი თმას იჭრის, ეს საძრახისია მისთვის, რადგან ამით ის აცხადებს დაუმორჩილებლობას კაცისა და ღმრთის განგებისადმი.



ხოლო მამაკაცს, ნეტ. თეოფილაქტეს თქმით "ეკრძალება დავის დაბურვა, თუმცა არა ყოველთვის, არამედ ლოცვისა და წინასწარმეტყველების დროს". მაგრამ, რადგან გრძელი თმები ერთგვარი თავსაბურავია და ნიშანია მორჩილებისა, კაცისთვის "საძრახისია გრძელი თმების მოშვება". ამიტომაც, ნეტ. თეოფილაქტეს განმარტებით, მან არ უნდა დაიბუროს თავი "არა მარტო ტანისამოსით, არამედ თმებითაც" "არა მარტო ტანისამოსით, არამედ თმებითაც" (რუს.: "уничтожить покрытие головы не только одеждой, но и волосами").

"რატომ ირცხვენს თავს მამაკაცი გრძელი თმების მოშვებით?" - კითხულობს ნეტ. თეოფილაქტე და იქვე განმარტავს: "რადგან მეთაურად და მეუფედ არის დაწესებული, ამით კი (გრძელი თმების მოშვებით - ძვმ.) ქვემდებარედ გაუხდია საკუთარი თავი. თავის დაბურვა ეს არის ძალაუფლების დადება თავზე, საფარველს მეუფის ადგილი უპყრია თავზე და ნიშანია დაქვემდებარების" (რუს.:"Почему же он бесчестит голову свою? Потому, что поставлен начальником и властителем, а между тем сам делает себя подвластным. Ибо покрытие головы означает наложение власти на голову, покрывало на голове занимает место властителя, и служит знаком подчинения").

"მაშ, როგორ შეიძლება საძრახისი არ იყოს კაცისთვის თმების მოშვება, - აგრძელებს ნეტ. თეოფილაქტე, - როდესაც ამით ღებულობს დედაკაცის სახეს და, მეუფედ დაწესებული, დაქვემდებარებულის ნიშანს ითავისებს?" (რუს.:"Как же не бесчестие для мужа растить волосы, когда он чрез это принимает вид женщины и, поставленный для господства, принимает знак подчинения?").


ნეტ. თეოფილაქტესთან ერთად ვიკითხავთ ჩვენც: თუ ეს საძრახისია ერისკაცთათვის, განა უფრო საძრახისი არ უნდა იყოს იგი სამღვდელოთათვის, რომლებიც მეთაურებად არა მარტო ბუნებით, არამედ სამღვდლო ძალაუფლების მიხედვითაც არიან დაწესებულნი? თუ ეს საძრახისია ერისკაცთათვის, განა უფრო საძრახისი არ უნდა იყოს იგი სამღვდელოთათვის, რომლებიც მეთაურებად არა მარტო ბუნებით, არამედ სამღვდლო ძალაუფლების მიხედვითაც არიან დაწესებულნი?

და თუკი "თვით ბუნება გასწავლით, რომ თუ კაცი გრძლად უშვებს თმას, ეს საძრახისია მისთვის, როგორ არის შესაძლებელი საამაყო და პატივი იყოს ის მღვდელთათვის? და თუკი "თვით ბუნება გასწავლით, რომ თუ კაცი გრძლად უშვებს თმას, ეს საძრახისია მისთვის, როგორ არის შესაძლებელი საამაყო და პატივი იყოს ის მღვდელთათვის? ან პირიქით, როგორ შეიძლება მღვდლისთვის საამაყო იყოს ის, რაც საამაყოა მხოლოდ დედაკაცთატვის და ისიც, როგორც მორჩილებისა და დაქვემდებარების სიმბოლო?

დოგმატურად და კანონიკურად, მღვდელი სწორედ იმიტომაც არ უნდა იზრდიდეს თმებს, რომ კაცია არა მარტო ბუნებით (რაზეც ამახვილებს ყურადღებას მოციქული), არამედ მწყემსი, თავისი სამწყსოს მეთაური თავისი სამწყსოს მეთაური, ეკლესიის ეპისკოპოსი. გრძელთმიანი მღვდელმთავარი დედაკაცზე უფრო დაბალია და უპატიოა უფლის თვალში! ასეთია წმიდა მამათა განმარტებების ძირითადი აზრი.

კი მაგრამ, აქ ხომ არაა მითითებული, თუ როგორ იკვეცდნენ თმას სამღვდელონი?
ჩემი მოძღვარიც ატარებს გრძელ თმას, მაგრამ ზოგჯერ ისიც იკვეცს ხოლმე.
ეს კი არ ნიშნავს იმას, რომ მოკლე თმებით დადის.

როგორ არ არის მითითებული. აბა დავაკვირდეთ რა არის ნათქვამი მეექვსე მსოფლიო კრების 42-ე და 21-ე კანონებში: "მეუდაბნოვედ სახელდებულთა შესახებ, რომლებიც ძაძით შემოსილები და თმაწარმოზრდილები დადიან ქალაქში, ერისკაც მამაკაცთა და დედაკაცთა შორის ტრიალებენ და თავიანთი აღთქმას შეაგინებენ, ვადგენთ, რომ თუ სურთ, გაიკრიჭონ თავზე თმა, სხვა მონაზონთა სახე მიიღონ გაიკრიჭონ თავზე თმა, სხვა მონაზონთა სახე მიიღონ" (VI მსოფლ. კრების 42-ე კანონი).

რას ნიშნავს, "სხვა მონაზონთა სახე მიიღონ" "სხვა მონაზონთა სახე მიიღონ" თუ არა იმას, რომ ამ თმამოშვებული ვითომ "მეუდაბნოეებისგან" განსხვავებით, მონასტერში მცხოვრები ძმები თმაშეჭრილები იყვნენ? რა სახე უნდა ჰქონოდათ მონასტერში მცხოვრებ ბერებს? რატომ არ ითქვა უბრალოდ: შევიდნენ მონასტრებში და იცხოვრონო? არამედ "გაიკრიჭონ თავზე თმა და სხვა მონაზონთა სახე მიიღონო". "გაიკრიჭონ თავზე თმა და სხვა მონაზონთა სახე მიიღონო".

მეტიც, მეექვსე მსოფლიო კრების 21-ე კანონში, მღვდელმსახურთა შესახებ ვკითხულობთ: "სამღვდელო პირი, რომელიც დანაშაულის გამო დაისჯება სამარადისო განკვეთით და ერისკაცთა რიგებში მოხვდება, თუ თავისი ნებით ინანიებს ამ დანაშაულს და თავს აარიდებს იმ ცოდვას, რომლის გამოც დაკარგა მადლი და მღვდლობა, უნდა იკრეჭდეს თმას ისე, როგორც სამღვდელონი იკვეცენ უნდა იკრეჭდეს თმას ისე, როგორც სამღვდელონი იკვეცენ. ხოლო თუ არ ინანიებს თავისი ნებით, უნდა გაიზარდოს თმა ერისკაცთა მსგავსად უნდა გაიზარდოს თმა ერისკაცთა მსგავსად..." (საქ. საეკლ. კალენდ. 1987 წ. გვ. 320).

რას ნიშნავს "უნდა გაიზარდონ თმა ერისკაცთა მსგავსად". საქმე იმაშია, რომ ძველად, სამღვდელონი თმას იჭრიდნენ როგორც სიგრძეში, ასევე მრგვლად კინკრიხოზეც, რასაც ლათინები "ტონზურას", ბერძნები კი "პაპალიტრას" უწოდებდნენ. ერისკაცებს "ტონზურის" გაკეთების უფლება არ ჰქონდათ. ამით განსხვავდებოდნენ მღდელმსახურები ერისკაცთაგან. ამდენად, შემცოდე მღვდელი თუ შეინანებდა დანაშაულს, მას უფლება ეძლეოდა თმა "სამღვდელოთა მსგავსად შეეჭრა". ხოლო თუ არ ინანიებდა და იმხილებოდა საკუთარი ნების საწინააღმდეგოდ, მას ეს უფლება ეკარგებოდა და "უნდა გაეზარდა თმა (ანუ ტონზურის ადგილას) ერისკაცთა მსგავსად".

ასე განმარტავს პატრ. ბალსამონი: "წინამდებარე კანონიდან შენიშნე, რომ რაიმე დანაშაულისთვის დამხობილნი განწესდებიან ერისკაცთა რაგნში და უკვე აღარა აქვთ უფლება რაიმე შეასრულონ, რაც კლერიკოსთათვის არის დამახასიათებელი; და მხოლოდ მათ, ვინც თავს დაანებებს ცოდვას, რომლისთვისაც დაემხო, მაგალითად, სიძვისთვის, ან სხვა რომელიმე ცოდვისთვის, კანონი უფლებას აძლევს შეიჭრას თმა კლერიკოსთა მსგავსად, ანუ ატაროს ე. წ. "პაპალიტრა" და კლერიკოსის სამოსი. ხოლო მათ, ვინც ჯიუტად იმყოფება ცოდვაში კანონი ერისკაცთა მსგავსად უბრძანებს თმის გაზრდას..."

(რუს.: Заметь из настоящего правила, что извергаемые за какое либо преступление считаются мирянами и не могут после извержения совершать чего-либо принадлежащего клирику; и только тем, которые отстали от греха, за который извержены, например, от блудодеяния, или другого какого-нибудь, правило определяет стричь голову подобно клирикам, то есть иметь так называемое гуменцо и носить одежду клирика; ибо оно человеколюбивее относится к этим по причине их раскаяния. А кто упорно пребывает во грехе, тем правило повелевает растить волосы подобно мирянам; дабы могли чувствовать больше стыда, когда вовсе не дозволяют им иметь участия в принадлежащем клирику, но лишают даже самого одеяния).


ამრიგად, აშკარად მითითებულია როგორ ატარებდნენ თმას კლერიკოსები.

იგივეს ვკითხულობთ თქვენი ეკლესიის ავტორიტეტულ კანონისტ ნიკოდიმოს მილოშთან ნიკოდიმოს მილოშთან, რომელიც მეექვსე მსოფლიო კრების ხსენებული კანონის განმარტებაში წერს, რომ "ქრისტეანობის პირველ საუკუნეებში კლერიკოსები გარეგნულად არაფრით განსხვავდებოდნენ ერისკაცთაგან კლერიკოსები გარეგნულად არაფრით განსხვავდებოდნენ ერისკაცთაგან, განსაკუთრებით დევნულების პერიოდში, რათა თვალში საცემი არ ყოფილიყვნენ მტარვალთათვის, ამიტომაც, თმასაც და წვერსაც ერისკაცებივით იჭრიდნენ... მეოთხე საუკუნეში დონატისტმა მღვდელმსახურებმა დაიწყეს თმის გადაპარსვა, რისთვისაც მკაცრად ამხელდა მათ ოპტატ მილევიელი. დაახლოებით ამ დროს გამოიცა მოციქულთა დადგენილებანი, რომლებშიც დაწესებული იყო, რათა არავის არ მოეშვა გრძელი თმები, არამედ შეეკვეცა იგი და აგრეთვე, თმებისგან არავითარი ნიშანი არ გაეკეთებინა თავზე".

ამრიგად, ეს საკითხიც ამოწურულად უნდა ჩავთვალოთ.


[quote][quote]აი, როგორ აღწერს კონსტანტინოპოლის პატრიარქი ფოტი (IX ს.) მისი თანამედროვე ეკლესიის პრაქტიკას:"ჩვენთან ბერები თავიანთ სამოსს კლერიკოსის სამოსზე არ ცვლიან, სხვები კი, როცა ვინმეს ბერობიდან ეპისკოპოსად ხელდასხმა სურთ, უვლიან მას გარეგნობას და მრგვლად აჭრიან თმებს კინკრიხოზე".[/quote]

ეს რაღა შუაშია?[/quote]

ეს იმ შუაშია, რომ პატრიარქი ფოტი აჩვენებს თუ როგორი გარეგნობა ჰქონდათ ბერებს მის პერიოდში და, რომ მათ პაპალიტრას აჭრიდნენ.

თუ ვინმე რაიმე სათნობას ფარისევლურად სჩადის, ეს იმას ნიშნავს, რომ იგივე სათნოება ჩვენ კეთილად არ უნდა აღვასრულოთ?
რა გჭირს კაცო.[/quote]

[quote]თუ ვინმე რაიმე სათნობას ფარისევლურად სჩადის, ეს იმას ნიშნავს, რომ იგივე სათნოება ჩვენ კეთილად არ უნდა აღვასრულოთ?
რა გჭირს კაცო.[/quote]

წმ. სიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი თმის ფარისევლურ მოშვებას კი არ გმობს, არამედ თავად თმის მოშვებას მიიჩნევს დასაგმობ საქმედ. როგორ არის შესაძლებელი ღმრთის საძაგელი საქმის "სათნოდ" აღსრულება?

[quote]არსებობს უფლის ტრაპეზიც და სატანის ტრაპეზიც, ამიტომ რადგან სატანის ტრაპეზიც არსებობს, უფლის ტრაპეზზე უარი უნდა ვთქვათ?[/quote]

წმიდა მამათა განმარტებით ერისკაცთა და სასულიერო პირთა გრძელთმიანობა სულაც არ არის "უფლის ტრაპეზი".

აი, როგორ აღწერს კონსტანტინოპოლის პატრიარქი ფოტი (IX ს.) მისი თანამედროვე ეკლესიის პრაქტიკას:"ჩვენთან ბერები თავიანთ სამოსს კლერიკოსის სამოსზე არ ცვლიან, სხვები კი, როცა ვინმეს ბერობიდან ეპისკოპოსად ხელდასხმა სურთ, უვლიან მას გარეგნობას და მრგვლად აჭრიან თმებს კინკრიხოზე".

ეს რაღა შუაშია?

ეს იმ შუაშია, რომ პატრიარქი ფოტი აჩვენებს თუ როგორი გარეგნობა ჰქონდათ ბერებს მის პერიოდში და, რომ მათ პაპალიტრას აჭრიდნენ.

თუ ვინმე რაიმე სათნობას ფარისევლურად სჩადის, ეს იმას ნიშნავს, რომ იგივე სათნოება ჩვენ კეთილად არ უნდა აღვასრულოთ?
რა გჭირს კაცო.

წმ. სიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი თმის ფარისევლურ მოშვებას კი არ გმობს, არამედ თავად თმის მოშვებას მიიჩნევს დასაგმობ საქმედ. როგორ არის შესაძლებელი ღმრთის საძაგელი საქმის "სათნოდ" აღსრულება?

არსებობს უფლის ტრაპეზიც და სატანის ტრაპეზიც, ამიტომ რადგან სატანის ტრაპეზიც არსებობს, უფლის ტრაპეზზე უარი უნდა ვთქვათ?

წმიდა მამათა განმარტებით ერისკაცთა და სასულიერო პირთა გრძელთმიანობა სულაც არ არის "უფლის ტრაპეზი".

ამდენი მუხლი, კანონი და წმინდა მამათა გამონათქვამი გყავდა მოყვანილი, მაგრამ მე ვერსად დავინახე ეკლესიის დამოკიდებულება და პირდაპირი აკრძალვა გრძელი თმის ტარებისა...

აქ უნდა გიპასუხოთ წმ. მოციქულ პავლეს სიტყვებით კორინთელთა მიმართ პიველი ეპისტოლეს იმავე თავიდან: "მაგრამ თუ ვინმე დავას აპირებს, ეს არც ჩვენ გვჩვევია და არც ეკლესიებს ღვთისას" (1 კორ. 11:16).

მე, ყოველ შემთხვევაში ამ საკითხს რამდენიმე ჭკვიან და გამოცდილ სასლიერო პირთან გავარკვევ და ვნახოთ რას მეტყვიან.

ამინ. ჰკითხე. მეც მაინტერესებს რას გეტყვიან.