IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

2 გვერდი V  1 2 >  
Reply to this topicStart new topic
> ფიზიოლოგიური მოთხონილების სტატუსით გამართებული ცოდვ
q.w.e
პოსტი Jun 8 2014, 04:57 PM
პოსტი #1


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 150
რეგისტრ.: 26-April 14
წევრი № 13,685



გამარჯობათ

ამ თემაზე ბევრი დაწერილა,ამ ფორუმზეც,მამაოსაც დავუსვი კითხვა და ზოგადად ძალიან აქტუალურია ეს საკითხი იმ ყმაწვილთAთვის რომელთა ჰორმონების ჩამოყალიბების ეტაპი მიმდინარეობს. მაინტერესებს რა ოქროს შუალედი უნდა დავიცვა იმისათვის რომ არც ჩუკენობის ცოდვაში ჩავვარდე და არც ძილსა შინდა დაცემა შემემთხვეს ხშირად?არ არის აუცილებელი მარტო მედიცინური და"ლოგიკური"გზებით ამიხსნათ ყოველივე მისტიკურიც ჩემთვის მისაღEბი იქნება.ის რომ ჩუკენობის ცოდვა ბევრად მძიმეა საკუთარ თავზე მაქ გამოცდილი,თავიდან მამაოსთვის ამის დაწერა ძალიან მრცხვენოდა მაგრამ მერე თავს ძალა დავატანე მოვინანიე დაახლოებით ნახევარი წლის უკან და იმედია ამ ცოდვას აღარ დავუბრუნდები არაფრის ფასად.თუმცა მას შემდეგ მტანჯავს ძილსა შინა დაცემა კვირაში მინიმუმ ერთხელ ,ხშირად 2 ჯერ მაინც მემთხვევა,თანაც არც თუ ისე ადვილია ამ ცოდვით დაცემის შემდეგ მოიწესრიგო თავი როგორც სულიერად(50 მეტანია და ლოცვა)ასევე ფიზიკურად(ჰიგიენურად)ისე რომ ოჯახის წევრებმა არ გაიგოს,თუმცა ამ მიზეზების გამო არ ვაპირებ დავუბრუნდე ჩუკენობის ცოდვას(თუ ძაან არ დამიბნელდა გონება) მაინტერესებს თქვენი პირადი გამოცდილება ამ საკითხთან დაკავშირებით....რას..მირჩევდით??
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
A.V.M
პოსტი Jun 8 2014, 07:08 PM
პოსტი #2


მადლობა ამ ფორუმს!
***

ჯგუფი: Senators
პოსტები: 13,742
რეგისტრ.: 14-June 11
მდებარ.: ფორუმს გარეთ
წევრი № 11,203



q.w.e
ღია ფორუმზე ნამდვილად არ დაგელაპარაკები ჩემს პირად გამოცდილებაზე . biggrin.gif ( მით უმეტეს , ამ თემას ხშირად ,,საღადაოდ'' იყენებენ ხოლმე მავანნი)

ისე ,ძილში დაცემა ყველაფერთან ერთად ბუნებრივი პროცესიცაა და არ (ვერ ) ,,ამოძირკვავ.'' . იყოს , რას გიშლის...
biggrin.gif


--------------------
აბა ჰე და აბა ჰო!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
q.w.e
პოსტი Jun 8 2014, 08:22 PM
პოსტი #3


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 150
რეგისტრ.: 26-April 14
წევრი № 13,685



ციტატა
ღია ფორუმზე ნამდვილად არ დაგელაპარაკები ჩემს პირად გამოცდილებაზე . ( მით უმეტეს , ამ თემას ხშირად ,,საღადაოდ'' იყენებენ ხოლმე მავანნი)

ისე ,ძილში დაცემა ყველაფერთან ერთად ბუნებრივი პროცესიცაა და არ (ვერ ) . იყოს , რას გიშლის...

საღადაო რა არის ნაღდად ვერ ვხვდები რეალური პრობლემაა ნუ თუ შენი გამოცდილების გაზიარება რა გინდა რა თქმა უნდა შენი ნებაა თუმცა ეს ცოდვა არაფერს მიშლისო ვერ ვიტყვი biggrin.gif
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
მახოროგა
პოსტი Jun 9 2014, 01:51 PM
პოსტი #4


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 224
რეგისტრ.: 19-July 10
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 9,164



ციტატა(q.w.e @ Jun 8 2014, 04:57 PM) *

გამარჯობათ

ამ თემაზე ბევრი დაწერილა,ამ ფორუმზეც,მამაოსაც დავუსვი კითხვა და ზოგადად ძალიან აქტუალურია ეს საკითხი იმ ყმაწვილთAთვის რომელთა ჰორმონების ჩამოყალიბების ეტაპი მიმდინარეობს. მაინტერესებს რა ოქროს შუალედი უნდა დავიცვა იმისათვის რომ არც ჩუკენობის ცოდვაში ჩავვარდე და არც ძილსა შინდა დაცემა შემემთხვეს ხშირად?არ არის აუცილებელი მარტო მედიცინური და"ლოგიკური"გზებით ამიხსნათ ყოველივე მისტიკურიც ჩემთვის მისაღEბი იქნება.ის რომ ჩუკენობის ცოდვა ბევრად მძიმეა საკუთარ თავზე მაქ გამოცდილი,თავიდან მამაოსთვის ამის დაწერა ძალიან მრცხვენოდა მაგრამ მერე თავს ძალა დავატანე მოვინანიე დაახლოებით ნახევარი წლის უკან და იმედია ამ ცოდვას აღარ დავუბრუნდები არაფრის ფასად.თუმცა მას შემდეგ მტანჯავს ძილსა შინა დაცემა კვირაში მინიმუმ ერთხელ ,ხშირად 2 ჯერ მაინც მემთხვევა,თანაც არც თუ ისე ადვილია ამ ცოდვით დაცემის შემდეგ მოიწესრიგო თავი როგორც სულიერად(50 მეტანია და ლოცვა)ასევე ფიზიკურად(ჰიგიენურად)ისე რომ ოჯახის წევრებმა არ გაიგოს,თუმცა ამ მიზეზების გამო არ ვაპირებ დავუბრუნდე ჩუკენობის ცოდვას(თუ ძაან არ დამიბნელდა გონება) მაინტერესებს თქვენი პირადი გამოცდილება ამ საკითხთან დაკავშირებით....რას..მირჩევდით??


საკუთარი გამოცდილებიდან ერთი შემიძლია გითხრა:

ჩუკენობას, ძილში დაცემას და ა შ ზოგადად ხორციელ ვნებასა და მსგავს ბუნებრივ მოთხოვნილებებს გავიწყებს გაძლიერებული ყოველდღიური ლოცვითი წესი, გონებრივად რაც უფრო მეტ დრის დაუთმობ ლოცვით საქმეს, მით უფრო არ ეკარება გონებას ვნებითი აზრები, ამიტომ ჩემი რჩევა იქნებოდა ლოცვითი წესის გაძლიერება smile.gif


--------------------
„უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი“
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
q.w.e
პოსტი Jun 9 2014, 02:00 PM
პოსტი #5


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 150
რეგისტრ.: 26-April 14
წევრი № 13,685



ციტატა
ჩუკენობას, ძილში დაცემას და ა შ ზოგადად ხორციელ ვნებასა და მსგავს ბუნებრივ მოთხოვნილებებს გავიწყებს გაძლიერებული ყოველდღიური ლოცვითი წესი, გონებრივად რაც უფრო მეტ დრის დაუთმობ ლოცვით საქმეს, მით უფრო არ ეკარება გონებას ვნებითი აზრები, ამიტომ ჩემი რჩევა იქნებოდა ლოცვითი წესის გაძლიერება

გასაგებია,მეც დავკვირვებულვარ იმ დღეს როდესაც ნაკლებად გულით მილოცია ან რაიმე ჩადენილ ცოდვაზე არ დავფიქრებულვარ და ნაკლებად განმიცდია ძირითAდად მაშინ ვვარდები ამ ცოდვაში.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
MIRDAT
პოსტი Jun 9 2014, 06:28 PM
პოსტი #6


MIRDAT
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 542
რეგისტრ.: 13-October 11
მდებარ.: შუახმელეთი
წევრი № 11,666



რთულადაა საქმე ჩემი გადმოსახედიდან...

ერთი რამის თქმა შემიძლია, რომ მართლმადიდებლობა წესების კარგად შესრულება არაა. შენ ცოდვისგან განთავისუფლება ერთადერთი მიზეზის გამო გინდა, რომ წესი არ დაარღვიო და ცოდვა არ ჩაიდინო. ეგ რომც მოახერხო და არცერთ წესს არ არღვევდე, შეიძლემა მაინც ყველაზე ცუდი მართლამდიდებელი იყო სამყაროში. წესები ვერ აღწერს რელიგიას სრულად.
ცუდად ვხდები როდესაც ადამიანთა ყურადღების 100% მხოლოდ ჩარჩოებისკენაა მიმართული...

P.S. შევუერთდები გურამს და მაგ თემაზე ჩემი გამოცდილების გაზიარებისგან თავს შევიკავებ...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
q.w.e
პოსტი Jun 10 2014, 02:37 PM
პოსტი #7


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 150
რეგისტრ.: 26-April 14
წევრი № 13,685



ციტატა
ერთი რამის თქმა შემიძლია, რომ მართლმადიდებლობა წესების კარგად შესრულება არაა. შენ ცოდვისგან განთავისუფლება ერთადერთი მიზეზის გამო გინდა, რომ წესი არ დაარღვიო და ცოდვა არ ჩაიდინო. ეგ რომც მოახერხო და არცერთ წესს არ არღვევდე, შეიძლემა მაინც ყველაზე ცუდი მართლამდიდებელი იყო სამყაროში. წესები ვერ აღწერს რელიგიას სრულად.
ცუდად ვხდები როდესაც ადამიანთა ყურადღების 100% მხოლოდ ჩარჩოებისკენაა მიმართული...

რას ნიშნავს საერთოდ ჩარჩოები ამ საკითხთან დაკავშირებით,მე ამ ცოდვისგან განთავისუფლება მინდა არა იმის გამო რომ ვიყვირო მე ეს შევძელი ან რაიმე ამპაპრტავნლი მიდრეკილება დავიკმაყოფილო(შეიძლება მსგავსი გამონახტომები მქონია და ეს ჩემი ბუნების ნაწილიცაა თუმცა საღ აზრზე როცა ვარ და ცოტა დინჯად, გონების დატანებით ვმსჯელობ ამ საკითხზე მაშინ ნაღდად არა) ცოდვა არის ის რაც ღმერთისგან გაშორებს და ამასთანავე საკუთარ თავს სხვა კუთხიდან დაგანახებს და რა ნიშნავს წესის არ დარღვევა? ხო არ მინდა რომ დავარღვიო წესი და არ ჩAვიდინო ცოდვა თუმცა ამის ერთადერთი მიზეზი არის ის რომ მსურს "ღვთისაგან კურთხეულ უზენაეს წსესრიგს შევუერთდე ხოლო იმისათვსი რომ ეს ცოდვა დავამარცხო მომიწევს რამდენიმე ვნების დაძლევა რომელიც დასაბამია ამ ცოდვებისა(როგორც მამაომ თქვა) და შენ რისი თქმა გსურს ვერ ვხვდები არ ვეცადო რომ დავსძლიო ეს ცოდვა? თუ ის გაფიქრებს რომ მხოლოდ და მხოლოდ ფარისევლური სულისკვეთებიდან მომდინარეობს ჩემი მსგავსი მსჯელობა ან დამოკიდებულება, კონკრეტულ საკითხთან მიმართებაში ალბათ ცდები
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
MIRDAT
პოსტი Jun 10 2014, 11:43 PM
პოსტი #8


MIRDAT
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 542
რეგისტრ.: 13-October 11
მდებარ.: შუახმელეთი
წევრი № 11,666



q.w.e
რაც შენ დაწერე მაგას ნამდვილად არ ვგულისხმობდი.

ღმერთისგან დაშორებას რაც შეეხება, ჩვენ რეალურად ღმერთი რა არის მაგაზე წარმოდგენაც არ გვაქვს, არც ის ვიცით რა არის ღმერთთან სიახლოვე. თავს რომ რაღაცნაირად ვგრძნობთ ლოცვის შემდეგ ეგ გვგონია უფალთან დაახლოება.

დავუშვათ, ინტუიციურად მაინც ვიცით რა არის ღმერთთან სიახლოვე, გგონია ცოდვები გვიშლის მაგაში ხელს? ავაზაკზე მეტი ცოდვა არამგონია აქ რომელიმეს გვქონდეს, მაგრამ გაცილებით შორს ვართ ღმერთისგან... იმის თქმა მინდა, რომ წესებზე ვართ ორიენტირებულები, რაღაც ცოდვებს დავსდევთ, განკითხვას და დილის ლოცვას რომ არ წაიკითხავ და ეგეთ რაღაცებს, ამ მექანიკური რაღაცების დევნაში კიდევ მთავარი გვავიწყდება. (არ მკითხო რა არის მთავარი) ერთი რამის თქმა შემიძლია, რომ ეს წესები და რელიგიის მათემატიკური აღწერა არაა მთავარი და ძირითადად რაც ღმერთს გვაშორებს, ჩვენი არასწორი დამოკიდებულებებია და არა ცოდვები.

აი ნახავ, მოიშორებ მაგ ცოდვასაც და მიხვდები, რომ მაგის შემდეგ ღმერთს შეიძლება უფრო დაშორდე, ვიდრე დაუახლოვდე.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
G_saxva
პოსტი Jun 11 2014, 09:49 AM
პოსტი #9


I n t e r n e t
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 4,913
რეგისტრ.: 11-March 13
მდებარ.: i n t e r n e t
წევრი № 13,010



MIRDAT
არასწორი ხედვაა. საწყისი სწორი მიმართულებითაა განხილული მაგრამ მერე სხვა კუთხით მიდიხარ. ერთ რამეში გეთანხმები მექანიკური ქმედება არ გვაცხოვნებს თან თუ გული არ მივაყოლეთ. რელიგიურობა რუტინულ ქმედებაში არ უნდა გადავიდეს, ქრისტიანობა და მართლმადიდებლობა გულით და სულით სიყვარულის განცდას ქადაგებს, ზუსტად ამ სიყვარულით უნდა მიხვიდე ქრისტემდე.
არ გეთანხმები ამაში
ციტატა
დ რაც ღმერთს გვაშორებს, ჩვენი არასწორი დამოკიდებულებებია და არა ცოდვები.

როცა ამბობ ცოდვები არ გვაშორებსო, არასწორი დამოკიდებულება მხოლოდო. ცოდვა რა არის? ის რაც საღვთო მადლს განგაშორებს. შენ კი ამბობ ის რა საღვთO მადლს გამნმაშორებს (ანუ ცოდვა) კი არ განმაშორებს არამედ არასწორი დამოკიდებულებაო. არასწორი დამოკიდებულება რა არის? ჩემსა და სხვა პირსა თუ საგანსშ შორის ურთიერთობა რომელიც რაღაც დადგენილი წესების ან ჩემი სტერეოტიპების მიხედვით მიმდინარეობს. თუ ვინმე ამ წეს ან სტერეოტიპს დაარღვევს მაშინ არასწორ დამოკიდებულებაში აღმოჩნდება, მაგრამ აქ მთავარი ისაა ჩემ მიერ დადგენილი სტერეოტიპები რამდენად მართებულია. მართლადიდებლობაში ეს საკუთარ თავზე რელიგიის მორგება გამოდის, შენი თვალთახედვით ვერ განსჯი რა არის სწორი და როგორ უნდა მოიქცე, ამაში იმ პიროვნებებს უნდა დაეყრდნო ვინც გაირა და ნახა ეს მდგომარეობა, იცის როგორია სწორი და არსწორი დამოკიდებულება. მაგალითსითვის ავიღოთ შენ გაიარე ეს მდგომარეობა და ჩვენს მეგობარ ფორუმელს საკუთარი გამოცდილებიდან უზიარებ შენს აზრს თუ როგორ უნდა მოიქცეს, მაგრამ ვინც უფრო შენზე შორს წავიდა უფრო მეტი ნახა და გაიგო სხვა საფეხურზე აინაცვლა სულიერებისა მისი დაჯრება არ მოგვეთხოვება? თუნდაც იგივე შენ ?!

პ.ს ყოველთვის მინდოდა მეკითხა მას შემდეგ რაც ეს ყველაფერი გადახარშე შენს გონებაში და დაიკავე ის პოზიცია რელიგიასთან მიმართებაში რასაც დღესაც მისდევ, რამდენად კარგად გრძნობ თავს?


--------------------
და მეცხრესა ოდენ ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ილი, ილი! ლიმა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე?


კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმა-ყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტყუთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
MIRDAT
პოსტი Jun 11 2014, 09:29 PM
პოსტი #10


MIRDAT
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 542
რეგისტრ.: 13-October 11
მდებარ.: შუახმელეთი
წევრი № 11,666



თუ ცოდვას ისე განვსაზღვრავთ როგორც შენ თქვი, მაშინ, რათქმაუნდა, მართალი ხარ. მაგით იდეაში იმის თქმა მინდოდა, რომ თუკი საკუთარი ცოდვისადმი სწორი დამოკიდებულება გექნება, მაგალთად როგორც ავაზაკს ქონდა, შეიძლება იმაზე წინ დადგე, ვისაც ეს ცოდვები ფიზიკურად არც ჩაუდენია (ფარისევლები). ამით კი ის გამოდის, რომ მთავარი მაინც ადამიანის აზროვნებაა და არა ფიზიკური ცოდვების ჩადენა არჩადენა. რათქმაუნდა ეს არ გულისხმობს იმას, რომ ცოდვის ჩადენა სწორია ან დიდს არაფერს აშავებს...

ციტატა(G_saxva @ Jun 11 2014, 09:49 AM) *

ყოველთვის მინდოდა მეკითხა მას შემდეგ რაც ეს ყველაფერი გადახარშე შენს გონებაში და დაიკავე ის პოზიცია რელიგიასთან მიმართებაში რასაც დღესაც მისდევ, რამდენად კარგად გრძნობ თავს?


კარგად ვგრძნობ თავს. ცხოვრებაში პირველად მგონია, რომ ჩემი ადგილი ვიპოვე. ყოველშემთხვევისთვის ამ ეტაპზე... 2 წელი ხდება რაც ეგ გადაწყვეტილება მივიღე და ამ ხნის მანძილზე არცერთხელ არ მინანია და გული არ დამწყვეტია იმაზე რაც გავაკეთე. ვიცი ცუდად ჟღერს ჩემი ნაწერი, მაგრამ ეს ჩემი ცხოვრებაა, ახლა ესაა ჩემი გზა, მომავალში არ ვიცი საით გადაუხვევს, თუმცა დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ თუკი რომელიმე რელიგიისკენ წავალ, ეს ისევ მართლმადიდებლობა იქნება...

P.S. აი ზუსტად ახლა გადავაწყდი ამას, ამ თემასთან ახლოსაა ჩემი აზრით...

https://www.youtube.com/watch?v=J8C_Q_6FtT8#t=247
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
G_saxva
პოსტი Jun 12 2014, 09:28 AM
პოსტი #11


I n t e r n e t
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 4,913
რეგისტრ.: 11-March 13
მდებარ.: i n t e r n e t
წევრი № 13,010



MIRDAT
ციტატა
კარგად ვგრძნობ თავს. ცხოვრებაში პირველად მგონია, რომ ჩემი ადგილი ვიპოვე. ყოველშემთხვევისთვის ამ ეტაპზე... 2 წელი ხდება რაც ეგ გადაწყვეტილება მივიღე და ამ ხნის მანძილზე არცერთხელ არ მინანია და გული არ დამწყვეტია იმაზე რაც გავაკეთე. ვიცი ცუდად ჟღერს ჩემი ნაწერი, მაგრამ ეს ჩემი ცხოვრებაა, ახლა ესაა ჩემი გზა, მომავალში არ ვიცი საით გადაუხვევს, თუმცა დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ თუკი რომელიმე რელიგიისკენ წავალ, ეს ისევ მართლმადიდებლობა იქნება...

მაშინ მეორე კითხვასაც მოვაყოლებ ამას. ის კმაყოფილება და სიმშვიდე რაც სულიერ სიხარულს თან ახლავს თუნდაც პირველად წირვაზე რომ იდექი, ამ ორი წლის მანძილზე თუ გიგრძვნია?


--------------------
და მეცხრესა ოდენ ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ილი, ილი! ლიმა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე?


კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმა-ყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტყუთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
q.w.e
პოსტი Jun 12 2014, 12:47 PM
პოსტი #12


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 150
რეგისტრ.: 26-April 14
წევრი № 13,685



ციტატა
ღმერთისგან დაშორებას რაც შეეხება, ჩვენ რეალურად ღმერთი რა არის მაგაზე წარმოდგენაც არ გვაქვს, არც ის ვიცით რა არის ღმერთთან სიახლოვე. თავს რომ რაღაცნაირად ვგრძნობთ ლოცვის შემდეგ ეგ გვგონია უფალთან დაახლოება.

ღმერთი რა არის რეალურად კი არა სრულყოფილად არ ვიცით და ადამიანი უბრალოდ ვერჩააწვდება მას ადამიანის რესურსებს აღემატება ამის გაანალიზება ხოლო ღმერთთან სიახლოვე რა არის ეს შეიძლება ვიგრძნოთ ,არაფერ შუაში არაა ლოცვის შემდეგ რას ვგრძნობთ მაგრამ ამ ლოცვას რომ ღვთის წყალობით შესაბამისი საქმეც მოყვება ეგ უკვე ღმერთთან სიახლოვეა,თუმცა ეს სიახლოვე რა თქმა უნდა არ არის რაღაც სტატიკა,იგი დინამიურია და იმისათვის რომ ეს მდგომარეობა შევინარჩუნოთ მაქსიმალურად უნდა ვეცადოთ ჩვენი ცოდვების სიმძიმის დანავა და ამასთAნავე იმის გაანალიზება თუ რა უნდა ვაკეთოთ
ციტატა
აი ნახავ,
მოიშორებ მაგ ცოდვასაც და მიხვდები, რომ მაგის შემდეგ ღმერთს შეიძლება უფრო დაშორდე, ვიდრე დაუახლოვდე.

ვერ ვვდები რატომ ფიქრობ ასე ანუ რას ამბობ რომ ცოდვის მოშორება იმისათვის რომ ღმერთან უღირსი მაგრამ მაინც რაღაც დონის პიროვნული კავშირი დავამყარო არაფერს ნიშნავს?რაღაც ბუნდოვანება და უადგილო კკრიტიკა ჩანს შენს ფოსტებში
ციტატა
ავაზაკზე მეტი ცოდვა არამგონია აქ რომელიმეს გვქონდეს, მაგრამ გაცილებით შორს ვართ ღმერთისგან

მგონი აქცნტები არაზუსტად გაქ დასმული ავაზაკის დონეზე ჩვენს თავს ვერ დავაყენებთ არა მხოლოდ ცოდვის სიმცირისა თუ სიდიდის გამო ,არამედ მისი უდიდესი აღსარების უნარის გამო მან უუდიდესი კეთილგონიერება გამოიჩინა და ამ რადიკალურად კრიტიკულ მომენტში შეძლო მეტამორფოზა განეცადა რათა ზიარებოდა ჭეშმარტებას
ციტატა
იმის თქმა მინდა, რომ წესებზე ვართ ორიენტირებულები, რაღაც ცოდვებს დავსდევთ, განკითხვას და დილის ლოცვას რომ არ წაიკითხავ და ეგეთ რაღაცებს, ამ მექანიკური რაღაცების დევნაში კიდევ მთავარი გვავიწყდება. (არ მკითხო რა არის მთავარი) ერთი რამის თქმა შემიძლია, რომ ეს წესები და რელიგიის მათემატიკური აღწერა არაა მთავარი და ძირითადად რაც ღმერთს გვაშორებს, ჩვენი არასწორი დამოკიდებულებებია და არა ცოდვები.

რასაც შენ წერ ანუ ცოდვების მათემატიკური აღწერა და ასე შემდეგ ესეც საჭიროა რაღაც დონეზე თუმცა მეათეარისხოვანია უპირვეელესია ქრისტიანობის რეალური გაანალიზება და მორჩილება , ქრისტიანული მაქსიმალისტური ზნეობის ჩამოყალიბება და ა.შ ხოლო მარტო წესების შესრლება რომლის ერთ ერთი გამოხატულება შენ თქმით ჩემს მიერ გახსნილი თემაა პირდაპირ მიუთითებს რომ ამ საკითხს ფარისევლურად შევეე,არ ვვუარყოფ რომ ჩემში სხვა მანკიერებასთანერთად ფარისევლობაცაა თუმცა კონკრეტულ საითხს ასე არ შევხებივარ.დამოკიდებულებას რაც შეეხება ,ჩემი აზრით ამა თუ იმ ცოდვაზე ყურადრების გამახვილება კი არა ცოდვისადმი შეგუებაა არასწორი დამოკიდებულება

ციტატა
თუ ცოდვას ისე განვსაზღვრავთ როგორც შენ თქვი, მაშინ, რათქმაუნდა, მართალი ხარ. მაგით იდეაში იმის თქმა მინდოდა, რომ თუკი საკუთარი ცოდვისადმი სწორი დამოკიდებულება გექნება, მაგალთად როგორც ავაზაკს ქონდა, შეიძლება იმაზე წინ დადგე, ვისაც ეს ცოდვები ფიზიკურად არც ჩაუდენია (ფარისევლები). ამით კი ის გამოდის, რომ მთავარი მაინც ადამიანის აზროვნებაა და არა ფიზიკური ცოდვების ჩადენა არჩადენა. რათქმაუნდა ეს არ გულისხმობს იმას, რომ ცოდვის ჩადენა სწორია ან დიდს არაფერს აშავებს...

მოიცა და რამაინტერესებს შენი აზრით ცოდვა მე როგორ განვსაზღვრე ? კონკრეტულად შეგიძლია რომელი წინადადება ან სიტყვა არ მოგეწონა რომლის პასუხადა დამიწერე რომ ძალიან რთულად იყო საქმე?იქნებ მართლა შევცდი რავი ვეცდები გამოვასწორო თუ გამაგებინე რა იყო ჩემი შეცდომა,არადა მე მგონია რომ ეს თემა იმიტომ შევქმენი რომ ჩემზე უფროსი თაობისგან რომელმაც ეს ეტაპი გაოიარა მიმეღო კონკრეტული რჩევები რა უნდა გამეკეთებინა.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
MIRDAT
პოსტი Jun 12 2014, 11:23 PM
პოსტი #13


MIRDAT
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 542
რეგისტრ.: 13-October 11
მდებარ.: შუახმელეთი
წევრი № 11,666



ციტატა(G_saxva @ Jun 12 2014, 09:28 AM) *

მაშინ მეორე კითხვასაც მოვაყოლებ ამას. ის კმაყოფილება და სიმშვიდე რაც სულიერ სიხარულს თან ახლავს თუნდაც პირველად წირვაზე რომ იდექი, ამ ორი წლის მანძილზე თუ გიგრძვნია?


პირველად რომ წირვაზე ვიყავი, ეგ დღე ნამდვიალდ არ მახსოვს, პატარა ვიქნებოდი ძალიან, მაგრა ის დღე, როცა პირველად საკურთხეველში შევედი... თუმცა მოდი ეგ დღეც არ გვინდა, ძაან დაძაბული ვიყავი biggrin.gif მაგრამ აი ის პერიოდი, პირველი 1 თვე, როცა სტიქაროსანი გავხდი, საკმაოდ უცნაური და კარგი გრძნობა მქონდა, არც მანამდე და არც მის შემდეგ ასეთი რამ არ განმიცდია და სიმართლე გითხრა, არც მგონია კიდევ ვიგრძნო მასეთი რაღაც... ერთადერთი ნამდვილად წმინდა გრძნობა რაც მახსოვს ჩემი საკმაოდ დიდი ხნის ეკლესიაში ყოფნიდან, აი ეგ 1 თვე იყო... ცუდს ვერაფერს ვიხსენებ მაგ პერიოდიდან...


ციტატა(q.w.e @ Jun 12 2014, 12:47 PM) *

ვერ ვვდები რატომ ფიქრობ ასე ანუ რას ამბობ რომ ცოდვის მოშორება იმისათვის რომ ღმერთან უღირსი მაგრამ მაინც რაღაც დონის პიროვნული კავშირი დავამყარო არაფერს ნიშნავს?რაღაც ბუნდოვანება და უადგილო კკრიტიკა ჩანს შენს ფოსტებში

მე ვიგულისხმე ის, რომ თუ ცოდვას გარეგნულად არ ჩადიხარ, ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ რამენაირად ღმერთს უახლოვდები და მოვიყვანე ფარისევლების მაგალითი, რომლებიც გარეგნულად ცოდვას არ ჩადიოდნენ, მაგრამ ყველაზე შორს იყვნენ ღმერთისგან, გაცილებით შორს, ვიდრე საკმაოდ ცოდვილი ადამიანები, ვინც ქრისტეს მიყვებოდნენ.

ზემოთაც ვთქვი და კიდევ გავიმეორებ, რომ ამით ერთადერთი რამის თქმა მინდა, ცალსახად ცოდვის არჩადენა, არაფერს ნიშნავს. ცოდვაში არ ვგულისხმობ თქვენს მოყვანილ სწორ განმარტებას. ამ შემთხვევაში, ცოდვაში ვგულისხმობ იმას, რაც ზოგადადაა მიღებული მაგ: განკითხვა, ნაყროვანება, ლოთობა, ბილწსიტყვაობა და ა.შ.

რაც შეეხება ცოდვის მაგ განმარტებას, ბოლოს დავწერ მაგაზე რაღაცას.

ციტატა

მგონი აქცნტები არაზუსტად გაქ დასმული ავაზაკის დონეზე ჩვენს თავს ვერ დავაყენებთ არა მხოლოდ ცოდვის სიმცირისა თუ სიდიდის გამო ,არამედ მისი უდიდესი აღსარების უნარის გამო მან უუდიდესი კეთილგონიერება გამოიჩინა და ამ რადიკალურად კრიტიკულ მომენტში შეძლო მეტამორფოზა განეცადა რათა ზიარებოდა ჭეშმარტებას


მე ავაზაკის დონეზე არ დამიყენებია ჩემი თავი. ამ შემთხვევაში ავაზაკი განვიხილე მხოლოდ ჩადენილი ცოდვების მხრივ, სხვანაირად არ შემიდარებია არავინ მისთვის. რაც შენ დაწერე ზუსტად მაგას ვამბობ მეც, უბრალოდ შენ ვერ მიხვდი რისი თქმა მინდოდა ზემოთ. ავაზაკი თავისი სწორი დამოკიდებულების გამო მოხვდა სამოთხეში. მან სწორად შეხედა თავის ცოდვებს, არც სასოწარკვეთაში ჩავარდა და არც მრისხანებაში და ღმერთის გმობაში. მოინანია... ესაა ცოდვებისადმი სწორი დამოკიდებულება და მაგის თქმა მინდა მეც, რომ მთავარია როგორ აზროვნებ და როგორ აფასებ შენს შეცდომებს.

ციტატა

რასაც შენ წერ ანუ ცოდვების მათემატიკური აღწერა და ასე შემდეგ ესეც საჭიროა რაღაც დონეზე თუმცა მეათეარისხოვანია უპირვეელესია ქრისტიანობის რეალური გაანალიზება და მორჩილება , ქრისტიანული მაქსიმალისტური ზნეობის ჩამოყალიბება და ა.შ

მეც ზუსტად მაგას ვამბობ, ეგ მეათეხარისხოვანია რეალურად, მაგრამ დღეს ყველაზე დიდ ყურადღებას მაგას აქცევენ ეკლესიაში და მთავარი ავიწყდებათ.

ციტატა

მარტო წესების შესრლება რომლის ერთ ერთი გამოხატულება შენ თქმით ჩემს მიერ გახსნილი თემაა პირდაპირ მიუთითებს რომ ამ საკითხს ფარისევლურად შევეე, არ ვვუარყოფ რომ ჩემში სხვა მანკიერებასთან ერთად ფარისევლობაცაა თუმცა კონკრეტულ საითხს ასე არ შევხებივარ.

ვიცი რომ არ შეხებიხარ და დავწერ ქვემოთ რატომაც მქონდა მასეთი რეაქცია.

ციტატა

დამოკიდებულებას რაც შეეხება ,ჩემი აზრით ამა თუ იმ ცოდვაზე ყურადრების გამახვილება კი არა ცოდვისადმი შეგუებაა არასწორი დამოკიდებულება

შეგუება რათქმაუნდა არასწორი დამოკიდებულებაა, თუმცა ყურადღების ზედმეტად გამახვილება, თან თუ გთრგუნავს და ძალას გაცლის, ეგაც არასწორია.

ციტატა

მოიცა და რამაინტერესებს შენი აზრით ცოდვა მე როგორ განვსაზღვრე ? კონკრეტულად შეგიძლია რომელი წინადადება ან სიტყვა არ მოგეწონა რომლის პასუხადა დამიწერე რომ ძალიან რთულად იყო საქმე?იქნებ მართლა შევცდი რავი ვეცდები გამოვასწორო თუ გამაგებინე რა იყო ჩემი შეცდომა,არადა მე მგონია რომ ეს თემა იმიტომ შევქმენი რომ ჩემზე უფროსი თაობისგან რომელმაც ეს ეტაპი გაოიარა მიმეღო კონკრეტული რჩევები რა უნდა გამეკეთებინა.


ვხვდები რატომაც გაღიზიანდი. ყველა შენს პოსტში იგრძნობა ეს. ჩემი ბრალია, როცა ვთქვი "ცუდადაა საქმე" კონკრეტულად შენ არ მიგულისხმიხარ, ვიგულისხმე ზოგადად ყველა ის ადამიანი, მათ შორის ჩემი წარსული მეც,
რომელთაც ცოდვის მოშორება ძალიან ეჩქარებათ, იმდენად, რომ თითქმის პანიკაში ვარდებიან, ეშინიათ და სასოწარკვეთისკენ იხრებიან, ღმერთის იმედს კარგავენ, ცხოვრებას კარგავენ, ვერ ხვდებიან, რომ შეცდომების დასაშვებათ ვართ აქ, სასწავლად ვართ აქ, რამეს რომ მივხვდეთ ამ ცოდვების ჩადენის შემდეგ, მაგისთვის ვართ აქ და არა წმინდანობისთვის და უცოდველობისთვის.


რაც შეეხება ცოდვის განმარტებას: ცოდვაა ის რაც ღმერთისგან გვაშორებს. მომწონს, ამაზე სწორ განმარტებას ვერ მოიყვანს ვერეავინ, მაგრამ ძალიან ფართეა და არაკონკრეტული. საზოგადოდ ამ განმარტებას არავინ იყენებს. თუნდაც ის აღსარების წიგნი, სადაც ცოდვებია ჩამოწერილი, უგულებელყოფს ამ განმარტებას.
შეიძლება ადამიანი ყველა იქ ჩაწერილ ქმედებას ახორციელებდეს, მაგრამ ცოდვას არ ჩადიოდეს. გადახედეთ წმინდანთა ცხოვრებას (2 ტომეულს არ ვგულისხმობ, ძალიან ცოტა რომ წერია და ყველაფერი კარგი) თუნდაც მამა გაბრიელი ავიღოთ, საკმაოდ ბევრ წესს არღვევდა სვამდა და ა.შ. როგორ ფიქრობთ ეს სმა ცოდვა იყო მისთვის? აშორებდა ღმერთს? არამგონია... ანუ ცოდვა ადამიანზეა დამოკიდებული, შეიძლება ვიღაც ხალხს ეხმარებოდეს და ეს იყოს მისთვის ცოდვა, ვიღაც კი იგინებოდეს, ლოთობდეს და ამით ცხონდეს.

P.S. ნუ რათქმაუნდა ეს ყველაფერი ჩემი აზრია და არ მაქვს პრეტენზია, რომ აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას ვსაუბრობ. უბრალოდ ესაა ახლა ჩემი შეხედულება ამ საკითხებისადმი...

P.P.S. რა კარგია ახალი ფორუმელი, ცოტა გამოვცოცხლდი biggrin.gif
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
G_saxva
პოსტი Jun 13 2014, 09:32 AM
პოსტი #14


I n t e r n e t
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 4,913
რეგისტრ.: 11-March 13
მდებარ.: i n t e r n e t
წევრი № 13,010



ციტატა
პირველად რომ წირვაზე ვიყავი, ეგ დღე ნამდვიალდ არ მახსოვს, პატარა ვიქნებოდი ძალიან, მაგრა ის დღე, როცა პირველად საკურთხეველში შევედი... თუმცა მოდი ეგ დღეც არ გვინდა, ძაან დაძაბული ვიყავი მაგრამ აი ის პერიოდი, პირველი 1 თვე, როცა სტიქაროსანი გავხდი, საკმაოდ უცნაური და კარგი გრძნობა მქონდა, არც მანამდე და არც მის შემდეგ ასეთი რამ არ განმიცდია და სიმართლე გითხრა, არც მგონია კიდევ ვიგრძნო მასეთი რაღაც... ერთადერთი ნამდვილად წმინდა გრძნობა რაც მახსოვს ჩემი საკმაოდ დიდი ხნის ეკლესიაში ყოფნიდან, აი ეგ 1 თვე იყო... ცუდს ვერაფერს ვიხსენებ მაგ პერიოდიდან...

ზუსტად მეც მანდ ვარ, მასეთი ნათელი პერიოდი შენ ცხოვრებაში არ განგიცდია და რატომ არ გაქვს სურვილი ისევ განიცადო? მე მაგალითად მახსოვს პირველად რომ მივედი ეკლესიაში რა გრძნობაც მქონდა, მას მერე ეგეთი არაფერი განმიცდია, მაგრამ თუნდაც ერთხელ კიდევ რომ განვიცადო ალბათ ყველაზე ბედნიერი ვიქნები. რატომ არ უნდა ვიბრძოლო ამისთვის?

ციტატა
შეიძლება ადამიანი ყველა იქ ჩაწერილ ქმედებას ახორციელებდეს, მაგრამ ცოდვას არ ჩადიოდეს. გადახედეთ წმინდანთა ცხოვრებას (2 ტომეულს არ ვგულისხმობ, ძალიან ცოტა რომ წერია და ყველაფერი კარგი) თუნდაც მამა გაბრიელი ავიღოთ, საკმაოდ ბევრ წესს არღვევდა სვამდა და ა.შ. როგორ ფიქრობთ ეს სმა ცოდვა იყო მისთვის? აშორებდა ღმერთს? არამგონია... ანუ ცოდვა ადამიანზეა დამოკიდებული, შეიძლება ვიღაც ხალხს ეხმარებოდეს და ეს იყოს მისთვის ცოდვა, ვიღაც კი იგინებოდეს, ლოთობდეს და ამით ცხონდეს.

ვხვდები რისი თქმაც გინდა, მაგრამ უკიდურესობაში ვარდები. მოდი შევთანხმდეთ რომ ვერც გინებით და ვერც ლოთობით ვერ ცხონდები, ისევე როგორც გარეგნული მოქმედებებით. ახლა იმას დავუკვირდეთ რა განსხვავებაა შენ მიერ ჩადენილ მოქმედებასა და ამავე მოქმედების ჩამდენ სხვა პიროვენბას შორის რომლისთვისაც ეს ყოველივე ცოდვაა. ალბათ მთავარი განმასხვავებელი ისაა რომ თავისი გული და განწყობა ამ ორ პიროვნებას სხვადასხვა მიმართულებით მიჰყავს. ერთი თუ ყველა ქმედებაში უფალს ხედავს მერორე მას განეშორება. საერთოდ მე ვთვლი მთავარი გულია თუ საით და როგორ მიყავხარ. ლოთობაც და გინებაც ცოდვაა მაგრამ ზოგის სულს ეს მეტად აზიანებს ზოგისას უფრო ნაკლებად.


--------------------
და მეცხრესა ოდენ ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ილი, ილი! ლიმა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე?


კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმა-ყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტყუთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
MIRDAT
პოსტი Jun 13 2014, 12:29 PM
პოსტი #15


MIRDAT
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 542
რეგისტრ.: 13-October 11
მდებარ.: შუახმელეთი
წევრი № 11,666



ციტატა(G_saxva @ Jun 13 2014, 09:32 AM) *

ზუსტად მეც მანდ ვარ, მასეთი ნათელი პერიოდი შენ ცხოვრებაში არ განგიცდია და რატომ არ გაქვს სურვილი ისევ განიცადო? მე მაგალითად მახსოვს პირველად რომ მივედი ეკლესიაში რა გრძნობაც მქონდა, მას მერე ეგეთი არაფერი განმიცდია, მაგრამ თუნდაც ერთხელ კიდევ რომ განვიცადო ალბათ ყველაზე ბედნიერი ვიქნები. რატომ არ უნდა ვიბრძოლო ამისთვის?

საქმე იმაშია, რომ ეგ პერიოდი 1 თვე გრძელდებოდა და ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ბნელი პერიოდიც ეკლესიასთანაა დაკავშირებული და 2 წელი გასტანა... მირჩევნია ასე საშუალო მგომარეობაში ვიყო, ვიდრე ეგეთი საშნელება კიდევ გამოვცადო. მითუმეტეს, რომ იმ კარგი გრძნობის განცდის შანსი მეტისმეტად დაბალია...

საერთოდაც, კარგად და ცუდად ყოფნაზეც არაა, რაღაც სხვაა კიდევ. იმის გამო არ უდა იყო ეკლესიაში, რომ ხანდახან კარგ გრძნობას განიცდი, ნარკომანი ხომ არ ხარ, თეოდორე გიგნაძეს აქვს მაგაზე კარგი რაღაც ნათქვამი და მეზარება მოძებნა dry.gif


ციტატა

ვხვდები რისი თქმაც გინდა, მაგრამ უკიდურესობაში ვარდები. მოდი შევთანხმდეთ რომ ვერც გინებით და ვერც ლოთობით ვერ ცხონდები, ისევე როგორც გარეგნული მოქმედებებით. ახლა იმას დავუკვირდეთ რა განსხვავებაა შენ მიერ ჩადენილ მოქმედებასა და ამავე მოქმედების ჩამდენ სხვა პიროვენბას შორის რომლისთვისაც ეს ყოველივე ცოდვაა. ალბათ მთავარი განმასხვავებელი ისაა რომ თავისი გული და განწყობა ამ ორ პიროვნებას სხვადასხვა მიმართულებით მიჰყავს. ერთი თუ ყველა ქმედებაში უფალს ხედავს მერორე მას განეშორება. საერთოდ მე ვთვლი მთავარი გულია თუ საით და როგორ მიყავხარ. ლოთობაც და გინებაც ცოდვაა მაგრამ ზოგის სულს ეს მეტად აზიანებს ზოგისას უფრო ნაკლებად.

ეგაა, გეთანხმები. მაგის თქმა მინდოდა ზუსტად.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
q.w.e
პოსტი Jun 13 2014, 01:52 PM
პოსტი #16


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 150
რეგისტრ.: 26-April 14
წევრი № 13,685



ციტატა
რაც შეეხება ცოდვის განმარტებას: ცოდვაა ის რაც ღმერთისგან გვაშორებს. მომწონს, ამაზე სწორ განმარტებას ვერ მოიყვანს ვერეავინ, მაგრამ ძალიან ფართეა და არაკონკრეტული. საზოგადოდ ამ განმარტებას არავინ იყენებს. თუნდაც ის აღსარების წიგნი, სადაც ცოდვებია ჩამოწერილი, უგულებელყოფს ამ განმარტებას.
შეიძლება ადამიანი ყველა იქ ჩაწერილ ქმედებას ახორციელებდეს, მაგრამ ცოდვას არ ჩადიოდეს. გადახედეთ წმინდანთა ცხოვრებას (2 ტომეულს არ ვგულისხმობ, ძალიან ცოტა რომ წერია და ყველაფერი კარგი) თუნდაც მამა გაბრიელი ავიღოთ, საკმაოდ ბევრ წესს არღვევდა სვამდა და ა.შ. როგორ ფიქრობთ ეს სმა ცოდვა იყო მისთვის? აშორებდა ღმერთს? არამგონია... ანუ ცოდვა ადამიანზეა დამოკიდებული, შეიძლება ვიღაც ხალხს ეხმარებოდეს და ეს იყოს მისთვის ცოდვა, ვიღაც კი იგინებოდეს, ლოთობდეს და ამით ცხონდეს.

რა თქმა უნდა იმიტომაცაა ქრისტიანობა ჭეშმარიტება რომ შენს ცხოვრებაში ღვთის ნებით უნდა იყო შემოქმედი(ანუ ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპზე შესაბამისად უნდა მოიქცე,ვინაიდან ყველაფერი ვერ ეწერება წმინდა წერილში ,ღირსი მამების შეგონებებში და ა.შ.)

ციტატა
ვხვდები რატომაც გაღიზიანდი. ყველა შენს პოსტში იგრძნობა ეს

ბოდიშს ვიხდი ასე თუუ გამომივიდა უბრალოდ თავიდან ასე ვრცლად და განმარტებით რომ ვერ მივიღე პასუხი მომტაებული ინტერესი ოდნავ აგრესიაში გადამივიდასავით.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
G_saxva
პოსტი Jun 13 2014, 02:11 PM
პოსტი #17


I n t e r n e t
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 4,913
რეგისტრ.: 11-March 13
მდებარ.: i n t e r n e t
წევრი № 13,010



ციტატა
საქმე იმაშია, რომ ეგ პერიოდი 1 თვე გრძელდებოდა და ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ბნელი პერიოდიც ეკლესიასთანაა დაკავშირებული და 2 წელი გასტანა... მირჩევნია ასე საშუალო მგომარეობაში ვიყო, ვიდრე ეგეთი საშნელება კიდევ გამოვცადო. მითუმეტეს, რომ იმ კარგი გრძნობის განცდის შანსი მეტისმეტად დაბალია...

საერთოდაც, კარგად და ცუდად ყოფნაზეც არაა, რაღაც სხვაა კიდევ. იმის გამო არ უდა იყო ეკლესიაში, რომ ხანდახან კარგ გრძნობას განიცდი, ნარკომანი ხომ არ ხარ, თეოდორე გიგნაძეს აქვს მაგაზე კარგი რაღაც ნათქვამი და მეზარება მოძებნა

მართალია დაბალია ეგ შანსი მაგრამ საცადე და გამოიყენე დაიჭირე წამი და იქნებ ხელიდან აღარ გაუშვა? მთავარი ისაა რომ მონომება გაკლია, ერთი რამ ცხადია ახლა გირჩევნია ნეიტრალური მდგომარეობა დაიჭირო მაგრამ როცა ეგ მდგომარეობაც დაგღლის სცადე კიდევ განიცადო ეგ გრძნობა.


--------------------
და მეცხრესა ოდენ ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ილი, ილი! ლიმა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე?


კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმა-ყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტყუთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
iohanan
პოსტი Jun 13 2014, 04:30 PM
პოსტი #18


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 260
რეგისტრ.: 9-April 14
წევრი № 13,661



რაგაცას ვიკითხავ ახლა ,ალბათ იფიქრებთ რომ,ჩემი ჩართვა აქ უადგილოა(რისთვისაც ბოდიშს ვიხდი) ,მაგრამ თქვენი აზრი მაინტერესებს,თანაც რადგან საუბარმა სხვაგან გადაუხვია,ამიტომ ვაძლევ თავს ამის უფლებას.
ე.ი.მაინტრერესებს რა ჯობია ეკლესიაში წირვაზე ვიდგე 3-4 სთ,მაგრამ ჩემს გონებაში ერთი სიტყვაც არ შევიდეს და გონებამ ყოველი სიტყვა აისხლიტოს,მაგრამ მაინც ვიდგე, თუ ასეთ მგომარეობაში ყოფნას ჯობია საერთოდ არ წავიდე...
ან მაგალითად მარხვაში ნერწყვი რომ გახრჩობს რომელიმე საჭმლის დანახვაე ,რა ჯობია ვჭამო თუ მაინც ბოლომდე თავი შევიკავო...


--------------------
ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21)
მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25)
მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები.
უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34)
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
G_saxva
პოსტი Jun 13 2014, 04:45 PM
პოსტი #19


I n t e r n e t
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 4,913
რეგისტრ.: 11-March 13
მდებარ.: i n t e r n e t
წევრი № 13,010



iohanan
რაც შეეხება წირვას არ არსებობს 4 სააში ერთი სიტყვა ვერ მოისმიო და თუ ერთ სიტყვას მაინც მოისმენ რტყუილად დგომა არ გამოდის. ასე რომ წირვაზე წასვა ყოველთვის კარგია.
რაც შეეხება მარხვას და ნერწყვების ყლაპვას სჯობს თავი შეიკავო რადგან საერთოდ მარხვის აზრი თავშეკვება საკუთარი ხორცის დათრგუნვა და მასზე გამრჯვება. შენ თუ თავს შეიკავებ და საკუთარ ხორცს რაიმეე უარს ეტყვი ეს წინ გადადგმული ნაბიჯ იიქნება ამ პატარა ნაბიჯებით უნდა გიარო ზუსტა მთელი ცხოვრება.


--------------------
და მეცხრესა ოდენ ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ილი, ილი! ლიმა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე?


კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმა-ყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტყუთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
iohanan
პოსტი Jun 13 2014, 06:08 PM
პოსტი #20


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 260
რეგისტრ.: 9-April 14
წევრი № 13,661



G_saxva
ვიცოდი შენ რომ მაგას დაწერდი smile.gif ...მე კი გეთნანხმები და მასეც ვაკეთებ,პატარა ბდაბრკოლებების გადალახვით,მცირე ბრძოლების მოგებით სეძლებ ომის მოგებას, მაგრამ........... g.gif g.gif g.gif


--------------------
ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21)
მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25)
მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები.
უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34)
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

2 გვერდი V  1 2 >
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 28th March 2024 - 04:57 PM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი