თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 3 2007, 09:46 AM

უფალმა პირველ ადამიანს სული ჩაბერა, ალბათ ასე წარმოიშვა სული, მაგრამ მათ შთამომავალს ვინ ან საიდან აძლევს სულს.

პოსტის ავტორი: მეხელი თარიღი: May 3 2007, 10:34 AM

მხევალი ნინო, წმინდა მამები (მაგალითად, მეთოდი ოლიმპიელი, კირილე ალექსანდრიელი, ნიკოლოზ კავასილა) ასწავლიან, რომ ყოველი ახალი ადამიანის ჩასახვისას თავად ღმერთი უშუალოდ ქმნის მის სულს, ანუ შთაბერავს ისე, როგორც პირველი ადამიანის შექმნისას.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 3 2007, 01:40 PM

მეხელი

ასეთ შემთხვევაში ცოდვით დაცემულ ბუნებას როგორ ვღებულობთ? ან როდის ჩაბერავს?ან მიდრეკილი რატომ ვართ ცოდვისკენ?

პოსტის ავტორი: miss_kartveli თარიღი: May 3 2007, 01:47 PM

ადამიანი ღმერთმა თავისუფალი შექმნა, შეეძლო აერჩია გზა კეთილისა და გზა ბოროტისა. მას შემდეგ რაც ადამი დაეცა ცოდვით, და განიდევნა სასუფევლიდან, ანუ ადგილი დაიმკვიდრა დედამიწაზე,მის შემდგე ადამიანის ბუნება ცოიდვისკენ არის მიდრეკილი

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 3 2007, 01:49 PM

miss_kartveli

რა არის მიდრეკილი ცოდვისკენ ხორცი თუ სული? ვინ ღებულობს ცოდვით მიდრეკილებებს წინაპრებისგან ხორცი თუ სული?


მადლობთ მირანდუხტ

კაიროსს შენც დამეხმარე რა!

პოსტის ავტორი: მეხელი თარიღი: May 3 2007, 02:09 PM

მხევალი ნინო, ხორცი ცოდვისაკენ ვერ იქნება მიდრეკილი, რადგან ის არ იღებს გადაწყვეტილებას ცოდვის ჩადენაზე, მაგრამ იგი არის დაზიანებული ადამის ცოდვის შედეგად და არის ხრწნადი და მოკვდავი. როდესაც ასეთ სხეულს ღებულობს სული, ანუ პიროვნება, და მას ითავისებს, იგი ხდება ცოდვისაკენ მიდრეკილი, რადგან სული, პიროვნება, საკუთარ თავს მოკვდავად აღიქვამს და მთელი ცხოვრება თვითგადარჩენისათვის იბრძვის, რასაც წმ. მაქსიმე აღმსარებელი სიკვდილისაგან გაქცევას უწოდებს და ამიტომ იმავე მამის სწავლებით "იძულებულია, სცოდოს", სანამ უფალ, იესო ქრისტეს მიერ სიკვდილის ძლევას და მის მკვდრეთით აღდგომას არ ეზიარება.

პოსტის ავტორი: likita თარიღი: May 3 2007, 05:02 PM

სული ღვთაებრივი გონის ის ნაწილია რომელიც ადმიანს ღმერთმა უბოძა მასთან თანაზიარობის ნიშნად. სული რონ ახსნა ხილულად ,ჯერ მომაკვდავი ადამიანის სულთან გაყრის ბრძოლას უნდა უყურო..............................ქართულ მითოლაგიაში ადამიანს სული პირში უდგას აქედან მოდის ეს გამონათქვამი "სანამ სული მიდგას პურშიო"..........

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 4 2007, 12:23 AM

მეხელი

მე ისეთი მოსაზრებაც გამიგია, რომ ზოგიერთი წმინდა მამა თვლის რომ მხოლოდ პირველ ადამიანებს შთაბერა სული ღმერთმა, ხოლო შემდგომ თავად ადამიანები აძლევენ მათ შთამომავლობას სულს.
სამწუხაროდ ზუსტად არ მახსოვს რომელი წმინდა მამა ფიქრობს ასე, მაგრამ ისინი თუ არ ვცდები ეყრდნობიან ამას: თავდაპირველად "და შექმნა ღმერთმა კაცი" (შეს. 1.27) ხოლო შემდეგ კი უკვე არა უფალმა შვა არამედ ადამმა. რადგან ღვთის ხატად იყო ადამიანი შექმნილი, თითქოს მას მიეცა ხელმწიფება სულის მიცემისა.
თუ გსმენია ასეთი რამ?
შევეცდები მოვიძიო კონკრეტულად რომელ მამას აქვს ასეთი მოსაზრება.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 09:00 AM

დათიკო

ზუსტად ეს ვიცი მეც, ამიტომ დავინტერესდი როგორ წარმოიშვებიან სულები თქო.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 4 2007, 01:47 PM

მე ის წამიკითხვას, რომ წამიდან ნაყოფის ჩასახვისა მას უფლისგან ეძლევა სული..

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 01:54 PM

marine

გამოდის, რომ ყველა ადამიანი მხოლოდ ხორციელად არის ადამის შთამომავალი, ანუ ერთი ხორცისგან ვართ, მაგრამ არა ერთი სულისგან, ანუ ადამის სულისგან ცვენ არაფერი მიგვიღია, არც დედის და მამის სულისგან. ყველანი დამოუკიდებლები ვარტ, ამ საკიტხში. ასეა??

კაიროსს, სადა ხარ

პოსტის ავტორი: Pianist თარიღი: May 4 2007, 01:57 PM

არავინ არ იცის რა არის სული

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 02:26 PM

Pianist

ძალიან კატეგორიული პოსტია.

პოსტის ავტორი: ეკუმენისტი თარიღი: May 4 2007, 06:28 PM

სული შთამომავლობით რომ გადაეცემოდეს ადამიანს ასეთი არ გამიგია მართლმადიდებლობაში....ყველა ადამიანს ღმერთი არ აძლევს სულს?

პოსტის ავტორი: miss_kartveli თარიღი: May 4 2007, 06:31 PM

სული ზეციურისკენ მიისწრაფვის, ხორცი კი მიწიერისკენ, თუ მიწიერმა წასძლია, სულიც მიწიერისკენ იხრება, ანუ ხორციელი ვნებები ძირავს ადამიანის სულს.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 06:31 PM

ეკუმენისტი

ამაზე პასუხი, რომ არ ვიცი გუჯა იმიტომ გავხსენი ეს თემა

ეჰ, კაიროსს სად ხარ??

პოსტის ავტორი: miss_kartveli თარიღი: May 4 2007, 06:33 PM

რა თქმა უნდა ყველა ადამიანს ჩასახვისთანავე უფალი ჩაჰბერავს სულს, თუ ეს სული ადამისგან გვეძლევა, მაშIნ გამოდის რომ როგორც ხორცი, სულიც ასევე მრავლდება, ეს კი ასე არაა. უფლის ნებით ისახება ახალი სიცოცხლე, ჩნდება ახალი სულიერი.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 06:36 PM

miss_kartveli

ეს ალბათ უფრო შენი პირადი ვარაუდია ვირე წმინდა მამების მოსაზრება არა? შენი პირადი მოსაზრებაც ლოგიკურია თითქოს, მაგრამ მაინც საინეტრესოა რას მბობენ ამაზე მამები

პოსტის ავტორი: ეკუმენისტი თარიღი: May 4 2007, 06:39 PM

საღვთო წერილში ბოლომდე არ არის ახსნილი თითოეული ადამიანის სულის წარმომავლობა; ეს „საიდუმლოა, რომელიც მხოლოდ ღმერთმა უწყის“ (წმ. კირილე ალექსანდრიელი). არც ეკლესია გვთავაზობს ამ საკითხის შესახებ მკაცრად განსაზღვრულ სწავლებას. მან მხოლოდ გადაჭრით უარყო პლატონის ფილოსოფიიდან მემკვიდრეობით მიღებული ორიგენესეული თვალსაზრისი სულთა წინასწარ არსებობის შესახებ, რომლის თანახმადაც ისინი დედაშიწაზე ზეციური სამყაროდან მოდიან. ორიგენესა და ორიგენისტების ეს სწავლება დაგმო V მსოფლიო კრებამ.

მაგრამ აღნიშნული კრების განჩინება არ ადგენს შემდეგს - იქმნება თუ არა ადამიანის სული მშობელთა სულებისგან და მხოლოდ ამ გაგებით არის იგი ახალი საღვთო ქმნილება, თუ უშუალოდ თავად ღმერთი ქმნის თითოეულ სულს, რომელიც გარკვეულ მომენტში უერთდება შექმნის პროცესში მყოფ, ან უკვე შექმნილ სხეულს. ეკლესიის მამათა (წმ. კლიმენტი ალექსანდრიელი, წმ. იოანე ოქროპირი, წმ. ეფრემ ასური, ნეტარი თეოდორიტე) აზრით, თითოეულის სულს თავად ღმერთი ქმნის. ამასთან, ზოგი მათგანის თვალსაზრისით, სულის სხეულთან შეერთება სხეულის შექმნიდან მეორმოცე დღეს ემთხვევა. რომაულკათოლიკური ღვთისმეტყველება გადაჭრით მიემხრო ღმერთის მიერ თითოეული სულის შექმნის თვალსაზრისს - იგი დოგმატური სახით გადმოცემულია პაპის ზოგიერთ ბულაში. პაპმა ალექსანდრე VII ამას დაუკავშირა სწავლება ყოვლადწმიდა ქალწულ ღვთისმშობლის უბიწოდ ჩასახვაზე. ეკლესიის ზოგიერთი მამა და მასწავლებელი (ტერტულიანე, წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი, წმ. გრიგოლ ნოსელი, ღირსი მაკარი, ანასტასი მღვდელი) თვლის, რომ ორივე სუბტსტანცია - სული და სხეული, ერთდროულად იღებს დასაბამს და ვითარდება. სული იქმნება მშობელთა სულებიდან, როგორც სხეული - მათივე სხეულებიდან. აქ „შექმნაში“ მოიაზრება საღვთო შემოქმედებითი ძალის მოქმედება ფართო გაგებით, რომელიც ყოველგვარი სიცოცხლისათვის დამახასიათებელი და აუცილებელია. ასეთი შეხედულების არსებობის საფუძველს ღმერთის მიერ პირველმშობელი ადამის სახით მთელი კაცთა მოდგმის შექმნა გვაძლევს: „და შექმნნა ერთისაგან სისხლისა ყოველნი ნათესავნი კაცთანი “ (საქმ. 17,26). აქედან გამოდის, რომ ადამში პოტენციურად ჩაიდო თითოეული ადამიანის სული და სხეული. მაგრამ საღვთო განჩინებით, სულისა და სხეულის შექმნა და განგება ხორციელდება ყოვლისმპყრობელი ღმერთის მიერ „რამეთუ იგი თავად მოსცემს ყოველთა ცხორებასა და სულსა ყოვლით კერძო“ (საქმ. 17,25), ანუ უფალი შექმნილს განაგებს.

წმ. გრიგოლ ღვთისმეტეველი ამბობს: „თავდაპირველად მტვრისგან შეზავებული ჩვენი სხეული შემდგომში ადამიანთა სხეულების ნაკადად გადაიქცა. პირველქმნილი ძირიდან არ წყდება ერთ ადამიანში სხვათა დატევნა. ასევეა ღვთივშთაბერილი სულიც - იგი შექმნის მომენტიდან ხდება ადამიანის შემადგენელი ნაწილი, იბადება ხელახლა, პირველსაწყისი თესლიდან მრავალთათვის გასცემს წილს (ცხადია, აქ გრიგოლ ღვთისმეტყველმა სულიერი თესლი იგულისხმა) და ყოველთვის ინარჩუნებს მარადიულ სახეს მოკვდავში. როგორც ჩაბერვა გამოსცემს ხმებს მუსიკალური საკრავის სიდიდის მიხედვით, ასევეა სულიც - საპყარ სხეულში იგი უძლურია, ჯანსაღში კი მთელი თავისი გონიერებით წარმოჩინდება“24. ამავე აზრს იზიარებს წმ. გრიგოლ ნოსელიც.

მამა იოანე კრონშტადტელი თავის დღიურებში ამგვარად მსჯელობს: „რა არის ადამიანთა სულები? ეს იგივე სული ან ღვთაებრივი სუნთქვაა, რომელიც ღმერთმა ადამს შთაბერა და მისგან წამოსული დღევანდლამდე განეფინება მთელს კაცთა მოდგმას. ამიტომაც ყველა ადამიანი ერთი კაცის ტოლფასია - ისინი კაცობრიობის ერთი ხის შემადგენელი ნაწილები არიან. აქედან გამომდინარეობს ჩვენი ბუნების ერთიანობის ყველაზე უშუალოდ გამომხატველი მცნება: „შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა, და ყოვლითა სულითა შენითა, და ყოვლითა ძალითა შენითა, და ყოვლითა გონებითა შენითა, და მოყუასი შენი - ვითარცა თავი თჳსი“ (ლკ. 10,27). ანუ განა არის ჩემს მსგავს, სისხლით მონათესავე ადამიანზე უფრო ახლობელი ჩემთჳს? ამ მცნების აუცილებლად აღსრულება სრულიად ბუნებრივია“25.

სულის უკვდავება

სულის უკვდავების რწმენა განუყოფელია საერთოდ რელიგიისგან და მით უფრო ქრისტიანული სარწმუნოებისაგან, რომლის ერთ-ერთ ძირითად საგანსაც მასზე სწავლება შეადგენს.

იგი არ შეიძლებოდა ძველი აღთქმისათვის უცხო ყოფილიყო - ამას გამორიცხავს ეკლესიასტეს სიტყვები: „მიიქცეოდეს მტუერი მიწად, როგორ იყო, და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა“ (ეკლ. 12,7). „ხოლო ხისგან მისგან ცნობადისა კეთილისა და ბოროტისა არა შჭამოთ მისგან, რამეთუ, რომელსა დღესა შჭამოთ მისგან, სიკუდილითა მოსწყდეთ“ (შესაქ. 2,17) - შესაქმის მესამე თავის მთელი თხრობა (ღვთისგან გაფრთხილების ამ სიტყვებთან ერთად) პასუხობს შეკითხვას, თუ როგორ გამოჩნდა სამყაროში სიკვდილი. ასე რომ, თავად ეს ნაამბობი გვევლინვბა უკვდავების იდეის ამსახველად. ევას სიტყვებია: „ხოლო ნაყოფისაგან ხისა, რომელ არს შორის სამოთხისა, თქუა ღმერთმან, არა შჭამოთ მისგანი, არცა შეეხნეთ მას, რათა არა მოჰკუდე“ (შესაქ. 3,3); მაშასადამე, ადამიანის უკვდავება შესაძლებელი იყო - იგი ამისთვის იყო განკუთვნილი. იმავე აზრს გამოხატავს ფსალმუნთმთქმელი ღმერთის სიტყვებით: „მე ვთქუ: ღმერთნი სამე ხართ და შვილნი მაღლისანი თქუენ ყოველნი, ხოლო თქუენ ვითარცა კაცნი მოსწყდებით და ვითარცა ერთი მთავართაგანი დაეცემით“ (ფს. 81,6-7). იძულებულნი ვართ, ხაზი გავუსვათ ძველ აღთქმაში არსებულ მაგალითებს უკვდავების ეჭვშეუვალობაზე, რადგან ერთ-ერთი არსებული მოსაზრების თანახმად, ებრაელებს სულის უკუდავება არ სწამდათ. მოსეს ნაამბობი საწინააღმდეგოს ადასტურებს: ენოქის შესახებ იგი შენიშნავს: „არა იპოვა, რამეთუ გარდაცვალა იგი ღმერთმან“ (შესაქ. 5,24). ესე იგი, ისე გადასახლდა ღმერთთან, რომ სიკვდილი არ უხილავს. აბრაამის (შესაქ. 25,8), აარონისა და მოსეს (მეორე სჯ. 32,50) სიკვდილზე ბიბლიური გამოთქმა „შეეძინა ერსა თჳსსა“ უაზრობაა გავიგოთ, როგორც მათი დაკრძალვა თავიანთი ხალხის გვერდით ერთ საფლავში ან ერთ მიწაში. ამათგან თითოეული ძველი აღთქმის მართალი აღესრულა არა წინაპართა მიწაზე, არამედ ახალი გადასახლების ადგილას (აბრაამი) და მოგზაურობის დროს (აარონი, მოსე). პატრიარქი იაკობი მას შემდეგ, რაც მხეცთაგან თავისი ძის დაგლეჯის ამბავი შეიტყო, ამბობს: „შთავიდე ძისა ჩემისა თანა გლოვით ჯოჯოხეთად“ (შესაქ. 37,35) - ცხადია, ჯოჯოხეთში არა საფლავი, არამედ სულის სამყოფელი იგულისხმება. ძველ აღთქმაში სიკვდილის შემდგომ სულის მდგომარეობა გამოისახებოდა, როგორც ჯოჯოხეთშა ჩასვლა - იქ, სადაც უცხოა სიხარული და არ ისმის ღვთისადმი აღვლენილი ქება-დიდება. ყოველივე ამის შესახებ ვიგებთ იობისა და ფსალმუნთა წიგნების გარკვეული ადგილებიდან.

უკვე ძველ აღთქმაში მაცხოვრის მოსვლის დროის მოახლოებასთან ერთად კრთება იმედი, რომ მართალი ადამიანების სულებს ასცდებათ ასეთი პირქუში არსებობა. მაგალითად, წიგნში „სიბრძნე სოლომონისა“ ვკითხულობთ: „მართალნი სულნი ხელთა შინა ღმრთასათა და არა შეეხოს მათ ტანჯვა“ (სიბრ. 3,1) და „მართალნი საუკუნოდ ცხონდნენ და უფლის მიერ არს სასყიდელი მათი და ზრუნვა მათთვის მაღლისა მიერ“ (სიბრ. 5,16). ფსალმუნთა ამ სიტყვებში კი ნათლად და გარკევით იგრძნობა ჯოჯოხეთიდან ადამიანთა სულების სამომავლოდ გამოხსნის სასოება „და ხორცთაცა ჩემთა დაიმკვიდრონ სასოებით, რამეთუ არა დაუტვო სული ჩემი ჯოჯოხეთს, არცა სცე წმიდასა შენსა ხილვად განსახრწნელსა“ (ფს. 15,9-10; 48,15).

ძველი აღთქმისეული იმედი ჯოჯოხეთიდან გამოხსნისა ახალ აღთქმაში განხორციელდა: „ძე ღვთისა“ აღხდა მაღალსა, წარმოტყუენა ტყუე და მისცა იგი ნიჭად კაცთა“ (ეფ. 4,8-9). გამოსათხოვარ საუბარში უფალმა ბრძანა, რომ მიდის, რათა „განგიმზადოს თქუენ ადგილი“, რათა „სადაცა მე ვიყო, მუნ თქუენ იყვნეთ“ (ინ. 14,2-3); ავაზაკს კი მიუგო „დღეს ჩემთანა იყო სამოთხესა“ (ლკ. 23,43).

ახალ აღთქმაში სულის უკვდავება უფრო სრულად ცხადდება და საკუთრივ ქრისტიანული სარწმუნოების ერთ-ერთ ძირითად ნაწილს შეადგენს. ეს რწმენა ასულდგმულებს ქრისტიანს და მის სულს ძე ღვთისას სამეფოში მარადიული ცხოვრების იმედით აღავსებს. „რამეთუ ჩემდა ცხორება ქრისტე არს, - წერს პავლე მოციქული, - და სიკუდილი შესაძინელ. ხოლო ცხორებაჲ ესე ხორცითა ამით ესე არს ჩემდა ნაყოფ საქმისა, და რომელი გამოვირჩიო, არა უწყი. ხოლო შეპყრობილ ვარ ორთა ამათგან: გული უმეტეს განსლვად და ქრისტეს თანა ყოფად უფროჲს და უმჯობეს ფრიად“ (ფილიპ. 1,21-23). „რამეთუ უწყით, ვითარმედ, უკუეთუ ქუეყანისა ესე სახლი, საყოფელი ჩუენი დაირღუეს, აღშენებული ღმრთისა მიერ, მაქუს ჩუენ სახლი ხელთ-უქმნელი, საუკუნოჲ ცათა შინა და რამეთუ ამას შინა ვკუნესით და საყოფელი იგი ჩუენი ზეცით გამთ შემოსად გვსურის“ (2 კორ. 5,1-2).

ეკლესიის წმიდა მამები და მასწავლებლები, თავისთავად ცხადია, ერთხმად ქადაგებდნენ სულის უკვდავებაზე. მხოლოდ იმ განსხვავებით, რომ მათი ერთი ნაწილი მის ბუნებითს უკვდავებას აღიარებდა, მეორე და უმრავლესობა კი თვლიდა, რომ სულის უკვდავება საღვთო მადლის წყალობის შედეგია „უფალს ნებავს, რომ იგი (სული) ცოცხლობდეს“ (წმ. იუსტინე მოწამე), „სული უკვდავია მადლის წყალობით - იგი აქცევს მას უკვდავად“ (წმ. კირილე იერუსალიმელი და სხვანი). ამით ეკლესიის მამები განასხვავებდნენ ადამიანურსა და საღვთო უკვდავებას: ღმერთი უკვდავია თავისი ბუნებითი არსით და წმიდა წერილის მიხედვით მას „მხოლოსა აქუს უკვდავებაი“ (I ტიმ 6,16).

დაკვირვება ცხადყოფს, რომ სულის უკვდავებისა და ღვთისადმი რწმენა შინაგანად ყოველთვის იმდენად განუყოფელნი არიან, რომ პირველი მათგანის სიმძაფრეს მეორის ხარისხი განაპირობებს. რომელ ადამიანშიც მეტად ცოცხლობს ღვთისადმი რწმენა, მას მით უფრო მყარად და შეუორგულებლად სჯერა სულის უკვდავებისა და პირიქით, რაც უფრო სუსტია და უსიცოცხლო რწმენა ღვთისა, მით უფრო მეტი ორჭოფობითა და ყოყმანით მიეახლება ადამიანი სულის უკვდავების ჭეშმარიტებას. ხოლო ვინც საერთოდ დაკარგა ან თავისთავში ჩაახშო ღვთისადმი რწმენა, მას ჩვეულებრივ უკვე აღარ სჯერა სულის უკვდავებისა და საიქიო ცხოვრებისა. ეს გასაგებიცაა: რწმენის ძალას ადამიანი თავად სიცოცხლის წყარო - ღმერთისგან იღებს. ამ ცხოველმყოფელი ძალის ნაკადთან კავშირის გაწყვეტის შემდეგ ადამიანის აღვსებას რწმენის ძალით უკვე ვეღარ შეძლებს ნებისმიერი გონივრული დასაბუთება თუ მტკიცება.

შეიძლება სხვაგვარადაც დავასკვნათ: თავად ქრისტიანული სარწმუნოება იმ აღმსარებლობებსა და მსოფლმხედველობებში არის დასუსტებული, სადაც ითრგუნება სულის საიქიო ცხოვრებაზე რწმენის ძალა და არ ხდება მიცვალებულთა მოხსენიება. ვინც ღმერთისა ირწმუნა და საღვთო სიყვარული გააცნობიერა, ფიქრითაც კი არ დაუშვებს, თითქოს ზეციურ მამას მისი სიცოცხლის შეწყვეტა ნებავდეს და თავისთან კავშირის ნებას არ რთავდეს. ასეთი ადამიანი იმ ბავშვს მოგვაგონებს, რომელსაც დედა უყვარს და არ დაიჯერებს, თითქოს მის მოყვარულ მშობელს მისი სიცოცხლე არ სურდეს.

უნდა ითქვას, რომ აღმოსავლეთის მართლმადიდებელ ეკლესიაში, კერძოდ მის ცხოვრებასა და სწავლების სისტემაში სულის უკვდავების შეგნება ცენტრალურ ადგილს იკავებს. ეკლესიის განაწესის სულისკვეთება, აგრეთვე საღვთისმსახურო წიგნებისა და ლოცვათა შინაარსი იცავს და აცხოველებს მორწმუნეებში ამ შეგნებას, ემსახურება გარდაცვლილ ახლობელთა სულების საიქიო ცხოვრებისა და თავად ჩვენი უკვდავების რწმენის განმტკიცებას. რწმენა სულის უკვდავებისა ნათელ სხივად გასდევს მართლმადიდებელი ქრისტიანის მთელ სიცოცხლეს.


____________________________________________________________________-

სამშვინველი და სული

წმიდა წერილში ადამიანის სულიერი საწყისი (სხეულებრივი საწყისის საპირისპიროდ) აღინიშნება ორი, თითქმის ერთი და იმავე მნიშვნელობის ტერმინით: „სამშვინველი“ და „სული“. მაგალითად, პავლე მოციქული ამ სიტყვებს ურთიერთსანაცვლოდ და მსგავსი მნიშვნელობით ხმარობს. ეს ჩანს შემდეგი ორი ტექსტის შედარებიდან „ადიდეთ უკუე ღმერთი ხორცითა მაგით თქუენითა და (სულითა თქეუნითა), რომელი იგი არს ღმრთისაჲ“ (I კორ. 6,20) და „...განვიწმიდნეთ თავნი ჩუენნი ყოვლისაგან შეგინებისა ჴორცთაჲსა და სულისა...“ (2 კორ 7,1). ამასთან, მისივე ნაწერებში ორ ადგილას არის ნახსენები სამშვინველი და სული ერთად. ისმის კითხვა: ხომ არ გვეუბნება მოციქული, რომ ადამიანის ბუნების შემადგენელ ნაწილად სამშვინველის გარდა სულიც გვევლინება? ზოგი წმიდა მამის ნაწერებში, განსაკუთრებით კი ასკეტური ხასიათის თხზულებებში, სული და სამშვინველი აგრეთვე განირჩევა ერთმანეთისგან. ზემონახსენები ციტატებიდან პირველი არის პავლე მოციქულის ეპისტოლეში ებრაელთა მიმართ: „რამეთუ ცხოველ არის სიტყუაჲ ღმრთისაჲ და ძლიერ და უმკვეთელეს უფროჲს ყოვლისა მახვლისა ორპირისა. და მისწუდების იგი ვიდრე განსაყოფელადმდე სამშჳნველისა და სულისა, ნაწევართა და ტჳნთა, და განმკითხველ გონებათა და ზრახვათა გულისათა“ (ებრ. 4,12), მეორე კი მისსავე ეპისტოლეში თესალონიკელთა მიმართ: „და სული თქუენი, სამშჳნველი და გუამი უბიწოდ მოსლვასა მის უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესსა დაჰმარხჳნინ“ (I თეს. 5,23). ჯერ ერთი, ადვილად ჩანს, რომ „სულში“ იგულისხმება არა სამშვინველისაგან დამოუკიდებელი, ცალკე სუბსტანცია, არამედ მხოლოდ მისი უაღრესად შინაგანი, იდუმალებით მოცული მხარე. აქ შეიძლება პარალელი გაივლოს, ერთი მხრივ, სამშვინველისა და სულის, მეორე მხრივ კი, სხეულის ასოთა და ტვინის ურთიერთდამოკიდებულებასთან. ეს უკანასკნელი არის სხეულებრივი არსების ნაწილი, ანუ შემცველში შემავალი; ცხადია, მოციქულის მიერ სულიერი არსების ფარულ ნაწილად სულიც ამგვარადვე მოიაზრება. მეორეც, სიტყვაში „სული“ სავარაუდოდ იგულისხმება სამშვინველის ის განსაკუთრებული, გამორჩეულად აგებული ფარული ნაწილი, რომელიც ქრისტიანში სულიწმიდის მადლის მოქმედებით იქმნება. ეს ის სულია, რომლის შესახებ მოციქული სხვაგან ამბობს „სულსა ნუ დაავსებთ“ (I თეს. 5,19) და „სულითა მდუღარე იყვენით“ (რომ. 12,11). ასე რომ, მოციქული აქ მიმართავს არა საერთოდ ადამიანებს, არამედ მხოლოდ მორწმუნე ქრისტიანებს. მოციქულთან ასეთივე მნიშვნელობით გვხვდება შეპირისპირება „სულიერი ადამიანისა“ „მშვინვიერ“ ანუ ხორციელ ადამიანთან (I კორ.2,14-25). სულიერ ადამიანს აღორძინებული სამშვინველი აქვს, იგი თავისთავში მადლის თესლს აღვივებს, აღმოაცენებს და სულიერ ნაყოფს გამოიღებს. თავისი სულიერი ცხოვრებისადმი დაუდევარი დამოკიდებულებით შეიძლება სულიერი ადამიანიც ხორციელის ანუ მშვინვიერის დონემდე დავიდეს („ესრეთ უცნობელ ხართ, იწყეთ სულიერად და აწ ხორციელად აღასრულებთ?“ - გალ 3,3). ამიტომ უსაფუძვლოა ჩავთვალოთ, თითქოს პავლე მოციქულის აზრები ეწინააღმდეგებოდეს ადამიანის ბუნების ორგვარი შედგენილობის შესახებ სწავლებას.

აზრს, რომ ადამიანის სულიერი ცხოვრება მშვინვიერთან შედარებით არის უმაღლესი, მადლმოსილი ფორმა, სავარაუდოდ, უკვე პირველი საუკუნეებიდან იზიარებდნენ ქრისტიანობის ის მასწაეღაებლები და ეკლესიის მამები, რომლებიც სამშვინველის გარდა სულის არსებობასაც გამოჰყოფდნენ (ასეთები არიან: იუსტინე მოწამე, ტატიანე სირიელი, ირინეოს ლიონელი, ტერტულიანე, კლიმენტი ალექსანდრიელი, გრიგოლ ნოსელი, ეფრემ ასური, აგრეთვე, გვიანდელ ხანაში მოღვაწე მწერლები). ეკლესიის მამათა და მასწავლებელთა მნიშვნელოვანი უმრავლესობა პირდაპირ აღიარებს, რომ ადამიანური ბუნება ორი ნაწილისგან - სხეულისა და სულისგან - შედგება (წმ. კირილე იერუსალიმელი, წმ. ბასილი დიდი, წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი, წმ. იოანე ოქროპირი, ნეტარი ავგუსტინე, ღირსი იოანე დამასკელი). ნეტარი თეოდორიტე წერს: „აპოლინარიუსის (იგულისხმება ერეტიკოსი აპოლინარიუსი) სწავლებით ადამიანი შედგება სამი ნაწილისაგან სხეულის, ცხოველური სულისა და მოაზროვნე სულისგან, რომელსაც გონს უწოდებს, მაგრამ საღვთო წერილი იცნობს მხოლოდ ერთ სულს და არა ორს, რაც ნათლად არის ნაჩვენები პირველი ადამიანის შესაქმის ისტორიაში. ღმერთმა მტვრისგან შექმნა სხეული და შთაბერა სული - ამით გვაჩვენა, რომ ადამიანში ორი საწყისია და არა სამი“.

პოსტის ავტორი: Pianist თარიღი: May 4 2007, 06:41 PM

მოდი ასე ვთქვათ.. ყველაზე ახლო ჭერშმარიტებასთან

პოსტის ავტორი: ეკუმენისტი თარიღი: May 4 2007, 06:44 PM

ყველაზე ახლო ჭეშმარიტებასთან ეს არის ეს „საიდუმლოა, რომელიც მხოლოდ ღმერთმა უწყის“

ისე, უკვე დავდე და თუ გადახედავთ პომაზანსკის სწავლებას სულის შესახებ ყველაფერს გაიგებთ

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 06:50 PM

ეკუმენისტი



ყოჩაღ გუჯა, ამას გვიმალავდი?

ეკუმენისტი

ანუ ცალსახა აზრი არ არის.

პოსტის ავტორი: Pianist თარიღი: May 4 2007, 07:00 PM

ხო, ნუ მე ეგ ვიგულისხმე , ანუ ადამიანებმა არ ვიცით...

ღმერთმა კი ყოველთა და ყოველსა ზედა ყწყის...რადგან ღმრთისაა თვით სულიც და მიწაც...და არს იგი უწინარეს ყოველთა საუკუნეთა....და მან შექმნა ყოველი ხილული და არა ხილული , იგია ყოვლისა ზედა მპყრობელი და შემოქმედი ცათა და ქუეყანისა

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 4 2007, 07:03 PM

Pianist

თემას მართლაც ასე ჰქვია რა არის სული, თუმცა შინაარსი ცოტა განსხვავდება, რა არის სული თქო ამაზე ჯერ არ მიფიქრია

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 4 2007, 10:20 PM

გამიგია ასევე მესამე მოსაზრებაც, რომ სული ადამიანის მიერ ეძლევა ხოლო პიროვნება უფლისგან.
ძალიან რთული საკითხია...

პოსტის ავტორი: marita26 თარიღი: May 6 2007, 02:00 PM

მამა თეოდორემ თქვა დღეს ქადაგებაში: არავინ არ იცის რა არის სული,ის ღვთაებრივი ბუნებაა.გამოხატულია ძირითადად 3 სახით-გონება,გული ანუ გრძნობა და ნებელობა..

პოსტის ავტორი: Pianist თარიღი: May 6 2007, 02:47 PM

ესეც მე ვარ კაცო ?

პოსტის ავტორი: ekusia თარიღი: May 6 2007, 10:19 PM

სული რა არის ვერ ვიცი, მაგრამ ზომაში ცვლილებას რომ განიცდის, ყველამ ვიცით. სულგრძელ და სულმოკლე ადამიანებზე ვამბობ.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: May 7 2007, 01:58 AM

სული არის არსება ცოცხალი, მარტივი, უსხეულო, თავისი ბუნებით სხეულებრივ თვალთაგან უხილავი, უკვდავი, მოაზროვნე და გონისმიერი, უაღნაგობო, ორგანული სხეულით მოსარგებლე და მისთვის სიცოცხლის, ზრდის, გრძნობისა და შობადობის მიმნიჭებელი, გონების მქონე, თუმცა არათუ თავისი თავისგან განსხვავებულისა, არამედ - თავისივე უწმინდესი ნაწილისა (რადგან როგორც თვალია სხეულში, იმგვარადვეა სულში გონებას თვითუფლებრივი, მნებებელი და მოქმედი, ცვალებადი ანუ ნებსითცვალებადი, როგორც, აგრეთვე, ქმნილი, რომელსაც მისი შემოქმედის მადლისგან ბუნებით აქვს შეთვისებული ყოველივე ეს, რადგან მადლისგანვე მიუღია მას არსებობაც და ბუნებით ამგვარად არსებობაც.


წმინდა იოანე დამასკელი

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 7 2007, 10:27 AM

ხალხნო, სული რა არის კი არა, საიდან იბადება ტქო, წინა პოსტებიც წაიკითხეთ რააააა

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: May 7 2007, 12:20 PM

ხომ დავდე სულის წარმოშობაზე სწავლება?

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: May 7 2007, 05:24 PM

როგორ ფიქრობ თუ უფალმა ადამს ჩაბერა სული არ შეუძლია თითოელ ჩვენგანს და ჩვენს მომავალსაც იგივე არგუნოს?

ყოველი სული უფლისგან იქმნება, უფლის მოცემული სიცოცხლე უფალს უნდა ჩავაბაროთ. ეს ნათელი მაგალითია იმისა, რომ უფალი თითოეული ადამიანსთვის ქმნის სულს.

P.S. გვახსოვდეს : უფალი ყოვლისშემძლეა!!


სული - სხეულშია დავანებული, სულში - გონიერება ჰგიებს, ხოლო გონებაში - სიტყვაა, რომლის მეშვეობით განჭვრეტილი და განდიდებული ღმერთი უკვდავყოფს ადამიანის სულს - უხრწნელებასა და საუკუნო ნეტარებას ანიჭებს მას. ყოველივე არსებულსაც ხომ ღმერთმა მიანიჭა სიცოცხლე თავისი ერთიანი სახიერებით.

ღვთაებრივი განგებულებითაა ამქვეყნად ყოველივე, რაც კი არსებობს და მოქმედებს. ღვთის მიერ დადგენილი წესით განუხრელად არესრულება ამქვეყნად, მაგალითად, ის, რომ მზე ყოველდღე ამოდის და ჩადის, ხოლო მიწა კი შესაფერ დროს თავის ნაყოფთ გამოიღებს, და ეს ყოველივე ადამიანისათვის დაებადა და მისთვის ხდება.

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: May 15 2007, 12:07 AM

ღმერთმა რომ დაასრულა ქმნადობა, შესაქმე. როგორ ქმნის ღმერთი ადამიანის სულს ისე, როგორც პირველი ადამიანის -ადამის სული შექმნა?

პოსტის ავტორი: inkvizitor თარიღი: May 18 2007, 12:02 AM

თუ ვინმე ფიქრობს რომ სული უშვალოდ ღმერთისგან ეძლევა ყოველ ადამიანს, მართალია.
ხოლო თუ ვინმე ფიქრობს რომ მშობლებისაგან გადაეცემა, ისიც მართალია.
ცალკეული მამები ფიქრობენ ასეც და ისეც, კრებას კი თუ არ ვცდები ამ საკითხზე არ უმსჯელია.
მაგალითად;- ეგნატე ბრიანჩანინოვი და თეოფანე დაყუდებული, მთელი ცხოვრება კამათობდნენ ანგელოზთა ბუნების შესახებ.
ორივე მამა ისე აღესრულა რომ ვერ შეთანხმდნენ.
დღეს ორივე წმიდანია, თანაც უდიდესი.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 18 2007, 01:57 AM

inkvizitor

მე ვფიქრობ რომ ეს თანამოქმედებაა, ანუ ღმერთი და ადამიანი ერთად ქმნიან.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: May 18 2007, 04:35 PM

დათიკო

ყოველ ადამიანს სული უფლის კეთილი ნებით ეძლევა, ადამიანი სხეულის შექმნაში მონაწილეობს, სულის შექმნასთან რა ხელი აქვს მას.

სწავლება ადამიანის მონაწილეობისა სულის შექმნაში გავრცელებულია არქ. რაფაელის და არქ. ლაზარეს მიერ, რომ მათ დაემტკიცებუნათ მემკვიდრეობით გადაცემა პირველქმნილი ცოდვისა მშობლიდან ბავშვზე (ჩვილ და მუცელში მოწყვეტილ ბავშვების ხვედრთან დაკავშირებით),

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 18 2007, 06:43 PM

afxazi

საიდან ასეთი დარწმუნებულობა?

მოდი გადავხედოთ რას გვასწავლიან წმინდა მამები:

საღვთო წერილში ბოლომდე არ არის ახსნილი თითოეული ადამიანის სულის წარმომავლობა; ეს „საიდუმლოა, რომელიც მხოლოდ ღმერთმა უწყის“ (წმ. კირილე ალექსანდრიელი)
არც ეკლესია გვთავაზობს ამ საკითხის შესახებ მკაცრად განსაზღვრულ სწავლებას.

მაგრამ აღნიშნული კრების განჩინება არ ადგენს შემდეგს - იქმნება თუ არა ადამიანის სული მშობელთა სულებისგან და მხოლოდ ამ გაგებით არის იგი ახალი საღვთო ქმნილება, თუ უშუალოდ თავად ღმერთი ქმნის თითოეულ სულს, რომელიც გარკვეულ მომენტში უერთდება შექმნის პროცესში მყოფ, ან უკვე შექმნილ სხეულს. ეკლესიის მამათა (წმ. კლიმენტი ალექსანდრიელი, წმ. იოანე ოქროპირი, წმ. ეფრემ ასური, ნეტარი თეოდორიტე) აზრით, თითოეულის სულს თავად ღმერთი ქმნის. ამასთან, ზოგი მათგანის თვალსაზრისით, სულის სხეულთან შეერთება სხეულის შექმნიდან მეორმოცე დღეს ემთხვევა.

ეკლესიის ზოგიერთი მამა და მასწავლებელი (ტერტულიანე, წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი, წმ. გრიგოლ ნოსელი, ღირსი მაკარი, ანასტასი მღვდელი) თვლის, რომ ორივე სუბტსტანცია - სული და სხეული, ერთდროულად იღებს დასაბამს და ვითარდება. სული იქმნება მშობელთა სულებიდან, როგორც სხეული - მათივე სხეულებიდან. აქ „შექმნაში“ მოიაზრება საღვთო შემოქმედებითი ძალის მოქმედება ფართო გაგებით, რომელიც ყოველგვარი სიცოცხლისათვის დამახასიათებელი და აუცილებელია.

როგორც ვხედავთ, ამ საკითხთან დაკავშირებით, წმინდა მამათა აზრებიც განსხვავებულია.

პოსტის ავტორი: maZiebeli თარიღი: Jun 28 2007, 11:19 PM

agmsarebeli

„მამაჲ ჩემი მოაქამომდე იქმს და მეცა ვიქმ“ (იოანე. 5,17);

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 18 2007, 10:16 PM

ადამიანის სული არის ღვთიური სულის ნაწილი და იგი არის უკვდავი. უკვდავი ნიშნავს რომ იგი მუდმივია ანუ არც დაბადებულა და არც მოკვდება. სხვა სიტყვებით რომ ავხსნათ სული ყოველთვის იყო არის და იქნება.

მაგრამ ადამიანს თავის თავი ჰგონია ხორციელი არსება და მას ჰგონია, რომ არც არსებობდა დაბადებამდე და სიკვდილის შემდეგ გაჰქრება. Mაგრამ როცა ადამიანი შეიცნობს თავის თავს როგორც სულს იგი შეიცნობს თავის უკვდავებას, რომ ყოველთვის იყო, არის და იქნება.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 18 2007, 10:41 PM

მომავლის მიმართ კი, წარსულის მიმართ არაა სავალდებულო.

არა, შესაძლოა სული გაჩნდეს

ეს მართალია

სულს აქვს მათემატიკური სხივის თვისებები, დროში გააცნია სათავე, მაგრამ არა აქვს დასასრული.

პოსტის ავტორი: მეხელი თარიღი: Jul 19 2007, 11:19 AM

საღვთო წერილში ბოლომდე არ არის ახსნილი თითოეული ადამიანის სულის წარმომავლობა; ეს „საიდუმლოა, რომელიც მხოლოდ ღმერთმა უწყის“ (წმ. კირილე ალექსანდრიელი)
არც ეკლესია გვთავაზობს ამ საკითხის შესახებ მკაცრად განსაზღვრულ სწავლებას.

მაგრამ აღნიშნული კრების განჩინება არ ადგენს შემდეგს - იქმნება თუ არა ადამიანის სული მშობელთა სულებისგან და მხოლოდ ამ გაგებით არის იგი ახალი საღვთო ქმნილება, თუ უშუალოდ თავად ღმერთი ქმნის თითოეულ სულს, რომელიც გარკვეულ მომენტში უერთდება შექმნის პროცესში მყოფ, ან უკვე შექმნილ სხეულს. ეკლესიის მამათა (წმ. კლიმენტი ალექსანდრიელი, წმ. იოანე ოქროპირი, წმ. ეფრემ ასური, ნეტარი თეოდორიტე) აზრით, თითოეულის სულს თავად ღმერთი ქმნის. ამასთან, ზოგი მათგანის თვალსაზრისით, სულის სხეულთან შეერთება სხეულის შექმნიდან მეორმოცე დღეს ემთხვევა.

ეკლესიის ზოგიერთი მამა და მასწავლებელი (ტერტულიანე, წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი, წმ. გრიგოლ ნოსელი, ღირსი მაკარი, ანასტასი მღვდელი) თვლის, რომ ორივე სუბტსტანცია - სული და სხეული, ერთდროულად იღებს დასაბამს და ვითარდება. სული იქმნება მშობელთა სულებიდან, როგორც სხეული - მათივე სხეულებიდან. [/quote]


დათიკო, მომიტევე, მაგრამ აქ პატარა შეცდომაა. ტერტულიანე ასწავლიდა, რომ ადამიანს სული ჩასახვისას მშობლისგან გადაეცემოდა სპერმატულად, და მის სწავლებას "ტრადუციონიზმი" ეწოდება. მაგრამ რაც შეეხება წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველს, წმ. გრიგოლ ნოსელს, წმ. მაკარი ეგვიპტელს და წმ. ანასტასი სინელს, მართალია, ისინი ასწავლიდნენ, რომ სული და სხეული ერთდროულდ იღებს დასაბამს და ეს არის საყოველთაო მართლმადიდებლური სწავლება (ამის უარყოფა ორიგენიზმის მწვალებლობაა, რაც მეხუთე მსოფლიო კრებაზე იქნა დაგმობილი), მაგრამ ამ წმინდა მამებს სულაც არ გამოჰქონდათ ის დასკვნა, რომ სული მშობლისგან გადადიოდა (როგორც ამას ტერტულიანე ასწავლიდა). პირიქით მაგალითად წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი ასწავლის, რომ სული ეს ღვთის "ნაკადი" (ამ სიტყვას ხმარობს იგი სულის აღსანიშნავად) და იგი მისი მობერვით იქმნება ადამიანში მისი სხეულის შექმნასთან ერთად.

საერთოდ ადამიანის გონიერ სული წმინდა მამებისთვის იგივე იყო, რაც არის პიროვნება, ჩვენი "მე". მასში ხედავდნენ ისინი ღვთის ხატებას და მის ძირითად თვისებებად მიიჩნევდნენ თავისუფალ ნებას, აზროვნების და შემოქმედების უნარს, ასევე უკვდავებას (იხ. წმ. იოანე დამასკელის "მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა").

პოსტის ავტორი: ზურა თარიღი: Jul 19 2007, 11:59 AM

მშვიდობა თქვენ!

- რა არის სული

- როდესაც ჯამრთველი ხარ (სხეულით)
... და მაინც კარგად ვერ გრძნობ თავს...
რადგან რაღაცა გაწუხებს...


და პირიქით


***

შედარებით სერიოზულ ანუ ფილოსოფიურ/თეოსოფიურ/ღვთისმეტყველურად:

- რაზეა საუბარი? მშვინვასა თუ სულიერებაზე?
ადამი არ ყოფილა სულიერი არსება!


უფალო შეგვიწყალე.

უფალო შემიწტალე მე ცოდვილი...

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 19 2007, 06:50 PM

მეხელი

მე აქ არაფერ შუაში არ ვარ, ეს პომაზანსკის დოგმატური ღვთისმეტყველებიდან ამონარიდი სიტყვებია

ზურა
ზურას დავენაცვლე, ძალიან მოგვანატრე თავი ძმაო
უფრო ხშირად გვესტუმრე ხოლმე, შენ გახარებას

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jul 19 2007, 07:05 PM

სული ადამიანის გამაადამიანებელი სუბსტანციაა
გაიხარეთ აბო.

პოსტის ავტორი: shota1 თარიღი: Jul 19 2007, 08:15 PM

ღმერთი დედისაგან და მამისაგან მოიღებს სულის ნაწილება და ჰქმნის ახალ სულს...

ასე მითხრა ჩემმა მოძღვარმა...

სული სიცოცხლეს ნიშნავს,

სული არახრწნადს და უსხეულობას ნიშნავს,

ცხოველს არ აქვს სული და ადამიან აქვს, ცხოველი ვერ აცნობიერებს ადამიანი აცნობიერებს - სული პიროვნებაა, რომელიც აცნობიერებს საკუთარ თავს...

სულს აქვს ცნობიერება, მეხსიერება...

სულს აქვს გულიც, რადგან მას აქვს შინაგანი მოთხოვნილებები, სურვილები და მისწრაფებები...

მას აქვს ნება,

სულს შეუძლია ახალი აზრის დაბადება კომპიუტერისაგან განსხვავებით...

სხეული მხოლოდ სამოსია სულის...

სხეული მხოლოდ ინსტრუმენტია სულის, პიროვნების რათა მან განახორციელოს სულის სურვილი ან ჩანაფიქრი...

მე მგონი

კიდევ შეიძლება ასეც დავინახოთ: სული გამოდის ადაიანის გონებიდან და განისვენებს ადამიანის სიტყვასა და საქმეში;

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 20 2007, 01:28 AM

შოტა1-ს
ციტატა:
სული სიცოცხლეს ნიშნავს
ცხოველს არა აქვს სული

შეგიძლია ამიხსნათ ცხოველი მკვდარი დადის, თუ ცოცხალი ცხოველი არ გინახია ამ ქვეყანაზე



გიორგის

ციტატა:

მომავლის მიმართ კი, წარსულის მიმართ არაა სავალდებულო

პასუხი: წარსულის მიმართაც მასეა

ღმერთი მუდმივია ანუ ყოველთვის იყო, არის და იქნება და ადამიანის სულიც რომელიც ღმერთის შვილია და მისი
მსგავსი, ყოველთვის იყო, არის და იქნება.

ციტატა:
სულს აქვს მათემატიკური სხივის თვისებები, დროში გააცნია სათავე, მაგრამ არა აქვს დასასრული

პასუხი:
სულს არა აქვს მათემატიკური სხივის თვისებები, არამედ მას ღვთიური თვისებები აქვს:არ გააჩნია არც სათავე და არც დასასრული. მათემატიკურ სხივს ღვთიური თვისებები არ გააჩნია

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 10:43 AM

southruislip

რატომ თვლი, რომ წარსულის მიმართაც მასე უნდა იყოს? ჩემი რწმენით სული ბავშვს ჩასახვისას ეძლევა და დროში საწყისი გააჩნია. ღმერთი მუდმივია, მაგრამ ეს რატომ მიუთითებს, რომ სულიც მისივე ასაკის (ანუ დაუსაბამო) უნდა იყოს? მერე, რა რომ სული ღმერთის მსგავსია? მე ვთვლი, რომ სული ისევე, როგორც სხვა დანარჩენი ღმერთის მიერაა შექმნილი და ამიტომ მას დროში დასაწყისი უნდა გააჩნდეს. თუ სული და ღმერთი ორივე დაუსაბამოა მაშინ სული ღმერთის მიერ შექმნილი ვერ იქნება და ის იქნება ღმერთთან ერთად დაუსაბამოდ არსებული, რადგანაც არ იარსებებს დრო სულის შექმნამდე. მე კიდევ მგონია, რომ სული ღმერთის მიერაა შექმნილი და მის ღვთისადმი მსგავსებაში იგულისხმება მის მიერი თავისუფალი ნების არსებობა და არა მისი უსასრულოდ არსებობა წარსულშიც.


სულის პარალელები მათემატიკური სხივის თვისებებთან არის მისი თვალსაჩინოობის და კარგად აღქმისათვის მოყვანილი შედარება, რომელიც გვაჩვენებს, რომ ასეთი რაღაცის არსებობა დასაშვებია. სულის და მათემატიკური სხივის თვისებების შედარება არის მეცნიერული წარმოჩინება, თავისთავად სულს ცხადია ღვთიური თვისებები აქვს, მაგრამ არა ყველაფერი რაც ღმერთს, ის ღვთისგან რამდენადმე განსხვავებულია (ასე რომ არ იყოს ღმერთი იქნებოდა თვითონაც) და ღვთისადმი მისი მსგავსება გამოიხატება თავისუფალი ნების არსებობაში.


შენ რომელი სარწმუნოების აღმსარებელი ხარ?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 11:02 AM

სული სიცოცხლეს ნიშნავს, მაგრამ სიცოცხლე სულს არა. ამას ქვია ცალმხრივი ლოგიკური ტოლობა. მეტი თვალსაჩინოებისთვის მკაფიოდ დაგანახებ, ცალმხრივი ლოგიკური ტოლობის თვალსაჩინო მაგალითი:

"ყველა ასტროფიზიკოსი მეცნიერია, მაგრამ ყველა მეცნიერი ასტროფიზიკოსი არაა"

ასე, რომ არასწორი ფორმულიება მოიყვანე, სული თავისთავად სიცოცხლეს ნიშნავს, მკვდარს სული ვერანაირად ვერ ექნება, მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ რაც ცოცხალია ყველაფერს სული უნდა ჰქონდეს. შეიძლება სიცოცხლე უსულუდ, მაგრამ სული უსიცოცხლოდ არა. გარდა ამისა უნდა შევთანხმდეთ სიცოცხლის განმარტებაზეც, არ ვიცი როგორ ერკვევი მიკრობიოლოგიასა თუ კომპიუტერულ ტექნოლოგიებში, მაგრამ მოკლედ გეტყვი: ბაქტერიები და ბაცილები ბიოლოგიურად ცოცხალია ახასიათებს რა ცოცხალი ორგანიზმის ყველა ნიშანი, მაგრამ განა მას სული გააჩნია?! ასევე კომპიუტერული ხელოვნური ინტელექტი, რომელიც საკუთარი არსებობის გასახანგრძლივებლად ენერგიის ერთ ფორმას მეორედ გართაქმნის შეიძლება სიცოცხლედ ჩაითვალოს, განა მაინცდამაინც ორგანული მოლეკულური ნაერთებისგან უნდა შესდგებოდეს საგანი, რომ სიცოცხლედ ჩაითვალოს. სწორად გითხრეს, ცხოველს სული არ გააჩნია მიუხედავად იმისა რომ იგი ბიოლოგიურად ცოცხალია და საკვების კალორიებად გარდაქმნის შედეგად ინარჩუნებს ენერგიას, ამის ფუძველზე კი ბიოლოგიურ სიცოცხლეს.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 11:20 AM

მე დიდად გათვითცნობიერებული არა ვარ რელიგიაში. მაგრამ სულის არსებობის ჩემებური წარმოდგენა მაქ. შეიძლება სულელური იყოს, მაგრამ მე ასე ვხედავ ამას:

მე მგონი სული გონების ის ნაწილია რომელიც მის პიროვნებას განსაზღვრავს, ანუ სული ისაა რის გამოც ტვიინი აზროვნებს. ანუ ტვინს აიძულებს იაზროვნოს, სულისთვის იქმნება მეხსიერება. და ეს ის ნაწილია ადამიანის რომელიც უხეშაძდ რომ ვთქვათ არ კოპირდება. რომ წარმოვიდგინოთ, რომ ადამიანი მთლიანად გადავაკოპიროთ, თითოეული მისი მოლეკულა. მივიღებთ ორ ერთნაირ ადამიანს, მაგრამ ისინი ერთი არ იქნება, ანუ ის რომელიც გადაკოპირდა მაინც ერთი იქნება, აი ამ ერთადერთობას განაპირობებს გონების ის ნაწილი, ეომლიც არ გადაყვება ტვინს.

რაღაცეები ვიბოდიალე , მაგრამ მე მგონი მიხვდებით ჩემ აზრს.

მაგრამ ჩანასახს სული ქონეს არა მგნია. 3 უჯრედს რა სული უნდა ქონდეს ?! მე მგონი სანამ ადამიანს ტვინი არ ჩამოუყალიბდება, ანუ ის ნაწილი რაც აღიქვამს გარემოს, სული არ ექნება.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 12:18 PM

iraklidze

მართალია, სწორი მეცნიერული მიდგომაა. სული არის ადამიანის პიროვნული ინდივიდუალიზმის თვითგანცდის აღმქმელი გონება. იგი მართავს აზროვნებს და გააჩნია შეგრძნებების რეალიზაცია მატერიალური მოვლენების "თავის ენაზე" თარგმნის საშუალებით.

ქრისტიანული სწავლების მიხედვით სული უჩნდება ადამიანს ჩასახვის თანავე. იყო სხვადასხვა ვერსიები თუ სად მდებარეობდა სული, ყველაზე ოპტიმალურია, რომ იგი აბსოლუტურად თანაბრად განფენილია მთელი სხეულის მოცულობაში ზუსტად იმ ფორმით რა ფორმაც სხეულს გააჩნია. ჩასახული ადამიანი ცხადია ვერ აზროვნებს, როგორც ჩვენ, პრინციპში ჩვილი ბავშვიც ასეა სანამ რაიმეს ისწავლიდეს, მაგრამ მათ სული გააჩნიათ. ტვინის გაჩენა და ფორმირება ადამიანს ხელს უწყობს შეიმეცნოს გარე სამყარო და ჩვენი სამყაროს შესახებ ინფორმაცია მიაწოდოს სულს. რაც უფრო ჩამოუყალიებებლია ტვინი, (გინდა დაბადებული იყოს ადამიანი) მით უფრო ნაკლებად შეუძლია შეიმეცნოს და შეიგრძნოს ჩვენი სამყარო, მაგრამ მას გააჩნია თავისებური სულიერი ინდივიდუალიზმი და გონება, რომელიც შეიგრძნობს სხვადასხვა სულიერ მოვლენებს, ამიტომაა რომ ჩვილ დაღუპულ ბავშვის სულს მიუხედავად იმისა, რომ გონება განვითარებული არ აქვს და შეიძლება დედასაც ვერ ცნობს ნეტარების განცდა შეუძლია. მას თავისებური სამყაროსადმი დამახასიათებელი გრძნობები და აზროვნება გააჩნია.

პოსტის ავტორი: di_onise თარიღი: Jul 20 2007, 12:32 PM

აუ ერთხელ ისტორიის მასწავლებელი გვეუბნებოდა, რომ მეცნიერებმა დაასკვნეს რომ სულს წონა აქვს და 3-4 გრამს იწონისო. შევეკამათე მე და მითხრა რომ მეცნიერებმა აწონეს სიკვდილის პირას მყოფი ადამიანის სხეული და როდესაც გარდაიცვალა, 4 გრამით დაიკლოო
არ დავუჯერე მე და მაგარიც ვიცინე.......

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 12:34 PM

ძალიან დიიიიდი ეჭვი მეპარება სულს წონა ქონეს. ეს არმატერუალური გონია. და გონს კიდე წონა არა აქ. მაგ ლოგიკით ღმერთსაც წონა ქონია.

რახან რამეს წონა აქ ე.ი. მას იზიდავს დედამიწა, ე.ი. შეიძლება ერთხელაც სული მართლა დაეცეს? პირდაპირი გაგებით

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 20 2007, 12:35 PM

southruislip
ბოდიში კითხვისთვის, მაგრამ რა სარწმუნოების ხარ?

მართლმადიდებლური დოგმატიკის თვალსაზრისით, სერიოზულ მწვალებლობას შეიცავს შენი ნაწერი...... თან iraklidze-სგან განსხვავებით, რატომღაც ცდილობ ამ გაურკვეველი აზრების თავს მოხვევას........

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 01:04 PM

di_onise

3-4 გრამს არა. ეგ არის მეცნიერული ჰიპოთეზა, რომელისაც მე ნაკლებად მჯერა. არა მგონია სული მატერიალური იყოს. იმქვეყნიური სამყაროო არაა დაკვირვებადი, რომ ჩვენს ხელთ არსებული ინსტრუმენტებით რაიმე გავზომოთ. მათ ისეთი მახასიათებლები გააჩნიათ, რომელსაც ჩვენ ვერასოდეს ვერ აღვიქვამთ, შესაძლოა მას ჰქონდეს რაღაც თავისებური თვისებები, რასაც მეცნიერებაში მეტაფიზიკური თვისებები ეწოდება, მაგრამ არა მგონია ვინმემ ეს მეტაფიზიკური თვისებები გაზომოს.

წარმოშობით შოტლანდიელი მეცნიერი დოქტორი დანკან მაკდუგალი ზომავდა მომაკვდავ პაციენტებს და ყოველთვის ღებულობდა რიცხვს 21 გრამის მახლობლობაში, რის გამოც მივიდა დასკვნამდე რომ სულის წონა არის 21 გრამი. მის საფუძველზე გადაიღეს კიდეც ფსიქოლოგიურ-ფანტასტიკური ფილმი "21 გრამი" ("21 grams"). ამ ჰიპოტეზას არსებობის უფლება აქვს, მაგრამ ნაკლებად მჯერა მისი.

პოსტის ავტორი: di_onise თარიღი: Jul 20 2007, 01:08 PM

iraklidze

ხო არც მე დავუჯერე, უაზრობაა რაა...

ჰოდა იმას მთლად მოვუტყუვებივარ ეგეც არ სცოდნია სწორად

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 20 2007, 01:14 PM

კანონისტს


ციტატა
მართლმადიდებლური დოგმატიკის თვალსაზრისით

მე ვარ ქრისტიანული სარწმუნოების ადამიანი, ანუ ვცდილობ სწორად გავიგო იესო ქრისტეს მოძღვრება.იესო ქრისტე ყოველგვარი დოგმების წინააღმდეგი იყო და ადამიანებს რომლებიც ცდილობდნენ , რაღაც დოგმებით ემსჯელათ მათ მწვალებლებს ეძახდა.
თვით ქრისტიანული დოგმატიკის, როგორც ასეთი მცნების არსებობა ეწინააღმდეგება იესო ქრისტეს მცნებებს და სერიოზულ მწვალებლობას შეიცავს.
დოგმები არ შეიზლება იყოს ქრისტიანული და ძალიან გთხოვთ რაღაც გაურკვეველ დოგმებს ნუ გვახვევ თავს. რაც შეეხება გაურკვევლობის ჩემგან თავზე მოხვევას. რა ვერ გაიგეთ?.

გიორგის
სული არის ძალა, ენერგია რომლის საშუალებითაც გადაადგილდება სხეული, მათ შორის ცხოველისაც და ადამიანისაც. მაგრამ ცხოველის და ადამიანის სული განსხვავდება ერთმანეთისაგან. საინტერესოა რითი გადაადგილდება ცხოველის სხეული?
ადამიანები ევოლუციის გარკვეულ პერიოდში ცხოველის დონეზე იდგნენ, იქნებ ართ მათ ჰქონდათ სული. საინტერესოა ზანგებს თქვენ ადამიანად მიიჩნევთ თუ ცხოველებად. იქნებ ცხოველების რანგში აგყავთ და არც მათ აქვთ სული .თუ თქვენ და თქვენი მოძღვარი მასე ფიქრობთ რომ ცხოველი უსულოდ ცოცხლობს, მაშინ თქვენ ძალიან გაგიჭირდებათ ქრისტინობის გაგება
თქვენ შეიძლება გამოხვიდეთ კარგი მათემატიკოსი ან ფიზიკოსი.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 20 2007, 01:17 PM

southruislip

მაგალითად? 1 მაგალითს მეტყვი, სადაც დოგმატი, როგორც ასეთია უარყოფილი?

თუმცა მოიცა, ჯერ დავიწყოთ თავიდან, დოგმატი იცი საერთოდ რა არის?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 01:36 PM

southruislip

გულწრფელად გეტყვი, რომ რატომღაც ბუდისტი მეგონე, შენნაირი აზროვნება საერთოდ არაა ქრისტიანული კონფესიებისთვის დამახასიათებელი.

დემოკრატია ნებისმიერი რწმენის აღიარების უფლებას ნიშნავს, მაგრამ არა საკუთარი აზრების ქრისტიანულად წარმოჩენას. შენ შეგიძლია ნებისმიერი რამ აღიარო და მიიღო, მაგრამ რაც შენ დაწერე მაგას ქრისტიანობასთან კავშირი არა აქვს.


საინტერესოა რატომ არ შეიძლება იყოს ქრისტიანული? ძალიან უცნაურ რაიმეს ლაპარაკობ. იცნობ ქრისტიანულ ღვთისმეტყველებას? სჯულის კანონს? თუ არ იცნობ, მაშინ რანაირი ქრისტიანი ხარ? რა არის შენი ქრისტიანული მრწამსი? რას აღიარებ და რის საფუძველზე?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 01:55 PM

southruislip

ისეთ რაცას წერ, რომელიც ქრისტიანობისთვის ყოვლადმიუღებელია, ხოლო მეცნიერებისათვის კი აბსურდი. ძალიან მაინტერესებს, რომელი ქრისტიანული ლიტერატურაში წაიკითხე, რომ სული არის ენერგია,რომლის საშუალებითაც სხეული გადაადგილდება?! თითქმის ყველა მიმდინარეობის ქრისტიანობის ნიუანსებს ვარ გაცნობილი, მაგრამ ამგვარი საოცარი ლიტერატურა ჯერ არ შემხვედრია. საინტერესოა მაგ ლიტერატურის მიხედვით ავტომობილს თუ გააჩნია სული, რადგან სხეული მასაც აქვს თანაც გაცილებით მძიმე და ადამიანზე გაცილებით სწრაფადაც გადაადგილდება.

ნებისმიერი ცოცხალი ორგანიზმის სხეული გადაადგილდება საკვების მიერ მიღებული კალორიების მექანიკური ენერგიად გარდაქმნით და ერთი წონასწორული მდგომარეობიდან მეორეში დინამიკური გადასვლით. სხვათა შორის არც ადამიანი გადაადგილდება სულით. უხელო და უფეხო ადამიანი მიუხედავად იმისა, რომ სული აქვს ვერსად ვერ წავა, ასევე ვერ იმოძრავებს ადამიანი, რომელსაც გრძნობა აქვს დაკარგული, მაგრამ სული ცხადია გააჩნია.

ქრისტიანი არ არის-თქო ეს უკვე ვიფიქრე შენზე, მაგრამ იმასაც კი ნუ მაფიქრებინებ, რომ ლოგიკა არა აქვს-თქო. მაინც სად დაინახე, რომ ქრისტეანები შესაძლოა მივიჩნევდეთ, რომ ზანგს სული შესაძლოა არც ქონდეს. ასეთი რაიმე არც მიფიქრია, მე ცხოველებზე გელაპარაკები და შენ ზანგი ცხოველი გგონია?

ეს ალბათ წლის ფრაზაა ფორუმზე. ძალიან მაინტერესებს რომელი კონფესიის ქრისტიანი ხარ? ან სად და რა ლიტერატურაში გაეცანი განმარტებას, რომელიც ცხოველის სულის არსებობას აღიარებს? მართლმადიდებლობას თავი დავანებოთ . . . ასეთი აზროვნება ძალიან შორს დგას კათოლიკური და პროტესტანტული ქრისტიანული სწავლებისგან. ცხოველის სულის აღიარება მწვალებლობა არაა, რადგან მწვალებლობა აღარაა, ეგ უკვე ალბათ სხვა რელიგიის აღიარებას ნიშნავს, მაგრამ მიჭირს გავიხსენო რელიგია რომელიც ცხოველის სულს აღიარებს.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 02:15 PM

southruislip

მათემატიკა და ფიზიკა ელემენტარულ დონეზე ვიცი. შენ რა პროფესიის ხარ? სასურველია ჩვენთან ისაუბრო, არ წახვიდე ფორუმიდან და რაღაც კითხვებზე პასუხი იპოვო. ამ ფორუმზე გვყავს არა მარტო მართლმადიდებლები არამედ ნაკლებად ეკლესიური ხალხიც, პროტესტანტებიც, ათეისტებიც და ა.შ. სასურველი იქნებოდა შენც გაგეგრძელებინა დისკუსია.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 03:57 PM

არა სული ენერგია არაა. ადამიანი ცხოვლეი და ვოლვოქსის კოლონიაც კი გადაადგილდება საკვების დამუშავების შედეგად მიღებული ენერგიით. უბრალო ენით რომ ვთქვათ ელექტროქიმიური ხერხით მიღებული დენით. . სული კი მარტო ადამიანს ააქ, რომელიც მის გონშია, არამატერიალური სახე აქ, და ადამიანს აზროვნების უნარს სძენს. თუმცა შეიძლება ოდესმე ვინმემ აღმოაჩინოს სული ნამდვილი სახე. რა არი და რამხელა და რა მასისაა არ ვიცით, მხოლოდ ის ვიცით რას აკეთებს.

რაც შეეხება ჩანასახის სულს
საქმე იმაშია რომ ადამიანი როცა იბადები მისი ტვინი ჯერ კიდევ არაა ჩამოყალიბებული. რეალურად ამას 9 თვე კი არა წელი სჭირდება, უბრალოდ იმიტომ იადება 9 ტვესჰი რომ მისი დანარჩენი ორგანოებია მზად დამოუკიდებელი სიცოცხლისთვის. ასე რომ ახალდაბადებული ადამიანი ჯერ კიდევ "უჭკუოა" და ვერ აზროვნებს, მას მხოლოდ მეხსიერება და მარტივი სისტემები და ინსტიქტები უმუშავებს. ამიტომ რეალურად სული "მუშაობას" ჩასახვიდან 1 წლის მერე იწყებს. ჩანასახი კი რაღაც ურდებების უწესრიგო გროვაა, რომელსაც ძნელად თუ დაარქმევ ადამიანს. ამიტომ მას სული ქონდეს ცოტა ეჭვი მეპარება. შეიძლება რელიგია ასე ასწავლის, მაგრამ რეალურად მე მგონი სული მაშინაა თუ აზროვნებაცაა.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 20 2007, 04:29 PM

iraklidze

ანუ გიჟი უსულოა?

დააზუსტე რას ამბობ

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 04:30 PM

კანონისტი
არა
მოდი ასე ვთქვათ. ადამიანის ტვინს მოყვება კომპლექტში . გიჟი კდიე აზროვნებს. უბრალოდ ცუდად აზროვნებს.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 04:41 PM

აზროვნება სულის გარეშე არ არსებობს, მაგრამ სული აზროვნების გარეშე კი და ამის მაგალითია ახალდაბადებული ბავშვი. უფრო სწორად ივარაუდება, რომ მასაც აქვს ჩვეულებრივი აზროვნების პოტენციალი, მაგრამ ტვინი არა აქვს ფორმირებული, დროის პრობლემის გამოც ინფორმაცია ძალიან ცოტა აქვს და აზროვნებს მხოლოდ იმ ინფორმაციის გარშემო რაც მას გააჩნია. ამავე ლოგიკით შეგვიძლია მივიჩნიოთ, რომ ჩანასახსაც აქვს სული, მაგრამ არა აქვს ტვინი, (ან აქვს, მაგრამ ძალიან სუსტად განვითარებული) ამიტომ იგი მატერიალურ სამყაროს ვერ უკავშირდება, რომ თავისი აზროვნების რეალიზაციისთვის საჭირო ინფორმაცია მიიღოს და ჩანს, რომ თითქოს არ აზროვნებს.

თუ ადამიანი დაიღუპა ისეთ პატარა ასაკში (ან აბორტირებულ იქნა) რომელშიც მას ძალიან მცირე (ან საერთოდ არა) ინფორმაცია ჰქონდა მატერიალური სამყაროს შესახებ მისი სული ჩვეულებრივად აგრძელებს არსებობას და შეუძლია განიცადოს ნეტარების ან ტანჯვის იმგვარი ფორმა, რაც სულისთვის დამახასიათებელია. მას არ ეცოდინება დედამიწაზე ცხოვრების შესახებ არაფერი (ან ძალიან მცირე) მაგრამ ეს ხელს ვერ შეუშლის იაზროვნოს იმ განზომილებაში სადაც ის მოხვდება, რადგან მას აზროვნების პოტენციალი გააჩნია და იოლად "გაერკვევა" ახალ სიტუაციაში არსებულ სამყაროსა და იქ არსებულ შეგრძნებებში.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 04:50 PM

თუ უტვინო და უორგანო არსება (ჩანასახი) აზროვნებს. მაშინ მაგ ლოგიკით ხველა ცხოველი აზროვნებს, მაგრამ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 04:57 PM

ჩანასახი არ აზროვნებს, მაგრამ გააჩნია სული. მისი იმ მომენტში არ აზროვნება გამოწვეულია ინფორმაციის არარსებობით, მაგრამ, როდესაც კი სულს გაუჩნდება ინფორმაციის მიღების საშუალება იგი მაშინვე დაიწყებს აზროვნებას იმ ინფორმაციის გარშემო, რაც მას გააჩნია. ცხოველი კი რაც არ უნდა დიდი ტვინი ჰქონდეს (სპილო), რაც არ უნდა საბოლოოდ ფორმირებული და რაც არ უნდა დიდ ინფორმაციას აღიქვამდეს თავის ირგვლივ მაინც მხოლოდ ინსტინქტებით შემოიფარგლება და აზროვნების უნარი და პიროვნული ინდივიდუალიზმის განცდა არ გააჩნია.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 05:01 PM

მე მაინც მგონია რომ დაუმთავრებელი არსება არაა ჯერ ადამიანი. ყოველ შემთხვევაში პირველ რამოდენიმე კვირას, სანამ გამოირკვევა მისი გადარჩენა არ გადარჩენის საკითხი. ადამიანში ვგოლისხმობ სულიერ არსებას, თორემ ადამიანის ჩანასახი რა თქმა უნდა ადამიანია, აბა ციყვი ხომ არ იქნება. მაგრამ იგი არაა სულიერია რასება სანამ არ მივა იმ დონემდე რომ მას შეიძლება ადამიანი ეწოდოს, და არა ზიგოტა.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 20 2007, 05:27 PM

გიორგის

რატომ მიმითითებ სჯულის კანონზე . იესო ქრისტე სჯულის კანონს არ ასწავლიდა და არც მაქვს მისი გაცნობის სურვილი მაქვს . სჯულის კანონი ეს იყო ებრაელი იუდაისტების რელიგიის სასწავლო სახელმძღვანელო. თქვენ ისე აზროვნებთ როგორც იუდაისტი და შემთხვევით ეს იუდაისტების ფორუმია თუ ქრისტიანებისა.

და იესო ქრისტე დაუპირისპირდა ამ სწავლებას, რაც გახდა მისი სიკვდილისა და ჯვარზე გაკვრის მიზეზი.

ასევე თკვენ სარგებლობთ ძველი აღთქმითა და აღალი აღთქმით ერტდროულად ,რომლებიც ერთმანეთს საერთოდ ეწინააღმდეგება. იმიტომ ,რომ ახალი აღთქმა იმიტომაც მოვიდა რომ ძველი აღთქმა ემხილებინა.

ძალიან გთხოვთ ნუ გამირისხდებით,შეიძლება ეს თკვენთვის ძალიან მიუღებელია , მაგრამ ჩემთვის ნათელია

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Jul 20 2007, 05:39 PM

უპს



არა, ქრისტე იმიტომ მოვიდა, რომ ძველი აღთქმა აღესრულებინა აღთქმის მნიშვნელობას თუ ხვდები, რა თქმა უნდა, და იმას, რატომ ეწოდა ძველი.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 20 2007, 05:40 PM

southruislip

მე გკითხე, და კითხვა უპასუხოდ დამიტოვე, სად ბრძანა უფალმა სჯულისკანონი არ მინდაო ან წესები აღარ არსებობსო....

პირიქით, უფრო გაამკაცრა ძველი აღთქმის ბევრი ადგილი

მაგრამ ეს აქ სამსჯელო არ არის. ეს მართლმადიდებლური ფორუმია. არამართლმადიდებლებისთვის არის ცალკე თემები და იქ განაგრძეთ


Sotiris
დაანებე თავი.... აშკარად არ ესმის. და აქ განსახილველი არ არის. შენი მწვანე სმაილი შეეფერება

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 06:01 PM

southruislip
მე მიგითითებ მართლმადიდებლების სჯულის კანონზე, რომელიც ახალი აღთქმის მერე იქნა მიღებული მსოფლიო საეკლესიო კრებეზე ჯერ კიდევ ქრისტიანების დაყოფამდე იუდეველობის უარყოფიდან საუკუნეების შემდეგ.
მე იუდეველურ სჯულზე არ გელაპარაკები.

ისევ გეუბნები, რომ მე ახალი აღთქმის სჯულის კანონზე გელაპარაკები და არა იუდეველობაზე, მაგრამ თავის მხრივ მინდა გითხრა რომ ძველი აღთქმის დაპირისპირების გამო კი არა იქნა მაცხოვარი ჯვარცმული, არამედ იმის გამო, რომ ებრაელმა მღვდელმთავრება მასში ვერ ამოიცნეს სწორედ ძველ აღთქმაშივე ნაწინასწარმეტყველები მესია და ამით ფაქტობრივად უარყვეს ძველი აღთქმა, რადგან იგი თავისთავად ითვალისწინებდა ახალი აღთქმის აუცილებლობას.

ძველი აღთქმა და ახალი აღთქმა ერთმანეთსა არ ეწინააღმრდეგება, ახალი აღთქმა არის ძველი აღთქმის გაგრძელება და მასშივეა მესიის დაბადება ნაწინასწარმეტყველები. ერთმანეთს უპირისპირდება არა ძველი და ახალი აღთქმა არამედ იუდეველობის სწავლების გაგრძელება მაცხოვრის მოსვლის შემდეგ, მაგრამ რა ფუჭ რამეზე ვსაუბრობთ, მე ახალი აღთქმის შემდეგ მიღებულ სჯულზე გეუბნები, რომელიც სრულ თანხმობაშია ქრისტეს სჯულთან.

არავინ არ გირისხდება, პირიქით გთხოვე აქტიური დისკუსიები, რომ უფრო მეტი გველაპარაკა. ნათელის რა მოგახსენო, შენ მრწამსსაც და რწმენასაც არ ვეხები რაც არ უნდა იყოს ის, მაგრამ ქრისტიანობისგან ძალიან შორს დგახარ, რადგან არ იცი არც დოგმატური ღვთისმეტყველება, არც სჯულის კანონი (ისიც არ იცი რომ ახალი აღთქმის მერე მიღებულ სჯულის კანონზე გელაპარაკები) ალბათ არც კატეხიზმო წაგიკითხავს და ა.შ. უნდა გაგვიგო, რომ ჩვენ შენს რწმენას ან პიროვნებას კი არ ვედავებით, მაგრამ უბრალოდ რასაც შენ ლაპარაკობ რბილად რომ ვთქვათ არაა ქრისტეაანობა.

P.S. ისე რა თემიდან თემაზე გადადიხარ, ჯერ სულის სულ იყოვო, მერე ცხოველებს აქვს სულიო, მერე სული როგორც სხეულის მოძრაობის გამომწვევი ფაქტორი, ახლა იუდეველობა აურია სჯულის კანონში და ა.შ. ეს ყველაფერი ძალიან უცნაური ჩანს, მთავარ კითხვაზე კი ჯერაც არ გიპასუხნია. მაინტერესებს ასეთი უცნაური ქრისტიანობა მთლიანად ინდივიდუალურია თუ სადმე წაიკითხე ანდა რომელიმე კონფესია აღიარებს ამ ყველაფერს ასეთნაირად, როგორც შენ საუბრობ? ძალიან მაინტერესებს კონკრეტულად რომელიმე კონფესიას თუ ეკუთვნი და რა ლიტერატურის საფუძველზე ჩამოგიყალიბდა ასეთი განმარტებები?



რომ არ ესმის მაგიტომ ველაპარაკები, ამ ადამიანს ადრე ცუდი ამბავი შეემთხვა და ახლა ასე დახმარების გარეშე მიტოვება არ იქნება . . .

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 20 2007, 06:05 PM

კანონისტს

დოგმატი იცი საერთოდ რა არის

გიპასუხებ. დოგმატი არის სხვადასხვა ადამიანების, რომლებიც ძალიან ჭკვინებად არიან მიჩნეული, გამონათქვამების კანონებად(დოგმებად) ჩამოყალიბებას,რომლის მიღებას ადამიანს ან ადამიანთა ჟგუფს აიძულებენ. აიძულებენ ასევე რომ ბრმად მიასდიონ ამ კანონებს და თუ წინააღმდეგობა მოყვება ხდება მისი დასჯა, წვალება, მოღალატედ გამოცხადება, გარიყვა საზოგადოებისგან,რაც მწვალებლობის ელემენტებს შეიცავს და პირდაპირ ეწინააღმდეგება თავისუფლებას , რასაც იესო ქრისტე ქადაგებდა.

შენ დაგირქმევია კანონისტი და გეტყობა, რომ ნამდვილად ძლიერი დოგმატების მიმდევარი ხარ.
რაც შეეხება მართლმადიდებლობას. მართლმადიდებლობა ნიშნავს იესო ქრისტეს და ღმერთის მართლა დიდებას.
დარწმუნებული ხარ რომ მართლა ადიდებ?
.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 06:07 PM

კაით ეხლა ნუ დახოცეთ ერთმანეთი . არ ღირს მაგად. და სერთოდ ძალიან გაოფტიპოკდა აქაურობა (შეიძლება ჩემი საქმე არაა, მაგრამ უბრალოდ ავღნიშნე ).
გახსენით ახალი თემა და ისეთი გიქნიათ სულ აგიბდღვირაშებიათ იქაურობა

ეხლა სულს რაც შეეხება. მაინტერესებს სხვისი აზრიც. რატომ ითვლება რომ ჩანასახს სული აქ?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 20 2007, 06:09 PM

southruislip

საინტერესოა.....

და მაშ უფლის მიერ წარმოთქმულ მცნებას რას დაარქმევდი?

"ხოლო მე მოგივლინოთ სხუაი იგი ნუგეშინისმცემელი, სული ჭეშმარიტებისა, რომელი მამისაგან გამოვალს..." <---- დოგმატი სულიწმიდის შესახებ

"მე და მამაი ერთ ვართ..." <----- დოგმატი მამა ღმერთისა და ძე ღმერთის ერთობის შესახებ

"ვითარცა რა ელვა გამობრწყინდის აღმოსავალითგან დასავლადმდე, ეგრე იყოს მოსლვაი ძისა კაცისაი... ცანი და ქუეყანაი წარხდეს, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არა წარხდეს..." <---- დოგმატი მეორედ მოსვლის შესახებ

ამეებს ეძახი ადამიანის მოგონილს??

მდაააა........

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 06:11 PM

ადამიანის დაწრილი ხომაა?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 20 2007, 06:12 PM

ბოდიში, ესენი გგონია რომ მართლმადიდებლობაში ხდება?

ცილისწამებას თავი დაანებე, კარგი? შენ რწმენას ხომ ხედავ არავინ ეხება, ფორუმის წესებს გადახედე და პატივი ეცი მართლმადიდებლობას! თორემ ფორუმები ბევრია......

iraklidze

შენ, ათეისტი რომ მაგაზე უკეთესი ქრისტიანი ხარ, ეგაა იმის უბედურებაც სწორედ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 06:27 PM

southruislip
რა სულ ახალ ახალ საოცარ ამბებს წერ და მთავარ კითხვაზე ჯერაც არ გიპასუხნია.

ჭკვიანებად არა, სჯულის მცოდნეებად, ეს ყველაფერი არის მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე მიღებული და განასახიერებს ქრისტეანობას. დამერწმუნე, რომ ბიბლიის წაკითხვით თუ სწორად არ განმარტე არამც თუ ქრისტეანობაზე არამედ უბრალოდ მორალზე და ზნეობის ნორმებზეც ვერ შეგექმნება ცალსახა აზრი.

არავინ არავის არ აიძულებს, მითუმეტეს ბრმად, ბრმა იძულება ხომ საერთოდ აბსურდია.

მართლმადიდებლობა სასჯელებს არ ითვალისწინებს, მითუმეტეს არ ხდება საზოგადოებიდან გარიყვა და მოღალატეობა ხომ საერთოდ უცნაურად ჩანს, მაინც რისი მოღალატეობა?! შენ კათოლიკური ინკვიზიცია მართლმადიდებლობაში ხომ არ გერევა?

მწვალებლობა და თავისუფლება ერთმანეთის საპირისპირო ტერმინები სულაც არ არის. აგრეთვე მწვალებლობას მიუხედავად ბგერითი მსგავსებისა საერთო არაფერი აქვს ადამიანის ფიზიკურ ან მორალურ წვალებასთან.

ღმერთის მართლად დიდება, მარტო 2-3 ძირითადი მცნების შესრულება არ არის. დღესდღეობით მართლმადიდებელ ქრისტიანობად ითვლება მართლმადიდებლური დოგმატი და სჯულის კანონების ერთობლიობა. შენ შეგიძლია აღიარო ის ან უარყო, მაგრამ მართლმადიდებლობად სხვა სწავლბის წარმოჩინება პირდაპირ მწვალებლობაა.


დათო ვაცალოთ, ილაპარაკოს, ჯერ არც გაუცია ყველა კითხვაზე პასუხი, უფრო ზუსტად არც ერთზე, თანდათან უფრო მეტს გაიგებს, ჩაებმება დისკუსიებში, ბევრ კითხვაზე თვითონ იპოვის პასუხს და იქნებ აზრიც შეიცვალოს რაღაცეებზე . . .

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 20 2007, 10:11 PM

გიორგის და კანონისტს

თქვენ კითხვები მომაყარეთ

თქვენ ცდილობტ სიტყვებში ჩამჭრათ

მე თქვენ ყველა კითხვაზე პასუხს ვერ გაგცემთ



გაგახსენებთ ერთ რამეს ისტორიიდან. იყო დრო , რომ ადამიანები, მღვდელმთავრები , მეცნიერები ფიქრობდნენ რომ დედამიწა ბრტყელია

მაგრამ გარკვეული ადამიანები ფიქრობდნენ რომ იგი მრგვალია და ასეთ ადამიანებს ქრისტიანი მღვდელმთავრები სასტიკად უსწორდებოდნენ, რადგან ეს მათი ინტერესების სა
წინააღმდეგო იყო და მათი იდეოლოგიის სრულ დანგრევას ნიშნავდა, თქვენ შეგიძლია მითხრათ რომ მარტლმადიდებლბს არ უწვალებიათო მაგრამ მართლმადიდებლებიც და ის მღვდელმთავრებიც საერთო წიგნებიდან სარგებლობდნენ და საერთო განათლება ჰქონდათ . ეს ერთი მაგალითია და რამდენი სხვა აწამეს ვინ იცის .

მე გამოვთქვი აზრი რომ სული უკვდავია და იგი ყოველთვის იყო,ასევე რომ ცხოველს სული აქვს. მაგრამ ეს ეწინააღმდეგება თქვენ შეხედულებას, რადგან რეინკარნაციის იდეის შესაძლებლობამდე მივყავართ, რაც თქვენი იდეოლოგიის სრულ დანგრევას ნიშნავს და ძალიან გეშინიათ ამისი.
რაც შეეხება რომეკლ კონფესიას ვეკუთვნი. მე დავიბადე საქართველოში
და მამაჩემმა მომნათლა როცა 14 წლის ვიყავი მარლმადიდებლურ ეკლესიაში
პაპაჩემის სიკვდილის შემდეგ და ჩემ თავს ვთვლიდი რომ მარტლმადიდებელი ქრისტიანი ვიყავი, მაგამ რელიგიურად არ ვცხოვრობდი და არც ვიცოდი რა იყო მართლმადიდებლობა. მაგრამ მოხდა ჩემს ცხოვრებაში რაღაც და დავიEყე დაინტერესება თუ რა არის ღმერთი რა არის სიკვდილი, სიცოცხლე?
დღე და ღამე დომინოს და კარტს ვთამაშობდი და ხანდახან ვფიქრობდი
კარტის და დომინოს სათამაშოდ გამაჩინა მეთქი ღმერთმა.
ნუ მოკლედ ბოლოს და ბოლოს გავიგე რისტვის გავჩნდი არა მარტო მე, არამედ ყველა ადამიანი. ამას ვერ გეტყვით, რადგან ჯერ ჯერობით მაინც არ მიიღებთ.

ეხლა სხვა საკითხზე გადავიდეთ, ავტომობილი სულიერი არსება არ არის, რადგან იგი ბუნებრივად არ იბადება. ხოლო რასაც შეეხება ცხოველს მას ბუნება შობს. სული აქვს ასევე მცენარესაც. და რასაც გაზრდა და სუნთქვა შეუძლია ყველაფერს აქვს სული. მცენარეც ცოცხალი არსებაა და იგიც სუნთქავს.
რაც შეეხება ახალი სჯულის მიღებას. ახალი სჯული ცოტა გადააკეთეს
და ძირითად იგივე დატოვეს და საერთოდ ადამიანები, რომლებიც სხვებს მრგვალ დედამიწას, ბრტყლად აჩვენებენ მათ დაწერილ კანონებს პირადად მე და თქვენი არ ვიცი, არ ვცნობ.

ერთი შეკითხვა თქვენთან. ქრისტიანებს ყველას ჯვარი ჰკიდიათ რომელიც ქრისტიანის აუცილებელი ატრიბუტია.

იესო ქრისტე ბევრმა ადამიანმა ჯვარზე გაკვრამდე ცნეს. საინტერესოა
იესო მათ ჯვრებს კიდებდა ,თუ მისი ცნობის ერთ ერთ ატრიბუტად იმას მოითხოვდა, რომ აუცილებლად ჯვარი უნდა დაეკიდათ?

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Jul 20 2007, 10:25 PM

სული შეიძლება აქვთ ცხოველებს და მცენარეებს მაგრამ ალბათ არა უკვდავი არაა ?

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 20 2007, 10:38 PM

southruislip
საინტერესოა. მე როგორც ნაწილობრივ ათეისტი, ვფიქრობ რომ ეს ადამინია არაა ათეისტი . მაგრამ ერთი ვიცი მართმადიდიებელ რელიგიაში რომ თქვა რამე რელიგიის საწინააღდეგი არავინ არაფერს დაგიშავებს. ეგ ამბები კათოლიკებს მოკითხე.

თითოეულმა დამიანმა კი თავისი გაჩენის აზრი, მისი ცხოვრების მიხედვით უდნა იპოვოს. ერთი კი ცხადია. ის წესები რაც რელიგიამ დააწესა (10 მცნებაზე ვამბობ), შემდეგ დაკანონდა მათი უმეტესი ნაწილი სახელმწიფოების მიერ, უნდა დაიცვას ყველამ, თორემ ერთმანეთის მჭამელი ცხოველები გავხდებით. ამ წესებს მივსდევ მეც მიუხედავად ჩემი ათეისტობისა.


სულს რაც შეეხევა ძნელია თქვა რომ ცხოველსაც ააქ. მითუმეტეს დაბალი განვითარების, მაგალითად მაჩვს, ის ძირითადად ინსტიქტებს ემორჩილება, მისთვის უცხოა გრძნობა, იგი ვერ აფასებს სიცოცხლეს, და არ იცის რა არის სიკვდილი, მას მხოლოდ ინსტიქტის დონეზე გაურბის. მან არ იცის რა არი სიბრაზე, სიყვარული, სიძულვილი. ანუ მის "გონებას", თუ მის ტვინს ასე შეიძლება ვუწოდოთ, არა აქ აზრის გაჩენის სურვილი, ან დამოუკიდებელი აზრი რამე მოვლენაზე. ასე რომ მას ის სული რაზეც აქაა საუბარი არ გააჩნია.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 20 2007, 10:56 PM

southruislip

ეს ბუნებრივია ფორუმზე, აქ დისკუსიაა.

ჩვენ ვცდილობთ სიმართლის აღიარებას, უბრალოდ ფაქტების, რწმენას და ადამიანის პიროვნებას არ ვეხებით

ეს ასე იყო, მაგრამ ვინც ქრისტიანობის არსი ელემენტალურ დონეზე იცის იმწამსვე გიპასუხებს, რომ დედამიწის ბრტყელობა, ასევე მცდარი მოსაზრება რომ მზე ბრუნავს დედამიწის გარშემო არ განეკუთვნებოდა არც დოგმატს და არც ქრისტიანულ სწავლებას. ეს იყო შესაბამისი მღვდელმთავრების თუ სწავლულების იმ დროინდელი მეცნიერული წარმოდგენები, რაც არანაირად არ უნდა გაიგივდეს ქრისტეანობას.

მართლმადიდებლებს არავინ არ უწამებიათ. ეს არის ძალიან დიდი ტყუილი. აწამებდა კათოლიკური ეკლესიის ინკვიზიცია. მართლმადიდებელი მღვდელმთავრების ინკვიზიცია შენს მეტს არავის უთქვამს. გარდა ამისა თუ კარგად იცნობ კათოლიციზმს იმასაც მიხვდები, რომ ინკვიზიტორი პაპები ხალხს პირადი შუღლის გამო აწამებდნენ და არა იმიტომ, რომ დედამიწის სიმრგვალე თუ ბრტყელობა ქრისტეანობასთან კავშირში არის.

მე არაფრის არ მეშინია. მე ვამტკიცებ ერთ რამეს, რომელსაც წყალი არ გაუვა და ეს არის: "ქრისტეანობა არ ცნობს სულის დაუსაბამოდ გაჩენას და არ ცნობს ცხოველის სულს" მორჩა. შენ კიდევ მედავები ქრისტეანობის სახელით რომ ეს ასე არ არის, ანუ შენ ეწევი უბრალოდ აბსურდს, იმას ასაღებ ქრისტეანობად, რაც არ არის. სულ სხვა საკითხია თუ შენ სხვა რელიგიის მიმდევარი ანდა თუ გჯერა რეინკარნაციის და ა.შ. მაშინ სხვანაირად დაგელაპარაკები. რატომღაც არ მგონია, რომ ქრისტეანი ხარ და პირველად შენგან მესმის რომ ქრისტეანი ლაპარაკობს რეინკარნაციის შესაძლებლობაზე ქრისტეანული მსოფლმხედველობიდან. ეს სისულელეა.

მინდა გითხრა რომ მე უპირველესად არ მივიღებ ბუდიზმის, ინდუიზმის და მსგავსი ტიპის რელიგიების ელემენტების ქადაგებას ქრისტეანობის სახელით. ასევე არ მივიღებ მართლმადიდებლობაზე ჩირქის მოცხებას და ინკვიზიციისსაქმეების გადაბრალებას, ხოლო თუ შენ არ ხარ ქრისტეანი აღიარე ეს, ყველაზე ვაჟკაცური ეს იქნება და ყველაზე მეტად ამას მივიღებ. სიმართლე თქვი ვინ ხარ და რა აღმსარებლობის, ქრისტეანობას თავი დაანებე და შენს აღმსარებლობის გარშემო ვისაუბროთ, ეს ბევრად უფრო მისაღებია . . .

მოდი ქრისტეანობაზე და მისი სჯულის კანონებზე ნუ ილაპარაკებ, ნურც მის გადაკეთება-გადმოკეთებას მიმოიხილავ, რაც უფრო ნაკლებს დაწერ მით უფრო ნაკლებ შეცდომას დაუშვებ. ასევე მცდარია დედამიწის სიმრგვალე-სიბრტყელის გაიგივება ქრისტეანულ სწავლებასთან, ამაში სჯულში ოდნავ ჩახედული ადამიანიც კი არ შეცდება. ისე ამის გამო, რომ ქრისტეანულ კანონებს არ ენდობი ძალიან მაინტერესებს შენ რომ აღმსარებელი ხარ იმ რელიგიის სასულიერო პირებს ადრეულ შუა საუკუნეებში რა ეგონათ? ახლა არ მითხრა, რომ ისინი თვლიდნენ, რომ დედამიწა არის სფეროს ფორმის, რომლის დიამეტრი არის 12757 კმ და რომ იგი 29კმ/წმ-ში სიჩქარით ბრუნავდა, მისგან 149 600 000 კმ დაშორებული მზისგან, რომლის დიამეტრი 1 390 000 კმ იყო?! ახლა არ მითხრა რომ ასე იყო?! ეს იყო იმდროინდელი მეცნიერული წარმოდგენები, რაც ყველგან ერთნაირად ჩამორჩენილი იყო.

ჯვარზე გაკვრამდე ბრძანა უფალმა: "რომელსა უნდეს შემოდგომად ჩემდა, უარყავნ თავი თვისი, აღიღენ ჯვარი თვისი და შემომიდეგინ მე...."

ეს იმას ნიშნავს, რომ იესო ქრისტემ ჯვარზე გაკვრამდე მოუწოდა წინასწარმეტყველურად თავის მიმდევრებს, რომ ჯვარი აეღოთ და ისე შედგომოდნენ მას....

ისე კი, ჯვარი მას შემდეგ გახდა ქრისტეანთა სიმბოლო, რაც მასზე სიკვდილით და ბოროტების დამარცხებით იძლია ჯოჯოხეთი და მის მიმდევრებს მიეცათ შანსი საუკუნო ცხონებისა. ამდენად, გაურკვეველია, თუ რატომ უნდა აეღოთ ჯვარი ქრისტეს მიმდევრებს ჯვარცმამდე?? თუმცა კი, მაინც მოგიყვანე ციტატა, რომ მაცხოვარი წინასწარ აუწყებდა თავის მიმდევრებს ჯვრის ტვირთვისაკენ, წინასწარ იცოდა რა თავისი ამქვეყნიური აღსასრული და კაცობრიობის გამოხსნა ჯვრით

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 21 2007, 12:56 PM

გიორგის

გიორგი ერთს გეტყვი, მე ვარ ქრისტიანი ადამიანი. ცოდვები მაქვს ნამდვილად, მაგრამ ცოდვების არ მეშინია
იმიტომ რომ , ცოდვა ეს არის შეცდომა, რომლის გამოსწორება შეიძლება.

ციტატა:
ქრისტეანობა არ ცნობს სულის დაუსაბამოდ გაჩენას და არ ცნობს ცხოველის სულს.

ამ დროს შოტა1 ამბოს რომ მოძღვარმა მითხრაო შემდეგი რამე:

სული სიცოცხლეს ნიშნავს
თუ ქრისტიანული გაგებით სული ნიშნავს სიცოცხლეს, მაშინ ცხოველს აქვს სიცოცხლე(სული) და მაშასადამე ქრისტიანობა
და მათ შორის მარტლმადიდებელი ქრისტიანობა აღიარებს იმას რომ ცხოველს სული აქვს, და თუ ვინმე არ აღიარებს, ნამდვილად არა ქრისტიანები და არა მართლმადიდებლები, რადგან ამის არ აღიარება ძალიან დიდ მწვალებლობას შეიცავს და ეწინააღმდეგება ქრისტეს სწავლებას და მის მცნებებს

სული სიცოცხლეს ნიშნავს
და
ცხოველს არა აქვს სული


როგორ გავიგოთ. ცხოველს არა აქვს სული (სიცოცხლე), ესე იგი მკვდარია

ეს არ შეესბამება ჭეშმარით ქრისტიანულ შეხედულებებს, და მწვალებლობის ელემენტებს შეიცავს

ასეთი მსჯელობებით სავსეა წიგნები და კანონები, და ვინც ასეთი წიგნებით ბრმად სარგებლობს, იესო ქრისტე მწიგნობრებს უწოდებს და ამხელთ მათ.

გიორგი მე მესმის ,რომ შენ და ბევრი ამ ფორუმზე დამსწრე ადამიანებს გაინტერესებთ რელიგია.ცდილობთ და ეძებთ, რაღაც გაიგოთ რადგან ვინც ეძებს ის იპოვისო., მაგრამ ბევრი რამის ბრმად აღიარება არ შეიძლება.

ასევე ქრისტინობა არ ცნობს სულის დაუსაბამოდ გაჩენას.

ესეც მცდარი შეხედულებაა, რადგან ადამიანის სული არის ღმერთის შვილი და როცა ვამბობთ რომ ღმერთმა ადამიანი გააჩინა ეს არ ნიშნავს რომ მისი სული მანამდე არ არსებობდა. ოკეანედან ჩნდებიან წყლის წვეთები , ისინი გაჩნდნენ როგორც წვეთები, როგორც წვეთები ადრე არ არსებობდნენ, მაგრამ მიუხედავად ამისა ისინი მაინც არსებობდნენ ოკეანეში. ასევეა სულიც , როცა ახალდაბადებულ ადამიანში სული შედის იგი ღვთის სულიდან გამოდის,ესე იგი იგი არსებობდა ღმერთში. ეს არის პირადად ის რაც მე ქრისტიანული წიგნებიდან და ქრისტეს აზროვნებიდან დავინახე და თუ ვინმე, ვერ ხედავს ან ბრმაა, ან არ უნდა დაინახოს და იგი ეწინააღმდეგება იესო ქრისტეს ხედვას, მათ შორის მრთლმადიდებლობის ხედვასაც, ან ქრისტიანებს შორის შემოგზავნილია მწვალებლების მიერ, რომ სხვები დააბრმავოს. მე არ ვამბობ , რომ ეს დიდი ცოდვაა და ღმერთი და იესო ამისთვის დასჯის ადამიანს, რადგან ღმერთი ისე სჯის როგორც თვით ადამიანი განსჯის და
რადგან ცოდვების(შეცდომების )გამოსწორება ყოველთვის შეიძლება.

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Jul 21 2007, 09:14 PM

southruislip

მოგვასვენე რა, თორემ შენმა აპლომბით წერამ და და ჩვენთვის უვიცობაში ბრალის დადებამ შეგვაწუხა უკვე. არაა ეს თემა "მართლმადიდებელთა მხილების თემა", მითუფრო, რომ არც გამოგდის ეგ.

არა აქვს ცხოველს გონიერი და უკვდავი სული. ესაა მართლმადიდებლური სწავლება.



წმ. მამების ნაწერები ან სჯულისკანონი გაქვს წაკითხული და გაგებული გაქვს?



ნაპოვნი გვაქვს უკვე.



ორიგენეს ერესს გვასწავლი? http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html



ისე რა ღმერთი გყავს ასეთი, არაარსისგან რომ არ შეუძლია რამის არსად მოყვანა? http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html



რა იცი სულის წარმომავლობის სამი თეორიის

1) ტრადუციანიზმის
2) გენერაციანიზმის
3) კრეაციონიზმის

შესახებ?

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 21 2007, 10:55 PM

სოტრის

ვერ გავიგე თან მეუბნები მოგვასვენეო და თან კითხვებს მისვამ. რა ვქნა არ ვიცი?

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Jul 22 2007, 12:00 AM

კითხვები არ ჰქვია ამას, ამას ჰქვია გამაფრთხილებელი გასროლა ჰაერში http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html დაფიქრდი იმაზე, რაც ხალხმა დაგიწერა აქ და ნუ მოგვვარდები "აღმოჩენებით" და ერესში ბრალდებებით.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 22 2007, 12:44 AM

სოტირის

შენ გეტყობა მართლმადიდებლების ინკვიზიციის წარმომადგენელი ხარ, რომელიც ერთ-ერთმა ფორუმელმა

აღნიშნა რომ არ გვყავსო. მაგრამ ვაი , რომ ყავთ.ცოტას დავისვენებ და მერე ისევ შემოგიერთდებით.

რაღაც საკითხები ვერ გავარკვიე და ალბათ გამარკვევინებთ

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Jul 22 2007, 01:18 AM

საკუთარი თავის დევნილად წარმოდგენა ზოგიერთების ჩვეული ტაქტიკაა http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html არ მსიამოვნებს, ზოგიერთი რომ ჩვენს ეკლესიას გვიგინებს (მგონი არც შენ გესიამოვნებოდა დედის ლანძღვა) და აპლომბით გველაპარაკება, თუმცა მართლმადიდებლობაზე ძალიან მიახლოებითი წარმოდგენა აქვს.



მაგი სხვებთან, მე ინკვიზიტორი ვარ http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 23 2007, 12:51 AM

სოტრის

ჩემს ქრისტიან ძმას, სად დაინახეთ რომ ეკლესიას ვაგინებ. უბრალოდ განსხვავებული აზრი გამოვთქვი სულის
შესახებ და მითხრეს რომ ეს დიდ მწვალებლობას მოიცავს და მეც გამოვაჯავრე გიორგის და კანონისტს.
ისე ქრისტიანობის მთავარი დანიშნულება ის არ არის სული როგორია , რადგან რეკლიგიის მთავარი დანიშნულებაა
ადამიანის მომზადება სამოთხისათვის, მე წინა პოსტებში ავღნიშნე ისტორია იმისა რომ კათოლიკური ეკლესიის ინკვიზიცია ადამიანებს რომლებიც ამბობდნენ ,რომ დედამიწა მრგვალია დევნიდადა მათ ასევე ერეტიკოსებს, და მწვალებლებს ეძახდნენ. ეს და კიდევ მრავალ სხვა გახდა შედეგი კაცობრიობის განვითარების ასე თუ ისე შეფერხებისა. და თუნდაც ამ ადამიანების თვითგანწირვას, რომლებმაც თავის თავი გასწირეს სიმართლისათვის
უნდა ვუმადლოდეთ, რომ დღეს ჩვენ გვაქვს ფორუმზე ინტერნეტის საშუალებით საუბრისა.
ასევე ქრისტიანულ (ბოდიში თუ ეს ასე არ არის. მე ასე მითხრეს)მართლმადიდებლურ ეკლესიას ყავს გამოცხადებული მასონად უდიდესი ადამიანი მოცარტი, რომელიც მე ვიცი რომ მასონი არ იყო. მასონი იყო მამამისი და იგი მასონების წრეში იზრდებოდა. და როცა გაიზარდა ხვდებოდა, რომ მასონები არასწორად ფიქრობდნენ და თავისი ბევრი ნაწარმოებით ამხილებდა მათ, რისთვისაც იგი შეკვეთილი მკვლელობით სიცოცხლეს გამოასალმეს.
მოცარტი არ იყო მართლმადიდებელი მაგრამ იგი იყო უდიდესი ადამიანი რადგან ღმერთმა დააჯილდოვა უდიდესი ნიჭით და მე დარწმუნებული ვარ მიუხედავად იმისა რომ, მართლმადიდებელი არ იყო და არც სჯულის კანონები იცოდა და არც ღვთისმეტყველება, იგი სასუფეველში მოხვდებოდა. რადგან სასუფეველში ადამიანი შეიძლება მოხვდეს კაცობრიობის წინაშე გაკეთებული კარგი საქმეებისთვისაც. მე მაგალითად დიდი მოხარული ვიქნებოდი თუ მის მუსიკებს ეკლესიებში მოასმენინებდნენ საგალობლების რანგში.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 23 2007, 10:08 AM

southruislip

ასეთი რაიმე ისტორიაში არ არსებულა, არც არსებობს და არც იარსებებს . . .
ეს არის უბრალოდ ტყუილი და ამის მერე შენ დაწერე:

სწორედ აქ და ამის მსგავსი შინაარსის მქონე ფრაზებში დავინახეთ.

რა თქმა უნდა, პრობლემა არაა, მაგრამ რატომღაც კითხვების მაგივრად ცდილობ რომ ბუდიზმ-ინდუიზმის ელემენტები ქრისტიანობაში შემოიტანო (მცენარის და ცხოველის უკვდავი სული, რეინკარნაციის შესაძლებლობა) და პერიოდულად მართლმადიდებელ ქრისტეანობას ინკვიზიციას ადარებ, ასე არაფერი არ გამოვა.

ჩვენ განსხვავებულ აზრს არ ვდევნით, ჩვენ ვდევნით განსხვავებულ აზრს ქრისტეანობის სახელით. თუ შენ სხვა რაიმე რელიგიის მიმდევარი ხარ, რომელიც ცხოველის სულს აღიარებს მაშინ გასაგები იქნებოდა შენი პოზიცია და სხვანაირად დაგელაპარაკებოდით, მაგრამ ქრისტეანობის არცერთი მიმდინარეობა არ იცნობს არც ცხოველის სულს და არც რეინკარნაციას.

ეს თავისთავად ასეა, მაგრამ სხვადასხვა რელიგიები აბსოლუტურად სხვადასხვანაირად ამზადებენ სამოთხისათვის ადამიანს, ზოგან ურთიერთგამომრიცხავი ცხოვრების წესიცაა ნაჩვენები და როგორ მოემზადები სამოთხისათვის თუ ისიც არ გეცოდინება სიკვდილის შემდეგ შენი სული ღმერთთან მიდის თუ ხელმორედ უნდა დაიბადოს მაგალითად ძაღლად?!

ძალიან მაინტერესებს "უცდომელი" რომის პაპაების თავსგადასული მწვალებლობა და არაადამიანობა, რომელსაც ზოგადად ქრისტეანობასთან და მითუმეტეს მის ორთოდოქსალურ მიმდინარეობასთან საერთო არაფერი აქვს ასე ხშირად რატომ მოგყავს მაგალითად და ვითომდა ჩვენს სამხილებლად?!

უპირველეს ყოვლისა მინდა გითხრა რომ მართლმადიდებელი ქრისტეანული ეკლესია არ ცნობს მასონად გამოცხადების მსახურებას და ის თავისთავად არც არავის აცხადებს მასონად და არც მისგან ათავისუფლებს ვისმეს. თავისთავად ის ფაქტი, რომ მოცარტი დიდი კომპოზიტორი იყო სულაც არ გამორიცხავს მის მასონობას, მაგრამ ეს სხვა საკითხია, რომელიც მის იდეოლოგიაში და ისტორიულ დოკუმენტებში უნდა ვეძებოთ.

შეუცნობელია გზანი უფლისანი. სასუფეველში პირველი ავაზაკი მოხვდა სახარების მიხედვით, ამიტომ გამორიცხული არაფერი არაა, მაგრამ საინტერესოა შენ საიდან იცი სად მოხვდებოდა მოცარტის სული?! საინტერესოა ასეთი დამარწმუნებელი ინფორმაცია საიდან მიიღე საეჭვო წარმომავლობის პიროვნებაზე მაშინ როდესაც თითქმის 100% ცხონებულ ადამიანზეც, რომლის სხეული უხრწნელადაა წლების განმავლობაში და საფლავიდან ზეთიც გადმოდის მართლმადიდებელი ეკლესია თავს იკავებს კანონიზაციისგან და შენ უკვე მოცარტის სული სამოთხეში გაუშვი. ჩვენ ქრისტეანებს გვიჭირს იმის დადგენა ვინ ცხონდა და ვინ არა და შენ რა წყაროები გაქვს ეგეთი?!

აღმოსავლეთის ეკლესიების ტრადიცია არ არის საგალობლების ინსტრუმენტებზე დაკვრა. ასევე გადასამოწმებელია რამდენად კანონიკურია ამ საგალობლების ტექსტი და ასევე რა ენაზეა გარითმული. სხვათა შორის მართლმადიდებლები კათოლიკებისგან განსხვავებით მშობლიურ ენაზე ათარგმნინებდნენ წირვა-ლოცვის ტექსტებს, ამიტომაა რომ ქართულად მსახურების ტექსტები დაახლოებით 1500 წლის წინ ითარგმა, ითარგმა აგრეთვე ლათინურადაც, მაგრამ კათოლიკებმა ისლამის და არაბული ენის არ იყოს მე-20 საუკუნის 60-იან წლებამდე არავის მშობლიურ ენაზე არაფერი არ ათარგმნინეს. არა მგონია მოცარტის საგალობლები მიზანშეწონილი იყოს.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 23 2007, 10:48 AM

კათოლიკური ეკლესიის ინკვიზიცია იყო შავი ლაქა მსოფლიოს ისტორიაში, მას საერთო არაფერი აქვს მართლმადიდებლურ ქრისტეანობასთანდა ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს, მაგრამ რადგან ასე გადაეკიდე დედამიწის სიმრგვალე/სიბრტყელის საკითხს გეტყვი რომ ჯორდანო ბრუნოს კოცონზე დაწვა და გალილეის დევნა არ უნდა გავაიგივოთ მეცნიერების, როგორც განათლების დევნასთან თუნდაც ინკვიზიციის მიერ. თუ კარგად წაგიკითხავს ისტორია გეცოდინება ამ საქმის რეალური არსი. ჯორდანო ბრუნო განუდგა კათოლიციზმს, დაიწყო სატანისტურ რიტუალებში მონაწილეობა და პირადად დაუპირისპირდა რომის პაპს, რის გამოც ის კოცონზე დაცვეს. (თავისთავად ეს მარაზმია, მართლმადიდებლები ასეთ დროს უბრალოდ სატანისტს ეკლესიიდან განკვეთდენ და აღარ აზიარებდნენ), გალილეიც რომის პაპთან უთანხმოების გამო იდევნებოდა და არა იმიტომ, რომ თუნდაც კათოლიციზმი უარყოფდა დედამიწის სიმრგვალეს (მართლმადიდებლობასთან ამას უბრალოდ კავშირიც არ აქვს), ამის ბრწყინვალე დასტური არის მსოფლიოში უდიდესი პოლონელი მეცნიერის - ნიკოლაი კოპერნიკის ამბავი, რომელმაც გადატრიალება მოახდინა და პირველმა შექმნა ჰელიოცენტრიული სისტემის მოდელი, იგი არმც თუ იდევნებოდა არამედ საკმაოდ კარგი დამოკიდებულება ჰქონდა რომის პაპთან და კათოლიკე კარდინალებთან, 1533 წელს მისი ლექციაც კი წაკითხულ იქნა რომში, სადაც შემოთავაზებულ მოდელში არამც თუ დედამიწა იყო მრგვალი არამედ იგი უკვე მზის გარშემო მოძრაობდა მდგრად ორბიტაზე გარკვეული რადიუსით იმ დროს ჯერ კიდევ უცნობი ძალის მოქმედების შედეგად. ნიკოლაი კოპერნიკის ცხოვრება და მოღვაწეობა, აგრეთვე ურთიერთობა კათოლიციზმთან იხილე:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nicolaus_Copernicus

ძალიან გთხოვ ერთმანეთში ნუ აურევ ქრისტეანობას, განსაკუთრებით მართლმადიდებლობას და ინკვიზიციის ზღვარს გადასულ ქმედებებს, რომლის პირველმიზეზი იყო "შეუმცდარი" რომის პაპების პირადი ძალაუფლების სურვილი, ინდულგენციების გამყიდველი კარდინალების მომხვეჭელობა და პირადი მტრების მწვალებლად გამოცხადება.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 23 2007, 11:19 AM

ამ კითხვაზე უკვე გაგაცეცი პასუხი, თუ კიდევ ვერ გაიგე ან პოსტი ვერ ნახე მაშინ შედი ლინკზე:
http://church.ge/index.php?s=&showtopic=1571&view=findpost&p=136056

მოკლე განმარტება:
"სული სიცოცხლეს ნიშნავს, მაგრამ სიცოცხლე სულს არა"
ლოგიკაში არ იცი შემთხვევები, როდესაც A უდრის B, მაგრამ B არ უდრის A?!


საინტერესოა . . . უბრალოდ ქრისტეანობის ყველა მიმდინარეობა აშკარად სრულ წინააღმრდეგობაში მოდის მცენარის და ცხოველის სულის არსებობის დაშვებასთან, ამას ვერ წაიკითხავდი ვერც მართლმადიდებლურ, ვერც კათოლიკურ და ვერც პროტესტანტულ ლიტერატურაში, ეს არ ჩანს არც სახარებაში, მართალი გითხრა ვეღარ გავიგე ვინ ხარ და რა მიმდინარეობს, რატომ არ მპასუხობ სად გაეცანი ისეთ ქრისტეანობას, რომელიც აღიარებს მცენარისა და ცხოველის სულს და უშვებს რეინკარნაციის შესაძლებლობას?


მოკლედ, როგორც ვატყობ ამით გინდოდა გეთქვა, რომ მაცხოვარი იესო ქრისტე ამხელს იმ ადამიანებს ვინც მცენარის და ცხოველის სულს არ აღიარებს?! არა, გასაგებია რომ ეს ფორუმია და აქ სწორედ, რომ დისკუსია უნდა მიდიოდეს, მაგრამ ისეთი რაიმე არ უნდა დაწერო, რომ ადამიანმა უბრალოდ ხელი ჩაიქნიოს და თავი დაანებოს დისკუსიას.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 23 2007, 11:30 AM

ჭეშმარიტების გზა უკვე ნაპოვნი გვაქვს, რაც შეეხება რელიგიის შემდგომ ინტერესს ეს ცხადია მაქვს, მაგრამ იმ დონეს უკვე დიდი ხანია გავცდი, რომ ფლორასა და ფაუნას, რომ უკვდავი სული აქვს ეგ რომ დავიჯერო.

მე საკუთარ ისტორიებს არ მოგიყვები რამდენად ბრმად მწამს და რისი. თუ დაინტერესებული ხარ ამ საკითხებით გაეცანი ჩემს პოსტებს სხვადასხვა თემებში და თავად შეგექმნება შთაბეჭდილება.

თავის მხრივ ინტერნეტში უამრავი მასალაა ნებისმიერი რელიგიის ისტორიაზე, იდეოლოგიაზე, მეცნიერებასთან დამოკიდებულებაზე და ა.შ. ამიტომ სანამ ნეო-ქრისტეო-ბუდიზმის მიქსტურულ იდეოლოგიას ჩამოიყალიბებდე სასურველი იყო გაცნობოდი მას.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 23 2007, 10:17 PM

გიორგის

მე არ ვამბობ რომ ცხოველებს აქვთ ისეთი სული, რომ ისინი შეიძლება სამოთხეში მოხვდნენ, რა თქმა უნდა ცხოველის სული სამოთხეში ვერ მოხვდება. ქრისტიანული რელიგიების მიზანია რომ სამოთხეში მოხვდეს ადამიანის სული და ცხოველზე ამიტომ აქცენტირება არ არის გაკეთებული და არც ამაზეა ლაპარაკი.
შენ ამბობ რომ ქრისტიანებს არ გვაქვსო წყაროები. ჭესმარიტების ქრისტიანულ ჭყაროებად შეიძლება ჩემის აზრით ჩაითვალოს იესო ქრისტეს ლაპარაკი რომელიც გადმოცემულია ოთხ სახარებაში
და იქაც ყველა სახარება სხვადასხვანაირად არის გადმოცემული. ყველაზე დიდი მოცულობის არის იოანეს სახარება.
პლიუს ახალ აღთქმაში, მითითებულია რომ იესო ქრისტემ თავის მოშწავლეებს ყველაფერი არ ასწავლა და არც ყველაფერი გაუმხილა. ისიც არის მითითებული რომ სახარებებში ყველაფერი არ წერია ის რაც იესო ქრისტემ მოიმოქმედა. ყველა დანარჩენი ადამიანის ვარაუდი შეიძლება ვარაუდად ჩაითვალოს.
ყველა დღევანდელი ქრისტიანული მიმდინარეობას თავის თავი მართალი ჰგონია და ამბობს რომ მარტო მათი მიმდევრები მოხვდებიან სამოთხეში და სხვებს სამუდამო ჯოჯოხეთით ემუქრებიან. მაშ რაქნან ადამიანებმა
რომლებიც ვთქვატ კომუნისტების დროს ცხოვრობდნენ არ დადიოდნენ მართლმადიდებელ ეკლესიაში.
ესე იგი ისინი სამუდამო ჯოჯოხეთში მოხვდებიან და დაღუპულია მათი საქმე?

მე პირადად არ მწამს სამუდამო ჯოჯოხეთისა და არც მათი ვისაც სამუდამო ჯოჯოხეთისა სწამს
შენ ხარ ადამიანი და შენს შვილს სამუდამო ჯოჯოხეთს არ უსურვებ და ღმერთმა რომელიც შენზე ძალიან დიდია როგორ შეიძლება თავის შვილები სამუდამო ჯოჯოხეთისთვის გაიმეტოს.
ხოლო მე კიდევ საქართველოში ჟურნალ-გაზეთებში რეინკარნაციების სტატიების კითხვის შემდეგ დავიწყე ფიქრი საერთოდ რელიგიაზე. თქვენ ვინც ამას იტყვის რომ რეინკარნაცია შესაძლებელიაო მასევე ბუდისტის. კრიშნაიტს ეძახით. სხვთა შორის მუსულმანურ რელიგიაშიც არის ასეთი მიმდინარეობა რომელიც რეინკარნაციას ცნობს.

რეინკარნაციით ადამიანს მრავალჯერ ეძლევა სამოთხეში მოხვედრის შანსი, ანუ იგი მრავალჯერ იბადება და როცა მიაღწევს ამ მდგომარეობას აღარ დაიბადება ამ ქვეყანაზე. და მართლმადიდებლობისაგან სამუდამო ჯოჯოხეთში განწირული ადამიანებისთვის ყოვეთვის არსებობს შანსი გადარჩენისა. მე ღმერთი ასე უფრო წარმომიდგენია.
და თქვენ რა იცით რომ იესო ქრისტე ამის წინააღმდეგია.
იესო ქრიტეს ბევრი რამე არც ალაპარაკეს, მან ცოტა თქვა და ის არ დაუჯერეს და ამ ცოტას გულისთვის სიკვდილით დასაჯეს და რეინკარნაციაზე, რომ დაეწყო ლაპარაკი , თუ წარმოგიდგენიათ იმ დროის ადამიანის მდგომარეობა, (რომელსაც დედამიწა ბრტყელი ეგონა) ის ადამიანები საერთოდ ვერ მიიღებდნენ ასეთ რაღაცას,( მაშინ არ იყო დამოკრატია)
პლიუს ბევრ ადამიანს რომ უთხრა შენ შეიძლება ბევრჯერ დაიბადოო ადამიანის კრიმინალური და ცოდვილი
ხასიათიდან გამომდინარე მან შეიძლება ყოველთვის გადადოს მზრუნველობა თავისი სულისთვის და სამოთხეზე არც იფიქროს. ამიტომ მართლმადიდებლობა სამუდამო ჯოჯოხეთით ემუქრება ადამიანებს. ასევე ქრისტიანული რელიგიები ეყრდნობა პავლე მოციქულის სწავლებებს, რომელიც იესო ქრისტეს უშუალო მოსწავლე არ ყოფილა
და მას საერთოდ არ ულაპარაკია იესო ქრისტესთან. თუ იესო ქრისტეს მოსწავლე იუდას შეეშალა, რატომ არ შეიძლება სხვებსაც შეეშალოთ რამე.
ჩემის აზრით თქვენც ბევრჯერ იყავით ამ ქვეყანაზე დაბადებული და თუ მართლმადიდებლური რელიგიით შეგეძლებათ სამოთხეში მოხვედრა
აღარ დაიბადებით ამ ქვეყანაზე და იოქნებით სამოთხეში და თუ ვერ მიაღწიეთ. რამდენმიმე ხნის შემდეგ კიდევ დაიბადებით და საშუალება გექნებათ სამოთხეში მოხვედრისა. მგონი ასე ჯობია და იესო ქრისტეც ამის წინააღმდეგი ნამდვილად არ იქნება

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 23 2007, 11:55 PM

პირველ რიგში როგორც ვხედავ southruislip-ს თავის შეხედულება აქ რელიგიაზე. მე მგონი ეს არაა პრობლემა, ზოგი როგორ გებულობს ამ რელიგიას ზოგრი როგორ...

ჩემი აზრი ასეთია.
პირველ რიგში რეინკარნაციის "სისუსტე" იმაშია, რომ თუ ადამიანს კიდევ ეძლებვა შანსი სამოთხეში მოხვედრის, მან ამის შესახებ უდნა იცოდეს, თორემ თუ მან არ იცის რომ მეორე ან მესამეჯერ მიეცა შანსი, არც ეცოდინება რა უნდა ქნას და შეიძლება ისევ ჯოჯოხეთში ამოყოს თავი, ასე რომ ეს რეინკარნაციის იდეა მოიკოჭლებს.

მეორე, შეიძლება ვცდები, მე არ ვიცნობს მართმადიდებლობას კარგად, მაგრამ არ უნდა იყოს ისე, თითქოს მარტო მართმადიდებლები ხვდებოდნენ სამოთხეში, მე მგონი ჩვენ სამსჯავროზე როცა წავრსდგებით, ჩვენი ქცევების მიხედვით განგვსჯიან და არა ჩვენი რელიგიური შეხედულებებით. რა ქნას ადამიანმა რომელიც მუსლიებში დაიბადა, ის ასე გაიზარდა, ის თავის რელიგიის და იდეის ერთგულია, ამიტომ ეს არაა დასაძრახი. მთავარია როგორი ადამიანი იქნება, თორემ , ეხლა იუდეველმა რომ სამყარო გადაარჩინოს ის ჯოჯოხეთში ხომ არ მოხვდება იმის გამო რომ მართამდიდებელი არ იყო?

და კიდევ ერთი, თუ იესოს რაღაცეები დარჩა სათქმელი და არ უთქვამს, თქენ საიდან იცით რა უნდა ეთქვა?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 24 2007, 12:49 PM

southruislip

ჯერ დავიწყოთ იმით, რომ ეს ასე არაა. შენ თუ სიტყვა "მართლმადიდებლობა" გაბნევს მაშინ განგიმარტავ რომ მას ევროპულ ენებში მოიხსენიებან, როგორც "ორთოდოქსალურ" ქრისტეანობას, რაც ნიშნავს პირდაპირს, სწორი კუთხით მომავალს. მართლმადიდებლური ქრისტეანობა არის სწორედ ის სწავლება, რომელიც ყველა სხვა ქრისტეანულ მიმდინარეობას ჰქონდა 1054 წლამდე. (სინამდვილეში ეკლესია კი არ დაიყო, არამედ გამოეყო მართლმადიდებლობას კათოლიციზმი და შემდეგ გაჩნდა პროტესტანტობა). ეს არის ისტორიული ფაქტი, ამიტომ სხვა ქრისტეანული დენომინაციები იმის ცალსახად თქმას ვერ ბედავენ, რომ თქვენი რელიგია არასწორია და ჯოჯოხეთი გელოდებათაო, რადგან კარგად ჩანს რომ ქრისტეანობა სრული სისავსით მხოლოდ მის უძველეს (დროში მაცხოვარ იესო ქრისტესთან ახლოს) მიმდინარეობაშია გადმოცემული. მათი არგუმენტები ჩვენს მიმართ ასეთია: "ამდენი საჭირო არ არის", "ზედმეტია", "სხვანაირადაც შეიძლება ცხონება" და ა.შ. რაც შეეხება მართლმადიდებლების დამოკიდებულებას მათ მიმართ ჩვენ ვამბობთ, რომ იმათი სარწმუნოება მაცხონებელი არ არის, რადგან ძალიან ბევრი რაიმე გადაკეთებულია და ქრისტეს სჯულის ერთგვარი დეფორმაციაა, რაც მათ აშორებს ჭეშმარიტ ქრისტეანულ ცხოვრებას.

ყველა ადამიანი განისჯება იმის გათვალისწინებით თუ რა გააკეთა მან იქიდან რაც შეიძლებოდა სცოდნოდა. ყოველი ადამიანი განუმეორებლად ინდივიდუალური ცხოვრებით ცხოვრობს, იგივე კომუნისტების დროსაც იყო ადამიანების მცირე კატეგორია ეკლესიური, ზოგს ეშინოდა წასვლა, ზოგმა არც იცოდა რომ უნდა წასულიყო და ა.შ. ამას თუ შენ ხედავ, განა ღმერთი ვერ ხედავს?! ხედავს თან შენზე უფრო კარგად. ნიუანსები იცის ვის რა შეეძლო, რას ეცადა და რა გააკეთა. ფიქრების დონეზე იცის ეს ყველაფერი და თუ ვინმე ცუდ ეპოქაში თუ არა მართლმადიდებლურ ქვეყანაში დაიბადა შენზე უკეთესად მიხვდება მის მდგომარეობას და შესაძლოა მისი ცხონებაც დაუშვას, ბოლოსდაბოლოს სხვას თუ არფერს ცნობ პირდაპირ სახარებიდან მაინც გეცოდინება, რომ სამოთხეში პირველი ავაზაკი შევიდა და ამით ჩემი აზრით ყველაფერია ნათქვამი, ღმერთმა ზედმიწევნით იცის ვინ როგორ განსაჯოს. გარდა ამისა უნდა გაითვალისწინო ისიც რომ თუ ადამიანი ძალიან დაინტერესებულია ჭეშმარიტების ძიებით ის ყოველთვის მოიძევს შესაბამის ლიტერატურას, ეროვნება და ქვეყანა არაფერ შუაშია არაა, მაგალითად ამერიკის შეერთებულ შტატებში უფრო ბევრი მართლმადიდებელია ვიდრე საქართველოში და ამითაც ბევრი რამეა ნათქვამი. მე ვიცნობ ამერიკელ მართლმადიდებლებს მაშინ როცა საქართველოში უამრავი ხალხი არამც თუ მართლმადიდებელი და ეკლესიური არამედ მონათლულიც არ არის, ასე რომ ჭეშმარიტებამდე მისვლა ყველგან შეიძლება და თუ ეს შეუძლებელი იყო რომელიმე კონკრეტული პიროვნებისთვის ეს ღმერთმა შენზე გაცილებით უკეთ იცის.

ეს პირდაპირ სახარებაში წერია, მაცხოვარი მიმართავს შეკრებილთ რომ გელოდებათ "ცეცხლის გეენიაო" და სჯულის კანონების თუ არ გწამს ეგ ხომ პირდაპირ წერია სახარებაში?! ამას ხომ აღიარებს ყველა ქრისტეანული მიმდინარეობა?! და არა მარტო ქრისტეანული . . .

რატომ ეჭიდები ურთულეს პრობლემებს? სამოთხე და ჯოჯოხეთი არის არა ადამიანის სასჯელი არამედ მისი სულის ლოგიკური და ოპტიმალური მდგომარეობა. ადამიანი, რომლის სულიც სერიოზულად არის დაშორებული ღმერთს სამოთხეში ბევრად უფრო დაიტანჯება ვიდრე ჯოჯოხეთში. არის ასეთი გამონათქვამი: "მძიმე ცოდვილისათვის ჯოჯოხეთში მოხვედრა ღმერთის უკანასკნელი წყალობააო". შენ ძალიან მატერიალური სასჯელივით უყურებ იმქვეყნიურ მისაგებელს მაშინ როდესაც ეს არის არა სასჯელი არამედ "სულიერი დისტანცია ღმერთთან".

ისლამი არ ცნობს რეინკარნაციას, არც ერთი მისი ძირითადი მიმდინარეობა და ვიღაცამ თუ ამ დღეებში ჩამოაყალიბა ეგეთი რაიმე არ ვიცი . . . ეგრე შენც თუ გაიჩინე მიმდევრები რეინკარნაციული ქრისტეანობის შექმნის მომსწრენიც გავხდებით.

მცდარად წარმოგიდგენია. ჯოჯოხეთი რაღაც ფორმით აუცილებლად არსებობს, მასში მოხვედრის შესახებ ზემოთ დაგიწერე. საერთოდ რეინკარნაცია ყოვლად წარმოუდგენელია ქრისტეანობისთვის, არც სახარებაში, არც სამოციქულოებში, არც წმინდა მამაათა კომენტარებში ამის შესახებ მინიშნებით ლაპარაკიც არაა, არამედ საუბარია მხოლოდ სულის მდგომარეობაზე სიკვდილის შემდეგ. მაცხოვარმა ყველაფერი თქვა რაც საჭირო იყო, იგი სიკვდილით დასაჯეს, მაგრამ განა მან არ იცოდა რომ ასე მოხდებოდა?! მან თავისი მისიის შესრულება უნაკლოდ შეძლო. წარმოუდგენელია იმაზე ლაპარაკი, რომ ღმერთმა რაღაცის თქმა ვერ მოასწრო და მითუმეტეს შენ ვერანაირად ვერ გეცოდინება ეს. გარდა ამისა ძალიან ცუდად შეადარე რეინკარნაციის და დედამიწის სიბრტყე/სიმრგვალის საკითხი ერთმანეთს. დედამიწის სიმრგვალეს მაშინდელი ადამიანი ვერ ხვდებოდა დაბალი დონის ასტრონომიული ცოდნის გამო, მაგრამ რეინკარნაციის იდეას ეს ხელს არ შეუშლიდა სხვამხრივ რომ ჭეშმარიტი ყოფილიყო. არც ბუდისტებმა იცოდნენ დედამიწის ფორმისა და ზომის შესახებ რაიმე, მაგრამ რეინკარნაცია დაიჯერეს და ჰქონდათ ასეთი სწავლება უძველესი დროიდან და იესო ქრისტე, რატომ ვერ იტყოდა საჭირო, რომ ყოფილიყო?!

შეიძლებოდა შეშლოდათ, მაგრამ შენ მაგას ვერ მიხვდები და თანაც შეცდომა დიამეტრალურად არ შეცვლიდა ქრისტეანობის კურსს და თუ ეს მოხდებოდა, როგორც იუდა აღარ ითვლება ქრისტეანად არც შესაბამისი მოციქული ჩაითვლებოდა. ასევე უნდა იცოდე რომ დაწერილია არა ოთხი, არამედ 70-მდე სახარება, რომლიდანაც მხოლოდ ოთხია ბიბლიაში შეტანილი, მაგრამ არა იმიტომ რომ დანარჩენი დიამეტრალურად განსხვავებულ რაიმეს წერდნენ ან რეინკარნაციას აღიარებდნენ, არამედ უბრალოდ ეს ოთხი იყო ყველაზე ინფორმატიული, განვრცობილი და სრულყოფილი. ქრისტეანობა ძალიან ბევრ რამეს ეყრდნობა, ყველაფერი არც კია კანონიკური, მაგრამ არც ერთი მათგანი შენი მსგავსი იდეოლოგიის გაკვრით მომხსენიებელიც არ არის.

წარმოუდგენელ რაღაცას ლაპარაკობ, ყველას ცხონების თეორია დიდი ხანია უარყოფილია, გარდა ამისა თუ ადამიანი ხელმეორედ იბადება ეს მან უნდა იცოდეს ბიბლიიდანავე წინააღმრდეგ შემთხვევაში ყოველი ხელახალი დაბადება ძველის მსგავსი იქნება და შეიძლება ადამიანს უსასრულო რაოდენობის რეინკარნაციული გარდასხვა დასჭირდეს. ასეთი რაიმე ქრისტეანობაში არ არსებობს, ბუდიზმში კი ეს ყველაფერი მთვარდება განმღრთოებით, რომელიც ნიშნავს გაქრობას. ცუდია რომ ბუდიზმის საშინელება ბოლომდე არ იცი, რითაც იგი განსხვავდება არა მარტო ქრისტეანული დენომინაციებისგან არამედ ყველა სხვა რელიგიისგან, ბუდიზმის მიხედვით რეინკარნაციის პროცესი დაუსრულებლად გაგრძელდება კასტების ცვლილებით მანამ სანამ ადამიანი "ნირვანას" არ მიაღწევს, რაც ნიშნავს მარადისობასთან შერწყმას, როდესაც ქრება ყველა ტკივილი და ამასთან ერთად ყველა სიხარული, ადამიანი არარაობაში გადადის და თავისუფლდება მიწიერი ტანჯვისგან. ეს არის საშინელი უიმედობის რელიგია, რომელშიც სხვათაშორის ღმერთი არ არსებობს, არის მხოლოდ სულიერი სამყარო რომელიც არარაობიდან მოდის იმისთვის რომ არარაობაში წავიდეს. მე უძველეს ბრიტანულ ნაშრომებს გავეცანი ბუდა გაუტამაზე და თუ გინდა ერთად ვამხილოთ ბუდიზმი, როგორც სასოწარკვეთილი ადამიანის დემონური აზრების ნაბოდვარი. ამას არამც თუ ქრისტეანობასთან არამედ არც ერთ სხვა ევრაზიულ რელიგიასთან საერთო არაფერი აქვს.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 24 2007, 09:51 PM

გიორგის

ციტატა:

ბუდიზმში კი ეს ყველაფერი მთვარდება განმღრთოებით, რომელიც ნიშნავს გაქრობას.


ცოტა თემას დავშორდით სულის შესახებ, მაგრამ მაინც გავაგრძელებ, იმიტომ რომ ვერ გავიგე


გარდა გაქრობისა როგორ გესმის განღმრთოება. ღმერთად გახდომას გულისხმობ,თუ რას?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 24 2007, 10:37 PM

southruislip

თუ არ შეწუხდები წყარო დაასახელე სადაც ეს ამოიკითხე.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Jul 24 2007, 10:43 PM

ბოდვაა!

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Jul 24 2007, 10:58 PM

ისე ზოგს რა მაგრად გაუმართლა, მისი სული რომ იმ ლეღვში არ იყო ინკარნირებული, ქრისტემ რომ გაახმო http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 24 2007, 11:03 PM

Sotiris

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 25 2007, 01:01 AM

დათიკოს,სოტრისდა მართას

ციტატა;"ბუდიზმში კი ეს ყველაფერი მთვარდება განმღრთოებით, რომელიც ნიშნავს გაქრობას."

ეს ციტატა,წარმოთქვა გიორგიმ თავის პასუხში და მე მას ვთხოვე, რომ აეღნიშნა რას გულისხმობდა და სად ამოიკითხა. ეს ციტატა მე არ წარმომითქვია, ძალიან გთხოვთ მე და გიორგის საუბარში ნუ ჩაერევით. წაიკითხეთ გიორგის წინამდებარე პასუხი და იქ ამოიკითხავთ. ისე მე ვიტყოდი რომ ვიღაცას არ გაუმართლა იმ ლეღვში რომ ინკარნირდა იესომ რომ გაახმო.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 25 2007, 10:17 AM

southruislip

ეს თავისუფალი ფორუმია და შენ არ გაქვს უფლება ვინმეს აუკრძალო აზრის გამოთქმა.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 11:05 AM

დათიკო

ძალიან გთხოვთ, რომ დისკუსიის დროს მაქსიმალურად მივაქციოთ ყურადღება იმას თუ რომელი პოსტი/ფრაზა ვის ეკუთვნის, წინააღმრდეგ შემთხვევაში მსჯელობა აირევა და ვეღარ გავარკვევთ ვინ რა პოზიციას ამტკიცებს.

ზემოთ მოყვანილი სიტყვები ბუდიზმში განმღრთოებისა და გაქრობის შესახებ მე დავწერე და არა southruislip-მა. შესაბამის განსაზღვრებებსაც გაჩვენებთ მსოფლიოს ელექტრონული ენციკლოპედიიდან.

მართა
სანამ ასე კატეგორიულად და ძახილის ნიშნით შეაფასებდე ფრაზას:

იქამდე ჯერ ყურადღება მიაქციე ვის ეკუთვნის და მერე შეეცადე საბაზისო დონეზე მაინც გაეცნო ბუდიზმს, მის სწავლებას სულის საბოლოო მდგომარეობის ე.წ. "ნირვანას" შესახებ. მერე მიხვდები, რომ არავითარ შემთხვევაში ბოდვა არ დამიწერია და შესაბამის დამამტკიცებელ ციტატებსაც მოვიყვან მსოფლიოს ენციკლოპედიიდან.

თუ გეგონა, რომ ეგ ფრაზა მე კი არა და southruislip-ს ეკუთვნოდა
მაშინ გაითვალისწინე ისიც, რომ ახალ შემოსული ადამიანი დაინტერესებულია ჩვენთან საუბრით, წინააღმრდეგ შემთხვევაში წავიდოდა ფორუმიდან, ამიტომ მას უნდა ესაუბრო ფაქტებით, ლოგიკურად, განათლების სიმაღლიდან და არა შენი ნაწერი "ბოდვააო", თანაც ყოველგვარი დასაბუთების გარეშე.

ეს ფორუმი სამაგალითო უნდა იყოს ყველა ახალმოსულისთვის, ჩვენ როგორმე ქრისტეს სიყვარული გაგვაერთიანებს და ერთმანეთს გავუგებთ, მაგრამ ახალმოსულები არ უნდა დავაბრკოლოთ.

southruislip


არა ღმერთად გახდომას არ ვგულისხმობ. ბუდიზმში საერთოდ არ არსებობს ღმერთის მცნება. იქ საუბარია მხოლოდ სულიერ კონდიციებზე. "განმღრთოებაში" იგულისხმება ადამიანის სულის უმაღლესი მდგომარეობა, რომელსაც ბუდისტურ ტერმინოლოგიაში "ნირვანა" ეწოდება. "ნირვანა" მიიღწევა საკმარისი რაოდენობის რეინკარნაციების შემდეგ, როდესაც ადამიანი აღარ იბადება და მისი სული ერწყმის არარაობას, ციტირება მსოფლიო ენციკლოპედიიდან, სადაც გადმოცემულია
"ნირვანას" აღწერა ბუდიზმის მიერ:

"There is that dimension where there is neither earth, nor water, nor fire, nor wind; neither dimension of the infinitude of space, nor dimension of the infinitude of consciousness, nor dimension of nothingness, nor dimension of neither perception nor non-perception; neither this world, nor the next world, nor sun, nor moon. And there, I say, there is neither coming, nor going, nor stasis; neither passing away nor arising: without stance, without foundation, without support. This, just this, is the end of stress."

ქართული თარგმანი:

"არსებობს განზომილება, სადაც არ არის არც დედამიწა, არც წყალი, არც ცეცხლი, არც ჰაერი; არც განზომილება უსასრულო სივრცის, არც განზომილება უსაზღვრო ცნობიერების, არც განზიმილება არაფრადობის, არც განზომილება განცდისა და განუცდელობისა, არც ეს სამყარო, არც სხვა სამყარო, არც მზე, არც მთვარე; და იქ გეუბნებით, რომ იქ არაფერი არ მოდის და არაფერი არ მიდის, არც სტატიკურობაა, არც ჩაივლის მასში რაიმე და არც არაფერი ამოდის იქიდან: არც მდგომიარობაა, საფუძვლისა და საყრდენის გარეშე. ეს, მხოლოდ ესაა ტანჯვის დასასრული"

აი, ეს არის "ნირვანას" იგივე "ბუდისტური განმღრთოების" საბოლოო მიზანი, რასაც ფილოსოფიაში არარაობა ეწოდება, არარაობაში გადასვლას კი მარტივი სიტყვებით გაქრობა ეწოდება.

შენს მიერ ნახსენები რეინკარნაციის პირველმიზეზი არის ადამიანის არა ღვთისმიერი სიყვარული (ღმერთი საერთოდ არაა ბუდიზმში), არამედ სასჯელი თავისი წინა ცუდი ცხოვრებისათვის. (ბუდიზმში სიცოცხლე სატანჯველად ითვლება), როდესაც ადამიანი რამოდენიმეჯერ მოევლინება ქვეყანას და დაიმსახურებს უმაღლეს შეფასებას, იგი გათავისუფლდება ამ ქვეყნიური ტანჯვისგან, აღარასდროს აღარ დაიბადება და სამუდამოდ გადავა "ნირვანაში" ანუ შეერწყმება ზემოთ აღწერილ მდგომარეობას და გაქრება.

ციტატა ბუდიზმის მიზნების შესახებ:

Buddhism holds that the ultimate goal and end of samsaric existence is realization of Nirvāna; what happens to a person after his parinirvāna cannot be explained adequately.

ქართული თარგმანი:

"ბუდიზმი აცხადებს, რომ სამსარიკული (რეინკარნაციების შედეგად დაბადება) არსებობის დასასრული და უცილობელი მიზანი არის ნირვანას რეალიზაცია, რა მოსდის პიროვნებას პარინირვანას (ნირვანას მიღწევა) დროს შეუძლებელია ადექვატურად ახსნა."

მოკლედ ვიტყვი რომ ბუდიზმი არის რელიგია რომელიც მიწიერ ცხოვრებებს აღიქვამს ტანჯვების სერიად და მისგან გათავისუფლებას გვპირდება გაქრობით და აბსოლუტურ არარაობასთან შერწყმით, რომელის არსსაც თვითონაც ვერ ხსნის. ანდა რა არის ასახსნელი, იქ სადაც არაფერია არც ასახსნელია რაიმე. თუ რატომ მივიდა გაუტამა ამ დონემდე და რამ აიძულა ასეთი უცნაური წარმოდგენების მქონე რელიგია ექდაგა ამაზე მოგვიანებით ვისაუბროთ, მაგრამ მოკლედ გეტყვი, რომ ეს იყო საშინელი სასაოწარკვეთილი ადამიანის დეპრესია, რომელიც გამოწვეული იყო მისი ბავშვობის დროს სამეფო სასახლეში მომხდარი ამბებით. ცხოვრებისეული დეპრესიიდან აბსოლუტური გაქრობით თავის დაღწევა საშინელი უიმედობის ნიშანია და ამას საერთო არაფერი არა აქვს ქრისტეანობასთან, სადაც არსებობს მარადიული ღმერთი, რომელიც აბსოლუტური არარაობის ნაცვლად აბსოლუტურ სიყვარულს ქადაგებს მატერიალურ და სულიერ სამყაროშიც.








თუ ვინმეს სურვილი აქვს უკეთ გაიცნოს "ნირვანა" და ბუდიზმი შევიდეს ლინკზე:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nirvana

სურვილის შემთხვევაში სხვა წყაროებსაც მოგაწვდით.

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Jul 25 2007, 11:13 AM

აი მალადეც ბრავო ბრავო ბრავო ბრავო


გიორგი

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 12:07 PM

southruislip

რადგან რეინკარნაციაზე და ბუდიზმზე ჩამოვარდა ლაპარაკი ერთი საინტერესო არსებითი ხარვეზი მინდა დავაფიქსირო ამ იდეოლოგიის. გარდა ზემოთ ხსენებული დემონური დეპრესიის ანარეკლებისა ბუდიზმი აცხადებს, რომ სამყარო ღმერთს არ შეუქმნია და არა აქვს დასასრული და დასაწყისი დროსა და სივრცეში. არამედ იგი სულ იყო და უსასრულოა ზომებშიც. ასეთი თეორია არსებობდა კოსმოლოგიაშიც და მას "სტატიკური სამყაროს მოდელი ერქვა", მაგრამ იგი თანდათანობით უკუგდებულ იქნა იმ დინამიკური პროცესების გამო რაც დამზერილ იქნა ძალიან შორეული გალაქტიკებისა და კვაზარების მოძრაობაში. აღმოჩენილია ორი ძირითადი ფაქტი, რაც ცალსახას ხდის, რომ აბსოლუტური უსასრულობის თეორია აუცილებლად უნდა შეიცვალოს დროში საწყისი და სივრცეში სასრული "გაფარდოებადი სამყაროს მოდელით", რომელიც ეფუძნება დიდი აფეთქების თეორიას და გულისხმობს სამყაროს სპონტანურ შექმნას აბსოლუტურად არაფრიდან და აბსოლუტურად არაფერში დინამიკური სივრცისა და დროის გაჩენის თანხვედრისას 13.7 მილიარდი წლის წინ. სამყაროს ამგვარ მოდელს ორი უძლიერესი არგუმენტი აქვს:

1) შორეული გალაქტიკების და კვაზარების სპექტრულ დიაგრამებში წითელი წანაცვლება (დაბალი სიხშირის სინათლისკენ) ახლომდებარე სინათლის წყაროებთან შედარებით, რაც გამოწვეულია ძალიან დიდი სიჩქარით მოძრაობის შედეგად. წითელი წანაცვლება პირდაპირპროპორციულია გალაქტიკებამდე მანძილის რაც იმის ნიშანია, რომ რაც უფრო შორია გალაქტიკა მით უფრო სწრაფად გვშორდება ანუ ჩვენი სამყარო ფართოვდება, ოდესღაც ის გაცილებით პატარა იყო და ოდესღაც საერთოდ არ არსებობდა შეიქმნა რა სპონტანური ენერგიის გაჩენით სივრცესთან ერთად და დაიწყო გაფართოვება სივრცეში რის შედეგადაც ტემპერატურა დაეცა და თანდათანობით დროში შეიქმნა ყველაფერი.

2) ძალიან ძლიერმა რადიტელესკოპებმა აღმოაჩინეს რელიქტური გამოსახულება, რაც არის სპონტანურად შექმნილი სამყაროს შექმნის შედეგად გამოსხივებული ელექტრომაგნიტური მიკროტალღების ნარჩენები, რომელიც სამყაროს შექმნიდან 400 000 წლის შემდეგ გამოსხივდა და ჩვენამდე მოაღწია, რის საშუალებითაც შეიძლება მაშინდელი პროცესების აღწერა. სამყაროს რადიუსი ამჟამად შეადგენს დაახლოებით 15 მილიარდ სინათლის წელს და სავარაუდოდ ჰიპერსფერული გეომეტრია გააჩნია, რომლის იქით არაფერი არ არსებობს. (თვით არც ცარიელი სივრცე)


არაფრიდან დროში და გარკვეული თანმიმდევრობით შექმნის იდეას აღიარებს ქრისტეანობა, რაც გაცილებით ახლოს არის რეალობასთნ ვიდრე აბსოლუტური უსასრულობის მქადაგებელი ბუდიზმი, რომელსაც აბსოლუტური არარაობიდან აბსოლუტური არარაობისაკენ მივყავართ.

ახლა მეტი დრო სამწუხაროდ არ მაქვს, მერე მოგიყვები გაუტამა სიდარტას ბავშვობაზე, მის მდიდრულ ცხოვრებაზე და იქ მომხდარ რამდენიმე ნიუანსზე . . .

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 25 2007, 12:55 PM

გიორგი
მოკლედ ყევლა თემა კვაზარამდე როგორ დაგყავს მიკვირს .

რაც შეეხება ბუდისტებს ეხლა იმასთ კითხე ქრისიტიანობა კაია თუ ცუდი. ყველას თავისი აზრი აქ.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 25 2007, 01:01 PM

გიორგის

მადლობთ გიორგი შენი აზრების გადმოცემისთვის, როგორც ვატყობ, შენ ამ ფორუმში ყველაზე პოზიტიურად მოაზროვნე პიროვნება ხარ, მაგრამ მიუხედავად ამისა, როგორხც სხვა ფორუმში ერთ-ერთმა აღნიშნა,
ბრძენიც შეიძლებ შეცდესო. ბუდიზმი ისევე როგორც ქრისტიანობა და სხვა რელიგიები დაყოფილია სხვადასხვა მიმდინარეობებად, და ამ მიმდინარეობების შეხედულებები ასევე განსხვვდება ერთიმეორისაგან. როგორც კათოლიკეები და მართლმადიდებლები განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან ასევე მათი მიმდინარეობები. და რომელიმე მათის აზრის ამოკითხვა სულაც არ ნიშნავს იმას რომ ეს ბუდას მოსაზრება იყო. ისევე როგორც კათოლიკეების შეხედულება არ არის სწორი ქრისტიანობაზე.
საერთოდ პიროვნებები რომლებიც მაღალ მდგომარეობაში იმყოფებიან, სხვადასხვა ადამიანებს რომლებიც სულიერი განვითარების სხვადასხვა საფეხურზე იმყოფებიან. ერთი და იგივე კითხვაზე შეიძლება სხვადასხბვა პასუხი გასცენ.

მე აქ მოვიყვან ერთ მაგალითს ბუდას გამოთქმებიდან და მერე თქვენ თვითონ შეაფასეთ.



Существует ли Бог?


Однажды, рано утром, когда Будда вышел на свою утреннюю прогулку, один человек спросил его:
— Существует ли Бог?
Будда секунду посмотрел в глаза человека и сказал:
— Нет, Бога не существует вообще, никогда не было, никогда не будет. Выкинь всю эту чепуху из головы.
Человек был шокирован.
Будду сопровождал Ананда. Он всегда сопровождал Будду.
В середине того же дня пришёл другой человек и спросил:
— Существует ли Бог? Будда сказал:
— Существует, всегда был, всегда будет. Ищи и найдёшь.
Ананда пришёл в сильное замешательство, так как он помнил ответ, который Будда дал утром, но не имел возможности спросить, потому что вокруг было много народа. И прежде чем он получил возможность спросить, вечером, на заходе солнца, пришёл третий человек. Будда сидел под деревом, наблюдая закат солнца и прекрасные облака, и человек спросил:
— Существует ли Бог?
Будда просто сделал жест рукой, приглашая человека сесть, а сам закрыл глаза. Человек подчинился ему. Они сидели молча несколько минут, затем человек поднялся. Становилось темно, солнце уже село. Он коснулся ног Будды и сказал:
— Благодарю тебя за ответ, я очень благодарен тебе. А потом пошёл прочь. Тут Ананда не выдержал.

Когда они остались одни, он сказал:
— Я не смогу уснуть сегодня ночью, если ты не ответишь мне. В один день на один и тот же вопрос ты даёшь три разных ответа. В чём дело? Ты привёл меня в сильное замешательство.
Будда сказал:
— Я отвечал не тебе, почему же ты пришёл в замешательство? Первый человек был верующим. Он верил в Бога и пришёл не с целью выяснить вопрос, а с целью получить подтверждение. Он был учёным, хорошо знающим Священное Писание. Ему нужен был шок, и я шокировал его, потому что не желаю поддерживать ничьи верования. Все верования ошибочны. Знание — совершенно иная вещь.
Второй человек был атеистом, он не верил в Бога. Он также был учёным и был набит всевозможными идеями, но он был просто противоположностью первого человека. Он хотел, чтобы я поддержал его неверие.
Третий человек был подлинным искателем. Он не искал ответа, он хотел испытать. Он был человеком с большим доверием. Он хотел, чтобы я открыл ему нечто, поэтому я не стал отвечать ему, а просто предложил сесть рядом со мной. И нечто произошло

ჩემო ქრისტიანო ძმებო ნუ იფიქრებთ რომ თემას გადავუხვიეთ რადგან მე ჭარმოვთქვი ჩემი აზრი სულის შესახებ, და გიორგიმ აღნიშნა რომ მას ეჩვენება რომ მე ვაზროვნებ როგორც ბუდისტი, მაგრამ მე მინდა რომ მას ვაჩვენო რომ მე ქრიტიანულად ვფიქრობ და ბუდას აზროვნებაც ხანდახან იესოს ქრისტეს ახროვნებას ემთხვევა

აქვე მოვიყვან მეორე ციტატას იესო ქრისტესი, რომელიც ამბობს: გიყვარდეს მტერი შენი
ხოლო ბუდა იგივე აზრს შემდეგი სიტყვებით გადმოგვცემს: არაფერია იმაზე საშინელი ვიდრე გძულდეს მტერი შენი

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 01:32 PM

არა, უფრო დადებითად მოაზროვნე და უფრო განათლებული ფორუმელებიც გვყავს, როგორც მეცნიერებაში ისე ღვთისმეტყველებაში, უბრალოდ ეტყობა შენ დისკუსიის დროს არ შეგხვედრიან არც ერთ თემაში.

ამის შესახემაც ვიცი, არსებობს უამრავი ბუდიზმი, მაგალითად ეზოთერმული, ტიბეტური, ლამაისტური და ა.შ. მაგრამ არსი ყველასი ერთი და იგივეა, ისე როგორც მართლმადიდებლობა, კათოლიციზმი და პროტესტანტობა აღიარებს სამოთხეს და ჯოჯოხეთს, აქვს მსგავსი წარმოდგენები იმ ქვეყნიურ მისაგაბელაზე, ცოდვების კლასიფიკაციაზე და ა.შ. ეგრეა ბუდიზმიც, არის განმასხვავებელი ნიუანსები, მაგრამ ნირვანის არსი და მაინც ყველგან საერთოა. ის პრობლემატიკადა ხარვეზები, რაც ბუდიზმზე დაგიწერე მის ყველა მიმდინარეობას თანაბრად ეხება.

გასაგებია, მაგრამ ეს შეიძლება მოხდეს პირად საუბარში და არა ბუდიზმის იდეოლოგიურ დოქტრინაში, რომელიც ცალსახაა და რაღაცას აღიარებს და რაღაცას უარყოფს. ბუდისტურ სწავლებას ისე, როგორც ყველა დანარჩენს აქვს თავისი სწავლება, რომელიც დღეში სამჯერ არ იცვლება და არსობრივად საერთოა მისი ყველა მიმდინარეობისთვის.

საინტერესო ამონარიდი მოიყვანე, მაგრამ მას მხოლოდ ფილოსოგფიურ-ფსიქოლოგიური დატვირთვა აქვს კონკრეტულ პიროვნებასთან საუბრისას, ამგვარი ტიპის საუბარი სულაც არაა ობიექტური ჭეშმარიტება. ბუდიზმის მიხედვით ღმერთი ან არსებობს ან არ არსებობს, დღეში სამი პასუხი მხოლოდ აბნებს ადამიანს და ის სწავლებად ვერ გამოდგება, მისი განხილვა შეიძლება მხოლოდ ლოკალური ფილოსოფიის დონეზე.

რაც შენ მოიყვანე ამგვარი ტიპის საუბარი ქრისტეანობისთვის უცხოა, რადგან ჭეშმარიტება დღეში სამჯერ არ იცვლება, ნეიტრალურმა ადამიანმა უნდა მიიღოს ობიექტური პასუხი კონკრეტულ კითხვაზე შესაბამისი სწავლების მიხედვით და არა რაღაც ზოგადი საუბარი, რომელმაც შეიძლება ადამიანი დააბნიოს, ყველას თავისებურად გააგებინოს და შედეგად იმდენი წარმოდგენა შექმნას ღმერთზე, რამდენი ადამიანიც არსებობს. ასეთი მიდგომა გადადის ფილოსფიაში და გვაცილებს რეალური ჭეშმარიტი ღმერთის იდეას, რომელიც ერთია და ცხადია სწავლებაც ერთი აქვს ყველა ადამიანისათვის.

ბუდიზმი ცალსახად ამბობს:

1. ბუდიზმის მიხედვით ღმერთი არ არსებობს.

2. ამ ქვეყნიური ცხოვრება არის ტანჯვა, მისგან ადამიანი ვერც სიკვდილის მერე ვერ გათავისუფლდება რადგან თავიდან დაიბადება.

3. საბოლოო გათავისუფლება ტანჯვისგან არის არარაობასთან შეერთება, რომლის შემდეგ ადამიანი აღარ იბადება და მისი პიროვნება ერწყმის უსასრულობას.

4. ბუდიზმის არსი არის არარობიდან მოსვლა იმისთვის რომ არარაობაში წასვლა მოიპოვო.

ეს არის უცვლელი, დანარჩენი პირადი აზრებია დროში და სიტუაციაში.


ნამდვილად ეგრეა. არ მეჩვენება. ბუდიზმს მკვეთრად გამოარჩევს სამი ფაქტორი დანარჩენი რელიგიებისგან:

1. რეინკარნაცია
2. ადამიანის გარდა სხვა ქმნილების სულიერების შესახებ სწავლება (ცხოველი, მცენარე)
3. სულის აბსოლუტური მარადიულობა დროში

შენ სამივეს შესახებ საუბრობ და თან ქრისტეანიც გინდა იყო. ასე არაფერი გამოვა. ან ეგ იდეები უნდა უკუაგდო ანდა ქრისტეანობაზე უნდა თქვა უარი. ორივე ერთად არ არსებობს, რადგან პრინცუპულ წინააღმრდეგობაში მოხვალ შენი აზროვნების ერთი რგოლიდან მეორეში გადასვლისას.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 01:52 PM

მართალი ხარ - ხანდახან.
ხანდახან ისლამის დამოკიდებულებაც ემთხვევა ქრისტეანულს, ხანდახან იუდეველურიც და ა.შ.

საერთოდ რელიგია არის დადებითი წარმოდგენა ღვთიურ სამყაროზე. ყველა რელიგიაში შეიძლება "ჩაიჭირო" რაღაც საერთო, ზოგად პოზიტიური. ეს გამოწვეულია იმით, რომ უძველესი ადამიანისათვის გადაცემული ჭეშმარიტი ღვთის სწავლება დეფორმირდა, სახეცვლილება მიიღო საუკუნეების და ათასწლეულების განმავლობაში და დღევანდლამდე "გაფუჭებული ტელეფონის" პრინციპით მოვიდა, მაგრამ ყველა რელიგიაში არის რაღაც დადებითი ელემენტები, რაც ანარეკლია ჭეშმარიტების, მაგრამ ამან არ უნდა შეგაცდინოს, ზოგი რელიგია თუ მიმდინარეობა მეტ სიმართლეს შეიცავს (ვთქვათ კათოლიციზმი), ზოგი ნაკლებს, მაგრამ იდეალური სწორი სწავლება არის ძველ აღთქმაზე დაფუძნებული ქრისტეანობის ორთოდოქსალური მიმდინარეობა.

გასაგებია, მაგრამ ეს სწორედ ისაა რაც ზემოთ გითხარი, რაღაც დადებითი ბუდიზმსაც აქვს, მაგრამ თუ ამან შეგვაცდინა და იქიდან ისეთი ელემენტებიც ვიწამეთ, რაც ყოვლად წარმოუდგენელია ქრისტეანობისთვის ძალიან ცუდი იქნება. ბუდას მაგ ტკბილი სიტყვების უკან არარაობისკენ მიმავალი გზა ჩანს, ხოლო მაცხოვრის სიტყვების უკან მარადიული სიცოცხლისკენ მიმავალი გზა და ამან არ უნდა დაგაბნიოს. გარდა ამისა მაცხოვრის სიტყვები იდეალურია:
1. "გიყვარდეს მტერი შენი"
ხოლო ბუდასი კამათს იწვევს:
2. "არაფერია იმაზე საშინელი ვიდრე გძულდეს მტერი შენი"

იმაზე საშინელი, რომ გძულდეს მტერი შენი არის ის რომ გძულდეს შენი მოყვარეც, ეს უკვე დემონურია, რატომღაც ეს აკლია ბუდას სიტყვებს, ისევე როოგორც სხვა მრავალი რამ. იდეაში:

1. გიყვარდეს მტერიც და მოყვარეც (ქრისტეანული დამოკიდებულება)
2. გიყვარდეს მოყვარე, გძულდეს-მტერი (ადამიანური დამოკიდებულება)
3. გძულდეს მოყვარეც და მტერიც (დემონური დამოკიდებულება)

ბუდა დამოკიდებულებათა საფეხურზე მე-3 პუნქტს გამორიცხავს, რადგან ყველაზე საშინლად მე-2 პუნქტი მიაჩნია.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 25 2007, 01:55 PM

გიორგის ციტატა " ნამდვილად ეგრეა. არ მეჩვენება. ბუდიზმს მკვეთრად გამოარჩევს სამი ფაქტორი დანარჩენი რელიგიებისგან:

1. რეინკარნაცია
2. ადამიანის გარდა სხვა ქმნილების სულიერების შესახებ სწავლება (ცხოველი, მცენარე)
3. სულის აბსოლუტური მარადიულობა დროში "



გიორგი მაოცებ მთელი ქრისტიანული კონფესიები საქვეყნოდ გაჰყვირიხართ რომ იესო ქრისტე ლაპარაკობდა რომ მეორედ უნდა მოვიდეო, და მეორედ მოსვლა რეინკარნაციას ნიშნავს. ესე იგი იესო აქრისტეც აღიარებს რეინკარნაციის შესაძლებლობას, და მას ვისაც სჯერა რეინკარნაციის შეიძლება ქრისტიანად ჩაითვალოს.

იესო ქრისტეს მეორედ მოსვლით თქვენ თვითონ აღიარებთ რეინკარნაციას და თუ თქვენი აზრით რეინკარნაციას ვუარყობთ ესე იგი თქვენ ეწინააღმდეგებით იესო ქრისტეს მეორედ მოსვლის შესაძლებლობას.

მერე რატომ გგონოათ რომ ადამიაანი არ შეიძლება თუნდაც ჯოჯოხეთში ღმერთმა ცხოველად აქციოს. თუ ჯოჯოხეთში ცხოველები არ შეიძლება იყოს? და რატომ არ შეიძლება ღმერთმა ადამიანი თუნდაც დასჯის მიზნით ამ ქვეყანაზე ცხოველად აქციოს. რაც ადამიანისათვის წარმოუდგენელია და შეუძლებელი, ღმერთისთვის შესაძლებელია და წარმოსადგენი.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 02:08 PM

southruislip

ეს ასე არ არის. მეორედ მოსვლა სულ სხვა რაიმეა და არანაირი კავშირი არა აქვს ადამიანის რეინკარნაციასთან. ეს დროში მარადიული სამყაროსთან ერთად დაბრუნებაა, რომელიც აპოკალიფტური ეტაპის მერე უნდა განხორციელდეს. მას სულ სხვა ბუნება აქვს და ამაზე კიდევ უამრავის დაწერა შეიძლება.


ცხოველად გადაქცევა წარმოუდგენელი ან შეუძლებელი კი არ არის, უბრალოდ პრიმიტიული აზროვნების ნაყოფია. ჯოჯოხეთი არის სულის მდგომარეობა და "სულიერი დისტანცია ღმერთთან", ის სასჯელიც კი არ არის. ადამიანის ცხოველად გადაქცევას ქრისტეანობა არ განიხილავს.


ჯოჯოხეთი მატერიალური არ არის, იქ არც ცხოველია და არც ადამიანის სხეული, იქ გარკვეულ მდგომარეობაში ადამიანის სული ხვდება.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jul 25 2007, 02:10 PM

ინდუიზმი და ბრაჰმანიზმი ასევე მაგ კატეგორიაში გადიან... არც მთლად კარგად გცოდნია აღმოსავლური რელიგიები




რეინკარნაციის შინაარსი თუ იცი?
მეორედ მოსვლის ახალაღთქმისეული შინაარსი თუ ცნობილია შენთვის?
მოკლედ წერ მხოლოდ იმიტომ, რომ დაწერო...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 02:18 PM

მდააა . . . დაახლოებით საუკუნე-ნახევრის წინ, მე-19 საუკუნის 80-იან წლებში ძველ ინგლისურ ენაზე დაიბეჭდა რამდენიმე ტომიანი წიგნი, რომელიც ისტორიულ ფაქტებზე და იდეოლოგიის საფუძვლებზე შექმნილ ნარკვევს წარმოადგენდა კომენტარების გარეშე, რათა არ დარღვეულიყო ობიექტურობა. მართალი გითხრა ცოტა გამიჭირდაა წაკითხვა, რადგან ენაც ცოტა შეცვლილი იყო დღევანდელთან, მაგრამ შენ რასაც ლაპარაკობ ეგეთი არაფერი არ მინახავს. თუ რაიმე გაინტერესებს შეკითხვები დამისვი ან შენ თვითონ იფიქრე რა გაინტერესებს და რის პასუხს ეძებ. თუ გინდა ვილაპარაკოთ მართლმადიდებლობაზე, კათოლიციზმზე, პროტესტანტობაზე, ისლამზე, იუდეველობაზე, ბუდიზმზე . . . თუ გინდა ამ რელიგიების ისტორიაზე ანდა მეცნიერულ ასპექტებზე, გინდა კოსმოლოგიაზე, გინდა ასტროფიკაზე, ანდა სულაც აპოკალიპსისზე, მაგრამ ერთი თემა აირჩიე თორემ უკვე დავიღალე ამდენი საოცარი ფრაზების მოსმენით.


შამანიზმიც . . .
უბრალოდ აქ ძირითადად ბუდიზმზე იყო ლაპარაკი . . .

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 02:28 PM

ეტყობა არ იცის კარგად . . . უფრო სწორად ალბათ მეორედ მოსვლის არსი არ იცის . . .


southruislip
მოკლედ თუ გაქვს skype და თუ სურვილი გაქვს პირადად გამესაუბრე, ასე არაფერი არ გამოვა დროის უქონლობის გამო.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jul 25 2007, 02:36 PM

შამანიზმი ოდნავ სხვაა...უ.ს.ის არ არის იმდენად უნიფორმი რომ იმსჯელო ცალსახად, მაგრამ ძირითადში ის სხვაა...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 03:12 PM

. . . ბუდა გაუტამა ბავშვობაში ცხოვრობდა უდიდეს ფუფუნებაში. მამამისმა მეტად უცნაური და ექსპერიმენტული აღზრდის მეთოდი აირჩია, იგი ბუდას უმალავდა სიკვდილის და გაჭირვების არსებობას. ბავშვს საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში წარმოდგენა არ ჰქონდა თუ ვინმეს რაიმე უჭირდა, ეგონა, რომ მთელს დედამიწაზე ყველა ადამიანი უბედნიერესი იყო, ცხოვრობდა მასავით სასახლეში, არ აწუხებდა არანაირი პრობლემა და უსრულდებოდა ნებისმიერი სურვილი. გარდა ამისა ეგონა, რომ ადამიანები უკვდავნი იყვნენ, სიკვდილის არსებობა იდეის დონეზეც არ ჰქონდა გაგებული, თუ ვინმე სასახლიდან დაიღუპებოდა ეუბნებოდნენ, რომ სადღაც წავიდა, ბავშვს მოზრდილობის ასაკამდე არ ჰქონდა ნანახი არც ერთი დასაფლავება, გარდაცვლილი ადამიანის სხეული და არც კი ეგონა თუ არსებობდა ისეთი რაიმე, რაც სხეულს უმოძრაოს გახდიდა სამუდამოდ. ერთ მშვენიერ დღეს უკვე საკმაოდ მოზრდილი ბუდა გაუტამა ცნობისმოყვარეობის გამო დაინტერესდა რა ხდებოდა მეფის სასახლეების და ბაღების გარეთ და რადგანაც არ უშვებდნენ, ჩუმად გაიპარა სხვა ადამიანებისკენ და ერთი ხალხმრავალი ადგილისაკენ დაიძრა, სადაც ისეთი რაიმე დაინახა, რაც მისთვის ცნობიერების მიღმა იყო იმ დროს. გაჭირვებული ადამიანი შიმშილით მომკვდარიყო და მას ასაფლავებდნენ. ჯერ ვერ გაიგო თუ რატომ იწვა ადამიანის გაყვითლებული და უმოძრაო სხეული დაბლა ან რას უპირებდნენ, იქ მოულოდნელად თავზარდამცემი ამბავი გაიგო, რომ არსებობს ადამიანის მდგომარეობა როდესაც ის ცნობიერებას სამუდამოდ კარგავს, ხდება უმოძრაო და ამას სიკვდილი ეწოდება. ეს იყო ფსიქოლოგიური შოკი, მან ვერ გაიგო თუ როგორ შეიძლებოდა ასეთი რაიმე მომხდარიყო ან რა შეიძლებოდა ყოფილიყო ადამიანის ასეთ უცნაურ მდგომარეობაში გადასვლის მიზეზი. მას უთხრეს რომ ქვეყანაში დიდი გაჭირვებაა, ხალხი შიმშილისგან იტანჯება და ეს მარტო ფუფუნების მოკლება არ არის, ჯერ ასუსტებს ადამიანს და შემდეგ კლავს ანუ იმ მდგომარეობამდე მიყავს რაც შენ ნახეო. ბუდა საშინელ ფსიქოლოგიურ დეპრესიაში ჩავარდა. მისი ცხოვრება წამებში უდიდესი ბედნიერებიდან არნახული უბედურებისაკენ შეიცვალა, რადგან უეცრად შეიცნო მისი არსებობა და მთელი რეალობა წარმოიდგინა. ამ დღის შემდეგ ეს ადამიანი ეძებდა ამ უბედურებისგან გასაქცევს, შეისწავლა ინდუისტური უძველესი ჩანაწერები, რომლებიც თავის მხრივ ღმერთს აღიარებდა, რადგან რაღაც უძველესი ანარეკლი ღმერთის არსებობის მასში ძვ. წელთაღრიცხვის V ათასწლეულიდანაც არსებობდა. ბუდამ უარყო ეს სწავლება, მასთან ერთად ღმერთიც და ინდუიზმის ელემენტების გათვალისწინებით ჩამოაყალიბა ახალი საშინელი დეპრესიის რელიგია, რომელიც უღმერთო სამყაროში არარაობიდან მოსული სულის ამქვეყნიური ტანჯვისგან გაქცევის გზებს ასწავლიდა უკანვე არარაობაში დაბრუნებით და რეინკარნაციული გარდასახვის, როგორც სატანჯველის დასასრულის და "ნირვანას" შესახებ სწავლება შემოიღო. ეს რელიგია დიამეტრლურად განსხვავებულია ქრისტეანობიგან არა მარტო სწავლების არსით არამედ ადამიანური მდგომარეობითაც, სიყვარულის და მარადიული სიხარულის ნაცვლად ბუდიზმი არის დეპრესიის, უიმედობის და გაქრობისკენ სწრაფვის რელიგია.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 03:40 PM

ყველას თავისი აზრი აქვს, მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს რომ ყველას აზრი ობიექტურია. ზოგი სარწმუნოება ოქროა, ზოგი - ვერცხლი, ზოგი - ბრინჯაო და ზოგიც ჟანგიანი რკინა. ჟანგიანი რკინის პატრონსაც (ვთქვათ ბუდისტი) თავი ყველაზე მდიდარი ჰგონია და ოქროს პატრონსაც (მართლმადიდებლობა), მაგრამ ორივე ერთნაირი სიმდიდრის პატრონი სულაც არ არის, მაგრამ ჟანგიანი რკინის პატრონს ოქრო არ უნახავს (არ სმენია მართლმადიდებლობის შესახებ) ან ნახა, მაგრამ ჭუჭყში დასვრილი და ვერ მიხვდა რომ ოქრო იყო (სმენია მართლმადიდებლობის შესახებ, შეიძლება ზედაპირულად წაიკითხა კიდეც, მაგრამ არასწორი ინფორმაციის, კონკრეტული პიროვნებების საფუძველზე დასკვნების გამოტანის და სიღრმისეული ობიექტური ცნობიერებისადმი სიბრმავის გამო არასწორი შთაბეჭდილება შეექმნა) და გვერდი აუარა.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 25 2007, 06:21 PM

გიორგი
ეგ შენი აზრია. ჩემი აზრით ზოგადად, ობიექტურად ვერავინ შეადარებს რელიგიას, ისევე როგორც რაიმე სხვა იდეოლოგიას. ათასი ნიუანსია. როგორ შეიძლება თქვა მართმადიდებლობა პლატინაა და ბუდიზმი ჟანგიანი რკინაო. ან რა მუსულმანობა სპილენძია ?!.

თუ ამ ფორუმზე მართამდიდებლობის აუგად მოხსენიება არ შეიძლება, რატომ შეიძლება სხვა რელიგიებს ვაგინოთ. ბოლოს და ბოლოს 2 მილიარდი ადამიანი მაგ დონის იდიოტი მაინც არაა.
ერთიორი ჭკვიანი ბუდისტებშიც გამოერევა ხოლმე .

მე ბუდისტებს არ ვიცავ, უბრალოდ მოდით თუ რამზე ვმსჯელობთ ობიექტურად ვიმსჯელოდ. მაგ ლოგიკით მე ყველაზე შტერი ვყოფილვარ, რადგან ათეისტი ვარ.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 06:48 PM

რატომ?
თუ ღმერთის გწამს ან ირწმუნე შეგიძლია ელემენტალურად აიღო წიგნები და გადახედო სწავლებებს. იმისთვის, რომ მსოფლიოს 4-5 წამყვანი რელიგიის შედარება შეძლო თავისი ნიუანსებით რამდენიმე წელიც საკმარისია. ნახევარ წელიწადში სურვილის შემთხვევაში ერთ რელიგიას მეტ-ნაკლებად ობიექტურად გაეცნობი. თუ ათეისტი ხარ მაშინ ჯერ თეიზმ/ათეიზმის პრობლემაა გადასაწყვეტი და მხოლოდ ღმერთის არსებობის დაჯარების შემდეგ შეიძლება ილაპარაკო ამა თუ იმ რელიგიის უპირატესობაზე.

სხვა რელიგიებს არც ვაგინებთ, უბრალოდ უკანა პლანზე ვიხსენიებთ და ეს გასაგებიცაა, მართლმადიდებლურ ფორუმზე უპირატესობა მართლმადიდებლობას ენიჭება. მართლმადიდებლობის უპირატესობის მტკიცება და სხვისი ლანძღვა-გინება განსხვავდება ერთმანეთისგან.

ისე, რატომღაც გავრცელებულია აზრი რომ თითქოს ბუდისტები ან ზოგის ვარაუდით მუსულმანები მსოფლიოში ყველაზე მეტნი არიან, მაგრამ ეს ასე არაა, მსოფლიოს აღმსარებლობებს შორის ძალიან დიდი უპირატესობით ლიდერობენ ქრისტეანები თუ მათ ჯამში განვიხილავთ. თუ გამოვყოფთ ცალკეულ ქრისტეანულ მიმდინარეობას, მაშინ ბუდიზმი და ისლამიც დასაშლელი გახდება და ცალ-ცალკეც ჩვენ გვექნება დიდი უპირატეობა. თავის მხრივ რელიგიის მიმდევრების დიდი რიცხვი არაფერზე არ მიუთითებს . . .

ბუდისტები სხვადასხვა ცნობებით არიან დაახლოებით 250-350 მილიონი ანუ ცოტათი მეტი, რამდენიც მარტო მართლმადიდებელი ქრისტეანები. მსოფლიოში საერთოდ ყველაზე მეტი ქრისტეანები არიან (2.1 მილიარდი) და თითქმის ორჯერ უსწრებენ მეორე ადგილზე მყოფ მუსულმანებს (1.3 მილიარდი)

მსოფლიოს რელიგიური შედგენილობა:
http://en.wikipedia.org/wiki/Major_religious_groups

მე არ მითქვამს რომ ვინც ქრისტეანი არაა შტერია-თქო, მაგრამ თვისთავად ობიექტურად რელიგიების შედარება შეიძლება, განსაკუთრებით ნაკლებად მორწმუნე ან ათეისტი ადამიანისათვის, უბრალოდ წაკითხვა უნდა მოძღვრებებს და მათ ისტორიებს.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 07:13 PM

კარგი და ობიექტურობასაა მოკლებული რომ ქრისტეანობა ბუდიზმს ჯობია?
ჩემი არგუმენტები ქრისტეანობის სასარგებლოდ:

1. გაცილებით მეტია შანსი, რომ სული ჰქონდეს მარტო ადამიანებს ვიდრე ცხოველებს და მცენარეებსაც კი, რადგან სული არის ადამიანის ინდივიდუალური პიროვნების თვითშეგრძნების გონიერი რეალიზატორი, ნაკლებ სავარაუდოა რომ სული აღმოაჩნდეს ხესაც.

2. გაცილებით მეტია შანსი, რომ ადამიანის სული სიკვდილის შემდეგ მიდიოდეს პირდაპირ ღმერთთან ვიდრე მისი რამოდენიმეჯერ დაბადება ხდებოდეს, რადგან ჯერ ერთი თუ სული ცნობიერებაა მას უნდა ახსოვდეს წინა ცხოვრება, მერეც მეორე თავის მხრივ აბსურდამდე მიდის ადამიანის სულის ძაღლში ან მცენარეში რეინკარნირება. ასეთი რაიმე, რომც დავუშვათ მაშინ ის სული ადამიანის ცნობიერების მატარებელი აღარც იქნება რითაც თავისივე თავთან მოდის წინააღმრდეგობაში.

3. გაცილებით მეტია შანსი, რომ არსებობდეს ღმერთი ოღონდ ადამიანს თუნდაც სული არ ქონდეს საერთოდ, ვიდრე პირიქით არ არსებობდეს ღმერთი და ადამიანის უკვდავი სული არამც თუ არსებობდეს, არამედ ცხოველებშიც და მცენარეებშიც შედიოდეს.

4. გაცილებით მეტია შანსი რომ სამყაროს გააჩნდეს დასაბამი დროში და სივრცეში ვიდრე ის რომ ის მარადიულად იყო და ზომებშიც უსასრულოა.

5. გაცილებით ლოგიკურია, რომ ადამიანის სწორად მოქცევის (განურჩევლად რელიგიის წესებისა) შედეგი იყოს გონიერი ნეტარების განცდა უკვდავ მარადიულობაში ვიდრე ის რომ თუ შენ იდეალურად იცხოვრებ ამის საზღაურად მიაღწევ გაქრობას და შეუერთდები არარაობას.

და ბუდიზმის სასარგებლო არგუმენტები?! არსებობს კი საერთოდ?!

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 25 2007, 07:24 PM

პიროვნულად არავის არ ვეხები, მაგრამ რომელის რწმენა უფრო ლოგიკურია გონიერი ღმერთის, რომლემაც არაფრიდან შექმნა მატერია, დრო და სივრცე და უკვდავი სული მიანიჭა ადამიანს, რაც არის ინდივიდუალიზმის და გონების წყარო თუ ის რომ ყველაფერი ყოველთვის იყო, ღმერთს არ შეუქმნია რადგან ის არ არსებობს, სამაგიეროდ არსებობს სული, რომელიც გაურკვეველი შინაარსისაა, სულაც არაა ცნობიერების სიმბოლო რადგან შეიძლება ასევე წარმატებით მისი რეინკარნირება ცხოველშიც და მცენარეშიც, თანაც რატომღაც მისი საბოლოო მიზანი არის გაქრობა და მანამდე არ შეერწყმება არარაობას სანამდეც რელიგიის მიერ ნაკარნახევი წესებით არ იცხოვრებს?

მე რატომღაც მგონია რომ ქრისტეანობა ჯობია ბუდიზმს, და არა მარტო ბუდიზმს . . .

. . . თანაც ჯობია არა მარტო ბრწყინვალე მორალით და სიყვარულის არსით, არამედ უფრო რეალური საფუძველიც აქვს თუნდაც მეცნიერების კუთხით . . .

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 25 2007, 10:46 PM

გიორგის

მოკლედ მე ბევს ვეღარ დავწერ ამ საკითხზე. მე არ ვცდილობ ვინმე რამეში დავარწმუნო და გადავახვევინო სარწმუნოებას . მე პირადად მწამს ყველა რელიგიიური (ბუდიმი, ინდუიზმი, მუსულმანობა ქრისტიანობა) რადგან მასში ბევრ საერთოს ვხედავ არც იესო ქრისტეს ღმერთობას ვუარყოფ.
რაც შეეხება მუსულმანებს ისინიც იესო ქრისტეს არ უარყოფენ და მუჰამედთან ერთად ღვთის მოციქულად თვლიან.

თქვენი წმინდა მამა პავლე მოციქულია , ხოლო მათი მუჰამედი. და ომები რომლებიც გადაითანა საქართველომ მოყვა გაუგებრობებს.

მე მწამს რეინკარნაციის და ვთვლი რომ ქრისტიანული მიმდინარეობები ცდებიან ამის არ აღიარებაში.
მე მეორე ფორუმი გადავიკითხე რეინკარნაციის შესახებ და იყო შეხედულებები, რომ რეინკარნაციაის დროს ჯოჯოხეთი არ არსებობსო და ქრისტიანობაში ჯოოჯოხეთი არსებობსო. ჯოჯოხეთი არსებობს რეინკარნაციის დროსაც და სიკვდილის შემდეგ ადამიანი გარკვეული ხანი ჯოჯოხეთში შეიძლება იყოს და მერე მოევლინოს
ამ ქვეყანას.

რაც შეეხება რეინკარნაციის პრიმიტიულ წარმოდგენას. ბიბლიაშიც, მე არ ვგულისხმობ (ახალ აღთქმას )ბევრი რამეა პრიმიტიული. კერძოდ ქალის კაცის ნეკნისაგან წარმოშობა. ალბათ თქვენ ამასაც რაღაც ზებუნებრივ გადმოცემად გადმოგვცემთ.
პლიუს თქვენ ამბობთ რომ ადამიანი თუ წინა ცხოვრებაში ცხოვრობდა უნდა ახსოვდესო. არ ახსოვს იმიტომ
რომ ძალიან კარგად იცით ადამიანში მუშაობს ტვინის 4 პროცენტი. ღმერთი კიდევ დანარჩენ 96 პროცენტს ტყუილად არ შექმნიდა და თქვენი ქრისტიანების ერთ-ერთი დანიშნულება არის ის რომ დანარჩენმა 96 პროცენტმა დაიწყოს მუშაობა. ამას იესო ქრისტე ცდილობდა ესწავლებინა თავისი მოწაფეებისათვის. მაგრამ თქვენ ეს არ იცით როგორ კეთდება .და თქვენ იმასაც ვერ ხვდებით იესო ქრისტეს მიტომ ჰქონდა ზებუნებრივი შესაძლებლობები , რომ მისი 100 პროცენტი ტვინი მუშაობდა. და როცა დანარჩენ ადამიანებში გაიხსნება ტვინის ეს შესაძლებლობები მათაც შეეძლებათ ის რაც იესო ქრისტეს შეეძლო.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 26 2007, 09:55 AM

southruislip

ეს იმის ბრალია, რომ კარგად არც ერთი არ იცი. მაგ სარწმუნოებებში გარდა საერთოსი უამრავი ურთიერთგამომრიცხავი სწავლება და დამოკიდებულებაა. თუ გწამს ერთის თავისთავად უარყოფ მეორეს, ასეთია ურთიერთსაწინააღმრდეგო ინფორმაციის აღიარების ლოგიკა, მაგრამ შენ ზედაპირულად უყურებ სარწმუნოებას და მხოლოდ საერთოზე ლაპარაკობ.

მოციქულად არა, წინასწარმეტყველად.

ქალის კაცის ნეკნისგან წარმოშობა არის სიმბოლო ადამიანისგან დედაკაცის საწყისის გამოყოფისა. მისი ბუკვალურად გაგება არა სწორია. სხვა თუ არაფერი ნახე, როგორ წერია დაბადებაში:

1 თავი;
"27. და შექმნა ღმერთმან კაცი სახედ თჳსად და ხატად ღმრთისა შექმნა იგი, მამაკაცად და დედაკაცად ქმნა იგინი."

ამის შემდეგ დამოუკიდებლად წერია:
2 თავი;
"21. დასდვა ღმერთმან განკჳრვებაჲ ადამს და დააძინა: მოიღო ფერცხალი ერთი გუერდისა მისისა. და აღმოუვსო ჴორცითა მის წილ.
22. და აღუშენა უფალმან ღმერთმან გუერდი, რომელ მოიღო ადამისგან, ცოლად და მოიყვანა იგი ადამისსა"

ანუ აქ სავარაუდოდ სხვა რაიმე იგულისხმება, რადგან ჯერ საუბარია მამაკაცის და დედაკაცის შექმნაზე, ხოლო შემდეგ მამაკაციდან დედაკაცის ბუნების გამოყოფაზე. ეს პრიმიტივიზმი არ არის.

რაც შეეხება რეინკარნაციას და მცენარის სულს ეს მართლა პრიმიტივიზმია თუ ამას პირდაპირ გავიგებთ. ხოლო თუ მცენარეში არ შეიძლება ადამიანის სულის რეინკარნაცია და ეგეც სიმბოლურია მაშინ აღარ ყოფილა აღარაფერი სადავო, მაგრამ არა მგონია აღმოსავლურ რელიგიებს რეინკარნაცია რეალურად ხელახლა დაბადებად არ ესმოდეთ და რაიმე სხვას გულისხმობდნენ.

ბუდიზმი ჯოჯოხეთს არ აღიარებს, მათთვის ჯოჯოხეთი და ტანჯვა მიწაზევეა და რეინკანაციის შემდეგ ადამიანი ხელახლა იბადება და არანაირ ჯოჯოხეთში არ მიდის. ეგ ეტყობა შენი პირადი მოდელია, რომელიც აღიარებს რეინკარნაციას (ბუდიზმის/ინდუიზმის მსგავსად) და აგრეთვე სამოთხე/ჯოჯოხეთს ქრისტეანობის მსგავსად. ასეთი რელიგია არ არსებობს.

ადამიანი, რომელიც ქრისტეანობის შეცდომაზე ლაპარაკობს და თანაც ისეთ ძირეულ საკითხზე, როგორიცაა რეინკარნაცია და ცხოველ/მცენარეში ადამიანის გარდასახვა ქრისტეანი არ არის.

ამას ყველას ვეუბნები და შენც გეტყვი, რომ ადამიანის ტვინის შესაძლებლობების პოტენციალი ნიშნავს მეტი ინფორმაციის დამახსოვრებას, სწრაფად ამოკითხვას, დიდ ინტელექტუალურ შესაძლებლობეს და ა.შ. ყველაფერ იმას, რაც მეხსიერების და ინფორმაციის ურთიერთგაცვლასთან არის დაკავშირებული, მაგრამ ის არანაირ კავშირში არ არის ადამიანის ინდივიდუალურ ცნობიერებას, რომელიც სულშია ასოცირებული. ადამიანის სულს თუ მას ცნობიერება აქვს არ შეიძლება რაიმე დაავიწყდეს. ტვინი არის მატერიალური ხელსაწყო, რომელსაც რამდენი პროცენტით ვამუშავებთ არა აქვს მნიშვნელობა იმ მდგომარეობაში, რომელშიც სული გადადის სიკვდილის შემდეგ.
ეს არც რელიგიური სწავლებაა და არც მეცნიერება, ქრისტე ქადაგებდა ცხოვრების წესს, ზნეობის ნორმებს და აგრეთვე "პოპულარულ ენაზე" აწვდიდა ადამიანებს ცნობებს იმქვეყნიური ცხოვრების და ქვეყნიერების აღსასრულის შესახებ. რა შუაშია ტვინის რესურსების გამოყენება?! შენ გგონია პავლე მოციქული ტვინის რესურსების დიდ ნაწილს უკეთებდა რეალიზაციას?! ამ სამყაროს მიღმიერ სამყაროს ნაკლები კავშირი აქვს ტვინთან და მის პოტენციალთან, ის მხოლოდ მატერიალურ ცხოვრებაში გამოდგება და ისიც ინტელექტუალური შესაძლებლობების ასამაღლებლად.
იესო ქრისტე იყო ადამიანის სახით მოსული ღმერთი, რა შუაშია ტვინის ნეირონების პოტენციალის რეალიზაცია? ღმერთი ერთია, ვინაც შექმნა სამყარო და ახლა არ მითხრა 14 მილიარდი წლის წინ არაფრის შედეგად სამყაროს რომ ქმნიდა აბსოლუტურ სიცარიელეში მაშინაც ტვინის 100% უმუშაობდა და იმიტომ მოახერხა ეს?!

ტვინი არის ხელსაწყო, სადაც ხდება მატერიალური ინფორმაციის აკუმულირება და დამუშავება, იგი ღმერთს არ სჭირდება.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jul 26 2007, 11:16 AM

არ ახსოვს მაგრამ თქვენ იცით-გახსოვთ?
ჩამოყალიბდით: თუ არ გვახსოვს, ე.ი. არც თქვენ და ე.ი. ვერაფერს ვერ იტყვით არის რეინკარნაცია თუ არა
თუ ახსოვთ, მაშინ რატომ წერთ არ ახსოვთო?


ლოგიკა მურტალი რამეა

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 26 2007, 12:11 PM

ადმიანის ტვინი 100%-ით მუშაობს. იგი აკონტროლებს თითოეული უჯრედში მიმდინარე მოვლენებს. + აზროვნებს. ეს უძლიერესი მექანიზმია. ადამიანი თავის შესაძლებლობების მცირე ნაწილს იყენებს . ანუ შეიძლება ადამიანმა დამაიმახსოვროს ან ახსნას იმაზე მეტი რამ რაც ეხლა იცის. მაგალითად თეორიულად ადამიანის ტვინი გაწვდება იმდენს რომ მთელი სამყარო ამოხსნას . აი ამიტომ ამბობენ მეცნიერები ადმიანი ტვინის მცირე ნაწილს იყჰენებსო, თორემ მუშაობით 100% მუშაობს (ყოველ შემთხვევაში უმეტესობის მასეა )

დანარჩენი 96% იმიტომ შეუქმნა ღმერთმა რომ მან შეძლოს ამხელა ინფორმაციის დამუშავება, რაც მას სამყაროს შესწავლის გზაზე დასჭირდება. და არა იმიტომ რომ რეინკარნაციისას გავლილი ცხოვრებები დაიმახსოვროს. (ჩემი აზრით)

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 26 2007, 02:25 PM

iraklidze

შენი პოზიციის და საუბრის მიხედვით შენ ათეისტი არ ხარ. სამყაროს შენეული ხედვა ყველაზე ახლოს არის დეიზმთან, შესაბამისი თვალთახედვის ადამიანები კი დეისტები არიან. დეიზმი პირველად ჩამოყალიბდა ინგლისში მე-17 საუკუნეში. ეს იდეოლოგია თავისი არსით არის ათეიზმისა და თეიზმის შუალედი და დაახლეობით რამდენიმე კონცეფციით შეიძლება გადმოიცეს:

1. დეისტები მიიჩნევენ, რომ რელიგიური სწავლებები დაფუძნებულია ადამიანების მიერ, მაგრამ არა პრიმიტიული აზროვნების გამო არამედ სამყაროს შეცნობის ადამიანისეული ხედვაა.

2. დეისტები არ აღიარებენ ღმერთის არსებობას რელიგიის საფუძველზე, მაგრამ უშვებენ მის არსებობას, როგორც გონიერ ძალას, რომელიც ქმნის და აკონტროლებს სამყაროს.

3. დეისტები არ ცნობენ ზებუნებრივ მოვლენებს - სასწაულები, წინასწარმეტყველებები.

4. დეისტები არ უარყოფენ რელიგიას, როგორც ზნეობის ნორმას და იდეალური ცხოვრების წესს (დეისტები ძირითადად ქრისტეანობას და მის მორალს აღიარებენ) და საკმაოდ აფასებენ რელიგიურ მიდგომებს ადამიანური ურთიერთობის დონეზე.

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 26 2007, 03:03 PM

გიორგი
ო! ეგაა. დეისტი ვყოფილვარ. მალადეც მე . გაიზარდე !

მაგრამ მე სულის არსებობასაც ვცნობ. სხვა საკითხია მისი უკვდავება, მაგრამ მისი არებობა მისაღებია, რადაგან ადამიანს გონებაში "ყავს" რაღაც რაც მის გონებას მუშაობის "მიზეზს" უქმნის.

მარგამ დეისტებიც ხომ შენი ლოგიკით მაინც იდიოტები არიან?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 26 2007, 03:21 PM

iraklidze

იდიოტები არავინ არ არიან. მე ეს არ მითქვამს.

არსობრივად დეიზმი არის შუალედური რგოლი თეიზმსა და ათეიზმს შორის. ზუსტად არ ვიცი მაგ იდეოლოგიის ნიუანსები, მაგრამ ეს არის იდეოლოგია, რომელიც ნაწილობრივ აღიარებს რელიგიის სწავლებას და ნაწილობრივ რჩება ათეიზმშიც.

შეიძლება სულის უკვდავებაც დეიზმის ნაწილად მივიჩნიოთ, მაგრამ დეიზმის მიხედვით ის პირდაპირ კავშირში არ იქნება ცხონებასთან, არამედ სულს განიხილავს როგორც ინტელექტის, აზროვნების და პიროვნული თვითშეგრძნების წყაროდ, რომელიც შეიძლება უკვდავიც იყოს, მაგრამ რელიგიური კანონების მიხედვით არ განისჯება.

ჩემი აზრით დეისტური მსოფლმხედველობა უფრო მაღალი დონისაა ვიდრე ათეისტური.

დეისტურ მსოფლმხედველობის შემდეგ მოდის ე.წ. "scientific theism", რომელიც ქართულად "მეცნიერული თეიზმის" სახელითაა ცნობილი. ეს იდეოლოგია კიდევ უფრო დიდი მიახლოებაა თეიზმისკენ (პრქტიკულად უკვე თეიზმია). იგი აღიარებს ღმერთსაც, უკვდავ სულსაც, სამოთხესა და ჯოჯოხეთსაც, მაგრამ ყველაფერს მეცნიერულ ჩარჩოებში სვამს და ჰიპოთეზების დონეზე გადმოსცემს. არ აღიარებს არც ერთ რელიგიას, მაგრამ იმქვეყნიურ მისაგებელზეც საუბრობს ზოგადად კეთილი და ბოროტი ცხოვრების საფუძველზე, რომელიც დაახლოებით ქრისტეანულ მორალს წააგავს. ცდილობს მეცნიერულად მიაახლოვოს ადამიანი ღმერთთან, განმარტოს სამოთხე და ჯოჯოხეთი, როგორც რეალურად არსებული გარკვეულ მეტამატერიასა თუ განზომილებაში. აღიარებს წინასწარმეტყველებასაც, როგორც ერთგვარ მექანიზმს მომავლის დანახვისა. სასწაულებს განიხილავს, როგორც არსებულ სიტუაციაში შეუძლებელს ხალხის მიერ, მაგრამ საერთოდ უსასრულო სამყაროს კანონების ჩარჩოებში მოქცეულს, რომელიც შეიძლება დამზერილ სამყაროში არც კი ჯდებოდეს, მაგრამ რაღაც ღმერთის მიერ მართულ "მეტაფიზიკურ" მოვლენებთან აიგივებს და ა.შ.

შემდეგ მოდის თეიზმი . . .

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 26 2007, 09:19 PM

გიორგის

გიორგი პრიმიტიული წარმოდგენა ზუსტად ის არის, რომ სული დაბადებამდე არ ყოფილა.

მე არ მესმის, რატომ უნდა გავაჩინო შვილი, რომელიც მანამდე არ არსებულა და თქვენ უნდა შეაშინოთ ან ის, ან მე რატომ უნდა მეშინოდეს რომ ჯოჯოხეთში მოხვდება, თუ არ გახდა მართლმადიებელი ქრისტიანი., საერთოდ არგავაჩენ და ეგ იქნება. თქვენ რაღაც გეშლებათ. რეინკარნაციის დროს კი აზრს იძენს----- ადამიანი რომელმაც წინა ცხოვრებაში ვერ შეძლო სულიერი სრულყოფა აძლევ შანსს მეორედ მოვიდეს და განვითარდეს სულიერად.
მე არ ვიცი ბუდისტები ჯოჯოხეთს აღიარებენ თუ არა, მე ბუდისტი არ ვარ და ბუდას აზრი სულ არ ნიშნავს ბუდისტების აზრს, ისევე როგორც ქრისტიანების აზრი არ ნიშნავს იესო ქრისტეს აზრს.
უბრალოდ ვისაც წამს რეინკარნაციის (დავანებოთ თავი ცხოველებს და მცენარეებს). ბიბლიაშიც და ახალ აღტქმაშიც დაინახავს ამაზე მსჯელობას. შეიძლება ამაზე პირდაპირ არ არის ნათქვამი. მაგრამ გამგები გაიგებს და მითითებას აზრი არა აქვს რადგან თქვენ ამაზე სულ სხვა წარმოდგენა გექნებათ, ხოლო ვინც დაშინებულია იმის თავში აზრის გავლებითაც რომ ეს შესაძლებელია ,ის რათქმა უნდა შიშით,რომ ჯოჯოხეთში არ მოხვდეს ვერც იფიქრებს
პლიუს საყოველტაო ცხონების შესახებ. ტქვენ აღნიშნეთ რიომ საყოველთაო ცხონება დიდი ხანია უარყოფილიაო. ესე რატომ ხარ დარწმუნებული რომ რასაც ტქვენ უარყოფთ ისე უნდა იყვეს. საყოველთაო ცხონება შესაზლებელია. თქვენ ალბათ ღმერთმა რომ გადაწყვიტოს
ყველა უნდა ვაცხონოო , ალბათ წმინდა მამებს მოუყვან მაგალითს რომ იმათმა უარყვესო და შეუძლებელიაო.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 27 2007, 12:59 PM

პირველ რიგში მინდა გითხრა რომ გუშინ წავიკითხე შენი პოსტი, სადაც საკმაოდ გამომწვევად ეწერა რეინკარნაციაზე საუბრის ცოდვის შესახებ და ასევე იმაზე თუ რა დაგიჯდებოდა მისი მონანიება. მაშინ არ მეცალა, რომ გამოგხმაურებოდი, ახლა კი რადგან შენ თვითონ მიხვდი მის უადგილობას და წაშალე აღარ გამოგედავები, მხოლოდ ერთ რამეს გეტყვი, რომ აქ არავინ შენი მტერი არ არის, პირიქით, ზოგჯერ სამსახურის დროს ვუთმობ ფორუმს, რომ ვინმეს ობიექტური ინფორმაცია მივაწოდო და ხელი შევუწყო, რომ როგორმე თვითონ გასცეს პასუხი საკუთარსავე კითხვებს. ზოგ რამეს მეც ვსწავლობ და ასე მივიწევთ წინ.

ასეთი რაიმე ბიბლიაში არ გვხვდება, მითუმეტეს ისე მკაფიოდ რომ "გამგები გაიგებს", მაინც ვინ არის გამგები? მაინც გირჩევ მოიყვანო ის ადგილები და ერთად გავარჩიოთ, ასე უფრო გავარკვევთ ჭეშმარიტებას.

საყოველთაო ცხონების შემთხვევაში აზრს კარგავს აბსოლუტური სამართლიანობა. რა აზრი ექნება ადამიანის მიერ სიკეთის გაკეთებას გაჭირვების, მოთმენის და საკუთარის მეორე პლანზე გადაყვანას თუ შენს გვერდით ნებისმიერი ცოდვისა თუ არა ადამიანობის ჩამდენი არაფერს არ მოიკლებს და შემდეგ ზუსტად შენნაირ საზღაურს მიიღებს? ანდა მანამდე განაგრძობს რეინკარნაციას სანამ სამოთხემდე არ მივა და გამოვა რომ იარსებებს უსასრულო რეინკარნაციის შემთხვევები თუ ადამიანი არასდროს არ დაიმსახურებს ცხონებას და ვინაიდან ჯოჯოხეთი არც იარსებებს მუდმივად დაიბადება. ეს ძალიან უაზრობა გამოდის.

ღმერთმა დიდი ხანია გადაწყვიტა ჯოჯოხეთის არსებობის შესახებ, ამაზე ის საუბრობს სახარებაშიც და ჯოჯოხეთს ცეცხლის გეენიას ადარებს, ჯოჯოხეთის არსებობა გადმოცემულია მდიდარის და ლაზარეს შესახებ იგავის დროსაც და ა.შ. რად უნდა ლაპარაკი იმას, რომ მაცხოვარი იესო ქრისტე ჯოჯოხეთის შესახებ საუბრობს. წმინდა მამებიც სახარებაზე აფუძნებდნენ თავიანთ სწავლებას და ტყუილა გგონია, რომ ღმერთი უარყოფს ჯოჯოხეთს და ეს წმინდა მამების მოგონილია.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jul 27 2007, 01:05 PM

მეც ასე ვფიქრობ iraklidze-ზე

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Jul 27 2007, 02:26 PM

ნათია
არა მეც ვეთანხმები გიოს. ზუსტად მასე ვფიქრობ და ვაკეთებ. უბრალოდ არ ვიცოდი აქამდე რომ დეისტი ვყოფილვარ .

უბრალოდ მე დეისტებზე რომ წავიკითხე იქ ეწერა იმათ სულის ჯოჯოხეთში ან სამოთხეში მოხვედრისაც სჯერათო და რა ვიცი... მე ჯერ მაქამდე არ მივსულვარ . რამდენადაც მე მივხვდი ეს რაღაც სულის მდგომარეობის ინერციის მაგვარია. ანუ თუ სული ადამიანს კეთილი აქ იგი ინერციულად სიკეთეში (სამოთხეში) მოხვდება, ან პირიქით. ანუ რეალურად სიკეთის მკეთებელ ადამიანს კეთილი სული აქ და იქაც იმ სიკეთეში იქნება.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jul 27 2007, 02:33 PM

როგორიც არ უნდა იყო უპირველესად ადამიანი ხარ, ღვთის ხატება და პატივს გცემ


რწმენა კი ინდივიდუალურია...

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 27 2007, 07:37 PM

გიორგის


გიორგი თქვენ ადამიანის სამოთხეში მოხვედრას, განსაზღვრავთ იმისდა მიხედვით თუ ვინ რა ცოდვა ჩაიდინა.
მაგრამ ქრიტეს სწავლება ის არის რომ ადამიანმა ზუსტად არ უნდა განარჩიოს სიკეთისა და ბოროტების ჩამდენი.
მამაო ჩვენოს ლოცვაში ნათლად არის გადმოცემული ღმერტის მიმართ თხოვნა ცოდვების მიტევებისა.




"და მოგვიტევე ჩვენ თანანადებნი ჩვენი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა"---
ეს როგორც გავიგე--გვაპატიე, ისევე როგორც ჩვენ ვპატიობთ. ანუ ადამიანს ეპატიება ყველა ცოდვა თუ იგი გახდა ასევე ყოვლისმპატიებელი. როგორც განსჯი, ისევე განისჯები. რა თქმა უნდა გარდა ამისა ,მან უნდა ეცადოს რომ ცოდვები ნაკლებად ჩაიდინოს და მოიშოროს ყველა მავნე ჩვევა, ადამიანი უნდა გახდეს ღმერთის სახე.

პლიუს, როცა ბავშვი ვიყავი და ახალ აღთქმას ვკითხულობდი, ჩემი ყურადღება მიიქცია იესო ქრისტეს ერთმა ფრაზამ
" ნუ იფიქრებთ ხვალინდელ დღეზე, რადგან ხვალინდელი დღე თვითონ იფიქრებს თავის თავზე"- ეს ნიშნავს რომ ნუ იფიქრებთ მომავალზე, და რადგან მე სულ ხვალინდელ დღეზე ვფიქრობდი და სხვანაირად ფიქრი ვერ წარმომედგინა სისულელე მეგონა ეს გამონათქვამი, მაგრამ გულში ვფიქრობი ,რომ სხვანაირი სახის ფიქრი იყო შესაძლებელი რაც ძალიან დიდი ხნის მერე დადასტურდა.

ღმერთი არ ფიქრობს არც მომავალზე და არც წარსულზე, მაგრამ ყველაფერი გამოსდის. ანგელოზებიც არ ფიქრობენ არც მომავალზე და არც წარსულზე მაგრამ იციან მომავალიც და წარსულიც, ასევე იესო ქრისტეც როგორც ღმერთი არც მომავალზე ფიქრობდა და არც წარსულზე, მაგრამ მან იცოდა მომავალიც და წარსულიც. ამასვე ეუბნებოდა და ასწავლიდა ამ კერძო შემთხვევაში თავის მოსწავლეებს.
ყველა ადამიანი ფიქრობს მომავალზე, გეგმავს ფანტაზიორობს და ეს გეგმები ინგრევა. არის ფანტაზიაში(ილუზიაში) და არა ჭეშმარიტებაში(ღმერთში). ეშმაკი ადამიანზე მოქმედებს ფიქრებით. ანუ როცა ადამიანი მომავალზე ფიქრობს, აგდებს მას ილუზიაში და ილუზია არ სრულდება. ადამიანი ცხოვრობს ტყუილში.

ასევე ყველა ადამიანი ფიქრობს წარსულზე. თუ ვინმემ რამე ცუდი გაუკეთა ახსოვს, განიცდის, ზოგი ცდილობს შური იძიოს. ეს ყველაფერი ადამიანის სულს აფორიაქებს. უშლის ხელს ცხოვრებაში, სამუშაოზე და ყოველდღიურ ცხოვრებაში. სხვისი არ ვიცი მე პირადად ძალიან მიშლის. სატანა ასევე ამ ფიქრებს ადამიანს უგზავნის წარსულიდან.ამიტომ იესი გვეუბნება "აპატიეთ".

ესე იგი ეშმაკი არის წარსულში და მომავალში როცა ადამიანი ფიქრობს წარსულზე და მომავალზე მას ღმერთი არ წამს რადგან ეშმაკის მონაა და წარსულიდან დამომავლიდან ადამიანის სულს იპყრობენ სატანის ანგელოზები მაგარამ არის მესამე დროც " აწმყო" რომელშიც ადამიანი არ ფიქრობს.
და მხოლოდ აწმყოში შეიცნობს იგი ჭეშმარიტებას(ღმერთს). და აწმყოში ხდება ღმერთის შეცნობა და ეშმაკის განგდება. ამ მდგომარეობაში მოხდება მისი სულიწმინდით ავსება. და მასში ღვთის ანგელოზების შესვლა

მე რა მინდა ამით ვთქვა: ადამიანი ვერ მოხვდება სამოთხეში თუ მან გააგრძელა ასე ფიქრი, იმიტომ რომ არასწორად ფიქრობს.

არ ვიცი რამდენად გამართულად გადმოგეცით რაც მინდოდა მეთქვა. სათქმელი კიდევ ბევრია, მაგრამ ჯერ თუ რამეში არ მეტანხმებით შეგიძლიათ მიპასუხოთ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 29 2007, 01:53 AM

ძალიან უცნაური პოსტი დაწერე. ცხადია ძირითადში გეთანხმები გარდა რამდენიმესი, ერთი კი ყველაზე მთავრია - რაც შენ დაწერე დაახლოებით მაგას ქადაგებს ქრისტეანობა მთელი თავისი არსით, მაცხოვრის ქადაგებებით დაწყებული და წმინდა მამების განმარტებებით დამთავრებული. უბრალოდ დროსთან მიმართებაში გაქვს ხარვეზები. კარგად გაეცანი:

პატარა კორექცია:

1. "გიორგი თქვენ ადამიანის სამოთხეში მოხვედრას, განსაზღვრავთ იმისდა მიხედვით თუ ვინ რა ცოდვა ჩაიდინა.
მაგრამ ქრიტეს სწავლება ის არის რომ ადამიანმა ზუსტად არ უნდა განარჩიოს სიკეთისა და ბოროტების ჩამდენი.
მამაო ჩვენოს ლოცვაში ნათლად არის გადმოცემული ღმერთის მიმართ თხოვნა ცოდვების მიტევებისა."

ჩვენ ზუსტად ისე განვსაზღვრავთ როგორც ქრისტე განსაზღვრავს, ადამიანს ცოდვა მხოლოდ მაშინ მოეკითხება თუ ის მას მიტევებული არ აქვს. ცოდვებს დღესაც ღმერთი უტევებს, მაგრამ ამას აღასრულებენ მღვდელმსახურები, აღსარების დროს, რომლენზედაც მაცხოვარმა თქვა (ადაპტირებული ვარიანტი): "რომელი შეკრათ, შეკრულ იყოს ცათა შინა, ხოლო რომელი გახსნათ გახსნილ". მღვდელმთავრებს 12 მოციქულის მადლი აქვთ, მღვდლებს კი - 70 მოციქულის მადლი. აღსარების შედეგად მიტევებული ცოდვები ადამიანს აღარ მოეკითხება.

2. "ნუ იფიქრებთ ხვალინდელ დღეზე, რადგან ხვალინდელი დღე თვითონ იფიქრებს თავის თავზე"
ღმერთი არ ფიქრობს არც მომავალზე და არც წარსულზე, მაგრამ ყველაფერი გამოსდის.

მართალია რაც თქვი ოღონდ ადამიანთან მიმართებაში, ღმერთი ადამიანს ეუბნება ნუ იდრტვინვებ ხვალინდელ დღეზეო, და ეს ასეცაა, მაგრამ თვითონ ღმერთი მარადიულია.

3. ყველა ადამიანი ფიქრობს მომავალზე, გეგმავს ფანტაზიორობს და ეს გეგმები ინგრევა. არის ფანტაზიაში(ილუზიაში) და არა ჭეშმარიტებაში(ღმერთში). ეშმაკი ადამიანზე მოქმედებს ფიქრებით.

კი ბატონო, ეს ასეა. ქრისტეანულად ცხოვრების დაგეგმვა არ შეიძლება, ღმერთს უნდა მიანდო შენი ყოველივე საქმე.

4. ასევე ყველა ადამიანი ფიქრობს წარსულზე. თუ ვინმემ რამე ცუდი გაუკეთა ახსოვს, განიცდის, ზოგი ცდილობს შური იძიოს. ეს ყველაფერი ადამიანის სულს აფორიაქებს. უშლის ხელს ცხოვრებაში, სამუშაოზე და ყოველდღიურ ცხოვრებაში. სხვისი არ ვიცი მე პირადად ძალიან მიშლის. სატანა ასევე ამ ფიქრებს ადამიანს უგზავნის წარსულიდან. ამიტომ იესი გვეუბნება "აპატიეთ".

ცხადია, ეშმაკი არ ასვენებს ადამიანს ჩადენილი ცოდვის გამო და ბოლოს სასოწარკვეთილებამდე მიჰყავს, ასევე პირიქითაც უბიძგებს ცოდვის ჩადენისკენ. ამიტომ ჩვენ უნდა ვაპატიოთ ყველას ჩვენს წინაშე ჩადენილი ცოდვები, ხოლო ჩვენი ცოდვები უნდა აუცილებლად მოვინანიოთ და ტანჯვაც გაქრება. ძალიან მინდა რომ დამიჯერო . . . ნამდვილად გულწრფელად გეუბნები. ნათქვამი აღსარებით ქრისტე გაპატიებს ყველაფერს და არა მღვდელი. ეს ასეა.

5. ესე იგი ეშმაკი არის წარსულში და მომავალში როცა ადამიანი ფიქრობს წარსულზე და მომავალზე მას ღმერთი არ წამს რადგან ეშმაკის მონაა და წარსულიდან დამომავლიდან ადამიანის სულს იპყრობენ სატანის ანგელოზები მაგარამ არის მესამე დროც " აწმყო" რომელშიც ადამიანი არ ფიქრობს.
და მხოლოდ აწმყოში შეიცნობს იგი ჭეშმარიტებას(ღმერთს). და აწმყოში ხდება ღმერთის შეცნობა და ეშმაკის განგდება. ამ მდგომარეობაში მოხდება მისი სულიწმინდით ავსება. და მასში ღვთის ანგელოზების შესვლა

აქ რამდენიმე შეცდომაა. ადამიანი რომელიც მოჭარბებულად ფიქრობს წარსულზე და მომავალზე ამით ცოდვას ჩადის, მაგრამ ნუ ვიტყვით რომ ღმერთის არ სწამს, იმავე ქრისტეანობიდან გამომდინარე. გარდა ამისა არსებობს სასარგებლო ფიქრიც წარსულზეც როდესაც ვიღაცის დარიგებას იხსენებ და ითვალისწინებ. ინახავ ვინმეს დადებით ხსოვნას და ა.შ. ძალიან დიდი უაზრობაა რომ "აწმყო"-ში ხდება ეშმაკის განგდება. დრო არაფერ შუაში არაა, უბრალოდ უნდა იყო ქრისტეანი, შეიძლება სწორედ აწმყოში მიიღო დამღუპველი გადაწყვეტილება თუმცა შეიძლება პირიქითაც მოხდეს. ცალსახად აწმყო არაფერს არ ნიშნავს, ასეთ რაიმეს ქრისტეანობა არ ცნობს. დრო რა შუაშია?! ნებისმიერ დროს შეიძლება ეშმაკის მიღებაც და განგდებაც.

ადამიანის მიერ სულიწმინდის მადლის მოხვეჭა არის ურთულესი მომენტი ქრისტეანობაში. იგი კარგად უწერია სერაფიმ საროველს თავის ჩანაწერებში და იშოვი წაიკითხე, თუ არა და იქნებ მეც როგორმე მოგაწოდო, მაგრამ დამერწმუნე ამას აწმყოს, წარსულსა და მომავალთან არანაირი კავშირი არა აქვს, უბრალოდ სხვა რაიმეა საერთოდ. შენ რაც თქვი ეგეთ რაიმეს ქრისტეანობა ხომ თავისთავად არ ცნობს, მაგრამ არა მგონია რომ თუნდაც ბუდიზმი ცნობდეს. უკეთესად უნდა წავიკითხო კიდევ აღმოსავლური რელიგიების ელემენტები, ნეტავი რა იდეოლოგია აღიარებას ამას?

5. "მე რა მინდა ამით ვთქვა: ადამიანი ვერ მოხვდება სამოთხეში თუ მან გააგრძელა ასე ფიქრი, იმიტომ რომ არასწორად ფიქრობს."

ამაზე კი თამამად გეტყოდი, რომ ასეთ რაიმეს მსოფლიოს არც ერთი რელიგია არ ცნობს. ადამიანის სამოთხეში მოხვედრა დამოკიდებულია მის სულიერ მდგომარეობაზე და არა წარსული/აწმყო/მომავლის ურთიერთკავშირზე და დროში სხვადასხვა ფიქრებზე, რომელიც ხან დამღუპველია და ხან სასარგებლო. ასეთი რაიმე ყოვლად წარმოუდგენელია.

მე გირჩევ ეკლესიური ცხოვრების დაყებას და შენი სატანჯველიც დასრულდება.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 29 2007, 05:56 PM

გიორგის

ამ განყოფილებაში მოყვანილია ერთ -ერთი ფორუმელის ეკუმენისტის სტატია ცალკეული ადამიანების ცალკეული სულების წარმომავლობის შესახებ და სულის უკვდავების განყოფილებაში მოყვანილია

სულის უკვდავება



პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი


სულის უკვდავების რწმენა განუყოფელია საერთოდ რელიგიისგან და მით უფრო ქრისტიანული სარწმუნოებისაგან, რომლის ერთ-ერთ ძირითად საგანსაც მასზე სწავლება შეადგენს.

იგი არ შეიძლებოდა ძველი აღთქმისათვის უცხო ყოფილიყო - ამას გამორიცხავს ეკლესიასტეს სიტყვები: „მიიქცეოდეს მტუერი მიწად, როგორ იყო, და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა“ (ეკლ. 12,7). „

ამ წერილს აღიარებს თუ არა მართლმადიდებლური მიმდინარეობა


და შეგიძლიათ ამიხსნათ მოკლედ რაში მდგომარეოს აღსარების არსი
ჩემი წარმოდგენით აღსარების დროს ადამიანი მოძრვარს ეუბნება მის ჩადენილ ჩოდვებს და მოძღვარი აძლევს შესაბამის ლოცვებს ამ ცოდვებისთვის. ეს აუცილებელია მაგალითად თუ მე რამე მოვიპარე ან მოვკალი მას უნდა ვუთხრა ამის შესახებ.?მე დავუსვი რაღაც კითხვები მოძღვარს ამ ფორუმში მაგრამ არ პასუხობენ

პოსტის ავტორი: Tatarashvili თარიღი: Jul 29 2007, 06:54 PM

- ადამიანური ბუნება ორნაწილედია: სულისა და ხორცის ერთობაა. თავად სულში ქრისტიანობა განარჩევს მის უმაღლეს ნაწილს - საკუთრივ სულს (პნევმა) და უმდაბლესს - სამშვინველს (ფსიხი). მხოლოდ ქრიტიანობის წიაღში, ანუ მხოლოდ ჭეშმარიტი რელიგიური ცხოვრებითაა შესაძლებელი, რომ ადამიანმა სრულად შეიცნოს თავისი ბუნება. ათეისტი, ან მცირედ რელიგიური ადამიანი თავის მხოლოდ ხორციელ, უკეთეს შემთხვევაში - ფშვინვიერ (ფსიქიკურ) ბუნებას შეიგრძნობს. ასეთ შემთხვევაში ადამაინს ფშვინვიერი (ფსიქიკური) გამოვლინებები, გრძნობადი მოვლენები და ესთეტიკური სწრაფვანი სულის თვისებებად მიაჩნია, ხელოვნებით ცხოვრება და ტკბობა - სულიერ ცხოვრებად. მაგრამ სინამდვილეში ეს ყოველივე სამშვინველის თვისებები, ფშვინვიერი ცხოვრებაა.

საკუთრივ სულს (პნევმა) ქრისტიანობა სამ ძირითად გამოვლინებას, თვისებას მიაკუთვნებს: ა) ძიება, მისწრაფება, ლტოლვა უზენაესი არსებისადმი (ღვთისადმი); ბ) შიში, კრძალვა უზენაესი არსების (ღვთის) წინაშე; გ) სინდისი, ანუ სულის უნარი, შესაძლებლობა, იბატონოს, როგორც ფშვინვიერ (ფსიქიკურ), ისე ხორციელ მიდრეკილებებზე და სულის უფაქიზესი ინსტრუმენტი საკუთარი გადაწყვეტილებების გასაკონტროლებლად.

არარელიგიური ადამიანისათვის სულიერი ცხოვრება, სულიერი სამყარო სრულიად უცნობია. ყოველმა ეკლესიურად მცხოვრებმა (აღმსარებელმა, მაზიარებელმა) საკუთარი გამოცდილებით იცის, თუ რა ღრმა, მდიდარი და მანამდე მათთვის უცნობი სამყარო აღმოაჩინეს თავის თავში მას შემდეგ, რაც ეკლესიური ცხოვრება დაიწყეს; და როგორი ღარიბი, უფერული და უღიმღამოა ადამიანის არსებობა სულიერი ცხოვრების გარეშე.

(მამა თეოდორე გიგნაძე)

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 30 2007, 09:37 AM

southruislip

არ ვიცი კონკრეტულად რომელ წერილზე მეკითხები, მაგრამ ის ციტატა შენ, რომ მოიყვანე სულის უკვდავების შესახებ აბსოლუტურად ეთანხმება მართლმადიდებლურ მოძღვრებას, აგრეთვე პროტოპრესვიტერი პომაზანსკი ერთ-ერთ უძლიერეს მართლმადიდებლურ დოგმატიკოსად ითვლება და ცხადია მის მიერ დაწერილი ლიტერატურა სრულ თანხვედრაშია მართლმადიდებლობასთან.


თავისთავად. აღსარების არსი მდგომარეობს აღიარებული ცოდვების მიტევებაში. ჩვენ აღსარებას ვაბარებთ მოძღვარს ვეუბნებით რა ცოდვებს, რაც ჩავიდინეთ, შემდეგ ის თვითონ გვიკითხავს შენდობის ლოცვას, რომლის შემდეგ უშუალოდ ღმერთი გვიტევებს ცოდვებს.

რაც შეეხება თვითონ ცოდვებს, ამაში შედის ძალიან ბევრი რაიმე გარდა მკვლელობისა და ქურდობისა, ასე მაგალითად: მრუშობა, სიძვა, ჩუკენობა (ხელით დაცემა), დაყაჩაღება, ყვირილი (აგრესია), ჩხუბი, ცემა, რაიმეს წართმევა, ულოცველობა, უზიარებლობა და ა.შ. ცოდვებში უამრავი რაიმე შედის, ყოველი ადამიანი უსაზღვროდ ცოდვილია, არსებობს ფიქრით შეცოდება: გულისთქმით მრუშობა, ბოროტის გაფიქრება, ღვთისმგმობი აზრები და ა.შ. ნებისმიერ საეკლესიო ლიტერატურის მაღაზიაში იყიდება პატარა ბროშურები, რომელშიც ჩამოწერილია რამდენიმე ათეული (ან შესაძლოა ასეულიც) ცოდვის დასახელება, ამ ჩამონათვლის წაკითხვის შემდეგ უკვე მიხვდები დაახლოებით ქრისტეანულ დამოკიდებულებას თუ რა ითვლება შეცოდებად და რა არა. ზოგად მონახაზს გაიგებ.

ამ კვირაში ძალიან დაკავებული ვარ, თუ ვერ იშოვე ეგეთი წიგნი იქით კვირაში აუცილებლად გიყიდი.

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Jul 30 2007, 05:21 PM

ra aris suli dumbaZes aqvs umagresad ganmartebuli

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 31 2007, 03:22 PM

პირადად გიორგის

ჩემს მოყვანილ ციტატაში


სულის უკვდავება

პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი

სულის უკვდავების რწმენა განუყოფელია საერთოდ რელიგიისგან და მით უფრო ქრისტიანული სარწმუნოებისაგან, რომლის ერთ-ერთ ძირითად საგანსაც მასზე სწავლება შეადგენს.

იგი არ შეიძლებოდა ძველი აღთქმისათვის უცხო ყოფილიყო - ამას გამორიცხავს ეკლესიასტეს სიტყვები: „მიიქცეოდეს მტუერი მიწად, როგორ იყო, და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა“ (ეკლ. 12,7). „

გამოვყოფ ციტატას

"მიიქცეოდეს მტუერი მიწად, როგორ იყო, და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა".

სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, ჩემის აზრით, მე ასე მესმის რომ დაბრუნება ნიშნავს ,რომ სული ადრე არსებობდა სადღაცას. და თქვენ ამტკიცებთ რომ სული ადრე არ არსებობდაო.

მართლმადიდებლური მოძღვრება სავსეა ასეთი წინადადებებით, მაგრამ თქვენ რატომღაც ყველაფერს სხვანაირად გამოხატავთ.

თქვენ ამბობთ რომ სული ადრე არ არსებობდაო, მაგრამ მე შემიძლია გითხხრათ რომ მე მყავს ბევრი ნაცნობი რომლებიც მართლმადიდებლურ ეკლესიაში დადიან ძალიან დიდი ხანია მაგრამ არ სჯერათ,რომ სიკვდილის შემდეგ სული არსებობას განაგრძობს, ანუ სწამთ, რომ სიკვდილით მთავრდება ადამიანის არსებობა. მე სულ ვეუბნები ,თუ ასე გწამთ სადაური მართლმადიდებელი ქრისტიანები ხართ და რისთვის დადიხართ ეკლესიაში.

პლიუს როდესაც მე თბილისში ვცხოვრობდი და დაინტერესებული ვიყავი რელიგიით, ხშირად სამუშაოზე
ვკითხულობდი ბიბლიას და თან დამქონდა იგი, და ხალხი რომელიც ჩემს გარშემო ტრიალებდა ხშირად მეკითხებოდა
იეღოველი ხომ არ ხარო?, თითქოს მართლმადიდებელმა ქრისტიანმა ბიბლია არ უნდა წაიკითხოს, გარდა ამისა ბევრი ქართული ოჯახი თავის ქრისტიანობას გამოხატავს , იმით ,რომ ბიბლია სახლში გამოსაჩენ ადგილზე უდევს და შიგ რა წერია საერთოდ აზრზე არ არის. ყოველივე ამან მაიძულა საქართველოდან წავსულიყავი.

მე საქართველოში არ ვცხოვრობ, მადლობას მოგახსენებთ ლოცვების წიგნის ყიდვის შეპირებით და ძალიან გთხოვთ ნუ შეწუხდებით.



სხვანაირად არ გამიგოთ მე საქართველო ძალიან მიყვარს და მეც თავს ვთვლიდი მართლმადიდებლად მიუხედავად იმისა რომ არ ვიცოდი მისი შინაარსი და განვიცდიდი საქართვალოს ისტორიის ბედ უკუღმართობას
ვკითხულობდი წიგნებს საქართველოს ისტორიის შესახებ და მზად ვიყავი ყველა მუსულმანი დამეხოცა.
მაგრამ როცა კერძო ადამიანზე ვფიქრობდი, ესეც ჩვეულებრივი ადამიანია და ვითომ რომ მოვკლა ამისთვის ღმერთი არ დამსჯის მეთქი?- ვფიქრობდი

ამის შემდეგ დავიწყე დაინტერესება თუ რატომ ხოცავდნენ ერთმანეთს მუსულმანები და ქრისტიანები.რაში მდგომარეობს მათი რელიგია. რა განსხვავებაა სხვადასხვა ქრისტიანულ მიმდინარეობებს შორის., რა არის ბუდიზმი, რა არის ინდუიზმი და გადავეყარე ხალხს რომლებიც ასეთივე თემით იყვნენ დაინტერესებული. მე არ მივდევ რომელიმე გარკვეულ ცალკე რელიგიურ დაჯგუფებას.

რაც შეეხება ინდუიზმის ფილოსოფიას და მითოლოგიას.

მოვიყვან რამდენიმე შედარებას. ბერძნებს როგორც იცით აქვთ გადმოცემული ღმერთების ცხოვრება მითების და ლეგენდების სახით. მე არ ვიცი რამდენად იცნობთ თქვენ ამ მითოლოგიას, მაგრამ თუ შეხვალთ www.greekroman.ru რუსულ საიტზე იქ კარგად არის გადმოცემული. მოკლედ მოგახსენებთ ზევსის, ოლიმპის , ნიკეს , პრომეთეს და ა. შ. სესახებ

ამ მითოლოგიის არსებობა, ბერძნებს საერთოდ არ უშლის ხელს იყვნენ მართლმადიდებელი ქრისტიანები

ანუ თუ ისინი ღმერთს ეძახიან ზევსს იესო ქრისტე შეიძლება ჩავთვალოთ მის შვილად

სხვათასორის ამირანის მითი ქართულ მითოლოგიაში არის ბერძნული მითოლოგიიდან გადმოსული, კერძოდ
იმეორებს პრომეთეს ისტორიას. და ამ მითის არსებობა საქართველოში არ გიშლით ხელს იყოთ მართლმადიდებელი ქრისტიანები.

აქვე მინდა ავღნიშნო , რომ ბერძნული მითოლოგიაში ღმერთები გამოსახულია ისე რომ ისინი სჩადიან ადამიანურ ცოდვებს. რა თქმა უნდა ეს ყველაფერი დროთა განმავლობაში იცვლებოდა და ჩვენამდე მოვიდა დამახინჯებული სახით. თქვენ შეიძლება მითხრათ რომ ეს ლეგენდები და მითებია მაგრამ ყველა ლეგენდა შეიძლება ჩაითვალოს რეალურ ისტორიის გადმოცემად რომელიც დიდი ხნის წინათ მოხდა და ჩვენამდე ლეგენდების სახით მოაღწია.

ასევე ინდოელებს აქვთ თავიანთი მითები თავის ენაზე, რომლებიც ისტორიით გავს ბერძნულ მითებს და ეს სრულებით არ შეიძლება შეეწინააღმდეგოს ქრისტიანობას. მათი ლეგენდებით ღმერთი არის შივა(ზევსი) , რომელიც დედამიწაზე ჩამოსული იყო კრიშნას სახით და 5 ათასი წლის წინ და მან დატოვა წინასწარმეტყველება, რომ გამოაგზავნიდა კაცობრიობის სახსნელად თავის შვილს, რომელიც ასევე ასახულია ებრაელი ხალხის მითოლოგიაში, ბიბლიაში.
ასე რომ ბერძნული მითოლოგიის მსგავსად სადაც შეიძლება ჩაითვალოს იესო ქრისტე ზევსის შვილად. ინდურ მითოლოგიის მიხედვით შეიძლება ჩაითვალოს კრიშნას და შივას შვილად.

ასევე კიდევ ერთი მსგავსება ინდუიზმსა და ქრისტიანობას შორის---- ინდუიზმში სული აღწერილია 7 ჩაკრის სახით, რომლითაც შეკრულია სული. და სულის რეალიზაციისათვის ეს ჩაკრები უნდა გაიხსნას. იოანეს გამოცხადებაში გადმოცემული 7 ბეჭდის( ინდურად ჩაკრის) ახსნა და მისი აღწერა იდენტურია ინდუიზმში ჩაკრების გახსნის შედეგად აღწერილი განცდებისა და ხილვებისა.

არ გამიგოთ ინდუიზმს ვქადაგებდე ,ბოდიშით ცოტა ვრცელი წერილი გამომივიდა, მე მგონი მაქვს უფლება ინდური მითოლოგიის შესწავლისა, ისევე როგორც ბერძნული მითოლოგიისა და ეს სრულებით არ მიშლის ხელს ვიყო ქრისტიანი და ქართველი.

მოკითხვამდე ჩემს ქრისტიან ძმას გიორგის.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jul 31 2007, 03:55 PM

""მიიქცეოდეს მტუერი მიწად, როგორ იყო, და სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, რომელმაც შთაბერა".
სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს, ჩემის აზრით, მე ასე მესმის რომ დაბრუნება ნიშნავს ,რომ სული ადრე არსებობდა სადღაცას. და თქვენ ამტკიცებთ რომ სული ადრე არ არსებობდაო."

სული დაუბრუნდებოდეს ღმერთს ნიშნასვ, რომ სული დაუბრუნდებოდეს იმას ვინც შექმნა იგი და შთაბერა ადამიანს, მაგრამ ამაში არ იგულისხმება, რომ სული სულ იყო. ეს ასე არ უნდა გავიგოთ არც კონკრეტულად ამ ციტატიდან და გარდა ამისა არის სხვა უფრო კონკრეტული ქრისტეანული სწავლებები, რომლებიც სულს წარსულის მიმართ მარადიულად არ თვლის.

"მართლმადიდებლური მოძღვრება სავსეა ასეთი წინადადებებით, მაგრამ თქვენ რატომღაც ყველაფერს სხვანაირად გამოხატავთ."

განმარტება უკვე გითხარი, ასევე მართლმადიდებლობა სხვა მოძღვრებებითაც არის სავსე, რომელიც გაცილებით მკაფიოდ საუბრობს სულის საწყისზე.

"მე მყავს ბევრი ნაცნობი რომლებიც მართლმადიდებლურ ეკლესიაში დადიან ძალიან დიდი ხანია მაგრამ არ სჯერათ,რომ სიკვდილის შემდეგ სული არსებობას განაგრძობს, ანუ სიკვდილით მთავრდება ადამიანის არსებობა"

ეს შეცდომაა, წინააღმრდეგობაშია მართლმადიდებლურ დოგმატურ სწავლებასთან. სული უკვდავია.

"ხშირად სამუშაოზე ვკითხულობდი ბიბლიას და თან დამქონდა იგი, და ხალხი რომელიც ჩემს გარშემო ტრიალებდა ხშირად მეკითხებოდა იეღოველი ხომ არ ხარო, თითქოს მართლმადიდებელმა ქრისტიანმა ბიბლია არ უნდა წაიკითხოს"

ცხადია არასწორი მიდგომაა, რათქმა უნდა მართლმადიდებელმა ქრისტეანმა უნდა იკითხის ბიბლია . . . და სხვა ლიტერატურაც.

"ბევრი ქართული ოჯახი თავის ქრისტიანობას გამოხატავს , იმით ,რომ ბიბლია სახლში გამოსაჩენ ადგილზე უდევს და შიგ რა წერია საერთოდ აზრზე არ არის."

ცხადია არც ეს არის სწორი მართლმადიდებლური მიდგომა, არ ვარგა მოჩვენებითობა და ბიბლიის ქონებით რეკლამირება, მაგრამ სხვას ნუ განვიკითხავთ, უბრალოდ ვიცოდეთ რომ არა სწორად იქცეოდნენ.

"მითოლოგიის არსებობა, ბერძნმებს საერთოდ არ უშლის ხელს იყვნენ მართლმადიდებელი ქრისტიანები"

მითოლოგიას თუ ჩავთვლით მხოლოდ როგორც ზღაპარს და შემეცნების და ისტორიის ინტერესის დონეზე შევისწავლით ცხადია ხელს არ უშლის ქრისტეანობას, მაგრამ ჩვენ თუ რეალურად ვიწამებთ მას, უამრავი ღმერთის არსებობას და ქრისტეანობისგან დიამეტრალურად განსხვავებულ მათ მიდგომებს ეს არამც თუ ქრისტეანობას შეუშლის ხელს საერთოდ წარმართობისკენ გაგავაქანებს. მითოლოგია როგორც ისტორია - კი, ბატონო, მაგრამ მითოლოგია, როგორც რელიგია აბსოლუტურად გამორიცხავს ქრისტეანობის თანაარსებობას. უბრალოდ სულ სხვა რაიმეა.

"თქვენ შეიძლება მითხრათ რომ ეს ლეგენდები და მითებია მაგრამ ყველა ლეგენდა შეიძლება ჩაითვალოს რეალურ ისტორიის გადმოცემად რომელიც დიდი ხნის წინათ მოხდა და ჩვენამდე ლეგენდების სახით მოაღწია"

ყველა მითი რაღაცას ეფუძნება, შეიძლება ეს იყოს ღმერთის შესახებ დამახინჯებული სწავლების ერთგვარი ანარეკლი, მაგრამ ის არამც თუ დღეს, არამედ თავის დროზეც უკვე ისე გაშორებული იყო არა მარტო ქრისტეანობას არამედ სამყაროს შემოქმედი ერთი ღმერთის იდეას, რომ მაგაზე ლაპარაკიც კი არ ღირს უბრალოდ. სად ბერძნული მითოლოგია და სად ქრისტეანობა.

"სხვათასორის ამირანის მითი ქართულ მითოლოგიაში არის ბერძნული მითოლოგიიდან გადმოსული, კერძოდ იმეორებს პრომეთეს ისტორიას. და ამ მითის არსებობა საქართველოში არ გიშლით ხელს იყოთ მართლმადიდებელი ქრისტიანები."

ცხადია არ გვიშლის, რადგან ამას ვუყურებთ მხოლოდ როგორც მითს და არა რეალობას, რომელიც რელიგიად შეიძლება მიიღოს ადამიანმა. ქართული ხალხური ზღაპრებიც წარმართობიდან მოდის, მაგრამ მათი შემეცნება მხოლოდ ზღაპრების დონეზე უნდა მოხდეს და არა როგორც რელიგიის.

"ასე რომ ბერძნული მითოლოგიის მსგავსად სადაც შეიძლება ჩაითვალოს იესო ქრისტე ზევსის შვილად. ინდურ მითოლოგიის მიხედვით შეიძლება ჩაითვალოს კრიშნას და შივას შვილად.
ასევე კიდევ ერთი მსგავსება ინდუიზმსა და ქრისტიანობას შორის. "

ამაზე 1000-ჯერ დაგიწერე, რომ ყველა რელიგიას აქვს რაღაც საერთო, რადგან ჭეშმარიტების ელემენტები არეკლილია კაცობრიობის მეხსიერებაში, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ეს რელიგიები ჭეშმარიტია და რომ შეიძლება ყველა მათგანის ერთდროულად რწმენა ან ამოკრება ჭეშმარიტებების. ჭეშმარიტება ერთია და ის არის თავმოყრილი მთლიანად ქრისტეანობაში. დანარჩენ რელიგიებს შეიძლება რაიმე ჰქონდეთ ჭეშმარიტი, მაგრამ ის ქრისტეანობაშიც იქნება უფრო სრულყოფილი სახით, თუ ქრისტეანობაში არაა ესე იგი არც არის ჭეშმარიტება.

"მე მგონი მაქვს უფლება ინდური მითოლოგიის შესწავლისა, ისევე როგორც ბერძნული მითოლოგიისა და ეს სრულებით არ მიშლის ხელს ვიყო ქრისტიანი და ქართველი. "

ცხადია არ გიშლის თუ შენ ინდუიზმს, ბუდიზმს, ბერძნულ მითოლოგიას სწავლობ როგორც ინფორმაციას, მაგრამ თუ შენ ის აღიარე კიდეც, როგორც ჭეშმარიტება და მისი ელემენტების რელიგიურად მიღება დაიწყე მაშინ ცხადია ქრისტეანი აღარ იქნები.

"მოკითხვამდე ჩემს ქრისტიან ძმას გიორგის."

გაიხარე, რომელ სახელმწიფოში წახვედი და თუ არის მანდ მართლმადიდებლური ეკლესიები? თუ არის შეეცადე, რომ მიხვიდე . . .

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 1 2007, 02:33 PM

southruislip
თუ შეიძლება ცოტა მოკლე პოსტები დაწერე, სადაც შედარებით კონკრეტული კითხვები ან ინფორმაცია იქნება, თუ არა ძალიან ჭირს ამხელა პოსტების გარჩევა და კომენტარები დროის უქონლობის გამო.

პოსტის ავტორი: armani თარიღი: Aug 6 2007, 01:30 PM

გიორგი

"ბუდიზმი ჯოჯოხეთს არ აღიარებს, მათთვის ჯოჯოხეთი და ტანჯვა მიწაზევეა და რეინკანაციის შემდეგ ადამიანი ხელახლა იბადება და არანაირ ჯოჯოხეთში არ მიდის. ეგ ეტყობა შენი პირადი მოდელია, რომელიც აღიარებს რეინკარნაციას (ბუდიზმის/ინდუიზმის მსგავსად) და აგრეთვე სამოთხე/ჯოჯოხეთს ქრისტეანობის მსგავსად. ასეთი რელიგია არ არსებობს"

ბუდიზმი და ინდუიზმი აღიარებს ჯოჯოხეთს და თუ რა მოსდის სულს სიკვდილის შემდეგ აღწერილია ინდოეთის მკვდართა წიგნში და ტიბეტის მკვდართა წიგნში. ასევე არსებობს ეგვიპტელთა მკვდართა წიგნი.

ვისაც აინტერესებს შეიძლება გაეცნოს http://www.hermetism.info/public/indiankm.htm
ამ წიგნებში აღწერილი სურათები შეიძლება ზუსტად არ არის ისე , მაგრამ დაახლოებით მასეა.

ჩვენ არ უნდა გვეშინოდეს ჯოჯოხეთისა,. რადგან ჩვენ უნდა ვიფიქროთ სამოთხეში მოხვედრაზე

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Aug 10 2007, 01:11 PM

გიორგის

გიორგი ჩვენ ვსაუბრობდით იმაზე ,რომ სული არსებობდა თუ არა დაბადებამდე ან შეიძლება თუ არა მომავალშიც დაიბადოს. მე მოგიყვანთ მაგალითს იოანეს სახარებიდან , რომელსაც თქვენ სხავანაირად განმარტავთ ,მაგრამ შეიძლება სხვანაირად დავინახოთ, კერძოდ დაკვირვებით გადაავლეთ თვალი იოანეს სახარების იმ ადგილებს სადაც იესო თავის მოსწავლეებს სხვა მასწავლებლის- სულიწმინდის- მოვლინებას წინასწარმეტყველებს, სადაც გარკვეულად არის ნათქვამი, რომ იგი ასწავლის და გაახსენებს რაც მათთვის უთქვამს. ანუ მისი სიკვდილის შემდეგ იესო წინასწარმეტყველებს სხვა მასწავლებლის მოვლინებას,
ლოგიკურად , რომ ვიფიქროთ რატომ სჭირდებოდათ სხვა მასწავლებელი იმ დროს. აქ ნაგულისხმებია ,რომ ისინი დაიბადებოდნენ მომავალში როდესაც სხვა მასწავლებელი (წინასწარმეტყველი) დაიბადებოდა და გაახსენებდა და ასწავლიდა მის ცოდნას. შეიძლება თქვენ მართლმადიდებლურ დოგმებში ჩაძირულს სისულელედ მოგეჩვენოთ, მაგრამ ეს ასეა. მე პირადად ამას ვხვდებიოდი და ჩემი საზღვარგარეთ ვიზიტის დროს ერთ -ერთმა მუსულმანმაც ეს ადგილი მომიყვანა იმის დასამტკიცებლად, რომ მუჰამედის მოსვლას იესო წინასწარმეტყველებდა, მაგრამ აქ მუჰამედი არ არის ნაგულისხმები, რადგან მუსულმანებიც არ აღიარებენ რეინკარნაციის საშუალებას.

ეს, რომ ასე იყოს რაც მე ვთქვი ის მასწავლებელი რომელიც მოვა (შეიძლება დღესაც არის ამ ქვეყანაზე) აუცილებლად ილაპარაკებს რეინკარნაციაზე და თქვენ და ბევრი სხვა კიდევ ერთხელ დაკარგავენ შანსს
რომ იგი ამოიცნონ ისევე როგორც იესო ქრისტე ვერ ამოიცნეს თავის დროზე.

მე მაკვირვებს ერთი რამე , თქვენ ამბობთ რომ ბიბლიაში ნაწინასწარმეტყველებიაო იესო ქრისტეს მოსვლა. ახალ აღთმაში (იოანე სახარებაში) ნათლად წერია სხვა მასწავლებლის მოსვლა და ამაზე დუმხართ და არაფერს ამბობთ.

მე მინდა კიდევ ვთქვა , რომ თქვენი წარმოდგენა ინდუიზმის მრავალღმერთიანობის შესახებ არასწორია, არამედ ინდუიზმის რელიგიაში
ასევე აქვთ წმინდა სამება, კერძოდ ღმერთს ისინი უწოდებენ ბრაჰმას, სამების ელემენტები: შივა(მამა ღმერთი) ვიშნუ (სულიწმინდა), განეშა (ძე ღმერთი)
ხოლო დანარჩენი მრავალი სახელი არის ანგელოზების სახელი. ასევე მათ ჰყავთ მიქელგ-აბრიელი, მთავარ ანგელოზი და სხვები. ღმერთი გამოვლინდება ანგელოზების საშუალებით და ხშირად ინდოელები ანგელოზებსაც ღმერთებს ან ნახევარ ღრმერთებს უწოდებენ.

საქმე იმაშია რომ ინდოელების მღვდელმსახურებმა (ბრაჰმანებმა) ეს რელიგია გადააკეთეს და მოსახლების კასტებად დაყოფის გასამართლებლად იყენებენ, მაგრამ ინდოეთში ასევე არიან სხვა მასწავლებლები ,რომლებიც კორექტირებას უკეთებენ ინდუიზმს და კასტებად დაყოფას უარყოფენ.

ბოდიში ცოტა ვრცელი წერილი გამომივიდა მაგრამ რომ გამოვხატო ჩემი აზრი ცოტა არ ყოფნის.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Aug 10 2007, 01:46 PM

southruislip

გირჩევ დაკვირვებით წაიკითხო სახარება მთლიანად და ასეთი რამეები აღარ დაწერო. გასაგებია რომ ეს შენეული ხედვაა, მაგრამ რაზეა დამყარებული ეს შენი ხედვა, რაიმე არგუმენტი უმაგრებს ზურგს შენს ამ სიტყვებს? თუ ახალ განმარტებას გვთავაზობ?

ჯერ ეს ერთი ქრისტე არ მომკვდარა (სხეულს ვგულისხმობ, რა თქმა უნდა ის ჯვარზე გააკრეს, თუმცა მესამე დღეს აღდგა და ზეცად ამაღლდა) და მეორეც სულიწმინდა აღდგომიდან 50-ე დღეს გარდამოვიდა მოციქულებზე და გაახსენა ყველაფერი ის რაც მათთვის ქრისტეს უთქვამს.

საიდან გამოიტანე ის დასკვნა რომ მოციქულები მომავალში უნდა დაიბადონ.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Aug 10 2007, 07:41 PM

afxazi
" სულიწმინდა აღდგომიდან 50-ე დღეს გარდამოვიდა მოციქულებზე და გაახსენა ყველაფერი ის რაც მათთვის ქრისტეს უთქვამს."


მე და გიორგი ვსაუბრობდით იმაზე ,რომ ადამიანი კიდევ შეიძლება დაიბადოს თუ არა მომავალში ან არსებობდა თუ არა ადრე და მომყავს ამის საჩვენებლად ადგილები სახარებიდან. რაც შეეხება :"სულიწმინდა აღდგომიდან 50-ე დღეს გარდამოვიდა მოციქულებზე და გაახსენა ყველაფერი ის რაც მათთვის ქრისტეს უთქვამს" ეს ახსნა მე არ მაკმაყოფილებს , და გაუგებარია ჩემთვის იმიტომ ,რომ 50 დღეში თუ დაავიწყდათ რაც იესომ უთხრა ალბათ 50 დღის შემდეგ კიდევ დაავიწყდებოდათ. ამიტომ გასარკვევად წერია რომ მოციქულები მომავალში კიდევ დაიბადებოდნენ და იესო პირდება მათ სულიწმინდის მოვლინებას ადამიანის სახით. სპორს ვერ დაგიწყებთ რადგან სხვა თემაში გადადის. მე ასე ვხედავ , რომ იესოს შემდეგ კიდევ უნდა მოვიდეს მასწავლებელი, რომელზეც იესო გვეუბნება იოანეს სახარებაში(სულიწმინდა). და დღეს არის ძალიან კარგი დრო ამ მასწავლებლის მოსასვლელად რადგან იესოს დროს არ იყო საშუალება ყველაფერი ჩაენიშნათ და დაეწერათ რასაც იესო ლაპარაკობდა, რატომ არ გამოგზავნა ღრმერთმა იესო დღევანდელ დროში როცა საშუალებაა დაბეჭვდისა. ვიდეოზე ჩაწერისა და ტელევიზორით გამოსვლისა? ჩვენ ქრისტიანობას ვიცნობთ არასრული ინფორმაციით ბუნდოვანი წარმოდგენებით. ქრისტიანობა დაყოფილია მრავალნაირ მიმდინმარეობებად და ყველას თავის თავი მართალი ჰგონია. იგივე მართლმადიდებლობაში არსებოს ყველაფერზე ურთიერთსაწინააღმდეგო აზრები. მე ვფიქრობ , რომ დღევანდელ დღეს ღმერთმა კიდევ ერთი მასწავლებელი უნდა გამოაგზავნოს. რომლის ლაპარაკი და გადმოცემული ცოდნა აღიბეჭდება სხვადასხვა ჩასაწერ საშუალებებზე და გადაეცემა მომავალ თაობებს.
ამ შემთხვევაში ჩემი აზრი ემთხვევა იოანეს სახარებაში მოყვანილ მითითებას.

პოსტის ავტორი: armani თარიღი: Aug 28 2007, 03:50 PM

Дух - это отражение Бога Всемогущего. То есть это частичка Бога внутри нас. То есть это наше "Я", которое по своему качеству подобно Богу (вспомните цитату из "Бытие" в Библии). То есть наш Дух - это есть Бог, то есть мы являемся Богом, но находясь в низших мирах проявления нашего сознания мы идентифицируем себя (осознаем себя) как нечто иное, обремененное законами и принципами того существования.

То, что условно и образно мы наделяем собственной сутью, называется Эго. Эго - оно индивидуально и адекватно для существования в материальном мире, но воспринимая себя в своем сознании именно как Эго, мы перестаем осознавать себя как Дух. Процесс осознания в полной мере себя как Дух (осознания, а не становления, или представления) и называется духовным ростом, хотя это выражение, как Вам теперь должно быть ясно, весьма и весьма условно.

პოსტის ავტორი: დავითია თარიღი: Aug 29 2007, 10:57 PM

ცრეინკარნაციის იდეის მიმდევრებს ვეტყვით: კაცთა მოდგმის მტერი გატყუებთ. გინერგავთ იმედს, რომ განკითხვა არაა საბოლოო და გარდაცვალების შემდეგ გაქვთ შანსი დაბრუნდეთ დედამიწაზე და მეორე ცხოვრება უფრო სათნოდ გალიოთ, მაგალითად ძაღლის როლში ( ალბათ უფრო კარგად უდარაჯოთ ეზოს და თუ ამ ამპლუაში თავს გამოიჩენთ, შეუერთდებით შემოქმედს, განიღმრთობით, ანუ სასუფეველს დაიმკვიდრებთ )

კეთილგონიერი კაცი იფიქრებს, თუ მართმადიდებლობა აღმოჩნდა სწორი და უკან აღარ გამომიშვეს, მერე რაღა ვქნაო?

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Aug 30 2007, 10:54 AM

რეინკარნაციის იდეა მართლაც საკმაოდ არარეალურად ჩანს, თუმცა ადამიანისთვის შეიძლება უფრო გასაგები იყო და იმიტომ ჩამოყალიბდა. როცა მას აუხსნეს ისევ ადამიანი იქნებიო უფრო გაიგო, მე ასე ვფიქრობ.

ამაშია საქმე. თითოეულ ადამიანს თავისი სიმართლე აქ, და ძნელია იგი გადაათქმევინო. ასე რომ მე არ მიმაჩნია სწორად კატეგორუილი მტკიცება რაღაც რაღაცეების, მითუმეტეს ისეთების რომლებიც ცხადი არაა. სულის არსებობც ცხადია, მაგრამ თუ რა მოუვა მას სიკვდილის შემდეგ, ვერავინ იტყვის დაბეჯთებით. ეგ არავის უნახავს, და არც არაფერში ჩნას. ის რომ ვიღაცამ დაწერა არ ნიშნავს რომ მთლიანად მართლაია, ბუდიზმიც, იუდაიზმიც, მუსულმანობაც ვიღაცამ დაწერა, რატომაა ისინი მცდარი?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Aug 30 2007, 12:25 PM

რეინკარნაცია და ქრისტიანობა

თანამედროვე ოკულტური სისტემების (თეოსოფია, შტაინერიზმი, ასტროლოგია და სხვ.) ერთ-ერთ ცენტრალურ ცნებას რეინკარნაცია, ანუ სულთა გარდასხეულების (მეტემფსიქოზის, სულთა ტრანსმიგრაციის) თეორია წარმოადგენს, რომელიც თავის დასაბამს ინდურ რელიგიებში (ინდუიზმი, ბუდიზმი, ჯაინიზმი) იღებს. სწორედ რეინკარნაცია და მასთან დაკავშირებული კარმული კანონია ის ძირითადი იდეა, რაც საერთოა ამ სამი რელიგიისათვის და თავიდან ბოლომდე განმსჭვალავს სამივე მათგანს, მიუხედავად იმისა, რომ თავისი თეოლოგიური და კოსმოლოგიური შეხედულებებით ეს სამი რელიგია ფრიად განსხვავდება ერთმანეთისაგან, კერძოდ ინდუიზმი პანთეისტური იდეალიზმია, ბუდიზმი - რელიგიური აგნოსტიციხმი, ჯაინიზმი კი - ათეიზმი.

თავის მხრივ, ინდუიზმი და ბუდიზმი უხვად ასაზრდოებენ თანამედროვე ოკულტურ სწავლებებს და ამიტომაც გასაკვირი არაა, რომ მეტემფსიქოზის თეორია აგრერიგად პოპულარულია ოკულტიზმის ადეპტთა შორის. მათი მტკიცებით, რეინკარნაცია დამახასიათებელია უძველესი დროიდან მოყოლებული ყველა რელიგიისათვის და იგი თვით ქრისტიანობისთვისაც არ არის უცხო. ე.რერიხის აზრით, ადრეული ქრისტიანობა აღიარებდა მეტემფსიქოზს და იგი თურმე მხოლოდ VI საუკუნეში აუკრძალიათ კონსტანტინოპოლის მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე 553 წელს.

უძველეს ხალხთა მითოლოგიისა და რელიგიის გაცნობას საპირისპირო დასკვნამდე მივყავართ. რეინკარნაციას არ იცნობს არც შუმერთა, არც ძველ ეგვიპტელთა და არც ძველი აღთქმის თანატოლოგია. რეინკარნაციის მომხრეთა აზრით, სხეული მხოლოდ სამოსია, რომელიც სულმა მრავალგზის უნდა გამოიცვალოს. სხეულზე ამგვარი წარმოდგენა კი სრულიად უცხოა ძველი ეგვიპტური მენტალიტეტისათვის. მართლაც ძველ ეგვიპტეში უდიდესი კრძალვით ეპყრობოდნენ გარდაცვლილის სხეულს, მის ურთულეს მუმიფიკაციას ახდენდნენ და შემდეგ გრანდიოზულ საცავს - პირამიდას უშენებდნენ. საყურადღებოა, რომ მეფეთა და დიდგვაროვანთა პატივით დაკრძალვა, როდესაც მიცვალებულს თან ათასგვარ სიმდიდრესა და მსახურებსაც კი ატანდნენ, მრავალი ძველი ხალხის ყოფისათვის იყო დამახასიათებელი. შუმერებიც, ებრაელებიც და ძველი ბერძნებიც გარდაცვლილ სულთა სამკვიდროდ საიქიო ქვეყანას მიიჩნევდნენ, რომელსაც შუმერულად „ქური“ ეწოდება, ებრაულად „შეოლი“, ხოლო ბერძნულად „ჰადესი“ და რომლიდანაც უკან არავინ ბრუნდება. იქ სულები თავიანთი ცხოვრებით ცხოვრობენ. ცხადია, რომ გარდაცვლილთა სულებზე ამგვარი წარმოდგენები სავსებით ეწინააღმდეგება რეინკარნაციის შესახებ სწავლებას. ეს უკანასკნელი არც ძველ ჩინურ რელიგიებში (კონფუციანელობა, დაოსიზმი) ჩანს, პირიქით, ჩინურ ტრადიციაში დიდი ადგილი ეთმობა წინაპართა სულებზე ზრუნვას, რომელიც მკაცრი, რიგორისტული წესებით აღესრულება. მეტიც, მეტემფსიქოზის თეორიას ვერ ნახავთ თვით ინდოელთა უძველეს რელიგიაში - ვედიზმში. ვედური ტექსტები (XVI ს. ჩვ.წ.აღ-მდე), ამის შესახებ არაფერს ამბობენ. რეინკარნაციის შესახებ ცნობა პირველად უპანიშადებში გვხვდება (VI ს. ჩვ.წ.აღ-მდე). სულთა გადასახლებას არ იცნობს არც ზოროასტრიზმი, უცხოა იგი ისლამისთვისაც. თვით გნოსტიკოსთა შორისაც მას მხოლოდ ვასილიდე და კარპოკრატე იზიარებდნენ.

ეგვიპტურ გარემოში მეტემფსიქოზზე სწავლება პირველად ე.წ. „ჰერმეტიკულ კორპუსში“ ჩნდება, მაგარამ ჰერმეტიზმი სულაც არაა ძველეგვიპტური წარმოშობის. იგი ახ.წ. III ს-შია დაწერილი ბერძნულად და სტოიციზმისა და პლატონიზმის კვალი ატყვია. ბერძნულ სინამდვილეში მეტემფსიქოზზე ცნობები შემოინახეს ორფიკულმა ტექსტებმა, სულთა გადასახლებას აღიარებდა პითაგორაც, რომლის მოძღვრებაც არ იყო წმინდა ბერძნული მოვლენა. პითაგორას მისტიკური ფილოსოფია მკვეთრ დისონანსს ქმნის საერთო ბერძნული ფილოსოფიის რაციონალისტურ ხაზთან. ის ფაქტი, რომ პითაგორა თავს ტროას ომის მონაწილე ევფორბის განსხეულებად თვლიდა, შემდგომში მახვილგონივრულად გააკრიტიკა ტერტულიანემ. მეტემფსიქოზის შესახებ სწავლების დამკვიდრებას ანტიკურ წარმართობაში ხელი შეუწყო პლატონის მოძღვრებამ, რომელმაც დასრულებული სახე ნეოპლატონიზმში მიიღო. რაც შეეხება იუდეურ ტრადიციას, მისთვის რეინკარნაციის ცნება უცხო რჩებოდა თვით ქრისტიანობის გავრცელების შემდგომაც და მხოლოდ VIII საუკუნეში მიიღო იგი კაბალამ, რომელმაც სრულიად გაითავისა და ჩამოყალიბებული სახე მისცა სულთა ტრანსმიგრაციის შესახებ სწავლებას (სხვათა შორის სულთა გადასახლებას აღიარებენ თანამედროვე ტოტალიტარული სექტის - „საიენტოლოგიის“ მიმდევრებიც).

როგორც ვხედავთ, მიუხედავად თეოსოფოსთა დაჟინებული მტკიცებისა, რეინკარნაცია არ არის არც უძველესი და არც საყოველთაო-რელიგიური სწავლება. იგი ბევრად უფრო გვიანდელია და მხოლოდ გარკვეული რელიგიებისა და ფილოსოფიური სისტემებისთვისაა დამახასიათებელი. რაც შეეხება ქრისტიანობას, მისთვის, როგორც ქვემოთ ვნახავთ, მეტემფსიქოზი თავისი არსით სრულიად უცხო და მიუღებელ სწავლებას წარმოადგენს და პრინციპულად ეწინააღმდეგება ქრისტიანულ მოძღვრებას, რის გამოც რეინკარნაციის დოქტრინას მკვეთრად დაუპირისპირდნენ ქრისტიანობის პირველი აპოლოგეტები: იუსტინე ფილოსოფოსი, თეოფილე ანტიოქიელი, ტატიანე სირიელი, ტერტულიანე, ირინეოს ლიონელი, იპოლიტე რომაელი, მუნციუს ფელიქსი და სხვები, რომლებიც დაუზოგავად ამხელდნენ პლატონისა და პითაგორას სწავლებას სულთა მარადიული არსებობისა და მეტემფსიქოზის შესახებ. რეინკარნაციის თეორიას აკრიტიკებს აგრეთვე ანტიკური ფილოსოფიისადმი თვით ყველაზე ლიბერალურად განწყობილი ღვთისმეტყველი კლიმენტი ალექსანდრიელი.

აშკარად და ერთმნიშვნელოვნად გმობს მეტემფსიქოზს მთელი IV-V საუკუნეების პატრისტიკა (კაბადოკიელი მამები, იოანე ოქროპირი, ეპიფანე კვიპრელი, მეთოდე ოლიმპიელი, კირილე ალექსანდრიელი, იერონიმე სტრიდონელი, ნეტარი ავგუსტინე და სხვ.). რეინკარნაციის თანამედროვე მომხრენი განსაკუთრებით ხშირად ორიგენეს პერსონით სპეკულირებენ. ამის თაობაზე უნდა აღინიშნოს, რომ ორიგენე სულაც არ იზიარებდა რეინკარნაციის თეორიას, ის მხოლოდ სულთა წინასწარ არსებობას აღიარებდა და ამტკიცებდა, რომ სულის სხეულთან დაკავშირება მათი (სულების) დაცემის შედეგია და რომ მეორედ მოსვლისას აღდგება და ცხონდება ყველა სული თვით ცოდვილთა და დემონთა ჩათვლით (ე.წ. აპოკატასტასისის თეორია). სწორედ ეს გაუკუღმართებული სწავლება დაიგმო ეკლესიის მიერ და თანაც მრავალგზის და ბევრად უფრო ადრე, ვიდრე V მსოფლიო საეკლესიო კრება შედგებოდა. ამ კრებამ უბრალოდ კიდევ ერთხელ დაადასტურა ორიგენეს სწავლებათა სიმცდარე, რადგან, როგორც ჩანს, იყო მათი ხელახლა აღორძინებისა და ეკლესიურ სწავლებაში შემოტანის მცდელობა. კრების ოქმებში კი სიტყვა მეტემფსიქოზი საერთოდ არაა ნახმარი. სხვათა შორის, ეკლესიამ ასევე დაგმო XI საუკუნეში იოანე იტალოსის რეინკარნაციული იდეები, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ ეკლესია სწორედ მაშინ რეაგირებდა მწვავედ ქრისტიანობისათვის უცხო, მწვალებლურ სწავლებებზე, როცა ამის საჭიროება დგებოდა. ასე რომ, საფუძველშივე მცდარია ის აზრი, თითქოს ეკლესია VI საუკუნემდე იწყნარებდა სულთა გადასახლების თეორიას და შემდეგ რაღაც ახირების გამო უარყო იგი. თეოსოფოსთა მტკიცებას უარყოფს ის ფაქტიც, რომ მონოფიზიტი ქრისტიანები (სომხები, კოპტები, ეთიოპიელები), რომლებიც ქალკედონიის IV მსოფლიო საეკლესიო კრების შემდეგ (451 წ.) ჩამოსცილდნენ ერთიან ეკლესიას და მათთვის V საეკლესიო კრება არავითარ ავტორიტეტს არ წარმოადგენს, სულაც არ იზიარებენ რეინკარნაციის თეორიას. ანალოგიური მდგომარეობაა ნესტორიანელებშიც, რომლებიც დედა ეკლესიას კიდევ უფრო ადრე, ეფესოს III მსოფლიო საეკლესიო კრების შემდგომ (431 წ.) დაშორდნენ. ეს რაც შეეხება საკითხის ისტორიულ მხარეს; ახლა განვიხილოთ, თუ რატომ ეწინააღმდეგება რეინკარნაციის თეორია მისგან გამომავალი ყველა შედეგითურთ ქრისტიანობას.

უმთავრესი ისაა, რომ მეტემფსიქოზის აღიარება ამახინჯებს ადამიანის ზნეობრივ ცხოვრებას. ქრისტიანული მოძღვრების მიხედვით, ცოდვა ყველაზე დიდი უბედურებაა, რომელიც თუ სინანულით არ წარიხოცა, მარად რჩება ადამიანის სულში. ცოდვა ღვთისგან განდგომა და დემონთან საიდუმლო კავშირია. რეინკარნაციის მომხრენი საპირისპიროს ამტკიცებენ. მათი აზრით, ცოდვა სვლის შეფერხებაა სულის მოგზაურობის გზაზე, რომელსაც სასჯელად გარდასხეულება მოსდევს. ამდენად, სწორედ ცოდვაა ის ძალა, რომელიც „რეინკარნაციის ბორბალს“ ატრიალებს. აქედან გამომდინარე, ცოდვა ადამიანის მიერ ქვეცნობიერად აღიქმება არა როგორც დაღუპვა და ქაოსი, არამედ როგორც ერთგვარი შემოქმედებითი ძალა, რომელიც ახანგრძლივებს ჩვენს კოსმიურ მყოფობას და უმთავრესი მნიშვნელობის მქონეა „ჩვენი“ ახალი სხეულების ფორმირებისას, ე.ი. ცოდვაა ის დემიურგი, რომელიც ქმნის და ინახავს ადამიანურ ინდივიდუალობას.

მეტემფსიქოზის თეორიის მიხედვით, ადამიანს წინარე ცხოვრებაში ჩადენილი ცოდვა მომდევნო ცხოვრებისას თავად დაატყდება თავს. პლოტინი წერდა, რომ „ის, ვინც მოკლავს საკუთარ დედას, შემდგომში თვითონაც საკუთარი შვილის ხელით მოკვდებაო“ (ენეადები III,2), ხოლო თანამედროვე დანიელი ბუდისტი ოლე ნიუდალი ამბობს: „ჩვენ არ უნდა გვეცოდებოდეს პატარა გოგონა, რომელიც საკუთარმა ბიძამ გააუპატიურა, რადგან წინა ცხოვრებაში თვით იგიც (გოგონა) ანალოგიურად მოიქცაო“. კარმის შესახებ ამგვარად ფორმულირებული სწავლება „ბოროტების შენახვის კანონის“ სახეს იღებს, ე.ი. გამოდის, რომ ჩემს მიერ (და სხვათა მიერ) ჩადენილი ცოდვა აღარასოდეს გაქრება. კარმულღ კანონისათვის უცხოა ბიბლიის სიტყვები: „შენ ხარ ღმერთი შემნდობი, მოსიყვარულე და გულმოწყალე“ (ნეემია 9,17).

ბოროტება არ ისპობა, პირიქით, სულ უფრო და უფრო მრავლდება. აქედან კი ლოგიკურად გამომდინარეობს ბუდიზმის უმთავრესი დასკვნა, რომლის თანახმადაც ამგვარი მდგომარეობიდან საუკეთესო გამოსავალა სამყაროდან გაქცევა, სიცოცხლის სურვილის მოსპობა - ნირვანაა. რეინკარნაციის აღიარება გულისხმობს, როგორც სულის არსებობის მაღალი ფორმებიდან დაღმასვლის შესაძლებლობას, ისე მის პირუკუ პროცესსაც. ეს კი სიკეთისა და ბოროტების განმასხვავებელი კრიტერიუმის არარსებობას მოასწავებს, მართლაც, თუ სულის მაღალ, ზეციურ რანგში მყოფობა არ შეიცავს სიხარულის სისრულეს, რამეთუ იქაც შესაძლებელი და მეტიც, გარდუვალია ცოდვა, ხოლო ამავე დროს ხეს, თაგვს, მაიმუნს, ღორს, შეიძლება რაიმე სათნოება გააჩნდეთ, რაც მათ უკეთესი გარდასხეულებისაკენ მიიყვანს. თუ ვაღიარებთ, რომ სული, რომელიც ზეცაში იმყოფება, ცოდვაში ჩავარდნის გამო სხეულებრივ ცხოვრებას იწყებს და შემდეგ კვლავ ზეცად ბრუნდება, გამოდის, რომ სხეულებრივი სიცოცხლე ხელს უწყობს ცოდვისაგან განწმენდას, ხოლო სულიერი ცხოვრება ზეცაში ბოროტების საწყისად გვევლინება. როგორც ვხედავთ, მეტემფსიქოზის თეორია შინაგან წინააღმდეგობას შეიცავს: თვლის რა სხეულებრივ ბუნებას ვნებისადმი დაქვემდებარებულად, იგი იმავდროულად ამტკიცებს, რომ ვნებიან გარემოცვაში შესაძლებელია ვნებათაგან განწმენდა, ხოლო მიიჩნევს რა ზეცას უვნებო ყოფიერების სფეროდ, მაინც უშვებს, რომ სწორედ იქ იწყება ყოველგვარი ვნება და შესაბამისად ცოდვაც. ამ შემთხვევაში საქმეს არ შველის ის ფაქტი, რომ რეინკარნაციის ზოგიერთი მიმდევარი უარყოფდა ადამიანის სულის ცხოველისა და მცენარეში ჩასახლების შესაძლებლობას და მხოლოდ სულის ერთი ადამიანიდან მეორეში გადასახლებას აღიარებდა. მაგ., პლოტინის მოწაფე პორფირიუსს სამარცხვინოდ მიაჩნდა იმის წარმოდგენა, რომ ქალს, რომლის სულიც ცხენის სხეულში ჩასახლდებოდა, შესაძლებელი იყო ზურგით ეტარებინა საკუთარი შვილი, მაგრამ, როგორც ნეტარი ავგუსტინე აღნიშნავს: „განა ნაკლებ საშინელი და სამარცხვინოა იმის წარმოდგენა, რომ იგივე ქალი, რომელიც შემდგომში ქალწულის სხეულით იქნება შემოსილი, შესაძლებელია საკუთარ ვაჟს გაჰყვეს ცოლადო“ (ღვთის ქალაქი X,30).

მეტემფსიქოზის თეორია პლატონური სპირიტუალიზმიდან გამომდინარეობს, რომლისთვისაც სხეული, როგორც მატერიალური საწყისი სულის დილეგია, პლატონი „კრატილოსში“ სხეულს (ბერძნ. სომა) და საფლავს (სემა) აიგივებს, ხოლო პლოტინს რცხვენოდა, რომ სხეული გააჩნდა. ინდუიზმის მიხედვით კი, რეალურად არსებობს მხოლოდ ერთი უპიროვნო აბსოლუტი - ბრაჰმანი, რომელიც ადამიანში ატმანის სახით ვლინდება (იგი აბსოლუტის იგივეობრივია). ცხოვრება ბოროტებაა (მარა), სამყარო ოილუზია (მაია). ასევე მირაჟია ადამიანური სხეულიც, რომელსაც ტანისამოსზე მეტი ღირსება არ გააჩნია. იგი უფრო უცხოა სულისათვის, ვიდრე სამოსი. ინდუიზმი და ბუდიზმი არ იცნობს პიროვნებას, როგორც სულიერ-ფიზიკურ მონადას, რეინკარნაციის თეორია ადამიანს არწმუნებს, რომ ცოდვა ადამიანის არსებას არ ეხება, რომ იგი რაღაც უცხო რამ არის, ხოლო ადამიანის არსება - ატმანი სიკეთისა და ბოროტების მიღმა იმყოფება. პიროვნების უარყოფით მეტემფსიქოზის მომხრენი სიყვარულის ადგილს აღარ ტოვებენ, რადგან სიყვარულის ობიექტი მხოლოდ პიროვნება შეიძლება იყოს. მოყვასის სიყვარული - ილუზიაა, რადგან მალე ისინი სხვა სხეულებში გადასახლდებიან და სამარადისოდ გაგვშორდებიან. ავადმყოფი ბავშვის სარეცელთან მწუხარედ დახრილი დედა, ან მომაკვდავი დედისაგან კურთხევის მომლოდინე შვილები - მხოლოდ ნიღაბია, წარმოდგენაა, ამიტომაც ამბობდა სვამი ვივეკანანდა: „იცინეთ განშორების ჟამს“. ქრისტიანობა კი პიროვნულ უკვდავებას გვასწავლის. იგი მოგვიწოდებს სიყვარულისკენ, რომელიც იმქვეყნადაც მიგვყვება, ქრისტიანული ეკლესია აერთიანებს ამქვეყნად მყოფთაც და გარდაცვლილთაც. ქრისტიანობა ოჯახს პატარა ეკლესიად მიიჩნევს, რეინკარნაციის თეორია ოჯახის ცნების პროფანაციას ახდენს. უბიწოება უფრო სულის მდგომარეობაა, ვიდრე სხეულისა, მაგრამ სადაა იგი, რა ფასი აქვს ქალწულობას, თუკი პატარა გოგონას სულმა წარსულ ცხოვრებაში უკვე ყველა სახის ცოდვა იგემა? სადაა მეუღლეთა ერთგულება, თუკი თითოეულმა მათგანმა უწინ უკვე მრავალგზის იქორწინა სხვებთან და მომავალშიც სხვაზე იქორწინებს? რა ფასი აქვს ამგვარ ცოლ-ქმრულ ერთობას, თუკი იგი მხოლოდ ეტაპია მომავალი განსხეულების გზაზე? როგორც ცნობილი არგენტინელი მწერალი, ლუის ბორხესი გადმოგვცემს, მაჰათმა განდი საავადმყოფოების მშენებლობის წინააღმდეგი იყო, რადგან ისინი თურმე ხელს უშლიან კარმის კანონის ბოლომდე მოქმედებას.

პლატონურ ჰილეფობიას და ინდუისტურ აკოსმიზმს ქრისტიანობა უპირისპირებს მოძღვრებას ადამიანის მატერიალური სხეულის, როგორც სულის საოცარი ინსტრუმენტის შესახებ. ქრისტიანული ანთროპოლოგიის ცენტრალური ცნება პიროვნებაა, რომელიც სულისა და სხეულის ერთიანობაა. სული და სხეული ერთდროულად წარმოიშობიან და ერთდროულად თანაარსებობენ სიკვდილამდე. სიკვდილი მათი დროებითი განშორებაა, რომელიც საყოველთაო აღდგომამდე გრძელდება, რომლის დროსაც მოხდება ადამიანის ერთადერთი ჭეშმარიტი რეინკარნაცია, ანუ მისი სული კვლავ შეიმოსავს ახალ, უხრწნელ, გასულიერებულ და ფერნაცვალებ სხეულს მარადიული სიცოცხლისათვის.

„აპოლოგეტიკური წერილები“, თბილისი, 2001 წ.
ავტორ-შემდგენელი: ზურაბ ეკალაძე

პოსტის ავტორი: დავითია თარიღი: Aug 30 2007, 09:56 PM

აბრაკადაბრაა ეგ ყველაფერი

პოსტის ავტორი: izo თარიღი: Feb 26 2008, 02:02 AM

იქნებ ვინმე დამეხმაროს სიტყვების "პნევმა" და "ფსიხი" განმარტებების მოძიებაში? ძალიან მაინტერესებს... წინასწარ მადლობა ყველას

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Jan 5 2013, 03:47 AM

ტრადუციონიზმს აზრი მაშინ აქვს თუ ვაღიარებთ სულის სხეულებრივობას, ანუ სულის მატერიალურობას.

მე პირადად ვიხრები იმისკენ, რომ სული მატერიალურია, უბრალოდ ეს მატერია თხელი და უხილავია, ეთერულია. შესაბამისად სულიც იქმნება სხეულთან ერთად, იქმნება მშობლების სულებისგან. უხეშად რომ ვთქვათ მშობლების ენერგია, მშობლების ცეცხლი - ახალ სხეულში გადადის და დამოუკიდებელ არსებობას იწყებს. რა თქმა უნდა ამით არაფერი აკლდება მშობლებს, ისინი მხოლოდ წყაროა ამ ენერგიის (ცეცხლის).
პირველი ადამიანების ცოდვის შედეგები სწორედ ასე გადავიდა მთელს კაცობრიობას. როცა ვამბობ ადამიანს, ვგულისხმობ მის ყველა კომპონენტს (სხეულსაც და სულსაც)

იოანე კრონშტადტელი: ”ბავშვები იღებენ მშობლებისგან თავიანთ ბუნებას - სულსაც და სხეულსაც; მხოლოდ შესაძლებლობების ხარისხს ზრდის ან ამცირებს ღმერთი. „ ” სული იბადება სხვა სულისგან ისევე, როგორც სინათლე სინათლისგან და ცეცხლი ცეცხლისგან.”

"სხეული და სული წარმოიქმნება ღმერთის ბრძანებით მამაკაცის და დედაკაცის შერწყმით (ფსევდო-ათანასე)

"სული შედის დედის წიაღში, რომელიც მზადაა ჩასახვისთვის განწმენდის მეშვეობით....როცა გამოდის თესლი, მასში ისახება სული, და ამგვარად ხელს უწყობს ნაყოფის ჩამოყალიბებას.... (კლიმენტი ალექსანდრიელი)

"როგორც ხორბლის მარცვალში...ვამბობთ, რომ მასში ყველაფერია.. ასევეა ადამიანის თესლში... მანდ არის სულიც, მაგრამ თავიდან ის შეუჩმნეველია(უმნიშვნელოა)...სული - სულიერი საქმიანობა, - იზრდება ადამიანში, ვითარდება“ (გრიგოლ ნოსელი)

„სული უკვე იმყოფება თესლში. ამიტომ არასწორია იმაზე საუბარი, რომ სული სხეულზე ადრე წარმოიქმნა, ან სხეული შეიქმნა სულის გარეშე.“ (გრიგოლ ნოსელი)

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 5 2013, 09:57 PM

konstantin Logos
გული გონიერის მე-3 ნაწილი გაქვს წაკითხული?

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Jan 7 2013, 02:57 AM

A.V.M

ედიშერ ჭელიძის სტატია სულების წარმოშობის შესახებ?
კი წაკითხული მაქვს და არ ვეთანხმები...

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 7 2013, 09:59 PM

კარგი საუბარი წავიდოდა ახლა მაგრამ ეგ არაფერი...

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 20 2014, 02:01 PM

"გამოაწრთეთ საკუთარი სხეული ისე, რომ ასი წელი იცოცხლოს, სულისთვის კი ისე იზრუნეთ, თითქოს ხვალ უნდა აღესრულოთ."

/მამა იერონიმე ეგინელი/

პოსტის ავტორი: terra თარიღი: Feb 20 2014, 02:06 PM

ვა, რა მაგარი ნათქვამია. ძალიან მომეწონა.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 20 2014, 02:09 PM

მეც ძალიან

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Mar 8 2014, 07:05 PM

ეკუმენისტი

ყველაზე ახლოს ჭეშმარიტებასთან რაც არის ჭეშმარიტ წერილში წერია:
ძველი აღთქმა

დაბადება

თავი მეექვსე

3. თქვა უფალმა ღმერთმა: არ დარჩება ჩემი სული ადამიანში საუკუნოდ, რადგან ხორცია იგი. იყოს მისი ხანი ასოცი წელი.

გიორგი

რატო ნიშნავს ესე?

რატომ არ იგულისხმება?

რატომ არ უნდა გავიგოთ ეგ ეგრე?

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Mar 8 2014, 07:49 PM

southruislip

როდის შემდეგ? მას შემდეგ რაც სულიწმიდის მასწავლებლად და მოციქულთა წარმმართველად გარდამოსვლაზე იწინასწარმეტყველა, ამის შემდეგ კიდევ რაიმე სხვა ახალ მასწავლებელზე წინასწარმეტყველებს?

აქ ჰიპოსტასურ სხვაობაზეა საუბარი და არა არსით სხვაობაზე და სჭირდებოდათ იმიტომ რომ ძე ღმერთს უნდა დაეტოვებინა მატერიალური სამყარო და მათთან სულიწმიდით ყოფილიყო ვიდრე უკუნისამდე.

როგორ არ მიყვარს ეს სიტყვა "იგულისხმება" ეს სიტყვა უკვე განმმარტებლად გაქცევთ და მერე საკუთარ აზრს ახვევთ სხვას თავზე როდესაც ყვებით რა იგულისხმება, არადა ის სულაც არ იგულისხმება რასაც თქვენ გულისხმობთ.

ეს თქვენი საკუთარი ინტერპრეტაციაა, რომელსაც არანაირი არგუმენტი არ გააჩნია არც საფუძველი წმინდა წერილიდან, ერთადერთი ეყრდნობა სიტყვა "იგულისხმებას" ანუ თქვენს ნაგულისხმევს, თქვენის ნაგულისხმევებს ჩვენ უპირობო ჭეშმარიტებად ვერ მივიღებთ.


თქვენ პირადად და ეგ მუსლიმანიც შეცდა იმიტომ რომ 1. იესო წინასწარმეტყველებს ნუგეშისმცემელი სულიწმიდის გარდამოსვლას (და არა 9 წლის ბავშვთან პედოფილური სექსუალური აქტის მქონე ცრუწინასწარმეტყველის მოსვლას) და 2. მისი წინასწარმეტყველება მისივე ამაღლებიდან სულთმოფენობად წოდებულ 50-ე დღეს აღესრულა.

რომელიც მოვა არა, რომელიც მუდამ იყო და შეიძლება დღესაც არის კი არა, დაუსაბამოდ დაუსრულებელია, ყველგან მყოფი და ყოვლის აღმვსები. მოვა რომ ამბობს რა სადმე კი არ იყო წასული? თავად მასში იყო და მოციქულებშიც იყო იქვე და იმჟამს რაჟამსაც იძახის რომ მოვა, ესე იგი ეს მოსვლა მის ფუნქციონალურ სპეციალური საქმიანობის აღმნიშვნელია, ამ შემთხვევაში ნიჭთა ბოძებისა და არა არსით თანდასწრებისა, არსით თანდასწრებული ყოველთვის იყო აღთქმის კიდობნით დაწყებული რიყეზე დაგდებული ქვით დამთავრებული.

აქ უკვე აშკარა წინასწარმეტყველებასთან გვაქვს საქმე. ჩ.ტ. რასელის რა ხარ?

ეგ იმიტომ გაკვირვებს რომ არ მიწყინო და თეოლოგია შენთვის ისეთივე ხილია, როგორც ჩემთვის მანჯურიული.

აი კიდევ ერთი დასტური თქვენი საღვთისმეტყველო გაუნათლებლობისა, ინდუისტურ ტრიადას ვერ არჩევთ სამებისაგან, მაგრამ არაუშავს სწავლა სიბერემდეო ხომ გაგიგიათ? სიტყვა სამება არ ნიშნავს სამ ერთმანეთისაგან დამოუკიდებელ ღმერთს, როგორებიც არიან ბრაჰმა შივა და ვიშნუ, არამედ ერთ ღმერთს გამოვლენილს სამ ჰიპოსტასში.

მაგალითად ვაიშნავები არა?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 22 2014, 12:08 PM

„სული ჩემი ელოდება უფალს უფრო მეტად, ვიდრე გუშაგი დილას“.
/არქიმანდრიტი სოფრონი/

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Oct 25 2014, 12:09 AM

მხევალი ნინო

უკვე შეცდომით იწყებ მსჯელობას, ბერეშითში სული არ წერია, არამედ ნიშმათ ხაიიმ, რაც სიცოცხლის სუნთქვას ნიშნავს.

ვაი დაღუპულო ერო.

ვაი დაღუპულო საქართველოვ.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 9 2014, 02:55 PM

"დილით ადგომისას საკუთარ თავს უთხარი: "სხეულო, იმუშავე, რათა გამოიკვებო; სულო, იფხიზლე, რათა ზეციური სასუფეველი დაიმკვიდრო".

/წმ. ევსუქი ხუცესი/

სულიერი სიფხიზლის განსამტკიცებლად


პრინციპულობა - უნარი, კრიტიკულად გადახედოს სხვათა რჩევებსა და შემოთავაზებებს და საკუთარი ღირებულებების გათვალისწინებით მიიღოს ან უარყოს ისინი".

/ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 16 2014, 02:17 PM

"უფლის ხატება ადამიანის სხეულში ვლინდება, ხოლო მსგავსება სულიდან მომდინარეობს".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 17 2014, 02:17 PM

"როგორი უნდა იყოს ადამიანი, თუკი იგი სულით განწმენილია?

განწმენდილი თუ არის ადამიანის სული, მას თავის თავში არაფერი უნდა ჰქონდეს, გარდა ღმერთისა, და სხვას არაფერს უნდა მიაპყრობდეს თავის ყურადღებას, თვინიერ შემოქმედი ღმერთისა".

/წმ. გრიგოლ ნოსელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 23 2014, 07:36 PM

"სული შეიყვარე, რომელიც სხეულს ასეთ მშვენიერებას ანიჭებს".

/წმ. იოანე ოქროპირი/

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Nov 23 2014, 10:09 PM

რადგან ადამიანის და პირუტყვის ხვედრი ერთია! ერთის სიკვდილი მეორისას გავს და ყველას ერთი სული უდგას! კაცი პირუტყვზე ვერაფრით ვერ უპირატესობს! კაცო ვერაფრით ვერ უპირატესობს ვერაფრითო და რაღას აბრალებთ ადამიანს რომ თითქოს რაღაც ცალკეული უკვდავი სული (სუბსტანცია) აქვს?! სამსონი _ მოკვდი სულო ჩემო ფილისტიმელებთან ერთად! უფალი იესო ქრისტე _ სასიკვდილოდ არის დამწუხრებული სული ჩემი! რავიცი საიდან მოგაქვთ ეს უკვდავი სულის თეორია ვერ ვხვდები?!

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 24 2014, 10:32 AM

esre ars cheshmariteba

აა სული მოკვდავია?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 25 2014, 05:22 PM

"ისევე განიძარცვავს სული სხეულს, როგორც უკანასკნელ შესამოსელს".


"ჭეშმარიტად გონიერი ის ადამიანია, ვისაც სული აქვს გონიერი და ძალუძს სწორად განსაჯოს, რა არის კეთილი და რა - ბოროტი".

/წმ. ანტონი დიდი/

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 1 2014, 01:00 PM

სული შეიძლება სხვაგან დაბადებულიყო? ანუ შეიძლება ჩემი ხორცი იგივე ყოფილიყო, მაგრამ სული სხვა ქონოდა? ეს ღმერთის გადაწყვეტილებით ვარ ამ ქვეყანაში ამ საზოგადოებაში და ამ ოჯახში? ერთმა იუზერმა დაწერა ღმერთმა რო დაისვენა მეშვიდე დღესო იქ მორჩა ყველაფერიო ანუ შემდგომი ადამიანის სულიც კი მშობლების სულების შეერთებით თუ რაღაც მსგავსით იქმნებაო, არ მინდა დავიჯერო, რომ ღმერთმა არ შემქმნა კონკრეტულად მე და არა ზოგადად ადამიანი ეგ ვიცი რომ ადამი შექმნა ღმერთმა მაგრამ მე საიდან მოვდივარ საიდან მოდის ჩემი სული? განა ღმერთი არ შექმნა იის?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 1 2014, 07:39 PM

sanfol

ღმერთი ინდივიდუალურად ქმნის ყოველი ადამიანის სულს. მშობელთა სულებისგან შვილის სულის შექმნის შესახებ სწავლება არის ცრუ სწავლება. ყოველი ადამიანის სულს ქმნის ღმერთი.

რაც შეეხება მეშვიდე დღის დასვენებას, ამას მშვენივრად ხსნის ნეტარი ავგუსტინე:

"სხვა ყველაფერი, რაც, მაშ, ხსენებული აზრის (სულთა ახლად შექმნის, ე.ჭ.) წინააღმდეგ ითქმის, ვფიქრობ, ადვილად შემიძლია უარვყო. მაგალითად, ისმის ის [კითხვა], რითაც მავანნი ამ აზრის დამმარცხებლად წარმოაჩენენ თავს: როგორღა აღასრულაო ღმერთმა ყველა თავისი საქმე მეექვსე დღეს და როგორ დაისვენაო მეშვიდეზე, უკეთუ იგი აქამდე ახალ სულებს ქმნის? თუ ამათ ვეტყვით სახარების [სიტყვებს], რაც ზემოხსენებულ ეპისტოლეში152 გაქვს მოტანილი, რომ "მამა ჩემი ვიდრე აქამდე იქმს" (იოანე 5.17), გვიპასუხებენ: "იქმსო" - ნათქვამია უკვე დაფუძნებულთა წარმმართველობის და არა ახალ ბუნებათა დაფუძნების გაგებით, თორემ წინააღმდეგობაში იქნებოდა იგი "შესაქმის" წიგნთან, სადაც უცხადესად არის ნათქვამი, რომ დაისვენა ღმერთმა თავისი ყველა საქმისგან. ამასთან, ის, რომ მან დაისვენა, უთუოდ გაიაზრება დასვენებად ახალ ქმნილებათა ქმნადობისგან და არა - [უკვე შექმნილთა] განმგებლობისგან, ვინაიდან იმ ჟამს მან შექმნა არარსებულნი, რომელთა [შემდგომი] ქმნადობისგანაც მან დაისვენა, რადგან სრულიქმნა ყოველივე ის, რაც კი, მანამ სანამ იარსებებდა, განჭვრიტა მან, რომ შექმნადი იყო, რათა შემდეგში არა ისინი, რომლებიც არ არსებობდნენ, არამედ იმათგან, რომლებიც უკვე არსებობდნენ, დაებადებინა და შეექმნა, რასაც კი შექმნიდა. ასე რომ, ორივე მათგანი ჭეშმარიტი ჩანს, ის ნათქვამიც, რომ "დაისვენა თავის საქმეთაგან" და ისიც, რაც ითქვა, რომ "აქამდე იქმს". მართლაც, არ შეიძლება, რომ "შესაქმის" საწინააღმდეგო იყოს "სახარება". მაშ ესენი, რომლებიც ერწმუნებიან არა იმას, რომ ღმერთი ქმნის, იმ ერთის მსგავსად, ახალ სულებს, რომლებიც არ არსებობდნენ, არამედ - ან იმას, რომ იმ ერთისგან, უკვე არსებულისგან, ქმნის [ღმერთი] მათ (ახალ სულებს, ე.ჭ.), ანდა იმას, რომ რაღაც წყაროდან ანუ რამ საცავიდან, რაც მაშინ შექმნა, გზავნის მათ. ადვილად შეიძლება პასუხი გაეცეს მათ, რომ იმ ექვს დღეშიც ღმერთმა ბევრი რამ შექმნა უკვე შექმნილი ბუნებებისგან, როგორც მაგალითად, წყლისგან ფრინველები და თევზები, მიწისგან კიდევ ხეები, ბალახი და ცხოველები, მაგრამ ის, რომ მაშინ შექმნა მან არარსებულნი, თვალნათლივია. მართლაც, არ არსებობდა არარა ფრინველი, არარა თევზი, არარა ხე, არარა ცხოველი; ამიტომ, სავსებით გასაგებია, რომ მან დაისვენა იმ ქმნილებათაგან, რომლებიც არ არსებობდნენ და შეიქმნენ. ეს ნიშნავს შეწყვეტას [იმ აზრით], რომ შემდეგში აღარ მომხდარიყო იმათი შექმნა, რომლებიც არ არსებობდნენ. მაგრამ რასაც ახლა ვამბობთ, რომ [ღმერთი] სულებს არათუ, როგორც უკვე არსებულთ, რაღაც (არც კი ვიცი რა) წყაროდან გზავნის, არათუ თავისი თავისგან ცვარავს მათ როგორც თავის ნაწილაკებს, არათუ იმ ერთისგან გამოიზიდავს (trahere), დასაბამში რომ [შექმნა], არათუ ხორცის ბორკილებში შეამწყვდევს იმ ცოდვათა გამო, ხორცის უწინარეს რომ ჩაიდინეს, არამედ - რომ სათითაოდ ახლებს ქმნის იგი, საკუთარს თითოეული იმისთვის, ვინც იშვება, ამით რაღაც ისეთის შექმნას როდი ვამბობთ, რაც ადრე არ შეუქმნია. დიახ, უკვე შექმნა მან მეექვსე დღეს ადამიანი თავის ხატად, რაც უთუოდ გონითი სულის შექმნად გაიგება. ამასვე ქმნის ამჟამადაც და არათუ იმას აფუძნებს, რაც არ არსებობდა, არამედ რაც იყო, იმას ამრავლებს (multiplicando). აქედან ისიც ჭეშმარიტია, რომ იმ არსთა დაფუძნებისგან დაისვენა მან, რომლებიც ადრე არ არსებობდნენ, და ისიც ჭეშმარიტია, რომ არა მხოლოდ მართავს მათ, რომლებიც შექმნა, არამედ ვიდრე აქამდე მოქმედებს მრავალრიცხოვან ქმნადობას იმისას, რაც უკვე შეუქმნია მას და არა, ცხადია, იმისას, რაც არასოდეს ყოფილა. ასე იქნება თუ რა გინდ რა სხვა სახით, მათგან მოტანილ არგუმენტს, რომ ღმერთმა დაისვენაო თავის საქმეთაგან, თავიდან რათა არ გვწამდეს, რომ ვიდრე აქამდე ქმნის იგი ახალ სულებს, არა იმ ერთისგან, არამედ - როგორც იმ ერთს".

http://library.church.ge/index.php?option=com_content&view=article&id=508%3A2012-03-15-16-07-29&catid=49%3A2010-12-12-19-59-31&Itemid=69&lang=en

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 1 2014, 08:55 PM

ვერაფერი გავიგე მხოლოდ იმას მივხვდი, რომ ახალი ადამიანის სულის შექმნა ადამიდან უნდა დავიწყოთ როგორც ის შექმნა სული შთაბერა ღმერთმა ჩვენც ისე გვქმნის? ანუ ადამის სულს დასაბამი ქონდა? ჩვენსასაც აქვს? და თუ არ აქვს საიდან იქმნება?
და კიდევ ერთი მონათესავე სულები არსებობენო როა ნათქვამი ეგ მართალია? და თუ მართალია ეგ რაღას ნიშნავს?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 1 2014, 11:40 PM

იმდენად ბუნდოვანი სტატიაა რომ ვერაფერს გაიგებ, ანუ ესაა მცდელობა კატა დაიჭირო იქ სადაც ის არ არის! ერთი რამ ცხადია რომ უფალმა დასაბამი მისცა მატერიას თავისი მძლავრი დინამიკური ძალით და მან შექმნა პლანეტები და ვარსკვლავები , ხოლო მას შემდეგ უკვე ავტონომიურად იბადება ახალი ვარსკვლავები და გალაქტიკები .

ადამიანის სულზე კიდე რანაირად შეიძლება რომ ვთქვათ ავტონომიურად ანუ თავისთავად დაიბადოს, ეს ცოზა ბუნდოვანია !

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Dec 2 2014, 04:32 AM

შმაგი რატომ ართულებ?
ადამიანის და ცხოველის ხვედრი ერთია – ეს იმას გულისხმობს, რომ ორივე კვდება. თუკი ამის შემდეგ გამორიცხავ სულის არსებობის გაგრძელებას, რადგან თურმე ხვედრი ერთი ყოფილა, მაშინ ადამიანის მკვდრეთით აღდგომაც გამორიცხე, რადგან ცხოველი მკვდრეთით არ აღდგება (შენ თავსვე უპირისპირდები).

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 2 2014, 03:48 PM

ადამიანის სული უნიკალურია და მთელი დედამიწის სიმდიდრეც კი ვერ გადასწონის მას...

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 2 2014, 04:07 PM

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 2 2014, 06:26 PM

sanfol

ციტატა რომელიც მე დავდე ეხმიანება იოანე 5.17-ს, უფრო სწორად კი მის არასწორ განმარტებას, რაც შენ ახსენე, რომ რადგან ღმერთმა დაისვენა მეშვიდე დღეს, აქედან გამომდინარე ის აღარ ქმნის ადამიანთა სულებს. ხოლო ამგვარი შეხედულების მქონენი სახარების მითითებულ მუხლს: "მამა ჩემი ვიდრე აქამდე იქმს", იგებენ ისე, თითქოს აქ მხოლოდ მზრუნველობა იგულისხმება და არა ქმნადობა. სწორედ ამას განმარტავს ნეტარი ავგუსტინე და ამბობს, რომ დასვენებაში იგულისხმება ის, რომ ამის შემდეგ რაღაც ახალი სახეობა არ შეიქმნება, ისეთი რაც არ შექმნილა 6 დღეში. და რადგან ადამიანის სული უკვე ქმნილია ამ დღეებში, მეექვსე დღეს, ამიტომ ის, რომ ამის შემდეგაც იქმნება ღვთისგან ადამიანთა სულები, ეს ხელს არ უშლის მეშვიდე დღეს უფლის დასვენების შესახებ მითითებას.

კვლავ ვიმეორებ, რომ მართლმადიდებლური სწავლებით ყოველი ადამიანის, ყოველი პიროვნების სული უშუალოდ იქმნება ღმერთის მიერ და არსებობას იწყებს სხეულთან ერთად, თანაეზიარებიან რა ურთიერთს მშობლები და იქმნება რა სხეული მათგან. სულთან მშობლებს საქმე არ აქვთ და არც შეიძლება ქონდეთ, რადგან სული მარტივი არსებაა და ურთიერთშობადობას, დაყოფადობას არ ეთვისება. მშობლეთა სულებისგან შვილის სულის წამოშობა არის ცრუ და არამართლმადიდებლური სწავლება.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 2 2014, 06:43 PM

afxazi

მადლობა ეს მაინტერესებდა, ანუ უშუალოდ ღმერთის დადგენილებით ვარ სწორედ მე მე და არა სხვა.
მონათესავე სულები არსებობენო როა ნათქვამი ეგ მართალია? და თუ მართალია რას ნიშნავს ეს?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 2 2014, 11:31 PM

კარგი დავით ვთქვათ ღმერთი ქმის ყოველი ახალდაბადებულის სულს , მაშინ რატომ ხდება რომ ქვევრს რასაც ჩასძახებ , იგივეს ამოგძახებს? თუ მე ჩემი შვილი ბოროტად აღვზარდე და ვასწავლე მკვლელობა ყაჩაღობა და ყოველივე ცუდი , მაშინ რატომ არ გამოდის ის კარგი ადამიანი ზრდასრულობისას? შეიძლება კი სული განვითარდეს და რაიმე ისწავლოს? განა ანგელოზები ჩვილებად იშვნენ? განა ისინი მომსახურე სულებად არ შექმნა ღმერთმა? როგორ გაჩნდა ადამი ჩამოყალიბებულ არსებად? რანაირად მოხდა ადამის სრული გონის უეცრად არსში შემოყვანა? და რატომ ვერ შეიძლება მოხდეს ჩვილ ბავშვში სრული ზრდასრული სულის შთაბერვა? რანაირად გამოავლინა 10 წლის იესო ქრისტემ წერილების სრული ცოდნა ? და ბოლოს როცა ყენდორში საული ჯადოქრის მეშვეობით სამუელის სულს ამოიხმობს , რატომ წარსდგება ეს სული ხანში შესული სამუელის სხეულის მსგავსად და რატომ არ წარდგა ის ვთქვათ ახალგაზრდა სამუელის სხეულით? ნუთუ სულიც ბებერი იყო?




და რომელი იტყვის რომ ადამიანის სული ზევით მიილტვის ხოლო ცხოველისა ქვევით ჩადის ქვესკნელისკენო? მეტი რანაირადღა დაგიკონკრეტოს სოლომონმა? და სულის უკვდავება კიდე მკვდრეთით აღდგომას გამორიცხავს ტატო ხო ასეა? სხვათაშორის ტატო ეკლესიასტეს 9:6 აშკარა განხეთქილებამდე მიმიყვანა რადგან ეს მუხლი მართლაც გამორიცხავს მკვდრეთით აღდგომას . მაინტერესებს დავითი რას იტყვის ამ მუხლზე ??? როგორ განიმარტება მართლმადიდებლურად?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 2 2014, 11:37 PM

esre ars cheshmariteba

რატომ ცდილობ, რომ შენთან საუბარში ჩამაბა. ამის სურვილი დიდი ხნის წინ დავკარგე, თუ დამიკარგე. ამიტომ ნუ ეხმაურები ჩემს სიტყვებს, ის შენს მისმართით არ არის დაწერილი. რა საკითხებიც წამოჭერი, მათზე პასუხები ადვილია, თუმცა შეგნებულად თავს ვიკავებ, რადგან შენთან კამათის გამოცდილება მკარნახობს ამას.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 3 2014, 12:52 AM

ხალხი მონათესავე სულები არსებობენ თუ არა?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 3 2014, 10:31 AM

sanfol

კონკრეტულად რას გულისხმობ მონათესავე სულებში?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 3 2014, 01:34 PM

afxazi
2 ადამიანი რო შეხვდება ერთმანეთს და ძალიან რო გავს არა გარეგნობით არამედ ჩვევებით, ქცევით ხასიათით და ასე შემდეგ ყველაფრით იგივე მისწრაფებები რო აქვს რაც მას და ა.შ.

ამასთანავე ისიც მაინტერესებს საიქიოში თუ ცნობენ დედამიწაზე ნათესავი ხალხი ერთმანეთის სულებს ანუ იქ თუა ნათესაური კავშირი შენარჩუნებული?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 3 2014, 01:50 PM

sanfol

სულთა ურთიერთშობადობას მართლმადიდებლობა არ აღიარებს, ხოლო რაც შენ თქვი, ეს ზოგადად ადამიანური ბუნების მახასიათებლობაა, რომ რაღაც თვისებები მსგავსი და არა იდენტური გამოვლინებით ვლინდებოდეს ორ ადამიანში.

მახსოვრობას რაც შეეხება, სულს აქვს მახსოვრობის უნარი და ის უნარჩუნდება საიქიოშიც, სადაც არ არის ნათესაური გამოვლინებები, ქორწინება, განქორწინება და ა.შ. უბრალოდ ვიცით, რომ სულს მახსოვრობა აქვს და მიწიერი ცხოვრების განმავლობაში განცდილი ახსოვს მას. რა ფორმით ვლინდება ეს მახსოვრობა იქ, ამაზე საუბარი ცოტა რთულია.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 3 2014, 02:29 PM

afxazi
გასაგებია მადლობა პასუხებისთვის

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 3 2014, 09:26 PM

"სიტყვით ყველაფრის გამოხატვა შეუძლებელია. ღვთის სიყვარული ისე ძლიერ გვიტაცებს, რომ ჩვენ გარშემო რაც უნდა ხდებოდეს, ჩვენი სულისათვის მნიშვნელობა აღარა აქვს, თუმცაღა მიწიერი ცხოვრება მაინც ადამიანის გარშემო მიმდინარეობს.

საკუთარი პიროვნულობისაკენ მიმართული არც ინტერესი და არც მოძრაობა არ შეიგრძნობა; სული მთელი თავისი არსით შეუცნობლის შეცნობით, გარემოუცველის გარეშემოწერით და მოუხელთებლის მოხელთებით არის დაკავებული; მას მხოლოდ უფალში ყოფნა სურს და სხვა არაფერი".

/არქიმანდრიტი სოფრონი/

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 3 2014, 10:15 PM

marine
რატომ წერ ამდენ ციტატებს? იქნებ "ღორებიც" შემოდიან აქ და კითხულობენ? შენ მარგალიტებს უყრი მათ ფაქტიურად შენივე გაგებით, ჩემთვის გაუგებარია როცა პასუხების გაცემისგან თავს იკავებ იმ მიზეზით, რომ არ გინდა მარგალიტები დაუყარო ღორებს და თან სამოძღვრო ციტატებს წერ, შენთან ჩხუბი აზრად არც მომსვლია ამიტომ ჯობს გავარკვიოთ რა უნდა გვამოძრავებდეს მიზნად ადამიანის ჭეშმარიტ გზაზე დაყენება და მისთვის სრული ცოდნის გაზიარება თუ მისთვის გზის დამალვა და ზედმეტი არასაჭირო ციტატებით გამოკვება?(თუმცაღა ესეც კარგია ცოდნასთან ერთად) ეს მარტო შენ არ გეხება მეც მაინტერესებს ქრისტიანობა როგორ გავრცელდებოდა საკუთარ თავში რომ ჩაკეტილიყო და არავისთვის გაენდო სიმართლე?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 3 2014, 11:23 PM

იმიტომ ვცდილობ რომ ერთადერთი ხარ ამ ფორუმზე ვისაც შეუძლია აშკარა განხეთქილებამდე მიმიყვანოს და მართლმადიდებლობას მაზიაროს!!! . აბა სხვასთან ვისთან მივიდე , მხოლოდ შენ იცი სიღრმისეულად ყოველივე!

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 3 2014, 11:44 PM

esre ars cheshmariteba

კარგი ეხლა, სიკვდილამდე ერთგული ვიქნები მოძღვარი რასელისაო

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 4 2014, 03:55 PM

esre ars cheshmariteba
იქნებ ქართულში მაინც იპოვო სიმართლე,. სულიერს დაესმის კითხვა ვინ(ასეთი კი მხოლოდ ადამიანია) და არა სულიერს დაესმის კითხვა რა(ანუ ყველაფერს სხვა დანარჩენს)

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 4 2014, 08:30 PM

საქმე რაშია იცი დავით , აქამდე არასოდეს მქონია ისეთ ძლიერ პასტორთან საუბარი, რომელიც შეძლებდა ჩემს დაეჭვებას . აი შენ გამოსყიდვასთან დაკავშირებით ისე კარგად გადმოეცი მართლმადიდებლური სწავლება , რომ ლამისაა ვაღიარო ეს სწავლება ოღონდ თავში არ აგივარდეს დავით . მე ვინებთანაც მქონია შეხება , იმათ შორის შენ ყველაზე მოზგი გამოდექი ვაღიარებ!

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 4 2014, 08:47 PM

esre ars cheshmariteba

ფაქტიურად ამივარდა თავში



რომელ პოსტს გულისხმობ?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 4 2014, 11:48 PM

აღარ მახსოვს რომელი პოსტი იყო , მაგრამ მაგარი განმარტებანი გაქვს . სხვათაშორის ეხლა სერიოზულად ვფიქრობ ამ საკითხებზე !

დავით ისე ეკლესიასტეს 9:6 ზე რა აზრის ხარ დამიწერე რა შენი მოსაზრება მაგრად მაინტერესებს , თითქოს ქილიაზმს ეწინააღმდეგება ეს მუხლი

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Dec 5 2014, 01:15 PM

esre ars cheshmariteba

და ქილიაზმის შესახებ მაინტერესებს შენი დამოკიდებულება, მიიჩნევ მას სანდო მოძღვრებად, ანუ გჯერა მისი?

რაც შეეხება მითითებულ მუხლს ბიბლიიდან, მე მას ვერ განვმარტავ, თუმცა ცხადია, რომ აქ სიკვდილზეა საუბარი, რომ გარდაცვლილი ადამიანი კვლავ ამქვეყნიურ სიამეებს აღარ დაუბრუნდება, თუნდაც კარგი გაგებით, როგორც ამას ქილიასტური სწავლება მოძღვრობდა.

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 5 2014, 11:15 PM

რამდენი წლის ხარ?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 5 2014, 11:27 PM

ქილიაზმი იქნება იმიტომ რომ , რატომ ეხლა_ ანგელოზი დანიელს მიმართავს_ შენ კი გასწი შენი ბოლოსკენ , განისვენებ და აღდგები , შენი წილის მისაღებად ჟამთა დასასრულს! აქ ცხადია რომ დანიელი აღდგება დედამიწაზე .

მართლმადიდებლური სწავლება ჩემთვის ცხადია , მაგრამ ისმის კითხვა რაში სჭირდებოდათ ადამსა და ევას დედამიწა , თუ მათ სხვაგვარი სხეული ქონდათ სულიერი? ცა _ცად უფლისთვის , ხოლო ქუეყანა მისცა ადამის ძეთ და კიდევ სწორედ ამ ქვეყანას დაიმკვიდრებენ მართალნი და დაამდებიან მასზე მშვიდობით.

ეკლესიასტეს 9;6 ს მე ასე ვიგებ_ ადამიანი რომელიც მოკვდება და შემდგომში აღდგება ის ვეღარ იხილავს იმ ყოველივეს, რაც აქ ხდება მზის ქვეშ, მზის ქვეშ ეს არის წუთისოფელი

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 6 2014, 10:22 PM

კაცო თუ ქრისტე არ იცით ვინ არის , მაშ როგორ გაყვებით მას? რანაირად? რა ვის მიყვებით არ უნდა იცოდეთ კაცო?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 7 2014, 12:01 AM

უჰ . პატროლოგები , დოგმატიკოსები , კანონისტები და.ა.შ. გააპარტახე ალბათ და ბიბლეისტები ხომ საერთოდ , აღარ ამოასუნთქე ...

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 7 2014, 10:45 PM

გურამ ისე შენ გეჯღანება მომავალი და თუ ასე გააგრეძელებ როგორც ახლა , მალე დავითსაც გადააჭარბებ

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Dec 15 2014, 11:57 AM

1. სულს ამაღლებული განწყობა როგორ შევუქმნათ?
2. როცა მოციქულებს სულიწმინდა მოევლინათ მათ გაახსენდათ ყველაფერი რაც კი ქრისტესთან გადახდათ თავს და რა გამოდის თუ რაიმე არ ვიცი მე ვერ შევიცნობ მას? თუ რაიმე არ დაილექა ჩემი სულის გონში მას ვერ გავიხსენებ რაც არ უნდა სულიწმინდა დამეხმაროს? ახალს ვერაფერს შევმატებ ჩემ ცოდნას?
3. გულისთქმებსა და გულისწყრომას შორის რა განსხვავებაა? გულისწყრომა იგივე ჯავრია რაც აუცილებლად ცუდია? და გულისთქმა შეიძლება კარგიც მოდიოდეს?
4. სული გადასცემს ინფორმაციას ტვინს თუ ტვინი პირდაპირ იღებს და ამუშავებს ინფორმაციას შუამავლების გარეშე?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Dec 16 2014, 02:56 AM

რავიცი რა გიპასუხო ძალიან დამაბნეველი კითხვები დასვი!

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 26 2014, 10:14 PM

"თვით სული ღმერთთან შეერთებული, ღმერთში შეინახება"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 27 2014, 04:53 PM

"უნდა ვიცოდეთ, რომ ზოგჯერ სულის დამსახურება სიკვდილის მერე უფრო აშკარავდება".

/წმ. გრიგოლ დიალოღოსი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 28 2014, 07:47 PM

"ადამიანის სული ნაწილაკია ღვთაებრივი წმინდა სულისა"





"მშვიდობის მატარებელი სული კი სიხარულს ასხივებს"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 1 2015, 11:04 PM

"მათ, ვისაც სულის თვალი ახელილი აქვთ, ვერავინ მოატყუებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 11 2015, 08:57 PM

"გულის ფარული სიწმინდე, უხრწნელი სამკაული მშვიდი და თვინიერი სულისა, რაც ესოდენ ძვირფასია ღვთის წინაშე" (I პეტ. 3:4)

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Jan 17 2015, 12:28 PM

marine

ხედავ, როდესაც შენით არ წერ და ხანდახან სხვის სიტყვებს აკოპირებ, შესაძლებელია რომ სიმართლეც კი გამოგივიდეს.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 17 2015, 10:32 PM

კარგი იქნება, თუ მიმითითებ ჩემი რომელი სიტყვები არ მოგეწონა და შეუსაბამო იყო სიმართლესთან

პოსტის ავტორი: არზნან თარიღი: Jan 18 2015, 09:52 PM

ღმერთი სულია და მისი თაყვანისმცემლები, თაყვანს უნდა სცემდნენ მას, სულითა და ჭეშმარიტებით.

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Jan 19 2015, 02:24 PM

ეს პირდაპირი ინტერპრეტაციაა უფალ იესო ქრისტეს სიტყვებისა , ამიტომ ვერაფერს დავამატებ

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 1 2015, 01:53 AM

marine

მაგალითად ის, რომ სული ჩასახვისთანავე ეძლევა ნაყოფს, ეს თუ ასეა, მაშ ნაადრევად გამოძევებულ და მოწყვეტილ ნაყოფებს რად არ უგებს ეკლესია მიცვალებულთა წესს?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 1 2015, 01:42 PM

Giorgi Kadagishvili

ვერ გავიგე ანუ სული როდის ეძლევა ადამიანს ჩასახვისთანავე არა?

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Feb 1 2015, 02:02 PM

ბოდიშით ბატონებო და ჩასახვისთანავე ადამიანს გონებრივად ჩამოყალიბებული ზრდასრული სული ეძლევა თუ მჭყავანა თოთო სული ??? რა სული იზრდება და ბრძენდება? და ის ვინც დედის მუცელშივე მოკვდა იმისმა სულმა ღმერთის წინაშე რა უნდა თქვას? უნდა იბღავლოს უმწეომ ??? თუ მკვდართა აღდგომას უნდა დაელოდოს და შეიმოსოს სულიერი სხეული??? ვთქვათ ასე მოხდა კარგი, მაგრამ ის ხომ თოთოა და რანაირად უნდა მოხდეს მისი გონებრივი განვითარება?

ამიხსენით ლოგიკურად ბატონებო და უნამუსო ვიყო თუ არ მივიღო მართლმადიდებლობა!!!

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 1 2015, 02:12 PM

ყოველგვარი ღვთისმსახურება სრულდება იმ გარდაცვლილ ადამიანზე რომელიც დაბადებული და მონათლული იყო...

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 6 2015, 12:56 AM

marine

კაი ბატონო, მაშ მიპასუხე, რა მოსდის იმ სულს (რომელიც შენივე თქმით ჩასახვისთანავე ეძლევა ნაყოფს) როდესაც აი ამ ნაყოფს აბორტით ანადგურებენ, რა ემართება აი ამ განადგურებული, დაუბადებელი და მოუნათლავი ნაყოფის სულს?

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 6 2015, 01:07 AM

esre ars cheshmariteba
სულის ჩასახვისთანავე ბოძების თეორია თავდაყირა აყენებს მთელ რიგ საღვთისმეტყველო მოძღვრებებს, საქმე იქამდეც კი მიდის, რომ ამ იდეის გამზიარებლებს, ან რეინკარნაციისა და კარმული კანონის აღიარება უწევთ, ან და მოკლე გზას ირჩევენ, მოუნათლავია სული? ჰაიდა ჯოჯოხეთში, ადვილია, შეაგდო კოცონზე დაიწვა.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 6 2015, 10:38 AM

Giorgi Kadagishvili
marine
არადა 14 ათასი ჩვილი მოწამე ღმერთმა მგონი სწორედ იმიტომ არ გადაარჩინა, რომ ჯოჯოხეთი აერიდებინა შემდგომ და ისინი არ იყვნენ მონათლულები

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 6 2015, 03:01 PM

მოუნათლავ ჩვილთა სულები არ იტანჯებიან, მაგრამ არც ღვთის დიდებას ხედავენ, რამეთუ არ არიან აღბეჭდილნი სული წმინდის ბეჭდით.

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 8 2015, 11:15 AM

marine

მოუნათლავ ჩვილთა სულებზე არ გეკითხები, იქნებ ჯერ წაიკითხო ხოლმე რა კითხვას ვსვამ? და გინდაც მოუნათლავი ჩვილის სულმა რა დააშავა რომ განღმრთოვების შანსი ესპობა?
დააშავა რამე?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 8 2015, 02:13 PM

არ ვიცი რატომ, ძალიან აგრესიულად მელაპარაკები და აღარ გავაგრძელებ საუბარს მართლმადიდებლური ლიტერატურა წაიკითხე და იქ უფრო კონკრეტულად ამოიკითხავ შენ კითხვებზე პასუხებს

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 10 2015, 05:16 PM

"ადამიანის სული - აბსოლუტური სულის მანიფესტაციაა, ანუ გამოხატულებაა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 10 2015, 06:14 PM

"რისთვის მომეცა სხეული? რათა ის იყოს უფლის ტაძარი... ხოლო სული? რათა ის იყოს მლოცველი ღვთისმსახური ამ ტაძარში"

/ნეტარი იუსტინე/

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 11 2015, 02:19 AM

marine

ვეღარ.
მე რომ "აგრესიული" ვარ და ამიტომ გარბიხარ, ეს ილეთი იეღოველებსაც კი დაავიწყდათ უკვე.
ეხლა დროის უქონლობის მომიზეზებაა მოდაში.


ზოგადი ფრაზაა ციკლიდან "ბიბლია გადაშალე".
ერთ უფასო რჩევას მოგცემ კაი?
შეკითხვაზე პასუხი როდესაც არა გაქვს, თამამად დაწერე ხოლმე სიტყვები "არ ვიცი", თორემ როდესაც იმის მტკიცებას იწყებ რაც არ იცი, გამოგდის რომ ხან ოპონენტია აგრესიული და ხან კიდევ სრულიად სხვა შეკითხვას პასუხობ და არა იმას რაც დაგისვეს.
ამას კი ლოგიკური ფინალი აქვს "ბიბლია გადაშალეს" ციკლიდან ზოგადი ფრაზის "ლიტერატურას გაეცანი" სახით, რატომ არ მიკვირს ნეტავ?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 11 2015, 07:24 PM

Giorgi Kadagishvili
შენ გვითხარი მაშინ ხო ხედავ არ იცის და ბევრს აინტერესებს ეგ საკითხი

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 12 2015, 11:51 AM

sanfol

ითქვა უკვე აქ ჭეშმარიტება: "ადამიანის სული არის ნაწილაკი ღვთაებრივი სულისა" წმინდა ნიკოლოზ სერბი.

იცის, მაგრამ ყურადღებას არ აქცევს, თავად დააციტირა ეს ნიკოლოზ სერბის მიერ წარმოთქმული ჭეშმარიტება და შესაბამისად იცის.

3 თქვა უფალმა ღმერთმა: არ დარჩება ჩემი სული ადამიანში საუკუნოდ, რადგან ხორცია იგი. იყოს მისი ხანი ასოცი წელი. (დაბადება თავი 6 მუხლი 3)

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 12 2015, 12:01 PM

Giorgi Kadagishvili
არა მე სხვა რაღაცა მაინტერესებს, როდის ენიჭება სული ადამიანს

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 12 2015, 12:06 PM

sanfol

ადამიანს კი არ ენიჭება სული, დაუსაბამოდ უსასრულო სულს ენიჭება სხეული, როდის და როდესაც მინერალებით შეივსება ნაყოფი იშვება და დედისაგან განცალკევდება ჭიპლარის გადაჭრით, ადამიანს რაც ენიჭება ეს ეგოცენტრული მეა, სიბერის გენი და მშვინვიერი გონება, ოდნავ მოგვიანებით 3 წლის ასაკში.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 12 2015, 12:32 PM

Giorgi Kadagishvili
ანუ რა გამოდის არაფერიც არ მოსდის დაუბადებელი ადამიანის სულს და უბრალოდ ღმერთს უბრუნდება სიკვდილის შემთხვევაში?

და როგორ გავიგო მანამდე რას საქმიანობდა ჩემი სული? საიდან მოდის და როგორია ის, თუ ის ადრე ღმერთის ნაწილაკი იყო წესით ადვილად უნდა არჩევდეს ხომ ერთმანეთისაგან რას ეუბნება ღმერთი შინაგანად და რას ეშმაკი?

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 13 2015, 10:53 AM

sanfol

არა, მასე არ გამოდის. გამოდის ასე: როდესაც ადამიანი ხელოვნური ჩარევით ეწინააღმდეგება ღვთის ნებას და ანადგურებს იმ მომავალ სხეულს სულისას, რომელი სხეულის მიცემაც ღმერთმა განიზრახა სულისათვის, ამ შემთხვევაში სხვა სხეულს განუმზადებს უფალი სულს. საბოლოვოდ კი ყოველი სული უფალს უბრუნდება.

მშვინვიერი გონებით ამას ვერ გაიგებ, მიღმიერის ჭვრეტის უნარი უნდა გქონდეს ეს, რომ გაიგო.
ზოგადად კი არაფერსაც არ საქმიანობს, მამის წიაღშია "ჩანასახის" სახით. ეს მის შემდეგ იწყებს "საქმიანობას", რაც მამისავე ნებით ამ წიაღიდან გამოძევდება და ხორცში დაეცემა.

ნებისმიერ ადამიანს, რომელსაც აქვს სული, კარგად ძალუძს ერთი მეორესაგან გაარჩიოს ხმა ღვთისა, ხმა ეშმაკისა და ხმა ადამიანისა. არსებობენ სულის გარეშე მავალი ადამიანებიც, მათ ეს არ ძალუძთ.

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 13 2015, 11:08 AM

აქვე აღსანიშნავია, რომ ერთმანეთში არ უნდა ავურიოთ სული, ეგო და სასიცოცხლო ძალა და ვიცოდეთ ისიც, რომ სულის პიროვნება სხეულში ყალიბდება.

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: Feb 13 2015, 11:18 AM

sanfol

შენი ვერანაირად ვერ არის.
აი დააკვირდი რა: მე ვამბობ - "ჩემი სხეული"
შენ ამბობ - "ჩემი სული"
რა გამოდის იცი? აი ეს: " მე -სული ვარ და ხორცი მაქვს, შენ - ხორცი ვარ და სული მაქვს".
ყველაფერი კი მაშინ დალაგდება, როდესაც მიხვდები, რომ სული კი არ გაქვს, სული ხარ და სხეული გაქვს, მანამდე ვერა, ქვემოდან ზემოთ კი არა, ზემოდან ქვემოთ უნდა შეხედო პროცესებს, რადგან ჯერ სულიერი კაცი არის და შემდეგ ხორციელი კაცი იყო.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 13 2015, 12:02 PM

Giorgi Kadagishvili
საინტერესოა მადლობა პასუხებისთვის

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 13 2015, 09:39 PM

"მაგრამ მის სულს ყველაზე მეტად "წმინდა უმანკოება" განამშვენებდა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 23 2015, 08:44 PM

"ნეტარი ავგუსტინე ამბობდა "ადამიანის სული ბუნებით ქრისტიანიაო"

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Feb 26 2015, 02:14 AM

marine

ეს სწავლება არის წარმართული, გნოსტიკური.

"Божественный Моисей сказал, что сперва создано тело Адамово, а потом вдунул Бог душу. Взял персть от земли, и созда Бог человека, и вдуну в лице его дыхание жизни и бысть человек в душу живу (Быт. 2, 7). Сего же вдуновения не называем, с Кердоном и Маркионом, какою либо частью божественной сущности, утверждаем же, что сим означается естество души, а именно, что душа есть дух, разумный и мыслящий"
(თეოდორიტე კვირელი Ч. 6. 1859, с. 38).

"Язычники полагали, что человеческая душа составляет частицу Божества. Мысль ложная и очень опасная, как заключающая в себе богохульство! Мы сочли нужным остановиться на ней, чтоб охранить от нее наших братий: потому что многие члены современного общества, узнав из Книги Бытия, что Бог вдунул в лице человека дыхание жизни, опрометчиво заключают из этого о божественности души человеческой по самому ее сотворению, следовательно, по ее естеству. Священное Писание прямо свидетельствует, что человек – вполне создание Божие (Быт. 1, 27; Мф. 19, 4)" (ეგნატე ბრიანჩანინოვი 1997, с. 25).

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 26 2015, 12:16 PM

marine

შენ როგორ ფიქრობ თუ ბუნებით ქრისტიანია ადამიანის სული, ესეიგი აფრიკის რომელიღაცა ტომის ბელადს რომელსაც გარე სამყაროსთან კავშირი არ აქვს შეძლებს სიმართლის პოვნას? და ექნება შანსი ცხონების? თუ განწირულია ჯოჯოხეთისთვის, ისევე როგორც არ გაჩენილი ბავშვები? ეკლესიის გარეშე ცხონება ხომ შეუძლებელია?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 26 2015, 07:33 PM

ყველა ადამიანი, რომელიც მართლმადიდებელი არ არის, უფლის წინაშე განისჯება თავისი რჯულით. ყოველი მართალი ადამიანი სათნოა უფლისთვის. ის იმდენად კაცთმოყვარეა, რომ მართალს არ გასწირავს ჯოჯოხეთისთვის

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 26 2015, 08:43 PM

marine
ეგ პავლე მოციქულის სიტყვები ნათქვამია იმათზე ვისაც ქრისტეს სახელი არ გაუგიათ, მაგრამ კაი მუსლიმებმა რა დააშავეს? არცერთი მუსლიმი გადარჩენის ღირსი არ ყოფილა, რადგანაც მათ ქრისტეს სახელი ნასწავლი აქვთ და ერთ-ერთი წინასწარმეტყველად მიაჩნიათ

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 26 2015, 09:04 PM

წმინდა გაბრიელს აქვს ნათქვამი, რომ თუკი მუსულმანი მართალი ცხოვრებით ცხოვრობს, უფალი დაუშვებს მის ცხოვრებაში მადლს და ის ქრისტიანი გახდება.

ზოგადად, ისევ გავმეორდები, რომ შეიძლება ადამიანი სხვა რელიგიის წარმომადგენელი იყოს, მაგრამ ისეთი წმინდა ცხოვრებით ცხოვრობდეს, რომ სათნო ეყოს უფალს.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 27 2015, 10:45 AM

იეოსომ თქვა: ჰრქუა მათ იესუ: მე ვარ პური ცხორებისაჲ; რომელი მოვიდეს ჩემდა, არა შიოდის, და რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, არასადა სწყუროდის” (იოანე 6:35).
მერმეცა ეტყოდავე იესუ და ჰრქუა მათ: მე ვარ ნათელი სოფლისაჲ. რომელი შემომიდგეს მე, არა ვიდოდის ბნელსა, არამედ აქუნდეს ნათელი ცხორებისაჲ” (იოანე 8:12).
იესომ განაცხადა: ”მე ვარ კარი: ჩემ მიერ თუ ვინმე შევიდეს, ცხონდეს; შევიდეს და გამოვიდეს და საძოვარი პოვოს” (იოანე 10:9).
იესო ამბობს: ” მე ვარ მწყემსი კეთილი: მწყემსმან კეთილმან სული თჳსი დადვის ცხოვართათჳს... მე ვარ მწყემსი კეთილი და ვიცნი ჩემნი იგი, და მიციან ჩემთა მათ” (იოანე 10:11,14).
იესომ განაცხადა: ”ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ აღდგომაჲ და ცხორებაჲ. რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, მო-ღათუ-კუდეს, ცხონდესვე. და ყოველი რომელი ცოცხალ არს და ჰრწმენეს ჩემი, არა მოკუდეს იგი უკუნისამდე” (იოანე 11:25-26).
იესო გვპასუხობს: ”ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ გზაჲ და მე ვარ ჭეშმარიტებაჲ და ცხორებაჲ; არავინ მოვიდეს მამისა, გარნა ჩემ მიერ” (იოანე 14:6).

http://www.gotquestions.org/Georgian/Georgian-way-salvation.html

ხედავ? მამამდე ვერავინ მივა ქრისტეს გარეშე, მაშინ მოგვიწევს სამოთხესა და ჯოჯოხეთს შორის რაიმე საშუალო ვარიანტის პოვნა, ან კიდევ უნდა ვივარაუდოთ, რომ რახან ღმერთისთვის დრო არ არსებობს როცა ქრისტე ჩავიდა ჯოჯოხეთში ყველანი იხსნა უკვე წინასწარ და ახლა სამოთხეში მოხვდება ყველა მართალი?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 27 2015, 09:30 PM

არსებობს მხოლოდ სამოთხე და ჯოჯოხეთი, შესაბამისად საშუალო ვარიანტის მოძებნა არ ეგების.

შეკითხვა ვერ გავიგე...

რაც შეეხება შენს მიერ მოწოდებულ ბმულს... სექტანტი ხარ?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 27 2015, 09:54 PM

marine

ეგ სექტანტების საიტია? არ ვიცოდი, შეკითხვა რატომ ვერ გაიგე არ მესმის, ნათლობის გარეშე შვილად ვერავინ იწოდება ეს მართლმადიდებლური მოძღვრებაა, ქრისტე ამბობს მონებს არავინ შეაქებს იმისათვის, რომ რაც ევალებოდათ ის გააკეთესო რა მოელით არაშვილებს ძალიან საინტერესოა + უამრავი ქრისტიანია (არამართლმადიდებელი) ვინც ცხოვრებაში მართალ ნათლობას ვერ მიიღებს თუ კი მართლმადიდებლობაა მართლმადიდებლობა და ვერც ეზიარება და ამდენ ხალხს საშუალო ვარიანტში თუ არა შვილებთან ხო ვერ გაუშვებს ღმერთი თუ გაუშვებს? მაშჲნ აზრი მითხარი საერთოდ ქრისტეს მოსვლის და მისი ჭეშმარიტი მართლმადიდებლური ეკლესიის დაარსების

განსაკუთრებით გამუქებულზე მაინტერესებს პასუხი, ვერ გავიგე წინა გვერდებზე წერდი მოუნათლავი ბავშვები ღმერთის დიდებას ვერ იხილავენო ახლა ღმერთი არ გაწირავსო რა მოელით საბოლოო ჯამში ეს სამოთხე კიდე რამდენიმეა თუ ერთია სულ? კი ამბობს იესო ბევრი სავანეა მამაჩემის საუფლოშიო, ანუ ზოგი ასე ვთქვად იმ საფეხურზე იქნება სადაც ვერ მიეახლება ღმერთს მარა მაინც სამოთხეში იქნება?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 27 2015, 10:10 PM

ძალიან გაუგებრად მსჯელობ, ამიტომ მიჭირს რამე გიპასუხო. რაკი არ შეგიძლია სექტანტი გაარჩიო, ეს ძალიან ცუდია

რაც შეეხება მოუნათლავ უმანკო ჩვილებს, ისევ იგივეს ვიტყვი, რომ ისინი მიუხედავად იმისა რომ მონათლულები არ არიან, ჯოჯოხეთში არ მოხვდებიან, არამედ სამოთხეში, თუმცა უფლის დიდებას ვერ ნახავენ, რამეთუ უფლის ბეჭდით არ არიან აღბეჭდილნი.

ზოგადად ღვთისმეტყველებაში დიდად განსწავლული არ ვარ, ამიტომ მე ნუ დამეყრდნობი, წმინდა მამები წაიკითხე და ამით შეიძინე შესაბამისი ცოდნა, თორემ გზააბნეულ ცხვარს გავხარ, ათას შეკითხვაში რომაა გახლართული, პასუხს კი იქ არ ეძებს სადაც ყველაზე მეტად საჭიროა

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Feb 27 2015, 10:16 PM

marine
ოკ მადლობა მაინც დახმარებისთვის

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 1 2015, 09:50 PM

"ჩვენს სულს სჭირდება განსაკუთრებული მეთვალყურეობა, დაცვა, ჯარისკაცი უნდა ვიყოთ სულისა"

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (ხარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 10 2015, 10:16 PM

"თუმცა მტერი, ღვთის დაშვებით, მისი სულიერი გამოცდილების გასამრავლებლად, ხშირად ხანგრძლივად ებრძოდა და მანაც უწყოდა, რომ ამგვარი ბრძოლა მეტ სულიერ ნიჭს შესძენდა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 15 2015, 04:42 PM

"ვითარცა ორბი" - ორბივით განაახლებს ჩვენს სიჭაბუკეს. ვიცით, რომ ორბი ფრინველთაგან ყველაზე მაღლა ადის, ასევე განაახლებს უფალი ჩვენს სულს კეთილი სიტყვით, რაც დათესა ადამიანთა შორის"

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 27 2015, 08:37 PM

"ყველაზე მეტად სულს ოთხი რამ ვნებს:

უწიგნურობა, შური, მოდა და ღალატი;

ზრდილობა, უფროს-უმცროსობის დაცვა და იესო ქრისტეს სიყვარული უნდა ჰქონდეს ყოველ ადამიანს ძვალსა და რბილში გამჯდარი!"

/დეკ. კახაბერ ღაჟონია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 28 2015, 09:59 PM

"გონიერია სული, რომელმაც საკუთარ თავს უნდობლობა და ბრძოლა გამოუცხადა. უფლით დაანთო სანთელი სულში, რითაც ამხილა, გამოააშკარავა მის სიღრმეში დაფარული, გამყარებული მანკიერებანი"

პოსტის ავტორი: Giorgi Kadagishvili თარიღი: May 2 2015, 08:18 AM

konstantin Logos

მაშინ გამოდის, რომ წმინდა ნიკოლოზ სერბი გნოსტიკოსი იყო და არა მხოლოდ ის, ჩვენი პატრიარქიც, რადგან იგივეს ამბობს ქადაგებაში როდესაც ადამიანის სულის დაუსაბამობაზედ აქვს საუბარი და განიხილავს ღვთაებრივი სულის ნაწილად.
პ.ს გნოსტიკოსები წარმართები არ იყვნენ, კარგად გაერკვიე რას წერ, ისე პოსტე.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: May 2 2015, 12:25 PM

Giorgi Kadagishvili
მართლმადიდებლურად ჩასახვისას იქმნება და იტყუებიან რაღაცეებს? არადა ბევრად უკეთესი იქნებოდა ღვთაებრივი სულის ნაწილაკები ვყოფილიყავით

პოსტის ავტორი: Zukazuka314 თარიღი: May 11 2015, 07:29 PM

მაშინ რატომაა ბუნება დაცემული? ან როდის დავეცით ღმერთმა შექმნა ახალი ადამი ანუ ვინმე რა, როგორც ადამი ისე მიტომ ვთქვი ადამი, და არის ახალი სული და არის ახალი სხეული... სრულიად ახალი... 1)როდის დაეცა? 2)ან რომელია და ცემული? 3)და რატო? 4) და მაშინ ადამი რატომ არ იყო თავინდავე დაცემული? 5) და ადამი ხომ დაცემული არ ყოფილა თავიდან და 6) ჩვენ რატომ ვართ თავიდანვე დაცემულები?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: May 11 2015, 11:07 PM

Zukazuka314
დაცემული ხომ მხოლოდ ხორცი გვაქვს? რადგან ხრწნადს არ შეუძლია უხრწნელის შობა

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 13 2015, 07:18 PM

"წმინდა გრიგოლ დიალოღოსის მიხდევით, "ყოვლისშემძლე ღმერთმა სამგვარი ცხოვრების სული შექმნა:

ერთი არ არის შეერთებული სხეულთან; მეორე შეერთებულია სხეულთან, მაგრამ მასთან ერთად არ კვდება; მესამე, სხეულთანაც შეერთებულია და მასთან ერთადაც კვდება.

სული, რომელიც სხეულთან არ არის შეერთებული, ანგელოზთა სულია;

სული, რომელიც სხეულთან არის შეერთებული, მაგრამ მასთან ერთად არ კვდება, ადამიანთა სულია;

საბოლოოდ, სული, რომელიც სხეულთან არის შეერთებული და მასთან ერთად კვდება, პირუტყვთა და ყოველი ცხოველის სულია".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 25 2015, 06:38 PM

"რაც არის სული სხეულში, ქრისტიანებიც იგივე არიან ამ სამყაროში და როგორც სული განეფინება სხეულის ნაწილთა შორის, ასევე ქრისტიანებიც - ქვეყნიერების ქალაქებში".

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 2 2015, 10:53 PM

"თუ შენ, ქრისტიანო, შენს სულს ყველაფერ დანარჩენზე მეტად აფასებ და მარადიულ სიცოცხლეს დროებითზე მაღლა აყენებ და ამ რწმენით ცხოვრობ, ჭეშმარიტად, შენც ანგელოზს მიემსგავსები"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Jun 11 2015, 10:20 AM

Giorgi Kadagishvili

დიახ, გამოდის რომ ამ საკითხში გნოსტიკურ აზრებს იზიარებენ, რაც ძალიან სამწუხაროა.


სწორედ რომ წარმართები იყვნენ ქრისტიანული ელფერით. ეკლესიის ისტორია რომ წაიკითხო ურიგო არ იქნებოდა.

მოკლე ექსურსი აქედან შეგიძლია დაიწყო:
გნოსტიციზმი ახ. წ. აღ. I-II საუკუნეში აღმოცენებული რელიგიურ-ფილოსოფიური მიმდინარეობაა, რომელშიც ერთმანეთს შეერწყა წარმართული (როგორც აღმოსავლური, ისე ელინური) და ქრისტიანული მოძღვრებები.

გნოსტიციზმის ზოგადი მიმოხილვიდანაც ნათლად ჩანს ამ სწავლების აშკარა წარმართული ხასიათი, თუმცაღა ასევე აშკარაა გნოსტიკოსთა მცდელობა, რომ წარმართობა ქრისტიანული სამოსით შემოსონ და ისე დაუპირისპირდნენ მაცხოვრის მოძღვრებას, ამით აიხსნება ის გარემოება, რომ გნოსტიკური საცდურის წინააღმდეგ გაილაშქრეს ქრისტიანმა აპოლოგეტებმა, რომელთაგან უპირველესი როლი წმიდა ირინეოს ლიონელს (140-160 წწ-შორის - 202 წ.) ეკუთვნის. - See more at: http://www.orthodoxy.ge/apologetika/gnostitsizmi.htm#sthash.HPaioLD0.dpuf

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Jun 12 2015, 11:31 AM

konstantin Logos
მაშინ ღვთაებრივი სუნთქვა ჩაბერაო რატო წერია? ქმნილია ეგ ღვთაებრივი სუნთქვა?

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Jun 13 2015, 12:11 AM

sanfol

"სიცოცხლის სულის შთაბერვა" - მიუთითებს მხოლოდ იმაზე რომ ღმერთის მიერ ადამიანის შექმნა განსაკუთრებული აქტით განხორციელდა სხვა ქმნილებებისგან განსხვავებით, და არავითარ შემთხვევაში არ ნიშნავს ღმერთის არსის ნაწილის ჩაბერვას ადამიანში, რასაც წარმართები და გნოსტიკოსები ამბობდნენ. ადამიანის სული ქმნილია არსობრივად, მისი შედარება ღმერთის უქმნელ სულთან წარმოუდგენელია. თანაც ნუთუ მართლა გვგონია რომ ღმერთს აქვს პირი, ან რომ ის სუნთქავს? ბუნებრივია რომ აქ საუბარია ადამიანის სიტყვით შექმნაზე, სხეულის მიწისგან, და სულის განსაკუთრებული აქტით.

აი რას წერს ამაზე იოანე ოქროპირი:

Что значит: "вдунул дыхание жизни"? То, что Он восхотел и повелел, чтобы это созданное тело имело жизненную силу, которая у этого животного "стала душой живой", то есть действующей и могущей выказывать свое искусство посредством движения членов.

აქ კი ამხელს იმათ, ვინც ამბობს რომ სიცოცხლის სუნთქვა - ღმერთის არსიდანაა.

"Здесь некоторые неразумные, увлекаясь собственными соображениями, ни о чем не мысля богоприлично, не обращая внимания и на приспособленность выражений, дерзают говорить, что душа произошла из существа Божия. О, неистовство! О, безумие! "

"когда слышишь, что Бог "вдунул в лицо его дыхание жизни", разумей, что Он, как произвел бестелесные силы, так благоволил, чтобы и тело человека, созданное из праха, имело разумную душу, которая могла бы пользоваться телесными членами."

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Jun 13 2015, 11:45 AM

konstantin Logos
თუ ქმნილია მაშინ გაქრობაც თავისუფლად შეუძლია და რაღატო ტანჯავს ხალხს ჯოჯოხეთში?
და იმას ვერ მივხვდი თუ მაინც სიტყვითაა შექმნილი, განსაკუთრებულობა რაში გამოიხატება?

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Jun 16 2015, 08:52 PM

sanfol

ქმნილი და მოკვდავი ერთი და იგივე არ არის. უკვდავი კი არ ნიშნავს აუცილებლად ღვთაებრივს და უქმნელს. თუ სულები უქმნელია, ესეიგი ღმერთის თანამარადიულია... მაშინ ღმერთი მხოლოდ მატერიის შემოქმედი გამოდის, ეს კი ბიბლიას ეწინაამღდეგება. თუ სული უქმნელია, ესეიგი ის ღმერთია, ანუ ჩვენ ღმერთის ნაწილი ვართ, ღმერთის ემანაციები გამოვდივართ ან ერთზე მეტი ღმერთი არსებობს. ანგელოზებიც უკვდავნი არიან, მაგრამ ქმნილები.
დამასკელის სიტყვებით რომ ვთქვათ ყველაფერი ნივთიერია ღმერთთან შედარებით, ყველაფერი რამაც დაიწყო არსებობა, დასრულებადია. და თუ რომელიმე არსება უკვდავია, ეს არის ღმერთის მადლით მინიჭებული თვისება.

ღმერთი არავის არ ტანჯავს. ჯოჯოხეთი არის ადამიანის მცდარი არჩევანის შედეგი, რომელსაც ღმერთი ისევ ადამიანის სასიკეთოდ იყენებს.

ყველაფერი რაც კი შექმნილა სიტყვითაა შექმნილი. ღმერთს არც ხელები აქვს რომ რამე გამოძერწოს მიწისგან, არც ფილტვები და პირი, რომ ისუნთქოს... ბიბლიაში მეტაფორებია გამოყენებული, ღმერთი ანტროპომორფულადაა წარმოჩენილი, რომ ადამიანებისთვის მიახლოვებით მაინც გასაგები იყოს მისი ტრანსცედენტული ბუნება.
ადამიანის განსაკუთრებულობის აღსანიშნავად მოვიყვან შემდეგ ფაქტებს:
1) მხოლოდ ადამიანის შექმნისას ღმერთს ჰქონდა წინმსწრები "საბჭო"
2) მხოლოდ ადამიანის შექმნისას ფიზიკური სხეული ღმერთმა შექმნა უკვე არსებული მასალისგან(მიწისგან), ხოლო სული ცალკე შემოქმედებითი მოქმედებით. („შთაბერვა“)
3) სხვა არსებებისგან განსხვავებით ადამიანი წარმოადგენს ღმერთის ხატებას და მსგავსებას, მას აქვს უკვდავი გონიერი სული, მეტყველება, აზროვნება, ძალაუფლება სხვა ქმნილებებზე.

აქვე მოვიყვან იოანე დამასკელის სიტყვებს:
ასე დააარსა ღმერთმა, ერთი მხრივ, გონისეული არსება, კერძოდ, ანგელოზები და ყველა ციური მწყობრი, რადგან ისინი აშკარად გონისმიერი და უსხეულო ბუნებისა არიან (მაგრამ „უსხეულოდ“ ვამბობ მათ ნივთიერების განხშოებასთან შეფარდებით, რადგან მხოლოდ ღვთიურობაა ნამდვილად უნივთო და უსხეულო) მეორე მხრივ, მან შექმნა, აგრეთვე, ის, რაც გრძნობადია: ცა, მიწა და მათ შუაში მდებარენი.

სული არის არსება ცოცხალი, მარტივი, უსხეულო, თავისი ბუნებით სხეულებრივ თვალთაგან უხილავი, უკვდავი, მოაზროვნე და გონისმიერი, უაღნაგობო, ორგანული სხეულით მოსარგებლე და მისთვის სიცოცხლის, ზრდის, გრძნობისა და შობადობის მიმნიჭებელი, გონების მქონე, თუმცა არათუ თავისი თავისგან განსხვავებულისა, არამედ - თავისივე უწმინდესი ნაწილისა, რადგან როგორც თვალია სხეულში, იმგვარადვეა სულში გონებას თვითუფლებრივი, მნებებელი და მოქმედი, ცვალებადი ანუ ნებსითცვალებადი, როგორც, აგრეთვე, ქმნილი, რომელსაც მისი შემოქმედის მადლისგან ბუნებით აქვს შეთვისებული ყოველივე ეს, რადგან მადლისგანვე მიუღია მას არსებობაც და ბუნებით ამგვარად არსებობაც.
უსხეულონი, უხილავნი და უაღნაგობონი ორგვარად გაიაზრება: ერთი მხრივ - არსობრივად, მეორე მხრივ - მადლისმიერად, ანუ ერთი მხრივ - ბუნებით, მეორე მხრივ - ნივთიერების განხშოებასთან შეფარდებით. ამიტომ, ერთი მხრივ, ღვთის შესახებ ბუნებითად ითქმის ეს, მეორე მხრივ კი, ანგელოზების, ეშმაკებისა და სულების შესახებ - მადლისმიერად.
ანგელოზი უკვდავია, მაგრამ არა ბუნებით, არამედ - მადლით, რადგან ყოველივე ის, რაც დაწყებულია, ბუნებით დასრულებადიცაა. მხოლოდ ღმერთია მარადის მყოფი, უფრო კი - მარადისობაზე უზემოესი, რადგან თვით არის ჟამთა შემოქმედი.

ისიდორე სევილიელი: "ამრიგად, ყველა ამ ქმნილებისგან, რომელთა წესრიგიც თანაშევაწყვეთ, რაღაც რაიმესგან და რაღაც არაფრობისგან შექმნა დამფუძნებელმა; ცა, მაშ, და მიწა, და ზღვა, და რაც კი მათში იქმნა, უსახო ნივთიერებისგან დააფუძნა მან, ხოლო თავად ეს უსახო ნივთიერება, და ანგელოზთა მწყობრნი, რომელთა შესახებაც ადრე გვითქვამს, და ადამიანური სული არაფრისგან შექმნა" ("ქმნილებათა წესრიგის შესახებ")

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Jun 19 2015, 08:23 PM

konstantin Logos
სულები როგორ ცნობენ ერთმანეთს? და ჩემი ცოლი იმ სამყაროშიც ჩემი ცოლი იქნება თუ როგორაა ეს საკითხი?

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 19 2015, 10:12 PM

"უზრუნველობას სხეულზე, სულზე ზრუნვას თავგამოდებით"

პოსტის ავტორი: konstantin Logos თარიღი: Jun 25 2015, 11:54 AM

sanfol

სული არის თხელი სხეული, რომელიც იმეორებს ფიზიკური სხეულის ფორმებს.

ციტატები ბიბლიიდან:

1 მეფეთა თავი 28

10 და თქვა დედაკაცმა: „ვინ გამოგიხმო?“ უთხრა: „სამუელი გამომიხმე.“
11 და როცა დაინახა დედაკაცმა სამუელი, ხმამაღლა იყვირა და უთხრა საულს: „რისთვის მომატყუე? საული ხარ შენ!“
12 და უთხრა მას მეფემ: „ნუ გეშინია! რას ხედავ?“ უთხრა დედაკაცმა: „ღმერთის მსგავსს ვხედავ, მიწიდან ამომავალს.“
13 ჰკითხა: „როგორ გამოიყურება?“ თქვა: „მოხუცებული კაცია, ვინც ამოდის, გრძელი მოსასხამი ახვევია.“ მაშინ მიხვდა საული, რომ სამუელი იყო ის, და მიწაზე დაუკრა თავი და თაყვანი სცა.


ლუკას სახარება თავი 16

22 მოკვდა ის გლახაკი და ანგელოზებმა მიიყვანეს აბრაამის წიაღში. მდიდარიც მოკვდა და დამარხეს.
23 და ჯოჯოხეთში, ტანჯვა-წამებაში მყოფმა, აახილა თვალები და დაინახა შორიდან აბრაამი და ლაზარეც მის წიაღში.
24 შესძახა და თქვა: ‘მამაო აბრაამ, შემიწყალე და მომივლინე ლაზარე, რომ დაისველოს თითის წვერი წყალში და ენა გამიგრილოს, რადგან ვიტანჯები ამ ალში.’


მათეს სახარება თავი 17

2 და ფერი იცვალა მათ წინაშე: გაბრწყინდა მისი სახე მზესავით, ხოლო მისი სამოსი გასპეტაკდა როგორც ნათელი.
3 და, აჰა, ეჩვენნენ მათ მოსე და ელია, მასთან მოსაუბრენი.
4 და უთხრა პეტრემ იესოს: „უფალო, რა კარგია ჩვენთვის აქ ყოფნა! თუ გნებავს, გავაკეთებთ აქ სამ კარავს: ერთი შენ, ერთი მოსეს და ერთიც ელიას.“


ირინეოს ლიონელი წერდა, რომ სულს გააჩნია ფორმა, სახე(figuram); ის იღებს სხეულის სახეს, ისევე როგორც წყალი, ჭურჭელში ჩასხმული იძენს ამ ჭურჭლის ფორმას. სულებს გააჩნიათ ადამიანის სახე, ისეთი, რომლითაც შეიძლება იცნო.

მაკარი ეგვიპტელი ამბობს რომ სული წარმოადგენს თხელ სხეულს, რომელიც ფიზიკური სხეულის ყველა ასოშია.

ეგნატე ბრიანჩანინოვს და თეოფანე დაყუდებულსაც აქვთ ამ თემაზე განხილვები, სადაც ახსენებენ რომ სული ისევეა ცნობადი როგორც სხეულიო.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Jun 25 2015, 02:53 PM

konstantin Logos
საინტერესოა მადლობა

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 26 2015, 08:35 PM

"სულით უკვე სხვა სამყაროს ჭვრეტდა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 18 2015, 10:36 PM

"სული აღვკაზმოთ სასუფევლის ღირებულებებით, ანგარება გაგვყინავს და მიწიერ სუპერმარკეტად გვაქცევს, სადაც მხოლოდ შეძენით ვიქნებით დაკავებული და არა გაცემით!"


/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 19 2015, 02:21 PM

"სულის განმაახლებელს უფალი განაახლებს. ამას ვითხოვთ - "სული წრფელი განმიახლე გვამსა ჩემსა"... მიწიერ ქონებას სჯობს სულიერი ქონების განახლება... უფალს მივართვათ მისართმეველი... თუმცა, სულიერება არ არის ისეთი საგანი, რომელსაც ჯიბიდან ამოიღებ და სხვას აჩუქებ... უპოვარი სული ქრისტესთვის ყველაზე ახლობელია"

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 31 2015, 11:01 PM

"სიხარული როგორღაც აფართოებს სულს (ანუ ამსუბუქებს, აფაქიზებს მას), ჭირი (მწუხარება) კი ავიწროებს (ანუ თრგუნავს სულს).

/ლელა ჩხარტიშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 2 2015, 09:29 PM

"შინაგანი სიმშვიდე სულის ნეტარი მდგომარეობაა დედამიწაზე"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 3 2015, 11:03 AM

"სულია ღვინო კეთილი, ხორცი ჭურჭელი მყრალია"

/დავით გურამიშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 4 2015, 04:37 PM

"ყოველგვარი ტკივილი და ტანჯვა სულის ქურაში ღვთის დიდებად და მადლობად გარდაქმნან"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 8 2015, 09:32 PM

"ადამიანის მთავარ საუნჯეს წარმოადგენს ღვთისაგან ბოძებული უკვდავი, მარადიული სული, რომელიც არამატერიალურ, არაფიზიკურ, ღვთივმობერილ არსს წარმოადგენს, ამიტომ სიკვდილი მისთვის უცხოა"

/დეკ. გიორგი მალხაზიშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 18 2015, 03:25 PM

"დაცემულ ბუნებას ვინც წინ არ აღუდგება, იგი მალე განმტკიცდება ბოროტებაში და ის სულის სიმსივნედ ექცევა"

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 31 2015, 07:46 PM

"The soul is healed by being with children."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 5 2015, 09:25 PM

"სულიერი კომპასი"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 7 2015, 04:22 PM

"სული სტკიოდა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 8 2015, 10:55 PM

"ღმერთი იმ ღვაწლის მიხედვით განგვსჯის, რომელიც ჩვენი, საკუთარი ძველი კაცის გამოსწორებისთვის გავწიეთ. თუ სული ნაკლულოვანებებს მოიკვეთს, ქრისტეს წინაშე ის დიდებული წარდგება"

/ღირსი პაისი ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 15 2015, 09:23 PM

"სულგაბრძნობილი მამები"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 17 2015, 09:52 PM

"ერთადერთი რაც ვიცით, ესაა მორჩილებით, ლოცვით, მოკრძალებით აღზრდილი სული სასუფევლამდე უდრტვინველად აღწევს"

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 17 2015, 10:08 PM

„უფალმა მოგვცეს კურთხევით გამდიდრებული სული, რომელიც სათნოებების სიმრავლეს კეთილსურნელებად აფრქვევს“

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 1 2015, 06:13 PM

"რანაირი აზრების მათრახი აღარ ვუცხუნე ჩემს სულს"

/წმ. ნეტარი ავგუსტინე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 2 2015, 12:00 PM

"ეძიეთ ღმერთი და ცოცხალი იქნება თქვენი სული"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 2 2015, 02:13 PM

„სული ცოცხალია, როცა ამ სოფელს გაურბის და კვდება, როცა მისკენ მიილტვის“

/წმ. ნეტარი ავგუსტინე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 2 2015, 02:42 PM

„ის კი, რაც შენი სულით მოგვწონს, შენვე მოგწონს ჩვენში“

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 3 2015, 10:43 PM

"სულის ნატვრითი ნაწილი"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 5 2015, 11:42 AM

"ადამიანის უკვდავი და მოაზროვნე სული ანგელოზურ ცხოვრებას ვერ შეძლებს თუ ღვთაებრივი ალის შეწევნით არ განიწმინდა საბოლოოდ"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 6 2015, 01:03 PM

„შენ გამიწმინდე ცა ღრუბლისაგან, ხოლო „ცად“ ვამბობ განწმენდილ სულს, რომლის შიგნით, - არ ვიცი, როგორ ან საიდან მოახლოებული, - უცებ შენ ჩნდები უხილავად, შენ, ყველგან მყოფი, და ამოდიხარ, როგორც სხვა მზე ჰოი, უთქმელო მოწყალებავ!“

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 7 2015, 05:36 PM

"უგუნური სულიერი სიმთვრალე"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 9 2015, 08:57 PM

"ჰქონდა სული ნათელი გონებით განმშვენებული"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 13 2015, 09:41 PM

"ყოველი ამოსუნთქვით ჩემი სული ცოცხალ ჭეშმარიტებას უახლოვდება"

/არქიმანდრიტი სოფრონი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 14 2015, 05:49 PM

"კუზიან სულს სათნოებები გაამართლებს!"

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 18 2015, 07:58 PM

"იმავე დროს ცხოვრობდა ვინმე პუბლიუსი, ღირსშესანიშნავი თავისი გარეგნობით და მისი შესაფერისი სულით, ანდა უკეთ რომ ვთქვათ სხეულზე განკრძალული სულით".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 22 2015, 09:29 PM

"სული ამქვეყნად ყველაზე დიდი საუნჯეა. თუ საცხოვრისი დაულაგებელია, წარჩინებული პიროვნება იქ არ დაბინავდება, მსგავსად ამისა, არც სული დაიმკვიდრებს იქ, სადაც უსუფთაობაა".

/ილია II/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 3 2015, 11:54 AM

„ტანად დაბალი იყო, სულით კი გოლიათი“

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 10 2015, 11:56 AM

"სულის სწრაფი განწმენდა შეუძლებელია, სული ცხოვრების ბოლომდე უნდა წმინდო, თვით კუბოს ფიცრამდე. სულის განწმენდა რომ ისე შეიძლებოდეს, როგორც ქვების გარეცხვა, კარგი იქნებოდა, მაგრამ არა: განწმენდ და ჭუჭყის სხვა ფენა გამოჩნდება, მის ქვევით კიდევ სხვა, და ასე სიცოცხლის ბოლომდე".

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 18 2015, 07:00 PM

"ტანსაცმლის სიქათქათე მიუთითებდა მათი ბრწყინვალე სულის სისპეტაკეზე"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 19 2015, 12:03 PM

"ყველას მიმართავდა და ურჩევდა, ამაღლებულიყვნენ სულით ხილულ და მატერიალურ საგნებზე".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 21 2015, 12:20 PM

"სული თავისი თვისებით ღმერთში უნდა ყოფილიყო ჩაფლული"