თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 6 2006, 06:58 PM

სიძვისა და მრუშობის შესახებ

დედაკაცი, რომელიც თავის ქმარს დატოვებს და სხვასთან წავა, მრუშია, როგორც იტყვის საღმრთო და დიდი ბასილი იერემია წინასწარმეტყველის სიტყვათა მოხმობით: ''თუ დედაკაცმა დატოვა თავისი ქმარი და სხვა ქმართან წავიდეს, ნუღარ მიუბრუნდება თავის ქმარს, არამედ, შეგინებით შეიგინოს'' [იერემია 3,1]; ან კიდევ ''ვისაც ყავს მრუში ცოლი, უგუნური არის და უღმრთო'' [იგავთა 18, 23];
თუ გაირკვა, რომ ცოლი უმიზეზოდ გაშორდა ქმარს, მისი ქმარი შენდობის ღირსია, ხოლო ცოლი - განკანონებისა. შენდობა ქმარს ეკლესიისაგან ზიარების შეიწყვეტლად მიეცეს, მაგრამ ''მამაკაცი, რომელმაც მიატოვოს კანონიერად შერთული ცოლი და სხვა მოიყვანოს, მრუშობის კანონით უნდა დაისაჯოს'' [ლუკა 16, 18] როგორც უფალმა განაჩინა. ასეთები, ჩვენი მამების მიერ, ასე დაისჯებიან: ერთ წელიწადს უნდა შესტიროდნენ (ეკლესიის გარეთ მდგომნი), ორი წელი მსმენელებთან უნდა იდგნენ, სამი წელი შევრდომით (მუხლმოყრით) იყვნენ და მეშვიდე წელს დადგნენ მორწმუნეებთან ერთად და ასე გახდნენ ზიარების ღირსნი, თუ ცრემლით მოინანიებენ თავიანთ ბრალს.
VI მსოფლიო კრების 87-ე კანონი

ვინც გაუშვებს კანონიერად შეუღლებულ დედაკაცს და სხვას მოიყვანს, იგი უფლის განჩინებისამებრ დაისჯება მრუშობის სასჯელით (შდრ. მათე 19,9) და განკანონებულ იქნება ჩვენი მამების მიერ შემდეგნაირად: ერთი წელი უნდა შესტიროდეს, ორი წელი მსმენელი უნდა იყოს, სამი წელი უნდა შეუვრდებოდეს, ხოლო მეშვიდე წელს უნდა იდგეს მორწმუნეებთან ერთად. ამგვარად გახდება იგი ღირსი ზიარებისა თუ ცრემლით მოინანიებს.
ბასილი დიდის 77- ე კანონი.

და - ძმათა სისხლის აღმრევს კაცისმკვლელის სასჯელი ედება.
ბასილი დიდის 67-ე კანონი

ვინც გაბედოს დაქორწინება ნათესავზე, რომელთანაც ქორწინება არ შეიძლებავდა საქმით აღასრულოს ცოდვა, მას მემრუშეთა სასჯელი დაედოს და მათებრ იქნეს განკანონებული.
ბასილი დიდის 68-ე კანონი.

ის, ვინც მამის ცოლთან გაიხრწნება, იმავე სასჯელს ექვემდებარება, რაც განწესებულია თავის დასთან შეგინებულისთვის.
ბასილი დიდის 79-ე კანონი

უფლის განჩინება, რომელიც ამბობს, რომ ქორწინება ''სიძვის მიზეზის გარეშე'' არ უნდა დაირღვეს [მათე 5, 32], თანაბრად ეხება მამაკაცებსა და ქალებს. ჩვეულება კი სხვას გვიჩვენებს. დედაკაცის შესახებ არსებობს ბევრი მკაცრი გამონათქვამი: რომ ''ვინც მეძავს უერთდება, ერთი სხეული ხდება მათთან ერთად'' [I კორინთელთა 6, 16], - ''თუ დედაკაცმა დატოვოს თავისი ქმარი და სხვა ქმართან წავიდეს, ნუღარ მიუბრუნდება თავის ქმარს, არამედ შეგინებით შეიგინოს'' [იერემია 3, 1]
ჩვეულება ქალებს უბრძანებს, რომ არ გაშორდნენ მრუშ და სიძვის ჩამდენ მამაკაცებს. თუ მეუღლე ცემს მას, უფრო მართებულია მოითმინოს და არ გასცილდეს, ვინაიდან არ არის ცნობილი, თუ როგორი დასასრული ექნება ამას, რადგან ნათქვამია: ''რა იცი შენ დედაკაცო, იქნებ გადაარჩინო შენი ქმარი'' [I კორინთელთა 7, 16]; ამის გამო, მრუშია ქმრის მიმტოვებელი ქალი, რომელიც შეუერთდება სხვის ქმარს, ხოლო მიტოვებული შენდობის ღირსია და მასთან შეერთებული სხვა დედაკაცი არ არის დასჯის ღირსი. თუ მამაკაცი მიატოვებს ცოლს და შეუერთდება სხვას, ის მრუშია იმის გამო, რომ ამით ცოლს აიძულებს იმრუსოს, მასთან შეერთებული დედაკაციც მრუშია იმის გამო, რომ სხვა დედაკაცის ქმარი მიისაკუთრა.
ბასილი დიდის მე-9 კანონი

თუ მორწმუნეს ბრალი დაედოს სიძვაში მრუშობაში, ან სხვა რაიმე აკრძალულ საქმეში და იგი ამხილონ, ნუ იქნება მიღებული სამღვდელო დასში.
მოციქულთა კრების 61-ე კანონი

თუ ვისიმე ცოლი იმრუშებს, ან ვისიმე ქმარი მრუში იქნება, შვიდი წელი უნდა გაატაროს (ეპიტიმიის) ხარისხების მიხედვით, სანამ მიიღებს სრულ ზიარებას.
ანკირიის მე- 20 კანონი

თუ ერისკაცის ცოლი იმრუშებს და ამაში აშკარად იქნება მხილებული, ასეთ კაცს არა აქვს უფლება სამღვდელო პირი გახდეს, ხოლო თუ ქმრის ხელდასხმის მერე იმრუშებს, ქმარი უნდა გაშორდეს მას. თუ მასთან იცხოვრებს (ისევ) არა აქვს უფლება შეასრულოს მისთვის დავალებული მსახურება.
ნეოკესარიის მე-8 კანონი.

ვინც სულთა საცდურად მეძავებს შეკრებს და გამოკვებავს, თუ ეკლესიის მსახური იყოს , განიკვეთოს, თუ ერისკაცი იყოს უზიარებელ იქნეს.
VI მსოფლიო კრების 86-ე კანონი

ვინც თავის მიერ გახრწნილ დედაკაცს მოიყვანს ცოლად, იმ გახრწნისათვის ჯეროვნად განკანონებული უნდა იქნეს, მაგრამ ნება მიეცეს, რომ ის დედაკაცი ჰყავდეს ცოლად.
ბასილი დიდის 25-ე კანონი

სიძვა არ არის ქორწინება და არც ქორწინების დასაწყისი, ამის გამო უკეთესია, თუ შესაძლებელი იქნება, სიძვით შეერთებულთა დაშორება. ხოლო თუ ყველანაირად ესწრაფვიან ერთად ცხოვრებას, მათ უნდა შეასრულონ სიძვის კანონი, ხოლო ერთად ცხოვრების უფლება უნდა მიეცეთ, რათა უარესი არ მოხდეს.
ბასილი დიდის 26-ე კანონი

ძალით გახრწნილს ბრალი არ ედება. იმის გამო, თუ მხევალი იძულებულ იქნა ბატონის მიერ, მას ბრალი არა აქვს.
ბასილი დიდის 49-ე კანონი

ჩვენმა მამებმა არ ბრძანეს იმ დედაკაცების გამოაშკარავება, რომლებიც იმრუშებენ და შემდეგ, ღმრთის შიშით, აღიარებენ ცოდვას , ან სხვა სახით გამომჟღავნდებიან, რათა ეს არ გახდეს სიკვდილის მიზეზი მხილებულთათვის. მამებმა მათ მორწმუნეებთან დგომის ნება დართეს, ოღონდ ზიარების გარეშე, სანამ არ შესრულდება მათი სინანულის ვადა.
ბასილი დიდის 34-ე კანონი

თუ ცოლიანი იქორწინებს უცხო დედაკაცთან, ამ ქალის წართმევის შემდეგ, იგი მრუშად არის წოდებული პირველი ცოლის მიმართ, ხოლო მეორე ცოლის მიმართ იგი უდანაშაულოა.
ბასილი დიდის 37-ე კანონი

მრუშ ქმართან მცხოვრები ქალი მრუშია მთელი დროის განმავლობაში
ბასილი დიდის 39- კანონი.

პოსტის ავტორი: salome თარიღი: Sep 6 2006, 10:46 PM

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 7 2006, 02:23 AM

მოტაცების შესახებ

თუ ვინმე მოტაცებით მოიყვანს ცოლს, რომელიც ადრე სხვაზე იყო დანიშნული, მისი შეწყნარება არ შეიძლება მანამ, სანამ არ გაუშვებს მას. პირველ დანიშნულს, უფლება აქვს თუ სურს, მოიყვანოს ან გაუშვას. ხოლო თუ ვინმე თავისუფალს მიიტაცებს, ისიც უნდა გაუშვას და დაუბრუნოს თავის ნათესავებს. თუ მისი ახლობლები ნებას დართავენ, ქალის მშობლები იქნებიან ისინი, ძმები თუ მეურვეები და თუ ინებებენ ქალის მიცემას, მაშინ დამტკიცებულ იყოს ეს თანაცხოვრება. ხოლო თუ არ ინებებენ, ნურც იქნებიან იძულებულნი.
ბასილი დიდის 22-ე კანონი


დედაკაცების მომტაცებელთა შესახებ არა გვაქვს ძველი კანონი, მაგრამ ჩვენი მოსაზრებით დავაწესებთ, რომ სამი წელი დაჰყონ ლოცვის გარეშე, იმათაც და მოტაცების ხელისშემწყობებმაც, ხოლო თუ ვინმე ამგვარ რამეს მოიმოქმედებს ძალადობის გარეშე, ის უდანაშაულოდ უნდა ჩაითვალოს, თუ არც გახრწნას , არც მოპარვას არ ექნება ადგილი ამ საქმეში. ქვრივი კი თავის თავის პატრონია და მისი ნებაა კაცის წაყოლა. ამის გამო ჩვენი საზრუნავი არ არის, თუ რა სახის არის ამ შემთხვევაში მოტაცება.
ბასილი დიდის 30-ე კანონი


თუ ვიმემ დაუნიშნავი ქალწული მოიტაცოს ძალით, უზიარებელ იქნეს. მას აღარ აქვს უფლება სხვა შეირთოს, არამედ, უნდა ჰყავდეს, ვინც მოიწონა, თუნდაც გლახაკი იყოს იგი.
მოციქულთა კრების 67-ე კანონი


დანიშნული ქალი, შემდეგ სხვის მიერ მოტაცებული, უნდა დაუბრუნდეს იმას, რომელზეც ადრე იყო დანიშნული, მომტაცებლისაგან ძალადობის შემთხვევაშიც.
ანკირიის კრების მე-11 კანონი


ვინც მოიტაცებს ქალს მასთან თანაცხოვრების ნიშნით და ვინც მათი თანაშემწყობი ან მრჩეველი იქნება, წმიდა კრება მათ შესახებ ადგენს: რომ თუ სასულიერო პირი იქნება, აეყაროს პატივი, თუ ერისკაცი, შეჩვენებულ იყვეს.
ქალკედონის კრების მე-4, 27-ე კანონები.

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 7 2006, 01:07 PM

ქორწინები შესახებ

ქორწინება დადგენილია ღმრთის მიერ და ქორწინებითი პატიოსანი თანამემკვიდრეობა პატივსაცემია.
მოციქულთა კრების 51-ე; ღანგრის კრების 21-ე კანონები.

ვინც ქალწულობს არა ქალწულობის სიწმინდის გამო, არამედ იმიტომ, რომ საძაგლად თვლის ქორწინებას, შეჩვენებული იყოს.
ღანგრის კრების მე-9 კანონი

თუ ცოლი დატოვებს ქმარს ქორწინებისადმი ზიზღის მიზეზით, შეჩვენებულ იყოს.
ღანგრის კრების მე-14 კანონი

გვირგვინის კურთხევა აუცილებელია ეკლესიაში.
რუის-ურბნისის კრების მე-7 კანონი.

უკანონო ქორწინების გვირგვინი არ იკურთხება
თეოფილე ალექსანდრიელის ეპისტოლე აგათონის მიმართ.

არ შეიძლება ერეტიკოსებთან მზახლობა, ვაჟის ან ქალის მიცემა მათთვის. უფრო დასაშვებია მოყვანა მათგან, თუ ისინი აღთქმას დადებენ, რომ გაქრისტიანდებიან.
ლაოდიკიის კრების 31-ე კანონი

სულიერი ნათესაობა მეტია, ვიდრე ხორციელი. ზოგიერთნი, ნათლავენ რა ჩვილ ყრმებს, მათი მშობელი დედების დაქვრივების შემდეგ, ქორწინდებიან მათზე. ვადგენთ: ვინც ჩაიდენს ამგვარ რამეს, დაირღვეს ასეთი უწესო ქორწინება და მეძავთა კანონით დაისაჯოს.
VI მსოფლიო კრების 53-ე კანონი

საღმრთო წერილი ცხადად გვასწავლის, რომ არ შეხვიდე სასირცხო კავშირში ხორციელ ნათესავთან [ლევიტელთა 18, 6]. უფრო ცხადად განვიხილოთ ისინი და დავადგინოთ, რომ თუ ვინმე ამიერიდან იქორწინებს მამის ძმისწულზე, ან მამა და ვაჟიშვილი იქორწინებენ დედასთან და ასულთან, ან ორი და იქორწინებს ვაჟიშვილთან და მამასთან, ან ორი ძმა შეირთავს დედას და ასულს, ან ორი ძმა ორ დას, განკანონებული იყვნენ 7 წლით უზიარებლობით, რათქმაუნდა უწესო ქორწინების დაუყოვნებლივი დარღვევის შემდეგ
VI მსოფლიო კრების 54-ე კანონი

ვინც ძმის ცოლს შეირთავს, ის არ იქნება შეწყნარებული სინანულად, სანამ არ გაშორდება მას.
ბასილი დიდის 23-ე კანონი

მართლმადიდებელმა მამაკაცმა და დედაკაცმა არ უნდა იქორწინონ მწვალებლებთან. თუ ასეთი რამ მოხდება, მაშინ ასეთი ქორწინება უკანონოდ და დაუმტკიცებელად უნდა ჩაითვალოს და დაირღვეს უწესო თანამკვიდრობა, რადგან შეუერთებელის შეერთება არ შეიძლება. არც ცხვრისა და მგლის ერთად ყოფნა და არც ქრისტეს ნაწილის ცოდვილთან შეერთება. ხოლო თუ ვინმემ დაარღვიოს ჩვენი დადგენილება, უზიარებელი იყოს.
VI მსოფლიო კრების 72-ე კანონი

ქალები, რომლებიც მათი მამების თანხმობის გარეშე მიეცემიან ვინმეს, შერაცხილი არიან სიძვის მოქმედად, ხოლო მშობლებთან შერიგების შემდეგ, ამ საქმის გამოსწორება შესაძლებლად არის მიჩნეული, მაგრამ მათ ედებათ სამი წლით უზიარებლობის საჯელი.
ბასილი დიდის 38-ე კანონი.


მეორედ ქორწინების შესახებ

მეორედ ქორწინება არის მკურნალობა სიძვისაგან და არა სიბილწის მიზეზი
მეორედ ქორწინებული უზიარებლობით ისჯება ერთი ან ორი წლით.
ბასილი დიდის მე-4 კანონი


მესამედ ქორწინების შესახებ

მესამედ ქორწინება არის უწმინდურობა, მაგრამ სიძვაზე უკეთესია.
ბასილი დიდის 50-ე კანონი

მას უწოდებენ არა ქორწინებას, არამედ მრავალქორწინებას, უფრო კი სიძვას და სასჯელს იმსახურებს 3 წლით, ზოგჯერ კი ოთხი წლით უზიარებლობას.
უფალმა ხუთნაქმარევ სამარიტელს უთხრა: ''და აწ რომელი გივის, არა არს ქმარი შენი''[იოანე 4, 18]. აქედან გამომდინარე, სამართლიანი არ არის, რომ მათ, რომლებიც მეორედ ქორწინებას გაცდებიან, ქმრობის ან ცოლობის სახელი ეწოდოს ვინმესგან.
ჩვენ მივიღეთ მესამედ ქორწინებულთა ხუთი წლით უზიარებელყოფა, მაგრამ ისინი მთლიანად არ უნდა გავაძევოთ ეკლესიიდან, არამედ ორ-სამ წელიწადს მსმენელობის ღირსი გავხადოთ. ამის შემდეგ, მათ ნება უნდა მივცეთ, რომ დადგნენ ზიარების ღირსთა შორის და როცა აჩვენებენ სინანულის ღირს ნაყოფს, მაშინ მიიღებენ წმიდა ზიარებას.
ბასილი დიდის მე-4 კანონი


მრავალქორწინების შესახებ
მამები დუმან ამ ცოდვის როგორც პირუტყვულ და კაცთა მოდგმისათვის სრულიად უცხოს შესახებ. ჩვენ გვგონია, რომ მრავალქორწინებულობა სიძვაზე უარესია, რის გამოც, სამართლიანია მათი განკანონება ისე, რომ ერთი წელი უნდა შესტიროდნენ, სამი წელი უნდა შეუვრდებოდნენ და მხოლოდ ამგვარად უნდა იქნენ შეწყნარებულნი
ბასილი დიდის მე-80 კანონი

პოსტის ავტორი: shota თარიღი: Sep 16 2006, 02:29 PM

ალექსანდრე
ერთი სიტყვით სანამ დავქორცინდებით კარგათ უნდა დავფიქრდეთ..
მაგრამ არ ისე ადვილი იქნება ეგრეთი ქალის პოვნა რომელიც ზემოთ მოხსენებულ ყველა კანონს მიღებს, ისე თუ ვინმე მაინც გამოჩდა მე დიდი სიამოვნებით მოვიყვანდი

პოსტის ავტორი: Solomonia თარიღი: Sep 16 2006, 02:36 PM

მწვალებელთა შესახებ

ძველი წმიდა მამების განწესებით, მწვალებელი, ერეტიკოსი დაერქვა მათ, ვინც სარწმუნოებისაგან მთლიანად ჩამოცილებულია და უცხო ქმნილია.
განხეთქილება არის ისეთი მიზეზი, რომლის განკურნება შეიძლება. ესენი არიან საეკლესიო საკითხებზე დავის გამო ერთმანეთისაგან განყოფილები.
კიდეშესაკრებლობა (თვითნებური თავშეყრა) კი არის, როცა დაუმორჩილებელ ეპისკოპოსს ან მღვდელს აყოლილი ერი კრებას იწვევს, როცა რაიმე ბრალისაგან დასჯილი განუდგება სამღვდელო დასს, თავის თავს თვითონ ასამართლებს და ძალით მიაკუთვნებს პატივს და მღვდლობას.
ერესი ნიშნავს განყოფას თვით ღმრთის სარწმუნოების საკითხში.
ბასილი დიდის პირველი კანონი.

არ შეიძლება ერეტიკოსთან ერთად ლოცვა და მათ შესაკრებელში შესვლა სალოცავად.
მოციქულთა კრების 45-ე, 46-ე,
ლაოდიკიის კრების 33-ე კანონები.

ერესი იმსახურებს შეჩვენებას.
II მსოფლიო კრების კანონი.

მწვალებლებს არა აქვთ ღმრთისმსახურებაზე და მორწმუნეთა ლოცვაზე დასწრების ნება, ღმრთის სახლში შესვლის ნება. თუ ისინი ისევ მტკიცედ არიან ერესის მიმდევრები.
ლაოდიკიის კრების მე-6 და მე-9 კანონები.

არ შეიძლება მათგან მსხვერპლის მიღება.
მოციქულთა კრების 46-ე კანონი.

არც მათთან დღესასწაულობა.
ლაოდიკიის კრების 37-ე კანონი.

არ შეიძლება სიარული ერეტიკოსთა სასაფლაოზე ან მოწამეთა ადგილებად წოდებულ საწამებლებში, რომლებიც განკუთვნილია სალოცავად და განსაკურნებლად.
ლაოდიკიის კრების მე-9 კანონი.

არ შეიძლება მათი მიღება მოწმეებად ეპისკოპოსისა და კლირიკოსთა წინააღმდეგ.
მოციქულთა კრების 75-ე, II მსოფლიო კრების მე-6 კანონები.

არ შეიძლება მათთან ქორწინებით შეუღლება, გარდა იმ შემთხვევისა, თუ ისინი დადებენ პირობას, რომ გადავლენ მართლმადიდებელ სარწმუნოებაზე.
IV მსოფლიო კრების მე-14, VI მსოფლიო კრების 72-ე, ლაოდიკიის კრების მე-10, 31-ე, 72-ე, კართაგენის კრების 21-ე კანონები.

ერეტიკოსისაგან ხელდასხმული არ ითვლება ნამდვილ ხელდასხმულად.
მოციქულთა კრების 68-ე კანონი.

თუ მწვალებელი სიკვდილის წინ მოინანიებს, იგი მიღებული იქნება, ოღონდ გამოცდის შემდეგ.
ბასილი დიდის მე-5 კანონი.

მწვალებელთა ურჩობის წინააღმდეგ დახმარება უნდა გამოვითხოვოთ (მეფისაგან) საერო ხელისუფლებისაგან.
კართაგენის კრების 93-ე კანონი.

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 16 2006, 08:14 PM

shota

სწორედ რომ კარგად დაფიქრება გვმართებს ასეთ დროს, რადგან უფალი მრუშობის მიზეზის გარდა ოჯახის დანგრევის უფლებას არ გვაძლევს. და რადგან ცოლ ქმარი ერთ ხორცი ანუ ერთი მთლიანობა ხდება, და ნათქვამია რაც ღმერთმა შეაერთა კაცი ნუ განაშორებსო.

ჩვენ ჩვენი ძალებით უფლის კურთხევის გარეშე არაფერი ძალგვიძს და ჩვენ უფალს უნდა ვევედროთ რომ სწორედ ისეთი ადამიანი გვაპოვნინოს რომელიც ჩვენი სულისა და ხორცის ნაწილი იქნება

პოსტის ავტორი: Solomonia თარიღი: Sep 20 2006, 01:53 PM

ცოდვის შესახებ
არამარტო თავმდაბალი, არამედ, ჭეშმარიტიც არის წმიდა ხმა: ”თუ ვამბობთ, რომ არა გვაქვს ცოდვა, საკუთარ თავს ვატყუებთ და ჭეშმარიტება არ არის ჩვენში” (I იოანე 1,8); ვისაც ჰგონია, რომ თავმდაბლობის გამო არ უნდა ვთქვათ, ცოდვა არა გვაქვსო, და არა იმიტომ, რომ ეს ჭეშმარიტებაა, შეჩვენებულ იყოს. ამას მოწმობს მოციქულიც და ამბობს: ”თუ ვაღიარებთ ჩვენს ცოდვებს, სარწმუნო არის და მართალი, რომ მოგვეტევება ცოდვები და განვიწმიდებით ყოველგვარი უსამართლობისაგან” (I იოანე 1, 9).
კართაგენის კრების 114-ე კანონი.

წმიდათა მიერ ჭეშმარიტად ითქმის სიტყვები: ”მოგვიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი”. ასევე, ვისაც სურს, წმიდანთა მიერ წარმოთქმული სამეუფო ლოცვის სიტყვები: ”მოგვიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი” ისე გაიგოს, რომ წმიდანები თითქოს თავმდაბლობით და არა ჭეშმარიტად ამბობენ ამას, შეჩვენებულ იყოს, რადგან ვინ ჩათვლის მლოცველად იმას, ვინც ადამიანებს კი არა, ღმერთს ატყუებს და ბაგეებით კი ამბობს, რომ სურს, რათა მიეტევოს მას ცოდვა, ხოლო გულით ამბობს, რომ სხვას, თანამდებთ (მოვალეებს) მიეტევოს, თითქოს მას ცოდვა არ ჩაუდენია.
კართაგენის კრების 116-ე კანონი

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 21 2006, 07:04 PM

შვილის მომკვლელი დედების შესახებ


დედები, რომლებიც საწამლავს ამზადებენ და თავის ნაყოფს სპობენ, ადრინდელი კანონის მიხედვით სიკვდილამდე არ დაიშვებოდნენ წმიდა საიდუმლოთა ზიარებაზე. ხოლო ჩვენ ვცდილობთ უფრო მეტი კაცთმოყვარება გამოვიჩინოთ და განვსაზღვრავთ, რომ მათ ათი წელი უნდა შეასრულონ ეპიტიმიის დაწესებულ ხარისხთა მიხედვით
ანკირიის კრების 21-ე კანონი

ქალებს, რომლებიც ჩვილებს სასიკვდილო წამალს მისცემენ და რომლებიც თვითონ მიიღებენ მათ მოსაშორებელ საწამლავს, კაცისმკვლელთა კანონით განვაკანონებთ
VI მსოფლიო კრების 91-ე კანონი

წინასწარ განზრახვით მუცელში ჩვილის მომკვლელს, კაცისმკვლელის სასჯელი ედება. ჩვენ არ შეგვიძლია ზუსტად დავადგინოთ, ჩასახულია და არის ბოლომდე გაფორმებული თუ არა მოწყვეტილი ჩვილი. აქ გამოიძიება და დასასჯელი იქნება არა მხოლოდ დამნაშავე დასაბადებლის მოსპობისათვის, არამედ მისი მშობელიც, რომელმაც თავის თავზე აღმართა ხელი, რადგან ამ მიზეზით მრავალი ქალი კვდება. ამას უერთდება გახრწნა ნაყოფისა, როგორც სხვა სახე კაცისკვლისა. ვინც ამის წინასწარი განზრახვით გაკეთებას გაბედავს, მკვლელია, მაგრამ მისი სინანული არ უნდა გაგრძელდეს სიკვდილამდე, არამედ, მისი შეწყნარება შეიძლება ათი წლის შემდეგ. მათი სრულიად განკურნება ბრალისაგან შეუძლია არა დროს, არამედ სინანულის სახეს.
ბასილი დიდის მე-2 კანონი

ხშირად ქალები ჯადოქრობით და გრძნეული ძალებით თავს აყვარებენ მამაკაცებს. ამ მიზნით აძლევენ ისეთ წამალს, რომელიც გონებას უკარგავს მათ და კლავს. ასეთი სიკვდილიც, თუმცა სხვა იყო მათი მონდომების მიზეზი და სხვა აღსრულდა, უჯერო და უწესო ხერხების ხმარებისათვის განზრახ კაცისკვლად ჩაითვლება. ამასთან ერთად ისინიც, ვინც ფეხმძიმეებს მუცლის მოსაწყვეტ წამალს მისცემენ, კაცისმკვლელები არიან.
ასევე, კაცისმკვლელის ბრალი ედება, რათქმაუნდა იმათ, ვინც ამ წამალს მიიღებს და მოიხმარს
ბასილი დიდის მე-8 კანონი

თუ ქალმა მის მიერ გზაში შობილს ყურადღება მოაკლოს და როგორც შეძლოს არ გაუფრთხილდეს და უგულვებელყოს, ან ცოდვის დაფარვა განიზრახოს, ან ყოვლად კაცთმოძულე და მხეცური განზრახვა შეასრულოს, როგორც კაცისმკვლელი, ისე დაისაჯოს. ხოლო თუ ვერ შეძლოს გაფრთხილება ადგილის უდაბურობის ან გაჭირვებით შექმნილი აუტანელი პირობების გამო და დაიღუპოს შობილი, დედას უნდა შეენდოს.
ბასილი დიდის 52-ე კანონი

ჩაცმულობის შესახებ
თუ მამაკაცი სადედაკაცო სამოსელით შეიმოსოს, ან დედაკაცი - სამამაკაცოთი, უზიარებელ იყოს.
VI მსოფლიო კრების 62-ე კანონი

საფლავთა მძარცველთა შესახებ
საფლავთა მძარცველობა განიყოფა შესანდობლად და შეუნდობლად. თუ ვინმე ცხედარს მოერიდოს, დამარხული სხეული ხელუხლებლად დატოვოს ან დამარხოს ისევ, რომ მზემ არ ნახოს ბუნების უშვერება და ამ საფლავის ახლოს ააშენოს რაიმე ნაგებობა, თუმცა საქებარი საქციელი არ არის, მაგრამ ჩვეულებას ეს მიუჩნევია შესანდობლად, თუ რაიმე პატიოსანი და საზოგადოდ სასარგებლო საქმისათვის იქნება გამოყენებული ის ნივთები. ხოლო, გაჩხრეკა, მტვრად და მიწად ქცეული ხორცისა და ძვლების აქეთ-იქით მიმოყრა იმ იმედით, რომ შეიძენენ მასთან ერთად დამარხულ სამკაულებს, უნდა დაისაჯოს იმ კანონის მიხედვით, რომლითაც განაკანონებენ სიძვის ჩამდენს.
გრიგოლ ნოსელის მე-7 კანონი

თავისმკვლელთა შესახებ
შესაწირავის შეწირვა (ჟამის-წირვა) თავისმკვლელებისათვის არ შეიძლება, ხოლო ვინც ცნობადაკარგული იყო და თავი მოიკლა, მისთვის შეიძლება ჟამის-წირვის ჩატარება.
ტიმოთე ალექსანდრიელის კანონი

შვილის მიმტოვებელი დედების შესახებ
თუ ვინმე მიატოვებს შვილებს, არ კვებავს მათ და არ ეხმარება, რაც შეუძლია, რათა აღზარდოს სათანადო ღმრთისმსახურებით, არამედ, განდეგილობის მიზეზით უყურადღებოდ დატოვებს მათ, შეჩვენებულ იქნეს.
ღანგრის კრების მე-15 კანონი

ადამის უკვდავად დაბადების შესახებ
ვინც იტყვის, რომ პირველი კაცი - ადამი, დაიბადა მოკვდავად, ისე, რომ თუნდ ჩაედინა ცოდვა, თუნდ არა, მაინც ეწერა ხორციელი სიკვდილი, ე.ი. ხორციდან გასვლა არა ცოდვის სასჯელად, არამედ ბუნების აუცილებლობის გამო, შეჩვენებულ იყოს.
კართაგენის კრების 109-ე კანონი

ეკლესიის და სასულიერო პირთა შეურაცხყოფის შესახებ
თუ ვინმე ერისკაცი უგულებელყოფს საღმრთო და სამეუფო ბრძანებებს, სასაცილოდ აიგდებს ეკლესიის მოწიწების ღირს წესებს (დაუწერელ დადგენილებებსა და ძველ გადმოცემებს) და სჯულს ( დაწერილ კანონებს) და გაბედავს სასულიერო პირის ცემას და საპყრობილეში ჩაგდებას დანაშაულის გარეშე, ან რაიმე შეთხზული მიზეზის გამო, შეჩვენებულ იქნეს.
სოფიის ტაძარში შეკრებილ წმიდა მამათა მე-3 კანონი

თუ რა ასაკიდან განიკითხება ადამიანი ღმრთის მიერ
ყოველი ადამიანი შემეცნების და მსჯელობის უნარის მიხედვით, განიკითხება ათი წლის ასაკიდან, მეორენი კი, შემდგომი წლებიდან.
ტიმოთე ალექსანდრიელის მე-8 კანონი

მამაკაცის და ქალის ერთად ბანაობის აკრძალვის შესახებ
ქალთან ერთად ბანაობა ეკრძალება ყველა ქრისტიანს, რადგან ეს არის წარმართთა მიერ წამოყენებული პირველი ბრალდება ჩვენზე. ასეთ საქმეში მხილებული ერისკაცი უზიარებელ იქნეს.
ლაოდიკიის კრების 77-ე კანონი

უძლურთა დაცინვის შესახებ
თუ რომელიმე ერისკაცმა დასცინოს კოჭლს, ყრუს, ბრმას, ფეხებდაწყლულებულს, უზიარებლობით დაისაჯოს.
მოციქულთა კრების 57-ე კანონი

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 28 2006, 04:17 AM

ეკლესიების აშენების შესახებ

სალოცავი სახლის შენებას ნუ მიჰყოფს ხელს ის, ვისაც არა აქვს შენების დამთავრების შესაძლებლობა
ნიკეის VII მსოფლიო კრების მე-17 კანონი

ტაძარი უნდა იკურთხოს ეპისკოპოსის ლოცვით და მათში მოწამეთა ნაწილების დასვენებით.
VII მსოფლიო კრების მე-7 კანონი

ღმრთის ტაძარში პირუტყვის შეყვანა არ შეიძლება, უკიდურესი გაჭირვების შემთხვევის გარდა
VII მსოფლიო კრების მე-13 კანონი

არ შეიძლება ტაძრების მიტაცება, მათი ჩვეულებრივ საცხოვრებლად გადაქცევა.
VII მსოფლიო კრების მე-5 კანონი

ის ვინც ღვთის სახლის შეურაცყოფას ასწავლის, შეჩვენებულ უნდა იყოს.
ღანგრის კრების მე-5 კანონი

ვინც ეკლესიაში ლოცვაზე ბოლომდე არ რჩება, უზიარებელ უნდა იყოს.
მოციქულთა კრების მე-9 კანონი

ეკლესიაში ჭამა, ქეიფი, საწოლის გაშლა და ძმური სიყვარულის ტრაპეზის (აღაპის) გადახდა არ შეიძლება
VII მსოფლიო კრების 74-ე კანონი
კართაგენის 42-ე კანონი

ქალს დედათა წესის დროს , ღმრთის ტაძარში შესვლისა და ზიარების მიღების უფლება არა აქვს.
დიონისე ალექსანდრიელის მე-2 კანონი

ეკლესიაში წაკითხული უნდა იქნეს მხოლოდ კანონიკური, საყოველთაოდ მიღებული წიგნები.
კანონის მიერ მოხსენიებულ წიგნთა გარდა, ეკლესიაში არ უნდა იკითხებოდეს არაფერი საღმრთო წერილის სახელით. კანონის მიერ მოხსენიებული წიგნებია შემდეგი: დაბადება, გამოსვლათა, ლევიტელთა, რიცხვთა, მეორე სჯულისა, ისო ნავეს ძისა, მსაჯულთა, მეფეთა ოთხი წიგნი, ნეშტთა ორი წიგნი, იობის წიგნი, ფსალმუნნი, სოლომონის სამი წიგნი, წინასწარმეტყველთა თორმეტი წიგნი: ესაია, იერემია, ეზეკიელი, დანიელი, ტობია, ივდითი, ესთერი და ეზდრას ორი წიგნი.
ახალი აღთქმის წიგნებია: ოთხი სახარება, მოციქულთა საქმის წიგნი ერთი, პავლეს თოთხმეტი ეპისტოლე, პეტრეს ორი ეპისტოლე, იოანე მოციქულის - სამი, იაკობ მოციქულის - ერთი, იუდა მოციქულის - ერთი, იოანეს გამოცხადება - ერთი წიგნი
კართაგენის ადგილობრივი კრების 24-ე კანონი

საღმრთო წერილი ახსნილი და განმარტებული უნდა იყოს წმიდა მამათა ნაწერებიდან შეთანხმებით
VII მსოფლიო კრების მე-19 კანონი

საღმრთო წერილის წინააღმდეგნი არავინ გადარჩენილა ღმრთისაგან დაუსჯელი
კართაგენის კრების მე-5 კანონი

პოსტის ავტორი: Solomonia თარიღი: Sep 28 2006, 09:27 PM

გაჭირვების, მონაგებთა მიტაცების, ტყვეობის ან სხვა რაიმე ამგვარის გარეშე თუ ვინმე გადაუდგა და უარყო სარწმუნოება, კრებას მიაჩნია, რომ საჭიროა მათ მიმართ გამოვიჩინოთ მოწყალება, თუმცა, ისინი ღირსნი არ არიან კაცთმოყვარეობისა. თუ მოინანიებენ გულმოდგინედ,, სამი წელი მსმენელებთან ერთად დაჰყონ, შვიდი წელი შევრდომით ილოცონ, ხოლო ორი წელი მლოცველებთან იდგნენ და შემდეგ ეზიარონ.
ნიკეის I მსოფლიო კრება.

ვისაც შეეშინდა მხოლოდ ტანჯვის მუქარის და შენაძენი ქონების დაკარგვის, გადასახლების და ამის გამო უარყო ქრისტიანობა და შემდეგ მოისურვა მოქცევა, საჭიროდ მიგვაჩნია მათი მსმენელებად შეწყნარება აღდგომამდე, აღდგომის შემდეგ სამი წელი შვრდომით განკანონება და ზიარება სიწმიდეთა გარეშე. ამგვარად უნდა მივიდნენ ისინი სრულ ზიარებამდე, როდესაც სრულყოფენ ექვს წელს. თუ ვინმეს ელის დიდი გაჭირვება და სიკვდილი სნეულებით ან სხვა მიზეზით, ასეთები დროზე ადრე უნდა შეიწყნარონ.
ანკირიის კრების მე-6 კანონი.

ვინც არა მხოლოდ თვითონ განდგება (მსხვერპლს შეწირავს კერპს), არამედ, აიძულებს სხვებსაც, ან იძულების მიზეზი გახდება, იმათ სამი წელი მსმენელთა ადგილი უნდა მიიღონ და შემდეგ ექვსი წელი შეუვრდებოდნენ, ხოლო შემდეგ ექვსი წელი სიწმიდეთა გარეშე უნდა ეზიარებოდნენ ლოცვებს. ათი წლის შესრულების შემდეგ ისინი მიიღებენ სრულ ზიარებას. ამ წლების განმავლობაში საჭიროა მათი ცხოვრების სხვა მხრივაც გამოძიება.
ანკირიის კრების მე-9 კანონი.

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Sep 29 2006, 02:01 AM

ამ დროში რომელშიც ჩვენ ვცხოვრობთ ძნელია სჯულისკანონით ცხოვრება...

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Sep 29 2006, 02:06 AM

guja

გეთანხმები

პოსტის ავტორი: Solomonia თარიღი: Sep 29 2006, 10:50 AM

მეც გეთანხმებით, მაგრამ, ჩემი აზრით, არც სხვა დროში იქნებოდა მაინცდამაინც ადვილი. ცოდნით მაინც ვიცოდეთ და ვეცადოთ, იქნებ ცოტა რაღაც მაინც მოვახერხოთ, ღვთის წყალობით.

პოსტის ავტორი: fea თარიღი: Oct 1 2006, 12:18 PM

გადავხედე სჯულის კანონს და აქ სულ მხოლოდ ქალის, ცოლის ღალატის შესახებ არის საუბარი, მაგრამ კაცის ღალატისა და მრუშობის შესახებ არაფერია ნათქვამი...
ალექსანდრე
ძალიან მაინტერესებს იმ კანონების წაკითხვაც რაც კაცს ევალება ქორწინების მერე... რადგან ხშირ შემთხვევაში კაცის ღალატის შედეგად ინგრევა ოჯახი და არა ქალის! იქნებ ეს გაგვეთვალისწინებინა....

shota
დღეს დღეობით ჭეშმარიტი მართლმადიდებელი კაცის ნახვა უფრო რთულია ვიდრე ჭეშმარიტი მართლმადიდებელი ქალის და ახლა არ გვინდა ამაზე კამათ....

პოსტის ავტორი: tekla თარიღი: Oct 1 2006, 02:37 PM

სრულიად გეთანხმები

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Oct 1 2006, 04:55 PM

მე ვერ დაგეთანხმები...

პოსტის ავტორი: liliana თარიღი: Oct 1 2006, 05:13 PM

ეხლა არ გინდათ ამაზე კამათი ამაში გეთანხმებით თუ გინდათ იკამათეთ ოღონდ ჯანსაღად
ისე თანამედროვე კაცს უფრო გამძაფრებული რო აქვს ვნებები ამას ისიც მოწმობს რო დღეს უმრავლესობისთვის ბუნებრივია " საყვარელი " ქალის ყოლა ოჯახი გყავს თუ არა ეს არ არის მრუშობა ?და რატოა ეს ბუნებრივი კაცისთვის

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Oct 1 2006, 05:17 PM

liliana

არ ვკამათობთ...

პოსტის ავტორი: liliana თარიღი: Oct 1 2006, 05:17 PM

იყოს ნება შენი არც მე

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Oct 1 2006, 05:28 PM

ესეთი კაცები რა თქმა უნდა არაეკლესიურები არიან, და თანამედროვე ქალები რომლებიც საშინლად გამომწვევად დადიან და უამრავ მამაკაცს აცდუნებენ ეს არაფერია? ან კიდე მრუშობის ცოდვაზე უფრო საშინელი "აბორტი" არაფერია? და მკითხავთან სიარული თანამედროვე ქალების ჰობი რომაა ესეც არაფერია?

ასე რომ გოგონებო მარტო თანამედროვე კაცებს ნუ დაადანაშაულებთ!

პოსტის ავტორი: liliana თარიღი: Oct 1 2006, 05:37 PM

და ესეთი ქალები რა თქმა უნდა არაეკლესიურები არიან

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Oct 1 2006, 05:56 PM

liliana

კარგია რომ მიხვდი...

პოსტის ავტორი: shota თარიღი: Oct 1 2006, 06:29 PM

ერთი სიტხვით ქალები სანშს არ უშვებენ , ოღონდ კაცები გაკრიტიკონ..

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Oct 1 2006, 06:34 PM

shota

მართალი ხარ, აქაც ასე მოხდა

პოსტის ავტორი: fea თარიღი: Oct 1 2006, 07:13 PM

guja სამწუხაროდ, ვიცნობ რამოდენიმე ეკლესიურ კაცს, მაგრამ საკმაოდ სუსტებს... და ამაში ქალი სულაც არ ყოფილა დამნაშავე... მთავარი ისაა, რომ ადამიანმა უნდა შეძლოს კარგისა და ბოროტის გარჩევა...ყველაზე სამწუხარო კი ისაა, როცა ადამიანს ჰგონია, რომ ეს შეუძლია, მაგრამ სინამდვილეში პირიქითაა...

ეს კამათი ჩემი ბრალია, ჩემმა დაპოსტილმა გამოიწვია, თუმცა იქვე ავღნიშნე არ გვინდა ამაზე კამათი მეთქი... მომიტევეთ...

მე უბრალოდ დამაინტერესა ქალის მოვალეობების გვერდით ყოფილიყო კაცის მოვალეობებიც და ასე არც ერთი მხარე არ დარჩებოდა კითხვებით...

პოსტის ავტორი: fea თარიღი: Oct 1 2006, 07:26 PM

ერთხელ ქადაგებაზე მამაომ თქვა, რომ კაცი, როცა ურალატებს ცოლს და ქალი ამას გაუგებს, მაგრამ თავს მოიტყუებს, თვალს დახუჭავს და ქმართან ჩვეულებრივ ცხოვრებას განაგრძობს...ქალიც მოღალატე გამოდისო...
ასეთი სიფრთხილე მართებს ორივეს ქალსაც და კაცსაც... ოჯახი უწმინდესი რამ უნდა იყოს ორივესთვის!!!
ერთმანეთის გადაბრალებებს შევეშვათ

პოსტის ავტორი: shota თარიღი: Oct 1 2006, 07:30 PM

fea
გადაბრალება ხომ თავის დაცვის ყველაზე კაი ხერხია.. (ეს ხუმრობით)
ისე აბა ქალმა რა უნდა ქნას გაცილდეს ქმარს?

პოსტის ავტორი: fea თარიღი: Oct 1 2006, 07:36 PM

shotaაჰა... ისევ ქალმა??? კითხვა სხვა გვარად უნდა დაგესვა... კაცმა რა უნდა ქნას... მივიდეს მოძღვართან მოინანიოს და ერთხელ ჩადენილი აღარ გაიმეოროს - მგონი ეს... ალბათ, ცოლიც აპატიებდა

პოსტის ავტორი: guja თარიღი: Oct 1 2006, 08:22 PM

ჩემი აზრით მთავარი სინანულია ჩემო კარგო, ჩვენ ყველანი სუსტები ვართ და არა რამოდენიმე ეკლესიური კაცი...
უფალმა სინანული იქადაგა...ჩვენ გვინდა არ გვინდა ყველა ვცოდავთ...ასე რომ შენ იცნობ სუსტ კაცებს მაგრამ არ იცნობ მათ როგორც მონანულებს...

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Oct 1 2006, 08:33 PM

fea

ეს კანონები კაცსაც ისევე ეხება როგორც ქალსაც.

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Oct 1 2006, 08:43 PM

fea

გეთანხმები, ოჯახი პატარა ეკლესიაა, უფალი ბრზანებს რომ ცოლ ქმარნი აღარ არიან ორნი, არამედ ხდებიან ერთ ხორც ანუ ერთი მთლიანობა და რაც ღმერთმა შეაერთა კაცი ნუ განაშორებს მათ

პოსტის ავტორი: fea თარიღი: Oct 1 2006, 10:07 PM

ალექსანდრე

გმადლობ! ამ პასუხისთვის, თორემ ისე ჩანდა თითქოს მარტო ქალებისთვისაა სჯულის კანონი დაწერილი!

guja


ჰო, სუსტები ვართ... და მე სწორედ მხოლოდ სინანულით გამოვთქვი ჩემი აზრი მართლა დასანანია ხშირად ისეთი ადამიანის ყურება, რომელიც თავადაც ვერ ხვდება თავის სისუსტეს და ამას ხშირად გიმეორებს...

პოსტის ავტორი: tekla თარიღი: Oct 2 2006, 12:35 AM

feaს მეც იმაში დავეთანხმე რომ ზემოთ დაწერილში(სჯულის კანონში) ძირითადად ქალებზე იყო ყურადღება გამახვილებული
ან მე ასე მომეჩვენა

პოსტის ავტორი: Solomonia თარიღი: Oct 2 2006, 12:45 PM

ნუ წუხხართ, ძვირფასებო, არავინ გვჩაგრავს. კაცსაც და ქალსაც ერთნაირად მოეკითხება უფლის წინაშე. როგორც პავლე მოციქული ბრძანებს, უფლის სამსჯავროზე არა არს გარჩევა მამაკაცისა და დედაკაცისა... თუ გეჩვენებათ, რომ ქალებზე მეტი აქცენტია სჯულის კანონში, მით უკეთესი ჩვენთვის - უკეთ დავიცავთ თავს ცოდვისაგან. თუ მამაკაცებსაც დავიცავთ, ხომ მთლად უკეთესი. როგორც წმიდა იოანე ოქროპირი წერს, მხოლოდ ერთი რამ არის საშინელი. ესაა ცოდვა. სხვა ყველაფერი ზღაპარია. ვერანაირი განსაცდელი ვერ ავნებს სულს. მხოლოდ ცოდვა. (ზუსტ ციტირებას არ ვახდენ. ვრცელია, მაგრამ მოკლედ ასე შეიძლება გამოითქვას).

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 26 2006, 11:34 AM

მთავარია რომ ადამიანი არ ეძებდეს სხვის თვალში ბეწვს, როცა მას თვითონ დირე აქვს

კიდევ ახსოვდეს, რომ მკურნალი ”მართალთა არა უჴმს, არამედ ცოდჳლთა”

კიდევ ახსოვდეს რომ ”არა არს კაცი რომელი ცხონდეს და არა სცოდოს”

ამასთან, არ უნდა დაავიწყდეს, რომ ეკლესია არის სულის საავადმყოფო, ამდენად არაა საჭირო გაკვირვება თუ ”რა ცოდვილები შედიან მასში”!

აჰა, შენ არ ხარ ისე ცოდვილი ხომ? ეგრე მადლობ უფალს ამ წყალობისათვის, ცოდვას რომ აგარიდა, რომ თანამოძმეს ქედმალურად ზემოდან დასცქერი? ისე არ დაგცეს ბოროტმა, რომ ”დიდი იყოს დაცემა”!!

გულით უნდა ამბობდე, და არა ენით: ”მრწამს უფალო და აღვიარებ... ხარ მოსრული სოფლად ცოდჳლთა ცხორებად, რომელთაგან პირველი მე ვარ!”

და კიდევ:
”ურთიერთას სიმძიმე იტჳრთეთ, და ესრეთ აღასრულეთ სჯული იგი ქრისტესი!” (გალ., 5, 2-3)

ყოველივეს აღსრულებისათვის ჯილდო იქნება უფალთან მყოფობა უკუნითი უკუნისამდე

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 14 2006, 09:36 PM

მოიცა ქრისტეს მერე ჩვენ კიდევ რჯულში ვცხოვრობთ?

განა მან რჯული არ აღასრულა?

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Dec 15 2006, 12:03 AM

glaxa

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Dec 15 2006, 04:40 PM

glaxa

ცხადია.

უფალმა აღასრულა მოსეს რჯული, რამეთუ იგი იყო რჯული მესიაზე შესახვედრად. ხოლო მესია მოვიდა, და რჯულიც აღსრულდა

მაშ, რაღა უნდა ექნა კაცობრიობას, რომელი რჯულით უნდა ეცხოვრა. ამაზე სახარებაში, ნახე: "ახალსა მცნებასა გამცნებთ თქვენ...", "ესე არს ხორცი ჩემი ახლისა აღთქმისა..."

რა იყო ძველი აღთქმა? ძველი აღთქმა იყო აღთქმა კაცობრიობის მხსნელის - მესიის მოვლინებაზე. ხოლო ახალი აღთქმა არის აღთქმა სამოთხის სამყოფელში ადამიანების დაბრუნებაზე, ქრისტეს მაცხოვნებელი რჯულის აღსრულებით...

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Dec 15 2006, 05:12 PM

ასეთი ტერმინი მგონი არ იცის ღვთისმეტყველებამ, ვინაიდან მაცხოვნებელია არა რჯული, არამედ ქრისტე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 05:36 PM

რჯული გზად მესახება, ხოლო მაცხოვნებელ გზაში რას ხედავ ულოგიკოს სუდარჯან?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Dec 15 2006, 06:16 PM

კანუდოსელი

"მე ვარ გზაი და ჭეშმარიტებაი და ცხორებაი"

ქრისტე არის ჭეშმარიტი გზა, ხოლო რჯული აბა სხვა რაა? სვლაგეზის მანიშნებელია უფლისაკენ სავალი...

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Dec 15 2006, 06:28 PM

მერე? სვლა-გზის მანიშნებელი გაცხონებს?

მოციქულები ქადაგებისას იესოს ქადაგებებსაც კი არ იმეორებენ, იმეორებენ მარტო ერთ რამეს: ქრისტე აღსდგა
აი ესაა რჯულიც, ხსნაც და შვებაც.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 06:42 PM

კაცო ქრისტე გაცხოვნებს, ამ გზაზე მავალს

პ.ს ინტრიგანიხარ

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 15 2006, 07:09 PM

კანონისტი

ამხელა ფიგურა კაცი მაკვირვებ....
იცხოვრე ბატონო რჯულში...

იმიტომ რომ რჯულის საქმეებით ვერცერთი ხორციელი ვერ გამართლდება მის წინაშე, ვინაიდან რჯულით შეიცნობა ცოდვა
რომაელთა 3:20

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 07:37 PM

რა თქმა უნდა მხოლოდ უფლის მოწყალებით გამართლდება ადამიანი, რჯულით ცოდვა შეიცნობა და მისგან განკურნება იწყება, განა აქ წერია რომ ეს უკანასკნელი საჭირო არ არის? შენ გინდა თქვა რომ ქრისტეს რჯული არ მოუცია?

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 15 2006, 07:56 PM

მნათე
რჯულიც არის და რჯულიც...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 07:58 PM

არა რჯულიც არის და სჩულიც, რჩულიც, სრჩულიც და ა.შ და რა ვქნათ ახლა? მოციქულებრივი მემკვიდრეობის მხოლოდ ერთია

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 15 2006, 08:08 PM

მნათე

ქრისტეს მიერ მოცემული რჯული და მოსესათვის მიცემული რჯული ერთი და იგივეა?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 08:12 PM

სვხათაშორის ორივე ქრისტეს მიცემულია

შენ ეგ ციტატა ქრისტეანული რჯულის მაცხოვნებლობაზე მოიყვვანე და არა მოსესთან თან დასძინე მაკვირვებთო

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 15 2006, 08:22 PM

მნათე
უი არა შემოგევლე ..შენ დაღლილი იქნები და ვერ გაიგე...ქრისტეს სჯული ახალი აღთქმა...თუმცა ორივე რჯული ღმერთმა მოგვაცა ადამიანებს..
მაგრამ ჩვენ ახალი რჯულის, ანუ ახალი აღთქმის ხანაში ვცხოვრობთ, იგივე მადლის პერიოდში...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 09:03 PM

არა ეს შენ ვერ გაიგე ძველი აღთქმა საერთოდ რა შუაშია? იყო ამაზე საუბარი? თუ კი, მანახე გეკითხები მოგვცა თუ არა ქრისტემ რჯული ახალი აღთქმის სახით და არის თუ არა მისი დაცვა აუცილებელი? მაშასადამე მაცხოვნებელი? თუ მხოლოდ რწმენაა საჭირო და არა რჯულმორჩილება და საქმენი?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Dec 15 2006, 10:18 PM

ქრისტემ მოგვნიც აცხონა



ქრისტეს არ მოუცია რჯული და სახარებები პირდაპირი თვალსაზრისით, მას არ დაუვალებია დაწერეთო. რა დაწერამდე ეკლესია როგორ ცხოვრობდა? შენ გგონია სახარება იყო მთავარი? არა!
მთავარი იყო ევქარისტია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 10:24 PM

:ალო ტურინია? ჩაარტყით რა ვინმემ სიცილოსი:





ბალღო აღთქმა რატომ ქვია მითხარი ადამიანმა დაუტოვა ადამიანს?

ხოდა მეც მანდ ვარ, რჯული დაწერილია თუ დაუწერელი რა მნიშვნელობა აქვს? ეკლესიამ სამი საუკუნე გარდამოცემით იარსება მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ არ იყო რჯული საერთოდ ორთოდოქსია, მოიაზრებოდა როგორც "სიმართლეი რჯულისად" "დოქსა" გვიან დაუკავშირდა მადიდებლობას. . .

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Dec 15 2006, 11:02 PM

სოტირისი დაგემართა? აბა დაფიქრდი აღთქმის შინაარსი რა არის? ტკბილო
ჩვენთან კანოონები აღარ არის, არამედ იესო, ესაა ალფაც და ომეგაც კიდევ უფრო ტკბილო. ახლა არ მითხრა სახარებას უარყოფო

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 15 2006, 11:49 PM

რა სასაცილო ხარ სარწმუნოება არის რჯული? მართლმადიდებლობა რა არის?

ტკბილო

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 20 2006, 07:55 PM

საინტერესო დაავადებაა, ვაქცინირება არ ჭრის?

შენ კი ვატყობ, კანუდოსელის "ენაკვიმატობა" გადაგედო

100% სიმართლე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 20 2006, 10:56 PM

მნათე კანუდოსელთან დააბი. . .



ესეც მე ვარ ზაზა?

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Dec 22 2006, 03:01 AM

ვერ დაემართებოდა, მაგას ღმრთისაგან მონიჭებული ტალანტი სჭირდება. თუმცა ვინ იცის, ტალანტმზომი ჯერ არ გამოუგონიათ მგონი.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Dec 22 2006, 04:07 AM

ჩაგეთვალა

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 22 2006, 11:22 AM

კანუდოსელი

ჰო და ამინ!!!!!!!

პოსტის ავტორი: tati87 თარიღი: Jan 2 2007, 08:27 PM

ხალხო დღეს არამგონია იყოს ისეთი ადამიანი ვინც ყველაფერს ზედმიწევნით იცავს! არამარტო ქალია ძნელისაპოვნელი არამდ კაციც! მოკლედ გადაგვარების გზაზე ვდგევართ მგონი და ჯერ ვერ შეგვიგნია! ადამიანს რო ადამიანის ნდობა აღარ ექნება იქ რაღა სულიერებაზე და სიწმინდეზე უნდა ილაპარაკო???

პოსტის ავტორი: orthodox_82 თარიღი: Jan 3 2007, 04:15 AM

არამგონია დღესდღეობით მოგვეთხოვოს სჯულისკანონით ცხოვრება, რადგან ეს უკვე ძალიან რთული გახდა...სიყვარულია მთავარი და არა უსიყვარულოდ "სჯულისკანონით ცხოვრება"

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 3 2007, 05:21 AM

იქ ზევით რეები წერია ცოტა ვერ გავიგე.უფალმა წესებიც,მცნებებიც და კანონებიც დაგვიტოვა თუ როგორ უნდა ვიცხოვროთ.სახარებები და ეპისტოლეები ასევე იოანეს გამოცხადება მოციქულებმა თავისი ჭკუით კი არ დაწერეს არამედ უფლისმიერ სულიწმინდის მადლით.ახალ აღთქმაში არცერთი სიტყვა არ არის ზედმეტი და მათში ისეთი სიღრმეა რომ გინდა ეპისტოლეებში ადამიანი თავისი ჭკუით ვერ დაწერდა არამედ უფლის მიერ.ამასთან ეხლა(ახალ რჯულში)უფრო მეტი მოეთხოვება ადამიანს ვიდრე ძველ რჯულში.მაგალითებს აღარ მოვიყვან.და ბოლოს უფალმა ყველაფერი გვითხრა თუ როგორ უნდა ვიცხოვროთ,როგორ გვიყვარდეს მოყვასი,როგორ ვაკეთოთ კეთილი საქმე როგორ ვილოცოთ,ვის არ მივემსგავსოთ და აშ.ყველაფერი კონკრეტულადაა გადმოცემილი ახალ აღთქმაში და ცოტა ძნელად გასააზრებელი მოციქულებს აქვთ განმარტებული თავის ეპისტოლეებში.რაც შეეხება რჯულის დაცვას (არა არს კაცი რომელმან არა სცოდოს და სცხონდეს)ყველა თავისებურად იცავს და ასრულებს უფლის მცნებებს.როგორც იმ იგავშია მთესველზე.

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 3 2007, 05:31 AM

ესეც ცოტა ვერ გავიგე.თუ რჯულით ანუ უფლის მცნებების დაცვით იცხოვრებ და უსიყვარულოდ ესეიგი ფანატიკოსი ხარ ასეთი შემთხვევები კი საბედნიეროდ ცოტა იშვიათია.უფლის მცნებების დაცვასაც უნდა ცდილობდეს ადამიანი შეძლებისდაგვარად და ყოველი საქმის სიყვარულით აღსრულებასაც.

პოსტის ავტორი: orthodox_82 თარიღი: Jan 3 2007, 06:06 AM

და რატომ გონია რომ ასეტი ფანატიკოსების შემთხვევა ცოტაა? მე ვიცი ხალხი ეპისკოპოსს სჯულის კანონის დარღვევაში ადანაშაულებენ, როცა ამ ეპისკოპოსმა ძაან ბევრი გააკეთა ხალხისთვის რწმენა დაებრუნებია, მან სჯულისკანონი კი არ "დაარღვია", უბრალოდ შეუძლებელი იყო მის ეპარქიაში სჯულისკანონით მოქმედება, რადგან ხალხმა პირჯვრის წერაც კი არ იცოდა, და კანონებით რომ ემოქმედა მარტო მოუწევდა წირვის ჩატარება. ძნელია სჯულის კანონზე ესაუბრო მრევლს როცა მან არ იცის რა არის ხატი ან მღვდელი, და თუ კანონებით შეაშინე და გააქციე ეს უფრო ცუდია, სამწუხაროდ ყველა ვერ ითმენს ხანგძლივ განყენებას ზიარებიდან, და მიდიან ეკლესიიდან. მე ვიცნობ რამოდენიმეს მაგ მიზეზის გამო წამოვიდნენ ეკლესიიდან.

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 3 2007, 06:20 AM

მე ვთქვი რომ ადამიანი უფლის მცნებების დაცვასაც უნდა ცდილობდეს და ყოველი საქმის სიყვარულით აღსრულებასაც,რაც შეეხება იმას რაც შენგიწერია არის ასეთი წესი რომ ისე არ ექცევიან და ისეთ ეპიტემიას არ ადებენ ახალ მოსულს როგორც იმას უკვე ვინც დიდიხანია დადის ეკლესიაში.არამედ ახალ მოქცეულ უფრო მეტი სიფაქიზით და ყურადღებით უნდა მოექცე რომ არ დაბრკოლდეს.ერთმა ადამიანმა თქვა რომ მე იმიტომ წამოვედი ეკლესიიდან რომ ვიღაც ადამიანს რაღაცა შენიშვნა მიუჩია ასეთი ადამიანები ყველაფერზე დაბრკოლდებიან მაგრამ იშვიათია ასეთები

პოსტის ავტორი: orthodox_82 თარიღი: Jan 3 2007, 06:59 AM

არა სოლომონ, სამწუხაროდ არც იშვიათები არიან ასეთები, ნუ გასაგებია დაბრკოლება მათი პრობლემა და ურწმუნოებაა მაგრამ...

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Jan 3 2007, 11:48 AM

ხალხო ერთი ფრიად დელეკატური საკითხი მინდა აღვნიშნო თქვენს წინაშე..გავბედავ რადგან საკმაოდ მოაზროვნე ხალხი ხართ და ასაკითაც პატარები არა ბრძანდებით...
ამასწინათ რამოდენიმე ფორუმელთან ერთად ერთერთ ტაძარში შევედით, რომელიც ავლაბრის მეტროსთან არის ახლოს...არ ვიცი ზუსტად... წმიდა ნინოს სახელობისა იყო მგონი...
რომ შევედით ერთი კაცი იყო შიგნით ალბათ დარაჯი...რომ დაგვინახა მაშინ მოიხადა ქუდი (ეს ისე )
გამოსვლისას კი კარებზე მიკრულმა წარწერამ მიიქცია ჩემი ყურადღება. წარწერა ასეთი იყო: წყეულიმც იყოს ვინც ამ ტაძარში დედათა წესით შემოვიდეს... (შეგიძლიათ წაიკითხოთ ლევიანთა წიგნის მე-15 თავი ძველი აღთქმიდან)
გავოცდი...ეს ადამიანები მოსეს დროში არიან ჩარჩენილები და დავიწყნიათ, რომ ქრისტემ გაგვათავისუფლა ასეთი კანონებისაგან
მაინტერესებს რას ფიქრობთ ამასთან დაკავშირებით...

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 3 2007, 01:51 PM

glaxa
ნაწილობრივ მართალი ხარ

"წყეულიმც იყოს" - ძველიაღთქმისეული გამონათქვამია. მაცხოვარმა ხომ სწორედ წყევისგან გამოგვისყიდა. თუმცაღა ეს არ ნიშნავს, რომ ამიტომ სიწმიდის მიმართ მოურიდებლად უნდა მოვიქცეთ. შესაბამისად, დედათა წესის დროს ტაძარში შესვლის აკრძალვა მოქმედებს, მაგრამ ამის დამრღვევს დაკრულვა და შეჩვენება არ ეკუთვნის ნამდვილად...

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Jan 3 2007, 01:54 PM

კანონისტი

მაშ მხოლოდ გამონაკლისები დაიშვებიან..ასეთ შემთხვევაში მამაკაცებზეც შეიძლება დაიწეროს შესაბამისი რამ.. (მოგეხსენებათ..აღარ დავკონკრეტდები...ესეც ლევიანთა მე-15 თავში წერია)
მაშ მთელი განწმედის რიტუალები იქნება ჩასატარებელი....
და რაღა იქნება განსხვავება მუსულმანებს , იუდევლებსა და ქრისტიანებს სორის?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 3 2007, 02:37 PM

სად მოქმედებს? დარწმუნებულლი ხარ რომ მოქმედებს მთელს მართლმადიდებლურ სამყაროში?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 3 2007, 03:46 PM

glaxa

განსხავვება უპირველესად იმაშია, რომ ჩვენ ვფლობთ ჭეშმარიტ მოძღვრებას ღმერთის შესახებ, ვიცით რა რომ ის არის სამება ერთარსება და განუყოფელი, დაუსაბამო და ყოვლის დასაბამი. თორემ ეს სამი რელიგია აღმოსავლურ რელიგიათა ჯგუფს მიეკუთვნება და უამრავი საერთო აქვს. ეს ცხადია არ ნიშნავს იმას, რომ ქრისტიანობას ჩრდილი ადგება ამით

კანუდოსელი

რამდენადაც მახსოვს ერთ-ერთ ეპისტოლარულ კანონშია. ახლა ხელთ არ მაქვს სჯულისკანონი. სახლში რომ მივალ, ვნახავ და გეტყვი

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 3 2007, 04:31 PM

საბერძნეთში ეს წესი კარგა ხანია აღარ არსებობს

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Jan 6 2007, 05:14 PM

ამასწინათ რამოდენიმე ფორუმელთან ერთად ერთერთ ტაძარში შევედით, რომელიც ავლაბრის მეტროსთან არის ახლოს...არ ვიცი ზუსტად... წმიდა ნინოს სახელობისა იყო მგონი...
რომ შევედით ერთი კაცი იყო შიგნით ალბათ დარაჯი...რომ დაგვინახა მაშინ მოიხადა ქუდი (ეს ისე )
გამოსვლისას კი კარებზე მიკრულმა წარწერამ მიიქცია ჩემი ყურადღება. წარწერა ასეთი იყო: წყეულიმც იყოს ვინც ამ ტაძარში დედათა წესით შემოვიდეს... (შეგიძლიათ წაიკითხოთ ლევიანთა წიგნის მე-15 თავი ძველი აღთქმიდან)
გავოცდი...ეს ადამიანები მოსეს დროში არიან ჩარჩენილები და დავიწყნიათ, რომ ქრისტემ გაგვათავისუფლა ასეთი კანონებისაგან.......................?????????????????????

ძალიან კარგი იქნება თუკი ამ საკითხს დეკანოზი ანდრია და მამა დავითი გამოეხმიანებიან და თავის აზრს, ან საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის დამოკიდებულებას გაგვიზიარებენ აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით...

პოსტის ავტორი: გუჯა თარიღი: Jan 7 2007, 02:37 AM

ისე, მეც მაინტერესებს დედათა წესი თუ აქვს მომაკვდავ ქალს არ აზიარებენ თუ მორწმუნეა?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 7 2007, 03:16 PM

გუჯა
სჯულის კანონით, მომაკვდავის ზიარება ნებისმიერ შემთხვევაში ხდება, მათ შორის მძიმე კანონდადებული ცოდვილისაც, თუკი ინანიებს ჩადენილ ქმედებებს

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Jan 7 2007, 06:34 PM

დედათა წესისას ტაძარში შესვლის აკრძალვის ძირეული მომენტია სისხლის დაღვრის აკრძალვა, რა ფორმაშიც არ უნდა ხდებოდეს ეს. ზოგს თუ ეს ძველი აღთქმის გადმონაშთად მიაჩნია, მისი პრობლემაა. უხეშ ნათქვამზე მომიტევეთ, მაგრამ მასე ____-ს (ჩასვით აკრძალვის გაუქმების მომხრის სახელი) რამდენიმე დღით ფაღარათი რომ დაემართოს, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ პამპერსი უნდა გაიკეთოს და ისე წავიდეს ეკლესიაში. საჭიროა ეკლესიის, როგორც განსაკუთრებით წმიდა ადგილის, განსაკუთრებული პატივისცემა.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 24 2007, 03:32 PM

"ვინც მთელ რჯულს იცავს და ერთში შესცოდავს, იგი ყველაფერში დამნაშავე ხდება. ისე ილაპარაკეთ და ისე მოიქეცით, როგორც თავისუფლების რჯულით განსაკითხველებმა.
რადგან, უწყალო სამსჯავრო - უმოწყალოს. წყალობა აღემატება სამსჯავროს.
თუ ძმა ან და შიშველია და დღიური საზრდო აკლია, რომელიმე თქვენგანი კი ეტყვის მას: მშვიდობით იარე, გათბი და ისაზრდოვეო, სხეულისათვის საჭიროს კი არას მისცემს, რა სარგებელია?
ასევე რწმენაც: თუ საქმენი არ გააჩნია, თავისთავად მკვდარია.
საქმით მართლდება კაცი და არა მხოლოდ რწმენით.
როგორც სხეულია მკვდარი სულის გარეშე, ასევე რწმენაც მკვდარია საქმეთა გარეშე."

იაკობი 2, 10, 12:13, 15:17, 24, 26

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 25 2007, 08:17 PM

Sotiris

აუუუუუუუუუუუ
საიდან მოიტანე?
სადმე წაიკითხე ეს თუ შენი აზრია?
ბიბლიური რომ არ არის ამას პატარა ბავშვიც მიხვდება.....

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 26 2007, 03:15 AM

გლახაჯან ბიბლიაში კბილების გახეხვაც არ წერია

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 26 2007, 12:04 PM

კანუდოსელი

გლახა რა კარგად აეწყობოდა ისლამს...

ყურანსა და ჰადისებში როგორც მახსოვს პირის დაბანის და საჭმლის ჭამის წესებიც წერია

ქრისტიანობა მაღალ საფეხურზე დგომას ითხოვს ადამიანისგან. მრავალ რამეს (გარდა დოგმატურისა) თვითონვე უნდა მიხვდეს....

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 26 2007, 01:38 PM

'
მართლაც დელიკატურია და ცოტა უხეხულიც ამაზე წერა, მაგრამ გეტყვი, რომ აქაც არ არის ცალსახა დამოკიდებულება. ამ დროს მოძღვრის კურთხევის შესაბამისად იქცევა ქალი. ზოგიერთი მოძრვარი მიიჩნევს, რომ წირვის გაცდენას ჯობია მიხვიდე და დადგე, ზოგი იმ შემთხვევაში იძლევა კურთხევას წირვაზე დასასწრებად თუ ამის სურვილს ტავად ქალი გამოხავატს. ერთხელ ერთ ჩემთვის და მგონი ძალიან ბევრისთვის პატივცემულ სასულიერო პირს ვუსსმენდი რადიო ,,ივერიაში,, მან ბრძანა , რომ დედათა წესი ეს არ არის ცოდვილი მდგომარეობა, არამედ გახსენება ევას შეცოდებისაო, ამიტომ, მე პირადად ვეძლევ ჩემს მრევსლ კურთხევას ამ დროს სახარებაც კი იკითხონო. ანუ თუნდაც ის რამეში ცდებოდეს, მის მრევლს უკვე აქვს კურთხევა, ამიტომ ვერ გავიგე, თუ მისი მრევლი ამ დროს იმ ტაძარში შევა მაინც გავრცელდება მასზე ეს წყვევლა? ან კი ვინ მოიგონა მის იქ გაკვრა, საოცარია. წყევლაღა მაკლდა რა, ღმერთმა დაიფაროს ის მოძღვრისგან იყოს, გამიგია სასულიერო პირის წყევლას ანგელოზის შეკვრაც შეუძლიაო. საშინელებააა. ვააა, ანუ შევიდე თუ არა????



ისე საკითხიც საინტერესოა, თუ მე მაქვს კურთხევა და მიუხედავად ამისა არსებობს ასეთი აკრძალვა, რომელს დავემორჩილო?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 26 2007, 05:19 PM

მხევალი ნინო

ამ საკითხზე რამდენადაც მახსოვს ბასილი დიდი თავის კანონიკურ ეპისტოლეში ბრძანებს:
"უფლის სიტყვებისამებრ, კანონი შექმნილი ადამიანისათვის და არა ადამიანი კანონისათვის. ამდენად განკანონება არ არის სასჯელი, რა აღქმაც საერო სამართალში აქვს მას. ამიტომ იერარქიამ და მოძღვარმა გადაწყვიტონ, და თუ მართებულად მიიჩნევენ, გაზარდონ ან შეამცირონ კანონი."

აქ ცოტა სხვა რამეზეა საუბარი (ანუ უზიარებლობის ვადასა და ფორმაზე), მაგრამ ვგონებ კანონიკური სამართლის სულისკვეთება სავსებითაა გასაგები. არსებობს ძალიან მცირე კანონების ჯგუფი, რომლებზეც კომპრომისი არ დაიშვება, დანარჩენს კი კაცთა სიყვარული და ცხოველი რწმენა აღემატება...

მშობიარობიდან მე-40 დღემდე (სანამ ქალს განწმედის ლოცვები არ წაეკითხება) მისი ზიარება (და საერთოდ სიწმიდეზე მიკარება) არ შეიძლება. თუკი ასეთი ადამიანი მომაკვდავია რა ვქნათ?

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 27 2007, 05:06 PM

ამას წინათ ერთ ჟურნალში ვკითხულობდი სწორედ ამაზე სტატიას...ციტირება იყო ერთერთი რუსული ფორუმიდან...
ერთი მორწმუნე ქალი კითხულობდა ამას...
მრვდელი რომელიც უხსნიდა მოფანატო ტიპი ჩანდა....
საბოლოოდ ერთმა მორწმუნე მედიცინის მუშაკმა მორწმუნე ადამიანმა გასცა ძალიან კარგი პასუხი ამ მღვდელს...მაგრამ ეს უკანასკნელი ზურგზე მაინც არ ეცემოდა....
ნუ ფანატიკოსობა დიდი სენია....
და სწორედ მდედრობითი სქესისათვის ამ დროს ეკლესიასი შესვლის, ზიარების, სახარების წაკითხვის აკრძალვა, სწორედ რომ საშინელი ფანატიზმია....
ერთი ვინც ამას ქადაგებს კრძალავს ახლა (ახალი აღთქმის პერიოდში) ...თვითონ იქცნენ ქალებად და ასე ადვილად ვერ დააწესებენ ამ აკრძალვებს ....

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 30 2007, 02:39 AM

გლახა

ფანატიზმი (ყველანაირი განმარტებით რაც მინახავს) არის რწმენა სიყვარულის გარეშე

აკრძალვები არათუ რელიგიას, არამედ ელემენტარულ ზნეობრივ ნორმებსაც აქვს. ამიტომ თუ ვინმე ბრკოლდება, ეს მისი პრობლემაა

და კიდევ: როდესაც საუბრობ, რომ ესა თუ ის ქმედება ცოდვა არის თუ არა, განწმენდა ჭირდება ადამიანს თუ არა, მინიმუმ სულიერი თვალი უნდა გქონდეს, რომ დაინახო ცოდვამ როგორ ამოწვა პიროვნების სული. თუკი ამას ვერ ხედავ, რის საფუძველზე შეგიძლია ამტკიცო, რაიმე ქმედება არის თუ არა ცოდვა??

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 30 2007, 01:03 PM

კანონისტი
ჩემო კანონისტ, მე მჯერა, რომ ქრისტემ გამატავისუფლა რჯულის მარწუხებისაგან....ასე რომ მე მწამს რომ ახლა მადლის დროში ვცხოვრობ....
ვისაც უნდა ბატონო იცხოვროს რჯულში...
უფალმა თავისუფალი არჩევანის უნარი და უფლება მოგვცა....

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 30 2007, 02:55 PM

გლახა

ამით რისი ტქმა გინდოდა გლახუნა, ცვენს გლეხურ ენაზე აგვიხსენი

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 30 2007, 04:56 PM

მხევალი ნინო

გლეხურად არა ვთქვი? სხვანაირად არც შემიძლია....
თუკი გადახედავ ძველ აღთქმას და წაიკითხავ გამოსვლისა, ლევიანებისა და სხვა წიგნებს იქ ნათლად ჩანს, რომ ღმერთმა სხვადასხვა წესები დაუდო ადამიანებს, მისცა რჯული...
მაგრამ ვიცით, რომ ვინც ერთ რამეს დაარღვევდა რჯულში, ის ყველაფერში დამნაშავე იყო....
ასე რომ თუ ერთი რამის შესრულება უნდა ვინმეს რჯულიდა, მაშინ ყველაფერი უნდა სეასრულოს, რადგან ისე არ ჩაეთვლება...

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 30 2007, 05:09 PM

გლახა
მართალი ხარ, ახალ აღთქმაში ბევრი რამ შეიცვალა, მაგრამ განა ის, რომ რჯული და ცოდვა არ არსებობს, არამედ დამოკიდებულება მისდამი, დამოკიდებულება ცოდვილისადმი

უფალმა აღსარება დააწესა, უფალმა ცოდვილის შენანება ბრძანა, მისი ჩაქოლვა გააუქმა

თორემ რა განა ცოდვები აღარ არსებობს? თუკი არსებობს მაშ შეკრული ხარ ამ რჯულით.....

მაშინ როდესაც იუდეველნი ცოდვის ჩამდენს ქალაქიდან ასახლებდნენ, არ არსებობდა შებრალება, არ არსებობდა ცოდვილის შენდობა, მაცხოვარმა ყველაფერი ეს დააწესა, უფრო მაღალ სიმაღლეზე აგვიყვანა. თუმცა მას არ უთქვამს, რომ კაცის კვლა ცოდვა არ არისო, ან სხვა რომელიმე ძველაღთქმისეულ ცოდვებზე, მან მხოლოდ დამოკიდებულება შეცვალა

შესაბამისად, თუკი ძველი აღთქმის ადამიანი, რაიმე ცოდვის ჩადენის შემთხვევაში შეიძლება სიკვდილით დაესაჯათ, ქალაქიდან გაეძევებინათ და ა.შ. ახალ აღთქმაში ეს ყველაფერი აღარ არსებობს, მაგრამ, ისევ გიმეორებ, ეს არ ნიშნავს რომ ძველი აღთქმა გაუქმდა, ძველი აღთქმა ახალ სიმაღლეზე ავიდა ახალ აღთქმაში, იგი აღსრულდა ახალ აღთქმაში და ისინი ერთობლიობაში ქმნიან სწორედ ბიბლიას - წიგნთა წიგნს....

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 30 2007, 06:43 PM

კანონისტ,
უფრო ნათელი რომ იყოს რასაც წერ, მაშინ გაავლე ხაზი ქრისტიანობასა და რჯულს შორის...
სე უფრო გასაგები ხდება, თორემ შეიძლება მართლა ასე გაიგონ რომ სჯულისკანონის შესრულებაა მართლმადიდებლობა და არა სიყვარული

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 30 2007, 08:55 PM

KAIROS

კაიროს შენი ხელმოწერის აბრივიატურა გააკეთე რა ძალიან გთხოვ

პოსტის ავტორი: mendes masieli თარიღი: Feb 17 2007, 04:31 PM

მინდა,ერთი რამე ვიკითხო:დედათა წესის შესახებ წაგიკითხავთ ათანასე დიდის პირველი კანონი?

იქ წერია,რომ ადამიანებს თუ აქვთ სურდო და ცხვირიდან გამონადენი არ აქვთ უფლება,რომ ტაძარში შევიდნენ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Feb 21 2007, 07:03 PM

აქინაა რჯულისკანონი უცნაური საძებნია მაგრამ მაინც

http://titus.uni-frankfurt.de/texte/etca/cauc/ageo/sjulisk/kanoni/kanon.htm

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Feb 22 2007, 12:03 AM

mendes masieli

ასე არ წერია და შეცდომაში ნუ შეგყავს ხალხი

წმიდა ათანასე ალექსანდრიელის ეპისტოლე ამონ მონაზონის მიმართ
... მრავალნაირია ეშმაკის ხრიკები, რომელიც გახრწნისა და წარწყმედის მიზეზ ფიქრს თესავს მათში, ვინც წმიდად ითვლება და ამას აკეთებს შეპარვითა და ტყუილით ვიდრე პირდაპირ კვეთებითა. იმისათვის, რომ როგორც თავიდან ვთქვით, მოსპოს და ჩამოაშოროს მოღვაწენი სათანადო და საცხოვნებელ წვრთნას, ისეთ საკითხს წამოჭრის მათ შორის, რომელიც ცხოვრებისთვის ვერაფერს სასარგებლოს მოიტანს, ეს არის ფუჭი და უსარგებლო კამათი და ლაპარაკი, რომელსაც გვერდი უნდა აუარო და უგულებელყო. აბა, მითხარი, ო საყვარელო და განკრძალულო, რა ცოდვა და უწმიდურობა აქვს რაიმე ბუნებრივ გამონაყოფს, როგორც ზოგიერთი ბრალად უყენებს ვისმე ცხვირიდან წამოდენილ სისველეს და პირიდან გადმოსულ ნერწყვს? ასევეა მუცლის დაცლა, რომელიც საჭიროა ცოცხალი არსების სიცოცხლისათვის. ადამიანი ღვთის ხელის შექმნილად გვწამს წმიდა წერილისამებრ და როგორ შეიძლებოდა წმიდა ხელიდან რაიმე ბიწიანი გამოსულიყო. და თუ ღვთის ნათესავი ვართ მოციქულთა წიგნისამებრ [საქ. 17, 28], ჩვენ ჩვენში არაწმიდა არაფერი გვაქვს. მხოლოდ მაშინ შევიგინებით, როცა სულის წარმწყმედ ცოდვას ვმოქმედებთ. ხოლო როცა ბუნებრივი და უნებური გამოყოფა ხდება, მაშინ სხვა პირველხსენებულ ბუნებრივ საჭიროებად უნდა შევრაცხოთ ესეც..... (და ა.შ გრძელდება კიდევ)

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 5 2007, 03:09 PM

კანონისტ!

დაძებნე ერთი თვითმკვლელი და ეკლესიური მოხსენიება და შემდეგ ( თუკი არის რაიმე კანონი) ნარკომანი და წამალში გაპარულის მოხსენება!

იხარე!

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Mar 6 2007, 04:32 PM

გლახა!

მინდა შემოგთავაზო ჩემი გაგება მადლში ცხოვრებაზე.
ერთ მუხლს გავიხსენებ რომაელთა წერილიდან:
"ახლა კი არავითარი მსჯავრი არ არის მათზე, რომლებიც ქრისტე იესოში ცხოვრობენ არა ხორციელად, არამედ სულიერად. ვინაიდან სიცოცხლის სულის სჯულმა ქრისტეში გამანთავისუფლა ცოდვისა და სიკვდილის სჯულისაგან."

აბა ეხლა მომისმინეთ მე ეს როგორ მესმის.
სამყაროში არსებობს და გაბატონებულია ცოდვისა და სიკვდილის სჯული.
ეს იმას გულისხმობს, რომ ადამიანი პირველივე წლებიდან მიდრეკილია ცოდვისაკენ. ჩადენილი ცოდვები (როგორი ცოტაც არ უნდა იყოს ისინი) წარმოშობენ სიკვდილს. - ეს არის ცოდვისა და სიკვდილის კანონი.

ხოლო რაც შეეხება სიცოცხლის სულის სჯული - ეს არის, როცა ადამიანი მთელი გულითა და არსებით ემორჩილება ღმერთს. დადის სულიწმიდით აღვსილი და მისი მოქმედებები მიმართულია იმისაკენ, რომ ღმერთს აამოს. ასეთ შემთხვევაში ადამიანი მაინც ჩადის (ხოლმე) ცოდვებს, მაგრამ მასზე არ ვრცელდება ცოდვისა და სიკვდილის კანონი. ასეთი ადამიანი ინანიებს ღვთის წინაშე და იგი მომენტალურადვე თავისუფლდება ცოდვის შედეგის- სიკვდილისაგან.