მსხვერპლის არსი, რისი შეწირვა შეგვიძლია რეალურად? პარამეტრები

[Atman]

რა გააჩნია ადამიანს რომ ღმერთს შესწიროს? ღმერთისგან გვაქვს ყველაფერი: ძალაუფლება, ფული, სახლი, ცოლი, ქმარი, შვილი... ის გაძლევს ათასს, შენ სწირავ ერთს, ათს, ასს და იდეალურ შემთხვევაში ათასს... და სადაა აქ მსხვერპლი? რა გაგვაჩნია ისეთი, რომელიც მართლა ჩვენ გვეკუთვნის და მართლა შეგვიძლია გავიღოთ მსხვერპლად?

ჩემი აზრით ეს არის ნების თავისუფლება. ეს არის ერთადერთი რამ, რაც ჩვენ გაგვაჩნია და ვერაფერი წაგვართმევს, თუ მართლა მსხვერპოლად არ გავიღეთ. და სწორედ ამას გულისხმობს "იყავნ ნება შენი!"

ეს არის მსხვერპლის უმაღლესი დონე და სხვა დანარჩენი მსხვერპლი მხოლოდ მცდელობაა აქამდე მისვლისა და რეალურად მხოლოდ ილუზიაა. (იმიტომ რომ რაც ღმერთისაა ისედაც, ვერ მისცემ, უბრალოდ გააცნობიერებ რომ მისია და დაუბრუნებ).

ჭეშმარიტი ღვთისმსახურება კი სწორედ ისაა, რომ ემსახურები მას არა ისე, როგორც შენ გინდა, შენ მოგწონს და შენთვისაა სასიამოვნო, არამედ ისე, როგორც ღმერთის ნებაა.

ვფიქრტობ საინტერესო საკითხია. ვიმსჯელოთ

პ.ს. იმის გარკვევა, თუ როგორ უნდა გავარჩიოთ რა არის ღმერთის ნება და რა არის ჩვენი სურვილის საფუძველზე გაკეთებული ჭკუის "დოვოდი" ეს ცალკე თემაა და მაგაზე აქ არ გვინდა კამათი. ან თუ გინდა ვიკამათოთ არც ეგაა პრობლემა


ჰა გააქტიურდით ცოტა, თორე მართლა ჩურჩხელა.გე გახდება ეს ფორუმი და მთავარი თემა "გავუზიაროთ..." იქნება

[terra]

Atman

მსგავსი თემა არსებობს უკვე.

[Atman]

terra

მსგავსი თემა არსებობს უკვე.

სორი მაშინ. მიაერთონ იმ თემას.

[A.v.B]

ფსალმუნი 50

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აჰხოცე უჰსჯულოებაი ჩემი. 2. უფროის განმბანე მე უჰსჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 3. რამეთუ უჰსჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვჰყავ; რაითა განჰმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 5. რამეთუ ესერა უჰსჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 7. მასხურო მე უსუპითა და განვსწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უჰსჯულოებანი ჩემნი აჰხოცენ. 10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 13. ვასწავლნე უჰსჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხოურებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუენ, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა.


16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს.


18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შესწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.