იესოს გარეგნობა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
იესოს გარეგნობა |
კესო |
Apr 15 2010, 10:55 PM
პოსტი
#21
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,095 რეგისტრ.: 21-March 08 მდებარ.: ბათუმი წევრი № 4,269 |
ციტატა ხშირად მოწყენილია და მტირალი -------------------- შემეწიე მე, უფალო, ღმერთო ჩემო, და მაცხოვნე მე, წყალობითა შენითა...
|
elusia |
Apr 17 2010, 09:59 PM
პოსტი
#22
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 517 რეგისტრ.: 13-March 10 წევრი № 8,384 |
« ამოიზარდა როგორც მორჩი მის წინაშე და როგორც ფესვი ურწყული მიწიდან; არც ღირსება ჰქონია და არც მშვენება, რომ ზედ შეგვეხედა, არც იერი, რომ მივეზიდეთ. საძულველი იყო, კაცთაგან ათვალწუნებული, გატანჯული და სნებამორეული, ერთი იმათგანი, ვისაც პირს არიდებენ. საძულველი იყო და არად ვაგდებდით. ნამდვილად კი, მან იკისრა ჩვენი სნებები და იტვირთა ჩვენი სატანჯველი; ჩვენ კი გვეგონა, ღვთისგან იყო ნაცემ-ნაგვემი და დამცირებული. მაგრამ ის ჩვენი ცოდვებისთვის იყო დაჭრილი, ჩვენი უკეთურობებისთვის დალეწილი; მასზე იყო სასჯელი ჩვენი სიმრთელისთვის და მისი წყლულებით ჩვენ განვიკურნეთ. ყველანი ცხვრებივით დავეხეტებოდით, თითოეული ჩვენ-ჩვენ გზას ვადექით, უფალმა კი მას შეჰყარა ყოველი ჩვენგანის უკეთურება. ევნო და ეწამა, მაგრამ არ დაუძრავს ბაგე; კრავივით დასაკლავად მიიყვანეს და, როგორც ცხვარი დუმს მპარსველთა წინაშე, მასაც არ დაუძრავს ბაგე... (ესაია 2-7)» ერთი შეკითხვა გამიჩნდა: გემოვნება არ არსებობდა მაშინ თუ უბრალოდ სხვანაირად მსჯელობდნენ გარეგნობის თაობაზე?! ჩემი აზრით იესო ქრისტე უმშვენიერესი და უსრულყოფილესი განკაციერებული ღმერთი იყო, როემლსაც ყველაზე სრულყოფილი ნაკვთები, საოცრად მშვიდი სახე, მომნუსხველი თვალები და რაღაც ღვთიური მშვენიერება, მკაცრია, მაგრამ მისი სიმკაცრიდანაც უდიდესი სიყვარული და ძლევამოსილება იღვრება, არადა სულ სხვა რამეს მოგვითხრობს მესიის შესახებ ესაია... რა ვიცი.. რა ვიცი.. თქვენ როგორ გგონიათ?! მეც მაქვს ეს სიტყვები წაკითხული და ლამის ვიტირე.. გარეგნობა კი უფალს ნამდვილად დიდსულოვანი და მრავლის მეტყველი აქვს .. ხანდახან ვფიქრობ რატომ აქვს მკაცრი სახე მეთქი მაგრამ გარეგნობით ნამდვილად უსათნოესი და მომხიბვლელია.. უბრალოდ ის არ ცდილობდა მისთვის ყურადღება მიექციათ..თორემ უსახური ნამდვილად არ არის.. პირიქით. თუმცა პირველ რიგში აქ მაინც მისი სულიერი სიკეთე გვიზიდავს, მისი ღვთიურობა და ამის მიუხედავად მისი თავმდაბლობა. ვიცით მისი მოღვაწეობა და ამიტომაც თავს ვხრით მის წინაშე..მე ზოგჯერ თვალის გასწორება მიჭირს ასე მგონია უფრო თAვმდაბალი უნდა ვიყო ვიდრე პირდაპირ ვუცქირო. -------------------- [b]ადამიანს არაფრის მიღება არ შეუძლია თუ ციდან არა აქვს მიცემული.[/b]
[u]იოანე ნათლისმცემელი[/u] |
agmsarebeli |
Apr 20 2010, 01:22 PM
პოსტი
#23
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,206 რეგისტრ.: 14-May 07 წევრი № 1,910 |
აკაკი afxazi მაგრამ ესაია ჯვარცმულ იესოზე კი არა მომავალ მესიაზე წერს, რომელიც რატომღაც გარეგნულად საკმაოდ უარყფით კონტექსტში მოიაზრება, არადა ეს ასე ნამდვილად არ არის. terra სავსებით შესაძლებელია. marine ესაია ჯერ ერთი ეხება სწორედ იმ მომენტს, როცა უფალი ჯვარცმულია და მისი სახე უპატიოა. უფრო ღრმა გაგებით კი ღვთისთვის ხორცშესხმა ,,უპატიოა". ღმერთი გამოჩნდა ხორცით, უხილავი იხილვა, მაგრამ ვინ იტყვის რომ ადამიანური ხორცი ან რამე ქმნილებათაგანი შესაფერისია ღვთისთვის. აი, ამას გულისხმობს ესაია. |
დათიკო |
Jul 4 2010, 09:34 AM
პოსტი
#24
|
დათიკო ჯგუფი: Members პოსტები: 3,383 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: ვეიკი წევრი № 10 |
ოფტოპიკების წაშლილია!
|
აკაკი |
Dec 26 2010, 07:29 PM
პოსტი
#25
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,626 რეგისტრ.: 21-May 09 წევრი № 7,018 |
აი ეს არის ის უახლესი და მაქსიმალურად ზუსტი ნამუშევარი უბრალოდ რამხელა სიმშვიდე და თავმდაბლობა ჩანს ამ სურათიდან და სახიდან... სიყვარულიც.. |
■გიორგი■ |
Dec 28 2010, 12:10 AM
პოსტი
#26
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 396 რეგისტრ.: 4-March 10 მდებარ.: ქვე-ცა წევრი № 8,302 |
ციტატა «ამოიზარდა როგორც მორჩი მის წინაშე და როგორც ფესვი ურწყული მიწიდან; არც ღირსება ჰქონია და არც მშვენება, რომ ზედ შეგვეხედა, არც იერი, რომ მივეზიდეთ. საძულველი იყო, კაცთაგან ათვალწუნებული, გატანჯული და სნებამორეული, ერთი იმათგანი, ვისაც პირს არიდებენ. საძულველი იყო და არად ვაგდებდით. ნამდვილად კი, მან იკისრა ჩვენი სნებები და იტვირთა ჩვენი სატანჯველი; ჩვენ კი გვეგონა, ღვთისგან იყო ნაცემ-ნაგვემი და დამცირებული. მაგრამ ის ჩვენი ცოდვებისთვის იყო დაჭრილი, ჩვენი უკეთურობებისთვის დალეწილი; მასზე იყო სასჯელი ჩვენი სიმრთელისთვის და მისი წყლულებით ჩვენ განვიკურნეთ. ყველანი ცხვრებივით დავეხეტებოდით, თითოეული ჩვენ-ჩვენ გზას ვადექით, უფალმა კი მას შეჰყარა ყოველი ჩვენგანის უკეთურება. ევნო და ეწამა, მაგრამ არ დაუძრავს ბაგე; კრავივით დასაკლავად მიიყვანეს და, როგორც ცხვარი დუმს მპარსველთა წინაშე, მასაც არ დაუძრავს ბაგე... (ესაია 53:2-7)» afxazi მაგრამ ესაია ჯვარცმულ იესოზე კი არა მომავალ მესიაზე წერს, რომელიც რატომღაც გარეგნულად საკმაოდ უარყფით კონტექსტში მოიაზრება. Molen გეთანხმები. მაგ მუხლებში ესაია მესიაზე ამბობს და საერთოდ არ საუბრობს იესოს წამების დეტალებზე. როგორც ჩანს იესო არც თავის მოციქულებს შორის გამოირჩეოდა განსხვავებული გარეგნობით, რადგან იმისათვის რომ მტრებს ეცნოთ იესო, იუდას უნდა ეკოცნა მისთვის, სხვა შემთხვევაში ვერ ამოიცნობდნენ. იესო რომ რაღაც განსაკუთრებული გარეგნობის ყოფილიყო, იუდა გაროგნობაზე მიუთითებდა მათ, ვისაც იესო უნდა დაეპატიმრებინათ. ასე არაა? მაგრამ იუდა ამოსაცნობ ნიშნად, იესოს გარეგნობას კი არ ასახელებს, არამედ იმას, რომ აკოცებდა იმ ადამიანს, ვინც უნდა შეემყროთ. "ხოლო მის გამცემს ნიშანი მიეცა მათთვის და ეთქვა: ვისაც მე ვეამბორები, ის არის; შეიპყარით და ფრთხილად წაიყვანეთ". - http://www.orthodoxy.ge/tserili/akhali_agtqma/markozi-14.htm ფაქტია რომ იესოს შეეძლო ადვილად გარეულიყო ხალხში ისე, რომ ვერ ამოეცნოთ ვინ იყო. გავიხსენოთ თუნდაც მარკოზის მიერ სახარებაში დაწერილი ამბავი. ერთხელ იესომ გალილეიდან იერუსალიმში ისე იმგზავრა რომ ვერ იცნეს: "როცა მისი ძმები ავიდნენ, თვითონაც ავიდა დღესასწაულზე; მხოლოდ გაცხადებულად კი არა, არამედ ფარულად. იუდეველები კი ეძებდნენ დღესასწაულზე და ამბობდნენ, სად არისო?" - იოანე 7:10, 11. იესოს არცერთი მოწაფე გადაკვრითაც კი არ ახსენებს იესოს გარეგნობის ასეთ "ზემოქმედების" მომხდენ დეტალებზე, როგორც ნახატებში და გადმოცემებში აღიწერება ხოლმე. ნეტა რატომ? ნუ დამძრახავთ და ჩემი აზრით, ამ სავარაუდო დეტალების წარმოდგენა გონებაში, და თქმა 'აუ რა მაგარი თვალები ქონდა ან ექნებოდა.. აუ რა მიმზიდველი იყო.. აუ რა შთამბეჭდავი იყო.. აუ რა ზემოქმედების მომხდენი იქნებოდა თავისი მიმზიდველი გარეგნობით.. ყველაზე მიმზიდველი, სიმპატიური მამაკაცი იყო, ისეთი გამოხედვა ქონდა აშკარად მიხვდებოდი რომ იესო იყო - ასეთ რამეებზე საუბარი და ჩვენი ყურადღების გადამეტებულმა გამახვილებამ იესოს გარეგნობაზე, მგონია რომ ყურადღებას გადაატანინებდა ყველაზე მთავარისგან და იმის საშიშროებასაც კი შექმნიდა, ვინმე სურათის თაყვანისმცემლადაც კი ექცია. იესოს გარეგნობისთვის განსაკუთრებული მნი |
marine |
Jul 18 2017, 02:01 PM
პოსტი
#27
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ზოგი კი ანერწყვებდა მის ნათელ პირისახეს"
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Sep 22 2021, 09:39 PM
პოსტი
#28
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ცნობილი საეკლესიო მოღვაწე, ნეტარი ავგუსტინე, თავის შრომებში გვიყვება, რომ ჰარპოკრიტიანების სექტიდან ერთი ქალი, სახელად მარკელინა, პაპ ანიკიტეს (157-168 წწ.) დროს რომში ჩამოვიდა. ამ ქალს ჰქონდა იესო ქრისტეს, პავლე მოციქულის, ჰომეროსის და პითაგორას გამოსახულებები, რომლებსაც იგი ეთაყვანებოდა. უძველეს გამოცემებში შემონახულია თქმულება იესო ქრისტეს ქანდაკებაზე, რომელიც ფილიპეს კესარიაში იყო აღმართული, ეს ქანდაკება იესო ქრისტეს სადიდებლად ერთ განკურნებულ ქალს მადლიერების ნიშნად დაედგა. ეს ქალი სახარებაში ნახსენებია "სისხლმდინარედ". სპილენძის ქანდაკება იყო ლოცვით ექსტაზში წინ ხელებგაწვდილი მუხლმოდრეკილი ქალისა. ქალის პირდაპირ იესო ქრისტეს იმავე ლითონის ქანდაკება იდგა. მაცხოვარი გამოსახული იყო იმ მომენტში, როცა იგი ხელს უწვდის მუხლმოდრეკილ ქალს. ქრისტეს სახე მშვიდი და კეთილსახილველია, ხოლო ფიგურა ლამაზი და ორმაგი მანტიითაა შემოსილი. ამ სკულპტურულ ჯგუფს ამთავრებს გამოსახულთა ფეხებთან ამომავალი ბალახი. ევსები კესარიელს ეს ქანდაკება ფილიპეს კესარიაში ყოფნისას უნახავს და დააფიქსირა თავის ცნობილ ნაშრომში (ევსები, ეკლესიის ისტორია III, 4).
ხალხური გადმოცემით არსებობდა მაცხოვრის ნამდვილი გამოსახულება და ის ჰქონდათ ქრისტიანებსაც და წარმართებსაც. ყველა ეს მოწმობა ლაპარაკობს იმაზე, რომ უძველესი დროიდან ხალხური ტრადიცია (ზეპირი, შემდეგ კი წერილობით) მიისწრაფოდა აღებეჭდა არა მარტო სწავლება, არამედ იესო ქრისტეს გამოსახულებაც: იუდეის და გალილეის მოსახლეობას ნანახი ჰყავდათ მაცხოვარი, უსმენდნენ მის ქადაგებებს და შეეძლოთ მეხსიერებაში შეენახათ მისი წმინდა გარეგნობა. ქართულ სინამდვილეში მაცხოვრის გარეგნობის შესახებ დაცულია ცნობა "ქართლის ცხოვრებაში", რომელიც ანდრია პირველწოდებულის საქართველოში მიმოსვლას მოგვითხრობს და ეხება ხელთუქმნელ ხატს. აწყურის მბრძანებლის, სამძივარისადმი მოხსენებიდან ვგებულობთ: "არიან უცხო კაცები, ქადაგებენ ჩვენთვის უცნობ ღმერთს ქვეყნის შემოქმედად, დამბადებლად, ადამიანთათვის სიცოცხლის მიმნიჭებლად და მკვდართა აღმდგენელად. ჰყავთ მათ მშვენიერი ხატი, რომელსაც პატივს ცემენ" ("ქართლის ცხოვრება" 3, 38-43). უდავოა, შეფასება "მშვენიერი", ამ შემთხვევაში, ხატის დეკორს არ მიეკუთვნება, არამედ, მასზე გამოსახული პიროვნებების ღირსებას, გარეგნულ სიდიადეს (რამეთუ სულიერი და სასწაულებრივი ძალა ჯერ არ გამოევლინა) და სიმშვენიერეს განეკუთვნება. თანაც, ეს შეფასება ხატზე გამოსახულ ღვთისმშობელსა და ყრმა იესოს თანაბრად ეკუთვნის. თუ გავითვალისწინებთ ჩვენამდე მოღწეულ იესო ქრისტეს აღწერილობებს, რომლებიც მას ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელს ამსგავსებენ, მაშინ ქართული წყაროს ეს ცნობა ეხმიანება დამკვიდრებულ ზოგადქრისტიანულ ტრადიციას". /დეკანოზი ლევან მათეშვილი, "ეკლესიის ისტორია", ნაწილი 1, გვ. 69-71/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st November 2024 - 04:33 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი