ჯვარი, ქრისტიანული რელიგიის სიმბოლო პარამეტრები

[marine]

"ერთხელ ხუცესმა ზაქარიამ პირში ჩაიდო ვერცხლის ჯვარი, რომელიც საკმაოდ დიდი ზომის იყო და ლოცვით მიმართა ღმერთს:

"უფალო, უფალო, შემოდი ჩემში ,შენი ჯვრის სახით; დაე, ის დადნეს ჩემს ბაგეებში, მე მას გადავყლაპავ და დაე, ჯვარმა იცხოვროს ჩემში..."

და უფალმა დაუშვა ეს სასწაული - ჯვარი მართლაც დადნა მის პირში და ხუცესმა ის, როგორც წმიდა, ნაკურთხი წყალი, გადაყლაპა".

[marine]

"ჯვარი, როგორც ქრისტიანობის სიმბოლო, ყველა ქრისტიანმა აუცილებლად უნდა ატაროს. იგი ჩვენი იარაღია, კედელია მტერთან დამცავი, დამმოძღვრელი და ნუგეშინისმცემელი ნათელია ბნელთა შორის, მკურნალია და აღამდგინებელი, ყოველივეა - ყოველთათვის.

ჯვარი ჯილდოა, რომელიც არ დაგვიმსახურებია, მაგრამ მაინც მოგვეცა, რათა ჯვარს ვაცვათ, უარვყოთ ჩვენი სულის ბნელი მხარეები. სიყვარულით, მოთმნებით უნდა ვიტვირთოთ ჩვენი სატარებელი ჯვარი, რათა ვცხონდეთ. ამისთვის საჭიროა, ვიყოთ უფლის სულიერი რჩევების, მისი სულიერი სიფხიზლის, მფარველობის ქვეშ და არ დავივიწყოთ სიტყვები: "ნეტარ არიან ყოველნი, რომელთა ისმინონ სიტყვა ღვთისა და დაიმარხონ იგი"

/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/

[marine]

"ქრისტეს ჯვარს დიდი ძალა აქვს. როცა გამოსაცდელი მონაზონი ვიყავი, ეშმაკები გააფრთებით მებრძოდნენ - საღამოს, სენაკში ყოფნისას, გამუმდებით მიკაკუნებდნენ კარზე და ამბობდნენ: "ლოცვითა წმინდათა მამათა ჩვენთათა..." ვაღებდი კარს და, მიუხედავად იმისა, რომ არავინ იყო, შიში მიპყრობდა. მერე უკვე ადგილს ვეღარ ვპოულობდი, შეუძლებელი იყო სენაკში გაჩერება. საშინლად ვიტანჯებოდი, ვტიროდი, ვლოცულობდი, მაგრამ არაფერი. ერთ საღამოს, სერობის ლოცვის შემდეგ, მონასტერის ერთმა უხუცესმა ეზოში დამინახა და მითხრა: "შვილო, რატომ არ მიდიხარ სენაკში? ხომ ხედავ, რომ ეზოში არავინ დადის. ყველანი სენაკში არიან და ლოცულობენ". მე ტირილი დავიწყე და ვუამბე, რაც ხდებოდა. მაშინ მან ცვილში ჩადებული პატიოსანი ჯვრის ნაწილი მომიტანა და მითხრა: "შვილო, ახლა შეგიძლია მშვიდად წახვიდე შენს სენაკში". როგორც კი სენაკში წავედი და კარი ჩავკეტე, მაშინვე მომესმა მაღალ ხმაზე: "ლოცვითა წმინდათა მამათა ჩვენთათა...", "ამინ", ვუპასუხე მე. გაიღო კარი, შემოვიდა ერთი "პოლიციელი" და დაიწყო ყვირილი: "ეი, შე გაუნათლებელო, რად გინდა ეს ხის ნატეხი?" და დამცინავად ხარხარებდა. იგი ყვიროდა, მაგრამ მოახლოებას ვერ ბედავდა, რადგან პატიოსანი ჯვრის ნაწილი მქონდა. "უფალო იესო ქრისტე, შემიწყალე მე", ვთქვი მე და "პოლიციელი" კვამლივით გაქრა!"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"გაღვიძებისთანავე, ყველაზე უწინ, ღმერთი გაიხსენე და პირჯვარი გადაისახე"

/ოპტინელი ბერ-მოძღვრები/

[marine]

"ძილის წინ პირჯვარი აუცილებლად გადაისახე"

/ოპტინელი ბერ-მოძღვრები/

[marine]

"ჯვრის თაყვანისცემა უდიდესი ძალაა ეკლესიისა"

[marine]

"ჯვარი" ფართო გაგებით ყველა ის სირთულეა, რასაც ღმერთი ამ ცხოვრებაში გვიგზავნის"

/პროტოპრესვიტერი ოლეგ სტენიაევი/

[marine]

"ჯვარი მოქმედი საიდუმლოს გამოცხადებაა, საუკუნოდ დაფარული, მაგრამ მარადიულად ჭეშმარიტი"

/დეკ. სტივენ ფრიმანი/

[marine]

"სანამ ჯვარი მძიმეა, მანამ არის იგი საკუთარი ჯვარი. ხოლო, როცა იგი ქრიტეს ჯვრად გარდაიქმნება, მაშინ არაჩვეულებრივ სიმსუბუქეს იძენს: "უღელი ჩემი ტკბილ არს, და ტვირთი ჩემი სუბუქ არს", - თქვა უფალმა.

ქრისტეს მოწაფე ჯვარს მხრებზე მაშინ იდებს, როცა იგი თავს იმ მწუხარებების ღირსად აღიარებს, რომლებიც მას ღვთის განგებულებამ გამოუგზავნა"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

[marine]

"ბერი (სქემარქიმანდრიტი ვიტალი სიდორენკო) გვიყვებოდა, თუ როგორ მოწამლეს:

- ვიცოდი, რომ საწამლავი ჩამიყარეს, მე კი ჯვარი გადავსახე, ვილოცე, თავადაც პირჯვარი გამოვისახე და დავლიე. არაფერი დამმართია. თუმცა, შემდგომში პირში მთელი ზედა აპკი ჩამომძვრა"