ბავშვი და ოჯახი პარამეტრები

[marine]

"ჩვენი შვილები იმიტომ არიან ღმერთისგან შორს, იმიტომ ავადმყოფობენ, რომ ჩვენი და ჩვენი წინაპრების შვილები არიან. ჩვენი გენეტიკა დაზიანებულია, მასში ბევრი ნაგავი დაგროვდა. ეს ნაგავი რომ გავიტანოთ, გვჭირდება სულიერი პასპორტი, რომელიც არის სახარება".

/დეკ. გიორგი თევდორაშვილი/

[marine]

"ჩვენ შვილებს არ ვზრდით ნორმალურად, რადგან არ ვართ ნორმალური ქრისტიანები"

/დეკ. გიორგი თევდორაშვილი/

[marine]

"თუ წვრთნა გინდა ბავშვისა, იგი შენ უნდა ჩასო გულში და იმან - შენ"

/ილია მართალი/

[marine]

"მშობელი აღზრდის ადამიანს, მაგრამ თვითაღზრდაზე ბევრი რამაა დამოკიდებული"

[marine]

"კითხვა: როგორ უნდა ვესაუბროთ ბავშვს რელიგიურ თემებზე, რომ მასზე ზეწოლა არ მოვახდინოთ?

პასუხი: ბავშვებთან არა მხოლოდ რელიგიურ თემაზე, არამედ ნებისმიერ საკითხზე საუბრისას ძალიან ფაქიზი მიდგომაა საჭირო და მათზე ზეწოლა დაუშვებელია. თუმცა თავის ნებაზე მიშვებაც არ იქნება მიზანშეწონილი. ბავშვების რელიგიაში გათვითცნობიერება უნდა მოხდეს ზომიერების დაცვით და ამასთანავე, აუცილებელია, პირადი მაგალითის მიცემა, რომ მათთვის ყოველივე გასაგები და მისაღები იყოს."

[marine]

"კითხვა: როგორ აფასებს ეკლესია უკანონოდ შობილ შვილებს?

პასუხი: მართლმადიდებლური ეკლესიისთვის არ არსებობს უკანონოდ და კანონიერად შობილი ბავშვი. ყოველი ადამიანი ფასდება მისი ზნეობრივი ღირსებით, ცხოვრების წესითა და სულიერებით. ამიტომ, ეკლესიისთვის ყველანი ერთნი ვართ."

"კითხვა: როდესაც ოჯახში უთანხმოება დაისადგურებს, არ არის ურთიერთგაგება, როგორ მოვიქცეთ სიმშვიდის დასამყარებლად?

პასუხი: როდესაც ოჯახი არ იქმნება ღვთის სიყვარულით და ოჯახის შექმნის მიზანი არ არის მარადიულ ცხოვრებაზე ფიქრი და ზრუნვა, როგორც წესი, ასეთი ოჯახი მოკლებულია სიმშვიდეს. ამიტომ, ოჯახის წევრებმა უნდა იცხოვრონ ქრისტიანულად, ეკლესიური ცხოვრებით, უნდა მიიღონ მონაწილეობა საღვთო საიდუმლოებებში, თქვან აღსარება, მოინანიონ ცოდვები და სიმშვიდეს მოიპოვებენ როგორც სულში, ასევე ოჯახში."

[marine]

"კითხვა: როგორ ჩავუნერგოთ ბავშვს უფლისადმი სიყვარული და მოწიწება?

პასუხი: ბავშვს პატარაობიდანვე უნდა ასწავლოთ მუხლის მოდრეკა წმიდა ჯვრისა და ხატების წინაშე, მათზე მთხვევა; უფროსებმა უნდა დაანთებინონ სანთლები ხატების წინ, გაიღონ მოწყალება, საეკლესიო შესაწირავი; ბავშვი ხშირად უნდა ატაროთ ტაძარში; ხშირად აზიაროთ; მიაღებინოთ სებისკვერი და ნაკურთხი წყალი; ბავშვს შეასწავლეთ ლოცვები; ასწავლეთ მღვდელმსახურისგან კურთხევის აღება; მიაჩვიეთ გალობასა და წმიდა წერილის კითხვას; ბავშვის თანდასწრებით ისაუბრეთ უფალზე. მიაჩვიეთ ტკბილეულსა და თუნდაც პურის ნაჭრის გაყოფას ძმების, დებისა და სხვებისთვის."

[marine]

"კითხვა: რამდენად არის საფრთხის შემცველი, როდესაც მართლმადიდებელი ბავშვების გვერდით იეღოველები სწავლობენ? როგორ დავიცვათ მათგან ჩვენი შვილები?

პასუხი: რადგან საქართველოში განათლება საეროა, შესაძლებელია, სხვადასხვა აღმსარებლობის ადამიანმა ერთად ისწავლოს. თქვენი შვილების დაცვა სხვა სარწმუნოების მიმდევართაგან იმით შეგიძლიათ, რომ მართლმადიდებლურად აღზარდოთ ისინი, აჩვენოთ საკუთარი მაგალითით, როგორ უნდა იყოს მართლმადიდებელი ქრისტიანი, ხშირად წაიყვანოთ ეკლესიაში, აზიაროთ, რათა მათი რწმენა ისეთი მყარი იყოს, რომ სხვა სარწმუნოებით დაინტერესება საფრთხეს აღარ წარმოადგენდეს."

[marine]

"კითხვა: როგორ მოვიქცეთ, თუკი ჩვენი შვილი ცუდ წრეში მოხვდა და ცოდვილ ადამიანებს დაუმეგობრდა?

პასუხი: უნდა ილოცოთ თქვენი შვილისთვის და ეს მას დაეხმარება. ამის მაგალითად გიამბობთ ნეტარი ავგუსტინეს ამბავს: ის ცოდვებში იყო ჩაფლული და გარყვნილ ცხოვრებას ეწეოდა. დედამისი კი ძალიან განიცდიდა შვილის საქციელს და გამუდმებით ტიროდა. ერთხელ მან თავისი უბედურების შესახებ ეპისკოპოსს უამბო, ეპისკოპოსმა ასე დაამშვიდა: ნუ გეშინია, დედის ლოცვები შვილს აუცილებლად უშველის, შენი ცრემლები ტყუილად არ დაიკარგებაო. ასეც მოხდა. ოდესღაც ცოდვილი ავგუსტინე შემდგომში ღვთისთვის სათნო ცხოვრებისთვის ზეციურ წმიდანთა დასში ამაღლდა."

[marine]

"კითხვა: ითვლება თუ არა ცოდვად თუ ადამიანს არ გავუმხელთ, რომ ის ნაშვილებია და უნდა ვუთხრათ თუ არა მას სიმართლე, რომელსაც თვითონ ვერ გაიგებს?

პასუხი: არსებობს ისეთი სიმართლე, რომლის არგამხელა ცოდვად არ ითვლება. თუმცა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სიცრუე და ტყუილი ქრისტიანისთვის მისაღებია. კონკრეტულ შემთხვევაში, იმის თქმა, რომ ის ნაშვილებია, არ არის აუცილებელი. მით უმეტეს, თუ არ იცით, როგორი რეაქცია მოჰყვება ამას. საერთოდ კი უმჯობესია, ასეთ სიტუაციაში მოძღვარს მიმართოთ და ის ყველა დეტალის გათვალისწინებით სწორ რჩევას მოგცემთ."

[marine]

"შვილი აუცილებლად მშობელმა უნდა გაზარდოს"

/დეკ. გიორგი საბიაშვილი/

[marine]

"ძველი აღთქმის წიგნში გადმოცემულია ელი მღვდელმთავრის ცხოვრება (! მეფ. 3, 13). ელი და მისი შვილები ღმერთის მიერ იქნენ დასჯილნი, რადგან ელი არ სჯიდა შვილებს, რომლებიც არცხვენდნენ მას. ასე რომ, ბავშვმა უნდა იცოდეს, რომ ცუდი საქციელისთვის ის დაისჯება".

/დეკ. გიორგი საბიაშვილი/

[marine]

"კითხვა: მინდა, ჩემი შვილები კარგ ქრისტიანებად აღვზარდო, მაგრამ მგონია, რომ სარწმუნოებაზე ბევრი ლაპარაკი მათთან უკუშედეგს გამოიღებს. თქვენ რას მირჩევთ?

პასუხი: ბავშვებთან ძალიან ფაქიზი მიდგომაა საჭირო, რა თქმა უნდა, მათთან ზეწოლითი ხასიათის საუბრები დაუშვებელია. ბავშვების რელიგიაში გათვითცნობიერება ზომიერების დაცვით უნდა მოხდეს და რაც მთავარია, საკუთარი მაგალითის საფუძველზე."

[marine]

"ბავშვებს ჩვენი წინაპრების სიბრძნე უნდა ჩავუნერგოთ. განსაცდელისთვის თუარ მოვამზადებთ შემდგომ ჩვენ საყვედურებით აგვიკლებენ - რატომ გამზარდეთ ბამბებშიო"

[marine]

"კითხვა: ჩემი შვილი ძალიან ცელქი და გაუგონარია, არაფერს მიჯერებს. როგორ უნდა მოიქცეს ასეთ დროს მორწმუნე მშობელი?

პასუხი: ბავშვის ცელქობას ეკლესიაც ისევე შემწყნარებლურად უყურებს, როგორც საზოგადოება. ბავშვი ვერ იქნება ბრძენი, თუმცა, რა თქმა უნდა, ის მშობელს უნდა ემორჩილებოდეს, ოღონდ ყოველთვის არ უნდა მოსთხოვოთ ბავშვს, აკეთოს ის, რაც თქვენ გსურთ. მუდმივი შეზღუდვები ბავშვების აგრესიას იწვევს და სასურველ შედეგსაც ვერ მიიღებთ. ცელქობის დროს ბავშვს უნდა მიუთითოთ და თვალყური ადევნოთ, რომ ეს სიცელქე დანაშაულში არ გადავიდეს. აუცილებელია, პატარობიდანვე ატაროთ ეკლესიაში, რათა თავიდანვე გაარჩიოს კეთილი და ბოროტი და უფლის კალთის ქვეშ იყოს."

[marine]

"როცა ცოლ-ქმარი პატივით ექცევა ერთმანეთს, შვილებიც პატივს მიაგებენ მათ. ასეთ ოჯახში ცხოვრება საათივით მიდის"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"ბავშვი, რომელსაც უყვარს ღმერთი, უფრო დაცულია, ვიდრე ბავშვი, რომელსაც იმდენად ზღუდავდნენ, რომ ის ღმერთს აუჯანყდა"

[marine]

"ნინელი (60 წლის): თავის ქებით არ ვამბობ, მაგრამ შვილებსა და ოჯახზე გადაყოლილს საკუთარი თავი არასოდეს მახსოვდა. ვამჩნევდი, რომ ამან სხვებსაც დააკარგვინა პატივისცემა ჩემ მიმართ.

მაშინაც, როცა შეუძლოდ ვიყავი და იმდენს ვერ ვაკეთებდი, რამდენსაც კარგად ყოფნის დროს, არავინ მეკითხებოდა, რა მჭირდა, მეტიც, მოთხოვნა ისეთივე იყო, როგორიც ჩვეულებრივ.

შვილები დაიზარდნენ, უფროსმა ცოლი შეირთო და აქ იჩინა იმ პრობლემამ თავი, რომელმაც ჩემს ოჯახს დაღი დაასვა. რძალმა ჩემს საქმისგან დაკოჟრილ ხელებს რომ შეხედა, ჩემს შვილს განუცხადა, დედაშენის გაკეთებულ საჭმელს არ შევჭამ, რას უგავს ხელებიო.

ასე წვეთ-წვეთად აგორდა უსიამოვნება და ერთ დღესაც ყველანი კარგად გამოვლანძღე, მერე შვილსა და რძალს კარისკენ მივუთითე, ჩემმა თვალებმა არ დაგინახოთ და შენც დედაშენის ორმეტრიანფრჩხილებიანი ხელებით გაკეთებული მიირთვი-მეთქი.

თავს ვეღარ ვცნობდი, ვკანკალებდი და ვყვიროდი. იმ ღამეს რომ წავიდნენ, იმის მერე უკან არ მოუხედავთ. ახლა ყველაფერს რომ ვაანალიზებ, ვხვდები, შვილის დაკარგვას იქნებ სჯობდა, სხვაგვარად მომეგვარებინა საქმე, ან საერთოდ გავცლოდი და მეცლია, იქნებ გონს მოჰგებოდნენ."

[marine]

"უფალმა ყოველივე დაითმინა ჩვენთვის, ჯვარს ეცვა და ჩვენ მცირედიც ვერ დაგვითმენია, არათუ სხვაგან, უცხოეთში, არამედ საკუთარ ოჯახშიც კი"

[marine]

"რაც საზიანოა ბავშვებისთვის, არის გადამეტებული მზრუნველობა, ანუ მშობლების მხრიდან ზედმეტი შფოთი და მღელვარება."

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/