ბარბარობა და ლობიანი პარამეტრები

[ანანო]

უფ გოგო კაი ქოთნისლობიო კაი წნილი ერთი ჭიქა სუფთა საფერავი ჭადი რა სჯობია მაგას მოიცა რა თან თუ თბილათ ბუხართან ზიხარ.

ლობიო ესე არასდროს მომდომებიაა

[სოფი]

tamara

ერთმა ისტორიკოსმა თქვა -
ქართველები წარმართულ ხანაშიც კი ქრისტიანები იყვნენო..

არადა რა უცნაურად დაემთხვა მზის ბარბალის დღესასწაული წმ ბარბარეს დღესასწაულს...

ამაზე გამახსენდა,იმ ფორუმიდან დაკოპირებისას გამოვტოვე ზოგიერთი რამ, ის ავიღე,რა თემაზეც გვქონდა ჩვენ საუბარი. ახლა ამასაც დაგიდებ:

მართლაც რომ საოცარი დამთხვევა იყო და არის ეს, რაც კიდევ უფრო მარწმუნებს იმაში, რომ ქართული წარმართული აზროვნება იყო წინასწარმეტყველება ქრისტეს შობისა და შეიძლება ითქვას - არანაკლებ ახლოს იდგა მასთან, ვიდრე ძველ აღთქმაში მოცემული სამყარო...


ბარბარეს სახელზე ცხვებოდა ბასილაკვერები, ბედისკვერები, საბარბალო ტაბლები (ლობიანები) და სხვა ფორმისა და სიმბოლური შინაარსის კვერები, რომელზეც წარმართობის დროსაც კი ჯვარს სახავდნენ ხოლმე ქართველები

[Iona]

მართლაც რომ საოცარი დამთხვევა იყო და არის ეს, რაც კიდევ უფრო მარწმუნებს იმაში, რომ ქართული წარმართული აზროვნება იყო წინასწარმეტყველება ქრისტეს შობისა და შეიძლება ითქვას - არანაკლებ ახლოს იდგა მასთან, ვიდრე ძველ აღთქმაში მოცემული სამყარო...

.... ისე სადაც მოგვებმა იცოდნენ და შორიეული ქვეყნებიდან მოვიდნენ? შეიძლება ჩვენებსაც ქონოდად გარკვეული ცოდნა.

[tamara]

ისე სადაც მოგვებმა იცოდნენ და შორიეული ქვეყნებიდან მოვიდნენ? შეიძლება ჩვენებსაც ქონოდად გარკვეული ცოდნა.

უნდა აღვნიშნო, რომ საკმაოდ ხშირად ვაწყდები ჯვრის გამოსახულებას ქრიასტიანობამდელ საქართველოში -
და არა მარტო საქართველოში -
ქოთნებზე ხშირად ვხვდები ჯვარს..

ჯვრის ფორმა წარმართულ პროტოიბერიულ ტომებში მზის სიმბოლო იყო -
ხოლო მისი ერთ ერთი ვარიანტი კი ბორჯღალო.

[tamara]

ჯვრის ერთ ერთი უძველ გამოსახულებას ვხვდებით ეგვიპტეში -

ანკხი -
ეს იყო თავისებური ჯვარი -
და ყველაზე საინტერესო კი ის იყო, რომ
ანკხი იყო სიმბოლო უკვდავების!!


Крест- анк

Наиболее древний - так называемый "крест Анк": крест с петлей, изображения которого встречаются в гробницах египетских фараонов. Египтяне считали этот символ ключом в загробный мир. Если учесть, что жизнь "по ту сторону пирамиды" имела для египтян решающее значение и большая часть жизни "простого египетского фараона" была подчинена подготовке к смерти, то можно представить, какое значение имел в религии Древнего Египта крест Анк. Он заключал в себе идею бессмертия, соединял два знака: крест, символ жизни, и круг - вечности. Анк также символизировал союз Исиды и Осириса, земли и неба, объединение мужского и женского начал, служил обозначением мудрости.


აი საინტერესო ინფორმაცია ჯვარზე -


Универсальный символ, ведущий свое происхождение из наиболее древних времен. Это преимущественно космический символ. Крест - центр мира и, следовательно, точка сообщения между Небом и Землей и космическая ось, имеющая, символизм Космического Древа, горы, колонны, лестницы и т, д. Крест олицетворяет Древо Жизни и Древо Пропитания, а также универсального архетипического человека, способного к бесконечному и гармоничному расширению как в горизонтальном, так и в вертикальном планах. Линия вертикальная - небесная, духовная и интеллектуальная, позитивная, активная, мужская; горизонтальная является земной, рациональной, пассивной, отрицательной и женской. Крест как целое образует первоначального андрогина. Это заложенный в природе дуализм и единство противоположностей. Он олицетворяет духовное единство и интеграцию души человека в горизонтально-вертикальном аспекте, необходимом для полноты жизни. Крест - это фигура человека в полный рост; нисхождение духа в материю. Способоный к расширению в любом направлении, он означает вечную жизнь. Крест формируется четырьмя реками рая, проистекающими от корней Древа Жизни. Из его центра исходят четыре основные оси, и он четырехчастен в своем динамическом аспекте; четыре мировых элемента объединены в пятой центральной точке. Космическая ось проходит через точки Зенит и Надир; направление Север-Юг является осью солнцестояния, а Восток-Запад - осью равноденствия - Египетский крест анкх, соединяющий в себе мужской и женский символы, олицетворяет единство обоих полов, союз Неба и Земли, жизнь, бессмертие, вечную жизнь, жизнь, которая придет, время, которое настанет, скрытую мудрость, ключ к тайнам жизни и знаниям. Предполагается также, что анкх символизирует Древо Жизни: овал - это вечность, а расширение креста в длину и ширину - непреодолимое пространство. Возможно, что он символизирует также солнце, поднимающееся над горизонтом. Крест в круге означает подвижность солнца, колесо сансары и колесо фортуны. Христианская церковь построена так, что здание образует крест внутри круга церковного двора. (См. также круг). Крест и квадрате - китайский символ земли и стабильности. Крест с колесом в центре - чакра индусов, сила, величие, солярность. Крест, края которого расширяются к оконечностям, символизирует раскрытые крылья птцы, являющиеся эмблемой рыцарей Госпитальеров. Андреевский крест Окрест святого Андрея) - совершенство, число 10. Мальтийский крест символизирует четырех великих богов Ассирии: Ра, Ану, Белуса и Хеа. Эмблема рыцарей Мальты. Крест розы (пятилепестковый) - гармония, сердце, центр. Даосский крест - Древо Жизни, регенерация, скрытая мудрость, божественная сила и правление, жизнь предстоящая; молот богов грома, мститель, сокрушитель, боевой топор Тора. Двойной крест - , солярный символ Зевса как бога Небес; появляется также на буддийских ступах и сопровождает халдейских богов Неба и арийских божеств. Крест с рукой - древний талисман против злого глаза. Крест с полумесяцем: полумесяц - это лунная барка, женский воспринимающий элемент; крест - ось мачты и фаллический символ одновременно; вместе они олицетворяют союз мужского и женского, Неба и Земли. Ритуальный хлеб всегда помечается крестом. У африканцев (бушменов и готтентотов) крест символизирует божество, защиту в деторождении. В алхимии крест - природный порядок элементов, центральный пункт квинтэссенции. У американских индейцев крест - форма человека, дождь, звезды, огонь от дров, девственность, четыре стороны света и четыре ветра. Северный ветер самый сильный, холодный и всепобеждающий гигант, голова и интеллект. Восточный ветер - сердце, источник жизни и любви. Западный - нежный ветер из духовной страны, последними вздох и уход в неизвестное. Южный ветер - место огня и страсти, плавящий и пожирающий. Центром креста являются земля и человек, движимый противоборствующими силами богов и ветров. Масонский крест - это крест, вписанный в круг, означающий святое место и космический центр. Четыре измерения пространства в небесном круге символизируют тотальность, включающую в себя Великий Дух. Этот крест олицетворяет Космическое Древо, распространяющееся горизонтально над Землей и касающееся Небес через вертикальную центральную ось. В буддизме крест означает ось Колеса Закона и колеса сансары. У кельтов крест - фаллический символ, жизнь, плодородие. У китайцев крест в квадрате - символ земли, где круг означает Небеса. В христианстве крест - это спасение через жертву Христа, страдание, вера, искупление. Y-об-разный крест изображает руки Христа, распростертые на кресте, и поднятие рук (Псалмы, 141:2). Крест означает также принятие смерти или мучения и пожертвования. Крест святого Андрея изображает мученичество, страдание и унижение. Экклезиастические кресты с двумя перекладинами означают архиепископов и патриархов, а с тремя перекладинами - Папу. Крест наперстный означает юрисдикцию. В средневековом символизме крест Христа, по преданию, был сделан из дерева, взятого от Древа Познания и причины Грехопадения, которое, тем самым, стало орудием спасения. Это дерево изображают приносящим как плохие, так и хорошие плоды (также символизирующиеся плохими и добрыми ворами) на противоположных сторонах с Христом, подобным стволу всеобъединяющего Древа Жизни, как центральный крест на Голгофе. Две руки креста олицетворяют, кроме того, милость и суд. В христианском искусстве часто изображали Солнце и Луну по обеим сторонам креста, чтобы отобразить двойственность натуры Христа, представленой вертикальной (небесной) и горизонтальной (земной) осями креста. Зацветающий крест (cross botone), по предположению, означал набухание прутика Аарона и восстание Христа к деятельной жизни. В Египте крест (анкх) символизировал жизнь, союз, бессмертие, здоровье. Его держит богиня правды Маат. Он олицетворяет союз Изиды и Озириса. Тау-крест - это молот, мститель, сокрушитель. У гностиков крест символизирует равновесие совершенств. У греков крест изображался на брови Артемиды Эфесской. В еврейской Каббале шестилучевой крест означает шесть дней творения, шесть фаз времени и продолжительности мира. У индусов вертикаль креста - это раджас, расширение существования, саттвы или высшие небесные состояния; горизонталь - это тамас, нижние, более земные состояния. Крест ассоциируют со священным Гангом и с пересеченными палочками из огня, принадлежащими Агни. В исламе крест символизирует совершенное объединение всех состояний бытия как в ширину, так и по напряженности; горизонтальную и вертикальную экспансию, высшую идентифи- ^ кацию. У манихеев крест света символизирует страдания Христа, свет, который пронизывает всю природу, У маори - богиня Луны, общее благо. У майя тау-крест - Древо Жизни и Пропитания. У мексиканцев - Древо Жизни, четыре ветра и плодородие. Это символ Тлалоса и Кетцалькоатля. В платонизме крест - символ Творца, который расколол целый мир надвое, и положил две части одну поперек другой. У римлян крест олицетворяет кару за злодеяния. У скандинавов и тевтонов тау-крест - это молот Тора, олицетворяющий гром, молнию, бурю, дождь, плодородие, а также силу богов бури. В шумеро-семитской традиции вавилонский крест с неполной Луной возникает в связи с лунными божествами; ассирийский крест - это четыре направления, в которых светит солнце; крест-солнце носила только аристократия. В Финикии крест означал жизнь и здоровье. В Халдее крестом изображались шесть дней творения и шесть фаз времени и срока жизни мира

http://mirslovarei.com/content_sim/Krest-389.html

[K.KAXABERI]

მგონი უფრო ის უნდა იყოს, რომ წმ. ბარბარეს საქართველოში დიდ პატივს სცემდნენ და საზეიმო ტრაპეზითაც აღნიშნავდნენ მის ხსენებას. მარხვაში კიდევ ხაჭაპური და გოჭი არ შეიძლება და... ჰოდა დარჩა ლობიანი ან მეორე ვერსია: წმ. ბარბარე ხომ ბავშვების მფარველია, ჰოდა მოგეხსენებათ ბავშვებს ლობიანები, ხაჭაპურები და ასეთი რამეები ძალიან უყვართ და ალბათ ლობიანებს უცხობდნენ ხოლმე მშობლები ამ დღესასწაულზე. და ტრადიციაში გადაიზარდა.

შენიშვნა მომავალი პროვოკაციების თავიდან აცილების მიზნით: ორივე ვერსია ჩემი ნააზრევია და ეკლესიის სახელით არ ვლაპარაკობ.

_______________________________________________________


გასაგებია თქვენი სიფრთხილე, მაგრამ პირველი ვერსია ჩვეულებრივია და არავითარი სპროვოკაციო

[სოფი]

ისე,ლობიანის გარდა,გოგრაც ხო იციან.
ნეტა ესეც იმ წარმართული დღესასწაულიდან ხომ არ მოდის? როგორ ფიქრობთ?

თან, როგორც მზე,გოგრაც ყვითელია და მრგვალი (ნუ თითქმის მრგვალი )

[tamara]

კიდევ ერთი საინტერესო სამუზეომო ექსპონატი მინდა გაჩვენოთ -
ვინაიდან ჯვრის ფორმაზე ჩამოვარდა საუბარი -

ეს უცნაური ფორმის ნივთი იპოვეს ანატოლიაში (იქ ქართველურ იტომები სახლობდნენ)
და ეკუთვნის ხათურ კულტურას -



გაგხსენებთ, რომ ხათები არსებობდნენ ანატოლიაში 18 საუკუნემდე ჩვ წ -აღმდე.
ანუ ეს ნივთი თითქმის 4000 წლისაა
მე 18 საუკუნიდან( ჩვ წ აღმდე) -
მერე ხათები ხეთებმა დაიპყრეს
და იქ შეიქმნა ხეთების სამეფო.

[inaina]

tamara

ჯვრის ფორმა წარმართულ პროტოიბერიულ ტომებში მზის სიმბოლო იყო -
ხოლო მისი ერთ ერთი ვარიანტი კი ბორჯღალო.

ბორჯღალოზე განმარტებები თუ შეგიძლია,სიამოვნებით წავიკითხავ

[tamara]

inaina
ბორჯღალო მზის სიმბოლოა
და წარმართულ ხანაში დაკავშირებული იყო მზის კულტთან..

მზის კულტი კი თავის მხრივ დედა ღვთაების კულტის სიმბოლიკა იყო...

ბორჯღალო და სვასტიკა ერთი და იგივეს აღმნიშვნელ სიმბოლოებია..

ბორჯღალა — ჯვრის ნაირსახეობა, სვასტიკის მრგვალმკლავა ვარიანტი. ერთ-ერთი ყველაზე ძველი და გავრცელებული ორნამენტული სიმბოლოა მთელ მსოფლიოში. გვხვდება უძველესი კულტურის კერებში: შუამდინარეთი, ირანი, ინდოეთი, კავკასიაში. მათგან უძველესი კავკასიური ნიმუშებია (მტკვარ-არაქსის კულტურა, აგრეთვე შუმერული, ინდო და ირანულ-არიული, თრიალეთის კულტურა, ელამი და სხვა).
„ბორჯ“ ძველ ქართულად იგივეა, რაც — „ბურჯი“, „ფესვი“, ხოლო „ღალა“ ნიშნავს — „მოსავალს“, „გამოსავალს“, „ბარაქას“. მაშასადამე ბორჯღალა არის სიტყვა-კომპოზიტი და ნიშნავს — ბურჯის (ბორჯი), იგივე ფესვის — გამოსავალს, „წმინდა ნაყოფს“, ბარაქას. ამასთანავე „ბორჯღლი“ ეწოდება ირმის რქასა და ხის ისეთ მსხვილ ტოტს, რომელიც მდიდარია შედარებით წვრილი ტოტებით. ირმის რქა ოდითგანვე მიიჩნეოდა სიცოცხლის ხის სიმბოლოდ, ხოლო მისი ცვლა ქართულ მითოლოგიაში უკვდავების მინიშნება იყო.

სვასტიკის მსგავსად, ბორჯღალა კოსმიური ენერგიის, კეთილდღეობის, ნაყოფიერების სიმბოლოა, ის არის მზის ნიშანი, ღვთაებრივი ბორბალის სიმბოლო. მისი წრიულად მოძრავი სხივები სიმბოლურად განასახიერებენ „მოძრაობის მარადისობას“, უკვდავებას, ძალაუფლებას

ბორჯღალა საქართველოს ტერიტორიაზე ოდითგანვე წმინდა ჩუქურთმად ითვლებოდა და ერთ-ერთი ყველაზე საკრალური ლოგოგრამა იყო. მას აქტიურად იყენებდნენ ძველი სახლების, კერების და დარბაზების მოჩუქურთმების დროს. იგია უმთავრესი და ცენტრალური სიმბოლო დედაბოძის ხატოვანი დამწერლობისა, რომლის ნიშნებს ქართული არქიტექტურა მტკვარ-არაქსის კულტურიდან იცნობს. გარდა ამისა, ბორჯღალას ორნამენტს ხშირად შევხვდებით ძველი ქართული სახლების აივნებზე, კარიბჭეზე, შრომისა და საბრძოლო იარაღებზე. ბორჯღალას უკავშირებდნენ მზეს, ბორბალს.

ბორჯღალა განსხვავდება ქიმთა რაოდენობით, საქართველოში ყველაზე გავრცელებული 7 ქიმიანი ბორჯღალა იყო, რომელის სიმბოლურად განასახიერებდა კოსმოსს და წარმართული ქართული პანთეონში არსებული შვიდი წმინდა მნათობის ხატოვანი ნიმუში იყო. კონცენტრაციის ცენტრი, ანუ „ბურჯი“, საიდანაც თითოეული „ღალა“ (მნათობი) გამოედინება, ღმერთის სავანეს სიმბოლოდ მიიჩნეოდა, ვინც იმთავითვე ყოველივე ხილულისა და უხილავის შემოქმედად მიიჩნეოდა.

7 წმინდა მნათობის ქართული სახელებია:

მთოვარე (იგივე ყამარ) — მთვარე
ჯუმა (იგივე ერმი და ოტარდი) — მერკური
მთიები (იგივე ცისკრის ვარსკვლავი) — ვენერა, აფროდიტე, იშტარი
მარიხი (იგივე არიან, თახა) — მარსი
დია (იგივე მუშთარი) — იუპიტერი
ზუალი — სატურნი
ჰელიო(იგივე არდი) —მზე

ბორჯღალა დღეს [რედაქტირება]
ბორჯღალა ისევ პოვებს საქართველოში დიდ გამოყენებეს.

ის გამოსახულია საქართველოს ეროვნული ვალუტა — ქართულ ლარზე და პასპორტზე

http://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%91%E1%...%83%9A%E1%83%90


წარმართული ბარბალის სახელი დაკავშირებულია სიტყვა ბორბალთან - ანუ იგივე ბორჯღალოსთან...



თუმცა მე პირადად ყველაზე მეტად გამაოცა სვეტიცხოვლის კედელზე ამ სვასტიკებმა და რვაფოთლიანმა ყვავილებმა...



ეს კი ბორჯღალო - ასევე სვეტიცხოვლის კედელზე



ეს კი ბაგრატის ტაძრის ბორჯღალოა

[inaina]

tamara
სახლის აშენებას ვაპირებ და ახლა მივიღე გადაწყვეტილება,აივანს ხე და კედლის ქვა სიმეტრიულად დავტვირთო ამ საყვარელი ბორჯღალოებით.
მადლობა დადებული ინფოსთვის

[tamara]

სხვათაშორის ბორჯღალოებს გამოსახავდნენ უძველესი დროიდან დედაბოძზე -

ეს დედაბოძი ახალგორის მუზეუმშია -

[guest]

tamara
სერბიაში ვარ ახლა და გადაცემას ვუყურე რუსულ კულტურაზე და იქ აჩვენეს, რუსებსაც ქონიათ ლობიანები
ტქვეს არასარხვო პერიოდში ძეხვს ვამატებთო, ანუ წვრილად დაჭრილ ძეხვს ურევენ ლობიანებს. და აუცილებლად წარმართობას და წარმართულ ბალბალეს თუ ეხება ბარბარობის ლობიანი , გამოდის რუსებიც ამ მოტივით აკეთებენ ლობიანებს? თუ ჩვენგან გადაიღეს ურალში?

პ.ს მე გავაკეთე აქ ბარბარობაზე ლობიანი ზაფხულში კი ჩემი რეცეპტით აკეთებს დედამთილი და ყანაში მიაქვს, სამუშაოდ რომ მიდის .

[tamara]

არ ვიცი ურალში ბარბალი როგორ მოხვდა.
ბარბალე ნამდვილად ქართულია-
ვინაიდან სიტყვა ბარბალი - ბორბალი -
ქართული ძირის მქონეა.
რუსულად კოლესოა -
ისე რა ჰქვია სახელი რუსულ ლობიანებს?


ალბათ ჩვენგან წაიღეს - მარა როდის?...

[ნონა]

ქართული წარმართული ღვთაების ბარბალის პატივსაცემად საქართველოში ცხვებოდა ყველიანი და კვერცხიანი კვერები (დაახლოებით ხაჭაპური)
ამ კვერებს მზის საპატივცემულოდ მრგვალი ფორმა და ყვითელი გული ქონდა...

როდესაც გაქრისტიანდა ქვეყანა, არსებული წარმართული წმინდანისა და ახალი ბარბარეს სახელების ფონეტიკური დამთხვევის გამო მოხდა მათი შერწყმა
შედეგად აღინიშნებოდა ბარბარობა ბარბალობის წესების რამდენადმე სენარჩუნებით
თუმცა ბარბარობა მარხვას ითვალისწინებდა, ყველი და კვერცხი კი აღარ გამოდგებოდა
შედეგად ფარშის სახით მზის ფორმის კვერებში გაჩნდა ყველაზე ხელმისაწვდომი სამარხო ლობიო

არც კი ვიცი კიდევ რა შეიძლებოდა გამოეყენებინა ქართველ ადამიანს იმ დროში სამახო ფარშად...
ასე გახდა ლობიანი ბარბარობის აღსანიშნავი აუცილებელი ატრიბუტი

პ.ს. არსად ბარბარობას არ კეთდება ლობიანები საქართველოს გარდა
არსად ბარბარე არ მიიჩნევა ბავშვების მფარველ წმინდანად საქართველოს გარდა
საქმე იმაშია რომ ბარბალი იყო კერიის მფარველი ცეცხლის ღვთაება და ბავშვების მფარველობასაც მას ავედრებდნენ ჩვენი წარმართი წინაპრები

[marine]

"წმინდა ბარბარე თავის განუზომელ მეოხებას ავლენს მათზე, ვინც მისი სახელით შეევედრება უფალს, რომ განკითხვის დღეს ცხონდეს განკითხვის გარეშე, ანუ პირდაპირ ცხონდეს".

/კ. კეკელიძის სახელობის ხელნაწერთა ინსტიტუტში არსებული X საუკუნის "წმინდა ბარბარეს ცხოვრების" მიხედვით/



"და კიდევ წმინდა ბარბარე უდიდესი მეოხია მათ მიმართ, ვინც მისი სახელით შესთხოვს უფალს, რომ მის ოჯახზე გადმოვიდეს აბრაამის კურთხევა, ანუ ის ლოცვა, რითაც დალოცა აბრაამი და სარა წმინდა სამებამ.

წმინდა ბარბარე ამიტომ ითვლება ოჯახის მფარველად, რომ თურმე მისი მეოხებით აბრაამის კურთხევა გადმოდის ოჯახზე და შესაბამისად ბავშვების მფარველიც ამიტომ არის, რომ ამ კურთხევაში შვილიერება იგულისხმება.

ამიტომ წმინდა ბარბარეს მეოხება კიდევ უფრო დიდია, ვიდრე ჩვენ გვგონია."

[marine]

"წმინდა ბარბარეს დაღვრილი წმინდა სისხლი ბევრი რამის მთქმელია. ვისაც უნდა რომ ეს გაიგოს, ის გაიგებს. უნდა მივებაძოთ მას, რათა მადლი მივიღოთ ღმერთისა. შევთხოვთ წმინდა ბარბარეს, რომ მეოხი იყოს ყველა ჩვენთაგანის და განსაკუთრებით ჩვენი ბავშვების"

"ბარბარეს წმინდა სული ჯანმრთელებს გვხდის".

/დეკ. დავით შაქარაშვილი/

[marine]

ბარბარობას გილოცავთ!!!! წმინდა ბარბარემ დალოცოს ჩვენი შვილები და არ მოაკლოს მათ ჯანმრთელობა!!!

[marine]

მთელი ცხოვრება სიკეთის კეთებით ტრაბახობდა… ყველაფერს ცდილობდა მონასტრის წევრებს მისთვისაც ღმერთივით ეცათ თაყვანი… რამდენჯერ ნივთებიც გაუტანია სახლიდან, რომ იქ მიეტანა და ამის გამო ვინმეს შეექო…
არც არავინ ეუბნებოდა, ესეც ვნება იყო, რასაც კეთილ საქმესთან არავითარი კავშირი არ ჰქონდა…
ბარბარობისთვის სამი დღით ადრე შეუკვეთა საცხოვს ლობიანი…
მეზობლად ხელმოკლე ოჯახი ცხოვრობდა… ისე უჭირდათ, პურს მონაცვლეობით მეზობლები ყიდულობდნენ…
ბარბარობის წინა დღეს ,,ქველმოქმედს” მიადგა მრავალშვილიანი ოჯახის მამა, იქნებ რამით დაგვეხმარო, პატარები მშივრები მყავსო…
ისტერიკებით გაისტუმრა, სად მაქვს ამდენი, მე თავი დამანებე, სხვას მიადექიო…
შეიძლება იმ წამს მართლა ვერ დახმარებიდა თანხით, რადგან ავტომობილი ისე გაავსო პროდუქტით, თავად ძლივს ეტეოდა, რომ ბარბარობას მონასტერში სუფრა გაეშალა…
იცოდა, რომ წირვის ბოლოს ან მონასტრის წინამძღვარი შეაქებდა, ან დანარჩენი წევრები ცამდე აიყვანდნენ…
ბარბარობის დღეს მისი მეზობლის ბავშვი შიმშილისგან გულწასული სასწრაფოს ექიმებმა ძლივს მოაბრუნეს…
ჰო, ისევ პატარების მფარველმა ბარბარემ უშველა… აბა, მეზობელი როგორ დაეხმარებოდა, მონასტერში სამეფო სუფრა უნდა გაეშალა!..

/მამა პეტრე კვარაცხელია/

[marine]

"შემდგომში უწმიდესმა [ეფრემ II] კიევში ვიზიტისას მოილოცა ტაძარი, სადაც ასვენია დიდმოწამე ბარბარე. ერთ-ერთი პირივნებისადმი გაგზავნილ წერილში იგი წერს: "მამეტანი გახარებული დავრჩი, ორჯერ თუ სამჯერ მოვეხვიე წმიდნა ბარბარეს უხრწნელ გვამს და ცრემლები დავაფრქვიე. ამ 10-15 წლის განმავლობაში არაფერი გამხარებია ისე, როგორც წმიდნა ბარბარეს ხილვა"