 პოლემიკა "დიდგორის" სქიზმატურ დაჯგუფებასთან |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| კანონისტი |
 Jan 24 2009, 03:37 PM
პოსტი
#101
|
 დავით  ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284  |
მხევალი ნინო
ციტატა უი, მე ეს არ ვიცოდი თუ რომის ეკლესია არ იყო ოფიციალურად ,,აღიარებული,, მწვალებელად. ჰო, არ არის. თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ მათთან ევქარისტიული ერთობა დასაშვებია. რომის ეკლესიის მიერ დოგმატური სწავლების დარღვევა სახეზეა. უბრალოდ, ჩვენ თავს არ უნდა მივცეთ ზედმეტი უფლებები და მსოფლიო კრების კომპეტენცია არ უნდა "შევითავსოთ". სწორედ ამიტომ, შეგვიძლია მიუღებლად ჩავთვალოთ მსოფლიო პატრიარქის თანალოცვა რომის პაპთან (ჯერ ერთი, ეს თანალოცვაც ვერ დავაზუსტე ლიტურგიკულად, რა პროცედურაა), მაგრამ სასაცილოზე მეტია, კანონიკურად ვისაუბროთ მსოფლიო პატრიარქის მწვალებლობაზე, როცა თავად რომის ეკლესიის მწვალებლობა არ არის დამტკიცებული ჯერ. მისი ყოვლადუწმიდესობა კანონიკური სამართლის დოქტორია და იცის, როგორმე, ჩვენზე მეტი...  -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
   |
 
|
| მნათე |
Jan 24 2009, 03:38 PM
პოსტი
#102
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა მწვალებლობა სახეზეა, ამას არ სჭირდება მტკიცება. კერძოდ? ციტატა საიმისოდ, რომ პაპი ბენედიქტე და მისი სამწყსო მოვიხსენიოთ მწვალებლად, საჭიროა, რომ იგი დაბარებულ იქნეს კრებაზე, განემარტოს მას მისი მწვალებლობა და მიეცეს წინადადება, დაუბრუნდეს მართლმადიდებლობას. მხოლოდ ამის შემდეგ შეიძლება იგი მწვალებლად ჩაითვალოს. ხოლო იმის გამო, რომ ეს პროცედურა არ არის დაცული (რასაც კატეგორიულად გვიდგენს მსოფლიო კრება), ამიტომ არ ითვლება რომის ეკლესია მწვალებლურად ამ ეტაპზე და არა იმიტომ, რომ დოგმატური ცდომილებანი ვინმეს კერძო ინტერპრეტაციაა. კაცო, კერძო ინტერპრეტაციაა აბა რა არის, - მსოფლიო კრებას ამაზე არ უმსჯელია, ეკლესიათა ერთმა ნაწილმა ანათემა გაუუქმა. -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| კანონისტი |
Jan 24 2009, 03:49 PM
პოსტი
#103
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
მნათე
ციტატა კერძოდ? არ იცი რომლებია? 1. ნიკეა-კონსტანტინოპოლის მრწამსში ცვლილება (სულიწმიდის ძისაგან გამომავლობა ან ძისა მიერ გამომავლობა) 2. პაპის პრიმატი 3. პაპის უცდომელობა 4. ღვთისმშობლის უბიწოდ ჩასახვა 5. წმინდანთა ზედმეტი დამსახურების შესახებ სწავლება 6. იმქვეყნიური მისაგებლის ინტერპრეტაცია 7. ღვთაებრივი ნათლის შესახებ სწავლება 8. ღვთისმშობლის ზეცად ამაღლება (თუმცა ამ ბოლო დოგმატის არსებითი საწინააღმდეგო მართლმადიდებელ ეკლესიას არ აქვს, რამდენადაც იგი სათნო გარდამოცემას ეფუძნება, მაგრამ დოგმატის კატეგორია არ მიუნიჭებია მისთვის) ციტატა ეკლესიათა ერთმა ნაწილმა ანათემა გაუუქმა. ანათემასა და მწვალებლობას შორის გამომდინარეობის ნიშანი ყოველთვის არ არის. ანათემიზირებულია მაგ. ე.წ. "კიევის საპატრიარქო", თუმცა მას დოგმატური სწავლება არ შეუცვლია. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Jan 24 2009, 03:51 PM
პოსტი
#104
|
 ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
კანონისტი
განსაწმენდელი? -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| მნათე |
Jan 24 2009, 03:52 PM
პოსტი
#105
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა 1. ნიკეა-კონსტანტინოპოლის მრწამსში ცვლილება (სულიწმიდის ძისაგან გამომავლობა ან ძისა მიერ გამომავლობა) 2. პაპის პრიმატი 3. პაპის უცდომელობა 4. ღვთისმშობლის უბიწოდ ჩასახვა 5. წმინდანთა ზედმეტი დამსახურების შესახებ სწავლება 6. იმქვეყნიური მისაგებლის ინტერპრეტაცია 7. ღვთაებრივი ნათლის შესახებ სწავლება 8. ღვთისმშობლის ზეცად ამაღლება (თუმცა ამ ბოლო დოგმატის არსებითი საწინააღმდეგო მართლმადიდებელ ეკლესიას არ აქვს, რამდენადაც იგი სათნო გარდამოცემას ეფუძნება, მაგრამ დოგმატის კატეგორია არ მიუნიჭებია მისთვის) ამაზე კომენტარი არ არის საჭირო, რამდენადაც ინტერპრეტაციას ეყრდნობა და არასდროს გამართულა ნორმალური დიალოგი. ციტატა ანათემასა და მწვალებლობას შორის გამომდინარეობის ნიშანი ყოველთვის არ არის. ანათემიზირებულია მაგ. ე.წ. "კიევის საპატრიარქო", თუმცა მას დოგმატური სწავლება არ შეუცვლია. ამის განმარტება რაში დაგჭირდა? -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Jan 24 2009, 04:32 PM
პოსტი
#106
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
მნათე
ციტატა ამაზე კომენტარი არ არის საჭირო, რამდენადაც ინტერპრეტაციას ეყრდნობა და არასდროს გამართულა ნორმალური დიალოგი. ცაგერტვებით, ძალიან დავინტერესდი. ლევან, რაზე არ გამართულა ნორმალური დიალოგი? ანუ, მრწამსში, რომ განსხვავება გვაქვს ეს ხომ უდავოა. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| მნათე |
Jan 24 2009, 04:42 PM
პოსტი
#107
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა ლევან, რაზე არ გამართულა ნორმალური დიალოგი? ანუ, მრწამსში, რომ განსხვავება გვაქვს ეს ხომ უდავოა. კათოლიკეები ამბობენ რომ მრწამსის ეს ვერსია, არის დაზუსტება იმისა - რაც ისედაც იყო ნაგულისხმები მასში (რომ ძე, მამისგან იღებს სრულ უფლებას სულიწმიდის გაცემისას) ამასთან არაერთი მამა (მართლმადიდებელი ეკლესიის წმინდანები) იზიარებდა ფილიოკვესს, მაგალითად ავგუსტინე ავრელიუსი  -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Jan 24 2009, 04:55 PM
პოსტი
#108
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
მნათე
ციტატა იზიარებდა ფილიოკვესს, მაგალითად ავგუსტინე ავრელიუსი ჩვენ ხომ შევთანხმდით, რომ კონკრეტული სასულიერო პირები რას ფიქორბდნენ,ამას არა აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა, თუ მათი აზრი არ იყო მიღებული ეკლესიის მიერ. ციტატა კათოლიკეები ამბობენ რომ მრწამსის ეს ვერსია, არის დაზუსტება იმისა - რაც ისედაც იყო ნაგულისხმები მასში ნუ, ბოლომდე ვერ შეგედავები, მარამ თუ ამასვე ფიქორბს ჩვენი ეკლესია, მაშინ მე მგონი ერთნაირი გვექნებოდა მრწამსი და სადავოც არაფერი იქნებოდა. მე მგონი არავის თვითმიზანი ეკლესიის განყოფა არ არის. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| მნათე |
Jan 24 2009, 04:57 PM
პოსტი
#109
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა ჩვენ ხომ შევთანხმდით, რომ კონკრეტული სასულიერო პირები რას ფიქორბდნენ,ამას არა აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა, თუ მათი აზრი არ იყო მიღებული ეკლესიის მიერ. რა თქმა უნდა, არადოგმატურ საკითხებში - მაგრამ ფილიოკვესის გაზიარება, არ გაზიარება თუ ასეთი მარტივია, მაშინ რაღა გვაჩხუბებს? ციტატა ნუ, ბოლომდე ვერ შეგედავები, მარამ თუ ამასვე ფიქორბს ჩვენი ეკლესია, მაშინ მე მგონი ერთნაირი გვექნებოდა მრწამსი და სადავოც არაფერი იქნებოდა. მე მგონი არავის თვითმიზანი ეკლესიის განყოფა არ არის. ფაქტია რომ განყოფა მოხდა პოლიტიკური მიზეზების გამო და ეს ცალსახაა. ყველა სხვა ბრალდება თითიდან გამოწოვილად მესახება -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| guest |
Jan 24 2009, 05:02 PM
პოსტი
#110
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მნათე
ციტატა ყველა სხვა ბრალდება თითიდან გამოწოვილად მესახება smile.gif გინდა თითიდან გამოწოვე , ლევან და გინდა არტერიიდან, ერთი რამ ცხადია , რომ ჩვენ არ ვევასებით |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Jan 24 2009, 05:03 PM
პოსტი
#111
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
მნათე
ციტატა რა თქმა უნდა, არადოგმატურ საკითხებში - მაგრამ ფილიოკვესის გაზიარება, არ გაზიარება თუ ასეთი მარტივია, მაშინ რაღა გვაჩხუბებს? ლევანი, ეკლესია თუ იზიზრებს თქო მრწამსს, თორემ კონკრეტული სასულერო პირი, თუნდაც ის წმინდანი იყო, იმ დროს რას ფიქორბდა არ მაინტერესეს. მით უფრო მე არ მაქვს წაკიტხული მისი მოსაზრება, არ ვიცი არც კათოლიკეების დასაბუთებული მოსაზრება მრწამსის მათეულ განმარტებაზე, ამიტომ, ვერ ვიტყვი ზუსტად რა ნაწილში და როგორ ეთანხმებოდა ეს წმინდანი კათოლიკეებს და სინამდვილეში რა არის გამოხატული კათოლიკურ მრწამსში. ჩემთვაის მტავარია, რას ამბობს ამაზე ეკლესიის მიერ მიღებული თუ შეწყნარებული პოზიცია. ციტატა ფაქტია რომ განყოფა მოხდა პოლიტიკური მიზეზების გამო და ეს ცალსახაა. ამის შემდეგ საუკუნეები გავიდა მნათე. მე მგონი განსხვავება ძალიან ბევერი და კიდევ უფრო იზრდება. პოლიტიკური მიზეზი შეიძლება დაედო საფუძვლად დოგმატურ ცვლილებას, თორემ, მხოლოდ პოლიტიკური მიზეზი, როცა დოგმებში ერთიანობაა დიდიხანს ვერ გაქაჩავდა. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| მნათე |
Jan 24 2009, 05:06 PM
პოსტი
#112
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა გინდა თითიდან გამოწოვე , ლევან და გინდა არტერიიდან, ერთი რამ ცხადია , რომ ჩვენ არ ვევასებით კათოლიკეებს? -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| guest |
Jan 24 2009, 05:14 PM
პოსტი
#113
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მნათე
ციტატა კათოლიკეებს?  "ჩვენ"-ში არ ვგულისხმობ პიროვნებებს ანუ შენ , მე და ასე ხალხს, არამედ ეკლესიას.პ.ს. მე რამდენჯერაც საუბრაი მქონდა მაგათთან, "ძველ მორწმუნედ" მომიხსენიეს, რა ვიცი... თუმცა როგორც ავღნიშნე, ეს არ შეიმჩნევა პირად ურთიერთობებში აქ, შუა და დასავლეთ ევროპაში, მაგრამ აღმოსავლეთში საშინელი დაპირისპირებებია. |
|
|
|
| კანონისტი |
Jan 25 2009, 01:58 AM
პოსტი
#114
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
გიორგი სხილაძის PM:
ციტატა ,,კაიროსი“: ,,ჰმ! საოცარია, მღვდელი რომელიც საკუთარ მაკურთხებელ პატრიარქს აგინებს, მერე იგივე პატრიარქს უკან ეფარება არ დავუყენებივარო, სარკაზმია“ (ციტატების ავტორთა სტილი და პუნქტუაცია, აქ და ქვემოთაც, დაცულია _ მღვდ. გ. ს.). პასუხი: ჯერ ერთი, პატრიარქს (და არც არავის) კი არ ვაგინებთ, _ ვამხელთ; პირველი ცოდვაა, მეორე _ მოვალეობა (ამაზე ქვემოთაც გვექნება საუბარი). მეორეც: მღვდლად გვაკურთხა არა ილია მეორემ (სხვათა შორის, მას არც დიაკვნად ვუკურთხებივართ), არამედ სერბეთის საპატრიარქოს, პარიზისა და დასავლეთ ევროპის ეპარქიის, ეპისკოპოსმა (რომელთანაც ციტატის ავტორს, ასევე, ,,კანონისტს“ და მათ სხვა თანამოაზრეებს, ევქარისტიული კავშირი აქვთ) და რომელსაც არც განკვეთილად გამოვუცხადებივართ, არც დაყენებულად (მღვდლობაშეჩერებულად). გამოდის, რომ ისინი თვით მათ მიერ ცნობილი ეპისკოპოსის ხელდასხმას არ ცნობენ... ,,კაიროსი“: ,,დაბრუნდეს ჩვენს იურისდიქციაში და ნახავს დააყენებენ თუ არა“. პასუხი: ამას კი მართალს წერთ, რადგან ილია მეორემ თბილისის სასულიერო სემინარიიდან ერთხელ იმიტომ გამოგვრიცხა, რომ სამ ჯგუფელთან ერთად ვამხილეთ მის მიერ სემინარია-აკადემიის რექტორად (დიახ, რექტორად და არა მხოლოდ ლექტორად) დანიშნული ეპისკოპოსი (დღესდღეობით _ მთავარეპისკოპოსი), რომელიც საკუთარ სტუდენტებს (მომავალ მღვდელმსახურებს) ესოდომურებოდა... ხოლო მეორედ, უკვე დიაკვნობაში, როცა ილია მეორეს ერთ-ერთი სასულიერო სასწავლებლის რექტორმა (მღვდელმა) პირადად მოახსენა, რომ პედაგოგობიდან გაგვანთავისუფლა იმის გამო, რომ მხარს ვუჭერდით არა სისხლიანი გადატრიალებით მოსულ ძმათამკვლელ ხუნტას, არამედ განდევნილ ეროვნულ ხელისუფლებას, _ მან სამართლიანობის დასაცავად და ჩვენს აღსადგენად არაფერი იღონა... დიახ, თქვენ, სამწუხაროდ, მართალს ამბობთ, რადგან საქვეყნოდ ცნობილია, რომ ილია მეორე, მეტადრე, მღვდელმსახურობიდან აყენებს ან კვეთს მის დაქვემდებარებაში მყოფ სიმართლის მთქმელთ და საღვთო რჯულის დაცვის მოსურნეთ; ხოლო ეკუმენისტ, მწვალებელ, მრუშ, მამათმავალ, მღვდელმოქმედებით მოვაჭრე, აღსარების გამცემ, უვიც, თამბაქოს მწეველ, ნარკომან, ორ (და მეტ) ნაცოლარ (ასევე, ბერობაში, მღვდლობასა და ეპისკოპოსობაში ქორწინებულ), მარხვის მტეხელ, სჯულისკანონის აბუჩად ამგდებ ანუ სულიწმიდის მგმობელ, ბილწმესიტყვე ან სხვაგვარად უზნეო თუ საიდუმლო პოლიციის (ძირითადად, როგორც რუსული, ასევე, ქართული უშიშროების სამსახურის) აგენტ მსახურებს კი, თუ ასეთნი პირადად მას არ შეეხებიან, _ აწინაურებს. ამის წამკითხველს ჩვენზე რომ არ ეგონოს, თურმე, მღვდლობის დაკარგვის შინებია და ამიტომ არ გადმოდის საქ. საპატრიარქოშიო, _ შევნიშნავთ წმ. იოანე ოქროპირის სიტყვებით: მღვდლობის დაკარგვის მას ეშინია, ვინც მის მოპოვებას ცდილობდა; ერთადერთი, რასაც მომავალი სამღვდელო პირი არ უნდა ესწრაფვოდეს, ესაა მღვდლობა (აქ იგულისხმება მღვდლობის სიდიადისგან აღძრული შიში და კრძალვა და აქედან გამომდინარე, ამისთვის საკუთარი თავის უღირსად მიჩნევა _ ,,ექვსი სიტყვა მღვდლობის შესახებ“). ვინც ჩვენს უღირსობას მღვდლობამდე და დიაკვნობამდე იცნობდა, მათ შორის, მტერიც კი ვერ იტყვის, რომ ოდესმე სასულიერო პირობას ვესწრაფვოდით; პირიქით კი იყო: რამდენიმე ეპისკოპოსის მიერ 13 წლის მანძილზე მრავალგზისი შემოთავაზების მიუხედავად, სულ მცირე, უასაკობისა და უღირსობის მომიზეზებით, ყოველთვის თავს ვარიდებდით მღვდლობას*, მაგრამ ამ საღვთო ცეცხლის, ,,ხის“ დამწველისა და ,,ოქროს“ განმწმენდის, მიღებას ერთადერთი მიზნით დავთანხმდით _ პატიოსანი მსახურებით ხალხის თვალში ოდნავ მაინც აღგვედგინა ,,მებრძოლი“ ეკლესიის ღირსება, რომელიც უღმერთო ხელისუფლებისა და მისი მორჩილი სამღვდელოების მიერ საშინლად შელახულიყო (რის გამოც გული გვეწვოდა და ,,საღვთო მოშურნეობა“ აღგვეძვროდა) და იქნებ, ადამიანებს ღვთისკენ სავალი გზის გაკაფვაში შევშველებოდით... თანაც, თუ უკვე სასულიერო პირი ხარ და ამ ხარისხში კანონის უხეში დარღვევით არ დაუდგენიხართ, ნამდვილად არა გაქვს უფლება სურვილისა, რჯულგანდგომილებს თავი გამოაცხადებინო, თუნდაც, უკანონოდ განკვეთილად, რადგან ამას ძალმოსილება ღვთის წინაშე, მართალია, არ ექნება, მაგრამ ხალხში, მით უფრო _ საეკლესიო კანონებში გაუთვითცნობიერებელში, დაბნეულობისა და ზედმეტი დაბრკოლების შეტანა შეუძლია, რადგან მოგაწებებენ განკვეთილი მღვდლის იარლიყს და მერე თავი უნდა იმართლო... ეს კი საღვთო საქმეს ავნებს, რადგან უფალმა ეკლესიის უღვთოებისთვის ჩაბარება კი არ გვასწავლა, არამედ იქედან ასეთნი გამოდევნა... _____________________________ *უფრო სწორად, _ დიაკვნობას თითქმის 4 წლის მანძილზე, და მღვდლობას _ 9 წლის მანძილზე, რადგან ბერად არ შემდგარს დიაკვნობაზე უარის თქმის უფლება კი აქვს (ბერს ამის უფლებაც არა აქვს, თუ 25 წლის ასაკს მიღწეულია), მაგრამ უკვე დიაკვანს, სჯულისკანონის თანახმად, მღვდლობაზე და არქიმანდრიტს ეპისკოპოსობაზე (თუ დადგენილ ზღვრულ ასაკს, შესაბამისად, 30 და 35 წელს მიაღწია) _ აღარ. ,,კაიროსი“: ,,არის ჩვენი ეკლესიის არ მაღიარებელ რუსული ზარუბეჟნიკების ეკლესიაში და იქიდან ლანძღავს ჩვენს ეკლესიას და ჩვენს სინოდს, და კაიროსისაგან შენდობას ითხოვს?“. პასუხი: თუ რატომ გადავედით ემიგრაციულ ეკლესიაში, ამაზე ბოლოს იხილავთ... როგორც ზემოთ განვმარტეთ, ვინმეს კი არ ვლანძღავთ, _ ვამხელთ; პირველი ცოდვაა, ხოლო მეორე, ვიმეორებთ _ მოვალეობა. თუმცა, სულ არ გაგვიკვირდებოდა, დამწყებმა მორწმუნემ ეს რომ არ იცოდეს, რადგან ,,ბიბლიაში“ მხილებასა და მის მნიშვნელობაზე 54-ჯერ კი არის საუბარი, მაგრამ ჩვენში, სანამ ვინმე წმ. წერილის შესწავლას შეუდგება (ან მიუხედავად ამისა), უფრო პირველიერარქის ქადაგებებს უსმენს და კითხულობს; ხოლო იქ არათუ მხილების სათნოებაზე სწავლება, _ სიტყვა ,,მხილება“, შესაძლოა, ვერც ნახოს (ყოველ შემთხვევაში, მის ოცდათერთმეტწლოვან მოღვაწეობაში, პირადად ჩვენ, ასეთი ერთი შემთხვევაც კი არ გვახსენდება)... ვინმესგან შენდობას კი არ ვითხოვთ (ღმერთმა ჩემს ყველა მაბრალობელს შეუნდოს!), ისევ მისი (,,კაიროსის“) სარგებლობისათვის აღვნიშნეთ, რომ წესიერი კაცი, წესით, მის ადგილზე შენდობას ითხოვს-თქო, _ რაშიც ვიგულისხმეთ, რომ ამით მღვდლისადმი ცილისწამებით ბევრის დაბრკოლების ცოდვა, შესაძლოა, გამოისყიდოს... მცირე წიაღსვლა საზღვარგარეთის რუსული მართლმადიდებელი ეკლესიის (სა. რ. მ. ე.) შესახებ: 1917წ. სატანური რევოლუციის შემდეგ, რუსეთის ეკლესიის საუკეთესო ნაწილიდან ისინი, ვინც მოწამეობრივ სიკვდილს გადაურჩნენ, იძულებულნი გახდნენ, დევნულ სულიერ სამწყსოს უცხოობაში გაჰყოლოდნენენ და ემიგრანტობის ტვირთი ეზიდათ*. მათ თან გაიყოლეს წყურვილი ჭეშმარიტების ერთგულებისა, რითაც მოხიბლეს მაშინდელი მსოფლიოს ყველა მართლმადიდებელი ეკლესია _ დაწყებული სერბულით, დამთავრებული ბერძნულით: ყველა ეკლესია, უკლებლივ (ბუნებრივია, კრემლის კლანჭებში მოქცეული მოსკოვის საპატრიარქოს გარდა), ყოველმხრივ აღიარებდა და პატივს მიაგებდა ემიგრაციულ ეკლესიას; ხოლო მის პირველ პირველიერარქს, მიტროპოლიტ ანტონის**, არარუსი მღვდელმთავრები ,,მართლმადიდებლობის სინდისს“ უწოდებდნენ. მხოლოდ II მსოფლიო ომის შემდეგ, როცა საბჭოთა კავშირმა აღმოსავლეთ ევროპის მართლმადიდებლური ქვეყნები დაიპყრო და თან, აპოსტასია გეომეტრიული პროგრესიით შედიოდა ძალაში, კრემლმა დაზვერვითი და მოსყიდვითი ხერხებით ყველა ადგილობრივი ეკლესია შეატრიალა მათგან მოსკოვის საპატრიარქოსაკენ, მაგრამ ეს ვერ შეძლო მცირე აზიაში იერუსალიმისა და ,,გაწითლებულ“ აღმოსავლეთ ევროპაში _ სერბეთის ეკლესიასთან. ეს უკანასკნელი _ ისტორიულად ხელი შეუწყო რა ემიგრაციული ეკლესიის დაარსებასა და გაძლიერებას _ ყოველთვის, ბოლომდე ცნობდა მას და მის აღმსარებელ მამებს დიდ პატივს სცემდა, რაც გამოიხატებოდა ევქარისტიულ ურთიერთობაშიც კი (ბოლომდე ასეთივე მიმართება ჰქონდა ემიგრაციულთან იერუსალიმის ეკლესიასაც). შეგვიძლია ვთქვათ, რომ საზღვარგარეთის ეკლესია იყო, პირველ ყივლისა, კონფესიურად ჭეშმარიტების და მხოლოდ ამის შემდეგ _ რუსი ერის (და არა სახელმწიფოს) ,,მოძრავი კიდობანი“ (შდრ.: მოსე და ებრაელი ერი). ღრმად გავეცანით რა ემიგრაციული ეკლესიის ისტორიას, მისდამი თავიდანვე პატივისცემა გაგვიჩნდა მხოლოდ და მხოლოდ იმის გამო, რომ ჩვენ მის წიაღში დავინახეთ აღმსარებლური სულისკვეთება და შეგვიყვარდა მასში ჭეშმარიტება და ჭეშმარიტებაში იგი. დიახ, ამ ეკლესიაში გადასვლა ჩვენთვის იყო თავის დაზღვევის საშუალება და გამოსავალი, რომ ერთი მხრივ, გავრიდებოდით ოფიციალური საპატრიარქოების აპოსტატებს, ხოლო მეორე მხრივ, რომელიმე ბერძნულ სქიზმატურ დაჯგუფებაში არ მოვხვედრილიყავით... (აქვე, ჩვენი მოქილიკე მტრების ანუ ვაშა-მამულიშვილების მიმართ მერამდენეჯერ გვიწევს ხაზგასმა: ,,წვეთი სისხლის არ არის ჩემში არაქართული“ _ გალაკტიონი)... _________________________ *ამას ოფიციალური საპატრიარქოების ქვეშევრდომნი ემიგრაციაში წასულ სამღვდელოებას გაქცევად უთვლიან. ამის გასაქარწყლებლად მოგვაქვს მიტრ. დანიელ დათუაშვილის სამართლიანი კომენტარი თავის ეპარქიასთან მიმართებაში: ,,აფხაზეთის სამღვდელოებამ ორი მიზეზის გამო იძულებით დატოვა აფხაზეთის ტერიტორია: პირველი ის იყო, რომ სამღვდელოების ახალი მსხვერპლი გამოიწვევდა დაპირისპირების გამწვავებასა და აფხაზეთის მოსახლეობის მძიმე სასიკვდილო ცოდვაში ჩაყენებას; მეორე ის, რომ მრევლის უმეტესმა ნაწილმა დატოვა ეპარქია და მისი მარტოდმარტო მიტოვება, ასევე, დაუშვებელი იყო“. ხოლო საბჭოთა რეჟიმის პირობებში თუ რატომ ვეღარ დაემორჩილებოდა უცხოეთში მყოფი სამღვდელოება და მრევლი მოსკოვის საპატრიარქოს, ამის მიზეზები იქვე შეგვიძლია, გადატანითი მნიშვნელობით ამოვიკითხოთ: ,,იქ (აფხაზეთში) დარჩენილი სამღვდელოება ვერ ახერხებს არსებული ხელისუფლების ზეწოლის გამო საქართველოს ეკლესიასთან ურთიერთობას. [...] ასეთ პირობებში აფხაზეთის ეპარქიაში მყოფი მრევლის ეკლესიური მდგომარეობა უკიდურესად მძიმეა. სამღვდელოების უდიდესი ნაწილი ეპარქიაში არ იმყოფება, ხოლო ვინც დარჩენილია, მას არა აქვს ეპარქიის მმართველთან და საქართველოს საპატრიარქოსთან ნორმალური კანონიკური ურთიერთობა“ (ინტერვიუ, ,,საქ. რესპუბლიკა“, №333, 14. 12. 1999წ.). **ესაა ამ და მსგავსი ბერძნული საკუთარი სახელის სახელობითი ბრუნვა და არა _ ,,ანტონ“. ,,კაიროსი“: ,,ჯერ პატრიარქს თხოვოს შენდობა“... პასუხი: რაც ვინმეს, მით უფრო, კათალიკოს-პატრიარქის წოდებაში მყოფი პიროვნების, ასევე, ,,კაიროსის“, ,,კანონისტის“ და მათ თანამოაზრეთა, წინაშე შემიცოდავს გულით თუ გონებით, საქმით, სიტყვით თუ კალმით (თუ მხილება უნებურად განკითხვაში გადამსვლია), ამისთვის შენდობას საჯაროდ ჯერ მათ ვთხოვ და მერე _ უფალს! ამავე დროს, განვმარტავთ: თუ ,,პატრიარქისადმი შენდობის თხოვნაში“ მისდამი ბრმა მორჩილება და უკანონობასა და უზნეობაზე თვალის დახუჭვა ანუ საბოლოო ჯამში, ღმერთზე მაღლა ადამიანის დაყენება იგულისხმება, მაშინ, უკაცრავად და რბილად რომ ვთქვათ, საკითხს არასწორად სვამთ. ერთი მხრივ, რა თქმა უნდა, გვესმის და მისასალმებელიცაა, ადამიანს, მით უფრო, ახალგაზრდას, თავისი პატრიარქისადმი ნდობა, ერთგულება და სიყვარული რომ აქვს (თუ ეს, ჩვენს შემთხვევაში, მართლაც ასეა და გამოწვეული არ არის საკუთარი სინდისის უხეში მიძინებით, პირადი გამორჩენითა და კარიერიზმით); ეს ბუნებრივიცაა და ქრისტეანულ ეპოქაში ასეც უნდა იყოს. მაგრამ ბევრი _ მით უფრო, ახალგაზრდა _ ვერ აცნობიერებს, რომ დღევანდელი დროება, მოყოლებული I მსოფლიო ომიდან, შესულია ,,აპოკალიპსის“ ანუ ,,ბოლო ჟამის“ თანრიგში და აღბეჭდილია ანტიქრისტეს სულით, ,,აპოსტასიით“ ანუ ღვთისგან საყოველთაო განდგომილებით, რაც გამოიხატება როგორც საერო, ასევე _ და უფრო მეტად _ საეკლესიო მდგომარეობაში, როგორც ამას წმ. წერილი და მრავალი წმ. მამა წინასწარმეტყველებდა... _ კარგი, მაგრამ ისეთ პატრიარქს მაინც ეთაყვანეთ, პირჯვარს რომ თავდაყირა ანუ სატანურად მაინც არ ისახავს და ასევე არ სახავს მრევლსაც (დააკვირდეს, ვისაც ეს ჯერ არ შეუმჩნევია)! ამას რომ ვწერთ, ვინმეს განქიქების ჟინი კი არ გვამოძრავებს, არამედ გული გვტკივა ჩვენს ერზე, რომ არა ჰყავს ,,მწყემსი კეთილი“, რომელიც ჯერ ნამდვილად იკურთხებს საკუთარ თავს, შემდეგ, ჭეშმარიტად დალოცავს და ყველაფერში სწორ გზას უჩვენებს ხალხს... რაც ახლა წაიკითხეთ, ესაა არა ლანძღვა-გინება, არამედ მწარე სიმართლე, რომელიც მძიმე მოსასმენია და რომელსაც, მიუხედავად იმისა, რომ ეს ძალზე მტკივნეულია, თვალებში უნდა ჩავხედოთ, რომ ჩვენი პირადი და ერის სულიერი განკურნების გზას დავადგეთ... ,,კაიროსი“: ...,,და მერე თუ უნდა კაიროსი ლევილში ეახლება და დაყენებული კი არა, განკვეთილიც რომ იყოს, თუკი სინანულში იპოვის, დიდად გაიხარებს მასთან ერთად, როგორც დაკარგული ძმის დაბრუნებისას...“. პასუხი: იმედია, ეს სიტყვები გამოწვეულია არა ჩვენი საოცნებო განკვეთის წყურვილითა და ამისი მიღწევის წარმოდგენით აღგზნებული სიხარულით, ან წყეული ჯ. სოროსის მიერ დაქირავებული ,,საიტის“ ხელმძღვანელთა მიზნებით, არამედ პატიოსან, თუნდაც, შემცდარ, ძმათა კეთილსურვილით!.. _ ორივე შემთხვევაში, გულწრფელად გეპატიჟებით ლევილში, რათა როგორც ძმამ და მამამ გულში ჩაგიკრათ დასაკარგ ცხოვრად ვერგამეტებული შვილნი... ისე, ლევილის ხსენებაზე გაგვახსენდა ერთი ამბავი, რაც არასდროს გამოგვიქვეყნებია: ყოფილმა დეკანოზმა და საქ. საპატრიარქოს პრეს-ცენტრის უფროსმა, თავიდან ილია მეორეს მარჯვენა ხელმა, მის მიერ ეკუმენიზმის გზაზე დაყენებულმა და ბოლოს, დაბნეულმა ბასილი* კობახიძემ, რომელიც ჯერ კიდევ გააფთრებული პატრიარქისტი იყო და ამის გამო, პარიზში შეხვედრისას არათუ არ გვლოცავდა (მაშინ, დიაკონი გახლდით), არც კი გვესალმებოდა ხოლმე, საფრანგეთში საქართველოს ელჩს ჩვენზე მისწერა, ეგ პატრიარქის მტერი ლევილის ქართული მამულიდან გამოაგდეთო... მერე, ალბათ, გახსოვთ, როგორი ღია წერილით მიმართავს პატრიარქს, რომელსაც მრავალ მძიმე ბრალდებას უყენებს და საბჭოთა კავშირის უშიშროების კომიტეტის აგენტსაც კი უწოდებს... ჩვენ, მაშინ, ჯერ კიდევ დეკანოზს, მივუტევეთ ეს უსამართლო დასმენა და პასუხი არ მოვთხოვეთ; არც მისი წერილის ასლი გამოგვიქვეყნებია. გავიდა მრავალი წელი, მაგრამ გგონიათ, რომ ჩვენს წინაშე ადამიანურად, კაცურად მაინც ითხოვა შენდობა?!. ღმერთმა მიუტევოს! სამწუხაროდ, საქ. საპატრიარქოს ადეპტთაგან ჩვენს მიმართ, დიდი ხანია, მიჩვეული ვართ დასმენასაც, ცილისწამებასაც, დაცინვასაც, ზოგად და კერძოდ, ფიზიკური ანგარიშსორების მუქარასაც და ა. შ., რაც არც ,,კაიროსისგან“, არც ,,კანონისტისგან“ და შინაურებიდანაც კი აღარ გაგვიკვირდება, მაგრამ ამას არც არავის ვუსურვებთ, რადგან უბრალოდ შევნიშნავთ, რომ რამდენიმე წლის წინათ საქ. საპატრიარქოს მღვდელი ემიგრაციულ ეკლესიასა და მის წმინდანებს ისე უტიფრად გმობდა, გავაფრთხილეთ, რაიმე სასჯელი არ შეიმთხვიო-მეთქი და მალე ისეთი რამ დაემართა, სიკვდილს სასწაულებრივად გადაურჩა; ასევე, ამასწინათ, საქ. საპატრიარქოს ერთ-ერთი მღვდელი საქართველოდან ტელეფონით ისე გვლანძღავდა (ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით) და გვემუქრებოდა და რაც ყველაზე უფრო საშინელია, გმობდა ემიგრაციულ ეკლესიასა და მიტროპოლიტ ვიტალის, რომ გავაფრთხილეთ, უფალმა არ დაგსაჯოს-მეთქი და მეორე დღეს, როცა ერთ-ერთი საქვეყნოდ მრუში ეპისკოპოსის ეპარქიაში ბავშვის მოსანათლად მიდიოდა, რომლის დროსაც კვერექსში, ბუნებრივია, ეს განსაკვეთი ეპისკოპოსი უნდა მოეხსენიებინა, გზაში ისეთი რამ შეემთხვა, სული კინაღამ განუტევა... ამის მერე, თურმე, ჩვენი სახელის ხსენებასაც კი ერიდება... _______________________________ *ესაა ამ და მსგავსი ბერძნული საკუთარი სახელის სახელობითი ბრუნვა და არა _ ,,ბასილ“. ,,კაიროსი“: ,,დანარჩენზე პასუხს კანონისტი გასცემს, მისი კამათია...“. პასუხი: აქ მხედველობაში გაქვთ ის, რომ კანონიკურ საკითხებზე ,,კანონისტად“ ზედწოდებული პიროვნება შეგვაგონებს. მაგრამ მან ჯერ როგორ უნდა დამოძღვროს ვინმე, როცა ეკლესიოლოგიის საძირკვლებში ვერ ერკვევა (არ დავცინით, ღმერთმანი, _ სტიმულს ვაძლევთ, რომ მომავალში გაერკვეს და მანამდე, სხვათა შეცდომაში შეყვანისათვის, თავს არ დაიტეხოს მოციქულის რისხვა: ნუ ყველაი ჰმოძღვრით, რათა ამისათვის უმეტესი სასჯელი არ მოიღოთ!)?! მაგ., ჩვენს მიერ წინა კომენტარში განმარტების შემდეგ ის ისევ ჯიუტად იმეორებს, რომ ეკლესია არაეკლესიაში შესრულებულ რიტუალს საიდუმლოდ ცნობსო, რაც შეუძლია, გადაამოწმოს, ვთქვათ, საქ. საპატრიარქოში ერთ-ერთ წიგნიერ ღვთისმეტყველ _ გიორგი ანდრიაძესთან ან ნებისმიერ განათლებულ სასულიერო პირთან; ან წაიკითხოს ახალმოწამე მთავარეპისკოპოს ილარიონ ტროიცკის მონოგრაფია ,,ქრისტეანობა არ არსებობს უეკლესიოდ“ (მონრეალი, 1986წ.), რომელიც მან ეკლესიაში ბოლოჟამს შემოპარული მსგავსი არასწორი განმარტების სამხილებლად დაწერა და რომელშიც მოხდენილია ბევრი წმინდა მამისა და საეკლესიო კანონის ციტირება (მის ქართულად თარგმნასა და გამოცემასაც ვაპირებთ, თუ უფალი გვაცოცხლებს). ,,კანონისტი“: ,,პატივცემულო "მღვდელო", იქნებ წაგეკითხათ მაგ კანონთა განმარტებები? ეტყობა თქვენთვისაა რიტუალი ნათლობა და ჩემთვის იგი უფლის ერთ-ერთი უწმიდესი და საშინელი საიდუმლოა, რომლითაც ხდება მეორედ შობა ადამიანისა, ხოლო მსოფლიო კრების კანონი კი მეუბნება, რომ მეორედ შობა აღარ არის საჭირო ზოგიერთ (ჩამოთვლილია) ერეტიკულ ეკლესიაში მონათლულ ადამიანთათვის. ფაქტია, რომ ამგვარი ადამიანი მრწამსით დაამოწმებს, რომ აღიარებს "ერთსა ნათლისღებასა" და ეს ნათლისღება შესრულებული იქნება ერეტიკულ საკრებულოში (და არა მართლმადიდებლურში), მაგრამ აღიარებული ჩვენს მიერ“. პასუხი: ნათლობის საიდუმლოს რიტუალს ჩვენ კი არ ვუწოდებთ, ,,ხალხში რომ უწედებენ“-თქო, ასე გვეწერა (ყურადღებით წაიკითხეთ). ხოლო სხვა კონტექსტში რიტუალს ვუწოდებთ მწვალებელთა საკრებულოში შესრულებულ ნათლობის გარესახეს (სუროგატს) სწორედ იმის ხაზგასასმელად, რომ ის მართლაც რიტუალია და არა საიდუმლო. მკითხველს, შეუძლია, ჩვენს წინა კომენტარში მითითებულ წმიდამამათამიერ კანონთა გარდა გაეცნოს მაცხოვრის თვით წმ. მოციქულთა 46-ე და 47-ე კანონებს და დასკვნა თვითონ გამოიტანოს, _ ავრცელებს თუ არა ჩვენი მოპაექრე ერეტიკულ აზრს (ღმერთმა შეუნდოს!): ,,თუ ეპისკოპოსმა ან მღვდელმა მიიღოს ერეტიკოსის მონათვლა ნათლისღებად ან მის მიერ შეწირული მსხვერპლი, მის განკვეთას ვბრძანებთ, რადგან რა აქვს საერთო ქრისტეს ბელიართან (სატანასთან)? ან რა აქვს საერთო მორწმუნეს ურწმუნოსთან (შდრ. II კორინთ., 6: 15); თუ ეპისკოპოსმა ან მღვდელმა ხელახლა მონათლოს ჭეშმარიტად ნათელღებული ან განმეორებით არ მონათლოს ის, ვინც უღმერთოთაგან შემწიკვლულია [მათი ნათლისცემით], განიკვეთოს, როგორც ჯვრისა და საუფლო სიკვდილის მოკიცხარი და არგამრჩევი მღვდლისა ცრუმღვდლისაგან“. ,,კანონისტი“: ,,ცილისწამება ისაა მე რომ ღვთისმგმობი რასელის "რეინკარნაცია" მიწოდეს, მაგრამ არა უშავს. ღმერთმა შეუნდოთ“. პასუხი: ციტატა ისეთ კონტექსტშია მოყვანილი, რომ ამ ,,ფორუმზე“ ახალშემოსულ მკითხველს შთაბეჭდილებას უტოვებს, ეს სიტყვები მისთვის, თითქოს, ჩვენ გვეწოდებინოს, _ რაც ასე არ არის, რადგან ჩვენი, როგორც მოძღვრის, მიზანი ვინმესთვის ცილის დაწამება კი არა, დამწყებისა თუ შემცდარის განსწავლა და მისთვის წმინდამამებისეული სამეუფეო გზის ჩვენებაა. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| კანონისტი |
Jan 25 2009, 02:30 AM
პოსტი
#115
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
ციტატა მან ჯერ როგორ უნდა დამოძღვროს ვინმე, როცა ეკლესიოლოგიის საძირკვლებში ვერ ერკვევა საერო პირს დამოძღვრის უფლება რომ არ მაქვს ვიცი. არც ვაპირებ. ფაქტია, რომ II მსოფლიო კრების მე-7 კანონით არაერთი მწვალებელი (მათ შორის - არიოზის მიმდევრებიც კი!) მიიღებიან ნათლისღების გარეშე, რადგან "მათი ნათლისღება არ განსხვავდება მართლმადიდებელთაგან". თქვენ მიერ მოხმობილი კანონის განმარტება იქნებ გენახათ ნიკოდიმოს მილაშთან და ისიც მოგეგონებინათ, რომ მსოფლიო კრებებმა რამდენიმე სამოციქულო კანონი გააუქმეს, მათ შორის - ეპისკოპოსთა ქორწინებისა. საეკლესიო კანონებით კი, მოქმედებს უფრო ახალი კანონი. მესმის, რომ ძნელია, საერო პირისგან და მით უმეტეს - ასაკით ახალგაზრდისგან მხილების მიღება, მაგრამ იქნებ შეძლოთ.... რაც შეეხება თქვენ მიერ ჩამოთვლილ "უბედურებებს", რომლებიც ვიღაც-ვიღაცეებს ეწვიათ, მინდა გითხრათ, რომ მე ეს არაფრის საფუძველს მაძლევს, რადგან არაერთი წმინდანი ვიცით, უეცარი სიკვდილით აღსრულებული და მგონი ეს მათ ემიგრანტული ეკლესიის მხილებით არ მოსვლიათ. მეც შეიძლება მომივიდეს და ყველას. ეს მამათა სწავლებაა, რომ ყოველ ღამე ვიძინებდეთ ისე, თითქოს ბოლო დღე იყოს ჩვენ ცხოვრებაში, და ყოველ დილას ამგვარივე განცდით ვიღვიძებდეთ. ასე რომ, მაგ ამბების მოგონებამ ამპარტავნებაში არ ჩაგაგდოთ. ეშმაკი ყველანაირად ცდილობს, რომ თქვენ წმინდა ეკლესიის წიაღს არ დაუბრუნდეთ... თქვენ მაგ ცრუ სასწაულებს ნუ გამოედევნებით, არამედ II მსოფლიო კრების მე-6 კანონი გაიხსენეთ, რას გიკრძალავთ იგი საქართველოს ეკლესიის მიმართ და ჭეშმარიტი რწმენით აღვსილი დაუბრუნდით დედაეკლესიას. ღმერთმა მიიღოს თქვენი გულით ნათქვამი შენდობის თხოვნა ჩვენდამო და ჩვენც იმავეს გთხოვთ თქვენ. ისე კი, სასხვათაშორისოდ, აღვნიშნავთ, რომ რუსული ემიგრანტული ეკლესია დაუბრუნდა მსოფლიო მართლმადიდებელი ეკლესიის წიაღს ციტატა ციტატა ისეთ კონტექსტშია მოყვანილი, რომ ამ ,,ფორუმზე“ ახალშემოსულ მკითხველს შთაბეჭდილებას უტოვებს, ეს სიტყვები მისთვის, თითქოს, ჩვენ გვეწოდებინოს, _ რაც ასე არ არის, ნამდვილად. ვადასტურებ, რომ მსგავსი რამ თქვენ არც გიკადრებიათ. უბრალოდ, "დიდგორის" საიტი იმდენად აღვსილია ბოღმითა და საეკლესიო კანონიკის ნულვანი ცოდნით, რომ მართალი გითხრათ, თქვენ არ გეკადრებათ, მაგ საიტზე რამე განათავსოთ. საიტს, რომელსაც (უფალმა შეუნდოს!) პრეზიდენტ ზვიად გამსახურდიას სიტყვები მოჰყავს ლამის წმინდა მამასავით, რომელსაც ძალიან საეჭვო კავშირები ჰქონდა შტაინერიზმთან, თქვენ ნამდვილად უნდა განერიდოთ. ეს ჩემი პირადი აზრია. საიტი, რომელიც ასე ანგაჟირებულია პოლიტიკური ამბიციებით, თქვენნაირი მოზომილი მოსაზრება მას არ ესაჭიროება არანაირად..... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| KAIROS |
Jan 25 2009, 04:21 AM
პოსტი
#116
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ვუერთდები კანონისტს,
ციტატა ,,პატრიარქისადმი შენდობის თხოვნაში“ მისდამი ბრმა მორჩილება და უკანონობასა და უზნეობაზე თვალის დახუჭვა ანუ საბოლოო ჯამში, ღმერთზე მაღლა ადამიანის დაყენება იგულისხმება, მაშინ, უკაცრავად და რბილად რომ ვთქვათ, საკითხს არასწორად სვამთ. ეს მეც არ დამიწერია, და შესაბამისად შენდობის თხოვნაში ის ვიგულისხმე, რაშიც თქვენ ითხოვეთ შენდობა მხილების განკითხვაში გადასვლის გამო, ასე რომ მეც გავიმეორეობ იგივეს, ღმერთა მიიღოს თქვენი შენდობის თხოვნა და იგივე ჩვენგან, თუკი კამათისას უნებურად რაიმე უზუსტობა გამეპარა ან იგივე მხილება განკითხვაში გადავიდა .ამას გარდა ჩემი მხრიდან დავამატებ, მიუხედავად იმისა, რომ ვერასგზით ვერ დავეთანხმები, თქვენს მიერ ჩვენი ეკლესიის მეთაურის უდიერად მოხსენიებას, თქვენგან "ბევრის დამაბრკოლებლად" ვთვლი ზემოთ დაწერილის საქვეყნოდ გამოქვეყნებას (რადგან ბრალდებები ცალმხრივია და მოპასუხე მხარე -პატრიარქი ბუნებრივია აქ არ/ვერ დაწერს), ასევე ვერ დავეთანხმები ვერც საიტის ხელმღვანელთა დაქირავების ბრალდებას, ჩემს "შემცდარად" მოხსენიებაზე და შეშინების მცდელობაზე რომ არაფერი ვთქვა, მაინც მინდა გითხრათ რომ ჩემი სურვილი იყო გულწრფელი, რომ თქვენ ლევილში თუ სხვაგან სინანულში მყოფს შეგხვდებით. ამაში გულწრფელნი ვართ ღვთისა და მოყვასის წინაშე და რამ უნდა შეგვაშინოს მიწიერმა? ზემოთ დაწერილიდან გამომდინარე თქვენი ბრალდებები პიროვნულია და არა ეკლესიოლოგიური და ვიმედოვნებ რომ თქვენ საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიას მადლმოსილად თვლით,მიუხედავად იმისა, რასაც ფიქრობთ პიროვნულად მის მწყემსმთავარზე და ზოგიერთ წევრზე და ზემოთ თქვენს გამოყენებულ ტერმინ ციტატა რჯულგანდგომილები პიროვნებებს გულისხმობთ და არა ჩვენს მთელ ეკლესიას...ჩემის მხრივ ვიმეორებ, რომ 1 იანვრის გამო გავრცელებულ წერილში, არ გეთანხმებით და თუ გნებავთ, ზომიერების ფარგლებში დავუბრუნდეთ ამ თემას, თუნდაც თქვენს მიერ დაწერილი ამ საკითხთან დაკავშირებული გამოხმაურებიდან გამომდინარე, ვიმედოვნებ, რომ თქვენც ფიქრობთ, რომ ყველა შეიძლება შეცდეს და ბოლოს მეც ვუერთდები კანონისტის პოზიციას, რომ უნდა განერიდოთ დიდგორის საიტს, რომელიც სქიზმის საყვირი უფროა, ვიდრე თუნდაც ეკლესიის წიაღში დაბრუნებული ( ჩვენი დიდი სიხარულის გამომწვევია ეს ფაქტი) რ.ს.მ.ე. (სა. რ. მ. ე.) სადაც ახლა თქვენც ხართ. იხარეთ; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| იოანა |
Jan 25 2009, 03:23 PM
პოსტი
#117
|
 აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
კანონისტი
ზემოთ მოყვანილ გიორგი სხილაძის მსგავს პოსტებს მოდერატორი თვითონ უნდა შლიდეს ან ჩაასწორებდეს (თუ ასეთი რამ შესაძლებელია) და შენ თვითონ პოსტავ?  ამდენი აბსურდი და ცილისწამება გაგონილა? კარგი რა, ასე ხელის გადასმა თავზე მაგისთვის ვინც ერის სულიერ მამას ასე საშინლად მოიხსენიებს, რას ნიშნავს...... დათო, მესმის ის მოტივი, რაც გამოძრავებს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ პატრიარქის თუ სხვა ნებისმიერი პიროვნების შეურაცხოფა და ცილისწამება უნდა იქნას დაშვებული. კატასტროფაა.... -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
|
|
|
| maZiebeli |
Jan 25 2009, 03:34 PM
პოსტი
#118
|
 დავითი ჯგუფი: Members პოსტები: 1,094 რეგისტრ.: 16-August 06 მდებარ.: თქვენთან წევრი № 67 |
ციტატა გიორგი სხილაძის PM: ციტატა _ კარგი, მაგრამ ისეთ პატრიარქს მაინც ეთაყვანეთ, პირჯვარს რომ თავდაყირა ანუ სატანურად მაინც არ ისახავს და ასევე არ სახავს მრევლსაც (დააკვირდეს, ვისაც ეს ჯერ არ შეუმჩნევია)! ამას რომ ვწერთ, ვინმეს განქიქების ჟინი კი არ გვამოძრავებს, არამედ გული გვტკივა ჩვენს ერზე, რომ არა ჰყავს ,,მწყემსი კეთილი“, რომელიც ჯერ ნამდვილად იკურთხებს საკუთარ თავს, შემდეგ, ჭეშმარიტად დალოცავს და ყველაფერში სწორ გზას უჩვენებს ხალხს... რაც ახლა წაიკითხეთ, ესაა არა ლანძღვა-გინება, არამედ მწარე სიმართლე, რომელიც მძიმე მოსასმენია და რომელსაც, მიუხედავად იმისა, რომ ეს ძალზე მტკივნეულია, თვალებში უნდა ჩავხედოთ, რომ ჩვენი პირადი და ერის სულიერი განკურნების გზას დავადგეთ... წერილის სხვა ნაწილებზე პასუხს ჩემზე უკეთ განსწავლულები გასცემენ, მე კი ამ სიტყვემბა დამაფიქრეს. უნდა გითხრათ, რომ დიდი ხანია ვამჩნევ პატრიარქს ამ „ნაკლს“ ჯვრის გადასახვისას და ვმადლობ უფალს, რომ მისი სახით ვხედავ ნიმუშს ჭეშმარიტი ქრისტიანისა, რომელიც შორსაა სანახაობითობისგან. შეიძლება იმის დაჯერება, რომ პატრიარქმა, რომელიც სანიმუშო ქრისტიანთა ოჯახში დაიბადა, ბავშვობაშივე არ ასწავლეს როგორ გამოესახა ჯვარი? იქნებ იმას ფიქრობს ვიმე, რომ ასწავლეს და იცის, მაგრამ განგებ ამახინჯებს? ვინც ასე ფიქრობს, მათზე და მათთვის არაფერს ვიტყვი, მხოლოდ უფლის შეწევნას ვუსურვებ. იმათ კი, ვინც შეიძლება დღეს პირველად დაფიქრდა ამ საკითხზე და დაიბნა, ვერ შეუთავსა ერთმანეთს ერთის მხრივ უეჭველად მართალი წესი ჯვრის გამოსახვისა და მეორეს მხრივ პატრიარქის მიერ თითქოსდა „დარღვევა“ ამ წესისა, დავამშვიდებ და ვიტყვი, რომ აქ არავითარი წინააღმდეგობა არაა. ეს არ ხდება არც ასაკისა და უძლურების, არც დაუდევრობის გამო, არამედ იმიტომ, რომ ამ დროს მისი ყურადღება მთლიანად გულისკენაა მიმართული. ამ მდგომარეობაში საკუთარი სხეულის პროპორციები სულ სხვაგვარად აღიქმება. შესაბამისად იცვლება მოძრაობაც. ეს ძალიან ჰგავს ხმამაღალი ლოცვისას ხმის შეცვლას იმ დროს, როცა ლოცვას არა მარტო გონებით, არამედ გულითაც აღვავლენთ და თანდათან გულში ვუღრმავდებით. ამ დროს იცვლება ხმის ტემბრი, ასევე მცირდება ხმის სიმაღლეც. შეიძლება ადამიანი ისე ჩაუღრმავდეს ამ მდგომარეობაში ლოცვას, რომ საერთოდ დაავიწყდეს ირგვლიმყოფები და მათ ვეღარც კი გაარჩიონ სიტყვები ჩუმი ლოცვის გამო, მაგრამ თვითონ ამ ადამიანს ექნება სუბიექტური განცდა იმისა, რომ ის კვლავ ხმამაღლა ლოცულობს. თავის სიჩუმეს მხოლოდ მაშინ აღიქვამს, როცა რამდენადმე გააზერელებს თავის ლოცვას და ყურადღების ნაწილს გარემოს მოაპყრობს. ვის შეუძლია თქვას, რომ ის ჩუმი ლოცვა უფრო მეტი არ იყო ხმამაღალ ლოცვასთან შედარებით? თუმცა, როცა წესზე და სწავლებაზე მიდგება საქმე, ერთადერთი სწორი სწავლება ის იქნება, რომ საზოგადო მსახურებისას ლოცვა უნდა ისმოდეს, რათა მრევლს ერთობლივი ლოცვის საშუალება მიეცეს. იგივე შეიძლება ითქვას ქადაგებაზეც. ქადაგება უნდა ისმოდეს, დალაგებული და გამართული უნდა იყოს; მაგრამ მახსენდება პარიარქის ქადაგებისას დუმილის შემთხვევები, სიტყვის ცრემლით გაწყვეტა. ეს დუმილი ჩემთვის გაცილებით მეტის მეტყველია, ვიდრე მრავალი რიტორიკული შედევრი. ზემოთნაჩვენები ბრალდების შემდეგ არ გამიკვირდება ამ დროს ზოგიერთებმა ეს დუმილიც ცოდვად აღიქვან და თქვან, რომ პატრიარქი ამბიონიდან უფალს ამუნჯებს ან სამწყსოს აყრუებსო. უფალმა შეუნდოთ... თუკი ნებისმიერი მოცეკვავე ახერხებს ხელის და ფეხის სწორად მოძრაობას, ჯვრის გადასახვა რა სიძნელეს წარმოადგენს, მაგრამ განსხვავება ისაა, რომ მოცეკვავეები სხეულით გადმოგვცემენ სათქმელს და მათი ყურადღება სხეულზეა მიმართული, პარტიარქი კი გონებით და სულით გვესაუბრება და გვლოცავს, ის არ თამაშობს და თვითდაკვირვების ობიექტი არა მისი ხელის მოძრაობაა, არამედ სულის, გულის. უფალმა ინებოს ჩვენი პატრიარქის მრავალჟამიერი სიცოცხლე. მისი მაკურთხეველი მარჯვენით დაველოცოთ მრავალი წელი. -------------------- "...ეძიებდით და ჰპოოთ..." - მათე 7,7.
"...ეძიებდით პირველად სასუფეველსა ღმრთისასა და სიმართლესა მისსა..." - მათე 6,33. "აჰა ეგერა სასუფეველი ღმრთისაჲ შორის თქუენსა არს" - ლუკა 17,21. |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Jan 25 2009, 06:51 PM
პოსტი
#119
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
ციტატა პირჯვარს რომ თავდაყირა ანუ სატანურად მაინც არ ისახავს ზოგი, რა მოცლილია. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| guest |
Jan 25 2009, 07:28 PM
პოსტი
#120
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მხევალი ნინო
ციტატა ზოგი, რა მოცლილია. არა მხოლოდ მოცლილი, სხვა რამეც, მარა აქ ვერ დავწერ  |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 11th May 2024 - 02:08 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge