IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

> არიოზი და მისი ერესი
afxazi
პოსტი Apr 7 2009, 01:08 PM
პოსტი #1


დავითი
***

ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე
პოსტები: 8,814
რეგისტრ.: 7-March 07
წევრი № 1,291



ვინაიდან გვერდით თემებში თავი იჩინა არიანული ერესის პარალელებმა, ვფიქრობ აუცილებელია ამ ერესის და მისი "მამამთავრის" არიოზის შესახებ გარკვეული ინფორმაცია ქონდეს მკითხველს, თუ როგორ ებრძოდა და როგორ დაამარცხვა ეს მართლაც ერესთა ერესი ეკლესიამ.

მოკლე ცნობებისათვის გამოვიყენე ედიშერ ჭელიძის ერთ-ერთი რადიო ლექცია (წერილობითი სახით) და ვფიქრობ შემდეგ და შემდეგ უფრო განივრცობა ამ ტემის ირგვლივ საუბარი.



არიოზი – მისი მოღვაწეობის ზოგადი მიმოხილვა

ჩვენს წინა საუბარში მიმოვიხილეთ წმ. ანტონი დიდის მოღვაწეობა. უფრო ადრე ვეხბოდით არიანელობის აღმოცენებას, რასთაანაც და რომლის უარყოფასთანაც თვით ანტონი დიდსაც ქონდა შეხება რა თქმა უნდა, როგორც თუნდაც წმ. ათანასე ალექსანდრიელის მოძღვარს და ეს თემა არიანელობასთან ბრძოლისა ხშირად წარმოდგება ჩვენს წინაშე ამ ეპოქის მოღვაწეთა შესახებ საუბრისას და ამიტომ ვფიქრობთ გასაკვრი არ უნდა იყოს ის გარკვეული, შეიძლება ასე ითქვას თხოვნა რაც ჩვენდამი იყო მომართული საკუთრივ არიოზთან დაკავშირებით, რომ როგორც ადრე რამდენიმე შემთხვევაში მსმენელთა ერთი ჯგუფისგან გამოითქვა სურვილი იმისა, რომ არიოზის ლიტერატურული საქმიანობის შესახებ, ე.ი. რამეს თუ წერდა იგი, მხოლოდ ზეპირი იყო მისი საქმიანობა თუ წერილობითაც ავრცელებდა თავის ერესს, ანუ ზოგადად რომ ვთქვათ არიოზის შესახებ უფრო ვრცელი ინფრომაცია რომ წარმოგვედგინა მსენელისათვის. ჩვენ დაახლოებით ანალოგიური მიმართვა გვქონდა თავის დროზე ტატიანე სირიელთან დაკავშირებით და მაშინაც შევეცადეთ რომ ეს სურვილი შეგვესრულებინა. ამჯერადაც, რადმენადაც ეს დაინტერესება სავსებით გამოკვეთილია, შევეცდებით რომ არიოზის შესახებ უფრო ინფორმატიული ვიყოთ და უფრო დეტალურად წარმოვაჩინოთ ამ პიროვნებასთან დაკავშირებული, დღეისათვის ცნობილი, დეტალები.


კვლავ შეგახსენებთ, რაც თავის დროზე ავღნიშნეთ, რომ არიოზი რომელმაც საკმაოდ ხანგრძლივად იცხოვრა, ის 256-336 წლებში იყო, ე.ი. ოთხმოცს გადაცილებული გახლდათ, დაახლოებით 82 წლის, როდესაც გარდაიცვალა. ის წარმოშობით იყო ლიბიელი, 256 წელს ლიბიაში დაიბადა, Yთავისი საღვთისმეტყველო ფორმირება - ჩამოყალიბება მან მიიღო ანტიოქიაში, თვითონ ამ ჩამოყალიბებას განუკუთვნებს წმ. ლუკიანე ანტიოქიელს, მაგრამ ეს საკითხი თავის დროზე განვმარტეთ და ჩვენ აღარ დავუბრუნდებით. შემდეგ ის ანტიოქიიდან გადადის ალექსანდრიაში, სადაც ჯერ დიაკვნად იკურთხება, შემდეგ კი მღვდლად. ის უკავშირდება ბაუკალისის ეკლესიას, მაგრამ დაახლოებით 318 წელს, როდესაც მან უკვე დაიწყო თავისი ერეტიკული მოძღვრების საჯაროდ გამოთქმა რა თქმა უნდა მისი პერსონის წინაშე აღიძრა პრობლმები და ამ პრობლემების აღძვრამ არიოზი, რომელიც ასე ვთქვათ აქამდე ზეპირად მოღვაწეობდა, გააქტიურა იმისკენ, რომ წერილობით საქმიანობასაც შედგომოდა. მისი ნაწერების გარკვეული ფრაგმენტები ჩვენამდე მოღწეულია, ზოგი სხვადასხვა ანტიერეტიკული ძეგლიდან შეგვიძლია მოვკრიფოთ სადაც ციტატებადაა მოტანილი, ზოგს კი ათანასე ალექსანდრიელის ერთ-ერთი წყაროდმცოდნეობითი შრომა, რასაც არიანელობის ისტორია ეწოდება ზოგადად, შეიცავს და ამ ფრაგმენტებიდან არიოზის მოძღვრება სავსებით მკვეთრად წაროჩნდება.

საფუძვლად თავისი სისტემისა არიოზს ქონდა დებულება თუ აქსიომა, რაც ცდომილების არსობრივად შემცველი თავის თავში, მომდევნო დასკვნების ცდომილებასაც განაპირობებდა და ეს დებულება თუ ამოსავალი პრინციპი არიოზისა გახლდათ ის რომ მისთვის ღმრთეება, ანუ ბუნებითი ღმერთი თავისი თვისებით იყო არა მხოლოდ შეუქმნელი, არამედ აგრეთვე უშობელიც, როგორც შექმნა არ შეიძლება, - ამბობს არიოზი, ასევე არ შეიძლება არც მისი შობაც, ე.ი. ღმერთი არ შეიძლება რომ იშვას. შობა თავსთავად გვიკარნახებს, - ამბობდა არიოზი, რომ ვინც იშვა მას თავისი მშობელი ყავს, თავისი წყარო ჰყავს, ანუ იმ წყაროს გარეშე ეს არ იარსებებდა და რადგანაც შობილი ყოველთვის მოსდევს მშობელს ე.ი. შობილი ყოველთვის არ შეიძლებოდა რომ არსებულიყო, სწორედ აქედან გამოაქვს მას შემდგომ დასკვნები, რომ ძე ღვთისა, იგივე სიტყვა ღვთისა არ შეიძლება იყოს ნამდვილი ღმერთი, რადგანაც იგი შობილია მამისა. არიოზისთვის შობა და შექმნა ერთიდაიგივე გაგების იყო, ერთიდაიგივე შინაარსს შეიცავდა, ორივე მისთვის იმას მიუთითებდა თითქოს, რომ ვინც შობილია, ანუ არიანელისთვის ვინც ქმნილია, მას თავისი საწყისი აქვს, ის ყოველთვის არ არსებობს, გარკვეულ მომენტში იწყებს არსებობას და რადგანაც ღვთისგან ყოველივე იქმნება სრული არაფრობიდან, შესაბამისად არიოზი აკეთებდა დაკვნას, რომ პირველი ქმნილება რომელიც ღვთისგან “იშვა” (დაიბადა), ეს იყო სწორედ ძე ღვთისა, მაგრამ იგი დაიბადა თუ იშვა ასევე სრული არაფრობიდან როგორც ნებისმიერი სხვა ქმნილება, ანუ როგორც შემდეგ თავისი ცნობილი ფორმულირება შეიმუშავა არიოზმა, იყო როდესაც არ იყო ძე ღვთისა.

აქ იყოს შემდეგ იგულისხმება არა იმდენად რაღაც ჟამი, როგორც ეს საყოვალეთაოდ გავრცელდა, თითქოს არიოზს ასეთი ფორმულა ეთქვას, რომ “იყო დრო, როდესაც არ იყო ძე ღმერთი”. იქ დროს არ ამბობს არიოზი, იმიტომ რომ დრო როგორც ამქვეყნიური მოვლენა არიოზისთვისაც შეუფერებელია ძე ღმერთისადმი. თუ ზეციური ძალები, ანგელოზები დროის გარეშე არიან და ზედროულნი, რამდენად უფრო იქნებოდა მისთვის (არიოზისთვის), მისგან პირველქმნილებად, ე.ი. ქმნილებათა შორის ყველაზე აღმატებულად შერაცხილი არსი, დროისგან თავისუფალი, ამიტომ ის დროზე კი არ ამახვილებს იმდენ ყურადღებას რამდენადაც ჩვენ აქ შეგვიძლია ვივარაუდოთ სიტყვა “მომენტი”, ანუ იყო მომენტი როდესაც არ იყო ძე ღვთისა, იყო რაღაც სინამდვილე, რაღაც არსებობა, როდესაც ძე ღვთისა ჯერ კიდევ არ იყო. მაგრამ როგორც არ უნდა გავიგოთ უეჭველია, რომ გარკვეულ მომენტში, გარკვეულ შემთხევვაში, გარკვეულ ვითარებაში აღმოცენებულად თვლის იგი ძე ღმერთს და არა მარად არსებულად და აი ეს გახლდათ ფუნდამენტური ცდომილება არიანული ცრუ მოძღვრებისა, რასაც შედეგად მოჰყვა რა თქმა უნდა უკვე სულიწმინდის შესახებ სწავლების გაუკუღმართებაც, რომ თუ ძე ღვთისა არის დროში დაწყებული და ქმნილება, თუნდაც ქმნილებათა შროის პირველი, რა თქმა უნდა უკვე მისთვის სულიწმინდაც ამგვარივე იყო, როგორც დროში დაწყებული, ოღონდ ამ შემთხვევაში სულიწმინდა არიოზისთვის კიდევ უფრო კნინობითია, რადგანაც თუ ლოგოსი ანუ სიტყვა ღვთისა საკუთრივ ღვთისგან იქმნება მისთვის, სულიწმინდას უკვე სწორედ ეს ღვთივქმნილი, ასე ვთქვათ ლოგოსი ანუ ძე ღვთისა ქმნის. ასე რომ სულიწმინდა კიდევ უფრო ნაკლებღვთიურია არიოზისთვის, ვიდრე ძე ღვთისა. რაც შეეხება საკუთრივ განკაცებას, ეს არიოზის მოძღვრებაში ასე წარმოჩნდებოდა, რომ ამ ზეციურმა ლოგოსმა, ზეციურმა სიტყვამ, იგივე ღვთის ძემ, თითქოსდა პირველმა ქმნილებამ ქმნილებათა შორის, ადამიან იესო ქრისტეში მისი სულის ადგილი დაიკავა, ე.ი. იესო ქრისტე ერთის მხრივ ადამიანური სხეულის მქონე იყო და ამ დროს მას ჰყავდა სულად ზეციური ლოგოსი, ამან აღავსო და აღასრულა იესო ქრისტეში ასე ვთქვათ სულის ფნქცია.


კარგადაა ცნობილი, რომ არიანელობა რაციონალური აზროვნების გაუკუღმართების სახეობად არის მიჩნეული, რომ ესაა საღვთისმეტყველო რაციონალიზმის ტიპიური ნიმუში, ე.ი. ლოგიკური მსჯელობის საფუძველზე ვითომცდა პრინციპული დასკვნების გამოტანის რაღაც მეთოდი, რამაც ამგვარი ცდომილებანი წარმოქმნა. ეს ცრუსწავლება მყისვე დაიგმო საეკლესიო მოძღვართა მიერ, ამაზე ჩვენ ვისაუბრეთ, პირველ რიგში ალექსანდრე ალექსანდრიელის მიერ და დაიგმო როგორც მართლმადიდებლურ სამოძღვრო ტრადიციასთან აბსოლუტურად შეუთავსებელი, და სხვაგვარად შეუძლებელიც გახლდათ, რადგან ერესთა შორისაც კი განსხვავებულობანია, არის უმძიმესი ერესი, მთლად წარმწყმედელი და ამომძირკველი ჭეშმარიტბისა და არის ერესი შედარებით რბილი, როგორც წმ. ათანასე ალესანდრიელი ამბობს სხვაობა ყველაფერშია, ისევე როგორც სასუფეველშია ხარისხები, ასევე ჯოჯოხეთში ანუ წარწყმედილობაში, ანუ ერესშიც თავისი ხარისხებია და ამ მხრივაც შეიძლება ითქვას, რომ არიანელობა ერთ-ერთი უმძიმესი სახეობა იყო გაუკუღმართებისა, რადგანაც ქრისტიანული მოძღვრების არსებაზე მიჰქონდა მას იერიში. ქრისიტანული მოძღვრების არსება ამ შემთხევვეაში გახლავთ მოძღვრება ცხონების, ადამიანთა გადარჩენის შესახებ, ადამიანისთვის ყველაზე არსებითი ესაა, თვით ეს გადარჩენა როგორ აღსრულდება, ეს შემდგომ ღვთისმეტყველურად განიმარტება ეკლესიის მამათაგან, მაგრამ მთელი საღვთო წერილის, ღვთიური განგებულების, საღვთო მოქმედებისა და მოღვაწეობის მიზანდასახულობა არის ადამიანის ცხონება და თუ განკაცებული იესო ქრისტე არ იყო ღმერთი მაშინ მის მიერ აღსრულებული გამოხსნა არ ყოფილა იმ სიმტკიცის მქონე, რაზეც ყოველთვის უსვამდნენ ხაზსს ეკლესიის მამები, რომ მაცხოვრისგან აღსრულებული გამოხსნა იმიტომაა უმტკიცესი საფუძველი მთელი კაცობრიობისთვის, რომ ეს გამოხსნა აღასრულა თავად ბუნებითმა ღმერთმა, მარად დაუცემელმა. ღმერთი ბუნებითად დაუცმელია და თუკი იგი ქმნილება იყო, ვინც იესო ქრისტედ მოვიდა ჩვენთან ჩვენი ცხონებისთვის, ხოლო ქმნილებაში ყოველთვისაა დაცემის შესაძლებლობა, შესაბამისად ჩვენი გამოხსნა არ ყოფილა მარადიული და მტკიცე და ეს უკვე თავისთავად ამ გამომხსნელობითი ანუ სოტერიოლოგიური არსის, ქრისტიანული მოძღვრების აი ამგვარი არსის გაუქმებას ნიშნავდა.


არიოზსა და მის მომხრეებს რა თქმა უნდა შესთავაზეს ჯერ თხოვნით, შემდგომ მოთხოვნით, რომ დაეგმოთ თავიანთი ეს რაღაც სიახლე, ინოვაცია, მაგრამ მათ აბსოლუტურად კატეგორიულად გამორიცხეს ყოველგვარი დათმობა. ჩვენს მიერ განხილულმა წმ. ალექსანდრე ალექსანდრიელმა იგრძნო რა თქმა უნდა პასუხიმსგელობა იმისა, რომ ეგვიპტელ იერარქთა კრება მოეწვია და 318 წელს ალექსანდრიაში შემოკრიბა კიდეც თავის მომხრეთა გარვეული ჯგუფი, სინოდი, კრება შეიკრიბა, რომელმაც დაგმო არიოზი და გადააყენა იგი, ისევე როგორც მისი მომხრეები. მაგრამ არიოზი ცხადია იმგვარი გაკერპების მქონე რაც მისი ცხოვრების ყოველ ნაბიჯზე სახეზეა, არანაირად არ შეურიგდებოდა ამგვარ დაგმობას და როგორც წინა საუბრებში ავღნიშნავდით მან მიზნად დაისახა, რომ თვითონაც შემოეკრიბა მომხრეები.

ყველაზე დიდი მომხრე ვინც გახლდათ არიანელობისა და ყველაზე დიდი არიანელი ეს იყო ევსევი ნიკომიდიელი, რომელზეც ჩვენ ვრცლად ვისაუბრეთ თავის დროზე, რომელმაც განაპირობა, როგორც არაერთგზის გვითქვამს არიანელობის, ამ ერთ-ერთ მცირე მნიშვნელობის და ნაკლებად ცნობილ რეგიონში ჩასაქრობად და დასაშრეტად გამიზნული ცრუ სწავლების ასე საყოველთაო სახით განვრცობა და მთელი იმპერიისთვის, მთელი საქრისტიანო მსოფლიოსთვის ერთ-ერთ უდიდეს წყლულად გადაქცევა, რაც არიანელობამ თითქმის მყისიერად შეიძინა იმ პოლიტიკური მხარდაჭერის საფუძველზე, რაც სამწუხაროდ არიანელებს არასოდეს არ აკლდათ თავიანთი ისტორიის არცერთ ეტაპზე, დაწყებული უშუალოთ თვით არიოზისგან, თვითონ იმ ევსევი ნიკომიდიელისგან, შემდეგ აკაკი კესარიელი გახლდათ წინამძღოლი მათი, ბოლოს ევნომიუსი და სხვა.

მართალია 325 წელს ნიკეის მსოფლიო კრება შეიკრიბა, რაზეც ჩვენ დეტალურად ვისაუბრეთ და ამ კრებაზე არიანელობის პრობლემა თითქოსდა გადაიჭრა, იმიტომ რომ არიანელობა დაგმობილ იქნა, თვით არიოზი კი იმპერატორმა გადაასახლა ილირიაში, მაგრამ როგორც ავღნიშნავდით გადსახლებიდან არიოზმა გამოაგზავნა წერილი 328 წელს და ამ ეპისტოლის გაცნობით ადამიანს უეჭველად დარჩება იმის შთაბეჭდილება, რომ თითქოსდა არიოზი უსამართლოდ იყო დევნული, ისეთი ფორმაა მოძებნილი ეპისტილისა, ისე რაღაც უშუალო გრძნობებზე თამაშობს ამ თავის შეწყალების თხოვნის შემცველ წერილში არიოზი, რომ თითქოსდა იმერატორმა მხედველობაში მიიღოს ერთი რამ, რომ იგი არანაირად არ ეწინააღმდეგება ვითომცდა პირველი მსოფლიო კრების დადგენილებას, რომ თითქოს იგი თანაზიარია ყოველივე იმისა რაც ამ კრებაზე იქნა დადგინებული და რაც შეეხება მის განკვეთას ამ კრებისგან გამოტანილს ეს თითქოს ყოფილა გაუგებრობის შედეგი, რომ ისიც იმავეს განიზრახვიდა და იმავეს ფიქრობდა, მაგრამ მისი ეს განზრახვანი დამახინჯებულად იქნა გადმოცმეული, რამაც თითქოსდა ამ კრების დადგენილება განაპირობა. რა თქმა უნდა ეს თავის თავშივე შეიცავს წინააღმდეგობას, რადგან თუ კერბა მსოფლიო კრებაა და მსოფლიო კრებას უცდომელობას განუკუთვნებს ყოველთვის ეკლესია, შეუძლებელია რომ ის ყველაზე მთავარში შემცდარიყო.

თუმცა ეს თვალთმაქცურად მოფიქრებული ფორმა ამ ეპისტოლისა არიოზისგან ასე ნიჭიერად მორგებული თავის სათქმელზაე მართლაც შედეგიანი აღმოჩნდა და 328 წელს იგი უკან ბრუნდება, ჩვენ როგორც შემდგომ ავღნიშნავდით, არიანელობა ამით განსაკუთრებულად მომგებიან მდგომარეობაში აღმოჩნდება იმიტომ რომ თითქოსდა გაიმარჯვეს მათ არიოზის უკან დაბრუნებით და ამის შემდეგ ტრიუმფალური ნაბიჯებით ზედიზედ აღწევენ რაღაც უპრეცედენტო და წარმოუდგენელ გამარჯვებებს. როდესაც 330 წელს ისეთ დიდ მწყემსმთავარს, რომელზეც ჩვენი წინა ლექცია იყო, ევსტათი ანტიოქიელს ანტიოქიის საყდრიდან გადააყენებენ, შემდეგ იმართება ტვიროსის კრება და იერუსალიმისა 335 წელს, როელსაც სხვათაშორის სამწუხაროდ ევსევი კესარიელი თავჯდომარეობდა, (ნახევრად არიანელი, საეკლესიო ისტორიის ავტორი, როემლსაც ჩვენ ძალიან ხშირად ვახსენებთ და საერთოდ დიდ პატივს მიაგებს გვიანდელი ტრადიცია იმ ფასადუდებელი შრიმის გამო რაც მის საეკლესიო ისტორიაშია ჩადებული). ამ კრების შემდეგ საჯარო შერიგება უნდა მომხდარიყო არიოზისა ეკლესიასთან, მაგრამ საბედნიეროდ ეს არ შედგა რითაც კიდევ ერთხელ დადასტურდა, რომ არანაირი ზიარება არ არსებობს სინათლესა და სიბნელეს შორის, ბელიარსა და უფალს შორის.


არიოზის ცხოვრებასთან დაკავშირებით ჩვენ ამით შემოვიფარგლებით ამჯერად, თუმცა არ ვთვლით, რომ ის სურვილი რაც ჩვენდამი იყო გამოთქმული არიოზის საქმიანობის უფრო ფართოდ წარმოჩენისკენ უკვე ამოვწურეთ, შემდგომ შეხვედრაზე საკუთრივ მის წერილობით საქმიანობას შევეხებით, იმ ფრაგმენტებსა თუ მოღწეულ ძეგლებს რაც არიოზის სახელს უკავშირდება და ამ ფრაგმენტებით მისი მოძღვრებაც უფრო გამოიკვეთება ჩვენს წინაშე.


--------------------
სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის

კლიმენტი ალექსანდრიელი


User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
3 გვერდი V < 1 2 3  
Reply to this topicStart new topic
გამოხმაურებები(40 - 58)
agmsarebeli
პოსტი Nov 23 2009, 04:10 PM
პოსტი #41


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,206
რეგისტრ.: 14-May 07
წევრი № 1,910



არიოზი საპატიო სტუმრის სტატუსით იყო მოწვეული კრებაზე, მაგრამ ჩინებულებში არ გაერია და რჩეულობაც დაკარგა biggrin.gif (ჰქონდა ამის შანსი ცოტა)...რა მაკვირვებს იცით, უკვე გადაჭრილი საკითხების ხელახლა წამოწევა რომ ხდება.

User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Otherguy
პოსტი Nov 25 2009, 12:13 PM
პოსტი #42


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,802
რეგისტრ.: 25-February 09
მდებარ.: Sorrow Hill
წევრი № 6,554



ციტატა(agmsarebeli @ Nov 23 2009, 05:10 PM) *

არიოზი საპატიო სტუმრის სტატუსით იყო მოწვეული კრებაზე, მაგრამ ჩინებულებში არ გაერია და რჩეულობაც დაკარგა biggrin.gif (ჰქონდა ამის შანსი ცოტა)...რა მაკვირვებს იცით, უკვე გადაჭრილი საკითხების ხელახლა წამოწევა რომ ხდება.


საკვირველია როგორ დამარცხდა არიანიზმი, როცა სადაც იყო ოფიციალურ რელიგიად უნდა გამოცხადებულიყო რომის...

ამიტომაც სწორია წამოიწიოს ეს საკითხები...

არიანიზმი ყველაზე მეტად არის ბიბლიური, თუმცა რამდენად რეალური სხვა საქმეა... smile.gif


--------------------
43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა...
46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ?
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
agmsarebeli
პოსტი Nov 25 2009, 11:52 PM
პოსტი #43


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,206
რეგისტრ.: 14-May 07
წევრი № 1,910



QUOTE(Otherguy @ Nov 25 2009, 12:13 PM) *

საკვირველია როგორ დამარცხდა არიანიზმი,



,,საკვირველ არს ღმერთი წმინდათა შორის თვისსა. . . . ." - აი როგორ დამარცხდა. ანტაკრად სულსა წმინდასა წინააღუდგა და რას ელოდა............
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
bekas
პოსტი Feb 24 2010, 05:31 PM
პოსტი #44


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 352
რეგისტრ.: 31-October 07
წევრი № 3,078



Otherguy
ციტატა
საკვირველია როგორ დამარცხდა არიანიზმი, როცა სადაც იყო ოფიციალურ რელიგიად უნდა გამოცხადებულიყო რომის...

იყო კიდევაც ოღონდ ცოტა ხნით.
ციტატა
ამიტომაც სწორია წამოიწიოს ეს საკითხები...
არიანიზმი ყველაზე მეტად არის ბიბლიური, თუმცა რამდენად რეალური სხვა საქმეა... smile.gif

რასელისტებში არის არიანიზმის გამოძახილი. ალბათ მაგიტომაც.
ძველი გამოთქმაა: კარებიდან ვერ შევიდა და ფანჯრიდან გადაძვრაო. ჯერ არიანიზმის ისტორიას გაიხსენებენ, მერე ყველაზე მეტად არის ბიბლიურიო, მერე პარალელებს გაავლებენ რასელის მოძღვრებასთან, მერე დაგიწყებენ ლაპარაკს ჭეშმარიტ ღმერთზე, მერე შემოგთავაზებენ გასეირნებას გორის ციხეზე.
არ მინდა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Otherguy
პოსტი Apr 23 2010, 12:12 PM
პოსტი #45


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,802
რეგისტრ.: 25-February 09
მდებარ.: Sorrow Hill
წევრი № 6,554



ისტორიას ახსოვს ის ფაქტი, რომ ბასილი დიდი დაამარცხეს დავაში აეტიუსმა(ათანასე ანაზარბოსელის და პავლე ანტიოქიელის მოსწავლე) და ევნომიუსმა(აეტიუსის მოსწავლე) იმპერატორ კონსტანტიუსის მიერ მოწვეულ კონსტანტინოპოლის კრებაზე...

ჯერ კრება ჩატარდა რიმინი-ში... წესით ნიკომედიაში უნდა ჩატარებულიყო, მაგრამ მიწისძვრა მოხდა რამაც 16-მდე ეპისკოპოსი(ჰომოოუსიოს-ის მიმდევრები უმეტესწილად) მოკლა...

რიმინიში ჩატარებულ კრებაზე, 300-მდე ეპისკოპოსმა ერთხმად დაგმო ტერმინი "ოუსია"(ბუნება, სუბსტანცია) და აღიარეს რომ მამა და ძე უბრალოდ მსგავსები არიან... ამ შემთხვევაში ფაქტია ნაწილობრივ გაიმარჯვეს ევნომიუსმა და აეტიუსმა... ამის მერე ისინი წავიდნენ კონსტანტინოპოლის სინოდზე რომელიც მოიწვია კონსტანტიუსმა...



აი მერე კონსტანტინოპოლში ჩატარებული კრების დროს, ბასილი დიდი და სხვა ჰომოიოსიანელები გამოიწვია აეტიუსმა და ევნომიუსმა... აეტიუსი დიაკვანი(მერე ანტიოქიის ეპისკოპოსი გახდა) იყო და ბასილი დიდი უარზე იყო თავიდან, თუმცა მაინც დაითანხმეს რომ მასთან დისკუსიაში ჩაბმულიყო...

ისტორიკოსი აღწერს: "Basil came forward to the contest, though unwillingly; and, as he writes, he was entirely overcome by his eloquence. So that he not only confessed that the substance of the begotten Son differed from that of the Father who begot him, and was like him in no respect; but also, as Aetius demanded, he confirmed his profession by the subscription of his signature."

რაც ნიშნავს, რომ თავისი მჭევრმეტყველებით, აეტიუსმა ბასილი დიდი არამარტო დაარწმუნა რომ მამა და ძე განსხვავებული ბუნებისანი(და არსისანი) იყვნენ, არამედ ბასილი დიდმა ეს თავისი ხელმოწერითაც დაადასტურა...

(მერე ევნომიუსის მიმართ აპოლოგიაში, წერს კიდეც ბასილი დიდი აეტიუსზე როგორც "სიმართლის მტრების ინსტრუმენტზე"...)

თუმცა მერე იმპერატორმა გადაასახლა ორივე...


--------------------
43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა...
46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ?
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
afxazi
პოსტი Apr 23 2010, 12:25 PM
პოსტი #46


დავითი
***

ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე
პოსტები: 8,814
რეგისტრ.: 7-March 07
წევრი № 1,291



Otherguy
ციტატა
ისტორიას ახსოვს ის ფაქტი, რომ ბასილი დიდი დაამარცხეს დავაში აეტიუსმა(ათანასე ანაზარბოსელის და პავლე ანტიოქიელის მოსწავლე) და ევნომიუსმა(აეტიუსის მოსწავლე) იმპერატორ კონსტანტიუსის მიერ მოწვეულ კონსტანტინოპოლის კრებაზე...

ციტატა

რაც ნიშნავს, რომ თავისი მჭევრმეტყველებით, აეტიუსმა ბასილი დიდი არამარტო დაარწმუნა რომ მამა და ძე განსხვავებული ბუნებისანი(და არსისანი) იყვნენ, არამედ ბასილი დიდმა ეს თავისი ხელმოწერითაც დაადასტურა...



ცოტა ფრთხილად იყავი მსგავს ბოდვებს რომ იმეორებ.

საინტერესოა რომელი ისტორიკოსის სიტყვებია?


--------------------
სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის

კლიმენტი ალექსანდრიელი


User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Otherguy
პოსტი Apr 23 2010, 12:28 PM
პოსტი #47


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,802
რეგისტრ.: 25-February 09
მდებარ.: Sorrow Hill
წევრი № 6,554



ციტატა(afxazi @ Apr 23 2010, 12:25 PM) *

Otherguy
ცოტა ფრთხილად იყავი მსგავს ბოდვებს რომ იმეორებ.

საინტერესოა რომელი ისტორიკოსის სიტყვებია?



http://www.tertullian.org/fathers/philostorgius.htm

ისტორიკოსი იყო რომელიც ამ კრებებს აღწერდა...

ფაქტია რომ რიმინის კრებაზე 300-მდე ეპისკოპოსმა აღიარა ის რაც დავწერე...

კონსტანტონოპოლის კრების კრედო ჰომოიოსიანურია, რადგან აეტიუსი და ევნომიუსი გადაასახლა კონსტანტიუსმა...


ბასილი დიდი კამათში მაშინ დამარცხდა(ეს არ ნიშნავს რომ არასწორი იყო) თორემ მერე აპოლოგია კი მისწერა ევნომიუსს... აეტიუსი ლიდერი იყო ანომოეანელთა ჯგუფის და მათგან ყველაზე მაგარი მოაზროვნე ეგ იყო, მერე ევნომიუსმა გააგრძელა მისი საქმე...



პ.ს. ECCLESIASTICAL HISTORY OF PHILOSTORGIUS, (ეკლესიის ისტორია ფილოსტორგიუსის)

COMPILED BY (შეკრებილი)


PHOTIUS, PATRIARCH OF CONSTANTINOPLE. (ფოტიუსის, კონსტანტინოპოლის პატრიარქის მიერ)


--------------------
43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა...
46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ?
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
afxazi
პოსტი Apr 23 2010, 12:30 PM
პოსტი #48


დავითი
***

ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე
პოსტები: 8,814
რეგისტრ.: 7-March 07
წევრი № 1,291




ციტატა
რიმინიში ჩატარებულ კრებაზე, 300-მდე ეპისკოპოსმა ერთხმად დაგმო ტერმინი "ოუსია"(ბუნება, სუბსტანცია) და აღიარეს რომ მამა და ძე უბრალოდ მსგავსები არიან... ამ შემთხვევაში ფაქტია ნაწილობრივ გაიმარჯვეს ევნომიუსმა და აეტიუსმა... ამის მერე ისინი წავიდნენ კონსტანტინოპოლის სინოდზე რომელიც მოიწვია კონსტანტიუსმა...


და მიუხედავად ამისა მათ მაინ ვერ მიაღწიეს საწადელს.

Otherguy
ციტატა
ბასილი დიდი კამათში მაშინ დამარცხდა(ეს არ ნიშნავს რომ არასწორი იყო) თორემ მერე აპოლოგია კი მისწერა ევნომიუსს... აეტიუსი ლიდერი იყო ანომოეანელთა ჯგუფის და მათგან ყველაზე მაგარი მოაზროვნე ეგ იყო, მერე ევნომიუსმა გააგრძელა მისი საქმე...


სიტყვა დამარცხდას ნუ ამბობ, რადგან ეს სისულელეა. კი ბატონო ევნომიუსი მაგარი ორატორი იყო, მაგრამ გრიგოლ ნოსელთან ის ვერაფერს გახდა.


--------------------
სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის

კლიმენტი ალექსანდრიელი


User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Otherguy
პოსტი Apr 23 2010, 12:35 PM
პოსტი #49


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,802
რეგისტრ.: 25-February 09
მდებარ.: Sorrow Hill
წევრი № 6,554



ციტატა(afxazi @ Apr 23 2010, 12:30 PM) *

და მიუხედავად ამისა მათ მაინ ვერ მიაღწიეს საწადელს.

Otherguy

სიტყვა დამარცხდას ნუ ამბობ, რადგან ეს სისულელეა. კი ბატონო ევნომიუსი მაგარი ორატორი იყო, მაგრამ გრიგოლ ნოსელთან ის ვერაფერს გახდა.


საწადელს მიაღწიეს თუ არა ეგ სხვა საქმეა, საერთოდ ცალკე თემაა მაშინ იმპერატორების(წმინდანებად არავინაა შერაცხული ვინებზეც ვამბობ ასე რომ...) ცოფიანი ქცევა... წარმართებს და სხვა არაქრისტიანებს რომ დაერივნენ... ასე იყო კრებებზეც მათი ქცევა... საშუალო პოზიცია(ჰომოიოსია) მოსწონდათ და აქეთ წმინდა ათანასესაც დევნიდნენ და იქით აეტიუს/ევნომიუსსაც...

"დამარცხდა" იმას არ ვგულისხმობ რომ ბასილი დიდმა შეიცვალა პოზიცია, ეს სისულელეა... უბრალოდ მაშინ დისკუსიაში ვერ აჯობა აეტიუსს...

ევნომიუსი და აეტიუსი ნუ აგერევა ერთმანეთში ისე... smile.gif

აეტიუსს მეტსახელად "ათეისტი" შეარქვეს მერე... ეშინოდათ მაგისი ზოგ-ზოგიერთებს... (ათანასე აზარბოსელის მოსწავლე იყო, ვინც ალექსანდრე ალექსანდრიელს არიოზის დასაცავი წერილი მისწერა ნიკეის კრებამდე)



პ.ს. ვერაფერს გახდა რას ნიშნავს? როდის მიწერა გრიგოლ ნოსელმა პასუხი ევნომიუსს გაიხსენე... პირველი პასუხი რომ მიწერა ბასილმა, ევნომიუსმა სწრაფად პასუხის გაცემა მაშIნ ვერ მოახერხა რადგან იდევნებოდა და ასე ადვილი არ იყო ეგა...


--------------------
43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა...
46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ?
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Oct 28 2014, 05:33 PM
პოსტი #50


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



არიოზის სამარცხვინო სიკვდილი ძალიან შთამბეჭდავია უფლის სამართლიანობის კუთხით...


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Oct 18 2015, 08:10 PM
პოსტი #51


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ერეტიკული ქარიშხალი არყევდა"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jun 2 2016, 10:48 PM
პოსტი #52


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"თავისი არსით, ერესი, ყოველთვის ჭეშმარიტების ნაწილის თაყვანისცემა და სრული ეკლესიური სწავლების უარყოფაა".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Aug 11 2016, 08:18 PM
პოსტი #53


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"არიოზმა ვერ გაითვალისწინა ორი უმთავრესი პრინციპი: პირველი, ღმერთის უცვალებლობა და მეორე - ადამიანის გამოხსნის საიდუმლო. პირველი - ღმერთის უცვალებლობა იმაზე მიანიშნებს, რომ მამა ღმერთი ყოველთვის მამად გვევლინება და არ შეიძლება იმის დაშვება, რომ ის ოდესმე არ იყო მამა და მხოლოდ ძის შობის შემდეგ იქცა მამად, შესაბამისად, უცვალებელ მამას ყოველთვის ჰყავდა ძე".

/იღუმენი დიონისე (გვიმრაძე)/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Aug 30 2017, 11:39 AM
პოსტი #54


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ორიგენესა და არიოზს ის აახლოებდათ, რომ მამის არსიდან ძის წარმომავლობის საკითხთან მიმართებაში ორივეს უარყოფითი დამოკიდებულება ჰქონდა".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Oct 26 2017, 10:04 AM
პოსტი #55


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"[პირველ მსოფლიო საეკლესიო] კრებაზე ყველა მოსაზრების მქონე ეპისკოპოსის გამოსვლა მოისმინეს. თვით არიოზსაც კი მიეცა უფლება, დაესაბუთებინა თავისი შეხედულებები. არიოზი ამტკიცებდა, რომ "ძე ღმრთისა ქმნილებაა; იყო დრო, როცა ძე არ იყო. ძე ცვალებადია არსით" და ასე შემდეგ. არიოზის ეს მოსაზრებები მაშინვე იქნა უგულებელყოფილი, რადგან საფუძველს ვერ პოულობდა წმინდა წერილში. მართლმადიდებელთა მხრიდან კი მოხმობილ იქნა იოანეს სახარების სიტყვები: "ძე მამისგანაა" (1,14,18), რომელთა უარყოფა არავის შეეძლო.

კრებაზე ევსევი კესარიელმა წარმოადგინა თავისი შედგენილი სარწმუნოების სიმბოლო. მოხერხებული მეცნიერი იმედოვნებდა, რომ მისი მეშვეობით მამასა და ძეს შორის ბუნდოვნად განსაზღვრული დამოკიდებულება წარმატებას პოვებდა. მაგრამ მართლმადიდებელ ეპისკოპოსთა შეგონებით იმპერატორმა კონსტანტინე დიდმა ესვევის შესთავაზა, ძე ღმერთის მამა ღმერთთან დამოკიდებულების განსაზღვრისთვის მხოლოდ ერთი სიტყვა შეეტანა სიმბოლოში: "ჰომოუსის" (ბერძნ. ერთარსი). მართალია, ეს სიტყვა წმინდა წერილში არ იხსენიება, მაგრამ წმინდა წერილიდან გამოტანილ აზრს გამოხატავს.

კრებამ გადაწყვიტა, ტერმინი "ჰომოუსის" სიმბოლოში შეეტანა, მაგრამ მხოლოდ ერთი სიტყვის შეტანით როდი დაკმაყოფილდა; სიმბოლო იმდენად გადაკეთდა და ნათლად განიმარტა, რომ პირვანდელიდან თითქმის აღარაფერი დარჩა. არიოზელებს ორაზროვანი მსჯელობისთვის საბაბი აღარ დაუტოვეს.

ნიკეის კრების სიმბოლოს, გარდა ორი ეგვიპტელი ეპისკოპოსისა, ყველა მონაწილე დაეთანხმა და ხელის მოწერითაც დაადასტურა, მაგრამ როგორც შემდეგ გაირკვა, ბევრი არიოზელი ხელისმომწერი პირფერი აღმოჩნდა და ეკლესიის ერთობაში სერიოზული განხეთქილებაც შეიტანა.

კრებამ არიანელობა, როგორც მწვალებლობა, დაგმო, არიოზის წიგნები დაწვეს, მისი მიმდევრები განდევნეს."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 10 2020, 10:26 PM
პოსტი #56


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ბასილი დიდის მოღვაწეობისას არიოზის მწვალებლობის მიმდევარმა იმპერატორმა ვალენტიმ თავის სამეფოში ყველა მართლმადიდებლური ეკლესია დახურა და არიოზელთა ძალაუფლებას დაუქვემდებარა. ამასთანავე, ბრძანება გასცა, ყველა მართლმადიდებელი ეპისკოპოსი გაეძევებინათ.

"ვიდრე დადგენილებას სისრულეში მოიყვანთ, გთხოვთ, ბასილი დიდს ნება დართოთ, არიოზელებთან კამათში ჩაებას. თუ ისინი სძლევენ, შენს ბრძანებას უსიტყვოდ დავემორჩილებითო", - მიმართეს ეპისკოპოსებმა იმპერატორს. ვალენტი დათანხმდა.

ბასილი დიდი ნიკეაში მიიწვიეს. მან არიოზელებს ერთ-ერთი ეკლესიის კარის ჩაკეტვა სთხოვა და ასეთი რამ შესთავაზა: "თუ წინააღმდეგნი არ იქნებით, ამ კარის მეშვეობით შემიძლია დაგარწმუნოთ, ვისი სარწმუნოებაა ჭეშმარიტი. თუ თქვენი ლოცვის მეოხებით გაიღება იგი, გვეცოდინება, რომ სიმართლე თქვენს მხარეს ყოფილა, ხოლო თუ ჩვენი ლოცვის დროს გაიღება, მაშინ ყველამ უნდა აღიაროს, რომ მართებულად გვწამს ჩვენ და არა თქვენ".

არიოზელები დათანხმდნენ. ისინი საღამომდე ლოცულობდნენ ეკლესიის დახშული კარის წინ, მაგრამ ბჭე არც კი შეძრულა. ჯერი მართლმადიდებლებზე მიდგა. წმინდა ბასილი სამღვდელო დასსა და მართლმადიდებელ მრევლთან ერთად მივიდა ტაძრის კართან, მუხლი მოიყარა და ლოცვა დაიწყო. უეცრად ქუხილი გაისმა და უამრავმა ხალხმა თვალნათლივ დაინახა, რომ ტაძრის დახშული კარი გაიღო.

ამ სასწაულის მხილველმა ადამიანებმა შიშითა და კრძალვით განადიდეს უფალი. იმპერატორმა ბრძანება გასცა, ეკლესიები მართლმადიდებლებისთვის დაებრუნებინათ. საჭიროდ მიიჩნიეს, მოეწვიათ მსოფლიო საეკლესიო კრება ახლად გაცხადებული ცრუ მოძღვრების - მონოფიზიტობის დასაგმობად და ჭეშმარიტების დასამტკიცებლად."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Aug 23 2020, 08:56 PM
პოსტი #57


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"მიუხედავად იმისა, რომ ეგოისტი სიმშვიდეს ვერსად პოულობს, მაინც თავისაზე დგას. მაგალითად - არიოზი. დედამისი ეუბნებოდა:
- რამდენი ადამიანი ირწმუნება, რომ შემცდარი ხარ, განა ვერაფერს ხვდები?!
- ვიცი, მიუგებდა იგი. - მაგრამ არ შემიძლია, მათ შეხედულებებს დავემორჩილო. - ეგოიზმი არ აძლევდა ნებას არიოზს, რომ საკუთარი ცდომილება ეღიარებინა.
- ნუთუ მისთვის სულ ერთი იყო, რომ ამდენ ადამიანს ერესისაკენ უბიძგებდა?
- მას ეს არ აინტერესებდა.
- შეცდომას თუ ვაღიარებ, - ამბობდა იგი, - ჩემი მომხრეების პატივისცემას დავკარგავ. - და რაც მეტად რწმუნდებოდა იმაში, რომ თავად იყო შემცდარი, მით უფრო გულმოდგინედ არწმუნებდა სხვებს ამ ცდომილების მართებულობაში. საშინელი რამ არის ეგოიზმი!"

/ღირსი პაისი ათონელი/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Apr 14 2022, 04:14 PM
პოსტი #58


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"არიოზის თეზისს, რომ ძე არ არის მამის თანაბარი დროში, ათანასე ასე უარყოფდა: ძეობა შობას გულისხმობს, მაგრამ ყოველი შობა შექმნა როდია. არიოზის სიტყვები - "იყო დრო, როდესაც შობილი ჯერ კიდევ არ არსებობდა" - არ არის ყოველთვის მართებული მშობლის მიმართ. წყარო წარმოშობს წყალს, ხოლო თუ არ წარმოშობს, მაშინ ის წყარო არ ყოფილა; მნათობი წარმოშობს სინათლეს, ხოლო თუ არ წარმოშობს, მაშინ, ის მნათობიც არ ყოფილა. მამამ ძე სამყაროს შექმნამდე (და სამყაროს შექმნისათვის) შვა, ამიტომ ის ვერ იქნებოდა დროში ნაშობი, რადგან უქმნელ ყოფაში დროის კატეგორია არ არსებობს. მაშასადამე, ძე ღვთისა იშობა არა დროში, არამედ მარადისობაში: ღმერთი ღმერთისგან, როგორც ნათელი ნათლისგან. ძე მამის თანამარადიულია".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Sep 22 2022, 09:48 PM
პოსტი #59


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 58,036
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"მოციქული იუდა ამბობდა, მწვალებლები იმთ გამოირჩევიან, რომ ყველაფრით უკმაყოფილონი არიანო. შურიანებიც, ასევე, ვერაფრით კმაყოფილდებიან. ბევრ შემთხვევაში მწვალებლობას წინ შური უსწრებს. მე-4 საუკუნეში ალექსანდრიაში ცხოვრობდა ერთი ძალიან განათლებული ადამიანი, ჭკვიანი მისიონერი - მღვდელი არიოზი. იგი ნიჭიერი მქადაგებელი იყო, მის მოსასმენად ნახევარი ალექსანდრია იკრიბებოდა. არიოზს პრეტენზია ჰქონდა ალექსანდრიის პატრიარქის ტახტზე. პატრიარქი კი იმ დროს ალექსანდრე იყო. მღვდელ არიოზს შურდა მისი და ალექსანდრეს ქადაგებებში წუნის ძებნა დაიწყო, რომ რამეში დაედანაშაულებინა. ღმერთის შესახებ პატრიარქ ალექსანდრეს უარსაყოფად მან მწვალებლობა მოიგონა და ასწავლიდა, რომ ძე ღმრთისა ქნილებაა. მთავრობისმოყვარეობამ და შურმა არიოზი იქამდე მიიყვანა, რომ მსოფლიოში მთავარი მწვალებელი გახდა და სიცოცხლე ტრაგიკულად დაასრულა: ნაწლავები გარეთ გამოუვარდა და მოკვდა პირსახით ნეხვში - ასე დასაჯა უფალმა"

/მღვდელი დანიელ სისოევი/



--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

3 გვერდი V < 1 2 3
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 14th May 2024 - 08:21 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი