 დედა, ვიდრე დედა გყავს, შენხარ ძლიერი... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| marine |
 Jul 17 2013, 03:45 PM
პოსტი
#41
|
 მ_ა_კ_ა  ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381  |
დედის წერილი:
შვილო! დადგება დღე, როცა მე დავბერდები და მაშინ, გამოიჩინე მოთმინება რომ გამიგო. თუ ჭამისას დავისვარე, თუ ვერ მოვახერხე ჩაცმა შენი დახმარების გარეშე, იყავი მომთმენი, გაიხსენე, რამდენი ხანი დამჭირდა, რომ შენთვის მესწავლებინა იგივე. თუ ლაპარაკისას ათასჯერ გავიმეორებ ერთი და იგივეს, ნუ შემაწყვეტინებ, მომისმინე ბოლომდე, როდესაც პატარა იყავი ათასჯერ მიწევდა შენთვის წამეკითხა ერთი და იგივე ზღაპარი, რომ უზრუნველად ჩაგძინებოდა. როცა ნახავ, რომ ვერ ვერკვევი ახალ ტექნოლოგიებში, ცოტა მადროვე და ნუ მიყურებ დამცინავად, მე იმდენი რამ გასწავლე, როგორ გეჭამა სწორად, როგორ ჩაგეცვა ლამაზად, როგორ გებრძოლა ცხოვრებისეულ სირთულეებთან. თუ როდესმე დამავიწყდება რამე და ჩვენს საუბარს უაზროს გავხდი, დამაცადე რამოდენიმე წუთი, გავიხსენებ და თუ არ გამახსენდა, ნუ იდარდებ, მთავარი არაა რას გელაპარაკები, მთავარი ის არის, რომ შენთან ვარ და შემიძლია გელაპარაკო. თუ მადა გამიქრება, ნუ დამაძალებ ჭამას, მე თვითონაც ვიცი, როდის მაქვს მადა და როდის უნდა ვჭამო. თუ ფეხები გამიჩერდება და ჩემი კიდურები არ დამემორჩილებიან, გამომიწოდე, მომაშველე ხელი, ისევე, როგორც მე გაშველებდი ხელს, როდესაც შენ პირველ ნაბიჯებს დგამდი. თუ ერთხელაც გეტყვი, რომ არ მინდა ცხოვრება და სიკვდილს ვინატრებ, ნუ გაბრაზდები, ოდესმე გამიგებ ამას. ჩემი სიბერის შემყურე ნუ დაიდარდებ, ნუ გაბრაზდები, ნუ იგრძნობ თავს უძლურად. იყავი ჩემს გვერდით, შეეცადე გამიგო და დამეხმარო, როგორც მე გეხმარებოდი, როცა იწყებდი ცხოვრებას. დამეხმარე, რომ გავაგრძელო გზა... დამეხმარე, რომ წავიდე სიყვარულით და მოთმინებით. ამისათვის, მე მოგიძღვნი ღიმილს და უსაზღვრო სიყვარულს, რომელიც არასდროს ჩამქრალა. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
   |
 
|
| sopo... |
Jul 20 2013, 11:40 PM
პოსტი
#42
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 808 რეგისტრ.: 21-August 08 წევრი № 5,502 |
ციტატა "გაუფრთხილდით დედებს... სანამ დროა, მოეფერეთ მათ და ნუ ატკენთ გულს ნურაფრის გამო. დედა სიცოცხლის წყაროა. სანამ ის გყავს, მანამ ბავშვები გვგონია თავი და სიბერე არ გვიწერია; ის არის ჩვენთვის ყველაზე კარგი ექიმი, მრჩეველი, სიხარულის გამზიარებელი. როცა ცუდად ხარ, დედას უხმობ საშველად, როცა სკოლაში მიაღწევ წარმატებას, სახლში სწრაფად გინდა მიხვიდე, რომ კარების გაღებისთანავე დედას შენი წარმატება მიახარო, რადგან იცი, რომ მასზე მეტად ეს არავის გაუხარდება. როცა გულის გადაშლა მოგინდება, დედასთან მიდიხარ არა იმიტო, რომ შენ მეგობარი არ გყავს, არამედ იმიტომ, რომ მასზე უკეთ ვერავინ გირჩევს და გაგიგებს... დედა ტირის და ტკივა ჩვენს გამო. რაოდენ გულის მომკვლელია დედის ცრემლი? როცა ხედავ მის სევდიან თვალებს, რომლებიც ერთ დროს ანათედნენ, უცებ ქრებიან და უსიცოცხლო თვალებს ემსგავსებიან, სწორედ ამ დროს გივლის ტანში ჟრუანტელი, პულსი თითქმის ჩერდება და შენს თვალზეც მოდის ცრემლი, ცრემლი სინანულის, გულისტკივილის, დარდისა და ბოლოს, ცრემლი საკუთარი თავისადმი უკმაყოფილებისა და საშინელი ტკივილის, რადგანაც შენ დედა აატირე, მისი ცრემლი კი ყველაზე წმინდა, სათუთი და სპეტაკია. შვილი დედისთვის ყველაზე ძვირფასი განძია, რომელიც მას ღმერთმა აჩუქა, ის ყოველთვის გაგიგებს და დაგიცავს, მიუხედავად შენი შეცდომებისა და არასწორი საქციელისა, შენ ხომ მისი გულის ძგერის ერთ-ერთი მიზეზი ხარ...“ კაი თემაა, ყველაზე სრულყოფილი სიყვარული დედაშვილობა, და ალბათ ყველაზე ნანატრი გრძნობა რომელსაც გაფრთხილება სჭირდება.. იმის თქმა მინდა ვისაც არ აქვს ეს წყალლობა ძალიან არ არის ადვილი, მუდმივი ყრუ ტკივილით არის დანაკლისი, ყველა წამზე ასახული უსაყრდენო განცდის ტვირთი.. დედა კი ცოცხალია, მარა ჩვენი მდგომარეობა "ცოტა" განსხვავდება დედას გაზრდილი არ ვარ, კიარადა საავადმყოფოში მუშაობდა და ისეთი წამლები დალია მოსაშლელად , ბუნებრივი კანონზომიერებით არ უნდა გავჩენილიყავი, 'ნურას უკაცრავად'..  რაღაც მისია მქონდა ეტყობა, დ.. დღეს მარჯანშვილზე coffee სახლი თუ რაღაც მანდ ვიყავი ძალიან საინტერესო მენუა , რაღაც ტერამიცუ "გულისწასვლასმაილი".. ძალიან მომეწონა .. ეყობა ეგ იყო ჩემი მისია :mission completed: )) მაგაზე კარგი რა გავაკეთე მეტს ვერაფეს ვიხსენებ )) |
|
|
|
| marine |
Jul 23 2013, 03:06 PM
პოსტი
#43
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედას
შენი თვალები,ცრემლებით სველი, ო,მათ გარეშე რარიგ ძნელია… დედი ამ ქვეყნად როგორც შენ მელი, ... ვიცი,არასდროს არსად მელიან.. შენი ხელები,მზესავით თბილი, ნეტავ ამ ქვეყნად ყველას ენახა… დე ! მიხარია,რომ მე ვარ შვილი, ისეთი დედის,როგორც შენახარ.. ზვიად ცინდელიანი -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Aug 29 2013, 02:43 PM
პოსტი
#44
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედა...
_ დედა, წყალი მინდა... ისევ გაგიხსენე, თუმცა შევიცვალე... ბევრჯერ საწოლები, ხელით ახლაც ვსინჯავ და იმ ჭიქას ვეძებ, ღამის სიბნელეში წყალს რომ მაწოდებდი... მაშინ არც ვფიქრობდი, ძილსაც თუ გიფრთხობდი, არც შენ ბრაზდებოდი ჩემი უმწეობით... უკვე, აღარ ვიცი, როგორ გადავიტან, მე რომ წყურვილი მკლავს ახლა უშენობის... ბადრი სულაძე -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Sep 6 2013, 01:28 PM
პოსტი
#45
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დე...
დე! მომენატრე,. არა ისე , როგორც სხვა შვილებს მოენატრებათ საკუთარი დედის თვალები... მოგონებები მოტივტივებს ფიქრში მაშინვე ხმა მესმის ყურში გახურული, ცივი კარების. ერთხელ მოგიხმე, როს უგონომ თამაშში გართულს წარბი სრულიად დავახიე ღობეზე მავთულს. მაშინ გულიდან ამოგძახე : ,,მიშველე დედა” იმ დღის შემდეგ კი გულზე მაწევს მტანჯველი სევდა... და დამრჩა შრამი... ყოველ დილით სარკის წინ მდგარი ვახსენებ დედას, არ გაბედო, შენ არ ხარ მკვდარი,,, და კიდევ ერთხელ რომ მოგიხმო დედა ნუგეშად ნუთუ ამისთვის უნდა დავდგე სისხლის გუბესთან? დე, მენატრები... შენს საფლავთან მოვედი გუშინ... მარტო ვიყავი, ხომ მაპატიებ? მიწას შენს გულზე რომ ვერ ვიტან, სხვაგან დავყარე... მერე, ამდენი წლების მერე..პირველად ვნახე ჩემი საწყალი, გათოშილი დედიკოს სახე... ფრთხილად შეგეხე, ამ შეხებას როგორ ვნატრობდი... მთელი ცხოვრება უდედობას გულით ვდარდობდი... დე, მაპატიე! თუ ვაჟკაცმა ცრემლით ვიტირე. მე ის ბავშვი ვარ, აკვანშივე რომ დაგიტირე! დე, მე მაკლიხარ... შენი ხელის მწყურია სითბო სულ ჩაფერფლილხარ, ჩაგიხუტებ მე გულში ვითომ? დე არ გატკინოის ის მკლავები რომელსაც მხვევდი... და რა იცოდის თუ გვერგუნა ეს მძიმე ხვედრი... დე, მაპატიე, რომ მომინდა მენახე ახლა, სულ დამასველა სევდისაგან ამინდმა თალხმა... დე მენატრები სიგიჟემდე, მითხარი რა ვქნა? /ნონა ლაცაბიძე/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Sep 10 2013, 11:41 AM
პოსტი
#46
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ქუჩაში ეგდო დახეული დედის წერილი,
ავიღე კრძალვით, საოცარი ვიგრძენი სევდა... სულ ორიოდე სიტყვა იყო გადარჩენილი... ,,არ გაცივდეო!.." _ შვილს წერდა დედა. არ გაცივდეო!.. ეს სიტყვები გაგათბობს მარტო მასში უძილო ღამეები და ღრმა ფიქრია... ოხ, მე არ ძალმიძს არ ვიტირო და არ ვიდარდო, რომ დედის ლოცვა ნაკუწ-ნაკუწ ქუჩაში ყრია. მე ამ ლექსს ვარქმევ სიტყვებს, - ბედად გადარჩენილებს, ვიდრე თვალებში ბოლო ბინდი არ ჩაგდგომიათ, გემუდარებით, გაუფრთხილდით დედის წერილებს, დედის სათუთ გულს გაუფრთხილდით, ის ღრმა ფიქრია . . " -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Sep 25 2013, 01:38 PM
პოსტი
#47
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედის გული
დედა რომ კაბას ატარებდა, მეგონა მზით იყო მორთული... შვილებს ანგელოზებს ადარებდა,... თვითონ ანგელოზად მოსული... დედის გული ლამაზ ღიღილოს გავს, ხან მზე რომ ათბობს და ხან აწვიმს... ქუჩაში ბევრი ქალი მიღიმოდა, მაგრამ დედასავით არავინ... თვალებით უფრო ხშირად მზე დაჰქონდა, თუმცა წვიმაც ჩანდა ცრემლივით, ისეთი საყვარელი მზერა ქონდა, იმ მზერით მთელ სამყაროს შეცვლიდი... დედა რომ კაბას ატარებდა, მეგონა მზით იყო მორთული... შვილებს ანგელოზებს ადარებდა, თვითონ ანგელოზად მოსული... ბადრი სულაძე -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 2 2013, 11:39 AM
პოსტი
#48
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედა
დედისთვის ლექსი ძალზე ცოტაა, თვითონ დედაა... მზისფერი ლექსი, ის ზოგჯერ ატმის ნაზი რტოცაა, ზოგჯერ კი, ვაზის ძლიერი ფესვი... დედისთვის ცრემლი წვიმის მოსვლაა, ღიმილი მზეა ამ ნაწვიმარზე და ყველა სევდა მაშინ შორსაა, როცა კი დედას ხატად იწამებ... დედა ფიქრია და არმოცლაა, არა ტაშის და არა ჯილდოსთვის, დედისთვის ჯილდო შვილის კოცნაა და ეს ლოცვაა მარადისობის... ბადრი სულაძე -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 2 2013, 12:48 PM
პოსტი
#49
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ვისაც დედა არ უყვარს, არ უყვარს სამშობლო, ვისაც არ უყვარს სამშობლო, ვერ შეიყვარებს უფალს!"
/ბერი ერმოლაოსი (ჭეჟია)/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 8 2013, 03:21 PM
პოსტი
#50
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დღეს მელიქიშვილზე 16-17 წლის ბიჭი მაჩერებს, სიგარეტის კოლოფს მიწვდის. არ გინდათ ,,დავიდოვი". გაშტერებული მივჩერებივარ. იჭერს ჩემს გაოცებულ მზერას და მიხსნის: დედასთან მივდივარ შესახვედრად და არ მინდა, ჯიბეში სიგარეტის კოლოფი მედოს!:)
/გიორგი ლობჟანიძე/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 21 2013, 12:09 PM
პოსტი
#51
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედამ მითხრა, ჩემი თავისთვის ერთი დღეც არ მიცხოვრიაო...
 -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 24 2013, 01:34 PM
პოსტი
#52
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედაზე მე ისეთი რა უნდა ვთქვა, მაგრამ ჩემი მოსაყოლი მაინც უნდა მოვყვე. შარშან, გვიან შემოდგომაზე, ნოემბერში, ჩემს სოფელში ჩავედი. დამხვდა საცოდავი დედაჩემი -თი...თებდამჭკნარი, მაჯებდაწვრილებული. მაინც მიღიმოდა და მეუბნებოდა: - ხან ვწევარ, შვილო, ხან, აი, ასე დავრაცრაცებო. ვიყავი ერთ ღამეს და ერთ დღეს, თითქოს ეზო-ყორის მოწესრიგებით გართული, სინამდვილეში რაღაც ცოდვით შეწუხებული. მეორე საღამოს, უკვე შებინდებულზე წამოვედი. ჩვენიდან რკინიგზის სადგურამდე 4 კილომეტრამდე გზაა, სულ თავქვე, თავქვე, აქედან კიდევ აღმართი. გამიმართა დედაჩემმა ძველებური ფარანი, ამინთო, -სადგურში რომ ჩახვალ მორიგესთან დატოვე და ვინმეს ამოვატანინებ მერეო. დავიწყე მე სიცილი, - რა ფარანი მინდა, დედა, ორმოცი წელიწადია ამ გზაზე დავდივარ, სულ ქვა-ქვა ვიცი მეთქი ყველაფერი. -არაო, შვილოო, ახლა სულ შეცვლილია, სად რას აკეთებენ, სად რასო, თან მოლინჭყულია, ფეხი ცურავსო. ბევრი მეხვეწა, მაგრამ არ წამოვიღე ის ფარანი. გამომაცილა კი, კარგა მანძილზე, სანამ დიდი დაღმართი დაიწყებოდა. მომყვებოდა იმ წკვარამში, მინათებდა გზას და მარიგებდა დედურად. დიდ დაღმართთან თვითონვე შეჩერდა, აწია ფარანი ცოტაზე: -წაიღე, შვილოო, შემეხვეწა ერთხელაც. მე გადავკოცნე ღიმილით: - წადი-მეთქი ახლა! მივაბრუნე, თითქოს გაბრუნდა, წავიდა კიდეც, მივიხედე და დგას ისევ, უჭირავს ის ფარანი, მეორე ხელიც შეუშველებია. წადი-მეთქი, წადი! გაბრუნდა, წავიდა. მე თავქვე დავეშვი. ზურგჩანთა მკიდია, თითქმის მივრბივარ, მივიხედავ უკან და, რამდენსაც მივიხედავ, იმ წკვარამში ის ფარნის შუქი ისევ ერთ ადგილზე დგას, ალბათ, მეჩვენება-მეთქი, გავჩერდები, ვაკვირდები -შუქი მაინც არ იძვრის. - დე-დაა! დე-დაა! არავითარი ჩქამი! ნიავი სახეში მცემს, ჩემი ხმა იქამდე ვერ აღწევს. ისე ჩავედი სადგურში, ისე ავედი მატარებელში, ის შუქი მხოლოდ პატარავდებოდა და არ იძვროდა. ვუყურებდი ვაგონის ფანჯრიდან და ვწყრებოდი დედების სიჯიუტეზე. ის კი იყო და ის, ცოცხალი აღრ მინახავს დედაჩემი. დეკემბრის თექვსმეტში, ღამით, თერთმეტ საათზე, უწვალებლად დალია სული და დამრჩა იმ ფარნის შუქი სამუდამო დარდად. რატომ იდგა იქ, იმ აღმართის თავზე, სიბნელეში და სიცივეში იმდენ ხანს? ნუთუ მართლა იმას ფიქრობდა, რომ ცოტათი მაინც მინათებდა ფარნით გზას? ნუთუ ეგონა, ცუდი რამე რომ მომწეოდა, უთუოდ მისწვდებოდა ქვემოდან ხმა?! თუ სულაც ცუდად გახდა, ჩაჯდა, ვეღარ წამოდგა და იყო ასე ფარანზე დაყრდნობილი?! კიდევ უარესი-სამუდამოდ ხომ არ მეთხოვებოდა იმ ფარნით?! დავუნთებ ხოლმე სანთელს, დავიჩოქებ, მაგრამ ვერაფერს ვშველი ჩემს დარდს....
/რევაზ ინანიშვილი/ ... ვიტირე  -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 25 2013, 11:11 AM
პოსტი
#53
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მადლობა ღმერთო,რომ გავჩნდი ქალად
და თანახმა ვარ–მიწოდეთ სუსტი. ბედნიერი ვარ,რომ მქვია ქალი და დედად ქცევის სასწაულს ვუცდი. ... ავტ:ელენე თომაევი "შენი ნაბიჯი ძალზედ ფრთხილია, ხარ ანგელოზი ზეცით მოსული. ნაყოფიც შენი, ისე ტკბილია, ქალი ხარ ერთი, მაგრამ ორ–სული. ცხრა ნეტარებად და მზის ცხრა სხივად, ცხრა თვე იესოს ხელები გარწევს, და ალბათ მოსვლა გიღირდა იმად, რომ პირმშოს ხელში ღიმილით ასწევ. შენ ანგელოზი დაგყვება კვალში, ლამაზ სხეულზე გასკდება კვირტი, მოევლინება ქვეყანას ბავშვი, ამ საოცარი გრძნობისკენ ილტვი. გულში გიფეთქავს მეორე გული, ამ სასწაულით, თავად მოსული და სხეულს შენსას სხვაგვარად უვლი, ქალი ხარ ერთი, მაგრამ ორ–სული." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 25 2013, 02:24 PM
პოსტი
#54
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"დე, იცი…
ღამით ცრემლი მომდის ხანდახან და გარინდებულ სიმარტოვეს ტუჩებზე ვითლი, ჩემი ცხოვრების ის ეტაპი უკვე დამთავრდა და ყოველ დილით, მაკიაჟით მე ფერებს ვიცვლი.... დე, იცი… მე მაჩუქეს, აპრილის კაბა და არათითზე წამომაცვეს მბზინავი რგოლი, მე გავიზარდე თუ ის კაბა დაპატარავდა არ ვიცი, მაგრამ მის ნაფლეთებს ყოველდღე ვწონი. დე, იცი… მტკივა სისხლისაგან დაცლილი გული, ლიბრგადაკრული თვალის ჭრილით ვეღარას ვხედავ, საწოლზე კუტი ლავაშივით პირქვე გართხმული რიჟრაჟით ისეც გახუნებულ ოცნებებს ვღებავ. დე, იცი აღარ მინდა დავხუჭო თვალი, აღარც ჯიუტი შეგრძნებების მოგერიება, უნდა გამიგო, ზოგჯერ უნდა გავიღო ხარკი და მისთვის ზოგჯერ ზედმეტია მონანიება. დე,იცი… დასაწყისი შენა ხარ მხოლოდ და შენი სუნთქვა ყოველ ღამით, ჩემს ატირებას ნასკვავს ნერვებად და უაზრო ცხოვრების ბოლოს მე… გათელილი ბავშვობისთვის გთხოვ პატიებას. დე, იცი… გაზაფხული მოვიდა მგონი.." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 27 2013, 01:59 PM
პოსტი
#55
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
რამდენი დღეა არფერი დამიწერია შენთვის ძვირფასო,
დაღლის ბრალია, სხვა არაფერი, სხვა არფერი,ვფიცავარ დედა... წვიმებმაც იკლეს....... ვიცი,ჰო,ვიცი რომ ჩემს სიცრუეს უმალვე ხვდები, ჩემი ხმის ტემბრით შეგიძლია მიხვდე რა მინდა, მიჭირს თუ მილხინს, შველა თუ თმენა. თმენა დედიკო... თურმე რა ძნელი ყოფილა თმენა... მასწავლე დედი, მასწავლე,როგორ გავუძლო ტკივილს, როგორ ვიწამლო ეკალი დედა, როგორ ვიარო ღამეში მარტომ, როგორ გადავჭრა ქუჩები ნელა... შენდობაც მიჭირს და დავიწყებაც, ჩემი ბრალია, ვერ შევძელ დედა... არ შემიძლია, რომ არ მიყვარდეს, ამაშიც ვგავართ მე და შენ დედა........... დიკა სალაყაია -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Dec 3 2013, 04:58 PM
პოსტი
#56
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
:დედა!...დღეს რაღაცა უნდა გთხოვო♥
უნდა გამიხდე ამის თავდები.... რომ არასოდეს არ დაბერდები.. რომ არასოდეს არ დამთავრდები!... დღეს მომენატრე როგრც არასდროს♥... ვეღარ ვმშვიდდები ვეღარ ვწყნარდები ... სულგაყინული როგორც ყოველთვის, უნდა გამათბო ნუ დამზარდები . დედა უშენოდ გავვერანდები დედა უშენოდ გავნიავდები, ვიწყები ფიქრით ვიწყები ლოცვით.. მერე ცრემლით და ნატვრით ვმთავრდები.... მანამდე ვიდრე მომედარდები შენ ხომ იცოცხლებ,შენ ხომ იქნები? უნდა გამიხდე ამის თავდები!..." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 10 2014, 12:17 PM
პოსტი
#57
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მითრეს, რომ მე შენ გგავარ...
ეს იყო საუკეთესო კომპლიმენტი ჩემს ცხოვრებაში, დედა " -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 24 2014, 02:50 PM
პოსტი
#58
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
აი ეს არის ბ ე დ ნ ი ე რ ე ბ ა !...
მინდა რომ იგრძნო როცა მუცელზე, შემახებ ნაზად თითის ბალიშებს, ჩვენი პატარის ფორიაქს-ძგერას, მუცელს რომ ურტყავს როგორც კლავიშებს... მინდა შეიგრძნო რარიგ დიდია, ბედნიერების ეს ჩანასახი, ჩვილი დედის ჭიბს-ჭიპით კიდია, როგორც კუნწულას ტყუპი ბარხატი.... მინდა რომ ჩვენი პატარის სუნმა, დაისადგუროს ოთახში, სახლში... მერე ამაყად მივაბიჯებდეთ ბავშვებით ხელში, ქუჩაში, ხალხში!. მინდა რომ სითბო წავართვათ მზესაც, სხივის კონებით მოვწნათ საწოლი... გაჩუქო დიდი ბედნიერება, რომელსაც მხოლოდ გრძნობით აწონი. დილით გავფინო ჩვილის პერანგი, რომელსაც დედის რძის სუნი ასდის, მალე შეიგრძნო ის სიხარული, მხარზე რომ ჩვენი პატარა გაზის. მინდა რომ იყო ჩემი მეუღლე, ჩემი შვილების მზრუნველი მამა, ჩვენც მოვითხუპნოთ ჩვილის ფაფებით, როცა მოუწევთ პატარებს ჭამა. მინდა რომ იგრძნო როცა მუცელზე, შემახებ ნაზად თითის ბალიშებს... ჩვენი პატარის ფორიაქს-ძგერას, მუცელს რომ ურტყავს როგორც კლავიშებს. /თეო წიკლაური/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 2 2014, 07:00 PM
პოსტი
#59
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"დედა ამქვეყნიური ანგელოზია"
/გოდერძი ჩოხელი/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 7 2014, 06:53 PM
პოსტი
#60
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედა - შვილთასხმით კურთხეული
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 3 მომხმარებელი (მათ შორის 3 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 10th November 2024 - 11:47 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge