ფილეტიზმი საფრთხე თუ მართლმადიდებლობის გზა?, ქართველნო ერთად ღვთისაკენ! პატრიარქი ერის მამა... პარამეტრები

[Misha Songulashvili]

ამ თემის გახსნა მას შემდეგ გადავწყვიტე, რაც დეკანოზ ირაკლი კუთხაშვილის ერთ-ერთი ქადაგებ ვისმინე, სადაც იგი მოძღვრავს თავის მრევლს და ახსენებს პატრიარქს როგორც ერის მამად... თუმცა ეს იყო მხოლოდ ერთ-ერთი წინა პირობა და არა ერთადერთი თემის გასახსნელად...

ამ თემაში მინდა შევეხო, საქართველოს მართლმადიდებლურ ეკლესიაში მეტად ატაცებულ ორ ფრაზას:
ქართველნო ერთად ღვთისაკენ
პატრიარქი ერის მამა.

ქართველნო ერთად ღვთისაკენ
პირევლივე კითხვა რაც ჩნდება არის ის, რომ თუ ვარ საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის წევრი, ეროვნებით არა ქართველი, მაშინ რას მეუბნება ეკლესია, შენ დარჩი და ქართველებო ერთად ღვთისაკენო? თუ მე ვარ სომეხი, ეროვნული ნიშნით უნდა გამომაცალკევონ და მითხრან სომეხნო ერთად ღვთისაკენო? იქნებ საკითხი ასე არც უნდა დაგვეყენებინა და ვინაიდან ადამიანი საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წევრია, იგი ავტომატურად, იმის მიუხედავად თუ რა ეროვნებისაა მოისაზრება ქართველად?


პატრიარქი ერის მამა
ანუ ქართველი და მართლმადიდებელი ეს განუყოფელი მცნეებაა და ამიტომაც, მართლმადიდებელი პატრიარქი ერის მამაა? ეს გამოთქმა კი, ნამდვილად ფილეტიზმის აშკარა დადასტურებად მიმაჩნია და უმორჩილესად ვითხოვ დეკანოზისგან ამ გამოთქმის მისეულ განმარტებას.

როგორც იოანე მეინდორფი განარტავს, ნაციონალიზმი დაცემული სამყაროს რეალობაა. ხოლო ქრისტიანობა როგორც "ახალი მოდგმა" (კაინონ გენოს) უფრო მაღალ საფეხურზეა ვიდრე ნაციონალობაო...

მსგავსი გამოთქმები თუ ლოზუნგები, ეწინააღმდეგება ეკლესიის კათოლიკურობას... ეკლესია ზეეროვნულია და აერთიანებს კაცობრიობას ქრისტეში.

ძალიან საინტერესოა ბატონ ზურაბ კიკნაძის სტატია ფილეტიზმის შესხებ და გთავაზობთ მცირე ნაწყვეტს: "ეკლესია არ არის რომელიმე ქვეყნის მკვიდრი, ის მხოლოდ მყოფობს ამ ქვეყანაში, როგორც ხიზანი, ის წუთისოფლის გერია. ის არსებობს ამ წუთისოფელში მაგრამ არ ეკუთვნის ამ წუთისოფელს. ამიტომაც ავტოკეფალურ ეკლესიათა მიღებული სახელწოდების - "საქართველოს ეკლესია", "საბერძნეთის ეკლესია" და ა.შ. - ეკლესიოლოგური აზრია: -"ეკლესია, რომელიც იმყოფება საქართველოში", "ეკლესია, რომელიც იმყოფება საბერძნეთში" და ა.შ. . .

თუ დავუკვირდებით ქართულ "მარტვილობებს", დავინახავთ, რომ ის უცხოტომელნი, რომელნიც ქრისტესათვის ეწამნენ ქართლის მიწაზე, წარმოდგენილნი არიან არა როგორც ქართველობასთან ეროვნულად ინტეგრირებულნი, არამედ როგორც ქრისტეს მხედრობაში შემოსულნი. ისნი გახდნენ კათოლიკე სამოციქულო (ანუ უნივერსალური) ეკლესიის წმინდანნი საქართველოში მყოფი ეკლესიის გზით, რომელიც ასევე კათოლიკე და სამოციქულოა. სხვგვარად ჩვენს ქრისტიან წინაპრებს არც უფიქრიათ. დღეს ჩვენში დაკარგულია ეს შეგნება და ჩვენ, უნივერსალურის წინაშე თავისთავადობის დაკარგვის შიშით შეპყრობილებს, გვირჩევნია ვეძებოთ "ჩვენი ქრისტიანობა", "ჩვენი მართლმადიდებლობა", "ჩვენი ეროვნული ქართული ეკლესია" და ეს პატრიოტულ და მამულიშვილურ წმიდათაწმიდა მოვალეობად მიგვაჩნია. და ვერც კი ვამჩნევთ რომ ამ გზას ეკლესიის გადაგვარებამდე მივყავართ."

[lingvo]

"ჩვენი ქრისტიანობა", "ჩვენი მართლმადიდებლობა", "ჩვენი ეროვნული ქართული ეკლესია" და ეს პატრიოტულ და მამულიშვილურ წმიდათაწმიდა მოვალეობად მიგვაჩნია. და ვერც კი ვამჩნევთ რომ ამ გზას ეკლესიის გადაგვარებამდე მივყავართ."

წმიდა ილია მართლის სიტყვები: "მამული, ენა, სარწმუნოება" მოწმობს იმას, რომ ქართველ ადამიანში შესისხლხორცებულია ეს ცნებები. თუ ადამიანი მოინდომებს და ჩაუკვირდება ამ სიტყვებს სწორად გაიგებს უწმიდესის მოწოდებასაც "ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!". ქართველობაში აქ იგულისხმება სამშობლოს სიყვარული და ყველა ის ადამიანი ვინც საქართველოში ცხოვრობს და საქართველო უყვარს. პატრიარქი კი როგორც ეკლესიის საჭეთმპყრობელი, საქართველოში მცხოვრები ყველა მართლმადიდებლის სულიერი მამაა.

[gurulo]

პირევლივე კითხვა რაც ჩნდება არის ის, რომ თუ ვარ საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის წევრი, ეროვნებით არა ქართველი, მაშინ რას მეუბნება ეკლესია, შენ დარჩი და ქართველებო ერთად ღვთისაკენო?

ავტოკეფალურ ეკლესიათა მიღებული სახელწოდების - "საქართველოს ეკლესია", "საბერძნეთის ეკლესია" და ა.შ. - ეკლესიოლოგური აზრია: -"ეკლესია, რომელიც იმყოფება საქართველოში", "ეკლესია, რომელიც იმყოფება საბერძნეთში" და ა.შ. . .

[b-a-r-b-a-r-e]

ერთი კითხვა მაქვს თემის გამხსნელთან:

მხოლოდ მამა ირაკლისგან გაქვს მოსმენილი ასეთი გამონათქვამი?

[Misha Songulashvili]

lingvo

წმიდა ილია მართლის სიტყვები: "მამული, ენა, სარწმუნოება" მოწმობს იმას, რომ ქართველ ადამიანში შესისხლხორცებულია ეს ცნებები. თუ ადამიანი მოინდომებს და ჩაუკვირდება ამ სიტყვებს სწორად გაიგებს უწმიდესის მოწოდებასაც "ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!". ქართველობაში აქ იგულისხმება სამშობლოს სიყვარული და ყველა ის ადამიანი ვინც საქართველოში ცხოვრობს და საქართველო უყვარს. პატრიარქი კი როგორც ეკლესიის საჭეთმპყრობელი, საქართველოში მცხოვრები ყველა მართლმადიდებლის სულიერი მამაა.

ძალიან ბუნდოვანი განმარტებაა თუმცა მადლობელი ვარ თქვენი მცდელობისათვის და გთხოვთ უფრო ჩამოყალიბდეთ და ცოტა უფრო მკვეთრი პარალელები გაავლოთ ამ ორს შორის...
gurulo
თუ ჩამოაყალიბებთ თქვენს აზრს დამავალებთ, ვინაიდან მეორე ციტატის გათვალისწინება რომ ხდებოდე, მაშინ პირველი ციტატის დაწერაც არ გახდებოდა საჭირო...
b-a-r-b-a-r-e

მხოლოდ მამა ირაკლისგან გაქვს მოსმენილი ასეთი გამონათქვამი?

ნუ, ამ ფორუმელი მღვდლებიდან მხოლოდ მამა ირაკლი მაქვს მოსმენილი... ისე ზოგადად ბევრჯერ მსმენია და ამიტომაც დავწერე:

თუმცა ეს იყო მხოლოდ ერთ-ერთი წინა პირობა და არა ერთადერთი თემის გასახსნელად...

[gurulo]

Misha Songulashvili
ეკლესია შეცვალე პიროვნებით...მარტივი ლოგიკაა

"ეკლესია, რომელიც იმყოფება საქართველოში"

ადამიანი რომელიც იმყოფება საქართველოში...ოღონდ ეს არც ზუსტი განმარტებაა და არც ბუკვალურად გასაგები წინადადება...

ვინაიდან მეორე ციტატის გათვალისწინება რომ ხდებოდე

ხვდებოდე თუ ხდებოდეს? თუ კიდე რამე სხვა?

[ბადრი]

თემის ავტორს მინდა შევახსენო რომ ქართველი ერის ფორმირება ქრისტიანული კულტურის საფუძველზე და ეკლესიის უდიდესი ძალისხმევით მოხდა. იოანე მერჩულის ცნობილი დოქტრინაა: ქართლად ფრიადი ქვეყანა აღირაცხების სადაც ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვა ყოველი აღესრულების. ანუ ქართველის იდენტიფიცირება ხდება როგორც ა) მართლმადიდებელი და ბ) ქართული ენით მოლაპარაკე. საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ის ქართველები რომლებიც იღებდნენ სხვა სარწმუნოებას მოიხსენიებოდენ როგორც თათარი, "ფრანგი" დ.ა. შ. და პირიქით ვინც მართლმადიდებლობას მიიღებდა ის ქართველდებოდა. ამით ეკლესიის კათოლიკობას არავითარი საფრთხე არ ემუქრება. ჩვენმა ერმა თავის საიდენტიფიკაციო უმთავრეს ნიშნად აირჩია მართლმადიდებლობა. შესაბამისად ის ადამიანი რომელიც ერს ამ გზაზე მიუძღვის არის ერის მამა და ამაში გასაკვირი არაფერია.

[Misha Songulashvili]

თემის ავტორს მინდა შევახსენო რომ ქართველი ერის ფორმირება ქრისტიანული კულტურის საფუძველზე და ეკლესიის უდიდესი ძალისხმევით მოხდა. იოანე მერჩულის ცნობილი დოქტრინაა: ქართლად ფრიადი ქვეყანა აღირაცხების სადაც ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვა ყოველი აღესრულების. ანუ ქართველის იდენტიფიცირება ხდება როგორც ა) მართლმადიდებელი და ბ) ქართული ენით მოლაპარაკე.

გამოგრჩათ მეტად მნიშვნელოვანი... მოდით ზურაბ კიკნაძისეულ განმარტებას მოვიშველიებ აი რას ამბობს იგი:
"როგორ იყო ძველ საქართველოში, ხომ არ შეიმჩნევა საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის ისტორიაში ფილეტიზმისა და ნაციონალიზმის გამოვლინებები? საქართველოს ეკლესია ყოველთვის ინარჩუნებდა კათოლიკურობის შეგნებას და სავსებით ამართლებდა ეკლესიის მრწამსისეულ განმარტებას - "კათოლიკე სამოციქულო ეკლესია". ეს უნივერსალისტური შეგნება პირველად გამოიხატა გიორგი მერჩულეს კლასიკურ ფრაზაში, რომლის ჭეშმარიტი აზრი არ არის სათანადოდ განმარტებული ჩვენს საღვთისმეტყველო ლიტერატურაში. როცა X საუკუნის ავტორი ამბობს, რომ 'ქართლად ფრიადი ქვეყანა აღირაცხების, რომელსაცა შინა ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვა ყოველი აღესრულების, ხოლო კვირიელეისონ ბერძნულად ითქუმის', იგი გულისხმობს ეროვნულის (ქართულის) გამსჭვალვას უნივერსალურით, რომელსაც ამ ფაზაში ბერძნულად ნაგალობევი კირიელეისონი წარმოადგენს. "
ასე, რომ ძვირფასო მეგობარო თქვენს მიერ მოყვანილი ციტატა ეწინააღმდეგება იმ აზრს რაზედაც თქვენ იმყოფებით...

ჩვენმა ერმა თავის საიდენტიფიკაციო უმთავრეს ნიშნად აირჩია მართლმადიდებლობა. შესაბამისად ის ადამიანი რომელიც ერს ამ გზაზე მიუძღვის არის ერის მამა და ამაში გასაკვირი არაფერია.

ეს ყოველივე არაფერია თუ არა ფილეტიზმი, ფილეტიზმია ეკლესიის ტომობრივად განხილვა, ვიმეორებ, ეკლესია უფრო მაღალ საფეხურზეა ვიდრე ნაციონალობა. იმაში კი გეთანხმებით, რომ ფილეტიზმში გასაკვირი არაფერია არამედ აღმაშფოთებელია, ვინაიდან იგი განიხილება როგორც მწვალებლობად...
gurulo

ხვდებოდე თუ ხდებოდეს? თუ კიდე რამე სხვა?

ხდებოდეს...

[ნანინა]

Misha Songulashvili
პროვოკაციული თემაა მაგრამ ვერ მოვისვენებ რომ არ დაგიწერო

ეკლესია უფრო მაღალ საფეხურზეა ვიდრე ნაციონალობა

გეთანხმები, რომ ეკლესია არის ერთიანი (მართლმადიდბლურ ეკლესიას ვგულისხმობ და არა ეკუმენურ იდეას ), მაგრამ, თითოეულ ავტოკეფალურ ეკლეიას ყავს თავისი წინაამძღვარი. საქართველოს სამოციქულო ავტოკეფალური ეკლესიის წინამძღვარია უწმინდესი და უნეტარესი პატრიარქი, კონსტანტინეპოლის ეკლესიას თავისი წინამძღვარი ყავს, ბერძნულს და ასე შემდეგ, მაშინ არ არის ეს ნაციონალიზმი? შენი ლოგიკით ყველა ერთ წინამძღვარს უნდა ემორჩილეობოდეს? როგორც დასავლური ეკლესია რომის პაპს?
ეხლა რაც შეეხება ერის მამას. საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის ფარგლები და პატრიარქის იურისდიცქცია (ზუსტად არ ვიცი რა სიტყვა შეიძლება ითქვას) ვრცელდება ისტორიულ-პოლიტიკურად ქვეყანა საქართველოს ტერიტორიაზე, სადაც უმეტესი მოსახლეობა ეთნიკურიად ქართველები არიან. ასე რომ ამაში უცნაური არაფერია. მამა ირაკლის ქადაგებებს რომ უსმენ და აკრიტიკებ (მარტო ის არ იხსენიებს სხვათა შორის პატრიარქს ერის მამად), უქმინდესის ქადაგებებიც მოსმენილი გექნება, სადაც ის ქართველების დალოცვასთან ერთად საქართველოს არაქართველ მოსახლეობასაც ლოცავს, დააკვირდი და მიხვდები ანუ

იქნებ საკითხი ასე არც უნდა დაგვეყენებინა და ვინაიდან ადამიანი საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წევრია, იგი ავტომატურად, იმის მიუხედავად თუ რა ეროვნებისაა მოისაზრება ქართველად?

ეს ადამიანები მოისაზრებიან საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის წევრებად და პატრიარქი მათ მამად, შესაბამისად "ერის მამის" ტერმინის პრობლემაც ამოვწურეთ
შემდეგ

როგორც იოანე მეინდორფი განარტავს, ნაციონალიზმი დაცემული სამყაროს რეალობაა

განმარტე თუ შეიძლება სიტყვა ნაციონალიზმი? პატრიოტიზმი (საკუთარი ქვეყნის სიყვარული) დაბალი დონეა? ილია ჭაბჭავაძის შემოქმედება მაინც არ წაგიკითხავს? მარტივი ლოგიკაა _ შენი თუ არ გიყვარს, სხვას ვერ შეიყვარებ და ფსევდოკოსმოპოლიტიზმის იდეები არ გვინდა ახლა
მე ჩემი ქვეყანაც მიყვარს და სარწმუნოებაც (ნუ ზოგადად ვამბობ, კონკრეტულად ჩემ პიროვნებას არ შეეხო), მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ამით "ერთი წმინდა კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესიის" ერთობა ირღვევა


ბადრი
პ.ს.

იოანე მერჩულის

გიორგი მერჩულე

[ნანინა]

Misha Songulashvili
რაც შეეხება ზურაბ კიკნაძის მოსახრებას, მე ამ ადამიანს დიდ პატივს ვცემ ,აგრამ ამ შემთხვევაში მის მოსაზრებას არ ვეთანხმები
იმ დროისათვის როდესაც მერჩულემ ეს სიტყვები დაწერა (X საუკუნე) ისტორიულად საქართველოს გაერთიანების პროცესი უკვე დაწყებული იყო, თუნდაც გრიგოლ ხანძთელის მოღვაწეობით. ანუ ეკლესია ქვეყნის გამთლიანებაში დიდ როლს თამაშობდა. ქართველებისთვის ქრისტიანობა (მართლმადიდბლობა) ტარდიციულ რელიგიად ითვლება (იმედია არ შემომედავები და მეტყვი, რომ სახელმწიფო რელიგია IV საუკუნიდანააო), ანდრია მოციქულმა (და არა მარტო მან) პირველივე საუკუნეში იქადაგეს აქ ქრისტიანობა და შესაბამისად საეპისკოპოსო კათედრაც არსებობდა მე როგორც ვიცი. ასე რომ, თუკი საქართველოს სახელმწიფოს ეროვნული იდენტიფიკაციის ერთ-ერთი ნიშანი სარწმუნოებაცაა (მამული-ენა-სარწმუნოება), ამაში უცნაური და გასაკვირი არაფერია

პ.ს. ჩამოხვედი?

[KAIROS]

სიმშვიდე

მიშას დაცვას სულაც არ ვაპირებ, როგორც ფილატიზმის, ჯერ ჩემო კარგებო, სანამ დაუწყებდეთ კამათს ადამიანს ცხელ გულზე, მანამ კარგი იქნებოდა გაგვერკვია რასაა რომ გვედავება ეს კაცი?

1. ფილეტიზმი - ჩვენთან სამწუხაროდ ამ ცოდვას ბოლომდე არ იცნობენ, სამწუხაროდ თავადვე მქონდა კამათი მღვდელთან რომელიც პირდაპირ "ქადაგებდა" რომ ჩვენი ერი აღემატება სხვა ერებს, და რომ მაგალითად სომხები ეზიზღება

აი რა არის ფილეტიზმი

ЭТНОФИЛЕТИЗМ
ზოგადი განმარტება
Филети́зм; филетисм (греч. φυλετισμός — в общем смысле, «расизм» (трайбализм)) — тенденция в поместных православных Церквах приносить общецерковные интересы в жертву национально-политическим, племенным.

В сентябре 1872 года Собор в Константаниполе под председательством Вселенского Патриарха Анфима VI , где впервые термин был использован как официальное обозначение ереси, осудил его в связи с болгарской схизмой (односторонним провозглашением болгарским духовенством автокефалии своей национальной Церкви, тогда всё ещё находившейся в пределах Оттоманской империи).

Одной из черт (хотя и необязательных) филетизма является использование национального языка в церковном богослужении при запрете совершать службы на языке той канонической Церкви, от которой отложилась раскольничья группа, незаконно провозгласившая свою автокефалию.


საეკლესიო პრობლემატიკის ჭრილში:

Этнофилетизм (от греч.: έθνος + φυλή – "народ" + "род", "колено", "племя") или филетизм (от греч.: φυλή) [1] - осужден как ересь на Поместном Константинопольском Соборе 1872 года.

Это понятие появилось в православной грекоязычной среде применительно к движению за церковную независимость Болгарии на основе ее национальной обособленности.

В Соборном деянии этнофилетизм был отвергнут в следующих словах:

«Мы отвергаем и осуждаем племенное деление, то есть племенные различия, народные распри и разногласия в Христовой Церкви, как противные евангельскому учению и священным законам блаженных отцов наших, на коих утверждена Святая Церковь и которые, украшая человеческое общество, ведут к Божественному благочестию. Приемлющих такое деление по племенам и дерзающих основывать на нем небывалые доселе племенные сборища, мы провозглашаем, согласно священным канонам, чуждыми Единой Кафолической и Апостольской Церкви и настоящими схизматиками» [2].

Определения, использование
Патриарх Павел (Стойчевич) Сербский в обращении к архиереям, священству и верующему народу в республике Македония для преодоления раскола, 20.VI.2002:

"Мы, братья, как Церковь, не выступаем с позиций национальной исключительности и не имеем никаких ни национальных ни территориальных претензий в отношении вас. Мы уважаем национальное самоопределение и самосознание македонского народа и всякого народа в республике Македонии. Этнофилитизм, то есть подчинение Церкви национально-политическим идеологиям и программам, давно справедливо осужден как ересь. Этнофилетизм имеено и рождается из ослабленного сознания соборности Церкви, являясь, таким образом, основанием для разделений и расколов" [3].
Патриарх Московский и всея Руси Алексий II в интервью газете «Дневник» (Скопье, Республика Македония, «Дневник», № 2961 от 14.I.2006):

"Не стал бы связывать упоминания народов и стран в наименованиях Поместных Церквей с проявлениями этнофилетизма. Эти названия скорее отражают историческую связанность Церквей с тем или иным народом. Между тем, в названиях некоторых Церквей (Константинопольская, Александрийская, Антиохийская, Иерусалимская) отражена связь Церкви с городом, где находилась или находится кафедра ее Предстоятеля. Церковная традиция признает обе практики именования Церквей. И здесь хотел бы подчеркнуть, что, согласно Уставу нашей Церкви, она именуется и Русской Православной Церковью, и Московским Патриархатом, то есть объемлет обе традиции" [4].

Использованные материалы

"Обращение патриарха Сербского Павла к архиереям, священству и верующему народу в республике Македонии",
http://www.pravoslavie.ru/cgi-bin/sykon/cl...lay.pl?si...doc
"Святейший Патриарх Алексий: «Нужно оставаться верными Преданию Церкви и стремиться лучше понять друг друга»", 17.I.2006,
http://www.patriarchia.ru/db/text/77286.html
Максимов, Юрий, "Что будет, если Украинская Православная Церковь станет автокефальной ?", газета Радонеж православного братства "Радонеж", 2008, № 1 (185), 22.I.2008:
http://radonezh.ru/analytic/articles/?ID=2613

(წყარო ღია მართლმადიდებლური ენციკლოპედია "დრევო"
http://drevo.pravbeseda.ru/index.php?id=11313 )


მაშ ასე გაირკვა, რომ ერის რაიმე სახის აღმატებულებაზე ხაზგასმა და გამორჩევა ეკლესიაში არის ერესი, და იგი ეხებოდა ყოველივე აქედან გამომდინარე როგორც "საეკლესიო რასიზმს" ასევე "ნაციონალურ სქიზმატიზმს".

ჩვენთან მეორე სრულიად გამორიცხულია ღვთის მადლით, საქართველოს ეკლესიას არ ეხება ის პრობლემები, რაც ჯერ ბულგარეთს ქონდა და ახლა მაკედონიას აქვს, ახლა დარჩა პირველი, რასიზმი ეკლესიაში, ანუ ქვეყნის დომინანტი ერის ზე დაყენება რომელიმე ( ან ნებისმიერ) სხვა ერზე, რაც როგორც ვთქვით არის რასიზმი და ამ შემთხვევაში ეთნოფილეტიზმი.

თუკი ჩვენ უწმიდესის სიტყვებს გავიგებთ "მხოლოდ ქართველნო ღვთისაკენ" ეს ერესია რათქმაუნდა ზედმეტი ძიებების გარეშე, მაგრამ საბედნიეროდ ასეთი სიტყვები უწმიდესს არ უთქვამს, მან თქვა "ქართველნო ღვთისაკენ" რაც ნიშნავს, რომ იგი მოუწოდებს იმ ქვეყნის აბსოლუტურ უმრავლესობას ღმერთისაკენ დაძვრას, წინადადება არ გვაძლევს საშუალებას ვთქვათ, რომ აქ გამოირიცხება სხვა ერები და მეტიც ეს წინადადება არ გამორიცხავს ასევე "ქართველნო"-ში ზოგად ცნებად გაგებას , როგორც წერია უცხოეთის პასპორტებში "მოქალაქეობა ამერიკული, ინგლისური, ფრაგული, იტალიური"... და ეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუკი ისინი მართლმადიდებლები არიან, რადგან მოწოდება გაკეთებულია კონკრეტული ეკლესიის მწყემსმთავარის მიერ მაშ ასე ეს ტერმინი საკმაოდ შედგენილია
იგია მოწოდებული ერის სულიერი მამის მიერ ერისადმი, რომლის აბსოლუტური უმრავლესობა მისი ეკლესიის მრევლია, შესაბამისად ეს არაა რომელიმე ერის წინააღმდეგ განცხადება, არამედ მიმართვა უმრავლესობისადმი რაც თავისთავში შეიცავს ასევე იმ განონაკლისსაც, რომელიც არის მართლმადიდებელი და არაა ქართველი საქართველოში (იგივე რუსი, ოსი, აფხაზი, ძალიან ცოტა სომეხი, და ასევე ასირიელები).

რაც შეეხება აბსურდს რასაც წერ ზ.კიკნაძე, რომელიც ამოდის პროტოქრისტიანული ეპოქიდან იყენებს რა ტერმინს "ეკლესია, რომელიც არის საქართველოში" , გამოცლილია ისტორიულ რეალობას, რადგან საქართველოში (ექსბიზანტიაში, რუსეთში, რუმინეთში, ბულგარეთში და ა.შ...) მსოფლიო და ადგილობრივი კრებების დადგენილებებით არსებობენ ავტოკეფალიური ეკლესიები შემდეგი დასახელებებით:

მსოფლიო საპატრიარქო კონსტანტინეპოლისა
ალექსანდრიის (ეგვიპტე და აფრიკის ზოგიერთი ქვეყანა)
ანტიოქიის (სირია და ლიბანი)
იერუსალიმის (ისრაელი, პალესტინა)
რუსეთის (რუსეთი, ბელორუსია, უკრაინა)
საქართველოს
სერბეთის
რუმინეთის
ბულგარეთის
კვიპროსის
ელადის (ბერძნული)
ალბანეთის
პოლონეთის
ჩეხეთისა და სლოვაკეთის,
ამერიკის

ესაა ავტოკეფალური ეკლესიები, რომლებიც ისტორიული ცვალებადობის გამო მოიცავენ ან ეკლესიის დასახელებაში გამოთქმული ქვეყნების ტერიტორიებს მხოლოდ ან რამოდენიმე ქვეყანას ერთად, და ეს არავითარ შემთხვევაშია არაა ეთნოფილეტიზმი:
ანუ რუსეთის მართლმადიდებლური ეკლესია რომ გავიგოთ ასე
მხოლოდ რუსების მართლმადიდებლური ეკლესია, პირველი ეკლესიათა მიერ არის საყოველთაოდ მიღებული, მეორე ერესია.

შეჯამების სახით ვიტყვი, ეკლესია აკურთხებს პატრიოტიზმს და განეშორება ნაციონალიზმს, რასიზმს და ეთნოფილეტიზმს, პატრიარქის სიტყვებში არც რასიზმია (არაა რომელიმე ერის წინააღმდეგ მიმართული), არც ნაციონალიზმი ( არაა რომელიმე ერის უპირატესობა წარმოჩენილი) და არც ეთნოფილეტიზმი (რაც საეკლესიო წიაღში რომელიმე ერის პირველობას წარმოაჩენდეს)....

თუმცა პრობლემა ნამდვილად არსებობს და ეკლესიაში ნამდვილად არიან რასისტებიც და ეთნოფილეტიზმიც ფეხმოკიდებულია იგივე ნაციონალურ "რწმენებში" რომელზეც ადრე გვქონდა კამათი (ქართულად განკითხვა, საქართველოში მეორედ მოსვლა და ა.შ.) და რომლებიც არ წარმოადგენენ საყოველთაო ქრისტიანულ სწავლებას.

სულ ესაა და არ გვინდა ახლა პატრიარქის წინააღმდეგ გალაშქრებები;

იხარეთ;

კაიროსი!

[ნანინა]

ბატონი კაიროსის "კურთხევით" მე ვჩუმდები

[orthodox-georgia]

შენ დარჩი და ქართველებო ერთად ღვთისაკენო? თუ მე ვარ სომეხი, ეროვნული ნიშნით უნდა გამომაცალკევონ და მითხრან სომეხნო ერთად ღვთისაკენო?

ქართველში იგულისხმება მართლმადიდებელი

ამ გზას ეკლესიის გადაგვარებამდე მივყავართ

ჩემი აზრით ეკლესიის გადაგვარებამდე ეკუმენიზმს და "გათანამედროვებულ მართლმადიდებლობას" მივყავართ

[b-a-r-b-a-r-e]

ქართველში იგულისხმება მართლმადიდებელი

ჩემი აზრით ეკლესიის გადაგვარებამდე ეკუმენიზმს და "გათანამედროვებულ მართლმადიდებლობას" მივყავართ

გათანამედროვებული მათლმადიდებლობა მომეწონა

[ბადრი]

ბადრიპ.ს.ციტატაიოანე მერჩულისგიორგი მერჩულე

Lapsus kalami - უნებლიე შეცდომა წერის დროს. და მაინც მადლობა

[ბადრი]

გამოგრჩათ მეტად მნიშვნელოვანი... მოდით ზურაბ კიკნაძისეულ განმარტებას მოვიშველიებ აი რას ამბობს იგი:"როგორ იყო ძველ საქართველოში, ხომ არ შეიმჩნევა საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის ისტორიაში ფილეტიზმისა და ნაციონალიზმის გამოვლინებები? საქართველოს ეკლესია ყოველთვის ინარჩუნებდა კათოლიკურობის შეგნებას და სავსებით ამართლებდა ეკლესიის მრწამსისეულ განმარტებას - "კათოლიკე სამოციქულო ეკლესია". ეს უნივერსალისტური შეგნება პირველად გამოიხატა გიორგი მერჩულეს კლასიკურ ფრაზაში, რომლის ჭეშმარიტი აზრი არ არის სათანადოდ განმარტებული ჩვენს საღვთისმეტყველო ლიტერატურაში. როცა X საუკუნის ავტორი ამბობს, რომ 'ქართლად ფრიადი ქვეყანა აღირაცხების, რომელსაცა შინა ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვა ყოველი აღესრულების, ხოლო კვირიელეისონ ბერძნულად ითქუმის', იგი გულისხმობს ეროვნულის (ქართულის) გამსჭვალვას უნივერსალურით, რომელსაც ამ ფაზაში ბერძნულად ნაგალობევი კირიელეისონი წარმოადგენს. "ასე, რომ ძვირფასო მეგობარო თქვენს მიერ მოყვანილი ციტატა ეწინააღმდეგება იმ აზრს რაზედაც თქვენ იმყოფებით...

პატივისცემით მაგრამ მაინც უნდა გითრათ, რომ არანაირად არ ეწინააღმდეგება თუ არ გსურთ რომ ეწინააღმდეგებოდეს მე ვსაუბრობდი ეროვნების იდენტიფიცირებაზე. სარწმუნოება რომ ეროვნებაზე უპირატესი ეს ყველა მართლმადიდებლისთვის უცილობელი ჭეშმარიტებაა. მაგრამ მადლობა ღმერთს, რომ ჩვენმა წინაპრებმა სარწმუნოება და ეროვნება როგორც სული და სხეული შეაერთეს.

კაიროს

შეჯამების სახით ვიტყვი, ეკლესია აკურთხებს პატრიოტიზმს და განეშორება ნაციონალიზმს,

მგონი ნაციონალიზმში ნაციზმს გულისხმობთ. პატრიოტიზმი და ნაციონალიზმი ხომ თითქმის სინონიმური მცნებებია

[KAIROS]

თითქმის

დიახ, თითქმის
უბრალოდ უმრავლესობა ამ ტერმინში "ულტრანაციონალიზმს" გულისხმობენ და საკმაოდ უარყოფითი ტერმინია უცხოეთში მოკლედ ჩვენთან მმართველი პარტია ატარებს ამ სახელს, და შესაბამისად არაა ცუდი ტერმინი და ამიტომ ვგებულობთ "ნაციზმის" მნიშვნელობით, შინაარსი მგონი გასაგებია ხომ?
იხარეთ;
კაიროსი!

[Adam]

ვეთანხმები ამ კაცს და საერთოდ საქართველო გასვებულია ნაციონალისტებით/შოვინისტებით! ტფუ

[Misha Songulashvili]

orthodox-georgia

ქართველში იგულისხმება მართლმადიდებელი

მე ვამბობ რომ არ შეიძლება ამ ორის გაიგივება...

ჩემი აზრით ეკლესიის გადაგვარებამდე ეკუმენიზმს და "გათანამედროვებულ მართლმადიდებლობას" მივყავართ

ეს თემასთან რამე კავშირშია? თუ ტიპობთ ეხლა თქვენ?
ბადრი

პატრიოტიზმი და ნაციონალიზმი ხომ თითქმის სინონიმური მცნებებია

არა, არ არის...
კათოლიკე ეკლესიიათვის პატრიოტიზმი მისაღებია მაგრამ არა ნაციონალიზმი... ანუ ეთნიკური ნიშნით დაყოფა...
KAIROS
სამწუხაროდ თქვენ ბ-ნი კიკნაძის მოსაზრება ვერ გაიგეთ რადგნა მცირე ციტატა მოვიყვანე... აუცილებლად შემოგთავაზებთ ვრცლად, ვინაიდან თქვენც და მასაც თითქმის ერთი პოზიცია გაქვთ მოცემულ მომენტში

ნანინა

განმარტე თუ შეიძლება სიტყვა ნაციონალიზმი? პატრიოტიზმი (საკუთარი ქვეყნის სიყვარული) დაბალი დონეა? ილია ჭაბჭავაძის შემოქმედება მაინც არ წაგიკითხავს? მარტივი ლოგიკაა _ შენი თუ არ გიყვარს, სხვას ვერ შეიყვარებ და ფსევდოკოსმოპოლიტიზმის იდეები არ გვინდა ახლა

KAIROS

სულ ესაა და არ გვინდა ახლა პატრიარქის წინააღმდეგ გალაშქრებები;

ლაშქრი დავშალე, გალაშქრებას აღარ ვაპირებთ გიხაროდენ, იბერია გაბრწყინდება!

[ნანინა]

ნანინა

ამ კომენტარს ვერ მივხვდი, გაჩუმდიო ანუ?
მიშა მოკელდ, სანამ გაბრწყინდებოდე ერთ რაღაცას გეტყვი
ჩემი აზრით თემა ამოწურულია. მე როგორც მივხვდი ნაციონალიზმში გულისხმობთ საკუთარის უპირატესობას და სხვაზე თავის მოხვევას, ნუ შოვინიზმიც შეიძლება ვიხმაროთ ალბათ
ეს რა თქმა უნდა დასაგმობია და ამას არც საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია ქადაგებს
რაც შეეხება ტერმინს "ერის მამა", ეს განმარტეს და მგონი დავადგინეთ, რომ პატრიარქი არის საქართველოში მცხოვრები ყველა მართლმადიდბელის მამა და ამით არაქართველი მრევლი არანაირად არ იჩაგრება. არც ქართველს და მართლმადიდბელს აიგივებს ვინმე, აგერ ბატონო, მნათე, გლახა _ ქართველები არიან ისინიც

რაც შეეხება "ქართველნო ერთად ღვთისაკენს", ესეც განმარტა კაიროსმა. ეს არ ნიშნავს ქართველების გამოყოფას, ან მარტო ჩვენ ღვთისკენ და სხვა არავინო. პატრიარქი არის საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის ლიდერი და ამიტომ მოუწოდებს ქართველებს _ მარტივი ლოგიკაა
მგონი გასარკვევი გაირკვა და დავანებოთ კიკნაძეს თავი

პ.ს. გილოცავ დაბრუნებას