თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jun 8 2008, 05:35 PM

ტელევიზიის გავლენა ადამიანის სულზე

ცნობილი მიტროპოლიტი ვიტალის და სხვა მამების ნაწერებზეა აგებული ეს ნაწერი,გთხოვთ ბოლომდე წაიკითხოთ.

ჩვენ ჯერ კიდევ ბოლომდე არ გაგვიცნობიერებია,თუ რამდენად დიდი შედეგები აქვს ტელევიზიის გამოგონებას.იმის გამო,რომ იგი მომხიბვლელობის ჭეშმარიტად მაგიურ ძალას ფლობს და ამავე დროს საკუთარ თავში ხრწნილების საშინელ შხამს მალავს,ტელევიზია სტიქიურად იპყრობს ყველაზე საპატიო ადგილს თითქმის ყველა ოჯახში.გარდა იმისა,რომ ჩვენს საკუთარ სახლში ყოველ საათს და ყოველ წუთს''გვასხივებს'',ადამიანის სულზე ზემოქმედების ძალით ყველას და ყველაფეერს აღემატება.ზოგადად,საქმე ეხება ამ თანამედროვე გენიალურ გამოგონებისადმი გონივრულ დამოკიდებულებას.და თუკი ჩნდება მისი ყველაფრისადმი გამსჭვალავი გავლენისაგან გამიჯვნის აუცილებლობა,მაშინ სიძნელე ისაა,რომ ბრძოლა გვიწევს არა ტელევიზიასთან,როგორც ასეთთან,არამედ უზომოდ დასუსტებულ ადამიანურ ნებასთან,რომელიც ადამიანს არ აძლევს საშუალებას,მოძებნოს თავისთავში ძალა,რათა დროულად მოსწყდეს ამ განსაკუთრებით მომაჯადოვებელ და მიმზიდველ სანახაობას.უნებურად გვახსენებს პავლე მოციქულის სიტყვებს:[b][u]''ყოველივე ჯერ არს ჩემდა,არამედ არა ყოველი უმჯობეს არს;ყოველივე ჯერ არს ჩემდა,არამედ მე არავის ხელმწიფებასა დავემორჩილო''(1კორ.6.12)
მაშასადამე,თავდაპირველად აუცილებელია,მთელი ობიექტურობით განვიხილოთ ის ყველაფერი,რაც დადებითია ტელევიზიაში;შემდეგ კი გამოვააშკარაოთ მასში დაფარული ბოროტება და მხოლოდ ამის მერე იშვიათად ვისარგებლოთ მისი ფართო შესაძლებლობით.
რასაკვირველია,არც ერთი გამოგონება,მექანიზმი და მანქანა თავისთავად ბოროტებას არ წარმოადგენს,ისევე როგორც არ არსებობს თვითმყობი ბოროტება.ის მხოლოდ ღმრთის ნებისადმი ურჩი გონიერი ქმნილების თვითნებობაში ვლინდება.უფრო მეტიც,გრანდიოზულ გამოგონებებში უნდა დავინახოთ ღმრთის უდიდესი სიბრძნის ბეჭედი,რომელიც ადამიანმა ბუნების კანონებში უნდა გახსნას,რათა თავისი ყოვლისშემძლე შემოქმედს მთელი გულით აღუვლინოს ქება.ყველა კარგი რაც მან ჩვენს ცხოვრებაში მოიტანა,არის ის,რომ მან ხელი შეუწყო ადამიანის საკუთარ სახში დაბრუნებას.
სოციოლოგთა და პედაგოგთა მიერ აღნიშნული იყო,რომ მთელი პერიოდი ჩვენი საუკუნის დასაწყისიდან დღევანდელ დღემდე ხასიათდებოდა ადამიანის სურვილიტ,სადმე წასულიყო გასართობთა საძიებლად.სახლში არასდროს რჩებოდა თავისუფალ დროს-იქ მხოლოდ ჭამდნენ და ღამეს ათენებდნენ.სპორტს,ცეკვას,კინოს და ხრწნილების შხამით გაჟღენთილ დროსტარების სხვა საშვალებებს სახლიდან ყველა გარეთ გამოჰყავდა.განსაკუთრებით ბავშვისთვის კატასტროფული სიჩქარით იწყო ნგრევა სახლის,როგორც მშობლიური ბუდის გაგებამ,სადაც ის პირველად აღიქვამდა საგნებს,მოსავდა მას თავისი ფანტაზიის უცნაური სახეებით და თავის იწარმოსახვის ძალით ბავშურად უმანკოდ და გულუბრყვილო სამყაროს ქმნიდა.ქუჩა უხმობდა და ბავშვიც ყოველგვარი ფსიქოლოგიური მომზადების გარეშე,თითქმის აკვნიდანვე უმოწყალოდ იძირებოდა მისი სულის შემრყვნელი ცხოვრების უხეშ და სასტიკ რეაალობაში.
მაშასადამე,ათეული წლების შემდეგ ტელევიზიამ პირველმა დაიწყო ადამიანების სახლში დაბრუნება.სამართლიანად ინდა აღინიშნოს,რომ მისი როლი ამ დიდ სოციალურ გარდაქმნაში არაერთგვაროვანია: ტელეპროგრამებმა მდაბალი ინსტიქტებისადმი მიმართული ქუჩის ადამიანი სახლის კერას მხოლოდ იმიტომ დაუბრუნეს,რომ ქუჩის იგივე გართობა-სიამოვნებანი თავად მის საკუთარ სახლში გადაიტანეს.


გამოდის,რომ არაფერი მაღალზნეობრივი ამაში არაა.მაგრამ თანამედროვე ცხოვრების უზნეობის,საცდურისა და ხრწნილების ზღვაში ჩვენ უნდა შეგვეძლოს,თუკი არსებობს ამის მცირე შესაძლებლობა,ჩალასაც კი მოვეჭიდოთ,რათა ისიც სიკეთისათვის გამოვიყენოთ.ამავე დროს ტელევიზიას შეუძლია გაკვეთილების გადმოცემა მეცნიერების,ხელოვნებისა და ტექნიკის სხვადასხვა საკითხზე თვალსაჩინოდ და ამომწურავად,ამიით კი განათლების დონის გაზრდა და ცოდნის თვალსაწიერის გაფართოება,რითაც ძლიერ დარტყმას აყენებს უმეცრებას,დილეტანტიზმს და ცრუმეცნიერებას,რომელთაც ყოველთვის ბევრი ვნება მოჰქონდათ სამყაროსათვის.
შესაძლოა,ამით იწურება კიდეც ის დადებითი,რაც ჩვენს სახლებში ტელევიზიის შემოჭრამ მოიტანა.მაგრამ ამ ერთ ბეწო სარგებელთან შედარებით განუზომლად დიდია ადამიანის სულზე მისი გავლენის დამღუპველობა.
ტელეგადაცემები კითხვას გვწყვეტენ:რატომ ვიკითხოთ,როცა ყველაფერს არა მხოლოდ ვხედავთ,არამედ გვესმის კიდეც?რატომ დავძაბოთ საკუთარი წარმოსახვა,როცა ჩვენს მაგივრად ყველაფერი უკვე წინასწარ დამუშავებულია უმცირეს ნიუანსებამდე და გადმოცემულია საბოლოო სახით,რომელთა აღქმაც ყოველგვარი შრომის გარეშეც შეგვიძლია?
როგორც ცნობილია,კითხვის პროცესი ღტულ გონებრივ და ფსიქიკურ სამუშაოს წარმოადგენს,რომელიც ადამიანისგან,პპირველ რიგში,ნების დაძაბვას მოითხოვს.იმისთვის,რომ აიღო წიგნი და წაიკითხო,აუცილებელია საკუთარი თავის იძულება,მაშინ როდესაც ტელევიზორის ყურება სხვა საქმეები კეთების დროსაც შეიძლება.როგორი სიზუსტითაც არ უნდა აღწეროს ავტორმა მომხდარი,კითხვის პროცესში ჩვენს წარმოსახვასში მაინც ვქმნით საკუთარ სახეებს,საკუთარ სამყაროს.
წარმოსახვა არის ჩვენი სულის,ჩვენი შემეცნების მნიშვნელოვანი ნაწილი,შემოქმედებისა და შემართების იარაღი.იგი კითხვის პროცესში ვითარდება და აყალიბებს არა მხოლოდ საზოგადოებისათვის სასარგებლო პიროვნებას,არამედ მასში ცხოვრების ხალისსა და ენერგიას აღვიძებს.ტელეგადაცემებში საერთოდ არ მიმართავენ ჩვენს წარმოსახვას-იგი უბრალოდ არ სჭირდებათ.ყველაფერი მზამზარეულია;ყველაფერი გაკეთებულია-ადამიანს ისღა დარჩენია,უყუროს და აღიქვას სხვის მიერ და არაიშვიათად ჩვენთვის უცხო წარმოსახვიტ შექმნილი სახეები და ფორმები.ეს ჩვენი სულის ფსიქოლოგიის დამონებაა,მასზე ძალმომრეობა და ჩვენი შემოქმედებითი უნარის დათრგუნვაა.
ტელევიზია არა მხოლოდ აჩლუნგებს წარმოსახვას,არამედ გადაგვაცვევს დამოუკიდებელ აზროვნებას.ადამიანი სულიერად ზარმაცდება,გულგრილი ხდება და მექანიკურად აღიქვამს ღმრთის შექმნილ სამყაროს,რადგან არ ესმის,რომ"უხილავი იგი მისი დაბადებითგან სოფლისაით ქმნულთა მას შინა საცნაურად იხილვების"(ჰრომ.1.20).
ასე,რომ,ტელევიზიის საშვალებით ძალზე დახვეწილად გვაყალიბებენ მატერიალისტებად,რომლებიც საგნებს ბუნებრივი,პირუტყვული თვისებით უმზერენ-ზოგადად,ამ პროცესში სულიერი მზერის(რომლითაც სული ხედავს)მონაწილეობის გარეშე.ჩვენ სულ უფრო და უფრო გვაჩვევენ,უბრალოდ ვუყუროთ და არა დავინახოთ.და ასე3 ვემსგავსებით იმ უსულო კერპებს,რომელზეც დავით მეფე ამბობდა:"თვალ ასხენ და არა ხედვენ,ყურ ასხენ და არა ესმით,ცხვირ ასხენ და არა იყნოსენ...ემსგავსენ მათ მოქმედნი მათნი და ყოველნი,რომელნი ესვენ მას."და თუკი ჩვენ ვუყურებთ და ვერ ვხედავთ საგნების არსს და მათ დამაკავშირებელ ძაფებს,მაშინ ჩვენ ჭეშმარიტად უმეცრები ვართ.
რომელი მამა ან დედა გაბედავს და თავის ოჯახში საეჭვო რეპუტაციის პირს შეიყვანს;და თუკი მათ შესთავაზებენ და საღამოს ქალაქის ყველაზე უფრო საზიზღარ უბნებში გასეირნებას,სადაც ცოდვა და გარყვნილება სუფევს,ისინი ამას სიგიჟედ ან სულელურ ხუმრობად ჩათვლიან,ან იტყვიან რომ მსგავსი წინადადების მთქმელი მთვრალია.მაგრამ რატომ ფარისევლობთ მართლმადიდებლებო?!სულ ახლახანს მხრები აიჩეჩეთ გაკვირვების ნიშნად,მოგენახულებინათ თქვენი ქალაქის გარყვნილი ადგილები;ახლა კი თქვენი მთელი ოჯახი დარბაისლურად მოკალათდებით ოთახში და წმიდა ხატებით მოფენილ თქვენს სახლში ღილაკზე ხელის მსუბუქად დაჭერით მთელი მსოფლიოდან მოიწვევთ ყველანაირ ნაძირალას,ბანდიტს,მკვლელსა და ფსიქოპატს;ყველაზე წარმოუდგენელ მანიაკს თუ ცოცხალი საქონლით მოვაჭრეს და სინდისი8ს ყოველგვარი ქენჯნის გარეშე,თითქოსდა არაფერი ცუდი არ ხდებოდეს,დაუწყებთ მათ ყურებას.ასეთი გადაცემების ყურების შემდეგ თქვენი შვილები ძილში იწყებენ ყვირილს,თანდათანობით ხდებიან ნერვიულები და გაღიზიანებულები და ისევ თქვენ გეუხეშებიან.თავად თქვენ კი,ყველა სახის ზნეობრივი სიბინძურის მხილველი,კიდევ დიდხანს ვერ შეძლებთ თვალის მოხუჭვას.
თქვენ ბილწავთ თქვენი სახლის კერას,რომელიც მართლმადიდებელი ეკლესიის სწავლებით,თქვენი"ოჯახური ეკლესიაა."მართლმადიდებელ, ოჯახზე საუბრისას ამის შესახებ არაერთხელ გვაუწყებს პავლე მოციქული(ჰრომ.16.4;კორ.16.19;კოლ.4.15;ფილ.1.2).
თქვენ თქვენს საკუთარ და შვილების სულებს რყვნით,რადგან ყველა ეს სახე ადამიანის სულისკენ მიმავალი სმენისა და მხედველობის გზებით მათში აღწევს,ფოტოგრაფიული სიზუსტით აღიბეჭდება ქვეცნობიერებაში და ბილწავს ჩვენი სულების ყველაზე იდუმალ კუნჭულებს.ხოლო შემდეგ წამხდარი ადამიანის ფსიქიკის ჯერ კიდევ ბოლომდე შეუსწავლელი კანონებით ისინი უეცრად ამოძრავდებიან ამ კუნჭულებიდან,აბნელებენ ჩვენს ლოცვას,არღვევენ ჩვენს ურთიერთობას ადამიანებთა და გვმართმევენ სიცოცხლის ხალისს.(სერიალის ყურებისას ცოლმა გადართო სხვა არხზე,ხოლო ქმარმა ტაფით "განგმირა" მეუღლე,რის შემდეგადაც გარდაიცვალა.ასეთი შემთხვევები მრავლად არის დაფიქსირებული.)
რაკი იცოდა,რამხელა ვნება მოაქვს ადამიანისთვის ბილწი ქანდაკებებისა და სურათების ყურებას,კონსტანტინოპოლის მე-6 მსოფლიო კრებამ მე-100 კანონად ზუსტად და გამოკვეთილად დაადგინა:"მართლად ხედავენ,უფალო,შენი თვალები"(იგავი.4.25) და "ყოვლითა დაცვითა დაიცავი გული შენი"(იგავი.4.23.)სიბრძნე გიბრძანებს შენ,რომ ხორცის გრძნობადი ბუნება ადვილად შეიტანს სულში თავის ნაგრძნობს.ამიტომ ფიცარძე აქნ სხვა საგანზე გამოსახული და მოხატული,რომელიც თვალით აღიქმება,გონება სგახრწნის და ბილწი გემოს ძლიერი სურვილთ აღატყინებს,ვბრძანებთ,ამიერიდ

ან არ გამოსახონ და არ დახატონ არსად.თუ ვინმემ ამის ქმნას ხელი მიჰყოს,უზიარებელ იქმნეს."
როგორ დაგვცინის სატანა ჩვენ,მართლმადიდებელ ადამიანებს!რაკი,იცის,რომ ვერასდროს გავბედავდით ცოდვიან თავყრილობებში მონაწილეობის მიღებას,ისე მოხერხებულად დააბნელა ჩვენი გონება,რომ ჩვენ ჩვენი მძიმე შრომით გამომუშავებული ფულით ვყიდულობთ ტელევიზორს,ვკარგავთ ეშმაკის წინაშე ყოველგვარ თავმოყვარეობას და თავშეკავებას,რითაც ასე მდიდარი იყო წმიდა წინასწარმეწტყევი დავითი,რომელი ფსალმუნებში განუწყვეტლივ ევედრებოდა უფალს,იგი ეშმაკისათვის დასაცინად არ მიეცა,ჩვენ კი საკუთარ სახლში თვითონვე შემოგვაქვს გახრწნილება, გარყვნილება, მკვლელობა და სიგიჟე.
ყველაზე უბრალო და კარგი საშცალებაა -ამ თარსი"ყუთის"სასწრაფოდ მოშორება,რათა მრავალი უბედურება ავიცილოთ თავიდან.სოციოლოგების და ფსიქოლოგების მოწმობენ,რომ ტელევიზორის გამოგონების შემდეგ მრავალი სულიერი აშლილობაა დაფიქსირებული.ეს იმას არ ნიშნავს,რომ განვითარება უნდა შეჩერდეს,არამედ ჩვენ უნდა ვიყოთ ფრთხილად.ტელევიზიამ უკვე იმდენად მაგრა შეგვბოჭა,ჩვენი ნება კი იმდენად სუსტი და უძლურია,რომ ამ რჩევას ცოტა თუ მიჰყვება,არც უნდა გაგვიკვირდეს-გმირები ყოველთვის ცოტანი არიან,მოწამენი-მუდამ ერთეულნი,მართალნი-მუდამ ეულნი.
ძალზე ძნელია ტელევიზიისაგან გათავისუფლება.იგი მასობრივი მედიუმია.ტელევიზია აჯადოებს და პირდაპირ ეუფლება მილიონებს.მათი აზრით ცხოვრებას არ უნდა ჩამორჩნე.სხვათათვის ტელევიზორი გართობისა და ყოველგვარი უსიამოვნებისა და სიძნელისგან გარიდების საშუალებაა-გამოდის,რომ ადამიანი არასდროს რჩება საკუთარ თავთან,საკუთარ ბუნებასთან მარტო.ასეთი ადამიანი მხოლოდ იმას იჭერს რაც ზე ბუნებრივია,რაც მაცდურისგანაა.
და მართლმადიდებელ ადამიანში,რომლის სულიც,როგორც წმ.იოანე ოქროპირმა შენიშნა,ჩაღვრილია სულიერი მირონი,ახლა ეშმაკისეული სახეები იღვრება,სატანური არაკები და მრუში სიმღერები."ამიტომაც გთხოვთ ყველას,-წერდა იგი,-თავადაც გაექეცით სანახაობებზე დამღუპველ დასწრებას და მასზე დამსწრენიც წამოიყვანეთ იქიდან.რასაც იქ ვხედავთ,იმას სულის გამოსწორებისაკენ კი არ მივყავაქრთ,არამედ სულის დაღუპვის,გაკიცხვისა და დასჯისაკენ."
გაგრძელება იქნება

პოსტის ავტორი: xornabujeli თარიღი: Jun 8 2008, 05:50 PM

საერთოდ, არაფერზე მიჯაჭვულობა რომ არ ვარგა,ეს პირველ რიგში ალბათ ტელევიზორზე უნდა ითქვას,სხვაფრივ კი,თუ სულისათვის სასარგებლო გადაცემებს ვუყურებთ(რაც,ზოგადად ძალზე ცოტაა გადაცემებში)ზომიერად ,ამაში ცუდი არაფერია.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 8 2008, 06:21 PM

კარგით რა ბავშვებო თუ ადამიანს მიდრეკილება აქვს მხოლოდ ცუდი ნახოს და დაიმახსოვროს,ამას უტელევიზოროდაც იზამს აჭარბებთ ახლა ფაიზაღი არ იყო ტელევიზორი, რომ ცოდვა არ აკლდა კაცობრიობას.

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jun 8 2008, 06:26 PM

კი მაგრამ ეხლა უფრო ადვილი გახდა ეგ ყველაფერი ვიდრე ადრე იყო

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 8 2008, 06:29 PM

orthodox-georgia

ხოდა ნუღარ უყურებთ მაშინ სლაბები

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 8 2008, 07:24 PM

ისე კომპიუტერი უფრო დამღუპველი არ გამოდის?

პოსტის ავტორი: Amuza თარიღი: Jun 8 2008, 09:13 PM

მშვენიერია ტელევიზორი, ისე DVD თუ არ ერთვის თან, დამღუპველია მაშინ ))


სულ არ ვუყურებ ტელევიზორს, უფრო კომპიუტერმა გაიტაცა ჩემი გონება

პოსტის ავტორი: tustusa-gogo თარიღი: Jun 8 2008, 11:34 PM

გამოვრთოტ ტელევიზორები, დავუბრუნდეთ წიგნებს !!!!!!!!

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Jun 9 2008, 11:16 AM

როდესაც რომაელები იბყრობდნენ ტერიტორიებს, პირველ რიგში გაყავდათ ხოლმე გზები. გზები იყო მაშინდელი კომუნიკაციის საშუალება (!) ისინი ამ გზების საშუალებით შედიოდნენ ტერიტორიებზე, როგორც სამხედრო ძალა, და იქ შექონდათ თავიანთი კულტურა და რელიგია. მაგრამ ეს რელიგია და კულტურა ანგრევდა იმ რელიგიასა და კულტურას, სადაც შედიოდნენ, ... და წარმოვიდგინოთ რომ მოციქულებს ეს გზები გადაეკეტათ, დაენგრიათ რომ ეს წარმართული სამყარო არ შემოსულიყო მათ ქვეყანაში, მაგრამ მათ ეს გააკეთეს? არა. მათ ეს გზები გამოიყენეს და თავად გავიდნენ რომის იმპერიაში (ანუ მაშინდელი ინფორმაციისა და კომუნიკაციის საშუალებები გამოიყენეს) და მთელი რომის იმპერია გააქრისტიანეს ...

ამიტომ ჩემი აზრი ასეთია რომ, კომპიუტერი იქნება ეს, ტელევიზორი, თვითმფრინავი თუ სხვა რამ, ყველაფერი ეს უნდა გამოვიყენოთ ჩვენ მხოლოდ სასიკეთოდ, ღვთის სიტყვის საქადაგებლად, საინტერესო ინფორმაციის მიღებისთვის, სწავლისთვის, შემეცნებისთვის...

ამ ყველაფერს აქვს ორი მხარე, კარგი და ცუდი, გააჩნია ადამიანი რას აკეთებს და რას უყურებს კომპიუტერში და ტელევიზორში. კომპიუტერით შესაძლებელია შეხვიდე საიტზე www.patriarchate.ru, მაგრამ ასევე შეგიძლია შეხვიდე საიტზე www.porno.ru ( © კანონისტი ). გააჩნია როგორ გამოიყენებ მას...

ასე რომ ვილაპარაკოთ დანით შეიძლება პური დაჭრა, და ასევე დანით შეიძლება კაცი მოკლა... რა ვქნათ ახლა დანის გაყიდვაში გამოცემა ავაკრძალვინოთ? ...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 9 2008, 11:23 AM

ყოჩაღ გიგლა

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jun 9 2008, 11:28 AM

თათარაშვილი
გაიხარე!

პოსტის ავტორი: nini_1 თარიღი: Jun 9 2008, 11:32 AM

თათარაშვილი

კაი დიდი პოსტის გამოცხობას ვაპირებდი,
მაგრამ წავიკითხე, თითქმის ამომწურავად გაცემული პასუხი.
ამიტომ ზედმეტს არაფერს დავამატებ

გიგილო ნამეტანი ჭკვიანი ბიჭი გვყავს.
გაიხარე შენა

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Jun 9 2008, 02:08 PM

ზედმეტი ფოსტებით ნუ დამიმძიმებთ განყოფილებას !
მხოლოდ საკითხის გარშემო
ქება დიდება და კოჭების გორება PM _ ში : )

პოსტის ავტორი: syd თარიღი: Jun 9 2008, 05:10 PM

დღეს ვწერე სოციოლოგიაში კოლოქვიუმი სწორედ ამაზე... ტელევიზია ძალიან დიდ ზემოქმედებას ახდენს ადამიანზე... იმას აჯერებენ რაც უნდათ... მასებზე ზემოქმედების საუკეთესო საშუალებაა... სი ენ ენ-ის ეფექტი გაგიგიათ? ეს ნიშნავს იმას რომ ტელევიზია მოსახლეობას აწვდის იმ ინფორმაციას რაც მას სურს და არა იმას რაც სინამდვილეში ხდება. როცა ადამიანი გაურკვევლობაშია ძალიან ადვილია მისი მართვა...

პოსტის ავტორი: anna_anna თარიღი: Jun 9 2008, 06:21 PM

აბსოლიტურად ვეთანხმები ამ მოსაზრებას,თუ რამე არ მოგვწონს შეგვიძლია საერთოდ არ მოვუსმინოთ,ეგ პრობლემაა აღარაა, ჩვენ უბრალოდ ყველაფრის სწორად გამოყენება უნდა შეგვეძლოს

პოსტის ავტორი: natia. თარიღი: Jun 9 2008, 06:59 PM

ვერ ვიტან ტელევიზორს, მიკვარს მარტო კომპი...ვერ ვიტან პოლიტიკას

როგორც ადამიანია ღვთის ჭურჭელი, ან ცოდვის და ბოროტების ჭურჭელი, ისე ტელევიზორიც და კომპიუტერიც შეიძლება იყოს ან სიკეთის მქადაგებელი, ან ბოროტების

პოსტის ავტორი: ართი ვარდი თარიღი: Jun 9 2008, 07:03 PM

დიახ ლოგიკურად ასეა

პოსტის ავტორი: syd თარიღი: Jun 9 2008, 07:05 PM

მაგართი ვარდი

მაგ ლოგიკით თუ ვიმსჯელებთ ესე იგი როკით შეიძლება როგორც სატანის ასევე ღვთის დიდება? არაფერი ისე არ ამახინჯებს ჭეშმარიტებას როგორც ლოგიკა ჩემო კარგო. კარგად დაიმახსოვრე ეს

პოსტის ავტორი: ართი ვარდი თარიღი: Jun 9 2008, 07:07 PM

ანუ,შენ ამბობ რომ როკით არ შეიძლება ღმერთი ვადიდოთ?

პოსტის ავტორი: syd თარიღი: Jun 9 2008, 07:10 PM

ართი ვარდი
პროტესტანტებში ასეთი რამ მიღებულია, მაგრამ მე არ მომწონს. კი კაია როკიც, ტაშიც, სტვენაც ხტუნვაც მარა ერთი ფორუმელის თქმისა არ იყოს "ღმერთი რა შუაშია?"

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jun 9 2008, 07:25 PM

ყველაფერი კარგია თუ სწორად იყენებ, ტელევიზორიც და კომპიც. სწორად გამოყენებაა ცოტა ძნელი და მაგას უნდა ცოდნა.

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: Jun 9 2008, 08:38 PM

მე მაგალითად ვთვლი,რომ ყველაფერში არის როგორც სარგებელი,ასევე საზიანოც.ასევე არის ტელევიზორიც.მისგან შეიძლება სარგებელის მიღება,თუმცა უსარგებლოც ბევრია...
კომპიც მასეა.არის ისეთი რაღაცეები,რაც საზიანოა ადამიანისთვის და მით უმეტეს რელიგიური თვალსაზრისით,მაგრამ სარგებელიც,რომ არის ესეც ცხადია...
პ.ს. ეს ჩემი პირადი აზრია

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jun 9 2008, 09:49 PM

მართალი ხარ

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Jun 10 2008, 09:48 PM

როგორ ლაღები ხართ როცა აოფებთ მაგრამმმმმმმ .......... : ) !

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Aug 1 2008, 12:17 PM

დროის სიმწირის მიუხედავად მინდა გკითხო:ტელევიზორში სადაც მუდმივად გადის სერიალები და სასიყვარულო სცენები,შვილებს სიამოვნებით აყურებინებთ?ვფიქრობ სადაც საფრთხე მეტია იმ ადგილს მშობლები არიდებენ შვილებს.ის დედა უგუნურია რომელიც შვილს პურის ნაცვლად გველს მიაჩეჩებს ხელში,არა თუ უგუნური,არამედ ეშმაკეული ავადმყოფი,რომელიც ვერ მიმხვდარა თუ სადამდე მიიყვანა მისმა თავისუფალმა აზროვნებამ,არა მარტო თავისი თავი,არამედ ოჯახიც შვილითურთ.
დროის სიმწირის გამო ეხლა ვეღარ ვპოსტავ და გირჩევთ წაიკითხო,ათონელი ბერის(ეპისკოპოსი)ქრიზოსტომოს
ის სტატია "ტელევიზორის შესახებ",სადაც მამა გიორგი ეკითხება და ათონელი ბერი პასუხობს.წიგნს ეწოდება "ათი მცნების განმარტება და ათონელ ბერებთან საუბარი".
მოკრდძალებული სიყვარულით გიორგი

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Aug 1 2008, 02:40 PM

saria-giorgi
ყველამ 1 აზრი გამოთქვა, რომელიც შენს მოწოდებას და მამების გამონათქვამებით შემკობილ მსჯელობას ეწინააღმდეგება.
რატო?
იმიტომ რომ ყველა იძახის მარტივი ლოგიკით: თუ ცუდად იხმარ ცუდია თუ კარგად იხმარ კარგია.
თითქოს ტელევიზორი მუშის ინსტრუმენტია მაგალითად დრელი, თუ კარგად იხმარ საქმეს აკეთებ, თუ ცუდად, შეილება ფეხი ან ხელი გაიხვრიტო.
მაგრამ სარია გიორგი, შენ მართალი ხარ.
ადამიანებს არ ესმით, რომ ისინი ტელევიზორს სასიკეთოდ ვერასოდეს გამოიყენებენ, ისე როგორც ეშმაკს მოსამსახურედ ვერ დაიყენებ.
ტელევიზორი არის ზემოქმედების ინსტრუმენტი და არა საინფორმაციო წყარო.
ის მთლიანად მოწინააღმდეგის ხელშია.
იქ ატასში 1 არ ითვლება, ეფექტი 0 ოვანია.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 1 2008, 03:18 PM

ეს არ ესმის საპატრიარქოსაც და პატრიარქსაც, როდესაც ინტერვიუებს იძლევა ტელევიზიებისთვის?

პოსტის ავტორი: likka თარიღი: Aug 1 2008, 03:22 PM

ტელევიზორი თუ დამღუპველია, მაშინ აქ რა გვინდა ეხლა ყველას ჩვენ???

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Aug 1 2008, 03:50 PM

ზემოქმედების ინსტრუმენტი რომელიც თავის თავში ინფორმაციულობასაც მოიაზრებს ? გულისხმობთ იმას რო ტელევიზია ინფორმაციას ტექსტურად მოწოდების ფორმა არ არის და ყველა სხვა ფორმა ( ვიზუალური ) ინფოს მოსაწოდებლად ადამიანზე ზემოქმედებს ? და ამიტომ არის ტელევიზორი ეშმაკის მსახური ?

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Aug 1 2008, 04:00 PM

საპატრიარქოს არხიდან წირვასაც ვისმენთ,მაგრამ მიდი და ეზიარე ტელევიზორის საშვალებით.
ჩვენ არ ვკრძალავთ და არც გვაქვს ტექნიკის მიღწევებს წინ აღვუდგეთ,მაგრამ მის მავნებლობასაც არ გამოვრიცხავთ.ბრმები არ ვართ ღმრთის წყალობით,მოგვცა ღმერთმა გონება,რათა კარგი და ცუდი გავარჩიოთ ერთმანეთისგან.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Aug 1 2008, 04:13 PM

დანაც არ არის დამღუპველი თავისთავად,მაგრამ მისმა ბასრმა კბილებმა შესაძლებელია ადამიანს გამოჭრას ყელი.ზუსტად ამ მავნებლობაზე ვსაუბრობთ,ჩვენ თუ შეგვიძლია გავაკონტროლოთ საკუთარი თავი და არ უყუროთ,მეძავებს და ა.შ და დრო მეტი გვაქვს იმისთვის,რომ მიუჯდეთ მთელი დღე კომპიუტერს და ტელევიზორს,ვინ გიშლის ხელს?მაგრამ არიან ადამიანები,რომლებსაც გაუფასურებული და მოგონილი ფილმები არ იზიდავს,არამედ მათი სული სიმშვიდეს მამათა ნაწერებში პოვებს და მით საზრდოობს.
მამაები გვასწავლიან:ჩაწვები წუმპეში დაიღუპები.ჩვენ კი ხშირად წინ აღუდგებით კედელივით,რატომ დაიცდინე ეს სიტყვები მამაო?განა ვიღუპები?რაში მჭირდება შენი მითითებები?
ანალოგიურ მდგომარეობაში ხომ არ ვართ ჩვენც?ის მითითებები ხომ არ გვაღიზიანებს,რაც მამებმა ტელევიზორზე დაწერეს?ჩვენი ბიწი სული ხომ არ აღშფოთდა "მწარე"მხილებით?მოსვენება რამ დაგიკარგა ადამიანო?იმან ხომ არა,რომ საათობით უზიხარ ტელევიზორს და სიწმიდემ "გიკბინა"მხილებით".სხვებიც ხომ არ გინდა ჩაითრიო,ცოდვილო მონაო და მიტომ ხომ არ ამართლებ შენს პოზიციებს?
დრო როდესაც მომეცემა ყველა სტატიას "ლანგრით" მოგართმევთ,რაც კი მომეპოვება ტელევიზორზე.

ნუ ვიქნებით მკბენარები საკუთარი სინდისის დასამშვიდებლად,მამების აზრებს პატივი ვცეთ.
თქვენგან ვითხოვ ლოცვით შეწევნას.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Aug 1 2008, 04:26 PM

შEნ ამ არგუმენტს მარჯვედ და საკმაოდ ხშირად ხმარობ, როგორც მახსოვს.
საპატრიარქო არ ვიცი მაგრამ პატრიარქს ესმის, მაგრამ რა ქნას , აუდიტორია მისი არაა, ტელევიზორისაა, და ტელევიზორით მიმართავს.
მიხვდი?(ქვეტექსტს(ქვექვეტექსტს*))
-------
*-2Xზეტექსტი


გავაკონტროლოთ არა კვატი კიდო.



კაი რა ლიკა ნუ დაიწყე ეხლა ფილასოფია თორე ტვინში ზამიკანია მომივიდა.

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Aug 1 2008, 04:41 PM

კი ბატონო ძირს მოუქნელი და არაპრაქტიკული ფილოსოფია

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Aug 1 2008, 04:59 PM

პატივცემულო ლეონტი,მე პირადად არ ვქადაგებ ტელევიზორი "ეშმაკეული არსება"არის მეთქი ან პირიქით "ხორცშესხმული ზნეობა".მამების აზრი მოვიხმე და მასზე ავაგე,ასევე მკითხველს ოდნავ მოგვიანებით შემოვთავაზებ,ერთი წმიდა მამის და ასევე ათონელ მამათა დამოკიდებულებას ამ საკითხისადმი.მეორე უკიდურესობაში ნუ ჩავარდებით,გთხოვ.ქვემოთ მოვიყვან ეპ.ვიტალის ციტატას:
"თანამედროვე ცხოვრების უზნეობის,საცდურისა და ხრწნილების ზღვაში ჩვენ უნდა შეგვეძლოს,თუკი არსებობს ამის მცირე შესაძლებლობა,ჩალასაც კი მოვეჭიდოთ,რათა ისიც სიკეთისათვის გამოვიყენოთ.ამავე დროს ტელევიზიას შეუძლია გაკვეთილების გადმოცემა მეცნიერების,ხელოვნებისა და ტექნიკის სხვადასხვა საკითხზე თვალსაჩინოდ და ამომწურავად,ამიით კი განათლების დონის გაზრდა და ცოდნის თვალსაწიერის გაფართოება,რითაც ძლიერ დარტყმას აყენებს უმეცრებას,დილეტანტიზმს და ცრუმეცნიერებას,რომელთაც ყოველთვის ბევრი ვნება მოჰქონდათ სამყაროსათვის.
შესაძლოა,ამით იწურება კიდეც ის დადებითი,რაც ჩვენს სახლებში ტელევიზიის შემოჭრამ მოიტანა.მაგრამ ამ ერთ ბეწო სარგებელთან შედარებით განუზომლად დიდია ადამიანის სულზე მისი გავლენის დამღუპველობა."

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Aug 1 2008, 07:46 PM

მოდი რა არესბულ კურსს ნუ გადაუხვევ და თუ დაიწყე ბოლომდე მიყევი.
შუალედებს ნუ ეძებ რადგან მანდ არ არსებობს.
ზემოთ რომ ციტატა მოიყვანე, საბჭოთა პერიოდის დიდაქტიკოსის ტექსტი გამახსენა.
რომელსაც სხვა გასაქანი არ ქონდა პრინციპში რამე სასიკეთო ან საჭიროსთვის მოეკრა თვალი.
დღეს?
ინტერნეტი განუზომელი საშუალებებით.
თუ ინგლისური ან რომელიმე უცხო ენა იცი, (ინდიელების არა ოღონდ)
ისეთ შემეცნებით და სასწავლებელ დვდ ებს გადმოწერ თუნდაც იგივე ტორენტებით რომ თვალები შუბლზე აგივა.
რა ტელევიზია რის ტელევიზია, არ ამოგივიდათ ყელში ეგ იდიოტების ყუთი? რომელშიც რაც უნდათ იმას გტენიან?
აბა უცბათ გააზროვნდით პროგრესულად და თქვენი საყვარელი არსება მეზობელს აჩუქეთ, რომელსაც თქვენზე უარესი ჯართი უდგას.
მე მაგ ცოდვასაც არ მოგიწოდებთ, პირდაპირ დიდ ნაგავში ჩაახეთქეთ.
ტექნიკის ეს "მიღწევა", რომელიც ნირვანაში ამყოფებს მილიარდებს.
ანტიქრისტე მანდ გამოჩნდება და ყველა ვინც მისჩერებია ყოველ დღე იდიოტის ყუთს, მის სულში შეიფრთხიალებს.
თქვენ ჯვარი გეწეროთ.

პოსტის ავტორი: mwereli თარიღი: Aug 1 2008, 08:53 PM

სალამი,წარმოიდგინეთ და ეს ალბათ ბევრ სახლშიც ხდება,თითქოს უწყინარი სიტუაციაა,ოჯახში უყურებენ მექსიკურ თუ ვენესუელურ სერიალს,უფროსებმა შეიზლება კიდევ ბევრი რამ გაარჩიონ დადებითი და უარყოფითი მაგრამ,როცა იმავე ოჯახში არის სამი წლის ბავშვი და ის გინდა თუ არ გინდა უყურებს ბევრ სისულელეს ის ვერ არჩევს კარგს ცუდისაგან,უფრო ნაკლები იმუნიტეტი უმუშავდება და უფრო ადვილად შევა მასში ბევრი უმსგავსობა,ის პატარაობიდან დაუცველია ეგეთი რაღაცეების მიმართ.მაგ:იწყებს ისე კოცნას,(მინახია და მაგიტო ვამბობ)და არა ერთი სხვა მაგალითი შეგვიძლია მოვიყვანოთ,და არა მარტო სერიალებისა

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Aug 1 2008, 11:42 PM

და ვინ თქვა რომ დამღუპველია?
აბო.

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Aug 1 2008, 11:46 PM

მე პირადად ვიტყვი საკუთარი თავიდან გამომდინარე რომ დამღუპველი თუ არა საშინლად მოქმედებს ფსიქიკაზე.. რაღაც ტელევიზორში ნანახის მსგავსად იქცევი... აზროვნებ... გგონია რომ რაღაც ასე უნდა იყოს რადგან ასე გადმოიცემა ტელევიზორში...
მაგალითად ბავში როცა იზრდება ოჯახის თვისებები ხასიათები ურთიერთობა მშობლების აისახება მასზე, როგორც რკინა იჭედება ისე ბავშვის ფსიქიკა, ამიტომ დიდი მნიშვნელობა აქვს ყველაფერს

პოსტის ავტორი: iisperiTOVLI თარიღი: Aug 1 2008, 11:47 PM

ხო ეგრეა რაა..

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Aug 1 2008, 11:49 PM

leluka

მაგი მორიგი საცდურია შენ გამოსაცდელად გამოგონებული. უყურე თუ გესიამოვნოს , მაგრამ თავი აკონტროლე.
აბო.

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Aug 2 2008, 11:44 AM

ტელევიზორის ყურება და ასევე შეიძლება პარალელის გავლება ინტერნეტის მოხმარებასთან და ქსელურ თამაშებთან, ეს ყოვლეივე როდესაც ადამიანის კონტროლის ჩარჩოებს გაცდება, სწყვეტს ადამიანს რეალური სამყაროსგან. კეტავს საკუთარ თავში და შედეგებიც მრავალგვარი და დამღუპველია. დიდია საცდური, მაგრამ ადამიანს ღვთის შეწევნით შეუძლია აკონტროლოს და ზომიერების ფარგლებში მოაქციოს ტელევიზორთან გატარებული დრო, აირჩიოს რას უყუროს და რას არა და სხვა მრავალი რამ...

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Aug 2 2008, 11:54 AM

ეხლა ტელევიზორს არც ვუყურებ, ბავშვობის წლებზე ვამბობ.. რთულია ბავშვმა გააანალიზო, გაფილტრო....

პოსტის ავტორი: seminarieli lela თარიღი: Aug 2 2008, 12:38 PM

აქ ითქვა, რომ უყურეო და თან თავი აკონტროლეო,მე კი ვიტყოდი, რომ ზუსტადაც, რომ არ უყურო რადგან ვერ გააკონტროლებ იმას თუ რა გაჩნდება ეკრანზე უცებ(დაასახელეთ არხი რომელსაც ოჯახი ერთად უყურებს,ასეთი არ არსებობს ) და ზუსტადაც, რომ საზიანოა ეგ სულისთვის,რადგან არც ისე ადვილია თვალით დანახულის და ყურით გაგონილის ამოგდება თავიდან,ეს ინფორმაცია გარკვეულად ილექება ადამიანში და როდის ამოყობს თავს და შეგახსენებს არ იცი

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Aug 2 2008, 01:17 PM

ხალხო გაიგეთ რა ბერებს თვალებზე ჩამოფარებული რო ქონდათ კუნკული რო მარტო მიწა და საკუთარი ფეხები დაენახათ, რატომ აკეთებდნენ?
იმიტომ რომ ხელი არ შეეშალა ვიზუალურ მრავალფეროვნებას შინაგანი კონცენტრირებისა და ლოცვისათვის.
აქ კი რა გადარჩენაზეა და რა თვითკონტროლზე ლაფარაკი, როცა მცირედი გაგაჩნია და იმასაც განაბნევ.
მეძავების ყურება საათობით და თვითკონტროლზე საუბარი ან გულუბყრვილობაა, ან სიბრიყვე, ან მზაკვრობა.

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Aug 2 2008, 01:52 PM

რათქმაუნდა ყველას აჯობებს თუ ტელევიზორს საერთოდ არ უყურებს ადამიანი და თავისუფლა დროს კითხვას დაუთმობს.

პოსტის ავტორი: mwereli თარიღი: Aug 2 2008, 01:53 PM

გეთანხმებით,რო გადართო სად უნდა გადართო?ან მართლა უცებ რას არ გამოგიგდებენ ეკრანზე,ხშირ შემთხვევაში ხო წინასწარ არც იცი რა იქნება ვთქვათ 20 წუთის მერე?იცით რომ ზუსტად ამ საკითხზე უკვე მუშავდება "მაუწყებელთა შესახებ ქცევის კოდექსი"?ანუ როგორი უნდა იყოს საქართველოში ტელევიზიები და რადიოები,რა სტანდარტებს უნდა აკმაყოფილებდეს,რა უნდა აჩვენონ და რა არა.იცით ამის შესახებ?გაიხარეთ

პოსტის ავტორი: .:Lela:. თარიღი: Aug 2 2008, 02:19 PM

კი გამიგია,სამების ახალგაზდულ ცენტრში დავესწარი ადრე მეუფის შეხვედრას და სწორედ ამაზე იყო ლაპარაკი,მაგრამ ეგ ძალიან ხანგრძლივი პროცესია

პოსტის ავტორი: mwereli თარიღი: Aug 2 2008, 02:38 PM

კი ეგრეა,მარა რას ვიზამთ ლელა?ხო არ უნდა დავთმოთ ის რაც არ უნდა დათმო?ამაზე ვრცლად იმ ბლოკშია:მიმართვა პრეზიდენტს...მართლმადიდებელ გაერთიანებაში დევს.გაიხარე

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 4 2008, 04:00 PM

ერთი რისი გაკეთებაც ეკრძალება ქრისტიანს და მით უმეტეს პატრიარქს, ეს არის ბოროტი გამოიყენოს საკუთარ იარაღად...ანუ: თუ ტელევიზორი აშკარად ეშმაკისაა, მაშინ პატრიარქის მიერ ტელევიზორის გამოყენება იმ მოტივით, რომ ადამიანები ტელევიზორისანი არიან - უპირობო ცოდვაა.

ამიტომაც ვიყენებ ამ არგუმენტს.
არ გინდათ ქრისტიანების შავბნელ, ქვის ხანის მქადაგებლებად წარმოდგენა

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Aug 7 2008, 09:31 AM

რა მაინტერესებს იცით, როცა ყველა "საცდური" მოცილებულია და მხოლოდ "ფეხებს" ვხედავთ საკუთარს, იქ რა თქმა უნდა ცოდვაც ნაკლებია და უფრო ადვილიც ალბათ მისი დაძლევა, რამდენადაც გარს არ გვარტყია. უფრო დიდი მადლი არ იქნება ყოველი ამის გარემოცვაში რომ "თავს შეინახავ" ? რომელია უფრო მეტი ღვაწლი: მოცილებული ყველაფერს და მხოლოდ საკუთარი თავი რომ გაყუდნია თუ ყველაფრის გარემოცვაში ბრძოლა, თუნდაც ყოველდღიური ,სხვებზე ზრუნვა, ათასი პრობლემის გონიერი გადაჭრა ?

მე ვფიქრობ, ყველაფრის გამოყენება შეიძლება გონიერად, უტელევიზოროდ, უკომპიუტეროდ თუ გინდა ყოფნა მაშინ უნდა მოსცილდე ცივილიზაციას და მხოლოდ საკუთარ თავზე იფიქრო, ჩიტების ჭიკჭიკში ან უდაბნოში მორიელთან ბაასში.

ტვ-ს როცა ვერ ვუყურებ, არის შემთხვევები ცხადია ასეთი გარემოებიდან გამომდინარე, ელემენტარულად არ მაქვს ის ინფორმაცია, რაც ხდება ქვეყანაზე, სულერთია კარგი თუ ცუდი, ამის ცოდნა აუცილებელია ჩვენი თავ"გადარჩენისთვის". ინფორმაციის მიღება არ არის ცოდვა,არამედ აუცილებელია მისი სწორი ინტერპრეტაცია.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Aug 7 2008, 03:31 PM

staywhite
გენაცვალე , შენმა ნაწერმა ზევით 1 აზრი გამიჩინა.
რომ უბრალოდ თითქმის უმრავლესობას ადამიანებისა არ ესმის თვალებზე რატომ ქონდა ჩამოფარებული.
ჩიტების ჭიკჭიკში მორიელებთან საბაასოდ კი არა, როგორც შენ ახსენე, არამედ სამყაროს შემოქმედთან , ღმერთთან საბაასოდ.
როგორც ვხედავ აქ ხალხს ლოცვის გარეშე სურს თავის გადარჩენა.
ტელევიზორის არ მოწყვეტით , მდარე უზნეო სანახაობების კალეიდოსკოპის ყურებით, რომელსაც ინფოერმაციას უწოდებენ, თანაც "სასარგებლოს".
ამაზე ამბობდა 19 საუკუნის რუსი ბერი, ლოცვის კუთხეს ის რქებიანი ყუთი დაიკავებსო.და აცდუნებსო.
ანუ ღმერთთან საუბრის დროს, ადამიანები"სასარგებლო ინფორმაციის" მიღებით შეანაცვლებენო.
კედევ ერთი მითი რაც აქ დაიწერა , რომ გააკონტროლებ საკუთარ თავს და ასე შემდეგ სასაცილო რამეები.
მოდი რა ყველამ გულში ჩაიხედეთ , რამდენად მართავთ და აკონტროლებთ თავს და გულის ვნებისაღმძვრელი ინფორმაციით გადავსებისას, რა მოხდება თქვენს ქვეცნობიერში და რა სიწმინდე დაივანებს იქ.
არ გინდათ თავის მოტყუება, პატარები აღარა ხართ.
მორჩა კინო.
მოკვდა კაცი.
აირჩიეთ ან იქით ან აქეთ.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Aug 7 2008, 04:19 PM

ლეონტი

ხალხში ვის გულისხმობ არ ვიცი,ალბათ საკუთარ თავსაც ცხადია. სამყაროს შემოქმედთან საუბრის ბერული მეთოდი მე არ დამიძაგებია და აზრადაც არ მომსვლია, გამგებელი გაიგებდა რაც ვთქვი.




თავის გაკონტროლება შესაძლებელია, თუმცა ძნელია. მე არ მაქვს პრეტენზია, რომ ვაკონტროლებ ან ფრთები მეფხანება, არც იმას ვუარყოფ რომ არც ვნების აღძვრა არ ხდება მაგ წყაროებით, მაგრამ უტელევიზორობა არ ნიშნავს რომ ეს აღარ მოხდება. რაც მიგახვედრებს, რომ ვნებს შენ სულს, ნუ უყურებ, სხვა გადაცემებიც არსებობს რისი ყურებაც განათლებეულ ადამიანს მაინც ჭირდება. გარდა ამისა, არსებობს პროფესიები, რომლებიც მაგ სფეროს ეკუთვნის და ნუ გადავამისართებთ სრაზუ გარყვნილთა და ვნებიანთა სიაში.

კონტროლი კი შეიძლება, უამრავი არხია აქ სადაც გარყნილებეს აჩვენებენ, მაგრამ მე პირადად არასოდეს მქონია სურვილი მათ ვუმზირო, იმ არხებს საერთოდ არ ვრთავ. ეს პირადად მე რაც მეხება,სხვისი არ ვიცი.

მე არც თავს ვატყუებ და არც სხვას, სანამ ასეთ რამეს დაწერ, უნდა დაფიქრდე ან ვის წერ ან ვისაც გინდა წერდე, შეიძლება თუ არა ამის დაწერა. აღსარებას კი აქ ვაპირებ და არც ბევრივით უცოდველ კრავად მომაქ თავი, რაც ვარ ეს ვარ და ბევრი პირადადაც მიცნობს, ჩემს რწმენას კი ის განსჯის, ვისი განსასჯელიც არის.

პოსტის ავტორი: .:Lela:. თარიღი: Aug 7 2008, 06:18 PM

ლეონტი

+1

უტელევიზოროთ სულაც არ მგონია, რომ ცივილიზაციას ჩამოვრჩი,თუმცა გარკვეული პერიოდი მიჭირდა

იმას რასაც საჭირო ინფორმაციას უწოდებთ გარეთ გასვლისას ისედაც გავიგებ, ასერომ ...

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Aug 7 2008, 07:32 PM

.:Lela:.

გარეთ გეიგებ მეზობელი ხაჩიკას ამბებს, კი, ეგ გასაგებია...

პოსტის ავტორი: ciracira თარიღი: Sep 29 2008, 12:07 AM

მე ჩემი ცხოვრების გამოცდილებით შენიძლია ვთქვა,რომ ტელევიზორი სულიერ ცხოვრებაში მარტო ხელს მიშლის,ჩემი ნება რომ იყოს ,პირდაპირ მეშვიდედან მოვიფრიალებდი,მაგრამ ჩემმა ქმარმა 2400 ლარი მისცა და არც ისე ადვილი საქმეა,ჩემი აზრით მიჯაჭვული არაფერზე არ უნდა ვიყოთ და ყველაფერი კარგია რასაც კარგისთვის გამოიყენებ,მაგრამ მე არც ისეთი ძლიერი ვარ საკუთარი თავი ისე ვაკონტროლო რომ ტელევიზორის ბიწიერებების ყურებისას ვნებები არ აღმეძრას,ამიტომ სანამ არ გავძლიერდები,მანამ მინდა რომ აღარ ვუყურო,მაგრამ მგონია,რომ უფრო ძლიერი რო ვიყო რწმენაშ მაშინ საერთოდ არ მომინდებოდა ტელევიზორის ყურება,არც ინფორმაციის ნაკლებობა მაწუხებს,ყველაფერი ვიცი რაც საჭიროა და რაც მაინტერესებს,ასე რომ მე ტელევიზორი არ მჭირდება ცხონებისთვის

პოსტის ავტორი: ana22 თარიღი: Oct 3 2008, 05:15 PM

ტელევიზორს სულ არ ვუყურებ,კომპიუტერმა გამაგიჯააააააააააა

პოსტის ავტორი: subterranean თარიღი: Oct 3 2008, 05:28 PM

რააო, რაო?
აბა მითხარით როგორ უნდა დამინგრიოს სულიერი სამყარო იმ გადაცემებმა რომლებსაც ვუყურებ? თუნდაც "რაზრუშიწელი ლეგენდ", "გალავალომი", "fist of zen" ყველაფრის გადაჭარბება ნუ იცით, არაფერში არ მიშლის ტელევიზორი ხელს. პორნოებს მე არ ვუყურებ და... სხვა რა ცოდვაში უნდა გადამაგდოს

პოსტის ავტორი: subterranean თარიღი: Oct 3 2008, 06:02 PM

თუ რამე ანგრევს შენს სულიერ სამყაროს, ეს ხარ პირველ რიგში შენ და არ უნდა დააბრალო ტელევიზორს და რადიოს, რადგან შენ აძლევ მათ საშუალებას შენზე ცუდი გავლენა მოახდინონ.

პოსტის ავტორი: Маиа თარიღი: Oct 6 2008, 10:48 PM

მე თუ შეიძლება დავდებ Архимандрит Рафаилис სატყვებს ტელევიზორის შესახებ (რუსულადაა ოგონდ და მაპატიეთ ქართულად ვერ ვთარგმნი ამდენს

Телевизор занял неподобающее место в нашем доме. Будучи скромным средством информации, он монополизировал и унифицировал нашу душевную жизнь. В древности центром семьи был очаг. Затем им стал стол, за которым собирались все родные после трудового дня. Там они не только трапезовали, но и читали Священное Писание. Теперь их место по значению занял телевизор. Но телевизор не соединяет, а разобщает членов семьи. Каждый зачарован голубым экраном. Характерно, что телевизор занимает то место в комнате, где раньше был святой угол с иконами.

Древние греки говорили о духе дома — Даимоне, или Гении, внушающем человеку мысли, крестьяне — о домовом, мучившем жителей дома ночными кошмарами. Домашний дух нашего времени вполне материализован — это телевизор.

Святые отцы отрицательно относились к театру и зрелищам, которые развивают силу воображения, тесно связанного со страстями. Иоанн Златоуст называл театр училищем страстей, хотя древнегреческая трагедия, по нашим понятиям, нравственная. Святые отцы не делили театральные постановки на полезные и вредные. Они осуждали сам метод — имитацию истины, игру в действительность.

Телевизор лишил нас домов, превратив их в театральные залы. В Библии написано: «Не многих пускай в свой дом!» Телевизор сорвал двери с нашего дома, к нам приходят толпы людей, пришельцы со всех планет, созданные фантастами. Приходят без стука и спроса, приходят ковбои и гангстеры, приходят люди, с которыми мы не хотели бы иметь ничего общего. Дом стал проходным двором.

Телевизор создал новый вид человека — homo medium — человека с истощенной от непрерывного зрелища, как от непрерывного пьянства, нервной системой, человека душевного распада, который не может поставить границы и фильтр внешней информации и усваивает ее, так сказать, в сыром виде — некритически, недифференцированно, одной низшей механической памятью. Смысловая память при этом притупляется, творческие силы ослаблены.

Человек мыслит посредством слова, человек называется в патристике словесным существом. Телевизор учит мыслить чувственными представлениями, воспитывает рассеянность и впечатлительность. Душа становится изнеженной, чувственной и истеричной. Телевизор является концентрацией страстей; страсть неотделима от чувственных образов. Аскетическая борьба со страстью — это очищение души от фантазий и представлений. Страсть облекается в форму обольстительных картин. Телевизор дает множество форм для чувственности. Телевизор расслабляет интеллектуальные силы человека. Ум должен упражняться, искать, преодолевать препятствия, как атлет тренирует свои мышцы. Телевизор дает обильную, рафинированную, приготовленную пищу, от которой ум становится вялым, немощным, неспособным к самостоятельному мышлению, как тело при обильном питании жиреет, дряхлеет и стареет.

Всякое зрелище требует сопереживания, мы включаемся в поле страстей, это поле индуктирует и питает наши страсти. В каждом познании есть элемент симпатии, общности. Грех, соделавшись привычным, перестает быть отвратительным.

Телевизор посягнул на духовную сферу. Фантазия о духовной жизни рождает ложь, которая называется у святых отцов прелестью. Визуально представить духовный мир невозможно, представлять его — это значит находиться в замкнутом круге страстных призраков и гордых теней, вызванных к жизни воображением.

Каждый человек, по учению святых отцов, — это малый мир. Каждый человек — это неповторимая индивидуальность. Телевизор унифицирует, обезличивает людей. Древние философы сказали: «Человек есть то, что он ест», имея в виду, разумеется, не вещественную, а духовную пищу — что он читает, с кем он общается, к чему он стремится. Телевизор предлагает одну и ту же пищу десяткам миллионов людей. Поэтому люди стали похожими друг на друга, похожими не в единстве духовной любви, а в единстве однообразия; люди теряют интерес друг к другу.

Телевизор гипнотизирует. Потоки образов, ярких и насыщенных страстей, одновременно и зрительных, и слуховых, порабощают психику, сознание становится заторможенным, человек превращается в медиум телевизора, воспринимающий его внушения.

Телевизор развивает антихристианство. Религия — это общение души с Богом. Религия вырабатывает созерцательное мышление, концентрацию внимания, сосредотачивает на немногих, но самых главных онтологических объектах. Телевизор — диаметрально противоположное: смена впечатлений, при которой теряется контроль над сенсорной деятельностью. Религиозное чувство — это мистическое чувство, тонкое и нежное, как лепестки цветка. Оно слышится в безмолвии, а не в шуме улицы.

Телевизор распространяет нервные и психические болезни. Возможности человеческой психики не безграничны. У телевизора человек за несколько часов получает столько впечатлений, как раньше за месяц.

Нервная система человека изнашивается, не вынося непосильного напряжения, она, как бы защищая себя, уходит в болезнь.

Телевизор учит людей жестокости, это касается не только картин убийств и насилия, окруженных в телепередачах подчас атмосферой поклонения и геройства, но это касается не менее страшного: переживания человека у телевизора настолько интенсивны и остры, что эмоционально опустошают человека, и он в повседневной жизни становится безучастным, холодным, отчужденным.

Телевизор отчуждает друг от друга людей, живущих в одном и том же доме, семье, заменив общение людей призраками и тенями экрана. Потеряв чувство живого человека, он потерял любовь к нему и сострадание. Человек перестает рассматриваться как личность, он превращается в инструмент.

Говорят, что телевизор может стать началом религиозного просветительства, но он убивает самое сердце религии — молитву, мистическую беседу души с Богом. Загруженная, забитая потоком впечатлений душа не в силах сосредоточиться на молитве, на слова молитвы наносится слой чуждых молитве страстных представлений. Молитва — это центр духовной жизни. Человек выбрасывает душу из неподвижного центра на вертящийся круг сменяющихся представлений. Вне молитвы и созерцания невозможно внутреннее ощущение Бога, свидетельство души о присутствии Божи-ем. Если даже телевизор станет каналом религиозных передач, то все равно он лишит религию главного — глубины и мистики, остановившись на катехизаторстве и оглашении, на уровне слов, а не силы. Без религиозной интуиции, созревающей в безмолвии, такое оглашение или не будет принято, или будет принято на уровне духовно-культурных ценностей. Нужна нравственная подготовка, нужны религиозные искания, необходима борьба со страстьми и гордыней, чтобы подготовить себя к принятию христианства, чтобы почувствовать его возрождающую силу. Иначе Христос будет стучаться в закрытую дверь.

Особенно губительно действуют безнравственные сцены на детей, которые с молчаливого согласия родителей сидят вместе с ними (иначе родителям пришлось бы или выключить телевизор, или удалить детей из дома на многие часы, поэтому родители предпочитают делать вид, что они не замечают детей, смотрящих телевизор за их спиной). Дети еще меньше, чем взрослые, могут регулировать свои чувства, поэтому после духовного растления у телевизора воспримут христианство как запретительную систему, с прямым или молчаливым протестом против нее. Нам могут возразить, что иные телевизионные программы чисты и нравственны, но на самом деле это далеко не так. Если в передачах занимались бы только морализацией, то телевизоры вообще не покупали бы. Посмотрите на лица сидящих у телевизора. Что вызывает их наибольший интерес — морализация или гангстеры и приемы дзюдо? Если зерна цветов и сорняка смешать вместе и бросить в землю, то можно быть уверенным, что сорняк заглушит цветы. У телевизора вырастаем человек с подавленной духовностью. В лучшем случае он воспринимает религию как нравственно-культурную и историческую ценность, что в сущности является религией без Бога. Поэтому телевизор калечит детские души. Телевизор отнимает у детей детство, делает их из младенцев сразу же стариками — детей без детства и чистоты!


Религия —это тайна, телевизор тайну превращает в рекламу. Литургия не может быть воспринята как визуальное представление; это мистическое повторение Голгоф-ской жертвы, к созерцанию и участию в которой в древние времена допускались только после подготовки, только члены Церкви, не находящиеся под эпитимией. Литургия — это схождение Духа Святаго и преображение человеческой души. Неужели же телевизор может зафиксировать схождение благодати?!

Телевизор внес в дома верующих людей кощунственные кинофильмы о Христе Спасителе. Искусство артистов перевоплощаться, умение забыть себя, отождествить себя с тем, кого играют, показывает отсутствие всякого религиозного чувства или искаженную религиозность актера, отождествляющего себя со Христом. Сатана сказал: я — Бог. Адам сказал: я хочу быть без Бога, как бог. Артист говорит: я хочу показать через себя миру Христа Спасителя. Значит, этот артист уверен, что он может думать как Христос, любить как Христос, действовать как Христос. Это большее богохульство, чем примитивная и пошлая антирелигиозная пропаганда. Сегодня артист играет гангстера, завтра апостола, послезавтра, может быть, Рейгана или товарища Камо! Но наша психика, восприняв в подсознании опошленный театром образ, по законам ассоциаций и аналогии в мышлении наложит этот лживый образ, как клеймо, на святыню.

Телевизор — враг, с которым нельзя договориться. Его агрессия не имеет меры и предела. Если пустыня Сахара расширяется со скоростью пяти километров в год, то телевизор победным маршем идет по всей планете, иссушая последние источники и родники, загрязняя, затаптывая последние оазисы духовности.

Скоро человеку не надо будет посещать друзей, ехать на конференции, приходить в школы для занятий: он сможет сделать это, управляя телевизионной системой, оставаясь в собственном доме. Человек останется в миру, как в пустыне, холодной ко всему и чуждой для всех.



ისე ინფორმაციის გაგებაზე - ეჭვი მეპარება უკვე ტელევიზიით რომ რაიმე სიმართლე გაიგო, ვის როგორც აწყობს ისე აშუქებს თემას... აქ სხვას გადმოსცემენ, იქ სხვას ერთი და იგივე საკითხის შესხებ

პოსტის ავტორი: robert_marlboro თარიღი: Oct 21 2008, 11:13 PM

ადამიანი სულიერად უნდა მიენდოს ღმერთს, ტელევიზიის გარეშე არ ცოდავდა ხალხი? ამ ტელევიზიის საშუალებით შეგიდზლია ღვტის მოსაწონად გამოიკენო ტელევიზორი, ასე რომ, არ ღირს ტელევიზორზე ლაპარაკი. დღეს ადამიანი სუსტია კველანაირად, იესოს გარეშე დაკარგულია

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Nov 29 2008, 01:12 PM

გაგრძელება

პრემიერის ხმაურიანი რეკლამით ანდა იშვიათ თანამოსაუბრესთან,კულტურის თუ მეცნიერების გამოჩენილ მოღვაწესთან შეხვედრის შესაძლებლობით შეუმჩნევლად მოხიბლულს არ ძალგიძს,არ უყურო ტელევიზორს დანიშნულ საათს.მაგრამ ირკვევა,რომ,იშვიათი გამონაკლისის გარდა,ყველაფერი ამ ცნობილმა ადამიანებმა უკვე ნაცნობი მარადიული წყაროებიდან ამოიღეს,მხოლოდ შემოსეს სხვა,უფრო თვალშისაცემი ფორმით,რაც ზოგჯერ ამახინჯებს და აბნელებს თავად არსს.იმ ადამიანებისთვის,რომლებიც სულიერი სრულყოფისკენ მიისწრაფიან,ტელეგადაცემათა უმეტესი ნაწილი,როგორც ღირებული და წესიერიც არ უნდა ჩანდეს,უბრალოდ დროის დაკარგვად იქცევა და ისინი პლანეტის სხვა მილიონობით მკვიდრთან ერთად,იოანე ოქროპირის სიტყვით:"სმენით,ხედვით და ყველა საგრძნობლით მარცხდებიან."
წყნარი მარტოხელა ადამიანი კი,რომელიც,შესაძლოა,სხვებზე მეტად იყოს დუმილისა და უქმადმეტყველებისაგან თავშეკავებისადმი განწყობილი,მოლაპარაკე ეკრანის არსებობის გამო საკუთარ თავს სიწყნარესა და განმარტოებაში მაცხოვრებლად ვერ ჩათვლის.წინა კუთხეში აღმართული ტელევიზორის არსებობისას ფაქტობრივად შეუძლებელი ხდება წმ.თეოფანე დაყუდებულის მოწოდების შესრულება:"შეიყვარეთ მდუმარება და განმარტოვდით,რამდენადაც შეძლებთ,,რათა ერთობაში იყოთ უფალთან."
თუკი გავიხსენებთ ტელევიზიის დადებით თვისებებს,განსაკუთრებით კი იმას,რომ ადამიანები მისი შემწეობით სახლებს დაუბრუნდნენ,მაშინ ვისარგებლოთ ამით და ამავდროულად,რამდენადაც შესაძლებელია,აღვკვეთოთ მისი გამრყვნელი გავლენა.ამისთვის დაგვჭირდება ნების ძალისა და თვითდისციპლინის გამომჟღავნება,რათა ოჯახში ვერავინ,მამის,დედის, ან უფროსის გარეშე,მკაცრი სასჯელის შიშით ვერ გაბედოს ტელევიზორთან მიკარება,რომელმაც აკრძალული ხილის სახე უნდა მიიღოს.ბავშვებს,ისიც იშვიათად,მხოლოდ მათთვის სასარგებლო ფილმის ყურების უფლება უნდა მისცეთ,როგორც ჯილდო მათი წარმატებისა და კარგი ქცევისათვის.მიზანშეწონილია,რომ თითოეულ ფილმს თქვენეული კომენტარები და დასკვნები ახლდეს,რითაც გააღრმავებთ მის აზრობრივ დიაპაზონს ისეთი მაგალითებით ისტორიიდან,საუკეთესო ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან,რომლებიც ეთანხმება წმ.მამათა მოძღვრებას.
ყველა მარხვაში საჭიროა წესად დავიდოთ,გამოვრთოთ ეს აპარატი ქსელიდან ან საერთოდ მოვიცილოთ მხედველობის არიდან.რათქმაუნდა,მთელი მოშურნეობა ამ ბრძოლის დროს იმაზე იქნება დამოკიდებული,თუ რამდენად ძლიერი სურვილი გვაქვს ხსნისა,რამდენად ღმრთისმოსავნი ვართ და რამდენად ერთგული ეკლესიისა.
თუ ჩVენ თანამედროვე რელიგიურ ცხოვრებას მიუკერძოებლად შევხედავთ,ვნახავთ,თუ როგორ ქრებიან სულიერების უკანასკნელი ოაზისები და სამყარო ნელ-ნელა როგორ იქცევა საჰარის უსაზღვრო უდაბნოდ და ამაში არც თუ უკანასკნელ როლს სწორედ ტელევიზორები და ვიდეოფილმები ასრულებენ.შეიძლება ითქვას,რომ ეს თექნიკური საშუალებები ჩვენს სახლებში ისე შემოიჭრნენ,როგორც დამპყრობლები და აგრესორები და ჩვენი სულიერი ცხოვრების მონოპოლიზება და უნიციფირება მოახდინეს.ძველად ოჯახის ცენტრი კერა იყო,მერე ასეთი ცენტრი მაგიდა იქცა,რომელთანაც ოჯახის წევრები სამუშაო დღის შემდეგ იკრიბებოდნენ და არა მხოლოდ ტრაპეზობდნენ,არამედ წმიდა წერილსაც კითხულობდნენ.ახლა მისი ადგილი ტელევიზორმა დაიკავა. ნიშანდობლივია,რომ,ჩვეულებრივ
,ის ოთახში ზუსტად იმ ადგილასდ დგას,სადაც ადრე ხატების წმიდა კუთხე იყო.ძველი ბერძნები სახლის სულის-დაიმმონის ანუ გეენიის შესახებ საუბრობდნენ,რომელიც ადამიანს აზრებს ჩააგონებდა;გლეხები კი სახლის სულზე საუბრობდნენ,რომელიც სახლის მკვიდრთ ღამის საშინელებით ტანჯავდა.ჩვენი დროის სახლის სული სავსებით განსხვავებული და მატერიალიზებულია-ეს ჩვენი ცხოვრების მეგზური და ჩვენი ოჯახის წევრია-ტელევიზორი,რომელიც ან შეუმჩნევლად გვინერგავს სხვის აზრებს,ან ცხადად გვაწამებს საშინელებებით.
წმ.მამებს უარყოფითი დამოკიდებულება ქონდათ თეატრებისა და სანახაობებისადმი,რომლებიც ვნებებთან მჭიდრო დაკავშირებული წარმოსახვის ძალას აღვიძებს.იოანე ოქროპირი თეატრს ვნებების სასწავლებელს უწოდებდა.თუმცა,ჩვენი გაგებით,ძველბერძნული ტრაგედია ზნეობრივია,მაგრამ წმ.მამები თეატრალურ დადგმებს ზნეობრივად და არაზნეობრივად,მავნედ და სასარგებლოდ არ ყოფდნენ.ისინი გმობდნენ თავად მეთოდს-ჭეშმარიტების იმიტაციას.სინამდვილის თამაშს.
ჩვენს სახლებში შემოჭრილმა ტელევიზიამ ისინი თეატრალურ დარბაზებად აქცია,სადაც ადამიანები საათობით სხედან სცენასთან.წარმოდგენები ატრაქცებისა და პიესების არჩევის გარეშე მიმდინარეობს;ინფორმაცია შეუწყვეტელ,არაკონტროლირებად ნიაღვრად მიედინება და ჩვენ,ისე რომ თავად ვერ ვამჩნევთ,ტელევიზორის მონები ვხვდებით:ხშირად მისი გაფუჭება უფრო გვაწუხებს,ვიდრე ახლობელი ადამიანის სნეულება.
ბიბლიაში წერია:ყველას ნუ შეუშვებ შენს სახლში!

გაგრძელება იქნება

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Nov 29 2008, 06:45 PM

"ტელევიზორი რატომ არის დამღუპველი?"
იმიტო რო გაპროგრამებენ და შენ ეს გიხარია.

Kill your TV.
CHaazagle sheni televizori!

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Dec 1 2008, 12:12 PM

გაგრძელება

ტელევიზიამ ფართოდ გააღო ჩვენი სახლის კარები და მიდი-მოდის მასში უამრავი ადამიანი:მოდიან ფანტასტების მიერ შექმნილი უცხოტომელები და მოჩვენებები.მოდიან დაკაკუნების გარეშე,ისე,რომ არც კითხულობენ,ვინაა სტუმარი და ვინ მასპინძელი.მოდიან კოვბოები და განგსტერები-ადამიანები,რომლებთანაც არანაირ საერთოს ქონას არ ვისურვებდით.სახლი გასასვლელ ეზოდ ან ქუჩის გზაჯვარედინად იქცა.ამგვარად,ტელევიზორმა ჩვენს სახლს შეუვალობა წაართვა.
ტელევიზიამ შექმნა ადაიანის ახალი ტიპი-ჰომო-მედიუმი-ეს არის განუწყვეტელი სანახაობისგან,როგორც განუწყვეტელი ლოთობისგან,სულიერად დარღვეული,გამოფიტული ნერვიული სისტემის ადამიანი,რომელსაც არ ძალუძს ზღვარი დაუდოს გარედან მოსულ ინფორმაციას და მას,როგორც იტყვიან,ნედლი სახით ითვისებს- არაკრიტიკულად,დიფერენცირები�
�� გარეშე,მხოლოდ დაბალი მექანიკური მეხსიერებით.აზრობრივი მეხსიერება ამ დროს ჩლუნგდება,შემოქმედებითი ძალები სუსტდება და საგნის მონა ხდება.მექანიზმი კი მონიდან ბატონად გადაიქცა-ტელევიზორი ადამიანის წინააღმდეგ აღდგა და ძალაუფლების უზურპაცია მოახდინა.
ტელევიზიის გავრცელებამ გამოიწვია ადამიანის სულიერი რეგრესი და დეგენერაცია.ადამიანი სიტყვის საშვალებით აზროვნებს და ამიტომ პატრისტიკაში მეტყველ არსებად იწოდება.ტელევიზორი კი ადამიანს წარმოდგენებით აზროვნებას ასწავლის.ლოგიკური აზროვნება კი სახეთა და წარმოდგენათა ნაკადით ითრგუნება.
ტელევიზორი წარმოადგენს კონცენტრაციას ვნებებისას,რომლებსაც აღძრავს გრძნობადი სახეები.ვნებებთან ასკეტური ბრძოლა არის სულის განწმედა ცოდვილი ოცნებებისა და გრძნობითი წარმოდგენებისაგან.ვნება მაცდუნებელ სურათთა ფორმით იმოსება,ტელევიზორი კი გრძნობელობის გასაღვიძებლად უამრავ ფორმას გვთავაზობს.
ტელევიზორი ასუსტებს ადამიანის ინტელექტუალურ ძალებს:გონებამ უნდა ეძიოს,დაბრკოლებები დაძლიოს,გავარჯიშდეს,ისევე როგორც ათლეტი ავარჯიშებს თავის კუნთებს.ტელევიზორი კი ცნობიერებას უხვ,რაფინირებულ,ლამაზად მომზადებულ საზრდოს აძლევს,რისგანაც გონება მოდუნებული,,უძლური,დამოუკიდე�
�ელი აზროვნების უნარმოკლებული ხდება მსგავსად სხეულისა,რომელიც (უზომო),კარგი კვების შედეგად ცხიმით ივსება,უძლურდება და ბერდება.
ყოველი სანახაობა შესაფერის განცდას მოითხოვს-ტელევიზორთან ადამიანი ვნებათა ველში ერთვება,რაც აღაგზნებს და კვებავს მის ვნებებს.ყოველგვარ შემეცნებაში არის სიმპატიის ელემენტი,ერთიანობის მომენტი.ცოდვა,რომელიც ჩვეულებრივი და ხელშესახები ხდება,აღარ არის საზიზღარი და განსაგდები.
ტელევიზიამ უკანონოდ ხელყო ადამიანის სულიერი სფერო-მასში ხომ ღირებულებათა მკაცრი იერარქიული სისტემაა.მშვინვიერს არძალუძს გაიგოს სულიერი-სულიერ ცხოვრებაზე ოცნება შობს სიცრუეს,რომელსაც წმ.მამები ხიბლს უწოდებენ.სულიერი სამყაროს ვიზუალურად წარმოდგენა შეუძლებელია.ამის მცდელობა ნიშნავს სულიერი სამყაროს პროფანაციას,ნებსით ან უნებლიეთ ტყვილს მის შესახებ,რასაც ადამიანი მის მიერ ცხოვრებაზე ავადმყოფური წარმოდგენებით გამოწვეულ ვნებიან მოჩვენებათა და ქედმაღლურ აჩრდილთა ჩაკეტილ წრეში შეჰყავს.
ტელეგადაცემები ადამიანური პიროვნების ნიველირებას ახდენენ.წმ.მამათა სწავლებით,თვითოეული ადამიანი განუმეორებელი ინდივიდია.ტელევიზია მათ სახეს უკარგავს და მათ უნიფიცირებას ახდენს.ჯერ კიდევ ძველმა ფილოსოფოსებმა თქვეს:"ადამიანი ის არის,რითაც იკვებება."
მხედველობაში ჰქონდათ,რასაკვირველია,არა მატერიალური,არამედ სულიერი საზრდო:რას კითხულობს,ვისთან აქვს ურთიერთობა,რისკენ ისწრაფვის.ტელევიზორი ათობით მილიონ ადამიანს ერთსა და იმავე საზრდოს სთავაზობს.ამიტომაც დაემსგავსნენ ადამიანები ერთმანეთს და დაემსგავსნენ არა სულიერი სიყვარულით,არამედ ერთფეროვნებით.ადამიანებმა ერთმანეთის მიმართ ინტერესი დაკარგეს.
რელიგია სულის ურთიერთობაა ღმერთთან.(ტელევიზია პირიქით მოქმედებს,ღმერთთან დაშორებას უწყობს ხელს.)ღმერთთან სულიერი კავშირი კი გვიმუშავებს მჭვრეტელობით აზროვნებას,ჩვენი ყურადღების კონცეტრირებას რიცხობრივად მცირე,მაგრამ ყველაზე მთავარ,ყველაზე ონტოლოგიურ ობიექტებზე ახდენს.ტელევიზორი დიამეტრალურად განსხვავებულს გვთავაზობს-შთაბეჭდილებათა ცვლას,რომლის დროსაც სენსორულ ქმედებებზე კონტროლი იკარგება.რელიგიური გრძნობა-მისტიური გრძნობაა,სათუთი და ნაზი,როგორც ყვავილის ფურცელი.იგი ისმის მდუმარებაში და არა ქუჩის ხმაურში.
ტელეგადაცემები ადამიანს სისასტიკეს ასწავლის.ეს არ ეხება მხოლოდ მკვლელობებსა და ძალოდობის სურათებს,რომელთაც ხანდახან თაყვანსაცემი და გმირულ სამოსში გახვეულს წარმოგვიდგენენ ხოლმე.არანაკლებ საშინელია სხვა რამ:ტელევიზორთან მჯდომი ადამიანის განცდები იმდენად მძაფრი და ინტენსიურია,რომ იგი ემოციურად ცარიელდება და ყოველდღიურ ცხოვრებაში ცივი,გულგრილი და უგულო ხდება.
ტელეფილმები და ტელეგადაცემები განსაკუტრებულად დამღუპველად ბავშვებზე მოქმედებენ,რომლებიც ეკრანებთან მშობლებთან ერთად სხედან თავად მშობლების მდუმარე თანხმობის გამო.(სხვაგვარად მშობლებს მოუწევდათ ან გამოერთოთ ტელევიზორი აჰ კარგა ხნით გაეშვათ ბავშვი სახლიდან.ამიტომ ურჩევნიათ,ისე დაიჭირონ თავი,თითქოს ვერც ამჩნევენ შვილებს,რომლებიც მათ ზურგს უკან სხედან და ტელევიზორს უყურებენ.)ბავშვებს უფროსებზე ნაკლებად ძალუძთ საკუთარი გრძნობების გაკონტროლება.ამიტომ ტელევიზორთან სულიერი გარყვნის შემდეგ ქრისტიანობას აღიქვამენ,როგორც ამკრძალავ სისტემას.

გაგრძელება იქნება

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 1 2008, 02:23 PM

სარია, მაგრამ ჩაიხვიე ახლა შენ
გავიგეთ კაცო, რო სახიფათოა, მაგრამ დამღუპველი?
ისე თუ გაგიგონია საპატრიარქოს რადიოც რომ აქვს და ტელევიზიაც?
და კიდევ კარგად თუ დაუკვირდები შენ წინ რომ ოთხკუთხედი ყუთი რომ დევს და შიგ რომ ღვრი შენს იდეებს ( კომპიუტერს რომ ეძახიან ) , ის მილიონჯერ მეტად საშიშია და რა გინდა მაშინ აქ?
ეეეჰ-ით;
კაიროსი!
პ.ს.

რამენაირად, არ დაგვღუპო
მგონი ეგ ადრეც დაგიწერე, მაგრამ შეაყარე სარიას პოსტებიო ამაზეა ნათქვამი არ გაბრაზდდე ახლა უბრალოდ ერთიდაიგივეს იმეორებ, და თან შენი სიტყვა არაა შიგ და ეგ ყველას წაკითხული აქვს და ვიცნობთ მაგასაც და მაგის ავტორსაც... მორჩა კინო?




ხშირად იკითხე ეს პოსტები, იქ წინსვლა განიცადო...

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Dec 2 2008, 02:39 PM

თავად წაიკითხე თუ,რომელი ლიტერატურა მაქვს დასახელებული და შენ ალბათ არქ.რაფაელს გულისხმობ,მაგრამ მისი წიგნი არ არის და ვფიქრობ,რომ წაკითხული არ გაქვს.წაკითხვა სულ სხვა რამეა.
როგორც ტელევიზიას ისე საპატრიარქოს რადიოსაც შევეხე და გთხოვ წაიკითხო.
ერთსა და იმავეს არ ვიმეორებ,ვინც კარგად წაიკითხავს შეამჩნევს.
ზოგი ისეთი ადამიანია,რომ წაკითხვამდე კითხვა აქვს მომზადებული,მასეთ მდგომარეობაში არ ჩავვარდეთ ჩვენც.
მითხარი რომელი მამა ამბობს იმის საწინააღმდეგოს,რასაც ვწერ.
სასიკეთოდ გამოყენება სულ სხვაა,ტელევიზორი და კომპიუტერი არ არის როგორც ასეთი დამღუპველი,თუ რა აქვს დამღუპველი მაგაზე ვსაუბრობ.მიტ.ანტონ სუროჟელს ეკითხებიან:"რატომ გამოდიხარ იმ ტელევიზიებით,რომელნიც ანტისაბჭოურია."ხოლო შემდეგს პასუხობს:"თუ ჯვარცმულ ქრისტეზე შემეძლება საუბარი ჯოჯოხეთშიც კი ვიქადაგებ და ჩავალო."ეს კითხვა ერთ-ერთმა აკადემიის სტუდენტმა დაუსვა.
საერთოდ არ გამოვრიცხავ ტელევიზორს და ა.შ გთხოვ გულდასმით წაიკითხე პოსტები.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Dec 2 2008, 03:17 PM

გაგრძელება

მის მიმართ უჩნდებათ აშკარა ან მდუმარე პროტესტის გრძნობა.
შეიძლება,შეგვედავონ,რომ ზოგიერთი პროგრამა სუფთაა და ზნეობრივი.მაგრამ ეს სინამდვილეში სულაც არაა ასე.პროგრამებში მხოლოდ მორალს,რომ ქადაგებდნენ,მაშინ ტელევიზორს არავინ შეიძენდა.შეხედე ტელევიზორთან მსხდომთა სახეებს:რა იწვებს მათში ყფრო დიდ ინტერესს-მორალიზაცია თუ განგსტერები და ძიუდოს ილეთები?
სარეველა ბალახის და ყვავილის რომ ერთმანეთში აურიოთ და ისე დავთესოთ,დარწმუნებული იყავით,რომ სარეველა დააღრჩობს ყვავილს.ასევეა ტელევიზორთან ჯდომის დროსაც-სიკეთისა და ბოროტების ნაყოფთა რიგრიგობით შემოთავაზების გამო ყალიბდება დათრგუნული სულიერების ადამიანი,რომელიც,საუკეთესო შემთხვევაში,რელიგიას აღიქვამს,როგორც ზნეობრივ-კულტურულ და ისტორიულ ფასეულობას ,რაც,არსებითად, წარმოადგენს რელიგიას ღმერთის გარეშე.ამიტომ ტელევიზორის გამოისობით სახიჩრდება ბავშვის სული.ტელევიზორი ბავშვებს ბავშვობას ართმევს,ნაადრევად აბერებს,ტოვებს მათ ბავშური გულუბრყვილო უმანკოების გარეშე.
ამბობენ,რომ ტელევიზიას შეუძლია,სათავე დაუდოს რელიგიურ განათლებას,მაგრამ ეს შეცდომაა,რადგან ამშემთხვევაში კვდება თავად სული რელიგიისა-ლოცვა,როგორც ღმერთთან სულის მისტიკური საუბარი.შთაბეჭდილებათა სიმრავლე სავსე და გადათვირთულ სულს არ ძალუძს გონების გაფანტვის გარეშე ლოცვა:ლოცვის სიტყვებს მათთვის უცხო,ვნებიან განცდათა ფენა ედება.
ლოცვა სულიერი ცხოვრების ცენტრია.ადამიანი თავის სულს უძრავი ცენტრიდან სწრაფად ცვალებად წარმოდგენათა ორომტრიალში უშვებს.ლოცვისა და თვითჭვრეტის გარეშე შეუძლებელია შინაგანად განიცადო უფალი,სულმა დაამოწმოს მისი მყოფობა.ტელევიზიამ შეიძლება მოგვცეს არხი რელიგიური გადაცემებისათვის(მოგვცა არხი რელიგიური გადაცემებისათის),მაგრამ მათში მაინც გაქრება რელიგიური არსი-სიღრმე და მისტიკა-ყველაფერი მხოლოდ კატეხიზაციამდე დასიტყვიერ და არაქმედით ქადაგებამდე დავა.რელიგიური ინტუიციის გარეშე,რომელიც მდუმარებაში ჭვრეტს,ასეთ ქადაგებას ან საერთოდ არ მიიღებენ,ან მიიღებენ მხოლოდ სულიერ-კულტურული ფასეულობების დონეზე.
იმისათვის რომ საკუთარი თავი ქრისტიანობის მისაღებად მოვამზადოთ,იმისათვის,რომ განვიცადოთ მიისი განმაახლებელი ძალა,საჭიროა ზნეობრვი მომზადება,რელიგიური ძიებანი,აუცილებელია ვნებებთან და ამპარტავნებასთან ბრძოლა.სხვაგვარად ქრისტე მხოლოდ დაკეტილ კარზე დაააკაკუნებს.
რელიგია უდიდესი დაფარული საიდუმლოა,ტელევიზია კი საიდუმლოს რეკლამად აქცევს.ლიტურგია არ შეიძლება მხოლოდ ვიზუალურად აღვიქვათ,როგორც ნებისმიერი სხვა მოქმედება:ლიტურგია სიმბოლური სახეებით გოლგოთის მსხვერპლის მისტიკური განმეორებაა.მასზე დასასწრებად და მასში მონაწილეობისათვის ძველად მხოლოდ განსაკუთრებული მომზადების შემდეგ დაიშვებოდნენ ეკლესიის წევრებიც კი,რომელთაც არ ედოთ ეპიტემია.
არცთუ დიდი ხნის წინ ეკლესია გავდა ტყვე ქალიშვილს,რომელსაც ძონძებს აცმევდნენ,აიძულებდნენ ყოფილიყო ჩუმად და დამამცირებელი სამუშაო შეესრულებინა.(ეს მამა რაფაელს ეკუთვნის)ახლა კი სატელევიზიო გადაცემებს ძალუძთ მისი გადაქცევა ქალიშვილად,რომელსაც ქალაქიდან ქალაქში დააქტარებენ როგორც სილამაზის კონკურსებზე და აიძულებენ,უპასუხოს კითხვებს და გაშიშვლდეს კიდეც ბრბოს დასანახად.
ლიტურგია არის სულიწმიდის გარდამოსვლა და ადამიანის სულის გარდაქმნა.ნუთუ ტელევიზორს ღმრთაებრივი მადლის გარდამოსვლის გადმოცემა შეუძლია?!
ტელევიზორიდან მორწმუნეთა სახლებში შევიდა მკრეხელური ფილმებიც ქრისტე მაცხოვრის შესახებ.მსახიობის ხელოვნება იმაში მდგომარეობს,რომ გარდაიქმნას,დაივიწყოს საკუთარი თავი,გააიგივოს იგი იმასთან,ვისაც თამაშობს...ან სრულიად მოკლებული უნდა იყოს რელიგიურ გრძნობას კაცი,ან დამახინჯებული დემონური რელიგიურობაა საჭირო,რომ თავი ქრისტესთან გააიგივოს!(ეს სიტყვები,ისევ გავიმეორე,სხვა პოსტში მქონდა გამოყენებული.)
სატანამ თქვა:"მე ღმერთი ვარ!"ადამმა თქვა:-"მე მსურს,ვიყო,როგორც ღმერთი,ღმერთის გარეშე!"მსახიობი ამბობს:-"მე მსურს,ჩემი საშვალებით ვაჩვენო ქრისტე მაცხოვრის სამყარო!"ე.ი ეს მსახიობი დარწმუნებულია,რომ შეუძლია ქრისტესავით ფიქრი,სიყვარული,ქმედება.ეს უფრო საშიში ღმრთისმგმობელობაა,ვიდრე პრიმიტიული და უმსგავსო ანტირელიგიური პროპაგანდა....
სიწმიდე არ შეიძლება ისე იქნეს ნაჩვენები,როგორც თეატრალური სანახაობა.მსახიობი დღეს განგსტერს თამაშობს,ხვალ-მოციქულს,ზეგ შესაძლებელია ითამაშოს პრეზიდენტი რეიგანი ან ამხანაგი კამო!მაგრამ ჩვენი ფსიქიკა,რომელიც ასოციაციისა და ანალოგიის კანონების თანახმად ქვეცნობიერად აფიქსირებს აზროვნებაში თეატრის მიერ შერყვნილ სახეს,ამ ცრუ სახეს დამღასავით დაადებს სიწმიდეს.სახარებისეული ქრისტე წმიდა,მისტიკური სახება ჩვენთვის კონკრეტულ არტისტს დაუკავშირდება.მაშ,თეატრი ამაშიც ტყუის და ჩვენც გვასწავლის,ვიცრუოთ.არსებობს ანდაზა:"რასაც ვერ შეძლებს ეშმაკი,შეძლებს ქალი."
შეგვიძლია სხვანაირადაც ვთქვათ:"რასაც ვერ შეძლებს ანტირელიგიური პროპაგანდა,შეძლებს რეკლიგიურ თემაზე გადაღებული ვიდეოფილმები!"

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 2 2008, 04:35 PM

თუ ძმა ხარ, ნუ მოირგე შარავანდედი...
რა ქვია ამ თემას?

არაა ახლა ეს სისულელე? კიიი
შენ რასაც წერ, სულ ამ მხრივ, რომ რა ცუდია ტელევიზორი, ეგეც სისულელეა!
არაფერი მრეხელეური მაგაში არ არის, ეგ ახლადნაკურთხმა ეპისკოპოსმა გამრეკელმაც გვითხრა თავის დროზე...
არ შევეშვები ამ თემას სარია, იმიტომ რომ ფანატიზმის ქადაგება მიდის,
რადგან კინო ხელოვნებას უპირისპირდები, თეატრს, და საერთოდ ყოველგვარ საერო განათლებას, სიბნელეა ეგ და გიწვევ დუელში
არაა ტელევიზორი დამღუპველი, არაა ქრისტეზე ფილმი მკრეხელობა, როგორ ადამიანო თუ როემლიღაც წმიდანზე ფილმის ყურება შეიძლება , დიდი სიმაოვნებით ვუყურებდი ფილსმებნს ილიაზე, დავითზე. ცოტნე დადიანზე, და ეს მათზე თუ არაა მკრეხელობა, მაინცდამიანც ქრისტეზეა? ჰა, იქნება მოციქულებზე შეიძლება? თუ არა მაშინ არც მხატვრული ლიტერატურა არ შეიძლება და დაგვტოვე გამოქვაბულში

ამას მამა გიორგი ზვიადაძე ხედავდეს ერთი 200 მეტანიას ჩაგახუტებდა , რადგან ის რასაც აქ "რეკლამას " უწოდებენ, სინამდვილეში პირდპაირი ტრანსლიაციაა წირვის, რაც მამა გიროგის მიყავს და რასაც ჩვენ ვუყურებთ შორს მყოფნი .... და მადლობა მას!

ძალიან გულდასმით ვკითხულობ რასაც წერ და სიბნელეა ეგ, და შენ შეიძLება არ გამორიცხავ, მაგრამის რასაც წერ, სწორედ რომ გამორიცხავ და რატომ იყრი ან გვაყრი თვალებში ნაცარს?

ცალმხრივობაა და სიბნელე! არადა წეღან მიმტკიცებდი არ გამოვრცხავო , აბა ეგ რა არის?

აი ამის საწინააღდმეგოა ყველაფერი რასაც წერ და ამიტომ გწერ, იმედია გეყოფა ობიექტურობა და გადახედავ რასაც თავად წერ და ნახავ უკიდურეს ცალხმრივობას და სუბიექტივიზმს...
სისულელე, რომელიც სათავეშივე ეწინააღდმეგება იგივე სარიას მოყვანილ მაგალითს ...

ასე რომ ჯიგარ, მოდი რა შენ წაიკითხე გულდასმით რეებს წერ აქ ( ანუ რა ციტატები მოგყავს სხვების ) და მერე დაწერე ხო? ...
თავად აწაიკითხე-თი;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Dec 2 2008, 04:45 PM

KAIROS

თან რა სასიამოვნოდ! იმის მიუხედავად, რომ საშუალო დონეზე ლიტურგიკაში ვერკვევი და თან, არც მამა გიორგი საუბრობს ხოლმე განსაკუთრებულად რთულ თემატიკაზე, მე არცერთი ტრანსლაცია არ მახსოვს, უამრავი რამე რომ არ მესწავლოს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 2 2008, 04:50 PM

მოკლედ ჩემო სარია, შენ ერთს ამბობ და ოცდამეშვიდეს ამტკიცებ მერე
სრულიად მიუღებელია ეგ შენი "ნაკრები" აზრებისა, ვისაც არ უნდა ეკუთვნოდეს იგი, თუნდაც წმ. მამებს და მითუმეტეს:

( ეტყობა იმ უსუსტეს შედარებას ) ...
არაა ეგ მართლმადიდებლობა, რომელიც კულტურასაც ღებულობს და ტექნიკის მიღწევებსაც!
მორჩა აქ!
დაწერ კიდე მსგავს სისულელეებს? ისევ გიპასუხებ
აბა რეიზა ვარ აქანა ( იტყოდა ბებიაჩემი და ახლა ვეთანხმები )
კაიროსი!
პ.ს.
აბა კაცო კანონისტა, არ ჩაუყარა წლების ნაშრომი წყალში
მაქ რომ ვიყავი მასალებს ხშირად მე ვაწოდებდი მამა გიორგის რა ვიცოდი სარია&კომპანი თუ სხვა აზრზე იყო

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 2 2008, 04:54 PM

აქ 2 აზრი არ არსებობს.
ტვ დამღუპველია , თანაც მაგრად.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 2 2008, 04:59 PM

გაქრიიი
ნაზად დამღუპველი კომპია და მაგრად დამღუპველი ტვ ხომ? რადიო ნელა დამღუპველი, გაზეთი შეპარვით და ა.შ.
ანუ საპატრიარქოს აქვს "ნაკურთხი დამღუპველი ტელევიზია"?
გაჩე ლეონტი ახლა შენ

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 2 2008, 05:47 PM

დარწმუნებული ვარ რომ ტელევიზორი რომ არ არსებობდეს ბევრად წყნარი მდგრადი ნერვული სისტემა ექნებოდა ყველას,
რამდენი თანამედროვე კინო შეგიძლია გაიხსენო სადაც ვინმეს არ კლავენ,?
ეროტიულზე რომ არაფერ ვთქვათ.
ძაან ცოტა.

მთელი ეს ნეგატიური ინფორმაცია ილექება ქვეცნობიერში.
განსაკუთრებით ბავშვობაში ნანახი კადრები.

მთელი ტემპ ფაილები არის გაძეძგილი საზიზღრობებით, ბოლოს რო გაჭედავს ვინდოუსი და მერე ძნელი იქნება.

პ.ს
ისე კი იდეალურზე თუ ვილაპარაკებთ და
თუ გავიხსენებთ მცნებას "იყავით სრულ ვითარცა მამაი თქვენი ზეციერი."
საერთოდ რა ტელევიზორის ყურებაზეა საუბარი ?
თუმცა გასაგებია რომ იდეალური ძაან ცოტა ვინმე თუ არის.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 2 2008, 09:20 PM

ამაზე კარგ ამ თემაში ჯერ არ დაწერილა (:ჩემებს მე ვერ შევაფასებს: სიცილაკი)

იმათ წინააღდმეგ ვინც ფიქრობს რომ ტელევიზორი ცალმხრივად ბოროტებაა, მაგრამ ეკლესია კარგისათვის იყენებსო

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Dec 6 2008, 11:53 AM

დრო არ მქონდა,რომ პასუხი დამეწერა.ვიღაც–ვიღაცეები,წერენ რაღაც–რაღაცეებს.
მე პირადად დავწერე შემდეგი:დადებითი აქვს ის,რომ შესაძლებელია უყურო ინფორმაციას და ამ მიზნით,როდესაც უკეთესი შესაძლებლობა არ გვაქვს ჩალასაც,რომ ჩამოეჭიდოს ადამიანი შეიძლება.უდიდესი ბოროტებისგან,ვირჩევთ უმცირესს.ტელევიზორი თავისთავად არ არის დამღუპველი,არამედ ვსაუბრობთ,იმაზე თუ რა ხდის დამღუპველს;ჩვენი დამოკიდებულება მასზე.კომპპიუტერით შეუძლია ადამიანს იჰფორმაციის მიღება,დისკში ჩაწერილი წიგნების წაკითხვა,საუბრები ახლობელთან და ა.შ
რაც შეეხება ფილმებს,არ მითქვამს,რომ შეიძლება წმიდანებზე გადაღებულ დისკებს უყუროთ,ეს მკრეხელობაა და ავხსენი რატომაც.ჩემი პირადი აზრი არ გახლავთ.თუ ვინმეს,რაიმე საწინააღმდეგო აქვს ამიხსნას,რატომ შეიძლება.და ასევე ის,თუ რატომ კრძალავს მს.საეკლესიო კრება მსახიობობას და მსახიობი ცოლის მოყვანას.
აღარაფერს ვამბობ წმიდანებზე დადგმულ ბალეტებზე და მით უფრო ქრისტეზე,რომლებიც საოცრად გვაგონებს"მხტუნავთა"სექტის შეკრებებს(თანამედროვე ინტელიგენტური ხლისტობის ერთ–ერთი ნაირსახეობა).
ტელევიზორის მოკეთეობაზე არავინ საუბრობს,მტრად უფრო აღიქვამენ,რომელთანაც არ შეიძლება მორიგება და კომპრომისები,რადგან მის აგრესიას არ აქვს ზომა და ზღვარი.ტელევიზია გამარჯვების მარშით დააბიჯებს მთელ პლანეტაზე და აშრობს უკანასკნელ სულიერ წყაროებს და ნაკადულებს,თელავს სულიერების უკანასკნელ ოაზისებს.
მალე ადამიანს აღარ დასჭირდება მეგობრის მონახულება,კონფერენციებზე წასვლა,სკოლაში სიარული:სატელევიზიო სისტემის მართვის საშვალებით ის ამის გაკეთებას საკუთარ სახშიც შეძლებს.ადამიანი დარჩება სამყაროში,როგორც უდაბნოში–ცივი ყველაფრის მიმართ და უცხო ყველასათვის.რაც ეხლაც საგრძნობელია.

იღუმენ პანტელეიმონ(ლედინს) ეკითხებიან:რა სჭირდებათ ადამიანს განკურნებისათვის,იმ საშინელი დაავადებისგან,რასაც ეშმაკეულობა ჰქვია?

პასუხი:....მინდა დაუმატო ჩემგან,რომ ჩვენს სახში თუ გვექნება ტელევიზორი,რომც არ უყუროთ მას ბოლომდე განკურნება ეშმაკეულობისგან პრობლემატურია.

ეს გახლავთ,არქ.იოანე კრესტიანკინის სულიერი შვილი,ცნობილი მოძღვარი.ის თავისი პროფესიით ექიმი იყო.მოღვაწეობს ფსკოვოში,მოციქულთა სწორ კონსტანტინე და ელენეს სახელობის ტაძარში.
რუსული წიგნია,მაგრამ ქართულად ასე ითარგმნება:"ყველას თქვენ გაძლევთ ხელმწიფებას."

ეს იყო,სულ რაც მინდოდა დამეწერა,ტელევიზორი მევ მაქვს სახში,მაგრამ მისთვის არ მცალია.ჩემს ძმას არ და ვერ უკრძალავ მის ყურებას.კომპიუტერთან როდესაც მაქვს საშუალება დავჯდე,ვიყენებ იმისთვის,რომ წავიკითხო მართლმადიდებლური ლიტერატურა და ასევე ახლობლებს გავესაუბრო.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 6 2008, 12:01 PM

ვიღაცა ვართ ჩვენ და რაღაცაა იმხელა ლექციები?
კაი იყოს მასეც თუ გაგიხარდება, მაგრამ კაცო, რატომ არ კითხულობ მშვიდად რასაც გიწერ?
რომ "გვაბოლებ" აქ ტელევიზორი "ეშმაკეულია" და კომპიუტერი კიდო შეიძლება გამოიყენოოო ( ულოგიკობის მწვერვალი )
რაღაცნაირად მგონია, რომ დაინახავ KAIROS რომ წერია, ე.ი. უნდა შეეკამათო, არადა წაიკითხე
რა აშენებულო ჯერ

და ვინ გითხრა, რომ მე შენ რა დაწერე იმაზე შეგეპასუხე? შენი აზრები სულაც არ გამხდარა კამათის
საგანი, არამედ ის ულტრაკონსერვატორული პოზიცია, რასაც იმ "ნაკრების" საშუალებით იღვრება
აქ, რომელსაც არანაირად არ ღებულობს მართლმადიდებელი აზროვნება და თუ რატომ, თუ მშვიდად
და ნელნელა, მუხლობრივად გადაიკითხავ რაც დაგიწერე, ოდესმე მაინც მიხვდები
აბა თუ რამე გაქვს საკამათო, "ვიღაცეებზე და რაღაცეებზე" და "ჩვენი კოლმეურნეობის თავმჯდომარეებზე "
გადაკრულად ლაპარაკს, სჯობს მშვიდად და არგუმენტირებულად შემაპასუხო
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Dec 6 2008, 06:53 PM

ტელესერიალები არის სულის მალამო, გულის სალბუნი.
ცხვრების საკვები.
პინგვინების საზრდო.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 6 2008, 08:32 PM

ტკბილო, ვინ ამბობს მერე პინგვინების საზრდოზე ანგელოზთა საკვებიაო? ან ტელესერიალები რამ გაგახსენა? მაგათ გარდა არაფერია?მოკლედ ისევ ვიმეორებ...
აი ჩვენ რასაც ვამბობთ:

პოსტის ავტორი: ართი ვარდი თარიღი: Dec 6 2008, 09:04 PM

თორემ,ყველაფერს აქვს ორი მხარე, კარგი და ცუდი, გააჩნია ადამიანი რას აკეთებს და რას უყურებს კომპიუტერში და ტელევიზორში..

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 10 2008, 11:59 AM

ტელევიზორი არის სატყუარასავით


ცოტა კარგი და ბევრი ნაგავი.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 10 2008, 01:50 PM

ტელევიზორი არის ადამიანთა ზომბირების #1 საშუალება, ამიტომ გაუკეთა ხელისუფლებამ უზურპირება -კონტროლი ყველა ტელეარხს.
ხალხი ქვევრია, რასაც ჩასძახებ იმას ამოგძახებს.
ჰოდა ჩასძახიან დაუსვენებლად.
ნუ ჩააძახებინებ და ვერავინ ჩაგძახებს.
ქვევრო!!!

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 10 2008, 06:40 PM

ლეონტი...
მაგ ლოგიკით ყოველგვარი მასმედიური საშუალება საშიშია. შეეშვით ამ ფობიებს!
პრობლემა არის იმაში, რომ მოხდეს რაც შეიძლება მეტი კარგი გადაცემის დაწესება, საპატრიარქოს მიერ ტელეარხის დამტკიცება და განვითარება და ა.შ.
შეეშვით ფობიებს, რადგან მაქ ჩიხია...

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 11 2008, 10:08 AM

რა ვუყო თუ ვინმე ჩემზე იფიქრებს შავბნელიაო? - აი დარდი

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 11 2008, 11:26 AM

ჩიხი არა ჩიხირთმა კიდო.
შეეშვით ტელევიზორს, რადგან ის თქვენ გონებას გირეცხავთ შეთითხნილი და ტყუილი ინფორმაციით, ნუ თავიდან ცოტა შეამცირეთ მაინც სიაბანდობებით ტვინის გამორეცხვები, და მერე უკეთესობას რო იგრზნობთ ბოლომდე დაიკიდეთ.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 11 2008, 02:30 PM

ჩიხირთმა მერე
დანარჩენზე თეოლოგიური პასუხები ზემოთ გაცემულია და შენ შეგიძლია იგივე პოზიცია დაიტოვო, თუ გინდა უთოს მიმართაც უბრალოდ თქვენი პოზიციის განზოგადება არ შეიძლება და მორჩა...
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 11 2008, 03:47 PM

ცივ უთოს თუ ლოყაზე მიიდებთ, გესიამოვნება, განსაკუთერებით აგვისტოში.
ცხელი უთო არ მიიდოთ , ღმერთი არ გაგიწყრეთ.
და საერთოდ სანამ ჩართავთ გაეცანით ხმარების ინსტრუქციას.
ღვთისმეტყველება არც უთოსთან და არც ტელევიზორ-მაცივართან კავშირში არაა.

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 11 2008, 03:54 PM

ანუ მაგალითან ადრე რო ყოფილიყო ტელევიზორი რომელიმე ასკეტ ბერს - ან ცნობილ წმინდანს თავის კელიაში რომ მოეთავსებინა ტელევიზორი ეს ნორმალური და ჩვეულებრივი ამბავი იქნებოდა, (იმავე უკვე ნახსენები ლოგიკით იმიტომ რომ მარტო კაი რამეებს უყურებდა. --- დანის მაგალითი: შეგილია პური დაჭრა /კაცი დაჭრა.)

პოსტის ავტორი: iber თარიღი: Dec 11 2008, 04:01 PM

როგორ შეიძლება პურს დანა მიაკარო
–ხელით გატეხე

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 11 2008, 04:17 PM

არის ჩემო კარგო, როცა წერს ვინმე, რომ ეს ან ის დამღუპველიაო, მაშინ არის, და თუ რატომ არის ეგ დავწერეთ და გთხოვ, როდესაც დაწერ კონტრმოსაზრებას არგუმენტებიც მიაყოლო, თორემ ერთიდაიგივეს გამეორება გვიწევს...

პურს დანას სამკვეთლოშიც აკარებენ, და ახალი შიში არ გინდა ახლა

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 11 2008, 04:33 PM

სიკვდილის გარდა ყველაფერი ნაადრევი ჯობიაო, შიშიც რა თქმა უნდა.

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 11 2008, 05:27 PM

ჩაატარეთ ექსპეიმენტი ახალგაზრდა მაყურებელთან და ვნახოთ 10 დან რამდენი გაუძლებს ცდუნებას.

და ვისზე იქნება ეგ ცოდვა?


ვაი მას ვისგანაც მოვიდეს საცდურიოოო.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 11 2008, 05:31 PM

ჯიგარ ეკ კომპიუტერზე ეწერა
ადე, მაშინ შეეშვი მაგ ყუთს, აი მიხვედი პრობლემასთან
პრობლემა ტვ, პს და დვდ და ა.შ. კი არ არის, არამედ ის რომ ვასწავლოთ ხალხს სწორი დამოკიდებულება, ასე რომ დამღუპველი გაუნათლობლობა და ამორალობაა და არა ის რასაც აქ "ღაღადებენ"

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 11 2008, 05:54 PM

მიდის მსჯელობა
ხალხს მოყავს არგუმენტები "ზა ი პროწივ" ტელევიზორის ავკარგიანობის შესახებ.
რა პრობლემაა?
რა გინდა ჯიგარ ? ყველა გაჩუმდეს და დაგითმოს ყველამ ტრიბუნა მასების განსანათლებლად? )))
ხალხს განსხვავებული აზრი აქვს და ჩემი აზრით ძაან ღრმა და საინტერესო არგუმენტები მოყავთ. ხო აქვს ხალხს უფლება გამოთქვას აზრი ? ხოდა გამოთქვამენ

პ.ს
ისე კი დანის შედარებსთან ტელევიზორთან მაგაშიც ვერ დაგეთანხმებოდი.
დანა არანაირ განსაკუთრებულ შეჩვევას და მიზიდულობას არ იწვევს,ტვ სთან განსხვავებით და თავისთავად არ გამოსცემს არანაირ ნეგატიურ და არც პოზიტიურ ინფორმაციას.

მარა მე უფრო ამაზე მაინტერესებს შენი პასუხი.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 11 2008, 06:13 PM

არც ის მითქვამ მეგობარო მარტო მე ვისაუბრებ მეთქი და ვერც იმაში დაგეთანხმები "ძაან ღრმა" არგუმენტები რომ ეწერა აქ სადმე
ან ეს რა დასაწერია კაცო?

კაი თუ ძმა ხარ სად ასკეტი ბერი და სად ჩვენ სად მისი ცხოვრება და ცხოვრების სტილი და სად ერისკაცის? ასე წერა არ შეიძლება, უკვე პასუხიც კი ჭირს ასეთ ალოგიზმზე
იმაზე იფიქრე აქვს თუ არა საპატრიარქოს ვებ.გვერდი ( საშინელი ) და ტვ? ან რადიო? ან გაზეთი? ჩვენს და სხვებს? კი და მორჩა , იფიქრეთ რეალურად , არ ვინდა ეს ქვის ხანა მართლა

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 11 2008, 06:34 PM

კაცო ეს ტელევიზორი მაინც არის და არავინ არ აპირებს მის გაუქმებას ხოდა საპატრიარქოც იყენებს მას თავისი მიზნებისთვის, სხვა არაფერი.


ალოგიკური რატომ არის მაგალითი ? ჩევენ უბრალოდ თეორიულად ვმსჯელობთ.

.........რატომ არ შეიძლება რომ ბერს ქონდეს ტელევიზორი ის ხომ მარტო კარგ რამეებს ნახავს თავისი კეთილი არჩევნით, ლოგიკა ხომ ეგ იყო დანასთან შედარებისთვის, რომ ან კარგისთვის გამოიყენებს ან ცუდისთვისოო

ხოდა მაგ ლოგიკით გამოდის რომ შეიძლება
არადა ყველა თითქოს გრძნობს რომ არ შეიძლება.
კაი ახლა მაშინ ის ვთქვათ რატომ შეუშლის ხელს მის სულიერ ცხოვრებას ტელევიზორი?

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 11 2008, 06:56 PM

მეც დაახლოებით მაქეთკენ მივდივარ.
ასკეტ ბერსა და ჩვენ შორის განსხვავება ისაა რომ ის სულიერად ჩვენზე მაღლა დგას. ასე რომ მისთვის ტელევიზორი "არ მოსულა" , ჩვენ თვის კი ჩვენი უძლურებისა და სულიერი სისუსტის გამო "მოსულა "

ანუ საქმე უბრალოდ ჩვენ სისტეშია ვიდრე იმაში რომ ტელევიზორს რაიმე განსაკუთრებული ხეირი მოაქვს (უფრო პირიქით ჩემი აზრით)

პოსტის ავტორი: ართი ვარდი თარიღი: Dec 11 2008, 07:04 PM

არ შემიძლია არ დაგეთანხმო
რაც შეეხება საპატრიარქოში ტელევიზორის ქონას-ვინაიდან '' აჩქარებულ'' რიტმში გვიწევს ცხოვრება, ტელევიზორი ყველაზე ხელსაყრელი საშუალებაა მიმდინარე ინფორმაციის სწრაფად გადმოცემისთვის , ასე რომ....იქ ტელევიზორიტ არავინ ერთობა

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 12 2008, 04:51 AM

გითხრეს შენ, რომ თუ "ტვ დამღუპველია " და თავისთავად ცუდია, შესაბამისად ცოდვაა და მიუღებელია ის საპატრიარქომ გამოიყენოს! წაიკითხე კანუდოსელის პოსტი...

რამდენიც გინდა იმდენ ბერს აქვს ტელევიზორი სია ჩამოგიწერო?
ოღონდ ბერული ცხოვრების სტილი მთლიანად სხვაა და მართლა ალოგიკურს წერ, დაფიქრდი და მერე დამიწერე... მიხვდები რომ არაფერ შუაშია... ის მკვდარია ამასოფლისათვის, ჩვენ აქ ვცხოვრობთ, ინფორმაცია, რა ხდება ირგვლივ, რაზე ფიქრობს ხალხი, ანუ ის რასაც აკეთებ შენ და მე აქ , მართლა ქვაბში ხომ არ ჩავალთ? ათასჯერ და მილიონჯერ მეტად საშიშია მასე კომპი, მაგრამ რატომღაც აქ ტვ.-ს უტევენ, რაც შეეხება ტვ-თ გართობას, ფილმის ყურება, კონცერტის ყურება, ინფოს ყურება, და ა.შ. ყველაგან მოსულა და არაფერია ამაში ცუდი და არ გინდათ ეს მექვაბეობა ერში, ისეთი რაღაცეების მტკიცება მიწევს, რაც 2X2=4 რომაა და მართლა მიკვირს, როგორ ფიქრობთ ასეთ რამეებს? როგორ ფიქრობთ მიხვიდეთ XXI ს.ის ადამიანთან და უთხრათ, რომ თურმე საპატრიარქოში მარტო ინფოს უყურებენ ( ეგ საერთოდ რა სათქმელია, აქ ტელევიზორის არსებობაზე კი არაა საუბარი, არამედ იმაზე რომ საერთოდ არხი არსებობს ასეთი! ისე კი ... ართივარდი, შენც ბრუტუს? რაღაც ამ ბოლო დროს "მეორე მხარეს" ხარ უფრო... ადრე მგონი ასე არ იყო, შეიძლება ვცდები, თუმცა მაინც გამიკვირდა...) და თურმე მართლმადიდებელმა ტვ-ს არ ნდა უყუროს ან მარტო ინფოს ან 60 წლების ქართულ ფილმს კოლმეურნე მაყვალაზე
ინფოს რადიოთიც შესანიშნავად გაიგებენ მაშინ და გაუმარჯოს რადიოს რესპუბლიკას მეგობრებო ოღონდ ხაზის რადიო და ისიც მკაცრად კონტროლირებადი
ეეეჰ-ით;
კაიროსი!
პ.ს.

მოკლედ იონა, აქ აშკარად "ადგილზეიარ" მიდის ისევ და თქვენი ნებართვით დაგტოვებთ , ტვ.ის უნდა ვუყურო ამიტომ მნათეც არის აქ და თათარაშვილი , კარგად გიპასუხებენ...

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Dec 12 2008, 06:27 AM

ესე თუ ვიმჯელებთ ტელევიზორი კი არა ყველაფერი დამღუპველია
ადამიანებისათვის რაც კი ,,ცივილიზაციისთვის'' შეუქმნია.

მანქანა, თვითმფრინავი და ასე შემდეგ.

შეიძლება არაა კარგი ტელევიზორი, მაგრამ დამღუპველიაო ამის თქმა ჩემი აზრით მეტისმეტად ხმამაღალი ნათქვამია.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 12 2008, 10:22 AM

იმ დღეს საპატრიარქოს რადიოზე ვუსმენდი ცისფერი ტრიოს ცნობილ ლირიულ სიმღერას:
გოგოვ სენი ნახვა მინდა ,
ბნელი უმთვარო ღამითა ..

არ გეგონოს შენთვის ვკვდები, ცოლს დავტოვებ და შენ გამოგეკიდები..
მხოლოდ ერტი კოცნა მინდა ...
და ასე შემდეგ.

მოკლედ აშკარა პროპაგანდა მრუშობის.მე კი არასერიოზულად აღვიქვამ მარა აი ტინეიჯერებმა რა ქნან ჯეობარზე გაზდილებმა?
ესე იგი მოსულაო ხო იტყვიან?

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 12 2008, 11:01 AM

აბა ჰე !
რაც დამიწერე იმის 90 % არ არის ჩემი აზრი. მე ცოტა სხვა რამეს ვგულისხმობდი.
რაც ვთქვი მემგონი გამგებმა გაიგო. მეც მეზარება ერთი და იმავეზე ჩაციკვლა.

.....გამოვაცხადოთ დროებითი პერემირიე )))))))))))))))))

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 13 2008, 12:24 AM

ლეონტი დავნიშნოთ რადიო-ტელევიზიის ცენზურის დირექტორად და ნახავთ მერე გავასწრებთ ირანს
ნებისმიერ სიმღერაში პაწა კოცნა ან სურვილი გაიპარება, გამპარველსაც დაიჭერენ, მომღერალსაც და მოსმენსაც
აქ დგას კითხვა "ტვ. დამღუპველია" პასუხია არა! როგორც არ შეიძლება დამღუპველი ეწოდოს რადიოს, კომპის, გაზეთს და ა.შ.
სულიერი ზრდისათვის ტვ-ს აკრძალვაღა თუ დაგრჩით მიბრძანდეთ ბ.ნო მონასტერში და ილოცეთ ჩვენთვის ცოTVილებისათვის
იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Dec 13 2008, 02:32 AM

პრინციპში ყველაფერი ითქვა.. რა დავამატო..
რომ სასარგებლოც შეიძლება იყოს და უსარგებლოც, რომ დანითო პურიცო, კაციცო.. მოკლედ ვფიქრობ დანასთან შედარება ცოტა არასწორია, ტელევიზორი რომ იყოს ნუ როგორ ვთქვა ყუთი უანტენოდ, და როცა შენ ირჩევ რომელ დვდ-ს უყურო ა.შ. - მაშინ კი, მაგრამ როცა მზამზარეულს გაწვდიან ტელეგადაცემები.. ანუ რამდენად სასარგებლოა ის გადაცემები, არხები, რომელიც საქართველოში მყოფისთვისაა available .. საკითხი ასე უნდა დავსვათ ჩემი აზრით..

უბრალოდ ერთია მე უბრალოდ დრო არ მრჩება და არ მაქვს ეს პრობლემა, თან ტელევიზორზე მონოპოლია დედას აქვს, მაგრამ რავიცი ბევრი იცით ისეთი გადაცემა.. ანუ ისეთი საინფორმაციო ობიექტური რომ უუამრავი კითხვის ნიშანი არ დაგიტოვოთ, ან ისეთი მეცნიერული-განმანათლებლური ამომწურავი, ნუ ესეთი გადაცემები საინტერესოა უბრალოდ ცოტა, ან მაღალი ღირებულების ფილმი, გადაცემა, შოუ.. ხოოდა ტელესერიალები, ფილმები, გადაცემები, სადაც დამახინჯებულია ღირებულებები იცოცხლე..

ზრდასრულ ასაკში კი გადაარჩევს ადამიანი კეთილს ბოროტს თუმცა აქაც . " სანთელი გუამისაჲ არს თუალი; ოდეს თუალი შენნი განმარტებულ იყოს, ყოველი გუამი შენი ნათელ იყოს და უკუეთუ თუალი შენი ბოროტ იყოს, ყოველი გუამი შენი ბნელ იყოს", ანუ მაინც ილექება, და გაგახსენებს თავს, საჭიროა ყურადღება, და სიფრთხილე, ნუ ვგულისხმობ როცა ადამიანს პრეტენზია აქვს უფლის სიყვარულზე და სულიერ ზრდაზე, თუ არა , და ცოტა წაუფარისევლებს და კანონს და აკრძალვებს ითხოვს მააშინ სხუუა საქმეა..

ბავშვებს რაც შეეხება აქ მკაცრად უნდა ავარჩიოთ გადაცემები, ფაქტია რომ ბავშვები კარგს არაფერს სწავლობენ.. ჩემი ბიძაშვილები უზომოდ მიყვარს მაგრამ რასაც ხედავენ ყველაფერს პრაქტიკაში ახორციელებენ, გუდავენ ერთმანეთს, დანით დასდევენ, ვნებენ, მერე ადრე სიყვარულის გამოხატვის ფორმა თუ თმების მოწიწკვნა, ფეხის დაბიჯება, ან სილა იყო ეხლა პირველი კლასიდან ქე ახორციელებენ სერიალების პრაქტიკებს, მეც არსებული პრობლემების გამო სახლში ხშირად გავურბოდი რეალობას ტელევიზორთან ბავშვობაში, დამიმახინჯა ღირებულებები, ბევრი ცოდვის დასაბამი გახდა, და ეკლესიური ცხოვრების დაწყებისას ერთი ცრემლი ძველ ადამიანს ვერ მოგაშორებს, ხოდა წინ დამხვდა ყველაფერი და გამაწვალა.

ზოგადად ამდენი საკითხი რომ გვაღელვებს და გაუთავებლად ვსაუბრობთ მგონი იმის ბრალია რომ ბოლომდე მაინც ვერ ვხვდებით რომ ჩვენს მარადიულ ბედზეა ლაპარაკი, რომელთან შედარებით ცხოვრება წამიც არაა.. პრინციპში ეს წელიც როგორ შემოტრიალდა ვერ გავიგე.. ერთ წმინდა მამას აქვს თუ ზუსტად მახსოვს, რომ ადამიანმა რომ იცოდეს ჯოჯოხეთი და სამოთხე რას ნიშნავს მთელი ცხოვრება ცალ ფეხზე გაატარებდაო.. არ მომინდომეს წამოჯდომა წირვაზე 2 საათი 20 წლის პენსიონრებმა

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 13 2008, 03:15 AM

თუ პლაზმურია აქეთ ისროლე

სოფი, სწორი ხარ, საქმე უარყოფაში კი არაა, რადგან ეს სირაქლემას პოზიციაა, არამედ მის გამოსწორებაში და კარგი ალტერნატივის შეთავაზებაში ამიტომაცაა ივერია, რადიო საპ.სი და ინტერნეტში საეკლ. საიტები

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Dec 13 2008, 07:15 PM

ვიბარებ ნახევარ ფასში 6 თვის ნავმარ 1200 $ ტელევიზორს.
ან ვცვლი DVD პრივოდზე.

ტელევიზია ხალხს აუბედურებს, მაგრამ ამას ვერ ხვდებიან.
ვინც ამბობს რომ კეტილგონიერად ყველა ირჩევს რას უყურებსო, არ დაიჯეროთ, სიცრუეა.
ნებისმიერი სახის თავშესაქცევი და ტელევიზორიც ადამიანს ღმერთს აცილებს, გინდაც ქრისტეზე იყოს კინო.
ღმერტი გარტობით არ სეიცნობა, მხოლოდ ლოცვით.
ვინც ლოცვის მაგივრად ტელევიზორს გტენით და მუდმივ ლოცვას ასკეტიზმს ან ბერების საქმეს უწოდებს, პირდაპირ გეუბნებით ის ეშმაკისგანაა, ნუ დაუჯერებთ.

პოსტის ავტორი: BOO თარიღი: Dec 13 2008, 07:22 PM

გეთანხმები სრულიად.
თუნდაც ჩემი მაგალითიდან, თვალი ყოველთვის გამირბის ხოლმე

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 13 2008, 09:39 PM

სარდიონ, გირჩევ ხვალ ჩაატარო მიტინგი საპატრიარქოს რადიო-ტელევიზიის წინააღმდეგ
ლოცვას აქვს თავისი დრო და ტელევიზორს თავისი მათი შეპირისპირება კი უბრალოდ საკითხის გაბუქებაა და თუ არ გამიბრაზდები, ერში მაგ პოლიტიკის გატარება უნაყოფო და პირიქით მავნებელი ფანატიზმია

პ.ს.
სარდიონ კიდევ, შენი ხელმოწერიდან სჩანს რომ "ჩაციკლული" ხარ ამ საკითხში,ახალს არც არაფერს ამბობ, უბრალოდ ებრძვი ყველაფერ თანამედროვეს აქ ტვ-ს, შესაბამისი ლოგიკით რადიოს, პრესას, კომპიუტერს , ინტერნეტს და ა.შ. არ მითხრა ახლა მარტო ტვ-სო ერთი ნაბიჯია მაქედან აქამდის, ამიტომ გთხოვ გავიგეთ შენი აზრი და აღარ გინდა გამეორება, და საერთოდ ვფიქრობ ამ თემამ თავისი თავიც ამოწურა, უკვე წრეზე მივდივართ...

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Dec 13 2008, 10:12 PM

KAIROS
კი მარა შენი აზრიც ნათელია ამ საკითხზე და რატომ იმეორებ შენს პოზიციას ასე დაჟინებით?
მე თანამედროვას არაფერს ვებრზვი, პირიქით ტანამედროვე ყველაფერი ებრზვის ადამიანს რომ სული იცხონოს.
და რაც უფრო მალე მიხვდები მით მეტი შანსი გაქვს რომ არ ებრძოლო ამ ამაოებას და შესაბამისად თავს მიხედო.

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Dec 13 2008, 10:39 PM

შენ თვითონ მიხვედი სწორ დასკვნამდე.
როგორც ვიცით ისეთ განვითარებულ ქვეყანასიც კი როგორის აშშ ა ყოველი მესამე ამერიკელი კიბოტი კვდება.
და ჩვენთან სადაც არაფრის კონტროლი არაა რა ხდება ღმერთმა უწყის.
თქვენ გგონიათ არ იციან კიბოს რა იწვევს?
იციან, მაგრამ ეს უკვე ცივილიზაციის შედეგია და უკან ვერავის დააბრუნებ.
დიახ თქვენი დასკვნა სწორია ცივილიზაცია ბოლოს გვიღებს და კიბო სხვათასორის 20-25 წლით "გაახალგაზრდავდა".
ყველაფერი მოწამლული და დამღუპველია სულისთვისაც და ხორცისთვისაც.
ჰაერი, უხილავი გამოსხივების წყაროების შემოტევა, წყალი , საკვები....
იგივე სეიძლება სულიერზეც ითქვას, ტელევიზორი კი მყრალი ნაგვის ბუნკერია, რომლიდანაც გახრწნილობებს ასე მადიანად მივირთმევთ.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 13 2008, 11:15 PM

შენ წყნარად იყავი მაგ საკითხში არ გინდა ეგეთები

ეს უფრო სიტყვების თამაშია ვიდრე სწორი აზრი, შენ ებრძვი თანამედროვეს, იმიტომ რომ გგონია, რომ ისინი დამღუპველია, ასე იყო ადრეც როცა ყოველგვარი იმ დროის თანამედროვეობის ეშინოდათ და ყველგან ეშმაკებს ხედავდნენ, მაგისათვის არაერთი შეაპუწკუნეს კიდეც, მეოცე საუკუნემ კი მსგავსი სიახლე ბევრი მოიტანა და შიშებიც ბევრი იქცა, ეკლესიის პასუხი კი არასოდეს ყოფილა უკუგდება და უარყოფა, არამედ გამოყენება და ასე დაარსდა, პრესა, რადიო და ტვ ეკლესიის წიაღში და ასე იქნება მომავალშიც, ამიტომ შენი პოზიცია არასწორია და ჩიხში შემყვანი ( ჩიხირთმა არ გინდა კიდო )

იმიტომ, რომ რამდენადაც დაწერ შენ პოზიციას, რომელის ამ შემთხვევაში ეწინააღმდეგება ყოველგვარ საღ აზრს და მათ შორის საპატრიარქოს პოზიციასაც, ვერანაირად ვერ წავუყრუებთ, რადგან ვიღაცას მართლა ქვის ხანაში არ ვეგონოთ მართლმადიდებლები, დაწერ მსგავსად? გიპასუხებ მსგავსადვე, ეჭვი არ შეგეპაროს
ამიტომ ვამბობ თემა დახურვას ექვემდებარებამეთქი
ასე რომ სარდიონ, შეეშვი ამ პანიკიზმს და მაქსიმალიზმს,
ეკლესიას არ ეშინია ტვ-ს და ვერც ტვ დაღუპავს ქრისტიანს!
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Dec 13 2008, 11:23 PM

სარდიონ

კარგი რა სარდიონ, ღმერთი გიშველის, ყველაფერს ტელევიზორს ნუ დააბრალებ.
დაავადებები ადრეც იყო და ეხლაც არის, კი ბატონო, გეთანხმები იმაში რომ ამდენმა გამონაბოლქვებმა, გამოსხივებებმა და რაღაც-რაღაცეებმა არ მოგვცა კარგი შედეგი, მაგრამ ასე ყველაფრის შიშიც არ ვარგა.

ეგრე დღევანდელი პროდუქტებიც არაა ნამეტანი სუფთა და რომ ჭამ არ გეშინია?

KAIROS
შემახსენე ერთი კაიროს, კანუდოსას თავის შიშებში TVფობია არა აქვს შეყვანილი ჯერ ხო?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 14 2008, 04:37 AM

ზოგი ინფორმაცია..


Представитель РПЦ призвал использовать современные средства проповеди

Церковь должна использовать современные средства проповеди, избегая как вульгаризации евангельских истин, так и псевдоцерковного "елейного" языка, убежден управляющий делами Московской Патриархии митрополит Калужский и Боровский Климент.

"Информационная деятельность - это особая область церковного служения. Посланничество Церкви в мир обязывает нас благовестовать не только с амвона, но с помощью современных средств коммуникации", - цитирует РИА "Новости" выступление митрополита на Третьем Международном православном фестивале СМИ "Вера и слово".

В это же самое время, по словам православного иерарха, недопустимо ради привлечения внимания аудитории любыми способами слепо следовать шаблонам, принятым в светской журналистике, и "засорять слово Божие яркими на первый взгляд красками постмодернизма".

"Сумеем избежать, согласно одному аспекту, популизма и вульгаризации евангельских истин, а с другой - удержимся от псевдоцерковного "елейного" языка. Тогда наша проповедь станет живым свидетельством нашей веры", - призвал церковных журналистов митрополит Климент.

Он заявил о необходимости укреплять взаимодействие со светскими специалистами и посоветовал церковным журналистам творчески переосмысливать опыт коллег, работающих в светских изданиях, подобно тому, как святители Григорий Богослов и Василий Великий постигали тонкости искусства риторики под руководством современных им языческих учителей.

Управделами Патриархии подчеркнул, что в ближайшем времени самое пристальное внимание будет уделяться развитию информационной деятельности в епархиях Русской православной церкви, и призвал их развивать собственные пресс-службы, ориентируясь на опыт пресс-служб Московской Патриархии, Нижегородской, Екатеринбургской, Саратовской и Ставропольской епархий.

Митрополит Климент подчеркнул, что верующим каждого прихода должны быть доступны официальные общецерковные периодические издания: "Журнал Московской патриархии" (старейший из действующих периодических органов РПЦ, отметивший этой осенью 65-летие) и газета "Церковный вестник".

"Развитие православного сегмента Рунета позволило преодолеть главный недостаток прошлых лет - отсутствие оперативности в распространении информации о жизни церкви. Можно утверждать, что в целом эта задача решена. Однако качество информации нередко оставляет желать лучшего", - подчеркнул представитель РПЦ.

Он также заявил о необходимости изменений в "фестивальном движении", поскольку фестивалям стало "в буквальном смысле слова тесно в календаре". "Совсем недавно в Москве подряд прошли три фестиваля игрового и документального кино "Верное сердце", "Радонеж" и "Лучезарный ангел". А в масштабах страны в течение прошлого года состоялось 15 подобных фестивалей", - отметил митрополит Климент. Он предложил "координировать эти инициативы".

Создание совместных проектов, по его мнению, позволит церковным СМИ устоять в период кризиса в мире.

Особое внимание митрополит Климент уделил проблеме создания православно ориентированного телевидения, которое стало бы альтернативой телевизионной продукции, основанной на культе развлечений, потребления, насилия, роскоши и пошлости.

"Возможно, оптимальный путь для нас сегодня - активное сотрудничество со светскими телеканалами. Необходимо создавать и продвигать на региональные и федеральные каналы программы, созданные авторами согласно с православной духовно-культурной традицией", - отметил выступающий.

Важный опыт подобного взаимодействия, по его словам, есть у церковно-научного центра "Православная энциклопедия", создавшего совместно с телеканалом "Россия" несколько циклов фильмов по истории христианства и осуществляющего еженедельный показ телеальманаха "Православная энциклопедия" на канале ТВЦ.

"В это же самое время невозможно отрицать, что идея создания самостоятельных православных или православно ориентированных телеканалов также чрезвычайно важна и ценна. Полагаю, что опыт работы телеканалов "Спас" и "Радость моя" (Москва), киевского канала "Гласа", екатеринбургского "Союза", несомненно, должен стать основой для развития церковной информационной деятельности в области телевидения", - заключил митрополит Климент.

ჯერჯერობით მოსკოვის საპატრიარქოთი ვიფარგლები, საქართველოს საპატრიარქოს პოზიციად რადიო-ტელევიზიის არსებობაც საკმარისია, თუმცა დავძებნი მაინც, საბერძნეთის, ბულგარეთის, რუმინეთის , სერბეთის საპატრიარქოების პოზიციასაც შემოგთავაზებთ და მერე მიხვდება ვისაც ძალუძს, რომ აქ კაიროსის პოზიცია არაფერ შუაშია!

ეს ნაწყვეტები...

ახლა სხვა გზას დავადგეთ, აშკარაა რომ ჩემი არ ესმით ( არ ახალია, ძველია ) ამიტომ მოდით ვნახოთ ოფიციალური ეკლესიის პოზიცია:


Для каждого времени, места, народа Церковь использовала свои способы передачи массам христианского учения. Как свидетельствуют Деяния Святых Апостолов апостол Павел проповедовал иудеям в синагогах, а эллинам – в собраниях, на площадях и даже в Ареопаге (наименованном в честь языческого бога войны Ареса верховном суде Древних Афин). Христиане первых веков вели свою проповедь не только в церквях, но и на воинских сходках, в собраниях на форумах и в заседаниях римского сената. Святой Стефан Пермский в XV веке проповедовал христианство пермякам, собиравшимся вокруг волхвов и языческих капищ. Русские миссионеры на Аляске в XIX веке проповедовали Христа на племенных сборищах.
С XVI века Церковь использовала книгопечатание (первой выпущенной в Москве на русском языке печатной книгой стал «Апостол»). В XX веке мировое Православие активно применяло для проповеди радио (кстати, именно радиосвязь долгое время была мирским занятием выдающегося православного подвижника Паисия Святогорца). Сейчас наша Церковь наконец стала осваивать телевидение и Интернет.[u]

Да, есть немало «ревнителей», отвергающих телевидение как возможную среду христианской проповеди. Опираясь на не всегда ясные и достоверные, а нередко еще и произвольно трактуемые пророчества, они вопят о засевших в телевизоре бесах (видимо, именно они, по мнению «ревнителей», транслируют все телепередачи, до Пасхального богослужения включительно). При этом нередко забывают, что вовсе не Гамлет, а православные святые (в частности, авва Дорофей) не раз говорили, что вещи хороши или дурны не сами по себе, а в зависимости от их употребления. Телевидение как средство демонстрации порнофильмов – дурно, телевидение как средство христианской проповеди – «хорошо весьма» (Бытие, глава 1, стих 31).

Именно использование телевидения сейчас может дать Церкви возможность охватить те самые почти 90% почти не посещающих храм «почти» православных верующих. Именно оно может стать эффективным средством проповеди трех вещей. Во-первых понимания, что люди должны не только жить на земле, но и готовиться к жизни будущего века, причем вместе со своими собратьями, а не сами по себе (вспомним святого апостола Павла и его готовность самому погибнуть ради спасения своего народа, вспомним святых, моливших Бога о спасении собратьев, или о погибели вместе с ними). Во-вторых, познания того, что для будущей жизни люди приготовляются именно совместной, соборной верой, надеждой, любовью, молитвой и трудом. И в третьих, постижения того, что вся это совместная, соборная деятельность возможна только в Церкви, в единении не только с братьями и сестрами по вере, но и с Самим Христом. И тогда многие, если не большинство из упомянутых 90% станут деятельными, а не формальными христианами, с живой, а не мертвой православной христианской верой

...

***
Изменение ситуации потребовало от Церкви огромных усилий по преодолению «менталитета гетто», который сложился за долгие годы ее вынужденной изоляции. Если раньше служитель Церкви общался почти исключительно со своими прихожанами, которые мыслили теми же категориями, что и он сам, то теперь священник столкнулся лицом к лицу с огромной массой невоцерковленных людей, чьи знания о религии были рудиментарными или нулевыми. Если раньше священник не выходил с проповедью за стены своего храма, то теперь для него открылись возможности выступать на телевидении, по радио, в печатных изданиях. Если раньше общество жило своей жизнью, а Церковь - своей, то теперь Церковь оказалась вовлеченной в общественную дискуссию по основным вопросам современности.
Десять лет интенсивной интеллектуальной работы по осмыслению современной проблематики увенчались принятием на Архиерейском Соборе 2000 г. документа под названием «Основы социальной концепции Русской Православной Церкви». Значение этого документа еще до конца не осмыслено и не оценено по достоинству. «Основы социальной концепции» — это своего рода кодекс, отражающий общецерковный взгляд на вопросы церковно-государственных отношений и проблемы современного общества в целом. «Основы» представляют собой весьма объемный документ (более 100 страниц), который призван стать духовным и нравственным руководством для всей полноты Русской Церкви. Нравственные требования, заложенные в «Основах», являются обязательными для исполнения не только священнослужителями и членами клира, но и не в меньшей степени мирянами или рядовыми членами Церкви.
Русская Православная Церковь и её социальная позиция
Епископ Венский и Австрийский Иларион (Алфеев), представитель Русской Православной Церкви при европейских международных организациях
МИССИОНЕРСКИЙ ПУТЬ ТЕЛЕВИДЕНИЯ[/u]
Коммуникации в стремительно изменяющемся мире становятся все более значимым фактором существования и развития человека, тем более в юном возрасте, когда складываются отношения в социальном окружении. Созида-тельную или разрушительную силу средств массовой информации трудно пе-реоценить. Влияние телевидения на все сферы жизни человечества усиливают-ся по мере совершенствования его как системы социального значения. Телеви-дение в силу присущих ему свойств оказывает все большее воздействие на ха-рактер развития человеческого общества в целом и каждого человека в отдель-ности, на его политические, моральные, эстетические и нравственные крите-рии. Оно властно вошло в жизнь современного общества.
Телевидение стало как подзорной трубой для всего человечества. Его ки-нокамера улавливает любые моменты нашей жизни, высвечивая все негативные и позитивные стороны человеческого общества. Поистине исполняются слова Спасителя: "Нет ничего тайного, что не стало бы явным"; "И Он (Дух Святой), придя, обличит мир о грехе и о правде и о суде", а также "Горе миру от соблаз-нов, ибо надобно придти соблазнам". Чрезмерное обилие информации, непо-нимание скрытого смысла ее, не умение выделять главное в информационном сообщении, часто заставляют телезрителя, в особенности подростков, создавать своеобразный "информационный кокон", отсекающий лишние сведения и фак-ты.
При умелом же руководстве и использовании, телевидение способно вдохнуть жизненные силы в образовательный и воспитательный процесс, обо-гатить его убедительными и наглядными образами, понятиями, анализом фак-тов и явлений, что может сделать обучение и воспитание более эффективным и современным, придавая ему характер не только просвещения, но и формирова-ния духовно-нравственной культуры подрастающего поколения.
"Сегодня, когда российское общество переживает время значительных перемен, перед Церковью открываются большие возможности в несении Благой Вести. Церковь не может не принимать участие в формировании российского общества. Но для этого Церкви нужны сегодня высококультурные, эрудиро-ванные служители, которые будут в состоянии вести диалог с обществом, смо-гут ориентироваться в общественных процессах и активно влиять на них. Для этого нужно, чтобы они не просто соответствовали современному уровню обра-зования и культуры, а превосходили его", - говорится в обращении Святейшего Патриарха Московского и всея Руси Алексия II, на очередном заседании Епар-хиального собрания города Москвы от 23 декабря 2003 года к клиру, Приход-ским советам храмов города Москвы, наместникам и настоятельницам ставро-пигиальных монастырей.
Эти слова Святейшего как никогда актуальны именно для сегодняшнего дня, и "высококультурные, эрудированные служители, которые будут в состоя-нии вести диалог с обществом" это не только пастыри и архипастыри, это лю-бой педагог, ученый, журналист, несущий свой "крест" с телеэкрана, взявший инициативу и ответственность на себя нести "Благую Весть". Все что "добро" то и "благо", а все что "зло", то не от Бога. Но научить отличать добро от зла, можно лишь при умелом руководстве родителей, школы, общественных орга-низаций.
В настоящее время телевидение - это самая мощная система средств мас-совой коммуникации с практически безграничными возможностями имитация-ми непосредственности общения и даже с преимуществом по сравнению с жи-вым общением. В системе телевидения возможно сохранение у телезрителя ощущения неприкосновенности своего внутреннего мира, своих эмоциональ-ных переживаний.
Какую же функцию выполняет телевидение в сфере образования? Прежде всего, просветительскую, воспитательную, а так же познавательную. Демонст-рация картины известного художника по телевидению не означает, что зрители осуществили эстетическое восприятие искусства, хотя телекамера может уло-вить самые мелкие детали написанного полотна. Восприятие произведения ис-кусства требует совершенно особой обстановки. Так же как и трансляция бого-служений не может ввести человека в соборный дух молитвы, так как постоян-но звучит закадровый голос диктора. Но приобщиться к соборному осознанию праздничной атмосферы для человека, сидящего у экрана, возможно. Так для чего служит эта просветительская деятельность? - Для знакомства, для расши-рения сознания человека, его кругозора, воспитания эмоционально-эстетического отношения к миру.
"Как веровать в Того, о Ком не слыхали? Как слышать без проповедую-щего? - говорит нам апостол Павел. Если еще до недавнего времени разговоры о Боге на телевидении среди ведущих телепрограмм были не популярны, то се-годня уже на любом канале можно увидеть и услышать дебаты атеистов и ве-рующих, рассуждающих о Творце.
Участвуя в просвещении, телевидение само постепенно очищается от влияния массовой культуры, например, телеканал "Культура". Его произведе-ния становятся светлее, одухотвореннее, интеллектуальнее, появляются все но-вые и новые светские программы, призывающие телезрителя задуматься об от-ношении к своей душе и к Богу, вызывают интерес и желание остаться наедине с экраном телевизора, решить для себя определенные проблемы. Мы не будем давать конкретную оценку передачам, транслирующимся на канале "Культу-ра", мы можем только сказать, что этот канал соответствует своему названию и выполняет свою миссию. Действительно, благодаря просветительской деятель-ности телевидения, телезрители знакомятся с культурой и традициями народов Росси и других стран. Выступления религиозных деятелей, ученых, историков, государственных деятелей в дискуссионных передачах, заставляют телезрителя включаться в невидимый диалог, приобщают их к обсуждению назревших про-блем в духовно-нравственном воспитании молодежи.
Благодаря прямым трансляциям центральных каналов российского теле-видения православных богослужений на Рождество и Пасху, происходит нена-вязчивое воздействие на общественное мнение о значимости этих событий для христиан. Участие политических деятелей в православных праздниках показы-вают всему цивилизованному миру о заинтересованности государства и церкви в совместных действиях по формированию сознания людей в духовно-нравственном направлении. Миллионы зрителей наблюдают за тем, как воз-рождается Православие на Руси, с каким благоговением относится глава Рос-сийского государства к вере своих предков. Это немаловажное значение имеет для воспитания подрастающего поколения, для молодых отцов и матерей, при-мер для подражания, как нужно воспитывать своих детей, в каком духе. Мы не беремся сейчас обсуждать политические взгляды руководителей и их деятель-ность. Только невежды могут искать соринки в чужих глазах, претыкаясь о собственные бревна.
Все информационные программы знакомят зрителей с особо важными событиями в религиозной жизни народа. Трансляция возвращения Тихвинской иконы Божией Матери в Россию, крестные ходы, празднование юбилея Сера-фима Саровского, возрождение храмов и монастырей - все это апостольское служение телевидения. Благодаря телевидению любой человек может побывать в отдаленных уголках страны, познакомиться с жизнью отдаленных монасты-рей, услышать мудрые слова пастырей, мирских людей, которые с мудростью совершают свой жизненный путь, познакомиться с культурой и традициями других народов.
Хотелось бы отметить телевизионную студию "Неофит", созданную при московском Свято-Даниловом монастыре несколько лет тому назад, которая поистине стала "гласом вопиющего в пустыне", подготавливающая молодежь, да и родителей тоже, к восприятию проповеди Православия на телевидении.
Телестудия "Неофит" несет миссионерскую деятельность буквально на всех центральных каналах российского телевидения, как через документальные фильмы, например "Лето Господне", так и через циклы передач культурно-просветительской направленности: "Православная энциклопедия", "Дело жи-тейское", "Спешите делать добро", "Святыни христианского мира", "Библейский сюжет" и др. Цикл православной программы на видео кассетах "Тесные врата" рекомендован Министерством образования для использования фильмов в качестве учебного пособия в общеобразовательных школах.
Все передачи телестудии "Неофит" насыщены богатыми историческими материалами, которые наполняют телезрителя знаниями о православной куль-туре, о православных обычаях, обрядах. Они телегеничны и доступны для лю-бого круга телезрителей. Современное музыкальное оформление, продуманные телевизионные заставки и видеоряды, мастерство ведущего, задушевный дик-торский голос за кадром, придают передачам легкость и изысканность.
Такую просветительскую деятельность можно сравнить по аналогии с Евангельским сюжетом, где рассказывается как Спаситель, теснимый народом, сел в лодку и отплыл от берега, чтобы учить народ слову Божьему. Он отплыл на глубину, чтобы проповедь Его была слышна всему народу стоящему на бе-регу. После проповеди Иисус предложил Петру закинуть сеть для ловли рыб, и улов был таков, что лодки от тяжести тонули. Так и телевидение, используемое для миссионерских дел, становиться той лодкой, которая отплыла на глубину от народа и в небольших студиях, благодаря творчеству многих людей, созда-ются шедевры телевизионной проповеди через рассказ, беседу, документаль-ную хронику, которую могут увидеть и услышать миллионы людей, зажечься огоньком Божественного слова миллионы сердец. И каков будет улов - покажет время. Вот в этом состоит воспитательное значение телевидения, его преиму-щество перед всеми другими средствами массовой коммуникации.
Телевидение по сути своей стало сегодня "домашним кинотеатром". В каждой семье есть свои излюбленные передачи, свои любимые телеведущие и на родителях лежит большая ответственность за выбор передач, предлагаемая их детям. Воспитание в семье отличается глубоким эмоциональным, интимным характером. Возможность смотреть телепередачи и фильмы в семейном кругу, налагает ответственность на родителей за их отношение и высказывания по по-воду увиденного сюжета.
"Ребенок должен как можно раньше почуять реальность чужого страда-ния и научиться вчувствоваться в него, чтобы жалеть, беречь и помогать и идти на деятельную помощь, - говорит русский мыслитель, философ, историк И.А. Ильин.- Необходимо найти прямой и близкий путь к его сердцу и научить его хотеть добра и стыдиться зла. Пусть навертываются у него слезы на глазах от русской жалующей песни; пусть он научится умолкать при звуках серьезной и глубокой музыки". И далее предлагает Ильин как руководство в воспитании детей: "После пяти-шести лет он должен услышать о героях своей страны и влюбиться в них; он должен научиться "стоять" вместе с ними, бороться, по-беждать и не искать награды".
Эффективность культурно-просветительского воздействия телевидения в формировании духовно-нравственной культуры личности будет зависеть от того, насколько тесно будут взаимодействовать социальные институты воспи-тания такие как: школа, семья, средства массовой коммуникации, обществен-ные организации, системы дополнительного образования и воспитания, рели-гиозные организации, образовательные структуры и государство.
"Это особенно актуально в наши дни, - говорится в приветственном по-слании Патриарха Московского и Всея Руси Алексия II к участникам XI Меж-дународного кинофорума "Золотой Витязь", состоявшегося в г. Рязани в 2002 году, - когда дехристианизированный "кинобизнес" продолжает навязывать культ насилия, жестокости и нравственной вседозволенности. Вы хорошо знае-те, как велика сила искусства, какое благотворное влияние она может оказывать на умы, души и сердца человеческие, сколь существенно оно может способст-вовать просвещению людей, укреплению братских уз и единения народов. У нас немало проблем, но все вместе, всем миром мы сможем их преодолеть…".Т.А. Островская
Директор Центра Медиакультуры
Института экспертизы содержания образования
и духовно-нравственного воспитания г. Москвы
(ИЭО и ДНВ)


სია უდიდესია... აუცილებლად გავაგრძელებ...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 14 2008, 05:16 AM

ჩვენი პატრიარქიც ხვდება მასმედიის წარმომადგენლებს, იგი ზრუნავს ტელევიზიის სწორი გამოყენების შესახებ, ამაზე ვრცლად ისაუბრა თავის 2006 წლის საშობაო ეპისტოლეში, სადაც ხაზს უსვამს იმას, რაც უნდა გამოსწორდეს :
"სიტყვის თავისუფლება და დემოკრატია არ ნიშნავს ყველაფრის უფლებას. მე მრავალ ქვეყანაში ვყოფილვარ და ისედაც ვიცი, რომ განვითარებულ სახელმწიფოებში, ოფიციალური და წამყვანი ტელევიზიებით თითქმის არსად არ უჩვენებენ ძალადობის, ნარკომანიის, აღვირახსნილობის ამსახველ ფილმებსა და გადაცემებს, თუმცა არსებობს საკაბელო ტელევიზიები, სადაც მსგავსი მიმართულება დომინირებს, მაგრამ მათი მომხმარებლები დაბალ სოციალურ-კულტურულ ფენას განეკუთვნებიან და ამასთან, სათანადო გადასახადსაც იხდიან. "
როგორც ვხედავთ უწმიდესი, არათუ უარყოფს ტელევიზიას ( და საერთოდ მასმედიას) , არამედ ზრუნავს მასზე და მიუთითებს სამაგალითო ნიმუშებზე, და შემდეგში თავადაც ხსნის საპატრიარქოს ტელევიზიას, სხვაგან უწმიდესი უდიდესი სიხარულით ეგებება მასმედიის წარმომადგენლებს და მათ თანამშრომლობისაკენ და საერთო მიზნებისათვის (აქ-ნარკომანიის ძლევა) გაერთიანებისაკენ მოუწოდებს:

"ყველას მოგესალმებით, მოხარული ვარ, რომ დღეს გვაქვს შეხვედრა მასმედიის წარმომადგენლებთან.
მე განსაკუთრებით მინდა მივმართო ფსიქოლოგიის ინსტიტუტს, ფსიქოლოგებს. მინდა მივმართო მასმედიას, ჩვენს ტელევიზიას, ჩვენს ხელისუფლებას. ჩვენ უნდა გავერთიანდეთ ამ ბრძოლაში..."
საპატრიარქო რეზიდენცია, 8 მარტი 2005 წ.

როგორც ხედავთ კომენტარი ჩემი მხრიდან ზედმეტია, ამიტომ ვითხოვ ადმინისტრაციის სწრაფ, დროულ და მკაცრ ჩარევას, ხშირად მართლმადიდებლობად ფსევდოქრიტიანობას აცხადებენ, ჩაკეტილ, ბნელ და საშიშ ფანატიზმს როცა შეეწინააღმდეგები, ნაცვლად არგუმენეტებისა ღებულობ პირად შეურაცხყოფებებს, რაც უკვე ლამის წესად იქცა და რაც აუცილებლად უნდა გამოსწორდეს!

იხარეთ;

კაიროსი!


პ.ს.

დასასრულ (ალბათ ამ თემის ეპილოგადაც გამოდგება) ყველას ვურჩევ გაეცნოს მართლამადიდებლური ტელევიზიების დიდ სიას:
აქაა რუსული, ბერძნული, სერბული, რუმინული, ბულგარული ტელევიზიები დაარსებული შესაბამისი საპატრიარქოების და იმ საპატრიარქოებში არსებული ეპარქიების მიერ:

http://www.martlmadidebeli-qristianoba.com/massmedia/tv/

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Dec 14 2008, 12:37 PM

თავისთავად ტელევიზორი და სხვა თანამედროვე საშუალებები არც დადებითია, არც უარყოფითი მთავარია ადამიანი როგორ იყენებს მას.

ამასთან, ვფიქრობ ადამიანს აქვს თავისუფალი არჩევანი გამოიყენოს თუ არა ისინი და არავის აქვს უფლება ამის გამო მას შეურაცხყოფა მიაყენოს. (სამწუხაროდ ეს შეურაცხყოფა ორმხრივია)

KAIROS-თან მაქვს ერთი შეკითხვა. შეიძლება თემასთან მთლად კავშირში არ არის.
ასკეტიზმი ქრისტიანებისთვის (ყველა ქრისტიანისთვის, ერისთვისაც და ბერისთვისაც ხაზგასმულად ვამბობ) ყოველთვის ნორმა უფრო იყო, ვიდრე გამონაკლისი.
შენ რასაც უწოდებ არაფსევდო, არაფანატიკურ და ა.შ მართლმადიდებლობას მასში ასკეტიზმის მცირეოდენ მარცვალსაც კი ვერ ვხედავ. შეიძლება ვცდები, ამიტომ მაინტერესებს შენი აზრით ასკეტიზმის ადგილი და დოზა (ცოტა უხეშად კი ჟღერს) თანამედროვე ერის ქრისტიანებში.

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: Dec 14 2008, 01:51 PM

ეკატერინე
სანამ კაიროსი გაგცემს პასუხს მე არამკითხეს გეტყვი.
თანამედროვე მართლმადიდებლურ ქრისტიანულ წრეეფში კომპორმისტულისული ტრიალებს, ანუ 2 კურდღელი 1 ტად უნდათ.
საწყალმა და "უბედურმა" თავის არჩევანში ბერმა ქვას თავი უნდა ახალოს მეტანიებით არ ჭამოს არ სვას , მხოლოდ ილოცოს, ყველაფერ ამქვეყნიურს მოკლებულმა.
დანარჩენმა ერის ქრისტიანებმა კი, ცვენ ეს არ გვეკუთვნის, უნდა ვიცხოვროთ სრული ტკბილი სანტა კლაუსური ახალი წლებით და ნაყროვან თეატრალური ცხოვრებით,მთავარია ეკლესიასი ვიაროთ ხოლმე და ღმერთი მოწყალეა.
აი ის საწყალი ბერები რატო აკლავენ თავს ლოცვას, რაღაც უცნაური ხალხია...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 14 2008, 06:30 PM

ეკა,იცი შენ რაზეა საუბარია, ასკეტა და სულიერი სრულყოფა თითოეული ჩვენთაგანის უპირველესი მიზანია, უბრალოდ სრულიად სხვაა გზები ერში და ბერში, ქრისტიანს ერში ტექნიკის გამოყენებას არავინ უკრძალავს და ეს სჩანს ზემოთ ეკლესიის პოზიციიდან და იქიდან რაც თავად დაწერე:

შესაბამისად, მტკიცება იმისა, რასაც მე აქ ვეწინააღმდეგები, რომ "მოკალი ტვ" და "ტვ. დამღუპველია" არაა სწორი და არ ასახავს ჩვენი ეკლესიის სწავლებას, არავინ ამბობს აქ გადავეშვათ ერული ცხოვრების ყველა წუმპეში და ეს ცხადად ჩანდა ჩემი პოსტებიდან და იმ მეგობრების პოსტებიდან, რომლებაც იგივე აზრი გამოთქვეს... დანარჩენი ის როგორ გავატაროთ ჩვენს თანამედროვე ერულ ცხოვრებაში ასკეტური გზა, ეს სხვა თემაა, საკმაოდ საინტერესო და თუ გახსნი თემას დიდი სიამოვნებით მივიღებ მასზე საუბარში მონაწილეობას.
ახლა რაც შეეხება "ორმხრივ შეურაცხყოფას", ეს არასწორი ბრალდებაა, იმიტომ რომ მე პიროვნულად არ შევხებივარ არც სარიას, არც იონას, არც ლეონტის და არც სარდიონს, შეიძლება მკაცრად გავაკრიტიკე მათი აზრი და მათაც სრული უფლება ქონდათ, როგორიც უნდოდათ ისეთი ეპითეტებით შეემკოთ ჩემი აზრი, მაგრამ როდესაც სარდიონი კადრულობს და ჩემს პიროვნებას და ჩემს რწმენას და ჩემს ეკლესიის კუთვნილებას უხეშად ეხება და როგორც დღეს ვხედავ საერთოდაც არ განიცდის ამას, მაშინ ვითხოვ ადმინისტრაციიდან შესაბამისი ზომები მიიღონ!

მანამ აქ დიალოგს აზრი არა აქვს!

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Dec 15 2008, 09:39 AM

მე არ უარვყოფ რომ ტელევიზორში შეიძლება სასარგებლო ანდა თუნდაც სულისთვის სასარგებლო გადაცემის ნახვა.
ვერც იმას ვიტყვი რომ საპატრიარქოს არხი მოწოდების დონეზეა და რეალურ ალტერნატივას წარმოადგენს სექსის და ძალადობის არხების წინაარმდეგ.
მე ვამბობ რომ "ეშმაკის ყუთი" ერთგვარ მიჯაჭვულობას იწვევს ახალ ამბებზე (სიცრუეებზე), მზაფრსიუჯეტიან ფილმებზე ტუ სხვა გასარტობ გადაცემებზე, რომელთა ყურებისას ადამიანის გონება უმართავი , დაუცველია შემდინარე ინფორმაციის უწყვეტი ნაკადის მიმართ.

კაიროს მე ესეთ რამეებს არ გაკადრებ.
თუ აკვირდები.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Dec 15 2008, 10:33 AM

სარდიონ

მართალია მე არ მეხება, მაგრამ მოდი გაგცემ მეც პასუხს.

იცი რა, მგონი ბერის ცხოვრებასაც ოდნავ ცალსახად განსაზღვრავ...ანუ იქაც არის ასკეზის ხარისხები და თავად ეს ფაქტი მიანიშნებს იმას, რომ სხვადასხვა დონე ასკეზისა, უფრო სხვაგვარად ვიტყვი: ნაკლები ასკეტურობა - არაა არათუ ცოდვა (ცხადია შენ არც გიგულისხმია) არამეტ ნაკურთხიცაა - მცირე და დიდი სქემა - ამას მოწმობს.

ამიტომ შენი დასკვნა

ოდნავ ზედაპრულია..ანუ ყველა ერთნაირად არ "აკლავს" თავს ბერშიც კი.
ამიტომ როდესაც ამბობ:

ასევე ზედაპირულად მეჩვენება. რადგან ჯერ ერთი ერის ცხოვრება ნიშნავს, რომ ის ბერი არაა, და რადგან ასეა, ეკლესიამ ჯვრისწერით საიდუმლოს დაწესებისას სწორედ ეს ხაზი გაავლო, ამიტომ ასეთი ადამიანი ჩართულია ცხოვრებაში უფრო მეტად, ვიდრებერი, მარტივად რომ ვთქვათ - ადამიანი მუშაობს, რომლის პროცესშიც ის, უნდა მას თუ არა, აწყდება თანამედროვეობის თითქმის ყველა ე.წ. ჰაი ტექ. მონაპოვარს.

მე მომეჩვენა, რომ შენ ცალსახად ამბობ - ტვ დამღუპველიაო, ეს თუ ცალსახა, და ასეთი უპირობო, მაშინ ეკლესია ფარისეველია, როდესაც თავად იყენებს მას.

ამიტომ ერის ასკეზის დონე გაცილებიტ "მარტივია" ვიდრე ბერისა, თუმცა იქაც ადამიანიდან ადამიანამდე განსხვავებული (როგორც ბერიდან ბერამდე) და ხაზის გავლება საკითხის პრიმიტივიზაციას გავს. ეს ხაზი ყველა კონკრეტულ შემთხვევაში - კონკრეტულია.

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Dec 15 2008, 11:34 AM

მგონი ვაჯას რომელიღAც მოთხრობაში არის ექპიზოდი გლეხი ჩადის ქალაქში და ნახავს როიალს

და რას შეარამევს იცი - ? ეს არისო ეშმას ფანდურიო ))

გასაგებია რო პიანინო არაა ეშმას ფანდური, მარა რაკიღა მხრებზე თავები გვაბია ხო შეიძლება ვიმსჯელოთ საკითხის ირგვლივ ისე რომ ერთმანეთს ბნელები არ ვეძახოთ ? ყოველგვარი სტერეოტიპული მიდგომის გარეშე.





HAPPY END იც ასეთი უნდა.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 4 2009, 08:47 PM

ძალიან საინტერესო თემა ვნახე ტელევიზორზე,ათონელი მამის და შევეცდები შემოგთავაზოთ მოგვიანებით.
მანამდე კი იამვე წიგნიდან ერთ მაგალითს მოგიყვებით:"ერთი მამა,ათონელი მღ.მონაზონი,რომლის სახელსაც არ ვამბობ გონივრულად,ახალი ჩამოსული იყო ერში და საუბრობდა საქმისა და სიტყვის ერთიანობაზე,ასევე ტელევიზორზეც ისაუბრა,(რომ მრავალი ვნების მოტანა შეუძლია ადამიანის სულისთვის,ყოველთვის ახალ პროდუქციას სთავაზობს "ინტელექტის" ამაღლებისთვის,რაც ტყვილია და ადამიანის ხაფანგში ჩაგდებაა.ეს იმას გავს,რომ მშიერ ადამიანს შესთავაზო ლომებით სავსე გალიაში დადებული საკვების მიღება,ხომ შეჭამენ?
ყველა მდუმარედ ისმენდა),ამ დროს დახედავს საათს და ტქვა,რომ ფეხბურთი იწყება და მისი საყვარელი გუნდი თამაშობს,ადგება და წავა"წყლის ნაყვა,ხომ გამოდის ეს სიტყვები მისი მსმენელისთვის?
მოგვიანებით,როდესაც მოვიცლი,ვრცელ ვარიანტს შემოგთავაზებთ.
ვინმეს თუ აინტერესებდა,წინარე პოსტებიდანაც მიხვდებოდა,თუ რა სარგებლობა მოაქვს ტელევიზორს და ამავე დროს რა მავნებლობა შეუძლია სულისთვის.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 5 2009, 12:32 PM

რა უნდა ამ კაცს აგვისხნის ვინმე?

შეგიძლია 60 .ითაც დაბრუნდე უკან სამოთხეში ამოყოფ თავს, მაგრამ ამ თემაში სიახლე აღარაფერი თუ არ გაქვს სათქმელი, დაასვენე ეს თემაც და ჩვენც
გაგიმეორებ ისევ:

პოსტის ავტორი: mekaje თარიღი: Jan 5 2009, 03:37 PM

არ მომწონს საინფორმაციო გადაცემებში რომ ძირითადი აქცენტი კეთდება ნეგატიურ ინფორმაციაზე: ვინ მოკლეს, სად რა სტიქიური უბედურება მოხდა, არეულობები ქვეყნებში და ა. შ. ჩემი აზრით მოსახლეობა ამით ნევროზდება. განა კარგი არაფერი არ ხდება?
ცოტა ხანია რაც ინტერნეტი ჩავრთე და მივეჯაჭვე. მართალია კარგ საიტებზე შევდივარ, მაგრამ ცოტა არ იყოს დამღლელია. თან კომპიუტერთან ისე სწრაფად გადის დრო, რომ გაკვირვებული ვარ.
ძალიან მიყვარს ბუნებაში განმარტოება და ვარჯიში. ყველას გირჩევთ დაასვენოთ თვალები და ავარჯიშოთ კუნთები.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 5 2009, 07:55 PM

ხალხნო, ეცადეთ სანამ რამეს დაწერთ, ცოტა დაკვირვებით წაიკითხოთ ერთმანეთის პოსტები.

ახლა რომ მივარდით სარია გიორგის, რა უწერია ასეთი თავის პოსტში? თუ უკვე აღარც კითხულობთ და ისე პასუხობთ ხოლმე?

მოკლედ, აქ წერია, რომ ადამიანი ლაპარაკობდა სიტყვის და საქმის ერთიანობაზე, მაგრამ მისი სიტყვა და საქმე ერთმანეთს დაშორდა, რადგან ტელევიზორს აკრიტიკებდა და საყურებლად კი წავიდა.

გიორგის არ გამოუთქვამს თავისი აზრი და შეფასება და რომც გამოეთქვა, ფორუმია ბოლოსდაბოლოს, ყველას აქვს საკუთარი აზრის გამოთქმის უფლება

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jan 6 2009, 12:50 AM

Iona

მე მესინჯერში ხშირად ვესაუბრები ერთ მონაზონს დედა თეოდოსიას რუკუმიის მონასტრიდანაა. კომიუტერრი აქვს, იმიტომ რომ სჭირდება, თარგმნის სტატიებს, ბეჭდავს მსახურების გრაფიკს, პატარა ბროშურებისთვის ამზადებს ტექსტებს და ასე. ამით იმის თქმა მინდა, რასაც შენ ამბობ: ჩვენზეა ეგ დამოკიდებული.

ჩემი ერთ-ერთი სპეციალობა პროგრამირებაა და რა გამოდის,იმის გამო რომ ვიღაცა ეშმაკის მანქანას ეძახის არ ვიმუშაო და ბავშვებს ვერ მოვუარო? ან მოდერატორმა რა ქნას, ჟურნალისტმა და ა.შ.

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Jan 6 2009, 12:05 PM

ვინ ეძახის ეშმაკის მანქანას ტელევიზორს და კომპიუტერს ? მე მასე რადიკარულადაც არ ვარ განწყობილი.

უბრალოდ კარგის გარდა ბევრი ცუდიც მოაქვს, ამაზეა საუბარი მარა აღიქმება როგორც ეშმას მანქანად გამოცხადება.

არადა რეალურად როგორც ბევრი დადებითი ისე ძაან ბევრი უარყოფითი.

მაგალითAდ 90 იანე წლებში ომიანობის დროს დენი ხომ სულ არ იყო ხოლმე ხოდა მთელი ოჯახი ვიყავით ხოლმე შეყუჯულები სამზაეულოში ყველანი ერთად და ჯიგრული იყო მერე მოვიდა დენი და ყვლანი ტელევიზორს რო მივაჩედებით ზომბებივით )))

მიუხედავად ამისა მე არ ვგეგმავ ახლო მომავალში არც კომპუტერის და არც ტელევიზორის გადაგდებას, უბრალოდ ზიანი მოაქვს გარკვეული ჩემი აზრით.

ბოლოს და ბოლოს ქრისტიანობა ისლამი ხომ არ არის ისიც რო გითხრას თუ რომელი ხელით უნდა გეჭიროს ტუალეტის ქაღAლდი თAვისუფლებაა აქანე გამომდინარე გარემო პირობეგიდან და შინაგანი მდგომარეობიდან.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 01:44 PM

ყველა საუკუნეში მამები წერდნენ ზედმეტი გართობის და გასართობი საშუალებების წინააღმდეგ (მათი საუკუნის შესაბამისად)
ამჟამად ტექნიკის განვითარების გამო, გასართობი საშუალებებიც დაიხვეწა.
თუ დღეს ვინმე რამეს წერს ტელევიზორის საწინააღმდეგოდ, ძირითადად წერენ როგორც გასართობ საშუალებაზე და არა როგორც პროგრესის და ტექნიკის განვითარების წინააღმდეგ, ასე რომ იყოს, მაშინ მარტო ტელევიზორის წინააღმდეგ კი არა, არამედ თვითმფრინავების, მიკროტალღოვანი ღუმელების და კომპიუტერული ტომოგრაფიის წინააღმდეგაც დაწერდნენ.

ადამიანს მოყავს მოსაზრება რა უარყოფითი აქვს ტელევიზორს, თქვენ მოიყვანეთ რა აქვს დადებითი, წამკითხველი შეეცდება თავი აარიდოს უარყოფით ზემოქმედებას და მხოლოდ დადებითი კუთხით გამოიყენოს. რა საჭიროა ჯიბრი და არა შენ გაჩუმდი არა შენო.




staywhite

ნანა, ჩემს ბავშვობაშიც ძალიან თბილი და კარგი ფილმები თუ მულტფილმები იყო. ახლა კი ასე ნაკლებადაა

ჩემი მეგობრის ბავშვი წავიყვანეთ სასეირნოდ და სამებაშიც ავედით (პირველად იყო სამებაში, 5 წლისაა). ვუხსნით, ახლა აქ მონასტერია და ბერები ცხოვრობენო, რაზეც ბავშვმა გვიპასუხა,- ბერი რას ნიშნავსო, ეს ბერები ისეთები არიანო როგორც იმ ფილმშიო, და რაღაც სერიალი დაასახელა, რომელშიც ვიღაცა ბერი დადიოდა და ხალხს ხოცავდა.

არ ჯობია ამ თემაში ერთმანეთის ლანძღვის მაგივრად მართლა არსებულ პრობლემაზე ვისაუბროთ?
ვინ როგორ წყვეტს თუნდაც ბავშვის და ტელევიზორის პრობლემას და რამდენად ეფექტურია ეს მეთოდები.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 6 2009, 01:48 PM

ეკატერინე

მეთოდი ერთისთვის ეფექტური, მეორისთვის არათუ არაეფექტური, არამეტ საზიანოც შეიძლება იყოს. ამიტომ განზოგადება საშიში საქმეა...

ეფექტურობას კი რაც შეეხება - ცოლი მყავს ბავშვების ფსიქოლოგი და ის აგვარებს ამ პრობლემას ძირითადად,დეტალები არ მკითხოთ, არ ვიცი

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 01:52 PM

შენ როგორ მიგაჩნია, არის თუ არა ეს პრობლემა, რომელიც გარკვეული სახით გადაჭრას მოითხოვს (თუნდაც ინდივიდუალურს), თუ უნდა მივუშვათ ბავშვი და უყუროს რასაც უნდა?

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Jan 6 2009, 01:54 PM

წმინდა მამათა გამონათქვამბიც მაქვს სადღაც მერე თუ ვნახე დავდებ...ჩემი აზრით კი ძალიან დიდ დროს გვახარჯინებს ეკრანებზე მიჯაჯჭვულთ! ხანდახან შემომთენებია ხოლმე ტელევიზორთან მჯდომს რაც მეორე დღეს აისახა კიდევაც ჩემს უმოქმედობაში

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 6 2009, 02:06 PM

ეკატერინე
იცი რა მგონია მე, რომ რასაც არ უნდა უყუროს, უნდა უყუროს შენთან ერთად.

ჩემი პირადი აზრია, რომ აკრძალვა ფაქიზი საქმეა. ჩემი ბიჭი აკრძალვებს არ იღებს, მაგრამ "ზატო" ტკბილი ფორმით კი იღებს, თუმცა არა ყოველთვის. თუ მიიღებს მაშინ პრობლემა ნახევრად გადაიჭრება (ბოლომდე მაინც არა, რადგან ეს კოპლექსური საქმეა), ხოლო თუ არა, მაშინ მე ვარჩევ ვუყურო მასთან ერთად და ერთად განვიხილო მულტფილმი.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 02:14 PM

კანუდოსელი

ძალიან საინტერესო იყო შენი აზრი
მაგრამ, როცა მშობელს დრო არ აქვს იმდენი, რომ დაჯდეს დ ყველაფერს ბავშვთან ერთად უყუროს?

მე განსხვავებულ მიდგომის მაგალითსაც მოვიყვან.
ჩემი ნაცნობი ზრდის ეგრე ბავშვს, სახლში საერთოდ არ აქვს ტელევიზორი (ეკლესიური არ არის მაინდამაინც და არც საქართველოში ცხოვრობს), რადიო აქვს, სადაც ძირითადად კლასიკური მუსიკის არხია ჩართული და კომპიუტერსაც მხოლოდ ბავშვის დაძინების მერე რთავს.

ძალიან მაინტერესებს რა შედეგს მიიღებს მომავალში. ჯერ ბავშვი პატარაა, 5 წლისაც არ არის

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 6 2009, 02:36 PM

ყველაფერი არცაა აუცილებელი...
რაღაცას მაინც უნდა უყურო და გემოვნება გამოუმუშავდება ნელნელა...
არ მგონია ტელევიზორის არქონა კარგი საქმეა...მე მგონი დაკომპლექსდება და "იმუნიტეტი" არ გამოუმუშავდება...შესაბამისად არც გემოვნება...გემოვნების გამომუშავება ხდება კარგის და ცუდის ფონზე - აქ არ ვგულისხმობ, რომ გინდა თუ არა ნახოს ის ცუდიც...

მაგალითად არათუ ცუდს, "კარგსაც" არ ვაყურებინებ ხანდახან...რადგან საკმაოდ ემოციურია და იესოს ვნებანს რომ უყურა, იმდენად განიცადა, რომ ღამე შიშები დაეწყო...ამიტომ ვარჩიე ეს ფილმი მომეცილებინა მისი ფაქიზი ფსიკისგან.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 02:42 PM

შენი აზრით, ამჟამად ბევრ რამეს აჩვენებენ გემოვნების გამოსამუშავებელს?


ძალიან ბევრ დროს უთმობს ბავშვს, ფაქტიურად რადგან ტელევიზორი არ აქვთ და შესაბამისად არც თვითონ უყურებს, მთელი თავისუფალი დრო უკითხავს წიგნებს (ძალიან ბევრი საბავშვო წიგნები აქვს), ეთამაშება.
არა მგონია, რომ გემოვნების გამოსამუშავებლად და კარგის და ცუდის გასარჩევად ტელევიზორს გადამწყვეტი როლი ეკავოს.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 6 2009, 02:45 PM

ეკატერინე
ადრე თუ გვიან ტელევიზორს ნახავს და "უნახავის" მფიქოლოგიამ შეიძლება დიდი როლი ითამაშოს...თუმცა აქაც გააჩნია ბავშვს...მაგრამ მე პირადად საშიში ექსპერიმენტი მგონია

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 02:45 PM

ისე ეგ ფილმი უფროსებისთვისაც საკმაოდ მძიმეა.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 6 2009, 02:49 PM

არცთუ ბევრს, მაგრამ რაღაცას მაინც აჩვენებენ და ზემოთ დაწერილის ფონზე მგონი მაინც ღირს..


გეთანხმები

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 02:53 PM

ტელევიზორი ნანახი აქვს, ხშირად დადიან სტუმრად
იქ უყურებს ხოლმე, მაგრამ თავისი სახლის შემადგენელ ნაწილად არ აღიქვამს. ჯერ-ჯერობით არც აქვს მოთხოვნა რომ მასაც ქონდეს, რადგან მას დრო აქვს წიგნებით, სეირნობით და ა.შ შევსებული.
მომავალში რა იქნება და დედა რას გადაწყვეტს, არ ვიცი


არ ვიცი ამ ექსპერიმენტის შედეგია თუ არა, მაგრამ ძალიან მშვიდი ბავშვია, ნერვიული არ არის, და ძალიან მოძრავი და აქტიურია

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 6 2009, 02:54 PM

ეკატერინე
მაგ ასაკში დავეთანხმებოდი, რომ საერთოდ არ ანახოს ტვ, თუმცა რომ მოიზრდება თუ ეს იდეოლოგიად დარჩა- მაშინ მგონი საშიშია...მე საერტოდ ნებისმიერი აკრძალვის განზოგადებას სასტიკად ვეწინააღმდეგები

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 02:57 PM

ამას აკრძალვის სახე ნაკლებად აქვს. უფრო ცხოვრების წესია ეგეთი
ანუ თუ სხვაგან უყურებს ბავშვი, არ ეუბნება არ უყურო, ცუდია, არ შეიძლება და ა.შ.
თითქმის არაფერზე არ ეუბნება ბავშვს არ შეიძლებაო, ფაქტიურად ყველაფრის უფლებას აძლევს...

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jan 6 2009, 04:04 PM

რთული ამბავია ეგრე ბავშვის გაზრდა. სამეგობრო წრის შერჩევა გაუჭირდება, კლასელებში გარიყული და "განსხვავებული" იქნება. უფროსი ასაკის ადამიანისთვის, იყოს თავისებური და განხსვავებული, არაა ისეთი რთული ასატანი, როგორც ბავშვისათვის.

ჩემ შვილზე არ ვცდიდი მაგ მეთოდს. რაღაც გარკვეული ეგოიზმია მშობლის, შვილი ჩემთვის და როგორც მე მინდა ისეთი. ცხადია ბავშვს ზრდისას და ჩამოყალიბებისას მიმართულება უნდა უჩვენო სწორი, მაგრამ ზედმეტად ყველაფერში ვერ ჩაერევი, პიროვნული იდენტობა ვერ ჩამოუყალიბდება. რაღაც გარკვეული დროის შემდეგ, თუ ვერ გაუმართლა საზოგადოებაში და ვერ იპოვა თავისი ადგილი, მშობლის დადანაშაულებას დაიწყებს ყველა თავის "ჭირში" და შეიძლება სულაც არ იყოს მცდარი.

არ ვიცი, იქნებ ზედმეტ დრამატიზაციას ვახდენ, თუმცა ასე მგონია ამ ეტაპზე და ბავშვს მხოლოდ სიკეთეს ვუსურვებ.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 04:08 PM

ფიქრობ, ტელევიზორს იმდენად დიდი ადგილი უკავია ჩვენს ცხოვრებში, რომ მისი არქონა გარიყულობას და განსხვავებულობას წარმოშობს?

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jan 6 2009, 04:10 PM

ეკატერინე
კი, მე ასე მგონია.
მულტფილმები იქნება თუ ფილმები( სუპერ მენი, თუ სპაიდერ მენი, და ათასი რამ) რაზეც მოზარდები საუბრობენ, ხუმრობენ.
დიალოგში ვერ ჩაერთვება.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 04:12 PM

ეგ ალბათ უფრო უფროს ასაკში.
სამაგიეროდ ბავშვს უკეთესად განუვითარდება წარმოსახვის უნარი და ფანტაზია

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jan 6 2009, 04:13 PM

თუ ბიჭია, უფრო რთულია კიდევ, ამან შეიძლება დაცინვა გამოიწვიოს მეგობრებისგან და ფიზიკურად ძლიერი თუ არაა ბავშვი, ჩხუბითაც ჩაგრონ. მოზარდებს აქვთ მიდრეკილება ბბიჭებს, რამოდენიმე ბავშვის გამორჩევის და ჩხუბში ჩაგვრის.


ეკატერინე
ეკა, იქნებ იმაზე მეტი ფანტაზია განუვითარდება, ვიდრე საჭიროა? ჩვენ ხო ფანტაზიაში არ ვცხოვრობთ, რეალურ სამყაროში ვცხოვრობთ.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 04:17 PM

ქეთი, ბავშვი ჯერ პატარაა, და ჯერ-ჯერობით რასაც ვხედავ მასზე დადებითად მოქმედებს აღნიშნული.
როცა გაიზრდება, ეს უკვე სხვა საკითხია. და არც ვიცი რა გადაწყვეტილებას მიიღებს დედა.
ხომ ვამბობ, არაფერს უკრძალავს, თუ ბავშვს გაუჩნდება მოთხოვნილება და მოითხოვს რომ ქონდეთ ტელევიზორი, ალბათ იყიდის.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jan 6 2009, 04:22 PM

მეც მასე ვფიქრობ: აკრძალვა არ არის კარგი.ყველას ჯობია აუხსნა რა არის კარგი და რა ცუდი. მაგრამ ნებაზე მიშვებაც არ შეიძლება, ასე თუ ისე ბავშვის ფაქიზი გონება ისრუტავს ყველაფერს და საშიშია. მე პირადად ჩემებთან ეგ პრობლემა არ მქონია, არ ყოფილან კომპლიკაციური ბავშვები. ახლა კი რაღა უნდა დავუშალო, მაგხელა ვიყავი მე უკვე ეგენი რომ მყავდა

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jan 6 2009, 04:22 PM

მე ზოგადად ვამბობ, რომ ასე უტელევიზოროდ გაზრდა, ტელევიზორის ოჯახში შეზღუდვით არ მიმაჩნია სწორად.
პატარა ასაკში ალბათ არცაა საჭირო, მაგაში ვეთანხმები დედას, მითუმეტეს თუ ამდენი დრო აქვს ბავშვისთვის დასათმობი. ზოგი მშობელი ჩაურთავს ბავშვს ტელევოზორს და ოღონდ არ შეაწუხონ, ათას სისულელეს აყურებინებს.

თუმცა, ზომიერებაა ალბათ ყველაფერში საჭირო. არც აკრძალვით, ან არ დანახებით და არც თავის ნებაზე მიშვებით.

თქმა ადვილია, შესრულებაა მშობლისთვის ძნელი.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 6 2009, 04:25 PM

მეც რეგლამენტირებულად ვაპირებ ბავშვის ტელევიზორთან მიშვებას. 24 საათი სერიალები და უჟასებია და მაგას ბავშვი კი არა, მე ვერ ვუყურებ. სამაგიეროდ, ვაპირებ, რომ ვიყიდო კარგი DVD-დისკები, ან მე თვითონ ჩავწერო და ნორმალური სანახაობა შევთავაზო ალტერნატივის სახით.

ჩემს ბავშვობაში საბავშვო გადაცემებიც შედარებით ნორმალური იყო, მარა ახლა არაა და ისევ მე თვითონ უნდა შევუდგინო ბავშვს პროგრამა. კიდევ კარგი დვდ მაინც არსებობს

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 6 2009, 04:30 PM

მე მგონი ტელევიზორს მართლა ჯობია DVD-ზე ჩაწერილი მულტფილმები და ფილმები.
ბავშვიც ნაკლებად უყურებს სერიალებს და ათასგვარ სულელურ შოუებს

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jan 6 2009, 04:33 PM

მართლაც, DVD კარგი აზრია. თუმცა ძაან "სტარამოდნი" რამეებს ნუ შეურჩევ მარიამ, ცოტა თანამედროვეც შეაპარეთ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 6 2009, 04:43 PM

ჯერ "სტარამოდნი" მულტფილმებს ვიწერ: "ნუ პაგაძი", მაუგლი, სამი მუშკეტერი, თუთიყუში კეშა, ვინი პუხი, "კოტ ლეაპოლდ", კარლსონი... და ქართულები რა თქმა უნდა: ჩხიკვთა ქორწილი, წუნა და წრუწუნა და ა.შ. ანუ რაც მე ვიცი. მერე ახალ მულტიკებს გადმოვიწერ და ვნახავ რამდენად ღირებულია. რაც მომეწონება, გადავა-დვდ-ებ მერე ფილმებზე გადავალ. ზაფხულამდე დრო მაქვს ჯერ

აქცენტი ისეთი მულტფილმებზე მაქვს, სადაც სიკეთის და ბოროტების გარჩევას ისწავლის ბავშვი. და კიდევ მონსტრები და უჟასები რომ არ იყოს შიგ, ბავშვი არ დაზაფროს. როგორ მწარედ მახსოვს, ჩემი დეიდაშვილის "წყალობით", მთელი ბავშვობა როგორ გავატარე "შავი ხელის" შიშში. ყველგან შავი ხელი მელანდებოდა და თავზე საბანს ვიფარებდი და ისე ვიძინებდი ახლა კი მეცინება, მაგრამ მაშინ ეგ ჩემთვის მართლა სერიოზული სტრესი იყო. არ მინდა ჩემმა შვილმა ჩემი გამოცდილება გაიზიაროს და სტრესებში გაატაროს ბავშვობა. ეგეთები რომ გაიზრდება, მერეც ეყოფა.

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Jan 6 2009, 05:28 PM

მარტო მოზარდები არა მოზრდილებიც . მქონია ეტაპი როცა ჩემი დღის რეჟიმიდან ტვ ს ყურებისთვის გათვლილი საათების რაოდენობა მინიმუმამდე დავიყვანე და საერთოდაც ისე დავივიწყე ამ ყუთის არსებობა რო როცა ჩემ გარშემო ადამიანები სხვადასხვა სფეროდან გამოსულ ინფორმაციებს აჟღერებდნენ სრული სერიოზულობით ვკითხულობდი ეგ სად გაიგე ? საერთოდ ტელევიზორზე დამოკიდებული ადამიანების კატეკორია რამდენიმეგვარია ერთი კატეგორია ისტერიულად სულ ეკრანს უყურებს და რაიმეს გამოტოვების ფობია ძილშიც არ ასვენებს ასეთი ადამიანების კატეგორია ინფორმაციულად მხოლოდ ტელევიზორით იკვებება და ეს მიჯაჭვულობა გასაგებიც კია . მეორე კატეგორია საერთოდ არ უყურებს გააზრებულად ან გაუზრებლად ებრძვის ტელევიზორზე მიჯაჭვის საშიშროებას . მესამე კატეგორია კი ანონსის დახმარებით გამოარჩევს მისთვის სასურველ ფილემბს და გადაცემეს და სასურველ საათებში უყურებს ტელევიზორს ხოდა მეოთხე კატეგორიაც არის რომლებისთვისაც ტელევიზორი თავისი ვიზუალური და იფორმაციული ხარისხით იმდენად დაბალია რო მისდამი ინტერესი თავისთავად დაბალი აქვთ .

მეოთხე კატეგორიაში გამყავს მე ჩემი პატარა ნათლული რომელსაც კატეგოიურად არაფერი არ მოსწონს ტელევიზორში და მშობლები აიძულა ეყიდად მისთვის DVD მისი დახმარებით უყურებს მისთვის მოსაწონ მულტფილემბს .

პოსტის ავტორი: .:Lela:. თარიღი: Jan 7 2009, 08:56 AM

ისე,თუ მკითხავ ეგ ყველაზე კარგია ჩვენ დროში,სანამ პატარაა თავად შეურჩიო და გადარჩეული რამეები აყურებინო მერე თავად აღარ ისურვებს იმ საშინელებების ყურებას რაც დღეს არის აქტუალური

პ.ს

ყოველთვის უნდა ეცადოს ადამიანი, პატარებს ვგილუსხმობ, ტექნიკურად აკონტროლო თუ როგორ იზრდება,რა გარემოში რას უსმენს,რას კითხულობს და ა.შ ,ეს ყველაფერი ხომ გამოცდილი გექნება და უკვე გამზადებული მიართვა,ანუ დააინტერესო,ისე რომ ბავშობიდან თავი დამოუკიდებლად იგრძნოს ,დარწმუნებული ვარ მადლიერი იქნება მერე სწორი მიმართულება მისცე (შეიძლება ეს ყველაფერი სიტყვიერად ადვილია,მესმის,მაგრამ ასეთ რთულ დროს სხვა გზაა არა თუ გინდა რომ კეთილი ნაყოფი გამოიღო)

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 9 2009, 11:31 AM

დროის ფაქტორს გამორიცხავ ჩემო გიორგი ახლა
დრო დრო დრო

ნუ სერიალების ყურებაზე რა გითხრა, ეგ უკვე ვულგარიზმია.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jan 9 2009, 11:42 AM

saria-giorgi

მე არ მინახავს, ამიტომ ვერ გეტყვი. ისე კი მონასტრებში მონაზვნების გარდა სხვებიც არიან და ალბათ აქვთ მიხვედრა იმდენი, რომ იმათ არ დაუშალონ. სერიალებს რაც შეეხება, არ ვიცი რაა ეგ ყბადაღებული სერიალები მანდ და ვერაფერს ვიტყვი.


რა მაგალითებს?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 9 2009, 11:47 AM

მაშინ ეგ მონასტერში წაუკითხე ბერებს, უფრო უკეთესი იმ არქიმანდრიტებს, რომლებიც ნებას რთავენ და ისინი აგიხსნიან, იმას რაზედაც მნათემ მიგითითა...
აქ კი არც მონასტერია და არც მონასტრის წესები გამოდგება საყოველთაო შესასრულებლად გასაღდეს, დანარჩენი ითქვა... მთავარია ტელევიზორთან ურთიერთობის ჩამოყალიბება და არა ტელევიზორის სრული უკუგდება,ა ნუ ის რასაც ეს ბოლო გვერდებია ვწერთ, ამიტომ არა მგონია რაიმე სიახლე ითქვას და იგივეს გამეორება არ გვინდა...
იხარე
კაიროსი!



საქმე იმაშია, ჩემო ნანა, რომ საქართველოში უშვებენ ყოვლად უვარგისს სერიალებს სამხრეთ ამერიკიდან, თორემ აქ და ბევრ ქვეყანაში სერიალები ერთერთი ყველაზე მეტად ყურებადი და ამავდროულად წმინდაა მორალური თვალსაზრისით, ანუ სერიალის პრობლემა კი არაა არამედ პროდუქტის რასაც ტელეარხები აწოდებენ მაყურებელს, ამ ცუდი პროდუქტის გამოა, რომ საერთოდ პროტესტი გადადის სერიალებზე და მერე მთლიანად ტელევიზიაზე, და ვღებულობთ ულტრაკონსერვატიზმს...

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 9 2009, 11:48 AM

განყოფილებას ქვია "მამათა გამონათქვამები",ძალიან გთხოვთ,მხოლოდ მამების მოსაზრებით ვისაუბროთ და პირადი მოსაზრებები დროებით,გვერდზე მოვიტოვოთ.ვინც წაიკითხა,ის პოსტები,რომელიც ამ თემაში მოვათავსე,ნათლად დაინახავდნენ,რომ რაზეც საუბრობენ ის თითქმის ამოწურულია.
ეხლა კი შემოგთავაზებთ,სტარეც პაისის ცხოვრებიდან ტელევიზიის შესახებ,რუსულიდან ვთარგმნე,შესაძლებელია შეცდომებიც იყოს გაპარული,რისთვისაც შენდობას ვითხოვ.

სტარეც პაისი წინააღმდეგი იყო ტელევიზორის.ის თვლიდა,რომ არავისთვის არ იყო საჭირო ეს ყუთი,რადგანაც დამანგრეველია ყველასათვის,განსაკუთრებით კი ბავშვებისათვის.მწუხარებით ყვებოდა მამა პაისი ერთ შემთხვევაზე,როდესაც მშობლებმა ისურვეს,რომ ისინი არ შეწუხებულიყვნენ ბავშვის გარეთ ყოფნით,ნებას რთავდნენ მათ საათობით მჯდარიყვნენ ტელევიზორის წინ,რის გამოც ბავშვების რეზულტატი ირეოდა,ფსიქიკა ეშლებოდათ და ავადდებოდნენ სულიერად და ხორციელადაც.ის ყვებოდა კიდევ იმ საშინელებაზე,რაც ტელევიზორს მოჰქონდა პატარებისთვის და ასევე დედის საშოში მყოფი ნაყოფისთვის.სტარეცი საუბრობდა,ეშმაკის ზემოქმედებაზე ტელევიზიის მეშვეობით.ამიტომაც,ის ყოველ ხელსაყრელ შემთხვევაში აფრთხილებდა ადამიანებს,რათა არ უყურონ ტელევიზორს,ურჩევდა გადაეგდოთ სახლიდან და მიეცათ შვილებიშთვის სხვა სულიერი საზრდო(წმ.ცხოვრება და ა.შ)ან კიდევ საშუალო საკვები(სათამაშოები და ა.შ).სტარეცი ამბობდა:"არ დართოთ ნება თქვენ შვილებს უყურონ ტელევიზორს.ტელევიზორის სიგნალი აღწევს სიამრამდე,ხოლო სიგნალი სულის ხხედვისა აღწევს თვით ღმერთამდე."
ერთხელ საუბრობდა ბავშვების ჯგუფთან,ამ ბავშვებიდან ერთი ცოტა მოშორებით იდგა,რომელიც უფროსი კლასელი იყო.ის ფიქრობდა,ბოლო პერიოდში მისთვის საინტერესო საკითხზე,რომელზეც საკუთარ თავში ეძებდა პასუხს:"ნუ კარგი,იმ სიბინძურეს,რომელსაც უშვებენ ტელევიზორიდან,არ არის საუბარი-მე ყურებაც კი არ მსურს,მაგრამ,ხომ შეიძლება,იმისთვის რომ,იყო ელემენტარულად ინფორმირებული ადამიანი მიმდინარე მოვლენებზე საინფორმაციოს უყურო მხოლოდ?"იმ წუთშივე სტარეცი სწრაფად მოტრიალდა მისკენ და უთხრა:"საინფორმაციო გამოშვებასაც არ შეიძლება უყურო."ეს თქვა სტარეცმა და ისევ მობრუნდა ბავშვებიისკენ და გააგრძელა საუბარი მათთან.
ერთი,ცოტახნის წინ დაქორწინებული,ახალგაზრდა ბიჭი,სტარეცთან საუბრის შემდგომ,მიდიოდა სახლში და სთხოვა მიეცა ბოლო რჩევა.
სტარეცმა უთხრა:"გადაეცი შენს ცოლს,რომ მან არ უყუროს ტელევიზორს,იმიტომ რომ თქვენი შვილი დაიბადება გონება ჩლუნგი."
ცოტახანი დადუმდა და ისევ დაამატა:"ტელევიზორის საყურებლად ახლობლებთან სიარული შეწყვიტოს."
მართლაც,თურმე ამ ახალგაზრდა ბიჭის ცოლი,ტელევიზორის საყურებლად დედასთან დადიოდა.

ცხოვრება,სტარეც პაისი მთაწმიდელისა.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 9 2009, 11:54 AM

საერთოდ,მსოფლიოში ცნობილია,რომ მდარე ხარისხისაა სერიალები.არცერთ სერიალს არ მიუღია მსოფლიო პრიზი,რადგანაც რაც უფრო მეტია სერია,მით უფრო უხარისხობის მაჩვენებელია,ამა თუ იმ ფილმისა.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 9 2009, 11:56 AM

რა უხარისხოებიც სხედან კუნკულებ ქვეშ, იმ სერიალებს უყურებენ

და საერთოდ წმიდა ისიდორეს გაუმააარ ჯოს!


'ლეონტი ეპისკოპოსისადმი'

(ეპ. 1237)

ნამდვილად, როგორც მოგვწერე, მრავალი მშფოთვარება მოაწყდა ეკლესიას, რადგან იქ, სადაც სახელია მშვიდობისა, ომის საქმენი შემოკრებილა. ხდება კი ეს იმის გამო, რომ ბევრად და ყოველგვარად (παντοδαπά) შესცოდეს იმათ, რომლებასც მონდობილი ჰქონდაო მოძღვრობის ღირსება. ამგვართა სათითაოდ ჩამოთვლას გვერდს ავუვლი, მაგრამ ერთს კა დავწერ, რაც ყველაფერს მოიცავს. ესაა - საქმე პატივდებული , დიდი და ბრწყინვალე, რამაც სამოციქულო საკრებულონი მთელს სამკვიდროში მნათობებად გამოაჩინა, მაგრამ აწ კი უგულებელყიფილი ეკლესიას არეულობით ავსებს. რა არის ეს? ვიტყვი კადნიერად (და ვერც შევძლებდი სხვაგვარად); მაშინ სათნოებისმოყვარენი შემოდიოდნენ მღვდლობაში, აწ კი - ვერცხლისმოყვარენი. მაშინ გაურბოდნენ ამ საქმეს უფლებამოსილების სიდიდის გამო, აწ კი აწყდებიან ამავე საქმეს განცხრომის სიდიდის გამო. მაშინ ნებაყოფლობითი უპოვარებით იყვნენ მოქადულნი, აწ კი ნებაყოფლობითი ანგარებით არიან გამდიდრებულნი. მაშინ თვალწინ ჰქონდათ საღვთო სამსჯავრო, აწ კი აზრადაც არა აქვთ იგი. მაშინ მზად იყვნენ გვემა მიეღოთ, აწ კი მზად არიან გვემონ. რადღაა საჭირო ბევრის თქმა? ჩანს, რომ მას შემდეგ ეს ღირსება გადაგვარდა მღვდლობიდან მძლავრებისკენ (είς τυραννίδα), სიმდაბლიდან - ამპარტავნებისკენ, მარხვიდან - განცხრომისკენ, გამგებლობიდან - ბატონობისკენ, რადგან არათუ იმას ღირსიჩენენ, განაგონ როგორც მნეებმა, არამედ - მიისაკუთრონ როგორც ბატონებმა. ამას ყველაზე როდი ვამბობთ, არამედ - დამნაშავეთა მიმართ, რადგან არიან, დიახ არიან იმგვარნი, რომლებიც სამოციქულო ხატისებრ ცხოვრობენ, მაგრამ ხმის გაღებას ვერ ბედავენ და ამის გამო ძალიანაც გასაკიცხნი არიან, რადგან უფრთხიან რა აღვირახსნილთა სიმრავლეს, არ ზრუნავენ იმაზე, რომ მდგომარეობა გამოასწორონ, რაზომამდეც ეს მათ შეეხებათ (216-218).

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 9 2009, 12:13 PM

გთხოვ სარია არ გააგრძელო ამ სრულიად უადგილო და სრულიად შეუსაბამო რაღაცეების წერა, მიუხედავად იმისა, ვინ ამბობს, ამას არის სრული ანომალია და შეუსაბამოება, არ შეიძლება ამ წესებით საუბარი...

მაშინ ამ ფორუმის 99,99% ( ალბათ ყველა ჩვენგანი) გონებაჩლუნგი გამოდის, არ გინდა ასეთი რამეები, სრულია ალოგიზმია და უცილობლად მივალთ იქამდის რომ თავიდან მოგვიწევს ისევ იმათი დაწერა, რაც უკვე დაიწერა... ადგილზე სიარული არ გინდა!


არ გადამრიო იქნებ დადო რაიმე კანონიც ? მთლად სიტყვაზე აქ კანუდოსასაც არ ენდობიან და...

და რახან "მამათა ნაწერების" მიხედვით წერია, არ ნიშნავს რომ არ ვიფიქროთ იმაზე, როგორ ხდება რომ საპატრიარქოს ტელევიზია აქვს და პაისი ათონელმა საინფორმაციოსაც არ უყუროთო? ამაზე აზროვნებას ვერ აკრძალავ ახლა და არ გვინდა ეს ერთიდაიგივე, მე პირადად მომეწონა ეკატერინეს დასკვნა



და ვფიქრობ, რომ მაგის იქით წასვლა თავიდან გამოიწვევს დაპირისპირებებს...
იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 12 2009, 01:51 PM

ქრისტიანულ პროცენტების სიმრავლეს არ უყურებს სახარება,არამედ სწერია:"მრავალნი არიან ჩინებულ და მცირედნი რჩეულ," ხოლო როდესაც ნოე ამხელდა-ამბობს წმ.მიტრ.ფილარეტი-ქადაგებით და ეუბნებოდა,რომ ახლოს არის წარღვნა და საჭიროა გამოსწორება,ისინი კი პასუხობდნენ:"ყველა ამ გზით დადის და ჩვენც მასე ვიქცევით." ყველამ ვიცით,თუ ასეთი ქცევის ბოლო რა იყო.
ყველა კონკრეტულ მაგალითს,რომელიც თითით საჩვენებელია,ადამიანი საკუთარ თავზე მიიღებს,შეიძლება მართლა სრულყოფილად ვერ ჩაითვალოს;რადგანაც არსებობს ისეთი მაგალითები,რომლებიც კონკრეტული პიროვნების,საქმის წარმომჩენია და ასევე შეიძლება საზოგადოდ,რომელიმე ადამიანის ცხოვრებას მიესადაგოს.განა ეს ყველა ადამიანს მოიცავს?არა და არა!

პირადად შენთვის არ ვიცი,რომელი მამა არის ავტორიტეტი,მაგრამ ძველ მამათაგან(მაშინ სერიალები არ იყო),იმ პერიოდში არსებულ სანახაობებს გმობდნენ,წმ.იოანე ოქროპირი,ბასილი დიდი,მოგვიანო ხანაში მაქსიმე აღმსარებელი.ვფიქრობ საკმარისია.თანამედროვეთაგან კი სატელევიზიო სანახაობებს.

მე-6მს.საეკლესიო კრების მე-100 კანონი წერს,რომ :"მართლად ხედავდნენ შენი თვალები უფალო..."დანარჩენი თავად წაიკითხედ,უკვე წაკითხულიც კი გაქვთ,მაგრამ მაინც გადახედე,იქნებ მართლა რაიმე ახალი აღმოაჩინო.
იკრძალება ყოველგვარი ბილწი სანახაობის გამოსახვა და ყურება.სერიალებში რა სიწმიდეს ხედავთ?ურთიერთ სიყვარულს,ეს ძალიან ეკლესიურია?ძმას და რომ მიყვება?ადამის დროში ვბრუნდებით,ხომ ასეა?
კიდევ არ ვიცი რა ვთქვა!

შენ ეკატერინესი მოგწონს,რადგან შენსას ეთანხმება,მე კი ამ მამების დარიგება მომწონს.
წერას მიკრძალავ?
პატივისცემა მაინც იქონიე,შენს აზრებს ვეხები სადმე?მამებისასაც ნუ შეეხები,როდესაც ათონის მთამ შეიწყნარა და სტარეცი უწოდა,შენთვის იქნებ სტარეცადაც მიუღებელია?

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 13 2009, 12:10 PM

ბავშვების წინააღმდეგ გამოცხადებული ომი

რა თქმა უნდა, ?ახალი ცხოვრების? იდეოლოგი მარშალ მაქლუჰენი განზრახ არიდებდა თავს სატელევიზიო გადაცემების ანალიზს, რადგანაც ეს სრულიადაც არ შედიოდა მის ინტერესებში. ის იმდენად გულმოდგინედ იცავდა თავის ამ პოზიციას, რომ არ ეხებოდა საბავშვო და საყმაწვილო გადაცემების შიინაარსაც კი. ეს, მით უმეტეს, საკვირველია, რადგანაც, როგორც პედაგოგი, აღმზრდელი, პირველ რიგში, ზუსტად ამ საკითხს უნდა აეღელვებინა. მაქლუჰენი ყურადღებას ამახვილებდა მხოლოდ იმ შედეგზე, რომელიც ამგვარ გადაცემებს მოჰქონდა და ამბობდა: ?ახალგაზრდებმა, რომლებიც უკვე ათი წლის განმავლობაში უყურებენ ტელევიზიას, თავის თავში განავითარეს ისეთი მიდრეკილება თანამონაწილეობისა სანახაობაში, რომ დანარჩენი კულტურა არარეალურად და უმნიშვნელოდ ეჩვენებათ და არა მხოლოდ უმნიშვნელოდ, არამედ ანემიურადაც კი?. ასეთივე დასკვნებს ბევრი სხვა სოციოლოგიც აკეთებს. ამერიკელი უილბურ შრამი წიგნში ?ტელევიზია ჩვენი ბავშვების ცხოვრებაში? აღნიშნავს, რომ გამოკითხვის დროს, რომელიც სან-ფრანცისკოში ჩატარდა, გაირკვა - ბავშვების 40 პროცენტი, სახელმძღვანელოს გარდა, არავითარ წიგნს არ კითხულობს. ტელევიზიამ ?წარმატებით? შეცვალა წიგნი - ტელევიზორის ყურება ხომ არ მოითხოვს არც ინტელექტუალურ და არც სულიერ დაძაბვას. ეს ხომ ასე იოლია!

მაგრამ კვლავ და კვლავ ისმის კითხვა, როგორია ეს თანამონაწილეობა და რა გავლენას ახდენს ბავშვების და მოზარდების ფსიქიკაზე. როგორც ცნობილია, ზუსტად ამ ზემოქმედების ხასიათი, უპირველეს ყოვლისა, იწვევს არა მხოლოდ მშობლების, არამედ მასობრივი კომუნიკაციების საშუალებათა მრავალრიცხოვანი მკვლევრის ღელვასა და შიშს.

კერძოდ, ჯოზეფ ქლეფერს ორი მრავლისმეტყველი მაგალითი მოჰყავს. ბოსტონში 9 წლის ბიჭუნამ მოუყვა მამას, რომ მისი თანაკლასელები საშობაოდ მასწავლებლისათვის მოწამლული შოკოლადის კანფეტების მირთმევას აპირებენ. ეს აზრი მათ მოუვიდათ სატელევიზიო გადაცემის შემდეგ, რომელშიც ქმარი თავის ცოლს მოწამლული ყინულკარამელებით გაუმასპინძლდა, რის შემდეგაც ქალი ისე გარდაიცვალა, რომ ვერც გაიგო, რა იყო მისი სიკვდილის მიზეზი.

ლოს-ანჯელესში კი მოახლე ქალმა, საბედნიეროდ, წაუსწრო 7 წლის ბიჭს იმ დროს, როდესაც ის დანაყილ მინას ყრიდა სუპში. მის მოქმედებაში, ბუნებრივია, ბოროტად განზრახული არაფერი იყო. უბრალოდ, მას უნდოდა გაეგო - ?იმუშავებს? ეს ისევე, როგორც ტელევიზორში უჩვენეს თუ არა?!

ორივე ამ შემთხვევაში ჩანს, რომ ბავშვი ცდილობს, ტელევიზიით ნანახი ცხოვრებაში გამოიყენოს. რასაკვირველია, ის ხშირად ვერ ხვდება, სად არის გამოგონილი და სად - ნამდვილი ცხოვრება. ბავშვის ფსიქიკის სწორედ ეს თავისებურება ყველაზე მეტად აწუხებთ ფსიქიატრებს. ერთ-ერთი მათგანი, დოქტორი ფრედერიკ ვერტემი, რომელიც თავიდან ბავშვებზე კომიქსების, შემდეგ კი ტელევიზიის გავლენას შეისწავლიდა, ამტკიცებს, რომ მუდმივი ზემოქმედება სისასტიკის და ბოროტმოქმედების სცენებისა ბავშვთა გონებაზე ბევრად უფრო ღრმაა, ვიდრე საერთოდ მიაჩნიათ: ?... რადგანაც ბავშვებისათვის სატელევიზიო ეკრანი რეალობად იქცევა?.

ალბათ, ჯობია კონკრეტულ ფაქტებსა და სოციოლოგიურ გამოკვლევებს მივმართოთ. აი, სტატისტიკა, რომელიც მოჰყავს ზემოთ ხსენებულ დოქტორ შრამს. ?საბავშვო დროის? ასი საათიდან თითქმის ნახევარი სავსეა სისასტიკით. მისი გამოთვლებით, ამ ას საათში იყო: 12 მკვლელობა, 16 ჩხუბი იარაღის გამოყენებით. ურთიერთსროლის 21 შემთხვევა, 37 ხელჩართული ბრძოლა, 1 ზურგში დანის ჩარტყმა, თვითმკვლელობის 4 მცდელობა (3 ?წარმატებით?), 4 ნებით თუ უნებლიეთ, ქვიშიანი ფლატიდან ჩამოვარდნა, 2 - ფერდობიდან ავტომობილის გადაჩეხვა, 2 - ტროტუარზე ადამიანების ავტომანქანით გადავლის მცდელობა, 2 - ლინჩის წესით გასამართლება, 2 ძარცვა, მატარებლიდან ქალის ჩამოვარდნა, თავის მოკვეთა და ბევრი სხვა (ჭ. შცჰრამმ, თელევისიონ ინ Lივეს ოფ Oურ ჩჰილდრენ).

სხვა სოციოლოგმა, ჰედმა, ჯერ კიდევ 1954 წელს შეისწავლა რა 209 სატელევიზიო პროგრამა, გაარკვია, რომ მკვლელობები 22-ჯერ მეტი იყო ამ გადაცემებში, ვიდრე ცხოვრებაში. საგანმანათლებლო რადიოპროგრამების მუშაკთა ნაციონალურმა ასოციაციამ კი სპეციალური მრიცხველების დახმარებით გამოითვალა ძალადობის ყოველი აქტი თუ მუქარა ნიუ იორკის ტელეგადაცემებში ერთი კვირის მანძილზე სამი წლის განმავლობაში. აღმოჩნდა, რომ 1954 წელს მათი რიცხვი წინა წელთან შედარებით თითქმის ორჯერ გაიზარდა. ?მთელი ამ სამი წლის მანძილზე ძალადობის აქტების რაოდენობა უფრო მაღალი იყო საბავშვო გადაცემების საათებში, ვიდრე სხვა საათებში?, - ასეთი დასკვნა გამოიტანა თავის ანგარიშში ასოციაციამ.

კოლუმბიის უნივერსიტეტის ფსიქიატრს, დოქტორ რალფ ბენეის, მოჰყავს მხოლოდ ერთი დღის ტელეპროგრამების გადაცემები, რომლებიც გაჟღენთილია სისასტიკით, ძალადობით, ყაჩაღობით, მაქინაციებით, ბავშვთა გატაცებებით, ქურდობით, მკვლელობით, აფეთქებებით და სხვა ამგვარი ქმედებებით. 1955 წლის 6 აპრილს სენატის ქვეკომისიის სხდომაზე, რომელიც განიხილავდა ბავშვთა დანაშაულებრიობის საკითხებს, თავისი გამოსვლის ბოლოს დოქტორ ბენეიმ ასეთი დასკვნა გააკეთა: ?თუ სამართლიანია ანდაზური თქმა, რომ ციხე - დამნაშავეობის სკოლაა, მე მგონია, რომ ემოციურად აღგზნებადი მოზარდებისთვის ტელევიზია - დამნაშავეობისთვის მომზადების სკოლაა?.

რა თქმა უნდა, ყოველთვის როდია შესაძლებელი პირდაპირი გავლენის აღმოჩენა: მასობრივი კომუნიკაციის საშუალებები - ბავშვი - დანაშაული. სისასტიკის გაუთავებელი ჩვენება ბავშვის ფსიქიკაზე ახდენს არა მხოლოდ პირდაპირ უარყოფით გავლენას, არსებობს რიგი სხვა, უფრო დაფარული, მაგრამ არანაკლებ სერიოზული შედეგები და ეფექტები. მათ შორის აგრესიული მიდრეკილებების განვითარებაა, რომელიც შემდგომ ამა თუ იმ ვითარებაში შეიძლება გამომჟღავნდეს. ფსიქოლოგი ალბერტ ბანდურა თავის სტატიაში ?ჭჰატ თელევისიონ Vიოლენცე ჩან Dო ტო Yოურ ჩჰილდ?? საუბრობს ექსპერიმენტზე, რომელიც ჩაატარა თავის კოლეგებთან ერთად სტენფორდის უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიურ ლაბორატორიაში.

ბავშვები ოთხ ჯგუფად გაყვეს. პირველ ჯგუფს უჩვენეს რეალური ცხოვრებისეული ვითარება: მოზრდილმა ადამიანმა გუტაპერჩის სათამაშოთი ზანგ ბიჭუნას მთელი სისასტიკით დაუწყო ცემა. ურტყამდა მას თავში ჩაქუჩს, სცემდა და ა. შ. და მოუწოდებდა ბავშვებს: ?მოდით, დავარტყათ?, ?აბა, ცხვირი ჩავულეწოთ!? და ა. შ. მეორე ჯგუფს იგივე აჩვენეს, ოღონდაც ფირზე ჩაწერილი; მესამეს კი - ტელეეკრანზე. მეოთხე ჯგუფი საკონტროლო იყო და ამიტომაც მათთვის არაფერი უჩვენებიათ.

ამის შემდეგ სათითაოდ ყველა ბავშვს წინასწარ აღიზიანებდნენ და შეჰყავდათ ოთახში, სადაც ?აგრესიის აქსესუარები? იყო - ჩაქუჩი, გუტაპერჩის სათამაშო, თოფები და აქვე ?მშვიდობიანი? სათამაშოებიც ეწყო: ფანქრები, თოჯინები, ცხოველების ფიგურები. ფსიქიატრები კი ბავშვებს ფარულად უთვალთვალებდნენ. შედეგებმა დაადასტურა, რომ სისასტიკის ჩვენება ბავშვებში აგრესიულ მიდრეკილებებს აძლიერებს. პირველმა სამმა ჯგუფმა თითქმის სამჯერ მეტი აგრესიულობა გამოამჟღავნა საკონტროლო ჯგუფთან შედარებით. ამის გარდა, მიღებული გამოცდილება (რომელიც მათ სისასტიკის ჩვენებით მიიღეს), აგრეთვე ბავშვებს კარნახობს ქცევის აგრესიულ ფორმებს. მაგრამ ეს სრულიადაც არ ნიშნავს, რომ ბავშვი, როდესაც უყურებს სისასტიკეს, იმ წუთშივე გაიქცევა საჩხუბრად ან მოსაკლავად. მაგრამ, თუ მას გააღიზიანებ, მისი აგრესიულობა მოიმატებს და ბევრ რამეში წაბაძვითი იქნება. უარყოფით გავლენას ბავშვის ფსიქიკაზე ახდენს შიშიც, რომელსაც ის განიცდის სისასტიკის სხვადასხვა ხერხების ყურებისას.

1958 წელს სამმა ფსიქიატრმა - ჰილდა ჰიმელკაიტმა, ოპენ გაიმმა და პამელა ვენსმა - ჩაატარეს ექსპერიმენტი. ამ ექსპერიმენტში მონაწილეობდა 10-11 და 13-14 წლის ასაკის 1854 ბავშვი. ისინი უყურებდნენ ტელეპროგრამებს. ათასი ბავშვიდან მხოლოდ შვიდმა თქვა, რომ მათ არ ეშინიათ ვერსტერნების, რადგანაც წინასწარ იციან, რომ ყველაფერი კარგად დამთავრდება. სამაგიეროდ, თითქმის ყველა ბავშვმა აღიარა, რომ მათ ეშინიათ იმ დახვეწილი სისასტიკის, რომელიც განსაკუთრებით ღამის საათებში კოშმარული მოლანდებების სახით ევლინებათ. ეს ბუნებრივიცაა, როდესაც ბავშვს უჩვენებენ, თუ როგორ უსერავენ დანით სახეს მიმზიდველ გოგონას და ემუქრებიან ენის ამოჭრით; როგორ მოათრევენ პირქვე დამხობილ ორ მამაკაცს ქვებიან გზაზე; როგორ ემზადებიან, რომ ქალს ბასრი ყინულის ლოლუათი გაუხვრიტონ თვალები; როგორ თამაშობენ ბეისბოლს ადამიანის მოჭრილი თავით, რომელზეც ჩამოკიდებულია თვალი... ეს არა მხოლოდ ბავშვს, არამედ დიდსაც დაუფრთხობს სიმშვიდეს და ძილს.

ამიტომაც 1959 წელს ამერიკელი მოსწავლეების საყოველთაო სამედიცინო გამოკვლევის დროს გაირკვა, რომ ნერვული და ემოციურად არამდგრადი ბავშვების რაოდენობა 10%-ს აღწევდა, ესე იგი, 2 მილიონს.

და ბოლოს, თითქმის ორი ათას სამასი წლის წინ პლატონი სვამდა ასეთ კითხვას: მიზანშეწონილია თუ არა, უფლება მისცე ბავშვებს, მოისმინონ ისეთი ისტორიები, რომლებშიც სინამდვილე დამახინჯებულია და აღფრთოვანდნენ იმ პერსონაჟებით, რომლებსაც ისინი, როდესაც გაიზრდებიან, უარყოფენ. თუ ეს პრობლემა ასე საჭირბოროტო იყო 23 საუკუნის წინ, რაღა ითქმის ჩვენს დროზე? უფროსების სამყარო ბავშვთა წინაშე ამერიკულ ტელეეკრანზე წარმოდგება, როგორც სასტიკი, დაუნდობელი, უინტელექტო და სულიერებისაგან დაცლილი. აქ არასდროს უჩვენებენ, როგორ შოულობენ ადამიანები ლუკმაპურს. უმეტეს შემთხვევაში გმირებად, როგორც წესი, რომანტიკული მიმზიდველობის შარავანდედით კანონის დამრღვევები, ზნეობრივად დაცემული ადამიანები გამოჰყავთ. არც არის გასაკვირი, რომ დამნაშავეობა, უზნეობა და სისასტიკე ბავშვს უფროსების სამყაროს ნორმალურ, ჩვეულებრივ შემადგენელ ნაწილად მიაჩნია. იკარგება ელემენტარული წარმოდგენები საქციელის დასაშვებ ფარგლებზე, წესიერებაზე; ყალიბდება ნორმები და იდეალები, რომლებიც უარყოფს ცივილიზებული მსოფლიოს ჰუმანურ კანონებს, ზნეობრივ და სულიერ ფასეულობებს. ამის შედეგად ვიღებთ ადამიანებს, რომლებისთვისაც სხვისი სიცოცხლის ხელყოფა არ წარმოადგენს დიდ პრობლემას. ამიტომაცაა, რომ ნიუ იორკის ერთ-ერთ ცენტრალურ ქუჩაზე დანით აკუწეს ქალიშვილი, რომელიც განწირული ხმით ყვიროდა და სთხოვდა ადამიანებს დახმარებას. მაგრამ მისთვის თავი არავის შეუწუხებია. ასეთი ?აღზრდის? შედეგად ჩნდებიან ისეთი ადამიანებიც, ბრუკლინის ხიდზე რომ თვითმკვლელს უყვიროდნენ: ?გადახტი!? ?რაშია საქმე, მშიშარავ! გლახაკო!?

ამგვარ ნაყოფს იძლევა მასობრივი კომუნიკაციების საშუალებებით აღზრდილი რწმენა, რომ სხვა ადამიანებისაკენ მიმართული სისასტიკე - ეს მხოლოდ გართობაა.

ტელევიზიასა და კომიქსებში ზემოთ ხსენებული ტენდენციების საშიშმა განვითარებამ ბავშვთა დანაშაულებრიობის საკითხების შემსწავლელი სენატის ქვეკომისიაც კი აიძულა, დაკავებულიყო ამ პრობლემით. სამი წლის განმავლობაში ყველა მასალის შესწავლის შემდეგ კომისიამ გამოიტანა შემდეგი დასკვნები: ?სისასტიკე, ბოროტმოქმედება და ანტისაზოგადოებრივი ქცევის სხვა სახეობანი კვლავ ჭარბობენ მხატვრულ პროგრამებში, რომლებიც ქვეყნის ეკრანებზე გამოდის?. ?მათ (გადაცემებს) აჩვენებენ უპირატესად იმ დროს, როდესაც მაყურებელთა ძირითად ნაწილს ბავშვები შეადგენენ?. ?დამოწმებანი და კვლევის შთამბეჭდავი შედეგები ადასტურებს, რომ ტელევიზიით სისასტიკის და დამნაშავეობის ჩვენებასა და ახალგაზრდა მაყურებლის ანტისაზოგადოებრივ ქცევას შორის პირდაპირი კავშირი არსებობს?. ?ნათელია, რომ ტელევიზია, რომლის გავლენა მაყურებელზე უფრო დიდია, ვიდრე ნებისმიერი სხვა მასობრივი კომუნიკაციის საშუალებისა, აყალიბებს ხასიათს, ცხოვრების მიმართ დამოკიდებულებას და ამერიკის ახალგაზრდების საქციელს?. ძნელია უფრო ამომწურავი შეჯამება იმ ?სანახუაობაში თანამონაწილეობისა?, რომელზეც ასეთი ეპიკური სიმშვიდით მოგვითხრობდა მაქლუჰენი.

ეპილოგი

ალბათ, დაგვეთანხმებით, რომ ზემოთ აღწერილი ფაქტები, რომლებიც ნახევარი საუკუნის წინანდელი ამერიკული ტელევიზიისთვის დამახასიათებელ პრობლემებს ასახავენ, ასე წააგავს 21-ე საუკუნის საქართველოს ტელევიზიაში მიმდინარე პროცესებს. მაგრამ, აქვე უნდა აღვნიშნოთ, რომ ჩვენს ახლანდელ ტელესივრცეში ბევრად უფრო სავალალო, ვიტყოდით, საგანგაშო ვითარება სუფევს. ძალადობას, აგრესიული იმპულსების დანერგვას, ტვინის გამორეცხვას ადამიანში, ადამიანური თვისებების წინააღმდეგ შეტევას ემატება ყბადაღებული ?სექსუალური რევოლუციის? მონაპოვარი - ე. წ. პოსტმოდერნისტული იდეოლოგიის საფუძველთა საფუძველი - სექსუალური თავისუფლებები, ეროტიკა, პორნოგრაფია - აი, რითია გაჟღენთილი დღევანდელი კომუნიკაციის საშუალებები, განსაკუთრებით კი - ტელევიზია. უხამსი შინაარსის ფილმები, ე. წ. რეალითი შოუები, კლიპები, რომელთა მონაწილეები ჯოჯოხეთის ბინადრებს უფრო ჰგვანან, ვიდრე დედამიწის მკვიდრებს. მულტფილმებიც კი, რომლებიც ყველაზე პატარებისთვის არის განკუთვნილი, სავსეა ამგვარი ტენდენციებით.

პოსტმოდერნისტული იდეოლოგიისათვის, როგორც ცნობილია, მიუღებელია ნებისმიერი აკრძალვა, ტაბუ და, აქედან გამომდინარე, ეროვნული ტრადიციები, ზოაგადსაკაცობრიო ფასეულობები და იდეალები, მრავალსაუკუნოვანი კულტურით ჩამოყალიბებული ეთიკა, ქცევის ნორმები და, რაც მთავარია, ქრისტიანული მსოფლმხედველობა, რომელიც გვაფრთხილებს: არ იმრუშო, არ იპარო, არ მოკლა, პატივი ეცი მშობლებს, შეიყვარე სხვა ადამიანი, როგორც შენი თავი... ჩვენთვის ყველაფერი დაშვებულია, მაგრამ ყველაფერი როდია სასარგებლო!

გასაკვირი არ არის, რატომ ებრძვიან ჩვენს ეროვნულ ფასეულობებს, ტრადიციებს და მართლმადიდებლობას გლობალიზაციის მომხრეები, ?დემოკრატიის? და პოსტმოდერნისტული იდეოლოგიის მქადაგებლები და დამნერგველები საქართველოში. ამ ფასეულობებსა და ტრადიციებზე აღზრდილი ადამიანები ატარებენ ისეთ ჰუმანურ თვისებებს, ჯანსაღ გრძნობებს, როგორიცაა სამშობლოს სიყვარული, მოყვასისათვის თავის გაწირვა, ჭეშმარიტი, წმინდა სივყარული ქალსა და მამაკაცს შორის, ერთგულება, მეგობრობა, ქალწულობა, სიწმინდე, პატიოსნება, თავმდაბლობა, უანგარობა, სულგრძელობა, მოთმინება, სულიერი სიმშვიდე და სიმტკიცე, რწმენა იმისა, რომ სიკეთე ყოველთვის გამარჯვებული იქნება.

ეროვნული ტრადიციების და ფასეულობების ხელყოფა, თავის მხრივ, იწვევს ადამიანებში ცხოვრების საზრისის დაკარგვას, რაც ასე თვალნათლივ დაგვანახა დასავლური სამყაროს ე. წ. სიუხვის საზოგადოების ტრაგიკულმა შედეგებმა. ამ მოვლენებზე ჯერ კიდევ მე-20 საუკუნის მეორე ნახევარში არაერთი დიდი მოაზროვნე, ფსიქოლოგი, ფსიქიატრი თუ სოციოლოგი დაფიქრებულა. ჩატარებული კვლევების მიხედვით აღმოჩნდა, რომ ახალგაზრდებმა, რომლებმაც უარი თქვეს ტრადიციებზე, არ იციან, რისთვის ცხოვრობენ. სტატისტიკური მონაცემებიდან ცნობილია, რომ ამერიკელი სტუდენტების სიკვდილიანობის მიზეზთა შორის თავისი სიხშირით მეორე ადგილი, საგზაო-სატრანსპორტო შემთხვევების შემდეგ, თვითმკვლელობებს უკავია. მათ შორის სუიციდის მცდელობის რიცხვი 15-ჯერ მეტია. გადარჩენილი სტუდენტების გამოკითხვის შედეგად გაირკვა, რომ მათი 85% ვერ ხედავდა თავის ცხოვრებაში ვერავითარ საზრისს; ამასთან, 93% ფიზიკურად და ფსიქიკურად ჯანმრთელი იყო, ჰქონდათ კარგი მატერიალური პირობები და თავის ოჯახთან სრულ თანხმობაში ცხოვრობდნენ; ისინი აქტიურ საზოგადოებრივ ცხოვრებას ეწეოდნენ და ჰქონდათ ყველანაირი საფუძველი, კმაყოფილი ყოფილიყვნენ თავისი აკადემიური წარმატებებით.

აი, კიდევ ერთი მაგალითი - 22 წლის ამერიკელი სტუდენტის წერილი, რომელიც მან მისწერა ჩვენი დროის ერთ-ერთ უდიდეს მოაზროვნეს, ფსიქოლოგსა და ფსიქოთერაპევტს, ვიქტორ ფრანკლს. ახალგაზრდა ყვება, რომ მას აქვს სამეცნიერო ხარისხი, ჰყავს ძვირფასი ავტომობილი, ფინანსურად სრულიად დამოუკიდებელია, პირადი პრესტიჟის და სექსის მხრივ უფრო მეტი შესაძლებლობები აქვს, ვიდრე ძალუძს მათი რეალიზება. ერთადერთი კითხვა, რომელიც მას აწუხებს, არის - რა აზრი აქვს ამ ყოველივეს.

და ეს ხდება იმ ?სიუხვის საზოგადოებაში?, რომლის იდეალებს ასე მიმართულად და გაშმაგებით გვახვევენ თავს კომუნიკაციის ყველა საშუალება და, პირველ ყოვლისა, ტელევიზია.

ის, რაც ხდება ჩვენს ქვეყანაში, კანონზომიერი შედეგია მასობრივი კომუნიკაციის საშუალებების მავნე ზეგავლენისა ჩვენს ბავშვებზე, მოზარდებზე და, ზოგადად, მთელს საზოგადოებაზე.

გაუთავებელი მკვლელობები ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში, რომლებსაც ახორციელებენ უმაღლესი ეშელონების წარმომადგენლების დაკვეთით თუ რიგითი ადამიანების მიერ ჩადენილი, თითქოს ნორმად იქცა, თითქოს შევეჩვიეთ, თითქოს აღარ იწვევს პროტესტს ძალადობის ეს ყველაზე სასტიკი ფორმა. ბუნებრივად ჩნდება კითხვა: რამ გამოიწვია ჩვენი ასეთი შემგუებლობა აშკარა ბოროტების მიმართ? რატომ არიან ბავშვები ასეთი აგრესიულები და დაუნდობლები, რატომ კლავენ ერთმანეთს ასეთი სისასტიკით? ნუთუ ეს ყველაფერი, ეს საშინელი ულმობელობა მათი ბუნების განუყოფელი ნაწილია? არამცდაარამც შემთხვევით არაფერი ხდება. უმძიმესი ეკონომიკური და პოლიტიკური ვითარება, რომელშიც მავანმა და მავანმა ხელოვნურად და შეგნებულად ჩააგდო ჩვენი სამშობლო და ის შენიღბული და შეუნიღბავი ფსიქოლოგიური და იდეოლოგიური ომი, რომელსაც ასე მიზანდასახულად ახორციელებს ჩვენი მასმედია, არის მთავარი მიზეზი ამ ყველაფრისა.

ყველა ნორმალურ, მოაზროვნე ადამიანს განსაკუთრებით აწუხებს ჩვენი მომავლის - ბავშვების, მოზარდების, ახალგაზრდების - ბედი. მძიმე ვითარება, რომელშიც ახლა ჩვენ ვიმყოფებით, ყველაზე მეტად აისახება მათ ფსიქიკურ, სულიერ და ფიზიკურ მდგომარეობაზე. ისინი ხომ ჯერ ჩამოყალიბების პროცესში იმყოფებიან, და ამიტომაც ბევრად უფრო იმპულსურები და ფეთქებადები არიან. მათ არ ძალუძთ თავიანთი გრძნობების მოთოკვა და მართვა - ამიტომაც ყველაზე დაუცველები არიან. მკვლელობების და ძალადობის მუდმივი ჩვენება, ყველანაირი გარყვნილების კულტივირება, უხამსი ფილმებისა თუ მყვირალა რეალითი შოუების, მომაბეზრებელი რეკლამის მეშვეობით, რომელიც ხან აგრესიული, ხან კი აგრესიულ-სექსუალურ ინტონაციებით გვათავაზობს ამა თუ იმ ?სიახლეს?, აყალიბებს ადამიანებში, განსაკუთრებული სიძლიერით - მოზარდებსა და ახალგაზრდებში, ?ახალი ცხოვრების? სტერეოტიპებს.

ისეთი ფილმები, გადაცემები, რომლებშიც უჩვენებენ სერიულ მკვლელობებს, ჰომოსექსუალურ ურთიერთობებს, ნარკოტიკების მოხმარებას და ყველაზე პატარებისათვის სატანისტურ სიმბოლიკაზე აგებულ მულტფილმების სერიალებს - დაგვეთანხმებით, არა მხოლოდ ჩამოუყალიბებელ მოზარდებს, არამედ დაბრძენებულ უფროსებსაც აუმღვრევს გონებას. და ყველაზე ნიშანდობლივია ის ფაქტიც, რომ ამ ტელეშხამს უჩვენებენ ზუსტად იმ დროს, როდესაც ბავშვებს შეუძლიათ უყურონ ტელევიზორს. გასათვალისწინებელია ის ფაქტიც, რომ მძიმე ეკონომიკური მდგომარეობის გამო მშობლებს (განსაკუთრებით დედებს) უხდებათ დღე და ღამე შრომა ლუკმაპურის საშოვნელად თავიანთი შვილების გამოსაზრდელად. ვისთან რჩებიან ბავშვები? რა თქმა უნდა, ტელევიზორთან და აქ არ შეგვიძლია კიდევ ერთხელ არ გავიხსენოთ კოლუმბიის უნივერსიტეტის ფსიქიატრის, დოქტორ რალფ ბენეის, ეს სიტყვები: ?თუ... ციხე - დამნაშავეობის სკოლაა, ... ემოციურად აღგზნებადი მოზარდებისათვის ტელევიზია - დამნაშავეობისათვის მომზადების სკოლაა!?

ჩნდება კანონზომიერი კითხვა: თუ ჩვენ, რიგით მოქალაქეებს, შეგვწევს უნარი დავინახოთ ის, რის დაუნახაობაც, უბრალოდ, შეუძლებელია, რატომ დუმს მთავრობა ქვეყნისთვის ასეთ უმნიშვნელოვანეს საკითხზე? ჩნდება ისეთი განცდა, არა მხოლოდ განცდა - რწმენა იმისა, რომ ხელისუფლება თვითონ სისხლხორცეულად არის დაინტერესებული ასეთი მდგომარეობით. ჩვენ დარწმუნებულნი ვართ, რომ იერიში ბავშვებსა და მოზარდებზე აღებულია იმ მიზნით, რომ გამოიყვანონ ახალი ჯიშის ადამიანები, რომლებსაც არ ?შეაწუხებთ? არავითარი ადამიანური თვისებები (სიყვარული, მეგობრობა, ურთიერთგატანა, თავგანწირვა...), რაც, საბოლოო ჯამში, მიიყვანს მათ სულიერ გაღატაკებამდე, ზნეობრივ დაცემამდე და, ასე და ამგვარად, თვითგანადგურებამდე. რატომ კეთდება აქცენტი მაინცდამაინც ბავშვებსა და მოზარდებზე? როგორც ყველასათვის ცნობილია, ბავშვი - ?ცარიელი ფურცელია?, რომელზეც ადვილად შეიძლება ჩაიწეროს როგორც სიკეთე, ასევე ბოროტება.

ზოგიერთი ადამიანისგან გაგვიგონია (ჩვენ პირადად არ ვიცნობთ მას), რომ ჩვენი ქვეყნის პრეზიდენტი ჭკვიანი და განათლებული ადამიანია. მით უფრო საკვირველია, რომ მიიღეს ისეთი კანონი, რომელშიც 12 წლიდან მოზარდი უკვე ექვემდებარება პატიმრობას. დავაზუსტებთ ჩვენს ნათქვამს. როგორც განათლებულმა კაცმა, პრეზიდენტმა უნდა იცოდეს, რომ ადამიანი შთაგონებადია, მით უმეტეს კი, ბავშვი. ალბათ, დაგვეთანხმება, რომ გაუთავებელი ძალადობის, მკვლელობის ჩვენება ტელევიზიით და ის მკვლელობები, რომლებზეც ყოველდღიურად ვიგებთ მასობრივი კომუნიკაციის საშუალებების მეშვეობით, ვერ გამოიწვევს მშვიდობისმოყვარულ იმპულსებს მოზარდის არამდგრად ფსიქიკაში. დამნაშავე კი რატომღაც ბავშვია! სად არიან ბავშვთა უფლებების დამცველები საერთაშორისო ორგანიზაციებიდან, რომლებიც ასე გულმოდგინედ იცავენ მათ მათივე მშობლებისგან, მასწავლებლებისგან და ყველა იმ ადამიანისგან, რომლებსაც მართლა შესტკივათ მათზე გული?! სად არიან ეს ?დამცველები?, როდესაც მთელი ქვეყნის მასშტაბით ბავშვებსა და მოზარდებზე სასტიკი და დაუნდობელი ექსპერიმენტი ტარდება კომუნიკაციის საშუალებების მესვეურთა და ხელისუფლების შეთანხმებული ერთობლივი მოქმედებით?!

ფარისევლობა, სიყალბე, ორმაგი სტანდარტები, ცინიზმი გაბატონებულია როგორც ქვეყნის მმართველ ელიტაში, აგრეთვე საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში, განსაკუთრებით კი იმ ადამიანებს შორის, რომლებიც ?ემსახურებიან? ხელისუფლებას. ესენი არიან ოკეანეგაღმური დემოკრატიის ადგილობრივი, პროვინციელი იდეოლოგები, ე. წ. პოლიტიკური ოპოზიცია, ?თავგანწირული? ჟურნალისტ-კალმოსნები, ელექტრონული მედიის წარმომადგენლები, ?ერთგული? ფსიქოლოგები, ექიმები, პედაგოგები და, რა თქმა უნდა, შოუბიზნესის აბორიგენი სექსვარსკვლავები.

ეს შთამბეჭდავი ?არმია? ემსახურება თავის დამქირავებელს, მას გარანტირებული აქვს მაღალი ანაზღაურება და სხვადასხვა პრივილეგია. ისინი, ყველა თავის დარგში, არწმუნებენ მთელ საზოგადოებას, რომ ეროვნული ტრადიციები მოძველებულია, რომ მართლმადიდებლობა - გონებრივად ჩამორჩენილთა ხვედრია და, საერთოდაც, ზოგადსაკაცობრიო ფასეულობები, ადამიანური გრძნობები და ზნეობა ?გუშინდელი დღეა?. სამაგიეროდ, პროგრესულია მხოლოდ ახალი ტექნოლოგიები, აღვირახსნილი სქესობრივი ცხოვრება და ყოველნაირი უზნეობის შემწყნარებლობა.

უსამართლობა იქნება, თუ არ ვახსენებთ კიდევ ერთ მავნებლობას, რომელმაც უზომო პოპულარობა მოიპოვა ჩვენს ელექტრონულ სივრცეში, განსაკუთრებით რადიოში. ეს არის ე. წ. ინტერაქტიული გამოკითხვა. რა განსაკუთრებული სიკეთე მოაქვს მას მსმენელებისთვის? როგორც ირკვევა - არავითარი. რადგან ?ინტერაქტივს? არ ძალუძს მის მიერვე წამოყენებული მრავალი პრობლემიდან ერთის მაინც როგორღაც მოგვარება, რასაც, სხვათა შორის, აღიარებენ თავად ის ჟურნალისტები, რომლებიც ატარებენ გამოკითხვას. - თუ ამ საკითხს ვერ ვწყვეტთ, რა - მასზე ლაპარაკიც არ შეიძლებაო, - განუცხადა ერთ-ერთმა რადიოწამყვანმა მსმენელს, რომელმაც ჟურნალისტს ფრიად ლოგიკური კითხვა დაუსვა: თუ არ შეუძლია, მაშ, რა საჭიროა იგი? ისე, მართლაც, საკვირველია, რომ ამგვარ ?მარტო ლაპარაკზე? უხვად იხარჯება ძალზე ძვირად ღირებული საეთერო დრო. ნუთუ ასე გაკეთილშობილდნენ, უანგარობა შეეპარათ რადიო და ტელემაგნატებს? რა თქმა უნდა, არა! მრავალი ინტერაქტიული გამოკითხვის მეშვეობით, პრაქტიკულად, უფასოდ გროვდება უძვირფასესი ინფორმაცია, საექსპლუატაციოდ მოაზრებული ?მასების? განწყობაზე ამა თუ იმ სოციალურ და პოლიტიკურ საკითხებთან დაკავშირებით, რომელიც იგზავნება ?მეგობარი ქვეყნების? სხვადასხვა ფსიქოლოგიურ ცენტრებში, სადაც ის დაწვრილებით შეისწავლება და მუშავდება. ხოლო შემდეგ მოქმედების ინსტრუქციების სახით უბრუნდება ჩვენს ხელისუფლებას, თუ როგორ (უკვე მერამდენედ!) გააბრიყვოს ქვეყნის მოსახლეობა ამა თუ იმ კონკრეტულ ვითარებაში.

ამ, პირდაპირ ვთქვათ, ფარულ ფსიქოლოგიურ ექსპერიმენტში ?საცდელი ობიექტი?, ანუ მასში მონაწილე, უხვად ?ჯილდოვდება? გაღიზიანებით; გამოთქმული აზრთა მრავალფეროვნების გამო - აგრესიული დამოკიდებულებით სხვა მონაწილის მიმართ (საქმე სიტყვიერ შეურაცხყოფამდეც მიდის) და, მთავარი, დაუკმაყოფილებლობის გრძნობით, რადგან მისთვის გამოყოფილ წამებში (ეს კიდევ ბედმა თუ გაუღიმა და ეთერში გავიდა) ადამიანი ვერ ასწრებს იმის გამოთქმას, რაც მას მძიმე სულიერ ტვირთად დაუგროვდა, სტკივა და აწუხებს. როგორც წესი, ამ პიროვნების დადებითი ენერგია უგზოუკვლოდ ორთქლდება უკიდეგანო ეთერში; შედეგად კი მას ეუფლება აპათია და ეკარგება სურვილიც არა თუ ბოროტებასთან შებრძოლებისა, არამედ საკუთარი ელემენტარული საყოფაცხოვრებო უფლების დაცვისა. ერთი სიტყვით, სალაპარაკოდ გამხდარი ?ბურთი და მოედანი? რჩება ელექტრონული მედიის ხელმძღვანელობას, მის პატრონს - ხელისუფლებას, ხელისუფლების პატრონის პატრონის პატრონის პატრონს და საბოლოოდ, ქვესკნელის, მართალია, იქ ფინია ძაღლივით ჯაჭვზე დაბმულს, მაგრამ მაინც ხსენებული გავარვარებული დაწესებულების საკონტროლო აქციების პაკეტის მფლობელს...

დიახ, ჩვენ ვაგებთ, უბრძოლველად ვნებდებით. საქმე ისეთ სირცხვილამდე მიდის, რომ, ბოდიში და, ?გოიმებივით? ვვარდებით იმგვარ პრიმიტიულ სატყუარაზეც - მასობრივ ფსიქოზზე, რომელსაც, მაგალითად, სათანადო კადრების უქონლობის გამო საკმაოდ უნიჭოდ და უხეშად ნერგავდა ?გამარჯვებული ხალხის ტელევიზია? ქართული დემოკრატიის ბელადის, ამხანაგ ედუარდ შევარდნაძის, მორიგი ?წარმოდგენის? - ე. წ. ვარდების რევოლუციის დროს... ამ ?დიდი ექსპერიმენტის? მთავარი მიზანი იყო გვერწმუნა, რომ თითქოს ხალხმა და სხვა არავინ შევარდნაძეს ისტორიის სანაგვეზე მიუჩინა ადგილი. სინამდვილეში კი ბატონი ედვარდი არსად წასულა, ცოცხლობს, რეზიდენციაც შეინარჩუნა, სვამს მწვანე ჩაის, თავს მშვენივრად გრძნობს და დროგამოშვებით მამაშვილურად ჭკუასაც გვასწავლის, ანუ ჩვეული ძალაუფლებით მოქმედებს...

ოჰ, ეს ?ელექტრონული გარემო?... ფული... ფული... ისე კი დღევანდელი დღის გადმოსახედიდან ვრწმუნდებით, რომ ამერიკის შეერთებული შტატების დიდი პრეზიდენტი, კეთილშობილი პიროვნება ჯონ ფიცჯერალდ კენედი, ყოველგვარი პათოსის გარეშე, გმირულად დაიღუპა იმ ომში, რომელიც მან გამოუცხადა ფინანსურ მონსტრებს - ტრანსნაციონალურ კომპანიებს, რომელთა ერთადერთი სანუკვარი ოცნებაა, გამოატვინონ მთელი კაცობრიობა (რა თქმა უნდა, საკუთარი თავის გამოკლებით) ერთი პროზაული, უფრო ზუსტად, ბანალური იდეის გამო - შთააგონონ მას (კაცობრიობას), რომ იყიდოს რაც შეიძლება მეტი მათ მიერ წარმოებული, რეკლამით გაბრწყინებული, მასობრივი მდარე პროდუქცია...

ჯონ კენედი დაიღუპა, ბოროტებასთან ბრძოლა კი გრძელდება. ამერიკის და დანარჩენი მსოფლიო საზოგადოების საუკეთესო ნაწილი ფარ-ხმალს არ ყრის!

როგორ დავიცვათ თავი ამ უბედურებისაგან, ამ ჩამორჩენილობისაგან, ამ გამოქვაბულისაკენ მიმავალი გზისაკენ? ჩვენი მოკრძალებული რჩევაა: დიდხანს არ ვუყუროთ ტელევიზორს. ნუ დავემსგავსებით დაჰიპნოზებულ სიამის კატებს, რომლებსაც შეუძლიათ საათობით გაუნძრევლად ჯდომა და მოციმციმე წერტილების ყურება. არ შეგვიძლია? მაშინ ვუყუროთ მხოლოდ შემეცნებითი ხასიათის გადაცემებს.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 13 2009, 12:44 PM

გიორგი საქმე იცი რაშია, რომ არცერთი საკითხი ასე ცალსახად განსახილველი არაა...
არ შეიზლება ასე კლიშეებით საუბარი- ეს შავი, ის თეთრი, ამ ცხოვრებაში საერთოდ იმდენი რამეა შავიც და თეთრიც, რომ თითოეულს თავისი კონკრეტული ადგილი აქვს მიჩენილი, თუმცა ცხადია ხანდახან ეს არცთუ ცალსახა საკითხია. მაგრამ ასე ხელაღებით თქვა, რომ ტელევიზორი არის დამღუპველი - ნიშნავს რომ თავს იგდებ ფსევდო-ასკეტურ პოზიციაში, რომელიც უფრო სირაქლემის პოზას წააგავს.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 13 2009, 12:54 PM

ჩემმა პრაქტიკულმა ცხოვრებამ მაჩვენა,თუ რა არის კარგი მასში.სანამ დაწერ გთხოვ ოდნავ მაინც გადახედე ზემოთ რა დავწერე და რაზეა საუბარი.
მეცნიერების სტატიებია მოყვანილი,მამების უფრო ზემოთ,ჩემი პოზიციაც იცით,სხვას ალბათ ვერ დავწერ ახალს.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jan 13 2009, 01:24 PM

შენ ალბად ვერ გაიგე რა დავწერე,მთელმა ათონის მამება წმიდანად შერაცხეს ბერი პაისი და იოსებ ათონელი.
ეხლახანს.

პოსტის ავტორი: ეკატერინე თარიღი: Jan 13 2009, 01:55 PM

კანუდოსელი

შენთვის ასეთი მნიშვნელობა აქვს კანონიზაციას?
ახლა თუ არ ეთანხმები პაისი ათონელის სიტყვებს, რომ შერაცხონ წმინდანად რამოდენიმე წელიწადში, მერე დაეთანხმები?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 13 2009, 01:56 PM

ეკატერინე
ცხადია არ დავეთანხმები, თუმცა, ჩემი კომენტარი ეხებოდა გიორგის სიტყვებს, რომ ის წმინდანია და თქვენ ვინა ხართო
მე უბრალოდ ინფო მივაწოდე, რომ წმინდანი არაა...

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jan 13 2009, 02:23 PM

ეკატერინე
ჩვენი დროის წმინდანია ღირსი მამა იუსტინე ჩელიელი, თქვენ, თეოლოგიაში ბევრად ჩახედულებმა იცით მისი შრომები. იყო თანამდეროვე თეოლოგიის ერთერთი მთავარი ფიგურა (* სიტყვა "თანამედროვე"-ც საინტერესოა). ის გარდაიცვალა 1979 წელს, როდესაც უკვე ტელევიზია არსებობდა. მე ბევრი წამიკითხია მისი ნაშრომები და ასევე მომისმენია მისი გამოსვლების აუდიო ჩანაწერები, უცრემლოდ არასოდეს ოღონდ ! ის მიმართავს სერბ ხალხს და უწოდებს მათ "ენადაბმულებს" , ბრმებს და მოუწოდებს გამოფხიზლებისათვის (არცაა გასაკვირი, იუგოსლავიაში მაშინ ტიტოს პერიოდი იყო), მაგრამ არცერთი სიტყვა მას არ აქვს ნახსენები მედიაზე: იქნება ეს ტვ თუ კინომატოგრაფია. რას ფიქრობს ნეტავ სარია , ამ ღირსმა მამამ ვერ დაინახა ტელევიზიის "დამღუპველობა" ? მაგრამ ის დამღუპველობისგან გადარჩენას გულის "გაწმენდით" ეცდებოდა და არა გონების. ერთ-ერთ საუბარში ის მეცნიერებაზე საუბრობს, მაგალითად ევოლუცია და ასტრონომიაზე, მეტად ღრმა მეცნიერულად თან. ამ დროს მან ახსენა ასეთი რამ დაახლოებით, ზუსტად ვერ ვაციტატებ : ნიკოლა ტესლა, ჩვენი სახელოვანი თანამემულე, რომელმაც უდიდესი წვლილი შეიტანა ტექნიკის შემდგომ აყვავებაში, ნუთუ მას ჩვენ უნდა დავუკარგოთ ეს ღვაწლი იმის გამო რომ ზოგიერთი ფანატიკოსი ამტკიცებს, დღეს დენის სკამებზე პატიმრებს სიცოცხლეს უსწრაფავენ და ეს ტესლას ბრალია, როდესაც როცა ჩვენ განათებულ ოთახებში ვცხოვრობთ და ბევრი ყოველდღიური ცხოვრების პირობა ცვლადი ელექტროდენის დამსახურებით გაადვილებულია, ნუთუ ამას ვეღარ ვამჩნევთ? ნუთუ ტესლა კლავდა პატიმრებს? ის პატიმარი სხვანაირადაც მოიკვლებოდა, ტესლა რომც არ ყოფილიყოო.

ამით იმის თქმა მინდა, რომ წმინდანები არ უარყოფენ მეცნიერულ მიღწევებს. ლაპარაკი მაქვს უთანამედროვე წმინდანზე თან.

დანარჩენი კი განსაჯეთ თავად, რაც მინდოდა გადმომეცა : ტექნიკა არ არის დამღუპველი, არამედ მისი არასწორად გამოყენება და ეს კიდევ პიროვნებაზეა დამოკიდებული. არ არსებობს წინა პირობა, რომ ტვ აუცილებლად "გააფუჭებს " ვინმეს. ყველას უნდა შეგვეძლოს თავის კონტროლი, თორემ უტელევიზორობის დროსაც იყო გარყვნილება და საძაგლობები.

ამ უაზრო პოლემიკას ჯობია ერთმანეთს რჩევები მივცეთ და გავუზიაროთ გამოცდილებები, თუ რას უნდა უყურონ პატარებმა, რა დოზით და როგორ დავეხმაროთ მათ ნანახის სწორად ინტერპრეტირებაში.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Jan 13 2009, 03:48 PM

On Television: Comments by Various Saints and Holy Elders

From the Spiritual Counsels of the Blessed Elder Paisios the Athonite
On how TV is damaging to our souls—especially to youthful ones


Privacy
Television has done us great damage. It's especially destructive for children. A seven-year-old child came to the hermitage once. I saw the demon of television speaking through the child's mouth, exactly as demons speak through the mouth of the possessed. It was like a baby born with teeth. It is not easy to find normal kids; they are turning into little monsters. And you see they don't get to think for themselves, they only repeat what they have heard and seen on television. That's why they have come up with television to begin with: to make people numb and dumb, so that they will take what they hear and see on television for a fact and act accordingly.

That we should be trying to lead our children to seek to turn on the "spiritual television"
[Mothers must be helped to] understand that television dulls their children's minds. They lose the ability to think on their own, to think critically—not to mention the damage it causes to their eyesight. And we are talking about man-made television. But there is another kind—a spiritual television. When people uproot their old self, and the eyes of the soul are cleansed, they can see into the future without the aid of any machines. Have they told their children about this other kind of television? If they won't, these boxes will make our children dumb."

From the Spiritual Counsels of the Blessed Elder Lawrence of Chernigov (Russia)
The God-pleasing Holy Elder used to say, "Blessed, and thrice-blessed is the man who does not desire, and who will not see the abominable face of the Antichrist. He who sees him and hears his blasphemous words, his promises of all earthly treasures, he will be deceived and will go to meet him and bow down to him. He will perish together with him and will burn in the eternal fire."

They asked the Elder, "How will all this come to pass?" The holy Elder said with tears, "In the holy place, the abomination of desolation will stand. And it will show the foul seducers of the world. And they will be deceiving the people who have fallen away from God, and will perform false miracles. And after them, the Antichrist will appear. And the whole world will see him at the same time."

Then the fathers asked the Elder, "Where in the holy place? In the church?" The Venerable one answered, "Not in the church, but in every house. In the corner, where the holy icons now stand and hang, there will stand captivating devices which will delude the people. Many will say, 'We need to watch and listen to the news.' And behold, in the news the Antichrist will appear. He will mark his people with the seal, and he will hate Christians. The last persecutions of the Christian soul who will refuse to receive the mark of Satan will begin. A Christian will not be able to neither buy nor sell anything. But despair not, the Lord will not abandon His children. There is no need to fear.

From the Spiritual Counsels of the Blessed Elder Anthony of Russia
Satan has gotten man to arrange his entire lifestyle so that there is completely no quiet time, time for contemplating the past day, week, or month. Everything is occupied with entertainment. And in this system of entertainment, television is given the privileged place of honor. The lion's share of free time is 'eaten up' by it, that idol of contemporary civilization. I would call it a cruel despot and tyrant, to whom the greater part of mankind is subject, in a servitude never before witnessed in the world. For slaves feel their lower position because they have been brought to it by force. But here the servitude is voluntary, even pleasant at first glance. Just the bitter fruits of worldliness, cruelty, and depravity demonstrate that, as in any kind of slavery, only the master benefits. And the horns of the master even poke out of the screen. Therefore, in this system of preparing people for the coming of antichrist, the television has been given the not just the role of consuming free time, its destructive role is far greater. A person watches the news, even the Orthodox news, and it seems to him to be something necessary and useful, at any rate, not harmful. But the actual news occupies only a small portion of the time. The rest is an analysis of what happened, that is, a view of what happened which must be formed by those watching. And the view of the customers is that which is given by those who control the given information...From this, from the hypnotic effect of the television program, a person loses his ability of thinking for himself, of thoughtfully perceiving the events that are happening, and finally, of forming his own world-view.

We began speaking about the decline in relationships between people today. The root of this decline lies namely in the absence of individual thought and consideration of what has happened, corresponding to a personal world-view. And this, by no means, is a justification for the search of today's "individual," no.

I said this, because there was always someone in the kitchen with my mother. In the evening, after supper, a large samovar was prepared, and everyone, whoever might be spending the night, settled down to drink tea. A conversation started. It was so interesting! These stories of the simple people were so edifying. My father laughed at our love of spending the evening in the kitchen, considering that there was nothing for an educated person to gain from semi-illiterate people. But, having spent a couple of evenings with us, he changed his opinion. The people who gathered were all Orthodox and they knew the world, but not by watching television. They spoke about events from life, of which they were witnesses, or what they had heard from witnesses. In everything they looked for something edifying, the results of what had occurred, and how Divine Providence had taken part in it, as well as the free will of the person. In these discussions there appeared a great variety of thoughts and distinct world-views. People then were able to not just hear, but to listen, and in general, they much preferred to listen than to speak. Although, I repeat, each of those present had something to say.

I digress, but it's interesting that these simple people, at a time of seeming prosperity and contentment in the empire, already saw the approaching catastrophe. And this was not so much as a result of their associating with the Elders of Optina or Kiev, or from the sermons of the righteous John of Kronstadt, as it was a result of their ability to observe what was happening and draw conclusions, based not on an abundance of material available, but on the preservation of spirituality by society. It was namely the lack of faith, not simply faith in the existence of God, but faith as the fulfillment of Christ's commandments, which led these people to think that the coming disaster was inevitable. I will return again to this 'kitchen' gathering, but now, concerning our life.

Yes, contemporary gatherings on that level are simply not possible. The thing is, that even when people have gathered together at one table, their relation to the Faith is varied. As the wise David said, 'The foolish has said in his heart, there is no God!' Just the rejection of the existence of God is both insanity and a sure path to insanity. And this is not the madness of those pagans that were enlightened by the Apostles and Holy Fathers of the first centuries of Christianity. Concerning the pagans of today, the Apostle said: 'For the time is coming when people will not endure sound teaching, but having itching ears they will accumulate for themselves teachers to suit their own likings, and will turn away from listening to the truth and wander into myths.' What kind of normal gathering is possible under these conditions?! People love to talk, but not listen, to teach, but not to learn. What unites all of these people around one table? Intoxicants—spirits, and plenty of food, that is, what is on the table, not who is at the table. Nothing soul-profiting can come out of such an environment, for as the saints taught, you do not speak about God with a full stomach—and even more so, with a drunken head!

There is one more terrible evil from the television, but unfortunately, it's far from the last. This evil is the undermining of the authority of the Church. It is planned and diabolically cunning. It is in everything—in mocking the clergy, the Orthodox rituals, in placing the occult, paganism, in opposition to Christianity, in everything. Everything is saturated with hatred for the Truth. Not much time will pass before they will openly mock Christianity and holy things on television. Broadcasts concerning the Theotokos will be especially permeated with hatred; from everything will flow the poison of diabolic evil. Only it will be under the veil of humor, comedy. 'Laughing hell' will take the work of ridiculing everything Divine, and spiritual, all the way to the end. And the end will be in the one who appears and tries to take the place of God. And he will enter immediately into every home. How can a person enter every home at the same time?! We say that that is one of the qualities of God—being everywhere present—even the angels move about and exist in time. But the Church teaches that antichrist will enter immediately into every home; this seems to be a contradiction.

But no, the Holy Catholic and Apostolic Church is the vessel of truth, of Divine truth. In imitation of being everywhere present, antichrist will enter into every home simultaneously with the help of the television. Everyone will receive him into his house, and he'll receive him voluntarily! And he'll receive him, he'll receive him, for he will want to be prepared for this, prepared properly, because he didn't heed the instructions of the Good Pastor to flee to the desert, it doesn't appeal to him—it's boring and dry in the desert!"

"Fr. Anthony, and where is it now, this desert?!"—I couldn't restrain myself.

"Most esteemed father, you are not slow-witted, but the plastering of your church is taking more of your time than it should, otherwise you wouldn't have asked that question. But forgive an old man! You are impressed by the externals, but what is inside doesn't sadden you. One temple not made by hands in the human soul is worth ten stone temples! Unfortunately, Catholicism was imported during the time of the accursed Peter, and especially during the Unia, so that now we judge everything by the externals, such as crosses and miters. Take and read the writings of the Hieromartyr Archbishop Hilarion Troitsky, he was a wise hierarch. I have saved excerpts from his speeches.

The main thing in the desert is the monotony, there's nothing to catch your eye, everything's the same. The devil creates a mirage, as if there is vegetation, water, gold finally; but you must turn to Christ, as the holy desert-dwellers wrote, pray, cross yourself—and everything disappears. And so today you must strive for such a state of soul, so that your eye is not caught by anything. So that everything around you is the desertbut if you see something that is tempting—pray, cross yourself, confess. Condemn yourself that you saw a temptation in the desert, which means you wanted to see it, more precisely, you were disposed to seeing it.

What, you're surprised? Here, I'll give this example. A person goes to the forest to collect mushrooms. There are many poisonous mushrooms there but he doesn't even notice them, no. There is only one good type worth looking for—he sees it from afar, he notices it right away. He's a good mushroom collector and his basket will be full. But the bad mushroom collector—he sees only poisonous mushrooms, even when he actually notices a huge good one! And in his basket there's nothing to look at. The good mushroom collector saw the poisonous ones—he saw, but he paid them no attention, they did not catch his eye. And then he will talk about and remember the good ones, his soul—will glow. [Good thoughts, images, ideas are the good mushrooms; the evil one's suggestions, the evil all around, are not collected, are not seen, are not caught by the eye.]

So it is with sin. A person sees only sin and sinners around him, his attention is directed at this. One way or another he will allow what he sees to pass into his mind, and he becomes a participant in the sin. But pay no attention to all this lawlessness, burn your own faults into ashes, do battle with them and be displeased with them—and there is no defilement. There is your desert. But, the first time you notice—you're displeased, the second time—you already show an interest in what those people are doing. But the third time—you already want to try it! That's the way it is, and that's why it says to flee to the desert. But on the other hand, you should understand this literally also, since antichrist will not be allowed to gain full and absolute control over us, and I saw in the West those hidden from his horned servants—the Lord will not permit it. Of course, whoever wants salvation, and for its sake abandons the comfort and convenience of the city and goes off to a deserted place, will be very safe.But people will comfort themselves with the possibility of salvation everywhere until the Second Coming. Soon they will assign everyone a number, in order to give antichrist an account, and then they will introduce special card-passports—and here it is serious—it will be possible to determine the position of every person. Can one avoid all of this? Yes, only you can't trade, or buy, or obtain housing, etc. And people will go to get these numbers and passports, even those who consider themselves to be Orthodox, and they will stand in line for them. And what, do Holy Scripture and Tradition speak of anything else?! There is your desert. The people trusted in God, and they received food from angels, or they were satisfied with so little that today many people consider it to be a fairy tale—contrary to reason!

Saint John of Kronstadt
The theatre lulls the Christian life to sleep, destroys it, communicating to the life of Christians the character of the life of heathens. "They all slumbered and slept (St. Matthew 25:5); this disastrous sleep is produced, amongst other things, also by the theatre. And what besides? The sciences, taught in the spirit of heathenism, worldly cares carried to excess, love of gain, ambition and sensuality. The theatre is the school of this world, and of the Prince of this worldthat is, the Devil, but sometimes he is transformed into an angel of light in order to more easily tempt people who are not far-seeing, he sometimes introduces an apparently moral play on to the stage, but this is done in order that everybody should proclaim and repeat that the theatre is a most moral institution, and that it is not less worth frequenting than the church, and even, perhaps more so, because in church everything is the same, whilst in the theatre there is a variety of plays, scenery, costumes and actors.

Most men not only bear Satan's burden willingly in their hearts, but they become so accustomed to it that they often do not feel it, and even imperceptibly increase it. Sometimes, however, the evil enemy increases his burden tenfold, and then they become terribly despondent and fainthearted, they murmur and blaspheme God's name. The usual means that men of our time take to drive away their anguish are—entertainments, cards, dancing, and theatres. But such means afterwards increase still more the anguish and weariness of their hearts. If, happily, they turn to God, then the burden is removed from their heart, and they clearly see that previously the heaviest burden was lying on theit heart, though frequently they did not feel it. O, how many men there are who have "forsaken [God] the Fountain of living waters, and hewed them out cisterns, broken cisterns, that can hold no [living] water"! Men have very many such broken cisterns—nearly everybody has his own. The broken cisterns are our hearts, our passions....

http://www.orthodoxinfo.com/praxis/holy-elders-on-television.aspx

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 13 2009, 04:15 PM

და

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Jan 13 2009, 04:49 PM

კანუდოსელი
რააია მერე ბეჯე.

რამდენჯერ იტყვიტ კაია, იმდენჯერ ვიტყვით ცუდია, დახურავენ ტემას, ახალს გავხსნით, ესე რო მშვიდად მეგობრებო.

პოსტის ავტორი: ქეთინო თარიღი: Jan 14 2009, 12:20 AM

ეგ არ მიკვირს, ბავშვებს ახასიათებთ მიბაძვა .. მაინცდამაინც ტელევიზორს ნუ დავაბრალებთ რომ მიბაძა, ტელევიზორს გარეთ ნაკლებ საზიზღრობას ვხედავთ?

staywhite
ნაან,

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 14 2009, 10:13 AM

ერთი რამ უნდა ვაღიაროთ:

ტელევიზიის ხშირად მაყურებელთა უმრავლესობა, ინტელექტუალურად ბევრად ჩამოუვარდება დანარჩენ საზოგადოებას, რომელიც თავშესაქცევად სხვა, უფრო გონებრივ საშუალებებს იყენებს.

ამასთან საკმაოდ დიდია დამოკიდებულებითი ტანჯვები... მოკლედ:

ქრისტიანული მზაობიდან გამომდინარე, მივიჩნევ რომ ქართულმა საზოგადოებამ უფრო მეტად უნდა მოძებნოს საკუთარი თავი ინტერნეტში და თვალი უშვას გამზადებული ინფორმაციის მოწოდების ხრუპვას.

პ.ს თანამედროვე "ზეგავლენის სოციოლოგები" ერთხმად აღიარებენ, რომ საზოგადოების სამართავად, რელიგიას მედიამ კარგა ხანია გადაუსწრო...
პ.პ.ს ტელევიზორის ყურებისას ადამიანის ტვინი გამორთულია.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 14 2009, 12:01 PM

მე როგორც მგონია (ყველა პოსტი არ წამიკითხავს, ისე, ჩემით მგონია ), არც არავინ ამბობს, რომ ტელევიზორი დასაგმობია, როგორც ტექნიკის მიღწევა. საუბარია მისგან მომდინარე უარყოფით გავლენაზე, რაც უდავოდ არსებობს და გაცილებით აჭარბებს მისგან წამოსულ დადებით მუხტს. თან ნარკოტიკივითაა ეს ტელევიზორი, თუ შეეჩვიე, მერე ვეღარ წყდები, სულ უფრო და უფრო გითრევს. და დღევანდელ პირობებში, სამწუხაროდ, გითრევს სულიერ ჭაობში, საიდან ამოსვლაც, ცოტა არ იყოს, ძნელია. ადამიანს, რომელიც მთელ საღამოს გაატარებს ტელევიზორთან, უჭირს ძილის წინ ლოცვისას კონცენტრაცია (ეს ჩემი გამოცდილებით). გარდა ამისა, ტელევიზორი ადამიანს უქმად აკარგვინებს უამრავ დროს, რომელიც შეიძლებოდა უკეთესად გამოყენებულიყო. თუ ადამიანს აქვს იმის ჭკუა და ნებისყოფა, რომ გამოარჩიოს კარგი ცუდისგან და მხოლოდ დადებითი მიიღოს ტელევიზორისგან, მაგას რა ჯობია მაგრამ პრაქტიკულად ასე იშვიათად ხდება ხოლმე. არის კიდევ ერთი შემთხვევა, როცა ვთქვათ, მოძღვარი იძულებულია გაეცნოს, რა საკვებს აწვდიან მის მრევლს ტელევიზიით, რომ უკეთესად შეძლოს მისი პრობლემების გაგება, უკეთესად დამოძღვროს. ეს კიდევ სხვა შემთხვევაა.

მაგრამ ეს ყველაფერი არის არა ტელევიზორის, როგორც ასეთის (მიკროსქემების, კაბელების თუ ეკრანის) ბრალი თუ დამსახურება, არამედ იმ ადამიანთა ჯგუფის, ვის ხელშიცაა მისი მართვის სადავეები. თუ ეს სადავეები ზნეობრივი და მაღალი სულიერების ადამიანების ხელში მოხვდება, ტელევიზორისგან დიდი სარგებლობის მიღება შეიძლება. თუმცა ამ შემთხვევაშიც კი მასზე მიჯაჭვულობა არა მგონია უპირობოდ დადებით მოვლენად ჩაითვალოს.

პოსტის ავტორი: Jay_Son თარიღი: Jan 14 2009, 01:22 PM

იცით რაა ?

არ შეიძლება ყველაFერი ტელევიზორს და კომპიუტერს დააბრალო

თუ ადამიანს ცუდისკენ აქ მიდრეკილება უამათოდაც იზამს

http://www.ubralo.caucasus.net

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Jan 14 2009, 01:28 PM

ადამიანმა გადართვა თუ არ იცის, როცა ისეთ აჩვენებენ რაც დამღუპველია, იმან მართლა უნდა გადააგდოს.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jan 14 2009, 03:08 PM

მოკლედ, დიალოგი და დისკუსია არ შეგვიძლია.

თემას ვხურავ, ნახევარზე მეტი პოსტები წასაშლელია.

გასუფთავდება და გაიხსნება.