ცრემლი არის ზეციური მოვლენა პარამეტრები

[marine]

"გარეგნულად ცრემლი თითქოს მიწიერი არარაობაა, რაც სინამდვილეში ასე არ არის. გონებით საწვდომ სამყაროში ცრემლი - ეს არის ზეციური მოვლენა.

ამ ცრემლით განიბანება სულის შესამოსელი, რაც გაცილებით სუფთა და სპეტაკი ხდება, ვიდრე სინათლეა.

ანუ, როდესაც ვიღაც ცრემლს ღვრის უფლისადმი, მისი გონება ნათდება, აზრი კი ნათლდება სინანულის სინათლით"

/უცნობი ათონელი ისიქასტი/

[marine]

"რაც მეტად განიწმინდება შნი გული ლოცვით და ნათდება შენი გონება ღვარად მომდინარე ცრემლებით, მით უფრო გეჩვენება, რომ ცოდვილი და გარყვნილი ხარ"

[marine]

"ლოცვის დასაწყისში გრძნობ სიხარულს, შემდეგ - სიტკბოს, ბოლოს კი, როგორც ნაყოფი, ცრემლად იღვრები, ვინაიდან გრძნობ ქრისტეს შენთან ყოფნას"

[marine]

"ილოცე, ვიდრე არ გაწვიმდება, ე.ი. ვიდრე ცრემლი არ მოგადგება"

[marine]

"თუკი მოიხსენე შენი შემოქმედი იესო და სიხარულისგან აცრემლდი, იგულისხმე, რომ ეშმაკს თავზე მდუღარე გადაასხი"

[marine]

"როგორც კი ნახავს სატანა ადამიანის სახეზე ცრემლის ღვარს, რომელსაც შემუსვრილი გული აქვს, მაშინვე თითქოს მდუღარე გადაასხეს, ისეთი ხდება"

[marine]

"ნუ იამაყებ, თუ ცრემლით ილოცებ, რადგან ქრისტე შეეხო შენს თვალებს და გონების თვალი აგეხილა"

/წმ. მარკოზ განშორებული/

[marine]

"როდესაც წმინდა მღვდლის გული ლიტურგიის დროს ტირის, ეს იმიტომ, რომ მისმა სულმა იხილა მისგან შეყვარებული და ძვირფასი ტკბილი იესო. ტიროდა იმის გამო, რომ შეიგრძნო საღვთო ყოფნა და ქრისტეს გამოუთქმელი სურნელი. ზოგჯერ ხომ, როდესაც წმინდა მღვდელი შეიმოსავს წმინდა სამოსელს, მოულოდნელად მისი ყნოსვა გრძნობს რაღაც საოცარ და გამოუთქმელ სურნელს, რის გამოც მისი სული ტირის ჩვილი ბავშვივით და დნება სიხარულისა და მრავალი დაღვრილი ცრემლისგან. მაშინ, ამ კეთილსურნელების წყალობით, გამოუთქმელი, საღვთო, ზეციური და სულიერი სურნელით უფალ იესოს დიდების საღვთო მსახური ხდება, რომ მას უხილავად გამოეცხადა ქრისტე - საღვთო კეთიილსურნელების დასაბამი. უკეთ თუ ვიტყვით, ამ კურთხეული მღვდლის გული ტირის იმიტომ, რომ მასთან მოსვლით ძემ და სულიწმიდამ მასში დაივანეს. ის ტირის იმიტომ, რომ ქრისტე, როგორც სარკეში, ისე უჩვენებს მას, თუ როდის გახდის ღირსს სასუფელისა, თუ როგორ გამოუთქმელ და ელვისებურად დიდებაში ამყოფებს მას"

[marine]

"ზოგჯერ, როდესაც მას [მღვდელს] ხელთ უკავია წმინდა ბარძიმი, ეზიარება უწმინდეს, უსპეტაკეს და მაცხოვნებელ წმინდა სისხლს იესო ქრისტესი. მისი თვალიდან იმდენი ცრემლი გადმოედინება, ისეც ხდება, რომ მისი ცრემლის წვეთი, რომელიც ნიაღვარივით, უტკბესად, დიდი სითბოთი და ნუგეშით რომ მოედინება, შეიძლება ჩავარდეს წმინდა ბარძიმში, ასე ცრემლმდინარე, ის ჩუმად კადნიერად ეუბნება ქრისტეს: "მომიხსენე მე, უფალო, როცა მიხვალ შენს სასუფეველში".

[marine]

"სასოწარკვეთილი მწუხარებით ლოცვა შიგნით, უშუალოდ ჩვენი არსების გულისგულში მოიყრის თავს და "სპაზმის" ფორმას იძენს: მთელი ადამიანი ერთიანად იკუმშება მაგრამ შეკუმშული მუშტით. ლოცვა უსიტყვო ქვითინად გადაიქცევა. ეს არის ერთ-ერთი უმწარესი განცდა: ცოდვის ბნელ ორმოში წმინდათაწმინდის უღირსად გააცნობიერო თავი. ვნებებისგან თავის დაღწევის სხვა - ადვილი - გზა არ არსებობს"

/ღირსი სოფრონი (სახაროვი)/

[marine]

"- რას ნიშნავს გულით სინანული?

- გულით სინანულია, როდესაც აღსარებაში ნათქვამ ცოდვას შენდობის მერე არ გაიმეორებ. ესე იგი შეიზიზღე ცოდვა, განაგდე და აღარ ჩაიდენ. გულით სინანულის დროს შეიძლება ცრემლი საერთოდ არ გქონდეს. ეს უფრო მეტია, ვიდრე აღსარებაზე სულ ცრემლი გდიოდეს, შენდობის მერე კი ისევ ჩაიდინო ცოდვა. ეს არ არის გულით სინანული. გულით სინანული მეტია ცრემლით სინანულზე. თუ გულით სინანულს ცრემლიც დაემატა, ეს ყველაზე კარგია. ცრემლი წმენდს ცოდვებს. ოღონდ ეს ყველაფერი ეხება ნებსით ცოდვებს. უნებლიე ცოდვას ვერავინ გაექცევა და ყოველთვის უნდა ითქვას აღსარებაში"

/ღირსი გაბრიელი, აღმსარებელი და სალოსი/

[marine]

"გაბრიელ ბერს [აღმსარებელი და სალოსი] სხვა ნიჭთან ერთად გულისშემუსვრილობისა და ცრემლთა ღვრის ნიჭიც ჰქონდა. განკითხვის დღის გახსენებისას ყოველთვის ტიროდა. - სიკვდილი - ეგ არაფერია, როგორც თვალი დახუჭო და გაახილო ისეა. გეშინოდეთ განკითხვისა, რომელიც იმ წამსვე მოდის და სული იქვე გრძნობს თუ რა ელოდება. იტყოდა და თვითონ ცრემლებს იწმენდდა. - ცოდვილი მე ვარ, შვილო, შენთან რა ხელი აქვს ცოდვებს, - იტყოდა და ტიროდა ცოდვებზე".

[marine]

"თქვენ გსურთ, რომ შემუსვრილება და ცრემლი არასოდეს განგეშოროთ. სჯობს ისურვოთ, რომ თქვენში ყოველთვის სუფევდეს ღრმა თავმდაბლობის სული. მისგან არის ცრემლები და შემუსვრილება... მისგანვეა ისიც, რომ ისინი არ მზვაობრობენ, რადგან მტერი მათგანაც ასევე ახერეხებს ამ ავი საწამლავის დამზადებას"

/სქემიღუმენი ხარიტონი (დუნაევი)/

[marine]

"ცრემლები წარმატების საზომია, გამუდმებული ცრემლი კი - გარდაუვალი განწმენდის ნიშანი"

/სქემიღუმენი ხარიტონი (დუნაევი)/

[marine]

"ერთი სასულიერო პირი მიამბობდა, როგორ შესჩივლა მას ერთმა კეთილმა ღვთისმსახურმა: " - ძალიან მიძნელდება წმ. ძღვენის მსახურება, ამ საძაგელ ცრემლებს ვერ ვიკავებ, პირდაპირ ბარძიმში მიცვივიან და ამას მეტად განვიცდი". და როგორი ცრემლი ჰქონდა მას! ჩემმა ნაცნობმა კი უთხრა: " - ევედრე ქრისტეს, რომ მან მეც მომცეს ცოტაოდენი ეგ "საძაგელი" ცრემლები".

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"ცრემლით დაალბობ უბედურების სიხისტეს"

[marine]

"ტირილია საჭირო ცრემლებით სულის განსაბანად, მწუხარება და მწარედ გლოვა თავკერძობის ფესვზე დაფუძნებული ცოდვილი გულის გამო. თუკი თვალს არ სდის ცრემლი, გულით იდარდე და ამით დათრგუნე ვნებათა საქმიანობა"

[marine]

"თავიდან, როდესაც ადამიანი მომადლებული უბრალოებით ლოცულობს, მრავალ ცრემლს ღვრის - ეს ღვთის მადლია, რომელსაც განმწმენდელი მადლი ეწოდება, რომელიც თითქოს ანკესზე წამოაგებს ადამიანს და სინანულისკენ მიჰყავს"

/წმ. იოსებ ისიქასტი/

[marine]

"ასე, ღირსი ნილოს სორელი ამბობს: "უწინარეს და ყველაფერზე მეტად ცრემლთა მიმადლებისათვის ილოცე".

[marine]

"წმინდა პავლეს მონასტრის სასტუმროში დამაბინავეს. კარი მაშინვე მივხურე და ოთხი საათი ვლოცულობდი, ხოლო თვალებიდან ღვარად მომდიოდა ცრემლი. ჩემი სული იმდენად დატკბა საღვთო სიყვარულით, იმდენად ღრმად ჩავიძირე ლოცვაში, რომ მისი სიტყვებით აღწერა უბრალოდ შეუძლებელია"

/მონაზონი იოსებ დიონისიატისი/