 თითოეულ ჩვენგანს გააჩნია უამრავი უსაზიზღრესი ცოდვა, იღუმენი ნიკონი (ვორობიოვი) |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
მართლმადიდებლური ფორუმი > საუბრები რელიგიური საკითხების გარშემო > ზოგადი რელიგიური საუბრები და სიახლენი  |
| ლილიანა |
 Nov 12 2007, 12:07 AM
პოსტი
#1
|
 Advanced Member  ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78  |
"ის სხვებშიც ისეთსავე დაცემულობას ხედავს, როგორსაც საკუთარ თავში და უკვე ებრალება ისინი, როგორც მასსავით უბედურები"
ესეთი რთულია ამ დამოკიდებულებით საუბარი ერთმანეთან მხოლოდ იმისთვის რო ჩვენივე სიტყვებით ძალიან ბევრი შენსავით უბედური ადამიანის გული არ შეურაწყოო და არ დამცირო  რთულია მათვის ვისაც ცხოვრებამ ჯერ კიდე ვერაფერი ასწავლა და თვალიც კი არ ახელია ხოლი ისინი "ვინც მართებულ თუ უმართებულო მხილებას უარყოფს, ის საკუთარ ცხონებას უარყოფს“. ვისაც თვალი აეხილება თავისი ცოდვების დასანახად, დაინახავს არამარტო ცალკეულ ცოდვებს, არამედ თავისი სულის სრულ გარყვნილებას, რაც ყოველგვარი ცოდვის მუდმივი წყაროა, უფრო მეტიც - კეთილი საქმეებიც კი ცოდვის შხამითაა მოწამლული. როცა ადამიანი კარგად დაინახავს ამას, და ამასთანავე ათასგვარი შემთხვევა დაარწმუებს, რომ თავად არ ძალუძს თავისი სულიერი კეთრის განკურნება, მაშინ „ბუნებრივად“ (და არა ხელოვნურად) დამდაბლდება. ასევე „ბუნებრივად“ შეწყვეტს სხვათა განკითხვას და შეურაცხყოფაც არ ეწყინება. ის სხვებშიც ისეთსავე დაცემულობას ხედავს, როგორსაც საკუთარ თავში და უკვე ებრალება ისინი, როგორც მასსავით უბედურები. მაშინ შეწყვეტს ერთის განდიდებას და მეორის დამცირებას, სავსებით შეწყვეტს განკითხვას, რადგან, ერთი მხრივ, ყველა დაცემულია "-------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
   |
 
|
| G_I_O_R_G_I_ |
Nov 12 2007, 12:22 AM
პოსტი
#2
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
ეს ჩემ თავზე გამოვცადე როცა ჩემ თავში დირეები დავინახე სხვების ბეწვების განკითხვას თავი დავანებე შედარებით და რაც უფრო საკუთარი სულის სიღრმეებში ჩადიხარ და უკეთ ხედავ შენს ცოდვებს და განიცდი მათ სიმძიმეს უფრო ნაკლებ განმკითხველი ხდები და საკუთარი თავიდან გამომდეინარე უგებ მათ.
|
|
|
|
| ნიანია |
Nov 12 2007, 05:27 PM
პოსტი
#3
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 629 რეგისტრ.: 9-February 07 წევრი № 1,041 |
ეჰ, ლილიანა, როგორ ამიხმიანე ჩემი სულის ყველაზე მტკივნეული სიმები . ხანდახან ისე საზიზღარი მგონია საკუთარი თავი, იმდენად მზარავს საკუთარი სულიერი სისუსტე ცოდვის მიმართ რომ ლამისაა სული შემეხუთოს. მაგრამ რა, ყველაზე დიდი უბედურება ისაა რომ კი ვხვდები ჩემი ცოდვების სიმძიმეს მაგრამ მაინც ერთსა და იმავე ცოდვას ჩავდივარ.
-------------------- როგორ გწამთ ღმერთი მღვდელო და პროფესორო, იასენეცკ-ვოინიჩ? განა გინახავთ იგი?!"
"ღმერთი ნამდვილად არ მინახავს, მაგრამ ტვინის ოპერაცია ბევრჯერ ჩამიტარებია და როდესაც თავის კოლოფი გამიხსნია არასოდეს მინახავს არც გონება, არც სინდისი". |
|
|
|
| ქავთარაძე |
Nov 12 2007, 05:34 PM
პოსტი
#4
|
|
დაურეგისტრირებელი |
ციტატა ეს ჩემ თავზე გამოვცადე როცა ჩემ თავში დირეები დავინახე სხვების ბეწვების განკითხვას თავი დავანებე შედარებით და რაც უფრო საკუთარი სულის სიღრმეებში ჩადიხარ და უკეთ ხედავ შენს ცოდვებს და განიცდი მათ სიმძიმეს უფრო ნაკლებ განმკითხველი ხდები და საკუთარი თავიდან გამომდეინარე უგებ მათ. მაგდენს მე ვერ მივაღწიე. ეგ დირეც ძნელი საპოვნელია ჩემთვის  ლილიანა სხვას აქვს თუ არა არ ვიცი მაგრამ მე რომ მაქვს უსაზიზღრესი ცოდვა ეგ ვიცი... დაჟე აღსარებაში თქმისაც მეშინია... |
|
|
|
| leluka |
Nov 12 2007, 05:39 PM
პოსტი
#5
|
 ♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა დაჟე აღსარებაში თქმისაც მეშინია... მე ფიქრები მაქვს ეგეთი....თან ვიცი რომ ძალიან საშინელია ...და სასოწარკვეთილებაში ვვარდები...მაგრამ რომ ავყვე უარესს გავიკეთებ ვიცი რომ ამას ნორმალური ადამიანი ვარ იფიქრებს რომც გამეფიქროს არც კი უნდა ავკყვე...ამიტომ კი ვუბრაზდები და ვშიშობ და ვშფოთავ მაგრამ რა გზას დავადგე არ ვიცი -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| ლილიანა |
Nov 12 2007, 06:39 PM
პოსტი
#6
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 |
რამოდენიმე თვის წინ ეგნატე ბრიანჩინინოვის წიგნი ვიყიდე სათაურით " მონანულთა დასახმარებლად " იქ განმარტებული იყოო თუ როგორ უნდა ჩავაბაროთ მოძღვარს ახსარება და ცოდვების მთელი ნუსხა ერთი კონკრეტული სიტყვის ქვეშ იყო მოქცეული
ძალიან გამიხარდა ამ წიგნის აღმოჩენა და მეორე თუ მესამე დღეს გავემართე აღსარების ჩასაბარებლად ანუ ახალი ფორმით და ლაკონურად მაგალითად ამპარტავნება განკითხვის ცოდვა და ა.შ. ეს ყველაფერი მაძლევდა საშვალებას ჩემ ჩადენილზე დაწვრილებით არ მესაუბრა მამაოსთან მაგრამ იმედები გამიცრუვდა , გამომართვა ფურცელი ამოიკითხა პირველი სიტყვა და მოულოდნელა მკითხა რატოო განკითხვა რა მოხდა ? : ))) მივხვდი რო თუ ახსარებაზე მისვლას ბედავ და გადაგიწყვეტია ისიც უნდა იცოდე რო დაფარული არ დარჩება არაფერი თუ მართლა გაქვს სინანული რომელიც მძიმეც არის და მსუბუქიც იმიტომ რო მონანულთა ბედნიერება უსაზღვროო ! და ყველაზე უფრო მოკრძალებული ბედნიერება მაშინ გეწვევა როცა საკუთარი თავის უღირსობას გრძნობ როცა ამ გრძნობაში გაწრთვნილი სხვის დანდობას არგანკითხვას სწავლობ ... ერთი დღე თითქოს ამ ყველაფრს ვფლობთ და მეორე დღეს ხელსადახელშუა ქრება ... დაგვლოცოს უფალმა და მხნეობა მოგვცეს რო ყოველი ჩვენგანი ვეწიოთ სიმდაბლის მოყვასის სიყვარულის ბედნიერებას ! -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
|
|
|
| Genesis |
Nov 12 2007, 09:07 PM
პოსტი
#7
|
|
მივაფსი კრემლს ჯგუფი: Members პოსტები: 1,902 რეგისტრ.: 11-November 07 მდებარ.: mtskheta წევრი № 3,150 |
100%
ცერი ზევით უბრალოდ ძალიან რთულია ვინმე არ აკრიტიკო... მითუმეტეს ჩემნაირი ინტრიგანი ადამიანისთვის -------------------- ღმერთმა ყველაფერი იცის...
ადამიანმა კი უკეთ იცის, თუ რა იცის ღმერთმა... |
|
|
|
| neo |
Nov 12 2007, 09:52 PM
პოსტი
#8
|
 Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ჩვენ აქაურებმა ყველამ ვიცით რომ ცოდვილები ვართ და არა ნაკლებ სხვებისა, მაგრამ ამას მაინც არ მივყავართ ტავმდაბლობამდე... აცმისათვის ცოდნა საკმარისი არ არის, განცდაა აუცილებელი...
არის წუთები როცა განვიცდი ჩამეს ცოდვებს და მაგ დროს ყველანაირი განკითხვის სურვილი ქრება, მაგრამ ვაი რომ ყოველთვის არ მახსოვს... არცერთი დღე არ გადი განკითხვის გარეშე, რა დღე ნეტა საათი მაინც გაივლიდეს, თუმცა რა საათი... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| თათი87 |
Nov 12 2007, 10:45 PM
პოსტი
#9
|
 თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
თითოეულს ალბათ იმდენი ცოდვები გვაქს წამოკიდებული... და კიდევ ახლებს ვამატებთ ყოველ დღე ... საშინელებაა... რამდენს გვითმენს უფალი...
-------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| leluka |
Nov 12 2007, 10:48 PM
პოსტი
#10
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა რამდენს გვითმენს უფალი... ჩვენ ძალიან მოუთმენლები ვართ მე პირადად მიჭირს დათმენა წყენის არა უფრო განსაცდელის -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| G_I_O_R_G_I_ |
Nov 13 2007, 04:05 AM
პოსტი
#11
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
ციტატა მე ფიქრები მაქვს ეგეთი....თან ვიცი რომ ძალიან საშინელია ...და სასოწარკვეთილებაში ვვარდები...მაგრამ რომ ავყვე უარესს გავიკეთებ ვიცი რომ ამას ნორმალური ადამიანი ვარ იფიქრებს რომც გამეფიქროს არც კი უნდა ავკყვე...ამიტომ კი ვუბრაზდები და ვშიშობ და ვშფოთავ მაგრამ რა გზას დავადგე არ ვიცი leluka აქ წერია ზოგადად როგორ ვებრძოლოთ უკეთურ აზრებს. http://www.orthodoxy.ge/tserilebi/uketuri_azrebi.htm არის კიდევ კატეგორია განსაკუთრებით მძიმე ფორმის აზრებისა. ღვთის მგმობი (მკრეხელური) აზრებიქრისტიანს, არცთუ იშვიათად, ღვთის მგმობი აზრებიც ეწვევა ხოლმე. არქიმანდრიტი ბორის ხოლჩევი ამაზე წერს: „აზრთა შორის არიან ისეთებიც, რომლებიც აშკარად ეშმაკისეულია. ბევრ ქრისტიანს გამოუცდია მათი შემოტევა. წმიდა მამათა თხზულებებშიც ხშირად არის ამაზე საუბარი. მათ მკრეხელური (ანუ ღვთისმგმობი) აზრები ეწოდებათ. ადამიანი ლოცულობს, მის სულში სიმშვიდეა, ამ დროს, მოულოდნელად, ცნობიერებაში ისარივით ეჭრება ღვთის შეურაცხმყოფელი რომელიმე აზრი, ან ეჭვი ჭეშმარიტებისადმი, რომელიც ადამიანს იმდენად აცდუნებს, რომ უჩნდება უნდობლობა ღვთის არსებობისადმი, უჩნდება ეჭვი უფალი იესო ქრისტესადმი, როგორც კაცობრიობის მხსნელისადმი. ღვთის საგმობი აზრები, შესაძლოა, ეხებოდეს ღვთისმშობელს, ან სხვა წმიდანებს. ხდება ისეც, რომ ხატის შემყურე ადამიანს რამე უმსაგვსოება გაუელვებს ხოლმე თავში“. წმიდა მამები ასეთ ზრახვებზე ამბობენ, რომ ისინი ეშმაკისაგან მოვლენილი საცდურებია. ზოგიერთ ადამიანს ეს უნებლიე აზრები სასოწარკვეთილებაში აგდებენ, ისინი დამნაშავედ თვლიან თავს და წყვეტენ ლოცვას, აღარ ეზიარებეინ წმიდა საიდუმლოებებს. წმიდა მამები ამბობენ, რომ ასეთ დროს ადამიანს ბრალი არ მიუძღვის. ღვთისმგმობ აზრებს ადამიანს ეშმაკი ახვევს თავს, პასუხსაც ის აგებს მათზე. მამათა ცხოვრებაში ერთი ასეთი ამბავია მოთხრობილი: რომელიღაც ღვთისმოშიში ბერი საშინელი ღვთისმგმობი აზრებისგან იტანჯებოდა. ეშმაკმა იგი სასოწარკვეთილებაში ჩააგდო. ბერმა იფიქრა, რომ ის წარწყმდა. სხვა მოსაგრეებსაც მიმართავდა რჩევისათვის, მაგრამ ისინი ვერაფრით ეხმარებოდნენ. ერთხელაც დიდი სულიერი გამოცდილების მქონე ბერთან მივიდა, მაგრამ შერცხვა, მოეთხრო მისთვის იმ მკრეხელურ აზრებზე, რომლებიც ეხებოდა ღმერთს, მარიამ ღვთისმშობელსა და ღვთის წმიდა საიდუმლოს. ამიტომ ეს აზრები წერილობით გადასცა ხუცესს. ხუცესმა ისინი წაიკითხა, ბერს მხარზე დაადო ხელი და უთხრა: „ნუ გეშინია, შვილო, ეს შენი ბრალი არაა, დამნაშავეა ეშმაკი. ამ აზრებზე პასუხისმგებლობას ჩემს თავზე ვიღებ“. ბერმა შვებით ამოისუნთქა. ადამიანი დამნაშავეა იმ შემთხვევაში, როცა ყურადღებას შეაჩერებს ხოლმე ამ აზრებზე, ებმება მათთან საუბარში. ესეც ეშმაკის ერთ-ერთი ხლართია. წმიდა მამები მკრეხელური აზრებისაგან თავდაცვის უებარ საშუალებად თვლიდნენ ქრისტეს წმიდა საიდუმლოებებთან ხშირ ზიარებას. განსაკუთრებულად მძიმე შემთხვევებში ყოველდღიურად ზიარებას ურჩევდნენ. ღვთის მგმობი აზრებისაგან განთავისუფლების კიდევ ერთი საშუალება არსებობს. ერთ-ერთ ბერს, რომელიც გამუდმებით იესოს ლოცვას წარმოთქვამდა, ჰკითხეს, თუ ვინ ასწავლა მას ასეთი ლოცვა. ბერმა უპასუხა - ავსულებმა, და განმარტა: უკეთური აზრები ხშირად მაწუხებდნენ. როგორც კი ისინი მეწვეოდნენ, უმალვე იესოს ლოცვას ვიწყებდი. ასე მექცა იგი ჩვევად“. |
|
|
|
| leluka |
Nov 13 2007, 01:31 PM
პოსტი
#12
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა უჩნდება უნდობლობა ღვთის არსებობისადმი, უჩნდება ეჭვი უფალი იესო ქრისტესადმი არა ის რაც და როგორც მწამს იმას რაც არ უნდა მოხდეს არ შემეცვლება რწმენა....იმდენად განსაცვიფრებელი აზრებია რომ მე თვითონ მიკვირს.... რწმენას არა უფრო ჩემი თავის რწმენას ვკარგავ და სასოწარკვეთილებაში მაგდებს ...უფრო ვაბრალი შიშს რაც ცხოვრებისეულად გამაჩნია და იქაც გადააქვს....ეგრევე უკუვაგდებ მაგრამ მრჩება სასოწარკვეთილება იმაზე რომ აი რომ გამეფიქრა ვსოო განწირული ვარ და იმის კეთების სურვილს მიკარგავს რაც მსურს...-------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| leluka |
Nov 13 2007, 02:13 PM
პოსტი
#13
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა რომელიღაც ღვთისმოშიში ბერი საშინელი ღვთისმგმობი აზრებისგან იტანჯებოდა. ეშმაკმა იგი სასოწარკვეთილებაში ჩააგდო. ბერმა იფიქრა, რომ ის წარწყმდა. სხვა მოსაგრეებსაც მიმართავდა რჩევისათვის, მაგრამ ისინი ვერაფრით ეხმარებოდნენ. ერთხელაც დიდი სულიერი გამოცდილების მქონე ბერთან მივიდა, მაგრამ შერცხვა, მოეთხრო მისთვის იმ მკრეხელურ აზრებზე, რომლებიც ეხებოდა ღმერთს, მარიამ ღვთისმშობელსა და ღვთის წმიდა საიდუმლოს. ამიტომ ეს აზრები წერილობით გადასცა ხუცესს. ხუცესმა ისინი წაიკითხა, ბერს მხარზე დაადო ხელი და უთხრა: „ნუ გეშინია, შვილო, ეს შენი ბრალი არაა, დამნაშავეა ეშმაკი. ამ აზრებზე პასუხისმგებლობას ჩემს თავზე ვიღებ“. ბერმა შვებით ამოისუნთქა.   -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| nuciko-22 |
Nov 16 2007, 09:42 PM
პოსტი
#14
|
 nino kobidZe ჯგუფი: Members პოსტები: 432 რეგისტრ.: 21-June 07 მდებარ.: tbilisi წევრი № 2,261 |
სულ პრეტენზია მქონდა უცოდველობაზე
ვიცი სასაცილოა...როცა პირველად აღსარების სახელმძღვანელო ჩამონათვალი წავიკითხე.....კინაღამ სირცხვილით მოვკვდი....ძალიან ცოტა რამე თუ გამოვტოვე,ანუ თითქმის ყველა ცოდვა მქონდა ჩადენილი...ნუ რამდენიმე ვერ გავიგე და მოძღვარმა არ გამიშიფრა და მიპასუხა არ ზის ეს ცოდვა შენში და არაა საჭირო ახსნაო. ცოდვებს ვებრძვი და ცოდვები მებრძვიან მე......მე ვფიქრობ ეს დაუსრულებელი ბრძოლაა ამ წუთისოფელში. პატივისცემით ნინო დედიკო.  -------------------- დედიკო გენაცვალოთ,მიყვარხართ!
|
|
|
|
| leluka |
Nov 16 2007, 09:46 PM
პოსტი
#15
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა სულ პრეტენზია მქონდა უცოდველობაზე ვიცი სასაცილოა... შენ გაიხარე..ყველგან სიმართლეს წერ როცა პირველად აღსარების სახელმძღვანელო ჩამონათვალი წავიკითხე.....კინაღამ სირცხვილით მოვკვდი....ძალიან ცოტა რამე თუ გამოვტოვე,ანუ თითქმის ყველა ცოდვა მქონდა ჩადენილი...ნუ რამდენიმე ვერ გავიგე და მოძღვარმა არ გამიშიფრა და მიპასუხა არ ზის ეს ცოდვა შენში და არაა საჭირო ახსნაო. ცოდვებს ვებრძვი და ცოდვები მებრძვიან მე......მე ვფიქრობ ეს დაუსრულებელი ბრძოლაა ამ წუთისოფელში. პატივისცემით ნინო დედიკო.  -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| shoko23 |
Nov 24 2007, 02:41 AM
პოსტი
#16
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 2 რეგისტრ.: 16-September 07 წევრი № 2,758 |
ღმერთმა შეგვინდოს და შეგვაძლებინოს საკუთარი ცოდვების დანახვაც და მონანიებაც,რაც ხანსახან კველას ეუხერხულება მოძღვართან თკმა.ეს დაფარული ცოდვა რომელსაც ვერ ვინანიებთ არის საშინელება და ადამიანი როდესაც ამ წუტისოფელს ტოვებს ეს 18 საზვერეადა ზნელია იმ კვეყნად ცხონება,აუცივლებელია მონანიება..გავძლიერდეთ და ეშმაკს ვძლიოთ
|
|
|
|
| .:Lela:. |
Jan 12 2008, 08:44 PM
პოსტი
#17
|
 .:Sheecie urcmunoebasa chemsa:. ჯგუფი: Members პოსტები: 4,825 რეგისტრ.: 7-January 08 წევრი № 3,568 |
სჰეიდზლება ადამიანმა სულ არ ცჰაიდინოს ცოდვა მაგრამ პიკრიტ ტვიტეული ცჰვენგანი ისე ეცემა
ამიტომ სანამ სხვაზე რამეს ვიტკოდეტ საკუტარ პიკრებსჰი ცჰავიხედოტ რომელიც სად აგარ დადის,რა ბილცია,რა დაუნდობელი.პირველ რიგსჰი საკუტარი ტავი უნდა სჰევიცნოდ,ამას კი მტელი ცხოვრება არ ეკოპა. ადამიანს უნდა კონდეს მუდამ ხსოვნა სიკვდილის გატენდება ისეტი დგეც როცა აგარ ვიკნებიტ,საერომ საკუტარ პიკრები უნდა გავცმინდოტ.და ერტიტა პირიტა და ერტიტა გულიტა ვადიდებდეთ უპალს  -------------------- შეიძლება ბევრი რამ ისე არ აეწყოს როგორც ჩვენ გვინდა, მაგრამ მთავარი, - ''სულის გადარჩენის იდეა'', მიზანი არ უნდა დაგვეკარგოს და მას დავუმორჩილოთ ყველაფერი.
მეორე მეგრელი ხარ ვინც მაგრად მ ი ყ ვ ა რ ს :D Разве любят за чтото? Вот дети как люят, маленькие. Oни любят проста так не нарошно :) Kings Of Convenience - Cayman Islands |
|
|
|
| tatia333 |
Jan 18 2008, 08:13 PM
პოსტი
#18
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 64 რეგისტრ.: 26-November 07 წევრი № 3,276 |
"საკუთარი თავიდან გამომდინარე უგებ მათ." ვეთანხმები სოლომონს.
ეკლესიაში მოსვლამდე საკუთარ თავს საერთოდ არ ვიცნიბდი,არც ეხლა ვიცნობ კარგად,მაგრამ ამჟამად შედარებით უკეთესი მდგომარეობ მაქვს ვიდრე ადრე მქონდა.საკუთარი თავის გარკვეულ წილად ხედვა გაძლევს საშვალებას სხვები დაუნდობლად არ განიკითხო.თუმცა ნებით თუ უნებლიეთ განკითხვის ცოდვა უმრავლესობას გვახასიათებს. |
|
|
|
| soso5 |
May 13 2008, 05:48 AM
პოსტი
#19
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 264 რეგისტრ.: 31-March 08 წევრი № 4,381 |
ციტატა(leluka @ Nov 12 2007, 06:39 PM)  მე ფიქრები მაქვს ეგეთი....თან ვიცი რომ ძალიან საშინელია ...და სასოწარკვეთილებაში ვვარდები...მაგრამ რომ ავყვე უარესს გავიკეთებ ვიცი რომ ამას ნორმალური ადამიანი ვარ იფიქრებს რომც გამეფიქროს არც კი უნდა ავკყვე...ამიტომ კი ვუბრაზდები და ვშიშობ და ვშფოთავ მაგრამ რა გზას დავადგე არ ვიცი არ შეშინდე ჩემო კარგო უფალი მფარველობს ყველა ადამიანს.და ერთი რამ კარგად დაიმახსოვრე ბოროტი დემონი ადამიანს ფიქრებით ებრძვის.ებრძვის შთაგონებით.შთააგონებს ადამიანს ათასგვარ სისულელეს და მერე ხარობს ადამიანის ტანჯვით.ამიტომ როცა ცუდი აზრები შეგაწუხებს მაშინვე მოუხმე უფალს და მაცდური დემონი და აზრები სწრაფად მოგცილდება. გპარავდეს ღმერთი. ციტატა(თათი87 @ Nov 12 2007, 11:45 PM) თითოეულს ალბათ იმდენი ცოდვები გვაქს წამოკიდებული... და კიდევ ახლებს ვამატებთ ყოველ დღე ... საშინელებაა... რამდენს გვითმენს უფალი... უფალი ყოვლად მოწყალეა ჩემო კარგო.უცოდველი არავინაა ამქვეყნად.მთავარია შეეცადო დაამარცხო შენი ცოდვები მთელი გულით და უფალი არ დაგტოვებს.უნდა ილოცო ხშირად ეს დაგეხმარება. |
|
|
|
| manchi |
Jun 19 2009, 02:43 PM
პოსტი
#20
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 2 რეგისტრ.: 23-October 08 წევრი № 5,841 |
კარგად ჩავიკითხე ყველა წერილი ბოლომდე და არც კი ვიცი რა ვთქვა რა დავწერო, სიტყვებს ხომ ამ შემთხვევაში აზრი აგარ აქვს...
ვცდილობ მარხვა ყოველთვის შევინახო , მყავს მოძღვარი, მაგრამ აღსარება ძალიან დიდი ხანია არ ჩამიბარებია და ზიარებაც არ მიმიღია.. არ ვიცი რა ჭირს ვერ მივდივარ მოძღვრამდე რომ აღსარება ჩავაბარო,მრცხვენია იმის რომ ამდენი ცოდვა მაქვს ჩადენილი, თან ვიცი რომ ცოდვას ჩავდივარ და არ ვერიდები ამ ყველაფერს....  არ ვიცი რა ვქნა ეკლესიაშიც აღარ დავდივარ საშინლად მეზარება დილით ადგომა და აღარც სახლში ვლოცულობ....  ამას წინათ ეკლესიაში დგომისას საშინელმა აზრმა გამიელვა თავში ჩემს მოძღვარზე, ეკლესიაზე და იმის მერე რამდენჯერაც ეკლესიაში ვარ უამრავი დებილური აზრი მომდის თავში,არც კი ვიცი რა ვქნა როგორ ვებრძოლო ამ ყველაფერს მე ხომ არ მინდა ეს ეშმაკი საშინლად მებრძვის.... |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 28th April 2024 - 12:13 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge