წმინდანის შესაძლებლობები პარამეტრები

[marine]

"მამა ანდრონიკეს (ლუკაში, +1974) წესად ჰქონდა წირვის აღსრულების წინა საღამოს ტაძარში დარჩენა და დილამდე ლოცვა.

ერთ საღამოს თბილისის წმინდა ალექსანდრე ნეველის ტაძრის დარაჯმა სიბნელეში დაინახა, რომ განათებული ტაძარი სავსე იყო მლოცველებით. საათს დახედა. ღამის ორი საათი იყო. მოსინჯა გასაღები და შეშინდა: - ეტყობა, როცა მეძინა, მაშინ შემეპარნენ ტაძარშიო. მაგრამ როგორ უნდა შესულიყვნენ და საერთოდ ვინ იყვნენ ეს მლოცველნი - ვერ ხვდებოდა.

ძლივს გააღო კარები. შევიდა ტაძარში და შედგა განცვიფრებული - ხატის წინ მარტოდმარტო დამხობილიყო მამა ანდრონიკე და ლოცულობდა. მაგრამ ვინ იყვნენ ის მლოცველნი? ალბათ ზეციური სამყაროს მკვიდრნი ბრძანდებოდნენ, რომელნიც თანამსახურებდნენ "მიწის ანგელოზთან" ერთად."

[marine]

"მირონმდინარე წმინდანებმა მირონის დენის ნიჭი თავიანთი სიწმინდის გამო მიიღეს. რამეთუ ეს ნიჭი ნებისმიერს არ მიეცემა, თუნდაც ის წმინდანი იყოს. ის მიეცემა მხოლოდ ქალწულებს, დამთმენებს და წმინდანებს და ხორცით შეურყვნელებს".


/მამა იოსები, ყუთლუმუშის სკიტიდან (+1992)/

[marine]

ღირსი აკაკი კავსოკალიველის მღვიმე

"კავსოკალივის სკიტში, კალივიდან ოდნავ ქვემოთ მდებარეობს მღვიმე, სადაც ღირსი აკაკი ცხოვრობდა. დღეს იქ მოსალოცად პილიგრიმები დადიან. მათ ამ მღვიმეში ანახებენ ღირსი მამის ხის საწოლს.

მრავალი ავადმყოფი, რომლებიც სხვადასხვა სნეულებით იტანჯებიან, მათ შორის თირკმელების დაავადებით და რადიკულიტით, მოდიან მღვიმეში, მცირე ხნით წამოწვებიან საწოლზე და იკურნებიან.

ერთი ასეთი ამბავი შეემთხვა ერთ ერისკაცს, მამა ესაიას ძმას. ერთხელ ის თავის ძმასთან მოვიდა წმინდა სვიმეონ ღვთისმეტყველის კალივაში. ზოგიერთი ნივთის გადმოსატანად ნავსადგურიდან კალივამდე რამდენჯერმე ბარგმოკიდებული ავიდა. წელი გაუკავდა. მაშინვე ღირსი აკაკის კალივაში წავიდა, ტახტზე მცირე ხნით წამოწვა. მალე ჯანმრთელი წამოდგა და ადიდებდა ღმერთს და მადლობდა წმინდანს."

[marine]

"მისი [წმინდა გერასიმეს] გარდაცვალების შემდეგ სასწაულები არ შეწყვეტილა. ყველაზე საკვირველი იყო განკურნება დემონური ძალით შეპყრობილი ქალისა, რომელიც წირვაზე მოიყვანეს. ქალი ღამით ეკლესიიდან გავიდა და ჭაში ჩავარდა. იღუმენმა და მონაზვნებმა დაუწყეს ძებნა. ამ დროს წმინდა გერასიმეს ხმა მოესმათ - იჩქარეთ, ქალი საფრთხეშიაო.

ჭასთან დაინახეს წყლის თავზე დაკიდებული ქალი. ამოიყვანეს და შენიშნეს, რომ გამოჯანმრთელებულიყო. მან უამბო ხალხს, როგორ უბიძგა დემონმა ჭაში ჩასავარდნად, მაგრამ წმინდანმა დაიჭირა. ამან და სხვა სასწაულებმა მიახვედრეს მონაზვნები, რომ უნდა ამოესვენებინათ წმინდა გერასიმეს ნეშტი.

1581 წლის 20 ოქტომბერს, ორი საუკუნისა და ორი თვის შემდეგ, გახსნეს საფლავი. მონაზვნებისა და მთელი საქრისტიანოს გასახარად იხილეს წმინდანის უხრწნელი სხეული. განიკურნა მრავალი სნეული. ეკლესიაში დღემდე არ წყდება მომლოცველთა ნაკადი მის წმინდა სხეულთან მისაახლებლად.

მეც გახლდით ერთი სასწაულის მომსწრე, - მიამბობს ესმა, - ეკლესიაში მოსალოცად მისულმა მრევლმა მოვინდომეთ წმინდანის მღვიმის ნახვა. დარბაზიდან მიწისქვეშ ჩასულები ხვრელითღა მოვხვდებოდით მღვიმეში. ამ ვიწრო გასასვლელში ურწმუნო ნამდვილად ვერ გავა. რამდენიმე უკან გამობრუნდა. მე 64 კილო ვარ და გავძვერი, მაგრამ რწმენით გავიდა ერთი თითქმის 100-კილოიანი ადამიანი. რწმენას ნამდვილად დიდი ძალა აქვს. ამაში კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი."

[marine]

"რწმენით მოუწოდეთ და ევედრეთ ღმრთისმშობელს და წმინდანებს. მათ ესმით ჩვენი ლოცვები და ჩვენს ფიქრსაც კი იგებენ. არ გაგიკვირდეთ ეს. მთელი ზეცა და წმინდანები სულიწმინდით ცხოვრობენ, ხოლო სულიწმინდისათვის არაფერია დაფარული მთელ ქვეყნიერებაზე. ადრე არ მესმოდა, როგორ შეუძლიათ ზეცაში მცხოვრებ წმინდანებს ჩვენი ცხოვრების დანახვა, მაგრამ როცა ღმრთისმშობელმა ცოდვებში მამხილა, მაშინ გავიგე, რომ ისინი სულიწმინდაში გვხედავენ და მთელ ჩვენს ცხოვრებას იცნობენ".

/წმ. სილოვანე ათონელი/

[marine]

"მაშინ 23 წლისა ვიყავი, - ჰყვება ერთი ხელოსანი, - ადრე დავქორწინდი, დავწვრილშვილდი, მაგრამ როცა ჩემი ოჯახი შიმშილობდა, მე ვლოთობდი. ერთხელ შინ გალეშილი მივედი... ვხედავ, ვიღაც ახალგაზრდა მღვდელი ზის და ჩემს შვილს ალერსით რაღაცას უყვება. ბავშვიც ყურადღებით უსმენს. გავბრაზდი, გალანძღვა დავაპირე. წავედი მისკენ, მან ამ დროს ისე ალერსიანად, სერიოზულად შემომხედა, რომ შევჩერდი. შემრცხვა. თვალები დავხარე, ის კი თითქოს სულში მიყურებდა.

საუბარი დაიწყო: შინ სამოთხე გაქვს. იქ, სადაც ბავშვები არიან - თბილა და კარგია. ეს სამოთხე არაფერზე არ უნდა გავცვალოთო. არ მადანაშაულებდა, სულ მამართლებდა, თუმცა არ ვიყავი გასამართლებელი. წავიდა და მდუმარედ დამტოვა. არ ვტიროდი, თუმცა სული ცრემლით მქონდა სავსე. ცოლი მიცქერდა... მას მერე ადამიანად ვიქეცი". ეს მამა კი წმინდა იოანე კრონშტადტელი გახლდათ."

[marine]

"მამა ლევი ერთხელ საქმეების გამო პეტერბურგში იმყოფებოდა. აქ ერთი სულიერი შვილი, გოგონა, ხიბლისგან იხსნა. ერთხელ მამა ლევმა ქალიშვილს კატეგორიულად მოსთხოვა, სასწრაფოდ გადასულიყო ახალ ბინაში, რომელსაც სთავაზობდნენ. ქალს მართალია არ უნდოდა გადასვლა, მაგრამ მოძღვარს უარი ვეღარ შეჰკადრა და დათანხმდა. იმავე ღამეს მის ძველ ბინაში შეიპარა ყოფილი მსახური - მისი გაძარცვა და მოკვლა უნდოდა. ქალიშვილი მადლობდა ღმერთსა და მამა ლევს, რომელმაც თავისი დაფარულმცოდნეობით უცილობელ სიკვდილს გადაარჩინა."

[marine]

დაფარულმცოდნეობის მადლი

"მამა ანტონი აღმსარებლებს ხშირად დაფარულ ცოდვებს ახსენებდა. ერთმა ქალბატონმა ვეღარ გაუძლო მის გამჭოლ მზერას და უთხრა: - მეშინია, როცა მიცქერით, რადგან ჩემს ცოდვებს ხედავთო. მოძღვარმა უპასუხა: - ტყუილად ფიქრობთ ასე. რაზეც ვლოცულობ და რასაც ღმერთი განმიმხელს, ის ვიცი და თუ არ მეტყვის უფალი, მაშინ რა მეცოდინებაო.

ერთხელ ერთმა გოგონამ დამშვიდობებისას ხუმრობით ლოცვა სთხოვა, - იქნებ ღმერთი გათხოვებაში დამეხმაროსო. "თქვენ ხომ გათხოვება არ გინდათ", - უთხრა მოძღვარმა. "მინდა", - დაიჟინა გოგონამ. გამოხდა ხანი. ეს ქალიშვილი კიდევ ეწვია მამა ანტონს. მან შეხვედრისთანავე უთხრა: - რატომ მომატყუეთ? მინდოდა, ამაზე მომეწერა კიდეცო. გოგონას აღარც ახსოვდა თავისი ხუმრობა. მოძღვარმა შეახსენა თხოვნა, დამშვიდობებისას რომ უთხრა: "თქვენი სიტყვისაებრ სამჯერ შევუდექი ლოცვას, მაგრამ სამჯერვე მომესმა ხმად - "მას ეს არ უნდა!" რატომ მომატყუეთ?"

[marine]

"- ალბათ, დამეთანხმებით, რომ მამადავითი თბილისელების უსაყვარლესი ადგილია, ბევრი აქ წირვა-ლოცვაზე დასასწრებად ამოდის, ბევრიც დავითის მადლის წყაროს მისაღებად და წასაღებად, რადგან გამიგონია, ამ წყალს საკვირველმოქმედებისა და კურნების ძალა აქვს. რას გვეტყვით ამ წყაროსთან დაკავშირებით?

- წყარო აქ ორ ადგილას გადმოედინება: ტაძრის უკან და იქ, სადაც დავითის ქვაბული მდებარეობს, ივერიის ღვთისმშობლის ტაძრის მახლობლად. ეს ტაძარი პირველად IXს-ში აუგიათ, შემდეგ XVIს-ში, მესამედ XIX ს-ში, ბოლოს კი XX ს-ში ამ ადგილას აუგიათ სამრეკლო, რომლის ქვედა ნაწილში ფერისცვალების პატარა ტაძარია. ვარაუდობენ, რომ ამ ტაძრის მახლობელ კელიაში ცხოვრობდა თავიდან წმინდა დავითი, სწორედ აქ გამოუთხოვია მას ღვთისგან წყალი, რომელიც მიეცა.

წყაროს სასწაულმოქმედებისა და კურნების ძალა აქვს და ყველა ავადმყოფს შველის, ვინც კი რწმენით შესვამს მას, განსაკუთრებით უშვილოებს სწყალობს. ამ წყაროს მაშინ აკითხავენ, როცა ექიმები ყოველგვარ იმედს გადაუწურავენ პაციენტებს.

ამას წინათ ერთი მიყვებოდა, თუ როგორ გაუჩნდა შვილი მრავალი წლის უშვილო ოჯახს მას შემდეგ, რაც ამ წყლის მიღება დაიწყო. როგორც მოგახსენებდით, იმ ადგილას, სადაც მამა დავითის პირველი სამყოფელი იყო, ქვაბული წყლით არის ავსებული, გამდინარე წყალში ჩვენც ხშირად ავდივართ განსაბანად და მსურველებსაც ვაძლევთ ამის საშუალებას, რათა კურნება მიიღონ.

ამ წყალს ვინც კი შესვამს, ყველა ხვდება, რომ არ არის უბრალო წყალი, გემოზეც შეატყობთ, რომ მისი შემადგენლობა განსხვავებულია. მიღების წინ შეიძლება წარმოითქვას წმინდა დავით გარეჯელის ტროპარი, ან "მამაო, ჩვენო", ან უბრალოდ ითქვას: "უფალო, შეგვიწყალენ". ორივე წყარო, მართალია, სხვადასხვა ადგილას გადმოდინდება, მაგრამ ერთი და იგივეა."

/მამა სამოელი (ზედგენიძე)/

[marine]

"ღვთის დიდი რწმენისა და მოშურნეობის გამო მეუფე [ზინობი (მაჟუგა)] ღირსი გახდა დიდი წყალობისა - მისი კელია თვით ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა მოიხილა. ჰქონდა მადლი წინასწარმცნობელობისა. გასული საუკუნის 50-იან წლებში საქართველოს ალექსანდრიის ეკლესიის წარმომადგენელი ეწვია. ლიტურგიის შემდეგ თბილისის ერთ-ერთ ტაძარში ურთიერთმისალმება მოხდა. შეკრებაზე იყო მეუფე ზინობიც, მაშინ - არქიმანდრიტი. უეცრად ალექსანდრიის ეკლესიის წარმომადგენელთან მივიდა და სთხოვა, გაიწიეთ და ადგილი დამითმეთო.

ყველას გაუკვირდა მისი საქციელი, აღშფოთდნენ კიდეც, მაგრამ გარემოებათა გამო ალექსანდრიელი დამორჩილდა. მცირე ხნის შემდეგ უეცრად კანკელის ზედა მხრიდან ხატი ჩამოვარდა და მამა ზინობის თავში დაეცა. დარტყმა ისეთი ძლიერი იყო, რომ დაზარალებულს ბარტყული გადახადა. სტუმართა აღშფოთება გაკვირვებით შეიცვალა. ყველა მიხვდა, რომ არქიმანდრიტის წყალობით დიდ უსიამოვნებას გადაურჩნენ. მეუფე ზინობი კი ბრძანებდა: ღვთის განგებამ და მფარველმა ანგელოზმა ჩემი საშუალებით დაიფარეს სიცოცხლე ალექსანდრიის ეკლესიის თავისაო."

[marine]

"წმინდანები მხოლოდ წმინდანების მიერ შეიცნობიან, რადგან ისინი ერთმანეთის მსგავსი ცხოვრების წესით ცხოვრობენ, საერთო გამოცდილება გააჩნიათ, გამოხატვის საერთო მეთოდებს ფლობენ"

/არქიმანდრიტი ეროთეოსი (ვლახოსი)/

[marine]

"ბევრს ჰგონია, თითქოს წმინდანები შორს არიან ჩვენგან, მაგრამ ისინი შორს არიან იმ ადამიანებისგან, ვინც თვითონ განეშორა მათ; ხოლო მათთან, ვინც ქრისტეს მცნებებს იმარხავს და სული წმიდის მადლი მიიღო, ძალიან ახლოს არიან".

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

"სხვაც ბევრი შემთხვევა ვიცით, როცა, როგორც კი მოვუხმობთ, წმინდანები მყისვე მოდიან ჩვენს შესაწევნად. აქედან ჩანს, რომ ჩვენი ლოცვები მთელ ზეცას ესმის"

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

"წმინდანები იყვნენ როგორც ღვთისმოყვარენი, ასევე - ყველა ადამიანზე მეტად კაცთმოყვარენი!"

[marine]

"როდესაც შენ, ადამიანო, განსაკუთრებით გიყვარს წმინდანი და პატივს მიაგებ მას, მაშინ წმინდანსაც ყოველთვის ახსოვხარ და უხილავად ისე არის შენთან, რომ შენ ვერც ხვდები ამას. ის გაცილებით ახლოს არის შენთან, როდესაც იდღესასწაულება მისი ხსენება და შენ გამოხატავ უთბეს მოშურნეობას მის მიმართ".