ქალწულება და სისუფთავე სულისა და ხორცისა პარამეტრები

[marine]

“წმინდა გიორგი ზადონელი ახალგაზრდობაში იდეალისტი იყო, სილამაზეს ეძიებდა. თვითონაც მშვენიერი ვაჟი გახლდათ. ერთხელ ერთი მზეთუნახავი გაიცნო და ცოლობა სთხოვა. ქალიშვილი დათანხმდა. იმავე ღამეს მან სიზმარი ნახა: თითქოს მის წინ ულამაზესი გოგონა დგას, ისეთი მშვენიერი, რომლის მსგავსი არსად ენახა. გაოცებულმა ჰკითხა: "ვინა ხარ, რა გქვია?" - "სახელი ჩემი უბიწოებაა", - უპასუხა ქალიშვილმა. გაიღვიძა გიორგიმ: "აი, სად ყოფილა სილამაზე! სხვა არაფერი მინდა!" და მერე ბერად შემდგარი დაეყუდა კიდეც.”

[marine]

"პიროვნული სიწმინდის გაზრდა"

[marine]

"უბიწო სიწმინდე"

"წმიდაზეწმიდა"

[marine]

"გაბრიელ ბერი დროდადრო ტოვებდა თავის სავანეს და თბილისის ქუჩებში გამოდიოდა, რათა მალამოდ დასდებოდა გზააბნეულ სულებს. უცბად, თითქოს მეხმა გაჰკვეთა ადამიანთა რკალი, მიეჭრა ნარნარად მიმავალ, მალულად მოთვალთვალე ყმაწვილთა მზერით განებივრებულ, თითქმის გაშიშვლებულ ახალგაზრდა ქალიშვილს და უკნიდან გემრიელად ამოჰკრა! ქალიშვილი შეცბა, დაიბნა მოულოდნელობისა და სიმწრისგან; სწრაფად მოტიალდა და შეკრთა: წინ მუხლებზე დაცემული, მწარედ მტირალი და მისკენ ხელგანპყრობილი ბერი იხილა:

- ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატება რას დამსგავსებიხარ! - შეჰღაღადებდა იგი მწარედ.

გოგონას ცრემლი გადმოღვროდა თვალთაგან - გაბრიელ ბერის ტკივილიანმა სიტყვებმა სინანული გაუღვიძა ქალიშვილს."

[marine]

"უდიდესი მართლმადიდებელი მამები საუკუნეების მანძილზე ასწავლიდნენ, რომ ადამიანის სულიერი შობა განპირობებულია სულის ქალწულებრივი სიწმინდით, ანუ სული, რომელიც სრულიად განწმენდილია თვით ცოდვიანი გულისთქმებისგანაც კი მიემსგავსება ყოვლადწმინდა ქალწულს და ღვთის კეთილგანწყობით ღირსი ხდება, იქცეს ქრისტეს სამკვიდრებლად."

[marine]

"[მამა ონისიფორე ფაჩულია] ასე ცხოვრობდა ორმოც წლამდე, უქორწინებლად და ქალწულების დამარხვით".

[marine]

"ქალებო, გაუფრთხილდით თქვენს ღირსებასა და უბიწოებას, რათა არ შეიბღალოს თქვენი სახელი".

/არქიმანდრიტი არსენი (პაპაჩოკი)/

"თუ თანაცხოვრების შემდეგ ახალგაზრდები დაქორწინდებიან, ასეთი ქორწინება ორჯერ უფრო ხშირად განქორწინებით მთავრდება, ვიდრე თანაცხოვრების გამოცდილების გარეშე ქორწინებები.

გამოირკვა, წყვილები, რომლებიც ქორწინებამდე ერთად ცხოვრობდნენ ორჯერ უფრო ხშირად შორდებიან და მათ ოჯახურ ცხოვრებაში უფრო მეტი კონფლიქტია".

/მღვდელი პავლე გუმეროვი/

[marine]

"ბოლშევიკების საკონცენტრაციო ბანაკგამოვლილი არქიმანდრიტი პავლე (გრუზდევი) იგონებს: ჩვენთან ბანაკში ორასამდე გოგონა შემოყარეს. მათ "ბენდერებს" ვეძახდით. მათ შორის ერთი მართლაც მზეთუნახავი იყო, ნაწნავიანი, 16 წლის, რაღაცაზე მწარედ ტიროდა. ვიკითხე, ასე რად იკლავს თავს-მეთქი. ერთმა მითხრა: - სამი დღე უსმელ-უჭმელნი მოვყავდით. აქ რომ მოვედით, პური დაგვირიგეს. მაგან თავისი წილი შეინახა, რადგან მარხვის დღე ჰქონდა. ვიღაცამ წაართვა. ჩვენც არაფერი გვაქვს, რომ მივცეთო.

მაშინვე შევირბინე ბარაკში და დღიური ნორმა - 800 გრამი პური გამოვიტანე, რომელსაც როგორც მუშას, მაძლევდნენ. რა პურიც იქნებოდა, წარმოიდგინეთ. მივაწოდე გოგონას (მამა პავლეს, ბუნებრივია, ბანაკში ერისკაცულად ეცვა). უკან დამიბრუნა: - არ შევჭამ! ჩემს პატიოსნებას პურზე არ გავცვლიო. პურიც კი არ აიღო! ჰოი, უფალო! განა რა პატიოსნება უნდა იყოს ისეთი, რომლისთვისაც კაცი მზად არის მოკვდეს? მანამდე არ ვიცოდი და იმ დღეს შევიტყვე, რომ ამას ქალწულის პატიოსნება ჰქვია!"

[marine]

"ერთ დედათა მონასტერში იღუმენიასთან ერთად მისი ძმისშვილი ცხოვრობდა. სხეულითაც და ხასიათითაც მშვენიერი გოგონა იყო. უეცრად გარდაიცვალა და საზეიმოდ დაკრძალეს იმ იმედით, რომ მისი წმინდა სული სამოთხეში მოხვდებოდა.

იღუმენია ევედრებოდა ღმერთს, გაემხილა მისთვის, ქალწულთა დასს შეუერთდა თუ არა ქალიშვილი. ერთხელ, შუაღამისას, ლოცვისას, იღუმენიას ფეხქვეშ მიწა გაიხსნა და იქ ჯოჯოხეთის ცეცხლში თავისი ძმისშვილი დაინახა.

- შენ აქ რა გინდა? - ჰკითხა დამწუხრებულმა იღუმენიამ, - მე შენ ქრისტეს უბიწო კრავებთან მყოფი მეგონე.

- ვაი, მე უბედურს, თვითონვე ვარ დამნაშავე ჯოჯოხეთის ცეცხლში მოხვედრისა. გარეგნულად ვჩანდი ქალწული, ხორციელი ცოდვით არ ვიბილწავდი სხეულს, მაგრამ სიძვის დაფარულმა ფიქრებმა და სურვილებმა ჯოჯოხეთის მკვიდრი გამხადა.

ქალწულებრივი სხეული კი შემოვინახე, მაგრამ ფიქრებმა და გულისთქმამ შემიბილწა სული. გაუფრთხილებლობით ერთი ყმაწვილი მომეწონა და ფიქრებში მასთან გატარებულ დღეებს წარმოვიდგენდი, ვხვდებოდი, რომ ეს ცოდვა იყო, მაგრამ მოძღვრისთვის აღსარებაში გამხელისა მერიდებოდა. ჩემი გარდაცვალების ჟამს კი უფლის ანგელოზებმა პირი იბრუნეს ჩემგან და დემონებს გადამცეს!" ჩვენება გაქრა, იღუმენია კი მწარედ ჩაფიქრებული დატოვა."





"სიწმინდე იწყება იმ მომენტიდან, როცა მთლიანად ვეძლევით ღმერთს"

/მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი/

[marine]

"სიწმინდე იწყება იმ მომენტიდან, როცა ჩვენ თავს მივუძღვნით ღმერთს, როცა ნებაყოფლობით ვხდებით მისი საკუთრება"

/მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი/

[marine]

"ზადონში მოღვაწეობდა ცნობილი მოსაგრე გიორგი, ის მალევე მიხვდა სოფლის ამაოებას, წავიდა მონასტერში, მაგრამ ესეც არ იყო მისთვის საკმარისი, მან დაყუდებაში განვლო ცხოვრება.

ერისკაცობისას წმინდა სიყვარულით უყვარდა ერთი გოგონა, და მისი სახე ხშირად ედგა თვალწინ და სულის სიმშვიდეს უკარგავდა. ერთხელ იგრძნო ბრძოლისას უძლურება, წამოიძახა: - უფალო! თუ ეს ჩემი ჯვარია, მომეცი მისი ტვირთვის ძალა, თუ არადა, აღხოცე იგი ჩემი მეხსიერებიდანო.

უფალმა ისმინა მისი და იმავე ღამეს ძილში ოქროსფერი სამოსით მოსილი უმშვენიერესი ქალწული ეჩვენა. მის მზერაში იმდენი არამიწიერი დიდებულება და ანგელოზებრივი სიწმინდე ჩანდა, რომ გიორგიმ თვალის მოშორება ვერ შეძლო და კეთილმოკრძალებით ჰკითხა, - ვინ ხარ და რა გქვიაო.

"ჩემი სახელი უბიწოებაა", - უთხრა ქალწულმა და ხილვაც გაქრა. გონს მოსულმა მოღვაწემ მადლობა შესწირა უფალს გულისხმისყოფისთვის. ძილში ნანახი სახე კი ისე ჩაებეჭდა გონებაში, რომ მან სრულიად განაძევა იქიდან ყველა სხვა სახე."



"ქალწულებასა და უბიწოებას ღვთის წინაშე დიდი კადნიერება აქვს. ამიტომ, სიცოცხლის მსხვერპლად გაღებაც რომ გახდეს საჭირო, ქალწულება თვალის ჩინივით დაიცავით. მის შესანარჩუნებლად მუდმივად ამბობდეთ იესოს ლოცვას და მოერიდეთ ცოდვის მიზეზებს: გაუფრთხილდით საკუთარ თვალებს."



"ომიდან დაბრუნებულ ერთ-ერთ რუს საერო პირს, ნიკოლოზს ანგელოზი გამოეცხადა და უთხრა: შენ მარტო იმიტომ გადარჩი ომში, რომ არასოდეს აჰყოლილხარ უხამს და ბილწ გულისთქმებს და არ გაგიზიარებია მეძავის სარეცელიო. ამის მერე ნიკოლოზმა ეკლესიური ცხოვრება დაიწყო და ქალწულების აღთქმა სიკვდილამდე არ დაურღვევია. ამ გამოცხადებამ მას ნათლად დაანახა და აგრძნობინა, თუ რა არის სათნო უფლისათვის და რა - არა."




"რა მშვენიერია: ანგელოზები უკრძალველობისათვის ზეციდან ამა ქვეყნად გარდამოცვივნენ, ქალწულნი კი უბიწოებისათვის ამა ქვეყნიდან ზეცად გადასახლდნენ."

[marine]

"- საზოგადოებაში რატომღაც დამკვიდრდა შეხედულება, რომ უბიწოების დაცვა მოეთხოვება მხოლოდ ქალს. მამაკაცისთვის კი ეს აუცილებელი არ არის. პირიქით - მავანნი იკვეხნიან კიდეც ამურული თავგადასავლებით. მაგრამ მცნება ხომ ყველასთვის ერთია?

- ქრისტიანული და, საერთოდ, მართლმადიდებლური სწავლების მიხედვით ორივე სქესს მოეთხოვება სიწმინდის დაცვა. ზენკოვსკის სიტყვებით, ისინი, ვინც ქორწინებაში შეაბიჯებენ უბიწოებით, სულში გრძნობენ კეთილსათნოებას თანამეცხედრის მიმართ, რომელიც მათთვის ხდება კრძალული და წმიდათაწმიდა.

ნიშანდობლივია, რომ საერთოდ, ბერები ქორწინების საიდუმლოს აღსრულებას არ ესწრებიან. მაგრამ წმინდა მამა ლავრენტი ჩერნიგოველი საგანგებოდ დაესწრო ერთ-ერთ ქორწინების ცერემონიალს. როდესაც ამის მიზეზი ჰკითხეს, უპასუხა: - ვხედავდი, რომ ორივენი - ნეფეც და პატარძალიც უბიწონი იყვნენ და სულიწმინდა ერთიდან მეორეზე გადადიოდა; მე კი იმდენად ბედნიერი ვიყავი ამ ხილვით, რომ არ შემეძლო დავკლებოდი ამ უჩვეულო სანახაობასო."

/ფსიქოლოგი ლევან გურიელიძე/

[marine]

"ქალწულების გაუწმინდურება"

[marine]

"- რა მნიშვნელობა აქვს უბიწოების დაცვას ქორწინებამდე?

- ქალწულება არ არის მხოლოდ ანატომიური წარმონაქმნი, იგი ხორციელზე მეტად სულიერი ბეჭედია და ამ ბეჭდის ახსნა ჯვრისწერის - უფლის კურთხევის გარეშე არ შეიძლება.

სამწუხაროდ, დღეს სხვაგვარად ხდება. ხშირად წყვილები ჯვრისწერის გარეშე ქორწინდებიან, ილხენენ, მხიარულობენ, მაგრამ ასეთი ლხინი უგემურია. სულიერი თვალთახედვით, ეს ლხინი ქორწილად არ ითვლება.

გაჩნდა ახალი, "თანამედროვე" მიდგომაც - მამაკაცი და ქალი ჯერ ერთდებიან, ცდიან ერთმანეთის ხასიათს, ერთად ცხოვრების სხვა მხარეებს და თუ მოეწონათ ერთად ყოფნა, სულიერადაც და ხორციელადაც თუ შეეწყვნენ ერთმანეთს, მაშინღა იწერენ ჯვარს. ასეთი საქციელი უფლის გამოცდაა, მის წინააღმდეგ სვლაა. როგორ შეიძლება სულიერად შეეწყონ ერთმანეთს, თუ სულიერებას თავიდანვე არღვევენ?

გარდა სულიერი მხარისა, ამ ქმედებას ხორციელი შედეგებიც აქვს: სულიერი ცოდვა ხორციელ დაავადებებს იწვევს. ასეთი კავშირი მრუშობაა, ეს ცოდვა კი ხორცსაც ალპობს და სულსაც."

/მამა კონსტანტინე გიორგაძე/

[marine]

"ივლიანე ანოქიელს მშობლების მოთხოვნით შეურთავს ქალწული ვასილისა. მან ქორწინების შემდეგ გადაწყვიტა, შეენარჩუნებინა უბიწოება, რაზედაც მეუღლეც დათანხმდა, ჯვრისწერის პირველი დღიდან არ გაუტეხავთ ქალწულობის აღთქმა.

ერთხელაც, ცოლ-ქმარი უჩვულო გამოცხადების მოწმენი გახდნენ. მათი საძინებელი ოთახის საძირკველი შეირყა და ოთახი თვალისმომჭრელმა სინათლემ მოიცვა. ერთი მხრიდან საოცარ სამოსში გამოწყობილი ქრისტე გამოჩნდა მრავალრიცხოვანი ამალით, მეორე მხრიდან კი ნათელი სამოსლით დედა ღვთისა, ქალწულთა დასის თანხლებით.

იმ მხრიდან, სადაც მაცხოვარი იდგა, მოისმა ხმა: "შენ გაიმარჯვე, ივლიანე!", ხოლო ღვთისმშობლის მხრიდან ასეთი სიტყვები: "ღვთივდალოცვილი ხარ შენ, ვასილისა!" და დაინახეს ღვთის პატივისმცემელმა მეუღლეებმა დიდი და ბრწყინვალე წიგნი, რომელშიც ოქროს ასოებით ეწერა: "ივლიანე ჩემი სიყვარულის გამო განუდგა ამ სოფელს. დაე, დღეიდან შერაცხილ იქნეს წმინდანად იმ წმინდანებთან ერთად, რომლებმაც შეინარჩუნეს უბიწოება, ხოლო ვასილისა ჩაირიცხა ღვთისმშობლის თანმხლებ ქალწულთა დასში".

[marine]

"ადამიანის სექსუალურობა მხოლოდ ორი სახით შეიძლება განხორციელდეს - ესაა ქორწინება და ქალწულობა. ორივე მათგანი ეკლესიის მიერ მაცხოვნებლადაა მიჩნეული. სქესობრივი ცხოვრების ნებისმიერი სხვა ფორმა ცოდვაა"

[marine]

"წმიდა წერილითა და წმიდა გადმოცემით რომ არ ყოფილიყო დადგინებული უბიწოება ქრისტესათვის, მე მას ჩემთვის გამოვიგონებდი".

/მამა ეპიფანე/

[marine]

"ერთ დღესაც ღირსმა ქსენოფონტემ, რომელიც უკურნებელი სენით იყო შეპყრობილი, შეკრიბა ვაჟები და მიუგო:

...გული არასდროს შემვარდნია ლამაზ ქალზე, არც სხვა ვიცი ვინმე, თვინიერ დედათქვენისა, ამ მხრივ ღვთის წინაშე ქალწულებას ვიმარხავ"

[marine]

"მინდა ხაზი გავუსვა, როგორც ექიმები გვეუბნებიან, საქალწულე აპკი მხოლოდ გოგონას აქვს, პირუტყვს, ცხოველს არა აქვს. ეს ღვთისგან ბოძებული უდიდესი სიწმინდეა გოგონასათვის. თუკი ქორწინება ჯვრისწერის საშუალებით ღვთისგან კურთხეულია, მაშინ ღვთის განგებით ის ბარდება ღმერთის მიერ გამორჩეულს, ერთადერთს. თუ მშობლის კურთხევის გარეშე დაქორწინდებიან შვილები, ისინი განკანონებულნი უნდა იქნენ ერთი წლით მაინც, ე.ი. უზიარებელნი.

როდესაც შეუღლდებიან, მაშინ ამ საქალწულე აპკზე, როგორც მაგნიტურ ლენტზე იწერება მამაკაცის და ქალის შეერთებული გენები. ახლა წარმოვიდგინოთ, რას ქადაგებენ ამ სოფლის თავადნი ეშმაკის ხელმძღვანელობით: არ დაიცვათ სიქალწულე, როგორც გინდათ, თავისუფლები ხართ...

რამხელა სიბინძურეა არა მარტო ზნეობაში, არამედ გენებში. თუ ქალწული არ მოიყვანა კაცმა ცოლად, მაშინ სხვისი გენი შედის მის ოჯახში. გესმით, ეს რას ნიშნავს? ცდილობენ, რომ სკოლაშიც კი ასწავლონ ასეთი სიბინძურე, გახრწნილობა"

/მამა გიორგი სამსონიძე/

[marine]

"მოზარდი, რომელსაც სწამს ქრისტესი, დადის ეკლესიაში, აპირებს შეინარჩუნოს უბიწოება ჯვრისწერამდე - უკვე იშვიათია თანატოლებს შორის"