გრიგოლ ფერაძე პარამეტრები

[Sotiris]

რაფიდზე ავტვირთე პოლონელი მღვდლის ჰენრიკ პაპროცკის მიერ დაწერილი გრიგოლ ფერაძის ბიოგრაფია (ფრანგულ ენაზე), რომელსაც თან ერთვის მამა გრიგოლის ნაშრომების ბიბლიოგრაფია. სტატიაში აგრეთვე დაბეჭდილია მისი რამდენიმე ფოტო, რომლებიც, ვფიქრობ, ხალხს დააინტერესებს. სტატია ქართული ვერსიებისგან განსხვავებით მეტი ინფორმატიულობით და სიზუსტით გამოირჩევა. საერთოდ გრიგოლ ფერაძის სიკვდილის სამი ვერსია არსებობს (მეტი დეტალებისთვის ნახეთ სტატია):

1) ვარშავის პავიაკის ციხიდან გადაიყვანეს საკონცენტრაციო ბანაკ მაუთჰაუზენში, სადაც სიკვდილით დასაჯეს.
2) იგი ძაღლებს დააგლეჯინეს და დაწვეს (ეს ნახსენებია მიტროპოლიტ ბასილის ერთ წერილში).
3) აუშვიცის ბანაკში მრავალშვილიანი ოჯახის მამის ნაცვლად შევიდა გაზის კამერაში.

პირველი ვერსია უსაფუძვლო უნდა იყოს (არცაა ცნობილი საიდან მომდინარეობს), რადგან ეწინააღმდეგება იგივე ოფიციალურ გერმანულ დოკუმენტებს, რომლებიც აუშვიცში სიკვდილის შესახებ საუბრობენ. აუშვიცის ვერსია კი არის ცხადი, მაგრამ დეტალები მაინც ბოლომდე გაურკვეველი რჩება. 1945 წ.-ს აუშვიცს გადარჩენილმა ერთმა პირმა (რომლის ვინაობის შესახებაც ახლა არაფერი ვიცით) პოლონეთის ეკლესიას მიაწოდა ზეპირი მოწმობა, რომ გრიგოლ ფერაძემ სხვა პატიმრების ნაცვლად შესთავაზა თავი დასასჯელად გერმანელებს. პაპროცკი წერს, რომ ჩატარებულ გამოკვლევებს ამ ვერსიის დასადასტურებლად ამ დღემდე არ გამოუღია შედეგი (მეორეს მხრივ პაპროცკი დარწმუნებულია, რომ მამა გრიგოლმა თავი გასწირა სხვებისთვის).

[mariami-k]

გრიგოლ ფერაძე:



გრიგოლ ფერაძეზე დოკუმენტური ფილმი მაქვს ნანახი. ძალიან მომეწონა. თუ მეუფე ანდრიას ისევ აქვს რეზიდენციაში გამოვართმევ და ავტვირთAვ.

[ლილიანა]

Sotiris
ქართულ ენაზე არ მოიძებნება ინტერნეტში გრიგოლ ფერაძის ბიოგრაფია ?

[marine]

http://www.georgianweb.com/language/geo/feradze.html

[ulvashi]

შეგიძლიათ იხილოთ "წმ. გრიგოლ ფერაძე სარწმუნოებისა და მოქალაქეობის შესახებ" ნუგზარ პაპუაშვილის ავტორობით
საინტერესო წიგნია
გაყიდვაშია თუა, არ ვიცი, მაგრამ ბიბლიოთეკებში იქნება

[catherina_10]

ლილიანა
წმიდა მღვდელმოწამე გრიგოლი (ფერაძე)
წმიდა მღვდელმოწამე გრიგოლ ფერაძე 1899 წლის 13 აგვისტოს დაიბადა სიღნაღის მაზრის სოფელ ბაკურციხეში. მისი მამა რომანოზი მღვდელი იყო. გრიგოლმა დაწყებითი სასულიერო სასწავლებელი და სასულიერო სემინარია დაამრთავრა თბილისში 1918 წელს, შემდეგ თბილისის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე ჩაირიცხა. 1921 წლიდან მუშაობდა მასწავლებლად. მალე ქართული მართლმადიდებლური ეკლეიის მიერ გაიგზავნა გერმანიაში, სადაც შემდგომში ღვთისმეტყველებას ეუფლებოდა. 1922-25 წლებში ბერლინის უნივერსიტეტში სწავლობდა თეოლოგიას და აღმოსავლურ ენებს. 1925 წელს გადავიდა ბონის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე, სადაც იღრმავებდა რელიგიის საკითხებისა და აღმოსავლური ენების ცოდნას, მიიღო ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხი ნაშრომისათვის - „სამონასტრო საწყისების საკითხები საქართველოში“. ამ დროიდან მოყოლებული ვიდრე 1927 წლამდე განაგრძობდა ღვთისმეტყველების შესწავლას - ლექციებს ისმენდა ლიოვაიანეს უნივერსიტეტში.

1927 წლიდან ეწეოდა სამეცნიერო მუშაობას ინგლისში, სადაც გაეცნო ბრიტანეთის მუზეუმსა და ოქსფორდის უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკებში დაცულ ეკლესიის მამათა თხზულებების უძველეს ხელნაწერებს. 1927 წლის ივლისში იგი დაინიშნა ბონის უნივერსიტეტის პრივატ-დოცენტის თანამდებობაზე, სადაც დაევალა ლექციების კითხვა ძველ ქართულ და სომხურ ლიტერატურაზე. ლექციებს კითხულობდა 1932 წლამდე. ამავე წელს იგი მიიწვიეს ოქსფორდის ქართული ეკლესიის ისტორიის საკითხებზე ლექციების წასაკითხად. 1931 წელს ბერად აღიკვეცა, მღვდელ-მონაზონის ხარისხიც მიიღო და პარიზის ქართულ ეკლესიაში დაინიშნა მოძღვრად.

1932 წლიდან მის ცხოვრებაში ახალი პერიოდი დაიწყო - აირჩიეს მართლმადიდებლური სასულიერო სკოლის პროფესორად ვარშავაში.

მამა გრიგოლი ცხოვრების ძნელ წუთებში ხშირად იმეორებდა წმიდა იოანე ოქროპირის სიტყვებს: „გმადლობ, უფალო, ყველაფრისათვის“.

ფერაძის უდიდესი ცოდნა შერწყმული იყო ღრმა რწმენასთან. მისი ლექციები განმსჭვალული იყო ეკლესიის მამების შემოქმედებითი სულით. ფიქრებით იგი ხშირად გადადიოდა იქ, სადაც ცხოვრობდნენ და მოღვაწეობდნენ ისინი. მამა გრიგოლი ხშირად კითხულობდა მოხსენებებს სამეცნიერო კონფერენციებსა და ევროპის სხვადასხვა სამეცნიერო ცენტრებში. მთელ თავის სახსრებს იგი ახმარდა სირია-პალესტინაში, საბერძნეთში, ბულგარეშთი, ავსტრიაში, რუმინეთში, იტალიასა და ინგლისში ქართული საეკლესიო ხელნაწერებისა და ქართული ეკლესიის ისტორიისათვის ცნობების მოძიებას. მისი შრომითა და ღვაწლით ბევრი ქართული ხელნაწერი იქნა აღმოჩენილი. ორი თვისება - შრომისმოყვარეობა და თავმდაბლობა ახასიათებდა მამა გრიგოლ ფერაძეს მთელი ცხოვრების მანძილზე.

ქართულმა საზოგადოებამ იშვიათი გამონაკლისის გარდა თითქმის არაფერი იცოდა მისი ნაშრომებისა და მოღვაწეობის შესახებ, არ იცოდა, რომ ექვთიმე თაყაიშვილის მიერ გატანილი საქართველოს ეკლესიის განძეულობა, როდესაც მას შენახვის ვადა გაუვიდა, ფაშისტების კონფისკაციას გრიგოლ ფერაძის წყალობით გადაურჩა. მან, როგორც ექსპერტმა, სიკვდილის საფრთხის მიუხედავად, დასკვნაში აღნიშნა, რომ იგი არავითარ მატერიალურ ფასეულობას არ წარმოადგენდა და მხოლოდ ეროვნული ღირებულება ჰქონდა; ქართულმა საზოგადოებამ არ იცოდა ისიც, რომ მისი დაარსებულია წმინდა ნინოს სახელობის ქართული ეკლესია პარიზში და სამრეველო ჟურნალი „ჯვარი ვაზისა“.

1942 წლის მაისში გრიგოლ ფერაძე ვარშავაში გესტაპომ დააპატიმრა. მის ბინაზე ჩატარდა ჩხრეკა, რის შედეგადაც გაქრა ის ძვირფასი ძველი ხელნაწერები, რომლებზეც იგი მუშაობდა, ასევე ძვირფასი საეკლესიო ნივთები, რომელთაც იგი თავისი მოგზაურობის დროს საქართველოში დასაბრუნებლად იძენდა.

დაპატიმრების უშუალო მიზეზი გახდა ის, რომ მამა გრიგოლი ეხმარებოდა და იფარებდა ფაშისტებისაგან დევნილ ებრაელებს თუ სხვა ეროვნების პიროვნებებს. გრიგოლ ფერაძე ჩასვეს პავიაკის ციხეში (ვარშავაში). საანკეტო ჩანაწერებიდან ირკვევა, რომ თავდაპირველად იგი მოხვდა VII განყოფილებაში, რომლის საკნები სარდაფში იყო მოთავსებული. იქ მან დაახლოებით 14 დღე დაჰყო. შემდეგ გადაიყვანეს პირველ სართულზე მოთავსებულ V, ე.წ. სატრანსპორტო განყოფილებაში, N 117 საკანში. 1942 წლის ოქტომბერში გადაიყვანეს ოსვენციმის საკონცენტრაციო ბანაკში. ოფიციალური გერმანული ცნობების თანახმად, გრიგოლ ფერაძე აღესრულა 1942 წლის 6 დეკემბერს, 16 საათსა და 45 წუთზე. ესაა ოსვენციმის ბანაკის ადმინისტრაციის მიერ 1942 წლის 30 დეკემბერს გაცემული ცნობა, ხოლო ოსვენციმში პოლონეთის იმდროინდელი მთავრობის წარმომადგენლის ჩანაწერებში, რომელიც 1942 წლის დეკემბრის ამბებს შეეხება, აღნიშნულია: „ბანაკი ოსვენციმი. აქ გარდაიცვალა რამდენიმე კვირის წინ მოყვანილი გრიგოლ ფერაძე, პროფესორი, თეოლოგი, მართლმადიდებელი, ქართველი, გამოჩენილი მეცნიერი“.

გრიგოლ ფერაძის სიკვდილის გარემოებასთან ახლოს იყვნენ საკონცენტრაციო ბანაკის პატიმრები, რომლებიც გათავისუფლების შემდეგ, 1945 წელს, მოდიოდნენ ვარშავის საპატიმროში და მოჰქონდათ ამბავი გრიგოლ ფერაძის მოწამეობრივი აღსასრულისა. როგორც ირკვევა, არქმიანდრიტმა თავს იდო სხვისი დანაშაული, რის გამოც გაზის კამერაში მოაკვდინეს.

წმიდანთა ცხოვრება, ტომი IV, თბილისი, 2001 წ.

[Sotiris]

წმიდანთა ცხოვრება, ტომი IV, თბილისი, 2001 წ.

ისე სწორედ ამ ქართულ ვერსიას ვგულისხმობდი, როდესაც ვთქვი, რომ პაპროცკის სტატია მეტი ინფორმატიულობით და სიზუსტით გამოირჩევა. მაგალითისთვის ქართული ვერსიაში არაფერია ნათქვამი მამა გრიგოლის ეკუმენური ხასიათის ორგანიზაციებში წევრობის შესახებ, არადა იგი იყო წევრი:

1) რწმენა და წესრიგის მოძრაობის კომისიისა
2) ეკლესიათა შორის მეგობრული თანამშრომლობის მსოფლიო ალიანსის პოლონური განყოფილებისა
3) პრაქტიკული ქრისტიანობის (სტოკჰოლმის მოძრაობის) პოლონური განყოფილებისა
4) ანგლიკანური და აღმოსავლური ეკლესიების საზოგადოებისა

აქვე ვდებ სტატიიდან ამოჭრილ ფოტოებს:







ამათ გარდა ინტერნეტში კიდევ ორი ფოტო ვნახე:

მამა გრიგოლი სტუდენტებთან ერთად



უცნობი წარმომავლობის ფოტო

[ზებედე]

გაუმარჯოს ეკუმენისტ წმინდანებს!!!

[abo]

Sotirisპაპრპროტცკიმ კი დაწერა მასე, მაგრამ რამდენად სარწმუნოა მისი ნაწერი?ან ვინ არის ხსენებული მღვდელი?მართლმადიდებელი? თუ კათოლიკე?თუ ბოლო მაშინ გასაგებია

[Sotiris]

Sotirisპაპრპროტცკიმ კი დაწერა მასე, მაგრამ რამდენად სარწმუნოა მისი ნაწერი?ან ვინ არის ხსენებული მღვდელი?მართლმადიდებელი? თუ კათოლიკე?თუ ბოლო მაშინ გასაგებია

პაპროცკი არის პოლონელი მართლმადიდებელი მღვდელი, პოლონეთის ეკლესიის მღვდელმსახური. რაც შეეხება მამა გრიგოლის ეკუმენური ხასიათის ორგანიზაციებში წევრობას, ეს ძალიან ადვილი გადასამოწმებელია და საკვირველი ისაა, ვინმეში რომ ეჭვს იწვევს. მაგალითად იგი იყო მონაწილე 1927 წ.-ს ლოზანაში გამართული მსოფლიო კონფერენციისა რწმენისა და წესრიგის შესახებ: ამას ეძღვნება მისი პუპლიკაციები: Die Weltkonferenz in Lausanne fuer Glauben und Kirchenverfassung და Rede Dr Gregor Peradses (Georgische Kirche) auf der Konferenz zu Lausanne, რომლებიც ჟურნალ Der Orient-ში გამოქვეყნდა და რომლებიც პაპროცკის პატიოსნად აქვს მითითებული მამა გრიგოლის ბიბლიოგრაფიაში.

მე ის მიკვირს, რომ ხალხი უკრიტიკოდ ღებულობს ასეთ ფაქტებს:

ქართულმა საზოგადოებამ იშვიათი გამონაკლისის გარდა თითქმის არაფერი იცოდა მისი ნაშრომებისა და მოღვაწეობის შესახებ, არ იცოდა, რომ ექვთიმე თაყაიშვილის მიერ გატანილი საქართველოს ეკლესიის განძეულობა, როდესაც მას შენახვის ვადა გაუვიდა, ფაშისტების კონფისკაციას გრიგოლ ფერაძის წყალობით გადაურჩა. მან, როგორც ექსპერტმა, სიკვდილის საფრთხის მიუხედავად, დასკვნაში აღნიშნა, რომ იგი არავითარ მატერიალურ ფასეულობას არ წარმოადგენდა და მხოლოდ ეროვნული ღირებულება ჰქონდა;

ამით ისე გამოდის, თითქოს ნაცისტურ (!) გერმანიაში განძის ბედზე აზრი კითხეს უცხოელ (!) ექსპერტს და დაეთანხმენ მის აზრს, რომ მას ზოგადსაკაცობრიო მნიშვნელობა არა აქვს. და ეს მაშინ, როდესაც უბრალოდ რომ გადაედნოთ ან ძვირფასი თვლები შემოეძარცვათ, დიდძალი ღირების მატერიალური შენამატი იქნებოდა, არაფერს ვამბობ იმის შესახებ, რომ მსოფლიოს წამყვან მუზეუმებს ნადირობა ჰქონდათ გაჩაღებული ჩვენს განძზე (ე.ი. ფასეულობას ხვდებოდნენ როგორღაც, არა?) და რომ თვითონ გერმანიაში საკმარისად ჰყავდათ აღმოსავლეთმცოდნეები, რომ როგორმე ფასეულობას მიმხვდარიყვნენ. სიმართლე რომც იყოს, არარეალურად ჟღერს რაღაც, მაგრამ აი ამ ფაქტს რატომღაც ხალხი უკრიტიკოდ, შესაფერისი დოკუმენტაციის ნახვის გარეშე ღებულობს.

[დავით ივერიელი]

გრიგოლ ფერაძე უდიდესი წმინდაინია.. მან თავი გასწირი სხვისი სიცოცხლის გამო.. ეს ყველაზე ვფიქრობ ეს ყველაზე დიდი ღვწლია უფლის წინაშე...

[Amuza]

კარგი იქნება,თუ კიდევ უფრო ბევრ, ღირსი მამის, გრიგოლ ფერაძის ღვაწლს გავეცნობით. დიდად დამაინტერესა, მის მიერ განხორციელებულმა საკმეებმა.

[KAIROS]

რაფიდზე ავტვირთე პოლონელი მღვდლის ჰენრიკ პაპროცკის მიერ დაწერილი გრიგოლ ფერაძის ბიოგრაფია (ფრანგულ ენაზე),

ვთხოვ ფორუმელებს ვინმეს თუ აქვს ეს წიგნი, დადოს ბიბლიოთეკაში, ეს ფაილი უკვე აღარ იხსნება, მოძველდა...

[marine]

ჩემი შემწე... ჩემი უსაყვარლესი წმინდანი...

[marine]

"იარაღად მე ხელში ლოცვები მიჭირავს, სხვა არანაირი იარაღი არ გამაჩნია და არც მჭირდება".


/წმ. გრიგოლ ფერაძე/

[marine]

"ასევე გურჯაანის მუნიციპალიტეტში, ოღონდ სოფელ ბაკურციხეში, 10 სექტემბერს წმინდა მღვდელმოწამე გრიგოლ ფერაძის სახლ-მუზეუმი გაიხსნა. პოლონურმა დელეგაციამ სახლ-მუზეუმს მემორიალური დაფა გადასცა. ცერემონიაში მონაწილეობდნენ წმინდა გირგოლ ფერაძის შთამომავლები, პოლონეთის რესპუბლიკისა და საქართველოს მთავრობის წარმომადგენლები, მეცნიერები და დაინტერესებული საზოგადოება".

/"საპატრიარქოს უწყებანი" N28, 2017, გვ.18/

[marine]

"ბაკურციხე წმინდა გრიგოლ ფერაძის სოფელია"

[marine]

"ბაკურციხიდან გახლდათ ქართველი წმინდანი, მღვდელმოწამე გრიგოლ ფერაძე. რამდენიმე წლის წინ სოფელში წმინდანის სახელობის სახლ-მუზეუმი გაიხსნა, რომელსაც ხშირად სტუმრობენ უცხოელი და ადგილობრივი სტუმრები, განსაკუთრებით ხშირი სტუმრები პოლონელები არიან".

[marine]

"არქიმანდრიტი გრიგოლ ფერაძე 1995 წელს წმინდანად შერაცხეს, ხოლო 2013 წელს, სიკვდილის შემდეგ, ეროვნული გმირის წოდება მიანიჭეს".

[marine]

"1922-25 წლებში გრიგოლი ბერლინის უნივერსიტეტში სწავლობდა თეოლოგიას და აღმოსავლურ ენებს. აქ საბოლოოდ დაეუფლა 13 ენას".