 სიცოცხლის ბოლო დღე, როგორ გაატარებდით..... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| მატასი |
 Dec 7 2006, 03:02 AM
პოსტი
#1
|
 თამ...  ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440  |
შეიძლება ბევრ თქვენგანს უფიქრია მაზე.... ბევრს არა....
მინდა, რომ ამ თემაში დაწეროთ თქვენი აზრები, როგორ გაატარებდით თქვენი სიცოცხლის უკანასკნელ დღეს... რას გააკეთებ როცა იცი, რომ მხოლოდ ერთი დღის სიცოცხლე დაგრჩა... -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
   |
 
|
| ნიკოლოზ_V |
Dec 7 2006, 03:24 AM
პოსტი
#2
|
 მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
_MATASI_
შესანიშნავი თემააა. ე.ი რას ვიზამდი, ოოო ცოტა რთული შეკითხვააა, ალბათ გამიჩირდება პასუხის გაცემა, მაგრამ მაინც შევეცდები. რას გავაკეთებ და პირველ რიგში ყველა ჩემს მეგობარს და ნათესავებს მოვინახულებდი, მოვესიყვარულებოდი და გავამხნევებდი, მერე ჩემს ოჯახის წევრებთან გავატარებდი რამოდენიმე საათს, დატკბებოდი მათი ცქერით, ძალიან ბევრს მოვეფერებოდი, ალბათ ვიტირებდი კიდეც, დავამშვიდებდი და დავუბარებდი რომ ელოცათ ჩემი ცოდვილი სულისთვის, ყველას ვაკოცებდი გულში ჩავიკრავდი და წამოვიდოდი და მივიდოდი ეკლესიაში, ახსარებას ჩავაბარებდი, და მამაოს კურთხევით სადმე გავმარტოვდებოდი და მხურვალედ ვილოცებდი ჩემი ცოდვილი სულის გადასარჩენად. p.s სერიოზულად დავფიქრდი ამ დღეზე  -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| ვეშაპო |
Dec 7 2006, 03:41 AM
პოსტი
#3
|
 ბიზონებზე მონადირე ჯგუფი: Moderator პოსტები: 2,860 რეგისტრ.: 1-November 06 წევრი № 360 |
_MATASI_
ციტატა შეიძლება ბევრ თქვენგანს უფიქრია მაზე.... ბევრს არა.... მინდა, რომ ამ თემაში დაწეროთ თქვენი აზრები, როგორ გაატარებდით თქვენი სიცოცხლის უკანასკნელ დღეს... რას გააკეთებ როცა იცი, რომ მხოლოდ ერთი დღის სიცოცხლე დაგრჩა... ერთი ეგ ვიცი, რომ შენ და შენს დას ნაღდად მოგინახულებდით.  -------------------- "ვინაც ორიოდე ნოტები ისწავლა, ჩაიგდეს ხელში ეს საცოდავი წირვის წესი და ჯიჯგნიან . . . ყველა მონდომებულია სხვადასხვაგვარი სახე მისცეს, თავის გემოზე გადააკეთოს, ე.ი. ქართული სიტყვები მიუწეროს სლავიანურ სხვა და სხვა გალობათა ხმებს, ამ სიმახინჯით თავი მოსწონთ და სირცხვილათ არ მიაჩნიათ ის, რომ ერთი უბრალო ტროპარი არ იციან გალობით ქართულათ."
მღვდელი რაჟდენი (ხუნდაძე) 1911 წ. |
|
|
|
| კანონისტი |
Dec 7 2006, 11:31 AM
პოსტი
#4
|
 დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
მე რატომღაც მჯერა, რომ სიცოცხლის ბოლო დღე იქნება ტყვიამფრქვევით ხელში ქ. ართვინის მისადგომებთან, საქართველოს უძლეველი არმიის საბოლოო შეტევის დროს დიადი საქართველოს აღდგენისთვის ბრძოლისას
ეეეჰ.... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| marine |
Dec 7 2006, 12:13 PM
პოსტი
#5
|
 მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,995 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
პირველ რიგში აღსარებას ვიტყოდი და ვეზიარებოდი.. მხოლოდ ეს შემიმსუბუქებდა ახლობლებთან და დედამიწასთან განშორებით გამოწვეულ სევდას..
 -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| kato_Bato |
 Dec 7 2006, 12:52 PM
პოსტი
#6
|
 Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 |
ციტატა(_MATASI_ @ Dec 7 2006, 03:02 AM)  შეიძლება ბევრ თქვენგანს უფიქრია მაზე.... ბევრს არა.... მინდა, რომ ამ თემაში დაწეროთ თქვენი აზრები, როგორ გაატარებდით თქვენი სიცოცხლის უკანასკნელ დღეს... რას გააკეთებ როცა იცი, რომ მხოლოდ ერთი დღის სიცოცხლე დაგრჩა... წესით ყველა დღეს მასე უნდა ვატარებდეთ... ალბათ, გული ამიჩუყდებოდა და გავსკდებოდი ღრიალით... გააჩნია როგორ წავიდოდი...რა დამრჩებოდა აქეთ... როგორი სახელი, როგორი შვილები...როგორი ოჯახი... როგორი საქართველო... და მაინც ძალიან შეშინებული ვიქნებოდი, აღსარებას ვიტყოდი, ალბათ მაზიარებდნენ, და ვიტირებდი იმ ცოდვების გამო, რომლებიც დამავიწყდა და ან ყურადღება არ მივაქციე... -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
|
|
|
| მნათე |
Dec 7 2006, 03:39 PM
პოსტი
#7
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
იმედია ეს დღე არასდროს მეცოდინება . . .
-------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| keti |
Dec 7 2006, 03:53 PM
პოსტი
#8
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 170 რეგისტრ.: 10-November 06 წევრი № 444 |
ალბათ პირველ რიგში ტირილს დავიწყებდი და სიცოცხლის ბოლომდე აღარ დავჩერდებოდი
ჩემს მოძღვართან მივიდოდი,მოვუყვებოდი ყველაფერს...აღსარებას ჩავაბარებდი საბოლოოდ და ვეზიარებოდი. ჩემს საყვარელ ადამიანებს დავემშვიდობებოდი და ყველას გულში ჩავიკრავდი, მერე კი...... |
|
|
|
| marine |
Dec 7 2006, 03:58 PM
პოსტი
#9
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,995 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ნიკოლოზ_V
kato_Bato მნათე keti ნუ მოიწყინეთ!! ერთ მონასტერში იღუმენი გარდაიცვალა.. ბერები, რომლებსაც წინამძღვარი ძალიან უყვარდათ, დიდად დამწუხრდნენ და ტირილი დაიწყეს.. ისე გულსაკლავად გლოვობდნენ, რომ ერთ-ერთს ესიზმრა უფლის ანგელოზი და უთხრა რომ უფალმა 15 წელი აჩუქა იღუმენს.. მართლაც იღუმენი გაცოცხლდა და ზუსტად 15 წელი ნაყოფიერად იცოცხლა ასე რომ, ვილოცოთ ერთმანეთისთვის და ყველა დიდხანს, სიკეთით ავსებული დღეებით ვიცოცხლებთ და სიცოცხლის ბოლო დღე ნამდვილად აღარ იქნება სევდიანი!!! -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| keti |
Dec 7 2006, 04:03 PM
პოსტი
#10
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 170 რეგისტრ.: 10-November 06 წევრი № 444 |
ხო მაგრამ ყველას ბოლო მაინც სიკვდილია და გვსურს თუ არ გვსურს ამაზე მაინც უნდა ვიფიქროთ
|
|
|
|
| marine |
Dec 7 2006, 04:06 PM
პოსტი
#11
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,995 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მადლობელი ვარ, გულის სიტკბო ენას ამოაქვს,
სურვილახდენილს რაღა მინდა? ვინატრო რაღა? ნეტავ, ყოველი დღე მეგონოს უკანასკნელი, რომ გადიდო და უცოდველ ღმერთს შეგცოდო აღარ... -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| მნათე |
Dec 7 2006, 04:08 PM
პოსტი
#12
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
იცით სამწუხაროდ ჩვენ გარდაცვალებას სიკვდილს ვუწოდებთ
როგორ შეიძლება ძაღლისა და ადამიანის ორგანიზმის ხრწნადობას სიკვდილი უწოდო??? ჩვენი წინაპრების სულიერება ამ სიტყვაშიც იგრძნობა, გარდაცვალება ანუ სიცოცხლის უფრო მაღალ ფორმაში გადასვლა. . .-------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| marine |
Dec 7 2006, 04:12 PM
პოსტი
#13
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,995 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მართალი ხარ, მნათე, რაკი სული უკვდავია ჩვენც ყოველთვის ვიცოცხლებთ, ოღონდ საგზლად წმინდა ცხოვრება უნდა წავიღოთ.
ყველას ისე გვეცხოვროს, რომ გარდაცვალების წინ სიხარულით გვეთქვას: "აწ განუტევე.." მორწმუნე ადამიანსთვის იმაზე დიდი სიხარული რა უნდა იყოს, რასაც უფალთან შეხვედრა ჰქვია, ასე რომ არავინ მოიწყინოს!!! -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| T.L. |
Dec 7 2006, 04:32 PM
პოსტი
#14
|
 Вот бы мне крылья... ჯგუფი: Members პოსტები: 6,950 რეგისტრ.: 1-September 06 მდებარ.: where the wild roses grow წევრი № 134 |
ალბათ ყველას ვნახავდი ვინც ჩემთვის ძვირფასია...და ძალიან შეშინებული ვიქნებოდი, აღსარებას ვიტყოდი, იმედია მაზიარებდნენ
 -------------------- мне бы в небо...
----------------------- სიკეთით სძლიე შენს მტერსა.... ------------------------------------------- უფრთხილდით საკუთარ აზრებს,რადგან ისინი ზეცაში ისმის... --------------------------------------------------------------------------- |
|
|
|
| ქავთარაძე |
Dec 7 2006, 05:19 PM
პოსტი
#15
|
|
დაურეგისტრირებელი |
ნუ ნამდვილმა ქრისტიანმა ყოველი დღე ისე უნდა გალიოს როგორც მისი უკანასკნელი.
სინანულში! მე ჩავაბარებდი აღსარებას, ვეზიარებოდი ვილოცებდი ბევსრს , ახლობლებს მოვინახულებდი და ბლომად ვიტირებდი და მერე წავიდოდი სათევზაოდ და იქ დავლევდი სიცოცხლის ბოლო წუთებს.და საიდან ვაპირებთ ამის გარკვევას? კანონისტი ეგ ამბავი თუ მოხდა ერთად ვისროლოთ ტყვიამფრქვევიც და რატომ არის აუცილებელი სიკვდილი და არა გამარჯვება? ა? |
|
|
|
| mogzaura |
Dec 7 2006, 07:11 PM
პოსტი
#16
|
 ნანა ჯგუფი: Members პოსტები: 2,805 რეგისტრ.: 26-October 06 მდებარ.: თბილისი.პლანეტა დიღომი:) წევრი № 332 |
სიკვდილის არ მეშინია მე უფრო გმერთთან წარდგომის მეშინია ჩემი ცოდვების გამო
წინასწარ არ ვიცი რას ვიზამდი მაგრამ ბევრს ვიტირებდი და შეცვეცდებოდი გულმხურვალედ მელოცა ჩემი ცცოდვილი სულისთვის!-------------------- ''როდესაც თქვენს ქებას გაიგებთ,გაიხსენეთ საკუთარი ნაკლოვანებები''
წმ ფილარეტ მოსკოველი |
|
|
|
| მარინე |
Dec 7 2006, 07:35 PM
პოსტი
#17
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 348 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: tbilisi წევრი № 432 |
მე ყველა ნაცნობს(?) გულში ჩავიკრავდი და ვეტყოდი,რომ მიყვარს.ვთხოვდი მათ ელოცათ ჩემი სულისთვის.მერე აღსარებას ჩავაბარებდი და...ტაძარში მუხლმოყრილი ვილოცებდი,მერე...
-------------------- ვეზიარე ქრისტიანობას და ჩემივე ნებით ჯვარს ვაცვი საკუთარი აზრები, მაგრამ ჯვარი, რომელიც ვიტვირთე, მხოლოდ სიხარულს მანიჭებს. მე ყველაფერი შევიძინე და არაფერი დამიკარგავს.
მღვდელმონაზონი სერაფიმე როუზი |
|
|
|
| მატასი |
Dec 7 2006, 10:00 PM
პოსტი
#18
|
|
თამ... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 |
მე ჯერ ბევრს ვიტირებდი...... მერე ალბათ როგორმე დავიმშვიდებდი თავს .... მივიდოდი ყველა ჩენთვის ძვირფას ადამიანთან და ალბათ მილიონჯერ ვეტყოდი რომ მიყვარს, ვეტყოდი ბევრი არ ეტირათ ჩემზე, რადგან ცხოვრება გრძელდება, ჩემთან ერთად თუ ჩემს გარეშე, მაინც გრძელდება... და ვურჩევდი ყველას გაეტარებინათ თითოეული დღე ისე, როგორც გაატარებდნენ უკანასკნელ დღეს (არა მეც ასე რომ მოვიქცე კარგი იქნება) მერე მივიდოდი ჩემ მოძღვართან და ცოდვებს მოვინანიებდი...
მერე კი წავიდოდი სადმე შორს და იქ დაველოდებოდი სიკვდილს ისე, რომ არავის ვენახე მკვდარი ((((((((-------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
|
|
|
| მატასი |
Dec 7 2006, 10:17 PM
პოსტი
#19
|
|
თამ... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 |
[size=3]ეს არის ჩემთვის უსაყვარლესი თარგმანი "მარკესის ბოლო სიტყვა" და მინდა ყველამ წაიკითხოთ....
თან ამ თემასთან ახლოსაა და ვიფიქრე... მოკლედ ყველამ წაიკითხეთ, იმედია მოგეწონებათ ).................დავაფასებდი ყველაფერს არა ღირებულების, არამედ იმის მიხედვით თუ რა მნიშვნელობა აქვს მათ. ვიძინებდი ცოტას, ვიოცნებებდი მეტს. ვივლიდი მაშინ როდესაც ყველა გაჩერებული იქნებოდა, გავიღვიძებდი მაშინ, როდესაც ყველას ეძინებოდა. მოვუსმენდი, როდესაც სხვები ისაუბრებდნენ და გულიანად შევექცეოდი შოკოლადის ნაყინს! ჩავიცვამდი შილიფად, გულაღმა დავწვებოდი მზეზე და გავაშიშვლებდი არა მარტო სხეულს არამედ სულსაც. ღმერთო თუ გული მექნებოდა, მთელ ჩემს სიძულვილს სიტყვებით გადავიტანდი ყინულზე და დაველოდებოდი მზის ამოსვლას. ვან გოგის ოცნებით ვარსკვლავებს დავხატავდი ბენედ ეტის ლექსს და სერატის სიმღერას სერენადად მივუძღვნიდი მთვარეს. ჩემი ცრემლებით მოვრწყავდი ვარდებს, რათა მეგრძნო მათი ეკლების ტკივილი და ვარდის ფურცლების სისხლიანი კოცნა. ღმერთო ჩემო, მე რომ სულ მოკლე სიცოცხლე მქონოდა.... არ გავიყვანდი არც ერთ დღეს ისეე, რომ ხალხისთვის არ მეთქვა, რომ მე ის მიყვარს. დავარწმუნებდი ყოველ ქალსა და კაცს, რომ თითოეული მათგანი ჩემთვის განსაკუთრებულია და ვიცხოვრებდი სიყვარულზე შეყვარებული. ადამიანებს დავუმტკიცებდი როგორ ცდებიან, როცა ფიქრობენ, რომ შეყვარება აღარ ძალუძთ, როდესაც ბერდებიან, როდესაც კარგავენ შეყვარების უნარს! პატარა ბავშვს ვაჩუქებდი ფრთებს, მაგრამ მას მხოლოდ ფრენის უფლებას მივცემდი, რომ სიკვდილი სიბერესთან ერთად კი არა, დავიწყებასთან ერთად მოდის, რამდენი რამ ვისწავლე თქვენგან, ხალხო... დავინახე ის, რომ ყველას უნდა მთის წვერზე ცხოვრება და არც იციან, რომ ჭეშმარიტი ბედნიერება სწორედ იმაშია, თუ როგორ ადიხარ ციცაბო ფერდობზე. ვისწავლე ისიც, რომ როდესაც ახალშობილი თავისი პაწაწინა თითებით სულ პირველად ეჭიდება მამის ხელს, ეს სამუდამოა და აღარასოდეს გაუშვებს მას.ვისწავლე, რომ ადამიანს აქვს უპლება, უყუროს მეორეს ზემოდან ქვემოთ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც მას წამოდგომაში ეხმარება. რამდენი რამის სწავლა შევძელი თქვენგან,მაგარმ სინამდვილეში ბევრი აღარ გამომადგება, რადგან, როდესაც მე ამ კიდობანში მომათავსებენ, სამწუხაროდ მე უკვე მომაკვდავი ვიქნები. ყოველთვის თქვი ის, რასაც გრძნობ და აკეთე ის, რასაც ფიქრობ, რომვიცოდე, რომ უკანასკნელად გხედავ მძინარეს, მაგრად ჩაგიკრავდი გულში და შევევედრებოდი უფალს, რომ შენი სულის დამცველად მოვევლინებინე, რომ ვიცოდე, რომ უკანასკნელად გხედავ, როგორ გადიხარ სახლიდან, მოგეხვეოდი, გაკოცებდი და მოგაბრუნებდი, რომ კიდევ ერთხელ მეკოცნა, რომ ვიცოდე, რომ უკანასკნელლად მესმის შენი ხმა, ფირზე ჩავიწერდი თითოეულ შენს სიტყვას, რათა დაუსრულებლად შემეძლოს მისი მოსმენა. რომ ვიცოდე, რომ ეს ჩვენი უკანასკნელი წუთებია, გეტყოდი "მიყვარხარ", თითქოს არ ვიყო დარწმუნებული, რომ შენ ეს უკვე იცი... დღეს ამის მეტი არაფერი დაგვრჩენია, მინდა გითხრა თუ რა ძლიერ მიყვარხარ და რომ არასოდეს დაგივიწყებ. ხვალინდელი დღე არავის აქვს გარანტირებული ახალგაზრდას თუ მოხუცს, შესაძლოა, დღეს უკანასკნელად ხედავ მათ, ვინც გიყვარს. ამიტომ ნუღარ დაელოდები მეტს, იცხოვრე დღევანდელი დღით, რამეთუ არ იცი-ხვალინდელი დღე იქნება თუ არა და მერე ნამდვილად დაგწყდება გული, რომ ვერ გამონახე დრო, ღიმილისთვის, მოფერებისთვის, კოცნისთვის და დაკავებულობის გამო ვერ შეუსრულე შენს საყვარელ ადამიანს უკანასკნელი სურვილი, გვერდიდან არ მოიშორო ისინი ვინც გიყვარს, ჩუმად ჩასჩურჩულე რაოდენგჭირდებია ისინი, გიყვარდეს და ფაქიზად მოეპყარი მათ, დროს ნუ დაიშურებ, რომ უთხრა "ვწუხვარ", "მაპატიე", "გეთაყვა","გმადლობთ" და ყველა ის სასიყვარულო სიტყვა, რაც იცი. შენ არავინ გაგიხსენებს შენი ფარული სიტყვების გამო, შეთხოვე უფალს, რომ მოგცეს ძალა და სიბრძნე მათ გამოსახატავად. უჩვენე მეგობრებს თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია თითოეული მათგანი შენთვის. ნიკოლოზ მადლობა -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Dec 7 2006, 10:44 PM
პოსტი
#20
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
ეს რომ წავიკითხე, მეგონა ჩემზე იყო დაწერილი,
 განსაკუთრებით ეს მონაკვეტი ციტატა ხვალინდელი დღე არავის აქვს გარანტირებული ახალგაზრდას თუ მოხუცს, შესაძლოა, დღეს უკანასკნელად ხედავ მათ, ვინც გიყვარს. ამიტომ ნუღარ დაელოდები მეტს, იცხოვრე დღევანდელი დღით, რამეთუ არ იცი-ხვალინდელი დღე იქნება თუ არა და მერე ნამდვილად დაგწყდება გული მე ძალიან ბევრი დრო დავკარგე უქმად რაზეც ძალინ მწყდება გული, ნეტა ისევ მქონდეს ის დრო , არც ერთ წამს არ დავკარგავდი და რისი გაკეთებაც დღეს არ შემიძლია იმას გავაკეთებდი დიდი სიხარულით.-------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 9th May 2024 - 05:54 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge