სახე მხსნელისა და გარეგნობა მისი პარამეტრები

[marine]

"ახლახან გამოჩნდა ჩვენთან იუდეაში კაცი, ერთობ სათნო, იწოდება იესო ქრისტედ. ხალხი მას თაყვანს სცემს, როგორც დიდ წინასწარმეტყველს, ხოლო მოწაფენი მისნი ცნობენ, როგორც ღვთის ძეს. იგი აღადგენს მიცვალებულებს, კურნავს ყველა სახის სნეულებას, ერთი სიტყვით.
ეს ადამიანი არის ტანადი, მაღალი, სახეზე აწერია დიდებულება და შთაბეჭდილებას ახდენს ყველაზე. ასე რომ, მნახველმა არ შეიძლება არ იგრძნოს მისადმი სიყვარული და ამასთან ერთად, არ დაეუფლოს უცნაური შიში.
მისი თმები მწიფე კაკლის ფერია, ყურებამდე სწორი, მბზინვარებას მოკლებული, ხოლო ყურებინდა მხრებამდე და მის ქვემოთ ხუჭუჭი, და თანასწორად შუაზე გაყოფილი, როგორც ნაზარეველებს ჩვევიათ. შუბლი - გადატკეცილი და სუფთა, სახე - ნათელი, ყოველგვარ ლაქას მოკლებული და გაციხკროვნებულია მსუბუქი მეწამულისფერით. ცხვირი და ბაგენი სწორი, წვერი ისეთივე ფერისაა, როგორც თმა. ხშირი, მაგრამ არც ისე გრძელი, ბოლოში ორად გაყოფილი. შემოხედვა მშვიდი აქვს, დიდებული და სასიამოვნო. თვალები - ცისფერი, გამჭვირვალე, გულში ჩამწვდომი.
იგი ერთობ მოალერსეა და თავაზიანი, როცა ასწავლის, ანუ მოძღვრავს, მკაცრია და გოროზი მხილების დროს. მისი სახე ამჟღავნებს საოცარ კეთილშობილებასა და მიმზიდველობას. არავის უნახავს იგი მხიარული, უფრო ხშირად მოწყენილია და მტირალი. მაღალია ტანად, ხელები აქვს სწორი, მოქნილი, ბეჭები - გამართული; ლაპარაკობს ცოტას ღირსებით და ყოველი მისი სიტყვა აწონილია. ჭეშმარიტად, იგი ულამაზესია ადამიანთა შორის. სახეზე ატყვია სიმართლის ბეჭედი და უცხოა მისთვის პირფერობა."

იუდეის მმართველის პილატეს წინამორბედი პუბლია ლეონტულასი

ეს ჩვენი უფლის - იესო ქრისტეს გარეგნული და სულიერი პორტრეტია. რას ვფიქრობთ მასზე, ჩვენ როგორები ვართ, როგორ გვიყვარს იგი და როგორ ვუყვარვართ, ვინ როგორ მიგვიახლოვა, როგორ დავიწყეთ მის სახლში სიარული და გავხდით მრევლი, ჩვენი აზრით რითი ვგავართ მას და რითი განვსხვავდებით..

[მნათე]

marine

გაიხარე ამ ტექსტს ვეძებდი

[marine]

მნათე

მოხარული ვარ

[კანონისტი]

marine
საოცარი ტექსტია

მართლაც, ალბათ, ასეთი იქნებოდა უფალი...

[marine]

კანონისტი

მადლობა

მეც მასე ვფიქრობ.. შეუძლებელია, თუნდაც ოდნავ, სხვანაირი ყოფილიყო..

[nino varadashvili]

რამოდენიმე თვის წინ მეც შევიტყვე ამ ჩანაწერის შესახებ, უფრო მეტიც ვიცი რომ ხატი დაიწერა (ქართველი ხატმწერის მიერ) ზუსტად ამ ჩანაწერის მიხედვით. ძალიან მინდა მისი ასლი მქონდეს.

[marine]

რამოდენიმე თვის წინ მეც შევიტყვე ამ ჩანაწერის შესახებ, უფრო მეტიც ვიცი რომ ხატი დაიწერა (ქართველი ხატმწერის მიერ) ზუსტად ამ ჩანაწერის მიხედვით. ძალიან მინდა მისი ასლი მქონდეს.

ნინო, ნამდვილად არ ვიცოდი რომ ხატი დაიწერა.

თუ კიდევ გექნება რაიმე ინფორმაცია ამის შესხებ, მოგვაწოდე

[თამარი]

marine

დაგლოცოს და გაგახაროს უფალმა. არც ვიცოდი, სად უნდა მომეძიებინა ეს ტექსტი.

ჩვენი აზრით რითი ვგავართ მას და რითი განვსხვავდებით

ეგ ვინ იცის! განა ვინმეს შეუძლია თქვას, რითი ჰგავს უფალს?

[თამარი]

ღმერთის ხატი და მსგავსება ადამიანის არსების გონიერ ნაწილში უნდა ვეძიოთ, ანუ მის სულსა და გონებაში.

როგორადაც შუშის მომცრო ნამსხვრევში მზის მთელი დისკო გამოჩნდება ხოლმე, თუკი მას მზის სხივს მივუშვერთ, - ოღონდ არა თავისი ნამდვილი სიდიდით, არამედ მხოლოდ იმ ზომით, რა ზომითაც ის ამ უმნიშვნელო შუშის ნამსხვრევში ეტევა - აი, ამგვარადვე ჩვენი ადამიანური ბუნების მომცრო სიდიდეშიც ბრწყინავენ ღვთაებრივი თვისებების გამოუთქმელი საღმრთო ბუნების ხატნი და მსგავსებანი.

ადამიანს, რომელსაც ღმერთმა არსებობა მოანიჭა იმისთვის, რომ საღმრთო სიკეთეებით დამტკბარიყო, თავის ბუნებაში უსათუოდ უნდა ჰქონოდა სწორედ იმის მონათესავე რამ, რისიც იგი თანაზიარია. ამიტომაც არის იგი შემკული სიცოცხლითაც, სიტყვითაც, სიბრძნითაც და ყველა სხვა ღმრთივმშვენიერი სიკეთითაც, რათა თითოეული ამ საღმრთო ნიჭის მიზეზით მუდმივი მისწრაფება ჰქონოდა ამ მონათესავესადმი - ანუ ღმერთისადმი... ეს არის ის, რაც მრავლისმომცველმა შექმნათა წიგნმა გამოხატა ერთი გამოთქმით, კერძოდ კი იმით, რომ ადამიანი ღმერთის ხატად და მსგავსად შეიქმნა.

წმიდა გრიგოლ ნოსელი

[mr_morrison]

სვეტიცხოვლის ხელთუქმნელ ხატზე სწორედ ასეთი გარეგნობის არის უფალი. იტალიაში აღადგინეს ქრისტეს სახე მის სუდარაზე გადასული სახისგან და ზუსტად ისეთი გამოვიდა როგორიც სვეტიცხოვლის ხელთუქმნელი ხატია

[marine]

.:თამარი:.

დიდი მადლობა თბილი სიტყვებისთვის. შენც გაგახაროს და გაგაძლიეროს უფალმა!!

მართლაც, ძნელია თქმა რითი ვგავართ უფალს და რითი არა..

მის სახედ და ხატად ვართ შექმნილი და ეს ერთგვარი მსგავსებაა, ცოდვა კი სამწუხაროდ გვაშორებს და ჩვენს გარეგნულ სილამაზეს გვაკარგვინებს..

ყველას შეგვნიშნავს, რომ მორწმუნე ადამიანის და ღვთის მსახურის სახე, თუნდაც ნაკვთები ლამაზი არ ჰქონდეს, მაინც ღვთიური ნათლითაა შემოსილი და გინდა რომ სულ უყურო, ისეთი ლამაზია.. არაეკლესიური, ცუდი ყოფაქცევის ადამიანის სახე კი, რაც არ უნდა ლამაზი ნაკვთები ჰქონდეს, მაინც გულმიუსვლელია..

"ვისაც გული წმინდა აქვს, იმას სახეც უბრწყინავს."
კატონი

[bacho]

ცხოვრებაში ყველა ჩვენი ნაბიჯი ქრისტეს უნდა დაუკავშიროთ, მოეწონება თუ არა მას და მივხვდებით რითი ვგავრთ და არ ვგავართ უფალს.

[ELBIQ]

გაიხარე ამ ტექსტს ვეძებდი

რამოდენიმე თვის წინ მეც შევიტყვე ამ ჩანაწერის შესახებ,

დაგლოცოს და გაგახაროს უფალმა. არც ვიცოდი, სად უნდა მომეძიებინა ეს ტექსტი.

მეც ძალიან მაინტერესებდა...

ამ ტექსტს ხომ ვერავინ უარყობს რადგან ეს "ისტორიაა"

[კანუდოსელი]

ეგ ტექსტი გვიანდელი აპოკრიფია

[მატასი]

ტურისნის სუდარაზე აღბეჭდილ მაცხოვრის სახეზე; მამა თეოდორეს ქადაგებიდან ...................



ტურინის სუდარა მეხუთეხარებაა და ბევრ რამეს მოგვითხრობს, ბევრ რამეს აზუსტებს წმინდა წერილიდან. პირველ რიგში,უნდა ითქვას, რომ სუდარაზე გამოსახულია სრულყოფილი აღნაგობის მამაკაცი და პათოლოგ-ანატომებმა უაღრესად თანამედროვე აპარატურით დაადგინეს, რომ გარდაცვალება სუდარაში გახვევამდე რამდენიმე საათით ადრე მოხდა. მეცნიერულმა გამოკვლევებმა დაადასტურა ისიც, რომ სხეული ქსოვილში იმყოფებოდა არა უმეტეს 40 საათისა, ეს არის 2-3 დღე...
ტურინის სუდარის მიხედვით, წარბები დამსკდარი და დასიებულია, მარჯვენა ქუთუთო გახეულია და საკმაოდ ძლიერი ტრამვაა მარჯვენა თვალის ქვეშაც, ცხვირი დასიებულია, ტრამვაა მარჯვენა ლოყაზე, - მარცხენა ლოყასა და ნიკაპის მარცხენა მხარეს აღინიშნება დასიება, ცხვირის წვერი საკმაოდ ძლიერადაა დაზიანებული, მარჯვენა ლოყაზე ძლიერი დარტყმის კვალია, სავარაუდოდ, 4-5 სმ-ის სისქის ჯოხია ძალიან ძლიერ დარტყმული, - სახე თითქმის დეფორმირებულია ამ დარტყმისაგან.

რასობრივი კუთვნილებაც კი უდიდესი სიზუსტით იშიფრება სუდარაზე, - ამას უნიჭიერესი მხატვარიც ვერ დახატვდა, - ეს არის სემიტური ტიპის სახე, თმები და წვერები გაყოფილია შუაზე, თმები გრძელია და უკან შეკრული. ამგვარი ვარცხნილობაა დამახასიათებელი იყო ანტიკური ხანის ებრაელთათვის.
აშკარად ჩანს, რომ ეკლის გვირგვინი ედგა ადამიანს, რომელიც გახვეული იყო სუდარაში. თავის არეში - თხემზე, შუბლზე, თავის ქალაზე აღენიშნება 30 საკმაოდ ღრმა ჭრილობა. ჩანს, რომ ეს გვირგვინი არის არა მარტო შუბლზე, სალტის სახით, არამედ- როგორც ქუდი - მთელ თავზე. მხრები აწეულია, -ასეთ მდგობარეობაში მოხდა გარდაცვალება, - ეს აშკარა ნი შანია იმისა, რომ გარდაცვალება მოხდა გაგუდვით, როგორც პათ-ანატომები ამტკიცე, - და შეიძლება ამას მოყვა გულის გახეთქვა.
სიმაღლე, ასაკი და წონაც კია დადგენილი ტურინის სუდარაზე გამოსახული მამაკაცისა. ესაა 175-180 სმ-ის სიმაღლის ახალგაზრდა მამაკაცი, წონა - დაახლოებით 75-85 კილოგრამი და ასაკი - დაახლოებით 30-45 წელი. დაახლოებითი ზომებია, რადგან მთლად სწორედ არ იყო სუდარაში გახვეული - ფეხები ოდნავ მოხრილი აქვს და წელიც - ოდნავ გადრეკილი.

[marine]

_MATASI_

რა საინტერესოა!!! მადლობა ამ ინფორმაციისთვის.

[ლეონტი]

ზემოთ მოტანილი უფლის აღწერილობა ,როგორც ამბობენ გადამწერთა მიერ არის
შეცვლილი ,თუმცა ალბათ არის მასში რაღაც მნიშვნელოვანი ნაწილი უცვლელად დარჩენილი.
აი ტურინის სუდარიდან გადმოღებული სურათი რომელსაც ნამდვილ სახედ მიიჩნევენ:

მართლაც გულში ჩამწვდომია და შთამბეჭდავი.აი ეს სურათიც სუდარის მიხედვით არის დახატული:

აი ამ სურათს უფრო ბიზანტიურ ფრესკებს მივამგვანებდი:

(Based upon historical accounts, visions of the Saints, and the Shroud of Turin as well as previous attempts by artists of the East and the West, this painting of The Face of Christ attempts to convey both the outer appearance and inner dimension of Christ.)
აქვე შედარებისთვის ანჩისხატს მოვიყვან რომელიც როგორც მეცნიერებმა გამოიკვლიეს შემდგომში საღებავებით არის გადახატული.ასე რომ რამდენადმე არის იერცვლილი:

[marine]

usgar

პირველი სურათი ყველაზე ლამაზია!! ძალიან ცოცხალი სახეა..

[ლეონტი]

ყურადღება მიაქციეთ ანჩისხატზე სწორ და გრძელ ნაკვთებს აგრეთვე სახის პროპორციებს,(თავის ნაწილი, ჭედურობით არის გადაფარული).
ასევე სადავოა თვალების ფერი, ზოგი ცისფერს წერს ზოგიც წაბლისფერს,რაც ებრაულ გარეგნობას შეესაბამება.

[marine]

usgar

მართალი ხარ.

ანჩისხატზე უფლის სახე თითქოს უფრო ქართულია.