თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Apr 23 2007, 06:55 PM

ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით: რაბი; რადგან ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. და მამას ნურავის უწოდებთ თქვენ ქვეყანაზე, რადგან ერთია მამა თქვენი, რომელიც არის ზეცაში. ნურც იწოდებით წინამძღვრებად, რადგან ერთია წინამძღვარი თქვენი - ქრისტე. ხოლო უდიდესი თქვენ შორის იყოს თქვენი მსახური. ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.

======================================================

მოკლედ, გვერდზე ფორუმზე ერთმა ათეისტმა წამოჭრა ზემოთ ხსენებული და წითლად შეფერილი, საკითხი, რომელთან შესახვედრად გულწრფელად ვიტყვი - მოუმზადებელი აღმოვჩნდი, დიდი სიამოვნებით მოვისმენდი ეგზეგეზას

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Apr 23 2007, 08:05 PM

ჯერ ის უნდა გვახსოვდეს გამუდმებით, რომ რუსეთთან შეერთების მერე, ჩვენში ყველაფერი ძირეულად შეიცვალა.
განსაკუთრებით ეკლესიაში.
და ადრე თუ ეს ცვლილება ეკლესიაში ,იერუსალიმურიდან ბერძნულზე , ჩვენივე წმინდა მამების წმინდა ღვაწლით ჩატარდა,
რუსულ ეკლესიის იერზე გადასვლა ,ძალადობით და ყოველივე ქართულის აღმოფხვრით წარიმართა.
შეიცვალა მთლიანი გარეგნული და ყოფითი ფორმა, რაც საუკუნეების მანძილზე მტკიცედ და უცვლელად მოდიოდა.
როგორ გგონიათ ,რატომ ითვლება პიროვნებისადმი მრავლობითში ანუ თქვენობით მიმართვის მახინჯი ფორმა ზრდილობის და პატივისცემის ფორმად, როცა რუსების გაბატონებამდე საქართველოში მხოლოდ შენობით მიმართავდნენ თვით მეფესაც კი.
რუსეთის ძალადობრივი გავლენით, თვიტთ ქართული ენის სინტაქსიც და აზროვნების და წინადადებათა წყობის ფორმაც კი შეიცვალა.
უამრავი დღეს მართლწერულად მიღებული სიტყვა პირდაპირი ან ირიბი კალკაა რუსული სიტყვებისა.
ძველ ქართულში მახინჯი სიტყვები კაცი და ქალი არ არსებობდა.(მუჯჩინა, ჟენშინა).
არამედ იყო მამაკაცი და დედაკაცი, ანუ მამა და დედა.
ძველ ტექსტებში შეხვდებით სიტყვებს: მამანი და დედანი და არსად, კაცები და ქალები.
ანდა მამაი და დედაი.
ანუ მამა არა სასულიერო პირის არამედ ზოგადად მამაკაცის შემოკლებული ფორმა იყო.
ასევე დედა , დედაკაცისა.
როცა ამბობდნენ წმინდაი მამაი ჩვენი ესა და ესო, ნიშნავდა არა "მამაოს" დღევანდელი გაგებით არამედ, კაცს, მამაკაცს.
რუსულში "პადრეობის" მცნებაც დასავლეთიდან შეიჭრა და შემდეგ ჩვენც გაგვანათლეს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Apr 23 2007, 08:36 PM

ლეონტი

ლეონტ მაოცებ, პატრიარქი - მამამთავარს ნიშნავს, პაპი - მამას.. ანუ მართლმადიდებელ ეკლესიაში, არსებობს - მამის და მეტიც, მამამთავრის წოდება... ტერმინოლოგიურ გადახვევასთან დაკავშირება, ჩემი აზრით, რბილად რომ ვთქვა შეუსაბამოა...

ანუ ეს არ არის, მხოლოდ საქართველოს და რუსეთის ეკლესიისთვის დამახასიათებელი - მიმართვა

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Apr 23 2007, 08:54 PM

მე მაგას არ უარვყოფ, რა თქმა უნდა არსებობს, მხოლოდ ვიმეორებ , რომ მამათმთავარი იგივე მთავარი მამა.
სწორედ მთავარ კაცს (მამაკაცს) აღნიშნავდა და არა დღევანდელი მნიშვნელობით "მამაოების" ან მთელი ეკლესიის მამას.
ხოლო მღვდელს ხუცესი ერქვა.
მონოზონს ბერი.
და ეს იყო მათი მიმართვის ფორმა და არა "მამაო " და სახელი.
მოდი ციტატებით ვისაუბროთ რომ უფრო გასაგები გახდეს.
მოვძებნი.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Apr 23 2007, 09:01 PM

მაშინ კითხვა ისმის, რატომ აღნიშნავდა? ყველა ეკლესიაში, მოიაზრება მამად, მამამთავრად და ა.შ.. საუბარი ამ კუთხით არ მსურს განვაგრძოთ, საინტერესოა კონკრეტული თავის ეგზეგეზა

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Apr 23 2007, 09:29 PM

"და მამით ნუვის ჰხადით ქვეყანასა ზედა:რამეთუ ერთ არს მამა თქვენი, რომელ არს ცათა შინა" - " ეს არ ნიშნავს იმას,- განმარტავს წმინდა ოქროპირი, - რათა არავინ იწოდოს მამად, არამედ რათა იცოდნენ, ვის უწოდონ მამა. როგორც მასწავლებელი არ არის მასწავლებელი თავის თავად, ასევე მამაც. ერთი ღმერთია მიზეზი ყველა მასწავლებლის და მამისა." "უფალი არ გვიზღუდავს მშობლის პატივისცემას, - წერს ნეტარი თეოფილაქტე, განსაკუთრებით კი სულიერი მამებისა, არამედ სიტყვებით მივყავართ ჭეშმარიტი მამის ცნობამდე, ანუ ღმერთამდე, რამდენადაც მამა საკუთარი მნიშვნელობით არის ღმერთი, ხოლო ხორციელი მშობლები მიზეზნი კი არ არიან ჩვენი არსებობისა, არამედ მხოლოდ თანამოქმედნი და მსახურნი ღვთისა" (ეგზეგეზადან ეს ვიპოვე)

საერთოდ სიტყვას შეიძლება რამოდენიმე მნიშვნელობა ქონდეს. უფალმა რომ ბრძანა ნუ იწოდებით მასწავლებლებადო, ამით მასწავლებლობა ხომ არ აკრძალა. მაშინ რა უნდა ეწოდოს ადამიანს რომელიც ასწავლის? მაშინ საჭირო გახდებოდა ახალი ტერმინის შემოღება რომელიც იდენტური იქნებოდა ცნება მასწავლებლის, იგივე შეიძლება ითქვას მამაზეც. ანუ უფალს ის კი არ უთქვამს ამ სიტყვას ნუ იხმართო, არამედ ნურავის მიიჩნევთ ჭეშმარიტ მამად და მასწავლებლად ღმერთის გარდაო.
ეს სიტყვები მოწაფეების მიმართ იყო ნათქვამი და როგორც ეპისტოლეებიდან ჩანს, მათ ეს არც მიუღიათ პირდაპირ მნიშვნელობით,
მაგ. "რადგანაც თავადაც იცით რომ როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით" (1 თეს. 2. 11-12) სხვა მრავალ ადგილასაც უწოდებენ მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს შვილებს,

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Apr 23 2007, 10:35 PM

athos

გეიხარე აი დადასტურებაც რომ პირდაპირ არ უნდა გავიგოთ;



და მამად წინადაცუეთილებისა არა წინადაცუეთილებისათა მათ ხოლო, არამედ რომელნი ჰგიან კუალთა მათ ზედა წინადაუცუეთილებისა სარწმუნოებისათა მამისა ჩუენისა აბრაჰამისთა

რომაელთა 4;12

ამისთჳს სარწმუნოებისაგან, რაჲთა მადლით იყოს მტკიცე აღთქუმაჲ იგი ყოვლისა ნათესავისაჲ, არა შჯულისაგანთა ხოლო, არამედ სარწმუნოებისაგანთაცა აბრაჰამისთა, რომელ არს მამაჲ ჩუენ ყოველთაჲ.

რომ. 4;16-17

ამას მაცხოვარი ამბობს;

განყოფად მამაჲ ძისაგან და ძე მამისაგან; და დედაჲ ასულისაგან და ასული დედისაგან; დედამთილი ძის-ცოლისაგან მისისა და სძალი დედამთილისაგან.

(ლუკა 12; 53)

და ჰრქუა უმრწემესმან მან მამასა თჳსსა: მამაო, მომეც მე, რომელი მხუდების ნაწილი სამკჳდრებელისაჲ. და განუყო მათ საცხორებელი იგი

(ლუკა 15;12)


იყვნეს ინტიოქიას შინა მსგავსად კრებულისა მის წინაწარმეტყუელნი და მოძღუარნი: ბარნაბა და სჳმეონ, რომელსა-იგი ერქუა ნიგერ, და ლუკიოს კჳრინელი და მანაინ, რომელი-იგი იყო ძუძუს მტე ჰეროდე მეფისაჲ, და სავლე

(საქმე 13.1)

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Apr 23 2007, 11:15 PM

athos _მა უკვე მოიყვანა ტექსტი ნეტარი თეოფილაქრეს განმარტებებიდან მე კი დავამატებდი
სიტყვებს მოძღვარი, მამა და წინამძღვარი ორი მნიშვნელობა აქვთ. პირველი, როდესაც იგულისხმება ღმერთი; მეორე, როდესაც ადამიანს ეწოდება მამა, მოზღვარი ან წინამძღვარი, თუკი მას ჰყავს სულიერი ან ხორციელი შვილები.

ბიბლიაში ღმერთს ეწოდება მამა.
''ჩვენ ერთი გვყავს მამაღმერთი, ვისგანაც არის ყოველი'' [1კორ. 8. 6]
''მამამან შენმან, რომელიც ხედავს დაფარულს, მოგაგოს შენ ცხადად'' [მათ. 6. 4]

ადამიანი შეიძლება იწოდოს მამად, თუკი მას ჰყავს ხორციელი შვილები.
აბრაამი ''ხარანს დასახლდა. და მამამისის სიკვდილის შემდეგ ღმერთმა გადმოასახლა იგი ამ ქვეყნად'' [საქმე 7. 4]
''გაგზავნა იოსებმა ხალხი და მოიხმო მამამისი იაკობი, და მთელი თავისი საგვარეულო'' [საქმე 7. 14]
''განდგება მამა ძისაგან და ძე - მამისაგან; დედა - ასულისაგან და ასული - დედისაგან'' [ლუკა. 12. 53]
''მამებო, ნუ განარისხებთ თქვენს შვილებს, რათა არ დაეცნენ სულით'' [კოლ. 3. 21 ]

პიროვნებას ეწოდება მამა, თუკი მას ჰყავს სულიერი შვილები.
ელისა წინასწარმეტყველი ილია წინასწარმეტყველს მამას უწოდებს.
''ცად ავიდა ელია ქარბორბალათი. უყურებდა ელისე და ეზახდა: ჩემო მამავ, ჩემო მამავ! '' [4 მეფ. 2. 11-12]

პავლე მოციქული თავის თავს უწოდებს მშობელს , ანუ სულიერ მამას.
''ვინაიდან მრავალი მზრდელი გყავთ ქრისტეს მიერ, მაგრამ არა მრავალი მამა; რადგან ქრისტე იესოს მიერ სახარებით მე გშობეთ თქვენ. სწორედ ამიტომ გამოგიგზავნეთ ტიმოთე, რომელიც არის ჩემი საყვარელი შვილი და სარწმუნო უფლის მიერ, რათა მოგახსენოთ თქვენ ჩემი გზანი ქრისტეს მიერ'' [1კორ. 4. 15, 17]
''რადგან თავად იცით, რომ როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით'' [1თეს. 2. 11-12]

მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ
''მოგიკითხავთ თქვენებრ რჩეული ეკლესია ბაბილონისა, და მარკოზი, ჩემი ძე'' [1პეტ. 5. 13]
''შვილნო ცემნო, რომელთატვისაც კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე'' [გალ. 4. 19]
''შვილნო, დაიცავით თქვენი თავი კერპთაგან'' [1იოან. 5. 21]
''იმაზე დიდი სიხარული არ გამაჩნია, როცა მესმის ჩემი შვილების ჭეშმარიტებით სიარული'' [3 იოან. 14]
''ტიმოტეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში'' [1ტიმ. 1. 2]
''შვილო ტიმოთე გაძლიერდი მადლითა იესო ქრისტესითა'' [2ტიმ. 2, 1] აქედან ჩანს რომ პავლე მოციქული იყო ტიმოთეს სულიერი მამა.

აღსანიშნავია, რომ არც იოანე ღვთისმეტყველს და არც პავლე მოციქულს ხორციელი შვილები არ ჰყოლიათ. აქ ლაპარაკია სულიერ შვილებზე.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Apr 23 2007, 11:18 PM

გეიხარეთ

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 15 2007, 01:04 AM

ქრისტიანული გაგებით ყველა ქრისტიანი არის ძმა. მათ შორის
მოძღვარიც და მოსწავლეც ამიტომ მამა კი არ უნდა იწოდებოდეს მოძღვრის
მიმართ, არამედ ძმა. მამას უწოდებდნენ იუდაისტურ რელიგიაში მღვდლებს.

იესო ქრისტე მოძღვარი იყო, მაგრამ მას მამას არავინ ეძახის. მაშინ მღვდლებს რატომ უწოდებენ მამას?




ატოს-ს

ციტატა

მაშინ რა უნდა ეწოდოს ადამიანს რომელიც ასწავლის?

ადამიანს რომელიც ასწავლის ქრისტინობას ქრისტიანს
შეიძლება ეწოდოს ძმა. რადგან ძმამაც შეიძლება გასწავლოს რამე. მაგრამ მასწავლებელი იგი კი არ არის, არამედ იესო ქრისტეა. თქვენ გეშლებათ მასწავლებელი უბრალო ფიზიკისა ან მათემატიკისა და მასწავლებელი ჭეშმარიტებისა. მათ შეიძლება უწოდო ფიზიკის ან მათემატიკის მასწავლებელი.

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: Jul 20 2007, 02:46 PM

თუ რატომ იწოდებიან მოძღვრები მამებად,ამას ალექსანდრემ ამომწურავი პასუხი გასცა.თვით წმიდა წერილში არის საფუძველი იმისა,რომ მოძღვრებს მამები ვუწოდოთ.ვინაიდან, პავლე მოციქული სრულიად გარკვევით ამბობს,რომ ბევრი მამა არ გყავთო,ხოლო მამად წოდება მე მეკუთვნისო,რადგან სახარების მიერ მე გშობეთო თქვენ(1.კორ.4.15,17);(1.თეს.2.11-12).ასევე თვით პირველმოწამე სტეფანე უამრავჯერ უწოდებს მამებს თავის წინაპრებს(ადამიანებს)(საქ.თავი 7).ეს სტეფანე კი ისაა,რომელმაც ღმრთის მარჯვენით მჯდომარე მაცხოვარი იხილა,რომელიც იყო"სავსე სარწმუნოებითა და სულითა წმიდითა"(საქ.6.5) და "პირი მისი,ვითარცა პირი ანგელოზისაი"(საქ.6.15). აგრეთვე თვით ღმერთი ეუბნება მოსეს,რომ მე ვარო ღმერთი მამათა შენთა:"მე ვარ ღმერთი მამათა შენთა"(საქ.7.31-32).ასე რომ მაცხოვრის სიტყვები:ნუ ვის ხადით მამით ქუეყანასა ზედა", სიტყვასიტყვით კი არ უნდა გავიგოთ,არამედ ისე,როგორც მას განმარტავს "ერთი წმიდა,კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესია". ეს ეკლესია კი იმ მტკიცე,შეურყეველ საფუძველზე დგას,რომელიც არის შვიდი მსოფლიო საეკლესიო კრება და თუ დავაკვირდებით,ყოველი კრება წინა კრებების მონაწილე მოძღვრებს, მამებს(უფრო მეტიც,წმიდა მამებს) უწოდებს.
რაც შეეხება იმას,რომ თვით მაცხოვარს არ ვუწოდებთ მამას,ეს იმიტომ,რომ ის ღმერთია და მისი მამად წოდების შემთხვევაში აგვერეოდა მამა ღმერთი და ძე ღმერთი ერთმანეთში.

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Jul 20 2007, 03:18 PM

southruislip

ჩემო კარგო, რატომ გგონია რომ შენ უკეთ გესმის რისი თქმა უნდოდა ამით მაცხოვარს, ვიდრე მის უშუალო მოწაფეებს, რომელთაც საკუთარი ყურით მოისმინეს როგორ და რა კონტექსტში თქვა ეს სიტყვები ქრისტემ. ისინი თავიანთ მოწაფეებს შვილებს უწოდებენ, და ამის მაგალითი უამრავია და მოყვანილი იქნა ზევით.

რატომღაც გამოგდის რომ შენამდე ყველა გონებაჩლუნგი იყო(მოწაფეების ჩათვლით) ვინც სახარებას ისმენდა თუ კითხულობდა და ვერ ხედავდა ამ "შეუსაბამობას", და შენ ყველაზე კარგად გესმის.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 22 2007, 12:11 AM

ათჰოს

მაშინ ახსენით , რატომ წერია ნუ უწოდებთო მამებს ნურავისო. ნუ თქვენ თუ თქვენნაირად გადაატრიალეთ რაც თქვენ გინდათ და ისე დაწერეთ და თან სხვებს ახვევთ თავს გამაგებინე ერთი მოძღვარს რატომ უნდა ვუწოდო მე მამა როცა ქრისტიანობის სწავლებით ყველა ჭეშმარიტი ქრისტიანი არის ღმერთის შვილი და არა მარტო იესო არამედ ყველა ვინც მას იწამებს ასევე უნდა გახდეს ღმერთი. რაც შეეხება პავლე მოციქულის იესო ქრისტეს უშუალო მოწაფეობას. იგი იესო ქრისტეს მოწაფე არ ყოფილა.
მე სქართველოში მყავს ასევე ბავშვი და მე სულ არ მინდა რომ რაღაც გაუგებრობები ისწავლონ. პლიუს ამ ფორუმებზე შევხვდი ინფორმაციას რომ ვიღაც ვიღაცეები ცდილობენ საქართველოში მართლმადიდებელი რელიგიის სახელმწიფო რელიგიად გამცხადებას, რელიგია და რწმენა რომელიც ძალით ეხვევა თავს ადამიანებს ძირშივე შეცდომაა, ეს დღეს არ , გამოვა, რადგან საქართველოში ცხოვრობენ მუსულმანი რელიგიის წარმომადგენლები და მათ აუცილებლად მხარს მისცემენ სხვები და ვაფშე გააქრობენ საქართველოს.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 22 2007, 01:21 AM

southruislip

ჰმ. მაგას ცდილობდნენ აგერ თითქმის 15 საუკუნე მარა ვერ მივართვით. ხოდა ვერ ეხლა დააკლებენ რამეს

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Aug 1 2007, 03:39 PM

სემინარისტის ციტატა:

პავლე მოციქული სრულიად გარკვევით ამბობს,რომ ბევრი მამა არ გყავთო,ხოლო მამად წოდება მე მეკუთვნისო,რადგან სახარების მიერ მე გშობეთო თქვენ(1.კორ.4.15,17);(


სახარების მიხედვით ადამიანს შობს ღმერთი და არა პავლე მოციქული.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Aug 1 2007, 06:29 PM

ლოლ, პავლეს არ ესმოდა და თქვენ გესმით?

სახარების მიხედვით არც თქვენ შობთ ადამიანს, ჩვენში რომ დარჩეს...

და ზოგადად, სახარება მამების მიერ აიკინძა მეოთხე საუკუნის ბოლოს... ალბათ თქვენთვის აპოკრიფებიც კანონიკურია არა?

დემიურგს მოკითხვა...

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Aug 1 2007, 08:47 PM

southruislip

საქართველოში სადაც მოსახლეობის 80% ზე მეტი თავს ქრისტიანად მიიჩნევს ვითომ რა შეუშლის ხელს? ისიც გაითვალისწინეთ რომ მართლმადიდებლურ რელიგიას წამყვანი და მნიშვნელოვანი როლი უკავია საქართველოს ისტორიაში და მას შემდეგ რაც ''ერთი ღმერთი გჳცნობიეს, არღარა უარ-გჳყოფიეს და არცაღა ოდენ წვალებისა მიმართ მიდრეკილ არს ნათესავი ჩუენი... ''

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Aug 3 2007, 11:11 PM

ალექსანდრეს

საქართველოს 80% მიიჩნევს თავს ქრისტიანად, მაგრამ 1%-ია ქრისტიანი. მე, რომ მომნათლა მამაჩემმა ნათლობის შემდეგ კარგი ქეიფი გადაიხადეს ნათლიასთან ერთად, და ასე შვრება უმრავლესობა, ეს კიდევ ქრისტიანობის საწინააღმდეგოა. პლიუს საქართველო ცდილობს ევროსტრუქტურებში გაერთიანებას და რელიგიის გამოცხადება სახელმწიფო რელიგიად ადამიანის უფლებების დარღვევაა.

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Aug 4 2007, 12:08 AM

southruislip

საბერძნეთიც ევროკავშირშია გაწევრიანებული და ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად აქვს გამოცხადებული ითვალისწინებენ რა ქრისტიანობის მნიშვნელოვან როლს საბერძნეთის ისტორიაში ჯერ არავის გასჩენია პრეტენზიები ამაზე

southruislip

80% თავს ქრისტიანებად მიიჩნევენ, აქედან რამდენია ჭეშმარიტი ქრისტიანი და რამდენი ცხოვრობს ქრისტიანული მცნებების მიხედვით მაგი უფალმა იცის ასე რომ საქარტველოს მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი მაინც ქრისტიანებად თვლიან თავს

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Aug 4 2007, 12:20 AM

ალეკსანდრეს

საბერძნეთს რას ედრები, საბერძნეთს დაუჩოქა ევროკავშირმა რომ წევრი გამხდარიყო.

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Aug 4 2007, 12:21 AM

საბერძნეთს კი არ ვედრები მისი მაგალითი მომყავს

პოსტის ავტორი: დავითია თარიღი: Feb 25 2008, 12:08 AM

ევროკავშირში შესვლაა ჩვენი მიზანი თუ ზეციურ იერუსალიმში?
ჯერ ამაზე შევთანხმდეთ და მერე გავაგრძელოთ კამათი

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Feb 25 2008, 12:15 AM

თემისთვის გადაგიხვევიათ, ჩემო კარგებო
დავუბრუნდეთ თემაში დასმულ საკითხს

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 25 2008, 11:39 PM

რატომღაც ვფიქრობ აქ გადატანითი მნიშვნელობით არაფერი წერია...

სასულიერო პირებს რომლებთაც მამას ვეძახით, ამას ვაკეთებთ იმიტომ რომ მას ჩვენს სულიერ მშობლად მივიჩნევთ... ისმის შეკითხვა რამდენი სულიერი მშობელი შეიძლება ყავდეს ადამიანს? რათქმაუნდა ერთი... მაშინ რაღატომ ვუწოდებთ მრავალთ მამას?

ჩემის ღრმა მოსაზრებით უფლის სამღვდელოება ოფიციალურად წარმოადგენს ქრისტეს ნაწილს დედამიწაზე... ის ძალა და მადლი რაც მას ერში გააჩნია, არის სრულიად უფლის დამსახურება და არა საკუთარი ვარგისიანობა... როგორც ღვთის ჭურჭელი... აკეთებს ქრისტეს საქმეს და იკვეხნის ქრისტეთი...

ამ შემტხვევაში მიმაჩნია გამართლებულად ეწოდოს სასულიერო პირს მამა თუ ადამიანი მასში ქრისტეს ანარეკლს აღიქვამს... ასე რომ იგი ადამიანს კი არ უწოდებს მამას... არამედ ქრისტეს რომელიც უნდა აისახებოდეს ამ ადამიანის ყველა ქმედებაში...


პ.ს. ეს მხოლოდ ჩემი მოსაზრებაა და მაპატიეტ თუ ვინმესთვის არამისაღებად ვთქვი რამე...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 25 2008, 11:56 PM

აჰა ესეც მიუმატე

11. და მან მოსცნა, რომელნიმე მოციქულნი, რომელნიმე წინაწარმეტყუელნი, რომელნიმე მახარებელნი, რომელნიმე მწყემსნი და მოძღუარნი 12. დასამტკიცებელად წმიდათა, საქმედ მსახურებისა, აღსაშენებელად გუამისა ქრისტესისა

ეფესელთა 4

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 2 2008, 12:17 AM

იმიტომ რომ დაგვავიწყდა იესოს შეგონება თავმდაბალი იყავითო. იმიტომ რომ ამპარტავნებამ მღვდლებს აამა მათს ხელზე მრევლის მთხვევა და სხვადასხვა მიწიერი პატივი, რომელსაც ისინი არათუ არ თაკილობენ, პირიქით იშნობენ.


ისეო აქ ადვილად გასაგებია. ერიდეთ ამპარტავნებას, იყავით მდაბალნი და გამოურჩეველნი, ნუ შეიმოსებით ბრჭყვიალა ოქრომკედიანი სამოსით და ნუ მიიღებთ როგორც კუთვნილს ვინემს თქვენს წინ გართხმასო.

იესოს არ უქვამს რახან ჩემი მოძღვრების გამაგრძლებენი ხართ, თქვენთვის გამონაკლისს გავაკეთებ და იწოდეთ მამადო. ახლა იესოს სიტყვების ვიღაცეებისთვის მოსარგებლად ჩორკნას დავიწყებთ, ყველაფერი შეიძლება ვათქმევინოთ მას. მაგრამ ეს არაა მისი მიმდევრების მიზანი. თუ ვცდები?

სხვათაშორის პროტესტანტულმა ეკლესიებმა ეს შეცდომა გამოსწორეს და მოღძვრის ან მამის ნაცვლად 'პატივცემულს' ხმარობენ. პატივს კი ყველას ვცემთ ვინც დიდი მოძღვრის შეგონებას არ ამახინჯებს.

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: May 3 2008, 08:28 PM

ძალიან ბევრის ლაყბობის უფლებას აძლევ შენს თავს და კიდევ სხვებს სდებ ამპარტავნებაში ბრალს? კიდევ ერთხელ გეუბნებით: ამ ფორუმში არ არის ჯერჯერობით თქვენი ადგილი. თუ რამეს გარკვევა გინდათ, დასვით კითხვები, თუ არადა, ასეთი პრიმიტიული მტკიცებულებები თქვენი სექტანტობის შთაბეჭდილებებს ტოვებს.

რაკი ასე თვითდაჯერებული ხარ შენს თავში, რომ, შენი აზრით, მამას ღმრთის გარდა არავის არ უნდა ვუწოდებდეთ, მიპასუხე კითხვაზე: მაცხოვარი ერთგან ფარისევლებსა თუ მწიგნობრებს ასე მიმართავს :"თქვენ შვილნი მამისა თქვენისა ეშმაკისანი ხართ". რატომ უწოდებს მაცხოვარი ეშმაკს მამას?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: May 3 2008, 10:22 PM

seminaristi

სახარების კერპად გადაქცევასთან გვაქვს ადგილი, ეგ არის და ეგ....

პოსტის ავტორი: death თარიღი: May 4 2008, 12:02 AM

argani

აქ არაფერ შუშია რამის მითვისება, ამპარტავნება და სხვა

რატომ ამბობს ღმერთი, რომ არავის უწოდოთ მამა ჩემს გარდაო? იმიტომ რომ ჩვენ ცხოვრება მოგვანიჭა არა ბუნებამ, არამედ ღმერთმა. ანუ ღმერთი არის ის ვინც ჩვენ გვშობა, ჩვენი ბუნებრივი მშობლების საშვალებით. ეხლა რატომ ვუწოდებთ მოძღვრებს მამებს. ამაში უკეთესად გასარკვევად მოყიყვან ციტატას ბიბლიიდან. მე თუ არა სულიწმინდას ხომ მაიც ენდობი თქვენდა შესარცხვენად როდი ვწერ ამას, არამედ გარიგებთ, როგორც ჩემს საყვარელ შვილებს. რადგან თუნდაც ათი ათასი აღმზდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამები ბევრი არა გყავთ, მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იეოსოში სახარებით. (I კორ 4, 14-15) აქ პავლე კი არ ამბობს რომ მე ვარ თქვენი მშობელი მამაო, არამედ ამბობს რომ მე გშობეთ თქვენ ქრისტეშიო. მოძღვარი არის ჩვენი გზის გამკვლევი სულიერ გზაზე, ამიტომაც ვუძახით მამა-ოს. ანუ ის არის ჩვენი მამა ქრისტეში. ეხლა "მამაო ქრისტეში" ხომ არ დავუძახებთ? შემოკლებით ვამბობთ მამაო. ანალოგიურს ცხადყოფს ზემოთ მოყვნილი ციტატა. ანუ ქრისტე იმიტომ ეუბნება ფარისეველებს ეშმაკი არის მაამთქვენიო, რადგან მათი გონება, აზროვნება და საქმეები ეშმაკისგან იყო შობილი. რა თქმა უნდა მათი ქვეყანაზე მშობელი მამა, ღმერთი იყო მაგრამ მათი საქმეების მშობელი მამა ეშმაკი.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 7 2008, 07:48 PM

გზის გამკვლევს ვუძახით მოძღვარს ან წინამძღოლს, ისევე როგორ ვინც უკრავს - დამკვრელს, და ვინც ასწავლის - მასწავლებელს. მამა არის ის ვინც გშობა.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: May 7 2008, 10:52 PM

რადგან თუნდაც ათი ათასი აღმზდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამები ბევრი არა გყავთ, მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იეოსოში სახარებით. (I კორ 4, 14-15)

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: May 8 2008, 01:58 AM

არა შეჯდა მწყერი ხესა არა იყო გვარი მისიო

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: May 8 2008, 03:39 PM

ამაზე ალექსანდრემ სრულიად დამაკმაყოფილებელი პასუხი გასცა. აი ისიც:
"ადამიანი შეიძლება იწოდოს მამად, თუკი მას ჰყავს ხორციელი შვილები.
აბრაამი ''ხარანს დასახლდა. და მამამისის სიკვდილის შემდეგ ღმერთმა გადმოასახლა იგი ამ ქვეყნად'' [საქმე 7. 4]
''გაგზავნა იოსებმა ხალხი და მოიხმო მამამისი იაკობი, და მთელი თავისი საგვარეულო'' [საქმე 7. 14]
''განდგება მამა ძისაგან და ძე - მამისაგან; დედა - ასულისაგან და ასული - დედისაგან'' [ლუკა. 12. 53]
''მამებო, ნუ განარისხებთ თქვენს შვილებს, რათა არ დაეცნენ სულით'' [კოლ. 3. 21 ]

პიროვნებას ეწოდება მამა, თუკი მას ჰყავს სულიერი შვილები.
ელისა წინასწარმეტყველი ილია წინასწარმეტყველს მამას უწოდებს.
''ცად ავიდა ელია ქარბორბალათი. უყურებდა ელისე და ეზახდა: ჩემო მამავ, ჩემო მამავ! '' [4 მეფ. 2. 11-12]

პავლე მოციქული თავის თავს უწოდებს მშობელს , ანუ სულიერ მამას.
''ვინაიდან მრავალი მზრდელი გყავთ ქრისტეს მიერ, მაგრამ არა მრავალი მამა; რადგან ქრისტე იესოს მიერ სახარებით მე გშობეთ თქვენ. სწორედ ამიტომ გამოგიგზავნეთ ტიმოთე, რომელიც არის ჩემი საყვარელი შვილი და სარწმუნო უფლის მიერ, რათა მოგახსენოთ თქვენ ჩემი გზანი ქრისტეს მიერ'' [1კორ. 4. 15, 17]
''რადგან თავად იცით, რომ როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით'' [1თეს. 2. 11-12]

მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ
''მოგიკითხავთ თქვენებრ რჩეული ეკლესია ბაბილონისა, და მარკოზი, ჩემი ძე'' [1პეტ. 5. 13]
''შვილნო ცემნო, რომელთატვისაც კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე'' [გალ. 4. 19]
''შვილნო, დაიცავით თქვენი თავი კერპთაგან'' [1იოან. 5. 21]
''იმაზე დიდი სიხარული არ გამაჩნია, როცა მესმის ჩემი შვილების ჭეშმარიტებით სიარული'' [3 იოან. 14]
''ტიმოტეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში'' [1ტიმ. 1. 2]
''შვილო ტიმოთე გაძლიერდი მადლითა იესო ქრისტესითა'' [2ტიმ. 2, 1] აქედან ჩანს რომ პავლე მოციქული იყო ტიმოთეს სულიერი მამა.

აღსანიშნავია, რომ არც იოანე ღვთისმეტყველს და არც პავლე მოციქულს ხორციელი შვილები არ ჰყოლიათ. აქ ლაპარაკია სულიერ შვილებზე."

მე ასევე დავამატებდი იმას, რაც უწინ ვთქვი:
თვით წმიდა წერილში არის საფუძველი იმისა,რომ მოძღვრებს მამები ვუწოდოთ.ვინაიდან, პავლე მოციქული სრულიად გარკვევით ამბობს,რომ ბევრი მამა არ გყავთ,ხოლო მამად წოდება მე მეკუთვნის,რადგან სახარების მიერ მე გშობეთო თქვენ(1.კორ.4.15,17);(1.თეს.2.11-12).ასევე თვით პირველმოწამე სტეფანე უამრავჯერ უწოდებს მამებს თავის წინაპრებს(ადამიანებს)(საქ.თავი 7).ეს სტეფანე კი ისაა,რომელმაც ღმრთის მარჯვენით მჯდომარე მაცხოვარი იხილა,რომელიც იყო"სავსე სარწმუნოებითა და სულითა წმიდითა"(საქ.6.5) და "პირი მისი,ვითარცა პირი ანგელოზისაი"(საქ.6.15). აგრეთვე თვით ღმერთი ეუბნება მოსეს,რომ მე ვარო ღმერთი მამათა შენთა:"მე ვარ ღმერთი მამათა შენთა"(საქ.7.31-32).ასე რომ მაცხოვრის სიტყვები:ნუ ვის ხადით მამით ქუეყანასა ზედა", სიტყვასიტყვით კი არ უნდა გავიგოთ,არამედ ისე,როგორც მას განმარტავს "ერთი წმიდა,კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესია". ეს ეკლესია კი იმ მტკიცე,შეურყეველ საფუძველზე დგას,რომელიც არის შვიდი მსოფლიო საეკლესიო კრება და თუ დავაკვირდებით,ყოველი კრება წინა კრებების მონაწილე მოძღვრებს, მამებს(უფრო მეტიც,წმიდა მამებს) უწოდებს.

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: May 8 2008, 04:11 PM

იესო, სრულიად გარკვევით, ამასაც ამბობს: "თქვენ მამისა ეშმაკისანი ხართ და გულისთქუმათა მამისა თქვენისათა გნებავს ყოფად;...ოდეს იტყვინ ტყუვილსა, თვისისაგან გულისა იტყვინ, რამეთუ მტყუვარ არს, და რამეთუ მამაიცა მისი მტყუვარი არს"(ინ. 8.44)?. ამას, კარგად დააკვირდი, პავლე მოციქული კი არა, თვით მაცხოვარი ამბობს, ის მაცხოვარი, რომელმაც თქვა:"მამით ნუვის ხადით ქუეყანასა ზედაო." მაშ, თავს ნუ არიდებ ჩემს კითხვას, მიპასუხე: მაცხოვარი ერთგან სხვას გვამცნებს, მეორეგან კი სხვას ამბობს?


მართალი ხარ: "მამა არის ის ვინც გშობა". და მაცხოვრის სიტყვისამებრ, პირდაპირ გეტყვი, რომ "შენ მამისა შენისა ეშმაკისა ხარ", რადგანაც "გულისთქუმათა მამისა შენისათა გნებავს ყოფად". შენი აზრების მშობელი მამა, სრულიად შეუეჭვებლად შეიძლება ითქვას, არის ეშმაკი. შენ რომ რამეს ეძებდე, აუცილებლად დაფიქრდებოდი ჩემ მიერ უწინ დასმულ კითხვაზე, შენ კი, კითხვებს უპასუხოდ ტოვებ, ჯიუტად კი, ერთსა და იმავეს იჩემებ.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 9 2008, 01:49 AM

ჯიუტად ვიმეორებ იესოს შეგონებას, და არა ამისი სიტყვების ვინმე სხვის მიერ განმარტებას. ამაში მგონი დიდი სხვაობაა.
მას რომ უმნიშვნელოდ მიეჩნია ეს საკითხი საერთოდ არ ამოიღებდა ხმას. მიგვანიშნებს ეს რამეზე?

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: May 10 2008, 10:06 AM

ისევ და ისევ ერთი და იგივე. ჯიუტად იმეორებ იესოს ერთ შეგონებას, მეორეს კი: "თქვენ მამისა ეშმაკისანი ხართ", სრულიად მშვიდად უვლი გვერდს. ანუ წმიდა წერილით მზაკვრულად სპეკულირებ: ამოკვეთ იმას, რაც შენ ხელს გაძლევს, შენი აზრების საპირისპირო სიტყვებს კი მიაფუჩეჩებ. "მიგვანიშნებს ეს რამეზე?"?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: May 12 2008, 05:00 PM

argani
თქვენი ლოგიკით, პავლე მოციქულმა თავად დაარღვია ეს წესი, რადგან მის ეპისტოლეში ის პირდაპირ მიმართავს: მოიხსენეთ თქვენი მასწავლებლებიო...

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 16 2008, 12:47 PM

seminaristi

ზუსტად იგივეს და უფრო მეტს აკეთებ შენ




შენგან განსხვავებით გამხმარ ხელებს და თავის ქალებს და ხეს და ქვებს არ აკერპებს...


და საერთოდ ადრეც მითქვამს- ისეთი შთაბეჭდილება მექმნება რომ სახარება მართლმადიდებლებისათვის არ დაწერილა...ისე სასაცილოდ იგდებს ზოგიერთი ამ წიგნს, განსაკუთრებით თუკი ეტყვი რომ სახარებაში ასე წერიაო-ო რომ ეს მაძლევს ასე ფიქრის საფუძველს....

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: May 16 2008, 01:04 PM

ვინ აღმერთებს ამ ყველაფერს?

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 16 2008, 01:11 PM

შენზე არ არის საუბარი...
უფრო სწორად გაკერპება უნდა დამეწერა..ახლა შევცვლი

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 16 2008, 01:24 PM

და საერთოდ ადრეც მითქვამს- ისეთი შთაბეჭდილება მექმნება რომ სახარება მართლმადიდებლებისათვის არ დაწერილა...ისე სასაცილოდ იგდებს ზოგიერთი ამ წიგნს, განსაკუთრებით თუკი ეტყვი რომ სახარებაში ასე წერიაო-ო რომ ეს მაძლევს ასე ფიქრის საფუძველს....

პოსტის ავტორი: სარდიონ თარიღი: May 16 2008, 01:29 PM

sergi_glaxa
სახარებას განმარტება აქვს, მეჟდუ პროჩემ და ყველაფრის საკუთარი საზომებით გაგება გამოვა ვითომ?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: May 16 2008, 01:29 PM

sergi_glaxa

აბა ვისთვის, თეოფილე მალაქიასთვის??



© Bu emotikonlar Tataraşvili'nin mülkiyetindedir
Bütün hakları saklanmıştır

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 16 2008, 01:31 PM

განმარტებაც არის და განმარტებაც...და ვინც განმარტავს ყველას განმარტება სწორია? თუკი საღვთო წერილში დაწერილი აშკარად შოოოოორს არის განმმარტებლისაგან და მისი განმარტებისაგან მაშინ?

ასე არ იყო ადრე კათოლიკე მღვდლები მრევლს უკრძალავდნენ სახარების წაკითხვას და ისე ასწავლიდნენ როგორ ცთავად სურდათ რაცა უბრალო ხალხს სიმართლე არ გაეგო..ხომ არის ესეც განმარტება?

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: May 16 2008, 05:08 PM

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: May 16 2008, 05:12 PM

დედააა, რა პროგრესია, ეს სიტყვები ისტორიას შეუნახეთ!!!!

გლახა ამბობს, რომ ყველა არ უნდა განმარტავდეს სახარებას, იმიტომ რომ შეიძლება არასწორად გამოუვიდეს. როგორ გამიხარდა

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 16 2008, 08:41 PM

ამჯერად თვალს დავხუჭავ უზრდელად მიმართვაზე და მხოლო იმას ვიტყვი რომ აზრის გამოთქმა, განსაკუთრებით როცა ის დასაბუთებულია, ამპარტავნობა არანირად არაა. ხოლო ვიღაცეების შიშით აზრის არგამოთქმა შორს იყოს ყველა მოაზრონვე ადამინისგან.


ამას განმარტება არც კი უნდა მაგრამ ინებეთ მაინც, იესო ამბობს თქვენ, ფარისევლები თუ მწიგნობრები, თქვენი საქციელის გამო არა უფლის, არამედ ეშმაკის სულიერი შვილები ხართო, ისევე როგორც ღვთისმოსავი ადამიანის მამა ღმერთია.

მაგრამ იესო იმას არ ეტყოდა ფარისევლებსა და მწიგნობრებს რომ ეშმაკი ეკლესიის მსახურებს მამა დაუძახეთო. ის მათაც იგივეს ეტყოდა რაც თავის მიმდევრებს უთხრა, თქვენი მამა ერთია, და მხოლდო მას უწოდეთ მამა, მისი მსახურებს კი უწოდეთ მსახური ან ძმა ანდა როგორც პროტესტანტები უწოდებენ პატივცემული ან რაღაც ამის მსგავსი.

და ბოლოს, რა საფრთხე იმალება იმაში რომ ქრისტეს შეგონებისამებრ ეკლესიის მსახურებს ვუწოდოთ ძმა ან მოძღვარი (ის ვინც ღვთისკენ მიგვიძღვება) ან პატივცემული?

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 17 2008, 11:46 AM

თეოფილე მალაქიასათვისაც და კვნიწაშვილი პარასკოსთვისაც, მაგრამ ისე მგონია, რომ არა "მართლმადიდებლებისთვის"



ყოველთვის მიკვირს მართლმადიდებლურ ეკლესიაში, როცა სულიერ და ძმას მხოლოდ ისინი ეძახიან ერთმანეთს, რომელნიც ერთი მოძღვრის მრევლს წარმოადგენენ...
არადა საღვთო წერილის მიხედვით ქრისტიანები ერთმანეთის და ძმანი არიან სულიერად, ერთი მამის შვილები....

საფრთხე აღარ იმალება, ხალხი უკვე საფრთხეშია: ბევრი მღვდელი მეფედ გრძნობს თავს ...

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: May 17 2008, 01:43 PM

მე უზრდელად არ მიმიმართავს შენთვის. ასეთი მიმართვით მიგითითე იმაზე, რომ ღმრთის მიერ განდიდებულ წმიდანებსა და თვით ღმერთსაც აბუჩად აგდებით იხსენიებ (ეს ნამდვილად ლაყბობაა, დამერწმუნე, და უფო მეტიც). მე თავიდან თქვენობით მოგმართავდი, მაგრამ წმიდანებისადმი, ეკლესიის სწავლებისადმი ასეთი დამოკიდებულების გამო გითხარი ეს სიტყვები, რომ გონს მოსულიყავი.

არანაირი ლოგიკური დასაბუთება შენს ნაწერებში არ არის, დაიჯერე,ეს შენ გეჩვენება ასე.


მე კიდევ ის გითხარი, რომ შენეული ლოგიკით თვით მაცხოვარსაც არ უნდა ეწოდებინა ეშმაკისთვის მამა, რაკი თვითონ ამბობს: "ნუ ვის ხადით მამითო", მე მიგითითე, რომ თვით მაცხოვარმაც კი "დაარღვია"–მეთქი თავისივე მცნება და ამიტომაც, ჩვენც გვაქვს უფლება ადამიანის მამად წოდებისა, რადგან წმიდა წერილის მიხედვით, პირველი ქრისტიანები ადამიანებს მამას უწოდებდნენ, რომელიც მრავალჯერ დასაბუთდა, მაგრამ შენ არანაირად არ გინდა იყოს ასე.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 19 2008, 10:09 PM

რატომ არ უნდა ეწოდებია როცა ეშმაკს ავსულთა საწყისად მოიაზრებდა, ისევე როგორც უფალს დანარჩეთა საწყისად? ის იტყოდა რომ მხოლოდ ეშმაკია მამა, ხოლო მისი ქურუმები ან მსახურები მხოლოდ მსახურები და არა მამებიო. იესოს ლოგიკა ძალიან მარტივია, ის ცდილობდა მსახურთა უსაზღვროდ გაამპარტავნება აღეკვეთა, ისინი მიწაზე მიეჯაჭა და არ დაევიწყებია მათთვის რომ პატივი სხვას ეგების. მაცნე და მოამბე მხოლოდ შუამავალია - აი ამას ამბობს იესო.

sergi_glaxa


ასე იყო იესოს დროინდელ ებრაელებშიც, და სწორედ მისი წინააღმდეგ გაილაშქრა მან. სწორედ ამის გამო საგანაგებოდ აუკრძალა თავის მიმდევრებს თავიანთთვის მამად წოდება, ხელზე კოცნა და სხვა უცნაური საქციელი რომ არ ვახსენოთ.

რა დააკლდება დღევანდელ მღვდლებს ეს რომ არ გააკეთონ, გარდა მათი მიწიერი პატივისა?

პოსტის ავტორი: nana_007 თარიღი: May 20 2008, 01:46 AM

რას აკეთებენ, ანუ მამებს რომ ვეძხით ეს მიწიერი პატივია? ყველას ერთ ქვაბში ნუ ხარსავთ ერთეულების გამო. პირადად მე ჩემსმოძღვარს მხოლოდ აღსარების დროს ვეუბნები "მამას", ისე სახელს ვეძახი, მაგრამ სხვა სასულიერო პირს ვერანაირად ვერ დავუძახებ მხოლოდ სახელს.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 27 2008, 11:14 PM

რატომ?


და ეს რას ნიშნავს საერთოდ. რომელ ერთეულებზეა ლაპარაკი?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 28 2008, 12:33 AM

argani

დავწერე მე რატომაც. ... აბა ბიძია დავუძახოთ? მოკლედ, თუ მოგწონს მიიღე, თუ არადა უძახე შენ რაც გინდა, ეგ შენი საქმეა...

პ.ს. ჩემს მოძღვარს იმიტომ ვეძახი ჩვეულებრივ სახელს, რომ სანამ მოძღვარი გახდებოდა, ახლობელი იყო და დამრჩა ეს მეც და მასაც ჩვეულებად, მაგრამ აღსარების დროს აუცილებლად ვეუბნები "ოჩე"-ს, როცა მივმართავ.
ახლა ჩვენს ქალაქში კი მისი დისშვილია მღვდელი, მამა ალეკსა . მამა ლეკსა ყმაწვოლობაში სულ ჩემთან იყო სტუმრად,სანამ აკადემიაში ჩააბარებდა მანამდეც და იყო ჩემთვის ალეკსა; ამიტომ დღეს მას მე კიდევ ალეკსას ვეძახი. მაგრამ ვიმეორებ: სხვა უცნობ სასულიერო პირებს სახელით ვერ მივმართავ, ელემენტარულად ზრდილობის გამო,სხვა თუ არაფერი. ბატონო-ს კიდევ ვერ ვეტყვი, ვიცი რა ტრადიციულად მოძღვრები მამებად იწოდებიან.

საკმარისია განმარტება?

პ.ს. ყველას ერთ ქვაბში მოხარშვაში - კი ის ვიგულისხმე, აქ განკითხვები რომ მიდის, ზოგი მოძღვარი თითქოს ზემოდან უყურებს მრევლს და ა.შ., თუ ასეთები არსებობენ, იმათ გამო ყველას ნუ მიაკრავთ იარლიყს - ესეც მეორე განმარტება და გამგებელი გაიგებს

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 28 2008, 01:50 AM

მგონი ეს მიზეზი სულ სხვაა და შენს კერძო შემთხვევაში ვარგა მხოლოდ. კითხვა კი მაინც რჩება რატომ არ შეიძლე არანათესავი მღვდლისთვის მხოლოდ სახელით მიმართვა.


აააა, თურმე მაინც ყოფილა მიმართვა პატივისცემასთან დაკავშირებული, არა?


ტრადიციულად რომ იწოდებიან ეს არ ნიშნავს რომ მოძვღების მიხედვით იწოდებიან. პატივისცემა კი სხვა სიტყვებიტაც გამოიხატება, მაგალითად პატივცემულო, ღირსო, რჩეულო, ან სხვა


ეს სხვა საკითხია და ამ თემასთან არაა დაკავშირებული: ღირსეული და უღისრი მღვდელიც ერთნაირად უნდა იწოდებოდნენ არა მამად არამედ პატივისცემის აღმნიშვნელი სხვა რამ სიტყვით.


ეს რას ნიშნავს

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 28 2008, 01:52 AM

მაგას რომ გეიგებ მერე გავაგრძელოთ

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: May 28 2008, 09:57 AM

მოდი, კითხვა-პასუხის ფორმით ვისაუბროთ. ვფიქრობ, ასე უფრო ნათლად წარმოჩნდება ეს საკითხი. მე კითხვებს დაგისვამ, შენ კი მიპასუხე.

შენ, როგორც შენი პოსტები მოწმობს, სრულ ჭეშმარიტებად მიგაჩნია ქრისტეს ყველა სიტყვა (თუ ეს მართლა ასეა, ძალიან კარგი). ამიტომაც გკითხავ: საიდან, რის საფუძველზე გწამს მაცხოვრის, როგორც ისტორიული პიროვნების არსებობისა?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 28 2008, 07:11 PM

კი მაგრამ ასე არ უნდა იყოს? აბა ეჭვი თუ შევიტანეთ მის ზოგ ნათქვამებში, როგორ გადავწყვიტოთ რომელია საეჭვო და რომელი დასაჯერებელი?


ამას სავსებით არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს ან რატომ უნდა ქონდეს. იესო რომ მთლიანად მოგონილი პიროვნება იყოს, თუ ჩავთვლით რომ მის სიტყვებს მნიშვნელობა უნდა მივანიჭოთ, ასეც უნდა მოვიქცეთ და არა დავიწყოთ იმაზე მარჩიელობა თუ რომელი მისი გამონათქვამი არის საყურადღებო და რომელი ისე, ჰაიჰარად ნათქვამი. თუ არ არსებობს ამ საკითხში თანმიმდევრული მიდგომა, იქნება მუდმივი დაბნეულობა.

მაგრამ მღვდელთათვის მამის წოდების აკრძალვა დღესავიტ ნათელია იესოს მთელი მოძღვრებიდან გამომდინარე: იმისთვის რომ ამპარტავნობის მადა აღეკვეთოთ, მისი მიმდევრებს არ უნდა ერქვათ ისეთი სახელი რომელიც მათ განსაკუთრებულობას გაუსვამს ხაზს და რაღაცნაირად ღმერთთან გაათანაბრებს.

ამას მე გეტყვი თუ იესო, უმნიშვნელობა. თავად აზრია საყურადღებო.

staywhite

ჰმ, რა უნდა ნიშნავდეს ოჩე. იქნებ ოჩოპინტრეს შემოკლებული ფორმაა. ან ოჩანი (ცხენის) შემოკლებული ფორმა.

ანდა იქნებ შეგეშალა და 'აჩუ' უნდა დაგეწერა ბოლოსდაბოლოს თუ აგდებით ალექსას უწოდებ ადამიანს, ეგეც არ იქნება გასაკვირი.

პოსტის ავტორი: xatia19 თარიღი: May 28 2008, 07:45 PM

argani

ამ სიტყვებიდან ჩანს, რომ ჩვენი მაცხოვრის, იესო ქრისტეს მოძღვრებას საერთოდ არ იცნობ და გირჩევ ჯერ შეიცნო არა მარტო გონებით, არამედ გულით და მერე ილაპარაკო ამ თემაზე. ღმერთი შეგეწიოს.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 28 2008, 07:47 PM

ეს როგორ?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 28 2008, 08:47 PM

ხოდა რომ გაიზრდები (ყველანაირად) მერე მომმართე, jasno?

პოსტის ავტორი: xatia19 თარიღი: May 28 2008, 09:31 PM

argani

როგორ და რომ იცოდე იესოს მოძღვრება, მაშინ აღარ იტყოდი მოძღვრებს "მამაო" არ უნდა დავუძახოთო, რადგან სახარებაში უფალი "მამას" დაძახებას კი არ გვიკრძალავს, არამედ მათ გაკერპებას ანუ ღმერთზე წინ დაყენებას

პოსტის ავტორი: xatia19 თარიღი: May 28 2008, 09:46 PM

argani
უნდა გავითვალისწინოთ რომ უფალი მწიგნობრებს და ფარისევლებს ელაპარაკება და ცდილობს შეაცნობინოს ჭეშმარიტება, ამიტომ ამბობს ასე. სხვა ადგილას, აბრაამს უწოდებს "მამას", ასე გამოდის თავის ნათქვამს ეწინააღმდეგება? არაააააააა

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 28 2008, 10:37 PM

და მეტი სიცხადისთვის კვლავ ვიკითხავ. რა შეიცვლება იმით რომ მღვდელს მაგალითან პატივცემული ან ღირსი ან ღირსი ვუწოდოთ?

რაც აღიკვეთება თუ მათ ისევე არ მივმართავთ როგორც უფალს ვუწოდებთ. ისევე როგორც თუ მეფე ერთია, მაშინ სხვა მთავარია ან ბატონი მაგრამ არა მეფე. მგონი მარტივი ამბავია.

აბრამი და მღვდელი ერთი და იგივე სიბრტყეზე არ განიხილება,

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: May 28 2008, 10:54 PM

argani

რისი ღირსი?


ერთი რამ უნდა გავითავისოთ.

სასულიერო პირი (მღვდელი) განასახიერებს/უნდა განასახიერებდეს ქრისტეს ხატებას დედამიწაზე... როდესაც მისგან ვითხოვთ დალოცვას, ჩვენ ვითხოვთ ქრისტესგან დალოცვას, როცა მას ვაბარებთ აღსარებას, ჩვენ ქრისტეს ვაბარებთ აღსარებას. როდესაც ხელზე ვეამბორებით, ჩვენ მის ხელზე გაკეთებული, სამაჯურებზე გამოსახულ უფლის პატიოსან ჯვარს ვეთაყვანებით... მოძღვარი არის შუამავალი უფალსა და ადამიანს შორის.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 28 2008, 10:57 PM

ეს ქრისტეს თხოვნით ან მითითებითაა?


პატივისცემის

პოსტის ავტორი: veriko7 თარიღი: May 28 2008, 11:03 PM

+1

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: May 28 2008, 11:10 PM

რატომ? თუ მამა მხოლოდ ღმერთს უნდა ვუწოდოთ, მაშინ აბრაამი და ღმერთი განიხილება ერთ სიბრტყეზე?

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: May 28 2008, 11:24 PM

საერთოდ სწავლება სამოძღვრო მსახურების შესახებ ქრისტეს ეკლესიაში მისი დაფუძნების დღიდან არსებობს. წმიდა წერილში გადმოცემულია არსი მოძღვრობისა, მისი მიზანი და დანიშნულება. წმიდა წერილში გადმოცემული სამოძღვრო სწავლების საფუძვლები წმ. მამათა თხზულებებში მთელი სისრულითაა გახსნილი. წმიდა წერილი და წმ. მამათა თხზულებები - ეს ორი წყაროა, საიდანაც შეიძლება გაგება ჭეშმარიტი სწავლებისა მოძღვრობაზე.
ქრისტე მაცხოვრის მიერ დაწესებული სამოძღვრო მსახურება, მოციქულთაგან მემკვიდრეობით გადმოცემული, დღემდეა დაცული, თავისი მოვალეობების შესასრულებლად მოძღვარს თვით სულიწმიდა ადგენს, ამიტომ სამოძღვრო მსახურება საღმრთოა, არა მხოლოდ თავისი დაწესებით არამედ თავისი გაგრძელებითაც...იესო ქრისტემ ეკლესიაში მოძღვრობა იმისთვის დაადგინა, რომ მოძღვრები მისი საღმრთო ნების მაუწყებელნი და აღმასრულებელნი ყოფილიყვნენ.
(მკ. 16,15) რათა ნაყოფნი მისი გოლგოთის შესაწირავისა ყველა ხალხთა მიერ იქნეს შეთვისებული და, რათა მთელ მსოფლიოში ყველა მისმა მორწმუნემ თანდათან სრულყოფილება მოიპოვოს. (ინ. 17,21-22)
ნათქვამიდან მოძღვრის სამი ძირითადი მოვალეობა გამომდინარეობს : 1) სწავლება - სახარებისეული მოძღვრების გავრცელება, 2) მღვდელმსახურება - მორწმუნეთათვის მხსნელის დამსახურებათა შეთვისება და 3) სულიერი ხელმძღვანელობა - ქრისტიანთა ზნეობრივი სრულყოფა...

(მთ. 28)
19. "მაშ, წადით, დაიმოწაფეთ ყველა ხალხი და ნათელი ეცით მათ მამის და ძის და სული წმიდის სახელით;

20. ასწავლეთ მათ დაიცვან ყველაფერი, რაც გამცნეთ; და, აჰა, მე თქვენთანა ვარ დღემუდამ ვიღრე ქვეყნის დასასრულამდე. ამინ. "

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 12:00 AM

ანუ მათი სახელით იმოქმედეთ მაგრამ განასახვავეთ თქვენი თავი მათგან, კერძოდ, მამებად არ იწოდოთ რადგან ვისი სახელითახ მოქმედებთ მხოლოდ ის იწოდება მამადო.

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: May 29 2008, 12:28 AM

ვფიქრობ წრეზე ტრიალს ჯობია http://church.ge/index.php?s=&showtopic=1479&view=findpost&p=78734 პოსტთან დაბრუნდე და შენი კითხვის პასუხსაც აქ ნახავ...

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 12:36 AM

'მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ' მაგრამ ჩვენ იმაზე ვლაპარაკობთ თუ იესო რას თხოვდა მათ. მაგ პასუხში მოტანილია ყველას სიტყვები თავად იესოს გარდა, ხოლო ითვლება რომ იესო უფრო დიდი ავტორიტეტია ვიდრე ყველაზე ამაგდარი მოციქულიც კი.

მაშ, რას თხოვს იესო მოციქულებს და მით უმეტეს მღვდლებს?

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: May 29 2008, 12:43 AM

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 12:48 AM

თათარაშვილი
ეგ თავისთავად, მაგრამ როგორ გაასაღეთ თავიო, ფარისევლებივით მამად იწოდეთ თუ ახალი სულიერი მოძღრების გამავრცელებლებს როგორც შეეფერება, უარი თქვით ამ წოდებაზეო?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 29 2008, 12:54 AM

მეორედ უწოდებ მოძღვართ ფარისევლებს და ცოტა დაუკვირდი რას წერ და სად ხარ ოჩოპინდრეზე არაფერს ვამბობ და სხვა თუ არაფერი ზრდილობა უნდა ქონდეს კაცს. JTZ

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 01:00 AM

argani

ფარისევლებს მამებს უწოდებდნენ? რაღაც არ მახსენდება ეგეთი რამე.

argani

აკი გაგაფრთხილე არ ქნა მეთქი?
კიდე ერთი გაფრთხილება!

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 01:13 AM

გადახედე მათეს 23 თავს და გაიხსენე რას ამბობს იესო

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 01:16 AM

argani

7. და მისალმება მოედნებზე, და რომ უწოდონ ადამიანებმა: რაბი, რაბი! (რაბი - ებრ. მოძღვარი, მასწავლებელი)

8. ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით: რაბი; რადგან ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ.

აი ამას ამბობს
და მამას და რაბის შორის განსხვავებას ვერ ხედავ?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 01:18 AM

დათიკო
თავიდან დაიწყე და 8-ს გაცდი და ხომ არ გგონია რომ ეს სიტყვები მიმალულია, ბიბლიის მიოინამდე გამოცემა არსებობს.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 01:23 AM

argani

და მერე უნდა გააგრძელო კიდეც მე 9 და ა.შ.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 01:31 AM

1. მაშინ იესომ მიმართა ხალხს და თავის მოწაფეებს:

2. მოსეს სავარძელზე მწიგნობარნი და ფარისეველნი სხედან;

3. მაშ, ყველაფერი, რის დაცვასაც გირჩევენ, დაიცავით და აღასრულეთ, მაგრამ მათ საქმეს კი ნუ მიბაძავთ, ვინაიდან ამბობენ და არ ასრულებენ.

4. რადგან მძიმე ტვირთს ჰკრავენ და ძნელად სატვირთველს, და ხალხს მხრებზე ადებენ; თვითონ კი თითის განძრევაც არ სურთ მის დასაძრავად.

5. და მთელ თავიანთ საქმეს აკეთებენ კაცთა დასანახავად; აგანიერებენ თავიანთ სალოცავ თასმებს და აგრძელებენ თავიანთი სამოსის კალთებს.

6. უყვართ წვეულებებზე სუფრის თავში წამოჭიმვა და წინა რიგები სინაგოგებში.

7. და სალმის ძღვნა მოედნებზე, რათა ხალხი მიმართავდეს მათ: რაბი! რაბი!

იმედია ნათელია რომ ფარისეველთა და მწიგნობარტა ხსენება იესოს მათი მისი მიმდევრებისგან გამიჯნვის მიზნიტ დაჭირდა. და აი თავად გამიჯნვაც


8. თქვენ კი ნუ იწოდებით ასე: რაბი! ვინაიდან ერთია თქვენი მოძღვარი - ქრისტე, ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ.

9. ნურც თქვენს მამას უწოდებთ ვინმეს ამ ქვეყნად, ვინაიდან ერთია მამა თქვენი ზეციერი.

10. და ნურც წინამძღვრებად იწოდებით, ვინაიდან ერთია თქვენი წინამძღვარი - ქრისტე.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 01:38 AM

argani
ერთი რამე მითხარი რა, ქრისტემ ისიც ხომ არ უთხრა შვილმა მამას მამა აღარ დაუძახოსო?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 01:46 AM

ქრისტე იყო თუ არა ღმერთი?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 01:57 AM

argani

ჯერ შენ მიპასუხე ჩემს კითხვაზე.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 01:59 AM

მათეს მიხედვით აშკარად ამბობს რომ მამა არავის უწოდოთო. და მე როგორც ქრისტეს მიმდევარს, არანაირი გართულება არ უნდა მქონდეს ცემი უფლის მოთხოვნის შესრულებაზე. არის აქ რაიმე პრობლემა?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 29 2008, 02:02 AM

შენი უფლებაა შენს მოძღვარს რას უწოდებ, მაგრამ სხვისი მოძღვრების შეურაცხყოფას და უზრდელურ შედარებებს მოეშვები იმედია. თორემ შენ რომ გაინტერესებდეს რატომ იწოდება მამად სასულიერო პირი, ეგ დასაძრახი არ არის, დასაძრახია "გაბანძების" მცდელობა, თორემ შEნი ეპითეტებით სხვას მაინც არ აკლდება არაფერი.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: May 29 2008, 02:05 AM

staywhite
მე არავის ვუწოდებ ოჩეს, არც კი ვიცი რას ნიშნავს ასეთი მიმართვა. არც გამიოგია ვინმემ მღვდელ ოჩეთი მიმართოს. ნამდვილად უცნაურია ეს

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 02:11 AM

argani

მამაშენს მამას არ ეძახი?
argani

რუსული ბიბლია გადაშალე და მიხვდებ რაც არის.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 29 2008, 02:25 AM

argani

რომ არ იცი, ეგ ჩემი კი არა შენი ბრალია , მაგრამ ოჩოპინტრე რომ შემთხვევით არ დაგიწერია ეს ბროლიბით ცხადია. შენს მოძღვარს , თუ გყავს , იმას ვერ მივაყენებ შეურაცხყოფას , თორემ ცხოველების მწყემსებზე კი გეტყოდი რაცხას...

პოსტის ავტორი: xatia19 თარიღი: May 29 2008, 09:39 AM

argani
ერთი ის ამიხსენი ხორციელ მშობელს რატომ ვეძახით მამას? შენი ნათქვამიდან გამომდინარე იესომ ეგეც ხომ აკრძალა?

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 29 2008, 12:58 PM

მაოცებს როგორ უყვართ მასებს ადამიანის ხელის მტევნებზე კოცნა...
პირდაპირ გულის ამრევია კოცნის ობიექტის გატრუნული სახე...თითქოს ის ღირსია ამბორისა...
მერე ოქროს მოჩუქურთმებული დიდი ჯვარი ჯაჭვზე, ქარის მიერ აფრიალებული ანაფორა....

და სადღაც კი სოფელში ან თუნდაც ქალაქში, უბრალო ღვთიოს მსახური, რომელიც მრევლს უფლებას არ აძლევს ეამბოროს მის ხელებს, რადგან შეუგნია, რომ ისიც მათსავით უბრალო ადამიანია, მიწაა და მიწად იქცევა...

გაუმარჯოს ყველა თავმდაბალ უბრალო ღვთის კაცს,
ძირს გაზულუქებულები!!!!!

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: May 29 2008, 01:12 PM

sergi_glaxa
ძალიან მომინდა ხელზე გემთხვიო...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: May 29 2008, 01:17 PM

თუ ვინმე ასეთ რამეს აკეთებს, არღვევს კანონს, რადგან მოძღვრის მარჯვენაზე მთხვევა არაა მოძღვრის ნება-სურვილზე დამოკიდებული. ეს წესია და ყველა მოძღვარი ვალდებულია შეასრულოს, ისევე როგორც მრევლი.

შენ კი მოძღვრების დაცინვისთვის მინიმუმ ვორნი გეკუთვნის!
აი ამისთვის:

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 01:26 PM

sergi_glaxa

სიტყვიერი გაფრთხილება!

ძალიან მაინტერესებს ეხლა პავლე მოციქული რომ შეგხვდეს, მეგობრულად მხარზე ხელს წამოარყამ და ეტყვი - ძმაო რაფერ ხარ თუ იცი? რაღაც მეეჭვება, და მგონია, რომ თუკი მართლა მიგაჩნია პავლე მოციქული ისეთად როგორიც არის, ოთხად უნდა მოიკეცო და ფეხის ტერფები დაუკოცნო, არათუ ხელზე ეამბორო. ელემენტარული რამ არ ესმის ამ ხალხს, გადავირიე რა.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: May 29 2008, 01:26 PM

ნეტა, მოძღვრის ხელზე არ მთხვევის სურვილი, მოძღვრის არათავმდაბლობის განკითხვით უნდა იყოს გამოწვეული, თუ პიროვნების საკუთარი ამპარტავნებით?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: May 29 2008, 01:31 PM

k@the
მგონი რომ, მეორეთი

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 29 2008, 02:10 PM

რას მელაპარაკები?!

რატქმა უნდა კანონს დაარღვევს რადგან არ აამებს ადამიანს!

ადამიანებს ხომ მეტად სიამოვნებთ აამონ ერთმანეთს ვიდრე ღმერთს...

წესი წესია ჩემო კარგო და ღვთის რჯული ყველაზე უპირველესი. და ღვთის რჯულად იმას როდი უნდა მივიჩნევდეთ, რომ ვიღაცას განდიდების მანია ჰქონდა და დააწესა ხელზე კოცნა პროშნა..

ხოლო ცემო დათიკო პავლე მოციქული რომ მენახა ნამდვილად არ ჩავუვარდებოდი ფეხებში და არც ხელებში ვეცემოდი. ისიც ადამიანია. და ბევრს პატივისცემა და თაყვანისცემა სასტიკად ერევააა...

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 29 2008, 02:27 PM

გლახა შენ სულით ხორცამდე პროტესტანტი ხარ და ამიტომ გაქვს ალბათ პროტესტის გძნობა ყოველივე მართლმადიდებლურზე

შენთვის რაც პროშნაა, ჩვენთვის ხელზე მთხვევაა და რა გიყოთ ახლა?

თუ არ მოგწონს მართლმადიდებლობა, შენი სარწმუნოება გასწავლის რომ უნდა ებრძოლო მას? შეურაცხყოფა მიაყენო? მაგას ასწავლის თავის მრევლს პროტესტანტი მღვდელი?

ჩვენ ფორუმზე შენ ხარ წარმომადგენელი პროტესტანტული ეკლესისა და თუ ის ასე ებრძვის მართლმადიდებლობას, დასცინის, ამცირებს და შეურაცხყოფს, როგორც შენ აქ იქცევი, მაშინ საზიზღარი რამე ყოფილა პროტესტანტობა და ღმერთმა ყველა დაიფაროს, რომ მისი წევრი გახდეს ეშმაკის შთაგონებით.

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 29 2008, 02:36 PM

marine
კარგად დაიწყე და ცუდად დაამტავრე...
მოციქულთა საქმეები თუ არა გლახის ნაამბობი მაინც გექნება წაკიტხული... ეს ისე...

მე პროტესტს ვუცხადებ პროტესტანტებსაც მართლმადიდებლებსაც და კათოლიკებსაც, როცა ისინი იმას ასწავლიან რაც უფალს არ უსწავლებია..და აბოლებენ ხალხს..
ასეთიო პროტესტანტი მარლაც ვარ სულით ხორცამდე და სხვებივით ყველაფერზე თანხმობას არ ვაცხადებ...

ხოლო რაც სეეხება ჩემნაირ პროტესტანტებს, დარწმუნებული ვარ მარტლმადიდებლებშიც ბევრნი არიან...

საზიზრარი რა არის ეგ მე ვიცი ჩემო მარინე...
ხოლო პროტესტანტიზმისგან როგორც პირდაპირი ისე ირიბი გაგებიტ მგონი დაფარული ხარ გიხაროდენ

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 29 2008, 02:42 PM

შენი ვერ გავიგე, გლახა, არც აქეთ ხარ და არც იქით, სადღაც შუაში ქანაობ და ალბათ ესაა მიზეზი რომ თავს აძლევ უფლებას გაგვილანძღო სარწმუნოება

ჯერ საკუთარი თავი გამოასწორე, საკუთარი თავისადმი, საკუთარი ნაკლოვანებებისადმი იყავი პროტესტის გრძნობით და დამიჯერე, გარშემო ნაკლებად დაინახავ საპროტესტოს. დროც აღარ გექნება რომ სხვა აქილიკო.

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: May 29 2008, 02:46 PM

შენ ან ვერ ხვდები რას ვამბო, ან არ გინდა მიხვდე..მე არავის სარწმუნოებას არ ვეხები...მე არ ვეხები არც ერთ სარწმუნოებას...
მარტლმადიდებლებს რომ ღვთის მსახურები ყოლიატ და ყავთ სეედაროს ბევრი სხვა მიმდევრობის მსახური..მაგრამ მე ამაზე არ ვსაუბრობ...
იმას ვამბობ, რომ ადამიანებმა მოიგონეს რაღაც წესები, რომელიც არ დაუწესებია უფალს და დრეს საღდება "უფლის რჯულად"..აი ამას ვუცხადებ პროტესტს ცემო კარგო, ორემ მარინეს სარწუნოების გალანძრვისგან ღმერთმა დამიფაროს...
ადამიანი ადამიანია ყველა აღმსარებლობაში..პროტესტანტებს ავიანთი "მონაცმახები" აქვთ ბლომად..და ამაზე აუცილებლად დავწერ..ახლავე გავხსნი ტემას და იმედია ბევრს გაგიხარდებათ

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 29 2008, 02:49 PM

არ მგონია გლახა ისეთი გაუნათლებელი იყო, რომ ვერ ხვდებოდე შენი სიტყვებით შეურაცხყოფის მიყენება ხდება თუ არა მართლმადიდებლობის მიმართ არ მინდა დავიჯერე რომ ვერ ხვდები და ვერ საზღვრავ, რას აკეთებ.

ორმა ადამიანმაც რომ გითხრას შენიშვნა, ელემენტარულად უნდა დაფიქრდე. ან თუ შენ გგონია შენი პროტესტით აქ რამე სიკეთეს აკეთებ, ძალიან ცდები. პირიქით, შენ თავს აკლებ ბევრ რამეს და სულს აჭირვებ. არამგონია ბედნიერი და დალხენილი იყო ცხოვრებაში, ამას ვერ დამაჯერებ. და ეს ისევ შენი თავიდან და შენი საქციელიდანაა გამომდინარე.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: May 29 2008, 02:53 PM

sergi_glaxa

ჩემო გლახა, ამჩნევ მაინც რომ რაღაც ახალს იგონებ და ამ ახალის მსწავლელი ტავად გამოდიხარ?

ნუ შენ ერტადერრთი ხარ ჭეშმარიტი გამგები და ამხსნელი სახარებისა, ჭეშმარიტად ტავმდაბალი და შენ ერტადერთი ხარ, რომელმაც ზუსტად იცის, როგორ გამოიხატება ადამიანების მიმართ პატივისცემა, რიმ ის კერპთაყვანისცემაში არასსოდეს გადაიზარდოს. სამწუხაროა, რომა ამას ვერ ედავ, შენთვის არის სამწუხარო...


რაც შეეხება მოდერს, დარწმუნებული ვარ, შენს პოსტებზე სწორი რეაგირება ექნება და მიიღებ იმას, რასაც იმსახურებ .
სხვათა შორის, მუდმივად სხვას აძლევ სენიშვნას, მწაველებლებს და აშ ნუ ოწოდებთ სხვებსო, რაღაც შთაბეჭდილება მრჩება, რომ მხოლოდ ,,სხვებს,, იცავ, რაც სეეხება მართლმადიდებლობა, მისი ინტერესების დაცვა, სენს ინტერესებში არ შედის.

ხოდა, მე მგონნი დამსახურებულად მიიღებ სენიშვნას.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 29 2008, 02:54 PM

სერჟ,

შენ ბუნებით თავაზიანი კაცი ხარ და ვფიქრობ, არ უნდა გიკვირდეს სხვისდამი პატივისცემის გამოხატვა, რამეთუ თვითონ შენ ხარ მაგის ნიმუში. თუ მე ვემთხვიე მოძღვარს ხელზე (რაც აუცილებელი არ არის, საკმარისია ჯვარზე მთხვევა), ეს ნიშნავს ჩემს თავმდაბლობას და არა მის ამპარტავნებას. რაც არ უნდა ტრადიციული იყოს ეს მანერა ჩვენს სარწმუნოებაში , ნებისმიერ შემთხვევაში გამოხატავს პატივისცემას და სიმდაბლეს, რისი წინააღმდეგი ჩვენი უფალი არ არის. ასე რომ არ იყოს, არც შენ იქნებოდი თავაზიანი და მოსიყვარულე

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 05:38 PM

sergi_glaxa

ამაშია საქმე სწორედ!
ერთი რამეა, იმას რასაც შენ რატომღაც სჯულს უწოდებ, უბრალოდ პატივისცემა და მოწიწებაა და მეტი არაფერი. ის რაც შენ ასე გაკლია აქ მპოსტველ იუზერებთან და მათ აღმსარებლობასთან დაკავშირებით!
ჩემი თხოვნა იქნება, რაც არ უნდა აბსურდული გეჩვენებოდეს ხელზე მთხვევის ტრადიცია, არ უწოდო მას

ეხლა გავრბივარ და დანარჩენს მოგვიანებით დავწერ.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: May 29 2008, 07:56 PM

ყველას საყურადღებოდ:
ამ თემაში იყო მცდელობა დიალოგი გადასულიყო პირად კონფლიქტში.
უმორჩილესად გთხოვთ ყველას, გაითვალისწინოთ ჩემი თხოვნა და ისაუბროთ არსებულ საკითხზე არგუმენტირებულად, ზედმეტი ვნებათაღელვის გარეშე.
ასევე ვთხოვ ფორუმელებს ყურადღებით იყონ საუბრისას და თავიო შეიკავონ ცინიკური გამონათქვამებისგან. ის რაც ზოგისთვის ამბორს ნიშნავს, არ შეიძლება ვუწოდოთ პროშვნა და მისთ.

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: May 31 2008, 12:56 PM

სიტყევბი-''მამა,'' ''მოძღვარი'' და ''წინამძღვარი''

ზოგიერთი მოიყვანს ციტატას:''ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით რაბბი,რამეთუ ერთი არს მოძღვარი თქვენი-ქრისტე,ხოლო თქვენ ყოველნი ძმანი ხართ.და მამის ნუვის ხადით ქვეყანასა ზედა,რამეთუ ერთ არს მამაი თქვენი,რომელ არს ცათა შინა.''(მთ.23.8-10).ამით ასკვნიან,რომ თითქოს არავის არ უნდა ვუწოდოთ მოძღვარი,მამა და წინამძღვარი.ეს არს თუ არა ნამდვილად ასე?ამ საკითხს ისევ ვუპასუხებ წმიდა წერილიდან.მოძღვარი,მამა და წინამძღვარი პირდაპირი მნიშვნელობით გაგება არ შეიძლება,რადგან ორი მნიშვნელობა აქვს:
1-კონკრეტული და მე-2 ზოგადი.მართლაც კონკრეტული მნიშვნელობით-მამა,მოძღვარი და წინამძღვარი-მხოლოდ ერთადერთია-ღმერთი,რადგან იგია მამა ყოველთა ქმნილებისა:''არამედ ჩვენდა ერთ არს ღმერთი მამაი,რომლისგან არს ყოველი და ჩვენ მისა მიმართ და ერთა არს უფალი იესუ ქრისტე,რომლისა მიერ არს ყოველი და ჩვენ-მისა მიერ.''(1კორ.8.6).
არის მეორე მნიშვნელობაც-ზოგადი,რის მიხედვითაც ადამიანი შეიძლება იწოდოს მამად,თუკი,მას ჰყავს ხორციელი შვილი.''მაშინ გამოვიდა ქვეყანისაგან ქალდეველთაისა და დაეშენა ქარანს შინა.და მიერ შემდგომად სიკვდილისა მამისა მისისა დაემკვიდრა იგი ქვეყანასა ამას,რომელსა-ესე აწ თქვენ დამკვიდრებულ ხართ.''(საქ.7.4).

''განყოფად მამაი ძისაგან და ძე მამისაგან;და დედაი ასულისაგან და ასული დედისაგან.''(ლკ.12.53)
''და ჰრქუა უმრწემესმან მან მამასსა თვისსა:მამაო,მომეც მე,რომელ მხვდების ნაწილი სამკვიდრებელი დაგანუყო მათ საცხოვრებელი იგი.''(ლკ.15.12).
''მამანი ნუ განრისხებთ შვილთა თქვენთა,რაითა არა ეურვოდინ''(კოლ.3.21).

პიროვნებას ეწოდება მამა,თუკი მას ჰყავს სულიერი შვილი,ეს არის წმიდა წერილისეული პრინციპი,თუ შეიძლება ასე ვთქვათ და არანაირად არ არის დანაშაული ნღვდლებს მამავუწოდოთ,პირიქით ვალდებულნი ვართ მამით ვხადოდეთ.

''ცად ავიდა ელია ქარბორბალათი.უყურებდა ელისე და ეძახდა:ჩემო მამავ,ჩემო მამავ!''(4მეფ.2.11-12).
მოციქული პავლე ძველი აღთქმის წმიდანებს,სულიერ მამებს უწოდებს.
''ამისთვის სარწმუნოებისაგან,რათა მადლი იყოს მტკიცე აღთქმაი იგი ყოვლისა ნათესავისა,არა სჯულისაგან ხოლო,არამედ სარწმუნოებისაგანთაცა აბრაჰამისათა,რომელ არს მამაი ჩვენ ყოველთაი,ვითარცა წერილ არს,ვითარმედ:მამად მრავალთა თესლთა დაგადგინე შენ წინაშე პირსა,რომლისაი-იგი ჰრწმენა ღმრთისაი.(რომ.4.11-12)

''და სასწაულად მოიღო წინადაცვეთილებაი იგი ბეჭედად სიმართლისად სარწმუნოებისა მის წინადაცვეთილებასა მას შინა,რაითა იყოს იგი მამად ყოველთა მორწმუნეთა წინადაუცვეთელთა,რაითა შეერაცხოს მათცა სიმართლედ და მამად წინადაცვეთილებისა არა წინადაცვეთილებისა მათ ხოლო,არამედ რომელნი ჰგიან კუალთა მათ ზედა წინადაუცვეთელებისა სარწმუნოებისათა მამისა ჩვენისა აბრაჰამისათა.(რომ.4.11-12)/u]

თქვენ თუ კარგად ჩაუკვირდებით წმიდა წერილის სიტყვებს,ნახავთ,რომ ქრისტე ნათლობას ხელახალ ანუ სულიერ შობას უწოდებს.

''მიუგო იესუ და ჰრქუა:ამენ,ამენ გეტყვი შენ:უკეთუ ვინმე არა იშვეს მეორედ(ხელახლა),ვერ ხელ-ეწიფების ხილვად სასუფეველი ცათაი...უკეთუ ვინმე არა იშვეს წყლისაგან და სულისა,ვერ ხელ-ეწიფების შესვლად სასუფეველსა ღმრთისასა.შობილი იგი ხორცთაგან ხორცი არს და შობილი იგი სულისაგან სული არს.''(ინ.3,5-6)
თუკი ნათლობისას კაცი სულიერად იშვება,მაშინ პიროვნებას,რომელიც ამას აღასრულებს,მისი სულიერი მშობელი ეწოდება.ასეთები კი მოციქულები იყვნენ,რადგან ქრისტემ უშუალოდ მათ დაავალა ამის შესრულება:
''წარვედით და მოიმოწაფენით ყოველნი წარმართნი და ნათელ-სცემდით მათ სახელითა მამისაითა და ძისაითა და სულისა წმიდისაითა.''(მთ.28.19)
ამგვარად მოციქულებს და მათ მიერ სხმულ ეპისკოპოსებს და სამღვდელო ხარისხშI მყოფთ,როგორც ნათლობის საიდუმლოს შემსრულებლებს,ეწოდებათ[u]სულიერი მამები,ხოლო მათ მიერ მონათლულებს-სულიერი შვილები.პავლე მოციქული თავის თავს უწოდებს მშობელს ანუ სულიერ მამას.
''დაღათუ ბევრ მზარდულ გესხნენ ქრისტეს მიერ,არამედ არა მრავალ მამა,რამეთუ ქრისტე იესუის მიერ სახარებისა მისგან მე გშვენ თქვენ.ამისთვის მივავლინე თქვენდა ტიმოთე,რომელ
არს შვილი ჩემი საყვარელი და სარწმუნოი უფლისა მიერ,რომელმან მოგახსენნეს თქვენ გზანი ჩემნი ქრისტეს მიერ,ვითარცა-იგი ყოველთა ადგილთა,ყოველთა ეკლესიათა ვასწავებ.''(1კორ.4.15,17).
''ვითარცა-გე იცით,ვითარ კაცად-კაცადსა თქუენსა,ვითარცა მამაი თვისსა შვილსა,ეგრეთვე გლოცავდით თქვენ და ნუგეშინის-გცემდით''.(1თეს.2.11)
მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ.
''გიკითხავს თქვენ,რომელ არს ბაბილოვნს შინა რჩეულისა მის თანა და მარკოზ,ძე ჩემი''.(1.პეტ.5.13)
''შვილნო ჩემნო,რომელთათვის კვალად მელმის,ვიდრემდე გამოიხატოს ქრისტე თქვენ შორის.''(გალ.4.19)
"შვილნო დაიცვენით თავნი თვისნი კერპთაგან.ამენ"(1ინ.5.19)
"სხუაი უფროსი სიხარული ამისი არა მაქუს,რაითა მესმოდეს შვილთა ჩემთა ჭეშმარიტებით სვლაი."(3ინ.4)
"ტიმოთეს,ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში."(1ტიმ.1.2)
"ხოლო შენ,შვილო ჩემო,განძლიერდი მადლითა იესუ ქრისტესითა"(2ტიმ.2.1)
"ტიტეს,ერთგულსა შვილსა ზოგადისაებრ სარწმუნოებისა."(ტიტ.1.4)

აღსანიშნავია,რომ არც იოანე ღმრისმეტყველს და არც პავლე მოციქულს ხორციელი შვილები არ ჰყოლიათ.აქ სულიერ შვილებზეა საუბარი.მოყვანილი მუხლებისაგან გამომდინარე,მოწაფეებიც მოციქულებს სულიერ მამებს უწოდებდნენ.ამაზე დაყრდნობით მრევლი სასულიერო პირს მამას უწოდებს,რადგანაც ის არის არა მარტო მრევლის სულიერი მშობელი,არამედ დამრიგებელი,მოძღვარი,მწყემსი
და წინამძღოლი ყოველ სულიერ საქმეში.
ეკლესიის მსახურთ ვნახოთ თუ რა ადგილას ეწოდებათ მწყემსები.

"ეკრძალენით უკეთუ თავთა თქვენთა და ყოველსავე სამწყსოსა,რომელსა-ეგე თქუენ სულმან წმინდამან დაგადგინნა მოღვაწედ და მწყსად ეკლესიისა უფლისა ღმრთისასა,რომელი მოიგო სისხლითა თვისითა."(საქ.20.29).
"ხუცესთა მათ თქვენთა ვლოცავ,ვითარცა თანა-ხუცესი და მოწამე ვნებათა ქრისტესთაი...მწყსიდით თქვენ შორის სამწყსოსა მას ღმრთისასა.იღუწიდეთ ნუ იძულებით,არამედ ნებსით,ნუცა საძაგლის შეძინებით,არამედ გულს-მოდგინედ."(1პეტ.5.1-2).

ეკლესიის მსახურთ ასევე ეწოდებათ მოძღვარი

"იყვნეს ანტიოქიას შინა მსგავსად კრებულისა მის წინასწარმეტყველნი და მოძღვარნი:ბარნაბა და სვიმეონ...(საქ.13.1).

"და რომელნიმე დაადგინა ღმერთმან ეკლესიათა:პპირველად მოციქულნი,მეორედ წინასწარმეტყველნი,მესამედ-მოძღვარნი."(1კორ12.28).

"და მან მოსცა რომელნიმე მოციქულნი,რომელნიმე წინასწარმეყტყველნი, რომელნიმე მსახურნი, რომელნიმე მწყემსნი და მოძღვარნი."(ეფ.4.11)

"რომლისათვის დადგინებულ ვარ მე ქადაგად და მოციქულად და მოძღვრად წარმართთა."(2ტიმ.1.11)

ეკლესიის მსახურს სხვა სახელებთან ერთად აქვს,წინამძღვრის სახელწოდება.

"მოიხსენენით წინამძღვარნი იგი თქვენნი,რომელნიც გიქადაგებდნენ ღმრთის სიტყვას და მათ სიცოცხლის აღსასრულის შმყურეთ,მიჰბაძეთ მათ რწმენას.(ებრ.13.7)

"ხოლო გლოცავთ თქვენ,ძმანო,იცნიმთცა მშრომელნი იგი თქვენ შორის და წინამძღვარნი იგი თქვენნი უფლისა მიერ და მასწავლელნი იგი თქვენნი"(1თეს.5.12)

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 5 2008, 08:19 PM

saria-giorgi

და მარათლაც იესო ყურადღებას არაბიოლოგიურ მამაზე აკეთებს, და მოუწოდებს მიმდევრებს ამრიგად არ მოიხსენიონ ან მოახსენიობიონ თავი რელიგიურ კონტესტში, ვინაიდან, ამბობს ერთადერთი სულიერი მამა უფალი ღმეთიაო.

რა გაჭირვება შეიქმნება თუ მღვდელს მაგალითად ძმად მოვიხსენიოებთ, როგორც ამას თავად იესო ურჩევდა?

დათიკო

ცოტა ძნელია ამის გაკეთება როცა შენ საკმაოდ უტიფრად თავად სახარების ამონადირსაც კი შლი. რას ცდილობ ამით გაურკვეველია

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jun 5 2008, 08:41 PM

მამად თუ მოვიხსენიებთ რა გაჭირვებაა? ან პავლე მოციქულს რა გაჭირვება ჰქონდა მამად რომ იწოდებოდა?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 5 2008, 09:16 PM

მარიამი

უფალისა შენისა ქრისტე იესოის შეგონების გულისხმას სცდება, თავს ნუ იმას უტოლებთ წოდებით ვინც ერთადერთი მამააო.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jun 5 2008, 09:32 PM

ე.ი. პავლე მოციქულიც სცდება ქრისტე იესოს შეგონებას? ეს რაღაც ახალი სიტყვაა ქრისტიანობის ისტორიაში

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 6 2008, 02:57 AM

...
რატომ ძაბავ მეგობარო სიტუაციას? მე აქ ვწერ,საკმარისად გყავს მოკამათენი, მაგრამ ასეთი პოსტები არაფერს არგებს კამათს, რადგან დათიკო მოდერია და შლის ოFFებს, და არა განზრახ სახარებას, არ გინდა ეგეთები...

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jun 6 2008, 11:52 AM

+1



სულიერ მშობელზე არ წაგიკითხავს,რომ საჭიროა მათაც მამა უწოდოთ?თუ ეგ აღარ გაინტერესებს?


რა გაჭირვება შეიქმნება თუ მღვდელს მაგალითად ძმად მოვიხსენიოებთ, როგორც ა''წარვედით და მოიმოწაფენით ყოველნი წარმართნი და ნათელ-სცემდით მათ სახელითა მამისაითა და ძისაითა და სულისა წმიდისაითა.''(მთ.28.19)
ამგვარად მოციქულებს და მათ მიერ ხელდასხმულ ეპისკოპოსებს და სამღვდელო ხარისხში მყოფთ,როგორც ნათლობის საიდუმლოს შემსრულებლებს,ეწოდებათ[u]სული�
��რი მამები,ხოლო მათ მიერ მონათლულებს-სულიერი შვილები.პავლე მოციქული თავის თავს უწოდებს მშობელს ანუ სულიერ მამას.
''დაღათუ ბევრ მზარდულ გესხნენ ქრისტეს მიერ,არამედ არა მრავალ მამა,რამეთუ ქრისტე იესუის მიერ სახარებისა მისგან მე გშვენ თქვენ.ამისთვის მივავლინე თქვენდა ტიმოთე,რომელ
არს შვილი ჩემი საყვარელი და სარწმუნოი უფლისა მიერ,რომელმან მოგახსენნეს თქვენ გზანი ჩემნი ქრისტეს მიერ,ვითარცა-იგი ყოველთა ადგილთა,ყოველთა ეკლესიათა ვასწავებ.''(1კორ.4.15,17).
მას თავად იესო ურჩევდა?

რატომ არის ამდენჯერ გამეორება საჭირო,თუ რატომ უწოდებთ მოძღვარს მამებს?
მაშინ მწყემსიც და წინამძღვარიც არ უწოდოთ?შენს ხორციელ მშობელს,მამას არ უწოდებ?
როდესაც მაცხოვარი ბრძანებს:[b]"მე და მამაი ერთ ვართ",შემდეგში კი ამბობს:"მამაო უკეთუ შესაძლებელ არს ამარიდე ეს სასუმელი,არა ვითარცა მე მნებავს ,არამედ ვითარცა შენ".
თუ ერთნი იყვნენ,რაღატომ უწოდებს მამას?
როგორც მამის წოდება გესმის,ისე თუ განვსაჯეთ ესეც,მაშ მამა არ უნდა ეწოდებინა,გამოდის რომ სახარება ცდება,ხომ?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 6 2008, 11:17 PM

მაგრამ პავლე იესო არაა.

მშობელს რას უწოდებ ამ შემტხვევაში არაფერი აქვს საერთო ამ საკითხთან. მღვდლისთვის, როგორც ზეციერ მამასთან შუამდგომელისთვის მამის წოდება, იესოსავე განმარტებით, თვითმარქვიობა გამოდის, რადგან იმ წოდებას ითვისებენ რაც არ ეხებათ. აი რატომ არის ადვილი იესოსო შეგონების მიღება, და ღვთის პატივისცემით, პირადი ღირსების გვერდზე გადადება.

'წინამძღვარი' შეიძლება ვარგოდეს თუ იმ გაგებით ვიხმართ რომ მღვდელი უფლისკენ მიმავალ გზაზე სიარულში გეხმარება, წინ მიგიძღვის როგორც გზამკვლევი. ასევე ივარგებს 'პატივცემული'.

მამაო შევინახოთ იმისათვის რომელი არს ცათა შინა. არ შეიძლება ორი სულიერი მამა გყავდეს.


ქრისტეანული რწმენა აზროვნებას მოითხოვს და ამითაა ძლიერი. იფიქრე და თავად ჰპოვებ მაგის პასუხს და პროცესში უფრო გაძლიერდები.


KAIROS

იგი ამაოდ ცდილობს იმის ბუგვას რაც გადაუბუგავია. ამის აბსურდულობაზე მივუთითე კიდეც

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jun 6 2008, 11:28 PM

argani
ამაზე მიპასუხე რა: http://church.ge/index.php?s=&showtopic=1479&view=findpost&p=333792

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 6 2008, 11:29 PM

მარიამი

პავლე იესო არაა.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jun 6 2008, 11:30 PM

ვიცი და მამას რომ უწოდებს მაინც თავს? სცდება იესოს სწავლებას?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 6 2008, 11:32 PM

მარიამი

აშკარად

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jun 6 2008, 11:33 PM

კი ხომ? პავლე მოციქულმა არ იცოდა ქრისტეს სწავლება და შენ გაიგე აგერ 21-ე საუკუნეში უკეთესად?

კაი აბა, კარგად

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 6 2008, 11:34 PM

argani

"სისხლიან მსხვერპლში" კი შენი აზრით ღმერთიც ბოროტმოქმედია

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 6 2008, 11:38 PM

staywhite

წარღვნისას გაჟლეტილ მრავალს თუ გულისხმობ, მან თავად მოიხადა ბოდიში და მეტს აღარ ვიზამო თქვა. ბოროტმოქმედი არაა ალბათ მაგრამ გაუთვლელობის კვალი ეტყობა მთელ ამ ამბავს.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 6 2008, 11:43 PM

argani

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 6 2008, 11:47 PM

დამშვიდდი, სანერვიულო არაფერია. თქვა შემოქმედმა რომ აღარ ვიზამ ამასო.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 6 2008, 11:48 PM

argani

შენ რომ დაგვამშვიდო, რა ეშველება ქრისტიანობას PTM

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 6 2008, 11:53 PM

მარიამი

შენც შეგიძლია პირველწყაროს გულდასმით წაკითხვის შემდეგ გაიაზრო რომ როცა 'მამაო ჩვენოს' ამბობ და მერე მღვდელს მამაოს ეძახი, საკმაოდ უცნაური გაორება იქმნება.

staywhite

სანამ შარვლით მოსილი დიაცები შედიან ტაძარში, საფრთხე სხვაგანაა.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jun 7 2008, 12:02 AM

ხო, ალბათ პავლე მოციქულიც გაორებული იყო "მამაო ჩვენოს" როცა კითხულობდა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jun 7 2008, 12:08 AM

ღმერთმანი ამ სახარების კულტმა წაგვლეკა.

იმ ანეკდოტისა არ იყოს:

სამოთხის მისაღებში ზის მოციქული პავლე და იღებს სამი კონფესიის წარმომადგენლებს:

1. შედის კათოლიკე გამოაქვს რჩევები
2. შედის მართლმადიდებელი, მასაც აგრეთვე გამოაქვს რჩევები
3. შედის პროტესტანტი და 2 დღის მერე პავლე მოციქული გამორბის ყვირილით: "რას მასწავლის ჩემი დაწერილია"

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 7 2008, 12:10 AM

argani

დათიკოს სათნოებას ვცემ პატივს, თორემ კაი ხნის წინ დაგანახებდი სადაცაა საფრთხე

მნათე


, ლევ

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 7 2008, 12:10 AM

ეს ფრიად ნიშანდობლივი აზრია

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 7 2008, 12:16 AM

რაღაცა უზუსტობები ახასიათებს პავლე მოციქულს. ჯერ მამობას იჩემებს, ახლა სახარების დაწერასაც? რაშია საქმე?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jun 7 2008, 12:31 AM

არავითარი ნიშანდობლივობა ჩემო კარგო, თქვენეულ გადამღერებას ცხადია ველოდი, მაგრამ მინდა იმედი გაგიცრუოთ და გითხრათ, რომ მხოლოდ კულტიზაციაზე ვსაუბრობ და არა საღვთო განცხადების წერილობითი მიუღებლობაზე, სახარება კი ნება მიბოძეთ თქვენთვის ძალზედ სამწუხაროდ შეგახსენოთ, რომ იმ ეკლესიის სულიერი შემოქმედებაა რომლის წევრ მართლმადიდებელ საზოგადოებაშიც ახლა იმყოფებით და რომლის უცდომელობაზე მცირე დაეჭვებაც კი, ევანგელური ტექსტის ცდომილებაზე მიუთითებს, რატომ?

1. სახარება გამორჩეულია მრავალრიცხოვანი აპოკრიფისგან, რომელთან ერთადაც ის თანაარსებობდა საუკუნეების მანძილზე და რის დასტურადაც შეგიძლიათ ლუკას სახარება მხოლოდ გადაშალოთ, ხოლო მისი ამომკრები გახდა ის ეკლესია, რომელშიც წარმოიდგინოს თქვენმა უტრიბუნესობამ და ხატებიც ჰქონდათ და მამებადაც იწოდებოდნენ, - რომ არა ეკლესიის (ქრისტეს სხეულის) უცდომელობა, რომლის თავიც იესო გახლავთ, ქრისტედ წოდებული სავსებით სამართლიანად შემეძლება დაეჭვება სახარების აპოკრიფულ წარმომავლობაზე, რადგან ღვთის მადლის გარეშე განა შეიძლება, ათასეულიან 28 ღვთივსულიერი ამოიცნო? შენი გადმოსახედიდან ვინ არის ის ეკლესია რომელსაც უფლება მიეცა განცხადება შეეკრა, იმის პარალელურად რაც იოანეს გამოცხადება (რომელიც ასევე უთქვენოდ იქნა დამტკიცებული ბატონო ჩემო) ბოლოში არც თუ გულთბილად მოპყრობას ჰპირდება თუნდაც ერთი სიტყვის შემცვლელს?

თქვენ გაბრძანდით რა ქრისტეს ეკლესიიდან ბატონებო და სხვათაშორის ურცხვად თან გაიყოლეთ ყველა მის მიერ მიღებული ძირითადი დოგმატი (აბა დასავლური სუბკულტურა სად ეყოფოდა ქალკედონური შეერთების ღრმა ასპექტებს) ახლა დამსხდარხართ მონიტორთან და ბჭობთ იმ თემაზე რომელზე აპელაციის უფლებაც დიდი ხანია აღარ გაქვთ...



ნუ ახლა აბა მეწვრილმანეობაზე უკეთესს რას შემოგვთავაზებდით და რა მინდა გკითხოთ, ოდესმე თქვენ მამა გყოლიათ თუ ზეგარდამოობის კიდევ ერთ პრეცედენტს აქვს ადგილი?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 7 2008, 12:45 AM

კულტურიზაცია არის ის ლიბრი რომელიც თავისებურ ხედვას აძლევს ხალხს, და ამი კვალობაზე სახეცვლის მზერის საგანს.

ეს უფლება ყველას მოვალეობაა.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jun 7 2008, 12:48 AM

საერთოდ მე ქართულ ენაზე ვსაუბრობ.



იმ ყველასი, რომელსაც ელემენტარულად ესმის რა არის მისი მოვალეობა

პ.ს დანარჩენზე ალბათ ისტორიულად გაჩუმდით.

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 7 2008, 12:57 AM

კულტურიზაცია, ანუ ადამიანისთვის გასაგები და ნაცნობი ცნებები, არის ის რაც ხშირად ვერ გუობს რევოლუციურ გარდაქმნას, ისეთს როგორიც იესომ შეთავაზა თუნდაც 'მამად' წოდებას შელევით.

მისი მიმდევრებისთვის დიდი ნაწილისთვის ასეთი ცვლილება მიუღებელია დღემდე, ჩრდილს აყენებს და რა მათს ამპარტავნულ სურვილებს.
რომელიც არის.........

პოსტის ავტორი: saria-giorgi თარიღი: Jun 7 2008, 10:23 AM

წმიდა პავლე მოციქული,სულიწმიდით განხმრთობილი ადამიანია,რომელმაც მოგვაწოდა ის რაც მას ღმერთმა განუცხადა.მისი არ დაჯერება გულისხმობს ღმრთის წინააღმდეგ წასვლას.

ზუსტად ასე იქცევიან ის ადამიანები,რომლებიც ქუჩაში დადიან,ორ სიტყვას დაიზეპირებენ და ჭეშმარიტება არ აინტერესებს.რამდენჯერმე აგიხსენით,თუ როგორ განიმარტება სიტყვა ''მამა'' წმიდა მამების ნაწერებიდან,არ ''გაკმაყოფილებს'',სხვა ის გზა დარჩა,რომ გისურვო კეთილგონიერი განსჯა საკითხებთან მმიმართებაში და ჭეშმარიტი სარწმუნოების მიღება.




თუ წმიდა წერილი შენთვის ავტორიტეტული არ არის,მაშ შეგიძლია თავისუფლად თქვა,რომ ათეისტი ხარ;ათეისტები კი ამბობენ ჩვენ ვართ ღმერთები,რადგანაც ერთი წმიდა მამა გვასწავლის:როდესაც ადამიანი ღმერთს უარყოფს და მის ჭეშმარიტებას,მაშინ თVითონ ყოფილა ღმერთი.

როდესაც მაცხოვარს ეუბნებიან:მამად გვივის ჩვენ აბრაჰამი,ღმერთი რას პასუხობს?განა არ ეუბნება მამისა თქვენისა აბრამისი შვილნი იყოთ,მეც გეცოდინებოდითო.რატომ უწოდებს თავად ღმერთი აბრაამს მამას?

მე თავად შენგან მაინტერესებს ეგ პასუხი,ყველა კითხვას ''პასუხობ'' და ამას რატომ აუარე გვერდი?

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 11 2008, 12:06 AM

saria-giorgi

ფიცი მწამს ბოლო მაკვირვებს ამბავია აქ. როცა იესო თავად ამბობს მხოლოდ ერთია მამა მაცხოვარიო, ამის მერე სხვისთვის მამის წოდება უცნაური და არასაჭირო ხდება.


ყველას ვერ ვპასუხობ, ანდა ყველას შლიან ვიღაც-ვიღაცები თან მბლოკავენ .

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jun 11 2008, 12:42 AM

რამდენადაც მახსოვს არა კულტურიზაციაზე, არამედ კულტიზაციაზე ვსაუბრობდი.



ბატონო ჩემო, იესოს შეთავაზებას მისი მოციქულები რატომ არღვევენ? პავლე ამპარტავანი იყო არა? სიმბოლიზმი აბსოლუტურად უცხოა თქვენთვის, თუ ევანგელური ცოდნაც დაგიყენოთ ეჭვ ქვეშ?



ბუნებრივია, მაგრამ არა დამახინჯებით



მაგ უცნაურობის ამოხსნას რომ გთავაზობთ და იმასაც გეკითხებით, საიდან გეცოდინებოდათ იესო რას ამბობდა, ეკლესია რომ იყოს თქვა და სრულ იგნორს ვიღებთ?

და ზოგადად ეს არათანმიმდევრული ვაება რაღა ხილია, ეიღეთ ეს უპატრონო ისტორია და ჩეიხედეთ, სახარებაში ჩახედულებს ემანდ პატრონი არ დაგადგეთ თავზე და გითხრათ, აბა დაიკარგეთ აქედანო

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 11 2008, 01:07 AM

კულტიზაცია კულტურის ნაწილია და მისგან იღებს სარჩოს. მასე რომ არი იყოს, არც ხელს დაუკოცნიდი მამაოს და არც მის წინ ემთხვეოდი მიწას. მიუღებელი იქნებოდა კულტურილი გარემოსთვის.

ჩვენამდე მოტალინილი სახარებით, რომლის პირველწიგნად გამოყენებას გთავაზობთ და ჯიუტად უარობთ

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: Jun 12 2008, 10:41 AM

აი, აზრიც, რომლის აღიარება მინდოდა შენგან. რა თქმა უნდა, მაცხოვრის ყველა სიტყვა უნდა მივიღოთ, როგორც უეჭველი ჭეშმარიტება. აქედან გამომდინარე კი, შენ და მე უნდა ვაღიაროთ, რომ პავლე მოციქული ნამდვილად ღმრთივ განბრძნობილი, მაცხოვრის მიერ გამორჩეული და მოციქულად დადგენილი იყო, რადგანაც თვით მაცხოვარი მოწმობს, რომ პავლე მოციქული სული წმიდის ჭურჭელი იყო (იხ. საქმე მოციქულთა. პავლე მოციქულის მოქცევის ეპიზოდი სრულად). და რაკი ეს ასეა, მაშასადამე, ისიც უნდა ვაღიაროთ, რომ პავლე მოციქული სული წმიდის მიერ ამბობდა ამ სიტყვებსაც: "დაღათუ ბევრ მზარდულ გესხნენ ქრისტეს მიერ, არამედ, არა მრავალ მამა, რამეთუ სახარებისა მისგან მე გშვენ თქვენ".

პოსტის ავტორი: argani თარიღი: Jun 12 2008, 08:03 PM

seminaristi

ეს ასეცაა, მაგრამ იესოს პირდაპირი მითითება ამპარტავნობის საწინააღმდეგო საშუალებაზე ყველას ეხება, თავად პავლესაც. იესოს არ უთქვამს შენ, რჩეულო პავლევ, შენი ჩემდამი რწმენის გამო ნება გეძლევა ჩემში მშობელ მამად მოევლინო მოქცეულებსო. და ასეც რომ ყოფილიყო, რა უფლება აქვს რიგით მღვდლობას იგივე იფიქროს თავის თავზე?


ნუ თავს ვიმაღლებდეთ.

პოსტის ავტორი: seminaristi თარიღი: Aug 2 2008, 08:27 PM

ალბათ დამეთანხმები,რომ ნებისმიერი, უბრალო ადამიანის მიერ ნათქვამს სჭირდება ამ ნათქვამის მართებული აღქმა. სხაგვარად, შეიძლება მთქმელი სხვას გულისხმობდეს, ჩვენ კიდევ სულ სხვაგვარად გავიგოთ მისი ნაგულისხმევი.ამიტომაც, უეჭველია, რომ, თუ უბრალო ადამიანის ნათქვამი შეიძლება არასწორად გავიგოთ, მითუმეტეს, ყოვლადბრძენი მაცხოვრისა.აქედან გამომდინარე კი, ჩვენ,საკმაოდ უძლურებს,აუცილებლად გვჭირდება მაცხოვრის სიტყვების განმმარტებელი, თუ არადა, აუცილებლად დავიბნევით,ეს გარდაუვალია.ანუ, გვჭირდება შუამავალი, განმმარტებელი, რომელიც ზუსტად გადმოგვცემს მაცხოვრის ნათქვამს ისე, როგორც მან (მაცხოვარმა) იგულისხმა. პავლე მოციქული კი სწორედ ასეთი გადმომცემელია ღმრთის სიტყვისა.პავლე მოციქული, რა თქმა უნდა, არ იყო უცდომელი, მაგრამ წმიდა წერილში შესული მისი სიტყვები უცილობელი ჭეშმარიტებაა,მათ შორის ისიც,რომ იგი მამად უწოდებს საკუთარ თავს. წმიდა წერილი ხომ გარკვევით გვეუბნება, რომ "მთელი წერილი ღმრთივსულიერია"? და თუ ამას(წმიდა წერილის ღმრთივსულიერებას) ეჭვის ქვეშ დავაყენებთ, მაშინ ეჭვის ქვეშვე დადგება თვით მაცხოვრის სიტყვებიც.ასეთი ღმრთისგან განშორებულობისგან კი ღმერთმა დაგვიფაროს.
დავძენ იმასაც, რომ ეს ის პავლე მოციქულია, რომელიც მესამე ცამდე იქნა აღტაცებული და რომელსაც "ესმნეს უთქმელნი სიტყვანი, რომელ არა ჯერ არიან კაცთაგან სმენად". ასე რომ,ჩვენ, მართლმადიდებლებს ნუ დაგვძრახავ იმისათვის, რომ ასეთ მოციქულს ვუსმენთ და ვემორჩილებით,ხოლო თქვენ, პავლე მოციქულის ურჩს კი - არა.

მართალი ხარ, ნუ ავიმაღლებთ თავს ისე, რომ მოციქულებს ვეურჩებოდეთ.

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 9 2009, 11:34 PM

გამარჯობათ

ეგ ადრეც წავიკითხე და დავწერ თუ რას ვფიქრობ მე

1. ღმერთს რომ მამა ეწოდება ცხადია. იესოც მაგას ამბობს.
2. ადამიანს თუ ყავს ხორციელი შვილები, მას შვილები მამას უწოდებენ ლოგიკურია.
3. აი ელიას არგუმენტი ერთადერთია დავიჯერო? ნუ დაგავიწყდებათ რომ იესო ეუბნება მოწაფეებს ნუ იწოდებით როგორც "რაბიო"... მანამდე იწოდებოდნენ და არავინ კრძალავდა... ასე რომ ელიას თუ ვინმემ ეგ უთხრა ბევრს არაფერს ნიშნავს.

4. სადმე გინახავთ სახარებაში ვინმემ პავლეს უწოდა: "მამაო პავლე"? ან "მოძღვარო პავლე"?

"შვილებო"- ეს ჩემი აზრით უფრო მზრუნველი დამოკიდებულებაა, და არა აღმატებულობის გამომხატველობა...

იესო ამბობს : "ვინც თავს აიმაღლებს დამდაბლდება, და პირიქით"- ამას გულისხმობდა ნუ იწოდებით როგორც: "მოძღვარო, რაბი! რაბი!"...

მე ასე მესმის, და რავი ვინც არ მეთანხმებით, სიამოვნებით მოვისმენ არგუმენტებს

(რა კაი სმაილიკები გაქვთ აქ )

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 10 2009, 12:09 AM

უპს, ანუ რაო მეგობარო? ის ვინც შვილს უძახის თავის მოწაფეს, იგი მისთვის ვინაა? ბიძაშვილი?
არა, მამა, მაგრამ არაფერ შუაშია "აღმატებულობა" ეგ სხვა საკითხია, მასე ყველანი ერთ ვართ ქრისტე იესუში, მაგრამ იგივე იესუმ დაარსა ეკლესია თავისი იერარქიით, რომელნიც სულიერ მამებად იწოდებიან იმ შვილებისა,
ვინც მოაქციეს ზეციურ მამას მიუყვანეს...
ასე რომ არაფერ შუაშია "თავმდაბლობა" ის რომ პავლე უშვილო და უცოლო, ტიმოთეს"ჩემს შვილს" უწოდებდა, არ ნიშნავს რომ "თავმდაბლობა" აკლდა ან რაიმე მსგავსი, არამედ იმას, რომ მან შვა იგი ქრისტეში,

ანუ ის "რაბი, რაბი" არ შეიძლება მასე პირდაპირ იქნას გაგებული, არამედ მთლიანად უნდა ჩასწვდე აზრს, თორემ მასე პავლეც არღვევს ე.ი. და ასეთ რამეზე თვალის დახუჭვა არ შეიძლება, ნახე როგორ პირდაპირ ეუბნება მე ვარ მამა და თქვენ შვილებიო:

ეს არაა უბრალო შედარება, რადგან "შვილებს" პავლე უხშირესად უწოდებს თავის მოქცეულს სამწყსოს, და ახლა მაშინ ვინ იქნებოდა ამ შვილებისათვის?
მოკლედ უნდა გაირჩეს, რას ნიშნავს "მამა" და "მოძღვარი" ქრისტიანულ თეოლოგიაში, სექტანტიზმის სისულეებმა რომ არ დაგვაბრკოლოს...
იხარე;
კაიროსი!
პ.ს.
დაუწერია აგერ უკვე ეკატერინეს და ჯერ დაწერილი წაიკითხეთ

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 10 2009, 12:27 AM

იოანე ოქროპირი საინტერესოა,ყურადსაღებია ეგ ფრაზა

მაგრამ აქ წერს: როგორც მამა შვილს ისე შთაგაგონებდითო როგორ წერია ბერძნულ დედანში? "tekna"- ეს წერია... რაც შვილს ნიშნავს, ოღონდ ჩვეულებრივს... და არა სულიერ შვილს... ზუსტი თარგმანი - "offspring" არის... შვილს ნიშნავს რა თქმა უნდა...

"ისევე შთაგაგონებდით, როგორც მამა თავის ღვიძლ შვილსო..."- აქ რა შედარებაა? სულიერ მამობაზეა საუბარი?

"ჩემო შვილებო"- ეს მზრუვნელი მიმართვა არაა?

აქ არის საუაბრი ვინ უწოდებს პავლეს: "მამაო პავლე", "მოძღვარო პავლე"... ბიბლიაში პავლეც და დანარჩენებიც იწოდებიან მხოლოდ ზოგადად- მწყემსებად და ასე შემდეგ...

აქ მიმართვაზეა საუბარი და არა წოდებაზე...

იესო ამბობდა არამარტო ამაღლება დამდაბლბაზე, არამედ იმაზე რომ უდიდესი თქვენ შორის უმცირესი იყოსო...

აქ არავინ საუბრობს იმაზე რომ წინამძღვარი არ უნდა არსებობდეს...

მაგრამ სხვათაშორის წერია სახარებაში რომ მედიატორი ღმერთსა და კაცს შორის მხოლოდ იესოაო

5. რადგანაც ერთია ღმერთი და ერთია შუამავალი ღმერთსა და კაცთა შორის: კაცი ქრისტე იესო... (1 ტიმოთე 2 თავი )

პ.ს. ეს სხვათაშორის შედარებIთ ყველაზე საკამათო თემად მიმაჩნია, ჩემი ძიების მანძIლზე რაც შემხვდა... ასე რომ მე ასე მესმის

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 10 2009, 04:57 AM

მოიცა, მოიცა... აბა მივყვეთ...

როგორ დაწერდა კაცო "ჩვეულებრივ" შვილს, როცა ეს "ჩვეულებრივი" შვილი არ ყოლია? წაიკითხე ზემოთ რაც წერია..
ახლა შენ ახდენ განზოგადებას "მამა", "მოძღვარი" , "შუამავალი" ტერმინებისა ...

ამ ტერმინებს თუ პირდაპირი გაგებით მხოლოდ უფალს შეუსაბამებ, რაც აღმატებული მნიშვნელობით მართლაც ასეა გამოდის, რომ ქვეყნად საკუთარ მამასაც მამა არ უნდა დაუძახო, არც სკოლის ან სხვა მასწავლებელს მასწავლებელი და შუამავალი ხომ საერთოდ არავის და არავის
ეგ სისულელე იქნება ხომ?
ეგ ერთი, ახლა მეორე როდის მერეა პავლე ქრისტეს სიტყვებს არღვევს , მხოლოს მზრუნველობის გამოსახატავად?
ხომ შეეძლო დაეწერა:
"-ს ნაცვლად ჩემო კარგებო, ძვირფასებო, ტკბილებო და მურაბებოო? რავა არ იქნებოდა ეს მზრუნველობა?
იქნებოდა, მაგრამ პავლეს ამ "tekna eautou"-ს დაწერით უნდოდა შეეხსენებინა, რომ ესენი სწორედ მისი ქადაგების ნაყოფებია და ამასვე შეახსენებს მათ.
ახლა მესამე, უფლის იქით თუკი ვინმეს "მამად" და "შვილად" სულიერი გაგებით ხსენება აკრძალულია, მაშინ პავლეს მიერი შედარება საერთოდ მკრეხელობა გამოდის:

დავიდა? აღმზრდელი ანუ მოძღვარი ნახე ჯერ თურმე ყოფილა ქრისტეს ეკლესიაში "მოძღვარიც" ქრისტეს მახარებელი იმ დიდი მოძღვრის სწავლებით დამმოძღვრელი მოძღვარი მერე ნახე, თურმე სხვა ყოფილა მოძღვარი ანუ აღმზრდელი, მაგრამ სხვა ყოფილა მშობელი ქრისტეში ანუ ის ვინც მოაქცია ეს ხალხი, აქ პავლე, და ამბობს ასეთი "მამები" ბევრი არ გყავთო ! ხედავ? "მამა" ერთი რომ ყოფილიყო, იტყოდა ბევრი კი არა ერთის მეტი არ გყავთო... მაგრამ ასე არ დაწერა, რადგან როგორც ზემოთ დაგიწერე, უნდა ვიაზროვნოთ არამედ პირდაპირი და მხოლოდ ცალმხრივი გაგებით ტერმინებისა, არამედ სიღრმისეულად, აქ პავლე მამებში გულისხმობს მოციქულებს, რომლებიც აარსებდნენ ეკლესიებს, მაგრამ განა პავლეს ესწავლება რომ ყველაზე აღმატებული მამა უფალია? ან ჩვენ გვეშლება ხორციელი ან "სულიერი" მამაზე აღმატებული ის ერთადერთი მამა რომაა? არა, მაგრამ როგორც პავლე ვიყენებთ ამ სიტყვას სხვადასხვა ადამიანისადმი, რომლებმაც ან ხორცში გვშვა ან ქრისტეში გვშობს , რათა მათი მორჩილებით იმ ზეციურ მამასთან დავბრუნდეთ
ისე მაგაზე იმდენად დიდი პრობლემებია, რომ ვერც წარმოიდგენ .
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Jan 10 2009, 02:34 PM

მსგავსი, არამედ იმას, რომ მან შვა იგი ქრისტეში - ეს რას ნიშნავს ? განმარტება არსებობს ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 10 2009, 07:53 PM

კი როგორ არა, აუცილებლად დაგიძებნი, მართლა სხვაგანაც იყენებს ამ ლამაზ შედარებას:
[quote]''შვილნო ჩემნო, რომელთათვისაც კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე'' [გალ. 4. 19]
ანუ ნებისმიერი მამა და ნებისმიერი მასწავლებელია , და ის მხოლოდ იმიტომ "შვილობს" და "მოწაფეობს" ვინმეს, რომ ქრისტეს აშვილოს და დაამოწაფოს, ამიტომაა რომ ის განიცდის ამ მომენტს, სანამ მათში "ქრისტე არ გამოისახება", ეს ტკივა, როგორც მამას, როგორც მშობელს თუნდაც, ამიტომ შობს მათ ქრისტეში და ქრისტესთვის...
ეს ლოპუხინიდან...
19—29. Дѣти мои — точнѣе: «дѣточки мои» (τεκνία μου). — Я снова въ мукахъ
рожденія (ὠδίνω), т. е. снова чувствую боли, какія чувствуетъ раждающая женщина. Ап.
дѣйствительно много страданій перенесъ, обращая Галатовъ въ христіанство (ср. ст. 11 и
13). Теперь, послѣ ихъ отпаденія къ іудейству, ему снова нужно ихъ обращать опять съ
такими же муками. — Доколѣ не изобразится.. т. е. доколѣ Христосъ не получитъ въ васъ
внѣшняго вида или внѣшней формы, чтобы стать видимымъ въ васъ (ср. Рим. II, 20, 1
Кор. IV, 6; IX, 15). Христіане представляютъ собою образъ Христа, какъ необращенные
ко Христу — образъ Адама (1 Кор. XV, 49). — Измѣнитъ голосъ — т. е. заговорить по
другому, другимъ тономъ, чѣмъ прежде говорилъ съ Галатами, потому что онъ не
знаетъ, къ чему еще можно ему прибѣгнуть въ такомъ затрудненіи.

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 10 2009, 09:27 PM

KAIROS

კარგი მაშინ, ესეგი იესომ როცა თქვა არავის უწოდოთ მამაო და ასე შემდეგ, მოწაფეებმა კითხეს:

"ვა საინტერესოა, მართლა? არავის ვუწოდოთ მოძღვარი და მამა?"

და იესომ თურმე უპასუხა:

"უფ, დაივიწყეთ კაცო, წავიფილოსოფოსე ცოტა, ხუმრობა აღარ იცით?" (მაგრამ ეს ფრაზა ამოიღო მათემ თავის სახარებაში)

ესეგი იხუმრა და ვსიო აბა ისე ზუსტად ჩანს კონტექსტიც და აზრიც მაგ სიტყვების...

და კიდევ ერთხელ ვამბობ სად წერია ბიბლიაში რმ ვინმე პავლეს მიმარტავდა: "მამაო პავლე" ან "მოძღვარო პავლე"... და ერთი და იგვეს რომ იმეორებთ არ გიშველით

ასევე, მართლმადიდებლური თარგმანის მიხედვით პავლე უხვევს კანონებიდან


21. ღმერთის, უფალ იესო ქრისტესა და რჩეულ ანგელოზთა წინაშე გაფიცებ, ურღვევლად დაიცავი ჩემი რჩევა და ნურაფერს აღასრულებ მიკერძოებით. (1 ტიმოთე 5 თავი)

მაგრამ რა თქვა იესომ:

33. კვლავაც გსმენიათ წინაპართა მიმართ თქმული: ნუ დაიფიცავ ტყუილად, არამედ შეუსრულე უფალს შენი ფიცი.

34. ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: სულაც ნუ დაიფიცავ: ნურც ცას, ვინაიდან ღმერთის ტახტია;

35. ნურც მიწას, ვინაიდან მისი ტერფების კვარცხლბეკია; ნურც იერუსალიმს, ვინაიდან დიდი მეუფის ქალაქია.

36. ნურც შენს თავს დაიფიცავ, ვინაიდან არ შეგიძლია არც ერთი ღერი თმის გათეთრება ან გაშავება.

37. არამედ თქვენი სიტყვა იყოს: ჰო, ჰო; და - არა, არა; ვინაიდან რაც ამაზე მეტია, ბოროტისმიერია. ( მათე 5 თავი )

რაო პავლემ? რას აფიცებს?


ასე რომ ზოგადად ვამბობ, მაჩვენეთ ვინ მიმარტავს პავლეს- მამაო პავლეო

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 10 2009, 09:54 PM

ჯიგარ, კი არ იხუმრა, არამედ ის რაც დავწერეთ ზემოთ:

ისე კი ჯობს მთელ პოსტს გასცე პასუხი, ოქროპირსაც ჩაუკვირდი ..

გთავაზობ გავხსნათ თემა სადაც ამ ყველაფერს შევკრებთ... ხოდა კიდევ, მოერიდე მართლმადიდებლების შეურაცხყოფას, თორემ დიალოგი დამთავრდება..

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 10 2009, 09:59 PM

ბოდიში თუ სადმე შეურაწყოფა იგრძენი...

ჰოოდა... კიდევ ვიმეორებ- სად ეუბნება ვინმე პავლეს: "მამაო პავლე" "მოძღვარო პავლეო"... ????????

ასევე პავლეზე დაგიწერე რომ უხვევს კანონებისგან ნახე რაც ზემოთ რაც დაგიწერე

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 10 2009, 10:03 PM

მოძღვაროო არ არსებობს შენი აზრით მიმართვა?
აბა "პედაგოგი" იცი რას ნიშნავს? იქნებ ის
აი ეს არის სწორედ მოძღვარი, აღმზრდელი ქრისტეში, მამაც არის: "
კარგი რა ხომ დაგიწერე ზემოთ?
http://church.ge/index.php?s=&showtopic=1479&view=findpost&p=448105
რაც შეეხება თარგმანის ამბავს, ეგ შემდეგში თემიდან გადახვევა იქნება...
მოდი ჯერ რაც დავწერე მუხლობრივად დაყავი და გაეცი პასუხი
ახლა გავედი მე და დროებით;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 11 2009, 09:48 AM

ხო ყველაფრის პასუხის გაცემისათვის რომ მოემზადები ( ახლა კი არ გამოაკლო რამე ელისეს არ იყოს )
ესეც წაიკითხე და დაწერე ამომწურავი პასუხი
სიტყვები - „მამა“, „მოძღვარი“ და „წინამძღვარი“
რას ამბობენ „იეღოვას მოწმეები“:

იეღოველები ფარისეველთა და მწიგნობართა შესახებ მაცხოვრის სიტყვებს იმოწმებენ: „თქვენ კი ნუ იწოდებით ასე: რაბი! ვინაიდან ერთია თქვენი მოძღვარი - ქრისტე, ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. ნურც მამას თქვენსას უწოდებთ ვინმეს ამქვეყნად, ვინაიდან ერთია მამა თქვენი ზეციერი. და ნურც წინამძღვებად იწოდებით, ვინაიდან ერთია წინამძღვარი - ქრისტე“ (მათ. 23, 8-10) და ამტკიცებენ, რომ კაცთაგან არავის ვუწოდოთ მოძღვარი, მამა და წინამძღვარი.

რას უპასუხებს წმინდა წერილი:

სიტყვების მოძღვარი, მამა და წინამძღვარი პირდაპირი მნიშნველობით გაგება არ შეიძლება, რადგან მათ ორი მნიშნველობა აქვთ: პირველი - კონკრეტული და მეორე - ზოგადი. მართლაც, კონკრეტული მნიშნველობით - მამა, მოძღვარი და წინამძღვარი - მხოლოდ ერთადერთია - ღმერთი, რადგანაც იგია მამა ყოველი ქმნილებისა: „ჩვენ ერთი გვყავს მამა ღმერთი, ვისგანაც არის ყოველი“ (1 კორ. 8, 6);

არის მეორე მნიშვნელობაც - ზოგადი, რის მიხედვითაც ადამიანი შეიძლება იწოდოს მამად, თუკი, მას ჰყავს ხორციელი შვილები.

აბრაამი „ხარანს დასახლდა. და მამამისის სიკვდილის შემდეგ ღმერთმა გადმოასახლა იგი ამ ქვეყნად“ (საქმე 7, 4).

„გაგზავნა იოსებმა ხალხი, და მოიხმო მამამისი იაკობი, და მთელი თავისი საგვარეულო“ (საქმე 7, 14).

„განდგება მამა ძისაგან და ძე - მამისაგან; დედა - ასულისაგან და ასული - დედისაგან“ (ლუკ. 12, 53).

„უთხრა უმცროსმა მამას: მამა, მომეცი ჩემი წილი, რომელიც მერგება სამკვიდრებელიდან. და გაუყო მათ თავისი ქონება“ (ლუკ. 15, 12).

„მამებო, ნუ განარისხებთ თქვენს შვილებს, რათა არ დაეცნენ სულით“ (კოლ. 3, 21).

პიროვნებას ეწოდება მამა, თუკი მას ჰყავს სულიერი შვილები.

ელისე წინასწარმეტყველი ილია წინასწარმეტყველს მამას უწოდებს.

„ცად ავიდა ელია ქარბორბალათი. უყურებდა ელისე და ეძახდა: ჩემო მამავ, ჩემო მამავ!“ (4 მეფ. 2, 11-12).

მოციქული პავლე ძველი აღთქმის წმინდანებს სულიერ მამებს უწოდებს.

„მაშასადამე, რწმენისაგან, რათა მადლით მტკიცე იყოს აღთქმა მთელი მოდგმის მიმართ; არა მარტო რჯულით, არამედ რწმენითაც აბრაამისა, რომელიც არის ყოველი ჩვენგანის მაამ. როგორც დაიწერა: მე დაგადგინე შენ მრავალი ხალხის მამად“ (რომ. 4, 16-17);

„მიიღო წინადაცვეთის ნიშანი, როგორც ბეჭედი რწმენის სიმართლისა, რომელიც წინადაუცვეთელობაში ჰქონდა, რათა ყოფილიყო ყოველი წინადაუცვეთელი მორწმუნის მამა, და მათაც შერაცხოდათ სიმართლედ, - და მამა წინადაცვეთილებისა: არა მარტო იმათი, რომელთაც მიიღეს წინადაცვეთა, არამედ იმათიც, რომელნიც მისდევენ კვალს მამის ჩვენის აბრაამის რწმენისას“ (რომ. 4, 11-12).

ქრისტე ნათლობას ხელახალ, სულიერ შობას უწოდებს.

„ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც არ დაიბადება ხელახლა, ვერ იხილავს ღმერთის სასუფეველს... ვინც არ დაიბადება წყლისა და სულისაგან, ვერ შევა ღმრთის სასუფეველში... სულის მიერ შობილი სულია“ (იოან. 3, 3, 5-6).

თუკი ნათლობისას კაცი სულიერად იშვება, მაშინ პიროვნებას, რომელიც ამას აღასრულებს, მისი სულიერი მშობელი ეწოდება. ასეთები კი მოიქულები იყვნენ, რადგან ქრისტემ უშუალოდ მათ დაავალა ამის შესრულება:

„წადით და ასწავლეთ ყველა ხალხს, და ნათელი ეცით მამის და ძის და სულიწმიდის სახელით“ (მათ. 28, 19).

ამგვარად, მოციქულებსა და მათ მიერ ხელდასხმულ ესპისკოპოსებს, მღვდლებსა და დიაკვნებს, როგორც ნათლობის საიდუმლოს შემსრულებლებს, ეწოდებათ სულიერი მამები, ხოლო მათ მიერ მონათლულებს - სულიერი შვილები.

პავლე თავის თავს უწოდებს მშობელს, ანუ სულიერ მამას.

„ვინაიდან მრავალი მზრდელი გყავთ ქრისტეს მიერ, მაგრამ არა მრავალი მამა; რადგან ქრისტე იესოს მიერ სახარებით მე გშობეთ თქვენ. სწორედ ამიტომ გამოგიგზავნეთ ტიმოთე, რომელიც არის ჩემი საყვარელი შვილი და სარწმუნო უფლის მიერ, რათა მოგახსენოთ თქვენ ჩემი გზანი ქრისტეს მიერ“ (1 კორ. 4, 15, 17).

„რადგან თავადაც იცით, რომ, როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით“ (1 თეს. 2, 11-12).

მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ.

„მოგიკითხავთ თქვენებრ რჩეული ეკლესია ბაბილონისა, და მარკოზი, ჩემი ძე“ (1 პეტრ. 5, 13).

„შვილნო ჩემნო, რომელთათვის კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე“ (გალ. 4, 19).

„შვილნო, დაიცვენით თქვენი თავები კერპთაგან“ (1 იოან. 5, 21).

„იმაზე დიდი სიხარული არ გამაჩნია, როცა მესმის ჩემი შვილების ჭეშმარიტებით სიარული“ (3 იოან. 4).

„ტიმოთეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში“ (1 ტიმ. 1, 2).

„მაშ, გაძლიერდი, შვილო ჩემო, ქრისტე იესოს მადლით“ (2 ტიმ. 2, 1).

„ტიტეს, ჭეშმარიტ შვილს საერთო რწმენისაებრ“ (ტიტ. 1, 4).

აღსანიშნავია, რომ არც იოანე ღვთისმეტყველს და არც პავლე მოციქულს ხორციელი შვილები არ ჰყოლიათ. აქ ლაპარაკია სულიერ შვილებზე.

მოყვანილი მუხლებიდან გამომდინარე, მოწაფეებიც მოციქულებს სულიერ მამებს უწოდებდნენ. ამაზე დაყრდნობით მართლმადიდებელ ეკლესიაში მრევლი სასულიერო პირებს მამებს უწოდებს, რადგანაც ისინი არიან არა მარტო მათი სულიერი მშობლები, არამედ დამრიგებლები, მოძღვრები, მწყემსები და წინამძღოლნი ყოველ სულიერ საქმეში.

ეკლესიის მსახურთ ეწოდებათ მწყემსები.

„გაუფრთხილდით თქვენსავე თავს და მთელ სამწყსოს, რომლის მცველებადაც დაგადგინათ თქვენ სული წმიდამ, რათა მწყემსავდეთ უფლისა და ღმერთის ეკლესიას“ (საქმე 20, 28).

„ხუცესთ თქვენს შორის ვთხოვ, როგორც თანახუცესი... მწყემსეთ თქვენთვის მობარებული ღმრთის სამწყსო; მიხედეთ მას, არა იძულებით, არამედ ნებსით, არა ბილწი ანგარებით, არამედ გულმოდგინედ“ (1 პეტრ. 5, 1-2).

ეკლესიის მსახურთ ეწოდებათ მოძღვარნი.

„ანტიოქიის ეკლესიაში იყვნენ წინასწარმეტყველსნი და მოძღვარნი: ბარნაბა და სიმონი, რომელსაც ერქვა ნიგერი, ლუციუს კირინელი, ჰეროდე მეოთხედმთავრის ძუძუმტე, და სავლე“ (საქმე 13, 1).

„და რაკი ჩვენთვის მოცემული მადლისაებრ სხვადასხვა ნიჭი გვაქვს, ამიტომ, თუ წინასწარმეტყველების ნიჭი გიბოძა, იწინასწარმეტყველე, თანახმად შენივე რწმენისა; თუ მსახურებისა - იმსახურე, თუ მოძღვრისა - დამოძღვრე“ (რომ. 12, 6-7).

„ზოგიერთნი ღმერთმა დაადგინა ეკლესიაში, ჯერ - ერთი, მოციქულებად, მეორეც, წინასწარმეტყველებად, მესამეც, მოძღვრებად“ (1 კორ. 12, 28);

„მანვე დაადგინა ზოგი მოციქულებად, ზოგი წინასწარმეტყველებად, ზოგი მახარებლებად, ზოგიც მწყემსებად და მოძღვრებად“ (ეფეს. 4, 11);

„რომლის ქადაგად და მოციქულადაც ვარ დადგენილი, ისევე როგორც წარმართთა მოძღვრად“ (2 ტიმ. 1, 11).

ეკლესიის მსახურთ ასევე ეწოდებათ წინამძღვარნი.

„გაიხსენეთ თქვენი წინამძღვარნი, რომელნიც გიქადაგებდნენ ღმრთის სიტყვას, და, მათი სიცოცხლის აღსასრულის შემყურეთ, მიჰბაძეთ მათ რწმენას“ (ებრ. 13, 7).

„გევედრებით თქვენ, ძმანო, სცანით მაშვრალნი თვენს შორის, და წინამძღვარნი თქვენნი უფალში და მოძღვარნი თქვენნი, და პატივი მიაგეთ მათ უპირატესად სიყვარულით, მათივე საქმის გამო“ (1 თეს. 5, 12-13).

აღსანიშნავია ისიც, რომ იეღოველები, ალბათ, ამდენი მამხილებელი ციტატის გამო მივიდნენ იმ დასკვნამდე, რომ თავიანთ ბოლოდროინდელ ჟურნალებში მოციქულებსა და ძველ საეკლესიო მწერლებს მამებად მოიხსენიებენ: „...არც მოციქული მამების ნაწერებშია რაიმე ნათქვამი...“ („საგუშაგო კოშკი“, 1.04.96, გვ. 5).

„ქრისტეს დაბადების შემდეგ ადრინდელ საუკუნეებში ნიკეის კრებამდელი მამები წამყვან რელიგიურ მასწავლებლებად იყვნენ აღიარებულნი“ („უნდა გწამდეს სამება?“ გვ. 7).

წიგნიდან: „ბიბლია ამხელს იეღოველთა სწავლებას“, თბილისი, 1998 წ.

პოსტის ავტორი: egri3 თარიღი: Jan 12 2009, 04:04 PM

როგორ ფიქრობთ, ვალდებულია თუ არა არამორწმუნე ადამიანი განსაკუთრებული მოწიწებით მოექცეს მრვდელს, რომელიც ასაკით მასზე უმცროსია?

უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად მიმართავენ? მაგალითად მეგობაროთი, ან თქვენობით, ნაცლად მამაო/მოძღვარო?


უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად ესაუბრებიან?
მაგალითად თავს არ უხრიან საუბრის განმავლობაში, თვალებში არ შესციცინებენ, კრიტიკულად იხილავენ მათ საუბარს და ა.შ.

ეს ყველაფერი საყოველთაოდ მირებული ზრდილობის ფარგლებში ხდება.

პოსტის ავტორი: mekaje თარიღი: Jan 12 2009, 04:12 PM

egri3

განსაკუთრებული მოწიწებით მოქცევა არ არის საჭირო. ჩვეულებრივი ზრდილობის ფარგლებში უნდა მოიქცეს.

წესით არ უნდა ჩათვალოს, უბრალოდ მიხვდება რომ მორწმუნე ადამიანი არ ესაუბრება.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 12 2009, 04:12 PM

egri3

განსაკუთრებით არა. ჩვეულებრივად, როგორც სასულიერო პირს.


არსებობს წესი, რომელიც უნდა დაიცვას ყველამ.

პრეზიდენტს არ მიმართავენ "მეგობარო"-თი, არც პარლამენტის თავმჯდომარეს "ჩემო კარგო"-თი... ეს მღვდელზე წინ მისი რელიგიის უპატივცემლობაა.


უკიდირესი შეციცინება თავად იქითაა ცოდვა, მაგრამ სასულიერო პირს ცოტა განსხვავებულად რომ მოვექცეთ, უმჯობესი იქნება.

P.S. მე ამავე წესს ვიცავ არამართლმადიდებელ სასულიერო პირებთან.

პოსტის ავტორი: iber თარიღი: Jan 12 2009, 04:20 PM

მოძღვარს მამას უწოდებთ თუ მამაოს

პოსტის ავტორი: egri3 თარიღი: Jan 12 2009, 04:21 PM

კანონისტი

ანუ მაინც განსაკუთრებულად.



გასაგებია შენი აზრი. არ გეთანხმები.

mekaje


გასაგებია შენი აზრი.
გამოდის მიუხვედრელ მამაოს გადავეყარე.

პოსტის ავტორი: mekaje თარიღი: Jan 12 2009, 04:45 PM

egri3

ვერ გაგიგია ჩემი აზრი სწორად, მე პირიქით ვიგულისხმე.

პოსტის ავტორი: egri3 თარიღი: Jan 12 2009, 04:50 PM

mekaje

როგორ პირიქით?

პოსტის ავტორი: mekaje თარიღი: Jan 12 2009, 04:55 PM

egri3
მე ვიგულისხმე, რომ მოძღვარი მიხვდება არაეკლესიურ ადამიანს რომ ესაუბრება.

პოსტის ავტორი: egri3 თარიღი: Jan 12 2009, 04:57 PM

mekaje

ხოდა ვერ მიხვდა მეთქი.

პოსტის ავტორი: iber თარიღი: Jan 12 2009, 05:47 PM

ურწმუნობა არ ნიშნავს იმას რომ უცოდინარეობაა ან უზრდელობა
ხომ და ცოდნა და ზრდილობა უნდა ეყოს კაცს იმისი რომ დაინახოს –მას
ხვთისნიერები პატივით მოებყრობიან და ასაკსაც არააქვს მნიშვნელობა
–თუ მოძღვარია ,ის უკვე ასაკით საკუთარ მამაზეც მეტია –ვგულისხმობ უფროსობით და წლოვანებით
ბევრჯერ მინახავს პანებრატსკი რომ ესაუბრებიან მოძღვარს –ეს მიუღებელია ყველასათვის და არა მარტო მოძღვრისგა უნდა იწვევდეს შენიშვნას –არამედ ყველასაგან ირგვლივ –ვინც კი ამის მომსწრეა

პოსტის ავტორი: egri3 თარიღი: Jan 12 2009, 05:55 PM

iber

ეგ მათთვის, ვისაც ასე სწამს.


რატომ?
რატომ ყველასთვის?
მე მყავს ძველი მეგობარი მოძღვარი და ისევე ვესაუბრები, როგორც ინსტიტუტში ვესაუბრებოდი - მეგობრულად.


დიდი დიამოვნებით გავიჩითებოდი ეგეთ სიტუაციაში.
აი ვისაც არ ეკითხება, ცხვირის ჩაყოფას რომ იწყებენ.

პოსტის ავტორი: iber თარიღი: Jan 12 2009, 09:05 PM

რას უზამთ?

ეს საკუთარ შეურაცყოფას ვითმენთ ქრისტიანები
თორემ მოძღვარს ვინმემ უპატიოთ თუ მიმართაა
ან ელკესიას
ან უფალს
ან მამულს,ოჯახს
თავს წავაცლით ამ ხმალით.თვალის დახამხამებას ვერ მოასწრებს

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 13 2009, 05:50 AM

ჩემი სამეგობროს ლამის 50-60% მღვდელია ან ცოტა მეტი ან ცოტა ნაკლები, და ეს მეგობრული ტონი არ მიშლის ხელს მის სასულიერო ხარისხს პატივი ვცე...

პოსტის ავტორი: egri3 თარიღი: Jan 13 2009, 10:54 AM

iber

ანუ როგორ?

KAIROS

მაძალებთ ხომ?
არაფრად მიმაჩნია სასულიერო სანი, ვთვლი რომ მაგის გულისთვის პატივი არ უნდა ვცე, მხოლოდ პიროვნული თვისებების, ან სხვა მოქალაქეების ანალოგიური პატივისცემის მიზეზების გამო და მაძალებთ ხომ?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jan 13 2009, 11:56 AM

KAIROS
iber

მართალია ეს კაცი, რას ერჩით? მისთვის ისეთივე ადამიანია მღვდელი, როგორც მინისტრი ან პარლამენტარი. შესაბამისად მისი დამოკიდებულება მისი ზრდილობიდან და ზნეობიდან გამომდინარე მოსჩანს. ასევე სხვა გარე ფაქტორებიც მოქმედებს, მაგალითად ასაკი ან უბრალოდ კეთილგანწყობა.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 13 2009, 01:15 PM

Lashab

ამ თემაზე საუბრისას ადამიანებს ელემენტარული ნერვები არ ყოფნით რომ ბოლომდე ჩაიკითხონ ის ადგილი სახარებისა სადაც აკრძალვაა ვინმეს მამად წოდებისა.

მოდით ვნახოთ:
От Матфея Святое Благовествование, Глава 23
8 А вы не называйтесь учителями, ибо один у вас Учитель - Христос, все же вы - братья;
9 и отцом себе не называйте никого на земле, ибо один у вас Отец, Который на небесах;
10 и не называйтесь наставниками, ибо один у вас Наставник - Христос.
ახლა გავარჩიოთ. ე.ი. რას ამბობს მოციქული, რომ არავის უწოდო 1. учителями 2. отцом და 3. Наставник
ანუ ერთნაირად აკრძალულია ასეთი წოდება არა მარტო მამის არამეტ დანარჩენი ორისაც. ახლა ვნახოთ როგორაა საქმე წმინდა წერილში ამ მხრივ:

Послание к Евреям, глава 13
7 Поминайте наставников ваших, которые проповедовали вам слово Божие, и, взирая на кончину их жизни, подражайте вере их.
ე.ი. პავლე მოციქული თავად სთხოვს ებრაელთა თემს რომ მიხსენიონ მოძღვრები

Первое Послание к Тимофею, глава 2
7 для которого я поставлен проповедником и Апостолом,- истину говорю во Христе, не лгу,- учителем язычников в вере и истине
აქ ის თავის თავს უწოდებს წარმართთა მოძღვარს, მასწავლებელს, თუმცა თითქოს მათეს სახარებიდან გამომდინარე ის ამას არ უნდა აკეთებდეს, უფრო მეტიც, პავლე მოციქული თვლის, რომ

Первое Послание к Коринфянам, глава 12
28 И иных Бог поставил в Церкви, во-первых, Апостолами, во-вторых, пророками, в-третьих, учителями; далее, иным дал силы чудодейственные, также дары ...
მოძღვრებად ადამიანები დააყენა ღმერთმა

ახლა კითხვა თქვენ:

ა) თუ მამა არ უნდა უწოდო არავის, მაინტერესებს იგივე ლოგიკით აკრძალულია თუ არა წოდება დანარჩენი სახელებისა (იხ. მათეს სახარების შესაბამისი სტრიქონები)?
ბ) თუ აკრძალულია (როგორც ეს ჩანს თავად ტექსტიდან), მაშინ თავად პავლე მოციქული სცდება როდესაც ჯერ სხვებს და მერე საკუთარ თავსაც მოიხსენიებს იმ სახელებად?

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 13 2009, 02:59 PM

გარჯობა, პირველ რიგში "თქვენობით" ნუ მომმართავ

ებრაელთა 13:7-ში ძველ ბერძნულში წერია სიტყვა - hgoumenwn - ნიშნავს გაძღოლას-

Hb 13:7 Be mindful of those leading you, who did speak to you the word of God, whose faith-considering the issue of the behaviour-be imitating... - სიტყვა-სიტყვით თარგმანია

ხოლო იესომ აუკრძალა სიტყვების თქმა: kaqhghtai- მასწავლებელი, და ნუ მეორეა მამა... ხოლო პირველად ახსენა სიტყვა "რაბი"- როგორც მღვდელის მნიშვნელობით...


1 ტიმოთეს 2:7-ში პავლე მოციქული, თავის თავს უწოდებს: khrux და apostolos - ანუ მოციქულს და ადამიანს რომელიც მათ სიმართლეს გადასცემს და ასწავლის...

1 კორინთელების 12:28-ც საინტერესოა: პავლე მოციქული ამბობს 3 სიტყვას: apostolous, profhtas, didaskalous... ბოლო სიტყვა კი მასწავლებელს ნიშნავს...

არ ვიცი, მე იესოს სიტყვებს უფრო დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებ, მისი ეგ სტყვები როგორც ყველა, დიდი აზრის მატარებელია, და არ შეიძლება გვერდის ავლა...

ასევე პავლე მოციქულს რაც შეეხება, მე დავწერ საინტერესო რამეს:

აუცილებად ნახე:

მათეს 5 თავი ნახე 33-38 ხაზები რას ამბობს იესო:

33. კვლავაც გსმენიათ წინაპართა მიმართ თქმული: ნუ დაიფიცავ ტყუილად, არამედ შეუსრულე უფალს შენი ფიცი.

34. ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: სულაც ნუ დაიფიცავ: ნურც ცას, ვინაიდან ღმერთის ტახტია;

35. ნურც მიწას, ვინაიდან მისი ტერფების კვარცხლბეკია; ნურც იერუსალიმს, ვინაიდან დიდი მეუფის ქალაქია.

36. ნურც შენს თავს დაიფიცავ, ვინაიდან არ შეგიძლია არც ერთი ღერი თმის გათეთრება ან გაშავება.

37. არამედ თქვენი სიტყვა იყოს: ჰო, ჰო; და - არა, არა; ვინაიდან რაც ამაზე მეტია, ბოროტისმიერია...

მაგრამ

21. ღმერთის, უფალ იესო ქრისტესა და რჩეულ ანგელოზთა წინაშე გაფიცებ, ურღვევლად დაიცავი ჩემი რჩევა და ნურაფერს აღასრულებ მიკერძოებით. (1 ტიმოთე 5 თავი)

დაიცა რაო პავლემ???? რატომ აფიცებს????

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 13 2009, 03:27 PM

ეს ეპისტოლე ძველ ებრაულად არის შემორჩენილი?

პოსტის ავტორი: iber თარიღი: Jan 13 2009, 03:59 PM

უბრალოდ პროფილაქტიკის მიზნით თერაპიას უტარებთ

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jan 13 2009, 04:36 PM

iber

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 13 2009, 04:46 PM

ბოდიშI ბერძNულად, შემეშალააა

პოსტის ავტორი: damiane80 თარიღი: Feb 1 2010, 07:34 PM

აქ მსჯელობის 2 ვარიანტი არსებობს:
1) თუ ეს სიტყვები ვინმეს ესმის მკაცრად სიტყვასიტვითი მნიშვნელობით, მაშინ გამოვა, რომ არც საკუთარ ხორციელ მშობელს უნდა უწოდოს კაცმა "მამა", რადგან პირდაპირ სწერია "ამქვეყნად მამას ნურავის უწოდებთო"

და 2) თუ დავუშვებთ, რომ ადამიანმა საკუთარ ხორციელ მშობელს მაგალითად შეიძლება მამა უწოდოს, მაშინ სულიერ მოძღვარსაც შეიძლება ვუწოდოთ მამაო იმ შინაარსით, რაც ამ ტემაში მრავალჯერ აღინიშნა.

ეს ძალიან ჰგავს "შაბათის" ტერმინის გააზრებას. არა მხოლოდ ტერმინია მთავარი, არამედ მისი შინაარსი და კონტექსტი

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Feb 1 2010, 11:15 PM

damiane80
დიახ სწორი ხარ, მამაში იგულისხმება "ღმერთი" ყოველთა მამა
და ეს იგივეა, რაც ნურავის უწოდებთ ღმერთს!!

"მოძღვარი მამაა, რადგან მათით ჩვენ ვიშვით მარადიულობისათვის, მათი ხელებით ღესრულება ყოველი საიდუმლო და გაიხსნება ცათა საუფევლის კარი "

წმ. იოანე ოქროპირი

პოსტის ავტორი: Adam თარიღი: Feb 4 2010, 09:42 AM

მეზარება მთელი თემის გადაკითხვა და შეუძლია ვინმეს ერთი ორი სიტყვით მითხრას ამის შესახებ?..
თუ რატომ ვუწოდებთ მამებს , როდესაც ბიბლიაში საწინააღმდეგო წერია?..

პოსტის ავტორი: აბე თარიღი: Mar 11 2010, 01:37 AM

ორი სიტყვით ის არის, რომ ბიბლიაში საწინააღმდეგო არ წერია და აგერ აკაკიმ რაც დაწერა ზემოთ:

მამაში იგულისხმება "ღმერთი" ყოველთა მამა
და ეს იგივეა, რაც ნურავის უწოდებთ ღმერთს!!

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 11 2010, 02:45 PM

რატო არ ესმის ყველას რომ ქრისტიანმა 1 ნაირი სიყვარულით და პატივისცემით უნდა მიმართოს მამაოსაც და ქუჩაში დაგდებულ მათხოვარს ან უზრდელ მოზარდს, რომელიც ყალიბდება და თვითგამოხატვის ექსპერიმენტებშია? ან თუნდაც ჩამოყალიბებულ ლოთს ან კრიმინალს და ნარკომანს?
ეს რატომ არ გვესმის რომ მამაოს უმეტესი პატივი არ უნდა მივაგოთ ვიდრე სხვებს თუ სიყვარული გაგვაჩნია?
ყველას 1 ნაირად. და არა იერარქიულად.
ესაა სიყვარული.
დანარჩენი მონობა და მლიქვნელობაა ანუ ავადმყოფობა.
მამაოების ნაწილი არც განათლებით არც საქციელით ან სხვა რამით არც მაღლა დგას ერისხალხისგან და განიცდის მონურ თაყვანისცემას რასაც რეალობაში ვხედავ.
შე დალოცვილო ღმერთის არ გეშინია, არც თაყვანს სცემ, ცოდვით შეურაცხყოფ, თითქოს საერთოდ არც არსებობს და არც გახსოვს და მამაოს დანახვაზე მზად ხარ ხელი დაულოშნო , რაშია საქმე? გგონია რომ ის გიხსნის სიკვდილისგან? აღმერთებ?
მწარედ სცდები, როგორც რუსები ამბობენ : ნა ჩუჟომ გარბუ ხოჩეშ ვ რაი პოპასწ?
ის უბრალო მუშაკია და მოსთხოვე თავის საქმე და გაგიკეთებს ისე როგორც ნებისმიერ ერისკაცს სთხოვ.
დანარჩენი ღმერთია.შენ და ღმერთი. ყველაფერი და ყველაფრის მომცემი.
მამაო ვერ გიშველის.
სულ ახლახანს რომ მღვდელს , როგორც საცოდავ არსებას ისე უყურებდენ, ეხლა გაღმერთება მიდის , ბრბო ბრბოა, აზროვნება ეზარება, ინსტინქტებს მისდევს.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 20 2017, 01:17 PM

"პროტესტანტები გვსაყვედურობენ, რომ მღვდელს მამას ვუწოდებთ. მართლაც, უფალი ბრძანებს, რომ მამა და მოძღვარი არავის ვუწოდოთ, გარდა ღმერთისა, ჩვენ კი ვუწოდებთ. მაგრამ ყველა იმ ადამიანში, რომელსაც ღმერთთან მივყავართ, სინამდვილეში ზეციური მამის სახე აირეკლება, ამიტომაც ვუწოდებთ მღვდელს მამას. ამქვეყნიური მამობა, მასწავლებლობა და სულიერი დამრიგებლობა, თუ მათში ზეციური მამობა არ აისახა, მადლს მოკლებულია".

/დეკანოზი ალექსი უმინსკი/