მამათა გამონათქვამები პარამეტრები

[marine]

"როდესაც აღმოაჩენთ თქვენში ვინმეს მიმართ უნებურ ზიზღს, შეეცადეთ დაამარცხოთ ეს ცოდვიანი შეგრძნება: აიძულეთ თავი, ილოცოთ ასე: "უფალო, იხსენ მონა შენი (სახელი) და მისი წმინდა ლოცვებით მოალბე გული ჩემი". აიძულეთ თავი, მოემსახუროთ თქვენთვის სასურველ ადამიანს და გამოიჩინოთ მისადმი ყოველგვარი ყურადღება და უფალი, დაინახავს რა თქვენს კეთილ განზრახვას, არა მარტო ამოძირკვავს ზიზღს თქვენი გულიდან, არამედ თვით მასაც წმინდა სიყვარულით აღავსებს".

[marine]

- ნათქვამია: არცოდნა არცოდვააო. ამ სიტყვებით ვიმართლებთ ხოლმე თავს, როცა უმეცრებით ვცოდავთ...

- ეს დიდი შეცდომაა, რადგან არცოდნა ყოველთვის როდია არცოდვა. მე ვიტყოდი: არცოდნა უდიდესი ცოდვაა. დღეს იმდენი იძახეს, არცოდნა არცოდვააო, რომ უცოდინარობა ლამის სათნოებად შერაცხეს. არცოდის გამო შესაძლოა კაცმა ბევრი ცუდი ჩაიდინოს.
თუ გაზის ანთება არ იცი და შენს თავზე ხელი ჩაგიქნევია, მეზობლებს რაღას ერჩი?! თუ ონკანის მოშვება იცი, დაკეტვა კი არა და არც საკუთარ ბინაზე აგებ პასუხს, სხვებს რაღას ერჩი?! თუ მანქანის დაძვრა იცი მხოლოდ, გაჩერება კი არა, მიუხედავად ამისა, თავი არ გეცოდება და მაინც მიუჯექი საჭეს, სხვა ადამიანებს რაღას ერჩი?! ასეთ შემთხვევაში არცოდნა კატასტროფამდე მიგვიყვანს.
ამიტომ სინდისი მხოლოდ მაშინ გვექნება სუფთა, როცა ავისა და კარგის გარჩევა გვეცოდინება. ქრისტიანობაც ხომ სწორედ იმისთვისაა მოწოდებული, რომ ჭეშმარიტი ცოდნა, კეთილისა და ბოროტის გარჩევის უნარი მოგვცეს.

/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/

[marine]

"ხსნას პირველ რიგში ღმერთისგან უნდა ველოდეთ და არა რომელიმე სახელმწიფოსა თუ ადამიანისგან."

/მამა ლუკა სუპატაშვილი/

[marine]

"როცა ადამიანი "ბოლო ჟამს" ელოდება, ხვალინდელი დღისთვის დებს განუწყვეტლად სულზე ზრუნვის, სულიერი ცხოვრების დაწყებას, მას ბოროტი სული ებრძვის და იმორჩილებს, რომელსაც წმინდა მამებმა ხვალის ეშმაკი უწოდეს."

/მამა კირიონ მუშკუდიანი/

[marine]

"თუკი ვინმემ გული გატკინა, იცოდე, რომ ეს შემთხვევით არ ხდება, რამეთუ თუ წარსულს გაიხსენებ, შენც გექნება ვიღაცისთვის გული ნატკენი. რასაც დათესავ, იმას მოიმკი. გარდა ამისა, ესაა მწარე წამალი ცოდვისგან თავის დასაღწევად. თუ სულგრძელებით, მოთმინებით გადაიტან პირად შეურაცხყოფას, განიკურნები ისეთი უმძიმესი ცოდვებისგან, როგორიცაა ამპარტავნება. ქრისტიანული ცხოვრების მთავარი პრინციპებია: - შეიყვარო ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა, ყოვლითა სულითა შენითა, ყოვლითა გონებითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა, და შეიყვარო მოყვასი შენი, ვითარცა თავი თვისი. ამპარტავნება კი განგვაშორებს ღვთისგან და ადამიანისგან. უნდა ვაჯობოთ ყოფით პრობლემებს, თუნდაც ყოველდღიურ გულისტკენებს და არ განვეშოროთ მთავარ მიზანს - სვლას სულიერი სრულყოფისკენ".

/მამა ლუკა სუპატაშვილი/

[marine]

"როცა ზედმეტად ვშფოთავთ და ვღელავთ იმაზე, რაც ჩვენ ირგვლივ ხდება, ამით ჩვენს ზეციურ მამას შეუაცხვყოფთ. ეს იგივეა, მისთვის რომ გვეთქვა, ჩვენ უფრო ვწუხვართ იმაზე რაც ხდება, ვიდრე ის თვითონ".

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

"ეკლესიის წინააღმდეგ ბრძოლა ქრისტესთან ბრძოლაა. ამ ბრძოლაში კი ჯერ არავის გაუმარჯვია".

/იღუმენი მათე (ვაშაყმაძე)/

[marine]

"არ გავხდეთ ამ წუთისოფლის მკვიდრნი ცნობიერად და ვასაჭურისოთ ჩვენი გონება წუთისოფლისთვის, შედეგად - გამარჯვების ნეტარ განცდას მივიღებთ, რასაც ტკბილი იესო ჰქვია".

/დეკ. შიო პაიჭაძე/

[marine]

"ვისაც მუდამ ახსოვს, რომ ღმერთი ყველგანმყოფია, ყოველივეს ხედავს და ისმენს, და ეშინია, თავისი ცუდი საქმეებით არ განარისხოს შემოქმედი, - იგია ჭეშმარიტი თაყვანისმცემელი ღვთისა."

/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/

[marine]

"ერთი პატარა სულიერი მარცხიც კი თუ ადვილად აპატია ადამიანმა თავს, დაწყებული ყოფილა მისი დაცემა, უკუსვლა ქრისტიანობაში."

/დეკ. თეიმურაზ თათარაშვილი/

[marine]

"რაც მეტად დაიხარჯები უფლისთვის, მით მეტად შეიგრძნობ მას."

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

[marine]

"მართლაც, ვინ იცის, რამდენ სულს ვღუპავთ ჩვენი მაცდუნებელი საქციელით, მაცდუნებელი სიტყვით! მერე გულწრფელად და შეგნებულად ვინ ნანობს ამ ცოდვას! როცა შენ თითოეულ ნაბიჯს, თითოეულ სიტყვას გულმოდგინედ განიხილავ, მაშინ აღარ დაგვჭირდება იმის მტკიცება, რომ თავმდაბალ კაცთა გამოკლებით, ყველა მეტნაკლებად შეპყრობილია სიძულვილის ვნებით."

/სქემიღუმენი საბა (ოსტაპენკო)/

[marine]

"გონებაგაფანტულობა იმითაა საშიში, რომ მტერი ჩვენი ცხონებისა და ჩვენისა ნეტარებისა მოშურნე, ეშმა, ამით სარგებლობს, რათა ჩვენს გულს დამღუპველი აზრები შთაუნერგოს. გონებადაბნეული ადამიანი საბოლოოდ "მადლის დაშრეტამდე" მიჰყავს. გულმავიწყობით ადამიანი ხშირად ღმერთს მიმამსგავსებელ თვისებებს კარგავს, და კარგავს, სამწუხაროდ, საბოლოოდ და უკანდაუბრუნებლად."

/მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი/

[marine]

"თუ ადამიანს არ უკეთია გულსაკიდი ჯვარი, არ არის ეკლესიის წევრი და ღვთისმსახურებაში არ მონაწილეობს, - ასეთები ისედაც ბოროტი ძალების გამტარებად რჩებიან."
/მამა დავით გეგეშიძე/

[marine]

"გემუდარებით, მეგობრებო, ნუ უარყოფთ საშუალებებს, რომლითაც შეგიძლიათ ასიამოვნოთ ღმერთს; ასეთი საშუალება კი მრავლადაა, იქნება ეს ადამიანებისადმი ალერსიანი მოპყრობა, ნუგეშისცემა დამწუხრებულისა, დაცვა დაჩაგრულისა, მოწყალება გლახაკისადმი, თვალის არიდება ცუდი საგნებისადმი, წინააღმდეგობა ბოროტი გულისსიტყვებისადმი, საკუთარი თავის იძულება ლოცვისთვის, მოთმინება, გულმოწყალება, სამართლიანობა და სხვა ამის მსგავსი. ამ წმინდა სათნოებების აღსრულება მოიზიდავს თქვენკენ ღვთის ყოვლისშემძლე დახმარებას, რომლითაც დაძლევთ ყველა იმ სიძნელეს, რომელიც ადრე თქვენი ძალებით გადაულახავი გეჩვენებოდათ. "

[marine]

"რა მშვენიერია, მიენდო უფალს!"

/არქიმანდრიტი ანდრია კონანოსი/

[marine]

"დადებითად იფიქრე, ისე, როგორც ღმერთს სურს, რომ იფიქრო, ანუ ყველას კეთილი თვალით შეხედე. თუ ჭიქაში წყალი ნახევრად ასხია, ნუ იტყვი, რომ სანახევროდ ცარიელია, არამედ თქვი, რომ სანახევროდ სავსეა".

/არქიმანდრიტი ანდრია (კონანოსი)/

[marine]

"ყველაზე დიდი სიხარული მწუხარებასაც შეიცავს".

/არქიმანადრიტი ანდრია კონანოსი/

[marine]

"უფლისთვის სათნო რაც არის, ის მოგვეცემა"

/მამა დემეტრე მურვანიძე/

"იმისათვის, რომ შეიცვალო, კოლოსალური ძალა გჭირდება".

/ბერი ერმოლაოსი/

[marine]

"უფალი ბრძანებს, ყოველგვარი ბოროტებისგან გათავისუფლების უმთავრესი საშუალება ლოცვა და მარხვააო. ლოცვითა და მარხვით გაცნობიერება ჩვენი ბუნების ნეგატიური ასპექტებისა ჩვენში ნათლის განცდას ბადებს და გამარჯვების წინაპირობას აყალიბებს. უკვე გვეძლევა საშუალება სულიერი მოძრაობისა, რათა აღვდგეთ ცოდვის ძილისგან. ამას მივყავართ სინანულთან, რაც დაცემული მდგომარეობიდან წამოდგომის უპირველესი საშუალებაა. ამას გარდა, ცოდვილი მდგომარეობიდან გამოსასვლელად აუცილებელია სახარებისა და წმინდა წერილის განმარტებების კითხვა და განხორციელება. სახარება ადამიანის ზეცაში აღმყვანებელი კიბეა, რომლითაც უთვალავი სული ცხონდა და მიეახლა ზეციურ გასხივოსნებას."

"ქმედითი საშუალებაა მკვეთრი, აშკარა, ფუნდამენტური და ცხადი გადაწყვეტილება უკეთესად გახდომისა, ბოროტების დატევებისა და სიკეთის კეთებისა, სულიერი უსუსურობიდან სულიერ სიძლიერეში შესვლისა, ღმერთთან დაახლოებისა. ეს უკვე ნახევარი საქმეა. ამგვარი სურვილი იზიდავს იმ სულიერ ძალებს, ამ სურვილის განსახორციელებლად რომ გვჭირდება."

/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/

[marine]

"ადამიანთა უმრავლესობა მუდმივი შიშის განცდით ცხოვრობს - რა იქნება ხვალ? რა ელით ახლობლებს? რა ბედი გვეწევა? ასეთი კითხვები დღევანდელი დღის სილამაზეს და, შესაბამისად, მთლელ ცხოვრებას სრულიად სპობს.
თუ ღმერთი გვწამს, მაშინ ჩვენი შიში სრულიად უსაფუძვლოა, რადგან ყველაფერი უფლის ნებით ხდება და ჩვენ ვერაფერს შევცვლით და არც არის საჭირო; და თუ არ გვწამს, შიში მით უმეტეს უაზროა, რადგან ყველაფერი შემთხვევითობაზეა დამოკიდებული და შიში ამ შემთხვევითობათა რიგს ვერაფრით შეცვლის.
აშკარაა, რომ ორივე შემთხვევაში შიში ცუდი მრჩეველია, პირველში ის უფლისადმი ჩვენს უნდობლობას ამჟღავნებს, მეორეში ცხოვრების სწორ დაგეგმარებაში გვიშლის ხელს, რის გამოც შემთხვევითობათა არასასურველ რიგს, სამწუხაროდ, სრულიად დეზორგანიზებულნი ვეგებებით".

/ბერი ერმოლაოსი/