პირჯვრის გადაწერის მიმართულება, თქვენ როგორ იცით? პარამეტრები

[afxazi]

კანუდოსელი

ზოგიერთ რამეში გეთანხმები. თუმცა ზოგიერთში ნაკლებად. ერთი რამ კი ცხადია, რომ საუბარი მშვიდი უნდა იყოს.

მე, რა თქმა უნდა, ძალიან მცდარად მეჩვენება ის, რომ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა ანათემირებულად გამოაცხადო. ამას ეკლესიის ისტორია ცხადად მიმითითებს. მე მგონი ამას განსაკუთრებული კამათი არც სჭირდება. ეს ზუსტად ქართულ გალობასთან დაკავშირებულ ამბავს მაგონებს.

ერთი სიტყვით მე ვითხოვ მშვიდ და არგუმენტირებულ მსჯელობას. ცხადია ვერ შეთანხმდებით, მაგრამ ბევრ საინტერესო რამეს დაწერთ.

[კანუდოსელი]

მე, რა თქმა უნდა, ძალიან მცდარად მეჩვენება ის, რომ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა ანათემირებულად გამოაცხადო.

და შენ გგონია, რომ მე მასე არ ვთვლი?

უბრალოდ სტაროვერების ისტორია დელიკატურია, არ უნდა დაგვავიწყდს ის, რომ ნიკონის "გენიალური" საეკლესიო "პოლიტიკის" შედეგად უამრავი ადამიანი გამოაცხადეს ერეტიკოსად. ეს იმას, ჰგავს, ახალი კალენდარული სტილი რომ მივიღოთ და ყველა ვინც ძველ სტილზე დარჩა- ერეტიკოსად შევრაცხყოთ მხოლოდ იმიტომ რომ ასეთი ტრადიცია ურჩევნიათ, ან საერთოდ არ აქვთ საჭირო განათლება რომ გაიგონ კალენდარულ სისტემათა სხვადასხვაობა...

სტაროვერები ჩამოყალიბდნენ სექტად, უამრავ ნაწილად დაიშალნენ, მაგრამ ამაში მოსკოვის საპატრიარქოს მიუძღვის 100% წილი და დამნაშავეა ამაში.

ამიტომ ჩემი ამოსავალი მასთან ურთიერთობაში არის, როგორც ურთიერთობა მსხვერპლთან და არა ტიპიურ სექტანტთან---არაა ეგ სექტა ამ სიტყვის ზუსტი განმარტებით...ამ კონფლიქტში სექტა უფრო მოსკოვია, ცხადია ავაკუმს არ ეყო დონე რომ არ გაეფანატებინა თითების აბავი, მაგრამ ზუსტად ისევე არ ეყო ნიკონს და უფრო მეტიც - ძალა სწორედ მას ჰქონდა.

[dzvelmartlmadidebeli]

ობიექტურბა მოითხოვს ვთქვა, რომ კანონისტის ზოგიერთი არგუმენტი ისევე ვერლავეს გამოიყურება, როგორც თავად სტროვერის დემაგოგიას მაგონებს ხოლმე ხანდახან....

სტაროვერ-ჯან მერამდენედ მოგმართო რომ დამისაბუთო და მაიგნორებ

კიდევ ერთხელ:

ანათემას გადაეცა ერთი თითით პირჯვრის წერა იმიტომ, რომ ისინი ამით აღიარებდნენ მონოფიზიტობას, თუ თავად ფორმაა ასეთი ერთადერთი ინტერპრეტაციის შემცველი?

ველი პასუხს...იმედია არ გაღიზიანდები, რომ ანალიზს გთხოვ და არა ტექსტების ქოპი პეისთს საერთოდ მართლმადიდებლობა კოპირება რომ იყოს, მთავარი სვეტი მართლმადიდებლობისა კომპი იქნებოდა

პ.ს.
დღევანდელი მართლმადიდებელი ეკლესიის (გურჯისტან-რაშენსტანში ) უამრავი მესვეური ისეთივე ფანატია, როგორც სტაროვერები

დღეს გამოვაქვეყნე პოსტი ჩვენი არქიეპისკოპოსის ნაშრომიდან: "პირჯვრისწერისა და კურთხევის გაცემის შესახებ". მე სრულიად ვიზიარებ იქ გამოთქმულ შეხედულებებს, ასე, რომ შეგიძლია იქ დაწერლი აზრებისთვის მე მომმართო.

იქ წერია ერთი თითით პირჯვრისწერაზეც. კიდევ რამდენიმე ისტორიული ფაქტის გამოქვეყნებას ვაპირებ და ამის შემდეგ დავსხდეთ მე და შენ აგერ ფორუმში და ვიმასლაათოთ. რომელი ჯობია ერთი, ორი თუ სამი თითი.

ამ დღევანდელ პოსტზე შენი აზრი მაინტერესებს.

არ გაიგნორებ. უბრალოდ ბევრი ადამიანისთვის მიწევს პასუხის გაცემა და ვერ ვასწრებ. სხვა საქმეებიც ხომ მაქვს....

კანუდოსელი

ზოგიერთ რამეში გეთანხმები. თუმცა ზოგიერთში ნაკლებად. ერთი რამ კი ცხადია, რომ საუბარი მშვიდი უნდა იყოს.

მე, რა თქმა უნდა, ძალიან მცდარად მეჩვენება ის, რომ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა ანათემირებულად გამოაცხადო. ამას ეკლესიის ისტორია ცხადად მიმითითებს. მე მგონი ამას განსაკუთრებული კამათი არც სჭირდება. ეს ზუსტად ქართულ გალობასთან დაკავშირებულ ამბავს მაგონებს.

ერთი სიტყვით მე ვითხოვ მშვიდ და არგუმენტირებულ მსჯელობას. ცხადია ვერ შეთანხმდებით, მაგრამ ბევრ საინტერესო რამეს დაწერთ.

ბატონო მოდერატორო, მე ვასრულებ თქვენს მოთხოვნას, ბოდიშიც კი მოვიხადე, მაგრამ ამ "კინოტელს" არაფერი შველის. რა ვიღონო? პასუხი გავცე წითელს ამინთებ, არ ვცემ პასუხს და გამარჯვებულის იერით დამჩხავის...

იქნებ დააწყნაროთ როგორმე... გთხოვთ...

მე მას პასუხს არ ვაძლევ... თქვენი პატივისცემით...

და ფორუმის მონაწილეთა პატივისცემით, რადგან ბევრ მათგანს ნამდვილად უნდა საკითხების გარკვევა...

ისე ერთი მაინტერესებს ბანის მიღების შემთხვევაში ვვარდები ფორუმიდან? და არ მექნება ისევ შემოსვლის შესაძლებლობა?

20% უკვე მომანიჭეთ და 80 კიდევ ხომ დამრჩა?

[afxazi]

dzvelmartlmadidebeli

ისე ერთი მაინტერესებს ბანის მიღების შემთხვევაში ვვარდები ფორუმიდან? და არ მექნება ისევ შემოსვლის შესაძლებლობა?

20% უკვე მომანიჭეთ და 80 კიდევ ხომ დამრჩა?

დამშვიდდი, ნუ იფიქრებ რაღაც მიზანმიმართულად გაძლევდე გაფრთხილებას.

უბრადლოდ მინდა კორექტულობა დავიცვათ ყველამ. მადლობა, რომ ჩემს თხოვნას ასრულებ, იმედია სხვებიც ამგვარად მოიქცევიან.

ამიტომ ჩემი ამოსავალი მასთან ურთიერთობაში არის, როგორც ურთიერთობა მსხვერპლთან და არა ტიპიურ სექტანტთან---არაა ეგ სექტა ამ სიტყვის ზუსტი განმარტებით...ამ კონფლიქტში სექტა უფრო მოსკოვია, ცხადია ავაკუმს არ ეყო დონე რომ არ გაეფანატებინა თითების აბავი, მაგრამ ზუსტად ისევე არ ეყო ნიკონს და უფრო მეტიც - ძალა სწორედ მას ჰქონდა.

ეს რა თქმა უნდა.

[dzvelmartlmadidebeli]

იოანე მოსხი

"ლიმონარი"

თბილისი 1998 წ.

რედ. დეკანოზი არჩილ მინდიაშვილი

"§ 67. ისევ მამა გიორგი არქიმანდრიტი გვიამბობდა მამა ლულიანეს შესახებ, რომელიც ბურსას ეპისკოპოსი იყო. როცა იგი მონასტრიდნ წავიდა და ეპისკოპოსი გახდა, ქალაქ ბურსაში ქრისტეს მოძულე ადამიანებმა, გრძნეულებითა და საწამლავით მისი მოკვლა განიზრახეს. მათ ერთ მისანს დიდძალი ქრთამი მისცეს და საწამლავი დაამზადებინეს. ეს საწამლავი გაატანეს ჭაბუკს, რომელიც სასმელს ასმევდა ხოლმე ეპისკოპოსს, რომ მასთან ერთად დაელევინებინა. ჭაბუკმა სასმელის კათხაში გააზავა საწამლავი და ჩვეულებრივად მიართვა კათოლიკოს ლულიანეს. მან ღვთიური მადლით გულისხმაყო მათი ბოროტი განზრახვა, გამოართვა ჭაბუკს მომაკვდინებელი წამლით სავსე სასმისი, წინ დაიდგა და არაფერი უთხრა. შემდეგ მოუხმო ქალაქის მცხოვრებთ, მათ შორის იმათაც, ვინც მის მოსაკლავად წამალი მოამზადებინა. წმიდა ლულიანემ ცხადად არ ამხილა ისინი, არამედ მდაბლად მიმართა ხალხს: თუ გსურთ, რომ მოკლათ გლახაკი ლულიანე, აი, ყოველი თქვენგანის წინაშე შევსვამ ამ სასმელს, რომელიც გაგიმზადებიათ მისთვის. აიღო საწამლავით სავსე კათხა, სამგზის გადასახა ჯვარი ორი თითით და თქვა: სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა შევსვამ ამ სასმისსო. დალია იგი ყველას წინაშე და არაფერი ვნებია. როცა ეს დაინახეს მათ, ვინც საწამლავი მოუმზადა, შეინანეს და სინანულით მუხლებში ჩაუვარდნენ. მან წამოაყენა ისინი, შეუნდო, ღვთის შიში ასწავლა და გაუშვა" (გვ. 47).


"ლიმონარი" - ეს არის უკვდავი წიგნი, რომელიც აღწერს VI-VII საუკუნეების უდიდეს ასკეტთა ცხოვრებასა და მოღვაწეობას. ამბა დოროთესა და იოანე კიბისაღმწერელის თანამედროვენი, ისინი ყველანი წარმოადგენენ ქრისტეანული მოსაგრეობის უბადლო მაგალითს... წიგნი "ლიმონარი" დაწერილია მკაცრი ასკეტის, ნეტარი იოან მოსხის მიერ, რომელიც იყო საკმაოდ განათლებული პალესტინელი ბერი (არსებობს ცნობები, რომ იოანე მოსხი ეროვნებით იყო ქართველი), იერუსალემის მომავალი პატრიარქის, სოფრონის (გარდ. დაახლ. 638-644 წწ. ხს. 11/24 მარტი) მოძღვარი და მასწავლებელი. მასთან ერთად მოიარა ნეტარმა იოანემ მთელი მართლმადიდებლური აღმოსავლეთი და ჩვენს დასამოძღვრად, მომავალ თაობათათვის, აღწერა ეკლესიის მამათა საკვირველი საქმენი. 578 – 582 წლებში ნეტარი იოანე იმყოფებოდა ეგვიპტეში, შემდეგ მან, სოფრონისთან ერთად, მოიარა პალესტინის სავანეები და ამის შემდგომ, 603 წელს გაემართა ანტიოქიაში, მის უდიდეს მესვეტეებთან, იყო კილიკიაში, ლიბანში, თარსში, ღაზაში, ასკალონსა და სინას მთაზე. დაახლ. 607 წელს მან მოიარა ნიტრიის მთები, სკიტეს უდაბნო და თებაიდა, სადაც ეგვიპტელ ბერებთან ერთად მოსაგრეობდა ათი წელი. მხოლოდ დაახლოებით 619 წელს დაბრუნდნენ მწერალი ბერები კონსტანტინოპოლში, ორი წლის შემდეგ კი გაემართნენ რომს, სადაც 622 წელს, ნეტარი აღმწერელი "ლიმონარისა" აღესრულა უფალში. წმიდა სოფრონიმ მისი ცხედარი ჩამოასვენა პალესტინაში, სადაც მშობლიურ სავანეში დაკრძალა. შემდგომში ის გახდა სასულიერო მწერალი და პატრიარქი.
ძველმართლმადიდებელი

შენიშვნა: საგულისხმოა, რომ იგივე "ლიმონარში", რომელიც გამოუცია წმ. ნინოს მონასტერს, ეს ადგილი დამახინჯებულია, ანუ მისგან ამოღებულია "ორი თითი". როგორც ჩანს წმ. ნინოს მონასტრის გამოცემა გადმოთარგმნილია "Луг духовный"-ს თანამედროვე, რუსული-ნიკონიანური გამოცემიდან.

საყოველთაოდ ცნობილია, რომ რუსი გამომცემლები, რომლებიც ძველმორწმუნეებს ედავებოდნენ პირჯვრისსაწერი თითების წყობის გამო და ამტკიცებდნენ, თითქოსდა სამი თითით პირჯვრისწერა არის მოციქულთა დროინდელი, ერთადერთი, უძველესი და ამიტომაც ყოველმხრივ ცდილობდნენ მიეჩქმალათ ამის საწინააღმდეგო ფაქტები. აქედან, ათასგვარი დამახინჯებები ან არასწორი თარგმანები. წინამდებარე ფაქტი ამის უტყუარი დასტურია. "ლიმონარის" ეს ტექსტი, რომელიც არჩილ მინდიაშვილს გამოუცია, სიტყვა სიტყვით იმეორებს "ლიმონარის" ძველ ქართულ ტექსტს, რომელიც მოთავსებულია "ძველი ქართული მწერლობის" მრავალტომეულის პირველ ტომში. ამ შემთხვევაში უნდა ვაღიაროთ არჩილ მინდიაშვილის ობიექტურობა. რასაც ვერ ვიტყვით წმიდა ნინოს მონასტრის გამოცემაზე.

ამრიგად, წმ. იოანე მოსხის მოწმობით, VI-VII საუკუნეების წმიდა მამები პირჯვარს იწერდნენ და კურთხევას გასცემდნენ ორი თითით, და ის არ ყოფილა არავითარი ერესი, როგორც აცხადებდნენ ამას პატრ. ნიკონი და მისი მომხრეები; როგორც ჰგონია ეს ზოგიერთსაც ჩვენს დროში.

ამასთანავე დასტურდება ის ფაქტი, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჭეშმარიტად უძველესია სამ თითიან წყობაზე და არის უდავოდ მართლმადიდებლური.

[dzvelmartlmadidebeli]

sopo...

"მოსკოვის ადგილობრივი კრება თუ ავტორიტეტია მისივე აღიარებულია დღევანდელი სამი თითით პირჯვრისწერა, ასე რომ ესეც ჭეშმარიტებაა?"


პასუხი: მე ვლაპარაკობდი და ვიმოწმებდი მოსკოვის 1551 წლის ე. წ. "ასმუხლიან" კრებას და არა სხვა რომელიმეს. აქედან, თქვენი ეს შენიშვნა აბსოლუტურად გაუგებარია. ამ კრების დადგენილებებში სამი თითით პირჯვრისწერა არსად არის ნახსენები. ისტორიული წყაროებიდან კი ცნობილია, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა მან სწორედ სამის საწინააღმდეგოდ და მის აღმოსაფხვრელად დააწესა.


"ბასილი დიდის ციტატაა ჯვრის გამოსახვაზე თითების წყობაზე არაფერია ნათქვამი"


პასუხი: მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით.


"აქ ფართოდ არის განხილული და ყველა მწერალთან ჯვრის გამოსახვის ისტორია გვხვდება ცერა და ხუთი თითით
http://books.google.ge/books?id=ZfoXuDjd0p...A129&lpg=PA129& dq=tertullian+It+was+made+originally+with+the+thumb+of+the+right+hand,+usually+o
n+the+forehead&source=bl&ots=ptU82oLRqw&sig=XXvq_6DjaNBHmpYAbzo9HuHFvE&hl=ka&ei=NfYRTK7tH8WjOO3yxYII&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CCoQ6AEwCQ#v=onepage&q&f=false"


პასუხი: სანამ ამ ინგლისურენოვან მოწმობას არ გადამითარგმნიან (უკვე ვთხოვე ერთ ჩემს ახლობელს) და არ წავიკითხავ რა არის ნათქვამი, ვერაფერს გეტყვით.


მე ვდებ აზრს რომ ვაქებ წმ სამებას, ვაღიარებ ქრისტეს ორბუნებრიობას გულისთქმა მომივა რომ ერთი ბუნებრიობა ვაღიარო მივიღებ შესაბამის რელიგიას, 21-ე საუკუნეა, ვინ მადგას თოფით, და ყველა ასე მოიქცევა პირჯვრისწერით სხვადასხვა რელიგიების სწავლების ჩადებას რომელი ჭკუათმყოფელი დაიწყებს?


პასუხი: ? ? ? ? ? ?


წმ ანა კაშინსკაიას ცხოვრებაში ნათქვამია რომ პროტოპრესვიტერი ბასილის მიხედვით ხელი იყო მაკურთხებელი ხოლო გამოძიებით დადასტურდა ის რომ არ იყო მაკურთხებელი, ეს ორთითიანი ჯვრის გამოსახვა ინტერპრეტაციაა

http://www.pravenc.ru/text/%D0%90%D0%BD%D0...0%BE%D0%B9.html


პასუხი: ისტორიულ წყაროებში ვკითხულობთ: "... წმიდა ანნა კაშინსკაია მოულოდნელად ხდება "რასკოლნიკების" სიმბოლო და პატრიარქმა იოაკიმემ 1677 წელს მოსპო წმინდანის ხსენება, აკრძალა მისი უხრწნელი ნაწილების თაყვანისცემა. ეს არის ერთადერთი უჩვეულო შემთხვევა რუსეთის ეკლესიის მთელი ისტორიის განმავლობაში"
(http://days.pravoslavie.ru/Life/life6429.htm)

"1853 წელს კაშინის მცხოვრებლებმა თხოვნით მიმართეს სინოდს აღედგინა ქალაქის ზეციური მფარველის ხსენება. სინოდმა თხოვნა უარყო. 1860 წელს, კაშინელები ისევ მიმართავენ თხოვნით იმპერატორს და კვლავ უარს ღებულობენ. 1902 წელს კაშინელების თხოვნა მესამეჯერ უარყვეს.

XIX საუკუნის 70-იან წლებში კაშინელებმა შვიდჯერ გააგზავნეს თხოვნა ღირსი ანნას ხსენების აღდგენის თაობაზე. მათში აღწერილია ორმოცზე მეტი სასწაული, რომელიც მის საფლავზე აღსრულდა.

ანნას კანონიზაციის აღდგენა შესაძლებელი გახდა იმის შემდეგ, რაც მიიღეს კანონი ძველმოწესეების შესახებ (1905 წლის 17 აპრილს), რომლითაც რწმენის თავისუფლება და სამოქალაქო უფლებები მიენიჭა ძვემორწმუნეებს.

(http://ksana-k.narod.ru/Book/zheny/07.html)

"ანნა კაშინსკაია (1368). მეუღლე - ტვერელი თავადი წმ. მიქაელი - აწამეს ორდში 1318 წ. ხოლო თავად ანნა ევნო რუსებისგან გარდაცვალებიდან სამი საუკუნის შემდეგ. განა შეიძლება წმინდანი არ იტანჯებოდეს სიცრუისგან? როდესაც XVII საუკუნეში ანნას პატივს მიაგებდნენ და თაყვანსსცემდნენ, მის შესახებ ბევრი არაფერი იცოდნენ, მისი ბიოგრაფია კაშინელმა მღვდელმა დაწერა... 1649 წელს მისი უხრწნელი გვამი ტვერიდან გადაასვენეს კაშინოში. მეფე ფეხით გაეშურა კაშინოში 1650 წლის 12 ივნისს, როდესაც მისი წმიდა ნაწილები გადაიყვანეს ხის ტაძრიდან ქვის ტაძარში. მაშინ მოხდა ანნას კანონიზირება. გავიდა მეოთხედი საუკუნე, გარდაიცვალა მეფე ალექსი მიხეილის ძე, რომელმაც მხარი დაუჭირა კანონიზაციას. ახალმა პატრიარქმა, იოაკიმემ, გასცა განკარგულება ამოერიცხათ ანნა წმინდანთა დასიდან. პატრიარქი განსაკუთრებით აღაშფოთა იმან, რომ წმინდანის უხრწნელ ცხედარს თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი პირჯვრისსაწერი წყობით ("საკურთხებელი არ შეიძლებოდა ყოფილიყო ანნას თითები, რადგან ერისკაცი დედაკაცები არავის "აკურთხებენ" - ძვმ.). ხოლო პატრიარქის მიერ, როგორც ჩანს, გაცემული იყო ბრძანება, რომ ცოცხალთაც და მკვდართაც პირჯვარი გადაეწერათ სამი თითით! მხოლოდ 1909 წელს აღიარეს ანნა წმინდანად და არა მარტო ძველმოწესეებისთვის, არამედ "ნიკონიანელებისთვისაც". მისი ხსენება დაწესებულია 3/16 ოქტომბერს, წმინდა ნაწილთა გადასვენებისა 1650 წ. 12/25 ივნისს. http://www.krotov.info/yakov/6_bios/42/1368_anna_kash.htm

წყაროების გაგრძელებას აზრი არა აქვს. ამრიგად, წმ. ანნა კაშინოელი, წმინდანთა დასიდან ამორიცხეს იმიტომ, რომ მის უხრწნელ ცხედარს ხელები შეკრული ჰქონდა ორი თითით. ამიტომაც იყო ის "ძველმოწესეთა სიმბოლო".

მეტი რაღა გითხრათ.


ქადაგებს სიზმრებს თუ ყვება,


პასუხი: ქართულს მასწავლით? გმადლობთ. მაგრამ სიზმრის მოყოლა ერთია და სიზმარში ნანახის ქადაგება მეორე. რა არის აქ გასაკვირი?


მეორეც წმ გიორგის მასთან რომ არ უსაბრია წმ გიორგისგან უშუალოდ გეუწყათ, თუ ღვთის მიერ მონიჭებული ნიჭი გვაქვს ადამიანთა მდგომარობის ხედვის , ასეთი კატეგორიული შეფასებების დასმა, თავის ღვთის ადგილზე დაყენება - ასეთი კადნიერება ხომ არაა სწორედ ხიბლი?


პასუხი: არჩილ მინდიაშვილი თვითონ ამბობს თავის ქადაგებაში "წმინდა გიორგისთან ნალაპარაკები ვარო" და მე რა შუაში ვარ?


ჩემი თანამშრომელი სასიკვდილო დიაგნოზით საოპერაციოდან გამოიყვანეს, ხელი არ მოკიდეს . დაავადება გამქრალი იყო, წინა დღეს მამა არჩილს სთხოვა ლოცვაში მომიხსენეო მეტი არაფერი, დღეს ცოცხალია საღსალამათი".


პასუხი: ამით რისი თქმა გინდათ? ამგვარი შემთხვევები ჩვენთანაც მრავლადაა, მაგრამ თქვენი ეკლესიის მოძღვრები "სექტანტებად" და "რასკოლნიკებად" იხსენიებენ. მათ შორის არჩილ მინდიაშვილიც. იცის თუ არა მან ან თქვენ, ჩვენი მოძღვრების ცხოვრება, მათი ყოველდღიურობა, როგორც ლოცულობენ, როგორ მარხულობენ? როგორ სიდუხჭირეში უწევთ არსებობა და როგორ მძიმე ვითარებაში წირვა-ლოცვის ჩატარება? თანაც, შემწე და დამხმარე, უახლოესი სულიერი შვილების გარდა, არავინა ჰყავთ... მათ მიერ განკურნებულებსაც გაგაცნობთ... ერთ ერთი ბერის დედა (ეს ბერი თქვენს ეკლესიაში გადავიდა და ახლა სამების ტაძარშია ხატმწერად) დაავადებული იყო კიბოთი (როგორც მახსოვს მეოთხე სტადიის კიბო ჰქონდა). ბერმა, მაშინ ჯერ კიდევ ერისკაცმა, დედა თბილისში ჩამოიყვანა ძველმართლმადიდებლური წესით მოსანათლად. მის მეზობლებს არც კი ეგონათ უკან, სოფელში, ცოცხალი თუ დაბრუნდებოდა. მოხდა სასწაული. ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიაში ნათლობის შემდეგ ეს ადამიანი თითქოსდა ხელახლა იშვა. გამოჯანმრთელდა და დღემდე საღსალამათია.

შეგვიძლია ასეთი შემთხვევაც დაგიმოწმოთ: ერთი ფოთელი გოგონა ხუთი წლის განმავლობაში იყო მიჯაჭვული საწოლს უმძიმესი ონკოლოგიური დაავადების გამო. ხუთი წლის განმავლობაში პრედნიზოლონით და სხვა მსგავსი პრეპარატებით მკურნალობდნენ. იმდენად უძლური იყო, რომ როცა მოინათლა არა თუ ფეხზე ვერ დგებოდა, სკამზეც კი ვერ ჯდებოდა და ნახევრად წამოწოლილ მდგომარეობაში ისმენდა ნათლობის ლოცვებს. მოინათლა სამჯერ შთაფვლით წყალში. ხელში აყვანილი შეიყვანეს მდინარეში და მისცეს შთაფლვა. შემდეგ თბილისში ჩამოიყვანეს და რესპუბლიკურში დააწვინეს გამოკვლევაზე. იქ მას მიაკითხეს იმ დროს ეპისკოპოსმა პავლემ (ამჟამად არქიეპისკოპოსი) და მღვდელმა გრიგოლ მახარაძემ. წაუკითხეს დავდრომილის ლოცვა და გამობრუნდნენ. მეორე დღეს ეს ადამიანი გაწერეს ინფექციურში, რადგან ონკოლოგიური ვერაფერი შეუმჩნიეს, ხოლო როდესაც ინფექციურში მის სანახავად მივიდნენ, იხილეს სასწაული. ადამიანი, რომელიც სკამზე ვერ ჯდებოდა დამხმარის გარეშე (ფეხზე დგომას ხომ არ ვიტყვი), საკუთარი ფეხით ჩამოვიდა მეორე სართულიდან. ლაპარაკობდა როგორც აბსოლუტურად ჯანმრთელი ადამიანი. ფოთში რომ ჩავიდა, მეზობლები გაკვირვებულები იყვნენ ამგვარი ცვლილებით.

შემიძლია მოგიყვეთ ეშმაკეულთა განკურნების შემთხვევებიც. მაგრამ მგონი ესეც კმარა.

ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს.


მე მესმის სუბიექტური უნდობლობა, არდათანხმება ან მსგავსი, მაგრამ ასეთი საჯაროდ მოძღვრების სულის დიაგნოზების დასმა


პასუხი: რატომ უნდა მოვერიდო არჩილ მინდიაშვილის შესახებ აზრის გამოთქმას არ მესმის. იმისთვის რათა განიმარტოს თუ რატომ არის ხიბლში არჩილ მინდიაშვილი, მისი ქადაგებები უნდა გავარჩიოთ და იზამს ამას მოდერატორი? ამიტომ, მოდი ჩვენ პირჯვრისწერას მივხედოთ...


თუ ასე ზედმიწევნით ხელმძღვანელობთ ქრისტეს სწავლებით მაშინ რომელი სახარებით ხელმძღვანელობთ, ციტირება იქნებ მოახდინოთ სად მოგვიწოდებს ქრისტე სასულიერო პირთა მხილებისკენ ზურგსუკან თან საჯაროდ?


პასუხი: ჩვენ ვხელმძღვანელობთ ოთხივე სახარებით და საერთოდ, ძველი და ახალი აღთქმის მთელი წმიდა წერილით.

სასულიერო პირებს (იმდროინდელ სჯულის მოძღვრებსა და სინოდის წევრებს) თვითონ ქრისტე ამხილებდა დაუნდობლად. ზურგსუკან არავის ვამხელ, არამედ ყოველთვის პირდაპირ. გარდა ამისა, როდესაც წმიდა მამას გიმოწმებთ სასულიერო პირთა მხილების განმარტებით, უნდა მიიღოთ. წმიდა მამათა განმარტებების უარყოფა მართლმადიდებელთ არ ახასიათებს.


მე ერთი ვიცი სიყვარულით და ზრუნვით ისიც მას უნდა უთხრათ უშუალოდ, მიბრძანდით და გაუზიარეთ გულისტკივილი მართლმადიდებლურ სწავლებასთან არშეთანხმებულს თუ გვთავაზობს


პასუხი: არჩილ მინდიაშვილი ჩვენ გვმტრობს. ლაპარაკი რომ ჩამოვარდება ჩვენზე შემთხვევას არ გაუშვებს რომ არ გაგვლანძღოს და პასუხიც არ გავცეთ? ვისი უნდა შეგვეშინდეს?

ერთხელ მას ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანებიც ესტუმნენ (პეტრე-პავლეს ტაძარში). გამართეს სჯა-ბაასი. იმ შეხვედრაზე არჩილს უთქვამს, რომ მღვდლად დედის მუცლიდან ვარ ნაკურთხიო. ამგვარი რამ მეც წამიკითხავს მის ინტერვიუში. სამწუხაროდ გაზეთის ის ნომერი დავკარგე.

დედის მუცლიდან მღვდლად ნაკურთხი ვიცით რამდენიმე წმინდანი: იოანე ნათლისმცემელი, წმ. ნიკოლოზი...

იმ ინტერვიუდან მახსენდება ბ-ნ არჩილ მინდიაშვილის მონაყოლი როგორ შეურაცხყო ბავშვობაში წმ. გიორგის ტაძარი, შემდეგ მას და მის ძმას წმ. გიორგი ცხადში გამოცხადებიათ. წმ. გიორგის მათრახი დაუკრავს არჩილისთვის, რის გამოც ისე მძიმედ დაავადებულა, რომ ვერაფერს უშველია (ვერც ლოცვას, სხვათა შორის). შემდეგ რაღაც ამპულები გაუკეთებიათ და გამოჯანმრთელებულა. როგორც ჩანს, მაშინ ილაპარაკა წმ. გიორგისთან. თუ არ გჯერათ, თვით არჩილს ჰკითხეთ.

თუ რამე ისე ვერ გადმოვეცი მომიტევეთ, რადგან მეხსიერებაში აღვიდგინე რამოდენიმე წლის წინ წანაკითხი.

მასთან მისული ძველმორწმუნეთა მონაყოლიდან შთაბეჭდილება გვრჩება, რომ ბ-ნი არჩილი ნამდვილად ხიბლის ქვეშ იმყოფება. და ამას არ ვამბობთ მისი შეურაცხყოფის მიზნით... მსგავსი პრობლემა ჩვენც გვქონდა ამ რამდენიმე წლის წინათ, როდესაც ჩვენი ერთი ეპისკოპოსი (აწ გარდაცვლილი) იმყოფებოდა ხიბლში... ჩვენ ვიცით, საკუთარ თავზე გვაქვს გამოცდილი ამ სულიერი მდგომარეობის მთელი საშინელება... არჩილ მინდიაშვილის წინასწარმეტყველებები და ესქატოლოგიური შეხედულებები ძალიან გვაგონებს იმ გარდაცვლილი ადამიანის ქადაგებებს...


მე არ მგონია კამათის გაგრძელება თუ ღირს ისეთი მსოფლმხედველობის ადამიანთან რომელიც ბრჭყლებით მოიხსენიებს ამ უდიდეს წმინდანს (სერაფიმე საროველს - ძვმ.) საოცარი ღვაწლის, უამრავ სასწაულზე სიცოცხლეში თუ სიკვდილის მერე რომ აღარაფერი ვთქვათ, ასეთისგან ჭეშმარიტებაც რომ მოვისმინო ვეღარ ვირწმუნებ.


პასუხი: მე ვწერდი: "რაც შეეხება ლინკს, რომელიც სერაფიმე საროველის მიერ სამი თითით გადაწერას აჩვენებს, ალბათ უნდა მიხვდეთ, რომ ის ჩვენთვის წყარო და რაიმე ავტორიტეტი ვერ იქნება. სერაფიმე საროველი არის "წმინდანი", რომელიც შერაცხა თქვენმა ეკლესიამ განხეთქილების შემდეგ. მისი "წმინდანობა" საეჭვო იყო იმდროინდელი მმართველი სინოდისთვისაც (უფრო დაწვრილებით იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html).

მოგვიანებით, სერაფიმე წმინდანად შერაცხეს მეფე ნიკოლოზ II-ის კატეგორიული მოთხოვნით. იმ დღიდან არის "წმინდანი" სერაფიმე.

ამდენად, მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ.
აქ არაფერია სერაფიმეს შეურაცხმყოფელი. მომიტევეთ, მაგრამ თქვენ ცოტა არ იყოს ფანატიკოსის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. მე ვმსჯელობ, ვიმოწმებ წყაროებს, თქვენ კი ისტერიულად მსაყვედურობთ.

რა ვთქვი გაუგებარი? სერაფიმე წმინდანად არ მიაჩნდა იმდროინდელ სინოდს. გჯერათ იმდროინდელი სინოდის?

და იცით რატომ არ მიაჩნდა, იმიტომ, რომ არსებობდა ხმები, თითქოსდა სერაფიმე ძველმოწესეთა ოჯახიდან იყო. სადღეისოდ არსებობს მონაცემები, რომლებიც ამას ადასტურებენ. ასევე არსებობს ცნობები, რომ სერაფიმეს ცხოვრებაში მას უამრავი ისეთი სასწაული მიაწერეს, რაც ამ ადამიანს არ უქმნია.

ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით:

"რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით:

მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!). რუსეთისა და სხვა ხალხების შეერთებული ძალებით კონსტანტინოპოლი და იერუსალიმი იქნება დაპყრობილი. თურქეთის გაყოფის დროს ის თითქმის დარჩება რუსეთს..."

სერაფიმე ყალბი მესიანიზმის იდეით შეკაზმული ასეთი ნაცისტურ-ფილეტური ლოზუნგებითაც გამოდის: მისი აზრით, "ებრაელები და სლავები არიან უფლის რჩეული ხალხები, მისი ჭურჭლები და მოწმეები, დაუმტვრეველი კიდობნები; სხვა ხალხები კი ფურთხი (ამ "ფურთხში", ცხადია, მოიაზრებიან ქართველებიც - ძვმ.), რომელიც უფალმა გადმოანთხია თავისი პირიდან. იმის გამო, რომ ებრაელებმა არ მიიღეს უფალი იესუ ქრისტე, განთესილ იქნენ მთელს მსოფლიოში. მაგრამ ანტიქრისტეს პერიოდში მრავალი ებრაელი მოექცევა ქრისტეანობისკენ, რადგან ირწმუნებენ, რომ მესია, რომელსაც ისინი ელოდნენ, ყოფილა ის, ვისზეც ამბობდა უფალი: "მე მოვედი მამის ჩემის სახელით, და არ მიმიღეთ, მოვა სხვა თავისი სახელით და მას შეიწყნარებთ" (იოანე 5:43).

ამრიგად, მიუხედავად მათი დიდი დანაშაულისა ღმრთის წინაშე, ებრაელები იყვენენ და იქნებიან ღმრთის რჩეული ერი (?) (მართლმადიდებლური ეკლესიოლოგიის მიხედვით შეუძლებელია ებრაელები აღემატნენ ჭეშმარიტ ისრაელს, უფლის ჭეშმარიტ სხეულს - ეკლესიას, რომლის თავის არის თვით ქრისტე - ძვმ.). ხოლო სლავები ღმერთს უყვარს იმისთვის, რომ ბოლომდე შეინარჩუნეს ჭეშმარიტი რწმენა უფლისა იესუ ქრისტესი (ისე, როგორც დღეს ოფიციალურ რუსეთის ეკლესიას აქვს შენარჩუნებული "მართლმადიდებლობა", მრავალგანაც არის "შენარჩუნებული" და რაღა მარტო რუსებს ეთვლება ეს "დიდ დამსახურებად"? - ძვმ.).

ანტიქრისტეს დროს ისინი (ანუ რუსები - ძვმ.) სრულიად უარყოფენ მას, როგორც მესიას, რისთვისაც დაჯილდოვდებიან უფლის დიდი წყალობით: ეს იქნება ყოვლადძლევამოსილი ერი და რუსულ-სლავურ სახელმწიფოზე უფრო ძლევამოსილი ქვეყანა აღარ იქნება მთელს დედამიწაზე" (ციტ. წიგნიდან: "Россия пред вторым пришествием", сост. С. В. Фомин) (აქ მკაფიოდ გამოსჭვივის მილენარიზმის ანუ ათასწლოვანი მეუფების მწვალებლობა. მართლმადიდებლური სწავლების მიხედვით ანტიქრისტეს შემდეგ, რომელსაც თვით ქრისტე ამარცხებს თავისი სიტყვის ძლიერებითა და ძლევამოსილი მეორედ მოსვლით, დადგება მარადიული სუფევა და არა "რუსულ-სლავური სახელმწიფოს ძლევამოსილი არსებობა" - ძვმ.).

ზემოთ აღვნიშნეთ, რომ სერაფიმე საროველის წმინდანად შერაცხვა არ სურდა რუსეთის გაბატონებული ეკლესიის მმართველ ორგანოს, ე. წ. "წმინდა სინოდს". რა შეიძლებოდა ყოფილიყო ამის მიზეზი? ოფიციალური, გაბატონებული ეკლესიის ისტორიკოსი ბ. კუტუზოვი თავის სტატიებში ხაზს უსვამს სერაფიმე საროველის ძველმოწესეობრივ გარეგნობას - ნიკონამდელი ბარტყულა, მანტია და კრიალოსანი (იხ. სურათები http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html).

უფრო დაწვრილებით სერაფიმეზე იხ. აქ.

http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html

[agmsarebeli]

,,ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლებზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი- ჯვარი, აგრეთვე ყველაფერზე: საჭმელ პურებზე, დასალევ სასმისებზე, შესვლისას, გამოსვლისას, ძილის წინ, დაწოლისასმ ადგომისას. . . " წმინდა კირილე იერუსალიმელი, კატეხიზმო XIII, თავი XXXVI( ედიშერ ჭელიძე, ,,ეკლესია-სძალი უფლისა", გვ.188). ახალი არგუმენტი ძველმართლმადიდებელო.

[kinoteli]

(უფრო დაწვრილებით იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html).

ეს არის უტყუარი წყარო?

[agmsarebeli]

ხო, კურთხევის გაცემას რაც შეეხება, ანუ მაკურთხეველ მარჯვენას. ათონის უდიდესი სიწმინდე-ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატი ამის დამმატკიცებელი საბუთია, მაცხოვრის მარჯვენა ორი შეკრული თითით(არათითი და ცერა).

[dzvelmartlmadidebeli]

sopo...

"მოსკოვის ადგილობრივი კრება თუ ავტორიტეტია მისივე აღიარებულია დღევანდელი სამი თითით პირჯვრისწერა, ასე რომ ესეც ჭეშმარიტებაა?"


პასუხი: მე ვლაპარაკობდი და ვიმოწმებდი მოსკოვის 1551 წლის ე. წ. "ასმუხლიან" კრებას და არა სხვა რომელიმეს. აქედან, თქვენი ეს შენიშვნა აბსოლუტურად გაუგებარია. ამ კრების დადგენილებებში სამი თითით პირჯვრისწერა არსად არის ნახსენები. ისტორიული წყაროებიდან კი ცნობილია, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა მან სწორედ სამის საწინააღმდეგოდ და მის აღმოსაფხვრელად დააწესა.


"ბასილი დიდის ციტატაა ჯვრის გამოსახვაზე თითების წყობაზე არაფერია ნათქვამი"


პასუხი: მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით.


"აქ ფართოდ არის განხილული და ყველა მწერალთან ჯვრის გამოსახვის ისტორია გვხვდება ცერა და ხუთი თითით
http://books.google.ge/books?id=ZfoXuDjd0p...A129&lpg=PA129& dq=tertullian+It+was+made+originally+with+the+thumb+of+the+right+hand,+usually+o
n+the+forehead&source=bl&ots=ptU82oLRqw&sig=XXvq_6DjaNBHmpYAbzo9HuHFvE&hl=ka&ei=NfYRTK7tH8WjOO3yxYII&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CCoQ6AEwCQ#v=onepage&q&f=false"


პასუხი: სანამ ამ ინგლისურენოვან მოწმობას არ გადამითარგმნიან (უკვე ვთხოვე ერთ ჩემს ახლობელს) და არ წავიკითხავ რა არის ნათქვამი, ვერაფერს გეტყვით.


მე ვდებ აზრს რომ ვაქებ წმ სამებას, ვაღიარებ ქრისტეს ორბუნებრიობას გულისთქმა მომივა რომ ერთი ბუნებრიობა ვაღიარო მივიღებ შესაბამის რელიგიას, 21-ე საუკუნეა, ვინ მადგას თოფით, და ყველა ასე მოიქცევა პირჯვრისწერით სხვადასხვა რელიგიების სწავლების ჩადებას რომელი ჭკუათმყოფელი დაიწყებს?


პასუხი: ? ? ? ? ? ?


წმ ანა კაშინსკაიას ცხოვრებაში ნათქვამია რომ პროტოპრესვიტერი ბასილის მიხედვით ხელი იყო მაკურთხებელი ხოლო გამოძიებით დადასტურდა ის რომ არ იყო მაკურთხებელი, ეს ორთითიანი ჯვრის გამოსახვა ინტერპრეტაციაა

http://www.pravenc.ru/text/%D0%90%D0%BD%D0...0%BE%D0%B9.html


პასუხი: "... წმიდა ანნა კაშინსკაია მოულოდნელად ხდება "რასკოლნიკების" სიმბოლო და პატრიარქმა იოაკიმემ 1677 წელს მოსპო წმინდანის ხსენება, აკრძალა მისი უხრწნელი ნაწილების თაყვანისცემა. ეს არის ერთადერთი უჩვეულო შემთხვევა რუსეთის ეკლესიის მთელი ისტორიის განმავლობაში"
(http://days.pravoslavie.ru/Life/life6429.htm)

"1853 წელს კაშინის მცხოვრებლებმა თხოვნით მიმართეს სინოდს აღედგინა ქალაქის ზეციური მფარველის ხსენება. სინოდმა თხოვნა უარყო. 1860 წელს, კაშინელები ისევ მიმართავენ თხოვნით იმპერატორს და კვლავ უარს ღებულობენ. 1902 წელს კაშინელების თხოვნა მესამეჯერ უარყვეს.

XIX საუკუნის 70-იან წლებში კაშინელებმა შვიდჯერ გააგზავნეს თხოვნა ღირსი ანნას ხსენების აღდგენის თაობაზე. მათში აღწერილია ორმოცზე მეტი სასწაული, რომელიც მის საფლავზე აღსრულდა.

ანნას კანონიზაციის აღდგენა შესაძლებელი გახდა იმის შემდეგ, რაც მიიღეს კანონი ძველმოწესეების შესახებ (1905 წლის 17 აპრილს), რომლითაც რწმენის თავისუფლება და სამოქალაქო უფლებები მიენიჭა ძვემორწმუნეებს.

(http://ksana-k.narod.ru/Book/zheny/07.html)

"ანნა კაშინსკაია (1368). მეუღლე - ტვერელი თავადი წმ. მიქაელი - აწამეს ორდში 1318 წ. ხოლო თავად ანნა ევნო რუსებისგან გარდაცვალებიდან სამი საუკუნის შემდეგ. განა შეიძლება წმინდანი არ იტანჯებოდეს სიცრუისგან? როდესაც XVII საუკუნეში ანნას პატივს მიაგებდნენ და თაყვანსსცემდნენ, მის შესახებ ბევრი არაფერი იცოდნენ, მისი ბიოგრაფია კაშინელმა მღვდელმა დაწერა... 1649 წელს მისი უხრწნელი გვამი ტვერიდან გადაასვენეს კაშინოში. მეფე ფეხით გაეშურა კაშინოში 1650 წლის 12 ივნისს, როდესაც მისი წმიდა ნაწილები გადაიყვანეს ხის ტაძრიდან ქვის ტაძარში. მაშინ მოხდა ანნას კანონიზირება. გავიდა მეოთხედი საუკუნე, გარდაიცვალა მეფე ალექსი მიხეილის ძე, რომელმაც მხარი დაუჭირა კანონიზაციას. ახალმა პატრიარქმა, იოაკიმემ, გასცა განკარგულება ამოერიცხათ ანნა წმინდანთა დასიდან. პატრიარქი განსაკუთრებით აღაშფოთა იმან, რომ წმინდანის უხრწნელ ცხედარს თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი პირჯვრისსაწერი წყობით ("საკურთხებელი არ შეიძლებოდა ყოფილიყო ანნას თითები, რადგან ერისკაცი დედაკაცები არავის "აკურთხებენ" - ძვმ.). ხოლო პატრიარქის მიერ, როგორც ჩანს, გაცემული იყო ბრძანება, რომ ცოცხალთაც და მკვდართაც პირჯვარი გადაეწერათ სამი თითით! მხოლოდ 1909 წელს აღიარეს ანნა წმინდანად და არა მარტო ძველმოწესეებისთვის, არამედ "ნიკონიანელებისთვისაც". მისი ხსენება დაწესებულია 3/16 ოქტომბერს, წმინდა ნაწილთა გადასვენებისა 1650 წ. 12/25 ივნისს. http://www.krotov.info/yakov/6_bios/42/1368_anna_kash.htm

წყაროების გაგრძელებას აზრი არა აქვს. ამრიგად, წმ. ანნა კაშინოელი, წმინდანთა დასიდან ამორიცხეს იმიტომ, რომ მის უხრწნელ ცხედარს ხელები შეკრული ჰქონდა ორი თითით. ამიტომაც იყო ის "ძველმოწესეთა სიმბოლო".

მეტი რაღა გითხრათ.


ქადაგებს სიზმრებს თუ ყვება,


პასუხი: ქართულს მასწავლით? გმადლობთ. მაგრამ სიზმრის მოყოლა ერთია და სიზმარში ნანახის ქადაგება მეორე. რა არის აქ გასაკვირი?


მეორეც წმ გიორგის მასთან რომ არ უსაბრია წმ გიორგისგან უშუალოდ გეუწყათ, თუ ღვთის მიერ მონიჭებული ნიჭი გვაქვს ადამიანთა მდგომარობის ხედვის , ასეთი კატეგორიული შეფასებების დასმა, თავის ღვთის ადგილზე დაყენება - ასეთი კადნიერება ხომ არაა სწორედ ხიბლი?


პასუხი: არჩილ მინდიაშვილი თვითონ ამბობს თავის ქადაგებაში "წმინდა გიორგისთან ნალაპარაკები ვარო" და მე რა შუაში ვარ?


ჩემი თანამშრომელი სასიკვდილო დიაგნოზით საოპერაციოდან გამოიყვანეს, ხელი არ მოკიდეს . დაავადება გამქრალი იყო, წინა დღეს მამა არჩილს სთხოვა ლოცვაში მომიხსენეო მეტი არაფერი, დღეს ცოცხალია საღსალამათი".


პასუხი: ამით რისი თქმა გინდათ? ამგვარი შემთხვევები ჩვენთანაც მრავლადაა, მაგრამ თქვენი ეკლესიის მოძღვრები "სექტანტებად" და "რასკოლნიკებად" იხსენიებენ. მათ შორის არჩილ მინდიაშვილიც. იცის თუ არა მან ან თქვენ, როგორ ცხოვრობენ ჩვენი მოძღვრები? იცით თუ არა მათი ყოველდღიურობა: როგორც ლოცულობენ, როგორ მარხულობენ? როგორ სიდუხჭირეში უწევთ არსებობა და როგორ მძიმე ვითარებაში წირვა-ლოცვის ჩატარება? თანაც, შემწე და დამხმარე, უახლოესი სულიერი შვილების გარდა, არავინა ჰყავთ...

მათ მიერ განკურნებულებსაც გაგაცნობთ... ერთ ერთი ბერის დედა (ეს ბერი თქვენს ეკლესიაში გადავიდა და ახლა სამების ტაძარშია ხატმწერად) დაავადებული იყო კიბოთი (როგორც მახსოვს მეოთხე სტადიის კიბო ჰქონდა). ბერმა, მაშინ ჯერ კიდევ ერისკაცმა, დედა თბილისში ჩამოიყვანა ძველმართლმადიდებლური წესით მოსანათლად. მის მეზობლებს არც კი ეგონათ უკან, სოფელში, ცოცხალი თუ დაბრუნდებოდა. მოხდა სასწაული. ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიაში ნათლობის შემდეგ ეს ადამიანი თითქოსდა ხელახლა იშვა. გამოჯანმრთელდა და დღემდე საღსალამათია.

ან შეგვიძლია ასეთი შემთხვევაც დაგიმოწმოთ, ერთი ფოთელი გოგონა ხუთი წლის განმავლობაში იყო მიჯაჭვული საწოლს უმძიმესი ონკოლოგიური დაავადების გამო. ხუთი წლის განმავლობაში პრედნიზოლონით და სხვა მსგავსი პრეპარატებით მკურნალობდნენ. იმდენად უძლური იყო, რომ როცა მოინათლა არა თუ ფეხზე ვერ დგებოდა, სკამზეც კი ვერ ჯდებოდა და ნახევრად წამოწოლილ მდგომარეობაში ისმენდა ნათლობის ლოცვებს. მოინათლა სამჯერ შთაფვლით წყალში. ხელში აყვანილი შეიყვანეს მდინარეში და მისცეს შთაფლვა. შემდეგ თბილისში ჩამოიყვანეს და რესპუბლიკურში დააწვინეს გამოკვლევაზე. იქ მას მიაკითხეს იმ დროს ეპისკოპოსმა პავლემ (ამჟამად არქიეპისკოპოსი) და მღვდელმა გრიგოლ მახარაძემ. წაუკითხეს დავდრომილის ლოცვა და გამობრუნდნენ. მეორე დღეს ეს ადამიანი გაწერეს ინფექციურში, რადგან ონკოლოგიური ვერაფერი შეუმჩნიეს, ხოლო როდესაც ინფექციურში მის სანახავად მივიდნენ, იხილეს სასწაული. ადამიანი, რომელიც სკამზე ვერ ჯდებოდა დამხმარის გარეშე (ფეხზე დგომას ხომ არ ვიტყვი), საკუთარი ფეხით ჩამოვიდა მეორე სართულიდან. ლაპარაკობდა როგორც აბსოლუტურად ჯანმრთელი ადამიანი. ფოთში რომ ჩავიდა, მეზობლები გაკვირვებულები იყვნენ ამგვარი ცვლილებით.

შემიძლია მოგიყვეთ ეშმაკეულთა განკურნების შემთხვევებიც. მაგრამ მგონი ესეც კმარა.

ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს.


მე მესმის სუბიექტური უნდობლობა, არდათანხმება ან მსგავსი, მაგრამ ასეთი საჯაროდ მოძღვრების სულის დიაგნოზების დასმა


პასუხი: რატომ უნდა მოვერიდო არჩილ მინდიაშვილის შესახებ აზრის გამოთქმას არ მესმის. იმისთვის რათა განიმარტოს თუ რატომ არის ხიბლში არჩილ მინდიაშვილი, მისი ქადაგებები უნდა გავარჩიოთ და იზამს ამას მოდერატორი? ამიტომ, მოდი ჩვენ პირჯვრისწერას მივხედოთ...


თუ ასე ზედმიწევნით ხელმძღვანელობთ ქრისტეს სწავლებით მაშინ რომელი სახარებით ხელმძღვანელობთ, ციტირება იქნებ მოახდინოთ სად მოგვიწოდებს ქრისტე სასულიერო პირთა მხილებისკენ ზურგსუკან თან საჯაროდ?


პასუხი: ჩვენ ვხელმძღვანელობთ ოთხივე სახარებით და საერთოდ, ძველი და ახალი აღთქმის მთელი წმიდა წერილით.

სასულიერო პირებს (იმდროინდელ სჯულის მოძღვრებსა და სინოდის წევრებს) თვითონ ქრისტე ამხილებდა დაუნდობლად. ზურგსუკან არავის ვამხელ, არამედ ყოველთვის პირდაპირ. გარდა ამისა, როდესაც წმიდა მამას გიმოწმებთ სასულიერო პირთა მხილების განმარტებით, უნდა მიიღოთ. წმიდა მამათა განმარტებების უარყოფა მართლმადიდებელთ არ ახასიათებს.


მე ერთი ვიცი სიყვარულით და ზრუნვით ისიც მას უნდა უთხრათ უშუალოდ, მიბრძანდით და გაუზიარეთ გულისტკივილი მართლმადიდებლურ სწავლებასთან არშეთანხმებულს თუ გვთავაზობს


პასუხი: არჩილ მინდიაშვილი ჩვენ გვმტრობს. ლაპარაკი რომ ჩამოვარდება ჩვენზე შემთხვევას არ გაუშვებს რომ არ გაგვლანძღოს და პასუხიც არ გავცეთ? ვისი უნდა შეგვეშინდეს?

ერთხელ მას ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანებიც ესტუმნენ (პეტრე-პავლეს ტაძარში). გამართეს სჯა-ბაასი. იმ შეხვედრაზე არჩილს უთქვამს, რომ მღვდლად დედის მუცლიდან ვარ ნაკურთხიო. ამგვარი რამ მეც წამიკითხავს მის ინტერვიუში. სამწუხაროდ გაზეთის ის ნომერი დავკარგე.

დედის მუცლიდან მღვდლად ნაკურთხი ვიცით რამდენიმე წმინდანი: იოანე ნათლისმცემელი, წმ. ნიკოლოზი...

იმ ინტერვიუდან მახსენდება ბ-ნ არჩილ მინდიაშვილის მონაყოლი როგორ შეურაცხყო ბავშვობაში წმ. გიორგის ტაძარი, შემდეგ მას და მის ძმას წმ. გიორგი ცხადში გამოცხადებიათ. წმ. გიორგის მათრახი დაუკრავს არჩილისთვის, რის გამოც ისე მძიმედ დაავადებულა, რომ ვერაფერს უშველია (ვერც ლოცვას, სხვათა შორის). შემდეგ რაღაც ამპულები გაუკეთებიათ და გამოჯანმრთელებულა. როგორც ჩანს, მაშინ ილაპარაკა წმ. გიორგისთან.

თუ არ გჯერათ, თვით არჩილს ჰკითხეთ.

რამე სწორად თუ ვერ გადმოვეცი მომიტევეთ, რადგან მეხსიერებაში აღვიდგინე რამოდენიმე წლის წინ წანაკითხი.

მასთან მისული ძველმორწმუნეთა მონაყოლიდან შთაბეჭდილება გვრჩება, რომ ბ-ნი არჩილი ნამდვილად ხიბლის ქვეშ იმყოფება. და ამას არ ვამბობთ მისი შეურაცხყოფის მიზნით...

მსგავსი პრობლემა ჩვენც გვქონდა ამ რამდენიმე წლის წინათ, როდესაც ჩვენი ერთი ეპისკოპოსი (აწ გარდაცვლილი) იმყოფებოდა ხიბლში... ჩვენ ვიცით, საკუთარ თავზე გვაქვს გამოცდილი ამ სულიერი მდგომარეობის მთელი საშინელება... არჩილ მინდიაშვილის წინასწარმეტყველებები და ესქატოლოგიური შეხედულებები ძალიან გვაგონებს იმ გარდაცვლილი ადამიანის ქადაგებებს...


მე არ მგონია კამათის გაგრძელება თუ ღირს ისეთი მსოფლმხედველობის ადამიანთან რომელიც ბრჭყლებით მოიხსენიებს ამ უდიდეს წმინდანს (სერაფიმე საროველს - ძვმ.) საოცარი ღვაწლის, უამრავ სასწაულზე სიცოცხლეში თუ სიკვდილის მერე რომ აღარაფერი ვთქვათ, ასეთისგან ჭეშმარიტებაც რომ მოვისმინო ვეღარ ვირწმუნებ.


პასუხი: მე ვწერდი: "რაც შეეხება ლინკს, რომელიც სერაფიმე საროველის მიერ სამი თითით გადაწერას აჩვენებს, ალბათ უნდა მიხვდეთ, რომ ის ჩვენთვის წყარო და რაიმე ავტორიტეტი ვერ იქნება. სერაფიმე საროველი არის "წმინდანი", რომელიც შერაცხა თქვენმა ეკლესიამ განხეთქილების შემდეგ. მისი "წმინდანობა" საეჭვო იყო იმდროინდელი მმართველი სინოდისთვისაც (უფრო დაწვრილებით იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html). მოგვიანებით სერაფიმე წმინდანად შერაცხეს მეფე ნიკოლოზ II-ის კატეგორიული მოთხოვნით. იმ დღიდან არის "წმინდანი" სერაფიმე. ამდენად მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ.

აქ არაფერია სერაფიმეს შეურაცხმყოფელი. მომიტევეთ, მაგრამ თქვენ ცოტა არ იყოს ფანატიკოსის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. მე ვმსჯელობ, ვიმოწმებ წყაროებს, თქვენ კი ისტერიულად მსაყვედურობთ.

რა ვთქვი გაუგებარი? სერაფიმე წმინდანად არ მიაჩნდა იმდროინდელ სინოდს. გჯერათ იმდროინდელი სინოდის?

და იცით რატომ არ მიაჩნდა, იმიტომ, რომ არსებობდა ხმები, რომ სერაფიმე ძველმოწესეთა ოჯახიდან იყო. სადღეისოდ არსებობს მონაცემები, რომლებიც ამას ადასტურებენ. ასევე არსებობს ცნობები, რომ სერაფიმეს ცხოვრებაში მას უამრავი ისეთი სასწაული მიაწერეს, რაც ამ ადამიანს არ უქმნია.

ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით:

"რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით:

მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!).

რუსეთისა და სხვა ხალხების შეერთებული ძალებით კონსტანტინოპოლი და იერუსალიმი იქნება დაპყრობილი. თურქეთის გაყოფის დროს ის თითქმის დარჩება რუსეთს..."

სერაფიმე ყალბი მესიანიზმის იდეით შეკაზმული ასეთი ნაცისტურ-ფილეტური ლოზუნგებითაც გამოდის: მისი აზრით, "ებრაელები და სლავები არიან უფლის რჩეული ხალხები, მისი ჭურჭლები და მოწმეები, დაუმტვრეველი კიდობნები; სხვა ხალხები კი ფურთხი (ამ "ფურთხში", ცხადია, მოიაზრებიან ქართველებიც - ძვმ.), რომელიც უფალმა გადმოანთხია თავისი პირიდან. იმის გამო, რომ ებრაელებმა არ მიიღეს უფალი იესუ ქრისტე, განთესილ იქნენ მთელს მსოფლიოში. მაგრამ ანტიქრისტეს პერიოდში მრავალი ებრაელი მოექცევა ქრისტეანობისკენ, რადგან ირწმუნებენ, რომ მესია, რომელსაც ისინი ელოდნენ, ყოფილა ის, ვისზეც ამბობდა უფალი: "მე მოვედი მამის ჩემის სახელით, და არ მიმიღეთ, მოვა სხვა თავისი სახელით და მას შეიწყნარებთ" (იოანე 5:43).

ამრიგად, მიუხედავად მათი დიდი დანაშაულისა ღმრთის წინაშე, ებრაელები იყვენენ და იქნებიან ღმრთის რჩეული ერი (?) (მართლმადიდებლური ეკლესიოლოგიის მიხედვით შეუძლებელია ებრაელები აღემატნენ ჭეშმარიტ ისრაელს, უფლის ჭეშმარიტ სხეულს - ეკლესიას, რომლის თავის არის თვით ქრისტე - ძვმ.).

ხოლო სლავები ღმერთს უყვარს იმისთვის, რომ ბოლომდე შეინარჩუნეს ჭეშმარიტი რწმენა უფლისა იესუ ქრისტესი (ისე, როგორც დღეს ოფიციალურ რუსეთის ეკლესიას აქვს შენარჩუნებული "მართლმადიდებლობა", მრავალგანაც არის "შენარჩუნებული" და რაღა მარტო რუსებს ეთვლება ეს "დიდ დამსახურებად"? - ძვმ.).

ანტიქრისტეს დროს ისინი (ანუ რუსები - ძვმ.) სრულიად უარყოფენ მას, როგორც მესიას, რისთვისაც დაჯილდოვდებიან უფლის დიდი წყალობით: ეს იქნება ყოვლადძლევამოსილი ერი და რუსულ-სლავურ სახელმწიფოზე უფრო ძლევამოსილი ქვეყანა აღარ იქნება მთელს დედამიწაზე" (ციტ. წიგნიდან: "Россия пред вторым пришествием", сост. С. В. Фомин) (აქ მკაფიოდ გამოსჭვივის მილენარიზმის ანუ ათასწლოვანი მეუფების მწვალებლობა. მართლმადიდებლური სწავლების მიხედვით ანტიქრისტეს შემდეგ, რომელსაც თვით ქრისტე ამარცხებს თავისი სიტყვის ძლიერებითა და ძლევამოსილი მეორედ მოსვლით, დადგება მარადიული სუფევა და არა "რუსულ-სლავური სახელმწიფოს ძლევამოსილი არსებობა" - ძვმ.).

ზემოთ აღვნიშნეთ, რომ სერაფიმე საროველის წმინდანად შერაცხვა არ სურდა რუსეთის გაბატონებული ეკლესიის მმართველ ორგანოს, ე. წ. "წმინდა სინოდს". რა შეიძლებოდა ყოფილიყო ამის მიზეზი? ოფიციალური, გაბატონებული ეკლესიის ისტორიკოსი ბ. კუტუზოვი თავის სტატიებში ხაზს უსვამს სერაფიმე საროველის ძველმოწესეობრივ გარეგნობას - ნიკონამდელი ბარტყულა, მანტია და კრიალოსანი (იხ. სურათები http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html).

უფრო დაწვრილებით სერაფიმეზე იხ. აქ.

http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html

[agmsarebeli]

ძველმართლამდიდებელო გელოდები, პოსტებს ნუ იმეორებ.

[kinoteli]

წილკნის ღმრთისმშობლის ეს ხატიც უძველესია

]
ეს ხატიც აწყურისაა თუ არ ვცდები ისიც უძველესი

მწვალებლის დაწერილა სტაროვერ???

[agmsarebeli]

ესეც ,,მწვალებლურია" ალბათ.......







ათონის მთის, დოქიარის მონასტრის მთავარი სიწმინდე და მცველი, ღვთისმშობლის ხატი ,,მსწრაფლშემსმენელი"...მთელი ათონი მწვალებლურია ხო?

[afxazi]

dzvelmartlmadidebeli

ამასთანავე დასტურდება ის ფაქტი, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჭეშმარიტად უძველესია სამ თითიან წყობაზე და არის უდავოდ მართლმადიდებლური.

მეგობარო გულწრფელად გამკვირვებია. ამას არავინ არ უარყოფს და აღინიშნა კიდეც, მაგრამ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა რატომ არის მწვალებლური ეს ვერ გავიგე.



არ გამოვა ასე, ყველაფერს მწვალებლობას ეძახი.

ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით:

"რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით:

მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!).

რუსეთისა და სხვა ხალხების შეერთებული ძალებით კონსტანტინოპოლი და იერუსალიმი იქნება დაპყრობილი. თურქეთის გაყოფის დროს ის თითქმის დარჩება რუსეთს..."

ან აქ რა არის მწვალებლობა ესეც ვერ გავიგე. ეს მხოლოდ და მხოლოდ რუსული იმპერიალისტური გავლენის შედეგია და მეტი არაფერი.

საფიქრებელია, რომ არ გესმის რა არის მწვალებლობა.

ამდენი ხანია თვალს ვადევნებ შენს პოსტებს და ვერ მივხვდი რატომ არ უნდა გადავიწერო პირვარი სამი შეერთებული და ორი მოხრილი თითით.

[dzvelmartlmadidebeli]

ძველმართლამდიდებელო გელოდები, პოსტებს ნუ იმეორებ.

ძველმართლამდიდებელო გელოდები, პოსტებს ნუ იმეორებ.

შენ მოდერატორი ხარ?

შენ მოდერატორი ხარ?

აკრძალულია პოსტის გამეორება? დანაშაულია?

ესეც ,,მწვალებლურია" ალბათ.......







ათონის მთის, დოქიარის მონასტრის მთავარი სიწმინდე და მცველი, ღვთისმშობლის ხატი ,,მსწრაფლშემსმენელი"...მთელი ათონი მწვალებლურია ხო?

შენ ან არ კითხულობ ჩემს მიერ მოწოდებულ ინფორმაციას, ან ვერ კითხულობ...

აქ ვერაფერს გიშველი...

კარგად წაიკითხე თავიდან თითების რომელ წყობას არ ვაღიარებ მე და რატომ...

ყოველგვარ უაზრობაზე არ ვარ ვალდებული პასუხები ვწერო...

dzvelmartlmadidebeli
მეგობარო გულწრფელად გამკვირვებია. ამას არავინ არ უარყოფს და აღინიშნა კიდეც, მაგრამ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა რატომ არის მწვალებლური ეს ვერ გავიგე.
არ გამოვა ასე, ყველაფერს მწვალებლობას ეძახი.
ან აქ რა არის მწვალებლობა ესეც ვერ გავიგე. ეს მხოლოდ და მხოლოდ რუსული იმპერიალისტური გავლენის შედეგია და მეტი არაფერი.

საფიქრებელია, რომ არ გესმის რა არის მწვალებლობა.

ამდენი ხანია თვალს ვადევნებ შენს პოსტებს და ვერ მივხვდი რატომ არ უნდა გადავიწერო პირვარი სამი შეერთებული და ორი მოხრილი თითით.

[sopo...]

პასუხი: მე ვლაპარაკობდი და ვიმოწმებდი მოსკოვის 1551 წლის ე. წ. "ასმუხლიან" კრებას და არა სხვა რომელიმეს. აქედან, თქვენი ეს შენიშვნა აბსოლუტურად გაუგებარია. ამ კრების დადგენილებებში სამი თითით პირჯვრისწერა არსად არის ნახსენები. ისტორიული წყაროებიდან კი ცნობილია, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა მან სწორედ სამის საწინააღმდეგოდ და მის აღმოსაფხვრელად დააწესა.

ვერ გავიგე რისი თქმა გინდათ მარტო ასმუხლიანი კრებაა ავტორიტეტი და დანარჩენი არა? ანუ რუსეთის ეკლესიის მიერ დადგენილი სამთითით პირჯვირსწერა არა? და კრება სწორედ ეკლესიის ხმაა სხვა არაფერი
ეს წყარო იქნებ მოგვიყვანოთ რომ სამი თითის აღმოსაფხვრელად დააწესა?

პასუხი: მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით.

ეს განმარტება თუ არ დაგეზარათ გაგვიზიარეთ? სამი თითით პირჯვრისწერაა დაგმობილი?

პასუხი: სანამ ამ ინგლისურენოვან მოწმობას არ გადამითარგმნიან (უკვე ვთხოვე ერთ ჩემს ახლობელს) და არ წავიკითხავ რა არის ნათქვამი, ვერაფერს გეტყვით.

კეთილი მანამდე თუ სხვა წყარო ვიპოვე რუსული დავდებ

მე ვდებ აზრს რომ ვაქებ წმ სამებას, ვაღიარებ ქრისტეს ორბუნებრიობას გულისთქმა მომივა რომ ერთი ბუნებრიობა ვაღიარო მივიღებ შესაბამის რელიგიას, 21-ე საუკუნეა, ვინ მადგას თოფით, და ყველა ასე მოიქცევა პირჯვრისწერით სხვადასხვა რელიგიების სწავლების ჩადებას რომელი ჭკუათმყოფელი დაიწყებს?
პასუხი: ? ? ? ? ? ?

თქვენი სიტყვები

"და ბოლოს, ერთხელ, წინა პოსტებში, უკვე ვთქვი, რომ ეკლესიას მიღებული აქვს გარეგნული ფორმა, რითაც სიმბოლურად გამოხატავს სამების ერთობას და ქრისტეს ორბუნებოვნებას. მსჯელობა იმის შესახებ თითქოსდა უმთავრესია თუ ვინ რა აზრს დებს ამ ფორმებში მთლად მისაღები არ არის. იმიტომ, რომ ვერავის გულისთქმას ჩვენ ვერ გავაკონტროლებთ. ვინმე ორი თითითაც რომ იწერდეს პირჯვარს და მასში ნესტორიანულ შეხედულებებს დებდეს, მე როგორ უნდა გავიგო."

თქვენ თქვით რომ პირჯვრისწერისას ვერ გავიგებთ ვინ რა აზრს ჩადებს შიგნით ხომ ასეა? მე გიპასუხეთ რომ თუ ადამიანს ექნება განსხვავებული გულისთქმა მზაკვრულად კიარ დაიწყებს ჭკუათმყოფელი ამ ქვეაზრის ჩადებას არამედ მიიღებს რელიგიას რომელზეც ფიქრობს რომ სწორია.

"ანნა კაშინსკაია (1368). მეუღლე - ტვერელი თავადი წმ. მიქაელი - აწამეს ორდში 1318 წ. ხოლო თავად ანნა ევნო რუსებისგან გარდაცვალებიდან სამი საუკუნის შემდეგ. განა შეიძლება წმინდანი არ იტანჯებოდეს სიცრუისგან? როდესაც XVII საუკუნეში ანნას პატივს მიაგებდნენ და თაყვანსსცემდნენ, მის შესახებ ბევრი არაფერი იცოდნენ, მისი ბიოგრაფია კაშინელმა მღვდელმა დაწერა... 1649 წელს მისი უხრწნელი გვამი ტვერიდან გადაასვენეს კაშინოში. მეფე ფეხით გაეშურა კაშინოში 1650 წლის 12 ივნისს, როდესაც მისი წმიდა ნაწილები გადაიყვანეს ხის ტაძრიდან ქვის ტაძარში. მაშინ მოხდა ანნას კანონიზირება. გავიდა მეოთხედი საუკუნე, გარდაიცვალა მეფე ალექსი მიხეილის ძე, რომელმაც მხარი დაუჭირა კანონიზაციას. ახალმა პატრიარქმა, იოაკიმემ, გასცა განკარგულება ამოერიცხათ ანნა წმინდანთა დასიდან. პატრიარქი განსაკუთრებით აღაშფოთა იმან, რომ წმინდანის უხრწნელ ცხედარს თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი პირჯვრისსაწერი წყობით ("საკურთხებელი არ შეიძლებოდა ყოფილიყო ანნას თითები, რადგან ერისკაცი დედაკაცები არავის "აკურთხებენ" - ძვმ.). ხოლო პატრიარქის მიერ, როგორც ჩანს, გაცემული იყო ბრძანება, რომ ცოცხალთაც და მკვდართაც პირჯვარი გადაეწერათ სამი თითით! მხოლოდ 1909 წელს აღიარეს ანნა წმინდანად და არა მარტო ძველმოწესეებისთვის, არამედ "ნიკონიანელებისთვისაც". მისი ხსენება დაწესებულია 3/16 ოქტომბერს, წმინდა ნაწილთა გადასვენებისა 1650 წ. 12/25 ივნისს. http://www.krotov.info/yakov/6_bios/42/1368_anna_kash.htm

სხვა წყაროებში კი მოცემული რომ ხელი იყო მაკურთხებელი თუმცა გამოძიებამ ეს უარყო და გამოიწვია აზრთა სხვადასხვაობა და სიტუაციის გამწვავება
http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BD%...%BA%D0%B0%D1%8F
http://www.pravenc.ru/text/115602.html

ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს.

არვიცი არვყოფილვარ მოწმე ასეთი გინების

სასულიერო პირებს (იმდროინდელ სჯულის მოძღვრებსა და სინოდის წევრებს) თვითონ ქრისტე ამხილებდა დაუნდობლად. ზურგსუკან არავის ვამხელ, არამედ ყოველთვის პირდაპირ. გარდა ამისა, როდესაც წმიდა მამას გიმოწმებთ სასულიერო პირთა მხილების განმარტებით, უნდა მიიღოთ. წმიდა მამათა განმარტებების უარყოფა მართლმადიდებელთ არ ახასიათებს.

პირდაპირ როგორ? ისაუბრეთ მასთან? ან უფალი სად გვასწავლის მსგავს საქციელს ეს ვიკითხე

რატომ უნდა მოვერიდო არჩილ მინდიაშვილის შესახებ აზრის გამოთქმას არ მესმის. იმისთვის რათა განიმარტოს თუ რატომ არის ხიბლში არჩილ მინდიაშვილი, მისი ქადაგებები უნდა გავარჩიოთ და იზამს ამას მოდერატორი? ამიტომ, მოდი ჩვენ პირჯვრისწერას მივხედოთ...

მე არ მესმის რა არის აქ გაუგბარი ასე ზედმიწევნით იცით სჯული და დაცვაც საჭიროა ალბათ ხომ , და როგორ განიხილავთ სხვისი სულიერი მანკიერების თუ ასეთად ხედავთ შეფასებას და მასზე დასკვნებს? ნუ ეს თუ არ გესმით რა ვქნა მე უძლური ვარ

ამდენად, მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ.
აქ არაფერია სერაფიმეს შეურაცხმყოფელი.ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით:

"რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით:

მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!).

ეს ციტატები რომ მას ეკუთვნის იქნებ კონკრეტული წყარო დადოთ ობიექტურად შეფასებისთვის ან ის რომ ასეთი აზრები მწვალებლობაა

მომიტევეთ, მაგრამ თქვენ ცოტა არ იყოს ფანატიკოსის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. მე ვმსჯელობ, ვიმოწმებ წყაროებს, თქვენ კი ისტერიულად მსაყვედურობთ.

რა საოცარია.: )) ჩემზეც ამ შთაბეჭდილებას ტოვებთ
ისტერიკა იქნებ რომელიმე ჩემი პოსტით დაგედასტურებინათ, მეტი პრობ არ მაქვს ცხოვრებაში ? თითების რაოდენობაზე დავიმართო ისტერიკა, ვაფიქსირებ პოზიციებს და თუ სადმე გელანდებათ ასეთი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე მუშაობაა საჭირო : ))
და სიმართლე გითხრათ ჩემი აზრით ისტერიკა ორი თითის და მსგავს მიზეზთა გამო რადიკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობაა, ამბიონიდან ყველა მოწინააღმდეგის იქნებ ეს სასულიერო პირი თუ სხვა სულიერი მდგომარეობების შეფასებაა, -რომელსაც ვიცით რომ მარტო ღმერთი ხედავს, და წმინდანების მათი ცხოვრების უპატივცემულოდ მოხსენებაა, წმ მამის ციტატების მწვალებლურად გამოცხადება რომელსაც შეიძლება უბრალოდ ვერ ვიგებთ..

[dzvelmartlmadidebeli]

პასუხი "აფხაზს"[size=3]

წმ. კირილე იერუსალიმელი ბრძანებს, რომ პირჯვრის საწერი თითები უნდა შევკრათ ჯვარცმულის აღსარების ნიშნად ("ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი)".

თუ შეიძლება მითხარით, ჯვარცმულის აღსარებას პირჯვრისწერის დროს რომელი თითებით გამოხატავთ სამით თუ ორით? თუ სამით, რატომ? ვინ იყოს ჯვარცმული სამება თუ განკაცებული მაცხოვარი კაცობრივი ბუნებით?

თქვენს პირჯვრისწერაში ორი მოკეცილი თითი არაფერს ნიშნავს. დამისახელე კრებითი დადგენილება, სადაც ეს ორი მოკეცილი თითია განმარტებული. მე გითხარით, რომ ამ მოკეცილ თითებზე მოგვიანებით მოიფიქრეს განმარტება, რადგან მიხვდნენ უსაფუძვლობას და ერეტიკულობას სამი თითით პირჯვრის გადაწერისა, რამეთუ ჯვარცმული იყო ქრისტე და არა სამება. თანაც რატომ არის ორთი თითი უკანა პლანზე გადაწეული? და რატომ არ არის წინა პლანზე? განა ასე უფრო ლოგიკური არ იქნებოდა?

ან რა აუცილებლობით შეცვალეს ორი თითით პირჯვრისწერა სამით? რა გაუჭირდათ ასეთი? რა მიზანი ჰქონდა ასეთ ცვლილებას? გიფიქრიათ ამაზე? იცით რამე ამის შესახებ? გაქვთ რაიმე ისტორიული ცნობები, რომელიც გაამართლებდა ამგვარ ცვლილებას?

ხვალ ლიტურგია რომ შეგვიცვალონ და ათასგვარი "გამამართლებელი" არგუმენტები დადონ დაეთანხმები ამგვარ ცვლილებას?

და თვითონ თავგამოდებით არ იცავ სამ თითს?

დღემდე ვერავინ ვერანაირი მოწმობა წარმომიდგინა იმისა, თუ რომელი წმინდანი განმარტავს სამი თითით პირჯვრისწერას; ან რომელი იწერდა პირჯვარს სამი თითით.

მე ვაქვეყნებ ისტორულ წყაროებს, რათა გიჩვენოთ, როგორ გავრცელებაში იყო ორი თითით პირჯვრისწერა. რომ ის იყო მართლმადიდებლური... რომ ეს მართლმადიდებლური წესი გამოაცხადეს მწვალებლობად...

და იცით რას ნიშნავს მართლმადიდებლური გადმოცემების მწვალებლობად გამოცხადება?

ეს არის საანათემო საქმე. ეს თავად არის მწვალებლობა. მართლმადიდებლობის სახელით მართლმადიდებლობისვე დევნა. აი, რა დევს ნიკონის რეფორმებსა და მის მხარდამჭერთა აქციებში.

იცით, მე რა მსურს და რას ვნატრობ, იმას, რომ საქართველო დაუბრუნდეს ძველ წესებს და გადმოცემებს და აღადგინოს ის, რაც მას ჰქონდა საუკუნეების განმავლობაში... ეს კი რატომღაც ზოგს არ მოსწონს...

მე არ მსურს (თუნდაც არ იყოს მწვალებლური და იყოს არაფრის მთქმელი) პირჯვარი გადავიწერო წმიდა მამებისთვის უცნობი და გაუგებარი წესით? განკითხვის დღეზე არ ფიქრობთ?

წმიდა მამებმა განმარტეს ორი თითით პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის წყობა. ანათემას გადასცეს ყველა ვინც ასე არ გადაიწერს პირჯვარს და მოათავსეს ის იმ მწვალებლობიდან გადმოსულთა წესში, რომელმაც პირველმა დაიწყო პირჯვრის საწერი თითების ცვლილებები...

მე შიში მიპყრობს როცა ეს ფორმულა მესმის: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება".

ალტერნატიული თითების კომბინაციები პირჯვრისსაწერად მამებს არ მოუციათ და რატომ უნდა ვიფილოსოფოსოთ ეხლა?

ედიშერ ჭელიძე მიშველის მე განკითხვის დღეს, თუ იმ დღიდან შეჩვენებული ვიქნები, რა დღიდანაც პირჯვარს დავიწერ არა ორი თითით?

მე უბრალოდ ვმსჯელობ თქვენთან, როგორც გინდათ ისე გადაიწერეთ პირჯვარი, ნება თქვენია. მაგრამ, სინდისი არ მაძლევს უფლებას არ წარმოგიდგინოთ ის მასალები, რაც ამ საკითხთან არის დაკავშირებული.

მითხარით გულახდილად... ამ წყაროებიდან რამდენს იცნობდით? რომლის შესახებ გსმენიათ?

ვგონებ არცერთის.... იმიტომ, რომ მიჩქმალულია... მე კეთილი განზრახვით მსურს, რომ თქვენ ყველანი დაინტერესდეთ ამ საკითხით... თორემ, ეხლა ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიაში მასობრივი გადმოსვლები და ნათლობის რიგები რომ არ დადგება მეც კარგად ვიცი... ვაკვირდები ჩემი ერის ფსიქოლოგიას... რა აინტერესებს, რისკენ მიისწრაფვის...

ზოგი ისე მედავება თითქოს რაღაც საშინელება მეთქვას...

ბედიის ბარძიმზეც არის ქრისტეს გამოსახულებები, სადაც ნაჩვენებია ორი თითი (http://saunje.ge/index.php?option=com_content&view=article&id=254:2010-01-27-07-27-27&catid=2:2010-01-29-17-30-44&Itemid=6).

ეს ჩვენი წესია, ქართული, მართლმადიდებლური და ის მოციქულთაგან და ბერძენი მამებისგან მივიღეთ.

სამი თითი უცხოა ქართული მართლმადიდებლისთვის.

ამ დღეებში მინდა დავდო არქიმანდრიტ რაფაელის წიგნიდან ერთი თავი (სათაური არ მახსოვს და წიგნიც მოსაძებნი მაქვს). ამ თავში ლაპარაკია სიმბოლოთა მნიშვნლეობაზე მართლმადიდებლობაში. ჩემს მრავალ ოპონენტს მინდა გავაცნო მათი ავტორიტეტული მოძღვრის მტკიცებულებები, რათა გაარკვიონ რა მნიშვნელობა აქვს სიმბოლიკას. რომ სიმბოლიკის დარღვევით შეიძლება ქადაგებულ იქნას მწვალებლობა... რომ გაუფრთხილდნენ სიმბოლიკას.... ეს არ არის მეორეხარისხოვანი საკითხი... ვინც ამას ამტკიცებს ის ან გაუნათლებელია, ან არამართლმადიდებელი და მცირედმორწმუნე...

ერთმა ფანატკოსი ხარო, მეორემ უზრდელიო... არც ერთი ვარ და არც მეორე....

თქვენს ჩემდამი და ძველმართლმადიდებელთადმი დამოკიდებულებას დააკვირდით... ნახეთ რა იგრძნობა მათ წერილებში, გამონათქვამებში...

სრულიად უდანაშაულო ხალხი გამოცხადებული გყავთ "რასკოლნიკებად"... რატომ? მათ განახორციელეს "რასკოლი" თუ ნიკონმა?

თუ ნიკონმა, მაშინ "რასკოლნიკი" არის ნიკონი და ყველა მისი მიმდევარი და ამღიარებელი...

თქვენი ეკლესიაც ხომ ნიკონიანური ეკლესიის თანამოძმეა... რასკოლნიკური ეკლესიის თანამოძმე....

ძველმორწმუნეთა თანამოძმეობა გერცხვინებათ... "სტაროვერებს" გვეძახით, რუსული სახელწოდებით მოგვმართავთ... რატომ? ქართველი ვარ, მართლმადიდებელი, რა შუაშია აქ რუსი?

დასავლეთსა და აღმოსავლეთს შორის განხეთქილება რომ მოხდა XI საუკუნეში, ჩვენ აღმოსავლეთის მხარდამჭერები აღმოვჩნდით, და რა "ბერძნები" ვართ?

ეკლესიის ისტორიაში, სხვადასხვა გარემოებებიდან გამომდინარე, ზოგჯერ უმნიშვნელოვანესი საეკლესიო პერიპეტიები ამა თუ იმ კონკრებული ერის ზურგზე გადადიოდა. ესენი იყვნენ რომაელები, ბერძნები, მე-17 საუკუნეში რუსები...

დადგება დრო და ყველა მიხვდება, რომ ძველმორწმუნეებმა მთელი მსოფლიოსთვის შეინარჩუნეს ძველი, მადლმოსილი ლიტურგიკული პრაქტიკა და ამისთვის მათ ქება ეკუთვნით და არა გინება/

ორიოდ სიტყვით მინდა კიდევ "აღმსარებელის" მიერ დამოწმებულ ხატებს გამოვეხმაურო... რა არის ეს? გაუგებრობა, მდარე ინტელექტი თუ რა? როგორ ვთქვა რომ შეურაცხყოფაში არ ჩამეთვალოს...

ვლაპარაკობ სახელობით წყობაზე, და მოჰყავთ ხატები სხვაგვარი წყობით და თან მეუბნებიან თითქოსდა ეს მე მწვალებლობად გამოვაცხადე.

ნუთუ არ შეგიძლიათ დადოთ ერთი მეორის გვერდით სახელობითი წყობის ხატები და ანჩისხატი და დააკვირდეთ განსხვავებას თითებში?

ასეპირველი კლასის მოსწავლეებს ათამაშებენ გონების გასავარჯიშებლად....

დაიდოს "აღმსარებელმა" ასეთი ხატები და ივარჯიშოს....

სხვა რა ვქნა....

მოკლედ, თუ შევაჯამებთ განვლილ პოლემიკას. გამოიკვეთება ერთი რამ:

უმთავრესი: არავინ არ არის იმის წინააღმდეგი, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არის ძველთუძველესი წესი, მართლმადიდებლური და სრულიად მაცხოვნებელი.

აზრთა სხვაობაა სამი თითით და ერთი თითით პირჯვრისწერის მართებულობაში. ჩვენ არ ვცნობ ერთი თითით პირჯვრისწერას, რადგან ვიცით, რომ ორი თითით პირვჯრისწერის ფორმულა პირდაპირ ერთთითიანი პირჯვრისწერის საწინააღმდეგოდ არის მიღებული....

ამ ფორმულის შემდეგ არ არსებობდა სხვა კრება, რომელსაც გაეუქმებინოს იგი, გარდა 1667 წლის ნიკონიანური კრებისა, რომელმაც ორი თითი დასწყევლა... ანუ დასწყევლა მართლმადიდებლობა და მხოლოდ 1971 წელს აღიარა რომ შეცდა....

დანარჩენი თითების წყობიდან სახელობითი კურთხევის წყობა ასევე არის უცნობი, ხოლო სხვა წყობები, (მაგ. ანჩისხატისა) არ გამოხატავს საკურთხებელ ან პირჯვრისსაწერ კომბინაციას. ისინი, მეცნიერთა აზრით, არის მოქმედების, დინამიურობის, მქადაგებლური ჟესტის გამოხატულება....

ასეთია ჩემი მოკლე დასკვნა.


დანარჩენს თქვენგან ველოდები.


პ. ს. რაც შეეხება სერაფიმე საროველს. მე მივანიშნე რა არის იქ მწვალებლური... ცოტა არაკორექტულად გამოგივიდა, როცა წარმომიდგინე მისი იმპერიული შეხედულებები და მითხარი, რომ ამაში არაფერია მწვალებლური... სწორია, არაფერია, მაგრამ წმინდანი იმპერიული ოცნებებით? ეს ცოტა გაუგებარია!


დღეს მინდა გამოვაქვეყნო კიდევ ორი ძალიან საინტერესო ისორული მოწმობა ორი თითით პირჯვრისწერის შესახებ. ვფიქრობ ეს მასალები თქვენც გამოგადგებათ საჭირო შემთხვევაში.

პატივისცემით. ძველმართლმადიდებელი.

[dzvelmartlmadidebeli]

ნაწყვეტი ნაშრომიდან "პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ" (http://www.oldorthodox.ge/apl_pirjvriscera_sarchevi.html)

"რადგანაც იაკობიტელთა მწვალებლობა მონოფიზიტური ერესის ნაშიერია, რაც კონსტანტინეპოლელი არქიმანდრიტის ევტიქის სახელს უკავშირდება, უეჭველია, რომ მონოფიზიტთა და იაკობიტთა მიღების წესიც, იმავე დროს და იქვე, კონსტანტინეპოლში იქნებოდა დადგენილი, რასაც ადასტურებს ავტორიტეტული მკვლევარი და ისტორიკოსი, პროფ. ნ. კაპტერევი თავის ნაშრომში, "Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович". ცნობილი იაკობიტელი ისტორიკოსის, ასემანის ცნობაზე დაყრდნობით, ის წერს:

"XI საუკუნის პირველ ნახევარში, იაკობიტელი პატრიარქი იოანე მერვე აბდონი, რომელიც ანტიოქიაში ცხოვრობდა და, რომელიც მაშინ ეკუთვნოდა ბერძნებს, მილიტინელმა მიტროპოლიტმა ნიკიფორემ ამხილა ბერძენი იმპერატორის რობან არგიროპულოსის წინაშე, რომ იოანე ცდილობდა თავის მწვალებლობაში ბერძენთა გადაბირებას.

იმპერატორმა იოანეს კონსტანტინოპოლში ჩამოყვანა ბრძანა. 1029 წლის 15 ივნისს იოანე აბდონი ექვს ეპისკოპოსთან და იაკობიტელ ბერებთან ერთად ნიკიფორე მილიტინელის თანხლებით ბიზანტიაში ჩავიდა. აქ კონსტანტინოპოლის პატრიარქმა მოიწვია კრება, რათა იაკობიტთა მართლმადიდებლობისკენ მოქცევა ეცადა, მაგრამ ისინი ურყევნი აღმოჩნდნენ თავიანთ ცთომილებაში. მაშინ, ბერძენთა პატრიარქმა ისევ მოიწვია კრება რომელზედაც გაიმართა დავა იოანე აბდონს, სიმნაიდელ ეპისკოპოს ელიასა და პატრიარქს შორის.

"ხანგრძლივი დავის შემდეგ, - წერს ასსემანი (იაკობიტი ისტორიკოსი), - ვერ მოახერხეს ჩვენების გადაბირება, თუმცა მოითხოვეს მათგან მხოლოდ ის, რომ არ შეერივნათ ზეთი ღვინისთვის ევქარისტიის საიდუმლოში და პირჯვარი დაეწერათ ორი და არა ერთი თითით" (Н. Ф. Каптерев. "Патриарх Никон и его противники в деле исправления церковных обрядов. Времена патриаршества Иосифаю Москва, 1887 г., стр. 80).

ჩვენთვის განსაკუთრებულად საინტერსოა ის, რომ ქართული ეკლესიაც, ბერძნულის დარად, ზემორეხსენეულ მწვალებელთა მიღებისას ამ წესით სარგებლობდა. როგორც უკვე ვთქვით, ეს წესი არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონშია" მოცემული და მას ეწოდება "შეჩუენებაი იაკობიტთა და ყოველთა ერთ ბუნებიანთანი, რომელთა თანა არიან სომეხნიცა".

ტექსტში, რომელიც ბერძნულიდან არის თარგმნილი, ჩამოთვლილია იაკობიტური (და მონოფიზიტური) ცთომილებანი, რომელთაც ანათემას უთვლის ამ მწვალებლობიდან მართლმადიდებლობად მოქცეული ქრისტეანი. მასში ნათქვამია:

"რომელი საძაგელისა მისგან წვალებისა იკობიტთა და ხაჩეცართაისა უბიწოსა მართლმადიდებელთა ქრისტეანეთა სარწმუნოებასა ყოვლითა სულითა და გულითა მოუხდებოდის, შეჩუენებაი თანა-აც ყოველთავე აქა მოხსენებულთაი". მათ შორის:

"ვინცა ვინ არა ნათელსცეს სამითა შთაფლვითა სახელსა ზედა მამისა, და ძისა, და სულისა წმიდისა, შეჩვენებულ იყავნ!"

"ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!" (მაია რაფავა. "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი". ჟურნ. "მაცნე". ენისა და ლიტერატურის სერია. 1975 წ. # 1. გვ. 29).

ქ-ნი მაია რაფავა პუბლიკაციაში აცხადებს, რომ "ყველა ბრალდება, - რომელიც "შეჩვენებაში" არის გადმოცემული, - თეორიულად ცნობილი და პრაქტიკულად დაკანონებული იყო მის დროს" (იქვე. გვ. 28). აქედან კი გამომდინარეობს, რომ არსენ იყალთოელის დროს ორი თითით ჯვრის გამოსახვა როგორც პირჯვრისწერისთვის, ასევე კურთხევის გასაცემად დოგმატური შინაარსის მატარებელი და ქართულ საეკლესიო პრაქტიკაში დამკვიდრებული წესი იყო. სწორედ ამ წესს უარყოფდნენ მონოფიზიტები (აქედან გამომდინარეობს ბრალდებაც) და, როგორც პროფ. კაპტერევის მოწმობიდანაც ჩანს, თავიანთი დოგმატური შეხედულებისამებრ, კერძოდ ქრისტეს ერთბუნებოვნების აღსანიშნავად, ერთი თითით გამოხატავდნენ ჯვარცმული ქრისტეს აღსარებას.

შეჩვენების მოცემული ფორმულა გამორიცხავს თითების წყობის ყოველ სხვაგვარ კომბინაციას პირჯვრის საწერად ან კურთხევის გასაცემად. მონოფიზიტების მიღების წესში ის იმიტომ აღმოჩნდა, რომ ერთი თითით ჯვრის გარდასახვაში, რომელშიც გამოხატულია მონოფიზიტური სწავლება ქრისტეს ერთბუნებოვნების შესახებ - ჯვარცმული მაცხოვრის ორბუნებოვნების აღსარება დარღვეულია, ხოლო "ასმუხლიანი" კრების (1551 წ.) მიერ ეს კრულვა, ასევე ქრისტოლოგიური და ტრიადოლოგიური დოგმატის დარღვევის საპირისპიროდ, უკვე სამი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგოდ იქნა მიღებული; ეს წვალება იმხანად ვრცელდებოდა რუსეთში. ამის შესახებ წერს უდიდესი მკვლევარი სერგი ზენკოვსკი (1907 - 1990): "...собор решительно настоял, чтобы русская церковь пользовалась древним двухперстным знамением и запретил пользоваться "новым" трехперстным знамением, введенным в греческой церкви в тринадцатом-четырнадцатом веке, которое начало в то время (ე.ი. 1551 წლისთვის, როდესაც მოწვეულ იქნა "ასმუხლიანი" კრება) распространяться и в России (С. Зенковский. "Русское старообрядчество", Москва, "Церковь", 1995 г., стр. 37).

მოკლედ, ცხადია, რომ სწორედ მონოფიზიტურმა მწვალებლობამ მოიფიქრა ერთი თითით ჯვარცმულის აღსარების გამოსახვა" (Н. Каптерев. "Время патриаршества Иосифа", вып. 1, стр. 83. Арсений Уральский. "Оправдание старообрядческой святой Христовой Церкви в ответах на притязательные и недоумительные вопросы нашего времени. Яссы, 1887 г., стр. 84).

დაბოლოს, როგორ შეიძლება გავიზიაროთ ახალმოწესე "მართლმადიდებელთა" მტკიცება თითქოსდა თითთაწყობის რაიმე წესი "უცნობია ძველბერძნული მართლმადიდებლობისთვის" (ედ. ჭელიძე), ან ძველი ქრისტეანობისთვის მაშინ, როდესაც ქრისტეანულ ხელოვნებაში არსებობს ამ მტკიცებულების სიცრუის მამხილებელი უამრავი დოკუმენტი. სრულიად სამართლიანია ქვემოთ მოყვანილ ციტატაში გამოთქმული აზრი, რომ:

"პირჯვრისსაწერი თითების წყობის შესწავლის საკითხში, ჩვენი აზრით, აუცილებელია, ვიხელმძღვანელოთ არა მარტო წერილობითი, არამედ ქრისტეანული ხელოვნების ნივთიერი ძეგლებითაც, რომლებიც, როგორც ერთგვარი ისტორია, დაგვეხმარება უფრო მეტი სისრულით გავცეთ პასუხი ძველქრისტეანულ ეკლესიაში პირჯვრისსაწერი ამა თუ იმ წესის არსებობის საკითხს" ("Двоеперстие в памятниках искусства и письменности", Барнаул, 2001 г., стр. 16).

* * *

ყველაზე ადრეული და საკმაოდ მნიშვნელოვანი მოწმობა იმისა, რომ ბერძნებში გამოიყენებოდა ორი თითით პირჯვრისწერის წესი ეკუთვნის ნესტორიანელ მიტროპოლიტ ილია გევერს, რომელიც ცხოვრობდა IX საუკუნის მიწურულსა და X საუკუნის დასაწყისში.

იმის სურვილით, რომ შეერიგებინა მონოფიზიტები მართლმადიდებლებთან, ანუ მელქიტებთან, - როგორც სირიელი ნესტორიანელები უწოდებდნენ მართლმადიდებლებს, - და ასევე ნესტორიანელებთან, ის ამბობს: "ნესტორიანელების, მელქიტებისა და იაკობიტების სარწმუნოების ერთობის ფონზე ის გარემოება, რომ სხვადასხვაგვარია მათში ჯვრის გამოსახვის წესი, არც ისე მნიშვნელოვანია. კერძოდ, ერთნი (მონოფიზიტები) ჯვარს გამოსახავენ ერთი თითით, მარცხნიდან მარჯვნივ; სხვები ორი თითით (მართლმადიდებლები), ოღონდ პირიქით, მარჯვნიდან მარცხნივ. როდესაც იაკობიტები პირჯვარს გამოისახავენ ერთი თითით მარცხნიდან მარჯვნივ, ამით მიანიშნებენ, რომ სწამთ ერთი ქრისტე - რომელმაც ცოდვისგან (მარცხენა მხარი) გამოსყიდულნი მადლთან (მარჯვენა მხარი) მიიყვანა. ხოლო ნესტორიანელები და მელქიტები, რომლებიც ჯვრის ნიშს გამოსახავენ ორი თითით - მარჯვნიდან მარცხნივ, მით აღიარებენ, რომ სარწმუნოებას დასაბამი მიეცა მარჯვენა მხრიდან, ხოლო ურწმუნოებასა და ცთომას მარცხნიდან" (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович. Глава V Церковно-обрядовые реформы Никона).

"ილია გევერის გარდა, - წერს თავის ნაშრომში პროფ. კაპტერევი, - დიდი ხანია ცნობილია კიდევ ორი მოწმობა XII საუკუნისა, რომელიც ადასტურებს, რომ იმ დროს მართლმადიდებლები პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით.

ასე მაგალითად, XII საუკუნის ერთი ბერძენი ამხელს ლათინ მღვდელმთავრებს იმაში, რომ ისინი აკურთხებენ ხუთი თითით, ხოლო პირჯვარს, მონოთელიტთა მსგავსად, იწერენ ერთი თითით, "მაშინ, როდესაც თითები ჯვრის ნიშის გამოხატვისას ისე უნდა იყოს განლაგებული, რომ მით აღინიშნებოდეს ქრისტეს ორი ბუნება და ღვთაების სამი იპოსტასი". ე. ი., მართებულ პირჯვრისწერის წესად მიაჩნდა ორი თითით პირჯვრისწერა.

ბერი პეტრე დამასკელი, რომელიც ცხოვრობდა XII საუკუნეში (თუმცა ზოგიერთის მტკიცებით ის ცხოვრობდა უფრო ადრე), ამბობს, რომ პირჯვრის წერისას, ორი თითი და ერთი მკლავი ხელისა წარმოაჩენენ ჩვენს ჯვარცმულ უფალს იესუ ქრისტეს, რომელმაც ერთ იპოსტასში შეაერთა ორი ბუნება" (იქვე).

"ზოგიერთი ცდილობს, - წერს პროფ. კაპტერევი, - ამ ფაქტების დაკნინებას, მით, რომ, მართალია, ეს ფაქტები მეტყველებენო ორი თითით პირჯვრისწერაზე, მაგრამ ეს ჩვეულება არსებობდა მხოლოდ სირიელ ქრისტეანებში, რომლებიც ცხოვრობდნენო მონოფიზიტთა და ნესტორიანელთა შორის და ამიტომაც, მას უნდა შევხედოთო როგორც ადგილობრივ, სპეციფიკურად სირიულ ჩვეულებას, რომელიც არასოდეს ყოფილა საყოველთაო მართლმადიდებლური ეკლესიისთვის და კონსტანტინეპოლის საპატრიარქოსთვის, სადაც ორი თითი არასოდეს გამოიყენებოდა. მაგრამ საქმის ასეთი გაგება უსამართლოა და სინამდვილეს არ შეეფერება, რადგან ნაპოვნია კიდევ ორი მოწმობა, რომლებიც აბსოლუტურად უეჭველს ხდის იმ ფაქტს, რომ XI და XII საუკუნეებში თვით კონსტანტინეპოლის ეკლესიაშიც პირჯვრისსაწერად გამოიყენებოდა ორი თითი.

ბიზანტიელი იმპერატორები არაერთხელ ცდილან სომხების შემორიგებას მართლმადიდებლობასთან, რის გამოც მათ არაერთხელ უცდიათ მათთან საეკლესიო ურთიერთობა. ამ მიზნით იმპერატორმა მანუილ კომნინოსმა 1170 წელს სომხებს მიუგზავნა ერთ-ერთი კონსტანტინეპოლელი მეცნიერი, სახელად თეორიანე, რათა საღვთისმეტყველო საუბრები ჩაეტარებინა მათთან.

თეორიანემ აღწერა სომხებთან თავისი გასაუბრება. მეორე გასაუბრების შესახებ, სხვათა შორის, თეორიანე გვამცნობს ასეთ საინტერესო დეტალს: "როდესაც ეს (წინამსწრობი სიტყვა) ითქვა, ადგა ერთი სირიელი მღვდელი და თეორიანეს ჰკითხა: რატომ იწერთ თქვენ (ე. ი. კონსტანტინეპოლელი ბერძნები) პირჯვარს ორი თითით და განა აქ გაყოფილნი არ არიან (ერთმანეთში) თითები, როგორც დამოუკიდებელნი ერთიმეორისგან? შედეგად, თქვენი აზრით, ქრისტეშიც ორი ბუნება გაყოფილია.

თეორიანემ უპასუხა: ქრისტეს ორი ბუნების განსაცალკევებლად კი არ ვაკეთებთ ამას, არამედ, მას შემდეგ, რაც დაგვიხსნა ეშმაკის მონობისაგან, დამოძღვრილ ვიქმენით აღვმსდგარიყავით მის წინააღმდეგ და გვებრძოლა, რამეთუ ხელებით ვიქმთ სიკეთეს, წყალობას და სხვა სათნოებებს, და ეს არის ღვაწლი; აი, თითებით კი, აღვიბეჭდავთ რა შუბლს ქრისტეს ბეჭდით, წინ აღვუდგებით ეშმაკს, ვძლევთ მას და დავითთან ერთად ვადიდებთ უფალს: "კურთხეულ არს უფალი ღმერთი ჩემი, რომელმან ასწავა ხელთა ჩემთა ღუაწლი და თითთა ჩემთა - ბრძოლაი" (ფსალმ. 143:1). "თითსაო" კი არ უბრძანებია დავითს (ანუ როგორც თქვენ აკეთებთ - სომხები), არამედ თითებსაო".

მაშასადამე, როდესაც სირიელმა მღვდელმა უსაყვედურა კონსტანტინეპოლელ ბერძნებს, რომელთა წარმომადგენელი იყო თეორიანე, "რატომ იწერთ პირჯვარს ორი თითით?" და ჰკითხა "განა აქ გაყოფილნი არ არიან (ერთმანეთში) თითები, როგორც დამოუკიდებელნი ერთი მეორისგან", თეორიანეს დაუდასტურებია, რომ კონსტანტინეპოლელი ბერძნები პირჯვარს ნამდვილად იწერდნენ ორი თითით. გამოდის, რომ 1170 წელს კონსტანტინეპოლის ეკლესიაში და მთელს საბერძნეთში პირჯვრის გამოსახვისას უეჭველად გამოიყენებოდა ორი თითი, რომელიც იმ დროს წარმოადგენდა თვალსაჩინო ნიშანს, რაც მართლმადიდებელთ მონოფიზიტთაგან განასხვავებდა (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович. Глава V Церковно-обрядовые реформы Никона).

ძველმართლმადიდებელი.

[kinoteli]

dzvelmartlmadidebeli
სტაროვერ პასუხი არ მომეცი ხატებთან დაკავშირებით........1000 ხატიდან 100_ია ორი თითის წყობით.რას იტყვი ამაზე.....მთელი 2000 წელი ცდებოდნენ და თქვენ ხართ მართლები.....რაღაც სიჯიუტეს გავს,გაბრაზებული კაცის სიჯიუტეს.....

[sopo...]

ან რა აუცილებლობით შეცვალეს ორი თითით პირჯვრისწერა სამით? რა გაუჭირდათ ასეთი? რა მიზანი ჰქონდა ასეთ ცვლილებას? გიფიქრიათ ამაზე? იცით რამე ამის შესახებ? გაქვთ რაიმე ისტორიული ცნობები, რომელიც გაამართლებდა ამგვარ ცვლილებას?

სამებაა ჩვენი რწმენის ფუნდამენტი და სამი თითით აღმსარებლობა ნათქვამი

და იცით რას ნიშნავს მართლმადიდებლური გადმოცემების მწვალებლობად გამოცხადება?

ეს არის საანათემო საქმე. ეს თავად არის მწვალებლობა. მართლმადიდებლობის სახელით მართლმადიდებლობისვე დევნა. აი, რა დევს ნიკონის რეფორმებსა და მის მხარდამჭერთა აქციებში.

ამ კრებაზე გასაგებია რომ იყო ბერძნული გავლენა, თუმცა აქ ნათქვამია რომ განიხილებოდა საკითხი რომ შეესაბამებოდა თუ არა ეს რეფორმები მართლმადიდებლობას, და რადგან გადაწყვიტეს დადებითად, ანათემის მიზეზად გამოაცხადეს არა პირჯვრისწერა ორი თითით არამედ ეკლესიის კრების და იერარქთა დაუმორჩილებლობა, თუმცა იმ ფორმას დევნას არანარი გამართლება არ აქვს

http://www.pravenc.ru/text/%D0%91%D0%9E%D0...3%D0%B3%20.html
ანუ მარტივად იყო ერთი თითით შეიცვალა ეკლესიის მიერ ორით და მერე ისევ ეკლესიის მიერ სამით, არ ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლობას , და ვემორჩილებით, ვერ ვხედავ მიზეზს სხვაგვარად მოქცევის ასე ერთიდან ორზე არაფრის დიდებით არ უნდა გადავსულიყავით, ხელში გვიჭირავს ეკლესიის დადგენილება ორთითზე (1551 წლის კრება და დოგმატიკონი) და ეკლესია ცვლის თავის დაგენილებას და მისი პრეროგატივაცაა..

თორემ, ეხლა ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიაში მასობრივი გადმოსვლები და ნათლობის რიგები რომ არ დადგება მეც კარგად ვიცი

რა ვქნა არ მოიწყინო.. თავად აღარ გიფიქრია ეკლესიაში დაბრუნებაზე?

დღემდე ვერავინ ვერანაირი მოწმობა წარმომიდგინა იმისა, თუ რომელი წმინდანი განმარტავს სამი თითით პირჯვრისწერას; ან რომელი იწერდა პირჯვარს სამი თითით.
ორიოდ სიტყვით მინდა კიდევ "აღმსარებელის" მიერ დამოწმებულ ხატებს გამოვეხმაურო... რა არის ეს? გაუგებრობა, მდარე ინტელექტი თუ რა? როგორ ვთქვა რომ შეურაცხყოფაში არ ჩამეთვალოს...

და კიდევ გიკვირს შენიშვნები ამბიონზე მართლის პოზიციიდან გველაპარაკები შეცდომილებაში მყოფთ, იარლიყებს აწებებ მოძღვრებს თან ამბობ არ გესმის თავი რატომ უნდა შეიკავო, განკითხვის დღის თითების გამო გეშინია და განკითხვზე არ ფიქრობ აბა სხვა რა ქვია ამ საქციელს ? მარტო განკითხვა საკმარისია ჯოჯოხეთისთვის, ან ეს შეურაცხყოფა აღმსარებლის შენც არ მოგიყვანია ხატის სახით თუნდაც პირჯვრისწერა ყველა მაკურთხებელი ხელია, აღმსარებელმა კი მაკურთხებელი ხელის სხვა წყობა წარმოადგინა, ხატში კი ყოველთვის შინაარსია ჩადებული..
ბოლო საუკუნის წმინდანები წმ ეგნტე ბრიანჩანინოვი, წმ ტიხონ ზადონელი, მამა გაბრიელი ყველა სამთითიანი წყობით იწერდა ხომ, და განკითხვის დღეს არ მგონია ეს ყოფილიყო დაბრკოლება..

ბოლო აბზაცში სმაილები კი ვერ მოვძებნე იმედია თხრობით ტონში წაიკითხავ და სწორედ გაიგებ : )