პირჯვრის გადაწერის მიმართულება, თქვენ როგორ იცით? პარამეტრები

[dzvelmartlmadidebeli]

აკაკი

რამდენჯერ გადამისახავს პირჯვარი, ხატით თუნდაც რომელიმე წმინდანის... ეს იმას, ხომ არ ნიშნავს, რომ ის წმინდანი იყო ჯვარცმული! ან იგივე ჯვრით გადასახვა პირჯვრის

ეგეთი "პირჯვრისწერა" პირველად მესმის.

[dzvelmartlmadidebeli]

agmsarebeli

მე გავეცანი დიდაქეს საპირისპირო არგუმენტებს თქვენს საიტზე, მაგრამ იქ ვერაფერი ვერ ვნახე ისეთი, რომელიც კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობას გააბათილებდა. თქვენ, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამდენი არგუმენტის შემდეგ, ცდილობთ ყველაფერი სიცრუედ შერაცხოთ, თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის ხატი, დდოქიარის ხატი და სხვა მრავალი, საშუალებას იძლევა, რომ თავისუფლად გეწოდოთ: .....გამყალბებებლი ეს შეურაცხყოფა არაა, ეს ფაქტია.

ჩემო მეგობარო, კიდევ ერთხელ შეგახსენებ, რომ "დიდაქეს" განაკუთვნებენ II საუკუნეს, მე-5 საუკუნემდე ის ცნობილია წმიდა მამებისთვის. ამის შემდეგ კი ის დაივიწყეს. თუ ყურადღებით კითხულობდი სტატიას "დიდაქეს" შესახებ შეამჩნევდი რომელ წმიდა მამებს არ მიუჩნევიათ ის წმიდა წიგნად და ყურადღების ღირსდაც კი არ თვლიდნენ.

მაგრამ ეს არ არის მთავარი. მთავარი ისაა, რომ დიდაქე საერთოდ დაიკარგა და კვლავ აღმოაჩინეს 1056 წელს. მთელი 900 საუკუნის განმავლობაში რა ცვლილებები განიცადა ამ მანუსკრიპტმა კაცმა არ იცის. საიდან იცით თქვენ, რომ წმ. კირილესა და თქვენ ერთი და იგივე დიდაქე გაქვთ წაკითხული? რომ ჩვენამდე მოსულია ის დიდაქე, რასაც წმიდა მამები კითხულობდნენ, ზუსტად, ყოველგვარი ცვლილებების გარეშე?

რაც შეეხება წმ. პორტაიტისას და დოქიარის ხატებს, იქნებ გამარკვიო, რას ნიშნავს: "თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის და დოქიარის ხატი?" მე როგორ დავამახინჯე, წავედი ათონზე, ჩუმად შევედი ამ მონასტრებში, მოვიპარე ეს ხატები, შემდეგ გადავაკეთე და ისევ დავდე?

რას ბოდავ?

შენ ჭეშმარიტება ისე გჭირდება როგორც ძაღლს მეხუთე ფეხი...

გამყალბებლები შენსკენ მოიკითხე.... ბევრი გყავს...

[dzvelmartlmadidebeli]

agmsarebeli

წმინდა იოანე ოქროპირი ხომ ცხადად ამბობს(აფხაზმა რაც დაპოსტა), რომ ერთი თითIთ ხდებოდა ქრისტიანობის ოქროს საუკუნეში პირჯვრის გადასახვა, რაღას ეძიებთ მეტს?

წმიდა იოანე ოქროპირი არსად ამბობს პირჯვარი ერთი თითით გადაიწერეთო. ეს არის თქვენი ეკლესიის ოსტატი გამყალბებლების ფალსიფიკაცია. არც სამი თითით იწერდნენ პირჯვარს.

საქმე გვაქვს მიზანმიმართულ სიყალბესთან და ვაი იმას, ვინც არ შეწყვეტს ამას.

ალბათ გულისხმობთ თქვენს მხარეს, არა?

მე ვიწერ სამი თითით პირჯვარს და ვაღიარებ ჯვარცმულ ქრისტეს, არა ჯვარცმულ სამებას, არამედ მეორე ჰიპოსტასს.

თუ ჯვარცმულის აღსარებას იქმ სამი თითით, მაშინ გამოგდის სამების ჯვარცმა და ჯვარცმული ქრისტეს აღიარება აქ ფუჭი სიტყვებია.

თუ თქვენს ლოგიკას მივყვებით (თითქოს სამი თითი პირჯვრის წერა მოასწავებს სამების ჯვარცმას), მაშინ სამჯერ დაფლვა მოასწავებს სამების დაფლვას და გამოვა, რომ მარტო ერთი ჰიპოსტასი კი არ დაიფლა, არამედ სამივე. ამიტომ ეს ლოგიკა დამღუპველია.

ჩვენს ლოგიკას რომ მიჰყოლოდი ამისთანა სისულელეს არ იტყოდი.

[agmsarebeli]

თქვენს მიერ დამახინჯებული გულისხმობს იმას, რომ იცავ გაყალებებულ ხატს, რომელზეც თითების წყობა შეცვლილია განზრახ. სიყალბეა ისიც, რაც თქვენს საიტზე წერია დიდაქეს, ამ ღვთივკურთხეულ ძეგლზე. გააბათილე კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობა თუ შეგიძლია. რომელი საუკუნისაც არ უნდა იყოს, მას ის წერილად მოიხსენებს.
ჭეშმარიტებას რომ ეძიებდე წმინდა იოანე ოქროპირს დაუჯერებდი, მაგრამ ჰა,,,არც კაცხის ხატი გაკმაყოფილებთ, არ ლენჯერის, არც არაცერთი..თქვენ გგონიათ ძირძველი დამცველები ხართ რწმენისა, უფრო რე პირიქით.

შეგიძლია ოქროპირზე დედანი ნახო. თუ გეშინია არ გაჟღავნდეს სიმართლე? ჩახედე ბერძნულს და მიხვდები. მიდი ამიხსენი იმ მაგალითზე რაც დაგიწერე ნატლობასთან დაკავშირებით. თუ გაიჭედე?

[dzvelmartlmadidebeli]

თქვენს მიერ დამახინჯებული გულისხმობს იმას, რომ იცავ გაყალებებულ ხატს, რომელზეც თითების წყობა შეცვლილია განზრახ. სიყალბეა ისიც, რაც თქვენს საიტზე წერია დიდაქეს, ამ ღვთივკურთხეულ ძეგლზე. გააბათილე კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობა თუ შეგიძლია. რომელი საუკუნისაც არ უნდა იყოს, მას ისი წერილად მოიხსენებს.
ჭეშმარიტებას რომ ეძიებდე წმინდა იოანე ოქროპირს უნდა დაუჯერებდი, მაგრამ ჰა,,,არც კაცხსი ხატი გაკმაყოფილებთ, არ ლენჯერის, არც არაცერთი..თქვენ გგონიათ ძირძველი დამცველები ხართ რწმენისა, უფრო რე პირიქით.

კარგი ერთი თუ კაცი ხარ!..

რა არის გაყალბება? ორთითიანი წყობა? საიდან იცი რომ ეს არის გაყალბება და არა ის, შენ რაც დაიმოწმე? გამოიკვლიე? მანახე შენი გამოკვლევა. აი აქ ნახე დოქიარის ხატი: http://ura-inform.com/capital/2009/12/01/ikona#

ან კიდევ აქ: http://drevo-info.ru/pictures/2576.html

ორივეგან ნათქვამია, რომ ეს არის დოქიარის მონასტრის ხატი.

კლიმენტი ალექსანდრიელის რომელი ცნობა გავაბათილო? რომ დიდაქე წმიდა წერილია? ის წმიდა წერილის კანონში არ შედის, და გასაბათილებელიც, ცხადია არაფერია. უკვე გაბათილებულია.

შენ ეტყობა არ იცი, რომ ძველად სხვადასხვა ადგილობრივ ეკლესიაში წმიდა წერილის კანონში სხვადასხვა წიგნები შედიოდა. მოგვიანებით, მრავალი მათგანი უარყვეს. გადაშალე ბიბლია და სარჩევში წაიკითხე, რომელია წმიდა წერილის წიგნები და რომელი არა.

თან ჩემი თხოვნა შემისრულე. დამიმტკიცე ის დიდაქე, დღეს რაც ვიცით და ის, რომელიც წმ. კირილეს ჰქონდა, ერთი და იგივე შინაარსისაა.

[agmsarebeli]

შეგიძლია წმინდა იოანე ოქროპირის ხსენებულ ცტატას ხელნაწერში ჩახედო: იმედია არ იტყვი, რომ ათონელმა წმინდა მამაბმა და მთარგმნელებმა განგებ დაამახინჯეს ეს ტექსტი. ახლა დაგტოვებ და იფიქრე ამ ყველაფერზე.

[dzvelmartlmadidebeli]

agmsarebeli

შეგიძლია წმინდა იოანე ოქროპირის ხსენებულ ცტატას ხელნაწერში ჩახედო: იმედია არ იტყვი, რომ ათონელმა წმინდა მამაბმა და მთარგმნელებმა განგებ დაამახინჯეს ეს ტექსტი. ახლა დაგტოვებ და იფიქრე ამ ყველაფერზე.

იქნებ გამაბედნიერო და მანახო ეს ხელნაწერი.

თანაც იქნებ ამიხსნა, ერთსა და იმავე საუკუნეში მცხოვრები წმ. მამები იოანე და კირილე იერუსალიმელი, სხვადასხვაგვარად როგორ გადმოსცემენ პირჯვრისწერის წესს? თქვენი წყაროების მიხედვით, ოქროპირი ლაპარაკობს თითზე, ხოლო იგივე წყაროების მიხედვით, კირილე ლაპარაკობს თითებზე? რომელს დავუჯეროთ?

თანაც, წმ. იოანე ოქროპირი ხელდასხმული იყო დიაკვნად წმ. მელეტის მიერ და მელეტი რომ ორი თითით პირჯვრისწერას ასწავლიდა და ასევე კურთხევას, უკვე ვაჩვენეთ. მეტი რაღა გინდა?

[netvorc]

ბატონო ნეტვორკ, დავუშვათ კაცხის მაცხოვრის ხატზე არ იკითხება ხსნებული ინიციალები, ეს ხატი შევაჩვენოთ თუ რა ვქნათ? წმინდა იოანე ოქროპირი ხომ ცხადად ამბობს(აფხაზმა რაც დაპოსტა), რომ ერთი თითIთ ხდებოდა ქრისტიანობის ოქროს საუკუნეში პირჯვრის გადასახვა, რაღას ეძიებთ მეტს? მე ისევ ვიმეორებ; საქმე გვაქვს მიზანმიმართულ სიყალბესთან და ვაი იმას, ვინც არ შეწყვეტს ამას. მართლმადიდებელი ეკლესია უცდომელია როგორც პირველ საუკუნეში, როგორც, შუასაუკუნეებში და ახლაც და ასე იქნება მარად.

მე ვიწერ სამი თითით პირჯვარს და ვაღიარებ ჯვარცმულ ქრისტეს, არა ჯვარცმულ სამებას, არამედ მეორე ჰიპოსტასს. არის თუ არა ნათლისღებისას წყალში დაფლვა ქრისტეს სამდღიანი დაფლვის გამეორება? თუ თქვენს ლოგიკას მივყვებით (თითქოს სამი თითI პირჯვრის წერა მოასწავებს სამების ჯვარცმას), მაშინ სამჯერ დაფლვა მოასწავებს სამების დაფლვას და გამოვა, რომ მარტო ერთი ჰიპოსტასი კი არ დაიფლა, არამედ სამივე. ამიტომ ეს ლოგიკა დამღუპველია.

გისურვებ წარმატებებს, გინდა ერთი თითით იწერე პირჯვარი გინდა 2 ით გინდა სამით, რადგან შენი გაგებით ყველანაირი კომბინაცია შენთვის მისაღებია, მე ჩემი სიმართლე გითხარი და ფაკტებიც მოგიყვანეთ გინდა ხატებით გინდა იმ შენიშვნით რასაც რუსეთის პატრიარქი უგზავნის მე 16 საუკუნეში საქართველოს პატრიარქს "განა სამი თითით უნდა იწერდეთ პირჯვარს არამედ ორითო" , ან კიდევ მონოფიზიტების მიმართ მიღებულ კანონს სადაც ლაპარაკია ერთი თითით პირჯვრისწერის დაგმობაზე და ორი თითით პირჯვრისწერის ჭეშმარიტებაზე.

რაც შეეხება იმას რომ გვეუბნებიან აბა სამი თითის უარმყოფელი კანონი გვანახეთო, რანაირად განახოთ როცა უკვე ყველა სამი თითით იწერდა პირჯვარს (ლაპარაკია საბერძნეთზე, საქართველოზე და ბოლოს რუსეთზე) თავის თავს ხომ არ დაგმობდნენ? ერთადერთი რუსეთში მოყვა ამ რეფორმებს 2 თითით პირჯვრისწერისა სამით შეცვლას (და არამარტო ამას) წინააღმდეგობა ნიკონის დროს და ამას უამრავი ადამიანის (საეკლესიო პირების და საეროსიც) სოცოცხლე შეეწირა, მაშ იმ ადამიანებს სულ ტყვუილად შეუწირიათ თავი 2 თითით პირჯვრისწერაზე.

ჩვენ ვერ ვდებთ სამი თითით პირჯვრისწერის დამგმობელ კანონს რადგან იმ დროს ოფიციალური ეკლესიები უკვე სამი თითით იწერდნენ და თავის თავს ნამდვილად არ დაგმობდნენ, იმ ქართული მულტფილმისა არ იყოს (კატა და ლომი) ჩემს შვილს ხომ არ დავსჯიო, კიდევ ვიმეორებ ერთადერთი ვინც ეს პირჯვრისწერა არ მიიღეს და დაგმეს თავისდროზე დევნილი ეგრეთწოდებული "სტაროვერები" იყვნენ, "სტაროვერების" დაგმობა თქვენთვის ავტორიტეტული არაა და რავქნა.

ის ვიცით და ბევრი აღიარებს რომ, ადრე 2 თითით იწერდნენ პირჯვარსო და მერე სამით შეცვალესო, საქმე იმაშია რომ როდესაც ასეთი რამე იცვლება (პირჯვრისწერა) ამას აუცილებლად დიდი კრება სჭირდება, და არა მხოლოდ ერთი ქვეყნის, არამედ რამდენიმე (მართლმადიდებლური) სახელმწიფო უნდა იღებდეს მონაწილეობას, შესაბამისად უნდა არსებობდეს მიღებული ოფიციალური კანონი სადაც უნდა ეწეროს რომ 2 თითით პირჯვრისწერა უქმდება და კანონდება სამი თითით პირჯვრისწერა, ჩვენ ძველმართლმადიდებლებმა ვიცით რომ ასეთი კრება არ ყოფილა, და შესაბამისად ასეთი მიღებული კანონიც (პირჯვრისწერის შეცვლა) არ არსებობს, და თუ ჩვენ ასეთი რამე გამოგვეპარა და არვიცით მის შესახებ გთხოვთ მოგვაწოდოთ ეს დოკუმენტები, მადლობელნი ვიქნებით მეც და "ძველმართლმადიდებელიც" , ამით შეწყდება ეს დავა და ჩვენ პოლემიკაში დამარცხებას ვაღიარებთ , და თუ არ არსებობს ასეთი დოკუმენტი შესაბამისად ნუ გვედავებით იმაში რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ვითომ არაა ჭეშმარიტი, , თვითშეხედულებების გამოხატვას დავანებოთ თავი კანონებით ვილაპარაკოთ,
კიდევ ერთხელ ვიძახი დაგვიმტკიცეთ დოკუმენტით დასაბუთებული.

[netvorc]

შეგიძლია წმინდა იოანე ოქროპირის ხსენებულ ცტატას ხელნაწერში ჩახედო: იმედია არ იტყვი, რომ ათონელმა წმინდა მამაბმა და მთარგმნელებმა განგებ დაამახინჯეს ეს ტექსტი. ახლა დაგტოვებ და იფიქრე ამ ყველაფერზე.

რაც შეეხება "დედანს" "ივერიის ღვთისმშობლის ხატისა" , მე ასლებზე არ გელაპარაკები ერთხელ უკვე დავდე და რატომღაც ყურადღება არ მიაქციე დავდებ კიდევ ერთხელ და ნახე აი ისიც

ეს არის დედანი ყველა ასლი აქედან იქმნება


ეს რუსეთის ივერიის ღვთისმშობლის ხატი ზუსტი "ასლი"

ფილმის ლინკი ამ რუსული "ასლის" ხატის ისტორიაზე
http://video.yandex.ru/users/ded195413/view/408/

ეხლა შედი ჩვენს საიტზე და ის ხატი გაადიდე შენ რომელსაც "დამახინჯებულს" ეძახი , განსხვავებას ვერ იპოვი თითების წყობაში როგორც აქაა ისეა იქაც

რა შეეხება დამახინჯებას ეხლა განახებ ახალი ხატმწერები დედნებს როგორ ამახინჯებენ

ეს "დედანი" მარიამ ეგვიპტელი 2 თითით იწერს პირჯვარს


ეს "ასლი" მარიამ ეგვიპტელს აქ უკვე ნეკა გაშლილი აქვს, ანუ დედანი დაამახინჯეს

[აკაკი]

- თეოდორე კირიელი (393–457) გვაძლევს ინტრუქციას:

"ეს არის, თუ როგორ უნდა გადაიწერო პირჯვარი და მიიღო ჯვრის ნიშანი შენი ხელით. შეკარი და დაიჭირე სამი თითი, როგორც თანასწორი, ერთად, წარმოადგენს სამებას: მამა ღმერთი, ძე ღმერთი და სულიწმინდა. ეს არ არის სამი ღმერთი, ეს არის ერთი ღმერთი, სამერთიანი ღმერთი. სახელები განსხვავებულნი აქვთ, მაგრამ ღვთაება ერთი. მამა არასდროს განკაცებულა, ძე განკაცდა, მაგრამ არაა შექმნილი, სულიწმინდა არც განკაცებულა და არც შექმნილა, მაგრამ გამოდის მამისაგან. სამი ერთ ღვთაებაში. თანაბარ დიდებული, პატივცემული და თაყვანისცემული. ისინი მონაწილეობდნენ ყველაფრის შექმნაში, როგორც ანგელოზთა ისე ადამიანთა. ეს არის სიმბოლო და კანონი სამი თითისა. დანარჩენი ორი თითიც ერთად შეკარი მოღუნული, არა სრულიად გასწორებული. ეს არის აღიარება ქრისტეს ორი ბუნებისა, ღვთაებრივისა და ადამიანურისა. ღმერთი მის ღვთაებრიობაში, და ადამიანი მის განხორციელებაში, ორივე სრულყოფილი. მაღალი თითი წარმოადგენს ღვთაებრიობას, და დაბალი ადამიანურობას; ეს გადარჩენის გზა მოდის მაღალი თითიდან დაბლისაკენ. ამიტომ შეჯგუფება ორი თითისა აღქმულია როგორც, თაყვანისცემა ზეციდან ჩვენი ხსნისათვის ჩამოსულისა. ეს არის, თუ როგორ უნდა გამოისახო ჯვარი და გასცე კურთხევა, ისე როგორც წმინდა მამები ბრძანებდნენ."

[netvorc]

- თეოდორე კირიელი (393–457) გვაძლევს ინტრუქციას:

"ეს არის, თუ როგორ უნდა გადაიწერო პირჯვარი და მიიღო ჯვრის ნიშანი შენი ხელით. შეკარი და დაიჭირე სამი თითი, როგორც თანასწორი, ერთად, წარმოადგენს სამებას: მამა ღმერთი, ძე ღმერთი და სულიწმინდა. ეს არ არის სამი ღმერთი, ეს არის ერთი ღმერთი, სამერთიანი ღმერთი. სახელები განსხვავებულნი აქვთ, მაგრამ ღვთაება ერთი. მამა არასდროს განკაცებულა, ძე განკაცდა, მაგრამ არაა შექმნილი, სულიწმინდა არც განკაცებულა და არც შექმნილა, მაგრამ გამოდის მამისაგან. სამი ერთ ღვთაებაში. თანაბარ დიდებული, პატივცემული და თაყვანისცემული. ისინი მონაწილეობდნენ ყველაფრის შექმნაში, როგორც ანგელოზთა ისე ადამიანთა. ეს არის სიმბოლო და კანონი სამი თითისა. დანარჩენი ორი თითიც ერთად შეკარი მოღუნული, არა სრულიად გასწორებული. ეს არის აღიარება ქრისტეს ორი ბუნებისა, ღვთაებრივისა და ადამიანურისა. ღმერთი მის ღვთაებრიობაში, და ადამიანი მის განხორციელებაში, ორივე სრულყოფილი. მაღალი თითი წარმოადგენს ღვთაებრიობას, და დაბალი ადამიანურობას; ეს გადარჩენის გზა მოდის მაღალი თითიდან დაბლისაკენ. ამიტომ შეჯგუფება ორი თითისა აღქმულია როგორც, თაყვანისცემა ზეციდან ჩვენი ხსნისათვის ჩამოსულისა. ეს არის, თუ როგორ უნდა გამოისახო ჯვარი და გასცე კურთხევა, ისე როგორც წმინდა მამები ბრძანებდნენ."

დანარჩენი ორი თითიც ერთად შეკარი მოღუნული, არა სრულიად გასწორებული. ეს არის აღიარება ქრისტეს ორი ბუნებისა, ღვთაებრივისა და ადამიანურისა. ღმერთი მის ღვთაებრიობაში, და ადამიანი მის განხორციელებაში, ორივე სრულყოფილი. მაღალი თითი წარმოადგენს ღვთაებრიობას, და დაბალი ადამიანურობას; ეს გადარჩენის გზა მოდის მაღალი თითიდან დაბლისაკენ. ამიტომ შეჯგუფება ორი თითისა აღქმულია როგორც, თაყვანისცემა ზეციდან ჩვენი ხსნისათვის ჩამოსულისა



მერე რაგინდა მანდვე წერია 2 თითი ოდნავ მოხრილი არა სრულიად გასწორებული და სამი "შეკრული" , და ახსნილიცაა ყველაფერი კარგად

მარიამ ეგვიპტელის და კიდევ ბევრის ხატზეა იგივე 2 თითი მოხრილი და არა მოკეცილი, სამი კიდევ შეკრული, რაც დავდე აქამდე შეგიძლია ნახო სხვადასხვა გვერდებზე

[აკაკი]

"ნიშანი ჯვრისა ისახება სამი თითით, რადგან ნიშანი კეთდება სამებისა. ...როგორ კეთდება ეს: ზემოდან ქვემოთ, და მარჯვნიდან მარცხნივ, რადგან ქრისტე გარდამოხდა ზეცით დედამიწაზე, და იუდეველთაგან (მართალთაგან/მარჯვენა) ის მივიდა წარმართთამდე (მარცხენა). სხვები, თუმცა ისახავენ ჯვრის ნიშნანს მარცხნიდან მარჯვნივ, მაგრამ ტანჯვა და წვალება (მარცხენა) არ უნდა იყოს პირველი, ვიდრე დიდება (მარჯვენა)....."

პაპი, ინოკენტი III (1198-1216)

netvorc
ასე კი წერია, მაგრამ ის არ წერია გინდათუარა ეს თითები გამოიყენეო ამა-თუ-იმ სიმბოლოს გამოსახატავადო

[netvorc]

"ნიშანი ჯვრისა ისახება სამი თითით, რადგან ნიშანი კეთდება სამებისა. ...როგორ კეთდება ეს: ზემოდან ქვემოთ, და მარჯვნიდან მარცხნივ, რადგან ქრისტე გარდამოხდა ზეცით დედამიწაზე, და იუდეველთაგან (მართალთაგან/მარჯვენა) ის მივიდა წარმართთამდე (მარცხენა). სხვები, თუმცა ისახავენ ჯვრის ნიშნანს მარცხნიდან მარჯვნივ, მაგრამ ტანჯვა და წვალება (მარცხენა) არ უნდა იყოს პირველი, ვიდრე დიდება (მარჯვენა)....."

პაპი, ინოკენტი III (1198-1216)

ეხლა შენვე დადე შენივე საბუთის საწინააღმდეგო საბუთი, ზედა პოსტში წერია 2 თითი ოდნავ მოხრილი და არა სრულად გასწორებული და სამი შეკრული, აქ იმას არ წერს რომ 2თითი "მოკეცილიო" , დააკვირდი ჩემს დადებულ ხატებს და იგივეს ნახავ, თან წერს რომ მაღალი თითი ოდნავ მოხრილი მეორესთან შედარებითო, ანუ მის ორ ბუნებოვნებაზე ლაპარაკობს.

რაც შეეხება ამ პოსტს მაგ დროს მოხდა განხეთქილება მართლმადიდებლებსა და კათოლიკებს შორის და ვერ გეტყვი ეგ პაპის საბუთი რამდენად სწორია სამ თითზე, "ძველმართლმადიდებელი" გაგცემს მაგაზე პასუხს

[აკაკი]

netvorc
მაღალი და დაბალი თითი, ნეკაც და არა თითიც არის. ზოგი ხელის გულზე იდებს ზოგიც ოდნავ ხრის ამ ორ თითს... ამ ტექსტში ზუსტად არ არის აღწერილი ნამდვილად....

[netvorc]

netvorc
მაღალი და დაბალი თითი, ნეკაც და არა თითიც არის. ზოგი ხელის გულზე იდებს ზოგიც ოდნავ ხრის ამ ორ თითს... ამ ტექსტში ზუსტად არ არის აღწერილი ნამდვილად....

შენ სამი თითით პირჯვარს რომ იწერ მოკეცილი არა გაქვს ნეკა და არათითი? ჰაერშია გახსნილი? კანონიკა სამი თითით პირჯვრისწერისა არის: სამი შეკრული ორი "მოკეცილი" , წინააღმდეგ შემთხვევაში არასწორად იწერ, თუ ოდნავ მოხრილი გაქვს და არა მოკეცილი, მე მასე არავინ მინახია შენგან მესმის პირველად. როგორც შენ გაწყობს ისე თარგმნი, ესეთი ჩვევა ერთ ერს აქვს განსაკუთრებით "ებრაელებს" , ძველი აღთქმის წმინდანთა წერილებს თუ წინასწარმეტყველებებს სათავისოდ ხსნიან და განმარტავენ, და არა ისე სინამდვილეში რასაც გადმოგვცემს, ნუ დაემზგავსები მათ და რეალურად შენი დაწერილში რაც იკითხება ის აზრი ამოიკითხე.

[აკაკი]

მომისმინე, ნათლად ჩანს, სამი თითის სიმბოლიკა და ასევე ორი თითისაც, "ჩვენთანაც" და "თქვენთანაც". ჩვენც სამებას ვაღიარებთ, თქვენც, ჩვენც ქრისტეს ორ ბუნებას, თქვენც, ჩვენც ვაღიარებთ სამების მეორე პირის ჯვარცმას, თქვენც, არც ჩვენ ვაღიარებთ სამების ჯვარცმას, არც თქვენ... და რა? არაფერი ირღვევა... სამი და ორი თით კვლავ ფიგურირებს

პაპი ლეო IV წერს: ორი თითი გამართულია და ცერა თით დამალულია მათში, რომელიც არის სამების სიმბოლო. მიიღეთ ეს ნიშანი სწორად, სხვანაირად შეგიძლიათ არ აკურთხოთ არაფერი

[აკაკი]

იოანე ოქროპირის სიტყვები:

For the sign of the Cross we put the fingers of our right hand together as follows. We bring the tips of the first three fingers together (the thumb, index, and middle ones), and bend the last two (the “ring” and little fingers) against the palm.

ჯვრის ნიშნისათვის, ჩვენ ვიღებთ სამ თითს ჩვენი მარჯვენა ხელიდან შემდეგნაირად: ვაერთებთ პირველ სამ თითს ერთად (ცერა, საჩვენებელი და შუა თითი), და ვღუნავთ/ვკეცავთ დანარჩენ ორ თითს (არათითს და ნეკა თითს) ხელისგულზე.

[dzvelmartlmadidebeli]

ვფიქრობ დროა გაკეთდეს ფორუმ church.ge-ზე წარმოებული დიალოგის შეჯამება, რომელიც გაიმართა ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანსა და ახალმოწესე მართლმადიდებელ ქრისტეანებს შორის პირჯვრისწერის და ნათლობის საკითხების გარშემო.

ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის რწმენით, პირჯვრისწერა მართლმადიდებლური ქრისტეანული სარწმუნოების ის აღმსარებლობითი ნიშანია, რომლის უმთავრეს დოგმატებს ყოვლადწმიდა სამების (მამის, ძისა და სულიწმიდის) და მისი მეორე იპოსტასის, - განკაცებული ძე ღმერთის მაცხოვნებელი მსხვერპლისა და მკვდრეთით აღდგომისადმი რწმენა წარმოადგენს; სწორედ ამ ფუძემდებლურ ჭეშმარიტებათა გამოსახატავად უძველესი დროიდან მოგვეცა ქრისტეანთ პირჯვრის საწერი თითების განსაკუთრებული წყობა.

თუ როგორ უნდა გამოისახოს პირჯვარი მართლმადიდებელმა ქრისტეანმა მიერ, ეს შესანიშნავად არის გადმოცემული რუსეთის პატრიარქის, იობის წერილში ქართველ მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი:

"ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს".

როგორც პირჯვრის საწერი თითების წყობა, ასევე მათი მოძრაობის მიმართულება (ზემოდან ქვემოთ, შემდეგ კი მარჯვნიდან მარცხნივ) დოგმატური შინაარსის შემცველია და მათში ცვლილებების შეტანა ყოვლად დაუშვებელია. წმიდა მამათა განმარტებებით, პირჯვრისწერა აღნიშნავს ჯვარცმული ქრისტეს და წმიდა სამების აღიარებას. ამიტომაც, ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანი ქრისტეს და სამების სიმბოლოს აღმნიშვნელი თითებიდან, პირჯვარს იწერს ორი თითით, რის გამოც ეწოდება კიდევაც მას ორი თითითი პირჯვრისწერის წესი. ამას გვავალდებულებს, მაგალითდ, წმ. კირილე იერუსალიმელი, რომელიც ბრძანებს: "ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი…"; წმ. ბასილი დიდი ბრძანებს, რომ პირჯვრისწერის წესი ეკლესიას მიეცა ზეპირი გადმოცემით: "სასწაული ჯუარისა სახელისა მიმართ უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესსა მორწმუნეთა ზედა დაბეჭდუაი ვინ გუასწავა ჩვენ წერით?" (დიდი რჯულისკანონი, "მეცნიერება", თბილისი, 1975 წ., გვ. 506). წმ. ეპიფანე კვიპრელი კი აღნიშნავს, რომ პირჯვრისწერა არის მაცხოვრის ნიშანი, რომელიც ყოველთვის იქადაგება ჯვრის ნიშით "რამეთუ ქრისტე არს თავ და ეკლესიაი ასოი მისა და სძალ მის დიდისა, რომელი ქადაგის ყოველსა ჟამსა ნიშითა მით ჯუარისაითა". ეს აღმსარებლობა გამოიხატება სწორედ ორი თითით პირჯვრისწრაში.

ამიტომაც, ძველი, მართლმადიდებლური ეკლესია საეკლესიო განწესებებითაც იცავს ამ უძველეს ჩვეულებას. ამის დასტურია თუნდაც არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონი". სწორედ ამ წიგნშია ორი თითით ჯვრის გამოსახვის შესახებ ის ძველბერძნული მოწმობა, რომელსაც არარსებულად მიიჩნევენ ჩვენი თანამემამულენი. კერძოდ, წიგნის იმ ნაწილში, სადაც მოცემულია მონოფიზიტთაგან მართლმადიდებლურ ეკლესიაში გადმოსულთა მიღების წესი, უარყოფის ლოცვაში, რომელსაც კითხულობს მართლმადიდებლობად მოქცეული მონოფიზიტი, წერია: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯვარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, - შეჩვენება!"

პოლემიკის პროცესში დამოწმებულ იქნა უამრავი მოწმობა იმისა, რომ უძველესი წესი პირჯვრისწერისა არის ორი თითით პირჯვრისწერა. მათგან უმთავრესია წერილობითი მოწმობები: ამონაწერი ძველბერძნული "კურთხევანიდან", სადაც მონოფიზიტების მიღების წესში გადმოცემულია ორი თითითი პირჯვრისწერის აღიარების მოთხოვნა ფორმულით: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯვარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება!" და მოსკოვის 1551 წლის ასმუხილიანი კრების დადგენილება იგივე ფორმულის დამტკიცებით.

პოლემიკის პროცესში დამოწმებული იქნა რამდენიმე მეტად მნიშვნელოვანი ისტორიული მოწმობები და წმიდა მამათა განმარტებანი. დამხმარე წყაროებად გამოყენებულ იყო ძველი ხატმწერლობა.

სამწუხაროდ, ჩვენი ოპონენტების მხრიდან ადგილი არ ჰქონია ამგვარ მიდგომას. სამი თითით პირჯვრისწერისა და სახელობითი კურთხევის გაცემის დასაცავად წარმოდგენილი არ ყოფილა არც ერთი ავტორიტეტული მოწმობა, არც ერთი კრება ან წმიდა მამა, ან თუნდაც ისტორიული ფაქტი.

რაც შეეხება ხატებს, ოპონენტები ხშირად გვიმოწმებდნენ ისეთ ნიმუშებს, რომლებიც სახელობით წყობას არ გამოხატავენ, მაგრამ ისინი მაინც ჯიუტად სახელობითი წყობის "დამადასტურებელ" ნიმუშებად წარმოადგენდნენ. დავამ ამ ხატების გარშემო მიიღო უაზრო და დემაგოგიური ხასიათი. ხომ არ შეიძლება ერთი და იგივე ამტკიცო გაუთავებლად?! ასეთ შემთხვევაში, მიზანშეწონილია პოლემიკის დასრულება.

იგივე უნდა ითქვას ნათლისღების ფორმის შესახებაც. ძველმართლმადიდებლური ეკლესია აქაც აღიარებს მხოლოდ ერთ, შთაფვლით ფორმას და უარყოფს ყოველივე სხვაგვარს.

ჩვენ განვმარტეთ როგორც საიდუმლოს, ასევე ნათლობის არსი. მივუთითეთ მოციქულთა 50-ე კანონი, რომელიც აკანონებს ნათლობის მხოლოდ შთაფვლით ფორმას, მივუთითეთ ისტორიული წყაროები, მამათა განმარტებანი. მაგრამ, სამწუხაროდ, ოპონენტებმა აქაც, ისევე როგორც პირჯვრისწერის საკითხში, აირჩიეს დემაგოგია. საკუთარი პრაქტიკის გასამართლებლად ეჭიდებიან იმას, რაც კანონში არ მოიპოვება. მაგალითდ, თუ წმ. მოციქულთა 50-ე კანონში ლაპარაკია მხოლოდ ერთგზისი შთაფვლის აკრძალვაზე, მიაჩნიათ, რომ დანარჩენი სხვა ფორმა მას არ დაუგმია და დასაშვებია. ასეთი მიდგომით ოპონენტები უდიდეს ზიანს აყენებენ მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარ თავს. ნათლობა არის ის საიდუმლო, რომლის გარეშეც, როგორც მაცხოვარმა ბრძანა "ვერავინ შევა ცათა სასუფეველში", ამიტომაც, გვიხმს უფრო ფრთხილად მოვეკიდოთ ამ საკითხს, რადგან ეს სულის ცხოვნების ერთ-ერთი უმთავრესი საკითხია.

უნდა აღინიშნოს ასევე, რომ ოპონენტთა მხრიდან აბსოლუტურად არასწორად გამოიყენება იშვიათი შემთხვევები და გამონაკლისები. ასეთი მაგალითების კანონად მიღება აკრძალულია მამათა მიერ და მათ დაწერილ კანონთან მიმართებაში არა აქვთ არანაირი ძალა.

იშვიათ და გამონაკლისად დაშვებულ შემთხვევებს მხოლოდ იმ დროს შეიძლება მიმართოს კაცმა, ისიც უდიდესი სიფრთხილითა და განსჯით, როცა კონკრეტულ შემთხვევაზე ან საკითხზე არ მოიპოვება საეკლესიო დადგენილება, ან წმიდა მამათა განმარტება... მაგრამ, ნათლობის საკითხი არ წარმოადგენს ამგვარ პრობლემას...

საკუთარი პრაქტიკის გასამართლებლად ოპონენტები იმოწმებდნენ ძველ მანუსკრიპტს "დიდაქეს", სადაც გამართლებულია და დაშვებულია პკურებითი ნათლობა. მაგრამ, ყურადღებას არ აქცევენ იმას, რომ "დიდაქე" არსებობს მხოლოდ და მხოლოდ ერთი ხელნაწერის სახით, რომელიც არის 11-ე საუკუნის დასაწყისისა.

არ არსებობს არავითარი გარანტია და მტკიცებულება, რომ ის "დიდაქე", რომელიც ცნობილი იყო წმიდა მამებისთვის, ზუსტად და შეუცვლელი სახით არის მოღწეული დღემდე. და დღევანდელი "დიდაქეს" სახით ჩვენ სწორედ ის ძველი "დიდაქე" გვიპყრია. მითუმეტეს, რომ მასში ნათლობის საკითხის გარდა მოცემულია მართლმადიდებლურ პრაქტიკასთან და მოციქულთა ცხოვრებასთან შეუსაბამო სხვა წინააღმდეგობები (მაგ. წინასწარმეტყველის უპირატესობა მღვდელმთავართან).

ასეც, რომ იყოს, "დიდაქე" ეკლესიის კრებითმა ცნობიერებამ უარყო, რაც ჩვენს მიერ ნაჩვენები იყო, მაგრამ წყალპკურებითი ნათლობის გამართლების სურვილი იმდენად დიდია ოფიციალური ეკლესიის წევრებს შორის, რომ ისინი ამ მეტად საეჭვო დოკუმენტს აფუძნებენ თავიანთი სულების ცხოვნებას.

ნათლობის საკითხი, სამწუხაროდ, ბოლომდე ვერ გაიხსნა, თუმცა მისი გახსნის შესაძლებლობა ასეთი დემაგოგიის პირობებში შეუძლებელიც არის. მე დამრჩა დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა ამ საკითხთან დაკავშირებით. მიმაჩნია, რომ კიდევ მრავალი დოკუმენტის დადება შეიძლებოდა წყალპკურებითი ნათლობის უარსაყოფად.

მაგალითად, არ შევხებივარ 18-ე საუკუნის კონსტანტინოპოლის პატრიარქ კირილეს და მის მიერ 1755 წ. მოწვეული კრების დადგენილებას, რომელსაც ხელს აწერდა სამი პატრიარქი. ამ კრებამ განმარტა შთაფვლითი ნათლობის მნიშვნელობა და უარყო ლათინური წყალგადასხმა და გამოაცხადა ის არაფრის მაქნის "ბანვად".

ასევე ვერ წარმოვაჩინე ე. წ. ათონის მთის "კოლივადების" ("ფილოკალისტური") მოძრაობის დამოკიდებულება წყალგადავლებითი ნათლობის მიმართ. არადა ამ მოძრაობას ხელმძღვანელობდნენ ისეთი სასულიერო პირები, რომლებიც სერიოზულ ღვთისმეტყველებად მიიჩნევიან და ოფიციალური ეკლესიის მიერ წმინდანებადაც კი არან შერაცხილნი.

კოლივადების მხრიდან ლათინთა გადანათვლაზე წერდნენ ნეოფიტე კავსოკალივიტი (1713(?) – 1784), წმ. ათანასე პარიოსი (1721(2) – 1813) და წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი (ცნობილი "უხილავი ბრძოლის" ავტორი). ეს ბერძენი ღვთისმეტყველები და სასულიერო პირები სასტიკად ებრძოდნენ ლათინურ ე. წ. დასხმით ნათლობას, რაც ასახულია მათ შრომებში.

გასათვალისწინებელია ის გარემოება, რომ ბერძნულ ეკლესიაში ბევრი იყო ლათინოფილი, რომელიც ხშირად ღებულობდა ისეთ დადგენილებას, რომელიც ხელს უწყობდა აღმოსავლეთის ეკლესიისა (მართლმადიდებლობა) და დასავლეთის (კათოლიციზმის) დაახლოებას (ცხადია, არაკანონიკურ ნიადაგზე). ამ დადგენილებებსაც ხშირად იმოწმებენ წყალგადავლებითი ნათლობის მოყვარულები, მაგრამ როგორც კი აღმოსავლეთის ეკლესიებში აღსაყდრდებოდა მართლმადიდებლობის დამცველი იერარქი, ის უმალ გმობდა და უარყოფდა ადრე არსებულ დადგენილებას, როგორც მიუღებელს მართლმადიდებლობისთვის.

სამწუხაროა, რომ ვერ შევეხეთ ამ საკითხს.

ვერ შევეხეთ ასევე სხვა არანაკლებ თემებსაც, როგორიცაა XVII საუკუნის რუსეთის ეკლესიის რეფორმა, რომელიც ჩაატარეს სასულიერო პატივისგან დამხობილმა და მწვალებელმა იერარქებმა; ვერ შევეხეთ 1667 წლის საეკლესიო კრებას, რომელსაც თავმჯდომარეობდა თვით ნიკონ პატრიარქის მიერ მწვალებლობაში მხილებული, გამოაშკარავებული ლათინი და იეზუიტი პაისი ლიგარიდი, რომელიც იერუსალიმის პატრიარქის მიერ პატივაყრილი იყო, და რომელსაც მეფე ალექსი მიხეილის ძემ, რეფორმის საქმე რომ არ ჩავარდნოდა, ფულით გამოუსყიდა ღაზის მიტროპოლიტის წოდება და ისევ აღადგინა თავის კათედრაზე. თუმცა, სულ მცირე ხანში ის ისევ დაამხეს პატივისგან.
ამდენი პარადოქსებით და დარღვევბით არის აღსავსე ოფიციალური ეკლესიის ცხოვრება.

ჩვენ არ გვსურს მტრობა და შუღლი. ჩვენ გვსურს, რომ ჩვენმა თანამემამულეებმა გულდასმით შეისწავლონ ის საკითხები, რომლებზეც ასე გაცხარებით ვმსჯელობდით და გამოიტანონ ჯეროვანი დასკვნები. გვჯერა, რომ მოვა დრო, როდესაც ეს განსხვავებები აღმოიფხვრება და საქართველოში მიღწულ იქნება მართლმადიდებლობის ერთობა.

ჩვენ არ გავდივართ ფორუმიდან, მაგრამ ხსენებულ საკითხებზე კამათის გაგრძელება მიზანშეწონილად არ მიგვაჩნია. ყოველ შემთხვევაში ამ ეტაპზე.

დაბოლოს, ვითხოვთ ქრისტეანულ მიტევებას ყველას, ვისაც უნებლიეთ გული ვატკინეთ.

ყველას ვუსურვებთ სულის ცხოვნებას და ცათა სასუფევლის დამკვიდრებას.

პატივისცემით, ძველმართლმადიდებელი.

P.S. მართლმადიდებლობის სხვადასხვა საკითხზე ჩვენი აზრი ვისაც აინტერესებს, შეგიძლიათ ეწვიოთ საიტებს:

http://www.oldorthodox.ge

http://www.apocalypse.ge

პოსტის უკანასკნელი ჩამსწორებელია afxazi: Jun 21 2010, 04:10 PM

[(Νικόλαος)]

ძალიან მნიშვნელოვანია გავიგოთ როგორ განვითარდა ჩვენი ტრადიციები.
უთუოდ ჭეშმარიტი არის ეკლესიის დოგმები. ისინი არის შეუცვლელი და უდავო საკითხები ღმერთის უცვლელი ჭეშმარიტებისა, მაგრამ ჩვენ ვიცით, რომ დოგმებიც კი ასე ვთქვათ ''განიწმინდა,'' მაგალითად ენა კომუნიკაციისა წმინდა სამების პირებთან და მათ ბუნებასთან შეიცვალა მესამე და მეოთხე მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე.
მაგრამ ნიშნავს ეს რომ ჭეშმარიტება დოგმისა შეიცვალა? არა! ის იყო ცნობება ჭეშმარიტებაში.

ჩვენ არ უნდა ავურიოთ სიმბოლო ჭეშმარიტებაში, მაგალითად იესო ქრისტეს ხატი არის დამხმარე, რომლითაც შეგვიძლია დავამყაროთ ურთიერთობა ღმერთთან. მაგრამ ხატი არ არის იესო ქრისტე, ის არის მისი ხატი, სიმბოლო და სიმბოლო გვეხმარება მონაწილეობა მივიღოთ ჭეშმარიტებაში, მაგრამ ვერასდროს ჩაანაცვლებს ჭეშმარიტებას.

ახლა ვიფიქროთ ცვლილებებზე ეკლესიაში.
სამი თითით პირჯვრისწერა მიიღო თითქმის მთელმა ეეკლესიამ. მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ ჩვენ არ ვეთანხმებით ძველ ხერხს და ძველ კანონიკურ ტრადიციებს, ისინი იცვლება, მაგალითად ეპისკობოსებს რომ დავითნი ზეპირად უნდა ეთქვათ, ან მათ შეეძლოთ ცოლის ყოლა. ეკლესიას ჭირდება ცვლილებები და ცვლის ჩვენი გულისთვის.
შეიძლება პირჯვის თითების შეცვლას ადამიანმა შეხედოს კიდევ როგორც გამოცდას ჩვენი მორჩილებისა: შეგვიძლია მივიღოთ ის რასაც ეკლესია გვიკარნახებს, თუ ვიფიქროთ, რომ ჩვენი აზრი უფრო სწორია, ვიდრე ერთობლივი აზრი მღვდელთმთავრებისა. ძველმორწმუნეები რუსეთში ასეულობით წლები სქიზმაში ცხოვრობდნენ და ახლაც ცხოვრობენ, მაგრამ ბევრი მათგანი მონანიებული დაბრუნდა, თბილადაც მიიღეს ეკლესიაში და ნებაც დართეს თავიანთი ტრადიციების გაგრძელებისა.
და ბოლოს. გვძულს ისინი ვინც განსხვავებულები არიან, ან ისინი ვინც ჩვენს პერსონალურ აზრს არ ეთანხმებიან? ისე სხვანაირები ვართ რომ ასე პატარა ცვლილება არ მივიღოთ? ეს არის რწმენის ნაკლებობის ნიშანი, რომ ადამიანი ტრადიციებს უყურებს როგორც ჯადოსნურ პრაქტიკებს. ეკლესია უარყოფს ასეთ სისუსტეებს. იერარქის ცოდვა საიდუმლოს არ აუქმბს, მაგრამ ეკლესიის მორჩილებით - პირიქით ვივსებით საიდუმლოს მადლით.

ადამიანი რომელიც გადაიწერს პირჯვარს ბოღმით, ისე რომ თავის ძმას ზემოდან უყუროს, სამი თითით მოხდება ეს თუ ორით, ზიანის მეტს არაფერს მოგვიტანს.
ესაია 1:12-1:20

''რომ მოდიხართ და პირისპირ მეცხადებით, ვინ დაგავალათ ჩემი ეზოების თელვა?
ნუღა მომიტანთ მაგ ფუჭ შესაწირავს, საძაგელია ჩემთვის საკმეველი, ახალმთვარობები და შაბათები ჯარობები ვეღარ ამიტანია! უკეთურება და დღესასწაული?
თქვენი ახალმთვარობები და ზეიმები შეიძულა ჩემმა სულმა, ტვირთად დამაწვა, დავიღალე მათი ზიდვით.
ხელებს რომ აღაპყრობთ, თვალს გარიდებთ, ლოცვებსაც რომ მიმრავლებთ, არ ვისმენ, ხელები სისხლითა გაქვთ სავსე!
განიბანეთ, განიწმიდეთ, ავი საქმეები თვალთაგან განმარიდეთ, შეწყვიტეთ ბოროტის ქმნა.
სიკეთის ქმნა ისწავლეთ, ეძიეთ სამართალი, შეეწიეთ ჩაგრულს, განიკითხეთ ობოლი, ქვრივს გამოესარჩლეთ.
მერე მოდით და ცილობა ვყოთ, ამბობს უფალი: მეწამულიც რომ იყოს თქვენი ცოდვები, თოვლივით გასპეტაკდება, ჭიაფერივით წითელიც რომ იყოს, მატყლის ფთილასავით გახდება.
თუ მორჩილნი იქნებით და გამგონენი, მიწის დოვლათს შეჭამთ,
თუ განდგებით და გაურჩდებით, მახვილი შეგჭამთ! რადგან უფლის ბაგენი მეტყველებენ.''


ამერიკაში მათეს სახელობის ანტიოქიური ეკლესიის მღვდელმსახური მამა ჯორჯ აქვარო

Father George. St. Matthew Antiochian Orthodox Christian Church

[(Νικόλαος)]

როგორც მამა ჯორჯმა თქვა სიმბოლოები როგორც ჯადოსნური არ უნდა აღვიქვათ, მაგრამ ჩვენს შემთხვევაში,განსხვავებით მონოფიზიტ-მიაფიზიტებისგან არ ვდებთ ამ სიმბოლოში მწვალებლურ შინაარსს. ვისახავთ სამი თითით რითაც ვაღირებთ სამების ერთარსებას და ორი მოხრილი თითით იესო ქრისტეს ორ ბუნებას.

აკაკიმ მოიყვანა მაგალითი:

თეოდორე კირიელი (393–457) გვაძლევს ინტრუქციას:

"ეს არის, თუ როგორ უნდა გადაიწერო პირჯვარი და მიიღო ჯვრის ნიშანი შენი ხელით. შეკარი და დაიჭირე სამი თითი, როგორც თანასწორი, ერთად, წარმოადგენს სამებას: მამა ღმერთი, ძე ღმერთი და სულიწმინდა. ეს არ არის სამი ღმერთი, ეს არის ერთი ღმერთი, სამერთიანი ღმერთი. სახელები განსხვავებულნი აქვთ, მაგრამ ღვთაება ერთი. მამა არასდროს განკაცებულა, ძე განკაცდა, მაგრამ არაა შექმნილი, სულიწმინდა არც განკაცებულა და არც შექმნილა, მაგრამ გამოდის მამისაგან. სამი ერთ ღვთაებაში. თანაბარ დიდებული, პატივცემული და თაყვანისცემული. ისინი მონაწილეობდნენ ყველაფრის შექმნაში, როგორც ანგელოზთა ისე ადამიანთა. ეს არის სიმბოლო და კანონი სამი თითისა. დანარჩენი ორი თითიც ერთად შეკარი მოღუნული, არა სრულიად გასწორებული. ეს არის აღიარება ქრისტეს ორი ბუნებისა, ღვთაებრივისა და ადამიანურისა. ღმერთი მის ღვთაებრიობაში, და ადამიანი მის განხორციელებაში, ორივე სრულყოფილი. მაღალი თითი წარმოადგენს ღვთაებრიობას, და დაბალი ადამიანურობას; ეს გადარჩენის გზა მოდის მაღალი თითიდან დაბლისაკენ. ამიტომ შეჯგუფება ორი თითისა აღქმულია როგორც, თაყვანისცემა ზეციდან ჩვენი ხსნისათვის ჩამოსულისა. ეს არის, თუ როგორ უნდა გამოისახო ჯვარი და გასცე კურთხევა, ისე როგორც წმინდა მამები ბრძანებდნენ."




ძველმართლმადიდებელი ამბობდა რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჩვენთან აიკრძალა, რაც ტყუილია, რადგან მოსკოვის საპატრიარქოში დაბრუნებული ძველმორწმუნეები იყენებენ ძველ წესებს და არავინ არაფერს ეუბნება.

მაგრამ როგორც ჩანს ეს ნეთვორქისთვის გაუგებარი იყო და ისეთ ხატებს დებდა, სადაც ორი თითით იყვნენ წმინდანები გამოსახული, მაგრამ ვერ გავიგე ამით რა უნდოდა ეთქვა, მე თავიდანვე ვამბობდი რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არაა არასწორი და თან სახლშიც მაქვს ხატები სადაც ორი თითით არიან გამოსახული, ასე რომ ნეთვორქ, ნუ შეწუხდები აქ არ მინდა დადება და ჩვენება, სახლშიც შემიძლია ვნახო.




შემდეგ იყო კამათი ''ICXC''-ს გამო.
მოიყვანეს მაგალითად ანჩისხატის მაგალითი:



მაგრამ რადგან ძველმართლმადიდებელმა კამათი დაიწყო, რომ სამი თითი გაშლილიაო, დავდე ხატი:



ხოლო რაც შეეხება ნეთვორქის ახალდადებულ რუსულ ხატბს, სადაც კარგად ჩანს ასო ხ, ეს იმიტომ, რომ რუსული ხატები რეალისტურია და უფრო ნათლადაა წარმოჩენილი, ხოლო ზემოთ კარგად არ ჩანდა ასო ხ, და ვთქვი, რომ ეს ხატწერის თავისებურება იყო მაგალითად იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც ორივე ხელით აკურთხევს, საინტერესოა როგორ დაემთხვა, რომ ეპისკოპოსს ორივე ხელი აქვს აწეული? მაგრამ რადგან კიდევ არ ჩანს ასო ხ, რომელიც შეეძლო მეოცე საუკუნის მხატვარს გამოესახა არ გამოსახა. რადგან თავისებურებაა:




თანაც კიდევ დაიდო სხვა ხატები, მაგალითად აღმსარებელმა დადო მეთორმეტე საუკუნის ხატი:




და აი კიდევ ორი ხატი, სადაც კარგად ჩანს ასო ხ: პირველი - მეოთხე საუკუნის წმ. ნიკიტას ხატი და მეორე მირონმდინარე ხატი, რომელზეც ინფორმაცია არ მაქვს:








თუნდაც ეს მეჩვიდმეტე საუკუნეში დამკვიდრებულიყო, ნუთუ სქიზმად ღირდა?