განუკვეთელი განჰკვეთა მოკვეთილმან, რას ნიშნავს? პარამეტრები

[მარიამი]

დღეს წავაწყდი ლოცვანში ასეთი სძლისპირს:

განუკვეთელი განჰკვეთა მოკვეთილმან და მზის თვალმან იხილა ქვეყანა და მხდომი იგი მტერი დაანთქა ზღვასა ერითურთ და ისრაელი განვიდა ზღვასა მას დაულტოლველად და უგალობდა ღმერთსა მაცხოვარსა დიდებულსა.

რას ნიშნავს: "განუკვეთელი განჰკვეთა მოკვეთილმან"? მოსეზეა საუბარი თუ სხვა რამე იგულისხმება?

მოძღვრის გარდა, სხვის პასუხსაც მივიღებ, თუ კომპეტენტური პასუხი იქნება.

[Sotiris]

მარიამ, ვერ გეტყვი რამდენად კომპეტენტური აზრია, მაგრამ ჩემის აზრით მოკვეთილი მოსეს კვერთხს გულისხმობს (ხისგან მოკვეთილი/გამოკვეთილი), განუკვეთელი კი მეწამული ზღვა უნდა იყოს. ე.ი. ძლისპირის აზრია, რომ მოსეს კვერთხმა განკვეთა მეწამული ზღვა.

[ლეონტი]

სოტირისის მიმართულება მართებულია.
უფრო კონკრეტულად, მოკვეთილი ანუ კვერთხი არის ჯვარი.
განუკვეთელი ანუ წყალი, რაც არ იკვეთება, არის ნათლობის წყალი.
ხოლო მზე ქრისტეა.

[KAIROS]

როგორ მიხარია, რომ სოტირისს სადღაც მაინც ვეთანხმები

მზის თვალმან იხილა ქვეყანა

აქ რა შეიძლება ვიგულისხმოთ? ვფიქრობ მზეზე და მის დაბნელებიდან გამოსვლაზეა საუბარი, თუ ასეა, მაშინ საინტერესოა რა მომენტს გულისხმობდა ავტორი?

[დეკ. ანდრია]

ეს ტროპარი ღმრთის სიდიადეს და მის სასწაულს უგალობს. აუცილებელი არ არის მასში ალეგორიები ვეძებოთ. თუმცა არც აკრძალულია. წმიდა თეოფანე დაყუდებული ბრძანებს, რომ ჩვენ გვაქვს წმიდა წერილის განმარტებაში გარკვეული თავისუფლება. მთავარია არ ვეწინააღდეგებოდეთ ზოგადად ეკლესიის მიერ მიღებულ სწავლებას. წინასწარმეტყველებები, სიმბოლური სახეები, ალეგორიები არ უნდა იქცნენ მართალ სწავლებაში ეჭვის შეტანის, მისი შეცვლის საბაბი.

აქაც გვაქვს თავისუფლება. უპირობოა, რომ მოკვეთილი არის კვერთხი მოსესი, ხოლო განუკვეთელი - ზღვა. ალეგორიებს რაც შეეხება, მიწაში შეგვიძლია ადამიანი გული ვიგულისხმოთ (როგორც ეს არის იგავში თესლსა და მთესველზე). ღმრთაებრივი ნათელი ვერ წვდება მას, ვერ ათბობს და ვერ ანათებს, სანამ ვნებათა და ცოდვათა ნადები ადევს. სულიწმიდის მადლის წინამძღოლობით და მოღვაწეობის ჯვარით განკვეთილი და ძლეული ვნებულობა საშუალებას აძლევს გულს გახდეს მიმღები ღმრთაებრივი ნათლისა, სარბიელი კეთილ გულისთქმათა. ასეთ დროს თვით ღმერთი მიმოიხილავს ადამიანის გულს, ათბობს, მას. გული, რომელსაც ზედ ეკვრება შეუნანებელი ცოდვები, უბრძოლველად დატოვებული ვნებები, ვერ შეიქმნება კეთილ ზრახვათა სარბიელად. ბოროტ გულისთქმათა მიღება კი აკლებს მადლმოსილებას და კვლავ ამთლიანებს ამ მეწამული ზღვის წყალივით მკვდარ ფენას.

სხვას შეუძლია პირადი შინაგანი ცხოვრებიდან სხვა სიმბოლო დაინახოს. როგორც არ უნდა იყოს, მთავარი მაინც ის არის, რომ ეს ტროპარი ღმრთის სიდიადის და სიყვარულის სადიდებელია.