ფილოსოფია და ღვთისმეტყველება |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ფილოსოფია და ღვთისმეტყველება |
მნათე |
Mar 13 2008, 10:55 PM
პოსტი
#1
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
პრინციპში თემა მთლად ზ.ა ორი სფეროს შედარებას არ ეხება (ჯერ არ გაგვიმიჯნავს) მოდით ვისაუბროთ რა მიმართება შეიძლება ქონდეს ღვთისმეტყველებას ანტიკურ ან თუნდაც თანამედროვე ფილოსოფიასთან? რომელი ფილოსოფიით სარგებლობდა განვითარების პროცესში ეკლესია და რა დამოკიდებულებაშია დოგმატიკის ღრმა შინაგანი ხედვა ("ბუნდოვანი" საწყისები) ფილოსოფიურ ხედვასთამ?
მარტივად რომ ვთქვათ, რა წარმოადგენს ქრისტიანული ფილოსოფიის საფუძველს, - ღმერთის, ყოფიერების, არსებობისა და პიროვნების უნივერსალური ცნებების გარეშე (მატერიალისტურსა და ეგზისტენციალისტურში ბუნებრივია პირველი არ არსებობს)? რა სარგებელს მოუტანს ქრისტიანული ფილოსოფია მისიონერობას? ანუ, ირაციონალურის რაციონალიზაცია... შეიძლება თუ არა პიროვნების დაცემულობა მივიჩნიოთ ერთ-ერთ მთავარ დებულებად ამავე ფილოსოფიაში? რით განისაზღვრება და სადამდე დაიყვანება ნების თავისუფლება? მისი ღერძი მხოლოდ ტრანსცენდენტულია თუ განხორციელება აქვს მატერიაშიც (სამშვინველის სახით თუნდაც)? საინტერესოა ბევრი სხვაც... რომელსაც თანდათან გამოვკვეთ... დაბოლოს, გვაქვს თუ არა რაციონალური პასუხები, ასეთივე მსოფლმხედველობის სამყაროში, სადაც ბუნებრივია, მისია და ბრმა რწმენის აღმოფხვრა, ჩვენი მოვალეობაა? რა როლი აკისრია მართლმადიდებელ ეკლესიას ფილოსოფიურ მოღვაწეობაში? არის საერთოდ ეს საჭირო? -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
დეკ. ირაკლი |
Mar 13 2008, 11:25 PM
პოსტი
#2
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
პრინციპში თემა მთლად ზ.ა ორი სფეროს შედარებას არ ეხება (ჯერ არ გაგვიმიჯნავს) მოდით ვისაუბროთ რა მიმართება შეიძლება ქონდეს ღვთისმეტყველებას ანტიკურ ან თუნდაც თანამედროვე ფილოსოფიასთან? რომელი ფილოსოფიით სარგებლობდა განვითარების პროცესში ეკლესია და რა დამოკიდებულებაშია დოგმატიკის ღრმა შინაგანი ხედვა ("ბუნდოვანი" საწყისები) ფილოსოფიურ ხედვასთამ? მარტივად რომ ვთქვათ, რა წარმოადგენს ქრისტიანული ფილოსოფიის საფუძველს, - ღმერთის, ყოფიერების, არსებობისა და პიროვნების უნივერსალური ცნებების გარეშე (მატერიალისტურსა და ეგზისტენციალისტურში ბუნებრივია პირველი არ არსებობს)? რა სარგებელს მოუტანს ქრისტიანული ფილოსოფია მისიონერობას? ანუ, ირაციონალურის რაციონალიზაცია... შეიძლება თუ არა პიროვნების დაცემულობა მივიჩნიოთ ერთ-ერთ მთავარ დებულებად ამავე ფილოსოფიაში? რით განისაზღვრება და სადამდე დაიყვანება ნების თავისუფლება? მისი ღერძი მხოლოდ ტრანსცენდენტულია თუ განხორციელება აქვს მატერიაშიც (სამშვინველის სახით თუნდაც)? საინტერესოა ბევრი სხვაც... რომელსაც თანდათან გამოვკვეთ... დაბოლოს, გვაქვს თუ არა რაციონალური პასუხები, ასეთივე მსოფლმხედველობის სამყაროში, სადაც ბუნებრივია, მისია და ბრმა რწმენის აღმოფხვრა, ჩვენი მოვალეობაა? რა როლი აკისრია მართლმადიდებელ ეკლესიას ფილოსოფიურ მოღვაწეობაში? არის საერთოდ ეს საჭირო? |
მნათე |
Mar 14 2008, 01:46 AM
პოსტი
#3
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
მამა ირაკლი
ლოოოოოოოოოოოოოოოოოოლ -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
მხევალი ნინო |
Mar 14 2008, 10:41 AM
პოსტი
#4
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
-------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
მნათე |
Mar 14 2008, 01:03 PM
პოსტი
#5
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა ამომწურავი პასუხია, იმედია მნათე დაკმაყოფილდა. ცხადია, ასეთ კმაყოფილებას ცხონებაც ვერ მომანიჭებს -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
თემო |
Mar 14 2008, 02:25 PM
პოსტი
#6
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 1,357 რეგისტრ.: 30-May 07 წევრი № 2,053 |
პრინციპში თემა მთლად ზ.ა ორი სფეროს შედარებას არ ეხება (ჯერ არ გაგვიმიჯნავს) მოდით ვისაუბროთ რა მიმართება შეიძლება ქონდეს ღვთისმეტყველებას ანტიკურ ან თუნდაც თანამედროვე ფილოსოფიასთან? რომელი ფილოსოფიით სარგებლობდა განვითარების პროცესში ეკლესია და რა დამოკიდებულებაშია დოგმატიკის ღრმა შინაგანი ხედვა ("ბუნდოვანი" საწყისები) ფილოსოფიურ ხედვასთამ? მარტივად რომ ვთქვათ, რა წარმოადგენს ქრისტიანული ფილოსოფიის საფუძველს, - ღმერთის, ყოფიერების, არსებობისა და პიროვნების უნივერსალური ცნებების გარეშე (მატერიალისტურსა და ეგზისტენციალისტურში ბუნებრივია პირველი არ არსებობს)? რა სარგებელს მოუტანს ქრისტიანული ფილოსოფია მისიონერობას? ანუ, ირაციონალურის რაციონალიზაცია... შეიძლება თუ არა პიროვნების დაცემულობა მივიჩნიოთ ერთ-ერთ მთავარ დებულებად ამავე ფილოსოფიაში? რით განისაზღვრება და სადამდე დაიყვანება ნების თავისუფლება? მისი ღერძი მხოლოდ ტრანსცენდენტულია თუ განხორციელება აქვს მატერიაშიც (სამშვინველის სახით თუნდაც)? საინტერესოა ბევრი სხვაც... რომელსაც თანდათან გამოვკვეთ... დაბოლოს, გვაქვს თუ არა რაციონალური პასუხები, ასეთივე მსოფლმხედველობის სამყაროში, სადაც ბუნებრივია, მისია და ბრმა რწმენის აღმოფხვრა, ჩვენი მოვალეობაა? რა როლი აკისრია მართლმადიდებელ ეკლესიას ფილოსოფიურ მოღვაწეობაში? არის საერთოდ ეს საჭირო? მნათე საინტერესო თემაა (თითქმის როგორც ყოველთვის ), მაგრამ ამ ერთ პოსტში დაახლოებით 5 სხვადასხვა და გლობალურად სამსჯელი საკითხებია. მსჯელობის პროცესში ისინი ერთმანეთთან რათქმაუნდა კავშირში აღმოჩნდებიან, მაგრამ ერთ პოსტისთვის ნამეტანი ბევრი ხომ არააა მოდი, დაიწყე შენ თვითონ მსჯელობა პოსტის ირგვლივ და შევეცდები გამოგყვეთ |
k@the |
Mar 14 2008, 02:39 PM
პოსტი
#7
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
მნათე საინტერესო თემაა (თითქმის როგორც ყოველთვის ), მაგრამ ამ ერთ პოსტში დაახლოებით 5 სხვადასხვა და გლობალურად სამსჯელი საკითხებია. ეჰ, ჩემთვის კიდევ, 5 სიტყვა უცხო სიტყვათა ლექსიკონში საძებნი და ეს ციტატა ირაციონალურის რაციონალიზაცია... როგორ უნდა მოხდეს ვერ გავიგე ისა, ირაციონალურს იმას ეძახიან, რაც რაციონალური არაა :მატემატიჩკა: -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
დავით ივერიელი |
Mar 14 2008, 06:57 PM
პოსტი
#8
|
Illuminatus ჯგუფი: Members პოსტები: 1,988 რეგისტრ.: 27-July 06 მდებარ.: L.o.r.i.e.n. წევრი № 21 |
ფილოსოფიის განვითარების ისტორიას თუ გადავხედავთ აუცილებლად დავინახავთ შეუა საუკუნეებში რამდენად დიდი ადგილი უჭირავს ქრისტიანობას... ფილოსოფიური განვითარების ცენტრი შუასაუკუნეებისთვის ასე თუ ისე რომია და აღსანიშნავია მაგალითისთვის ავგუსტინე ნეტარი...
ეს არის ხანა სადაც ყოველ მეცნიერებას "აკონტროლებს" ეთიკა.... სანამ გამოეყოფა ფილოსოფიას მეცნიერებები და უარყოფს მას... ავგუსტინე მოვიყვანე მაგალიტად და აი მის "აღსარებანში" კარგად ჩანს, როგორ გადადის სხვა და სხვა მეცნიერებებიდან ჭეშმარიტებამდე - ქრისტემდე. ციტატა მარტივად რომ ვთქვათ, რა წარმოადგენს ქრისტიანული ფილოსოფიის საფუძველს, - ღმერთის, ყოფიერების, არსებობისა და პიროვნების უნივერსალური ცნებების გარეშე (მატერიალისტურსა და ეგზისტენციალისტურში ბუნებრივია პირველი არ არსებობს)? მარტივად ნათქვამი ნამდვილად არაა, მაგრამ შევეცდები როგორც გავიგე რამდენიმე სიტყვა ვთქვა... ქრისტიანული ფილოსოფიის (სიბრძნის) საფუძველი თავისთავად ქრისტეს პიროვნებაა... როგორც ვიცით ფილოსოფია იყოფა რამდენიმე კატეგორიად... ერთ ერთი არიას ეთიკა... არისტიანული მორალი ეს არის სწორედ საძირკველი, რომელზეც "დაშენდა" ქრსიტიანული ფილოსოფიის ეთიკა... უფრო მარტივად, რომ ვთქვათ ქრისტიანული ფილოსოფის საფუძველს წარმოადგენს ქრისტიანული მორალი ანუ სიყვარული.... პირადად მე ქრისტიანობას უფრო ფსიქოლოგიურ რელიგიად მივიჩნევ ვიდრე ფილოსოფიურად... რამეთუ ქრისიანის მტავარი მიზანია სულის დახვეწა... დახვეწა ქრისტეს დონეზე... ანუ დამსგავსება ქრისტესთვის... რევიცი რევიცი.... თუმცა თავისთავად ცხადია, როგორც მეცნიერებები ისე რელიგიაც ფილოსოფიის გარეშე უაზრობა იქნება... და აქვე მინდა ანტიკური ხანის ფილოსოფოსების (ბერძნების) ცნობილი აზრი დავწერო: "ბრძენი და ყველაფრის მცოდნე არის მხოლოდ ღმერთი, ჩვენ შეგვიძლია გვიყვარდეს სიბრძნე" რაები ვიბოდიალე... მე მაპატიეთ -------------------- მერე რა რომ . . .
|
მნათე |
Mar 14 2008, 11:57 PM
პოსტი
#9
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა პირადად მე ქრისტიანობას უფრო ფსიქოლოგიურ რელიგიად მივიჩნევ ვიდრე ფილოსოფიურად... რამეთუ ქრისიანის მტავარი მიზანია სულის დახვეწა... დახვეწა ქრისტეს დონეზე... ანუ დამსგავსება ქრისტესთვის... მე ამჯერად მსურს ღვთისმეტყველება გავიტანო ფილოსოფიურ პლადფორმაზე და ვცადო, ქრისტიანობის შემეცნება ფილოსოფიურ პლანში... თეოლოგიის ფორმირებაში ხომ ძალზედ დიდი წვლილი მიუძღვის ანტიკურ ფილოსოფიას (რაოდენ პარადოქსულადაც არ უნდა ჟღერდეს - ერესთან ერთად), ალბათ ყველა კარგად ვხვდებით, რა რთულია საღვთო განცხადების ადამიანურ ენაზე გადმოცემა (რაციონალიზაცია) და მითუმეტეს ზებუნებრივი არსების შესახებ თეზისებისა და დოგმატების ჩამოყალიბება. საჭიროა მანამდე არსებული დასაყრდენი, რომელიც მოგამარაგებს საჭირო ტერმინოლოგიით.... თავისმხრივ ტერმინოლოგია არ უნდა შეიცავდეს ბუნდოვანებას, ჭეშმარიტების იმ დონემდე სრულად გადმოსაცემად, რა დოზითაც უფალმა მისი განცხადება ინება... თუმცა, ამჯერად არ ვაპირევ ვისაუბრო ქრისტესა და ადამიანის დამოკიდებულებაზე (ჩემთვის უმთავრეს და ჯერ-ჯერობით მიუღწეველ რეალობაზე), ანუ რელიგიაზე... ღვთიურისა და ადამიანურის სინერგიასა და მისთანებზე... მე მსურს ვისაუბროთ ქრისტეს მიერ მოტანილი ცნობიერების, ახალი ხედვის ძირითად საყრდენებზე... ქრისტეს მოსვლა არ ყოფილა რაიმეგვარი სიახლის მოტანა ეთიკასა და ზნეობაში (როგორ შეიძლება სინდისი ერთს ამბობდეს, ხოლო ღმერთი მეორეს? თუმცა ეს ღრმა და მნიშვნელოვანი თემაა) მან მხოლოდ ზუსტი დეფინაცია მოახდინა ზნეობის - რადგან ქრისტე მას განიხილავს არა როგორც მიზანს არამედ როგორც საშუალებას, აქედან გამომდინარე გასაგებია ისიც, რომ მან მოახდინა სიყვარულის აბსოლუცია... თუმცა ქრისტეს სულაც არ დაუსახავს ჭეშმარიტებად იმგვარი სიყვარული, როგორსაც დღეს სავარაუდოდ ხშირად შეხვდებით... ეს სიყვარული თავისი ფორმულისა და შინაგანი მოწყობის მატარებელია, ის ეყრდნობა ადამიანის ქცევას, თვითრეალიზებას - მხოლოდ და მხოლოდ საქმეს, განცდებისა და გრძნობების გარგნულ გამოვლინებას... ასევე თვლის, რომ უკანასკნელთა გარეშე, ვერ შედგება სიყვარული, ცნობიერება და გული გაწმენდის გარეშე ვერც კი იხილავენ მას (ღმერთს) როგორც ეს ნეტარებანშია ნახსენები.. ანუ ამირან გულში მღეროდას პრეცედენტის აღმოფხვრას იწყებს იქიდან - რომ გვავალებს ძალიან კონკრეტულ ზნეობრივ სამუშაოებს, რომელიც უპირველესად მიმართულია პიროვნების მეთოდური განთავისუფლებისკენ.... მისი შინაგანი მდგრადობის ჩამოყალიბებისკენ.... მაგრამ მოდი დავიწყოთ თავიდან: რას ვაღიარებთ ჩვენ? ვაღიარებთ, რომ არსება წინ უსწრებს არსობრიობას (ღმერთისა და ყოფიერების თეისტური შემეცნება), ვაღიარებთ არსებობას, როგორც ასეთს, (ყოფიერებას) ვაღიარებთ პიროვნების ცნებას - რომელსაც გააჩნია მეტაფიზიკური, ნების თავისუფლება. მაგრამ აქ უნდა იყოს კიდევ რაღაცარა? მარილი... თუ თქვენ ღვთისმეტყველებასა და ფილოსოფიას შორის ანალოგის ძებნას დაიწყებთ და შესაბამისად მოისურვებთ გაიგოთ, თუ რომელ ობიექტივში, რას და როგორ ხედავენ ქრისტიანები, უპირველესად წააწყდებით ერთ უცნაურ მოვლენას, რომელსაც სხვაგან ვერსად შეხვდებით - ქრისტიანები ამბობენ, რომ სამყარო ავადაა, თავი რომ დავანებო შესაქმეს ცნობილ ისტორიებს, მარტივად ვიტყვი, რომ დამნაშავედ მას პიროვნება გამოყავს, ცუდი არჩევანი...ერთი გადაწყვეტილების შემდეგ მოხდა რაღაც ატომური აფეთქბის მსგავსი, ყველა მოწამლულია.... აი აქ უკვე იწყება პიროვნების, რაღაც უცნაური, გახლეჩვის მსგავსი პირობების შემოთავაზება... როდესაც არათუ ავად ხარ, არამედ შენი ნებაც ავადაა... მარტივად რომ ვთქვათ, აქ მარტოობა დამღუპველია, რადგან იმ ერთის გარეშე არაფერია შესაძლებელი... აქ ჩემთვის საინტერესო ფილოსოფია იწყება.... ღვთისმეტყველება კი მხოლოდ ბუნდოვან პასუხებს მჩუქნის ან ჯერ ვერ მივედი დასკვნამდე... მივყვეთ, შესაძლოა ძალიან რთულად ვერეკებოდე და მაპატიეთ... როდესაც ფილოსოფიის ვულგარიზაცია იწყება, მარქსები ჩნდებიან ხოლმე და დავხატოთ ქრისტიანობის გლობალური სურათი.... საინტერესო იქნება აპოლოგიები ეგზისტენციალიზმისა და ათეისტურ/მატერიალისტური ფილოსოფიის წინააღმდეგ... ბოლოსდაბოლოს არ უნდა ვილანძღოთ მაინც იხარეთ -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
guest |
Mar 15 2008, 12:28 AM
პოსტი
#10
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
|
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 13th June 2024 - 03:33 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი