იუდას სახარება, :unsure: პარამეტრები

[taicko]

ნონსეს
იუდამ მაშინვე მოიკლა თავი და ფიზიკურად ვერ მოასწრებდა ვერაფრის დაწერას.
სახარების მითუმეტეს.

ძველი ხალხის ფანტაზიითაა შექმნილი, როგორც, დავუშვათ, დავინჩის კოდი.

[ზვარე]

ЕВСЕВИЙ КЕСАРИЙСКИЙ, ПАМФИЛ, еп. (ок. 265 — ок. 340), греч. писатель, первый историк Церкви, сочинения к-рого сохранились до нашего времени. Е. справедливо называют «отцом церковной историографии», поскольку в отличие от своих предшественников (*Егезиппа, *Юлия Африкана и др.) он пытался придать своему труду характер полноты и систематичности.
Е. родился в Палестине, по-видимому, в семье греков-христиан, к-рая дала ему первонач. образование. Стремясь продолжить его, он пришел в Кесарию, где сблизился с пресвитером *Памфилом, человеком глубокой веры и большой учености (в честь него Е. называл себя Памфилом). Богатая кесарийская б-ка, собранная Памфилом, приобщила Е. к богословской и церк.-историч. лит-ре, в частн., к трудам *Оригена. Под влиянием Памфила он стал его горячим поклонником. В 305, когда начались массовые преследования христиан, Памфил был схвачен и брошен в тюрьму. Е. посещал его в заключении, где они вместе писали апологию Оригена. После казни друга и учителя в 310 Е. скрылся из Кесарии и скитался по Палестине, охваченной гонениями. Впоследствии он описал то, что видел и слышал, в книге «О палестинских мучениках». Вернулся Е. в Кесарию только после прекращения репрессий. Он с восторгом встретил новую эпоху, эпоху Константина, и стал ревностным почитателем первого царя-христианина. Науч. и лит. труды Е. принесли ему славу, а в 313 его избрали епископом города. В 20-х гг. он был замечен императором и вошел в круг близких ему людей. Е. пришлось играть немаловажную роль в истории арианской смуты. С одной стороны, он считал непомерными притязания людей проникнуть во внутрибожеств. тайну. «Мы не понимаем, — писал он, — тысячи таких вещей, которые находятся у нас перед глазами <...> Как после этого мы дерзаем допытываться познания сущности вечного Божества?» Но, с другой стороны, как приверженец Оригена, он был склонен к пониманию Троицы в иерархич. смысле (субординационизм) и поэтому признавал известную правоту Ария. Е. принадлежал проект Никейского символа веры, но внесение в него слов «Единосущный Отцу» он встретил с недовольством, подчинившись лишь воле Константина. В последние годы жизни Е. вел борьбу с правоверными никейцами и придерживался умеренного арианства.

Евсевий Памфил ЦЕРКОВНАЯ ИСТОРИЯ

Книги третья
25
Тут, кстати, перечислим уже известные нам книги Нового Завета. На первом месте поставим, конечно, святую четверицу Евангелий, за ней следуют Деяния Апостолов; (2) потом Павловы Послания, непосредственно за ними - Первое Иоанново и бесспорное Петрово, а потом, если угодно, Апокалипсис Иоанна, о котором в свое время поговорим. Это книги бесспорные. (3) Среди оспариваемых, но большинством принятых:
Послания, именуемые одно Иаковлевым, другое Иудиным, и Второе Петрово, также Второе и Третье Иоанновы: может быть, они принадлежат евангелисту, а может быть, какому-то его тезке.
(4) К подложным относятся: «Деяния Павла», книга под названием «Пастырь», «Апокалипсис Петра», «Послание», признаваемое Варнавиным, так называемое «Учение апостолов» и, как я сказал, пожалуй, Иоаннов Апокалипсис, который одни отвергают, а другие относят к признанным книгам. (5) Некоторые помещали среди этих книг и «Евангелие евреев», которое больше всего любят евреи, уверовавшие в Христа. Всё это книги отвергаемые, (6) и мы сочли необходимым составить их список, полагая, что мы должны знать, какие книги подлинны, не измышлены и приняты церковным преданием и какие, наоборот, из книг Нового Завета исключены, хотя известны большинству церковных писателей. Следует знать и эти книги, и те, которые у еретиков слывут под именем «Евангелий» апостолов:
[104]
________________________________________
Петра, Фомы, Матфия и еще других, а также «Деяния» будто бы Андрея, Иоанна и прочих апостолов. Эти книги никогда не удостаивал упоминания ни один из церковных писателей. (7) Да и речь их и слог очень отличаются от апостольского духа, мысли же и всё учение в целом далеко не согласуется с истинным правоверием: это явно выдумки еретиков. Поэтому книги эти следует не то что причислять к подложным, а вовсе отвергать, как совершенно нелепые и нечестивые

[Misha Songulashvili]

taicko

ნონსეს
იუდამ მაშინვე მოიკლა თავი და ფიზიკურად ვერ მოასწრებდა ვერაფრის დაწერას.
სახარების მითუმეტეს.

ძველი ხალხის ფანტაზიითაა შექმნილი, როგორც, დავუშვათ, დავინჩის კოდი.

ვინ ამბობს რომ იუდამ დაწერაო?

[taicko]

taicko

ვინ ამბობს რომ იუდამ დაწერაო?

აბა ვინო?

[jiventino]

ეს არის სისულელე რომელიც ვაი მეცნიერებმა და ისტორიკოსებმა შექმნეს

[iber]

სხვათაშორის მქონდა საუბარი რასელის მოწმეებთან -რამდენად არიარებენ აპოკრიპტულ ევანგელიებს და იუდას ევანგელიეს
-რაო სახარება საკმარისი არ არისო?
რა უნდა ეწეროს იქ იმაზე მეტიო?

ნუ თუ ჩვენ მართლმადიდებლები უფრო იოლად წამოვეგებით მასონების ხრიკებზე

[sable]

მით უარესი თუ ორიგინალია, რომლის დასაბამი III საუკუნეა...

რავიცით ჩვენ ორიგინალია თუ მოგვიანო რედაქცია

რაიმე მაგ სახარებაში აღმოჩნდა ისეთი რაც III საუკუნეში მომხდარი ფაქტია

და არ ფიქსირდება I საუკუნეში?!

ის ფაქტი რომ ხელნაწერი III (280 წ. +50) არ ამტკიცებს მის სიყალბეს!

iber

სად მასონები და სად III საუკუნე?

ამ დროს მასონთა ლოჟები ჯერ არ არსებობდა

ოღონდ არ მითხრა ეხლა ეგ სტრუქტურა მეფე სოლომონის დროს შეიქმნაო ანუ მასონების ტიპიური ბოდვაა და სურვილი თავის ,,დაძველებისა''.

დასჯიდნენ. ის დასაჯეს, როგორც შფოთის შემომტანი, უბრალოდ დამცინავად გაუკეთეს წარწერა. გაიხსენე იოანეს სახარებიდან, რომ მღვდელმთავრებს არ მოეწონათ (რადგან გამოდიოდა, რომ იესოს თავზე ეწერა - ისრაელის მეფე, რაც მის აღიარებას ნიშნავდა) და პილატეს თხოვეს წარწერის პირველ პირში გადაკეთება EGO SVM REX IVDEORVM (უფრო სასაცილოდ გამოჩნდებოდა - ჯვარცმულზე მეფე ვარ, რომ ეწერებოდა), რაც კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ ყველაფერი იესოს დამცირებას ეძღვნებოდა
ეგ რომ მეთქვა, მოვიგონებდი

ეგ წარწერა უფრო იმის მანიშნებელი უნდა იყოს რომ იესოს ბევრი მიმდევარი მას არამატო მესიას არამედ როგორც

დავითისა და სოლომონის მემკვიდრეს იუდაელთა მეფედაც თვლიდნენ, თუმცა თავად იესო თავს იუდეველთა

მეფედ ფაქტია არ თვლიდა.

[iber]

sable
დღეს ხდება ამ გნოსტიკების და სხვების ნამუშევრების რელკაირება–მუსირება
მასონების მიერ თორემ მაშინ ვინ იყვნენ? გნოსტიკები და სხვადასხვანაირად რომ აკეთებდნენ ინტერპრეტირება–წარმოდგენას ქრისტიანობისა ხალხი.მაგალითად იქ სადაც თომა მოციქულმა იქადაგა–სირია პალესტინა, ინდოეთი –მონოფიზიტური ქრისტიანობა იყო და ისინი მოწყვეტილი იყვნენ კონსტანტინოპოლის და ანტიოხიის ეკლესიებს
ეს არ იყო ისეთი მონოფიზიტობა რომელიც შენდგომში ევტიხიის მიერ არამედ ნაკლებად უკიდურესი უფრო ადრინდელი მონოფიზიტობა ...
რა თქმა უნდა ეს აქ არაფერშუაშია უბრალოდ მინდა ვთქვა რომ სახარებები 3 საუკუნაში ბევრი იყო –ორი ათეული და იუდას სახარება მაშინვე განხილული –გაკრიტიკებული იყო ეკლესიის მამების მიერ და მიღებული იქნა 4 სახარება ჭეშმარიტად.ამ სახარების ნაირი კიდევ ბევრი შეიძლება აღმოჩნდეს მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ეკლესიისთვის ისინი მაშინ არ იყვნენ ცნობილი

იუდას სახარება –მცდელობაა ვერცხლის მოყვარეობა,გამყიდველობა სიხარბე –რაც იუდას ისედაც ქონდა მანამდე სანამ ქრისტეს გაყიდიდა გამართლებული იქნეს ხვთაებრივი იდუალებით და თითქოს იუდა ყველა მოციქულებზე ჭკვიანი გაბედული და ქრისტესთან დაახლოვებული იყო...
ეს იმას ნიშნავს რომ საკუთარი ცოდვის გამო კაცი წუმპეში რომ აღმოჩნდება და სირცხვილის გრძნობის ნაცვლად კიდევ გამორჩეულობაზე და განსაკუთრებულებაზე ბედავს საუბარს
როგორც ჩანს ვიღაცამ დაუჯერა და დაწერა მერე მისი მანია გრანდიოზას ბოდვა პაპირუსზე
რა მოხდა მერე
პაპირუსზე რაც იწერებოდა–ყველაფერი ჭეშარიტებაა?

[წახწახა]

აუ ეს ის არ არის ნაშიონალ ჯეოგრაFიკზე ტვინი რო წაიღეს?? სისულელეა რა...

[lamaria?]

მე ნანახი მაქვს ეს დოკუმენტური ფილმი იუდას სახარებაზე.

მინდა თავიდანვე ავღნიშნო რომ ფილმში არის უამრავი უზუსტობები და ურთიერთსაწინააღმდეგო პოზიციები.

უნდა აღინიშნოს რომ ფილმი გაკეთებულია იმდაგვარი დამაჯერებლობით და დასურათებით, რომ ახალმორწმუნეს ანუ ის ადამიანები ვისაც სიღრმისეულად არ ააქვთ ჭეშმარიტი სახარებისეული მცნებები გათავისებული და არ იცნობენ წმ. მამათა ნაშრომებს ძალიან იოლად ექცევიან ამ ფილმის ზეგავლენის ქვეშ და იჯერებენ იუდას სახარების კანონიკურობას.

მომხრეებს იუდას სახარების კანონიკურობისა მინდა ვუთხრა, რომ უმთავრესი და აქსიომა მიზეზი რაც არსებობს იუდას სახარების არაკანონიკურობისა ეს არის ის გარემოება, რომ მახარებლებმა სახარება დაწერეს სული წმიდის გარდამოსვლის შემდეგ და ისინი წერდნენ სულიწმიდის მადლით, ხოლო იუდა ისკარიოტელზე სულიწმიდა არ გარდამოსულა და შესაბამისად მისი ნაწერი-ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით ბუნებრივია სულიწმიდის გარეშეა.
ეგ არის ბბს-ის მიერ გადაღებული ფილმი და სამწუხაროდ ძალიან მაცდურად და შეფარულად არის მართლმადიდებლური სწავლების საწინააღმდეგო პოზიცია გადმოცემული.

მე არ ვაპირებ მა ფილმის ყურბას, სურვილიც კი არ მაქვს. თემო შენ ნამდვილად მართალი ხარ ახალმორწმუნემ ნამდვილად არ უნდა ნახოს ეს ფილმი.

[წახწახა]

მართლა მაგარი სისულელეა. ისე თუ დაკვირვებიხართ მაგ სახის ტელევიზიებში ნებისმიერ ხელჩასაჭიდს ეძებენ რომ რელიგია გაატყუვნონ. ამ გადაცემის ერთი ფრაზაა "ეს აღმოჩენა ეჭქვეშ დააყენებს თანამედროვე მორწმუნის რწმენას" მმ...

[death]

ფორუმ.გე-ზე გაკეტებულ ჩემს ძველ პოსტს დავაკოპირებ, მეზარება ახლიდან დაწერა

პირველი ალბათ რაც უნდა აღინიშნოს არის ის, რომ ეს სახარება არ არის იუდა ისკარიოტელის მიერ დაწერილი არამედ არის სახარება იუდა ისკარიოტელზე. კოპტურად რომ ვთქვად (ეს სახარება კოპტურ ენაზე არის დაწერილი IV საუკუნეში, რომლიც სავარაუდოდ თარგმნილია ბერძნულიდან და რომელიც თავის მხრივ დაწერილი უნდა იყოს სადღაც II საუკუნეში): ПЕYAГГЕ?ION NIOY?АС და არა ПЕYAГГЕ?ION ПКАТА IOY?АС. აგრეთვე გასათვალისწინებელია ისიც რომ ამ სახარების ავტორი იუდაზე საუბრობს მესამე პირში. მოკლედ ბევრი რომ არ ვილაპრაკო ეს არ არის იუდა ისკარიოტელის მიერ დაწერილი.

ამ სახარების მთავარი პრობლემა, რომელიც პირდაპირ ეწინააღმდეგება ბიბლიას არის იუდას გამოყვანა არა როგორც გამყიდველად და გამცემად არამედ როგორც ქრისტეს ნების “აღმსრულებელად”. ეხლა ნებისმიერი ვისაც ერთხელ მაინც აქვს წაკითხული ბიბლია იცის, რომ იუდა არის გამყიდველი. აქ კიდევ საქმე ისეა თითქოს ქრისტე იუდას დახმარებით ყოფილიყოს ჯვარცმული.

იესო ეუბნება იუდას: “მაგრამ შენ აღემატები მათ ყველას, რადგან მსხვერპლად მიიტან კაცს, რომელშიც ვარ მე” (იუდას სახარება) ანუ იესო, იუდას საიდუმლოდ აძლევს სპეციალურ დავალებას. რათა მას გაეცა იგი.

არცერთი ადამიანი რომელიც ოდნავ მაინც სერიოზულად არის დაკავებული ბიბლიით და ქრისტიანობით არ დაეთანხმება იმ აზრს თითქოს ქრისტეს და იუდას ერთობლივი შეთქმულება რეალური ფაქტი იყოს.

იუდა ბიბლიაში 25-ჯერ არის მოხსენიებული გამცემად და მოღალატედ (მათ. 10:4; 26:16, 21, 24, 25, 45, 46, 48; მარკ. 14:41, 42, 44; ლუკ. 6:16; 2:48; იოან. 6:70, 71; 12:6; 13:2; 13:21; 18:2, 5; და ა.შ. იოან. 6:70 და 13:27 კი წერია რომ სატანა შევიდა იუდაში). თადავ ქრისტეს მიერ კი იუდა ექსჯერ არის მოიხსენული (ბიბლიაში) გამცემად (მათ. 26:21, 45, 46; მარკ. 14:42; ლუკ. 22:48; იოან. 13:21) და ერთხელ ეშმაკად (იოან. 6:70). აგრთვე საგულისხმოა ის ფაქტიც, რომ ქრისტეს გაცემამდე სურდა იუდას გონზე მოყვანა: “იესომ უთხრა მას: ,,იუდა, ამბორით გასცემ კაცის ძეს?”” (ლუკა 22, 48) ამით მან კიდევ ერთხელ მისცა მას შანსი, რომ დაფიქრებულიყო თავის არჩევანზე მაგრამ იუდამ არ აიღო ხელი თავის განზრახვაზე.

წმ. ირინეი ლიონელი II საუკუნეში წერდა იუდას სახარებაზე (სავარაუდოდ ამაზე):

Другие опять говорят, что Каин происходит от высшей силы, и Исава, Корея, Содомлян и всех таковых же признают своими родственниками, и поэтому они были гонимы Творцом, но ни один из них не потерпел вреда, ибо Премудрость взяла от них назад к себе самой свою собственность. И это, учат они, хорошо знал предатель Иуда, и так как он только знал истину, то и совершил тайну предания, и чрез него, говорят они, разрешено все земное и небесное. Они также выдают вымышленную историю такого рода, называя Евангелием Иуды

ლიონელის საუბროს სექტაზე რომლებიც დადებითად ახასიათებდნენ არამარტო კაენს არამედ სხვა ბიბლიურ პირებს, რომლებიც თავის აზროვნებით ეწინააღმდეგებოდნენ ღმერთს. წმინდანი ბოლოს დასძენს რომ ეს სახარება ამ ერეტიკოსებმა მოიგონეს. ლიონელი აქ საუბრობს კაენიტების სექტაზე, რომელთა რწმენა იყო რაღაც ნაზავი წარმართული რელიგიებისა ქრისტიანობასთან, როგორც ყველა გნოსტიკების.

ტერტულიანე წერდა:

“Они славили Каина за ту силу, которая заключена в нем. Напротив, Авель был произведен низшей силой. Те, кто утверждал это, славили также и Иуду-предателя, поскольку он принес многие блага человеческой расе... «Иуда, – говорят они, – заметив, что Христос собирался отказаться от истины, предал его, чтобы истина не была низвергнута». Другие возражают, говоря: «Поскольку силы этого мира не желали, чтобы Христос страдал, чтобы таким образом люди не получили спасения через его смерть, он предал ради спасения людей”

ტერტულიანე წერს: “ისინი განადიდებდნენ კაენს ხოლო აბელს თვლიდნენ დაბალი დონის არსებად”. ახალი აღთქმა კი ამაზე გარკვევით წერს: “ისე კი არა, როგორც კაენს, რომელიც ბოროტისგან იყო და მოკლა თავისი ძმა. მერედა რისთვის მოკლა? იმისთვის, რომ მისი საქმენი ბოროტი იყო, ხოლო მისი ძმისა – მართალი (I იოანე 3,12)” ტერტულიანე შემდგომ ამბობს რომLიგივე ხალხი ვინც განადიდებდა კაენს აგრეთვე განადიდებდნენ იუდას. ეს ხალხი ამბობდა რომ იუდა ამჩნევდა თუ როგორ აპირებდა ქრისტე ჭეშმარიტებისგან განდგონას და ამიტომაც გასცა მან იგი რათა არ მომხდარიყო ჭეშმარიტების დამხობა. ზოგიერთებმა სხვა მხრივ გაუბერეს და ამბობდნენ რომ: ამ ქვეყნის ძალებს არ უნდოდათ, რომ ქრისტე ტანჯულიყო, რათა მისი სიკვდილით ხალხს არ მიეღოთ ხსნა და ამიტომაც იუდა იძულებული შეიქმნა, რომ გაეცა იგი ხალხის გადარჩენისათვის.

ამ ტექსტის ავტორი რომ კაენიტი იყო დიდ ეჭვს არ უნდა იწვევდეს რადგანაც ამაზე თვითონ ტექსტი მეტყვლებს. მაგალითად აქ იესო საუბრობს ქრისტეანობისთვის სრულიად უცხო კოსმოლოგიაზე (სინამდვილეში ეს იესო არის პირი, რომელსაც ავტორი უძახის იესოს და თავის ნებაზე აწერს მას იმას რაც თვითონ უნდა.): “"თორმეტი მნათობის თორმეტი ეონი შეადგენს მამას მათსას, და ექვსი ზეცაა ყოველ ეონში, ანუ სულ 72 ზეცა 72 მნათობისათვის, და ყოველ (50) [მათგანში ხუთი] სამყაროა, [სულ] 360 [სამყარო...]. მათ მიეცათ ძალაუფლება და [დიდი] ჯარი ანგელოზთა [ურიცხვთა], დიდებისა და თაყვანისცემისათვის, [ხოლო შემდეგში კი] უმანკო სულები ყველა ეონთა და ზეცათა და მათს სამყაროთა დიდებისა და თაყვანისცემისათვის.” (იუდას სახარება) გნოსტიკური თეოსოფიის ერთერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი სწავლებებია ე.წ. ეონები (ადამიანსა და ღმერთს “შორის” მყოფადი არსებები), რომელიც ამ სახარებაში გვხვდება 13-ჯერ. იუდას სახარება გნოსტიკური სწავლებების მსგავსად ამბობს რომ სამყარო შექმნილია ადმიანთან ერთად არა ღმერთის არამედ ანგელოზების მიერ: “შემდეგ საკლასმა უთხრა თავის ანგელოზებს: 'შევქმნათ ადამიანი სახედ და ხატად ჩვენად'. შექმნეს მათ ადამი და ცოლი მისი ევა, რომელსაც ღრუბელში ერქვა ზოე.” (იუდას სახარება) ზოე გნოსტიკურ ლიტერატურაში არის ერთერთი ეონთაგანი. ერთერთ საუბარში ნათქვამია: “იუდამ [უთხრა] მას: "მე ვიცი ვინ ხარ შენ და საიდან მოხვედი. შენ ბარბელოს უკვდავი სამეფოდანა ხარ” (იუდას სახარება) გნოსიტიკებისთის ბარბელო არის ერთერთი მთავარი ქალი ეონი, ყოველივე ცოცხალის დედა, რომელიც ცხოვრობს სამყაროს მამასთან და ქრისტესთან ერთად მეშვიდე ცაზე. ბარბელო აგრეთვე გვხვდება იოანეს აპოკრიფში, და ზოსტრიანის ტრაქტატში. მოკლედ აღარ გავაგრძელებ ჩამოთვლას მემგონი ამ სახარების გნოსტიკური წარმომავლება დიდ ეჭვს აღარ უნდა იწვევდეს.

ვიკიპედიიდან ერთ საინტერესო აბზაცს დავაკოპირებ: The Gospel of Judas is a Gnostic gospel, the text of which was partially reconstructed in 2006. It has a strong positive focus on Judas Iscariot, who according to the canonical Gospels betrayed Jesus Christ to the Roman authorities by whom he was crucified. The Gospel of Judas frames this act positively (in line with Gnostic thinking — the Gnostic Apocalypse of Peter portrays Jesus as laughing while being crucified), as obedience to the instructions of Jesus, rather than a betrayal. The positive framing follows from the Gnostic notion that the human form is confining, and that Judas was to put into motion events that would release the Spirit of Christ from its physical constraints.

აქ წერია რომ იუდას სახარება არი გნოსტიკური ტექსტი. ვიკიპედია ამბობს რომ განსხვავებით კანონიკური სახარებებისგან, რომლებიც იუდას მოღალატედ თვლიან იუდას სახარება ამ ფაქტს წარმოაჩენს პოზიტიურად. რომელიც იყო (ქრისტეს გაცემა) ქრისტეს ინსტრუქციის შესრულება ვიდრე ღალატი.

აგრეთვე საგულისხმოა ერთი ფაქტი. ეგვიპტური ჯვარი, (crux ansata, Ankh), რომელიც არის დახატული ამ სახარებაში.
ამ ჯვარს ხშირად გამოსახავდნენ ეგვიპტურ ღმერთებთან. ეს ჯვარი ოკულტიზმში სიცოცხლის სიმბოლოა. ანტიკურ ხანაში ეს იყო უკვდავების სიმბოლო, რომელიც ხშირად გამოიყენებოდა სატანურ რიტუალებში. ამ ჯვარის მფლობელები ამით პატივს მიაგებდა ეგვიპტის მზის ღმერთ რას. თუმცა დღეს ამ ჯვარს კოპტური ეკლესიაც იყენებს მაგრამ ადრეულ ხანებში ამ ნიშანს როგორც ზემოთ ვთქვი იყენებდნენ სხვადასხვა დემონური ღმერთების თაყვანისაცემად.

[ქევანა]

საინტერესოა, მაგრამ ასეა თუ ისეა, მე პირადად იუდას პოზიტიურად ვერ შევხედავ

[m16]

აუცილებლად უნდა გავეცნო იუდნი სახარებას..

[pataraia]

იუდას სახარების ნეტა ვინმეს სჯერაა საერთოდ?

ფორუმ.გე-ზე გაკეტებულ ჩემს ძველ პოსტს დავაკოპირებ, მეზარება ახლიდან დაწერა
პირველი ალბათ რაც უნდა აღინიშნოს არის ის, რომ ეს სახარება არ არის იუდა ისკარიოტელის მიერ დაწერილი არამედ არის სახარება იუდა ისკარიოტელზე. კოპტურად რომ ვთქვად (ეს სახარება კოპტურ ენაზე არის დაწერილი IV საუკუნეში, რომლიც სავარაუდოდ თარგმნილია ბერძნულიდან და რომელიც თავის მხრივ დაწერილი უნდა იყოს სადღაც II საუკუნეში): ПЕYAГГЕ?ION NIOY?АС და არა ПЕYAГГЕ?ION ПКАТА IOY?АС. აგრეთვე გასათვალისწინებელია ისიც რომ ამ სახარების ავტორი იუდაზე საუბრობს მესამე პირში. მოკლედ ბევრი რომ არ ვილაპრაკო ეს არ არის იუდა ისკარიოტელის მიერ დაწერილი.

ამ სახარების მთავარი პრობლემა, რომელიც პირდაპირ ეწინააღმდეგება ბიბლიას არის იუდას გამოყვანა არა როგორც გამყიდველად და გამცემად არამედ როგორც ქრისტეს ნების “აღმსრულებელად”. ეხლა ნებისმიერი ვისაც ერთხელ მაინც აქვს წაკითხული ბიბლია იცის, რომ იუდა არის გამყიდველი. აქ კიდევ საქმე ისეა თითქოს ქრისტე იუდას დახმარებით ყოფილიყოს ჯვარცმული.

'death' date იუდას სახარება რო შეთხზულია ამას რა დასტური უნდა მარა, იუდას ეპისტოლე რომელმა იუდამ დაწერა ხომ არ იცი?

[death]

იუდას სახარების ნეტა ვინმეს სჯერაა საერთოდ?
'death' date იუდას სახარება რო შეთხზულია ამას რა დასტური უნდა მარა, იუდას ეპისტოლე რომელმა იუდამ დაწერა ხომ არ იცი?

იუდას ეპისტოლე დაწერა ქრისტეს ძმამ, რომელიც შესულია ახალ აღქმაში.

ზოგიერთი მას იუდა მოციქულთანაც აიგივებს (არა იუდა ისკარიოტელი). ის ბიბლიაში მოხსენიებულია როგორც: ლებეოსი (მთ. 10,3) და თადეოზი (მთ. 10,3; მკ. 3,18);

[gujia]

იუდაზე სული წმიდა არ გადმოსულა ეს არის ის აქსიომა რომ მისი ნაწერი არაკანონიკურია, იმ პერიოდისათვის როდესაც მოციქულებზე გარდამოვიდა სული წმიდა ისკარიოტელს თავი ქონდა ჩამომხრჩვალი

საინტერესო შენიშვნაა.

მე არ ვეთანხმები არც ერთ სხვა სახარებას რომელიც ბიბლიის გარეთაა. იუდას სახარება კი აშკარად გნოსტიკური ნაჯღაბნია!

[ანასტასია]

იუდას ეპისტოლე დაწერა ქრისტეს ძმამ, რომელიც შესულია ახალ აღქმაში.

ზოგიერთი მას იუდა მოციქულთანაც აიგივებს (არა იუდა ისკარიოტელი). ის ბიბლიაში მოხსენიებულია როგორც: ლებეოსი (მთ. 10,3) და თადეოზი (მთ. 10,3; მკ. 3,18);

და რომელმა ქრისტეს ძმამ???



საერთოდ რა სისულელეა იუდას სახარება???არ ვაპირებ არანაირად მაგ ფილმის ნახვას...საიდან მოაქვთ ამდენი სისულელე....აღარ იციან ფილმები რაზე გადაიღონ რაა

[tatoabdushelishvili]

და რომელმა ქრისტეს ძმამ???
საერთოდ რა სისულელეა იუდას სახარება???არ ვაპირებ არანაირად მაგ ფილმის ნახვას...საიდან მოაქვთ ამდენი სისულელე....აღარ იციან ფილმები რაზე გადაიღონ რაა

რომელმა ძმამ