მოძღვარი პარამეტრები

[marine]

"ის, ვინც ღვთისმსახურს შესაბამის პატივს არ მიაგებს, შორს დგას სასუფევლისაგან".

/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/

[marine]

"მეუფის ყველა სიტყვა, ყველა დარიგება, მისი ღიმილი და თუნდაც მისი გაწყრომა, საოცრად გავს უფლისას. მე არ ვიცი, თუ როგორია უფალი, როგორია მისი საუბარი, მაგრამ მე მეუფეში ნამდვილად დამინახავს ის, მე სწორედ ასეთად წარმომიდგენია იგი და მიყვარს ასეთი მეუფე და ასეთი უფალი".

[marine]

"შენს მოძღვარზე საყვედურს ნუ მიიღებ და ნუ წააქეზებ მას, ვინც სახელს უტეხს, რათა უფალი არ განარისხო და არ აღგხოცოს პირისაგან მიწისა".

/ღირსი მაქსიმე აღმსარებელი/

[marine]

"მეუფეში ბევრჯერ მომიკრავს ღვთისთვის თვალი, მისი ქადაგებისას ხშირად გამიგონია ზეციური ხმები".

[marine]

"სხვა საღვთო ნიჭებთან ერთად წმინდა კაცმა [ღირსი ბენედიქტე] წინასწარმეტყველების სულიც მიიღო. მომავალს წინასწარ ამცნობდა ან იქვე მყოფთ ეუბნებოდა, მოშორებით რა ხდებოდა. მონასტერში წესად ჰქონდათ - როცა რაიმე საქმეს აკეთებდნენ, ძმებს თავიანთი სენაკის გარეთ არც საჭმელი უნდა ეჭამათ და არც სასმელი დაელიათ. მაგრამ ერთხელ მონასტრიდან სამორჩილო საქმეზე გასულმა ძმებმა დიდი ხნით დაიგვიანეს. შეიტყვეს, მახლობლად ერთი ღვთისმოშიში ქალი ცხოვრობდა. შევიდნენ მასთან სახლში, იტრაპეზეს, მონასტერში დაბრუნდნენ და ჩვეულებისამებრ კურთხევა სთხოვეს მოძღვარს. მან მაშინვე გამოსცადა ისინი - სად იტრაპეზეთო. არსადო, - უპასუხეს. წმინდა მამამ ჰკითხა: "რატომ ცრუობთ? განა ამა და ამ ქალის სახლში არ შეხვედით? განა ესა და ეს არ ჭამეთ? განა ამდენი თასი არ დალიეთ?" ამის შემდეგ მიხვდნენ ყველანი, თუ რა ჩაიდინეს, ათრთოლებულნი დაეცნენ მის ფერხთა წინაშე და აღიარეს ცოდვები. მოძღვარმა აპატია მათ ბრალი და დაარიგა, რომ მისი არყოფნისასაც ისე მოქცეულიყვნენ, როგორც მასთან ყოფნისას, უნდა სცოდნოდათ - იგი სულით ყოველთვის მათთან იმყოფებოდა. "

[marine]

"ღვთის ენა-პირი ასხიაო"

[marine]

"შენ, როგორც მწყემსთავარმა, არა მარტო კეთილ საძოვარზე უნდა არონინო პირმეტყველნი ცხოვარნი, არამედ ეძიო დაკარგულიც, რომელიც უნდა აღიყვანო შენს მხრებზე და მოჰგვარო ქრისტეს".

[marine]

"მოძღვარი არის პიროვნება, რომელსაც ხელში ანთებული სანთელი უჭირავს. სანთელი სულიწმიდის, მადლის სახით წარმოვიდგინოთ, რომელიც წუთისოფლის სიბნელეში გზას გვინათებს, როგორ გავიდეთ გზის ბოლოს და მივიდეთ უფალთან".

/მეუფე ეფრემი (გამრეკელიძე)/

[marine]

"მოძღვრის დანიშნულებაა - ადამიანი მიიყვანოს ქრისტესთან და არა საკუთარ თავთან. ამიტომაც გარკვეული საფრთხეები პიროვნული გაკერპების თუ ზედმეტად მინდობისა, იყო და არის. უნდა გვახსოვდეს, რომ ქრისტესნი ვართ".

/მეუფე ეფრემი (გამრეკელიძე)/

[marine]

"თავიდან მორწმუნისთვის მოძღვარი დიდი ავტორიტეტია. შემდეგ მოძღვარმა, როგორც პიროვნებამ, უკან დაიხიოს და ადგილი დაუთმოს ქრისტეს".

/მეუფე ეფრემი (გამრეკელიძე)/

[marine]

"მოძღვარი ყოველთვის უნდა გაურბოდეს მისდამი თაყვანისცემას, რათა ადამიანები იმას არ ხედავდნენ, რაც სინამდვილეში მასში არ არის. საჭიროა, მღვდლები მეტს საუბრობდნენ, რომ მათი სიწმინდე საიდუმლოებების აღსრულებით "შემოიფარგლება" და მასაც თვითონ კი არ ასრულებენ, არამედ ღმერთი, ქრისტე და სულიწმინდაა საიდუმლოს აღმასრულებელი, როგორც ეს გარკვევით წერია ლიტურგიაში".

/ბერ-მონაზონი სიმონ ჯოხაძე/

[marine]

"როგორ უნდა გავარჩიოთ რომელია დემონის და რომელი ღვთის ხმა? მცნებები, სახარება, მოძღვრის კურთხევა, ეს არის უფლის ხმა. თუ ვერ არჩევ სამოელის მსგავსად, მიდი და მოძღვარს ჰკითხე, როგორც თვითონ მოიქცა: ყრმა სამოელს ესმა უფლის ხმა, რომელიც მას მოუწოდებდა, და რადგანაც თავი მასთან საუბრის ღირსად არ მიაჩნდა, მოხუცებულ მოძღვარს ჰკითხა, როგორ მოქცეულიყო. მეორედაც ესმა იგივე ხმა და კვლავ თავის მოძღვარს დაეკითხა რჩევას. მოძღვარი მიხვდა, რომ ეს იყო ხმა უფლისა და უბრძანა ყმაწვილს, ასე ეპასუხა: "ისმენს მონა შენი, იტყოდე, უფალო" (1 მეფ. 3,9). ჩვენი გულიც ასე უნდა იყოს მზად: "ისმენს მონას შენი, იტყოდე უფალო".

ვართ კი მცნებების დასაცავად მზად? გვინდა უფალი ჩვენი სულის სიღრმეში ვიხილოთ? მაშინ დავიცვათ ჩვენი სული ბოროტისაგან და საქმიანობად გავიხადოთ სინანული".

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

[marine]

"როგორც ფუტკარი ცდილობს, რაც შეიძლება ბევრი იფრინოს, თითოეულ ყვავილთან მიფრინდეს, რათა თაფლისთვის მეტი ნექტარი შეაგროვოს, ასევეა მოძღვარიც - ცდილობს, წირვა-ლოცვით სულიერად გააძლიეროს მრევლის თითოეული წევრი და მიიყვანოს არა თავისთან, არამედ ქრისტესთან. ჩვენ კი, მრევლი, მოძღვარს "მამაოს" რომ ვუწოდებთ, დავფიქრებულვართ კი ამ სიტყვის ღრმა შინაარსზე - რა წონადი, რა დიდი პასუხისმგებლობა აკისრია მოძღვარს! ყოველ სულიერ შვილს სხვადასხვაგვარი სულის ტკივილი აქვს, ყველას ცალ-ცალკე რეცეპტი უნდა გამოუწეროს - გამოუნახოს!".

/პედაგოგი თინათინ ჩორგოლაშვილი/

[marine]

"ნათქვამია, მოძღვარი თავისი ცხოვრებით ქადაგებსო".

[marine]

"სულიერ მოძღვარს უფალი მაშინ უგზავნის კაცს, როცა იგი მისკენ მოექცევა".

[marine]

"არ შეიძლება უმკურნალო სხეულს, თუ არ განკურნე სული (სოკრატე). სულის განკურნება კი გრძელვადიანი საგზურია... ამ რთულ განგებულებას მხოლოდ ღვთის მსახურები ართმევენ კარგად თავს, რამეთუ ღვთის ძალით არიან დამუხტულნი. გიორგი მერჩულის ლოგოსი ყველასთვის ცნობილია: "მღვდელი, მონაცვლე ქრისტესი, არა თავად ქრისტე".

[marine]

"სულიერი მამა მარტო ალერსიანი კი არ უნდა იყოს. ამხილე, განურისხდი, მაგრამ აცხოვნე! - ბრძანებს მოციქული"

[marine]

"უდიდესი მნიშვნელობა აქვს მოძღვარსაც. მოძღვრობისას ნათლად დავინახე, რომ მღვდელს ზუსტად იმ სულიერი მოთხოვნილებების ადამიანები მიჰყავს ეკლესიაში, რა სულიერ სიმაღლეზეც თვითონ დგას. შესაძლოა, უფალს ბევრი ადამიანი ჰყავდეს გამზადებული, მაგრამ აყოვნებდეს, რადგან მოძღვარი არ დგას იმ სულიერ სიმაღლეზე, ადამიანს ღმერთთან მისვლაში რომ დაეხმაროს. შესაძლოა, ასრულებდეს კიდეც თავის მოვალეობას, მაგრამ მეტი უნდა გასცეს, მეტი იმუშაკოს, რათა მეტი მიიღოს, თორემ ის, რაც მიეცა, ხომ მისი მოვალეობაა."

/მეუფე ანტონი (ბულუხია)/

[marine]

"ზომიერება გვმართებს ყველაფერში, თუნდაც, მაგალითისთვის, სულიერი მოძღვრის სიყვარულში. ჰოდა, თუკი მოძღვრის, რომელიც დღედაღამ ზრუნავს და იღვწის ჩვენს საკეთილდღეოდ ამქვეყნიურ თუ იმქვეყნიურ ცხოვრებაში, უსაზღვროდ, ფანატიკურად შეყვარება ცოდვაა, აბა, წარმოვიდგინოთ, რაოდენ დიდი ცოდვა იქნება ზღვარგადასული სიხარული."

[marine]

მამა სერაფიმემ [რომანცევი] ერთხელ თქვა: "ბრაზიანი მოძღვარი - სულიერ შვილთათვის მუდმივი ეპიტიმიააო (მათი ცოდვების გამო)".