მოძღვარი პარამეტრები

[marine]

"იგი [მამა ვიტალი სიდორენკო] ძალიან ბევრს ჭვრეტდა წინასწარ. ისეთი სიყვარულით გამხელდა, იმ დროს გერჩია, მიწა გაგხეთქვოდა - ამ სიყვარულიდან დიდი სითბო მოდიოდა და გრცხვენოდა ჩადენილი საქციელისა. მამა ვიტალი სულიერ შვილებს ეუბნებოდა: "სიყვარული რომ გქონდეთ, კედლები ერთმანეთს დასცილდებოდნენ და შეგეძლებოდათ, ყოველთვის ჩემთან ყოფილიყავით და დაგენახეთო". ეს ფრაზა მისი მჭვრეტელობის საიდუმლოს, სიყვარულის გაშიფვრა იყო."

[marine]

მღვდლობის მადლის ხედვა

"ერთხელ მამა პაისი კელიაში იჯდა. ვიღაცამ ზანზალაკი ააჟღარუნა. გაიხედა ფანჯრიდან. ეზოს კართან ათამდე კაცი ელოდა. მამა პაისი მათკენ გაეშურა და წარმოთქვა: "თუ შეიარაღებული ძალების ოფიცერს არ აცვია ოფიცრის მუნდირი, შეგიძლია მას სილა გააწნა და დაუსჯელი დარჩეო". მოსულთაგან ნათქვამის აზრს ვერავინ მიხვდა, ერთის გარდა, რომელმაც დაუდასტურა: "დიახ, მამაო, ჩვენ კარგი გალაწუნება გვინდაო". მამა პაისიმ კარები გააღო, სტუმრები შემოუშვა, ის კაცი განზე გაიყვანა და სანამ ის რაიმეს ეტყოდა, უთხრა: - იცოდე, შენ რასაც აკეთებ, არასწორია, რადგან ხალხი იფიქრებს, რომ მღვდლად ხელდასხმის შემდეგ მძიმე ცოდვა ჩაიდინე. ჩაიცვი ანაფორა, მოუშვი წვერი, აღსარება უთხარი შენს მეუფეს და სთხოვე, სადმე, ეპარქიის რომელიმე განყოფილებაში, მორჩილება მოგცეს. რა თქმა უნდა, ლიტურგიას შენ არ ჩაატარებ, მაგრამ მღვდლად მაინც დარჩი, ხალხი რომ არ დაბრკოლდესო.
ამ კაცს ხელი საზღვარგარეთ დაასხეს, მაგრამ შემდგომში, სჯულის კანონის კითხვისას, მიხვდა, რომ ღირსი არ იყო მღვდლობისა. ამიტომ თვითონვე, დაუკითხავად, გადაწყვიტა მღვდლობის დატოვება. გაიპარსა თმა-წვერი, გაიხადა ანაფორა და ერისკაცივით დადიოდა. მაგრამ მასზე ჯერ კიდევ განისვენებდა აღუხოცელი მადლი მღვდლობისა, რომელიც მამა პაისიმ სულიერი თვალებით იხილა."

[marine]

"ამბობდნენ, ამბა არსენსა და ამბა თეოდორე ფერმელს ყველა ბოროტებაზე მეტად კაცთა წინაშე განდიდება სძულთო. ამიტომ ამბა არსენი იშვითად თუ ეჩვენებოდა ვინმეს, ამბა თეოდორე, თუმცა ხვდებოდა ხალხს, მაგრამ მათთვის ის მახვილივით იყო (მამხილებლად, სულთა გამკვეთლად). "

[marine]

"მათ სიცოცხლე ვეღარ წარმოედგინათ თავიანთი სულიერი მამის გარეშე."

[marine]

"მამა საბას [ოსტაპენკო] სულიერი სიმშვიდე მეც გადმომედო. ვიგრძენი, რომ მას ვუყვარდი, ქრისტეს გულისთვის ვუყვარდი და, რაოდენ უცნაურიც არ უნდა იყოს, ეს სიყვარული დამიფარავდა და საშინელი არაფერი დამემართებოდა. ეს შეეხებოდა არა მარტო ჩემს სულს, არამედ ჩემს ცხოვრებას. თითქოს იმ დროიდან მისი ლოცვის უხილავი საფარველი მიცავს."

"ვეამბორე ხელზე მამა საბას, გრძნობამ მიკარნახა, რომ ჩემი ცხოვრება განუყოფლად დაკავშირებული იქნებოდა მასთან."

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

"მოძღვრები ყველაზე მეტს ჩვენი მოწაფეებისგან, მრევლისგან, ჩვენი სულიერი სამწყსოსგან ვსწავლობთ, და ხშირად ჩვენს ნაკლოვანებებსაც მრევლის თვალით ვხედავთ ხოლმე. მიხარია, რომ ისინი სწორედ იმას მირჩევენ, რაც იმ მომენტში ყველაზე მეტად მჭირდება და ვხვდები, თურმე საჭიროა ისე მოვიქცე, როგორც ისინი მირჩევენ. ხშირად მრევლიც ამცნობს მოძღვარს ღვთის ნებას".

/დეკ. გიორგი (სხირტლაძე)/

[marine]

"როცა ძლიერ მოხუცდა [არქიმანდრიტი კონსტანტინე ქვარაია] და ჯანიც საკმაოდ გაუტყდა, ზამთარში, ყინვისაგან გათოშილი მაინც იდგა საკურთხეველში, გაძვალტყავებულ, ნამოღვაწარ ხელებს ჯარისკაცულ მათარაში ჩასხმული ცხელი წყლით ითბობდა და ესრედ აღასრულებდა წირვა-ლოცვას ქრისტეს ჯარისკაცი."

[marine]

"სულიერი მამა მეგობრობისთვის კი არ მოგვეცემა, არამედ ცხონებისთვის და უნდა დააფასო მისი სიტყვა, გაუფრთხილდე მის კურთხევას და ყველაფერი უზადოდ აღასრულო".

/სქემიღუმენი საბა (ოსტაპენკო)/

[marine]

"მრავალი სასიხარულო წელი მიეთვალოს თავისი მრევლისა და ლამაზი ცოლ-შვილის საკეთილდღეოდ!"

[marine]

"უდიდეს მადლობას გამოვხატავთ იმ ზრუნვისთვის, ღვაწლისა და სიყვარულისთვის, ყოველი წირვა-ლოცვისას თავდაუზოგავად რომ გაიღებთ ჩვენთვის."

[marine]

"როცა მოძღვარი გამუდმებით გამხელს, და შენ შეიგრნობ, რომ შენ მეტად გიყვარდება და მეტი რწმენა გიჩნდება მისდამი, იცოდე, სულიწმინდა შეუცნობლად დამკვიდრდა შენში და ძალი მაღლისა გეწვია შენ".

/ღირსი იოანე სინელი (კიბის აღმწერელი)/

[marine]

"ჩემი მრევლის ერთ-ერთმა წევრმა მითხრა: "მამაო, თქვენ ხალისიანი ხართ სუფრაზე (სახლის კურთხევის შემდგომ და ა.შ.), ტაძარში თქვენს ქადაგებას მოვუსმინე და ცოტა არ იყოს, შევშინდიო". ვფიქრობ, მოძღვარი არ უნდა იყოს არც ზომაზე მეტად მკაცრი და არც ზომაზე მეტად მოწყალე, შუალედური პოზიცია უნდა ეჭიროს. იმიტომ, რომ შენი გადაჭარბებული სიმკაცრით ან თუნდაც შენი ზედმეტი ლმობიერებით შეიძლება ავნო ადამიანს.

საერთოდ, მოძღვრის სიმკაცრე და ლმობიერება დამოკიდებულია ადამიანთა ხასიათზე. ზოგს სჭირდება მოფერება, უფრო მოწყალე თვალით ყურება, ზოგს კი - სიმკაცრე. მაგრამ ეს სიმკაცრე ჩვენი შინაგანი გაღიზიანებით არ უნდა იყოს გამოწვეული, არამედ მისი საფუძველი უნდა იყოს მხოლოდ და მხოლოდ ადამიანის გამოსწორების სურვილი.

მოძღვარმა არ უნდა გამოხატოს პიროვნული წყენა და მრისხანება. რა თქმა უნდა, ეს არ ნიშნავს, რომ არ უნდა ამხილო ადამიანი, არ მიუთითო ამა თუ იმ მანკიერებაზე. თუ ეს არ გააკეთე, დადგება ჟამი და უფალი მოგკითხავს შენც და შენს სულიერ შვილსაც. ამიტომ მაინც ჯობს, რომ ადამიანს ჰყავდეს მკაცრი მოძღვარი, ვიდრე ღმერთი იყოს მისთვის მკაცრი განკითხვის დღეს."

/მამა იაკობ აბაშიძე/

[marine]

"ოდეს წირვას დაასრულებდა, წინასწარმეტყველ მოსეს დარად, სახე ღვთაებრივი ცეცხლით უელავდა".

[marine]

"იოანე ოქროპირი ამბობს, - ხორციელ დაძმობასა და მამაშვილობაზე მეტი სულიერი დამოკიდებულებაა მოძღვარსა და მრევლს შორისო".

[marine]

"მთლიანად დაემორჩილა თავის მოძღვარს, არასოდეს, გულისთქმაშიც კი არ განიკითხავდა მას".

[marine]

"ბასილი დიდი ამბობს: თუ გსურს ბოროტმა არ დაგცეს, მოძღვრის მიმართ გულწრფელი და მიმდობი უნდა იყოო".

[marine]

"მღვდლობა, ერთი მხრივ, არის მოწოდება, მადლი და წყალობა, მეორე მხირივ კი ურთულესი ბრძოლა საკუთარ თავთან. მინახავს ადამიანები, რომლებიც ერისკაცობაში კეთილშობილური თვისებებით გამოირჩეოდნენ, მაგრამ მღვდლობაში თითქოს დაუკარგავთ ეს თვისებები."

/დეკ. ანტონ ხანთაძე/

[marine]

"ჩემი მოძღვრის ლოცვით ღმერთმა გზა დაგილოცოთ"

[marine]

"- მამაო, რას გვეტყვით, ვისაც მოძღვარი ჯერ არ გვყავს?

- საქმე მოსასწრებადაა! მოძღვრის პოვნა იოლი როდია. შესაძლოა ნახო მღვდელი, რომელთანაც პირველ ნაბიჯებს გადადგამ ეკლესიურ ცხოვრებაში, მაგრამ ის არ გახდეს შენი მოძღვარი. სულიერი მამაშვილობა წლობით ყალიბდება. ეს ძალიან რთული პროცესია."

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

[marine]

"მოძღვარი ღვთის სიტყვის მქადაგებელია. უფალი მისი პირით გვაუწყებს ღვთის ნებას. როცა სიხარულით მიიღებ ყოველივეს, შენში ღვთის ნება თითქოსდა ამოქმედდება."

/იღუმენი იოანე (გვაჯაია)/