მოძღვარი პარამეტრები

[marine]

"მღვდელში მხოლოდ მღვდელი დაინახეთ!"

/პროტოპრესვიტერი ოლეგ სტენიაევი/

[marine]

"მღვდლები მხოლოდ იმიტომ არსებობენ, რომ მორწმუნეები მათთვის ლოცულობენ, მორწმუნეები კი მხოლოდ იმიტომ არსებობენ, რომ მათთვის მღვდლები ლოცულობენ" (1თეს. 5,12).

[marine]

"თუკი დღეს ვინმე ეძიებს ეპისკოპოსობას, არქიმანდრიტობას ან იღუმენობას ან რაიმე სასულიერო ხელმძღვანელობას, უნდა იფრთხილოს, რათა თავის თავზე სხვების ცხონების საქმის ამღებმა საკუთარი სული არ წარიწყმიდოს"

/წმ. დიმიტრი როსტოველი/

[marine]

"მღვდელს კი, თუნდაც თავისი ცხოვრება კარგად ჰქონდეს გამართული, მაგრამ სათანადო გულმოდგინებით არ ზრუნავდეს შენი და მის ხელმძღვანელობას მინდობილი სხვა ადამიანების ცხოვრებაზე, ცოდვილებთან ერთად ჯოჯოხეთს ჩასვლა მოუწევს. და ხშირად, თუმცა სრულიად უდანაშაულოა თავის საქმეთა მიხედვით, თქვენს უსჯულოებათა გამო წარწყმდება, თუკი ჯერისაებრ არ აღასრულებს ყველაფერს, რაც მას მოეთხოვება. ამგვარად, რაკიღა იცით, რა უდიდესი საფრთხე ემუქრებათ მღვდლებს, უდიდესივე სიყვარულით მოექეცით მათ"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

[marine]

"უფრთხილდით მოძღვრისადმი მიკერძოებას! მრავალმა დაკარგა სიფრთხილე და თავს მოძღვართან ერთად ემშკის მახეში გაება"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

[marine]

"ყოველი სულიერი მოძღვარი მოვალეა იყოს მხოლოდ ქრისტეს მსახური. კაცთა სულები მას ღმერთთან უნდა მიჰყავდეს და არა საკუთარ თავთან, უნდა აუწყებდეს მათ ქრისტეს უსასრულო, გამოუთქმელ მშვენიერებას, მის განუზომელ ძალასა და სახიერებას. დაე, მათ შეიყვარონ ქრისტე, რომელიც ჭეშმარიტად ღირსია სიყვარულისა. მოძღვარი კი, ისევე როგორც დიდებული და მდაბალი წინასწარმეტყველი, განზე უნდა იდგეს, თავი არარად მიაჩნდეს და უხაროდეს თავისი "მოკლება" "დამცრობა" მოწაფეთა წინაშე, - "მოკლება", რომელიც მათი სულიერი წარმატების ნიშანია. ვიდრე მოწაფეებში ხორციელი გრძნობა ჭარბობს, დიდია მათ წინაშე მათი მოძღვარი. ხოლო როდესაც მათში სულიერი განცდა გაიღვიძებს და ქრისტე აღორძინდება, ისინი თავიანთ მასწავლებელში მხოლოდ ღმერთის იარაღს დაინახავენ"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

[marine]

"ვისაც არ სჯერა თავისი თავისა და თავისი მოძღვრის, ყოველთვის შეცბუნებულია და არა აქვს გულში სიმშვიდე"

/ღირსი ნილოს ათონელი, მირონმდინარე/

[marine]

"ღმერთი თავისი სიყვარულით ყოველდღიურად იმარხება (ლიტურგიისას) მღვდლის გულში და მღვდელიც მაშინ ხდება ტაძარი და სამკვიდრებელი უფლისა, ჭურჭელი მისი და საგანძური მისი.

მღვდელი განსაკუთრებულად უნდა განერიდოს უქმმეტყველებას, რომ არ დაიბინძუროს ამით თავი, რამეთუ უქმმეტყველებით, სულის ამ უსასტიკესი ჭუჭყით, ბინძურდება მღვდლის გული"

/ღირსი ნილოს ათონელი, მირონმდინარე/

[marine]

"ჰოი, მღვდელო! როცა რაიმეს თქმა გინდა ჯერ აწონ-დაწონე შენი სათქმელი და მერე თქვი! ჯერ გმართებს სიტყვის აწონ-დაწონა, მერე კი თქვი სათქმელი. რადგან აუწონავი, მოუფიქრებელი წინადადებები ლაქებად აქცევს მღვდლის წმინდა შესამოსელს! განა მკერავს მოუწონებენ, გაუზომავად რომ გაჭრას თარგი სამოსისა?! ასევე ზიანდება შენი მღვდლობაც აუწონავი სიტყვის თქმისას. ამიტომაც თავდაპირველად სიტყვა უნდა მოზომო, მერე კი უნდა თქვა იგი! ამიტომაც გეუბნები შენ, მღვდელო, გაექეცი მრავალსიტყვაობას, უქმმეტყველებას და დაიცავი შენი სათქმელის ზომიერება".

/ღირსი ნილოს ათონელი, მირონმდინარე/

[marine]

"თუ სულიერი მამა შეცდა, სხვასაც დაღუპავს და თავის სულსაც, ამიტომ სულიერი მამისთვის დამღუპველია საკუთარ აზრზე დაყრდნობა, პირდაპირ დაუშვებელია. ამიტომაც აუცილებელია ღვთის იმედად ვიყოთ და ლოცვაში ვპოვოთ იგი"

/მამა არსენი/

[marine]

"მამა არსენი საკუთარ თავზე იღებდა სულიერი შვილების ტანჯვას და მათ უფლის სახელით ატარებდა. ჩვენ კი ისე გადავცემდით ხოლმე საკუთარ ცოდვებს, ამაზე არასდროს დავფიქრებულვართ.

ყოველი, ვინც მასთან მიდიოდა, ფიქრობდა, რომ სწორედ ის უყვარს ყველაზე მეტად და სწორედ მის მიმართაა ყველაზე კარგად განწყობილი. აი, ასეთი ამოუწურავი სულიერი ძალა ჰქონდა მამა არსენს, ძალა ადამიანების სიყვარულისა, რომელიც ღვთისგან იყო ნაბოძები"

[marine]

"სულიერ შვილებს მე არ ვეძებ, მხოლოდ უფლის წინაშე ვლოცულობ და ვისაც მიგზავნის, ის მოდის; ეს ადამიანი კი თავად უფალს მოჰყავს"

/სქემარქიმანდრიტი ვიტალი სიდორენკო/

[marine]

"ქრისტეა ის, ვინც იღებს ამ სიმძიმეებს საკუთარ თავზე. მე ამას მარტო როგორც აღმსარებელი კი არ ვამბობ, არამედ როგორც სასულიერო პირი, რომელიც ოცდათხუთმეტ წელზე მეტია, რაც მრავალი ადამიანის აღსარებას იღებს. დამერწმუნეთ, ეს საიმდულოებაა, რომელსაც ზოგჯერ დღეში ორმოცდაათჯერ სრულ გამოფიტვამდე აღვასრულებთ და ამ საიდულოებას რეალურად ესწრება ქრისტე. ამას მუდამ ვხედავთ და ვგრძნობთ. ის იღებს, უსმენს, პასუხობს და კურნავს ადამიანებს. ჩვენ კი, სასულიერო პირები, უბრალოდ ამ ყველაფრის მოწმენი ვართ. როგორც ბანკის მოლარე, რომლის ხელშიც დღის განმავლობაში მილიონობით კუპიურა ხვდება, ეს ფული ხომ მისი არ არის, ის უბრალოდ თავის საქმეს აღასრულებს. ასევეა ჩვენს შემთხვევაშიც"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

[marine]

"რაც ყველაზე მთავარია, ადამიანი არასდროს არ უნდა დარჩეს მარტო, ანუ მოძღვრის გარეშე. თუ ვერ შეძლებს სხვა მოძღვრის პოვნას, მაშინ უმჯობესი იქნება ისევ მასთან დარჩეს, რათა მოძღვრის გარეშე არ იყოს საერთოდ, რადგან ეს უფრო დამღუპველი იქნება მისთვის. თუ იპოვის სხვა მოძღვარს, მასთან იმ განწყობით არ უნდა მივიდეს, რომ პირველი მოძღვარი ცუდი იყო და ახლა უკეთესთან მივიდა. ადამიანმა თავი უნდა დაიმდაბლოს და თქვას, რომ რადგან ასეთი ცოდვილი ვარ, ასეთი რთულია ჩემი გამოსწორება, ამისთვის მე უფრო ძლიერი ექიმი მჭირდება და ამიტომ მივდივარ სხვასთან"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

[marine]

"ერთხელ ღამის ორის ნახევარი იყო. ისევ სააღმსარებლოში ვიჯექი და ორი-სამი ადამიანი კიდევ მელოდებოდა. დამირეკა ერთმა მღვდელმა და რაღაც მკითხა:

- იმედია არ გაგაღვიძე! - მეც ვუპასუხე, რომ სააღმსარებლოში ვიყავი, მან კი მითხრა, რომ ისიც სააღმსარებლოში იყო და ერთ საკითხთან დაკავშირებით მირეკავდა.

ის საერო მღვდელია და ოჯახი ჰყავს. მე ბოლოს და ბოლოს მონაზონი ვარ და არავინ მელოდება. შევდივარ ჩემს კელიაში, კარს ვკეტავ და მარტო ვარ. მაგრამ აბა, საერო მღვდელი, რომელსაც ცოლი და შვილები ელოდებიან?"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

[marine]

"წმინდა ათანასე დიდის ხატზე საინტერესო წარწერაა: "თუ გინდათ, რომ თქვენს მამად ვიწოდებოდე, მიბაძეთ ჩემს სიტყვებს, ჩემს ცხოვრებასა და ჩემს საქმეებს".

ამიტომაც ჩვენი მოწოდებაა, რომ ჩვენს წმინდა მოძღვრებს მივბაძოთ სიტყვაში, ცხოვრებაში და საქმეში"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

[marine]

"მოძღვართან ურთიერთობაში დიდი ყურადღებაა საჭირო, რადგან შეიძლება რაღაც გაურკვევლობებს ჰქონდეს ადგილი. საკმაოდ ბუნებრივია, რომ მოძღვართან, რომელსაც გულს ვუხსნით, რაღაც განსაკუთრებული ურთიერთობა გვიყალიბდება. პატივს ვცემთ, ვაფასებთ, გვიყვარს და მასაც ვუყვარვართ. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ მოძღვარი არის ის დამხმარე საშუალება, რომელსაც ქრისტემდე მივყავართ. ჩვენი ადამიანური ბუნების გამო შეიძლება მის მიმართ მიჯაჭვულობა გაგვიჩნდეს და სწორედ ამიტომაა საჭირო ყურადღება მოძღვრისგანაც. რა თქმა უნდა, უხეში არ უნდა იყოს, რომ არ დააზიანოს ის ადამიანი, ვინც მას ეყრდნობა, მაგრამ ჩვენ მხოლოდ ქრისტეს უნდა მივეჯაჭვოთ და ყოველთვის გვახსოვდეს, რომ აღსარებაზე მხოლოდ ქრისტეს გამო მივდივართ"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

[marine]

"ყველა მღვდელს ძალიან მძიმე ცხოვრება აქვს. მღვდელი ყოველთვის, ერთგვარად, ჩვენი ცილისწამების საგანს წარმოადგენს და გვავიწყდება, რომ მისგან ვიღებთ ხსნას, მისი ლოცვების გამო ვეზიარებით. ვიდრე მღვდელს განვსჯიდეთ, უნდა დავფიქრდეთ, რომ ჩვენ მასზე უარესები ვართ და მაშინ ეს დაგვეხმარება ვიყოთ მომთმენნი მის მიმართ"

/ძმა იოსები, მონრეალის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ივერიის მირონმდინარე ხატის მცველი/

[marine]

"ჩემი აზრით, სასულიერო პირობა თავგანწირვაა. რაღაც უნდა გააკეთო სხვისთვის. ქალაქში უამრავი სასულიერო პირია, რაიონებში კი, სიმცირეა სასულიერო პირების. რთულია გაიგო რა ტკვილითან, ოფლთან გიწევს შეჭიდება, როდესაც სოფლის მოძღვარი ხარ. ჩვენი ცხოვრება სმხვერპლის გაღებაა. მაცხოვარი ბრძანებს, მე მოვედი, რათა გემსახუროთ. მღვდლის მოვალეობაც ესაა, იმსახუროს და არა თავად მოიმსახუროს სხვები. ჩემი მიზანიც ეს იყო, კენჭისოდენა აგური დამედო იმ საქმეში, რასაც სოფლის მოძღვრობა და სოფელში ადამიანის დახმარება ჰქვია"

/მღვდელი თეიმურაზ ქორიძე/

[marine]

"ადამიანებთან ურთიერთობის ყველა ასპექტში მოძღვარი ადამიანის უკვდავ სულს უნდა ხედავდეს. მოძღვარი უნდა გათავისუფლდეს ამასოფლისგან; ეს ნიშნავს ყველა ამქვეყნიური პარტიული ორგანიზაციის მიღმა დარჩენას, ყოველგვარ საერო დავებთან გამიჯვნას, - არა მარტო ფორმალურად, არამედ გულწრფელად.

მოძღვარს უნდა ახასიათებდეს მიუკერძოებულობა ადამიანების მიმართ, იგი არ უნდა განასხვავებდეს კეთილშობილურ წარმომავლობასა და მდაბიოებს, მდიდარსა და ღარიბს, ახალგაზრდასა და მოხუცს, ლამაზსა თუ უშნოს. ადამიანებთან ურთიერთობის ყველა ასპექტში მოძღვარი ადამიანის უკვდავ სულს უნდა ხედავდეს"

/სან-ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსი იოანე (შახოვსკოი)/