 გზა ტაძრისკენ..., ისტორიები |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| PUSKU |
 Feb 19 2008, 01:20 AM
პოსტი
#101
|
 ნინო  ჯგუფი: Members პოსტები: 111 რეგისტრ.: 27-February 07 მდებარ.: სარა ქართ სნხოიტ.. წევრი № 1,207  |
თავიდან მინდოდა რომ ეკლესიური ვყოფილიყავი,მაშინ სულ პატარა ვიყავი ტაძარში სიარული რომ დავიწყე,შემდეგ ის პატარა ტაძარი დაწვეს თუ შემთხვევით დაიწვა დღემდე ვერ გაარკვიეს და გარკვეული დროით შევწყვიტე სიარული.ამის მერე კვლავ დავდიოდი ტაძარში...მერე კვლავ შევჩერდი ...
 და როდესაც განსაცდელში აღმოვჩნდი,მივხვდი რომ ძალიან მაკლდა რაღაც ,სწორედ ის რაც აქამდე გარკვეული პერიოდი მივიწყებული მქონდა სამწუხაროდ ეხლა კი კვლავ ეკლესიურ ცხოვრებას დავუბრუნდი ღმერთის ნებით და ვცდილობ ამ გზას არ ავცდე.-------------------- <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>მამაო ჩვენო - "ადურა იმოუპ"<> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>
ადურა იმოუპ აბი აფეი აპსიწკეი უაჟგი ნაძაძაგი ფმქრადა!ჟვან იყოუ ხაბ!იცკახააიტ უხიძ:იააიაიტ უფსჰარა:იყალაიტ ხიხ აჟვანაყნეიფშ ცაყა ადუნეი აჭკი! აჩა ზიდა ჰხუართამ უჰატ ჰარა იახა,იაგჰანაჟ ჰარა ჰუალქუა,ჰარა ჰტუ ძქუა იშრანაჰაჟუა ეიპშ,ჰაგალაუმგალან ჰარა აცგაფშუარა ჰაგიცნრჰუა ჰარა ავსთა!ამინ! <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <><> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> |
   |
 
|
| guest |
Feb 19 2008, 01:25 AM
პოსტი
#102
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
ბევრი (და არა ყველა!) გაჭირვება-უბედურება-განსაცდელის გამოა ტაძარში მისული, მე კი სიხარულმა მიმიყვანა...
|
|
|
|
| ხათუნა |
Feb 20 2008, 04:37 AM
პოსტი
#103
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 365 რეგისტრ.: 7-November 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 412 |
ana-xatia
ღმერთმა ჯანმრთელი და ბედნიერი გაგიზარდოს შენი პატარა. ------------------- მე ბავშვობაში დავდიოდი (ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით) მივიდოდი სანთელს ავანთებდი და მოვდიოდი, მსიამოვნებდა ტაძარში შესვლა მაგრამ თითქმის არაფერი ვიცოდი ამის მეტი. მერე შვილის ნათლიამ მიმიყვანა მოძღვართან აღსარებაც ვთქვი, ზიარებაც მივიღე და გახარებულმა მონდომებით დავიწყე შეძლებისდაგვარად ეკლესიურად ცხოვრება, თუმცა ეს დიდხანს არ გაგრძელდა. ერთ ერთი ცოდვის გამო მოძღვარი ისე სასტიკად გამიბრაზდა რომ დავბრკოლდი და დაახლოებით ათი წელი ვეღარ ვბედავდი მისვლას. არა და მინდოდა ვიტანჯებოდი. ერთადერთი სადაც თავს კარგად ვგრძნობდი მამა გაბრიელის საფლავი იყო, კვირაში რამდენჯერმე დავდიოდი და ვთხოვდი შველას. ერთხელ (დიდ) სამებაში მივედი, ისე უბრალოდ, შევიარე. და დავინახე თეთრებში ჩაცმული მღვდელი გამოვიდა საკურთხევლიდან. არ ვიცი რა მოხდა ჩემში მაშინ წამომივიდა თვალებიდან ცრემლი გავექანე და სრულიად უცხო, პირველად ნანახ ადამიანს ჩავეხუტე. ეს მეუფე ამბროსი აღმოჩნდა, რომელსაც ვინც იცნობთ იცით როგორ სითბოს აფრქვევს. ამ სითბომ დამტოვა ტაძარში. ახლა ვერ ვიტყვი რომ რეგულარულად დავდივარ და ყველაფერს ისე ვასრულებ როგორც საჭიროა (დიდი პაუზის მერე მიჭირს) თუმცა ვთვლი რომ ტაძარში ვარ, ვგრძნობ უფალს ჩემს გვერდით და მარტო აღარ ვარ. დიდი მადლობა პირველ რიგში უფალს რომ მაინც მიმიყვანა თავისთან მერე მეუფეს იმ სითბოსთვის და სიყვარულისთვის რომელსაც დღესაც უხვად აფრქვევს ჩემთვის ჩემს მოძღვარს მამა არჩილს რომელიც მოთმინებით იტანს ჩემს სიზარმაცეს და ყველანაირად ცდილობს ხელი შემიწყოს და არ ''დამაფრთხოს'' და მამა გაბრიელს დახმარებისთვის. -------------------- აცხოვნე უფალო, და შეიწყალე სულიერი მამა მოძღვარი მასწავლელი ჩემი, რომელი მარადის იღვიძებს და იღწვის სულისა ჩემისათვის და ლოცვითა მისითა მომანიჭე შენდობა შეცოდებათა ჩემთა.
|
|
|
|
| xatuna |
Feb 25 2008, 11:23 PM
პოსტი
#104
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 269 რეგისტრ.: 3-September 06 წევრი № 139 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 3 2007, 08:30 PM)  ხშირ შემთხვევაში ადამიანი გასაჭირის გამო მიდის ტაძარში უფალთან.სულიერი, მატერიალური, ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემები და სხვა. ზოგი ღმერთის ძიებაშია. სხისი წაბაძვითაც მოდიან ,და არც ეს არ არის ცუდი... თქვენ როგორ მოხვედით? დამლოცეთ მამაო ჩემში რელიგიური გრძნობები როდის გაჩნდა არც მახსოვს, მგონი პატარაობიდანვე, ოჯახში ვყოველთვის მესმოდა მამიდის ბათქვამი. რომ ჩვენი სალოცავია მრავარძლის წმინდა გიორგი და რომ იგი მფარველობს ჩვენს ოჯახს. ტაძარში პირველად მივედი 6 წლის წინ, მეგობრის რჩევით მივედი მისივე მოძღვართან. სამწუხაროდ ძალიან ხშირად ვერ დავდივარ ტაძარში სამსახურის გამო, ისეთი გადატვირთული გრაფიკი მაქვს, რომ ხანდახან შაბათ - კვირასაც კი ვმუშაობ, მართალია ეს გასასამართლებელი არ არის, მაგრამ აშკარად მაბრკოლებს და ძალიან არ მომწონს მქონდა პეიოდიც როცა ჩამოვშორდი ეკლესიას, ეს იყო ის პერიოდი, როცა შეყვარებული ვიყავი... მას შემდეგ რაც დავშორდით, სწორედ მას მერე მივედი იდევ ტაძარში, ვიცი ძალიან ცუდი საქციელი ჩემი მხრიდან, მაგრამ სწორედ ამ განსაცდელმა მომიყვანა. თუმცა ეკლესიაში ყოველთვის შევდიოდი ვლოცულობდი და სანთლებს ვანთებდი,მაგრამ იქმის მთელი წელი არც აღსარება მითქვამს და ზიარებაც არ მიმიღია თავისთავად, ძალიან განვიცდიდი.. |
|
|
|
| zviadi407 |
Feb 27 2008, 02:13 PM
პოსტი
#105
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 8 რეგისტრ.: 26-February 08 წევრი № 4,030 |
ეკლესიაში ინტერესის გულისტვის მივედი და მალევე ჩამოვშორდი.მერე განსაცდელმა დამაბრუნა..ეხლა 3კვირაა მივდივარ და ვერ მივედი აგსარებაზე ვგრზნობ რო ზალიან ცუდად ვარ......იქნებ მანუგეშოტ მამაო
-------------------- ზვიად ოთარაშვილი
|
|
|
|
| makiki |
Jun 9 2008, 10:25 PM
პოსტი
#106
|
 makiki ჯგუფი: Members პოსტები: 1,779 რეგისტრ.: 29-January 08 მდებარ.: Tbilisiii წევრი № 3,797 |
ციტატა(zviadi407 @ Feb 27 2008, 01:13 PM) 3კვირაა მივდივარ და ვერ მივედი აგსარებაზე მეც მასე მემართება ხოლმე,მიზეზი არ მაქვს ,მაგრამ ახსარებას მაინც კვირიდან კვირამდე ვდებ ხოლმე. ძალიან ბედნიერი ვარ და უფალს მადლობას ვწირავ ტაძრამდე რომ მიმიყვანა. ტაძარი ძალიან ამსუბუქებს ადამიანის ტვირთს -------------------- წიგნი,რომლის მეორედ და მესამედ წაკითხვა არ ღირს არ უნდა წაიკითხო არცერთხელ.
ლამაზი ცრემლები წამწამებს ეხება პატარა ცრემლები ბაგეზე ეშვება ღმერთო მოუსმინე მის ლამაზ ვედრებას გოგონა ხატის წინ მუხლებზე ეცემა... |
|
|
|
| veriko7 |
Jun 9 2008, 10:33 PM
პოსტი
#107
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 887 რეგისტრ.: 30-April 08 წევრი № 4,695 |
ყოველთვის მინდოდა მოძღვარი მყოლოდა, მაგრამ რატომღაც მარტო მისვლის შიში მქონდა გამყოლიც არავინ მყავდა... 5 წლის წინ ჩვენს უბანში ღვთის მადლით ტაძრის შენება დაიწყეს, ძალიან მაგრად მიხაროდა, 1 წლის წინ ტაძარი გაიხსნა, მე მგალობელთა გუნდში მიმიყვანეს და მას შემდეგ ეკესია ჩემი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია...
|
|
|
|
| nino_ni |
Jun 9 2008, 10:47 PM
პოსტი
#108
|
 nino ჯგუფი: Members პოსტები: 1,653 რეგისტრ.: 22-March 08 მდებარ.: tbilisi წევრი № 4,293 |
ციტატა ხშირ შემთხვევაში ადამიანი გასაჭირის გამო მიდის ტაძარში უფალთან.სულიერი, მატერიალური, ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემები და სხვა. ზოგი ღმერთის ძიებაშია. სხისი წაბაძვითაც მოდიან ,და არც ეს არ არის ცუდი... თქვენ როგორ მოხვედით? არცერთი სიტუაცია,მაგ ჩამონათვალიდან არ გავს ჩემს სიტუაციას  მე შინაგანი სურვილის გამო მივეედი ეკლესიაში არ ვიცი ეს რა იყო,როგორ ავხსნა,მაგრამ ბავშვობიდან მქონდა სურვილი მეცხოვრა ეკლესიურად,ალბათ ეს იმ მიზეზით მოხდა,რომ საკმაოდ პატარა საკსი წავიკითხე "ძველი აღთქმა" და დავინტერესდი "ჩემი რელიგიით" ანუ რა იყო "მართლმადიდებელი"? იესო? ყველაფერი ეს მაინტერესებდა და ვკითხულობდი...მერე ჩამომიყალიბდა რწმენა...ამ რწმენამ კი ტაძრამდე მიმიყვანა -------------------- სინანული კიბეა, რომელსაც ავყავართ იქ, საიდანაც ჩამოვცვივდით./წმ. ეფრემ ასური/
შესაძლოა დიდი ხანია ის ხეები იზრდება, რომლისგანაც ჩვენი კუბოს ფიცრები გამოითლებიან./ეფრემ ასური/ |
|
|
|
| teklikie |
Jun 16 2008, 06:32 PM
პოსტი
#109
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 79 რეგისტრ.: 16-September 07 წევრი № 2,756 |
მეც პატარობიდანვე ვგრძნობდი რო მინდოდა ეკლესიასჰი სიარული...ისე მშობლენი არც იყვნენ და არც არიან ეკლესიურები რაც ზოგჯერ დიდ პრობლემებს მიქმნის....აბიტურიენტობის დროს დრო არ მქონდა და პირობა დავდე რო თუ ჩავაბარებდი აუცილებლად მივიდოდი ეკლესიაში.წირვას თუ არ დავესწრებოდი,ისე მაინც არ გავიყვანდი თვეს რო არ მივსულიყავი,მაგრამ თითქოს რაღაც მაბრკოლებდა არ ვიცოდი სად მივსულიყავი და ვისთან.მერე აღმოვაჩინე რო ჩემი მეგობარი დადიოდა ჩემ უბანში ერთ ერთ ეკლესიაში და მან მირჩია მეც მევლო,ტავიდან ჩემი მარხვა და ეკლესიაში სიარული დიდად გაუკვირდათ სახლში მაგარმ ნელ ნელა ეგუებიან.ჩმი ოჯახის წევრები არასდროს ყოფილან წირვაზე და არ ესმით რას ''ვაკეთებ'' 2-3 საათი იქ,ხშირად საყვედურებსაც ვისმენ მაგრამ უფლის წყალობით არასდროს ამიცრუებია გული..
მინდა ჩემი ოჯახის წევრებიც დადიოდნენ ეკლესიაშჰი და ღმერთს სულ ამას ვთხოვ...გალობაზეც უარი მიტხრეს ოჯახში და რომ გაიგონ რო მამაომ სარვლის ჩაცმმა ამიკრძალა შეილება არც გამიშვან ეკლესიაში...არც იციან საერთოდ რო ვლოცულობ...ყველაფერს ჩუმად ვაკეთებ და უკვე დავიღალე ამით,იმდენი რამის გაკეთEბის სურვილი მაქ და ოჯახის გამო ვერ ვახერხებ მაგარმ იმის იმედი მაქ რო როცა დავოჯახდები და დამოუკიდებელი ვიქნები მაშინ შარვალსაც გადავაგდებ ტავისუპლად და ლოცვასაც ისე წავიკითხავ რო იმას არ ვიფიქრებ რო ვინმა დმინახავს და შენიშვნებით ამავსებს.......... |
|
|
|
| nat_uly |
Jun 17 2008, 12:13 AM
პოსტი
#110
|
 natalia ჯგუფი: Members პოსტები: 1,097 რეგისტრ.: 8-March 07 წევრი № 1,304 |
პირველად რელიგიის მასწავლებელმა დამაინტერესა, ისე შემიყვარდა რელიგიის გაკეთილი ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა რელიიგის გაკვეთილის დრო. ტაძარშიც დავყავდით ჩვენს მასწავლებელს და ბევრი რამ ვისწავლე მისგან. სკოლა რომ დავამთვრე გამიჩნდა სურვილი მამაოსთან მივსულიყავი, თუ7მცა აღსარების ჩაბარება რომ გადავწყვიტე ორი დღე რიგში ვიდექი და მეგონა ვეღარ მივიდოდი მოძღვრამდე, მაგრამ ბოლოს მაინც ცავაბარე აღსარება ... ასე იყო ჩემი ამბავი
-------------------- მე უგნური კაცთა შორის ვეძიებდი სიყვარულს, შენ კი უფალო გვერდით მყოლიხარ,
მომიტევე უფალო სიბრმავე ჩემი... |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Jun 17 2008, 12:25 AM
პოსტი
#111
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
ბავშვობიდან რაღაც თან დამდევდა თითქოს - რაღაც ლანდივით, სულ მახსენებდა რომ არსებობს..რომ გავაცნობიერე მოზრდილმა დავიწყე ძიება როგორც შემეძლო...ისლამური ფესვების მქონეს პრინციპში არ გამჭირვებია ქრისტიანობის მიღება, მაგრამ რთული სწორედ ამ მიღების შემდეგ დაიწყო..ძიებამ მიმიყვანა ერთ სექტაში...მერე წამოვედი, დიდი ხანი დაბნეულობაში ვიყავი და ერთხელ ამხანაგმა მათხოვა იოანე ოქროპირის განმარტება სახარებისა...რომ წავიკითხე მივხვდი, რომ ჭეშმარიტი ის ეკლესიაა, საიდანაც ეს ადამიანი იყოთქო...მადლობა წმინდა იოანე ოქროპირს...ფაქტიურად ჩემს ნათლიად ვთვლი
-------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| ugirsi |
Jun 22 2008, 12:48 PM
პოსტი
#112
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 30 რეგისტრ.: 18-January 08 წევრი № 3,675 |
ჩემს მეზობლად ერთი წლის წინ გადმოვიდა ერთი უაგრესად მადლიანი ბერი მამა ექვთიმე(მაჩაბელ-ხუციშვილი)და მან გადამადგმევინა პირველი ნაბიჯები ეკლესიისკენ,ახლა სტიკაროსანი ვარ
|
|
|
|
| makiki |
 Jun 22 2008, 02:05 PM
პოსტი
#113
|
|
makiki ჯგუფი: Members პოსტები: 1,779 რეგისტრ.: 29-January 08 მდებარ.: Tbilisiii წევრი № 3,797 |
ციტატა(veriko7 @ Jun 9 2008, 10:33 PM) ყოველთვის მინდოდა მოძღვარი მყოლოდა, მაგრამ რატომღაც მარტო მისვლის შიში მქონდა ხო,პირველი ნაბიჯები ყველას უჭირს,განსაკუთრებით ამ გზაზს ცოტა მოზრდილი რომ შეუდგები,მაგრამ შემდეგ გიკვირს თუ რატომ გერიდებოდა ან თუნდაც გეშინოდა მოძღვართან მისვლა.ჩემი პირველი ახსარება ცხოვრებაში რა დამავიწყდება,ისე დავიბენი რომ ხმას ვეღარ ვიღებდი  ციტატა(ugirsi @ Jun 22 2008, 12:48 PM) ჩემს მეზობლად ერთი წლის წინ გადმოვიდა ერთი უაგრესად მადლიანი ბერი მამა ექვთიმე(მაჩაბელ-ხუციშვილი)და მან გადამადგმევინა პირველი ნაბიჯები ეკლესიისკენ,ახლა სტიკაროსანი ვარ უფალმა გაგახაროს და მუდამ სწორ გზაზე გატაროს  -------------------- წიგნი,რომლის მეორედ და მესამედ წაკითხვა არ ღირს არ უნდა წაიკითხო არცერთხელ.
ლამაზი ცრემლები წამწამებს ეხება პატარა ცრემლები ბაგეზე ეშვება ღმერთო მოუსმინე მის ლამაზ ვედრებას გოგონა ხატის წინ მუხლებზე ეცემა... |
|
|
|
| veriko7 |
Jun 22 2008, 03:58 PM
პოსტი
#114
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 887 რეგისტრ.: 30-April 08 წევრი № 4,695 |
ციტატა(makiki @ Jun 22 2008, 02:05 PM) ხო,პირველი ნაბიჯები ყველას უჭირს,განსაკუთრებით ამ გზაზს ცოტა მოზრდილი რომ შეუდგები,მაგრამ შემდეგ გიკვირს თუ რატომ გერიდებოდა ან თუნდაც გეშინოდა მოძღვართან მისვლა.ჩემი პირველი ახსარება ცხოვრებაში რა დამავიწყდება,ისე დავიბენი რომ ხმას ვეღარ ვიღებდი ისეთი მკაცრი გამომეტყველება ქონდა ყველა მღვდელს ვისაც კი ოდესმე შევხვედრილვარ, რომ ბოლო სერიოზულად მეშინოდა ჩემი მოძღვარი ისეთი მკაცრი ჩანს ყველას ეშინია, მაგრამ საკმარისია დაილაპარაკოს მიხვდებით, რომ უმაგრესი ადამიანია |
|
|
|
| zedela |
Jun 22 2008, 04:16 PM
პოსტი
#115
|
 chuvaaaaak:) ჯგუფი: Members პოსტები: 1,886 რეგისტრ.: 15-March 08 წევრი № 4,194 |
დიდი ხანი არაა რაც ეკლესიურად ვცხოვრობ..სულ 1 წელია..
მაგრამ დიდი ხანია მინდოდა ეკლესიაში სიარული..და მეგობრებს დავყვებოდი ხოლმე ხანდახან წირვა-ლოცვაზე..მოძღვრამდე კი ვერ მივდიოდი...აღსარების ჩაბარება ასე ვთქვათ მერიდებოდა... სახლთან ახლოს მაქვს ეკლესია და სახლიდან გამოსვლისას აუცილებლად უნდა გამევლო..და ყოველთვის ვწუხდი რომ ასე ახლოს იყო ეკლესია და მე გვერდს ვუვლიდი და უბრალოდ პირჯვარის გადაწერით "ვკმაყოფილდებოდი"... მაგრამ მადლობა ღმერთს გადავდგი ასე ვთქვათ პირველი ნაბიჯებიი |
|
|
|
| makiki |
Jun 23 2008, 03:50 PM
პოსტი
#116
|
|
makiki ჯგუფი: Members პოსტები: 1,779 რეგისტრ.: 29-January 08 მდებარ.: Tbilisiii წევრი № 3,797 |
ციტატა(veriko7 @ Jun 22 2008, 03:58 PM) ისეთი მკაცრი გამომეტყველება ქონდა ყველა მღვდელს ვისაც კი ოდესმე შევხვედრილვარ, რომ ბოლო სერიოზულად მეშინოდა ჩემი მოძღვარი ისეთი მკაცრი ჩანს ყველას ეშინია, მაგრამ საკმარისია დაილაპარაკოს მიხვდებით, რომ უმაგრესი ადამიანია ადამიანის მარტო გარეგნობით შეფასება ძალიან რთულია,მაგრამ მე შიში კი არა ალბათ უფრო რიდი მქონდა. ჩემს მოძღვარს ძალიან დიდი წვლილი მიუძღვის ჩემს სულიერ აღზრდაში და აღარ ვიცი რით გამოვხატო მისდამი მადლიერება. უფალმა მოგვცეს ძალა რომ მის სწორ კვალზე ვიაროთ -------------------- წიგნი,რომლის მეორედ და მესამედ წაკითხვა არ ღირს არ უნდა წაიკითხო არცერთხელ.
ლამაზი ცრემლები წამწამებს ეხება პატარა ცრემლები ბაგეზე ეშვება ღმერთო მოუსმინე მის ლამაზ ვედრებას გოგონა ხატის წინ მუხლებზე ეცემა... |
|
|
|
| nikolozi800 |
Jul 8 2008, 09:49 PM
პოსტი
#117
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 17 რეგისტრ.: 7-July 08 წევრი № 5,283 |
მეც განსაცდელმა მიმიყვანა ოღონდ სულიერმა. არ ვცხოვრობდი ეკლესიურად და ეშმაკმაც იმოქმედა ჩემს ფსიკიკაზე ხოდა ბოროტი გულისთქმით შემომიტია და ამიტომაც დავიწყე ეკლესიაში სიარული. მაგრამ ეს ბრძოლა გულისთქმებთან დრემდე გრძლედება ჩემში
-------------------- "ყოველი თესლები გარემომადგეს მე, და სახელითა უფლისაჲთა ვერეოდი მათ“
|
|
|
|
| egri3 |
Jul 8 2008, 10:19 PM
პოსტი
#118
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 409 რეგისტრ.: 27-January 08 წევრი № 3,768 |
ციტატა გზა ტაძრისკენ..., ისტორიები მეც მოგიყვებით ერთ ისტორიას: ერთხელ (მეტჯერაც, მაგრამ იმ ერთხელ) საღამოს 4-5 საათი იქნებოდა, ლიფტით დავეშვი პირველ სართულზე, მარცხნივ შევუხვიე და დაახლოებით 100 მეტრში დავუყევი დაღმართს. გადავკვეთე ორი მთავარი ქუჩა, ისევ მარცხნივ გავუხვიე და დაახლოებით 300-400 მეტრის გავლის შემდეგ ავუყევი კიბეს, იქნებოდა ასე 20 საფეხური. ასე მივადექი ტაძარს. |
|
|
|
| ნაინა |
Jul 8 2008, 10:23 PM
პოსტი
#119
|
 პროვინციელი ალქაჯი!!!!! ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,155 რეგისტრ.: 11-May 07 მდებარ.: ,,მოუსავლეთი'' მიჩიგანის კოლმეურნეობა. წევრი № 1,886 |
ციტატა(egri3 @ Jul 8 2008, 09:19 PM) მეც მოგიყვებით ერთ ისტორიას: ერთხელ (მეტჯერაც, მაგრამ იმ ერთხელ) საღამოს 4-5 საათი იქნებოდა, ლიფტით დავეშვი პირველ სართულზე, მარცხნივ შევუხვიე და დაახლოებით 100 მეტრში დავუყევი დაღმართს. გადავკვეთე ორი მთავარი ქუჩა, ისევ მარცხნივ გავუხვიე და დაახლოებით 300-400 მეტრის გავლის შემდეგ ავუყევი კიბეს, იქნებოდა ასე 20 საფეხური. ასე მივადექი ტაძარს. ოოო, ძაან ისტორიაა, ძაან, ცხოვრებაში ერთხელ მაინც გამოჩნდება სინათლე, ხედავ ლიფტს რა შესძლებია?  მაგარი ხარ -------------------- ________________________________________________
გიგრძვნიათ ოდესმე სუსხიან ზამთარში, მზისგან მოგზავნილი სხივების სინაზე? ხანდახან გულნატკენს ტირილი რომ გინდათ... და მაინც იცინით სუყველას ჯინაზე... ________________________________________________ |
|
|
|
| abo |
Jul 8 2008, 11:46 PM
პოსტი
#120
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,533 რეგისტრ.: 20-March 07 წევრი № 1,441 |
egri3
ციტატა მეც მოგიყვებით ერთ ისტორიას: ერთხელ (მეტჯერაც, მაგრამ იმ ერთხელ) საღამოს 4-5 საათი იქნებოდა, ლიფტით დავეშვი პირველ სართულზე, მარცხნივ შევუხვიე და დაახლოებით 100 მეტრში დავუყევი დაღმართს. გადავკვეთე ორი მთავარი ქუჩა, ისევ მარცხნივ გავუხვიე და დაახლოებით 300-400 მეტრის გავლის შემდეგ ავუყევი კიბეს, იქნებოდა ასე 20 საფეხური. ასე მივადექი ტაძარს. ეგრი ნახევარი კილომეტრი გაგივლია უფლის შეწევნით და მიხვდი რომ კიდევ უნდა მიხვიდე, არადა ისევ მიგიყვანს უფალი და ურჩობისათვის სინანული შეგაწუხებს. გაიხარე აბო. -------------------- არ გაიწვრთნების სამი რამ: მგელი, არწივი, კაი ყმა.
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st August 2025 - 10:10 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge