 გზა ტაძრისკენ..., ისტორიები |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| ბიძია თომა |
 Nov 3 2007, 09:25 PM
პოსტი
#21
|
 t.d  ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858  |
მაინცდამაინც რატო დაეცა სოხუმი ამ ბრწყინვალე დღესაწაულზე? ჩვენი ცოდვების გამო?
-------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
   |
 
|
| athos |
Nov 3 2007, 09:28 PM
პოსტი
#22
|
 Άγιον Όρος ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 1,846 რეგისტრ.: 8-January 07 წევრი № 816 |
დამლოცეთ მამაო
მე თვითონ უფალმა მიმიყვანა თავისთან  არანაირი განსაცდელი არ მქონია, უბრალოდ პატარაობიდანვე ვფიქრობდი, რომ რადგან ღმერთი არსებობს, საჭიროა მეტი რამე ვიცოდეთ მის შესახებ, და მოვედი ეკლესიაში. რაც შეეხება დროს, მისი ნაკლებობა არაფერ შუაშია, მხურვალე რწმენა არა გვაქვს, ნელ-თბილები ვართ და დროის უქონლობას ვიბრალებთ -------------------- და ესე უწყოდეთ ჟამი, რამეთუ აწვე არს ჟამი განღჳძებად ჩუენდა ძილისაგან. აწ უმახლობელეს არს ჩუენდა ცხორებაჲ, ოდესღა-ესე გურწმენა. ღამე იგი განგუეშორა, და დღე შემოგუეახლა; განვიშორნეთ უკუე საქმენი ბნელისანი და შევიმოსოთ საჭურველი ნათლისაჲ.
|
|
|
|
| tinka |
Nov 3 2007, 09:43 PM
პოსტი
#23
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,549 რეგისტრ.: 20-December 06 მდებარ.: უკვე თბილისი :)) წევრი № 718 |
რამ მომიყვანა და ამის დიდი სურვილი მქონდა, ბავშვობიდან მინდოდა ეკლესიურად მეცხოვრა, ტაძარში მევლო, მელოცა, მოძღვარი მყოლოდა და ა.შ. მაგრამ არ ვიცოდი როგორ მოვქცეულიყავი, თან ჩემს ირგვლივ არავინ არ იყო ეკლესიური, რომ მეკითხა... მოგვიანებით, წელიწად ნახევრის წინ მეგობრის დახმარებით მივედი მოძღვართან, რამდენჯერმე წირვა-ლოცვას დავესწარი, მერე აღსარებაც ჩავაბარე. (ახლა რომ ვუფიქრდები, მგონი ეს იყო ჩემი ყველაზე გულწრფელი აღსარება) ის იყო არ ვიცი ალბათ ყველაზე კარგი პერიოდი, რადგან ვლოცულობდი, ვგრძნობდი რომ უფალი ჩემთან იყო და წირვა-ლოცვებიდან რაღაცნაირი მადლით სავსე და დამშვიდებული მოვდიოდი შინ. მერე არ ვიცი რა დამემართა, მგონი შევეჩვიე და ყველაფერს ავტომატურად ვაკეთებდი, ტაძარში ისე მოკრძალებით აღარ შევდიოდი, ლაპარაკსაც მივეჩვიე ლოცვის დროს და მალე ლოცვასაც აღარ ვუსმენდი... აღსარებაში ვინანიებდი და ვცდილობდი "გამოვსწორებულიყავი" მაგრამ იგივეს ვაკეთებდი... აღსარებაშიც ერთი და იგივე ცოდვები მქონდა, მერე აღსარებასაც აღარ ვამბობდი... მერე სახლშიც შევწყვიტე ლოცვა და ასე ჩამოვშორდი ეკლესიას... ახლა-წირვა ლოცვებზე იმიტომ დავდივარ, რომ ვგალობ და ახლა ესეც მეზარება, აი დღეს არ ვყოფილვარ და ხვალაც არ მინდა წასვლა... უბრალოდ ყველაფერი მომბეზრდა, მაგრამ თან მენატრება ის დრო და მინდა ისევ დავიბრუნო, მაგრამ არ ვიცი რა...
 |
|
|
|
| kato_Bato |
Nov 3 2007, 10:00 PM
პოსტი
#24
|
 Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 |
მამა ირაკლი
ციტატა ეკატერინე მარტო კითხულობს და თვითონ არაფერს არ იტყვის? ზემოთ დავწერე მამაო ვკითხულობ კიდევაც -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
|
|
|
| abo |
Nov 3 2007, 10:07 PM
პოსტი
#25
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,533 რეგისტრ.: 20-March 07 წევრი № 1,441 |
ტაძარში ჩემმა ცოდვების გაცნობიერებამ და მშფოთვარე ცხოვრების სტილმა მიმიყვანა. მას შემდეგ განუწყვეტლივ ვგრძნობ უფლის თანადგომას.
დიდება უფალს! -------------------- არ გაიწვრთნების სამი რამ: მგელი, არწივი, კაი ყმა.
|
|
|
|
| დათიკო |
Nov 3 2007, 10:30 PM
პოსტი
#26
|
 დათიკო ჯგუფი: Members პოსტები: 3,383 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: ვეიკი წევრი № 10 |
ძალიან კარგი თემაა.
შესაბამის განყოფილებაში გადავიტან. |
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 3 2007, 10:44 PM
პოსტი
#27
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
ისე მართალია ალბათ განყოფილებებს ვერ ვარჩევ ხოლმე სცორედ იმიტომ რომ კარგად ვერ გავერკვიე ფორუმში
ზოგი რაგაც გარკვეულ შემთხვბევას, ან განსაცდელს მოყავს ხოლმე ტაძარში,მაგრამ მთავარი მაინც ის არის ვინ რჩება და რის გამო რჩება ტაძარში? |
|
|
|
| ბიძია თომა |
Nov 3 2007, 10:45 PM
პოსტი
#28
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 3 2007, 10:41 PM)  ისე მართალია ალბათ განყოფილებებს ვერ ვარჩევ ხოლმე სცორედ იმიტომ რომ კარგად ვერ გავერკვიე ფორუმში არა მამაო განყოფილება და თემა დზან კაია. ეს ჩემ კითხვაზე ვთქვი, განსხვავებული კითხვა გკითხეთ და თუ შეგიძლიათ მითხარით რა თქვენი მოსაზრება. -------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
| თათი87 |
Nov 3 2007, 10:45 PM
პოსტი
#29
|
 თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ციტატა მთავარი მაინც ის არის ვინ რჩება და რის გამო რჩება ტაძარში? მთავარი ალბათ უფრო ის არის სულიერად რამდენი რჩება, თორემ ტაძარში ფიზიკურად დგომა მგონი დიდს არაფერს ნიშნავს. სულიერად კი ალბათ ცოტანი არიან მართალნი! -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 3 2007, 10:46 PM
პოსტი
#30
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
ყოფილა შემთხვევები,როცა ადამიანი რომელიც გაჭირვებამ მოიკვანა ტაძარში მერე როდესაც გამოსწორდა მისი მდგომარეობა ისევ ცასულა ტაძრიდან! ეს ძაან სამწუხქაროა!
|
|
|
|
| ბექა |
Nov 3 2007, 10:47 PM
პოსტი
#31
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 5,748 რეგისტრ.: 26-October 06 წევრი № 333 |
ბებიის დაღუპვამ მერვე კლასში ვიყავი ბებია რომ დამეღუპა მანამდე ისეთი ცხოვრებით ვცხოვრობდი რომ რავი როგორ დავწერო არ ვიცი
|
|
|
|
| ბიძია თომა |
Nov 3 2007, 10:49 PM
პოსტი
#32
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
ეგ დზალოიან სამწუხაროა, რო გამოუსწორდებათ მდგომარეობა და მერე მიდიან
-------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 3 2007, 10:52 PM
პოსტი
#33
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
ციტატა(თათი87 @ Nov 3 2007, 10:45 PM) მთავარი ალბათ უფრო ის არის სულიერად რამდენი რჩება, თორემ ტაძარში ფიზიკურად დგომა მგონი დიდს არაფერს ნიშნავს. სულიერად კი ალბათ ცოტანი არიან მართალნი! სხვათაშორის ძაან მაცუხებს ეგ საკითხი! ხომ არ არის ისე რო მ მრევლი რიცხობრივად კი იმატებს, მაგრამ ხარისხი ანუ მხურვალე სარწმუნიოება კლებულობს? არის ტერმინი რომ ტაძარში დადიანო,ალბათ სამწუხაროდ ზოგი მართლაც დადის მხოლოდ! ქრისტიანულიცხოვრების წესი და მხოლოდ ტაძარში სიარული ერთი და იგივე არ არის! |
|
|
|
| ბიძია თომა |
Nov 3 2007, 10:52 PM
პოსტი
#34
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
კლებულობს ვერ ვიტყვი მარა ბევრი მინახია ლოცვა წირვა არ გაუცდენიათ მარხვასაც ვინახავთო მარა გარეთ ისე იქცევიან ნამდვილათ არ შეშვენის ქართველ ადამიანს ასეთი საქციელი და მითუმეტეს რო იძახის მორწმუნე ვარო
-------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
| თათი87 |
Nov 3 2007, 10:53 PM
პოსტი
#35
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 3 2007, 09:49 PM) სხვათაშორის ძაან მაცუხებს ეგ საკითხი! ხომ არ არის ისე რო მ მრევლი რიცხობრივად კი იმატებს, მაგრამ ხარისხი ანუ მხურვალე სარწმუნიოება კლებულობს? სამწუხაროა, მაგრამ დიდი ალბათობაა რომ სწორედ ასე იყოს მამაო. თუნდაც ის ფაქტი რომ პირველი აღსარების წინ რომ სინანულს ან თუნდაც სირცხვილს განვიცდიდი ისეთი ძლიერი გრძნობა შემდგომ უკვე აღარ მქონია ძალიან სამწუხაროა, მაგრამ ადამიანი მალე გადადის შეჩვევითობის მდგომარეობაში და ყველაფერი უკვე ცხოვრების წესი ხდება. თუნდაც ლოცვის დროს. ხანდახან ისე ზერელედ წარმოვთქვამ ხოლმე შინაარს არც ვუკვირდები და ეს ყველაფერი ჩვენი მცირედმორწმუნეობის ბრალია!-------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 3 2007, 10:53 PM
პოსტი
#36
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
ტაძარში დგომით ზოგმა შეიძლება მხოლოდ ადგილი შეავსოს იქ ,
ზოგიც კი მხურვალედ ლოცულობს! |
|
|
|
| ბიძია თომა |
Nov 3 2007, 10:53 PM
პოსტი
#37
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
უნდა მეთქვა მორწმუნეობაზეთავს დებს და არ იქცევა შესაფერისაD, შემინდეთ თუ რამე ცუდათ დავწერე, მარა მგონი გამიგებთ რისი თქმაც მინდოდა
-------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
| tinka |
Nov 3 2007, 10:54 PM
პოსტი
#38
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,549 რეგისტრ.: 20-December 06 მდებარ.: უკვე თბილისი :)) წევრი № 718 |
ციტატა(თათი87 @ Nov 3 2007, 10:53 PM) სამწუხაროა, მაგრამ დიდი ალბათობაა რომ სწორედ ასე იყოს მამაო. თუნდაც ის ფაქტი რომ პირველი აღსარების წინ რომ სინანულს ან თუნდაც სირცხვილს განვიცდიდი ისეთი ძლიერი გრძნობა შემდგომ უკვე აღარ მქონია ძალიან სამწუხაროა, მაგრამ ადამიანი მალე გადადის შეჩვევითობის მდგომარეობაში და ყველაფერი უკვე ცხოვრების წესი ხდება. თუნდაც ლოცვის დროს. ხანდახან ისე ზერელედ წარმოვთქვამ ხოლმე შინაარს არც ვუკვირდები და ეს ყველაფერი ჩვენი მცირედმორწმუნეობის ბრალია!აი ასე ვარ ზუსტად |
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 3 2007, 10:55 PM
პოსტი
#39
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
ყოველ ჯერზე ამიტომ საგანგებოდ უნდა მოვემზადოთ,თითქოს ეს პირველიაო! დავფიქრდეთ ამაზე მერე განვეწყოთ და ასე ალბათ ყოველთვის!
|
|
|
|
| ბიძია თომა |
Nov 3 2007, 10:58 PM
პოსტი
#40
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
ციტატა(თათი87 @ Nov 3 2007, 10:53 PM) სამწუხაროა, მაგრამ დიდი ალბათობაა რომ სწორედ ასე იყოს მამაო. თუნდაც ის ფაქტი რომ პირველი აღსარების წინ რომ სინანულს ან თუნდაც სირცხვილს განვიცდიდი ისეთი ძლიერი გრძნობა შემდგომ უკვე აღარ მქონია ძალიან სამწუხაროა, მაგრამ ადამიანი მალე გადადის შეჩვევითობის მდგომარეობაში და ყველაფერი უკვე ცხოვრების წესი ხდება. თუნდაც ლოცვის დროს. ხანდახან ისე ზერელედ წარმოვთქვამ ხოლმე შინაარს არც ვუკვირდები და ეს ყველაფერი ჩვენი მცირედმორწმუნეობის ბრალია!სხვათა შორის მე Yველა ახსარებაზე ვნერვიულობ და განვიცდი, და შენ რატო არ განიცდი რომელიმე ცოდვას? თუნდაც ისე როგორც პირველად.მე ეს არ მიმაჩნია სწორად.მაპატიე გულრწფელობისთვის მამაოს ვეთანხმები, ყოველი ჩვენ ახსარებას დაყოველ ცოდვას უნდა ბოლომდე ჩავწვდეთ და გულრწფელად მოვინანიოთ, -------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th June 2025 - 03:36 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge