მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

„მონაზონს უყვარს ქრისტე და ქრისტეც გამოხატავს მისდამი სიყვარულს“.

[marine]

„მონაზვნური ცხოვრება - სიბრძნიმოყვარეობაა, ყოველგვარ სიბრძნისმოყვარეობაზე აღმატებული და ყოველგვარ სათნოებათა შესწავლაა“.

[marine]

„ფხიზლად იყავი, მონაზვნებს ნუ განიკითხავ, ვინაიდან ისინი თავიანთ სათნოებებს ფარავენ და რომ არ შეაქონ, ხშირად სალოსობენ“.

[marine]

„როგორც წმინდა ნიკოდიმოსი „ათონელ მამათა ლოცვაში“ გვეუბნება, „კავიოტები“ ჰქვია იმ მონაზვნებს, რომლებიც ძილს თოკზე (კავი - ბერძნულად) ჩამოკიდებულნი ებრძვიან, აქედან წარმოდგება სიტყვა „კავიოტი“).

[marine]

"ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი - ხორციელი დედაა ჩვენი უფლის იესო ქრისტესი, ხოლო იგი მადლისმიერი დედაა ყოველი მართლმადიდებელი ქრისტიანისა. ყველაზე მეტად მას უყვარს ის შვილები, რომლებიც მონაზონთა დასს შეუერთდნენ".

[marine]

"ყველაზე შეუმჩნეველ მონაზვნის მიმართაც კი უკიდურეს მორჩილებას იჩენდა".

[marine]

„მონაზვნობის გულისთვის მეფეები მეფობას თმობდნენ, მეცნიერები - მეცნიერებას და ემორჩილებოდნენ უბრალო კაცებს, რომლებიც თავიანთი უბრალოებით მიჰყვებოდნენ ასეთსავე უბრალო წინასწარმეტყველებს და მოციქულებს და რამდენადაც ხელმისაწვდომია ადამიანისთვის, თვით ღვთის ხილვის ღირსნი შეიქნენ“.

[marine]

„მრავალი ახალგაზრდა კაცი მიდიოდა მასთან, როგორც მწყურვალე ირმები, მონაზონთა ცხოვრების წესრიგის სასწავლებლად“.

[marine]

"თაყვანი ვცეთ კარიბჭის ხატს და შენდობა ვთხოვოთ ყველაფრითვის, რაც შევცოდეთ ჩვენს ქრისტიანულ და მონაზვნურ ცხოვრებაში".

[marine]

"კატუნაკში დაყუდებული მამები ხედავდნენ, რომ იგი ზეკაცი იყო. ისე მტკიცედ იმარხავდა მისთვის ნამცნევ მორჩილებას, რომ საჭმელსა და სასმელსაც კი მოძღვრისაგან მუხლთადრეკით გამოითხოვდა კურთხევას".

[marine]

„მონაზონს იმიტომ ჰქვია მონაზონი, რომ ის მარტოა, ვითარცა სასიძო ქორწინების წინა პერიოდში. მონაზვნის ქორწილი - მისი სულის სიყვარულია ზეციური სასიძოს მიმართ - უფლისა ჩვენისა იესუ ქრისტესი, ხოლო სიყვარულის ნაშობი - საღმრთო ტრფიალებაა“.

[marine]

„ნეტარხსენებულ მამა ონოფრეს, რომელიც მაშინ არტემელებთან ცხოვრობდა, ვკითხე, - რა ვქნა-მეთქი. იგი ჩაფიქრდა, მაგრამ არაფერი მიპასუხა, რადგან მე, როგორც მორჩილს, საუბარი პირველს არ უნდა წამომეწყო“.

[marine]

"მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ ასეთი რთული გზა დავსახეთ, ეს გზა, როგორც გითხარით, ბედნიერების მომტანია, მაგრამ ადამიანს, როგორც სუსტ არსებას, ამქვეყნიური ბედნიერებაც ხომ უნდა. გახსოვთ, ანტონი დიდის მაგალითი. ის ეხუმრებოდა მოწაფეებს. ანტონი დიდი, წარმოიდგინეთ, ასკეტიზმის და ბერმონაზვნობის მამა. ამხელა პიროვნება, სასწაულმოქმედი, არ ვიცი როგორ შეიძლება შეაფასო ეს პიროვნება. გაცინებული და გახუმრებული მამის დანახვა გაუკვირდა ერთ ადამიანს. რას აკეთებსო, იკითხა. ანტონი დიდმა მშვილდზე უთხრა, აბა მოზიდეო. მოზიდა. კიდე მოზიდე, კიდე. გატყდებაო, - უპასუხა ერისკაცმა. ასე დაემართება ამათაც, სულ რომ ღვაწლში იყვნენო".

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

[marine]

"საუკუნოდ იყოს ხსენება შენი, მაღალ ღირსო დედაო იღუმენია ელენე!"

[marine]

"მან ჩაი მოიტანა, მაგრამ ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა, რომ არ ვარგოდა. რაღაც ერთგვარი ზიზღი ვიგრძენი და ჭიქა დავდგი. "მოგწონს ჩაი, სტერგიოს?" "არა, მამაო, ბუხრიდან მური ჩავარდნილა და საწამლავის გემო აქვს". "არა, ჩემო შვილო, - მითხრა მან, - ეს მური კი არა, რკოა, ის გემოთი მწარეა, მაგრამ სიმბოლოა ჩვენი აქაური მოსაგრე ცხოვრებისა, რომელიც მწარედ გვეჩვენება, მაგრამ უფალი დაგვიტკბობს სასუფეველში".

[marine]

„ვიგრძენი, რომ ვიღაც დაბლა ხელეს მიფათურებდა. მაშინ გავახილე თვალი და რას ვხედავ? სიძვის არაწმინდა სულს! ის სწორედ ისეთი იყო, როგორც აღწერენ წმინდა მამები: ბინძური და მელოტი, პატარა, სწორი რქებით, ფერმკრთალი, მრგვალი და ბოროტებით აღსავსე პატარა თვალებით, სხეული ჭუჭყიანი და ჯაგრიანი ჰქონდა! მთელი ძალით ვეცი, მაგრამ მისი დაჭერა, რა თქმა უნდა, შეუძლებელია. მხოლოდ ხელებზე შემრჩა უხეშ ტყავთან შეხების შეგრძნება, ირგვლივ სიბინძურისა და გოგირდის სუნი დატრიალდა, თვითონ კი უხილავი შეიქნა. იმ მომენტიდან ქრისტესი და ჩვენი დედოფლის, ღვთისმშობლის მადლით დამტოვა ამ ბრძოლის სიმძიმემ, გულისთქმები სრულიად დამიწყნარდა და პატარა ბავშვივით ვნებებს ვეღარ ვგრძნობდი“.

[marine]

„დღეში ერთხელ მხოლოდ მოხარშულ ლობიოს ჭამდა - ერთ ტომარა ლობიოს დიდი ლავრიდან უგზავნიდნენ. ამბობდა: - ღმერთმა რაც გამოგვიგზავნა, იმას მივირთმევთო.

მაგრამ მამა იოსებმა ვეღარ გაუძლო ამას, ვინაიდან მუდმივად ლობიოს ჭამა მეუდაბნოეებს არასასურველ მოქმედებებს უჩენს ორგანიზმში. ამიტომაც, მამა დანიელის უკითხავად, უარი თქვა ლავრის დახმარებაზე“.

[marine]

„მონანიების ადგილი (ათონზე ეძახიან იმ სავანეს, სადაც მორჩილი მონაზვნად აღიკვეცება ხოლმე)“.

[marine]

„ხედავთ, რა საშიშია, როცა მონაზონი გულისთქმებს უმალავს მოძღვარს“.

[marine]

"სხვა სტუდენტი რეგულარულად დადიოდა მამა არსენთან. ერთხელ ბერისაგან კურთხევა აიღო და შეამჩნია, რომ მოძღვარმა მის მეგობარს რაღაც უჩურჩულა. სულისწადილმა წასძლია და მერე ჰკითხა: - რა გითხრა ბერმაო. შენზე თქვა: - ეს ყმაწვილი წმინდა გრიგოლის მონასტერში მონაზონი იქნებაო.

ახალგაზრდას თითქოს ცივი წყალი გადაასხესო, მას ხომ ბერობა სურდა, მაგრამ ამ აზრს ყველასგან მალულად ინახავდა. დღეს ის ბერია და წმინდა გრიგოლის მონასტერში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს".