მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

"თაყვანი ვცეთ კარიბჭის ხატს და შენდობა ვთხოვოთ ყველაფრითვის, რაც შევცოდეთ ჩვენს ქრისტიანულ და მონაზვნურ ცხოვრებაში".

[marine]

"კატუნაკში დაყუდებული მამები ხედავდნენ, რომ იგი ზეკაცი იყო. ისე მტკიცედ იმარხავდა მისთვის ნამცნევ მორჩილებას, რომ საჭმელსა და სასმელსაც კი მოძღვრისაგან მუხლთადრეკით გამოითხოვდა კურთხევას".

[marine]

„მონაზონს იმიტომ ჰქვია მონაზონი, რომ ის მარტოა, ვითარცა სასიძო ქორწინების წინა პერიოდში. მონაზვნის ქორწილი - მისი სულის სიყვარულია ზეციური სასიძოს მიმართ - უფლისა ჩვენისა იესუ ქრისტესი, ხოლო სიყვარულის ნაშობი - საღმრთო ტრფიალებაა“.

[marine]

„ნეტარხსენებულ მამა ონოფრეს, რომელიც მაშინ არტემელებთან ცხოვრობდა, ვკითხე, - რა ვქნა-მეთქი. იგი ჩაფიქრდა, მაგრამ არაფერი მიპასუხა, რადგან მე, როგორც მორჩილს, საუბარი პირველს არ უნდა წამომეწყო“.

[marine]

"მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ ასეთი რთული გზა დავსახეთ, ეს გზა, როგორც გითხარით, ბედნიერების მომტანია, მაგრამ ადამიანს, როგორც სუსტ არსებას, ამქვეყნიური ბედნიერებაც ხომ უნდა. გახსოვთ, ანტონი დიდის მაგალითი. ის ეხუმრებოდა მოწაფეებს. ანტონი დიდი, წარმოიდგინეთ, ასკეტიზმის და ბერმონაზვნობის მამა. ამხელა პიროვნება, სასწაულმოქმედი, არ ვიცი როგორ შეიძლება შეაფასო ეს პიროვნება. გაცინებული და გახუმრებული მამის დანახვა გაუკვირდა ერთ ადამიანს. რას აკეთებსო, იკითხა. ანტონი დიდმა მშვილდზე უთხრა, აბა მოზიდეო. მოზიდა. კიდე მოზიდე, კიდე. გატყდებაო, - უპასუხა ერისკაცმა. ასე დაემართება ამათაც, სულ რომ ღვაწლში იყვნენო".

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

[marine]

"საუკუნოდ იყოს ხსენება შენი, მაღალ ღირსო დედაო იღუმენია ელენე!"

[marine]

"მან ჩაი მოიტანა, მაგრამ ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა, რომ არ ვარგოდა. რაღაც ერთგვარი ზიზღი ვიგრძენი და ჭიქა დავდგი. "მოგწონს ჩაი, სტერგიოს?" "არა, მამაო, ბუხრიდან მური ჩავარდნილა და საწამლავის გემო აქვს". "არა, ჩემო შვილო, - მითხრა მან, - ეს მური კი არა, რკოა, ის გემოთი მწარეა, მაგრამ სიმბოლოა ჩვენი აქაური მოსაგრე ცხოვრებისა, რომელიც მწარედ გვეჩვენება, მაგრამ უფალი დაგვიტკბობს სასუფეველში".

[marine]

„ვიგრძენი, რომ ვიღაც დაბლა ხელეს მიფათურებდა. მაშინ გავახილე თვალი და რას ვხედავ? სიძვის არაწმინდა სულს! ის სწორედ ისეთი იყო, როგორც აღწერენ წმინდა მამები: ბინძური და მელოტი, პატარა, სწორი რქებით, ფერმკრთალი, მრგვალი და ბოროტებით აღსავსე პატარა თვალებით, სხეული ჭუჭყიანი და ჯაგრიანი ჰქონდა! მთელი ძალით ვეცი, მაგრამ მისი დაჭერა, რა თქმა უნდა, შეუძლებელია. მხოლოდ ხელებზე შემრჩა უხეშ ტყავთან შეხების შეგრძნება, ირგვლივ სიბინძურისა და გოგირდის სუნი დატრიალდა, თვითონ კი უხილავი შეიქნა. იმ მომენტიდან ქრისტესი და ჩვენი დედოფლის, ღვთისმშობლის მადლით დამტოვა ამ ბრძოლის სიმძიმემ, გულისთქმები სრულიად დამიწყნარდა და პატარა ბავშვივით ვნებებს ვეღარ ვგრძნობდი“.

[marine]

„დღეში ერთხელ მხოლოდ მოხარშულ ლობიოს ჭამდა - ერთ ტომარა ლობიოს დიდი ლავრიდან უგზავნიდნენ. ამბობდა: - ღმერთმა რაც გამოგვიგზავნა, იმას მივირთმევთო.

მაგრამ მამა იოსებმა ვეღარ გაუძლო ამას, ვინაიდან მუდმივად ლობიოს ჭამა მეუდაბნოეებს არასასურველ მოქმედებებს უჩენს ორგანიზმში. ამიტომაც, მამა დანიელის უკითხავად, უარი თქვა ლავრის დახმარებაზე“.

[marine]

„მონანიების ადგილი (ათონზე ეძახიან იმ სავანეს, სადაც მორჩილი მონაზვნად აღიკვეცება ხოლმე)“.

[marine]

„ხედავთ, რა საშიშია, როცა მონაზონი გულისთქმებს უმალავს მოძღვარს“.

[marine]

"სხვა სტუდენტი რეგულარულად დადიოდა მამა არსენთან. ერთხელ ბერისაგან კურთხევა აიღო და შეამჩნია, რომ მოძღვარმა მის მეგობარს რაღაც უჩურჩულა. სულისწადილმა წასძლია და მერე ჰკითხა: - რა გითხრა ბერმაო. შენზე თქვა: - ეს ყმაწვილი წმინდა გრიგოლის მონასტერში მონაზონი იქნებაო.

ახალგაზრდას თითქოს ცივი წყალი გადაასხესო, მას ხომ ბერობა სურდა, მაგრამ ამ აზრს ყველასგან მალულად ინახავდა. დღეს ის ბერია და წმინდა გრიგოლის მონასტერში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს".

[marine]

„მთელი თავისი უბრალოებით ეს მამა ჩასწვდა მონაზვნური ცხოვრების არსს. თავი მთლიანად მორჩილებასა და ღვაწლს მისცა და ამიტომაც ეწია სასურველს. მან თავისთვის ლოცვა შეიძინა, მან ღმერთი შეიძინა“.

[marine]

„ვინც აღთქმა დადო სოფლის უარყოფისა, ის განა პატივსა და ალერსს ეძებს? მაშინ შენ მონაზონი არ იქნები. თუ გინდა იყო ქრისტეს მონა, ყველაფერი უნდა დაითმინო სწორედ ისე, როგორც მან ჩვენთვის დაითმინა, სიძულვილი, ლანძღვა, დამცირება, ფურთხება და ცემაც კი. შენ თუ ასე მოიქცევი, მაშინ აღიღებ შენს პატარა ჯვარს და ქრისტეს მიჰყვები. კომფორტით, ცრუ პატივით, თავაზიანობით არც ცხონება მოდის და არც სულიერი წარმატება“.

[marine]

„მამებო, მონაზვნური ცხოვრება, ძალზე მარტივია და ძალზე რთულიც. ნამდვილი მორჩილისთვის მონაზვნური ცხოვრება სამოთხეა. მონაზონმა უნდა შეისწავლოს ორი სიტყვა: „მაკურთხე“ და „კურთხეულ იყავ“. ეს ძალზე მარტივია და მსუბუქი, მაგრამ, სამწუხაროდ, ცოტა ვინმე თუ ასრულებს. თუ ეს გაკვეთილი კარგად შეისწავლე, მაშინ დაუფლებულხარ მონაზვნურ ცხოვრებას“.

[marine]

"სახე მომეღრუბლა, მან კი საუბარი განაგრძო, - მაგრამ ნუ გეშინია, ჩვენ ცოტათი მოვიტყუებთ და ღმერთი გვაპატიებს. ღვთის წინაშე ეს სიცრუე კი არა, სიმართლე იქნება, რადგან შენ ქრისტე გიყვარს და გსურს წახვიდე და უფალს ემსახურო. ასე რომ, თუ ვინმე გკითხავს, - ვინ არის ეს ბერდიდიო, - უპასუხე, ბიძაჩემია-თქო, მე კი ვიტყვი, ჩემი დისშვილიაო".

[marine]

"გონებაში პატარა მონასტრის აშენების გეგმას ვძერწავდი".

/წმ. პორფირე კავსოკალიველი/

[marine]

"მონასტრის ტიპიკონის მიხედვით, მოხმობის ზარები ხუთის-ნახევარზე ირეკება".

[marine]

"ბერ-მონაზვნები საძვალეში ერთმანეთზე იმარხებიან ადგილის სიმცირის გამო".

[marine]

"მან [ნეტარმა ავგუსტინემ] დაარსა ქალთა პირველი მონასტერი აფრიკაში".