მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

„იღუმენი გულია ყველა გულისა. ის არის სრულყოფილებისაკენ მიმავალი გზა, მათთვის ვინც მის გარშემო იკრიბება“.

/წმ. მღვდელმთავარი კალენიკე ჩერნიკელი/

[marine]

"მანვე დაარსა ფრასინეის მონასტერი, რომლის ძმებსაც ათონური ტიპიკონი ეპყრათ და მკაცრად, ასკეტურად ცხოვრობდნენ".

[marine]

"მას მერე რაც მონაზონი გახდა [ღირსი ანთუსა ქალწული], არასოდეს გასულა მონასტრიდან და შემდგომში თავისი მონასტრის დედებსაც არ აძლევდა უფლებას, რომ მონასტრის ტერიტორია დაეტოვებინათ. არც ერთ საეკლესიო მსახურებას არ აცდენდა, არ ისვენებდა, ღამისთევის ლოცვისას მხნეობას და სიფხიზლეს არ კარგავდა, ამასთან თვალთაგან მუდმივად ცრემლი სდიოდა, სამაგალითო იყო მისი თავმდაბლობა, რადგანაც მსახური იყო ყოველი დისა, ალაგებდა ეკლესიას, მოჰქონდა წყალი, ტრაპეზობისას მაგიდასთან არასოდეს ჯდებოდა და დებს ემსახურებოდა".

[marine]

„ქალს მონაზვნობა სურდა და, ღვთის შეწევნით, აისრულა საწადელი, უარი თქვა მიწიერ სასიძოზე და ზეციური სასიძოს ღირსი შეიქნა“.

[marine]

„მისი მოწაფენი ხშირად დაჟინებით, თუმცა კი თავმდაბლობით სთხოვდნენ ისააკს მონასტრის საკეთილდღეოდ მიეღო შემონაწირი, მაგრამ ის, დაუძინებელი დარაჯი უპოვრობისა, ყოველთვის მტკიცედ იტყოდა: „ის არ არის მონაზონი, ვინც მიწიერ საგანძურს ეძიებსო“. ცდილობდა, ამგვარი ზრუნვით შეენახა თავისი უპოვრობა“.

[marine]

"ჭეშმარიტი მონაზონი, რომელმაც უფალი მთელი თავისი სულით და გულისთქმებით შეიყვარა, მას დასაძინებლად ნახევარი საათი ეყოფა".

/ღირსი აკაკი კავსოკალიველი/

[marine]

"ღირსი ზოსიმე შეუდგა მონასტრის შინაგანი, სულიერი ცხოვრების აშენებასაც".

[marine]

"მონასტერში ცხოვრება უფრო ადვილია, რადგან ადამიანი მორიდებულია საზოგადო ვნებებს, წუთისოფლის ჭაობს, ჭუჭყს, სიბინძურეს. ზოგისთვის ერში ცხოვრებაა იოლი. გააჩნია, ადამიანს რისი ნიჭი აქვს. მთავარია ამ ნიჭის მიგნება. თუ ნიჭს მიაგენი, ღმერთიც შენთან არის და წარმატებაც არ დააყოვნებს".

/იღუმენი იაკობი (ჭოხონელიძე)/

[marine]

"როდესაც ადამიანი მონასტერში მიდის, გააზრებული უნდა ჰქონდეს, რომ საკუთარ თავთან ორჯერ მეტი ბრძოლა მოუწევს, ვიდრე ერში ჰქონდა. მონასტერი სიწმინდის, ლოცვის ადგილია და კაცობრიობის მტერს, ეშმაკს არ სურს სუფთად მცხოვრები ღვთის მადიდებელი ადამიანი და ისწრაფვის, რომელიმე ვნებით შეიპყროს. მონასტერში მყოფს უნდა ახსოვდეს, რომ ის აღარ არის ძველი კაცი, უნდა ჩაუღრმავდეს საკუთარ თავს და იღვაწოს, განიშოროს ვნებები".

/არქიმანდრიტი იონა (გელაშვილი)/

[marine]

"[ღირსი ალექსანდრე სვირელი] ღამით შემოივლიდა ხოლმე სენაკებს, თუ ამაო საუბრებს გაიგონებდა, ფრთხილად დააკაკუნებდა და ჩაივლიდა".

[marine]

“მწყემსები თურმე ბურთაობდნენ ზემოხსენებული ბერული ქუდით. ესრეთია ჩვენი დრო გონებრივ-ზნეობრივი განადგურებისა, გადაგვარებისა და გაველურებისა“.

[marine]

"ერთ-ერთ წმინდა მამას ჰკითხეს, რა უნდა იყოს განმარტოებული ბერის მთავარი საქმეო. ბერმა კი უპასუხა: "ცოდვით მომკვდარი შენი სული წინ გიდევს, შენ კი მეკითხები, რა უნდა იყოს შენი საქმე?" გლოვა არის ქრისტეს ჭეშმარიტი მოღვაწის ძირითადი საქმე, გლოვა არის მონაზვნის საქმე მოღვაწეობის დაწყებიდან მის დასასრულამდე".

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

[marine]

"მან [ღირსი ნიკიფორე] ისეთი არაჩვეულებრივი გულმოდგინება გამოამჟღავნა ლოცვასა და შრომაში და ისეთი მონდომება მოთმინებასა და მოღვაწეობაში, რომ მალე იღუმენმა ფინიკიის კუნძულზე გაგზავნა საქადაგებლად და დაადგინა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მონასტრის იღუმენად".

[marine]

"ძველმა ოჰრიდმა და ათონის მთამ, რომელსაც ყოველ ზაფხულს მოინახულებდა ხოლმე, ჩამოქნა მისი სულიერი სახე".

[marine]

"სქემმონაზონს განსაკუთრებით მართებს ტკბილი ლოცვა. ჩემთვის მტერი არ არსებობს. შემიძლია იმ ადამიანებზე ვილოცო, ვინც ძალიან დიდი უსიამოვნება მომაყენა. დღეს აღარაფრად ვაგდებ მათ უსიამოვნებას. ამით სუფთავდება გული".

/სქემმონაზონი იულია/

[marine]

"ჭეშმარიტი ერთსულოვნების მაგალითი მიწაზე არის მონასტრული ცხოვრება, რომელსაც ტყუილად როდი უწოდებენ "სამოთხეს დედამიწაზე". მონასტერში ადამიანები არ იყოფებიან ქონებრივი, ასაკობრივი, წოდებრივი და სხვა რაიმე ნიშნით. აქ ყველას ერთი სულისკვეთება, ერთი მიზანი ამოძრავებს - ახლოს იყოს ღმერთთან და ღვთაებრივ ჭეშმარიტებასთან".

/ფსიქოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი მაია კალანდარიშვილი/

[marine]

"ბერი იაკობი ამბობდა: "დედაჩემს მონაზვნის სული ედგა: ჩემი სუსტი ჯანმრთელობის გამო შემოდგომის ჩიტს მეძახდა".

[marine]

"ღმერთს მონასტრის ნესტიან კედლებში ვერ იპოვი, თუ გულში არ გყავს".

[marine]

"წმ. ქალწულმოწამე თეოდოსიას ხსენების დღეს აღგკვეცა თეოდოსიას სახელით მროველ-ურბნელმა მიტროპოლიტმა იობმა და, რაკი ერშიც მონაზვნურად ცხოვრობდი, პირდაპირ დიდი სქემით შეგმოსა".

[marine]

"ათონის მთაზე ყოფნისას წმინდა ბერებს ჩემთვის არასოდეს უთქვამთ "ყოჩაღ". მუდამ მირჩევდნენ, როგორ მყვარებოდა ღმერთი და როგორ ვყოფილიყავი მუდამ თავმდაბალი, როგორ უნდა მომეხმო ღვთისთვის, რომ სულიერად გავეძლიერებინე. ეს "ყოჩაღ" არც ვიცოდი და არც არასოდეს მითხოვია. ახლა რატომ არ მინდა, რომ შემაქონ? იმიტომ, რომ ვიცი, ქება ადამიანს აყრუებს და მისგან ღვთის მადლს დევნის - ღვთის მადლი მხოლოდ წმინდა თავმდაბლობას მოაქვს".