მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[abo]

marita26მონაზვნებიც ჩვეულებრივი მოკვდავები არიან, ისინი არაჩვეულებრივი მხოლოდ გადაწყვეტილების სიმტკიცეში არიან,.

[ana-xatia]

marita26
ჩემმა მოძრვარმა იცის თქმა ხოლმე.

წმინდა მამებს ნათქვამი აქვთ, რომ ადამიანს მზის ამოსვლიდან დაღამებამდე შეუძლია წმინდანი გახდესო.

ჩვენი მრწამსი კი იმიტომაა ყველაზე დიადი, რომ ავაზაკიც კი, რომელიც მთელი ცხოვრება არაწმინდად ცხოვრობდა და მხოლოდ სკივდილამდე ცოტა ხნით ადრე აღიარა უფალი, სასუფეველში შევიდა.

[Floyd]

ana-xatia
სრული ჭეშმარიტებააა
მონაზვნებიც და ბერებიც ისეთები იყვნენ როგორიებიც ჩვენმაგრამ უფალმამათი გარდაცვალება და თავიდან შობა ისურვა !

solomony
შენ მოინდომე ძმა და სამშაბათს მივდივარ და წაგიყვან მონასტერში

[G_I_O_R_G_I_]

solomony
შენ მოინდომე ძმა და სამშაბათს მივდივარ და წაგიყვან მონასტერში

Floyd შემოთავაზებისთვის მადლობთ,მაგრამ ჯერ ვერ მოვახერხებ.მომავალში ვნახოთ.

[marine]

"მე არ ვიცი სხვა მიზეზი მონოზონის დაცემისა, თუ არ მინდობა საკუთარი შეხედულებისადმი."

აბბა დოროთე

[marine]

მამა პიმენმა უთხრა მამა იოსებს: "მითხარი, როგორ შევიქნე მონაზონი?"

მამა იოსებმა უპასუხა: "თუ გსურს განსვენება ჰპოვო აქაც და იქაც, ყველა საქმის დროს თქვი: მე ვინ ვარ? და ნურავის განიკითხავ!"

[takusha]

,,ბერმონაზვნური ცხოვრება მსხმოიარე ხეა,რომლის ფესვი სიყვარულია,ხოლო საზრდო- სინანულის ცრემლები,,(ბერი იოილი) ,,როცა მონაზონი ქრისტეს გულისათვის უარს ამბობს ადამიანების ნახვაზე,მაშინ ის ხედავს მრავალ ადამიანს და ღვთაებრივი სახით ლოცვით შეეწევა მათ იმ საქმეებში,რომელთა შესრულება ადამიანური საშუალებებით შეუძლებელია,,(ბერი პაისი ათონელი)

[marine]

ლიბერალიზმი, ლოცვა და მონაზვნობა

ლიბერალიზმს არ ესმის, თუ რას ნიშნავს ლოცვა. მისთვის მონაზვნური ცხოვრება ეგოიზმია და ეს მაშინ, როცა მონაზვნებს დემონურ ძალებთან ბრძოლის მთავარი სიმძიმე აწევთ, რის შესახებაც სოფელმა არა უწყის რა. ლოცვა არც ფსიქოთერაპიაა არც თვითშეგონება, როგორც განმარტავს არასულიერი სამყარო, არამედ იგი ძალაა, რაც აპოკალიფსისის სიტყვების მიხედვით, დემონებს აშვების საშუალებას არ აძლევს, ანუ - მადლის ძალა. განა შეიძლება ადამიანებისთვის იყოს იმაზე მეტი, ვიდრე ის სიხარულია, რომელსაც ისინი მონასტრის კარიბჭეში შესვლისას განიცდიან, სადაც ჰაერი და მიწა ლოცვით არის განწმენდილი? განა შესაძლოა ადამიანებს ვინმემ იმაზე მეტი სარგებლობა მოუტანოს, ვიდრე იმან, ვინც კაცთა ცოდვების მოტევებისათვის თავის გულის საკურთხეველში ლოცულობს? ერთ ასეთ მლოცველსაც კი შესწევს ძალა, ისტორიის მსვლელობა შეცვალოს!

ღირსი არსენი დიდი ხალხს გაურბოდა და ზოგიერთ მონაზონს არაკეთილგანწყობილი და მკაცრი ეჩვენებოდა, მაგრამ იგი სენაკში ყველაზე ძნელს, თვითდაწვისადარ საქმეს აღასრულებდა, - ეს იყო ქვეყნიერებისათვის ლოცვა. უფალმა მისი ლოცვით შეიწყალა ბიზანტია (ისევე როგორც წინასწარმეტყველ იონას დროს ნინევია): მიწისძვრა, რომელსაც მთელი ოლქები უნდა გაენადგურებინა (როგორც ეს შემდგომში ეგვიპტელ მამებს ეუწყათ), სწორედ ამ უდიდესი მოღვაწის ლოცვით არ მოხდა.

სატანური ძალა მსოფლიოზე დასხივებულ საშინელ რადიაცას ჰგავს. ლოცვა, განსაკუთრებით კი მონაზვნებისა, დაბრკოლებაა ამ სასიკვდილო ნაკადისათვის. სულიერად ბრმა ადამიანები იმეორებენ: ის ვინც განმარტოვდება და ლოცულობს თავისთვის ცხოვრობსო. ასე იმიტომ ამბობენ, ან ფიქრობენ, რომ თავად "ხორცნი" არიან და სიკეთეც და ბოროტებაც ხორციელად ესმით.

მონაზვნობის დასაბამი უდაბნოში მცხოვრები ნათლისმცემლის ღვაწლი და მაგალითია, ასევე იოანე ღვთისმეტყველისა, რომელიც ცხოვრებას ლოცვასა და ჭვრეტაში ატარებდა. პირველ მათგანს "დედაკაცთაგან შობილთა შორის უპირველესი" ეწოდა, მეორეს - "საყვარელი მოწაფე ღვთისა." მათ თავიანთი გული წმიდანად შეინახეს, ეს იყო მათი მთავარი ღვაწლი, ამიტომაც მათი გულები მადლის უშრეტ წყაროდ იქცა და ქვეყნიერებას ეფრქვეოდა.

შინაგანი ლოცვით დაკავებული ადამიანი დამაკავშირებელი რგოლივით ხდება - ჩაუმქრალი შუქი მისი გულის გავლით ქვეყნიერებას ანათებს. ამიტომ თქვეს წმიდა მამებმა: "ანგელოზები სინათლეა მონაზვნებისათვის, მონაზონი კი სინათლეა ქვეყნისა."

არქიმანდრიტი რაფაელი

[Floyd]

marine
დიდი მადლობა გვანებივრებ ასეთი საინტერესო იფორმაციებით

[marine]

Floyd
რისი მადლობა..

[marine]

"ბერი ზრუნავს საკუთარ ცხონებაზე და ყოველთა ცოცხალთა და გარდაცვლილთა ცხონებაზე.
ნამდვილი, საღვთო სიყვარული ბერისათვის იფარება საკუთარი სულისა და მთელი სამყაროს ხსნის ტკივილში.
ბერის ღვთისადმი მიძღვნილი სული შეეწევა არა მხოლოდ თავისი ახლობლების ცხონებას, არამედ - თანამემამულეებისასაც.
ღმერთს სურს, რომ ბერებმა პირადი გამოცდილებით, ლოცვით, სწორი და მიზანმიმართული ცხოვრებით, პირადი მაგალითით ადამიანებს მისცენ ნათელი და ამგვარად უხელმძღვანელონ მათ მარადიული ცხოვრებისათვის."

მამა პაისი მთაწმინდელი

[Floyd]

...ახლა ბერობა ხანძთელის უნდა,
არა სილაჩრის, არა სიშიშვლის,
არა მღვიმეში მოკალათების,
ან რუდუნებით დაცდა სიკვდილის,

არამედ მისვლა პატრონად ერის,
მამად, მომვლელად თავის ჯილაგის,
ახლა ბერებად ლომები გვინდა,
რომ ხიდი დადონ ციდან მიწამდის! არქიმანდრიტი შიო!

[marine]

...ახლა ბერობა ხანძთელის უნდა,
არა სილაჩრის, არა სიშიშვლის,
არა მღვიმეში მოკალათების,
ან რუდუნებით დაცდა სიკვდილის,

არამედ მისვლა პატრონად ერის,
მამად, მომვლელად თავის ჯილაგის,
ახლა ბერებად ლომები გვინდა,
რომ ხიდი დადონ ციდან მიწამდის! არქიმანდრიტი შიო!

ზური, ეს ჩემი საყვარელი ლექსია!! მამა შიოს დაწერილი

დიდი მადლობა, რომ გამახსენე

[marine]

ეს სიტყვები ჩვენი მამა ანდრიასია:

"მამა კირილე (პავლოვის) ინტერვიუ წავიკითხე. ეკითხებიან, როგორ გაიგოსო ადამიანმა, რომ სამონასტრო სულის არისო. პასუხობს: თუ კაცს უმძიმს ოჯახური ცხოვრების თვირთის წარმოდგენაც კი, არ აქვს გულში სურვილი ჰყავდეს ოჯახი, არამედ ეკლესია მისთვის უფრო საამოა, ე.ი. მონასტრის არისო."

[Floyd]

marine
მეც ბევრს ვხედავ ამ სიტყვებში

[marine]

მისი უწმიდესობა იხსენებს:

"უკვე აკადემიის მეორე კურსის სტუდენტი ვიყავი, გადაწყვეტილი მქონდა, ბერი და სასულიერო პირი გავმხდარიყავი. მინდოდა სულ პატარა სოფელში ვყოფილიყავი მოძღვარი და აი, ლოცვა-კურთხევა მომცა აკადემიის რექტორმა. მანვე სთხოვა ლოცვა-კურთხევა რუსეთის პატრიარქს ალექსი I-ს, მანაც თანმხობა განაცხადა და ჩამოვედი თბილისში, რათა ლოცვა-კურთხევა უწმინდესისა და უნეტარესის მელქისედეკ III-ისგან ამეღო.

უწმინდესმა გამოცდა მომიწყო და მითხრა, გირჩევნია ოჯახი იყოლიოო. ვუთხარი - უწმინდესო და უნეტარესო, მე უკვე გადაწყვეტილი მაქვს ბერობა-მეთქი. მაშინ გაჩერდა, დაურეკა მეუფე ზინობს და უთხრა: თქვენთან მოვა აკადემიის სტუდენტი და ბერად აღკვეცეთო. ეს იყო 1957 წლის ვნების შვიდეულის სამშაბათი.

სამწუხაროდ, იმდენად გაციებული იყო ქართველი ადამიანის გული და გონება, რომ არცერთი ქართველი არ ესწრებოდა ჩემს აღკვეცას. აღკვეცის დროს რაღაც საოცარი ბრძოლა დამეუფლა: თითქოს ვშორდებოდი ამ ქვეყანას, ყველაფერს მიწიერს, საოცარი ტანჯვა იყო ჩემს სულიერ სამყაროში, მაგრამ, ღვთის მადლით, როგორღაც ავიტანე ეს ბრძოლა.

დადგა ხუთშაბათი. უწმინდესი და უნეტარესი მელქისედეკი წირავდა სიონის საკათედრო ტაძარში და იქ მოხდა ჩემი დიაკვნად კურთხევა.

საოცარი მადლი გადმოვიდა ჩემზე, თითქოს ვერაფერს ვხედავდი და თითქოს დავფრინავდი. თითქოს ფრთები შემესხა და მიწაზე არ ვიყავი. ისეთი სიხარული და ბედნიერება დამეუფლა, რომ, როცა მარტო დავრჩი, დაახლოებით, საღამოს 5 საათზე, მივედი წმინდა ნინოს ჯვართან, ამ დროს მოვიხადე კუნკულ-ბარტყული, იგი კანდელს წამოედო და მთელი ზეთი თავსა და შესამოსელზე დამესხა.

ერთი მხრივ, გამიხარდა, რადგან ხალხი ამბობდა, მასზე ღვთის მადლი გადმოვიდაო, მაგრამ სხვა რამესაც ვფიქრობდი: აკადემიის მეორე კურსის სტუდენტი ვიყავი, ეს ერთი შესამოსელი მქონდა და როგორ უნდა წავსულიყავი ამ ზეთიანი ტანსაცმლით? მაგრამ სახლში რომ მივედი და შესამოსელი მშრალი ტილოთი გავწმინდე, იმდენად კარგად გაიწმინდა, რომ ზეთის არავითარი კვალი აღარ ეტყობოდა და სასულიერო აკადემიაც იმ შესამოსელით დავამთავრე. ეს იყო უბედნიერესი დღე ჩემს ცხოვრებაში და ვმალდობ უფალს მისი დიდი წყალობისათვის."

[lele_lele]

gamixarda es tema rom vnaxe porumze. 2 dgis win chamovedi ert erti monastridan ar davasaxeleb..ik wasvlamde sul sxva azri mkonda monazvnebze ikidan dabrunebulms ki shtabechdileba samwuxarod sul damekarga pirvel dges rom chavedit,samni viyavit,ise miggviges titkos mattvis sruliad zedmeti adamianebi viyavit,ar igrdznoboda siyvaruli da iseti grdznoba mkonda rom mattvis arasasurveli sutmrebi viyavit:( samwuxarod imdenad davitrgunet rom meore dgesve wamovedit:( wamosvlis dros ik axali stumari mivida da mas iseti ambit sheegebnen ragac momentshi vipikre rom albat monazvnebisgan es damokidebuleba gulis dasawyveti iyo,shemdge im mamaosac vutxari vinc wasvlaze kurtxeva momca da dzalian ewyina,gabrazebuli viyavi ramdenime dge,tumca rom davpikrdi mere martalia me damicrebulad vigrdzeni tavi magram miuxedavad amisa mat dzalian didi pasuxismgebloba akisriat eklesia monastrebis wyalobit dgas sakartvelo dgemde pexze..tumca chem adgilze sxvam sheildzleba aseti usiyvarulobis danaxvis shemdeg tadzars zurgic ki sheakcios:(

[mariami-k]

lele_lele
ძალიან ცუდია ასე რომ დაბრკოლდი. იქნებ იმის ბრალი იყო რომ როგორიცწარმოგედგინა მთლად ისეთი არ დაგხვდა. მე პირასდად ძალიან ბევრ მონასტრებში დავდივარ და ძალიან დიდ სიყვარულს ვხედავ მონასტრებში. თუმცა მონასტრებში ძალიან ბევრი საქნე და ღვაწლია. ბევრი პრობლემებიც, აქედან გამომდინარე შეიძლება ისეთი დიდი ყურადღება ვერ მოგაქციეს როგორსაც შენ ელოდი.
სამწუხაროა შენი ამბავი. ღმერთმა გაგაძლიეროს

[lele_lele]

ძალიან ცუდია ასე რომ დაბრკოლდი. იქნებ იმის ბრალი იყო რომ როგორიცწარმოგედგინა მთლად ისეთი არ დაგხვდა. მე პირასდად ძალიან ბევრ მონასტრებში დავდივარ და ძალიან დიდ სიყვარულს ვხედავ მონასტრებში. თუმცა მონასტრებში ძალიან ბევრი საქნე და ღვაწლია. ბევრი პრობლემებიც, აქედან გამომდინარე შეიძლება ისეთი დიდი ყურადღება ვერ მოგაქციეს როგორსაც შენ ელოდი.
სამწუხაროა შენი ამბავი. ღმერთმა გაგაძლიეროს

ara sxva monastrebshi mec vici ra xdeba swored amitom mkonda aseti reakcia :(tumca miuxedavad amisa mat martlac didi tvirti akvt,ase tu ise mteli sakartvelostvis loculoben da adzliereben

[marine]

lele_lele

ჩვენი მამა ანდრიას სიტყვებს დაგიწერ:

"მონასტრული ცხოვრების მოსინჯვა–გაცნობა არ არის ურიგო. მხოლოდ შესარჩევია – სად. ზოგ ადგილას შეიძლება უფრო დაბრკოლდე, ვიდრე წარემატო. უპირველესად ერიდე ხმაურიან პოპულარულ მონასტრებს, მით უფრო ქალაქში მყოფთ. სასურველია მონასტერში იყო ხშირი წირვა–ლოცვა. და, რაც მთავარია, მონასტერი არის საკუთარ თავთან გაძლიერებული ბრძოლის ადგილი და არა სანატორიუმი, სათაც შეიძლება კომფორტულად დაისვენო."