მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

"მონასტერი არის სავანე, სადაც ადამიანს განსაკუთრებულად უყვარს უფალი და სურვილი აქვს თავისი ცხოვრება ღმერთს მიუძღვნას. თავის ცხოვრებას ლოცვაში, მარხვაში ატარებს. იკრიბებიან ძმები, მსურველები, ვისაც ქალწულებრივი ცხოვრებით სურს ცხოვრება და განშორება ამ ცხოვრების ამაოებისაგან.

არსებობს მონასტრული ცხოვრების ორი წესი: იდიორითმული (მხოლოდ ტაძარში იკრიბებიან ერთად, ხოლო დანარჩენი ცხოვრების განაწესით ცალ-ცალკე არიან) და კინოვიალური (ლოცვა, ტრაპეზი და ყველანაირი მორჩილება ერთად სრულდება). კინოვიალური მონასტრის დამაარსებელმა პახუმი დიდმა და მოღვაწე დიდმა მამებმა - ანტონი, მაკარი დიდმა და სხვებმა დაგვიტოვეს ცხოვრების წესი, რომელსაც უნდა მიჰყვნენ ბერები".

[marine]

„წმინდა მონაზონთა ბაგეები - „თაფლისა და წმინდა წყაროების სათავეს წარმოადგნენ“.

[marine]

„მონასტერი უპირველეს ყოვლისა დამყარებულია მორჩილებაზე, იმიტომ, რომ თვით უფალი იყო მორჩილების მაგალითი. ,,მამაო ჩემო, უკუეთუ შესაძლებელ არს, თანაწარმხედინ ჩემგან სასუმელი ესე. ხოლო არა ვითარ მე მნებავს, არამედ ვითარცა შენ". (მათე 26.39) - ამაზეა დაფუძნებული მთელი მონასტრული ცხოვრება.

მონასტერში ადამიანი ღვთის სიყვარულით მოდის. უფლის სიყვარულს კი სჭირდება ღვთის შიში, რათა ღვთის შიშით შეასრულო ღვთის ნება. ღვთის შიში ადამიანს ყოველთვის აკონტროლებს იმისათვის, რომ არ დაუშვას შეცდომა. თუ შეცდომას უშვებს, ის ყოველთვის სინანულით, განცდით ცდილობს გამოვიდეს ამ მდგომარეობიდან და უბრუნდება იმ გზას, რომელსაც უფალი ჩვენგან ითხოვს. „

[marine]

„მონაზონს არ შეუძლია განმარტოება და დაყუდება, ვიდრე საკუთარ ნებას არ დაიმორჩილებს“

[marine]

„მონასტერს გამოცდილი წინამძღვარი უნდა ჰყავდეს, რადგან სულიერად რჩევა-დარიგებები მისცეს მონასტრის წევრებს. მონასტერი არა მარტო გარეგნული შემოსვით და გარეგნული გამრავლებით გამოირჩევა, არამედ მონასტერის წევრები უნდა ცდილობდნენ, რომ მოჩილებით, თავმდაბლობით და მოძღვრის დახმარებით სულიერად ზრდა განიცადონ.“

[marine]

„- მონასტერში რისთვის მოდიან ადამიანები?

- სულის საცხოვნებლად და ერის ხალხის სამაგალითოდ. ერში შეიძლება შენი ნაკლი და ცოდვები ვერ დაინახო, მაგრამ მონასტერში და საძმოში შენს ცოდვებს და უარყოფით თვისებებს მეტად ხედავ.“

[marine]

„როდესაც დავიწყეთ მამათა მონასტრის დაფუძნება, მეუფე სერაფიმეს წინადადებით, ვყარეთ კენჭი, რომელი მეუდაბნოე მამის სახელზე გვეკურთხებინა მონასტერი. ამოვიდა წმინდა ათანასე ათონელის სახელი. ღვთის მადლით და წყალობით ავაშენეთ წმინდა ათანასე ათონელის სახელობის მყუდრო ეკლესია.“

[marine]

„ბერებს თავიანთი ტაქტიანი შენიშვნით სიკეთისკენ ყველაზე უფრო გაციებული გულის შემობრუნება შეუძლია“

[marine]

„ადრე საქართველოში თითქმის ყველა ოჯახიდან ერთ-ერთი მიდიოდა მონასტერში და თავისი ლოცვით ეხმარებოდა ერს და დღეს რიცხვი მსურველებისა ბევრად შემცირდა და ღმერთმა ინებოს, რომ გაიზარდოს რიცხვი ბერ-მონაზვნობისა, რამეთუ სიძლიერე მართლმადიდებლობისა და ერისა ყოველთვის დამოკიდებულია მონასტრულ, სულიერ ცხოვრებაზე.“

[marine]

„ბერ-მონაზვნები მაგალითის მიმცემნი უნდა იყვნენ ერისთვის, მრევლისთვის. სულიერი წარმატება კი ლოცვით, თავმდაბლობით მიიღწევა.“

[marine]

„მორჩილება უფალთან ყველაზე ახლოს მისასვლელი გზაა. პირადად მე როცა რაღაცაში არ დავემორჩილე მოძღვრის კურთხევას, ვგრძნობდი, რომ სულიერად წინ ვერ მივდიოდი. ამ დროს სულიერად უფრო სუსტდები, ამიტომ ღვთის გზამდე უმოკლესი გზა არის მორჩილებით ცხოვრება. მით უმეტეს, ბერისთვის ეს აუცილებელია.“

[marine]

„მონასტერში თუ სწორად იცხოვრა ბერმა და მონაზონმა, ის ადგილი სამოთხეს ემსგავსებაო“.

[marine]

"ვინც უფლის სიყვარულით მოისურვა ბერმონაზვნური ცხოვრება და გადაწყვიტა, მისდიოს მას, ხედავს, რომ საერო ცხოვრების მაცდურ პირობებში ის ვერ შეძლებს უერთგულოს სახარების მცნებებს და დაიცვას უბიწო ხატი უფლისა, ამიტომ ტოვებს საერო ცხოვრებას, უფლის აღთქმათა სიყვარულით ტოვებს მშობლებს, ძმებს, დებს, თანატოლებს, წუთისოფლის ყველა სიხარულს, ერთადერთი მიზნით - გახდეს უფლისთვის სათნო.”

[marine]

“უფალმა მომიწოდა, ბერული ჯვარი მეტვირთა, რომელიც ტკბილი არის და მსუბუქი”

[marine]

“ერთმა წმინდა მამამ მორჩილს დიდ მარხვაში ხორცის ჭამა უთხრა. მორჩილი ამის გაგონებაზე დაბრკოლდა. მოძღვარმა ეს იგრძნო და მიუგო: - შვილო, რომ იცოდე, მორჩილება ყველაფერზე აღმატებულიაო.”

[marine]

“ბერული აღთქმა საკუთარი თავის უარყოფას ნიშნავს, პირველ რიგში, უფლის და მოძღვრის მორჩილებას”.

[marine]

“ ბერი თმობს ქონებას, ყველა ამქვეყნიურ სიამოვნებას, თმობს საკუთარ ნებას და შეხედულებებს, მიდის მონასტერში და ნებაყოფლობით ეწევა მორჩილებას უფლის სიყვარულისთვის".

[marine]

„მთაწმინდის ერთ-ერთ კელიაში ცხოვრობდა მოძღვარი თავის მორჩილთან ერთად. სულისთვის იღვწოდა, ხელსაქმეს ეწეოდა და მსახურებას აღასრულებდა. ერთხელ ისინი განთიადისას წამოდგნენ, აანთეს კანდელები თავიანთ პატარა ტაძარში და შუაღამიანი წაიკითხეს.

ემზადებოდნენ ცისკრის ლოცვის ჩასატარებლად, მაგრამ ბაყაყები ყიყინით აწუხებდნენ. მოძღვარმა მორჩილი ეზოში გაგზავნა: ბაყაყებს უთხარი, ყიყინი შეწყვიტონ და ცისკრის მსახურება ჩაგვატარებინონო. მორჩილი წავიდა და მათ უთხრა: "ჩემმა მოძღვარმა მიბრძანა გადმომეცა თქვენთვის, ყიყინი შეწყვიტეთ, ცისკარი უნდა ვილოცოთო". უეცრად ბაყაყების ხმა მოესმა: "მოიცადეთ, ჩვენ დავამთავრებთ ჩვენს ცისკარს და მერე თქვენ თქვენი შეასრულეთო".

[marine]

"ბერმონაზვნური ცხოვრება ასწავლის ვიწრო და მწუხარებით აღსავსე გზას, ლოცვას, მარხვას, ღამისთევასა და ყოველგვარი საერო ფუჭსიტყვაობის უარყოფას”.

[marine]

„ერთხელ, ღამით, მონასტრის ეზოში, სადაც მამა გაბრიელი ცხოვრობდა, საშინელი ყვირილი გაისმა. მამა გაბრიელი ლომივით ღრიალებდა. მერე კვერთხი რკინის ფურცელს დასცხო. მონაზვნები სარკმლებს მიაწყდნენ. მამა გაბრიელი თურმე ეჩხუბებოდა ერთ ასაკოვან მონაზონს, რომელმაც კურთხევის გარეშე ხე მოჭრა. მამა გაბრიელი ბობოქრობდა, - ესენი მონაზვნები კი არა, ტყისმჭრელები არიანო. როცა დილით ჰკითხეს, ასე რატომ მოიქეციო, უპახუხა: "მონაზვნები უნდა დაამდაბლო, ეს მათთვის სასარგებლოა, მაშინ უკეთესად ინანიებენ. მათი მაქებარი მათივე პირველი მტერია".