მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

“არამართლმადიდებელთა მონაზვნობა ეყრდნობა მხოლოდ გარეგნულ საქმიანობას და არა შინაგან მოღვაწეობას, “გულის სიღრმის“ მოძიებას, გონებისა და გულის შეერთებას. ამიტომაც, თუ სურთ სულიერ მდგომარეობას მიაღწიონ, მართლმადიდებლური ნათლობა უნდა მიიღონ, რაც სწორი დოგმატებისა და სწორი ცხოვრების საფუძველია“.

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

[marine]

„მადლით სავსე და მორჩილების მუშაკი მონაზონი“

[marine]

„შვიდი წლის მარიამს [ნეტარი იღუმენია მაკრინე] საოცარი გამოცხადებით უფალმა მონაზნობისკენ მოუწოდა. ერთხელ, ტრიალ მინდორში, თამაშისას, უცებ გოგონა დაფიქრდა და თანატოლებს ჰკითხა, - როგორ მივუახლოვდე უფალსო. ბავშვებმა ვერ უპასუხეს. მაშინ მარიამმა გულუბრყვილობით შესთავაზა მეგობრებს, ერთმანეთზე დაედგათ მაგიდები და სკამები, რომ ღმერთამდე ავიდეთო. გახარებლმა ბავშვებმა ერთად იგალობეს „უფალო, შეგვიწყალენ“. მარიამს შინაგანი ხმა მონაზვნობისაკენ უხმობდა, არადა, გაგონილიც არ ჰქონდა სიტყვა „მონაზონი“ ან „ბერი“. ტირილი დაიწყო და შინ გაიქცა, ხატების კუთხეში დაიჩოქა. როდესაც დედამ გამოკითხა ტირილის მიზეზი, მან სლუკუნით უპასუხა, მონაზვნობა მინდაო. საღამოს, სამსახურიდან დაბრუნებულ ფოტიოსს ქალიშვილი რომ არ შეეგება, გაუკვირდა. ანასტასიამ მეუღლეს უამბო, რაც მოხდა. მამამ მარიამი იხმო და სამგზის ჰკითხა, იცი, რა არის მონაზვნობაო, გოგონამ მხრები აიჩეჩა. ფოტიოსი მიხვდა, რომ ეს მოწოდება ღვთისაგან იყო. თითქოს მის წინ შვიდი წლის კი არა, ზრდასრული ადამიანი იდგა, დალოცა - გისურვებ ღირსეულ მონაზვნობას, შვილო“.

[marine]

„ტიპიკარი - მონასტერში ტიპიკონის შესრულებაზე პასუხისმგებელი მონაზონი“

[marine]

“დიდი ბერები ყველგან არიან, ისინი ლოცულობენ მთელი ქვეყნიერებისთვის, თუმცა ცოტამ იცის მათ შესახებ.”

/სქემარქიმანდრიტი ვიტალი (სიდორენკო)/

[marine]

„იუდეის უდაბნოში სამონასტრო ცხოვრების დამკვიდრება IV საუკუნის II მეოთხედში ასევე უკავშირდება ასკეტ ბერს, წმინდა ხარიტონ აღმსარებელს. წმინდა მამა როდესაც იერუსალიმში სიწმინდეთა თაყვანის საცემად მიდიოდა, ყაჩაღებმა შეიპყრეს და გამოქვაბულში შეაგდეს, ხოლო თვითონ ახალი ნადავლის ხელში ჩასაგდებად წავიდნენ. მათი არყოფნისას შხამიანმა გველმა იქ მდგარი ჭურჭლიდან წყალი დალია და შხამი შიგ ჩატოვა. დაბრუნებული ყაჩაღები მოიწამლნენ, და დაიხოცნენ. წმინდა ხარიტონმა გამოქვაბულში ნაპოვნი დიდძალია განძი და ნაძარცვი ფული ღარიბების დახმარებას და ეკლესიების მშენებლობას მოახმარა. თხუთმეტი წლის მანძილზე დაარსა სამი დიდი სამონასტრო კერა: ფარანში, იეროქონში, ე.წ. ცდუნების მთაზე და ვადი-თეკოას სიახლოვეს, სუქიაში (პალავრა)“.

[marine]

„განმარტოებული ყოფნა სულიერ განძს აგროვებს, მასთან განშორება კი - სადღაც გაფანტავს მას“.

/წმ. ტიხონ ზადონელი/

[marine]

„ოჰ, მამაო, განსაცდელი შემემთხვა, რა ვქნა ახლა?! უჰ, ავად გავხდი, მეტი აღარ შემიძლია!“ - ასეთი უნდა იყოს მონაზონი?! იცით რა არის მონაზონი? თავგანწირვა, თავდადება, ცეცხლის ალი, შრომა, გარჯა! „ჰმონეთ უფალსა შიშით და უგალობდით მას ძრწოლით“.

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

[marine]

„მონასტერში ღმერთის „საკანონმდებლო ორგანოს“ წინამძღვარი ან სულიერი მოძღვარი წარმოადგენს. მათდამი მორჩილება მონაზონს ღმერთისადმი მორჩილებად შეერაცხება“

[marine]

“ვინც ეს სოფელი თავისი ცოდვების ტვირთის ჩამოსახსნელად დატოვა, ქალაქგარეთ საფლავებთან მჯდომარეს ემსგავსება. მან არ უნდა შეწყვიტოს მხურვალე და ცეცხლივით მწველი ცრემლი და გულის ფარული გლოვა, ვიდრე არ იხილავს იესოს, რომელიც მოვა მასთან, რათა სისასტიკე მისი გულიდან ლოდივით გადააგოროს და ლაზარეს მსგავსად შეკრული მისი გონება ცოდვის სახვევლისგან გახსნას, როდესაც უბრძანებს თავის ანგელოზებს: განხსენით ეგე ვნებათაგან (იოან. 11,44) და უტევთ, რომ ნეტარი უვნებლობის გზით ვიდოდეს. ხოლო თუ ყოველივე ასე არ მოხდა, სოფლის დატოვება ვერაფერს არგებს”.

/ღირსი იოანე სინელი/

[marine]

“რაც შეეხება მონასტერში სულიერ სიმშვიდეს, ის დიდი ბრძოლის შედეგია“

/იღუმენია ეკატერინე (სადათერაშვილი)/

[marine]

„ისიხასტი მამები - ბერ-მონაზვნები, რომლები იცავენ მდუმარების მორჩილებას“.

[marine]

„XVII საუკუნეში წმინდა ანას სკიტის ჩრდილოეთ მხარეს, ბოლოში, უწყლო კალივაში, მეუდაბნოე დამასკინის სიკვდილის შემდეგ მოსაგრეობდა ბერდიდი ხარლამპე. იგი გახლდათ ქრისტეს მხნე მხედარი და დაუძინებელი მომმუშაკებელი სიკვდილის ხსოვნისა. ყოველდღე მწუხრის შემდეგ ის მიცვალებულების საკაცეზე (რომლითაც გადაასვენებენ გარდაცვლილს ათონზე) წვებოდა, თავქვეშ ქვას ამოიდებდა, გულზე ხელებს დაიკრეფდა და ამბობდა: „ამ ქვეყნად აღარ არის მამა ხარლამპე. ის მოკვდა და თავისი უბედობით მეტად ვეღარ შეგვაწუხებს. იტყვიან მამები, - დაე, ღმერთმა შეუნდოს მის სულს. მაგრამ შე საცოდავო, ახლა რაღას იზამ? როგორ წარსდგები სამსჯავროს წინაშე... თუ მართალი ძლივსა ცხონდება, მაშინ უბედურს და ცოდვილს რაღა მოუვა? ამას და ამგვარ სიტყვებს წარმოთქვამდა ბერდიდი ყოველდღიურად და განუწყვეტლივ ტიროდა. ამგვარად, ის მღვიძარებდა გათენებამდე, ვიდრე ბოლოს არ ეტყოდა საკუთარ თავს: ეკლესიაში შევუვრდეთ და თაყვანისვცეთ ჩვენს ღმერთს... ამ სიტყვებით ის თავის ფეხებს, ხელებს, ყურებს, გონებასა და სულის ძალას ღვთის თაყვანისცემისთვის, უფლისადმი ხოტბის შესხმასა და მადლიერების გამოსახატავად განაწყობდა“.

[marine]

„ასე ასწავლა სულიწმიდამ მონაზონს, უყვარდეს ღმერთი და უყვარდეს ხალხი“

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

„ფარანის ლავრაში, ასკეტ ბერთა მომრავლების შემდგომ, წმინდა ხარიტონმა ისევ განმარტოება არჩია და იერიქონის ჩრდილო-დასავლეთ კიდეზე მდებარე დაგონის მთას მიაშურა. სწორედ ამ მთაზე დააარსა 340 წელს მორიგი სავანე, დუკას ლავრა. თვითმხილველთა ცნობით, დუკას ლავრა V-VI საუკუნეებში ფუტკრის დიდ სკას ჰგავდა, სადაც მდუმარების მოყვარული ბერები ასკეტიზმში წვრთნიდნენ და ლოცვით დაუცხრომლად ჰქმნიდნენ სულიერ თაფლს“.

[marine]

„ნეტარია ის, ვინც მონაზვნურ „პორფესიას“ აირჩევს და ქრისტეშემოსილი ლოცვის მეშვეობით, საყვარელ იესოს წყალობისთვის მოდრეკს“.

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

[marine]

“კარგი ბერები მდაბალნი და ზნით ქრისტეს მიმსგავსებულნი არიან, თავიანთი ცხოვრებით ისინი ჩვენთვის ცოცხალ მაგალითს იძლევიან. მათ მოიხვეჭეს მშვიდობა და, ედემს რგული ცხოვრების ხის მსგავსად, ბევრს ასაზრდოებენ თავიანთი ნაყოფით, ანუ მშვიდობის ნაყოფით“.

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

“ის ბერი, რომელსაც სასულიერო ხარისხი არ აქვს, ნიკეის II მსოფლიო კრების მე-5 კანონის მიხედვით იურიდიულად ერისკაცის თანასწორად განიხილება”.

[marine]

„საღმრთო მადლი მუდმივად მკვიდრობდა ბერის [იოსებ ვატოპედელი] სუფთა და ვნებებისგან თავისუფალ სულში. ხორციელი გულისთქმისთვის ბავშვობიდან აზრის დონეზეც კი არასდროს დაუთმია, ამიტომ უწმინდური სულები ძილშიც ვეღარ აწუხებდნენ“

[marine]

„შეიტყვეს რა შენი ქორწილის შესახებ შენს ეკალგვირგვინოსან და ჯვარცმულ სიძესთან, ყველამ სულიერად გაიხარა“