მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

მონასტრის იკონომოსის შესახებ
(იკონომოსი - პირი, რომელსაც მონასტრის სამეურნეო საქმეები აქვს ჩაბარებული)

"ბევრი მონაზონი ამბობს, იკონომოსს ლოცვის დრო არა აქვს და იგი სულის მშვიდობას ვერ შეინარჩუნებს, რადგან მთელი დღე ხალხში ყოფნა უწევსო. მაგრამ მე გეტყვით: თუ ხალხი ეყვარება და თავის მუშაკებზე იფიქრებს, უყვარს ღმერთს თავისი ქმნილებაო, უფალი მისცემს მას მოუკლებელ ლოცვას, რამეთუ ყოველივე შესაძლებელია ღვთისათვის.
იკონომოსს უნდა უყვარდეს და ებრალებოდეს თავისი მუშაკები და უნდა ლოცულობდეს მათთვის: „უფალო, სიხარული მიმადლე ამ საწყალ ადამიანების მწუხარე სულებს; მოუვლინე მათ ნუგეშინისმცემელი სული წმიდა შენი“. მაშინ იკონომოსის სული ისე იცხოვრებს, თითქოს მშვიდ უდაბნოში იყოს, უფალი მისცემს ლოცვისას ლმობიერებასა და ცრემლებს, სული წმიდის მადლი ხელშესახები გახდება მასში და სული ცხადად იგრძნობს ღვთის შეწევნას“.

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

„პირველი კურთხევა, როდესაც მონოზვნობას გადაწყვეტ, მშობლებისგან უნდა აიღო, მეორე - სულიერი მოძღვრისგან“

/არქიმანდრიტი იოანე (კრეტიანკინი)/

[marine]

“გოგონებზე კარგად აისახებოდა გერონდისას მოღვაწეობის გახსენება. მაშინდელ დროში, სერობის შემდეგ არ ვსვამდით წყალს, თუ დავლევდით, ვამბობდით - „შემიწყალე მე, ღმერთო“. რასაც ვკითხულობდით, ვდილობდით, ის საქმით აგვესრულებინა, თუ მეტს შევჭამდით, ვიტყოდით - არ დავლევ წყალსო. სახლიდან ეკლესიამდე იესოს ლოცვით მივდიოდით, შინ ისე ვბრუნდებოდით, თითქოს ეკლესიიდან არ გამოვსულიყავით. დაუვიწყარი დრო იყო“.

[marine]

„მონასტრები მუდამ იყო ბურჯი ჩვენი ქვეყნისა და მისი ეკლესიისა“

[marine]

„როდის და როგორ მოიქცეთ, ღვთის ნებას მიანდეთ და მოთმინებით დაელოდეთ მის მითითებას. როდესაც ღვთით დადგენილი ვადა მოაწევს, მაშინ, როგორც ციგით გორაკიდან, ისე დაეშვებით და პირდაპირ რომელიმე სავანეში ამოყოფთ თავს. მანამდე კი მონოზვნური ღვაწლით სახლის პირობებში იცხოვრეთ, როგორც შეძლებთ“.

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

[marine]

„მონაზონი არის მგლოვიარე სული, სიკვდილის გამუდმებული ხსოვნით ძილსა და სიფხიზლეში“

/ღირსი იოანე სინელი/

[marine]

„ერთმა მონაზონმა მკითხა: „მითხარი, რა ვქნა, რომ ცხოვრება გამოვასწორო?“ მას ბევრი, თანაც უდროო დროს ჭამა უყვარდა. ვუპასუხე: „ყოველდღე ჩაიწერე, რამდენი ჭამე და რა იფიქრე, საღამოს კი მოძღვარს მოუყევი“. მან კი მომიგო, მე ეს არ შემიძლიაო. ამ კაცმა ვერ შეძლო მცირე სირცხვილის გრძნობის გადალახვა და თავისი უძლურების აღიარება, ამიტომ ვერც გამოსწორდა, დამბლა დაემართა და მოკვდა. ღმერთმა შეუნდოს ჩვენს ძმას, ჩვენ კი დაგვიფაროს ამგვარი სიკვდილისგან“.

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

„მონაზონი - ეს სინათლეა, შუქურაა კლდეზე და არა ქუჩის ფარანი“

/წმ. პაისი მთაწმინდელი/

[marine]

„თუკი მონასტერში დამკვიდრების შესახებ თქვენი სურვილი ჭეშმარიტია, მაშინ უფალი მოაწყობს ამას, მაგრამ იმ შემთხვევაში, თუ მონასტერში თქვენი წასვლა განპირობებულია იმით, რომ მწუხარებისგან განსვენება გსურთ, მაშინ ეს სურვილი არ არის ჭეშმარიტი. როდესაც მონასტრულ ცხოვრებას უძღვნით თავს, მაშინ საჭიროა, უარყოთ საკუთარი თავი და ელოდოთ კიდევ უფრო მეტ მწუხარებებს“.

/ღირსი მაკარი დიდი/

[marine]

„ღვთისმოყვარე ბერი ბილოს ხმას რომ გაიგონებს, რომელიც ლოცვად დადგომის დროს აუწყებს, უფალს ადიდებს, ზარმაცი კი წელს ითრევს“

/ღირსი იოანე სინელი/

[marine]

„თუკი მონაზონი ცხარეა ხასიათით და ფიცხი, ენას კი ვერაფრით ითოკავს, შფოთის ატეხვამდე უჯობს სარტყელი მოიხსნას, სამონაზვნო შესამოსელი განიძარცვოს, ფსკვნილი გადადოს და მხოლოდ მაშინღა იწყოს თავისი სიმართლის მტკიცება. ასე თუ მოიქცევა, არასოდეს იკადრებს უკადრისი და სალანძღავი სიტყვების ფრქვევას“.

/სქიმარქიმანდრიტი ლავრენტი ჩერნიგოველი/

[marine]

„დღეს ცოტანი არიან მონაზვნები, რომლებმაც იციან ღვთის სიყვარული ჩვენდამი და იციან მტრებთან (ეშმაკებთან) ბრძოლა, ისიც იციან, რომ მათი დამარცხება მხოლოდ სიმდაბლით შეიძლება“.

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

“III საუკუნიდან სათავე დაედო მონაზვნობასა და განმარტოებულ ცხოვრებას. მაგალითად, დეციუსის დევნისას (ტახტზე ავიდა 249 წელს) მრავალი ქრისტიანი გავიდა უდაბნოში, რომელთა შემდგომი ცხოვრების შესახებ აღარაფერი ვიცით, მაგრამ შესაძლებელია, ვიფიქროთ, რომ ამსოფლური ცხოვრება, იმგვარად, როგორც პავლე თებაიდელმა (თებელი), უდაბნოშივე დაასრულეს“.

/ბერი მაკარი (ჯამასპაშვილი)/

[marine]

„მონაზონი იგია, რომელიც მხოლოდ საღმრთო საქმეს ხედავს და აღასრულებს ყოველთვის, ყველგან და ყოველგვარ ქმედებაში“

/ღირსი იოანე სინელი/

[marine]

„არ წახვიდე მონასტერში, თუ თქვენ მთლიანად ვერ იმორჩილებთ გულს, იმიტომ რომ აუცილებლად დამარცხდებით“.

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

„ვაი, იმ მონაზონს, რომელიც ბერებს არ ემორჩილება - უჯობდა სოფელში დარჩენილიყო. მაგრამ ერში მყოფი ადამიანებიც უჯერებენ მშობლებს, პატივს სცემენ უფროსებს და ემორჩილებიან ხელისუფლებას“.

/ღირსი სილუანე ათონელი/

[marine]

“საქმეს შუიდან ის ახალბედები იწყებენ, ვინც წმინდა მამების თხზულებებში, იმ ბერებისა, რომლებსაც მდუმარების აღთქმა ჰქონდათ, ანუ სამონაზვნო ღვაწლში უკვე საკმაოდ წარმატებულნი იყვნენ, იესოს ლოცვის შესახებ დარიგებების წაკითხვისას დაუფიქრებლად ლამობენ შეუდგნენ ამ ღვაწლს“

/წმ. ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

[marine]

„მონაზონისთვის ქება-დიდებაზე დიდი მტერი არ არსებობს. იგი მონაზონის სულს ჭაობივით ხდის. სხვა არის, როდესაც მონაზონს უჭირს და დათრგუნულია, მაშინ მისი განმტკიცებისა და აღდგინებისთვის შეიძლება კიდეც შეაქოთ იგი“

/ღირსი გაბრიელი, აღმსარებელი და სალოსი/

[marine]

„კარგნი არიან ბერები მორჩილნი და ქრისტეს მსგავსნი. თავიანთი ცხოვრებით ისინი ცოცხალ მაგალითს იძლევიან. მათ მოიპოვეს მშვიდობა და მსგავსად სამოთხეში არსებულ ცხოვრების ხისა, ბევრს აძღებენ თავიანთი ნაყოფით, ე.ი. ამ მშვიდობის ნაყოფით. ცხოვრების ხე, რომელიც სამოთხის შუაგულშია - ქრისტეა. იგი ახლაც მისაღწევია ყველასთვის; ყველას შეუძლია იკვებოს მისგან და აღივსოს სულიწმიდით“.

/წმ. სილუანი/

[marine]

„მეტოქი - მონასტრის „ფილიალი“.