მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

„ქალაქ ანტინოიში დედათა თორმეტი მონასტერი არსებობს, სადაც ღვთივსათნო მოღვაწეობას ეწევიან. ერთ-ერთ სავანეში მე მხევალი ღვთისა, სახელად ამატალიდა გავიცანი, ღრმად მოხუცი მონაზონი, რომელსაც ოთხმოცი წელი მოსაგრე ცხოვრებაში ჰქონდა გატარებული. ამის შესახებ ამატალიდამ თავად მითხრა, რაც მასთან ერთად მცხოვრებმა სხვა დედებმაც დამიდასტურეს.

ღვთივსულიერი მონაზვნის მხარდამხარ სამოცი განდეგილი დედა იღწვოდა, რომლებიც მაღალზნეობრივი და სათნო ამატალიდას წინამძღვრობით ღვთისმსახურების სარბიელზე უმწიკვლოდ მოსაგრეობდნენ. მხცოვანი მონაზონი ყველა მათგანს უნაპიროდ უყვარდა და უსათუოდ ესეც იყო ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, რომ დედები მონასტრიდან არასოდეს გადიოდნენ და წმიდა ამატალიდას მადლიანი დარიგებებით ღვთისმოსავობაში გამუდმებით წარემატებოდნენ.

უფლის მორჩილ მხევალს უკვე ისეთი ვნებათუქონებლობა ჰქონდა მოხვეჭილი, რომ როდესაც მის სენაკში შევედი და იქვე მერხზე ჩავიმუხლე, მონაზონი ჩემს გვერდით ჩამოჯდა და ქრისტესმიერი სიყვარულით და სითამამით აღვსილმა ხელები მხრებზე მომხვია“.

/“ლავსაიკონი“/


„ამა წლის 25 მაისს ტყიბულისა და თერჯოლის მიტროპოლიტმა გიორგიმ (შალამბერიძე) ტყიბულის მუნიციპალიტეტის სოფელ კურსების ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატის სახელობის დედათა მონასტერში დიდ სქემაში აღკვეცა ამავე სავანის წევრი, მონაზონი მარიამი (უშვერიძე) რომელსაც სახელად ანასტასია ეწოდა.“