![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() ![]() |
![]() |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#381
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
დამიანე მაგაზე არის ბევრი განმარტება, პირველი ის რომ მან ამით "მოინადირა ეშმაკი" და მისი ჯვარცმა დააჩქარებინა, რადგან ეშმაკისათვის ქრისტეს ღმერთობა ( და მარიამის ქალწულობა) დამალული იყო.
მეორე ის რომ აქ ადამიანური შიში, ბუნებრივი გამოვლენაა სიკვდილის წინ ადამიანური ბუნებისა, რადგან უფალმა დასუსტებული, ცოდვით დაცემული ბუნება იტვირთა, და როგორც ძილი, ტირილი და ტკივილი, ასევე შიშიც სიკვდილისა ბუნებრივი დამახასიათებელია მისთვის. ვნახოთ განმარტებები: Евфимий Зигабен Стих 39. Моляся и глаголя: Отче Мой, аще возможно есть, да мимоидет от Мене чаша сия: обаче не якоже Аз хощу, но якоже Ты.[1177] Говоря: аще возможно есть, да мимоидет от Мене чаша сия, обнаружил человеческий страх, называя чашею смерть; а словами: обаче не якоже Аз хощу, но якоже Ты, показал, что если даже природа влечет в противную сторону, нужно следовать воле Божией и предпочитать ее своей воле, как более полезную для нас. Эти же слова: обаче не якоже Аз хощу, но якоже Ты яснее выразил Лука (22, 42), говоря: обаче не Моя воля, но Твоя да будет. А Марк (14, 34 и 35) говорит, что Спаситель молился, чтобы, если возможно, миновал Его час сей, т.е. смерти, и говорил: Авва Отче, вся возможна Тебе: мимо неси от Мене чашу сию: но не еже Аз хощу, но еже Ты. Еврейское слово Авва значит Отец, поэтому и присоединено значение его. Прибавление: не еже Аз хощу, но еже Ты есть неполная речь; здесь опущено: пусть будет. А полная мысль такая: пусть будет не то, чего Я хочу, но то, чего Ты хочешь. У Луки (22, 42) написано: Отче, (аще) волиши мимонести чашу сию от Мене, и тоже речь не полная; пропущено: мимонеси. Сказал: аще возможно, т.е. допустимо, как человек, потому что человеку свойственно колебаться; а как Бог, Он знал, возможно ли это, или не возможно. Вероятно, что все это было сказано по частям, так как в молитвах мы обыкновенно выражаем одно и то же различным образом. ეს ბულგარელია Еще, отошед в другой раз, молился, говоря: Отче Мой: если не может чаша сия миновать Меня, чтоб Мне не пить ея, да будет воля Твоя. И пришед находит их опять спящими, ибо у них глаза отяжелели. И оставив их, отошел опять и помолился в третий раз, сказав то же слово. Учись, человек, непрестанно молиться в искушениях, слыша, что и Господь часто молился. Найдя учеников опять спящими, Господь не стал обличать, чтоб не опечалить, но отошел. И, отошедши, стал молиться в третий раз, уверяя в Своем человечестве, ибо число три служит показанием истины и достоверности. ეს სტიროდინსკია Стих 39: И прошедши немного вперед, Он пал на лице Свое, молясь и говоря: Отче Мой, если возможно, пусть пройдет мимо Меня чаша сия; однако не как Я хочу, но как Ты[1003]. - Дав апостолам повеление, чтобы они остались и бодрствовали, Он прошел немного вперед, пал ниц и просил, чтобы, - если возможно, - отошла от Него чаша страданий, о которой мы сказали выше; в то же время Он положением тела Своего, показал смирение духа (mentis) и говорил [так сказать] с лаской: Отче Мой. Он настоятельно просит не вследствие боязни страданий, но из милосердия к народу, занимавшему первое место, т. е. чтобы не от него испить уготованную Ему чашу. Поэтому Он многозначительно говорит не: Пусть пройдет мимо Меня чаша[1004], а именно: чаша эта, т. е. [чаша из рук] народа иудейского, который не может привести в оправдание себя незнание, если умертвит Меня, ибо он имеет закон и пророков, которые непрестанно (quotidie) провозвещают обо Мне. Однако, снова возвращаясь к Своему сознанию (reverteus in semetipsum), Он от лица Бога и Сына [Божия] утверждает то, что от лица человеческого с трепетом отвергал: Тем не менее не так, как Я хочу, но так, как Ты, т. е. не так пусть будет, - говорит Он, - как Я говорю по человеческому побуждению; но пусть будет соответственно тому, ради чего Я по воле Твоей сошел [с неба] на землю. იხარე; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#382
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
კაიროსს
ეს თემა პრინციპში იმას უკავშირდება, რაზეც "ნების თავისუფლების" შესახებ განყოფილებაში ვწერდი http://church.ge/index.php?showtopic=6473&...0&gopid=511527&. სახარების ამ მაგალითში, ჩამთვის საინტერესო არ არის მოტივი ("("ეშმაკის მონადირება") და გასაგებია ასევე ადამიანური შიშიც. მოტივებს არ ვკითხულობ. მე მაინტერესებს ფრაზა : "თუ შესაძლებელია ამარიდე ეს განსაცდელი" ანუ თეორიულად შესაძლებელი იყო "ამ განსაცდელის არიდება"? აქედან იბადება ორი კითხვა: (1) თუ შესაძლებელი იყო გამოდის, რომ არ ყოფილა იმთავითვე უეჭველად ცნობილი (მომავლის გადმოსახედიდან მომხდარი) ჯვარცმის ფაქტი და შესაბამისად ერთი კი არა არსებობს რამოდენიმე მომავალი (ყველა ვარიანტი ცნობილი),მაგრამ ერთი კონკრეტული ჯერ არ მომხდარი (2) ხოლო თუ მომავლის გადმოსახედიდან (რომელიც ღმერთისათვის აწყმოა) ჯვარცმა როგორც ფაქტი უეჭველად მომხდარია, მაშინ რას ემსახურება ეს სიტყვები "თუ შესაძლებელია ამარიდე ეს განსაცდელი". ჩვენი წინა მსჯელობებიდან მე ესეთი აზრი გამოვიტანე, რომ ის რომ არ შეიძლება 100 მომავალი არსებობდეს ამ აზრს ეწინააღმდეგება "ღმერთის ყოვლისმცოდნეობის" დოგმატი, რომელიც ეჭვგარეშეა და სადაო ვერ იქნება. მაგრამ, მე გამიჩნდა აქ ერთი ასეთი აზრი. ღმერთის "ყოვლისმცოდნეობის" ადექვატური თვისება არის "ყოვლისშემძლეობა" (რაც ასევე სადაო ვერ იქნება). ციტატა ღოგორც პავლე ევდოკიმოვი წერდა, ღმერთს ყველაფერი შეუძლია გარდა იმისა, რომ გვაიძულოს მისი სიყვარული. თითქოს წინააღმდეგობრივია ყოვლისშემძლეა, მაგრამ არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული ანუ ის რომ არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული საერთოდაც არ აკნინებს ღმერთის ყოვლისშემძლეობას. რატომ? იმიტომ, რომ მან ეს პირობითად ვიტყვი "შეზღუდვა" თავადვე დააწესა, თავადვე ასე ინება ანუ მიუხედავად თავისი ყოვლისშემძლეობისა ღმერთს არ სურდა ზემოქმედება მოეხდინა ადამიანის ნებაზე, ამიტომ მას მიანიჭა თავისუფალი ნება, ეხლა ეს მიდგომა გადმოვიტანოთ ყოვლისმცოდნეობაზეც, ხომ არ შეიძლება იყოს ისე, რომ ღმერთმა თავისივე ნებით დაუშვა შესაძლებლობა არსებულიყო რამოდენიმე მომავალი. მან იცის ყველა შესაძლო გზა ჩვენი ცხოვრებისა, თუმცა კონკრეტულად რომელ გზაზე ვივლით ეს ჩვენი თავისუფალი ნების ნაწილად აქცია. ასეთ შემთხვევაში, თითეული ადამიანის ცხოვრებაც უფლის გადმოსახედიდან იქნება ერთგვარი შემოქმედებითი პროცესი და არა უკვე ცნობილისათვის თვალყურის დევნება. ძალიან გთხოვ, დიდ-დიდ პოსტებს და სტატიებს ნუ მოიყვან, (მით უფრო ძველ სლავურ ტექსტებს ![]() ![]() ![]() მადლობა წინასწარ ![]() სხვებიც შეგვეხმიანეთ |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#383
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
დამიანი და მრავალი მომავალი
![]() ციტატა ღმერთმა თავისივე ნებით დაუშვა შესაძლებლობა არსებულიყო რამოდენიმე მომავალი შეეშვი კაცო ამ ჩახუჭუჭებულ ფილოსოფიას, არაფერი მსგავსი არ იგულისხმება იქ, მხოლოდ ისაა, რაც განმარტებაში წერია, მოტივიც და ადამიანური ბუნება, მორჩა ![]() ფრაზაში სწორედ ეს ორი აისახება და ახლა თავიდან ისევ მცოდნეობა/შემძლეობაზე მე ნამდვილად ვერ დაგიწყებ, უბრალოდ იმიტომ რომ უკვე ნელნელა გავდივარ ფორუმიდან შემოდგომამდე და აგერ აფხაზს ვუტოვებ შენს თავს ![]() მომავალი გაიგე ახლა არის ერთი, ის რასაც გავაკეთებთ ჩვენი ნებით, ის იცის უფალმა, მაგრამ იცის როგორც ყოვლისმცოდნემ, უფლის სიტყვებში ამის წინააღმდეგ არაფერია, უბრალოდ ორი მოტივია და ეგ ახსნილია ![]() დანარჩენზე სხვები გიპასუხებენ... იხარე; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#384
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
ციტატა ჩახუჭუჭებულ ფილოსოფიას, ჰო ეს მართალია ![]() ![]() ![]() ციტატა აფხაზს ვუტოვებ შენს თავს ![]() ეგ შენი აფხაზი გავაგიჯე მემგონი ჩემი ჩახუჭუჭებული ფილოსიფიით და ამიტომაც ვკითხულობ ახლა სხვების აზრსაც ![]() ციტატა მომავალი გაიგე ახლა არის ერთი რა იცი შენ, იქნებ 100-ია (მაინც ამოვთხრის პრინციპი) ![]() ![]() ![]() ციტატა დანარჩენზე სხვები გიპასუხებენ... ხუმრობა იქეთ იყოს და კარგი იქნებოდა მართლა ვინმე უფრო სერიოზულად, რომ მომცემდეს პასუხს. |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#385
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ჰოო?
![]() აფხაზი გამიგიჟე? ![]() ![]() ახლა სად ვიკამათოთ ვერ გავიგე, აქ უფლის სიტყვებზე თუ სადაც ვიყავით იქვე? აარჩიე და იქ გავაგრძელოთ, მოდი დამი ძამია, სანამ წავალ ცოტა ვიჭიდავოთ, მაინც მსიამოვნებს შენთან კამათი და მივყვეთ, ახალს რაღაცას მაინც გავიგებთ. ახლა რამოდენიმე პუნქტი 1. ღმერთი მაღლაა დროზე 2. ღმერთმა იცის მომავალი 3. ღმერთი თავისი ცოდნით ან ძალით არ განსაზღვრავს მომავალს 4. ჩვენი პირადი მომავალი ისაა, რასაც ჩვენი ნებითვე ავირჩევთ 5. შესაბამისად ღმერთმა იცის ზუსტად ის /ერთი/ მომავალი, რომელსაც ჩვენ ავირჩევთ მომავალში, რადგან ლოგიკურად ღმერთმა იცის მომავალი, შესაბამისად ბევრი ვარაუდები /მომავლებზე/ ახასიათებს მხოლოდ იმას, ვინც შეზღუდულია დროში და სივრცეში, ანუ ჩვენ და ქმნილებათ, ხოლო უქმნელს ანუ ღმერთს ეს არ ახასიათებს, ე.ი. ზუსტად იცის ის ერთადერთი მომავალი არჩევანი. აბა ჩაახუჭუჭე-თი; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#386
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
ციტატა ახლა სად ვიკამათოთ ვერ გავიგე, აქ უფლის სიტყვებზე თუ სადაც ვიყავით იქვე? აარჩიე და იქ გავაგრძელოთ ბარემ აქ დავრჩეთ, ფორუმი ჩვენთვისაა შექმნილი და არა ჩვენ ფორუმისათვის ![]() ახლა შენს პოსტულატებს რაც შეეხება ციტატა 1. ღმერთი მაღლაა დროზე გეთანხმები ორივე ხელებითციტატა 2. ღმერთმა იცის მომავალი უეჭველია იცის მომავალი, მაგრამ ესევე ეცოდინებოდა ასეთი მომავალი 100 რომ იყოს ასივე შესაძლო.ციტატა 3. ღმერთი თავისი ცოდნით ან ძალით არ განსაზღვრავს მომავალს უეჭველია;ციტატა 4. ჩვენი პირადი მომავალი ისაა, რასაც ჩვენი ნებითვე ავირჩევთ ეს საერთოდ არ არის სადაოახლა იკითხავ აბა რაღა დარჩა შე კაცოო ![]() შენ ამბობ, რომ რადგან ღმერთი ყოვლისმცოდნეა მან უეჭველად იცის 100 შესაძლო გზიდან ის ერთი, რომელსაც აირჩევს ადამიანი, იმიტომ, რომ ის უკვე მომავალშია და ეს არჩევანი უკვე ნანახი აქვს (ანუ აი როგორც გადაღებული ფილმი გინახია დაახლოებით ესე). ახლა ჩემი მოსაზრება: ღმერთი ყოვლიმცოდნეა, მან იცის 100-ვე შესაძლო ვარიანტი, მაგრამ მან დაუშვა ისე, რომ შესაძლებელი ყოფილიყო არა ერთი არამედ 100 მომავალი (ანუ პრინციპში მე ვამბობ, რომ ადამიანის კონკრეტული არჩევანი მისივე დაშვებით, არ არის წინასწარ ცნობილი) ანუ ფილმს კი არ უყურებს, ასე ვთვქათ ეს ფილმი მის თვალწინ იქმნება იმწუთიერად და მის შექმნაში მონაწილეობს მხოლოდ მითითებებით, რჩევით და ა.შ ჩემს მსჯელობაში წინააღმდეგობა არის ღმერთის ყოვლისმცოდნეობის დოგმატში - ანუ ჩემი მსჯელობით გამოდის, რომ ღმერთმა არ იცის წინასწარ ადამიანის ნებით გაკეთებული კონკრეტული არჩევანი, რაც დოგმატიკის თვალსაზრისით ერთი შეხედვით დაუშვებელია, მაგრამ: აი ამ ნაწილში მე რა ვიფიქრე და წინა პოსტში ვთქვი და აქ გადმოვიტან პირდაპირ: ციტატა ღმერთის "ყოვლისმცოდნეობის" ადექვატური თვისება არის "ყოვლისშემძლეობა" (რაც ასევე სადაო ვერ იქნება). როგორც პავლე ევდოკიმოვი წერდა, ღმერთს ყველაფერი შეუძლია გარდა იმისა, რომ გვაიძულოს მისი სიყვარული. თითქოს წინააღმდეგობრივია ყოვლისშემძლეა, მაგრამ არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული ანუ ის რომ არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული საერთოდაც არ აკნინებს ღმერთის ყოვლისშემძლეობას . რატომ? იმიტომ, რომ მან ეს პირობითად ვიტყვი "შეზღუდვა" თავადვე დააწესა, თავადვე ასე ინება ანუ მიუხედავად თავისი ყოვლისშემძლეობისა ღმერთს არ სურდა ზემოქმედება მოეხდინა ადამიანის ნებაზე, ამიტომ მას მიანიჭა თავისუფალი ნება, ეხლა ეს მიდგომა გადმოვიტანოთ ყოვლისმცოდნეობაზეც, ხომ არ შეიძლება იყოს ისე, რომ ღმერთმა თავისივე ნებით დაუშვა შესაძლებლობა არსებულიყო რამოდენიმე მომავალი. მან იცის ყველა შესაძლო გზა ჩვენი ცხოვრებისა, თუმცა კონკრეტულად რომელ გზაზე ვივლით ეს ჩვენი თავისუფალი ნების ნაწილად აქცია. აი ამიტომ, მე პირადად მგონია, რომ თეორიული შანსი იმისა, რომ იუდა გონს მოეგებოდა და არ გასცემდა, არსებობდა. ასევე, მაგალითად ადამიანის დაბადება, თუ წინასწარ ცნობილია, რომ იგი თავისი ცხოვრების გზით საბოლოოდ მიდის წარყმედამდე და უბრალოდ შანსი არ არის იმისა, რომ ცხონდეს, მაშინ რატომ შემოდის ასეთი ადამიანი საერთოდ წუთისოფელში., თუ ადამიანი მართალია თავისივე ნებით, მაგრამ მაინც განწირულია წარწყმედისათვის, განა ღმერთი თავისი უსაზღვრო სიყვარულიდან გამომდინარე დაუშვებს ამას. ამას კარგად ვერ ვხდები. ახლა მე რომ ვერ ხვდები ეს ბევრს არაფერს ნიშნავს ![]() და ბოლოს, ჩვენი ორივეს მსჯელობა, მართლაც ჩვენი მსჯელობაა, გაანალიზება იმისა, დოგმატიკიდან გამომდინარე რა შეიძლება იყოს და რა არა. სხვადასხვა ნაშრომებიდან იყო მოყვანიული დიდ დიდი ![]() შენ თუ რაიმეს ნახავ უშუალოდ ამ საკითხზე, რაც ამ პოსტში დავსვი, კარგი იქნება ოღონ კონკრეტულად და მოკლედ ძალიან გხოვთ აბა ჰა ბურთი და ჰა მოედანი ![]() მადლობა წინასწარ ![]() |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#387
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ციტატა ციტატა 2. ღმერთმა იცის მომავალი უეჭველია იცის მომავალი, მაგრამ ესევე ეცოდინებოდა ასეთი მომავალი 100 რომ იყოს ასივე შესაძლო. ![]() რა უნდა ამ კაცს ![]() აშენებულო, როგორ შეიძლება ღმერთისათვის რაიმე იყოს "შესაძლო"? მომავლის მცოდნემ იცის შედეგი და არა ვარაუდები. მოდი ამაზე შევჩერდეთ, შენ აქ ცდები ვფიქრობ. ჩაღრმავდი ამაში... შენი მთავარი კითხვა არა ისაა, რამდენი მომავალია , რადგან უსიტყვოდ მომავალი მხოლოდ ერთია და იგი ზუსტად იცის ღმერთმა, რადგან დროს იგი "ზემოდან დაყურებს"... ციტატა უბრალოდ შანსი არ არის იმისა, რომ ცხონდეს, მაშინ რატომ შემოდის ასეთი ადამიანი საერთოდ წუთისოფელში ეგ ძალიან დიდი საკითხია და იქამდის ორიგენეც კი დაბრკოლდა, ნახე ჩემი თემა "აპოკატასისი", საქმე იმაშია, რომ ღმერთმა კი იცის, მაგრამ იმის გამო, რომ მან იცის და ამისათვის ადამიანი არ შემოიყვანოს სიცოცხლეში უსამართლობა იქნება, არსებობა და არჩევანი არავის უნდა წაერთვას, თუნდაც იმის გამო, რომ მამები ამბობენ "ჯოჯოხეთი ბოლო წყალობააო"; როგორ არ ვიცი ![]() -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#388
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
ციტატა რა უნდა ამ კაცს რა იყო, ვიწყებ შენს გაგიჟებასაც? ![]() ![]() ისე ამ რასელისტებს და სექტანტებს იმდენი ეკამათე, რომ კამათის წარმართვის მაგათ ტაქტიკას იყენებ ხოლმე ხანდახან ![]() ციტატა აშენებულო, როგორ შეიძლება ღმერთისათვის რაიმე იყოს "შესაძლო"? აქ "შესაძლო" კონტექსტიდან ამოღებულია. აი როგორ მეწერა: ციტატა უეჭველია იცის მომავალი, მაგრამ ესევე ეცოდინებოდა ასეთი მომავალი 100 რომ იყოს ასივე შესაძლო. აქ "შესაძლო" იმას კი არ ნიშნავს, რომ რომელიმე მომავალი არ იცის, პირიქით პირობიტად 100 შესაძლო მომავალიც რომ ჰქონდეს კაცს, ყველა ეცოდინება მეთქი.ციტატა მომავლის მცოდნემ იცის შედეგი და არა ვარაუდები.მოდი ამაზე შევჩერდეთ, შენ აქ ცდები ვფიქრობ. კი მართალია განსხვავება აქ არის. მაგრამ ცოტა არასწორედ აყალიბებ ჩემ აზრს. ვარაუდი შეეხება არა მომავლის არცოდნას (პირიქით, ყველა მომავალი იცის), არამედ არჩევანს (არ არის ცნობილი რომელ მომავალს აირჩევს ადამიანი). ანუ წინააღმდეგობა არის ყოვლისმცოდნეობის დოგმატში ანუ არ შეიძლება სავარაუდო იყოს ის არჩევანი, რომელიც ადამიანმა გააკეთა. მაგრამ ამ დოგმატთან მიმართებაში მე აი რას ვფიქრობ და ამას უკვე მესამედ გწერ და ამაზეც მიპასუხე მოკლედ, თუ არ გეზარება. ციტატა ღმერთის "ყოვლისმცოდნეობის" ადექვატური თვისება არის "ყოვლისშემძლეობა" (რაც ასევე სადაო ვერ იქნება). როგორც პავლე ევდოკიმოვი წერდა, ღმერთს ყველაფერი შეუძლია გარდა იმისა, რომ გვაიძულოს მისი სიყვარული. თითქოს წინააღმდეგობრივია ყოვლისშემძლეა, მაგრამ არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული ანუ ის რომ არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული საერთოდაც არ აკნინებს ღმერთის ყოვლისშემძლეობას . რატომ? იმიტომ, რომ მან ეს პირობითად ვიტყვი "შეზღუდვა" თავადვე დააწესა, თავადვე ასე ინება ანუ მიუხედავად თავისი ყოვლისშემძლეობისა ღმერთს არ სურდა ზემოქმედება მოეხდინა ადამიანის ნებაზე, ამიტომ მას მიანიჭა თავისუფალი ნება, ეხლა ეს მიდგომა გადმოვიტანოთ ყოვლისმცოდნეობაზეც, ხომ არ შეიძლება იყოს ისე, რომ ღმერთმა თავისივე ნებით დაუშვა შესაძლებლობა არსებულიყო რამოდენიმე მომავალი. მან იცის ყველა შესაძლო გზა ჩვენი ცხოვრებისა, თუმცა კონკრეტულად რომელ გზაზე ვივლით ეს ჩვენი თავისუფალი ნების ნაწილად აქცია და ის რომ არ არის უეჭველად ცნობილი არჩევანი, სულაც არ აკნინებს ყოვლისმცოდნეობის დოგმატს, ისე როგორც "ყოვლისშემძლეობას" არ აკნინებს ის ფაქტი, რომ "არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული" და ბოლოს, კაიროს ღმერთს ყველაფერი შეუძლია, ასე რომ შესაძლებელია ყველაფერი ისე იყოს მოწყობილი, რომ ღმერთი ზევიდან უყურებდეს ერთდროულად 100 (1000 ან 1000000) მომავალს, თუმცა კონკრეტული ადამიანის მომავალი იწერებოდეს იმწუთიერი გადაწყვეტილებების შედეგად. ციტატა "აპოკატასისი", ამას ვნახავციტატა მამები ამბობენ "ჯოჯოხეთი ბოლო წყალობააო" ; ესე იგი მაგაზე უარესიც არსებობს... აი დიოკლეტიანე მად მოხვდებოდა უეჭველად ციტატა როგორ არ ვიცი ალბათ ეგ ის შემთხვევაა, როცა შეიძლება ადამიანი თავისი დაცემული საქმეებით არა მხოლოდ ბოროტის მსახური გახდეს, არამედ თავად გახდეს ბოროტების გუნდის წევრი. ღმერთმა დაიფაროს ყველა.წმინდა მამები რა ამბობენ, ადამიანის ცხოვრების შედეგის წინასწარ ცნობილებაზე, არის რამე ლინკი? |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#389
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ციტატა არ არის ცნობილი რომელ მომავალს აირჩევს ადამიანი). მოდი ახლა ამ შეცდომას ჩავეჭიდოთ და აქედან გავაგრძელოთ, ეს როგორ მიდის ღმერთის ყოვლადმცოდნეობასთან? ეს ხომ აშკარა შეცდომაა? აი ესაა უმთავრესი და აქედან უნდა ამოვიდეთ: ციტატა 5. შესაბამისად ღმერთმა იცის ზუსტად ის /ერთი/ მომავალი, რომელსაც ჩვენ ავირჩევთ მომავალში, რადგან ლოგიკურად ღმერთმა იცის მომავალი, შესაბამისად ბევრი ვარაუდები /მომავლებზე/ ახასიათებს მხოლოდ იმას, ვინც შეზღუდულია დროში და სივრცეში, ანუ ჩვენ და ქმნილებათ, ხოლო უქმნელს ანუ ღმერთს ეს არ ახასიათებს, ე.ი. ზუსტად იცის ის ერთადერთი მომავალი არჩევანი. ციტატა а как Бог, Он знал, возможно ли это, или не возможно -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#390
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
მოდი ახლა ამ შეცდომას ჩავეჭიდოთ და აქედან გავაგრძელოთ, ეს როგორ მიდის ღმერთის ყოვლადმცოდნეობასთან? ეს ხომ აშკარა შეცდომაა? და როგორ მოდის "ყოვლისშემძლეობის" ცნებასთან ის, რომ ღმერთს არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული? განა ეს აკნინებს "ყოვლისშემძლეობის დოგმატს". ციტატა а как Бог, Он знал, возможно ли это, или не возможно ეს პრაზაც ორაზროვანია: აქ წერია. "როგორც ღმერთმა, მან იცოდა შესაძლებელი იყო ეს (ალბათ ჯვარცმა?) თუ არ იყო შესაძლებელი" თუ ჯვარცმა წინასწარ ცნობილი (ნანახი) იყო, მაშინ აქ უნდა ეწეროს: როგორც ღმერთმა, მან იცოდა მოხდებოდა ეს თუ არ მოხდებოდა" ანუ შესაძლებლობა არ ნიშნავს უეჭველად მოსახდენს (ფაქტის თვალსაზრისით) |
დათიკო |
![]()
პოსტი
#391
|
![]() დათიკო ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 3,383 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: ვეიკი წევრი № 10 ![]() |
damiane80
ყოვლისშემძლეობა გარკვეულ ჩარჩოებში მაინც უნდა მოვაქციოთ. მაშინ ასეთი კითხვაც შეიძლება დავსვათ: შეუძლია თუ არა ღმერთს მოიკლას თავი? ვერა! ესე იგი ვერ ყოფილა ყოვლის შემძლე. ![]() |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#392
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
damiane80 მაშინ ასეთი კითხვაც შეიძლება დავსვათ: შეუძლია თუ არა ღმერთს მოიკლას თავი? ვერა! ესე იგი ვერ ყოფილა ყოვლის შემძლე. ![]() რასაა კაცო რო ამბობ ![]() რაც შეეხება ამას ციტატა ყოვლისშემძლეობა გარკვეულ ჩარჩოებში მაინც უნდა მოვაქციოთ. ის რომ სიყვარულის იძულება არ შეუძლია, ეს მოხდა თავად უფლის ნებით. უფალმა თავისივე ნებით მიანიჭა თავისუფალი ნება ადამიანს. არ შეუძლია იმიტომ რომ რობოტის შექმნა კი არა მისი ხატებისა და მსგავსების შექმნა უნდოდა. ანუ ყოვლისშემძლეობა "შეზღუდულია" ადამიანის "ნების თავისუფლების" გამო. ახლა იგივე ვთქვათ "ყოვლისმცოდნეობაზე" ხომ შეიძლება თავად ღმერთმა ყველაფერი შექმნა ისე, რომ ადამიანს გააჩნია უამრავი მომავალი. იგი როცა შემოდის სამყაროში იმთავითვე არ არის ცნობიული ცხონდება თუ წარწყმდება. არსებობს გზა რომლის გავლის შემთხვევაშიც შეიძლება სცხონდეს და პირიქით, არსებობს გზა, რომლითაც შეიძლება წარწყმდეს. რომელს აირჩევს ამ გზებიდან ეს ადამიანის თავისუფალ ნებაზეა დამოკიდებული. შესაბამისად, აქაც "ყოვლისმცოდნეობა" თავად უფლისავე დაშვებით "შეზღუდული" იქნება თავისუფალი ნების სასარგებლოდ. |
დათიკო |
![]()
პოსტი
#393
|
![]() დათიკო ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 3,383 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: ვეიკი წევრი № 10 ![]() |
damiane80
ციტატა ომ შეიძლება თავად ღმერთმა ყველაფერი შექმნა ისე, რომ ადამიანს გააჩნია უამრავი მომავალი. რატომ შეიძლება? რა გაიძულებს რომ ასეთი ჰიპოთეზა დაასახელო? |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#394
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
damiane80 რატომ შეიძლება? რა გაიძულებს რომ ასეთი ჰიპოთეზა დაასახელო? აი რა თუ შედეგი მხოლოდ ერთია და ღმერთმა წინასწარ იცი, რომ როგორც ესა თუ ის ადამიანი აუცილებლად წარწყმდება (ანუ შედეგი ფატალური იქნება), ღმერთის უდიდესი სიყვარულიდან გამომდინარე გაუგებარია რატომ შემოდის ადამიანი ამქვეყნიურ ცხოვრებაში. გასაგებია, რომ წარწყმედის მიზეზი ყველა შემთხვევაში ადამიანი იქნება, მაგრამ მე ვამბობ, თავად უეჭველად წარწყმედის ფაქტი ხომ ცნობილია, მაშინ საერთოდ რა საჭიროა ასეთი ადამიანის გაჩენა, თუკი იგი განწირული იქნებოდა სამუდამო ტანჯვისთვის და ეს იმთავითვე ცნობილია. ამიტომ, მე ვფიქრობ, ადამიანი შემოდის არარსებობიდან არსებობაში და მას აქვს როგორც ცხონების გზა, ისე წარწყმედის ანუ შედეგი იმთავითვე ერთიკი არ არის არამედ რამდენიმე. ღმერთმა ბუნებრივია იცის ორივე (ან რამდენიც უნდა იყოს ყველა გზა) და მას სურს, რომ ჩვენ ვიაროთ სწორი გზით, რომ დადგეს ჩვენთვის სასურველი შედეგი. ამდენად, ადამიანს კონკრეტული მომავალი იჭედება ყოველწამიერი გადაწყვეტილებებით. მე ასე მგონია. აი გექტყვი ეხლა ჭადრაკის მაგალითზე: მე და შენ ვთამაშობთ ჭადრაკს. შენ იმდენად ძლიერი ხარ, რომ წინასწარ შეგიძლია განსაზღვრო აბსოლუტურად ჩემი ყველა სვლა. შენ იცის ის სვლები, რომელიც მიმიყვანს მე გამარჯვებამდე და ასევე იცი ყველა ის სვლა, რომელსაც დამარცხებამდე მივყავარ. სენთვის, ჩემს მიერ გადადგმული არცერთი სხვა არ იქნება უცხო, გეცოდინება ყველა ნაბიჯი, ყველა გაგრძელება. მაგრამ აი რომელს ავირჩევ, ეს ხომ ჩემი თავისუფალი ნების საკითხია. ამას ვფიქრობ მე დაახლოებით |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#395
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ციტატა თუ ჯვარცმა წინასწარ ცნობილი (ნანახი) იყო, მაშინ აქ უნდა ეწეროს: როგორც ღმერთმა, მან იცოდა მოხდებოდა ეს თუ არ მოხდებოდა" ნწუ, ნწუ... აქ ფრთხილად... ჯვარცმითი გამოსხნა უფლის გამომხსნელობით საქმეში ძველ აღთქმიდანვე სიმბოლურადაა მინიშნებული და ნაწინასწარმეტყველები, თქმა იმისა რომ უფალმა "ვარაუდებით" იცოდა არა "წინასწარ იცოდა " არის უკვე ერესი ![]() ციტატა ღმერთს არ შეუძლია გვაიძულოს სიყვარული ეს ჩემო კარგო არის წმინდა სიტყვების თამაში, და არა როგორც შეცდომით ითქვა "ყოვლისშემძლეობა ჩარჩოებში მოვაქციოთო", არაა ეგ სწორი, სინამდვილეში არათუ ყოვლისშემძლეობა ექცევა "ჩარჩოებში" რაც შეუძლებელია ღმერთთან, არამედ ეგაა აბსურდის შემოტანა ღმერთთან დაკავშირებით, რადგან არსობრივად აბსურდია სიყვარულის იძულება, რადგან სადაც იძულებაა იქ სიყვარული არაა, ანუ ღმერთს არ შეუძლია არ იყოს სიყვარული და არ იმოქმედოს როგორც უსასრულო სიყვარულმა ნიშნავს სწორედ იმას რომ არის ყოვლადშემძლე. დამიანე შენი მთავარი შეცდომა და თავსატეხი როგორც თავიდანვე დაგიწერე ესაა: ციტატა თუ შედეგი მხოლოდ ერთია და ღმერთმა წინასწარ იცი, რომ როგორც ესა თუ ის ადამიანი აუცილებლად წარწყმდება (ანუ შედეგი ფატალური იქნება), ღმერთის უდიდესი სიყვარულიდან გამომდინარე გაუგებარია რატომ შემოდის ადამიანი ამქვეყნიურ ცხოვრებაში ამიტომ ამაზე გავჩერდეთ, ამაზე გავაგრძელოთ საუბარი, რადგან შემდეგ როცა აგებ შენს თეორიებს აქედან გამომდინარე, დიდ შეცდომებში ვარდები, რადგან ვერ ანსხვავებ ორ რამეს, რომ ადამიანი კი ჭედავს ყოველწამიერად თავის მომავალს, მაგრამ ღმერთისათვის ეს სამი სიტყვა წარსული, აწმყო, მომავალი როგორც ეს წინადადება ასევეა ერთ სიბრტყეზე დალაგებული და შენი ჭადრაკის მაგალითი ( მე მოჭადრაკეც ვარ) ღმერთთან არ ვარგა, რადგან ღმერთი არ თვლის, ღმერთმა იცის! მაშ ასე შემდეგი კამათი უნდა ამოვიდეს, როგორც ვთქვი რატომ შემოდის ადამიანი ამ ქვეყნად თუ ღმერთმა იცის რომ წარწყმდება. ჯერ სანამ ჩვენ გავაგრძლებდეთ ვნახოთ მამები: უპირველესი მამაა ისევდაისევ წმ. იოანე დამასკელი, გთხოვ დიდი ყურადღებით წაიკითხო და არ ამოხვიდე რაიმე ცალკეული წინადადებიდან ( როგორც წინ) არამედ მთელი შინაარსიდან: წმინდა იოანე დამასკელი მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა თავი ორმოცდამეოთხე წინასწარმცოდნეობისა და წინაგანსაზღვრულობის შესახებ საჭიროა ვიცოდეთ, რომ ყველაფრის წინასწარმცოდნეა ღმერთი, მაგრამ - არა ყოველივეს წინაგანმსაზღვრელი, რადგან წინასწარ იცის მან ისიც კი, რაც ჩვენზეა დამოკიდებული, თუმცა წინასწარ არ განსაზღვრავს ამას, არ ნებავს რა, რომ მოხდეს ბოროტება და არც ის, რომ გვაიძულოს სათნოება. ამგვარად, წინაგანსაზღვრულობა არის საღვთო წინასწარმცოდნეობითი ბრძანების საქმე. ღმერთი თავისი წინასწარმცოდნეობის შესაბამისად წინაგანსაზღვრავს იმას, რაც ჩვენზე არ არის დამოკიდებული, რადგან მას უკვე წინდაწინ განსჯილი აქვს ყოველივე თავისი სიკეთისა და სამართლიანობის შესაბამისად. საჭიროა ვიცოდეთ, რომ სათნოება ღვთისგან ებოძა ბუნებას და რომ ღმერთი თავად არის ყველა სიკეთის დასაბამი და მიზეზი, რომლის თანამოქმედებისა და შემწეობის გარეშე შეუძლებელია ჩვენთვის კეთილის ნებება და ქმნა. ჩვენზე ისაა დამოკიდებული, ან დავმკვიდრდეთ სათნოებაში და შევუდგეთ ღმერთს, რომელიც ამისკენ გვიხმობს, ანდა გავემიჯნოთ სათნოებას, რაც ნიშნავს, ბოროტებაში მოვხვდეთ და შევუდგეთ ეშმაკს, რომელიც აქეთ გვიხმობს იძულების გარეშე, რადგან ბოროტება სხვა არაფერია, თუ არა კეთილის განშორება, ისევე როგორც სიბნელე - ესაა სინათლის განშორება. ამრიგად, თუკი იმაში ვმკვიდრობთ, რაც ბუნებისეულია, სათნოებაში ვიმყოფებით, ხოლო თუ ბუნებისეულს, ანუ სათნოებას, გადავუხვევთ, ბუნების გარეგანისკენ წავალთ და ბოროტებაში აღმოვჩნდებით. სინანული არის ბუნების გარეგანისგან ბუნებისეულისკენ და ეშმაკისგან ღვთისკენ ზეასვლა მოღვაწეობისა და შრომათა მიერ. ამიტომ ეს ადამიანი შემოქმედმა მამაკაცად შექმნა, უბოძა რა წილად თავისი საღვთო მადლი და მადლის გზით თავისთან მზიარებლად აქცია იგი. ამის გამო [ადამმა] ცხოველების, როგორც მისთვის ბოძებული მონების, სახელდებანიც წინასწარმეტყველურად აღასრულა, როგორც მეუფემ, რადგან მას, - ღვთის ხატისებრ მოაზროვნედ, გონისმიერად და თვითუფლებრივად ქმნილს, - მართებულად გადაეცა მიწიერთა მოთავეობა ყოველთა საერთო შემოქმედისგან და მეუფისგან. ამასთან, უწყოდა რა წინასწარმცოდნე ღმერთმა, რომ გადავიდოდა იგი მცნებას და ხრწნილებაში ჩავარდებოდა, შექმნა მისგან ქალი, „შემწედ მისდა მისებრი“ (შესაქ. 2,18; 31-33), კერძოდ, შემწედ მოდგმის მემკვიდრეობითად შენარჩუნებაში, გარდასვლის შემდეგ, შობადობის გზით, რადგან პირველი დაბადება „შექმნად“ ითქმის და არა „შობად“, არის რა „შექმნა“ პირველი დაბადება ღვთისგან, „შობა“ კი ესაა გარდასვლის შედეგად სიკვდილის სასჯელისგან გამომდინარე ურთიერთმემკვიდრეობითობა. დაამკვიდრა მან იგი გონისეულ და გრძნობად სამოთხეში, რადგან თუმცა გრძნობადში ხორციელად ცხოვრობდა მიწაზე, სულისმიერად ანგელოზებთან იმყოფებოდა, იმუშაკებდა საღვთო აზრებს და საზრდოობდა მათგან, იყო რა შიშველი სიწრფელითა და უზაკველი ცხოვრებით, მხოლოდ შემოქმედისაკენ ზეამავალი ქმნილებათა წიაღ და მისი ჭვრეტით დატკბობილი და მოლხინარე. ამიტომ, რადგან ღმერთმა ბუნებითად შეამკო იგი თვითუფლებრივი ნებით, მცნება მისცა მას, რომ არ ეგემა ცოდნის ხისგან (ამ ხის შესახებ, ჩვენი ძალისებრ, თვითკმარად ვთქვათ „სამოთხის შესახებ“ თავში). მისცა მას ეს მცნება და აღუთქვა, რომ თუ დაიცავდა იგი სულის ღირსებას და გონებას გაამარჯვებინებდა, შეიცნობდა კიდეც შემოქმედს და მისი ბრძანების დაცვით წილმქონე გახდებოდა მარადიული ნეტარებისა და სიკვდილზე უმჯობესქმნილი იცოცხლვბდა უკუნისამდე, მაგრამ თუკი სხეულისადმი დაამორჩილებდა სულს და სხეულის სიამეებს მიანიჭებდა უპირატესობას (ვით უმეცარი საკუთარი პატივისა და ეგუნურ პირუტყვთადმი მიმსგავსებული), განიშორებდა რა შემოქმედის უღელს და უგულებელყოფდა რა მის საღვთო განჩინებას, სიკვდილსა და ხრწნას დაექვემდებარებოდა და, უბადრუკი ყოფის მზიდველი, შრომაში ჩავარდებოდა მართლაც, არ იქნებოდა სასარგებლო, რომ მას, ჯერაც გამოუცდელს და გაუწვრთნელს, უხრწნელება ეპოვა, რადგან ჩავარდებოდა იგი ამპარტავნებაში და ეშმაკის სასჯელში, ეშმაკისა, რომელსაც არჩევანისმიერი დაცემის შემდეგ უსინანულო და უცვლელი სიმყარე ჰქონდა ბოროტებაში ამ უხრწნელების გამო, ისევე როგორც ანგელოზებს - მადლისმიერი და შეუძრავი დაფუძნება სიკეთეში, კვლავაც და კვლავაც სათნოების არჩევანისმიერი გამორჩევის შემდეგ. ამიტომ, მართებდა ადამიანს, რომ უპირველესად გამოცდა გაევლო და მცნების დამარხვის გზით გამოცდილებითად სრულქმნილიყო, რომ ამ სახით უხრწნელება მოეხვეჭა სათნოების ჯილდოდ, რადგან იგი, ღმერთსა და ნივთიერებას შუა მყოფი, არსთა მიმართ ბუნებითი მოთვისეობისგან მცნების დაცვის გზით განთავისუფლების შემდეგ შეთვისებითად შეუერთდებოდა ღმერთს და მიიღებდა შეუძრავ დამყარებას სიკეთის ახლოს. მაგრამ მან გარდასვლის შედეგად უფრო ნივთიერებისკენ იმოძრავა, თავის მიზეზს (ვამბობ, ღმერთს) მოსწყვიტა გონება, ხრწნილებას მიეთვისა, გახდა ვნებული უვნებოს სანაცვლოდ და მოკვდავი - უკვდავის ნაცვლად, საჭიროება გაუჩნდა შეწყვილებისა და დინებადი შობისა, სიცოცხლის სურვილით დაეწაფა იმ სიამეებს, რაც თითქოსდა სიცოცხლეს შეადგენს, ხოლო რომლებიც ამათი ჩამოცილებისკენ ასწრაფებდნენ მას, ურიდად მოიძულა და საკუთარი მისწრაფება ღვთისგან ნივთიერებაზე გადაიტანა, რისხვა კი - ცხონების ნამდვილი მტრისგან მოყვასზე. ამრიგად, ეშმაკის შურით იძლია ადამიანი, რადგან ვერ აიტანა მოშურნე და კეთილისმოძულე ეშმამ, თვით ქვედაცემულმა ამპარტავნების გამო, ჩვენს მიერ ზენათა წვდომა. ამიტომაც, ღმერთობის იმედით შეიტყუა მან უბადრუკი, და ზეაიყვანა რა თავისი ამპარტავნების სიმაღლეზე, დაცემის მსგავსსავე უფსკრულში ჩააგდო იგი. და ისევ ეს: თავი ორმოცდამეხუთე საღვთო განგებულების, ჩვენდამი მზრუნველობისა და ჩვენი ხსნის შესახებ ამრიგად, ბოროტების მოთავე ეშმაკის ამ შემოტევით მოტყუებულმა ადამიანმა არ დაიცვა შემოქმედის მცნება, მადლისგან გაშიშვლებით განიძარცვა მან ღვთისადმი გულხსნილობა, მძიმე ცხოვრების სიტლანქით დაფარულმა (რადგან ესაა „ლეღვის ფოთლები“) გარეშემოიცვა კვდომა ანუ ხორცის მოკვდავობა და უხეშობა (რადგან ესაა მკვდარი ტყავების შემოცმა) და ღვთის მართლმსაჯულების შესაბამისად სამოთხიდან გამოძევდა, - სიკვდილმისჯილი და ხრწნილებას დამონებული. მაგრამ თანამგრძნობმა უფალმას ვინც არსებობა მისცა მას და კეთილდღეობაც მიჰმადლა, არ უგულებელყო იგი, არამედ, უპირველესად, მრავალი სახით უმასწავლებლა მას და მოქცევისაკენ უხმო. კვნესისა და ძრწოლის გზით, წარღვნით და მთელი მოდგმის თითქმის სრული ამოწყვეტით, ენათა შერევითა და განყოფით, ანგელოზთა ზედამდგომობით, ქალაქთა გადაბუგვით, სახეობრივ ღმერთმჩენეობათა მიერ, ბრძოლებით, გამარჯვებებით, დამარცხებებით, ნიშანდებებით, ნიშებითა და ნაირგვარი ძალთავლენით, რჯულითა და წინასწარმეტყველებით, რომელთა გულმოდგინებაც იმისთვის იყო, რომ აღმოეფხვრათ მრავალგვარად განფენილი და ადამიანის დამამონებელი ცოდვა (რასაც ბოროტების ყოველგვარი სახეობით დაეხერგა ეს ყოფა), რომ ადამიანი კვლავ კეთილდღეობამდე ამაღლებულიყო. ამიტომ, რადგან სიკვდილი ცოდვის გზით შემოვიდა ქვეყნად, როგორც ველური და მძვინვარე მხეცი, რომელმაც წარყვნა ადამიანის ყოფა, მართებდა მას, ვინც გამოსყიდვას განიზრახავდა, რომ ყოფილიყო უცოდველი და ცოდვისმიერ სიკვდილს დაუმონებელი. ამასთან, [საჭირო იყო] ბუნების განმტკიცება და განახლება, საქმით მასწავლებლობა მისდამი და სწავლება მისთვის სათნოების გზისა, რაც ხრწნილებიდან გამოიყვანდა მას და უწინამძღვრებდა მარადიული სიცოცხლისაკენ. ბოლოს, კაცთმოყვარეობის ზღვა ვლინდება მასზე, რადგან თავად შემოქმედი და უფალი საკუთარი ქმნილების გამო თავის თავზე იღებს ბრძოლას და საქმით ხდება იგი მოძღვარი. ამასთან, რადგან ღმერთობის იმედით შეიტყუა მტერმა ადამიანი, ხორცის საბაბით თვითვე ხდება შეტყუებული, ერთობლივად საცნაურდება რა ღვთის სიკეთე, სიბრძნე, სამართლიანობა და შემძლეობა. სიკეთე იმიტომ, რომ არ უგულებელყო მან საკუთარი ქმნილების უძლურება, არამედ შეეწყალა იგი, დაცემული, და ხელი გაუწოდა მას; სამართლიანობა იმიტომ, რომ ადამიანის ძლევის შემდეგ არათუ სხვას ამარჯვებინებს იგი ტირანზე, არცთუ იძულებით სტაცებს ადამიანს სიკვდილს, არამედ ვინც ძველად ცოდვის მიერ დაიმონა სიკვდილმა, სწორედ ის აქცია უფალმა მძლეველად, - უფალმა, კეთილმა და სამართლიანმა, - და მსგავსით უკუგამოიხსნა მსგავსი, რაც შეუძლებელი იყო სიბრძნე იმიტომ, რომ შეუძლებლის ყველაზე უფრო შესაფერისი დასაძლევი ჰპოვა, რადგან, ღვთისა და მამის სათნოჩენით, ღვთის მხოლოდშობილმა ძემ და სიტყვამ, ღმერთმა და მამის წიაღში მყოფმა, მამისა და სულიწმინდის თანაარსმა, წინასაუკუნომ, დაუსაბამომ, დასაბამში მყოფმა, ღმერთთან და მამასთან მყოფმა და ღმერთად მყოფმა, ვინც ჰგიეს ღვთის ხატებაში, ცანი მოდრიკა და გარდამოხდა, ესე იგი, თავისი დაუმდაბლებელი სიმაღლე დაუმდაბლებლად დაამდაბლა და თავის მონებამდე ქვე დადაბლდა გამოუთქმელი და მიუწვდომელი ქვემდაბლობით (რადგან ამას ცხადყოფს გარდამოსვლა) და სრულ ღმერთად მყოფი გახდა სრული ადამიანი. და აღესრულება ის, რაც ყველა სიახლეზე უახლესია, რაც მხოლო სიახლეა მზის ქვეშ, რითაც საჩინოვდება ღვთის უსასრულო ძლიერება, რადგან რა არის იმაზე უფრო აღმატებული, ღმერთი რომ ადამიანი ხდება? და სიტყვა, ცვალებადობის გარეშე, გახდა ხორცი სულიწმინდისგან და ღვთისმშობლისგან - წმინდა მარადქალწულ მარიამისგან; ღვთისა და ადამიანთა შუამდგომლად შეირაცხა იგი, მხოლო კაცთმოყვარე, ვინც ჩაისახა ქალწულის უხრწნელ საშოში, თუმცა არა კაცის ნებით ან წადილით ანთუ თანაშეხებით ანდა ვნებიერი შობადობით, არამედ - სულიწმინდისგან და იმ პირველი, ადამისეული შესაქმისგან. და ხდება იგი მორჩილი მამისა, განკურნებს რა ჩვენს ურჩობას ჩვენგან ჩვენებრის მიღებით და მორჩილების ნიმუშად იქცევა ჩვენთვის, რის გარეშეც შეუძლებელია ცხონების მოპოვება. ჯერ ესენი დაამუავე და ნახავ რომ მნიშვნელოვანია, რომ ნელნელა მივიდეთ პასუხამდის. იხარე; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#396
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
პ.ს.
და აი ბოლოს შენს კითხვაზე პასუხი , რომელმაც წესით ან უნდა დაგაკმაყოფილოს ან უბრალოდ ცოტა ხანი ამ საკითხზე ფიქრს უნდა შეეშვა და დრო რომ გავა მერე ისევ მიუტრიალდე, რადგან რა დაამატოს კაიროსმა დამასკელს შენ რომ დაგარწმუნოს? ![]() წმინდა იოანე დამასკელი მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა თავი ოთხმოცდამეთოთხმეტე რის გამო შექმნა წინასწარმცოდნე ღმერთმა ისინი, რომლებიც შესცოდავდნენ და არ შეინანებდნენ? ღმერთს სიკეთის გამო არარსებობიდან არსებობაში შემოჰყავს ქმნილებანი და სამომავლოთა წინასწარმცოდნეა იგი. ამიტომ თუ [ქმნილებანი] არ იარსებებდნენ, არც ბოროტნი იარსებებდნენ და არც წინასწარცოდნანი იქნებოდა მათ შესახებ, რადგან არსებულთათვის არის ცოდნა, წინასწარცოდნა კი - უეჭველი მომავლისთვის. მართლაც, პირველია არსებობა და შემდეგია კეთილად თუ ბოროტად არსებობა. ამიტომ, თუკი იმათ, რომლებსაც ღვთის სიკეთის მიერ არსებობა ელოდათ, დაუბრკოლდებოდათ შექმნა იმის გამო, რომ საკუთარი არჩევანით ბოროტნი უნდა გამხდარიყვნენ, მაშინ ბოროტება გამარჯვებული იქნებოდა საღვთო სიკეთეზე. ამრიგად, ღმერთი ყოველივეს, რასაც ქმნის, კეთილს ქმნის, მაგრამ თითოეული, საკუთარი არჩევანისგან გამომდინარე, ან კარგი ხდება, ან ბოროტი. ამიტომ, თუმცა კი თქვა უფალმა: „ემჯობინებოდა იმ ადამიანისთვის, თუ არ იშვებოდა“ (მარკ. 14,21), მაგრამ ამის თქმით არათუ საკუთარი შესაქმე დაგმო მან, არამედ - ის ბოროტება, მის ქმნილებაზე რომ მოიწია ამ უკანასკნელის არჩევანითა და უგულისყურობით, რადგან მისი საკუთარი განზრახულების უგულისყურობამ უსარგებლო გახადა მისთვის შემოქმედის ქველმოქმედება, მსგავსად იმისა, ვინმეს რომ მეფისგან სიმდიდრე და მოთავეობა ჰბოძებოდა, მას კი ემძლავრა თავის ქველისმოქმედზე, ხოლო ამ უკანასკნელს შეეპყრო მოძალადე და ღირსეულად დაესაჯა, თუკი ნახავდა, რომ იგი ბოლომდე მოძალადედ რჩებოდა. -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#397
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
პ.ს. და აი ბოლოს შენს კითხვაზე პასუხი , რომელმაც წესით ან უნდა დაგაკმაყოფილოს ან უბრალოდ ცოტა ხანი ამ საკითხზე ფიქრს უნდა შეეშვა და დრო რომ გავა მერე ისევ მიუტრიალდე, რადგან რა დაამატოს კაიროსმა დამასკელს შენ რომ დაგარწმუნოს? ![]() წმინდა იოანე დამასკელი მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა თავი ოთხმოცდამეთოთხმეტე რის გამო შექმნა წინასწარმცოდნე ღმერთმა ისინი, რომლებიც შესცოდავდნენ და არ შეინანებდნენ? ღმერთს სიკეთის გამო არარსებობიდან არსებობაში შემოჰყავს ქმნილებანი და სამომავლოთა წინასწარმცოდნეა იგი. ამიტომ თუ [ქმნილებანი] არ იარსებებდნენ, არც ბოროტნი იარსებებდნენ და არც წინასწარცოდნანი იქნებოდა მათ შესახებ, რადგან არსებულთათვის არის ცოდნა, წინასწარცოდნა კი - უეჭველი მომავლისთვის. მართლაც, პირველია არსებობა და შემდეგია კეთილად თუ ბოროტად არსებობა. ამიტომ, თუკი იმათ, რომლებსაც ღვთის სიკეთის მიერ არსებობა ელოდათ, დაუბრკოლდებოდათ შექმნა იმის გამო, რომ საკუთარი არჩევანით ბოროტნი უნდა გამხდარიყვნენ, მაშინ ბოროტება გამარჯვებული იქნებოდა საღვთო სიკეთეზე. ამრიგად, ღმერთი ყოველივეს, რასაც ქმნის, კეთილს ქმნის, მაგრამ თითოეული, საკუთარი არჩევანისგან გამომდინარე, ან კარგი ხდება, ან ბოროტი. ამიტომ, თუმცა კი თქვა უფალმა: „ემჯობინებოდა იმ ადამიანისთვის, თუ არ იშვებოდა“ (მარკ. 14,21), მაგრამ ამის თქმით არათუ საკუთარი შესაქმე დაგმო მან, არამედ - ის ბოროტება, მის ქმნილებაზე რომ მოიწია ამ უკანასკნელის არჩევანითა და უგულისყურობით, რადგან მისი საკუთარი განზრახულების უგულისყურობამ უსარგებლო გახადა მისთვის შემოქმედის ქველმოქმედება, მსგავსად იმისა, ვინმეს რომ მეფისგან სიმდიდრე და მოთავეობა ჰბოძებოდა, მას კი ემძლავრა თავის ქველისმოქმედზე, ხოლო ამ უკანასკნელს შეეპყრო მოძალადე და ღირსეულად დაესაჯა, თუკი ნახავდა, რომ იგი ბოლომდე მოძალადედ რჩებოდა. დიდი მადლობა კაიროს, გაიხარე მართლა ![]() ეს ბოლო პოსტი აუცილებელი იყო. გავიგე რაც გასაგები იყო. ეს უმნიშვნელოვანესი არგუმენტია: ციტატა ამიტომ, თუკი იმათ, რომლებსაც ღვთის სიკეთის მიერ არსებობა ელოდათ, დაუბრკოლდებოდათ შექმნა იმის გამო, რომ საკუთარი არჩევანით ბოროტნი უნდა გამხდარიყვნენ, მაშინ ბოროტება გამარჯვებული იქნებოდა საღვთო სიკეთეზე ახლა მთლიანობაში, საღვთო ნებასა და განზრახულობას ჩემი ტვინი სრულად რა თქმა უნდა ვერასდროს ჩაწვდება და არცაა საჭირო. აღარ გავჯიუტდები ჩემს შეცდომაში და ვაღიარებ, რომ ვცდებოდი. ამოვწუროთ ამით. მადლობა |
afxazi |
![]()
პოსტი
#398
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
damiane80
ციტატა აღარ გავჯიუტდები ჩემს შეცდომაში და ვაღიარებ, რომ ვცდებოდი. ერთ-ერთი უძველესი ქრისტიანული ნაშრომის მიხედვით რაღაცის აღიარება უფრო სათნო და ღირსეული საქციელია, ვიდრე რომელიმე საკითხის დამტკიცება. და პირადად ჩემთვისაც აღიარება ყოველთვის წინ დგას დამტკიცებაზე, რადგან მართლმადიდებლობა ყოველწამიერ ზრდას მოგვიწოდებს (მარადის საკუთარ თავზე მაღლა) და თუ განვლილი დღის ან წამის შეცდომა არ დაინახე და არ ისწავლე ისე ვერ გაიზრდები. ![]() ![]() თუმცა შენს მიერ შენი კითხვების დასმის შეცდომად დასახვას არ ვეთანხმები, რადგან ეს ინტერესის გამომხატველი ქმედებები იყო და არანაირად ინტრიგანული. ასე რომ ეს შეცდომა არაა, რადგან თუ არ იკითხე პასუხსაც ვერ მიიღებ. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
damiane80 |
![]()
პოსტი
#399
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 ![]() |
ციტატა თუმცა შენს მიერ შენი კითხვების დასმის შეცდომად დასახვას არ ვეთანხმები შეცდომაში კითხვას არ ვგულისხმობ, ჩემს პოზიციის (მოსაზრებების) მცდარობას ვგულისხმობ. შეცდომაში გაჯიუტებამ კი შეიძლება მიიყვანოს კაცი ერესამდე, რისი მიზეზიც 10-დან 10-ვე შემთხვევაში, ჩემი აზრით, არის ამპარტავნება და საკუთარი თავის "ჭკუის კოლოფად" მიჩნევა - ოღონდ ეს ხან ღიად ხდება ხან ფარულად. ღმერთმა დაგვიფაროს ამისგან. კიდევ ერთხელ მადლობა ყველას ვინც პასუხები არ დაიზარეთ. ქრისტეა ჩვენს შორის!!! |
.:Lela:. |
![]()
პოსტი
#400
|
![]() .:Sheecie urcmunoebasa chemsa:. ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 4,825 რეგისტრ.: 7-January 08 წევრი № 3,568 ![]() |
მაინტერესებს სად შიძლება ვნახო რუთიდან მოყოლებული ძველი აღთქმის წიგნების განმარტება , სასურველია ინტერნეტში
-------------------- შეიძლება ბევრი რამ ისე არ აეწყოს როგორც ჩვენ გვინდა, მაგრამ მთავარი, - ''სულის გადარჩენის იდეა'', მიზანი არ უნდა დაგვეკარგოს და მას დავუმორჩილოთ ყველაფერი.
მეორე მეგრელი ხარ ვინც მაგრად მ ი ყ ვ ა რ ს :D Разве любят за чтото? Вот дети как люят, маленькие. Oни любят проста так не нарошно :) Kings Of Convenience - Cayman Islands |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 25th July 2025 - 12:31 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი